PL176365B1

PL176365B1 - Urządzenie do napędu obrotowego wałka nawojowego automatycznego zwijacza pasa bezpieczeństwa

Info

Publication number: PL176365B1
Application number: PL95312228A
Authority: PL
Inventors: Martin Specht
Original assignee: Trw Repa Gmbh
Priority date: 1994-05-19
Filing date: 1995-04-12
Publication date: 1999-05-31
Also published as: JPH08507024A; KR0156797B1; CN1055440C; WO1995032108A1; KR960703377A; CN1128520A; BR9506231A; PL312228A1; CZ288759B6; JP2809320B2; CZ14896A3; US5681004A; MX9600274A

Abstract

1. Urzadzenie do napedu obrotowego walka nawojowego automatycznego zwijacza pasa bezpieczenstwa z zasobnikiem energii wy- zwalanym ukladem czujnikowym, z czlonem ob- rotowym napedzanym przez zasobnik energii oraz ze sprzeglem, za posrednictwem którego na- pedzany czlon obrotowy jest sprzegany z walkiem nawojowym, znamienne tym, ze czlon obrotowy jest umieszczony obrotowo w obudo- wie (8) urzadzenia, przy czym pomiedzy tym czlonem obrotowym a scianka wewnetrzna (11) obudowy (8) uksztaltowana jest przynajmniej jedna komora wybuchowa (3) obracajaca sie wokól osi (12) wskutek obrotu tloka i na drodze komory wybuchowej (3) umieszczonych jest w obudowie (8) kilka zasobników energii w postaci gazowych ladunków (2, 5) zapalanych, gdy ko- mora wybuchowa (3) osiaga, podczas obrotu czlonu obrotowego, miejsce danego ladunku na- pednego (2, 5). FIG 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do napędu obrotowego wałka nawojowego automatycznego zwijacza pasa bezpieczeństwa z zasobnikiem energii wyzwalanym układem czujnikowym, członem obrotowym napędzanym przez ten zasobnik oraz ze sprzęgłem do sprzęgania napędzanego członu obrotowego z wałkiem nawojowym.

Powyższe urządzenie w razie potrzeby, na przykład przy nadmiernej zmianie prędkości spowodowanej wypadkiem, ma zacieśnić zwoje pasa na wałku nawojowym i usunąć luz pasa, na odcinku przylegającym do ciała osoby jadącej samochodem, przed zablokowaniem wałka nawoj owego. Eliminuj e się w ten sposób niebezpieczeństwo wstępnego przesunięcia się ciała osoby w samochodzie.

Celem wynalazku jest ukształtowanie tego rodzaju urządzenia w taki sposób, aby można było je umieścić na małej przestrzeni na automatycznym zwijaczu pasa.

Urządzenie do napędu obrotowego wałka nawojowego automatycznego zwijacza pasa bezpieczeństwa, charakteryzuje się według wynalazku tym, ze człon obrotowy jest umieszczony obrotowo w obudowie urządzenia, przy czym pomiędzy tym członem obrotowym a ścianką wewnętrzną obudowy, ukształtowana jest przynajmniej jedna komora wybuchowa obracająca się wokół osi wskutek obrotu tłoka, przy czym na drodze komory wybuchowej umieszczonych jest w obudowie kilka zasobników energii w postaci gazowych ładunków napędnych, zapalanych gdy komora wybuchowa osiąga, podczas obrotu członu obrotowego, miejsce danego ładunku napędnego.

Korzystnie, pierwszy ładunek napędny, skierowany do komory wybuchowej na początku ruchu obrotowego członu obrotowego, jest zapalany zapalnikiem, a za pierwszym ładunkiem napędnym, patrząc w kierunku ruchu obrotowego członu obrotowego, znajduje się co najmniej je4

176 365 den ładunek napędny zapalany od temperatury gazu napędnego panującej w komorze albo mechanicznie przez człon obrotowy, lub zapalnika.

Korzystnie, odstęp pomiędzy kolejnymi ładunkami napędnymi jest mniejszy od rozmiaru komory wybuchowej w kierunku obrotu.

Korzystnie, gazowe ładunki napędne są zapalane w następstwie czasowym i wywierają na człon obrotowy napór narastający.

Korzystnie, człon obrotowy jest członem wydrążonym i w tym wydrążeniu znajduje się sprzęgło, składające się z pierścienia prowadzącego i elementów sprzęgających, zwłaszcza w postaci kulek, przy czym na stronie wewnętrznej członu obrotowego znajduje się wycisk sprzęgający, a człon obrotowy jest, w położeniu sprzęgania, połączony kształtowo z wałkiem nawojowym za pomocą elementów sprzęgających.

Korzystnie, pierścień prowadzący elementów sprzęgających jest ustalony trwale względem członu obrotowego tak długo, aż elementy sprzęgające stworzą połączenie dociskowe miedzy wałkiem nawojowym i członem obrotowym.

Korzystnie, człon obrotowy, wokół swojej osi obrotu, ma wnękę w której umieszczone są elementy sprzęgające, i w którą sięga połączony sztywno z wałkiem nawojowym element przyporowy elementów sprzęgających.

Człon obrotowy urządzenia może być ukształtowany jako tłok obrotowy, lub jako wirnik łopatkowy.

W odmianie wykonania, w której człon obrotowy ma postać wirnika łopatkowego, wirnik łopatkowy jest na swoim obwodzie ułożyskowany obrotowo na cylindrycznej ściance wewnętrznej obudowy, a na obwodzie wirnika łopatkowego znajduje się przynajmniej jedna komora wybuchowa, przy czym wirnik łopatkowy jest ułożyskowany zwłaszcza obrotowo i współosiowo z wałkiem nawojowym w obudowie.

Korzystnie, komora wybuchowa ma w położeniu spoczynkowym objętość mniej sząniż po obrocie członu obrotowego.

W kolejnej odmianie wykonania, urządzenie ma obudowę o trochoidalnym konturze wewnętrznym, a człon obrotowy jest kołowym tłokiem obiegowym, obracającym się wokół jego centrycznej osi, przy czym na tłoku obiegowym osadzone są, przemieszczające się promieniowo na zewnątrz skrzydełka, które przylegają po stronie zewnętrznej do trochoidalnego kontury wewnętrznego obudowy, dla ograniczenia danej komory wybuchowej i we wnętrzu tłoka sązasilane przez odpowiedni kanał ciśnieniem gazu napędowego wytwarzanym, w rozszerzalnej komorze wybuchowej dla promieniowego przemieszczenia na zewnątrz.

Korzystnie, we wnętrzu tłoka obiegowego' utworzone są rozszerzalne strefy ciśnieniowe, w których porusza się na zasadzie tłoka odpowiedni wewnętrzny koniec skrzydełka poddawany ciśnieniu gazu napędowego.

Korzystnie, na tłoku obiegowym osadzona jest parzysta ilość skrzydełek i do każdej z dwóch komór wybuchowych, utworzonych ze skrzydełka, konturu zewnętrznego tłoka obiegowego i trochoidalnego konturu wewnętrznego obudowy, rozszerzających się przy obrocie tłoka, doprowadzany jest w następstwie czasowym zapalany gaz napędny.

Korzystnie, ładunki napędne, następujące po pierwszym zapalanym ładunku napędnym, są połączone z czułymi na ciśnienie zapalnikami.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku, na możliwie krótkiej i prostej drodze następuje przenoszenie siły wytwarzanej przez różne zasobniki energii na wałek nawojowy. Poza tym istnieje możliwość takiego dozowania siły naporu ładunków gazu napędnego, żeby w następstwie zapłonu tych ładunków napędnych wywierany był narastający napór na człon obrotowy. Dzięki temu, na początku obrotu unika się szarpnięcia przy przenoszeniu momentu z członu obrotowego na wałek nawojowy¹. W rozwiązaniu według wynalazku w ciągu krótkiego czasu, będącego do dyspozycji, wywierany jest na wałek nawojowy ciągle narastający moment obrotowy.

Ładunki gazu napędnego mogą być zapalane jednocześnie. Korzystne jest jednak kolejne zapalanie tych ładunków, i to zawsze wtedy, gdy komora wybuchowa dojdzie w miejsce danego ładunku gazu napędnego. Każdemu ładunkowi można przyporządkować zapalnik, którego

176 365 zapłon jest sterowany obiegiem członu obrotowego. Jeżeli ładunki gazu napędnego są ukształtowane w kolejnych stopniach w taki sposób, że ulegająone samozapłonowi od temperatury uprzednio zapalonego gazu napędnego uzyskuje się postępujący zapłon poszczególnych ładunków gazu napędnego. Możliwy jest także mechaniczny zapłon kolejnych ładunków za pośrednictwem obracającego się członu obrotowego.

Dzięki wyciskowi sprzęgającemu, elementy sprzęgające mogą być doprowadzane w położenie sprzężenia, w którym wytwarzają one połączenie dociskowe między członem obrotowym a wałkiem nawojowym. Wycisk sprzęgający można ukształtować tak, że poruszający się człon obrotowy powoduje przemieszczenie elementów sprzęgających w położenie sprzężenia.

Wynalazek zostanie bliżej objaśniony w przykładach wykonania pokazanych na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia schematycznie urządzenie napędowe z członem obrotowym w postaci wirnika łopatkowego; fig. 2 - z członem obrotowym w postaci tłoka obrotowego, pokazane w widoku perspektywicznym; fig. 3 do 7 - różne położenia robocze napędu z tłokiem obrotowym według fig. 2, widziane z boku; fig. 8 - urządzenie napędowe z członem obrotowym w postaci tłoka obiegowego; fig. 9 - przykład realizacji z tłokiem obrotowym i urządzeniem sprzęgającym, za pośrednictwem którego można połączyć ten tłok z wałkiem nawojowym; i fig. 10 - widziany z boku przykład realizacji pokazany na fig. 9.

W przedstawionym na fig. 1 przykładzie wykonania w przestrzeni cylindrycznej obudowy 8, ułożyskowany jest obrotowo, człon obrotowy w postaci wirnika łopatkowego 7. Wirnik łopatkowy 7 jest na swoim obwodzie ułożyskowany obrotowo w cylindrycznej ściance wewnętrznej 11 przestrzeni cylindrycznej. Wirnik łopatkowy 7 ułożyskowany jest współosiowo z osią wirnika łopatkowego 12. Na obwodzie tłoka obrotowego 7 znajdują się trzy wybrania, które tworzą komory wybuchowe 3. Na obwodzie cylindrycznej ścianki wewnętrznej 11 rozmieszczone są w kierunku obrotu (strzałka D) ładunki napędowe 2 i 5. Ładunki te.umieszczone są we wnękach, które przebiegają pod kątem ostrym do ścianki 11. Ładunki napędne 2 wyposażone są w zapalniki 1, które można zapalić w znany sposób, na przykład elektrycznie. Za ładunkiem 2, mającym zapalnik 1, następuje w kierunku obrotu ładunek 5, który jest ukształtowany tak, że może być zapalony od temperatury panującej w komorze wybuchowej 3.

W przedstawionym przykładzie wykonania przewidziano trzy układy ładunków napędnych. Zamiast takiego układu można też przewidzieć tylko jeden ładunek napędny 2 z zapalnikiem 1, po którym w odpowiednich odstępach następująładunki 5 z samozapłonem od temperatury panującej w komorze wybuchowej 3. Takie ładunki 5 są wtedy rozłożone na całym obwodzie cylindrycznej ścianki wewnętrznej 11.

W tym przykładzie wykonania istnieje możliwość jednoczesnego zapłonu ładunków napędnych 2, alejest też możliwe zapalanie ładunków 2 w następstwie czasowym. W szczególności wówczas, gdy przewidziano tylko jedną komorę wybuchową3, zapala się w następstwie czasowym odpowiednie ładunki napędne wtedy, gdy komora 3 w trakcie obrotu dojdzie w miejsce danego ładunku. Komora wybuchowa 3 porusza się po torze pierścieniowym wokół osi wałka nawojowego 12. Ten tor pierścieniowy jest ograniczony od zewnątrz cylindryczną ścianką wewnętrzną 11. Podczas obrotu, komora wybuchowa może się powiększać.

Ładunki napędne 5 mogą być zamknięte zatyczkami 6, które w trakcie obrotu wirnika łopatkowego 7 są ściągane krawędziązdzierającą 19 na obwodzie wirnika łopatkowego 7, tak ze temperatura w komorze wybuchowej 3 powoduje samozapłon ładunków 5. Za pomocą krawędzi 23 można też powodować mechaniczny zapłon ładunku napędnego 5.

Wirnik łopatkowy 7 jest wydrążony i w miejscu wydrążenia umieszczone jest sprzęgło, zawierające pierścień prowadzący 9. W pierścieniu tym utrzymywane są w normalnej pozycji elementy sprzęgające 14 w postaci kulek. Zwrócona do wewnątrz powierzchnia wydrążenia wirnika łopatkowego 7 ma wyciskacz sprzęgający 13 w postaci skośnych powierzchni. Podczas obrotu wirnika łopatkowego 7 te skośne powierzchnie napierająjako wyciskacze 13 na elementy sprzęgające i przemieszczająje promieniowo do wewnątrz, tak że zazębiają się one z osiowo przebie6

176 365 gającym odsądzeniem wałka nawojowego 10. Podczas tego osiowego ruchu, elementy sprzęgające 14 prowadzone są pierścieniem prowadzącym 9, w związku z czym za pośrednictwem elementów 14 tworzy się połączenie dociskowe między wałkiem nawojowym 10 i wirnikiem łopatkowym 7. Zamiast kulek można też zastosować szczęki chwytne jako elementy sprzęgające 14.

Ruch obrotowy wirnika łopatkowego 7 inicjowany jest zapłonem ładunku napędnego 2. W trakcie dalszego obrotu wirnika łopatkowego 7 ulegają samozapłonowi następne ładunki 5, tak że występuje stały napęd wirnika łopatkowego 7 w kierunku obrotu D. Jak już wyj aśniono, w następnych stopniach można też przewidzieć kilka ładunków napędnych 5 rozmieszczonych na całym obwodzie wnętrza obudowy 11. Zadziałanie zapalnika 1 następuje po włączeniu się, nie pokazanego bliżej, układu czujnikowego, który reaguje bezwładnościowo na nadmierną zmianę prędkości samochodu.

Po utworzeniu się połączenia dociskowego pomiędzy wałkiem nawojowym i członem obrotowym następuje wyzwolenie, nie przedstawionego tu bliżej, ustalacza, np. miejsca zadanego przełomu, za pomocą którego pierścień prowadzący 9 podczas normalnej eksploatacji jest ustalony trwale względem obudowy 8. Pierścień prowadzący 9 obraca się wtedy wraz z napędem wałka nawojowego 10.

W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 2 człon obrotowy ukształtowany jest jako tłok obrotowy 4. Ścianka wewnętrzna 15 w obudowie 8 ma kształt trochoidy. Jak widać na fig. 3 do 7, tłok obrotowy 4 przylega w trzech miejscach do ścianki wewnętrznej 15, tak że przy obrocie tłoka obrotowego 4 rozszerza się dana komora wybuchowa 3 i powstaje strefa ekspansyjna, w której rozpręża się gaz napędny i powoduje obrót tłoka obrotowego 4. Obudowa 8 jest zamknięta pokrywką 19.

Obrót tłoka obrotowego 4 jest wyzwalany zapłonem, w szczególności elektrycznym zapłonem ładunku napędnego 2 gazogeneratora (fig. 3). Podczas obrotu tłoka obrotowego 4 następuje w znany sposób mechaniczny zapłon następnych ładunków napędnych 5 w gazogeneratorach. Ale istnieje też możliwość samozapłonu od panującej w komorze wybuchowej 3 temperatury gazu napędowego. Po osiągnięciu maksymalnej objętości ekspansyjnej, pokazanej na fig. 4, zapala się w drugiej komorze wybuchowej lub też w strefie ekspansyjnej jeden z gazogeneratorów i 5 i kontynuowany jest napęd tłoka obrotowego 4. Po osiągnięciu maksymalnej objętości ekspansyjnej następuje wydmuch w danej strefie ekspansyjnej przez wylot 22, jak to przedstawiono na fig. 5 i 7. Poprzez następujące po sobie oddziaływanie napędzające gazogeneratorów 5 można też ewentualnie wprawić w tłok obrotowy 4 w wielokrotne obroty.

W skutek obracania się tłoka obrotowego 4, podobnie jak w przykładzie wykonania według fig. 1, elementy sprzęgające 14, wpostaci kulek, przemieszczają się do wewnątrz i dociskane są do wieńca z uzębieniem wewnętrznym 21. W ten sposób powstaje połączenie dociskowe między tłokiem obrotowym 4 i wieńcem 21. Wieniec 21 zazębia się z zębnikiem 20, który jest połączony sztywno z wałkiem nawojowym 10, a więc ruch obrotowy tłoka obrotowego 4 jest przenoszony na wałek nawojowy celem naprężenia pasa. Dzięki przełożeniu, uzyskiwanemu w tym przykładzie wykonania między uzębionym wieńcem i zębnikiem 20, uzyskuje się wielokrotny obrót wałka nawojowego przy jednym obrocie tłoka obrotowego 4. Tę zasadę przełożenia można też wykorzystać w pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania.

W przedstawionym na fig. 8 przykładzie wykonania jako człon obrotowy występuje tłok obiegowy 25 o przekroju kołowym. Tłok obiegowy 25 obraca się przy napędzaniu (kierunek obrotu 39) wokół swojej centrycznej osi 24. W tłoku 25 osadzone są, przesuwnie promieniowo, skrzydełka 26 (cztery w przedstawionym przykładzie wykonania). Zewnętrzne końce skrzydełek są dociskane do trochoidalnego konturu wewnętrznego obudowy 8. W tym celu skrzydełka 26 poddawane sąna swych wewnętrznych końcach naciskowi, który pochodzi od ciśnienia gazu pędnego w rozszerzającej się komorze wybuchowej 3. Ciśnienie to przechodzi kanałami

176 365 ciśnieniowymi 27 z danej rozszerzalnej komory wybuchowej 3 do dalszych stref ciśnieniowych 28, 29, 30, 31, w których wewnętrzne końce skrzydełek 26 prowadzone są jak tłoczki. Dzięki skrzydełkom 26 odpowiednie rozszerzalne komory wybuchowe 3 (dwie komory wybuchowe w przedstawionym przykładzie wykonania) są ograniczone każdorazowo wychodzącą promieniowo z tłoka 25 częścią skrzydełka, częściąkonturu zewnętrznego kołowego tłoka obiegowego 25 i częścią trochoidalnego konturu wewnętrznego obudowy 8. Dwa kanały ciśnieniowe 27 łączą również rozszerzalne strefy ciśnieniowe 28 i 30 z rozszerzalnymi komorami wybuchowymi 3.

W rozszerzalne komory wybuchowe 3 skierowane są dwa kanały zapłonowe 40, które przenoszą ciśnienie gazu napędowego wytwarzane w jednym lub w kilku gazogeneratorach 5. Dopóki komory wybuchowe 3 rozszerzają się w trakcie obrotu tłoka, skrzydełka 26 są naciskane na zewnątrz pod narastającym w strefach 28 i 30 ciśnieniem gazu napędnego. Dzięki temu zapewnione jest szczelne przyleganie promieniowo zewnętrznych końców skrzydełek 26 do trochoidalnego konturu wewnętrznego obudowy 8.

Za skrzydełkami 26 znajdująsię każdorazowo dwie, zmniejszające swojąobjętość, komory sprężania 41. Znajdujące się w tych komorach zużyte gazy napędne są odprowadzane otworami wydmuchowymi 42. Dotyczy to również gazów zawartych w strefach ciśnieniowych 29 i 31, które to gazy są wypychane przez tłokowo ukształtowane wewnętrzne końce skrzydełek za pośrednictwem stref ciśnieniowych 27 do przyporządkowanych odpowiednio komór sprężania 41. Podczas ruchu rozprężania, dwa odpowiednie skrzydełka 26 przemieszczają się w promieniowo zewnętrzną pozycję, natomiast przy ruchu sprężania przemieszczają się w promieniowo wewnętrzną pozycję w odpowiednich wewnętrznych strefach ciśnieniowych 28 i 31.

W przedstawionym na fig. 8 przykładzie wykonania utworzone są każdorazowo dwie rozszerzalne komory wybuchowe 3, do których wprowadzone są gazy napędne z układu gazogeneratorów 5. W następujących po sobie cyklach zapłonowych w, tworzące się podczas obrotu tłoka dwie rozszerzalne komory wybuchowe 3, wprowadzone są w następstwie czasowym gazy napędne poprzez kanały 40.

Na fig. 9 i 10 pokazano przykład wykonania mechanizmu sprzęgającego, który przenosi moment obrotowy z tłoka obrotowego 4 na wałek nawoj owy 10. Wałek 10 jest ułożyskowany za pomocą osiowego sworznia łożyskowego w łożysku kołowym 44 w kasecie sprężynowej 45, która mieści sprężynę napędową 46. Sprężyna 46 swym wewnętrznym końcem chwyta za pośrednictwem rdzenia 47 za sworzeń łożyskowy wałka nawojowego. Kaseta 45 jest zamocowana na pokrywce obudowy 32, która z kolei łączy się trwale z obudową 8 napędu z tłokiem wirującym.

Na sworzniu łożyskowym 43 ułożyskowany jest obrotowy wałek mimośrodowy 34 mogący obracać się względem obudowy 8.

Wałek 34 połączony jest sztywno z krążkiem mimośrodowym 33. Na wałku mimośrodowym 33 ułożyskowany jest tłok obrotowy 4, obracający się wokół osi mimośrodowej 48. Oś obrotu wałka 34 i oś wałka nawojowego 12 są połączone współosiowo względem siebie. Oś mimo środowa 48 obraca się po kole wokół osi wałka nawój owego 12 podczas obrotu tłoka obrotowego 4.

Gdy tłok obrotowy 4 obracany jest gazami napędnymi pierwszego ładunku napędnego 2 i następnych ładunków napędnych 5, to obraca się wraz z nim wałek mimośrodowy 34.

W koszyku sprzęgłowym 36 wałka mimośrodowego 34 ułożyskowane są wałki sprzęgające 35. Podczas obrotu wałka mimośrodowego 34 wałki sprzęgające 35 przemieszczają się promieniowo na zewnątrz i przypierają do powierzchni sprzęgających 49 uformowanych na wałku nawojowym 10, tworząc połączenie przenoszące siłę. W ten sposób ruch obrotowy tłoka obrotowego 4 jest przenoszony na wałek nawojowy 10.

Uruchamiane ciśnieniowo zapalniki 37 powodują zapłon dwóch ładunków napędnych 5, występujących za pierwszym ładunkiem napędnym. Każdy z tych zapalników ma inicjator uda8

176 365 rów, poruszający się jak tłoczek w koszyczku zapłonowym. Każdy z inicjatorów udarowych 38 znajduje się pod działaniem ciśnienia, występującego w rozszerzalnej komorze wybuchowej 3 i przekazywanego kanałem zapłonowym 50 oraz uderza w zapalnik gazogeneratora 5. Zapalone gazy napędne wchodzą potem przez odpowiedni kanał 51 do rozszerzalnej komory 3.

Tak więc, wskutek obrotu tłoka obrotowego 4, odpowiedni ładunek napędny 5 zapala się samoczynnie w następstwie czasowym i we właściwym momencie i tłokjest napędzany nieprzerwanie podczas przebiegu wyprężania.

FIG. 2

176 365

FIG. 4

17(5365

FIG. 5

FIG. 6

176 365

FIG. 9

176 365

FIG.10

•1,2

176 365

FIG. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do napędu obrotowego wałka nawojowego automatycznego zwijacza pasa bezpieczeństwa z zasobnikiem energii wyzwalanym układem czujnikowym, z członem obrotowym napędzanym przez zasobnik energii oraz ze sprzęgłem, za pośrednictwem którego napędzany człon obrotowy jest sprzęgany z wałkiem nawojowym, znamienne tym, że człon obrotowy j est umieszczony obrotowo w obudowie (8) urządzenia, przy czym pomiędzy tym członem obrotowym a ścianką, wewnętrzną (11) obudowy (8) ukształtowana jest przynajmniej jedna komora wybuchowa (3) obracająca się wokół osi (12) wskutek obrotu tłoka i na drodze komory wybuchowej (3) umieszczonychjest w obudowie (8) kilka zasobników energii w postaci gazowych ładunków (2,5) zapalanych, gdy komora wybuchowa (3) osiąga, podczas obrotu członu obrotowego, miejsce danego ładunku napędnego (2, 5).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy ładunek napędny (2), skierowany do komory wybuchowej (3) na początku ruchu obrotowego członu obrotowego, jest zapalany zapalnikiem (1).
3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że za pierwszym ładunkiem napędnym (2), patrząc w kierunku ruchu obrotowego członu obrotowego, znajduje się co, najmniej jeden ładunek napędny (5) zapalany od temperatury gazu napędnego panującej w komorze (3).
4. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że za pierwszym ładunkiem napędnym (2), patrząc w kierunku ruchu obrotowego członu obrotowego, znajduje się co najmniej jeden ładunek napędny (5) zapalany mechanicznie przez człon obrotowy.
5. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że za pierwszym ładunkiem napędnym (2), patrząc w kierunku ruchu obrotowego członu obrotowego, znajduje się co najmniej jeden ładunek napędny (5) zapalany za pomocą zapalnika (1).
6. Urządzenie według zastrz. 3 albo 4, albo 5, znamienne tym, że odstęp pomiędzy kolejnymi ładunkami napędnymi (2,5) jest mniejszy od rozmiaru komory wybuchowej (3) w kierunku obrotu.
7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że gazowe ładunki napędne (2,5) sązapalane w następstwie czasowym i zwłaszcza wywierają na człon obrotowy napór narastający.
8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że człon obrotowy jest członem wydrążonym i w tym wydrążeniu znajduje się sprzęgło, składające się z pierścienia prowadzącego (9) i elementów sprzęgających (14), zwłaszcza w postaci kulek, przy czym na stronie wewnętrznej członu obrotowego znajduje się wycisk sprzęgający (13).
9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że człon obrotowy jest, w położeniu sprzęgania, połączony kształtowo z wałkiem nawojowym (10) za pomocą elementów sprzęgających (14).
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że pierścień prowadzący (9) elementów sprzęgających (14) jest ustalony trwale względem członu obrotowego tak długo, az elementy sprzęgające (14) stworząpołączenie dociskowe między wałkiem nawojowym (10) i członem obrotowym.
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że człon obrotowy, wokół swojej osi obrotu, ma wnękę (18), w której umieszczone są elementy sprzęgające (14), i w którą sięga połączony sztywno z wałkiem nawojowym (10) element przyporowy elementów sprzęgających (14).
12. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że człon obrotowy ukształtowany jest jako tłok obrotowy (4).

176 365
13. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że człon obrotowy jest ukształtowany jako wirnik łopatkowy (7).
14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że wirnik łopatkowy (7) na swoim obwodzie jest ułożyskowany obrotowo na cylindrycznej ściance wewnętrznej (11) obudowy (8) a na obwodzie wirnika łopatkowego (7) znajduje się przynajmniej jedna komora wybuchowa (3).
15. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że wirnik łopatkowy (7) jest ułożyskowany obrotowo i współosiowo z wałkiem nawojowym (10) w obudowie (8).
16. Urządzenie według zastrz. 12 albo 13, znamienne tym, że komora wybuchowa (3) ma w położeniu spoczynkowym objętość mniejszą niż po obrocie członu obrotowego.
17. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ma obudowę (8) o trochoidalnym konturze wewnętrznym, a człon obrotowy jest kołowym tłokiem obiegowym (25) obracającym się wokół jego centrycznej osi (24), przy czym na tłoku obiegowym (25) osadzone sąprzemieszczające się promieniowo na zewnątrz skrzydełka (26), które przylegająpo stronie zewnętrznej do trochoidalnego konturu wewnętrznego obudowy (8) dla ograniczenia danej komory wybucho^{wej (}3) i we wnętrzu tłoka są zasilane przez odpowiedni kanał (27) ciśnieniem gazu napędowego wytwarzanym w rozszerzalnej komorze wybuchowej (3) dla promieniowego przemieszczenia na zewnątrz.
18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że we wnętrzu tłoka obiegowego (25) utworzone sąrozszerzalne strefy ciśnieniowe (28,29, 30,31), w których porusza się na zasadzie tłoka odpowiedni wewnętrzny koniec skrzydełka (26) poddawany ciśnieniu gazu napędowego.
19. Urządzenie według zastrz. 17 albo 18, znamienne tym, że na tłoku obiegowym (25) osadzonajest parzysta ilość skrzydełek (26) i do każdej z dwóch komór wybuchowych (3), utworzonych ze skrzydełka (26), konturu zewnętrznego tłoka obiegowego (25) i trochoidalnego konturu wewnętrznego obudowy (8), rozszerzających się przy obrocie tłoka, doprowadzany jest w następstwie czasowym zapalany gaz napędny.
20. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ładunki napędne (5) następujące po pierwszym zapalanym ładunku napędnym (2) sąpołączone z czułymi na ciśnienie zapalnikami (37).