PL174631B1 - Urządzenie do ustawiania kręgli - Google Patents

Abstract

n ielad zie w o b s z a rz e jamy przy tylnym k o n c u to ru k re g la r- s k ie g o i u s ta w ia ja c e je w s zy k u kre g la rs kim w tylnej c z e s c i k o n c o w e j te g o to ru k re g la rs k ie g o , k tó re zaw iera m e c h a - nizm p o d n o s z a c y d o p o b ie ra n ia kregli z o b s z a ru jamy i d o p rz e n o s z e n ia ic h d o g ó ry d o s ta n o w is k a w y lad u n ku (A) kregli, m e c h a n iz m p rz e n o s z a c y przyjm ujacy k re g le o d m e c h a n izm u p o d n o s z a c e g o p rzy s ta n o w is k u w y la d u n k u (A) i p rz e n o s z a c y k re g le w z a s a d z ie p o zio m o d o p rz o d u d o s ta n o w is k a d o s ta rc z a n ia (C) kregli i p io n o w o ru c h o m y m e c h an izm u s ta w ia n ia kregli z a o p a trz o n y w s ro d k i m a g - n e ty c z n e , p rzyjm u jacy k re g le p rzy s ta n o w is k u d o s ta rc z a - n ia kregli i u s ta w ia ja c y kregle n a to rze k re g la rs k im , znamienne tym , z e m e c h a n izm p rz e n o s z a c y (18, 284, 314) zaw iera e le m e n ty p rzyjm u jace k re g le (50) o d m e c h a - n izm u p o d n o s z a c e g o (10,232), ro zm ies zc za ja c i p rz e n o - s z a c te k re g le k u p rzo d o w i to ru k re g la rs k ie g o (16) w s z y k u k reg larskim i u m ie s z c z a ja c je (50) p o d m e c h an izm e m (20, 344) u s ta w ia n ia k re g li przy s ta n o w is k u d o s ta rc z a n ia (C) kregli, z a s w m e c h a n izm ie (20, 344) u s ta w ian ia k re g li p o s ia d a s ro d k i m a g n e ty c z n e (100) selektyw n ie m a g n e ty - c zn ie p o d n o s z a c e o ra z u w aln iajace m a g n ety czn ie re a g u - jace k re g le , s ta n o w ia c e e le m e n ty p rz e n o s z a c e te k re g le (50) o d m e c h a n iz m u (18,284,314) p rzy s ta n o w is k u d o - s ta rc z a n ia (C) a n a s te p n ie o s a d z a ja c e kreg le w s z y k u kre g la rs kim n a to rz e k re g la rs k im (16). PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do automatycznego ustawiania i zbierania kręgli rozrzuconych w nieładzie w obszarze jamy przy tylnym końcu toru kręglarskiego i ustawiania ich w szyku kręglarskim w tylnej części końcowej tego toru kręglarskiego oraz mechanizm ustawiania kręgli.

Dotychczas dostępne automatyczne urządzenia do ustawiania kręgli wykorzystywały mechaniczne środki do pobierania, manipulowania i orientowania kręgli według potrzeb, w celu ponownego ustawienia ich w żądanym układzie gry na tylnej części końcowej toru kręglarskiego. Te urządzenia ustawiające kręgle zabierały również i podnosiły pozostałe stojące kręgle po pierwszym rzucie kulą oczyszczając tor z przewróconych kręgli, a następnie pionowo ustawiały kręgle z powrotem na torze.

Chociaż urządzenia do ustawiania kręgli typu wymienionego powyżej były na ogół zadowalające, są one zwykle bardzo skomplikowanymi urządzeniami mechanicznymi nieuchronnie kosztownymi zarówno jeśli chodzi o produkcję i koszty początkowe jak i o naprawy i konserwację w trakcie ich eksploatacji. Przykładowo wiadomo, że koszty napraw i konserwacji związane z dostępnymi automatycznymi ustawiaczami kręgli stanowią zwykle największą pojedynczą pozycję wydatków kręgielni.

Znane były próby zastosowania magnesów bądź elektromagnesów w urządzeniach do ustawiania kręgli. W opisie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 1.524.241 w urządzeniu do ustawiania kręgli zastosowano elektromagnesy, wykorzystywane do ustawiania na torze kręglarskim kręgli mające główki z miękkiego żelaza. Urządzenie to było bardzo skomplikowane i w przypadku awarii naprawy były czasochłonne i kosztowne. Również w opisie patentowym DE 1 ..)22.299 wykorzystano elektromagnesy do zbierania i ustawiania kręgli na torze kręglarskim.

Celem wynalazku było opracowanie automatycznego urządzenia do ustawiania kręgli o znacznie uproszczonej konstrukcji, który mógłby być wytwarzany ekonomicznie, o wysokim stopniu trwałości i długiej żywotności, co pozwoliłoby na zmniejszenie do minimum kosztów napraw i konserwacji.

174 631

Według wynalazku urządzenie do ustawiania kręgli, automatycznie zbierające magnetycznie reagujące kręgle rozrzucone w nieładzie w obszarze jamy przy tylnym końcu toru kręglarskiego i ustawiające je w szyku kręglarskim w tylnej części końcowej tego toru kręglarskiego, które zawiera mechanizm podnoszący do pobierania kręgli z obszaru jamy i do przenoszenia ich do góry do stanowiska wyładunku (A) kręgli, mechanizm przenoszący przyjmujący kręgle od mechanizmu podnoszącego przy stanowisku wyładunku (A) i przenoszący kręgle w zasadzie poziomo do przodu do stanowiska dostarczania (C) kręgli i pionowo ruchomy mechanizm ustawiania kręgli zaopatrzony w środki magnetyczne, przyjmujący kręgle przy stanowisku dostarczania kręgli i ustawiający kręgle na torze kręglarskim charakteryzuje się tym, że mechanizm przenoszący zawiera elementy przyjmujące kręgle od mechanizmu podnoszącego, rozmieszczając i przenosząc te kręgle ku przodowi toru kręglarskiego w szyku kręglarskim i umieszczając je w tym szyku pod mechanizmem ustawiania kręgli przy stanowisku dostarczania (C) kręgli, przy czym w mechanizmie ustawiania kręgli posiada środki magnetyczne selektywnie magnetycznie podnoszące oraz uwalniające magnetycznie reagujące kręgle. Elementy magnetyczne stanowią elementy przenoszące kręgle od mechanizmu przenoszącego przy stanowisku dostarczania (C) a następnie osadzające kręgle w szyku kręglarskim na torze kręglarskim.

W urządzeniu według wynalazku stosuje się kręgle, które reagują magnetycznie w swojej górnej części końcowej, główką, w której mają umieszczone magnesy. Mechanizm ustawiania kręgli wyposażony jest w wiele magnesów rozstawionych w zasadniczo współpłaszczyznowym układzie poziomym, odpowiadającym dokładnie żądanemu szykowi kręglarskiemu na znajdującym się pod nim torze kręglarskim.

Przenośnik jest operacyjnie powiązany z mechanizmem indywidualnego podnoszenia kręgli z obszaru jamy.

W rozwiązaniu według wynalazku mechanizm przenoszący zawiera obrotowo przestawny stół mający wiele otwartych ku górze kołysek przyjmujących i trzymających kręgle w pozycji stojącej, przy czym stanowisko wyładunku (A) i stół są zsynchronizowane przy osadzaniu kręgli do każdej z kołysek.

Ruch stołu możliwy jest dzięki elementom takim jak czop, rolki, łańcuch i człony ramy, które poruszają obrotowo przestawny stół pomiędzy stanowiskiem wyładunku (A) kręgli a mechanizmem przenoszącym stanowiska dostarczania (C) kręgli, przy czym stanowisko dostarczania umieszczone jest powyżej w pionowym ustawieniu w linię z pożądanym usytuowaniem szyku kręgli na torze kręglarskim.

Mechanizm przenoszący zawiera nośniki kręgli z wieloma otwartymi do góry kołyskami, przy czym kołyski są ustawione w pozycji stojącej do przyjmowania wielu kręgli i dostarczania ich do stanowiska dostarczania (C) kręgli poniżej mechanizmu ustawiania kręgli.

Nośniki są rozciągane do tradycyjnego trójkątnego szyku kręglarskiego i ściągane poziomo do ustawienia kołysek w stanie ściągniętym w co najmniej jednym szeregu liniowym, przy czym mechanizm przenoszący zawiera również urządzenie takie jak do zbierania i manipulowania kręglami dla przyjmowania kręgli z mechanizmu podnoszącego i dostarczenia ich do kołysek ustawione w szyku liniowym przy ściągniętych nośnikach i następnie rozciągnięcie dla dostarczania kręgli w szyku kręglarskim do stanowiska dostarczania (C) kręgli pod mechanizmem ustawiania kręgli.

Zwykle ustawia się co najmniej dziesięć kręgli usytuowanych w szyku kręglarskim składającym się z dziesięciu kręgli w tradycyjnym układzie trójkątnym. Na nośnikach zaś usytowanych jest dziesięć odpowiadających kołysek rozmieszczonych w równoległych dwóch rzędach liniowych. Następnie ustawia się je w trójkątnym szyku, przy czym te dwa liniowe rzędy zawierają odpowiednio trzy i siedem kołysek.

Z pierwszego rzędu liniowego trzech kołysek, po rozciągnięciu, powstaje pierwszy rząd z przednim kręglem i drugi rząd dwóch rozmieszczonych po bokach kręgli ustawionych z tyłu za przednim kręglem, zaś z liniowego rzędu siedmiu kołysek powstaje trzeci rząd trzech bocznie rozmieszczonych kręgli w szyku kręglarskim i czwarty rząd czterech bocznie rozmieszczonych kręgli w szyku kręglarskim.

Nośnik zawiera przedni, poziomo ruchomy element mocujący kołyskę usytuowaną najbardziej z przodu, drugi element równoległy do i ruchomy poziomo z i względem przedniego

174 631 elementu, mocujący drugi rząd dwóch rozstawionych kołysek, trzeci element równoległy do i ruchomy poziomo z i względem przedniego i drugiego elementu mocujący trzeci rząd trzech rozstawionych kołysek oraz czwarty element równoległy do i ruchomy poziomo z i względem elementów mocujący czwarty rząd czterech rozstawionych kołysek. W powyższym układzie elementami nośnika są podłużne równoległe listwy ruchome bocznie i zawierające odpowiadające im kołyski odstawione bocznie naprzemiennych listwach tak, że kołyski z sąsiednich listew ustawione są wzdłuż linii, gdy listwy zostaną przesunięte względem siebie w stosunku do współzajmowanego ustawienia.

Urządzenie do manipulowania kręglami składa się z urządzenia zbierającego kręgle o szeregu liniowych uchwytach kręgli, przystosowanego do równoczesnego wyładunku wielu kręgli do kołysek w ściągniętym stanie nośnika i co najmniej jednego urządzenia wyładunku kręgli przystosowanego do selektywnego przechodzenia przez nie kręgli i wyładunku kręgli do urządzenia zbierającego.

Przy urządzeniu zbierającym znajduje się przenośnik wystający w zasadzie poziomo i liniowo na znacznej odległości, do którego kręgle przekazywane są od mechanizmu podnośnika. Przy liniowej drodze ruchu przenośnika zawiera co najmniej dwa usytuowane poziomo rozstawione urządzenia rozładunku selektywnie dostarczające kręgle z przenośnika do urządzenia zbierającego.

Każdy z uchwytów kręgli ma przyporządkowaną sobie ruchomą bramkę zatrzymującą kręgle i elementy, takie jak ramię poruszające do uruchamiania każdej bramki w celu selektywnego wyładunku kręgli z ich uchwytów.

Przenośnik ma wiele rozstawionych w odstępach środków magnetycznych trzymających magnetycznie reagujące kręgle w pozycji stojącej i w zawieszeniu pod spodem. Natomiast zespół wyładunkowy zawiera środki do selektywnego wypierania kręgli ze środków magnetycznych przez opadanie tych kręgli do uchwytów urządzenia zbierającego kręgle, przy czym to ostatnie umieszczone jest w zasadzie poniżej zespołu wyładunkowego.

Wyżej wymienione elementy do wypierania kręgli ze środków magnetycznych stanowią człony podobne do noża, który oddziela górę główki kręgla od spodu środków magnetycznych.

Stanowisko załadunku znajduje się przy drodze ruchu przenośnika. Mechanizm podnośnika podnosi kręgle z jamy w tyle toru kręglarskiego i wprowadza je do stanowiska załadunku w pozycji stojącej, gdzie środki magnetyczne sprzęgają się z główkami kręgli na stanowisku załadunku i trzymają je podczas transportu przenośnikiem.

Korzystnie, mechanizm przenoszenia zawiera nośnik z wieloma otwartymi do góry kołyskami, przy czym kołyski są usytuowane w układzie do przyjmowania i trzymania wielu kręgli w pozycji stojącej i dostarczenia ich do stanowiska dostarczania (C) kręgli poniżej mechanizmu ustawiania kręgli, przy czym mechanizm przenoszenia zawiera również urządzenie zbierające kręgle przystosowane do wyładunku ich do kołysek i związane urządzenia wyładunku kręgli do urządzenia zbierającego kręgle, przy czym mechanizm zbierania kręgli zawiera również przenośnik do przyjmowania kręgli od mechanizmu podnośnika i dostarczania ich do urządzenia zbierającego w miejscu urządzeń wyładunkowych.

Nośnik do przenoszenia kręgli jest rozciągalny i ściągalny poziomo dla selektywnego ułożenia jego kołysek w liniowych sąsiednich szeregach w ściągniętym stanie i w tradycyjnym trójkątnym szyku kręglarskim w stanie rozciągniętym, przy czym urządzenie zbierające kręgle zawiera liniowy szereg uchwytów kręgli, przystosowanych do jednoczesnego wyładunku wielu kręgli do kołysek w stanie ściągniętym nośnika.

Mechanizm ustawiania kręgli w automatycznym ustawiaczu kręgli jest ruchomy w kierunku tam i z powrotem od toru kręglarskiego i zawiera magnesy selektywnie trzymające i uwalniające magnetycznie reagujące kręgle do pobierania ich oraz osadzania na torze kręglarskim, przy czym mechanizm ustawiania kręgli może posiadać elementy takie jak przewody podciśnieniowe i pływak związane z magnesami, ograniczające ruch poziomy magnesów podczas operacji wyszukiwania główek kręgli za pomocą magnesów wybierających kręgle przed uchwyceniem kręgli magnesami.

Urządzenie to ma wiele małych pojemników, z których każdy zawiera magnes, przy czym każdy z magnesówjest zaopatrzony w pływaki i co najmniej każdy z pojemnikówjest co najmniej

174 631 częściowo wypełniony cieczą, przy czym magnesy są swobodne w ramach ich ograniczonego poziomego ruchu w odpowiednich pojemnikach wyszukując magnesami główki kręgli.

Zgodnie z aktualnie korzystną praktyką stosuje się konwencjonalne kręgle wyposażone w górnych częściach końcowych w środki magnetyczne, które mogą być niewielkimi magnesami trwałymi zatopionymi w nich, wieloma niewielkimi cząstkami materiału magnetycznego rozproszonymi w całej górnej części końcowej itd. Chociaż magnetycznie reagujące środki mogą być inaczej usytuowane w kręglach, aktualnie korzystne jest również, umieszczenie takich środków w górnych częściach końcowych lub w główkach kręgli. W rozwiązaniu według wynalazku typy tak przygotowanych kręgli mogą być bardzo różne i mogą obejmować wszystkie obecnie znane jak również przyszłe typy i konfiguracje kręgli.

Automatyczne urządzenie do ustawiania kręgli na początku zawiera mechanizm podnoszący, który pobiera kręgle kolejno z obszaru jamy przy tylnej części końcowej toru kręglarskiego i transportuje je do góry w celu dostarczenia do stanowiska rozładunku kręgli. Środki pobierania kręgli sprzężone funkcjonalnie z mechanizmem podnoszącym podnoszą kręgle indywidualnie z obszaru jamy. Korzystnie środki pobierania kręgli stanowną środki magnetyczne do podnoszenia kręgli reagujących magnetycznie w górnych częściach końcowych i do przenoszenia ich w położeniu pionowym podczas transportu do stanowiska rozładunku kręgli. Mówiąc bardziej szczegółowo, środki pobierania kręgli zawierają szereg magnesów, z których każdy jest przeznaczony do podnoszenia oddzielnego kręgla w położeniu pionowym, przy czym każdy z nich jest wsparty przez elastyczną linkę przymocowaną na górnym końcu do przenośnika o obiegu zamkniętym, stanowiącego część mechanizmu podnoszącego. Mechanizm podnoszący przebiega zasadniczo pionowo od stanowiska załadunku przy obszarze jamy do wymienionego poprzednio stanowiska rozładunku kręgli, przy czym magnesy i linki wsporcze są rozmieszczone w odstępach wzdłuż niego. Giętkie linki wspierające magnesy umożliwiają poziomy ruch magnesów przy szukaniu lub łowieniu magnetycznie wrażliwych kręgli na stanowisku załadunku kręgli. W środkach pobierania kręgli korzystne są magnesy trwałe, ale możliwe jest również zastosowanie elektromagnesów z giętkimi linkami wsporczymi dla elektromagnesów zawierającymi giętkie przewody elektryczne i ze ścieżką komutacyjną przebiegającą wzdłuż i przy przenośniku o obiegu zamkniętym. Mogą być również zastosowane krótkie przewody odchodzące od tych giętkich przewodów i umieszczone suwliwie w elektrycznie przewodzącym sprzężeniu z torem komutacyjnym.

Na stanowisku rozładunku kręgli zastosowana jest co najmniej jedna bramka, która służy do wyładowania kręgli i przenośnika na mechanizm przenoszenia kręgli. Mechanizm przenoszenia kręgli na stanowisku załadunku przy stanowisku rozładunku kręgli jest przeznaczony do selektywnego przyjmowania kręgli kolejno z przenośnika, a ponadto służy do przenoszenia kręgli w szeregu kręglarskim do stanowiska dostarczania kręgli. Przestawny obrotowo stół ma usytuowanych na nim wiele otwartych do góry kołysek do przyjmowania i trzymania kręgli w ustawieniu pionowym korzystnie stanowiąc część mechanizmu przenoszącego. Wspomniana powyżej bramka i stół działają synchronicznie, aby umieścić oddzielny kręgiel w każdej kołysce.

Korzystnie przenośnik przebiega zasadniczo poziomo i liniowo na znacznej odległości przy stanowisku wyładunku kręgli i zastosowane są przynajmniej dwie usytuowane w odstępie poziomym bramki na wymienionym stanowisku przy liniowej drodze ruchu przenośnika. Przewidziany jest również nieruchomy zderzak nad środkiem obrotowego stołu ustawiony również zgodnie z liniową drogą ruchu przenośnika. Bramki są poruszane selektywnie, kiedy kołyska jest poruszana przez ruch przestawiania stołu stwarzając przeszkodę w przechodzeniu kręgla i powodować odłączenie kręgla od jego magnesu i spadnięcie w kołyskę. Bramki służą zatem do powodowania, by kręgle spadały w usytuowane w promieniowych odstępach kołyski na stole wzdłuż i poniżej liniowej drogi ruchu przenośnika. Podobnie, nieruchomy zderzak nad środkiem stołu powoduje zatrzymanie kręgla przenoszonego przez magnes na giętkiej lince pod przenośnikiem w jego ruchu i spadnięcie w środkową kołyskę na stole.

Kiedy w konwencjonalnym układzie trójkątnym stosowane jest dziesięć magnetycznie reagujących kręgli, oczywiście na obrotowym stole jest dziesięć kołysek w podobnym układzie z dwiema bramkami działającymi po przestawianiu stołu o kąt 30° i o jego wielokrotności, tak aby zapełnić wszystkie kołyski na stole.

174 631

Obrotowy stół korzystnego mechanizmu przenoszącego jest również przystosowany do poruszania go w całości pomiędzy jego stanowiskiem załadunku a stanowiskiem doprowadzania, przy czym to ostatniejest usytuowane w odstępie nad i w położeniu dokładnie pionowo zgodnym z żądanym usytuowaniem układu gry na torze kręglarskim. Na swym stanowisku dostarczania mechanizm przenoszący współpracuje z pionowo ruchomym mechanizmem ustawiania kręgli, który jest przystosowany do przyjmowania i podnoszenia kręgli w szeregu kręglarskim z obrotowego stołu i do opuszczania i ustawiania ich w szeregu kręglarskim na torze kręglarskim. Mechanizm ustawiania kręgli zawiera środki magnetycznego selektywnego magnetycznego trzymania i zwalniania magnetycznie wrażliwych kręgli podnosząc je z mechanizmu przenoszącego i następnie ustawiając je na torze kręglarskim. Bardziej szczegółowo, mechanizm ustawiania kręgli zawiera wiele magnesów w zasadniczo współpłaszczyznowym układzie poziomym i w układzie gry dokładnie zgodnym z kołyskami na stole i z torem kręglarskim poniżej. W położeniu pośrednim mechanizmu ustawiania kręgli powyżej, ale tuż przy obrotowym stole kręgle są usuwane do góry ze swych kołysek przez magnesy mechanizmu ustawiania kręgli i po przemieszczeniu obrotowego stołu ze stanowiska dostarczania w kierunku jego stanowiska załadunku, mechanizm ustawiania kręgli jest dalej ruchomy pionowo do dołu do najniższego położenia lub położenia rozładunku w celu ustawiania kręgli na torze kręglarskim.

Mechanizm ustawiania kręgli korzystnie zawiera również środki rozdzielające pomiędzy magnesami a czubkami przyległych główek kręgli wraz ze środkami służącymi do powodowania co najmniej ograniczonego, zasadniczo pionowego ruchu każdego magnesu do góry. Te środki rozdzielające służą do zatrzymywania odpowiadającego ruchu do góry główki kręgla i przez to powodują, że magnes uwalnia kręgiel. Kiedy magnes jest przemieszczany do dołu bardzo blisko elementu rozdzielającego, ten ostatni staje się nieskuteczny pozwalając magnesowi na magnetyczne trzymanie znajdującego się pod nim kręgla. Różne środki pionowego przemieszczania magnesów mają postać oddzielnych linek przytrzymujących dla każdego magnesu i elementów poruszających do podnoszenia i opuszczania równocześnie tych linek przytrzymujących, a także oddzielnej obudowy dla każdego magnesu i przyporządkowanej komory podciśnieniowej ze środkami do selektywnego opróżniania tych komór, a przez to podnoszenia i opuszczania magnesów, oraz wózka wspierającego magnesy razem i zapewniającego niezbędny względny ruch pionowy pomiędzy magnesami a środkami rozdzielającymi. Aktualnie korzystne jest ostatnio wymienione urządzenie, które wykorzystuje wózek i zawiera sprężynowe środki spychające dla poszczególnych płytek rozdzielających współpracujących z niewielkimi pojemnikami zawierającymi ciecz i magnesy wyposażone w pływaki. Pływające magnesy umożliwiają poziomy ruch magnesów w nieco podniesionej pozycji, dzięki czemu magnesy raczej szukają główek przestawionych kręgli, a nie przechy lająje lub w inny sposób poruszają kręgle. Podobnie, magnesy zawieszone na giętkich linkach i magnesy z komorami podciśnieniowymi mają tendencję do szukania takich przestawionych kręgli. Może być również zastosowany system elektromagnetyczny wyposażony w źródła wysokiego i niskiego napięcia odpowiednio do trzymania kręgli i do szukania ich, jak wspomniano poprzednio.

Oprócz'pomagania w uwalnianiu kręgli od magnesów, środki oddzielające służą również do spokojnego pozostawienia stojących kręgli po rzuceniu pierwszą kulą. Pożądane jest podniesienie takich kręgli dla oczyszczenia toru przez zgarnięci przewróconych kręgli i następnie z powrotem ustawienie ich na torze. Poszczególne płytki oddzielające sprzęgają się zatem z główkami pozostawionych stojących kręgli, magnesy mechanizmu ustawiania kręgli wywierają następnie zmniejszone oddziaływanie magnetyczne na nie, poruszając się poziomo, jeśli kręgle te są w położeniu przestawionym, kręgle są podnoszone dla operacji oczyszczenia toru, a następnie kręgle są z powrotem dokładnie ustawiane w swych położeniach przestawionych.

Automatyczne urządzenie do ustawiania kręgli według wynalazku może również mieć urządzenie zwracania kuli, które chwyta i trzyma kulę do przesłania. Urządzenie to zawiera miskę przyssawkową posiadającą w niej wiele komór podciśnieniowych, środki wytwarzania podciśnienia selektywnie łączone z nią i środki wspierania miski ruchome pomiędzy stanowiskiem załadunku miski a stanowiskiem rozładunku. Niewiele komór w tej misce zapewnia wystarczające działanie chwytające na kuli, by trzymać ją niezależnie od położenia otworów na palce w

174 631 kuli. Urządzenie to powoduje zatem sprzężenie miski z kulą i automatyczne transportowanie jej przez otwór w płycie odbojowej do mechanizmu zwracania kuli.

W drugim przykładzie realizacji wynalazku przewidziany jest nieco konwencjonalny podnośnik o mechanicznej konstrukcji i działaniu z magnetycznym mechanizmem przenoszenia przystosowanym do przyjmowania kręgli kolejno z podnośnika na stanowisku rozładunku. Ten mechanizm przenoszenia zawiera przenośnik mający odcinek podnoszący i odcinek wyładowczy z elementami magnetycznymi w postaci magnesów trwałych rozmieszczonych wzdłuż nich. Kręgle dostarczone do stanowiska rozładunku w ustawieniu pionowym przez podnośnik są sprzęgane i podnoszone przez magnesy trwałe i są transportowane do odcinka rozładowczego przenośnika. Szereg urządzeń wyładowczych rozmieszczonych w odstępach wzdłuż odcinka rozładowczego działa selektywnie w celu odłączenia kręgli od swych magnesów i spowodowania, że spadną one w oddzielne uchwyty urządzenia zbierania kręgli. Te urządzenia wyładowcze zawierają nożowy separator, który wchodzi pomiędzy główkę kręgla a przyporządkowany mu magnes w celu wymuszonego wyładowania kręgli. Urządzenie zbierające zawiera liniowy szereg uchwytów kręgli, a korzystnie ma siedem takich uchwytów kręgli, każdy z przyporządkowaną mu ruchomą bramką. Bramki uchwytów kręgli służą selektywnie do ładowania wielu kręgli w kołyski wózka również stanowiącego część mechanizmu przenoszenia.

Część wózka mechanizmu przenoszącego jest dostosowana do ruchu poziomego i jest rozciągana i ściągana poziomo ustawiając na pewną liczbę otwartych do góry kołysek na niej w konwencjonalnym trójkątnym układzie gry i w pewnej liczbie liniowych szeregów lub rzędów kołysek. Kiedy w konwencjonalnej konstrukcji przewidziano dziesięć kręgli, wózek jest ściągany ze swego rozciągniętego stanu w układzie trójkątnym do umieszczenia swych kołysek w dwóch szeregach lub rzędach z trzema kołyskami w przednim rzędzie i siedmioma kołyskami w tylnym rzędzie. Trzy kołyski przedniego rzędu zawierają przednią kołyskę układu trójkątnego i dwie kołyski drugiego rzędu układu trójkątnego. Siedem kołysek tylnego rzędu zawiera trzy kołyski trzeciego rzędu układu trójkątnego i cztery kołyski czwartego i ostatniego rzędu układu trójkątnego.

Oczywiście, rozciąganie i ściąganie wózka mechanizmu przenoszenia służy do znacznego zmniejszania długości mechanizmu i przez to do odpowiedniego zmniejszenia całkowitej długości urządzenia do ustawiania kręgli, przez co uzyskuje się pożądaną zwartą konstrukcję i układ.

W stanie rozciągniętym wózek mechanizmu przenoszenia ustawia kręgle w konwencjonalnym układzie trójkątnym pod mechanizmem ustawiania kręgli dla późniejszego ustawienia układu gry na torze poniżej. Mechanizm ustawiania kręgli zawiera dziesięć elementów magnetycznych w trójkątnym szeregu kręglarskim jak w poprzednim przykładzie realizacji, ale układ elementów magnetycznych jest uproszczony, a jednak wysoce sprawny w działaniu. Zastosowany jest niewielki pojemnik z magnesem trwałym wyposażonym w pływak umieszczony w pojemniku w cieczy pozwalającym na pewien stopień poziomego ruchu magnesu jak również na jego ruch pionowy do dna pojemnika w celu przyłożenia magnetycznej siły trzymającej do główki kręgla poniżej. Jak opisano powyżej, poziomy ruch magnesów i ich pływaków umożliwia szukające działanie magnesów względem główek przestawionych kręgli. Pionowy ruch magnesów do dna pojemników umożliwia podnoszące działanie magnesów względem kręgli. Zwalnianie kręgli jest realizowane przez gwałtowne przyspieszenie mechanizmu ustawiania kręgli do góry na początku ruchu tego mechanizmu do góry. Takie początkowe gwałtowne przyspieszenie lub raptowny ruch powoduje oddzielenie dna pojemników od główek sąsiednich kręgli, przy czym siła magnetyczna magnesów jest wtedy pokonywana przez ciężar i bezwładność kręgli.

Poniżej przedstawiono rysunki dla lepszego zilustrowania wynalazku.

Figura 1 przedstawia w widoku perspektywicznym automatyczne urządzenie do ustawiania kręgli według wynalazku, fig. 2 jest dalszym widokiem perspektywicznym podobnym do fig. 1, ale przedstawiającym mechanizm przenoszący urządzenia do ustawiania kręgli na stanowisku dostarczania poniżej mechanizmu ustawi ania kręgli, fig. 3 jest częściowym schematycznym widokiem z boku urządzenia do ustawiania kręgli z fig. 1 i 2, fig. 4 przedstawia widok z tyłu automatycznego urządzenia do ustawiania kręgli.

174 631

Figura 5 przedstawia widok z góry obrotowo przestawnego stołu stanowiącego część mechanizmu przenoszenia według wynalazku, fig. 6 przedstawia w widoku perspektywicznym obrotowo przestawny stół automatycznego urządzenia do ustawiania kręgli.

Figura 7 przedstawia powiększony częściowy widok z przodu bramki działającej na stanowisku wyładunku kręgli, fig 8 przedstawia powiększony widok z góry bramki z fig. 7, fig. 9 przedstawia widok persjxktywiczny konstrukcji wsporczej obrotowo przestawnego stołu z fig. 5 i 6.

Figura 10 przedstawia powiększony przekrój pierwszej postaci mechanizmu ustawiania kręgli, fig. 11 przedstawia widok mechanizmu ustawiania kręgli z fig. 10, ale z jego elementami w różnych położeniach pracy, fig. 12 przedstawia widok perspektywiczny części mechanizmu ustawiania kręgli z fig. 10 i 11.

Figura 13 przedstawia powiększony częściowy przekrój pionowy części drugiego przykładu realizacji mechanizmu ustawiania kręgli według wynalazku, fig. 14 przedstawia widok podobny do fig. 13, ale z elementami mechanizmu ustawiania kręgli w innym położeniu pracy, fig. 15 jest widokiem podobnym do fig. 13, ale z elementami mechanizmu ustawiania kręgli w innym położeniu pracy, fig. 16 jest dalszym powiększonym widokiem mechanizmu z fig. 15 z elementami w podobnym położeniu.

Figura 17 przedstawia powiększony częściowy widok alternatywnej postaci przenośnika zastosowanego w mechanizmie podnoszącym i zawierającego elektromagnesy, fig. 18 jest przekrojem wzdłuż linii 18,18 z fig. 17.

Fig. 19 jest powiększonym częściowym widokiem pojedynczego elektromagnesu stanowiącego jeszcze inny przykład realizacji elementu magnetycznego w mechanizmie ustawiania kręgli, fig. 20 przedstawia schemat połączeń elektrycznych dla elektromagnesu z fig. 19, fig. 21 przedstawia powiększony częściowy widok górnej części kręgla z pokazaniem osadzonego tam magnesu trwałego, fig. 22 jest widokiem podobnym do fig. 21, ale pokazującym alternatywną postać elementu magnetycznego w główce kręgla.

Figura 23 przedstawia pionowy przekrój poprzez urządzenie zwracania kuli, fig. 24 przedstawia pionowy przekrój urządzenia zwracania kuli z fig. 23 pod kątami prostymi do widoku z fig. 22, fig. 25 jest dalszym widokiem podobnym do fig. 24, ale pokazującym elementy urządzenia zwracania kuli w dalszym położeniu roboczym.

Figura 26 jest schematem blokowego sterownika automatycznego urządzenia do ustawiania kręgli według wynalazku.

Figura 27 przedstawia widok perspektywiczny pokazujący automatyczne urządzenie do ustawiania kręgli stanowiący drugi przykład realizacji wynalazku, fig. 28 przedstawia perspektywiczny widok pokazujący mechanizm podnoszący przykładu realizacji automatycznego ustawiacza kręgli z fig. 27, fig. 29 przedstawia powiększony częściowy widok z przodu pokazujący część mechanizmu przenoszenia zawierającego przenośnik, urządzenie rozładowcze do usuwania kręgli z przenośnika, uchwyt stanowiący część urządzenia zbierającego oraz otwartą do góry kołyskę do przyjmowania kręgla.

Figura 30 przedstawia widok perspektywiczny przedstawiający szereg uchwytów kręgli, stanowiących urządzenie zbierające według wynalazku, fig. 31 przedstawia powiększony widok perspektywiczny pojedynczego uchwytu kręgla z fig. 30,

Figura 32 przedstawia częściowy widok perspektywiczny wózka stanowiącego część mechanizmu przenoszenia urządzenia do ustawiania kręgli i zawierającego wiele kołysek na tym wózku w rozszerzonym i konwencjonalnym trójkątnym szyku kręglarskim, fig. 33 przedstawia widok z boku wózka i kołysek z fig. 32 z wózkiem i kołyskami w stanie rozciągniętym i z kołyskami w trójkątnym szyku kręglarskim, fig. 34 przedstawia widok podobny do fig. 33, ale z kołyskami i wózkiem w położeniu pośrednim, fig. 35 przedstawia widok podobny do fig. 34, ale z wózkiem i kołyskami w położeniu ściągniętym z kołyskami w pierwszym i drugim liniowym szeregu lub rzędzie, fig. 36 przedstawia widok z góry wózka i kołysek z fig. 32 - 35 z wózkiem i kołyskami w położeniu ściągniętym z fig. 35 narysowanymi linią przerywaną i w położeniu rozciągniętym z fig. 33 i 34 narysowanymi linią ciągłą.

Figura 37 przedstawia częściowy widok perspektywiczny wnętrza pionowo ruchomego mechanizmu ustawiania kręgli pokazującym wiele małych pojemników do trzymania pływających magnesów.

174 631

Figura 38 przedstawia widok perspektywiczny mechanizmu ustawiania kręgli od spodu z pojemnikami wystającymi do dołu z tego mechanizmu.

Figura 39 przedstawia schematycznie widok pokazujący górną część kręgla i powiększony pojemnik i pływający magnes mechanizmu ustawiania kręgli, przy czym główka kręgla jest usytuowana poniżej w odstępie od pojemnika, fig. 40 przedstawia widok podobny do fig. 39, ale z główką kręgla stykającą się z dnem pojemnika trzymającego pływający magnes.

Figura 41 przedstawia widok perspektywiczny silnika elektrycznego i kół stanowiących część układu napędowego mechanizmu ustawiania kręgli.

Figura 42 jest schematycznym widokiem z boku urządzenia zwracania kul.

Jak pokazano na fig. 1 - 4 mechanizm podnoszący jest oznaczony ogólnie przez 10 jako część automatycznego ustawiacza kręgli oznaczonego ogólnie przez 12. Mechanizm podnoszący służy do wyjmowania kręgli kolejno z obszaru jamy 14 przy tylnym końcu toru 16 i do transportowania ich do góry w celu dostarczenia do stanowiska A wyładunku kręgli. Mechanizm przenoszący, oznaczony ogólnie przez 18, jest ruchomy pomiędzy stanowiskiem B załadunku tego mechanizmu przy i poniżej stanowiska A wyładunku kręgli do stanowiska C dostarczania kręgli usytuowanego w odstępie poziomym przed stanowiskiem załadunku B i powyżej toru 16 kręgielni. Mechanizm przenoszący odbiera kręgle sciAgnie od mechanizmu podnoszącego na swym stanowisku załadunku B i przenosi kręgle w szyku kręglarskim do stanowiska C dostarczania kręgli. Na stanowisku C dostarczania kręgli pionowo ruchomy mechanizm ustawiania kręgli oznaczony ogólnie przez 20 jest przeznaczony do przyjmowania kręgli w układzie gry i następnie ustawiania ich w szyku kręglarskim poniżej na torze kręgielni. Kiedy automatyczny ustawiacz kręgli jest wyposażony w wiele reagujących magnetycznie kręgli, jak wspomniano powyżej, mechanizm ustawiania kręgli jest wyposażony w magnetyczne środki do selektywnego magnetycznego trzymania i uwalniania magnetycznie reagujących kręgli w celu wyprowadzenia ich z mechanizmu przenoszącego 18 i ustawienia ich na torze 16 kręgielni. Mechanizm ustawiania kręgli jest ruchomy ku dołowi ze swego pokazanego położenia podniesionego do położenia pośredniego nad mechanizmem przenoszącym 18 pokazanym na fig. 2 na stanowisku dostarczania C. W swym położeniu pośrednim mechanizm ustawiania kręgli sprzęga się magnetycznie z kręglami w szyku kręglarskim, a następnie podnosi je, aby umożliwić wycofanie mechanizmu przenoszącego 18 do tyłu do swego stanowiska załadunku B. Następnie mechanizm ustawiania kręgli porusza się pionowo do dołu, aby znowu ustawić kręgle na torze 16 kręgielni.

Nawiązując teraz do mechanizmu podnoszącego 10, a w szczególności do fig. 3 i 4, widać że mechanizm podnoszący zawiera przenośnik o obiegu zamkniętym, który może zawierać łańcuch lub taśmę, ale przedstawiony jest w postaci łańcucha 22, który przebiega zasadniczo pionowo od stanowiska ładowania D tego przenośnika przy obszarze jamy do stanowiska A wyładunku kręgli. Bardziej szczegółowo łańcuch przenośnikowy 22 tworzy zasadniczo prostokątną konfigurację widzianą od tyłu ustawiacza kręgli i jest wyposażony w cztery (4) koła łańcuchowe 24 w swych narożnikach. Przenośnik ten może być napędzany przykładowo przez silnik elektryczny prądu stałego połączony funkcjonalnie z jednym z kół łańcuchowych 24 i jak pokazano przenośnik ten porusza się w kierunku zgodnym z ruchem zegara, przy czym dolny odcinek 26 porusza się zasadniczo poziomo w lewo, a górny odcinek 28 porusza się zasadniczo poziomo w prawo. Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 3, przenośnik ten jest pochylony do przodu nad stanowiskiem A wyładunku kręgli stwarzając miejsce na wiszące magnesy 30, które zostaną opisane poniżej.

W korzystnej postaci wynalazku zarówno mechanizm podnoszący 10 jak i mechanizm 20 ustawiania kręgli wykorzystują elementy magnetyczne do podnoszenia, manipulowania i transportowania reagujących magnetycznie kręgli, przy czym kręgle te są korzystnie reagujące magnetycznie w swych górnych częściach końcowych. Ponadto, w przykładzie realizacji wynalazku przedstawionym na fig. 3 i 4 zastosowane są magnesy trwałe 30, a każdy magnes jest wsparty przez elastyczną linkę 32 przymocowaną przy swym górnym końcu do przenośnika i dźwigającą zwisający magnes 30 na swym dolnym końcu. Zastosowano od pięciu do dziewięciu magnesów i linek w zasadniczojednakowych odstępach od siebie wzdłuż łańcucha przenośnikowego 22, a w szczególności osiem takich magnesów i elastycznych linek przedstawiono na fig. 3 i 4. Magnesy 30 poruszają się w lewo wzdłuż dolnego odcinka 26 przenośnika 22 poprzez

174 631 stanowisko D załadunku kręgli w obszarze jamy 14, przy czym magnesy dążą do odszukania lub wyłowienia i podniesienia kręgli spoczywających w układzie nieuporządkowany w obszarzejamy 14. Oznacza to, że elastyczne linki 32 umożliwiają ruch magnesów w płaszczyźnie zasadniczo poziomej, aby przez to odszukać i połączyć się z główką kręgla usytuowanego pod spodem.

Nawiązując zwłaszcza do fig. 2 można zaobserwować, że w obszarze jamy 14 przy tylnej części końcowej toru kręglarskiego 16 usytuowany jest obrotowy stół 33. Stół 33 obraca się w kierunku zgodnym z ruchem zegara na fig. 2 i przyjmuje kule oraz spadające kręgle z tylnej części końcowej toru kręglarskiego 16. Stół 33 ma niewielkie pochylenie do dołu w lewo, jak to widać z przodu na fig. 2, aby kule staczały się w lewo w celu, który zostanie opisany dalej.

Podczas jego obrotów zgodnie z ruchem zegara spadające kręgle są transportowane do tyłu do bariery, która wstrzymuje ruch kręgli na stole i dzięki temu zapewnia zbieranie kręgli i utworzenie stanowiska D załadunku kręgli lub podnoszenia. Jak to najlepiej pokazano na fig. 2, bariera ta ma postać pionowej tylnej ścianki 35, która przebiega poprzecznie nad tylną częścią stołu 33, i krótkiej dołączonej ścianki bocznej 37 tworzącej narożnik wraz ze ścianką 35. Kręgle, jak to będzie oczywiste, mają tendencję do gromadzenia się w narożniku utworzonym przez ścianki 35, 37 i będą spoczywały w przypadkowym układzie w tym narożniku na stanowisku D załadunku lub podnoszenia, fig. 4. Korzystnie przewidziana jest pewna liczba dodatkowych lub nadmiarowych kręgli, tak że na obrotowym stole 33 zawsze będzie wystarczająco dużo kręgli dla podnoszenia przez magnesy 30 i dostarczania kręgli do mechanizmu przenoszącego 18, dzięki czemu kręgle są trzymane w gotowości w szyku kręglarskim na mechanizmie przenoszącym, aby mogły być natychmiast dostarczone do mechanizmu ustawiania kręgli, gdy tylna część końcowa toru kręglarskiego zostanie oczyszczona z kręgli.

Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 3 i 4, stanowisko A wyładunku kręgli jest usytuowane w pewnym odstępie nad torem kręglarskim. Mówiąc dokładniej, stanowisko A rozładunku kręgli jest usytuowane pod górnym poziomym odcinkiem 28 przenośnika 22, a nad mechanizmem przenoszącym 18 i obrotowo przestawnym stołem 34, który tworzy część mechanizmu przenoszącego. Stół 34 jest wyposażony w wiele otwartych ku górze kołysek 36 przeznaczonych do przyjmowania i przytrzymywania kręgli w usytuowaniu pionowym. Kiedy potrzebny układ gry zawiera dziesięć kręgli w konwencjonalnym układzie trójkątnym, wówczas przewidzianych jest oczywiście dziesięć kołysek, jak pokazano, w konwencjonalnym układzie trójkątnym, fig. 5 i 6.

Nawiązując teraz do stanowiska A rozładunku kręgli, przynajmniej jedna bramka 38 jest przewidziana na tym stanowisku i służy do powodowania wyładunku kręgli z przenośnika 22 do mechanizmu przenoszącego 18, a dokładniej do kołysek 36, na obrotowym stole 34. Kiedy stosuje się dziesięć kręgli i kołysek, jak na fig. 5 i 6, dwie usytuowane w poziomym odstępie bramki 38 są usytuowane przy i zgodnie z liniową drogą ruchu górnego odcinka 28 przenośnika

22. Ponadto nieruchomy zderzak 40 jest również korzystnie umieszczony nad środkiem stołu 34. Zarówno bramki 38 jak i nieruchomy zderzak 40 służą do odłączania, a zatem rozładunku kręgli z przenoszących magnesów 30 przez zatrzymywanie ich ruchu w prawo, podczas gdy odpowiedni magnes nadal porusza się, na skutek czego kręgiel zostaje odłączony i spada ze swego magnesu w kołyskę 36 usytuowaną pod spodem.

Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 7 i 8, reprezentatywna bramka 38 ma przechylny człon bramkowy 42 pokazany w czynnym lub zatrzymującym kręgiel położeniu linią ciągłą na fig. 8 i linią przerywaną w swym położeniu nieczynnym lub otwartym. Sprężyna 44 spycha człon bramkowy 42 do swego położenia roboczego do zatrzaskowego sprzężenia z tłoczkiem 46 pokazanym linią przerywaną w położeniu roboczym i linią ciągłą w położeniu odwiedzionym lub spoczynkowym. Tłoczek 46 jest poruszany przez elektromagnes 48 i sprężynę 49 tak, aby był przemieszczany do swego położenia roboczego lub zaczepionego pokazanego linią przerywaną na fig. 8 i był odwodzony do swego położenia spoczynkowego pokazanego linią ciągłą na fig. 7 i 8. W położeniu roboczym lub zaczepionym przednia część końcowa tłoczka 46 sprzęga się z członem bramkowym 42 i uniemożliwia przechylenie tego członu do góry w kierunku zgodnym z ruchem zegara umożliwiając przez to swobodne przechodzenie kręgla przez zespół bramkowy 38.

174 631

Jak to będzie oczywiste, bramki 38 i przestawnie obrotowy stół 34 mogą być łatwo poruszane synchronicznie, tak aby wypełnić kręglem każdą z kołysek 36. Na fig. 5 obrotowy stół 34 znajduje się w takim położeniu przestawienia, w którym kołyska 36 pod lewą bramką 38 jest umieszczona tak, że kręgiel może być odłączony od swego magnesu i spadnie pionowo w kołyskę. Lewa bramka 38 na fig. 5 jest zamknięta, aby sprzęgać się z główką kręgla, np. kręgla 50 na fig. 7, i powodować jej odłączenie się od magnesu 30 i spadnięcie w kołyskę 36. Po otworzeniu lewej bramki 38, kiedy stół 34 pozostaje w położeniu pokazanym na fig. 5, następny kolejny kręgiel 50 zetknie się z nieruchomym zderzakiem 40 i na skutek tego zostanie wyładowany w środkową kołyskę 36 pod spodem.

Nadal w odniesieniu do fig. 5 można zaobserwować, że stół 34 może następnie zostać przestawiony o 30° w kierunku ruchu zegara doprowadzając skrajną zewnętrzną kołyskę 36 przy tylnym prawym wierzchołku układu trójkątnego pod prawą bramkę 38. Kiedy bramka 38 jest zamknięta, następny kolejny kręgiel zetknie się z nią, odłączy się od swego magnesu 30 i spadnie w skrajną zewnętrzną kołyskę 36. Kolejny ruch przestawienia stołu 34 w kierunku ruchu zegara o 30° doprowadzi kołyskę 36 usytuowaną tuż po lewej stronie skrajnej zewnętrznej kołyski 36 na fig. 5 do położenia załadunku poniżej lewej bramki 38. W tym położeniu przestawienia stołu 34 prawa bramka 38 jest zatem otwarta, a lewa bramka 38 jest zamknięta. Następny kolejny kręgiel sprzęga się z lewą bramką 38 i spada w kołyskę 36 pod spodem. Następny ruch przestawiania stołu 34 zawiera ruch w kierunku ruchu zegara o 60°, aby przez to doprowadzić kołyskę 36 w przybliżeniu do położenia odpowiadającego godzinie 11-ej na zegarze na fig. 5 pod lewą bramką 38. Oczywiście wszystkie kołyski 36 zostaną napełnione po zakończeniu dziewięciu ruchów przestawiania stołu 34, ośmiu ruchów przestawiania o 30° i jednego ruchu przestawiania o 60° z dodatkowym ruchem o 60° w celu ustawienia kręgla nr 1 w położeniu przednim.

Ruchy przestawiania stołu 34 mogą być realizowane przez małą rolkę napędową 52 sprzężoną z obwodem stołu i napędzaną przykładowo przez elektryczny silnik 53 prądu stałego.

Figura 9 przedstawia konstrukcję wsporczą stołu 34, która umożliwia obrotowy ruch przestawiania stołu, a ponadto umożliwia przemieszczanie całego stołu pomiędzy jego stanowiskiem załadunku B a jego stanowiskiem dostarczania C. Rama wsporcza jest wyposażona, jak pokazano, w wiele małych rolek wsporczych 54 dla stołu 34 wraz z centralnym czopem 56, wokół którego stół obraca się przy swych ruchach przestawiania. Rama konstrukcji wsporczej jest wyposażona we własne rolki 58, 60 umieszczone pod kątem prostym i przy przeciwległych przednich częściach końcowych tej ramy z możliwością ruchu w kierunku tam i z powrotem wzdłuż równoległych, przebiegających od przodu do tyłu członów 62 ramy, fig. 2. Przy tylnej części końcowej tej konstrukcji umieszczone pod kątem prostym rolki 64, 66, fig. 4, poruszają się tam i z powrotem wzdłuż równoległych członów 68, 68 ramy ustawiacza kręgli, fig. 9. Łańcuch 70 ma luźne koła zębate 72 przy przedniej części końcowej i napędzające koła zębate 74 przy tylnej części końcowej z niewielkim ogniwem łączącym 76 pomiędzy łańcuchem 70 a elementem 79 konstrukcji wsporczej. Z tylnym kołem zębatym 74 może być połączony element napędowy, taki jak silnik elektryczny prądu stałego, nie pokazany, aby napędzać łańcuch 70 i powodować przez to ruch ramy wsporczej stołu oraz stołu 34 ze stanowiska załadunku B do stanowiska doprowadzania C, fig. 3. Na stanowisku doprowadzania C obrotowy stół 34 jest ustawiony dokładnie zgodnie pionowo z żądanym miejscem usytuowania kręgli w szyku kręglarskim na torze kręglarskim 16 poniżej. Ponadto mechanizm 20 ustawiania kręgli jest ruchomy pionowo w usytuowaniu dokładnie pionowo zgodnym ze stołem 34 i przy żądanym usytuowaniu kręgli w szyku kręglarskim na torze kręglarskim, przy czym skrajne górne położenie mechanizmu ustawiania kręgli znajduje się w pewnym odstępie nad stanowiskiem doprowadzania C, fig. 2.

Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 1 i 2, mechanizm 20 ustawiania kręgli ma zasadniczo trójkątny kształt widziany z góry i jest wsparty z możliwością ruchu pionowego przez trzy pionowo przebiegające drążki 82. Przesuwne człony 84 zamontowane na mechanizmie 20 ustawiania kręgli i sprzężone z drążkami 82 zapewniają dokładnie pionowy ruch przesuwny mechanizmu 20. Zderzaki 86 na drążkach 82 współpracują z przesuwnymi członami 84 określając dokładne skrajne dolne położenie lub położenie rozładunku mechanizmu ustawiania kręgli

176 631 dla ustawienia kręgli na torze kręglarskim 16. Pierwsze uniesione lub pośrednie położenie mechanizmu ustawiania kręgli nad obrotowym stołem 34 może być ustanowione przez pionowo przebiegające człony zderzakowe 88 na stole 34, fig. 2 i 6.

Mechanizm 20 ustawiania kręgli ma również drugie uniesione położenie, jak pokazano na fig. 1, 2 i 3, nad stołem 34, kiedy stół ten jest na swym stanowisku dostarczania C. Kręgle chwytane i podnoszone z kołysek stołu 34 przez mechanizm ustawiania kręgli znajdujący się w swym położeniu pośrednim są trzymane nad stołem podczas powrotnego lub skierowanego do tyłu ruchu stołu do swego stanowiska załadunku. Mechanizm ustawiania kręgli może następnie być opuszczony do swego wspomnianego wyżej skrajnego dolnego położenia, aby ustawić kręgle na torze kręglarskim.

Środki służące do podnoszenia i opuszczania mechanizmu ustawiania kręgli mogą w zakresie wynalazku być bardzo różne, ale w aktualnie korzystnej postaci są to trzy linki 90 poruszane przez napędowy krążek 92 i przebiegające po luźnych krążkach 94 i 96. Jeden luźny krążek 94 jest usytuowany nad górną częścią końcową mechanizmu 20 ustawiania kręgli w celu dołączenia linki zwisającej z tego krążka do przedniej części końcowej mechanizmu. Dwa usytuowane w odstępie krążki 96, fig. 1, przewidziane są nad tylnymi częściami narożnymi mechanizmu 20 ustawiania kręgli, tak że linki 90 mogą odchodzić od nich do dołu do połączenia z mechanizmem. Element napędzający krążek 92 może przyjmować postać elektrycznego silnika 98 prądu stałego. Działanie tego silnika w jednym lub w przeciwnym kierunku będzie powodować potrzebny pionowy ruch mechanizmu ustawiania kręgli do i od uprzednio wymienionych położeń.

Według wynalazku mechanizm ustawiania kręgli zawiera wiele magnesów w zasadniczo współpłaszczyznowym układzie poziomym i w układzie gry dokładnie zgodnym z rozmieszczeniem kołysek na obrotowym stole i z torem kręglarskim poniżej. Jeżeli jest dziesięć kręgli w konwencjonalnym układzie trójkątnym, mechanizm 20 ustawiania kręgli zawiera dziesięć magnesów dokładnie w takim samym układzie, przy czym na fig. 10 i 11 pokazano dwa takie magnesy 100. Każdy z magnesów 100 ma przyporządkowaną mu małą obudowę 102, która tworzy nad sobą komorę podciśnieniową 104 i ma przewód podciśnieniowy połączony z nią i wspierający tę obudowę i magnes. Te podciśnieniowe przewody 106 przebiegają do niewielkich elementów łączących 108, a następnie do członu wykonawczego 110. Ten człon wykonawczy 110 służy do selektywnego opróżniania komór 104 oraz do podnoszenia i opuszczania łączników 108, aby przez to podnosić i opuszczać obudowy 102 i ich magnesy 100. Do góry od każdego łącznika 108 odchodzi linka nośna 112, która ma przyporządkowane sobie krążki 114 i 116 i jest dołączona do członu rozgałęźnego 118 w górnej części końcowej członu wykonawczego 110. Człon wykonawczy 110 może być rozciągany, jak pokazano na fig. 11, aby przez to linki nośne 112 mogły poruszać się do góry na członie rozgałęźnym 118 i aby dzięki temu magnesy 110 i obudowy 102 mogły poruszać się do dołu do położenia pokazanego na fig. 11. Po zmniejszeniu członu wykonawczego 110, jak pokazano na fig. 10, linki nośne 112 są ściągane do dołu człon rozgałęźny 118, aby przez to podnieść obudowę 102 i magnesy 100, jak to pokazano. Jak również przedstawiono na fig. 10, magnesy 100 są poruszane do góry w swych obudowach 102 na skutek opróżnienia komór 104 w obudowach. Opróżnienie realizowane jest poprzez przewody podciśnieniowego 106 i przez działanie członu wykonawczego 110, przy czym komora podciśnieniowa wewnątrz członu rozgałęźnego 118 łączy przewody 106 z generatorem podciśnienia (nie pokazano). Łączniki 108 dźwigają również pierścieniowe ciężarki 120, które są zawieszone na wielu linkach 122 odchodzących od nich do tych łączników. Ciężarki 120 służą jako środki ściągania do dołu dla separatorów w postaci płytek 124. Płytki 124 są umieszczone z możliwością ograniczonego ruchu pionowego pomiędzy dolnymi położeniami pokazanymi na fig. 10, a górnymi położeniami pokazanymi na fig,, 11. Odsadzenia 126 wykonane na pierścieniowych członach wsporczych 128 dla płytek 124 ograniczają ich ruch do góry. Ruch płytek do dołu jest ograniczony przez pierścieniowe człony 130 pod spodem.

Nawiązując znowu do fig. 10, 11 i 12, przedstawione zostanie działanie mechanizmu ustawiającego kręgle. Na fig. 10 mechanizm ustawiający kręgle porusza się do dołu nad układem kręgli 50. Ruch taki może występować, kiedy kręgle znajdują się na obrotowym stole 34 lub na torze kręglarskim 16. Człon wykonawczy 10 jest w swym położeniu skróconym, a magnesy 100

174 631 są uniesione wewnątrz swych obudów 102. Ciężarki 120 są również uniesione nad płytki separujące 124.

Na fig. 11 mechanizm ustawiający kręgle został opuszczony do swego położenia sprzężenia z kręglami i podnoszenia albo nad obrotowym stołem 34, albo nad torem kręglarskim 16. Główki kręgli 50 są teraz w sprzężeniu z płytkami separującymi 124, na skutek czego płytki te są spychane do góry, a ciężarki 120 są opuszczone do swego położenia na wierzchu płytek 124. W tym położeniu płytek separujących i ciężarków płytki służą do podtrzymywania kręgli pod spodem przed pełnym działaniem magnesów na główki kręgli. Kiedy magnesy 100 i obudowy 102 zostaną początkowo opuszczone do pokazanego na fig. 11 położenia na wierzchu płytek separujących, magnesy są najpierw trzymane w swych górnych położeniach, jak na fig. 10. Będąc w swych górnych położeniach magnesy te mogą wywierać w ograniczonym stopniu wpływ magnetyczny krótko przed swym pełnym działaniem i będą dążyły do szukania główek kręgli pod spodem i po przeciwnych stronach płytek separujących. Prawy kręgiel na fig. 11 jest przesunięty względem środka swej płytki separującej 124 i można powiedzieć, że jest ustawiony mimośrodowo. Może to być pozostający, pionowo usytuowany kręgiel po rzuceniu przez gracza pierwszą kulą, przy czym kręgiel ten został potrącony, tak że został nieco przemieszczony ze swego miejsca na torze, ale siła wywarta na kręgiel była zbyt mała, by przewrócić go. Jak to wynika z fig. 11, przyporządkowany magnes 100 i obudowa 102 poruszają się raczej w bok od środka płytki separującej, a nie powodują przechylenia kręgla lub innego przemieszczeniakręgla, co mogłoby wystąpić, gdyby magnes w pełni działał natychmiast na kręgiel. Kiedy zatem człon wykonawczy 110 zakończy swój ruch i zabraknie podciśnienia w komorze 104 obudowy 102, magnes 100 zostanie opuszczony do położenia pokazanego na fig. 11, wywierając teraz swój pełny wpływ na przestawiony kręgiel 50 usytuowany pod spodem i po późniejszym podniesieniu mechanizmu ustawiania kręgli magnes podnosi kręgiel w takim przestawionym położeniu.

Kiedy przewrócone kręgle zostaną później usunięte z toru, mechanizm ustawiający kręgle może znowu zostać opuszczony do swego najniższego położenia lub położenia rozładunku, po czym prawy kręgiel 50 zostanie ustawiony na torze dokładnie w takim .samym przestawionym położeniu, jakie zajmował przed podniesieniem go. Jak widać, kolejne działanie członu wykonawczego najpierw przez opuszczenie magnesów i obudowy z magnesami uniesionymi wewnątrz obudów przez opróżnienie komór w obudowach, po czym następuje zwolnienie magnesów do dołu, jest ważne dla sprawnego manipulowania przestawionymi kręglami. Działanie to jest identyczne dla magnesu i obudowy drugiej z lewej na fig. 11, ale w przypadku kręgla, który pozostaje wycentrowany, magnes jedynie opuszcza się pionowo wewnątrz swej obudowy wywierając swój pełny wpływ na kręgiel. Nie ma działania poszukującego niezbędnego podczas chwilowego przytrzymywania magnesu u góry w swej obudowie. Z powyższego wynika również, że podobny rezultat można uzyskać bez stosowania środków wytwarzających podciśnienie i pionowe przesunięcie magnesów 100, 100 w swych obudowach 102, 102. Jedynie przez stosowanie bardzo powolnego końcowego ruchu magnesów do dołu lub ewentualnie chwilowego zatrzymania i uruchomienia magnesów bardzo blisko płytek separujących można spowodować, by magnesy szukały główki przestawionego kręgla przed sprzężeniem z płytkami i uniknąć przez to przechylania lub innego przemieszczania takich kręgli.

Działanie takie może występować oczywiście w trakcie podnoszenia pełnego kompletu dziesięciu kręgli nad stołem 34 na stanowisku dostarczania i przy późniejszym ustawianiu kręgli na torze. Podobnie, kiedy pierwsza kula została rzucona przez gracza i kiedy jeden lub więcej kręgli stoi nadal pionowo, mechanizm ustawiania kręgli może zostać opuszczony do swego najniższego położenia, na skutek czego główki takich pozostałych kręgli zostaną sprzężone, jak pokazano na fig. 11, uchwycone i przytrzymane magnetycznie dla podniesienia ich przez późniejszy ruch mechanizmu ustawiania kręgli do góry. Po oczyszczeniu toru z przewróconych kręgli może nastąpić ustawienie kręgli na torze i osiągnięte zostanie, jak wyjaśniono, dokładne ustawienie kręgli.

Uwalnianie kręgli przez magnesy 100 może być również realizowane przez wiele innych środków powodując ograniczony boczny ruch magnesów względem główek kręgli i płytek separujących 124. Magnesy 100 i ich obudowy 102 mogą być podnoszone przez linki 106, aby na skutek tego płytki separujące zetknęły się z odsadzeniami 126, przez co ogranicza się ruch

174 631 płytek sepamjących do góry, a przy dalszym ruchu magnesów i obudów do góry najpierw następuje zmniejszenie, a następnie wyeliminowanie oddziaływania magnesów na główki kręgli. Należy również zauważyć, że oddzielanie i uwalnianie kręgli może również być realizowane przez rozsądne połączenie fizycznego poruszania magnesami przez przewody 106 i opróżniania komór 104 w obudowach 102 magnesów. Człon wykonawczy 110 i przyporządkowany mu generator podciśnienia mogą być przeznaczone do opróżniania komór 104, aby podnosić przez to magnesy 100 w swych obudowach bez ruchu linek 106 do góry. Po podniesieniu magnesów 100 wewnątrz obudów 102 i po zmniejszeniu ich działania magnetycznego na główki kręgli 50 mechanizm 20 ustawiania kręgli może zostać podniesiony ze zwolnieniem kręgli i ustawieniem ich poniżej. Samo podnoszenie linek 106, samo opróżnienie komór 104 lub połączenie obu takich działań mogą być wykorzystywane przy uwalnianiu kręgli od magnesów 100.

Figury 13-16 przedstawiają mechanizm ustawiania kręgli i jego magnesy, środki separujące itd. w aktualnie korzystnej postaci. Wspomniane poprzednio linki 90 są przymocowane wewnątrz mechanizmu 20a ustawienia kręgli do członu 132 ramy i przebiegają najpierw wokół krążków 134 zamontowanych na wózku 136, który jest ruchomy pionowo wewnątrz mechanizmu ustawiania kręgli. Trzy linki 90, z których pokazano jedną, są przyporządkowane odpowiednio trzem krążkom 134 usytuowanym w poziomych odstępach w mechanizmie 20a ustawiania kręgli, przy czym linki te przebiegają wokół nich i są trwale dołączone do członów ramy, z których pokazano tylko jeden człon 132. Dziesięć zespołów magnetycznych, oznaczonych ogólnie przez 138, z których pokazano jeden, wspartych jest razem przez wózek 136 z możliwością pionowego ruchu względem niego i z mechanizmem 20a ustawiania kręgli.

Każdy z zespołów magnetycznych 138 zawiera mały pojemnik 140 przynajmniej częściowo wypełniony cieczą 142 i zawierający magnes 144 z pływakiem 146. Pojemnik 140 ma pokrywę 148 i jest przesuwny pionowo wewnątrz tulei 150. Tuleja 150 ma pierścieniowy kołnierz 152 przy górnej części końcowej z elementami spychającymi w postaci jednej lub wielu sprężyn 154 (pokazana jedna), spychających kołnierz i tuleję do dołu. Ze sprężynami 154 w przedstawionym przykładzie połączone są również funkcjonalnie sprężyny regulacyjne 156. Płytka separująca 158 jest umieszczona pod pojemnikiem 140 i jest sprzęgana z tuleją 150 przy dolnej części końcowej tej tulei.

Nawiązując teraz do fig. 13 można przyjąć, że mechanizm 20a ustawiania kręgli osiągnął granicę ruchu do dołu, jak to przedstawiono strzałką 160. Mechanizm ustawiania kręgli osiągnął zatem zderzak (jak opisano powyżej) w ruchu do dołu nad obrotowym stołem 34 lub w ruchu do dołu nad torem kręglarskim 16. Ograniczony dalszy ruch do dołu linek 90 umożliwi ruch wózka 136 do dołu w ustawiaczu kręgli z zespołami magnetycznymi 138. Zespół magnetyczny 138 będzie zatem działać jak pokazano na fig. 13 i 14 z główką kręgla 50 w sprzężeniu z płytką separującą 158, przez co uzyskuje się początkowe działanie przytrzymujące płytki separującej na kręgiel. Na fig. 14 pojemnik 140 w swym skierowanym do dołu ruchu wewnątrz tulei 150 pozostaje w pewnym odstępie nad płytką separującą 158, ale tuleja 150 spoczywa w sprzężeniu z płytką st^e^raru^ącą i służy do spychania tej płytki do dołu pod działaniem sprężyn spychających 154. Po dalszym skierowanym do dołu ruchu wózka 136 i zespołu magnetycznego 138 do położenia pokazanego na fig. 15 pojemnik 140 osiąga dolną granicę swego ruchu i sprzęga się, jak pokazano, z płytką separującą 158. Magnes 144 w pojemniku powyżej porusza się do dołu pokonując skierowaną do góry siłę swego pływaka 146 i styka się z dnem pojemnika 140 magnetycznie chwytając i przytrzymując kręgiel 50 pod płytką separującą 158. Kręgiel 50, pokazany linią ciągłą na fig. 15, może być traktowany jako kręgiel ustawiony poprawnie, natomiast kręgiel 50 pokazany linią przerywaną może być traktowany jako kręgiel przestawiony. Jeśli zatem napotkany zostanie przestawiony kręgiel, magnes 144 i pływak 146 poruszają się bocznie w cieczy 142 w pojemniku 140 do położenia pokazanego linią przerywaną na fig. 15, aby magnetycznie uchwycić i przytrzymać kręgiel usytuowany pod spodem bez przechylania lub innego przemieszczania kręgla. Częściowe przyciąganie magnetyczne występujące na fig. 14 przed położeniem pokazanym na fig. 15 powoduje, jak stwierdzono, boczne przemieszczenie magnesu i pływaka. Dalszy powiększony widok na fig. 16 przedstawia elementy w położeniu z fig. 15, ale tylko z kręglem poprawnie ustawionym.

174 631

Po przeciwnym ruchu linek 90 w kierunku do góry powyższa sekwencja zostaje oczywiście odwrócona i zespoły magnetyczne 138 są podnoszone do góry przez wózek 136. Na fig. 14 można zauważyć, że tuleja 150 przytrzymuje płytkę separującą 158 w jej skrajnym dolnym położeniu, podczas gdy magnes 144 jest już przemieszczony do góry wystarczająco, by ustało jego magnetyczne działanie na kręgiel 50 usytuowany pod spodem. Dalszy skierowany do góry ruch wózka powoduje potem powrót zespołu magnetycznego 138 do położenia z fig. 13, po czym wózek 136 sprzęga się z członami 132 ramy i cały mechanizm 20a ustawiania kręgli jest podniesiony, jak opisano.

Powyższe odbywa się wyłącznie przy zastosowaniu magnesów trwałych w automatycznym ustawiaczu kręgli według wynalazku, ale oczywiste jest, że można również zastosować elektromagnesy. Fig. 17 i 18 przedstawiają zastosowanie elektromagnesów w mechanizmie podnoszącym według wynalazku. Łańcuch przenośnikowy 22a częściowo pokazany na fig. 17 ma przyporządkowaną mu ścieżkę komutacyjną 162, która jest również częściowo pokazana, ale przebiega wzdłuż i przy łańcuchu przenośnikowym na całej jego długości. Niewielkie elektromagnesy 164 są zawieszone na giętkich przewodach elektrycznych 166 na łańcuchu 22a. Dodatkowe przewody 168 odchodzą od łańcucha przenośnikowego do ścieżki komutacyjnej i mogą zawierać części końcowe 170 w kształcie litery T, jak pokazano na fig. 18. Te części końcowe 170 w kształcie litery T stykają się ślizgowo ze ścieżką komutacyjną 162, zapewniając przewodzenie prądu elektrycznego, dzięki czemu elektromagnesy 164 mogą być utrzymywane w stanie pobudzenia na całej swej drodze mchu na łańcuchu przenośnikowym 22a. Poza tym konstrukcja i działanie mogą być takie same jak w przypadku opisanego powyżej urządzenia z magnesami trwałymi.

Na fig. 19 przedstawiono niewielki elektromagnes 172 zawieszony na giętkim przewodzie elektrycznym 174 w mechanizmie ustawiania kręgli typu przedstawionego na fig. 10 - 12. Przewody podciśnieniowe 106 zastąpiono więc giętkimi przewodami elektrycznymi 174. Magnesom mogą być przyporządkowane płytki separujące 176. Elektromagnesy 172 mogą być pobudzane i wyłączane według potrzeb, by magnetycznie chwytać i magnetycznie zwalniać odpowiednie kręgle. Elektromagnesy 172 mogą być poruszane pionowo w sposób opisany powyżej dla magnesów trwałych, albo też zmienne działanie magnesów powodujące najpierw szukanie przez nie główki pobliskiego kręgla, a następnie magnetyczne chwytanie tej główki, można reaHzować jedynie przez selektywne łączenie elektromagnesów ze źródłem wysokiego i niskiego napięcia, jak pokazano na fig. 20. Elektromagnesowi 172 jest zatem przyporządkowane źródło 178 wysokiego napięcia i źródło 180 niskiego napięcia z zastosowaniem przełącznika 182, który służy do selektywnego łączenia elektromagnesu 172 poprzez przewód 184 z tymi dwoma źródłami napięcia. Przełącznik 182 służy również do odłączania elektromagnesu od obu źródeł napięcia, jak pokazano w położeniu pośrednim. Elektromagnes może być zatem pobudzany niskim napięciem, by osiągnąć niski poziom magnetycznego oddziaływania na pobliski kręgiel, co powoduje szukanie przez elekromagnes główki kręgla. Następnie, kiedy elektromagnes jest pobudzany wysokim napięciem, elektromagnes ten będzie służyć do magnetycznego uchwycenia i trzymania kręgla. Powyższe może być oczywiście reahzowane bez istotnego pionowego ruchu elektromagnesu. Proste przełączanie może oczywiście być reahzowane przez konwencjonalny sterownik przyporządkowany automatycznemu ustawiaczowi kręgli.

Sposób, dzięki któremu konwencjonalny kręgiel czyniony jest reaguuącym magnetycznie, może również szeroko zmieniać się według wynalazku. Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 21, niewielki magnes trwały 186 może być osadzony w górnej końcowej części lub w główce kręgla 50, przy czym magnes ten może być magnesem ostatnio wynalezionego typu anodynowego. Oczywiście można również stosować wiele różnych innych rodzajów niewielkich silnych magnesów.

Jak pokazano na fig. 22, możliwe jest również opracowanie reagujących magnetycznie kręgli przez zastosowanie wielu małych cząstek 188 materiału magnetycznego rozproszonych w górnej części końcowej kręgla. Te cząstki magnetyczne mogą przykładowo być rozproszone w żywicy, z której wykonany jest kręgiel.

Mechanizm zgarniający do usuwania przewróconych kręgli z toru jest lub może być konwencjonalny i jak to najlepiej przedstawiono na fig. 1 i 3, element zgarniający 190 jest

174 631 zamontowany przechylnie na łańcuchu przenośnikowym 192 częściowo przedstawionym na fig 1.. Ten element zgarniający jest poruszany tam i z powrotem przez zwrotny ruch łańcucha przenośnikowego zgarniając przewrócone kręgle z toru do tyłu na stół 33 i powrócić do swego położenia początkowego. W położeniu początkowym niewielki człon krzywkowy 194 powoduje przechylenie elementu zgarniającego 190 do góry, tak aby nie przeszkadzał on kulom toczącym się po torze kręglarskim.

Automatyczny ustawiacz kręgli według wynalazku może również zawierać ulepszone urządzenie zwracania kul przeznaczone do chwytania kul i trzymania ich podczas transportu. Fig. 23, 24 i 25 przedstawiają urządzenie do zwracania kul przy bocznej lub powrotnej ściance 196 posiadającej przelotowy otwór 198. Ten otwór 198 umożliwia przejście kuli na zewnątrz w celu złożenia jej na mechanizmie powrotu kuli oznaczonym ogólnie przez 200, który jest konwencjonalny. Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 23, kula na wymienionym poprzednio obrotowym stole 33 na skutek lekkiego pochylenia tego stołu w lewo porusza się do położenia przy płycie oporowej 202, której przyporządkowany jest łącznik 204. Płyta 202 przytrzymuje kulę w narożniku utworzonym pomiędzy tą płytą a płytą powrotną 196. Kula 205 na fig. 24 i 25 jest dokładnie usytuowana pod miską przyssawkową 206 trzymaną przez pionowo ruchomy drążek 208. Drążek 208 jest poruszany przez siłownik hydrauliczny 210, a przechylne ramię 212 jest wspierane przez ten drążek 208 i ma przyporządkowane sobie poziomo przebiegające nieruchome ramię 214. Jak to najlepiej przedstawiono na fig. 23, ramię 214 ma mały magnes na swej części końcowej 216, który służy do mocowania przechylnego ramienia 212 w położeniu poziomym pokazanym linią ciągłą na fig. 23. Poruszający lub zwalniający kołek 218 zamontowany na części 220 ramy i wystający do dołu poprzez otwór w ramieniu 214 sprzęga się z ramieniem 212, kiedy dochodzi ono do skrajnego górnego położenia przedstawionego na fig.

23. Ramię 212 jest spychane do dołu w celu przezwyciężenia magnetycznej siły trzymającej wywieranej przez magnes 216, a ramię i kula przechylają się pod działaniem grawitacji do dołu i w lewo na fig. 23, na skutek czego kula 205 jest transportowana na zewnątrz poprzez otwór 198 do osadzenia na mechanizmie 200 powrotu kuli.

Łącznik 204 może być wykorzystywany do sterowania środków wytwarzania podciśnienia (nie pokazano) dla wytwarzania podciśnienia w przyssawkowej misce 206 oraz do uruchamiania siłownika hydraulicznego 210 w kierunku podnoszenia i opuszczania miski przyssawkowej 206 oraz ramion 212 i 214. Korzystnie miska przyssawkowa 206 jest wyposażona w wiele komór, z których każda jest indywidualnie połączona ze środkami wytwarzania podciśnienia. Chociaż nawet może być tylko niewielki procent komór sprzężonych i chwytających kulę, jednakże działanie chwytające jest wystarczające do trzymania kuli, a otwory w kuli przeznaczone na palce są odpowiednio wykorzystane. W misce przyssawkowej korzystnie jest 9 -15 komór, przy czym w misce 206 przewidziano 12 komór.

Na fig. 27 i następnych przedstawiono inny przykład realizacji wynalazku w postaci automatycznego ustawiacza kręgli oznaczonego ogólnie przez 230. Ten ustawiacz kręgli ma mechanizm podnoszący oznaczony ogólnie przez 232 w postaci przedstawionej w zarysie na fig. 27 oraz bardziej szczegółowo w schematycznym widoku perspektywicznym na fig. 28. Mechanizm podnoszący 232jest lub może być konwencjonalny i zawiera przebiegający pionowo szereg zgarniaków lub półek 234, które są usytuowane w odstępach od siebie i służą do indywidualnego przenoszenia kręgli 236 zorientowanych w dowolnym kierunku poziomo. Kręgle 236 mogą mieć zatem swą główkę i spód lub stopkę zwrócone odwrotnie, jak w przypadku dwóch kręgli pokazanych na górnych półkach 234 na fig. 28. Ostroslupowo ukształtowana przegroda lub element zderzakowy 238 umieszczony przed podnośnikiem przy jego dolnej części końcowej służy temu, by zapobiegać zakleszczaniu się kręgli na poruszającej się do tyłu taśmie 240 i pomaga w doprowadzeniu kręgli do poruszających się do góry półek 234. Te półki 234 mogą być napędzane taśmą lub łańcuchem przez konwencjonalne środki (nie pokazano) ciągłym ruchem do góry w bocznych ramach 242 urządzenia podnoszącego. W odstępie przed ostroslupowo ukształtowanym elementem 238 znajduje się mostek 244, który styka się z kulami i kieruje kulę 246 w lewo na fig. 28 w poprzek taśmy 240, ale jest uniesiony nad taśmę 240 wystarczająco, by kręgle 236 mogły przechodzić pod spodem. Taśma 240 jest pochylona w lewo, a jej przednia

174 631 część końcowa jest usytuowana przy i nieco poniżej tylnego końca toru kręglarskiego 248, tak aby skutecznie odbierać wszystkie kręgle zrzucone z tylnej części końcowej toru.

Przy górnej części końcowej urządzenia podnoszącego 232 kręgle, takie jak najwyższy kręgiel 236 na fig. 28, są popychane do przodu przez nie pokazane elementy popychające, tak aby spadały pod kątem do dołu poprzez lewe lub prawe urządzenia zsuwniowe oznaczone ogólnie przez 250, 252. Urządzenia zsuwniowe 250, 252 przyjmują kręgle 236 i kierują je w lewo lub w prawo w zależności od orientacji kręgli na półkach 234. Oznacza to, że kręgiel 236 z główką pokazaną z lewej strony a stopką z prawej strony na skutek tego, że ciężar stopki jest większy niż ciężar główki będzie oczywiście spadać w prawo po zsuwni 252 na pomost 254, gdzie znajdzie się w położeniu pionowym. Następny kolejny kręgiel 236 na półce 234 pod tym górnym kręglem pod działaniem ciężaru swej stopki spadnie po lewej zsuwni 250, ustawiając się jako pionowy kręgiel 236 na pomoście 255 przy dolnej części końcowej zsuwni 250.

Na fig. 29 kręgiel 236 pokazano na prawym pomoście 254 z fig. 28 w położeniu zabierania przez urządzenie manipulowania kręglami oznaczone ogólnie przez 258. Urządzenie manipulujące 258 zawiera przenośnik 260 w postaci łańcucha lub taśmy z odcinkiem 262 załadunku lub zabierania, który przebiega poziomo w poprzek ustawiacza kręgli, i z odcinkiem rozładunku 264, który również przebiega poziomo w poprzek ustawiacza kręgli i porusza się w przeciwnym kierunku w stosunku do odcinka 262. Przenośnik 260 może być poruszany ciągle przez element napędowy, taki jak silnik prądu stałego (nie pokazano) i ma wiele elementów magnetycznych w postaci magnesów trwałych 266 zamontowanych na podobnej liczbie drążków nośnych 268, z których każdy wspiera również wiszący popychacz krzywkowy 270. Drążki nośne 268 są zamontowane przechylnie w miejscu 272, przy czym magnesy 266 i krzywki 270 zwisają z nich w odstępie od siebie. Wiele magnesów trwałych 266, drążków nośnych i krzywek jest zamontowanych w odstępie od siebie i poruszają się one wzdłuż odcinków załadunku i rozładunku przenośnika, jak przedstawiono na fig. 29. Zastosowano również wiszące elementy 274 prowadzenia kręgli, a każde urządzenie z magnesem trwałym ma przyporządkowany sobie element prowadzący, który może przyjmować postać drutu lub pręta, który przebiega do dołu i który ma część 276 zasadniczo w kształcie litery U przy dolnym końcu częściowo otaczającą i prowadzącą kręgiel 236 trzymany przez magnes 266. W szczególności po podniesieniu kręgla może w pewnym stopniu wystąpić tendencja do przechylania się kręgla, co mogłoby spowodować niezamierzone odłączenie się go od magnesu, a prowadzenie kręgla jak również utrzymywanie go w położeniu pionowym zapewnione jest przez człony 274, 276.

Drążek 268, magnes 266 i krzywkę 270 pokazano linią ciągłą na fig. 29, a magnes 266 w sprzężeniu z główką kręgla 236 na pomoście 254 przedstawiono w trakcie podnoszenia lub załadunku kręgla 236 na przenośnik. Narysowany z lewej strony linią przerywaną na fig. 29 popychacz krzywkowy 270a pokazany w położeniu pionowym jest przyporządkowany krzywce 280 i przedstawiono go w trakcie przechodzeńia nad krzywką 280 z magnesem trwałym 266a przymocowanym do kręgla 236a przedstawionego za kręglem 236. Ciężar kręgla 236a na zespole zawierającym magnes 266a, drążek poprzeczny 268a i popychacz krzywkowy 270 powoduje, że popychacz porusza się po wierzchu krzywki 280, przy czym niewielka siła spychająca w zamocowaniu drążka 268a jest przezwyciężana przez ciężar kręgla 236a. Oznacza to, że niewielka sprężyna spychająca itp. może być przewidziana przy przegubie 272, aby zmusić magnesy trwałe i drążki wsporcze do przyjęcia położenia pośredniego, takiegojak przedstawione przez 268b dla drążka, 266b dla magnesu i 270b dla popychacza krzywkowego. W przedstawionym położeniu pośrednim popychacz krzywkowy 270b będzie oczywiście sprzężony z tylną częścią krzywki 280, gdy przenośnik 260 porusza się w kierunku do obserwatora na fig. 29, a pochylenie (nie pokazane) na tylnej części krzywki spowoduje ruch popychacza do położenia popychacza 270 narysowanego linią ciągłą. Na skutek tego magnes 266 zostaje przechylony do swego położenia pokazanego linią ciągłą na fig. 29, by zabrać kręgiel 236, jak wspomniano poprzednio.

Kręgiel 236 po zabraniu i załadowaniu na przenośnik 260, jak opisano, porusza się do przodu, a zatem w lewo w stosunku do położenia pokazanego z lewej strony na fig. 29 linią przerywaną jako 236c. Krzywka pokazana w położeniu spoczynkowym i dolnym jako 281 stanowi część urządzenia rozładunku i jest ruchoma do góry do położenia pokazanego linią

174 631 przerywaną jako 28 1a. W położeniu 281a krzywka ta sprzęga się z popychaczem krzywkowym pokazanym linią przerywaną jako 270c i powoduje, że popychacz ten przechyla się do narysowanego linią ciągłą położenia 270. To z kolei powoduje, że magnes trwały porusza się do góry i w lewo do pokazanego linią ciągłą położenia 266, a nieruchomy nożowy lub podobny do noża element rozdzielający 282 wchodzi w tak utworzoną szczelinę pomiędzy główką kręgla 236 a magnesem trwałym 266, aby odłączyć kręgiel od magnesu. Dalszy ruch magnesu trwałego do góry i w lewo do położenia 266c narysowanego linią przerywaną zapewnia czyste i skuteczne oddzielanie kręgla od wspierającego go magnesu 266.

Nawiązując teraz do fig. 30, urządzenie do zbierania kręgli wyładowanych z przenośnika i urządzenia manipulującego 258 jest oznaczone ogólnie przez 284 i korzystnie zawiera szereg złożony z siedmiu uchwytów 286 kręgli, jak pokazano. Uchwyty 286 są usytuowane poziomo i bocznie w szeregu w urządzeniu ustawiania kręgli przedstawionym na fig. 27 i korzystnie mają przyporządkowany sobie szereg siedmiu urządzeń rozładunku, jak opisano powyżej. Kręgle 236 są zatem wyładowywane z przenośnika 260 przez odłączenie kręgli od magnesów trwałych na siedmiu stanowiskach rozmieszczonych w odstępach wzdłuż przenośnika i rozciągających się poprzez automatyczny ustawiacz kręgli. Oczywiście naprzenośniku można zastosować znacznie więcej niż siedem magnesów trwałych, tak aby zapewnić dostarczanie kręgli gotowych do wyładowania w uchwyty 286 urządzenia zbierającego 284. Kręgle mogą być wyładowywane indywidualnie lub po dwa albo więcej, albo nawet siedem kręgli może być wyładowywanych zasadniczo równocześnie z przenośnika 260 do urządzenia zbierającego 284. Jak to zostanie objaśnione dokładniej poniżej, trzy kręgle są zbierane przez urządzenie zbierające 284 w części środkowej tego urządzenia zbierającego w jednej operacji wyładunku, a siedem kręgli zbieranych jest w urządzeniu zbierającym 284 w drugiej operacji wyładunku. Sterowanie oczywiście może być realizowane przez odpowiedni sterownik, który służy do przemieszczania krzywek 281 z ich położeń spoczynkowych narysowanych linią ciągłą do ich położeń górnych lub roboczych narysowanych linią przerywaną.

Nawiązując teraz do fig. 29, narysowany linią ciągłą kręgiel 236 pokazany z lewej strony spada ze swego magnesu 236 przy wciskaniu noża lub nożowego elementu 282 w usytuowany poniżej uchwyt 286. Każdy uchwyt 286 zawiera rolki 288, 290 przednią i tylną usytuowane w odstępie od siebie i pod pewnym kątem tak, aby umożliwić przechylenie kręgla do dołu i w lewo na fig. 29 do uchwycenia przez zaczep lub hak 292. Ten zaczep lub hak 292 przyjmuje i trzyma górną część końcową kręgla, którego dolna część końcowa lub stopka styka się z rolkami 288, 290 w uchwycie. Dolna część końcowa kręgla, takiego jak narysowany linią przerywaną kręgiel 236d, jest przytrzymywana przez małą rolkę bramkową 294 tak, aby nie wypadła z uchwytu. Można zatem łatwo zrozumieć, że trzy kręgle mogą być trzymane w trzech środkowych uchwytach 286 lub siedem kręgli może być trzymanych w siedmiu uchwytach 286.

Uwalnianie kręgli z ich uchwytów najlepiej wyjaśnione jest na podstawie fig. 31. Ramię poruszające 296 jest na swej tylnej części końcowej wyposażone w niewielką przeciwwagę 298 i ma przyporządkowany elektromagnes 30 z tłoczyskiem 302 ruchomym tam i z powrotem z położenia nad przeciwwagą 298, jak pokazano strzałkami 304. Ramię poruszające 296 na swej przedniej części końcowej jest przyspawane lub inaczej przymocowane do wałka 306 połączonego z przednią i dolną rolką 288 uchwytu 286, oraz z wałkiem 308 wyposażonym w bramkową rolkę -294, która przytrzymuje kręgiel w uchwycie. Ciężar kręgla działający na rolkę 294 ma tendencję do przechylania dźwigni poruszającej 296 do góry przy tylnym końcu, jak pokazano strzałką 310. Kiedy tłoczysko 302 jest w przedstaw-ionym położeniu, ramię poruszające nie może jednak poruszać się w ten sposób i rolka 294 jest trzymana na miejscu, by mocować dolną część końcową kręgla 236d w uchwycie. Po pociągnięciu tłoczyska 302 w prawo na fig. 31 tylna część końcowa ramienia poruszającego 298 przechyli się do góry z obrotem wałka 306 w kierunku zgodnym z ruchem zegara na fig. 31, przy czym podobnie obraca się rolka 288 i następuje przechylenie bramkowej rolki 294 w kierunku pokazanym strzałką 312 do dołu i do przodu, aby zwolnić przez to dolną część końcową kręgla. Niewielki obrót rolki 288 ma również tendencję do powodowania spadania dolnej części końcowej kręgla z uchwytu 286, jak to lepiej przedstawiono przez 236e linią przerywaną na fig. 29. Kiedy dolna część końcowa kręgla zostanie zwolniona przez rolkę 294, przeciwwaga 298 powoduje powrót ramienia poruszającego 296 i

174 631 rolki 294 do położenia pokazanego na fig. 31, a tłoczysko 302 powraca znowu do lewego lub wysuniętego położenia przytrzymywania przeciwwagi 298 i ramienia poruszającego 296 oraz rolki 294 w położeniu przedstawionym linią ciągłą na fig. 31.

Jeśli wrócimy teraz do fig. 29, pokazany linią przerywaną kręgiel 236e uwalniany z uchwytu 286 ma tendencję do przechylenia się w kierunku zgodnym z ruchem zegara wokół swej górnej części końcowej pod działaniem grawitacji, aby przyjąć przez to zasadniczo pionowe położenie przedstawione jako 236f, w którym jego stopka jest umieszczona w otwartej do góry kołysce 314. Niewielki człon prowadzący 316 przy tylnej części końcowej tej kołyski może pomagać w kierowaniu dolnej części końcowej lub stopki kręgla w tę kołyskę w trakcie jego spadania z przyporządkowanego uchwytu 286.

Figury 32-36 przedstawiają wózek i zespół kołysek również tworzący część urządzenia przenoszącego według wynalazku, rozciągane i ściągane poziomo w kierunku wzdłużnym automatycznego ustawiacza kręgli, aby przez to przyczynić się w istotny sposób do zwartej konfiguracji wzdłużnej ustawiacza kręgli. Na fig. 32 dziesięć otwartych do góry kołysek 314, 314 przewidziano dla konwencjonalnego trójkątnego układu gry z dziesięcioma kręglami. Kołyski są więc pokazane na fig. 32 dla usuwania kręgli z wózka przez mechanizm ustawiania kręgli i dla późniejszego ustawiania kręgli na torze kręglarskim poniżej po poziomym wycofaniu wózka. Elementy wózka w postaci poziomych i przebiegających bocznie listew 318, 320, 322, 324 są przewidziane do wspierania kołysek 314. Listwa 318 wspiera przednią lub prowadzącą kołyskę 314, natomiast listwa 320 wspiera drugi rząd dwóch kołysek, listwa 322 wspiera trzeci rząd trzech kołysek, a listwa 324 wspiera czwarty, usytuowany najbardziej z tyłu rząd czterech kołysek. Listwy 318 i 320 są połączone ze sobą wzdłużnie przez elementy łącznikowe 326, podobnie jak listwy 320 i 324 są połączone przez wzdłużne elementy łączące 328. Ponadto kołyski 314, 314' są zamontowane na niewielkich pomostach 330, 330, które odchodzą bocznie od swych odpowiednich listew tak, aby kołyski były przestawione bocznie względem listew w przeciwnych kierunkach na sąsiednich listwach. Oznacza to, że kołyska 314 na listwie 318 jest przestawiona bocznie do tyłu względem swej listwy, a dwie kołyski 314 na listwie 320 są przestawione bocznie do przodu. Trzy kołyski 314 na listwie 322 są przestawione bocznie do tyłu, a cztery kołyski 314 na listwie 324 są przestawione do przodu. Na skutek przestawienia kołysek i utrzymywania odpowiednich konwencjonalnych odstępów kręgli w układzie trójkątnym kołyski na listwach 318 i 320 mogą być ustawione w szereg lub rząd złożony z trzech kołysek przebiegający w poprzek automatycznego ustawiacza kręgli. Podobnie kołyski na listwach 322 i 324 mogą być ustawione w szeregu lub rzędzie siedmiu kołysek przebiegającym w poprzek ustawiacza kręgli. Poniżej opisano sposób zrealizowania tego.

Nawiązując teraz do fig. 32 i 33, można zaobserwować, że łańcuchowe lub pasowe napędy 330 przebiegają poziomo z górnymi i dolnymi odcinkami po każdej stronie wózka. Taśmy lub łańcuchy 330 mogą być napędzane przez odpowiedni elektryczny silnik 332 prądu stałego na fig. 27 poprzez odpowiednią przekładnię zębatą 334. Z przednią częścią końcową wózka przy listwie 318 przymocowaną do dolnego odcinka taśmy lub łańcucha 330 i z dolnym odcinkiem poruszającym się wstecz jak na fig. 34 listwy 318 i 322 będą poruszane wstecznie, jak pokazano, aby przez to doprowadzić listwy 318 i 320 blisko siebie i podobnie listwy 322 i 324 blisko siebie. W tym układzie listew kołyski 314 na listwach 318 i 320 są ustawione bocznie w szereg trzech kołysek, jak przedstawiono na fig. 36, a kołyski na listwach 322 i 324 są ustawione w szereg siedmiu kołysek. Na fig. 36 szereg małych rolek 332 porusza się wzdłuż bocznych szyn 334, aby wspierać listwy 318-324 i ich kołyski 314, a para rolek 336, 336 służy do poruszania mechanizmu zatrzaskowego. Rolki 336 współpracują z niewielkimi pochylonymi członami 338 po ruchu listew do przodu i do tyłu, aby wyczepiać i zaczepiać listwy 318, 320. Na fig. 33 rolki 336 zostały podniesione przez pochylone człony 338, aby unieść niewielkie przyporządkowane zaczepy 340. Zaczepy 340 spadają do położenia roboczego, aby sprzęgać się z wałkiem 342 usytuowanych najbardziej z przodu rolek 332, jak pokazano na fig. 34, kiedy wózek jest odwiedziony wstecz do położenia z fig. 34. Kiedy zatem zaczepy są sprzężone z wałkiem 342, listwy 318, 320, 322, 324 są utrzymywane w swym względnym położeniu przy dalszym ruchu listew do tyłu do położenia z fig. 35. Po dalszym ruchu do przodu listwy 318 usytuowanej najbardziej z przodu pod działaniem dolnego odcinka taśmy lub łańcucha 330 niewielkie rolki

174 631 krzywkowe 330, 226 znowu sprzęgają się z pochylonymi członami 338 i zwalniają wałek 342 rolek 332 usytuowanych najbardziej z przodu, aby przez to umożliwić pełne rozciągnięcie wózka z kołyskami usytuowanymi jak przedstawiono na fig. 32 i 33.

Zostanie teraz lepiej oceniona przyczyna wspomnianego poprzednio osadzania trzech kręgli w środkowej części urządzenia zbierającego 284 w uchwytach 286 tego urządzenia zbierającego. Usytuowany najbardziej z przodu szereg kołysek na fig. 35, zawierający trzy kołyski, jak przedstawiono na fig. 36, spoczywa początkowo w położeniu załadunku przy usytuowaniu kołysek 314 z fig. 29. Uruchomienie elektromagnesów 300 trzech środkowych uchwytów kręgli spowoduje oczywiście wyładowanie trzech kręgli z tych uchwytów i umieszczenie ich w trzech kołyskach 314. Następnie, po zakończeniu ograniczonego ruchu do przodu dolnego odcinka łańcucha 330, doprowadzającego siedem tylnych kołysek do położenia przednich trzech kołysek z fig. 35, siedem kręgli może być osadzonych w kołyskach z urządzenia zbierającego 284. W międzyczasie trzeba oczywiście ponownie napełnić trzy środkowe uchwyty urządzenia zbierającego, aby wyładować równocześnie siedem kręgli z urządzenia zbierającego do siedmiu tylnych kołysek na wózku.

Żądany sposób działania będzie teraz oczywisty z trzema kołyskami wypełnionymi z urządzenia zbierającego 284, po czym następuje napełnienie siedmiu kołysek usytuowanych z tyłu i następnie pełny ruch do przodu i rozciągnięcie wózka do stanu pokazanego na fig. 32 i 33. Po rozciągnięciu wózka symulowany jest żądany trójkątny układ kręgli na torze kręglarskim i możliwe jest równoczesne usunięcie kręgli z ich kołysek w wymaganym układzie przez mechanizm ustawiania kręgli.

Mechanizm ustawiania kręgli oznaczono głównie przez 344 na fig. 27 jest podobny do opisanego powyżej i jest ruchomy pionowo z położenia nad wózkiem i kołyskami 314, jak przedstawiono, aby spowodować, że umieszczone na nim magnesy podnoszą kręgle z kołysek 314. Następnie, po wycofaniu wózka do tyłu, kręgle są ustawiane na torze kręglarskim w szyku kręglarskim. Ponadto mechanizm ustawiania kręgli może być opuszczony w celu spowodowania, że jego magnesy sprzęgną się z główkami jednego lub większej liczby kręgli, które mogły pozostać stojące po rzuceniu pierwszej kuli. Kręgle, niezależnie od tego, czy są prawidłowo ustawione, czy też przestawione, mogą być następnie podniesione, aby umożliwić oczyszczenie toru z przewróconych kręgli przez zgarniak, którego nie pokazano, ale który ma konwencjonalną konfigurację.

Figura 41 przedstawia silnik 346 prądu stałego napędzający krążek 348, któremu przyporządkowane są trzy linki 350, 352, 354 do podnoszenia i opuszczania mechanizmu ustawiania kręgli. Korzystnie linka 356 przebiega do tyłu do przeciwwagi 360, jak to najlepiej przedstawiono na fig. 27. Oczywiście przewidziano odpowiedni sterownik silnika przeznaczony do współpracy ze sterownikiem całej maszyny przy synchronicznym podnoszeniu i opuszczaniu mechanizmu ustawiania kręgli.

Każda z linek 350, 354 jest przymocowana do ramy za pomocą stosunkowo sztywnej sprężyny 362 (nie pokazano). Dziesięć podobnych otworów 364 rozmieszczonych w trójkątnym szyku kręglarskim w ramie 360 przyjmuje dziesięć małych pojemników 366, które najlepiej przedstawiono na fig. 38. Jak pokazano, te małe pojemniki 366 mogą być zamontowane na i wspierane wspólnie przez płytę 368. Każdy z pojemników 366 ma wewnątrz pływak 370, który wspiera niewielki magnes trwały 372, najlepiej przedstawiony na fig. 39 i 40. Ponadto ciecz 374 w pojemniku powoduje, że pływak przyjmuje normalne lub spoczynkowe położenie wzniesione z fig. 39, kiedy magnes 372 jest oddalony od materiału przyciąganego magnetycznie. Ciecz ta może zawierać wodę zmieszaną ze zwykłym samochodowym płynem przeciwmroźnym.

Oczywiście zespoły 370,372 magnes/pływak są zdolne do poziomego ruchu w ograniczonym stopniu wymaganym dla szukania główki kręgla, który jest w położeniu przestawionym na torze kręglarskim w trakcie oczyszczania toru. Kiedy kręgiel jest ustawiony prawidłowo na miejscu lub jest umieszczony w kołysce 314, jak przedstawiono na fig. 39 i 40, pływak 370 i jego magnes 372 porusza się jedynie pionowo do dołu, aby zetknąć się z dolną ścianką swego pojemnika 366 i spowodować przez to działanie magnetyczne i wywołać siłę trzymającą magnetycznie odpowiednią główkę kręgla poniżej.

174 631

Powyższe umożliwia teraz łatwe zrozumienie sposobu mocowania lub podnoszenia kręgla. Przez samo opuszczenie mechanizmu ustawiania kręgli do odpowiedniego poziomu kręgle znajdujące się poniżej zostaną dołączone do dolnych ścianek pojemników 366, których magnesy 372 wywierają niezbędną siłę na reagujące magnetycznie główki kręgli, by spowodować podnoszenie lub mocowanie. W uproszczonej konstrukcji wynalazku przy późniejszym odłączaniu kręgli od magnesów i pojemników 366 okazały się niezbędne środki oddzielające i inne elementy. Stwierdzono zatem, że gwałtowne przyspieszenie mechanizmu ustawiania kręgli do góry uzyskiwane przez szybkie uruchomienie silnika 346 prądu stałego umożliwia szybkie zwolnienie kręgli. Ciężar i bezwładność kręgli wystarczają, by spowodować zwolnienie kręgli lub odłączenie ich pojemników 366 w skuteczny sposób przez takie gwałtowne przyspieszenie do góry. Po operacji rozładunku wózka i kołysek oraz po ustawieniu kręgli w układzie gry na torze kręglarskim mechanizm ustawiania kręgli może być gwałtownie przyspieszony w swym początkowym ruchu do góry, by spowodować szybkie zwolnienie kręgli. Podobnie, w operacji oczyszczania toru gwałtowne przyspieszenie do góry mechanizmu ustawiania kręgli umożliwia żądane zwolnienie przemieszczonych lub przestawionych kręgli.

Na fig. 42 przedstawiono mechanizm zwrotu kuli, który działa w połączeniu z wymienionym poprzednio mostkiem 244 i pochyleniem przenośnika w celu kierowania kuli 246 na fig. 28 do bocznej ściany toru kręglarskiego. Otworowi 380 w tej bocznej ścianie przyporządkowany jest czujnik lub człon przełącznikowy 382, który steruje działaniem drzwiczek lub bramki 384. Drzwiczki lub bramka 384 może być poruszana przez taśmę 386 i krążek 388 na jeden obrót przy wyładunku każdej kuli 246 na przenośnik (nie pokazano) zwrotu kuli, który może być konwencjonalny. Drzwiczki 384 zamykają otwór 380 w swym narysowanym linią przerywaną położeniu 384, a w swym narysowanym linią ciągłą położeniu 384b drzwiczki są otwarte, aby umożliwić przejście kuli. Korzystnie drzwiczki są obrotowe w kierunku zgodnym z ruchem zegara z wklęsłą przednią lub prowadzącą krawędzią 390. Wklęsła prowadząca krawędź 390 dąży do odchylenia kręgli, które mogą dojść do obszaru otworu 380 drzwiczek. Uniemożliwione jest zatem niezamierzone wyprowadzanie kręgli poprzez otwór 380.

Środki sterowania ustawiacza kręgli mogą być bardzo różne w zakresie wynalazku i mogą przyjmować postać konwencjonalnego mikroprocesora odpowiednio zaprogramowanego na synchronizowanie i powiązanie różnych funkcji maszyny opisanych powyżej. Na fig. 1 przedstawiona jest schematycznie kamera 222 przeznaczona do obserwowania tylnej części toru kręglarskiego 16 wraz z kręglami na nim, przy czym może ona stanowić część środków sterowania we współpracy ze sterowmkiem 224 z fig. 26. Jak już wspomniano, środki napędu różnych elementów ustawiacza kręgli mogą przyjmować postać silników prądu stałego i w związku z tym sterownik ma zarówno sygnały wejściowe jak i sygnały wyjściowe dla różnych silników prądu stałego. Sygnały położenia, prędkości, przyspieszenia i inne sygnały sprzężenia zwrotnego mogą oczywiście być doprowadzane do sterownika z różnych silników, podobnie jak sygnały sterujące ze sterowmika mogą być doprowadzane do silników. Przykładowo może być pożądane doprowadzanie do sterowmika sygnału reprezentującego położenie przestawienia stołu 34 przy określaniu odpowiedniego sygnału sterującego wysyłanego do elektromagnesów bramek 38. Podobnie sygnały sterujące dla silnika prądu stałego napędu linki przy podnoszeniu i opuszczaniu mechanizmu ustawiania kręgli muszą być oczywiście skoordynowane z sygnałami sterowania silnika prądu stałego napędzającego mechanizm zgarniakowy. Sygnał przełącznika kulowego dla sterowmika jest oczywiście niezbędny przy synchronizowaniu sygnałów sterowania generatorem podciśnienia dla miski przyssawkowej i dla siłownika hydraulicznego sprzężonego z drążkiem niosącym tę miskę. Inne podobne synchronizowane i związane ze sobą funkcje mogą być nadzorowane przez sterownik w konwencjonalny sposób.

Kamera 222 nie została wspomniana powyżej, a służy ona do zwiększania sprawności roboczej automatycznego ustawiacza kręgli. Przykładowo, jeżeli gracz przy pierwszej próbie rzuci dobrze kulą, wówczas nie ma potrzeby, by mechanizm 20 ustawiania kręgli opuszczał się i podnosił pozostałe stojące kręgle dla operacji zgarniania. Po otrzymaniu takiego sygnału sterownik zaleca mechanizmowi ustawiania kręgli pozostanie w swym położeniu podniesionym i uzyskuje się znaczne oszczędności czasu w cyklu działania ustawiacza. Podobnie, po rzuceniu drugą kulą kamera może poinformować sterownik o tym, czy stojące lub przewrócone kręgle

174 631 pozostały na torze, czy też nie, i nastąpi odpowiednie uruchomienie mechanizmu zgarniającego. Ponadto, kiedy gracz zrzuci wszystkie kręgle, st<^irownik zostaje poinformowany o tym i uruchamia ustawiacz kręgli, aby natychmiast dostarczyć nowy układ kręgli na tor przez działanie mechanizmu przenoszącego, mechanizmu ustawiania kręgli itd. Dalsze ulepszenia działania są również możliwe przy zastosowaniu kamery 222 i sterownika 224.

Opracowanie automatycznego ustawiacza kręgli według wynalazku pozwoliło na podnoszenie pozostałych stojących kręgli po pierwszym rzucie kulą umożliwiając przez to oczyszczenie toru kręglarskiego z przewróconych kręgli, oraz na ustawienie z powrotem tych kręgli na torze. Ustawiacz kręgli posiada środki magnetyczne do skutecznego chwytania pozostałych stojących przestawionych kręgli, podnoszenia ich umożliwiając przez to oczyszczenie toru z przewróconych kręgli, i ustawienia z powrotem tych kręgli na torze dokładnie w ich przestawionych położeniach. Magnetycznie reagujące kręgle są wysoce skuteczne w swej współpracy ze środkami magnetycznymi w automatycznym ustawiaczu kręgli, a jednak działają i reagują dokładnie w taki sam sposób jak konwencjonalne kręgle.

W urządzeniu jest wyposażenie do zwracania kuli o uproszczonej, a jednak wysoce skutecznej i niezawodnej konstrukcji. I ogólnie konstrukcja jest uproszczona i ekstremalnie zwarta zwłaszcza w kierunku wzdłuż toru kręglarskiego.

Z powyższego wynika, że automatyczny ustawiacz kręgli według wynalazku jest stosunkowo uproszczoną i zwartą konstrukcją nadal zdolną do bardzo sprawnego działania i zapewniającą długą żywotność przy minimalnej konserwacji i naprawach. Liczbę części działających w ustawiaczu kręgli drastycznie zmniejszono w porównaniu ze znanymi dotychczas ustawiaczami kręgli z tysięcy do setek.

otf- <3P ofc Φ y -t·'/ '/ / ; i

174 631

174 631

FIG. 4

174 631

FIG. 6

174 631 na

¹⁷4 63l

Q

Ό

Η6. 9 <58

174 631

114 112 116

FIG. 10

174 631

174 631

FIG. 12

174 631

174 631

174 631

174 631

FIG. 16

174 631

174 631

174 631

174 631

174 631

¹⁷⁴ 631

174 631

174 631

258

FIG. 29

174 631

294

174 631

174 631

-,. 336-.-._θ _ „„314 _ ς 338

342/ 340 332- ’ ^Ζ

4—L-i—A-J ϊΛξ: — zd4xn_—⁴7 ~ χιρ-' I ¹—*0—j *r~ ~ ~~ ~7~~--1---— ⁵¹⁰ 326 320 ‘322 ''328

-330 FIG. 33 ar~~i

33.8

336

318-' '..320*328 322 324 -³³⁰ FIG. 34 orm

338 (OOt fel f334

I Ul '-330 c336

FIG. 35

342174 631

174 631

350

FG. 37

174 631

174 631

FIG. 41

FIG. 42

174 631

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 6,00 zł

Claims (21)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do ustawiania kręgli, automatycznie zbierające magnetycznie reagujące kręgle rozrzucone w nieładzie w obszarze jamy przy tylnym końcu toru kręglarskiego i ustawiające je w szyku kręglarskim w tylnej części końcowej tego toru kręglarskiego, które zawiera mechanizm podnoszący do pobierania kręgli z obszaru jamy i do przenoszenia ich do góry do stanowiska wyładunku (A) kręgli, mechanizm przenoszący przyjmujący kręgle od mechanizmu podnoszącego przy stanowisku wyładunku (A) i przenoszący kręgle w zasadzie poziomo do przodu do stanowiska dostarczania (C) kręgli i pionowo ruchomy mechanizm ustawiania kręgli zaopatrzony w środki magnetyczne, przyjmujący kręgle przy stanowisku dostarczania kręgli i ustawiający kręgle na torze kręglarskim, znamienne tym, że mechanizm przenoszący (18, 284, 314) zawiera elementy przyjmujące kręgle (50) od mechanizmu podnoszącego (10, 232), rozmieszczając i przenosząc te kręgle ku przodowi toru kręglarskiego (16) w szyku kręglarskim i umieszczając je (50) pod mechanizmem (20, 344) ustawiania kręgli przy stanowisku dostarczania (C) kręgli, zaś w mechanizmie (20, 344) ustawiania kręgli posiada środki magnetyczne (100) selektywnie magnetycznie podnoszące oraz uwalniające magnetycznie reagujące kręgle, stanowiące elementy przenoszące te kręgle (50) od mechanizmu (18,284,314) przy stanowisku dostarczania (C) a następnie osadzające kręgle w szyku kręglarskim na torze kręglarskim (16).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ma kręgle (50) reagujące magnetycznie w swojej górnej części (186) końcowej, zaś mechanizm (20) ustawiania kręgli wyposażony jest w wiele magnesów (100) rozstawionych w zasadniczo współpłaszczyznowym układzie poziomym, odpowiadającym dokładnie żądanemu szykowi kręglarskiemu na znajdującym się pod nim torze kręglarskim.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ma środki (22, 30) operacyjnie powiązane z mechanizmem (10) indywidualnego podnoszenia kręgli (50) z obszaru jamy (14).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mechanizm (18) przenoszący zawiera obrotowo przestawny stół (34) mający wiele otwartych ku górze kołysek (36) przyjmujących i trzymających kręgle (50) w pozycji stojącej, przy czym stanowisko wyładunku (A) i stół (34) są zsynchronizowane przy osadzaniu kręgli (50) do każdej z kołysek.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że ma elementy (56, 58, 60, 62, 70) poruszające obrotowo przestawny stół (34) pomiędzy stanowiskiem wyładunku (A) kręgli a mechanizmem przenoszącym stanowiska dostarczania (C) kręgli, przy czym stanowisko dostarczania umieszczone jest powyżej w pionowym ustawieniu w linię z pożądanym usytuowaniem szyku kręgli na torze kręglarskim (16).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mechanizm (18) przenoszący zawiera nośniki (318 - 324) z wieloma otwartymi do góry kołyskami (314), przy czym kołyski (314) są ustawione w pozycji stojącej do przyjmowania wielu kręgli (236) i dostarczania ich do stanowiska dostarczania (C) kręgli poniżej mechanizmu (20) ustawiania kręgli.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że nośniki (318 - 324) są rozciągane do tradycyjnego trójkątnego szyku kręglarskiego i ściągane poziomo do ustawienia kołysek (314) w stanie ściągniętym w co najmniej jednym szeregu liniowym, przy czym mechanizm (18) przenoszący zawiera również urządzenie (258,284) manipulowania kręglami dla przyjmowania kręgli (236) z mechanizmu podnoszącego (232) i dostarczenia ich do kołysek (314) w ustawieniu w szyku liniowym przy ściągniętych nośnikach i następnie rozciągnięcie dla dostarczania kręgli (236) w szyku kręglarskim do stanowiska dostarczania (C) kręgli pod mechanizmem (20) ustawiania kręgli.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że zawiera co najmniej dziesięć kręgli (236) usytuowanych w szyku kręglarskim składającym się z dziesięciu kręgli w tr;a^ly(c^yj^y^m układzie trójkątnym i na nośnikach (318 - 324) ma dziesięć odpowiadających kołysek (314) rozmieszczonych

   174 631 w równoległych dwóch rzędach liniowych do następnego ustawienia w trójkątnym szyku, przy czym te dwa liniowe rzędy zawierają odpowiednio trzy i siedem kołysek (314).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że rząd liniowy trzech kołysek (314) odpowiada pierwszemu rzędowi z przednim kręglem (236) i drugiemu rzędowi dwóch rozmieszczonych po bokach kręgli (236) ustawionych z tyłu za przednim kręglem, zaś liniowy rząd siedmiu kołysek (314) odpowiada trzeciemu rzędowi trzech bocznie rozmieszczonych kręgli (236) w szyku kręglarskim i czwartemu rzędowi czterech bocznie rozmieszczonych kręgli (236) w szyku kręglarskim.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że nośnik zawiera przedni poziomo ruchomy element nośnika (318) mocujący usytuowaną najbardziej z przodu kołyskę (314), drugi element nośnika (320) równoległy do i ruchomy poziomo z i względem przedniego elementu (318), mocujący wymieniony drugi rząd dwóch rozstawionych kołysek, trzeci element nośnika (322) równoległy do i ruchomy poziomo z i względem przedniego i drugiego elementu (318, 320), mocujący wymieniony trzeci rząd trzech rozstawionych kołysek (314) oraz czwarty element (324) równoległy do i ruchomy poziomo z i względem elementów (318, 320, 322) mocujący czwarty rząd czterech rozstawionych kołysek (314).
11. 11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że elementami nośnika są podłużne równoległe listwy (318,320,322,324) ruchome bocznie i zawierające odpowiadające im kołyski (314) odstawione bocznie na przemiennych listwach tak, że kołyski (314) z sąsiednich listew ustawione są wzdłuż linii, gdy listwy zostaną przesunięte względem siebie w stosunku do współzajmowanego ustawienia.
12. 12. Urządzenie według zastrz. 1 albo 7, znamienne tym, że urządzenie do manipulowania kręglami ma urządzenie (284) zbierające kręgle o szeregu liniowych uchwytach (286), przystosowane do równoczesnego wyładunku wielu kręgli (236) do kołysek (314) w ściągniętym stanie nośnika i co najmniej jedno urządzenie (258) wyładunku kręgli przystosowane do selektywnego przechodzenia przez nie kręgli (236) i wyładunku kręgli (236) do urządzenia (284) zbierającego.
13. 13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że zawiera przenośnik (260) wystający w zasadzie poziomo i liniowo na znacznej odległości przy urządzeniu (284) zbierającym, do którego kręgle (236) przekazywane są od mechanizmu (232) podnośnika oraz zawiera co najmniej dwa poziomo rozstawione urządzenia (281) rozładunku usytuowane przy liniowej drodze ruchu przenośnika (260), selektywnie dostarczające kręgle (236) z przenośnika (260) do urządzenia (284) zbierającego.
14. 14. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że każdy z uchwytów (286) kręgli ma przyporządkowaną sobie ruchomą bramkę (294) zatrzymującą kręgle (236) i elementy (296,300) uruchamiania każdej bramki (294) do selektywnego wyładunku kręgli z ich uchwytów (286).
15. 15. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że przenośnik (260) ma wiele rozstawionych w odstępach środków magnetycznych (266) trzymających magnetycznie reagujące kręgle (236) w pozycji stojącej i w zawieszeniu pod spodem, a zespół (281) wyładunkowy zawiera środki (270) do selektywnego usuwania kręgli (236) ze środków magnetycznych (266) przez opadanie ich do uchwytów (286) urządzenia (284) zbierającego kręgle, przy czym to ostatnie umieszczone jest w zasadzie poniżej zespołu (281) wyładunkowego.
16. 16. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że elementy do wypierania kręgli (236) ze środków magnetycznych (266) stanowią człony (282) podobne do noża, które oddzielają górę główki kręgla (236) od spodu środków (266) magnetycznych.
17. 17. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że posiada stanowisko (254) załadunku przy drodze ruchu przenośnika (260) i mechanizm (232) podnośnika podnoszący kręgle (236) z jamy (14) w tyle toru kręglarskiego (248) i wprowadzający je do stanowiska (254) załadunku w pozycji stojącej, gdzie środki magnetyczne (266) sprzęgają się z główkami kręgli (236) na stanowisku (254) załadunku i trzymają je podczas transportu przenośnikiem (260).
18. 18. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mechanizm (284,314) przenoszenia zawiera nośnik (318 - 324) z wieloma otwartymi do góry kołyskami (314), przy czym kołyski są usytuowane w układzie do przyjmowania i trzymania wielu kręgli (236) w pozycji stojącej i dostarczenia ich do stanowiska dostarczania (C) kręgli poniżej mechanizmu (20) ustawiania kręgli, przy czym mechanizm (18) przenoszenia zawiera również urządzenie (284) zbierające

    174 631 kręgle (236) przystosowane do wyładunku ich do kołysek (314) i związane urządzenia (258) wyładunku kręgli do urządzenia (284) zbierającego kręgle, przy czym mechanizm (284, 314) zawiera również przenośnik (260) do przyjmowania kręgli od mechanizmu podnośnika (232) i dostarczania ich do urządzenia (284) zbierającego w miejscu urządzeń (258) wyładunkowych.
19. 19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że nośnik (318 - 324) jest rozciągalny i ściągalny poziomo do selektywnego ułożenia jego kołysek (314) w liniowych sąsiednich szeregach w ściągniętym stanie i w tradycyjnym trójkątnym szyku kręglarskim w stanie rozciągniętym, przy czym urządzenie (284) zawiera liniowy szereg uchwytów kręgli (286) przystosowanych do jednoczesnego wyładunku wielu kręgli (236) do kołysek (314) w stanie ściągniętym nośnika (318 - 324).
20. 20. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mechanizm ustawiania kręgli w automatycznym ustawiaczu kręgli jest ruchomy w kierunku tam i z powrotem od toru (16) kręglarskiego i zawiera magnesy (100,144) selektywnie trzymające i uwalniające magnetycznie reagujące kręgle (50) do pobierania ich oraz osadzania na torze (16) kręglarskim, przy czym mechanizm ustawiania kręgli (20) posiada elementy (106,146) związane z magnesami ograniczające ruch poziomy magnesów (100,144) podczas operacji wyszukiwania główek kręgli za pomocą magnesów (100,144) wybierających kręgle (50) przed uchwyceniem kręgli magnesami (100,144).
21. 21. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że ma wiele małych pojemników (140), z których każdy zawiera magnes (144), przy czym każdy z magnesów (144) jest zaopatrzony w pływaki (146) i co najmniej każdy z pojemników jest co najmniej częściowo wypełniony cieczą (142), przy czym magnesy (144) są swobodne w ramach ograniczonego poziomego ruchu w ich pojemnikach (140) przy wyszukiwaniu główek kręgli magnesami (144).