PL174816B1

PL174816B1 - Nowe cyklosporyny i sposób ich wytwarzania

Info

Publication number: PL174816B1
Application number: PL93297902A
Authority: PL
Inventors: Johann J. Boelsterli; Marcel K. Eberle; Reto Naef; Trevor G. Payne
Original assignee: Novartis Ag
Priority date: 1992-03-02
Filing date: 1993-03-01
Publication date: 1998-09-30
Also published as: CZ30393A3; NZ247031A; JP3382656B2; IL104891A0; GR3022539T3; ES2096262T3; HU214028B; NO930738D0; EP0577544A1; HUT64567A; HU9300418D0; FI930912A0; DK0577544T3; KR100256988B1; NO310685B1; TW264472B; CA2090634A1; JPH07252296A; US5643870A; CN1076453A

Abstract

1 . Nowe cyklosporyny, w których ugrupowaniem w pozycji 1 jest grupa o wzo- rze 1, w którym R oznacza atom wodoru, grupe C1-3-alkilowa, grupe C1-3-alkoksylowa lub grupe C1-3-alkilotio; chlorowco-podsta wiona grupe C1-3-alkilowa, C1-3-alkoksylowa lub C1-3-alkilotio; hydroksy-podstawiona grupe C1-3-alkilowa, C2-3-alkoksylowa lub C2-3-alkilotio; albo grupe aminowa albo gru- pe mono- lub di-/C1-2/-alkilo-aminowa, X oz- nacza atom tlenu lub siarki, a ugrupowanie -x-y- oznacza grupe -CH=CH- /trans/ albo grupe -CH2-CH2-. WZÓR A PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe cyklosporyny i sposób ich wytwarzania.

Cyklosporyny obejmują klasę strukturalnie wyróżniających się, cyklicznych, poli-N-metylowanych undekapeptydów, które zazwyczaj wykazują działanie farmakologiczne, zwłaszcza działanie immunosupersyjne, przeciwzapalne lub przeciwpasożytnicze albo działanie odwracające lub polepszające oporność np. nowotworów na leczenie innymi lekami, zwłaszcza oporność wielo-lekową. Pierwszą wyodrębnioną cyklosporyną był występujący w przyrodzie metabolit grzybowy Ciclosporin lub Cyclosporine, znany również jako cyklosporyna A i dostępny w handlu pod zarejestrowanym znakiem towarowym Sandimmun® lub Sandimmune®. Ciclosporin jest cyklosporyną o wzorze A, w którym -MeBmt- oznacza resztę N-mety1o-Z4R/343but32E-enl-y1o-4-mety1o-ZLZ3treoniny o wzorze B, w którym -χ-γ- oznacza grupę -CfcCH- ZtransZ.

Od chwili pierwszego odkrycia Ciclosporin wyodrębniono i zidentyfikowano wiele naturalnie występujących cyklosporyn, a wiele dalszych nie-naturalnych cyklosporyn otrzymano drogą całkowicie lub pół-syntetyczną albo przez zastosowanie zmodyfikowanych technik hodowlanych. Cyklosporyny stanowią więc obecnie poważną klasę związków i obejmują na przykład naturalnie występujące cyklosporyny A do Z Znp. Traber i inni; 1, Helv. Chim. Acta, 60, 1247-1255 Z1977Z; Traber i inni; 2, Helv. Chim. Acta, 65, 1655-1667 Z1982Z; Kobei i inni, Europ. J. Applied Microbiology and Biotechnology, 14, 273-240, Z1982Z; i von Wartburg i inni, Progress in Allergy, 38,28-45, Z1986Z, jak również różne nie-naturalne pochodne cyklosporyny i sztuczne lub syntetyczne cyklosporyny, włącznie z dihydrocyklosporynami, w których grupa -χ-γ- w ugrupowaniu -MeBmt- we wzorze B jest nasycona, to znaczy -χ-γ- oznacza grupę -CTL-CIL-; pochodne cyklosporyn, na przykład takie, w których atom 3'-O w ugrupowaniu -MeBmt- jest acylowany, albo dodatkowy podstawnik wprowadzony jest przy atomie węgla α reszty sarokozylowej w pozycji 3; oraz cyklosporyny, w których różne aminokwasy są wbudowane w specyficznych pozycjach w sekwencji peptydowej, np. przy zastosowaniu całkowicie syntetycznego sposobu wytwarzania cyklosporyn opracowanego przez R. Wengera, patrz np. Traber i inni, 1, Traber i inni, 2, oraz Kobei i inni, jak wyżej; opisy patentowe Stanów Zjednoczonych Ameryki nr nr 4108985, 4220641, 4288431, 4554351, 4396542 i 4798823, europejskie opublikowane opisy patentowe nr nr 34567A, 56782A, 300784A i 300785A; międzynarodowy opublikowany opis patentowy nr WO 86Z02080 i brytyjskie opisy patentowe nr nr 2206119 i 2207678; Wenger 1, Transpl. Proc., 15 Suppl. 1:2230 Z1983Z; Wenger 2, Angew. Chem. lnt. Ed. 24 77 Z1985Z i Wenger 3, Progress in the Chemistry of Organic Natural Products, 50, 123 Z1986Z.

Klasa związków obejmująca cyklosporyny jest obecnie bardzo szeroka i zawiera na przykład ZThrZ²-, ZV alZ²-, ZNvaZ²- i ZNvaZ²-/Nva/⁵ -Ciclosporin Zznane również jako cyklosporyny C, D, G i M odpowiednioZ, Z3-03acety1o3MeBmt/¹ -Ciclosporin Zznana również jako octan cyklosporyny AZ,Zdihydro-MeBmt/l3 ZVal/² -Ciclosporin Zznana również jako dihydro174 816 cyklosporyna D/, [/D/Ser]⁸-Ciclosporin, ZMelle/¹ 1-Ciclosporin, [/D/MeVal]ⁿ- Ciclosporin/znana również jako cyklosporyna H/, [MeAla]⁶-Ciclosporin, [/D/Pro]³-Ciclosporin i tak dalej.

Zgodnie z konwencjonalną nomenklaturą cyklosporyn, są one określone w tym opisie i zastrzeżeniach w odniesieniu do budowy Ciclosporin /to znaczy cyklosporyny AJ. Tak więc najpierw poddaje się te reszty w cząsteczce, które różnią się od tych obecnych w Ciclosporin, a następnie podaje się określenie Ciclosporin, co oznacza, że pozostałe reszty są identyczne z tymi, które występują w Ciclosporin. Tak więc na przykład/dihydroMeBmt/1-/ValT -Ciclosporin oznaczacyklosporynę wykazującą sekwencję podaną we wzorze A, lecz w której reszta -MeBmtw pozycji 1 jest zastąpiona przez -dihydroMeBmt- /grupa o wzorze B, w której -x-y- oznacza grupę -CH2-CH2-/, a - α Abu w pozycji 2 jest zastąpiona przez -Val-.

Ponadto należy rozumieć, że podane skrótowo reszty aminokwasów, np. -Ala, -MeVal-,

- α Abu- itp., mają zgodnie z konwencjonalną praktyką konfigurację /L/, jeśli nie podano inaczej, na przykład jak w przypadku -/D/Ala-. Skróty reszt poprzedzone przez Me, jak w przypadku MeLeu oznaczają grupy α-N-metylowane. Poszczególne reszty w cząsteczce cyklosporyny są ponumerowane, jak w stanie techniki, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, wychodząc od reszty -MeBmt-, -dihydro-MeBmt- lub reszty im odpowiadającej w pozycji 1. Tę samą numerową sekwencję stosuje się w niniejszym opisie i zastrzeżeniach.

Wynalazek niniejszy dotyczy nowych cyklosporyn, zwłaszcza nadających się do stosowania miejscowego, np. w leczeniu chorób lub stanów chorobowych płuc.

W szczególności wynalazek dotyczy cyklosporyn, w których resztę w pozycji 1 stanowi grupa o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, grupę Ci3-alkiiową, Ci-3-alkoksylową lub C1 --alkilotio; chlorowcopodstawioną grupę CKi-aaknową, Ci---alkoksylową lub C/.--alkilotio: hydroksypodstawioną grupę Ci-3-aHdlową, C2-3-alkiloksylową lub C2-3-alkilotio; albo grupę aminową lub mono- albo di-/Ci-2-alkilo/-aminową, X oznacza atom tlenu lub siarki, a -x-yoznacza grupę -CH=CH- /trans/ albo grupę -CH2-CH2-.

Korzystnymi cyklosporynami według wynalazku są cyklosporyny o wzorze 2, w którym A oznacza grupę o wzorze 1, jak wyżej podano, B oznacza ugrupowanie - aAbu-, -Val-, -Thrlub -Nva-, a Q oznacza ugrupowania -/D/Ala-, -/D/Ser- albo -[O-/2-hydroksyetylo/-ZDZSer]-; albo -[O-acylo/D/Ser]- lub -[O-/2-acyloksyetylo/-ZD/Ser]-, w których grupa acylowa jest fizjologicznie zdolna do hydrolizy i dopuszczalna.

Korzystnymi grupami alkilowymi jako R są grupy metylowe i etylowe. Korzystnymi grupami alkoksylowymi i alkilotio jako R są grupy metoksylowe, etoksylowe, metylotio i etylotio. Grupy chlorowcopodstawione są to grupy podstawione chlorem, bromem, fluorem lub jodem. Chlorowco-podstawione grupy jako R mogą być mono-, di- lub poli-chlorowco-podstawione. Korzystną chlorowco-podstawioną grupą C1-3-aakiiową jako R jest grupa trifluorometylowa. Odpowiednimi hydroksypodstawionymi grupami C1-3-alkilowymi jako R są grupy hydroksymetylowe i 1-hydroksyetylowe. Odpowiednimi grupami mono- i di-alkiloaminowymi jako R są grupy metyloaminowe, dimetyloaminowe i metyloetyloaminowe, przy czym korzystna jest grupa dimetyloaminową.

Korzystnie R oznacza atom wodoru, grupę C1_2-afkilową, grupę C1-2-alkilową, grupę Cb2-alkoksylową, grupę Cl-23alkilotio, grupę trifluorometylową, hydroksy-podstawioną grupę C^-alkilową, grupę aminową albo mono- lub di-/Cl-2-alkilo/3aminową, zwłaszcza atom wodoru, grupę C^-alkilową, grupę C1-2-alkoksylową, grupę trifluorometylową, hydroksy-podstawioną grupę Cr-.-^alkilową lub grupę dimetyloaminową. Korzystnie R oznacza atom wodoru, grupę C^-alkilową, grupę C1-2-alkoksylową albo grupę C1-2-alkilotio, zwłaszcza grupę C^-alkilową lub grupę Cb2-alkoksylową, w szczególności grupę metylową lub metoksylową. Najkorzystniej R oznacza grupę C1-2-alkoksylową, zwłaszcza grupę metoksylową.

X korzystnie oznacza atom tlenu.

Ugrupowanie -x-y- korzystnie oznacza grupę -CH=CH- trans.

B korzystnie oznacza grupę -aAbu-.

Określenie fizjologicznie zdolna do hydrolizy i dopuszczalna stosowane w definicji Q oznacza grupy acylowe, które są zdolne do rozszczepiania w warunkach fizjologicznych z uzyskaniem kwasu, który z kolei jest fizjologicznie tolerowany w podawanych dawkach. Odpowiednimi grupami acylowymi są grupy benzoilowe i salicylowe, jak również grupy o

174 816 wzorze R'-CX'-, w których R' ma znaczenie podane wyżej dla R, lecz z wyjątkiem grupy aminowej oraz grupy mono- i di-/C1-2-alkilo/-aminowej, a X' oznacza atom tlenu lub siarki.

Grupa cyklosporyn według wynalazku obejmuje związki o wzorze 2, w którym Q oznacza grupę -/D/Ala-, -/D/Ser-, -[O-/2-hydroksyetylo/-/D/Ser]- albo grupę o wzorze 3, w którym n oznacza zero albo 1, a R' i X' mają znaczenie wyżej podane. Gdy Q oznacza grupę o wzorze 3, R' i X' we wzorze 3 mają korzystnie to samo znaczenie, jak R i X we wzorze 1.

Korzystnie Q oznacza grupę -/D/Ala- albo grupę o wzorze 3, jak wyżej podano, zwłaszcza grupę -/D/Ala- albo grupę o wzorze 3, jak wyżej podano, w której n oznacza zero. W szczególności Q oznacza grupę -/D/Ala-.

Cyklosporyny według wynalazku, w których R i/lub R' są asymetryczne, na przykład w których R oznacza grupę α-hydroksyetylową, wykazują zjawisko izomerii optycznej. W takich przypadkach poszczególne izomery można otrzymywać w sposób konwencjonalny, np. drogą syntezy z optycznie czynnych związków wyjściowych /jak w przypadku przykładów X i Xi poniżej/ albo drogą rozdzielania początkowo otrzymanych mieszanin izomerów, na przykład z zastosowaniem chiralnych technik chromatograficznych. W przypadku występowania takiej izomerii wynalazek obejmuje oczywiście zarówno obydwie postacie poszczególnych izomerów, np. enancjomery S i R, jak również ich mieszaniny, np. mieszaniny racemiczne i mieszaniny diastereomerów, jeśli nie podano inaczej. Na ogół jednak w przypadku farmaceutycznego stosowania zgodnie z wynalazkiem korzystnie stosuje się poszczególne enancjomery w postaci czystej lub zasadniczo czystej, np. zawierającej do 95% lub więcej pojedynczego czystego enancjomeru.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania cyklosporyn określonych wyżej, który to sposób polega na tym, że a/ w przypadku wytwarzania cyklosporyny, w której reszta w pozycji 1 stanowi grupę o wzorze 1, jak wyżej określono, przy czym cyklosporyna ta posiada wolną grupę hydroksylową na przykład cyklosporyny o wzorze 2, w którym A oznacza grupę o wzorze 1, w której R oznacza hydroksy-podstawioną grupę C1-3-alldlową, C1-3-alkoksylową lub C1-3-alkilotio i/lub w którym Q oznacza grupę -/D/Ser-, grupę a[Oa/2-hydroksyetylo/-/D/Ser] albo grupę o wzorze 3, w której R' oznacza hydroksy-podstawioną grupę Cl--alkiiową, Ci-3-alkoksylową lub Ci-3-alkilotio, usuwa się grupy ochronne od hydroksy-chronionej postaci tego związku; b/ w przypadku wytwarzania cyklosporyny, w której reszta w pozycji 1 stanowi grupę o wzorze 1, jak wyżej określono, na przykład cyklosporyny o wzorze 2, jak wyżej określono, cyklosporynę, w której reszta w pozycji 1 stanowi grupę o wzorze 4, w którym grupa -x-y- ma znaczenie podane dla wzoru 1, na przykład cyklosporynę o wzorze 2, jak wyżej podano, w której A oznacza grupę o wzorze 4, jak wyżej podano, a B i Q mają znaczenia podane dla wzoru 2, poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze 5, w którym Z oznacza odszczepialny atom lub grupę, a R i X mają znaczenie podane dla wzoru 1, przy czym każda hydroksy-podstawiona grupa C1-3-alkilowa, Ci-3-alkoksylowa lub C1-3-alkilotio jako R występuje w postaci hydroksy-chronionej, i jeśli to pożądane, prowadzi się etap /a/;

c/ w przypadku wytwarzania cyklosporyny o wzorze 2, jak wyżej podano, w którym Q oznacza grupę -[O-acylo/D/Ser]- albo -[O-/2-acyloksyetylo//D/Ser]a, w których to grupach reszta acylowa jest grupą fizjologicznie ulegającą hydrolizie i dopuszczalną, acyluje się cyklosporynę o wzorze 2, jak wyżej podano, w której Q oznacza grupę -/D/Ser- albo grupę -[O-/2-hydroksyetylo//D/-Ser]-, za pomocą odpowiedniego środka acylującego, na przykład drogą reakcji ze związkiem o wzorze 5', w którym R' i X' mają znaczenie podane wyżej dla wzoru 3, przy czym każda hydroksy-podstawiona grupa C.1.3-alkilowa, CM-alkoksylowalub C1-3-alkilotio jako R' występuje w postaci hydroksy-chronionej, a Z oznacza odszczepialny atom lub grupę, i jeśli to pożądane, prowadzi się reakcję według etapu a/, i wyodrębnia się tak otrzymaną cyklosporynę.

Korzystną grupą ochronną w reakcji według etapu a/ jest grupa Ill-rz. butylosililowa. Odszczepianie grup ochronnych zgodnie z etapem a/ można prowadzić w znany sposób, na przykład stosując fluorek tetrabutyloamoniowy zgodnie ze sposobem opisanym przez Corey i innych, J. Am. Chem. Soc. 94, 6190 /1972/.

Związkami o wzorze 5 i 5' odpowiednimi do stosowania w reakcjach według wariantów b/ i c/ są halogenki acylowe i tioacylowe, np. takie w których Z oznacza atom chloru lub bromu,

174 816 oraz bezwodniki, to jest związki, w których Z oznacza grupę R-CX-O- albo R'-CX'-O-. Reakcję prowadzi się korzystnie w obecności środka wiążącego kwas, na przykład 4-dimetyloaminopirydyny w temperaturze od około -20°C do +60°C.

W cyklosporynowych związkach wyjściowych w wyżej opisanych wariantach grupy 8'-hydroksylowe w reszcie w pozycji 1 /wzór 4/ są bardziej reaktywne niż grupy hydroksylowe, które mogą być obecne w reszcie w pozycji 8, np. gdy Q oznacza grupę -/D/Ser-. W procesie b/ można w związku z tym wprowadzać grupę R-CX- korzystnie do reszty w pozycji 1, na przykład stosując 1 równoważnik związku o wzorze 5. Następnie można prowadzić proces cl w celu wprowadzenia innej grupy R'-CX'- do reszty w pozycji 8. Jeżeli pożądane jest wprowadzanie grupy R'-CX'- w pozycję 8, która jest identyczna z grupą R-CX- w pozycji 1, procesy a/ i b/ można prowadzić w ramach jednej reakcji stosując dwa równoważniki tego samego związku o wzorze 5/5'.

Substancje wyjściowe o wzorach 5 i 5' są znane albo też można je wytwarzać analogicznie do związków znanych. Hydroksy-podstawione halogenki acylowe w postaci O-III-rz. butylosililo-chronionej są opisane na przykład w Chemical Abstracts 109-149284 i Bischofsberger i inni,

J. Org. Chem., 53, 3457 /1988/.

Wyjściowe cyklosporyny stosowane w procesie b/ można wytwarzać zgodnie z przedstawionym na rysunku schematem 1. W schemacie tym tylko reszta w pozycji 1 cząsteczki cyklosporyny jest przedstawiona szczegółowo. Reszta cząsteczki przedstawiona jest jako /rs211/, a to w odniesieniu do wzoru 2, jak wyżej podano, przy czym rs2-11 oznacza sekwencję reszt 2 do 11 przedstawionych i określonych we wzorze 2, a -x-y- ma znaczenie podane dla wzoru 1.

Etapy cl do f/ prowadzi się korzystnie zgodnie z ogólnymi procesami opisanymi poniżej w przykładzie I lub analogicznie. Jeżeli reszta w pozycji 8 ugrupowania /rs2-11/, czyli w odniesieniu do wzoru 2, reszta Q, oznacza grupę -/D/Ser- Iub -[O-/2-hydroksyetylo/-/D/-Ser]-, ich wolna grupa hydroksylowa również ulega formylowaniu w etapie cl i następnemu deformylowaniu w etapie f/.

Wyjściowe cyklosporyny o wzorze 5 są znane albo też można je wytwarzać analogicznie do znanych cyklosporyn. Tak więc, gdy ugrupowanie /rs2-11/ oznacza sekwencję 2 do 11 wzoru 2, w którym B ma znaczenie podane dla wzoru 2, a Q oznacza grupę -/D/Ala-, cyklosporyny te sącyklosporynami i dihydrocyklosporynami A, C, D i G. Odpowiednie cyklosporyny, w których Q oznacza grupę -/D/Ser- Iub -[O-acylo/D/Ser], są opisane na przykład w opublikowanym europejskim opisie patentowym nr 56782 A i w brytyjskim opisie patentowym nr 2155936 A. Odpowiednie cyklosporyny, w których Q oznacza grupę -[O-/2-hydroksyetylo//D/Ser]- albo grupę -[O-/2-acyloksyetylo//D/-Ser]-, opisane są na przykład w opublikowanym europejskim opisie patentowym nr 414632 /zgłoszenie nr P0810567.9/.

Cyklosporyna o wzorze 2, w którym A oznacza grupę o wzorze 4, w której -x-y- oznacza grupę o wzorze -CH=CH- /trans/, B oznacza grupę -aAbu-, a Q oznacza grupę -/D/Ala-, jest również znana jako metabolit cyklosporyny A. Jest to metabolit znany w stanie techniki jako M17.

Cyklosporyny według wynalazku wykazują wysoką aktywność immunosupresyjną i przeciwzapalną. W szczególności hamują one wywołaną antygenami zapalną infiltrację komórek, na przykład w drogach oddechowych. Aktywność ta uwidocznia się in vivo przy podawaniu miejscowym, np. przy podawaniu miejscowym do dróg oddechowych poprzez płuca. Stwierdzono, że cyklosporyny według wynalazku wykazują znacznie zmniejszoną aktywność, np. aktywność przeciwzapalną Iub immunosupresyjną, Iub nie wykazują jej wcale in vivo, jeżeli stosuje się je systemicznie, na przykład drogą podawania doustnego.

Właściwości immunosupresyjne i przeciwzapalne cyklosporyn według wynalazku można wykazać na podstawie standardowych testów in vitro i in vivo, na przykład, jak niżej podano.

1. Działanie immunosupresyjne /in vitro/

1.1. Mieszana reakcja limfocytowa u myszy

Około 0,5 x 1θ6 limfocytów ze śledziony samic myszy Balb/ c /8-10 tygodni/ poddaje się inkubacji w ciągu 5 dni w 0,2 ml pożywki do wzrostu komórek z około 0,5 x 106 limfocytów ze śledziony samic myszy CBA / 8-10 tygodni/. Testowaną substancję dodaje się do pożywki w

174 816 różnych stężeniach. Aktywność ocenia się przez zdolność do hamowania proliferacji związanej z syntezą DNA, co oznacza się drogą wbudowywania radioznaczonej tymidyny.

Cyklosporyny według wynalazku hamują wbudowywanie tymidyny w stężeniach rzędu 0,005-0,025 pg/ml.

1.2. Test Mishell-Duttona

O n

Około 10 limfocytów ze śledziony samic myszy OFI hoduje się wspólnie z około 3 x 10' erytrocytów owczych w ciągu 3 dni. Testowaną substancję dodaje się do pożywki hodowlanej w różnych stężeniach. Limfocyty zbiera się i umieszcza na płytkach agarowych ze świeżymi erytrocytami owczymi jako antygenem. Uczulone limfocyty wydzielają przeciwciała, które pokrywają erytrocyty, które ulegają lizie tworząc płytkę w obecności dopełniacza. Aktywność ocenia się przez zmniejszanie liczby komórek tworzących płytki, czyli wytwarzających przeciwciała. Cyklosporyny według wynalazku redukują liczbę komórek tworzących płytki w stężeniach rzędu 0,03-0,05 pg/ml.

2. Wpływ na wywołaną alergenem eozynofilię płucną /in vivo/

Samce himalajskich świnek morskich /300 g, BRL/ uczula się na albuminę jaja kurzego /OA/ drogą śródotrzewnowej iniekcji 1 ml zawiesiny 10 pg OA z 100 mg Al/OH/3 i 0,25 ml szczepionki krztuścaB w 0,9% wag./obj. solance. Dla badań doustnych postępowanie powtarza się 1 raz po upływie 2 tygodni, a zwierzęta poddaje się badaniom po upływie 1 tygodnia. Do badań inhalacyjnych postępowanie powtarza się dwukrotnie w odstępach 3-tygodniowych, a zwierzęta poddaje się badaniom po upływie 1 tygodnia po ostatniej iniekcji.

Test prowokacyjny prowadzi się, stosując roztwór OA w solance rozpylany w pomieszczeniu doświadczalnym. Testowane zwierzęta wystawia się na działanie OA tylko drogą inhalacji przez nos w ciągu 60 minut. Do badań doustnych roztwór OA stosuje się w stężeniu 0,05%. Do badań inhalacyjnych roztwór OA stosuje się w stężeniu 0,01%.

Testowaną substancję poddaje się /a/ doustnie i /b/ drogą inhalacji. Do badań doustnych testowaną substancję poddaje się per os w oliwie z oliwek raz dziennie w ciągu 3 dni lub w postaci sproszkowanej w metylocelulozie raz przed prowokacją OA. W ciągu dnia 3 testowane zwierzęta otrzymują testowaną substancję na 1,5 godziny przed i 6 godzin po prowokacji OA. Do badań inhalacyjnych testowaną substancję mikronizuje się i podaje testowanym zwierzętom w pomieszczeniu do inhalacji tylko nosowej. Podawanie drogą inhalacji prowadzi się na 15 minut przed prowokacją OA.

Skuteczność podanej testowanej substancji określa się drogą płukania oskrzelowo-pęcherzykowego /BAL/ i liczenia komórek. W tym celu zwierzęta uśmierca się pentobarbitonem Na /100 mg/kg śródotrzewnowo/, tchawicę odsłania się i wprowadza rurkę. Następnie do płuc wprowadza się kolejno 5 próbek po 10 ml wolnego od Ca*² i Mg+~ zrównoważonego roztworu soli Hanka /hBsS/ zawierającego albuminę surowicy bydlęcej /BSA, 0,3%/, 10 mM EDTA i 10 mM HEPES i natychmiast prowadzi aspirowanie przez delikatny ucisk tkanki płucnej. Całkowitą liczbę komórek w eluatach określa się, stosując automatyczny licznik komórek. Ciecz z przemywania odwirowuje się przy 200 g w ciągu 10 minut, a osad komórkowy ponownie zawiesza się w 1 ml uzupełnionego HBSS. 10 pl zawiesiny komórek wprowadza się do 190 pl roztworu Turka /rozcieńczenie 1:20/. Wzór odsetkowy komórek wyprowadza się z rozmazów barwionych przez Diff-Quick. Komórki identyfikuje się i liczy pod immersją olejową / x 1.000/. Liczy się co najmniej 500 komórek na rozmaz i oblicza całą populację dla każdego typu komórek.

U nietraktowanych zwierząt prowokacja OA wywołuje wzrost wszystkich komórek w cieczy BAL w 24 godziny po prowokacji. Pierwsze podanie cyklosporyn według wynalazku drogą inhalacji w dawkach rzędu 1,0-15,0 mg/kg zmniejsza liczbę granulocytów eozynochłonnych w BAL w sposób zależny od dawki w porównaniu z nietraktowaną próbką kontrolną. Zmniejsza się również liczba komórek innych leukocytów /makrofagi, krwinki białe obojętnochłonne/. W przeciwieństwie do tego, kilkakrotne podawanie per os cyklosporyny według wynalazku nie ma zasadniczo wpływu na liczbę komórek w porównaniu z nietraktowaną próbą kontrolną.

Cyklosporyny według wynalazku można więc stosować do leczenia chorób lub stanów chorobowych wymagających miejscowej terapii przeciwzapalnej, immunosupresyjnej lub po174 816 dobnej, na przykład do miejscowego podawania w przypadku leczenia takich chorób lub stanów chorobowych oka, przewodów nosowych, przedsionka jamy ustnej, skóry, okrężnicy, albo zwłaszcza dróg oddechowych lub płuc. W szczególności cyklosporyny według wynalazku umożliwiają miejscową terapię przeciwzapalną, immunosupresyjną lub podobną z równoczesnym pominięciem lub zmniejszeniem niepożądanych systemicznych skutków ubocznych, na przykład ogólnej systemicznej immunosupresji.

Cyklosporyny według wynalazku nadają się zwłaszcza do stosowania w leczeniu chorób i stanów chorobowych dróg oddechowych lub płuc, zwłaszcza zapalnych lub czopujących chorób dróg oddechowych, nadają się one w szczególności do leczenia chorób lub stanów chorobowych dróg oddechowych Iub płuc związanych lub charakteryzujących się infiltracją komórek zapalnych lub innych zapalnych objawów związanych z komórkami zapalnymi, np. takich jak akumulacja komórek eozynofilowych i/lub neutrofilowych. Związki te szczególnie nadają się do leczenia astmy.

Cyklosporyny według wynalazku nadają się do leczenia astmy każdego typu i pochodzenia, włączając zarówno astmę wewnątrzpochodnąjak i w szczególności astmę zewnątrzpochodną. Nadają się one do leczenia astmy atopowej lub nie-atopowej, takiej jak astma alergiczna, spastyczny nieżyt oskrzeli, astma prowokowana przez wysiłek, astma zawodowa, astma wywołana infekcją bakteryjną i inne astmy nie-alergiczne. Leczenie astmy obejmuje także leczenie zespołu dziecka sapiącego, to znaczy leczenie pacjentów np. mających mniej niż 4 lub 5 lat, wykazujących objawy sapania, zwłaszcza w nocy, i diagnozowanych lub mogących być diagnozowanymi jako dzieci sapiące, należących do kategorii pacjentów identyfikowanych obecnie jako astmatycy początkowi lub we wczesnej fazie. Cyklosporyny według wynalazku nadają się zwłaszcza do leczenia astmy u pacjentów, których stan astmatyczny jest steroido-zależny lub steroido-oporny.

Cyklosporyny według wynalazku nadają się też do leczenia zapalenia oskrzeli albo do leczenia związanego z tym przewległego lub ostrego zaczopowania dróg oddechowych. Cyklosporyny według wynalazku można stosować do leczenia zapalenia oskrzeli każdego typu lub pochodzenia, włączając na przykład ostre zapalenie oskrzeli, arachidowe zapalenie oskrzeli, nieżytowe zapalenie oskrzeli, przewlekle zapalenie oskrzeli, włóknikowe zapalenie oskrzeli, suchotnicze zapalenie oskrzeli i tym podobne.

Cyklosporyny według wynalazku nadają się ponadto do leczenia pylicy płuc /zapalne, zazwyczaj zawodowe- schorzenie płuc, któremu towarzyszy często zaczopowanie dróg oddechowych, zarówno przewlekłe lub ostre, wywołane częstym wziewaniem pyłów/, każdego typu lub pochodzenia, włączając na przykład choroby takie jak przewlekły nieżyt dróg oddechowych związany z wdychaniem glinu lub ałunu, pylica węglowa, pylica azbestowa, pylica berylowa, pylica płuc kamieniarzy, wypadanie rzęs, pylica żelazowa, pylica krzemowa, pylica tytoniowa i zwłaszcza pylica płuc bawełniana..

Cyklosporyny według wynalazku można także stosować do leczenia związanych z eozynofilami schorzeń dróg oddechowych /np. chorobliwa eozynofilowa infiltracja tkanki płucnej/, takie jak hipereozynofilia działająca na drogi oddechowe i/lub płuca, jak również na przykład eozynofilowo-zależne schorzenia dróg oddechowych będące wynikiem lub towarzyszące zespołowi Lofflera, eozynofilowe zapalenie płuc, inwazja pasożytów, zwłaszcza organizmów wielokomórkowych, włącznie z eozynofilią tropikalną, oskrzelowopłucna grzybica kropidlakowa, zapalenie guzowate tętnic, włącznie z zespołem Churg-Straussa, ziarniniak kwasochłonny i uzależnione od granulocytów kwasochłonych schorzenia dróg oddechowych wywołane reakcją na leki.

Wyrażenie leczenie stosowane wyżej w odniesieniu do chorób dróg oddechowych i płuc, zwłaszcza astmy, obejmuje zarówno traktowanie objawowe jak i profilaktyczne, to jest traktowanie bezpośrednie, np. ostrych stanów zapalnych /leczenie objawowe/ jak i traktowanie w celu zapobiegania, polepszania albo ograniczania długotrwałej symptomatologii /traktowanie profilaktyczne/. Określenie leczenie stosowane w niniejszym opisie i zastrzeżeniach odnosi się do chorób interpretowanych jako wymagające leczenia objawowego jak też i profilaktycznego, na przykład w przypadku astmy, obejmuje leczenie objawowe w celu polepszenia ostrych stanów

174 816 zapalnych oraz leczenie profilaktyczne w celu ograniczenia rozwijającego się stanu zapalnego i w celu zapobiegania przyszłemu zaostrzeniu oskrzelowemu z tym związanemu.

Cyklosporyny według wynalazku można również stosować do leczenia chorób i stanów chorobowych dróg oddechowych lub płuc wymagających terapii immunosupersyjnej, na przykład do leczenia schorzeń autoimmunologicznych płuc, na przykład do leczenia sarkoidozy, zapalenia pęcherzyków płucnych albo przewlekłej nadwrażliwości zapalenia płuc, albo też do utrzymywania alogenicznego przeszczepu płuc, na przykład do transplantacji płuc lub płucoserca.

Jak już wspomniano, dla powyższych celów cyklosporyny według wynalazku podaje się miejscowo do dróg oddechowych, na przykład do płuc/przez inhalację. Jak już też uprzednio podano, cyklosporyny według wynalazku wykazując dużą skuteczność przy podawaniu miejscowym, nie wykazują wcale lub wykazują zmniejszoną aktywność systemiczną, na przykład po podaniu doustnym. Tak więc cyklosporyny według wynalazku stanowią środki do leczenia chorób i stanów chorobowych dróg oddechowych lub płuc, np. jak wyżej podano, omijając równocześnie niepożądane efekty uboczne działania systemicznego, takie jak wynikające z nieuważnego połykania leku podczas terapii inhalacyjnej. Ocenia się, że podczas manewrów niezbędnych do przeprowadzenia podawania drogą inhalacji, do 90% lub więcej całej ilości leku jest raczej połykane niż wdychane.

Dzięki cyklosporynom, które są czynne miejscowo, np. skuteczne podczas inhalacji, lecz nieczynne systemicznie, wynalazek niniejszy umożliwia prowadzenie terapii cyklosporynowej wobec pacjentów, w stosunku do których taka terapia w innym przypadku jest wykluczona, na przykład ze względu na ryzyko systemicznych, zwłaszcza immunosupresyjnych efektów ubocznych.

Cyklosporyny według wynalazku nadają się również do leczenia innych chorób lub stanów chorobowych, zwłaszcza chorób lub stanów chorobowych zawierających komponent autoimmunologiczny lub zapalny, dla których praktykuje się terapię miejscową, na przykład leczenie chorób i stanów chorobowych oka, takich jak zapalenie spojówek, suche zapalenie rogówki i spojówki, wiosenne zapalenie spojówek i utrzymywanie przeszczepu rogówki, schorzenia związane z nosem, takie jak katar alergiczny, choroby i stany chorobowe skóry, takie jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, pęcherzyca i kontaktowe zapalenie skóry, jak również choroby okrężnicy, na przykład choroby Crohna i wrzodziejące zapalenie okrężnicy.

Dla powyższych celów cyklosporyny według wynalazku można stosować w dowolnych postaciach do dawkowania odpowiednich do podawania miejscowego do żądanego obszaru. Tak więc w przypadku leczenia chorób dróg oddechowych lub płuc cyklosporyny według wynalazku można podawać drogą płucną przez inhalację z odpowiedniego urządzenia wydającego lek.

W tym celu cyklosporyny według wynalazku można stosować w każdej odpowiedniej postaci subtelnie rozproszonej albo dającej się drobno zdyspergować, zdolnej do podawania do dróg oddechowych lub płuc, na przykład w postaci subtelnie rozdrobnionych suchych cząsteczek albo w postaci dyspersji lub roztworu w odpowiednim, to jest nadającym się do podawania płucnego, stałym lub ciekłym nośniku. Do podawania w postaci suchych cząsteczek cyklosporyny według wynalazku można stosować na przykład jako takie, to znaczy w postaci mikronizowanej bez żadnych dodatków, w rozcieńczeniu za pomocą innych odpowiednich subtelnie rozdrobnionych obojętnych stałych nośników lub rozcieńczalników, takich jak np. glukoza, laktoza, mannitol, sorbitol, ryboza, mannoza lub ksyloza, w postaci cząstek powlekanych albo w innej odpowiedniej postaci znanej do podawania do płuc subtelnie rozdrobnionych substancji stałych.

Podawanie do płuc można prowadzić stosując odpowiednie układy znane w dziedzinie podawania substancji leczniczych w postaci suchej lub ciekłej drogą inhalacji, takie jak atomizery, rozpylacze, inhalatory do suchego proszku lub podobne urządzenia. Korzystnie stosuje się urządzenia dawkujące, to jest zdolne do dostarczania z góry określonej ilości cyklosporyny przy każdym podawaniu. Urządzenia takie są znane.

Do podawania do nosa cyklosporyny według wynalazku stosuje się korzystnie, w postaci ciekłej, z aplikatora nosowego. Jako odpowiednie postacie do stosownia miejscowego do leczenia chorób lub stanów chorobowych skóry wymienia się na przykład kremy, żele, maści, pasty, kataplazmy, plastry, plastry poprzezskórne i tym podobne. Preparaty do stosownia

174 816 naskórnego zawierająkorzystnie substancję zwiększającą penetrację skóry, na przykład substancje znane, takie jak azon. Postacie odpowiednie do stosowania oftalmicznego obejmują płyny, nalewki, żele, maści i wkładki oftalmiczne, znane w stanie techniki. Do podawania do odbytniczego, to znaczy do miejscowego leczenia okrężnicy, cyklosporyny według wynalazku można podawać w postaci czopków lub wlewek, korzystnie w roztworze, np. w oleju roślinnym lub podobnym układzie olejowym do stosowania jako wlew o przedłużonym działaniu.

W związku z powyższym wynalazek niniejszy ponadto obejmuje:

A. Sposób leczenia chorób lub stanów chorobowych wymagających terapii przeciwzapalnej, immunosupresyjnej lub podobnej u pacjenta wymagającego takiego leczenia, który to sposób polega na miejscowym podawaniu skutecznej ilości cyklosporyny według wynalazku; jak również

B. Cyklosporyny według wynalazku do stosowania jako środki farmaceutyczne, na przykład do stosowania w leczeniu chorób i stanów chorobowych wymagających terapii przeciwzapalnej, immunosupresyjnej lub podobnej, na przykład do stosowania w sposobie określonym wyżej w punkcie A.

Sposób określony wyżej w punkcie A dotyczy zwłaszcza leczenia chorób i stanów chorobowych oka, nosa, gardła, jamy ustnej, skóry, okrężnicy, albo w szczególności dróg oddechowych lub płuc. Sposób ten stosuje się w wyżej podanych chorobach lub stanach chorobowych, zwłaszcza w chorobach i stanach chorobowych dróg oddechowych lub płuc wymagających terapii przeciwzapalnej lub podobnej, zwłaszcza w chorobach lub stanach chorobowych dróg oddechowych i płuc charakteryzujących się zapalną infiltracją komórek, a w szczególności do leczenia astmy.

Wynalazek niniejszy dotyczy ponadto:

C. Kompozycja farmaceutyczna do podawania miejscowego, to znaczy kompozycja w postaci nadającej się do miejscowego podawania, zawierająca cyklosporynę według wynalazku wraz z farmaceutycznie dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem, albo cyklosporyna według wynalazku w postaci albo w środku albo urządzeniu umożliwiającym lub ułatwiającym podawanie miejscowe.

Jako farmaceutycznie dopuszczalne rozcieńczalniki lub nośniki wymienia się rozcieńczalniki lub nośniki dopuszczalne do podawania miejscowego w zamierzonym obszarze terapii, to znaczy rozcieńczalniki lub nośniki dopuszczalne do miejscowego podawania do płuc, na skórę, do nosa, do oczu lub do odbytnicy. Postacie do miejscowego podawania, to znaczy umożliwiające lub ułatwiające podawanie miejscowe, zawierają np. suche preparaty sproszkowane substancji czynnej, czyli cyklosporyny według wynalazku, w zasadniczo czystej postaci, na przykład takie, jak stosowane w znanym stanie techniki do dostarczania z urządzenia do inhalacji suchego proszku. Środki lub urządzenia umożliwiające lub ułatwiające podawanie miejscowe obejmują zwłaszcza urządzenia do inhalacji jak również pojemniki i tym podobne, z których można dostarczać substancję czynną w postaci zdolnej do podawania miej scowego. Korzystnymi postaciami, jak podano w punkcie C, są postacie umożliwiające podawanie miejscowe do dróg oddechowych lub płuc, np. za pomocą inhalacji.

Dawki cyklosporyny według wynalazku stosowane w praktyce mogą oczywiście zmieniać się w zależności od obszaru traktowania, od szczególnych warunków traktowania, od powagi leczonego stanu, od leczonego pacjenta Znp. od wagi ciała, wieku itp.Z, jak również od żądanego efektu. Na ogół do leczenia chorób lub stanów chorobowych dróg oddechowych lub płuc, na przykład do leczenia zapalnych lub czopujących chorób dróg oddechowych, takich jak astma, cyklosporyny według wynalazku podaje się korzystnie miejscowo do dróg oddechowych lub płuc, na przykład drogą inhalacji, w dawkach rzędu 20-400 mg/dziennie, np. od 50 lub 100 do 300, np. 200-300 mg dziennie. Dawki podaje się korzystnie w układzie odmierzonego dostarczania w seriach 1-5 dmuchnięć dla każdego podawania, przy czym aplikowanie prowadzi się 1-4 razy dziennie. Dawka dla każdego podawania wynosi więc korzystnie około 5-100 mg, zwłaszcza od 12,5 lub 25 do 100 mg, np. podawana za pomocą urządzenia do odmierzonego dostarczania, np. zdolnego do dostarczania np. 1-25 mg cyklosporyny w jednym działaniu.

Do leczenia chorób oka i nosa cyklosporyny według wynalazku podaje się na ogół w postaci odpowiedniej kompozycji, na przykład takiej jak krople do oczu, żele, maść do oczu i

1781616 tym podobne, albo krople do nosa, spray do nosa i tym podobne, zawierającej około 0,05-10%, korzystnie około 0,05-5%, zwłaszcza około 0,1-2,5% wagowych cyklosporyny, w dopuszczalnym do stosowania do oczu lub nosa rozcieńczalniku lub nośniku do aplikowania na powierzchnię oka lub nosa w ilości około 0,05-0,2 ml kompozycji, np. około 0,05-0,1 ml kompozycji raz dziennie albo 2-3 razy dziennie.

Do leczenia chorób lub stanów chorobowych okrężnicy odpowiednie dzienne dawki cyklosporyny według wynalazku na ogół wynoszą około 0,5-15,0, korzystnie około

2.5- 10,0 mg/kg, zwłaszcza podawane w postaci wlewów o przedłużonym działaniu raz dziennie albo w podzielonych dawkach 2 razy dziennie. Każda podawana dawka korzystnie zawiera około

17.5- 1000, zwłaszcza około 35-700, w szczególności około 87,5-550 mg cyklosporyny według wynalazku wraz z odpowiednim do stosowania doodbytniczego rozcieńczalnikiem lub nośnikiem. Korzystne stężenia cyklosporyny stosowane w takich układach do wlewów o przedłużonym działaniu wynoszą około 0,5-12,0, korzystnie około 1,0-10,0, zwłaszcza około 2,0-7,0 mg/ml.

Do podawania na skórę w przypadku leczenia chorób lub stanów chorobowych skóry, cyklosporyny według wynalazku podaje się na ogół w odpowiednich, to znaczy dających się aplikować na skórę, postaciach zawierających około 1-10% wagowych cyklosporyny wraz z dopuszczalnym do stosowania na skórę rozcieńczalnikiem lub nośnikiem. Kompozycje takie korzystnie aplikuje się na obszar traktowania w ilości około 0,005-0,05 g/cm², 1, 2, lub 3 razy dziennie.

Korzystną cyklosporyną według wynalazku jest produkt z przykładu I, a mianowicie [/8'-metoksy-karbonyloksy/-MeBmt]1-cyklosporyna. Specyficzne wyniki dla tej cyklosporyny w jednej serii testów prowadzonych zgodnie z metodami opisanymi w punktach 1.1. do 1.3 i 2 powyżej są następujące:

Test	Wyniki
1.1. 1.2. 2. przez inhalację 2. doustnie	IC50 = 0,015 pg/ml IC50 = 0,043 pg/ml ID 50 = około 4 mg/kg brak hamowania akumulacji granulocytów eozynochłonnych przy 100 mg/kg dziennie w oleju 3x albo przy 320 mg/kg w metylocelulozie 1x.

Następujące przykłady bliżej wyjaśniają sposób wytwarzania cyklosporyn według wynalazku.

Przykład I. [/8'-metoksykarbonyloksy/-MeBmt]1-cyklosporyną /wzór 2: A = grupa o wzorze 1, w którym R oznacza grupę CH3O-, X = O, -x-y- oznacza grupę -CH=CH- /trans/; B = -aAbu-; Q = -/D/Ala-/, wariant a/.

0,33 ml mrówczanu chlorometylowego wprowadza się do roztworu 4,9 g [/8'-hydroksy/MeBmt]1-cyklosporyny i 1,9 g 4-dimetyloaminopirydyny w 50 ml dimetyloformamidu w warunkach bezwodnych. Mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 18 godzin w temperaturze pokojowej i usuwa rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość roztwarza się w octanie etylu, przemywa wodnym roztworem kwasu winowego i wodnym roztworem Na2CO3, rozpuszczalnik usuwa pod obniżonym ciśnieniem, a pozostałość poddaje chromatografii na żelu krzemionkowym, stosując octan etylu nasycony wodą i otrzymuje tytułowy produkt: / o/d²0 = -151,8° /c = 2 w CHCI3/, Rf = 0,57 /octan etylu nasycony wodą: SiO2/.

Substancję wyjściową wytwarza się w sposób następujący.

Etap c/. Wytwarzanie [/3' -O-formyloojMeeBnt]-cyklosporyny o wzorze 7 ml mrówczanu acetylu wprowadza się do roztworu 9,6 g cyklosporyny /cyklosporyną AJ i

3,9 g 4-dimetyloaminopirydyny w 100 ml acetonu w ciągu 30 minut w temperaturze pokojowej, Mieszaninę miesza się w ciągu 20 godzin w temperaturze pokojowej i usuwa rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość roztwarza się w octanie etylu, przemywa wodnym roztworem Na2SO4 i rozpuszczalnik organiczny usuwa pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość krystalizuje się z wrzącego heksanu, otrzymując tytułowy produkt o temperaturze topnienia 195-197°C.

174 816

Etap d/. Wytwarzanie [/8'-bromo-3' -O-j()iniyl()/-MeBmi]^J- cyklosporyny o wzorze 8 g produktu z etapu c/, 11,7 g N-bromo-sukcynimidu i 1 g azoizobutyronitrylu w postaci zawiesiny w 750 ml CCI4 ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 2 godzin. Pozostałość sączy się, przemywa wodnym roztworem NaHCO3, wodnym roztworem kwasu winowego i solanką, a warstwę organiczną suszy nad Na2SO4. Rozpuszczalnik usuwa się pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy, który poddaje się dalszej reakcji bez dodatkowego oczyszczania.

Etap e/. Wytwarzanie [/3'-O-formylo-8'-jonnyloksyy-MeBrnt]¹ -cyklosporyny o wzorze 9 g produktu z etapu d/, 1 g NaJ i 27 g mrówczanu tetraetyloamoniowego w 750 ml metyloetyloketonu ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 4 godzin. Rozpuszczalnik usuwa się pod obniżonym ciśnieniem, pozostałość roztwarza w octanie etylu i przemywa wodnym roztworem Na2CO3, wodnym roztworem kwasu winowego i solanką. Warstwę organiczną suszy się nad Na2SO4 i usuwa rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy produkt, który poddaje się dalszej reakcji bez dodatkowego oczyszczania.

Etap j/. Wytwarzanie [/8'-hydroksy/-MeBmtf-cyklosporyny [M17] g produktu z etapu e/ miesza się w ciągu 18 godzin w temperaturze pokojowej w 0,8 M etanolowym roztworze metyloaminy. Rozpuszczalnik usuwa się pod obniżonym ciśnieniem, a pozostałość poddaje chromatografii na żelu krzemionkowym, stosując octan etylu nasycony wodą. Następnie usuwa się rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem, otrzymując produkt tytułowy w postaci białej piany o Rf = 0,31 /octan etylu nasycony wodą : krzemionka/.

Analogicznie można wytwarzać następujące cyklosporyny o wzorze 2, w których A oznacza grupę o wzorze la, w którym R i -x-y- mają znaczenie podane w poniższej tabeli, B oznacza grupę -aAbu-, a Q oznacza grupę -/D/Ala-.

Tabela

Przykład	-! R	— -x-y-	/afo⁵®
II	H	-CH=CH-/trans/	-183,4° /c=0,5 w CH 3OH
III	CH3-	-CH=CH- /trans/	-148° /c=2 w CH 3OH/
IV	CH3-	-CH 2-CH 2-	-235° /c=1,04 w CHCI3/
V	C2H 5-	-CH=CH- /trans/	-214,85° /c=1,03 w CHCI3/
VI	C 2H 50 -	-CH=CH- /trans/	-174,8° /c=0,5 w CH 3OH/
vn	CF3-	-CH=CH- /trans/	-177,1° /c=0,5 w CH 3OH/
VIII	/CH3/2^N'	-CH=CH-/trans/	-168,7° /c=0,5 w CH 3OH/
IX*	HO-CH 2-	-CH=CH- /trans/	-181,5° /c=0,5 w CH 3OH/
	HO-CH/CH3/-	-CH=CH- /trans/	-178,9° /c=0,5 w CH 3OH/
χι*/	HO-CHCH3/-	-CH=CH- /trans/	-175,7° /c=0,5 w CH 3OH/

Sposób wytwarzania obejmuje początkową reakcję z /CH3/ 3C-S1-O-CH2COCL//CH3/ 3C-Si-O-CH3/COCl i następnie usuwanie grup ochronnych za pomocą fluorku tetrabutyloamoniowego według Corey i inni, J. Am. Chem. Soc., 94, 6190/1972/.

Następujące cyklosporyny o wzorze 2, w których A oznacza grupę o wzorze la, w którym R ma znaczenie podane w poniższej tabeli, a -x-y- oznacza grupę -CH=CH- /trans/, B oznacza grupę -aAbu-, a Q oznacza grupę o wzorze 3 a, w której R' ma znaczenie podane w poniższej tabeli, można również wytwarzać w sposób analogiczny, lecz stosując 2 równoważniki środka acylującego.

Przykład	R	R'	/a/²⁰!,
XII	CH3-	CH3-	-170,9 /c=0,5 w CH 3OH/
XIII	CH 3O-	CH 3O-	-161,5 /c=0,5 w CH 3OH/

174 816

MeBmt-dAbu-Sar-MeLeu-Val-MeLeu-Ata-(D)-Ala-MeLeu-MeLeu-MeVal

2345678 9 10 Π

WZÓR A ?^H3 x

HO ¹ CH₂ i

(R) CH / \

CH (R) CH3

-N-CH-COI (S)

CH₃

WZÓR B

R-C

8’ o-ch₂

7’ x I ⁶’

5’ CH_?

I uq 4’ CH (R) \3’ / \ (R) CH CHn

I ^J

- N - CH —COI (S) 1’

CH₃

WZÓR 1

O

II r-c-o-ch₂

X ch₂

HO CH(R) (R^CH^{7 X}CH₃

-N - CH-COI (S)

CH₃

WZÓR 1a

174 816

A-B-Sar-MeLj2u-Val-MeLeu-Ala-(yMel2u-Meleu-Me\&l12 3 4 5 6789 10 11

WZÓR 2

X’ il

CH<0 - (CH< CH<0) -C-R’ I 2 2 2 n

-NH-CH-CO(D)

WZÓR 3

O

II

CH< C -C-R’ I ²

NH - CH -CO(D)

HO

8’ CH₂x

WZÓR 3 a

HO CH(R) \ / \ (R) CH CH₃

-N— CH-COI (S)

CH₃

WZÓR 4

X

II

R-C-Z

WZÓR 5

X'

II

R’-C-Z

WZÓR 5’

174 816

CHo OH I ^Ó(S) I (R) rs2-11)-N-CH-CH-CH-CH₉-x-y-CHn I (R) I ^{z 0}

-CO ch₃

WZÓR 6

HCO

I

CH^(S) 0 (R) (0 (rs2-11 )-N-CH-CH - CH - CH₉-x-y-CH₃

I (R) I ^{z J}

-CO CH₃

WZÓR 7

1'

HCO i

CHo 0 I ^J(S) I (R) (rs2-11)-N-CH-CH-CH-CH₉-x-y-CH₉- Br

I (R) I ^{2 2}

-CO ch₃

WZÓR 8

SCHEMAT 1

ch₃ oh i (S) I (R) r— (rs2-11)-N-CH-CH-CH-CH₇-x-y-CH7-0H

I (R) ^{z Z}

-CO

WZÓR 10 cd.SCHEMAT 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4.00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Nowe cyklosporyny, w których ugrupowaniem w pozycji 1 jest grupa o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, grupę C1-3-allkiową, grupę C1-3-alkoksylową lub grupę C^-alkilotio;chlorowco-podstawioną grupę C1-3--41010½^ C^-alkoksylową lub C^-alkilotio; hydroksy-podstawioną grupę C1_3-aIkiiową, C2-3-alkoksylową lub C2a--alkilotio; albo grupę aminową albo grupę mono- lub di-ZCW-alkilo-aminową, X oznacza atom tlenu lub siarki, a ugrupowanie -x-y- oznacza grupę -CH=CH- ZtransZ albo grupę -CH2-CH2-.
2. Sposób wytwarzania nowych cyklosporyn zdefiniowanych w zastrz. 1, znamienny tym, że usuwa się grupy ochronne od hydroksy-chronionej postaci tego związku.