PL175456B1 - Zasilacz bateryjny i sposób jego wytwarzania - Google Patents

Abstract

1. Zasilacz bateryjny do zasilania urzadzen przenosnych, zawierajacy obudowe zewnetrzna mieszczaca w sobie co najmniej jedno ogniwo i obudowe wewnetrzna zamy- kajaca ogniwo wewnatrz obudowy zewnetrz- nej, znamienny tym, ze na wewnetrznej powierzchni obudowy zewnetrznej (104, 202, 302) jest usytuowany pierwszy obszar spajania a na obudowie wewnetrznej (102, 220, 308) jest usytuowany drugi obszar spa- jania, przy czym obudowa zewnetrzna (104, 202, 302) jest spojona z obudowa we- wnetrzna (102, 220, 308) w miejscu gdzie pierwszy obszar spajania styka sie z drugim obszarem spajania. FIG. 2 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zasilacz bateryjny i sposób jego wytwarzania.

Zasilacze bateryjne do urządzeń przenośnych takich jak radiotelefony zawierają ogniwa, których styki zwykle są zgrzane ze sobą wewnątrz obudowy. Poszczególne ogniwa są ze sobą połączone za pomocąpasków z blachy zgrzewanych punktowo z końcówkami ogniw. Połączone ze sobą ogniwa są następnie zgrzewane punktowo z giętkim przyłączem i w końcu wkładane w

175 456 obudowę baterii. Ten sposób wytwarzaniajest kłopotliwy w montażu, wymaga wielu elementów i dużych nakładów pracy, powodując nadmierne koszty produkcji i słabą niezawodność.

Ładowane baterie użytkowe do sprzętu elektronicznego powszechnego użytku takiego jak kamery, odbiorniki radiowe, odtwarzacze CD itd. mają zwykle styki sprężynowe sprzężone z jedną końcówką ogniw pierwotnych i styki metalowe sprzężone z przeciwległą końcówką ogniw. Ładowane baterie użytkowe nie wymagaj ą dodatkowych obwodów elektrycznych znajdujących się w zwykłych zasilaczach bateryjnych. Zasilacze bateryjne do przenośnych odbiorników radiowych zwykle zawierają rezystory, termistory, diody i inne elementy, które umożliwiają ponowne ładowanie tych zasilaczy i/lub zabezpieczająje. Obudowa komór użytkowych baterii ładowanych może być wykonana tylko z tłoczonego metalu aby zmniejszyć straty elektryczne pomiędzy ogniwami baterii a obwodami elektrycznymi.

Inne zasilacze bateryjne, które albo są ładowane przez użytkownika, albo ładowane i uszczelniane przez producenta, zawierają ogniwa sprzężone ze sobą elektrycznie za pomocą stalowych płytek zgrzewanych z różnoimiennymi końcówkami (plus i minus) poszczególnych ogniw·. Następnie połączone ogniwa sąobkurczane razem folią i wkładane do obudowy. Taka procedura montażu jest także nieefektywna, wiąże się z dużym nakładem pracy i kosztami wytwarzania.

Z opisu patentowego US nr 5 180 644 znany jest zasilacza bateryjny do zasilania przenośnych urządzeń elektronicznych, którego obudowa złożona jest z części górnej i dolnej. Te części obudowy sąpołączone ze sobąza pomocą zatrzasku. Alternatywnie mogąbyć zgrzewane ze sobą ultradźwiękowo. Górna część obudowy ma element zatrzaskowy, który współpracuje z zagłębieniem w dolnej części obudowy co umożliwia rozłączalne połączenie zasilacza bateryjnego z radiem. Wewnątrz części górnej i dolnej obudowy leży ramka komory do przytrzymywania ogniw wmontowana rozłączalnie w przynajmniej jedną z części obudowy.

Problem zmniejszenia ciężaru użytkowych produktów elektroniki oraz ułatwienia montażu dotyczy także zespołu zasilacza bateryjnego. Dla zmniejszenia liczby etapów montażu konieczne jest zmniejszenie liczby elementów składowych zespołu przy zachowaniu jego właściwości. Potrzebny jest taki zasilacz bateryjny, który zapewni wygodę użytkownikowi, będzie miał mniejszy ciężar, jego montaż będzie bardziej efektywny a koszt wytwarzania będzie mniejszy.

Przedmiotowy wynalazek zmniejsza stopień skomplikowania wytwarzania zasilacza bateryjnego i jego ciężar. W szczególności dotyczy to łączenia części obudowy metodą spajania ultradźwiękowego i spajania klejowego. Direktor energii usytuowany na górnej krawędzi ścianki otaczającej ogniwa baterii tworzy obszar spajania ultradźwiękowego. Obudowa wewnętrzna obejmująca ściankę uszczelnia baterie. Krawędź obudowy wewnętrznej jest ultradźwiękowo spojona z direktorem energii na górnej krawędzi ścianki. Alternatywnie, ścianka może być zastąpiona direktorem energii umieszczonym na obrzeżu obudowy zewnętrznej, z którym jest ultradźwiękowo spojona stopa obudowy wewnętrznej. Wynalazek zmniejsza zatem stopień skomplikowania wytwarzania zasilacza i jego koszt w porównaniu z wytwarzaniem innych znanych urządzeń.

Zasilacz bateryjny do zasilania urządzeń przenośnych, zawierający obudowę zewnętrzną mieszczącą w sobie co najmniej jedno ogniwo i obudowę wewnętrzną zamykającą ogniwo wewnątrz obudowy zewnętrznej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że na wewnętrznej powierzchni obudowy zewnętrznej jest usytuowany pierwszy obszar spajania, a na obudowie wewnętrznej drugi obszar spajania. Obudowa zewnętrzna jest spojona z obudową wewnętrzną w miejscu gdzie pierwszy obszar spajania styka się z drugim obszarem spajania.

Obudowa wewnętrzna jest uformowana termicznie z tworzywa sztucznego i posiada część grzbietową z odstającą częścią stopową, która stanowi drugi obszar spajania, a pierwszy obszar spajania obudowy zewnętrznej zawiera direktor energii wystający z tego obszaru.

Korzystnie, pierwszy obszar spajania zawiera ściankę otaczająca co najmniej jedno ogniwo.

Odmiana zasilacza bateryjnego do zasilania urządzeń przenośnych, według wynalazkujest charakterystyczna tym, że jego obudowa zewnętrzna ma ściankę z obszarem spajania, wystającą

175 456 z powierzchni wewnętrznej i otaczającą co najmniej jedno ogniwo, oraz obudowę wewnętrzną spojoną z obszarem spajania obudowy zewnętrznej, przykrywającą ściankę i ogniwo.

Korzystnie, obszar spajania zawiera direktor energii wystający z tego obszaru, a obudowa wewnętrzna ma część stopową usytuowaną nad direktorem energii i jest spojona z tym direktorem energii za pomocą ultradźwięków..

Korzystnie, direktor energii jest usytuowany wzdłuż wewnętrznej powierzchni obudowy zewnętrznej i przylega do ścianki, a obudowa wewnętrzna jest uformowana termicznie z tworzywa sztucznego w kształcie odpowiadającym obrysowi ścianki.

Sposób wytwarzania zasilacza bakteryjnego według wynalazku jest charakterystyczny tym, że wzdłuż wewnętrznej powierzchni obudowy zewnętrznej formuje się obszar spajania, umieszcza się co najmniej jedno ogniwo wewnątrz obszaru spajania obudowy zewnętrznej zasilacza bateryjnego, zamyka się co najmniej jedno ogniwo wewnątrz obudowy zewnętrznej przez zetknięcie obudowy wewnętrznej z obszarem spajania obudowy zewnętrznej i spaja się obudowę wewnętrzną z obszarem spajania obudowy zewnętrznej.

Korzystnie, formuje się część stopową obudowy wewnętrznej odchyloną od niej, formuje się direktor energii usytuowany na obudowie zewnętrznej i spaja się część stopową z direktorem energii za pomocą ultradźwięków.

Przedmiot wykonania w przykładach realizacji jest odtworzony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia znany zasilacz bateryjny, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 2 - zasilacz bateryjny według pierwszego przykładu realizacji, w widoku perspktywicznym po rozłożeniu na części, fig. 3 - zasilacz bateryjny według drugiego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 4 - zasilacz bateryjny według trzeciego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 5 - ściankę obudowy zewnętrznej zasilacza z fig. 4, w przekroju wzdłuż linii A-A, fig. 6 - mechanizm mocujący pierwszego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 7 mechanizm mocujący drugiego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 8 - mechanizm mocujący trzeciego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 9 - zasilacz bateryjny według czwartego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 10 - mechanizm ustalający położenie, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części, fig. 11 - fragment obudowy zasilacza bateryjnego z fig. 9, w przekroju wzdłuż linii B-B, fig. 12 - alternatywny przykład wykonania fragmentu obudowy zasilacza bateryjnego z fig. 11, w przekroju wzdłuż linii B-B.

Na fig. 2 pokazano zasilacz bateryjny 100, według wynalazku, w widoku perspektywicznym. Z pierwszym członem 104 obudowy zasilacza bateryjnego 100 jest integralnie związany element zatrzaskowy 103. Ramka komory 111 jest wmontowana w pierwszym członie 104 obudowy. Jest ona łączona zatrzaskowo z tym członem 104 poprzez rowek 150 w ramce 111 i dopasowane obrzeże 152 wewnątrz pierwszego członu 104 obudowy. Alternatywnie ramka komory 1 może być również integralnie związana z pierwszym członem 104 obudowy.. Inna możliwość polega na ultradźwiękowym zgrzewaniu ramki komory 111 z pierwszym członem 104 obudowy. Ogniwa 112 z zaciskami plus 114 i minus 113, po odpowiednim ułożeniu, wprowadza się w ramkę komory 111. Elementy obwodu elektrycznego, zawierające rezystory (nie pokazano), przełączniki 30 i termistory 40, sązamontowane na ramce komory 111, aby umożliwić ładowanie i styki zasilania oraz odpowiednie obwody elektryczne do bezpiecznego ładowania zasilaczy bateryjnych. Alternatywnie te elementy obwodu mogą zawierać giętki obwód, posiadający pewne elementy, takie jak rezystory, przełączniki i termistory, który to obwód ponadto łączy ogniwa. Wreszcie drugi człon 102 obudowy jest korzystnie przymocowany klejem do pierwszego członu obudowy 104. W celu maksymalnego zredukowania ciężaru drugi człon 102 obudowy jest korzystnie płaskim kawałkiem tworzywa sztucznego, takiego jak poliwęglan, pokrytym klejem na swej powierzchni wewnętrznej aby przykleić drugi człon 102 do pierwszego członu 104 obudowy. Alternatywnie drugi człon 102 obudowy może być zgrzewany ultradźwiękowo z pierwszym członem 104 obudowy.. Dodatkowo drugi człon 102 obudowy może służyć jako etykieta dla zasilacza bateryjnego 100.

175 456

Na fig. 3 pokazano alternatywny przykład wykonania zasilacza bateryjnego 200 według wynalazku. Zasilacz 200 zawiera pierwszą obudowę 202, posiadającą elementy zatrzaskowe 204 wykonane integralnie w pierwszej obudowie 202. Ogniwa 206, uprzednio zapakowane w pakiet ogniw, umieszczone są i pozostają w obrębie elementów zatrzaskowych 204. Pakiet ogniw zawiera również giętkie przyłącza 212 zapewniające dalsze połączenia pomiędzy ogniwami, stykami i innymi elementami, takimi jak rezystory i termistory (nie pokazano). Wreszcie, drugi człon 220 obudowy umieszczony jest na wierzchu pakietu ogniw 206 i łączy się zatrzaskowo z pierwszym członem 202 obudowy. Drugi człon 220 obudowy ma otwory 214, w które wchodzą elementy zatrzaskowe 204 pierwszego członu 202. Dodatkowo, w drugim członie 220 obudowy znajdują się otwory 216 umożliwiające doprowadzenie punktów styku, kiedy giętkie przyłącza 212 pakietu ogniw zostaną wprowadzone w otwory 216. Podobnie, pierwszy człon 202 obudowy ma otwory 205 umożliwiające nałożenie nakładek stykowych na giętkie przyłącza 212. Alternatywnie dodatkową nierozłączność zasilacza bateryjnego 200 można uzyskać przez zastosowanie dwustronnie lepkiego materiału 208 (takiego jak plaster) pomiędzy wewnętrzną stronąpierwszego członu 202 obudowy a spodem pakietu ogniw 206 i przez zastosowanie dwustronnie lepkiego materiału 207 pomiędzy wewnętrzną stroną drugiego członu 220 obudowy a wierzchem pakietu ogniw 206.

Na fig. 4 pokazano trzeci przykład wykonania zasilacza bateryjnego 300 według wynalazku. Zasilacz bateryjny 300 ma część podstawową lub obudowę zewnętrzną 302 przystosowaną do utrzymywania baterii ogniw 304. Dla utrzymania baterii 304 wewnątrz obudowy zewnętrznej 302, można zastosować jedną lub więcej warstw materiału lepkiego 306. Materiał 306 może być klejem lub może to być pewnego rodzaju dwustronny plaster. Jedna lepka warstwa materiału 306 może być wykorzystywana do mocowania baterii 304 do obudowy zewnętrznej 302. Inna lepka warstwa materiału 306 na wierzchni baterii 304 może być wykorzystywana do mocowania obudowy wewnętrznej 308, aby przytrzymywać baterię 304 wewnątrz obudowy zewnętrznej 302.

Obudowa wewnętrzna 308 jest dopasowana do ścianki 310 biegnącej wokół obwodu obudowy zewnętrznej 302. Ścianka 310, zderzak 311 i ewentualnie lepki materiał 306 uniemożliwiają przesuwanie się baterii 304 wewnątrz obudowy zewnętrznej 302. Obudowa wewnętrzna 308 jest zbudowana z uformowanego termicznie tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Korzystnie obudowa wewnętrzna 308 zawiera etykietę wykonaną integralnie w termicznie uformowanym tworzywie sztucznym. Ścianka 310 ma direktor energii 312 (pokazany szczegółowo na fig. 5 przedstawiającej ściankę 310 obudowy zewnętrznej 302 zasilacza bateryjnego 300 z fig. 4, w przekroju wzdłuż linii A-A). Direktor energii 312 jest wykorzystywany w technice spajania ultradźwiękowego. W szczególności część tylna 314 wewnętrznej obudowy 308 jest spajana ultradźwiękowo z direktorem energii 312. To spojenie ultradźwiękowe może być wykonane wzdłuż całej ścianki 310 lub w wybranych miejscach, zależnie od potrzeby. Może być tu stosowane dowolne znane urządzenie spajania ultradźwiękowego.

Ponadto mechanizm mocujący zawiera elementy języczkowe 316, rozmieszczone wokół podstawy ścianki 310, do połączenia obudowy zewnętrznej 302 z obudową wewnętrzną 308. Wzdłuż stopy 320 obudowy wewnętrznej 308 sąrozmieszczone odpowiednio elementy gniazdowe 318. Różne przykłady realizacji zatrzasku języczek/gniazdo 316/318 są przedstawione na fig. 6-8. W końcu wokół stopy 320, może być umieszczony materiał pokryty klejem dla przymocowania obudowy wewnętrznej 308 do obudowy zewnętrznej 302. Można zastosować którąkolwiek dowolną kombinację spajania klejowego, spajania ultradźwiękowego i łączenia zatrzaskowego.

Na fig. 6 pokazano pierwszy przykład realizacji mechanizmu mocującego, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części. Mechanizm mocujący zawiera w obudowie zewnętrznej 302 języczek 322, który jest wprowadzany w zagłębienie 324 obudowy wewnętrznej 308. Taki mechanizm może być stosowany przykładowo do utrzymywania położenia obudowy wewnętrznej 308względem obudowy zewnętrznej 302 przy spajaniu ultradźwiękowym.

Na fig. 7 pokazano drugi przykład realizacji mechanizmu mocującego, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części. Mechanizm mocujący zawiera w obudowie zewnętrznej 302 część językową 326 przystosowaną do wchodzenia w wycięcie 328 obudowy zewnętrz6

175 456 nej 308. Mechanizm mocujący z fig. 7 może być również stosowany do utrzymywania położenia obudowy wewnętrznej 308 względem obudowy zewnętrznej 302 przy spajaniu ultradźwiękowym.

Wreszcie na fig. 8 przedstawiono trzeci przykład realizacji mechanizmu mocującego, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części. Ten mechanizm mocujący zawiera zatrzask 330 przystosowany do wymuszonego wchodzenia w otwór 332 usytuowany w stopie 318 obudowy zewnętrznej 308. Zatrzask 330jest złożony w dwu części, które ściska się w celu wprowadzenia ich w otwór 332. Jest zrozumiałe, że także inne znane mechanizmy zatrzaskowe mogą być użyte do wymuszonego sprzężenia obu części obudowy.

Na fig. 9 przedstawiono zasilacz bateryjny 400 według czwartego przykładu realizacji, w widoku perspektywicznym po rozłożeniu na części. Zasilacz bateryjny 400 ma obudowę zewnętrzną 402 przeznaczoną do utrzymywania baterii ogniw 404. W celu utrzymywania baterii 404 wewnątrz obudowy zewnętrznej 402 po obu stronach baterii 404 zastosowano materiał lepki 406. Takim materiałem 406 może być klej lub rodzaj plastra. Wreszcie, zasilacz 400 ma także obudowę wewnętrzną 408 do przytrzymywania baterii 404 w obudowie zewnętrznej 402.

Inaczej niż w przykładzie realizacji z fig. 4 obudowa zewnętrzna 402 z fig. 9 nie ma ścianki 310 do powstrzymywania baterii 404 przed przesuwaniem się wewnątrz niej, która to ścianka zawierałaby direktor energii 312 umożliwiający ultradźwiękowe spojenie z tylną częścią 314 obudowy zewnętrznej 308. Direktor energii 410 w tym przykładzie realizacji znajduje się wzdłuż powierzchni obudowy zewnętrznej 402, by umożliwić spojenie ultradźwiękowe ze stopą 412 obudowy wewnętrznej 408. Spojenie ultradźwiękowe może być wykonane wzdłuż całego direktora energii 410 lub wzdłuż wybranych jego części.

Obudowa zewnętrzna 402 może ewentualnie zawierać ustalający położenie występ 414, by umożliwić właściwe ustawienie obudowy wewnętrznej 408 względem obudowy zewnętrznej 402 podczas spajania ultradźwiękowego. Mechanizm ustalający położenie pokazano szczegółowo na fig. 10. Stopa 412 obudowy zewnętrznej 402 ma wycięcie 415 dopasowane do występu 414 obudowy wewnętrznej 408. Wreszcie, dla ułatwienia wytwarzania zasilacza bateryjnego 400, można zastosować prowadnice 416 ustalające położenie baterii 404. Prowadnicę 416 pokazano szczegółowo na fig. 11 i 12 przedstawiających ściankę obudowy zewnętrznej 402 zasilacza 400 z fig. 9, w przekrojach wzdłuż linii B-B.

Na fig. 11 jest pokazane zgodne ustawianie obudowy wewnętrznej 408 z obudową zewnętrzną 402 i obszar spajania ultradźwiękowego przy direktorze energii 410. Ustalająca położenie prowadnica 416 stanowi punkt odniesienia dla obudowy wewnętrznej 408. Dodatkowo może być wykonane obrzeże 418 uniemożliwiające ruch stopy 412 obudowy wewnętrznej 408 podczas spajania ultradźwiękowego. Ponieważ direktor energii 410 jest usytuowany wzdłuż pochyłej części obudowy zewnętrznej 402, a stopa 412 jest pozioma, to jest ona zmuszana do odchylania się podczas spajania ultradźwiękowego. Obrzeże 418 uniemożliwia ruch stopy 412 poza ustalającą położenie prowadnicę 416. Chociaż stopa 412 jest usytuowana w określonym miejscu wzdłuż zewnętrznej obudowy 402, zrozumiałe jest, że direktor energii 410 może być umieszczony w dowolnym miejscu wzdłuż ścianki.

Na fig. 12 przedstawiony jest alternatywny przykład realizacji ustalania położenia stopy 412 podczas spajania ultradźwiękowego. W tym przypadku poziomująca powierzchnia 430 zawierająca direktor energii 410 zapobiega spychaniu stopy 412 do położenia odchylonego.

175 456

175 456

FIG.2 ιοο

175 456

FIG. 3

200

205

175 456

175 456

FIG.6

F IG.7

175 456

402

175 456

175 456

FIG. 1

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zasilacz bateryjny do zasilania urządzeń przenośnych, zawierający obudowę zewnętrzną mieszczącą w sobie co najmniej jedno ogniwo i obudowę wewnętrzną zamykającą ogniwo wewnątrz obudowy zewnętrznej, znamienny tym, że na wewnętrznej powierzchni obudowy zewnętrznej (104,202,302) jest usytuowany pierwszy obszar spajania a na obudowie wewnętrznej (102, 220,308) jest usytuowany drugi obszar spajania, przy czym obudowa zewnętrzna (104, 202,302) jest spojona z obudową wewnętrzną (102,220, 308) w miejscu gdzie pierwszy obszar spajania styka się z drugim obszarem spajania.
2. 2. Zasilacz bateryjny według zastrz. 1, znamienny tym, że obudowa wewnętrzna (308) jest uformowana termicznie z tworzywa sztucznego i posiada część grzbietową(314) z odstającą częścią stopową (320), która stanowi drugi obszar spajania.
3. 3. Zasilacz bateryjny według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwszy obszar spajania obudowy zewnętrznej (302,402) zawiera direktor energii (312,410) wystający z tego obszaru.
4. 4. Zasilacz bateryjny według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy obszar spajania zawiera ściankę (310) otaczającą co najmniej jedno ogniwo (304).
5. 5. Zasilacz bateryjny do zasilania urządzeń przenośnych, zawierający obudowę zewnętrzną mieszczącą w sobie co najmniej jedno ogniwo i obudowę wewnętrzną zamykającą ogniwo wewnątrz obudowy zewnętrznej, znamienny tym, że obudowa zewnętrzna (302) ma ściankę (310) z obszarem spajania, wystającą z powierzchni wewnętrznej i otaczającą co najmniej jedno ogniwo (304), oraz obudowę wewnętrzną(308) spojonąz obszarem spajania obudowy zewnętrznej (302), przykrywającą ściankę (310) i ogniwo (304).
6. 6. Zasilacz bateryjny według zastrz. 5, znamienny tym, że obszar spajania zawiera direktor energii (312) wystający z tego obszaru.
7. 7. Zasilacz bateryjny według zastrz. 6, znamienny tym, że obudowa wewnętrzna (308) ma część stopową (320) usytuowaną nad direktorem energii (312) i jest spojona z tym direktorem energii (312) za pomocą ultradźwięków.
8. 8. Zasilacz bateryjny według zastrz. 7, znamienny tym, że direktor energii (312) jest usytuowany wzdłuż wewnętrznej powierzchni obudowy zewnętrznej (302) i przylega do ścianki (310), a obudowa wewnętrzna (308) jest uformowana termicznie z tworzywa sztucznego w kształcie odpowiadającym obrysowi ścianki (310).
9. 9. Sposób wytwarzania zasilacza bateryjnego, znamienny tym, że wzdłuż wewnętrznej powierzchni obudowy zewnętrznej formuje się obszar spajania, umieszcza się co najmniej jedno ogniwo wewnątrz obszaru spajania obudowy zewnętrznej zasilacza bateryjnego, zamyka się co najmniej jedno ogniwo wewnątrz obudowy zewnętrznej przez zetknięcie obudowy wewnętrznej z obszarem spajania obudowy zewnętrznej i spaja się obudowę wewnętrznąz obszarem spajania obudowy zewnętrznej.
10. 10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że formuje się część stopową obudowy wewnętrznej odchyloną od niej, formuje się direktor energii usytuowany na obudowie zewnętrznej i spaja się część stopową z direktorem energii za pomocą ultradźwięków.