PL173736B1 - Szlifierka taśmowa - Google Patents

Abstract

1. Szlifierka tasmowa zamontowana na lozu, zaopa- trzona w srodki, takie jak konik, uchwyt na wrzecienniku do w spierania przedmiotu obrabianego przy uzyciu walu krzywko- wego, które wystaja z boku w poprzek loza oraz zespól bebna napedowego wsparty na lozu i sanie pozycjonujace zamontowane z mozliwoscia wzdluznego ruchu wzdluz loza; zespól posuwu san pozycjonujacych obejmujacych silnik, sprzeglo 1 srube pociago- wa do pozycjonowania san, na saniach pozycjonujacych ma ze- spól glowicy ksztaltowej zamontowany z mozliwoscia ruchu wraz z nimi, przy czym zespól glowicy ksztaltowej ma wierzch, spód i usytuowane w odstepie sciany boczne, w zespole glowicy ksztal- towej umieszczone sa srodki przyjmowania tasmy sciernej w postaci kól pasowych 1 ma wiele tasm o obiegu zamknietym, posiadajacych co najmniej strony scierne i strony podloza, przy czym kazda taka tasma ma okreslony wymiar 1 konfiguracje i jest prowadzona w odstepach, zasadniczo równolegle do innych tasm wokól zespolu bebna napedowego 1 srodków przyjmowania tasm sciernych zespolu glowicy ksztaltowej, przy czym zespól glowicy ksztaltowej ma ponadto wiele zespolów dosuwu konturowania, kazdy zespól dosuwu konturowania posiada krzywoliniowy trze- wik oporowy, srodki napedu trzewika w postaci mechanizmu walka srubowego do dociskana trzewika do powierzchni podloza tasmy sciernej oraz silnik dostarczajacy naped dla srodków na- pedu trzewika; ponadto posiada wzorzec wystajacy do góry ponad zespól san pozycjonujacych, jedna sciana boczna zespolu glowicy ksztaltowanej jest przymocowana do wzorca oraz posiada srodki ustalajace do unieruchamiania zespolu glowicy ksztaltowej na lozu, znamienna tym, ze srodki ustalajace zawieraja obrotowy czlon wykonawczy w postaci walu (151), posiadajacy wystajace na zewnatrz ramie (156), przy czym ten obrotowy czlon wykonaw- czy jest przymocowany do loza (12); i srodki w postaci silnika (150) do pobudzenia czlonu wykonawczego do przechylenia ramienia (156), a takze gniazdo (266) wykonane w ramieniu (156);. . . FIG.1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest szlifierka taśmowa do szlifowania powierzchni na obrabianych przedmiotach, takich jak garby lub krzywki na wałach krzywkowych, średnice na wałach korbowych itp. W szczególności wynalazek dotyczy sterowanych komputerem obrabiarek z kilkoma równoległymi taśmami ściernymi do równoczesnego szlifowania kilku powierzchni na cylindrycznych przedmiotach obrabianych, takich jak wielokrotne garby na wale krzywkowym itp.

Szlifowanie garbów krzywkowych na wale krzywkowym uzyskiwano zwykle za pomocą ściernicy, która szlifuje kolejno każdą krzywkę. W niektórych okolicznościach przy zwiększeniu stopnia skomplikowania obrabiarek z dwiema głowicami szlifującymi możliwe jest równoczesne szlifowanie pary krzywek.

W odpowiedzi na zapotrzebowanie, zwłaszcza producentów samochodów usiłowano skonstruować i wynaleźć niezawodną szlifierkę, która będzie szlifować równocześnie pewną liczbę krzywek lub wszystkie krzywki lub garby na wale krzywkowym. Ponieważ wały krzywkowe są kosztownym i skomplikowanym wyrobem i ponieważ ich koszty wytwarzania są znaczne, rozważano różne podejścia do wyjścia technicznego poza znane sposoby polegające na stosowaniu ściernic.

Jedno alternatywne podejście skupiło się na zastosowaniu taśm ściernych zamiast konwencjonalnej ściernicy. Podejście takie ma znaczne możliwości, ponieważ można stosować kilka taśm obok siebie do szlifowania równocześnie kilku garbów na wale krzywkowym. Ponadto taśmy te, jeżeli są produkowane masowo, będą znacznie tańsze i po używaniu ich przez dłuższy czas można je wyrzucić.

Taśmy ścierne były początkowo używane we Włoszech dziesięć lub więcej lat temu do szlifowania wałów krzywkowych jak przedstawiono w opisie patentowym Stanów Zjedno4 czonych nr 4 175 358, gdzie opisano obrabiarkę do szlifowania poprzecznego wykorzystującą kilka taśm ściernych do równoczesnego szlifowania wszystkich krzywek znajdujących się na wale rozrządu silnika. Szlifierka taka zawiera masywną płytę podstawy, która wspiera stolik, który może być poruszany ruchem posuwisto-zwrotnym (poprzez siłowniki) względem płyty podstawy, konik i wrzeciennik zamontowane na tym stoliku i przystosowane do wspierania wału krzywkowego, który ma być szlifowany oraz nieruchomą poprzeczkę wspierającą wiele zespołów obróbczych. Każdy zespół obróbczy zawiera człon wsporczy, głowice przednią i tylną, taśmą ścierną, siłownik itd., które są napędzane przez rolkę czujnikową połączoną funkcjonalnie z elementem modelowym, z którego kopiowany jest szlifowany przedmiot obrabiany (krzywka). Oddzielne silniki napędowe są dołączone poprzez odpowiednie przekładnie zębate i sprzęgła tak, że szlifowany przedmiot obrabiany i element modelowy są obracane z właściwą zależnością fazową.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4 833 834 opisano kilka przykładów realizacji wielotaśmowych obrabiarek do szlifowania wałów krzywkowych. Każda szlifierka ma kilka taśm ściernych i napęd (taki jak główne napędowe koło pasowe) dla nich oraz trzewiki kształtowe i człony wsporcze (popychacze) umieszczone na stoliku posuwu dla oddzielnego sterowania kształtowania krzywek i prędkości dosuwu szlifowania. Obrabiany przedmiot (wał krzywkowy) jest wsparty na nieruchomej osi przez stolik zapewniający osiowy ruch dla oscylacji równoważącej zużycie taśm. Operacje szlifowania mogą być sterowane przez krzywki wzorcowe, jak opisano poniżej, w przykładzie realizacji z fig. 1 i 2, albo mogą być sterowane numerycznie jak w przykładach realizacji z fig. 3 i 6-10.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4 945 683 opisano urządzenie do szlifowania do określonego kształtu wielu mimośrodowych krzywek na wale krzywkowym. Urządzenie to zawiera kilka taśm ściernych wspartych przy wale krzywkowym dla ruchu liniowego, tak że taśmy te szlifują obwody krzywek (jak pokazano na fig. 1 i 8). Taśmy te są prowadzone wzdłuż zmiennej drogi zgodnie z żądanym kształtem krzywek przez trzewiki stykające się z taśmami w ich punkcie styku z krzywkami. Trzewiki te są zamontowane na członach wykonawczych napędzanych przez zespoły silnikowe sterowane przez sterowniki CNC. Każda taśma przechodzi poprzez rozdzielacz chłodziwa, tak że chłodziwo nasyca każdą i przygotowuje ją do lepszego działania ściernego. Ciśnienie płynu w tym rozdzielaczu powoduje uginanie się taśmy i kompensowanie tendencji taśmy do rozciągania się podczas dosuwania i odsuwania trzewika.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 5 142 827 opisano szli:f^^rkę do czopów korbowych wykorzystującą wiele taśm ściernych.

Ostatnie trzy opisy patentowe odzwierciedlają rosnące zainteresowanie szlifierkami wykorzystującymi kilka taśm ściernych obok siebie do szlifowania wszystkich powierzchni na obrabianym przedmiocie. Potencjalny rynek otwierający się dla producenta przemysłowych szlifierek, wykorzystujących taśmy ścierne, może być ogromny.

Chociaż w ostatniej dekadzie została wykonana i była wykorzystywana na skalę przemysłową ograniczona liczba szlifierek wykorzystujących taśmy ścierne, koszty skonstruowania, eksploatacji i utrzymania takich obrabiarek wielotaśmowych okazały się być znacznym obciążeniem ekonomicznym, Taśmy ścierne często zrywały się lub szybko ulegały zniszczeniu powodując, że otrzymywane szlifowane powierzchnie wychodziły poza dopuszczalne tolerancje.

Te opisane powyżej szlifierki należące do stanu techniki nie zapewniają skutecznego skutecznego wykorzystywania odpowiednich taśm ściernych do dokładnego i optymalnego szlifowania, selektywnej możliwości regulacji napędu taśm i skutecznej i wydajnej kontroli usytuowania taśm, dla maksymalnego przedłużenia żywotności taśm i ich skuteczności, ani nie zapewniają wykorzystywania podobnych zespołów w wielu miejscach, by zmniejszyć koszty wytwarzania i konserwacji. Te i inne wady znanych szlilfit^^^k taśmowych uniemożliwiły do tej pary szerokie przejście szlifierek wykorzystujących wiele taśm ściernych. Problemy wystąpiły również z ustawianiem wielu taśm względem siebie zarówno w płaszczyźnie poziomej jak i pionowej. Ponadto odpady wytwarzane przez szlifierkę atakowały silniki

173 736 napędowe stosowane w podzespołach składowych i czyniły koniecznym stosowanie kosztów szczelnych silników napędowych w różnych miejscach.

W konsekwencji, mając na uwadze niedoskonałości znanych wielotaśmowych szlifierek, wynalazek przewiduje szlifierkę z charakteryzującymi się długą żywotnością taśmami ściernymi o obiegu zamkniętym, które można łatwo instalować i w razie potrzeby zdejmować i/lub wymieniać.

Tak więc, wynalazek obejmuje szlifierkę taśmową zamontowaną na łożu, zaopatrzoną w środki takie jak konik, uchwyt na wrzecienniku do wspierania przedmiotu obrabianego przy użyciu wału krzywkowego, które wystają z boku w poprzek łoża oraz zespół bębna napędowego wsparty na łożu i sanie pozycjonujące zamontowane z możliwością wzdłużnego ruchu wzdłuż wymienionego łoża; zespół posuwu sań pozycjonujących obejmujących silnik, sprzęgło i śrubę pociągową do pozycjonowania sań; na saniach pozycjonujących ma zespół głowicy kształtowej zamontowany z możliwością ruchu wraz z nimi, przy czym zespół głowicy kształtowej ma wierzch, spód i usytuowane w odstępie ściany boczne; w zespole głowicy kształtowej umieszczone są środki przyjmowania taśmy ściernej w postaci kół pasowych i ma wiele taśm o obiegu zamkniętym, posiadających co najmniej strony ścierne i strony podłoża, przy czym każda taka taśma ma określony wymiar i konfigurację i jest prowadzona w odstępach, zasadniczo równolegle do innych taśm wokół zespołu bębna napędowego i środków przyjmowania taśm ściernych zespołu głowicy kształtowej, przy czym zespół głowicy kształtowej ma ponadto wiele zespołów dosuwu konturowania, każdy zespół dosuwu konturowania posiada krzywoliniowy trzewik oporowy, środki napędu trzewiki! w postaci mechanizmu wałka śrubowego do dociskania trzewika do powierzchni podłoża taśmy ściernej oraz silnik dostarczający napęd dla środków napędu trzewika; ponadto posiada wzorzec wystający do góry ponad zespół sań pozycjonujących, jedna ściana boczna zespołu głowicy kształtowej jest przymocowana do wzorca oraz posiada środki ustalające do unieruchamiania zespołu głowicy kształtowej na łożu.

W szlifierce taśmowej według wynalazku środki ustalające zawierają obrotowy człon wykonawczy w postaci wału, posiadający wystające na zewnątrz ramię, przy czym ten obrotowy człon wykonawczy jest przymocowany do łoża; i środki w postaci silnika do pobudzania członu wykonawczego do przechylenia ramienia, a także gniazdo wykonane w ramieniu oraz występ; oraz występ oparty na zespole głowicy kształtowej w pozycji oddalonej od wzorca na skutek czego gniazdo w ramieniu, w pozycji przechylonej sprzęgane jest z występem bezpiecznie wspierając zespół głowicy kształtowej unikając jego wyginania się.

Korzystnie, wymieniony w^;s^ęp ma postać kuli, która jest usytuowana na stronie zespołu głowicy kształtowej oddalonej od wzorca, a wymienione gniazdo jest ukształtowane w postaci obejmującej tę kulę. W szlifierce tej mechanizm ustalający ma ponadto siłownik hydrauliczny i suwak przymocowany do drugiej strony głowicy kształtowej, przy czym siłownik przy zasilaniu jest dociśnięty do suwaka do styku z ramieniem dociskając to ramię bocznie do kuli.

W alternatywnym wykonaniu szlifierka taśmowa według wynalazku, w miejsce stosowanego w powyższym wykonaniu wału krzywkowego, ma wał wykorbiony i charakteryzuje się tym, że posiada środki ustalające do unieruchamiania głowicy kształtowej na łożu, które to środki ustalające zawierają obrotowy człon wykonawczy w postaci wału, posiadający wystające na zewnątrz ramię, przy czym obrotowy człon wykonawczyjest przymocowany do łoża; i środki w postaci silnika do pobudzania członu wykonawczego do przechylenia ramienia; a także gniazdo wykonane w ramieniu; oraz występ oparty na zespole głowicy kształtowej w pozycji oddalonej od wzorca w wyniku czego gniazdo w ramieniu, w pozycji przechylonej sprzęgane jest z występem bezpiecznie wspierając zespół głowicy kształtowej unikając jego wyginania się.

Tak jak w poprzednim wykonaniu wymieniony występ stanowi kula, która jest usytuowana na bocznej ścianie zespołu głowicy kształtowej oddalonej od wzorca, przy czym gniazdo jest ukształtowane tak, aby obejmowało kulę. Mechanizm ustalający zawiera ponadto siłownik hydrauliczny i suwak usytuowany przy drugiej ścianie bocznej zespołu głowicy kształtowej, przy czym zasilany siłownik spycha suwak do styku z ramieniem

173 736 dociskając je bocznie do kuli. Suwak ma stożkową powierzchnię, a na zewnętrznym wolnym końcu ramienia, na obrotowym członie wykonawczym wykonana jest krzywka, przy czym ta stożkowa powierzchnia styka się z krzywką podczas swego ruchu w celu zmuszenia gniazda do suwliwego sprzężenia z kulą. Z suwakiem połączone są funkcjonalnie wyłączniki krańcowe określając zakres ruchu suwaka.

Szlifierka według wynalazku charakteryzuje się długą żywotnością taśm ściernych o obiegu zamkniętym, które można łatwo instalować i w razie potrzeby zdejmować i/lub wymieniać. Dzięki odpowiedniemu skonfigurowaniu szlifierki możliwy jest łatwy dostęp do taśm o obiegu zamkniętym w dwóch miejscach usytuowanych w odstępie wzdłuż jednej strony maszyny. W jednym miejscy podpora bębna napędowego jest ruchoma w kierunku bocznym na odległość wystarczającą dla odsłonięcia wielu taśm. Mimośrodowa panewka zapewnia, że podpora bębna napędowego porusza się gładko wraz z drążkami wsporczymi w panewkach bez zakleszczania się. W drugim miejscu obrotowy człon wykonawczy z ramieniem ustalającym jest przechylany po łuku, który może obejmować kąt 45°, odsłaniając wiele taśm prowadzonych wokół kół pasowych przymocowanych do spodniej strony przed zespołem głowicy kształtowej.

W szlifferce według wynalazku posuw sań pozycjonujących, następuje wzdłużnie wzdłuż łoża szlifierki, aby dosuwać zespół głowicy kształtowej, złożonej z kilku zespołów posuwu konturowania, do położenia szlifowania. Trzewik oporowy zamontowany na każdym zespole posuwu konturowania naciska pewnie na wewnętrzną powierzchnię odpowiedniej taśmy ściernej i dociska tę taśmę do powierzchni obrabianego przedmiotu, zwykle garbu na wale krzywkowym, który jest szlifowany. Każdy zespół posuwu konturowania jest zdolny do szlifowania jednego garbu na wale krzywkowym.

Każdy trzewik oporowy zawiera krzywoliniową wkładkę o stosunkowo dużym promieniu utrzymywaną w uchwycie trzewika oporowego, dla wytwarzania dokładniejszego kształtu pomimo niedokładności geometrycznych. Wkładka ta jest zamocowana w zagłębieniu w uchwycie trzewika oporowego, a powierzchnia tej wkładki jest potraktowana powłoką diamentową w celu utwardzenia jej. Oddzielny bezszczotkowy silnik napędza każdy zespół posuwu konturowania poprzez śrubę rolkową i mechanizm kulowo-rowkowy dla skutecznego poruszania. Kilka wstępnie obciążonych łożysk ze stykiem kątowym użyto do wsparcia wewnętrznego końca każdego zespołu posuwu konturowania i nadawania mu niezwykłego stopnia sztywności osiowej.

Każdy uchwyt trzewika oporowego jest zamontowany na adapterze posiadającym ostrze ustalające. Dolny rząd ostrzy ustalających jest skorelowany z poduszką lub innym punktem odniesienia na zespole głowicy kształtowej, a górny rząd ostrzy ustalających jest skorelowany z dolnym rzędem ostrzy ustalających, tak że trzewiki oporowe są zamontowane równolegle do siebie w dwóch płaszczyznach poziomych. Ostrze ustalające na każdym adapterze zapewnia ponadto, że linia środkowa przechodząca przez okrąg podstawy każdego garbu krzywkowego jest współliniowa z linią środkową przechodzącą przez trzewik oporowy (kiedy jest on trzymany w uchwycie trzewika oporowego), który jest równoległy do osi ruchu zespołów dosuwu konturowania w zespole głowicy kształtowej w celu zwiększenia dokładności szlifowania.

Silniki napędowe dla wszystkich zespołów dosuwu konturowania są trzymane wewnątrz wspólnej obudowy przymocowanej do tyłu zespołu głowicy kształtowej. Obudowa ta uniemożliwia atakowanie przez odpady żadnego z silników napędowych i umożliwia zastąpienie stosunkowo niedrogimi silnikami bezszczotkowymi konwencjonalnych, drogich silników uszczelnionych bez żądanego pogorszenia działania.

Aby uniknąć tendencji zespołu głowicy kształtowej do wyginania się, nawet o drobny ułamek centymetra, wewnętrzna strona zespołu jest przykręcona do wzorca, natomiast hydraulicznie pracujący mechanizm ustalający jest usytuowany na wolnej lub zewnętrznej stronie tego zespołu. Ten mechanizm ustalający oparty jest na ramieniu ze stożkowo ukształtowanym gniazdem do przechylania w sprzężenie z nieruchomą kulą lub podobnym występem na zespole głowicy kształtowej. Obrotowy człon uruchamiający, który pracuje hydraulicznie, przechyla to ramię zawierające gniazdo do sprzężenia z kulą na zespole

173 736 głowicy kształtowej. Siłownik hydrauliczny napędza następnie stożkowy tłok do dołu w celu zablokowania kuli i gniazda razem i utrzymywania zespołu głowicy kształtowej w stałym położeniu.

Zespół sań suportowych, który wspiera obrabiany przedmiot, zawiera między innymi nieruchomą podstawę, która jest przykręcona do łoża obrabiarki, przy czym suport ten jest napędzany względem tego łoża oraz obrotowy stolik przymocowany do suportu i ruchomy względem niego. Konik może być przemieszczany wzdłuż tego obrotowego stolika. Pod obrotowym stolikiem kołek zwisa w jarzmo utworzone w suporcie. Poruszane ręcznie śruby sprzęgają się z tym kołkiem i przesuwają obrotowy stolik o niewielki ułamek centymetra aż do osiągnięcia żądanego ustawienia części składowych zespołu przesuwu suportu, jeszcze bardziej zwiększając dokładność szlifierki.

Szlifierka według wynalazku ma ponadto zespół posuwu suportu zawierający silnik, mechanizm śruby pociągowej i elastyczne sprzęgło do przenoszenia napędu z silnika na zespół posuwu suportu. Zespół posuwu suportu jest napędzany bocznie poprzez obrabiarkę do ustawionego położenia względem taśm ściernych. Zespół posuwu suportu jest skonfigurowany zasadniczo w taki sam sposób jak zespół posuwu sań pozycjonujących i wykorzystuje w wielu przypadkach identyczne części, upraszczając przez to wytwarzanie części składowych i zmniejszając problemy z magazynowaniem.

Wrzeciennik jest sterowany poleceniem ze sterownika ruchu, a prędkość silnika zawartego we wrzecienniku daje sygnał cyfrowy.

Zespół głowicy kształtowej jest podzielony na górny i dolny rząd zespołów dosuwu konturowania. Jak już zauważono poprzednio, ostrza ustalające trzymają uchwyty trzewików oporowych dla każdego zespołu dosuwu konturowania w stałym położeniu, to znaczy ustawione w poziomie zgodnie z każdym zespołem dosuwu konturowania. W unikatowym procesie montowania ostrza ustalające są korelowane z poduszkami odniesienia na górnej i/lub dolnej powierzchni zespołu głowicy kształtowej. Sposób montażu zapewnia, że zespół głowicy kształtowej jest prawidłowo ustawiony względem obrotowego stolika suportu. Taka precyzyjna, wzajemnie skorelowana technika montażu przyczynia się do uzyskania lepszych parametrów osiąganych przez szlifierkę.

Każda taśma ścierna o obiegu zamkniętym, która może mieć całkowitą długość około 35 cm, porusza się po dużym kole pasowym w zespole bębna napędowego i po dwóch lub więcej mniejszych kołach pasowych rozmieszczonych w odstępach wzdłuż osi wzdłużnej szlifierki. To duże koło pasowe dla każdej taśmy jest usytuowane na wale bębna napędowego, który przebiega bocznie w poprzek szlifierki. Pierwotne źródło napędu, takie jak silnik elektryczny, jest usytuowane w funkcjonalnym połączeniu z zespołem bębna napędowego, by obracać go poprzez pas napędowy.

Aby zapewnić regulację kompensującą zmiany długości lub obwodu taśmy ściernej proste połączenie mechaniczne, takie jak połączenie kołek-szczelina, umożliwia wspólny ruch silnika i zespołu bębna napędowego względem zespołu głowicy kształtowej. Inne proste połączenie mechaniczne reguluje naciąg pasa napędowego przez umożliwienie przesuwania pierwotnego źródła napędu wzdłużnie względem zespołu bębna napędowego.

W szlifierce przewidziano również cyfrowe sterowanie prędkości silników bezszczotkowych, które napędzają zespoły dosuwu konturowania z wielką precyzją i niezawodnością.

Dodatkowo w szlifierce przewidziano syi^^em smarowania, który dostarcza odpowiednią ilość płynu do każdej taśmy podczas cyklu szlifowania. Chociaż większość smaru jest dostarczana poprzez indywidualną dyszę przyporządkowaną każdej taśmie, niewielka ilość płynu jest doprowadzana poprzez odpowiednie przewody rurowe do wewnętrznej powierzchni każdej taśmy ściernej, aby smarować i chłodzić taśmę i trzewik oporowy. Każde pasowe koło napędowe w zespole bębna napędowego ma konfigurację koronową i poprzecznie rowkowaną powierzchnię trakcyjną, która ma wnęki przyjmujące nadmiar chłodziwa.

Smar jest również dostarczany do każdego zespołu dosuwu konturowania w kilku miejscach. Szczególnie użyteczna jest dysza usytuowana nad szczeliną w kołnierzu otaczającym mechanizm śruby rolkowej w każdym zespole dosuwu konturowania. Dysza ta dostarcza smar do mechanizmu śruby rolkowej.

173 736

Sztywność całej maszyny jest zwiększona w stosunku do poziomu sztywności otrzymywanego w znanych wielotaśmowych szlifierkach. Taka konstrukcyjna sztywność jest odbiciem ogólnie lepszej konstrukcji szlifierki i przyczynia się do dokładności realizowanych przez nią operacji szlifowania.

Liczne inne zalety wynalazku staną się oczywiste dla fachowca na podstawie załączonych rysunków, na których fig. 1 przedstawia widok z przodu szlifierki skonstruowanej zgodnie z wynalazkiem wykorzystującej kilka taśm ściernych umieszczonych tak, aby równocześnie szlifować wiele garbów na wale krzywkowym, fig. 2 przedstawia widok z boku szlifierka pokazanej na fig. 1 z prawiej strony maszyny; fig. 3 jest innym widokiem z boku szlifierki z fig. 1 z lewej strony maszyny; fig. 4 przedstawia fragmentaryczny widok z góry szlifierki z fig. 1, przy czym dla przejrzystości pominięty został wał krzywkowy, który ma być szlifowany; fig. 5 przedstawia widok z boku mechanizmu naciągu taśmy w powiększeniu z wywaniami; fig. 6 przedstawia widok z góry, w takiej samej skali jak fig. 5, mechanizmu naciągu taśm; fig. 7 jest fragmentarycznym widokiem z góry szlifierki z fig. 1 z pokazaniem mechanizmów regulacji; fig. 8 jest schematem powiązania zespołu posuwu suportu, zespołu posuwu sań pozycjonujących, zespołu głowicy kształtowej i mechanizmu prowadzenia taśmy ściernej; fig. 9 przedstawia widok z boku zespołu dosuwu konturowania wykorzystywanego w szlifierce pokazanej na fig. 1; fig. 10 przedstawia widok z przodu zespołu głowicy kształtowej wykorzystywanego w szlifierce pokazanej na fig. 1 i jego zewnętrznego mechanizmu ustalającego; fig. 11 przedstawia widok z boku zespołu trzewika oporowego używanego w każdym zespole dosuwu konturowania, przy czym jest to widok po rozłożeniu na części, aby odsłonić szczegóły części składowych tego zespołu; fig. 12 przedstawia widok z boku pary zespołów trzewików oporowych; fig. 14 przedstawia widok z boku w powiększeniu fragmentu silnika napędowego, elastycznego sprzęgła i mechanizmu śruby pociągowej funkcjonalnie związanych z mechanizmem posuwu sań; fig. 15 przedstawia widok, w znacznym powiększeniu, pokazujący sposób zamocowania trzewika oporowego na uchwycie trzewika oporowego; fig. 16 przedstawia widok z boku pary zespołów trzewików oporowych, pokazujący powiązanie ostrzy ustalających dla zespołów trzewików, linii środkowej obrabianego przedmiotu i wierzchu obrotowego stolika; fig. 17 przedstawia widok z boku bocznie ruchomej podpory dla zespołu bębna napędowego; fig. 18 przedstawia widok z boku obudowy, która otacza tył zespołu głowicy kształtowej; a fig. 19 przedstawia widok z przodu zespołu głowicy kształtowej z pokazaniem górnego i dolnego rzędu adapterów.

Poniżej przedstawiona zostanie szlifierka pokazana na załączonych rysunkach. Fig. 1 przedstawia widok z przodu szlifierki 10 skonstruowanej według wynalazku. Szlifierka 10 zawiera masywne metalowe łoże 12, które może być wypełnione betonem lub podobnym materiałem. W przedniej powierzchni łoża 12 utworzone są wnęki 14, 16, 18, w których usytuowane są stabilizatory 20,22 i 24. Stabilizatory te zapewniają poziomą płaszczyznę dla szlifierki 10 mimo niedokładności podłogi w fabryce. Dodatkowe stabilizatory są usytuowane w dodatkowych wnękach rozmieszczonych w odstępach wokół boków i powierzchni tylnej łoża.

W poprzek szlifierki 10 rozciąga się poduszka 26, do której przykręcona jest metalowa podstawa 28. Zespół posuwu wzdłużnego oznaczony ogólnie przez 30 napędza suport 38 w celu ustawienia obrabianego przedmiotu, który ma być szlifowany, w położeniu zgodnym z taśmami ściernymi.

Zespół posuwu wzdłużnego 30 zawiera silnik 32, sprzęgło 34 i mechanizm śruby pociągowej 36. Sprzęgło 34 umożliwia przekazywanie przez silnik siły obrotowej na mechanizm śruby pociągowej 36 pomimo niedokładności ustawienia wału, a mechanizm śruby pociągowej przetwarza tę siłę w ruch liniowy, który przemieszcza suport 38 wzdłuż podstawy 28 w kierunku oznaczonym strzałkami A i B. Na suporcie 38 zamocowany jest obrotowy stolik 40, który porusza się wraz z suportem. Do jednego boku suportu 38 przymocowana jest pokrywa 42, która rozciąga się w kierunku bocznym, aby odpady nie wchodziły w wąską szczelinę utworzoną pomiędzy suportem 38 a podstawą 28, przy czym w tej wąskiej szczelinie znajdują się łożyska i płyn smarujący (niewidoczne

736 na fig. 1), zapewniając gładki i precyzyjny ruch suportu 38. Druga pokrywa jest przymocowana do przeciwległego końca suportu.

Konik 44 jest przymocowany do obrotowego stolika 40 przez połączenie na jaskółczy ogon. Konik 44 jest ruchomy w kierunku bocznym wzdłuż obrotowego stolika 40 jak zaznaczono strzałkami kierunkowymi A i B.

Konik 44 pokazano na fig. 1 usytuowany w niewielkiej odległości od prawego końca obrabianego przedmiotu, w tym przykładzie wału krzywkowego 46. Alternatywnie, jeśli jest to zagwarantowane, konik 44 może być doprowadzany do sprzężenia z końcem obrabianego przedmiotu, takiego jak wał krzywkowy 46. Przeciwległy koniec wału krzywkowego 46 jest zamocowany w uchwycie 48 na wrzecienniku 50. Integralny silnik obraca wrzeciono 52 i uchwyt 48, który wspiera koniec wału krzywkowego 46 podczas operacji szlifierskich.

Usytuowane w odstępnie uchwyty 54,56,58 i 60 obrabianego przedmiotu trzymają łożyska na wale krzywkowym. Łożyska te współpracują z wrzeciennikiem 50 i konikiem 44 utrzymując wał krzywkowy 46 w prawidłowym położeniu względem taśm ściernych 62, 64, 66, 68, 70, 72, 74 i 76.

Programowany sterownik 75 (fig. 1) o konwencjonalnej konstrukcji współpracuje z różnymi mechanizmami elektrohydraulicznymi, urządzeniami czujnikowymi i steruje szlifierką 10 poprzez zespół sterujący 77, aby odbierać z niego sygnały i wysyłać sygnały sterujące do niego, w celu sterowania silnikami, pierwotnymi źródłami napędu, urządzeniami hydraulicznymi i sterowanymi płynem oraz innymi urządzeniami w szlifierce 10,

Figura 2 przedstawia dodatkowe szczegóły zespołu posuwu wzdłużnego 30. Przykładowo, liniowe szyny prowadzące 78, 80 są usytuowane pomiędzy skierowanymi do wewnątrz kołnierzami ruchomego suportu 38 i podstawy 28 i widoczny jest obrys obrotowego stolika 40. Ponadto fig. 2 pokazuje, że poduszka 26 jest usytuowana na odsądzeniu łoża 12 na poziomie wyższym niż reszta łoża 12. Szafka 82, pokazana linią przerywaną, otacza szlifierkę. Dolny koniec tej szafkowej obudowy jest osadzony w korycie (nie pokazano) przy górnym końcu łoża 12.

Druga poduszka 84 przebiega wzdłuż osi wzdłużnej maszyny 20 i sięga powyżej górnej krawędzi łoża 12. Druga podstawa 86 jest przymocowana do poduszki 84 i rozciąga się wzdłuż osi wzdłużnej obrabiarki. Zespół 88 posuwu sań, który jest skonstruowany zasadniczo w taki sam sposób jak zespół 30 posuwu suportu i działa w podobny sposób, ogólnie jest oznaczony przez 88.

Zespół 88 posuwu sań zawiera silnik 90, elastyczne sprzęgło 92 i mechanizm śruby pociągowej 93. Mechanizm śruby pociągowej 93 przesuwa lub cofa sanie pozycjonujące 94 wzdłuż drugiej podstawy 86, która rozciąga się wzdłuż osi wzdłużnej szlifierki 10. Sprzęgło 92 przekazuje siłę obrotową z silnika 90 na sanie pozycjonujące 94 poprzez mechanizm śruby pociągowej 93, który jest na fig. 2 zasłonięty pokrywą 96 (ale jest pokazany na fig. 14 i omówiony dalej w opisie).

Zespół posuwu sań pozycjonujących i zespół 30 posuwu suportu są utworzone z identycznych części składowych. Dzięki temu zmniejszona jest liczba części zapasowych potrzebnych do utrzymywania szlifierki w stanie nadającym się do pracy z towarzyszącymi temu oszczędnościami w produkcji części, montażu i konserwacji.

Podstawa napędowa 98jest usytuowana na wierzchu sań pozycjonujących 94 i wspiera zespół 100 bębna napędowego i pierwotne źródło napędu 102. W tym przypadku pierwotnym źródłem napędu 102 jest silnik elektryczny odpowiednio zasilany i sterowany, aby dostarczał napęd poprzez pas napędowy 104 o obiegu zamkniętym na zespół 100 bębna napędowego.

Na wierzchu sań pozycjonujących 94 usytuowana jest również podstawa wsporcza, ale jest ona usytuowana w niewielkim odstępie od podstawy napędowej 98. Podstawa wsporcza 106 i podstawa napędowa 98 przebiegają również poprzecznie w stosunku do sań pozycjonujących 94. Chociaż podstawa wsporcza 106 jest przymocowana do sań pozycjonujących 94, podstawa napędowa 98 i części składowe spoczywające na tej podstawie napędowej mogą być przedstawiane wzdłużnie o ułamek cala względem sań pozycjonujących 94. Zespół dosuwu konturowania, oznaczony ogólnie przez 108, jest

173 736 zamontowany na podstawie wsporczej 106. Obudowa ochronna 110 jest przymocowana do tylnego końca tego zespołu głowicy kształtowej, a obsługiwane ręcznie zaciski 112 i śruby umożliwiają dostęp do wnętrza obudowy, jeśli jest to potrzebne.

Wzorzec 114 odchodzi do góry od prawej strony podstawy wsporczej 106, a zorientowany kątowo wspornik 116 usztywnia ten wzorzec. Podstawa 106, wzorzec 114 i wspornik 116 są wykonane jako jednolita konstrukcja spawana o zwiększonej stabilności i sztywności. Zespół 108 głowicy kształtowej przymocowany jest do wzorca 114 śrubami 118.

Na figurze 2 pokazano drogę ruchu taśmy ściernej 76, a kilka innych taśm ściernych jest wprowadzonych równolegle w podobny sposób. Taśma 76 przebiega wokół bębna na zespole 100 bębna napędowego, porusza się wokół koła pasowego 120, po krzywoliniowym trzewiku oporowym 122, po kole pasowym 124 i powraca do zespołu bębna napędowego. Koło pasowe 120jest przymocowane do wolnego końca ramienia 126, które jest przechylnie zamontowane na obudowie 128 przymocowanej do górnej powierzchni zespołu 108 głowicy kształtowej. Koło pasowe 124 jest przymocowane poprzez ucho 130 do poprzedniego dolnego narożnika zespołu 108.

Tylna część łoża 12 usytuowana poniżej silnika 90 wystaje do góry i na zewnątrz od zasadniczo prostokątnej podstawy, tworząc nawis 12a. We wnękach 133 wykonanych w bocznych ścianach łoża umieszczone są stabilizatory 131.

Figura 3, gdzie przedstawiono lewą stronę szlifierki 10, pokazuje szczegóły konstrukcji niedostrzegalne na fig. 2. Pokrywa zabezpieczająca 132 zmniejsza rozbryzgiwanie płynu (chłodziwa i/lub smaru) używanego podczas operacji szlifowania. Zwisający kołek 134 na obrotowym stoliku 40 sięga do dołu w otwarte ku górze jarzmo 136 na suporcie 38. Śruby ustalające 138,140 mogą być wyregulowane tak, że kołek 134 jest wsunięty ułamek cala w jarzmo dla precyzyjnego ustawienia stolika 40.

Zespół 100 napędowego bębna zawiera końcowy wspornik 142, który ma możliwość bocznego lub poprzecznego ruchu wraz z drążkami prowadzącymi 144 i 146. Podczas szlifowania wspornik 142 wspiera środkowy wał 148 zespołu napędowego bębna, a jest przesuwany bocznie wraz z drążkami prowadzącymi 144, 146 tylko wtedy, gdy operacje szlifowania zostały zakończone i potrzebny jest dostęp do pasów napędowych.

Do podstawy 106 przymocowany jest silnik hydrauliczny 150, który jest połączony z przechylnym wałem 151 poprzez sprzęgła (nie pokazano). Przechylny wał 151 jest zamontowany w panewkach 152,154. Ramię 156 jest przymocowane do przechylnego wału 151 i jest napędzane przez ten wał. Działanie silnika hydraulicznego 150 steruje zatem ruchem przechylnym ramienia 156. Do boku zespołu 108 głowicy kształtowej przymocowany jest siłownik hydrauliczny 158 w funkcjonalnej zależności z ramieniem 156.

Figura 4 pokazuje, że zespół 100 bębna napędowego zawiera środkowy wał 148, który przebiega w kierunku bocznym poprzez podstawę napędową 98 pod saniami pozycjonującymi 94. Wał 148 przebiega pomiędzy nieruchomym wspornikiem łożyskowym 160 z ruchomym w kierunku bocznym wspornikiem końcowym 142 po przeciwległych stronach podstawy 98. Występ 148a jest unieruchamiany w zewnętrznym wsporniku 142, kiedy szlifierka 10 pracuje. Wspornik 142 wraz z drążkami prowadzącymi 144,146jest przesuwany w kierunku bocznym przez siłownik hydrauliczny do położenia wycofanego, pokazanego lmią przerywaną. W położeniu wycofanym operator może mieć łatwy dostęp do kilku równoległych taśm ściernych 66,68, 70, 72,74 i 77. Pokazano fragmentaryczne części taśm ściernych 62, 64. Fragmentaryczne widoki taśm 62, 64 i pominięcie wału krzywkowego 46, który ma być szlifowany przez taśmy ścierne, zwiększają przejrzystość fig. 4.

Na środkowy wał 148 nasunięte są elementy dystansowe 162 ustawiające duże koła pasowe 164 wzdłuż tego wału w odstępach od siebie. Duże wały lub bębny 164 mogą być nieco baryłkowate (nie pokazano), aby polepszyć prowadzenie taśm ściernych na tych kołach pasowych, a ponadto koła pasowe mają wzniesione ścianki boczne, aby taśmy ścierne nie mogły zsuwać się na bok. Napęd obrotowy jest przekazywany na wał 148 i umieszczone na nim koła pasowe 164 przez pas napędowy 104. Na fig. 4 widoczny jest tylko fragment tego pasa napędowego 104.

173 736

Drążki prowadzące 144 i 146 przechodzą poprzez korpus prowadzący 166, który jest usytuowany pomiędzy nieruchomym wspornikiem łożyskowym 160 a zewnętrznym wspornikiem 142. Kiedy jest konieczne lub pożądane sprawdzenie, obsługa i/lub wymiana jednej lub kilku z zestawu taśm ściernych, wspornik 142 i drążki prowadzące 14-4, 146 są przesuwane w kierunku bocznym do położenia wyprzęgniętego, pokazanego linią przerywaną na fig. 4. Zapewniony jest wtedy dostęp dla sprawdzenia, obsługi, naprawy i wymiany taśm ściernych, jeśli jest to konieczne. Taki łatwy dostęp do taśm ściernych zmniejsza koszty eksploatacyjne przez skrócenie do minimum czasów przestojów dla przeprowadzenia konserwacji i/lub wymiany.

Zespół 100 bębna napędowego jest zamontowany na podstawie 98 napędu pozycjonowania, która porusza się wzdłużnie wraz z saniami pozycjonującymi 94 sterowana za pomocą silnika 90 z tyłu obrabiarki. Zespół 100 bębna napędowego przebiega w kierunku bocznym poprzez podstawę napędową 98, jak pokazano na fig. 4.

Figury 5 i 6 przedstawiają szczegóły mechanizmu naprężającego 129 do regulacji i utrzymywania naciągu jednej z taśm ściernych o obiegu zamkniętym zastosowanych w szlifierce 10. Każda taśma ścierna jest naprężana w taki sam sposób przez odpowiedni mechanizm naprężający 129, w związku z czym szczegółowo zostanie opisany tylko jeden mechanizm 129. Śrubą regulacyjną 168 manipuluje się w celu wyregulowania naprężenia sprężyny (nie pokazano) umieszczonej w obudowie 128 i połączonej funkcjonalnie z tłokiem 170. Do otworu wlotowego 169 z odpowiedniego źródła doprowadzane jest ciśnienie pneumatyczne sterowane, jak opisano w dalszej części opisu, i popycha tłok 170, aby poruszał się osiowo w cylindrze 172. Na górnej powierzchni tłoczyska 176 usytuowana jest zębatka 174, z którą sprzężone są zęby 178 zamontowanego przechylnie segmentu zębatego 180. Segment zębaty 180 jest przymocowany do wewnętrznego końca ramienia 126 tak, że ruch segmentu zębatego 180 ustawia położenie ramienia 126 i koła pasowego 120 przymocowanego do wolnego końca tego ramienia. W konsekwencji przy zwiększeniu ciśnienia w otworze wlotowym 169 i wyregulowaniu naprężenia sprężyny koło pasowe 120 jest przechylane w kierunku zgodnym z ruchem zegara, aby zwiększyć naciąg taśmy ściernej przechodzącej po tym kole pasowym. Łącznik zbliżeniowy 182 usytuowany jest przy końcu obudowy 128 oddalonym od śruby regulacyjnej 168. Kiedy następuje zerwanie taśmy ściernej, ramię 126 przechyla się w kierunku zgodnym z ruchem zegara i koniec drążka 176 zbliża się do łącznika 182 lub styka się z nim, powodując wysłanie sygnału ostrzegawczego do operatora obrabiarki.

Figura 7 pokazuje, że zespół bębna napędowego 100 i silnik elektryczny 102 są oba zamontowane na podstawie napędowej 98, która z kolei jest umieszczona na wierzchu sań pozycjonujących 94.Cokół 183 zawierający parę członów płytowych i pionowe podpory wspiera pierwotne źródło napędu. Zarysy tych podpór są pokazane linią przerywaną na fig. 7.

Silnik elektryczny 102 może być przesuwany wzdłużnie w kierunku strzałek S-T na krótkim odcinku wzdłuż podstawy napędowej 98, by regulować naciąg pasa napędowego 104. Śruba 184 współpracuje z pierwszym popychaczem 186 przymocowanym do podstawy napędowej 98 wywierając na pierwotne źródło napędu 102 siłę wystarczającą do przesunięcia go wzdłużnie. Złożony z kołka i szczeliny mechanizm (nie pokazano) umożliwia ruch pierwotnego źródła napędu względem zespołu bębna napędowego 100 z utrzymaniem zależności zasadniczo równoległej. Po wzdłużnym przesunięciu pierwotnego źródła napędu śruby zaciskowe 193 zostają dokręcone w szczelinach w cokole, by utrzymać ustawione położenie.

Ponadto, ze względu na zmiany obwodu lub długości taśm ściernych o obiegu zamkniętym, które mają długość w przybliżeniu 335 cm, może być potrzebna pewna regulacja poza regulacją otrzymaną przez ustawianie ramion 126 mechanizmu naciągu 129 (pokazany na fig. 5 i 6). W tym celu zastosowano drugą śrubę 190 i drugi popychacz 192. Przez obracanie drugiej śruby 190 podstawa napędowa 98 i zamontowane na niej części składowe są przesuwane wzdłużnie jako jeden zespół w celu skompensowania zmian obwodu taśm ściernych przebiegających po dużych kołach pasowych 164 zespołu bębna napędowego 100.

Znowu rzeczywisty ruch podstawy napędowej 98 względem sań pozycjonujących 94 następuje poprzez drugie połączenie typu kołek i szczelina (nie pokazano). Następnie śruby zaciskowe 188 zostają dokręcone, aby utrzymywać ustawione położenie podstawy napędowej.

Figura 8 przedstawia schematycznie powiązanie suportu 38, obrotowego stolika 40 i konika 44, które można traktować jako zespół suportowy 197 i sanie pozycjonujące 94 oraz kilka części składowych umieszczonych na nich. Zespoły te poruszają się wzdłuż prostopadłych osi doprowadzając obrabiany przedmiot i zespół głowicy kształtowej wraz z wieloma równoległymi taśmami ściernymi do wzajemnie zgodnego położenia.

Figura 8 pokazuje, że zespół 197 posuwu suportu porusza się względem nieruchomej podstawy 28, która jest przykręcona do poduszki 26 na łożu 12 szlifierki. Konik 44 jest przymocowany do obrotowego stolika 40 przez połączenie typu jaskółczy ogon. Obrotowy stolik 40 wspiera wrzeciennik 50, uchwyty 54, 56, 58, 60 obrabianego przedmiotu i wał krzywkowy 46.

Sanie pozycjonujące 94 dosuwają wzdłużnie zespół 108 głowicy kształtowej wraz z jej wieloma taśmami ściernymi i zespołami posuwu konturowania do położenia szlifowania garbów na wale krzywkowym 46. Sanie pozycjonujące 94 poruszają się wzdłuż drugiej podstawy 86, która jest również przykręcona do łoża 12 szlifierki 10. Druga podstawa 86 jest przymocowana lub przykręcona w nieruchomym położeniu i spełnia funkcję podporową podobnie jak pierwsza podstawa 28. Silnik 90, elastyczne sprzęgło 92 itd. zostały pominięte na fig. 8, ale części te dają siłę wystarczającą do dosunięcia lub wycofania sań pozycjonujących 94 wzdłuż drugiej podstawy 86.

Podstawa napędowa 98, która wspiera silnik elektryczny 102 i zespół bębna napędowego 100, spoczywa na saniach pozycjonujących 94. Pas napędowy 104 dostarcza napęd z silnika elektrycznego 102 do zespołu bębna napędowego 100. Kilka taśm ściernych prowadzonych jest po kilku dużych kołach pasowych w zespole bębna napędowego 100, a silnik elektryczny 102 napędza te taśmy ścierne.

Zespół głowicy kształtowej 108 jest integralny z saniami pozycjonującymi 94. Koła pasowe 120,124 są odpowiednio przymocowane powyżej i poniżej przodu zespołu głowicy kształtowej 108 i określają drogę ruchu taśm ściernych.

Figura 9 przedstawia reprezentacyjny zespół dosuwu konturowania 194. Zespół 108 głowicy kształtowej zawiera kilka identycznych zespołów dosuwu konturowania 194. Zespół głowicy kształtowej 108 zawiera mocną ramę metalową posiadającą ścianę przednią 195, ścianę pośrednią 196, ścianę tylną 198 z otworem umożliwiającym dostęp, wierzch 200 i spód 202. Pierwsze poduszki 204 mogą być umieszczone wzdłuż wierzchu 200, a drugie poduszki 206 są umieszczone na spodzie 202 zespołu głowicy kształtowej 108. Poduszki te służą jako punkty odniesienia przy montażu i ustawianiu różnych części składowych zespołu głowicy kształtowej. Pierwszy kanał smarowania 208 przebiega do dołu poprzez przednią ścianę 195, a drugi kanał smarowania 210 przebiega do dołu poprzez ścianę pośrednią 196.

Zespół posuwu konturowania 194 zawiera silnik napędowy 212, który może być serwomotorem bezszczotkowym, sprzęgło 214 i mechanizm 216 śruby rolkowej. Sprzęgło 214 przyjmuje i utrzymuje wał wyjściowy silnika 212 oraz podłużny wał 218 mechanizmu 216 śruby rolkowej. Na wale 218 utworzony jest pierścień 220, a koniec tego wału oddalony od sprzęgła 214 współpracuje z gwintowanym wałem 222. Łożyska 224 są ściśnięte pomiędzy pierścieniem 220 a nakrętką łożyskową 226. Wał 222 przechodzi przez kołpak końcowy 228 kołnierza 230 i przez gwintowaną wewnątrz nakrętkę 236 umieszczoną w osiowym otworze w kołnierzu 230. Obrót wału 222 powoduje, że pierścień 230 porusza się osiowo pod wpływem siły wytwarzanej przez silnik 212. W kołnierzu 230 wykonana jest szczelina 232, a dysza 234 umożliwia skapywanie smaru do wnętrza kołnierza 230, aby smarować mechanizm śruby rolkowej i nakrętki umieszczony w kołnierzu 230. Smar skapuje w szczelinę pomiędzy dwiema połówkami nakrętki 236. Smar przechodzi promieniowo do wnętrza, by smarować śruby rolkowe utrzymywane w nakrętce 236.

W otworach w ścianie pośredniej 196 i ścianie przedniej 195 zespołu głowicy kształtowej 108 umieszczone są wewnętrznie gwintowane tuleje 238,240, przez które przechodzi

173 736 wał 242 mechanizmu kulowo-rowkowego. Przedni koniec wału 222 jest dołączony z tyłu do kołnierza kulowo-rowkowego 230. Dodatkowych szczegółów mechanizmu kulowo-rowkowego nie pokazano, ponieważ mechanizm jest dostępny w handlu. Tuleje są nieruchome, a tylko wał 242 mechanizmu kulowo-rowkowego może poruszać się wzdłużnie. Zasięg wzdłużnego ruchu pierścienia 230 wyznacza zasięg ruchu wału 242. Kanały 208, 210 dostarczają smar do nakrętek kulowo-rowkowych lub kołnierzy 238 i 240.

Przedni koniec wału 242 mechanizmu kulowo-rowkowego kończy się występem 244, w którym wywiercony jest osiowo gwintowany otwór. Do występu 244 wału 242 za pomocą gvintowanego elementu mocującego 248 przymocowany jest adapter 246. Od przedniej powierzchni adaptera 246 odstaje ostrze lokalizujące 250, na którym osadzona jest podstawa 253 uchwytu 252 trzewika oporowego, także trzewik oporowy 254 styka się z wewnętrzną powierzchnią taśmy ściernej przechodzącej po nim we właściwym i dokładnie zlokalizowanym usytuowaniu, jak to zostanie dalej objaśnione. Mechanizm 216 śruby rolkowej przetwarza zatem siłę napędu obrotowego silnika 212 we wzdłużnie skierowaną silę, która może dociskać trzewik oporowy i taśmę ścierną bardzo silnie do szlifowanego przedmiotu, kiedy taki cykl działania jest dyktowany przez system sterujący, który zawiera programowany sterownik 75 i zespół sterowania 77 szlifierki 10.

Figura 10 jest widokiem z przodu zespołu głowicy kształtowej 108 i jej mechanizmu podpierającego i ustalającego, który usztywnia i wzmacnia ten zespół. Zespół 108 jest przymocowany do sań pozycjonujących i porusza się wraz z tymi samami. Prawa lub wewnętrzna strona zespołu 108 jest przykręcona do wzorca 114, ale lewa lub zewnętrzna strona zespołu 108 nie jest podobnie wsparta, ale wystaje w kierunku bocznym w sposób wysięgnikowy. Aby utrzymać wysoki stopień sztywności w całej szlifierce 10 i uniknąć wszelkich wygięć nawet rzędu niewielkiej części centymetra, zastosowano unikatowy mechanizm ustalający do wspierania zewnętrznego końca zespołu głowicy kształtowej 108.

Ten mechanizm ustalający zawiera kulowo ukształtowany występ 256 na zewnętrznej ścianie zespołu 108 i siłownik hydrauliczny 158 zamontowany na stabilnej podporze nad tym występem. Siłownik hydrauliczny 158 napędza suwak 258, posiadający stożkową powierzchnię 260, w kierunku pionowym. Kierunek ruchu suwaka oznaczony jest strzałkami x i y. Łączniki 262, 264 wykrywają wysunięte lub wycofane położenie suwaka 258.

Kiedy siłownik hydrauliczny 158 wycofuje suwak 258 do góry, silnik hydrauliczny 150 może być zasilany, tak że ramię 156 przechyla się do swego położenia nieczynnego, pokazanego linią przerywaną, ze swego położenia ustalającego, pokazanego linią ciągłą. W jego pionowym położeniu ustalającym gniazdo 266 sprzęga się pewnie z występem 256. Siłownik hydrauliczny 158 może wtedy pod działaniem ciśnienia spychać suwak 258 do dołu. Stożkowa powierzchnia 260 tego suwaka przesuwa się po krzywce 268 przymocowanej do górnego końca ramienia 156. Współdziałanie pomiędzy tymi powierzchniami powoduje wzmocnienie ściskającego działania występu lub kuli 256 i gniazda. Mechanizm blokujący jest wystarczająco silny, by pochłaniać wszelkie boczne siły parcia, i skutecznie blokuje zespół głowicy kształtowej w stałym położeniu.

Na figurze 10 pokazano pionowe rozmieszczenie kół pasowych 120 i 124 względem zespołu głowicy kształtowej 108. Pokazano tylko taśmę ścierną 76 przebiegającą wokół górnego koła pasowego 120 i dolnego koła pasowego 124. Inne równoległe taśmy ścierne pominięto dla przejrzystości. Aby smar był dostarczany do każdej taśmy ściernej, smar jest doprowadzany do źródła (nie pokazano) przewodem 270 do przewodu rozgałęźnego 272. Przewód rozgałęźny rozdziela smar do mniejszych giętkich rurek 274, które zwisają z przewodu rozgałęźnego. Każda oddzielna rurka dostarcza smar do dyszy 276 (widoczna na fig. 2 i 16), która dozuje ten płyn na zewnętrzną powierzchnię taśmy ściernej, by smarować i/lub chłodzić ją.

Mniejsze ilości smaru mogą być również doprowadzane na wewnętrzną powierzchnię każdej taśmy ściernej. Aby to uzyskać, smar ze źródła (nie pokazano) jest dostarczany przewodem 278 do mniejszego przewodu rozgałęźnego 280. Metalowe rurki 282 o małej średnicy doprowadzają zawartość przewodu rozgałęźnego 280 na wewnętrzną powierzchnię każdej taśmy ściernej.

Duży siłownik hydrauliczny 284 z odchodzącym w kierunku bocznym drążkiem 286 pokazany jest linią przerywaną na fig. 10. Siłownik ten jest funkcjonalnie połączony z zespołem bębna napędowego 10θ i jest dołączony do zespołu sterującego 77, by zespół ten sterował go. Kiedy drążek 286 jest wysunięty na zewnątrz, co może nastąpić wtedy, gdy zespół bębna napędowego jest w położeniu roboczym, a taśmy są właściwie założone, pierścień 288 wyzwała łącznik 290. Kiedy drążekjest wciągnięty do wewnątrz przez tłok 284, np. kiedy wspornik końcowy 142 zespołu bębna napędowego 100 jest przemieszczony bocznie w celu ułatwienia obsługi taśm ściernych, pierścień 292 wyzwala łącznik 294.

Figura 11 pokazuje wyraźnie szczegóły konstrukcyjne adaptera 246 wraz z jego ostrzem ustalającym 250, uchwytem 252 trzewika oporowego z podstawą 253 i z trzewikiem oporowym 254. Trzewik oporowy 254 złożony jest z krzywoliniowego trzewika lub koronki i podstawy o nieco mniejszym wymiarze. Podstawa ta wchodzi w zagłębienie 296 w uchwycie 252 trzewika oporowego z niewielkim luzem. Śruba 298 wchodzi w otwór w podstawie trzewika 254 i ściąga ten trzewik do pewnego sprężenia z uchwytem 252.

Po osadzeniu uchwytu 252 trzewika oporowego na ostrzu ustalającym 250, tak że tylna powierzchnia podstawy 253 uchwytu jest usytuowana zgodnie z przednią powierzchnią adaptera 246, pewną liczbę śrub 30 wprowadza się przez otwory 301 (fig. 19) w uchwycie 252, by przymocować uchwyt 252 do adaptera 246.

Osiowy otwór w występie 244 na wale kulowo-rowkowym 242 wchodzi we wnękę rozciągającą się do wewnątrz od tyłu adaptera 246. Klin 302 zapewnia prawidłowe ustawienie promieniowe adaptera 246 na wale kulawa-rawkaeym 242. Gwintowany element mocujący 248 rozciąga się osiowo od przodu adaptera 246 w występu 244 wału 242 i mocuje wał kulowo-rowkowym i adapter ze sobą.

Figura 12 pokazuje, że linia średnicowa I wykreślona poprzez okrąg podstawy garbu krzywkowego na obrabianym przedmiocie lub wale krzywkowym 46 jest korzystnie współliniowa z linią średnicową II wykreśloną poprzez środek i przecinającą powierzchnię trzewika oporowego 252, który powinien być ustawiony zgodnie z garbem krzywki lub powinien pokrywać się z nim. Obie linie I i II są korzystnie równoległe do linii III, która przebiega wzdłuż linii działania lub ruchu wału kulowo-rowkowego 242. Aby zrealizować tę ważną wspebliniawą zależność dla wszystkich garbów krzywkowych na szlifowanym przedmiocie i ich odpowiednich trzewików oporowych 254, ostrza ustalające 250 na wszystkich adapterach 246 muszą być dokładnie ustawione względem linii średnicowej II trzewika oporowego, jak to zostanie opisane później. Po zrealizowaniu tego dla wszystkich garbów krzywkowych, które mają być szlifowane, i dla ich odpowiednich trzewików oporowych 254, wszystkie linie średnicowe I obrabianego przedmiotu i linia średnicowa II trzewika będą korzystnie leżeć w płaszczyźnie P, a linia działania III będzie również leżeć w płaszczyźnie III, która jest równoległa do płaszczyzny P. Zespół głowicy kształtowej 108 szlifierki 10 jest pokazany na fig. 4 i 10 jako posiadający osiem zespołów dosuwu konturowania 194 umieszczonych zgodnie z dwiema strzałkami A i B (fig. 10) po cztery takie zespoły 194 w każdym rzędzie. Trzewiki oporowe 254 muszą być usytuowane tak, że ich odpowiednie linie średnicowe II (fig. 11) są usytuowane zgodnie z jedną, korzystnie poziomą, płaszczyzną P (fig. 10 i 12). Aby to zrealizować, uchwyty 252A trzewików oporowych umieszczone w rzędzie A są usytuowane w pierwszym lub górnym położeniu, podczas gdy trzewiki oporowe 250B umieszczone w rzędzie B są usytuowane w drugim lub dolnym położeniu. Konfiguracja i konstrukcja uchwytów 252 trzewików oporowych jest taka, aby identyczne uchwyty 252 trzewików oporowych mogły być tak umieszczone i aby przy takim umieszczeniu możliwe było takie zamontowanie trzewików oporowych 254, aby ich odpowiednie linie średnicowe II wszystkie leżały w tej samej płaszczyźnie P. Otwory 301 adapterów 246 są usytuowane tak, aby przyjmowały śruby 300 niezależnie od tego, czy uchwyty 252 trzewików oporowych są usytuowane w swym górnym, czy w dolnym pałażeniu. Należy zrozumieć, że chociaż szlifierka 10 jest pokazana z ośmioma zespołami 194 posuwu konturowania umieszczonymi w dwóch rzędach, może być zastosowane więcej lub mniej zespołów posuwu 194 w zależności od liczby garbów krzywkowych na obrabianym przedmiocie. Takie zespoły 194 mogą być, jeśli jest to potrzebne, usytuo173 736 wane w jednym rzędzie albo też w innym pożądanym usytuowaniu, jeśli tylko odpowiednie linie średnicowe II przechodzące przez odpowiednie trzewiki oporowe 254 leżą w płaszczyźnie P.

Aby ułatwić ustawienie położenia trzewików oporowych 254, jak opisano powyżej, adaptery 246 są wykonane z przewymiarowaniem ich odpowiednich ostrzy ustalających w kierunku pionowym. Po zmontowaniu potrzebnej liczby adapterów 246 z ich odpowiednimi wałami kulowo-rowkowymi 242 śrubami 248 (fig. 11 i 19) ich ostrza 250 są usytuowane w jednej linii i dla późniejszego ustawienia i umieszczenia w dwóch równoległych płaszczyznach R i S (fig. 19). Na fig. 19 pokazano adaptery 246 tylko dla sześciu z ośmiu zespołów posuwu 194 zespołu głowicy 108. Pozostałe dwa stanowiska S7 i S8 opuszczono, aby pokazać szczegóły przedniej ściany 195 zespołu 108.

Po takim zmontowaniu adapterów 246 z zespołem 108 zespół ten jest ustawiony do szlifowania, przy czym wszystkie ostrza 250 w rzędzie A (250A1, 250A2 i 250A3) są szlifowane tak, aby leżały w płaszczyźnie R, a wszystkie ostrza 250 w rzędzie B (250B1, 250B2 i 250B3) są szlifowane tak, aby leżały w płaszczyźnie S. Odpowiednie usytuowane płaszczyzn R i S względem siebie (tzn. odstęp y jednej od drugiej) będzie zależeć od wielkości i konfiguracji trzewików oporowych 254, natomiast odpowiednie usytuowanie płaszczyzn R i S względem zespołu 108 jest określone w odniesieniu do szlifowanego przedmiotu. Ostrza 250 w rzędzie A są korzystnie szlifowane jako pierwsze, aby leżały w płaszczyźnie R wybranej w określonym miejscu w odniesieniu do korzystnego miejsca na zespole 108, np. w odległości x od spodu poduszki 206 (lub w wybranej odległości od wierzchu poduszki 204 albo innego dogodnego miejsca odniesienia umożliwiającego dokładny pomiar). Ostrza 250 w rzędzie B są następnie szlifowane w wybranym odstępie y od płaszczyzny R. Jeśli jest to potrzebne, ostrza 250 w rzędzie B mogą być szlifowane jako pierwsze.

Figura 13 przedstawia schemat obwodu ilustrującego sposób sterowania wrzeciennika 50 przez układ cyfrowy w odróżnieniu od konwencjonalnych analogowych obwodów sterujących. Sterownik ruchu 302 jest zasilany w celu wytworzenia sygnału momentu obrotowego, który przechodzi przez wzmacniacz 304, a dalej na bezszczotkowy silnik 306. Kiedy wał silnika 306 obraca się, koder 308 oblicza liczbę obrotów i wysyła tę informację z powrotem do sterowania ruchu 302. Sterownik ruchu 302 automatycznie kompensuje różnicę pomiędzy liczbą obrotów przekazywaną przez koder 308 a docelową prędkością silnika 306 i odpowiednio zmienia sygnał sterowania cyfrowego dla wzmacniacza 304.

Figura 14 pokazuje właściwości zespołu posuwu 88 sań pozycjonujących w powiększeniu. Zespół 88 zawiera silnik 90, który przekazuje siłę obrotową poprzez giętkie sprzęgło 92 na jeden koniec śruby pociągowej 310. Śruba pociągowa 310 przechodzi osiowo przez obudowę 312 łożyska. Łożyska 314 są usytuowane na niegwintowanym trzonie śruby pociągowej 310 pomiędzy uszczelnieniem 316 a nakrętką zabezpieczającą 318. Przedni koniec śruby pociągowej 310 przechodzi przez wewnętrznie gwintowaną nakrętkę kulową 320. Gwinty na nakrętce kulowej 320 i śrubie pociągowej są komplementarne, a nakrętka kulowa 320 jest przykręcona do sań pozycjonujących 94.

W konsekwencji, kiedy śruba pociągowa 310 obraca się, powoduje, że nakrętka kulowa 320 przemieszcza wzdłużnie do przodu lub wstecz sanie pozycjonujące 94 względem drugiej podstawy 86. Końce ruchu nakrętki kulowej 320, a zatem sań pozycjonujących 94, są określone przez usytuowane w odstępie zderzaki 322 i 324. Otwarty do góry segment podstawy 86 utrzymuje położenie tych zderzaków. Sprzęgło 92 jest umieszczone w obudowie 330, a płytka 332 pomaga w mocowaniu zespołu 90 w położeniu pracy.

Figura 15 pokazuje w powiększeniu sposób wciągania trzewika oporowego 254 w uchwyt 252 przez śrubę 298. Kiedy obrót śruby wciąga trzewik w odpowiednie zagłębienie w uchwycie 252, boki uchwytu stykają się z tylną powierzchnią trzewika 254 w oddalonych miejscach. W ten sposób zapewniony jest kontakt na stosunkowo szerokim obszarze i trzewik jest pewnie osadzony, chociaż zachowany jest prześwit 296 pomiędzy wewnętrzną powierzchnią trzewika oporowego a uchwytem w środkowej części uchwytu trzewika oporowego.

173 736

Figura 16 pokazuje, że wał krzywkowy 46 został opisany powyżej jako umieszczony do szlifowania pomiędzy konikiem 44 (fig. 1) a wrzeciennikiem 50 i na usytuowanych w odstępie uchwytach 54-60 obrabianego przedmiotu, przy czym wszystkie te części są wsparte na obrotowym stoliku 40. Oś obrotu obrabianego przedmiotu 46 będzie usytuowana w płaszczyźnie w odległości w (fig. 16) nad wierzchem obrotowego stolika 40. Jednakże, jak opisano powyżej i w odniesieniu zwłaszcza do fig. 12, aby uzyskać najdokładniejsze szlifowanie garbów krzywkowych na obrabianym przedmiocie 46 oś obrotu obrabianego przedmiotu 46 leży w płaszczyźnie P (fig. 12) równoległej do płaszczyzny II. Aby osiągnąć tę zależność, określoną jako zależność z pomiędzy wierzchem obrotowego stolika 40 a płaszczyzną A (tzn. płaszczyzną, w której umieszczone są ostrza 250 w rzędzie A). Następnie spodnia strona obrotowego stolika 40 jest szlifowana w obszarze połączenia na jaskółczy ogon, tak że wierzch obrotowego stolika 40 jest w rzeczywistości oddalony o wymiar zf¹ (w-Q=Z1) od płaszczyzny A, przez co średnica robocza I jest współpłaszczyznowa z linią Ii średnicy trzewika w płaszczyźnie P. Obrotowy stolik 40 jest zatem początkowo przewymiarowany, a w ostateczności zostaje zeszlifowany itp., aby osiągnąć postawiony powyżej cel.

Oddzielna dysza 276 (fig. 16) jest połączona funkcjonalnie z każdą taśmą ścierną, by doprowadzić płyn smarujący do każdej taśmy ściernej w obszarze pomiędzy zewnętrzną ścierną stroną taśmy z garbem krzywkowym na wale krzywkowym 46, który jest szlifowany. Ten płyn smarujący chłodzi obszar styku, zmniejsza pył i odpadki oraz przedłuża żywotność taśm ściernych.

Chociaż trzewiki oporowe 254 są usytuowane w jednej linii pionowo, trzewiki te mogą być wysuwane lub cofane poziomo względem siebie przy zachowaniu ich równoległości, aby szlifować garby krzywkowe, które mają położenie promieniowe przestawione względem siebie. Sytuacja taka jest przedstawiona przez parę garbów krzywkowych pokazanych na fig. 16.

Figura 17 przedstawia zewnętrzny wspornik 142 zespołu bębna napędowego, który jest ruchomy bocznie za pomocą drążków prowadzących 144, 146, które przebiegają poprzecznie poprzez sanie pozycjonujące 94. Mimośrodowa panewka 334jest zamocowana wokół wału 144 w otworze w podstawie wspornika 142. Mimośrodowa panewka 334 jest pogrubiona w wybranych obszarach w celu przeciwdziałania tendencji wspornika i drążków prowadzących do zakleszczania się w korpusie prowadzącym 166. Śruba 336 ściąga podstawę wspornika suwliwie wokół drążka prowadzącego 144.

Boczny ruch zewnętrznego wspornika 142 jest skoordynowany z działaniem zewnętrznego mechanizmu ustalającego dla zespołu głowicy kształtowej. W konsekwencji po zakończeniu operacji szlifowania siłownik hydrauliczny 158 wycofuje suwak 258, ramię 156 jest odchylane ze sprzężenia ustalającego z występem 256 przez działanie silnika hydraulicznego 150 i zapewniony jest dostęp do taśm ściernych przebiegających wokół kół pasowych przed zespołem głowicy kształtowej 108. Wspornik 142 jest również odłączony, tak że wspornik 142 może być przesuwany bocznie wraz z drążkami prowadzącymi 144, 146, i zespół bębna napędowego jest łatwo dostępny. Dzięki temu taśmy ścierne są odsłonięte do sprawdzenia obsługi, naprawy itd. w dwóch oddalonych od siebie miejscach po tej samej stronie szlifierki 10.

Figura 18 pokazuje, że obudowa 110jest przymocowana do tylnej powierzchni zespołu głowicy kształtowej 108. Obudowa ta jest wystarczająco duża, by otaczała górny i dolny rząd zespołów posuwu konturowania, i rozciąga się w poprzek całego zespołu głowicy kształtowej, tak że wszystkie silniki napędowe zespołów posuwu konturowania 194 są uszczelnione przed odpadkami, pyłem i szkodliwymi warunkami środowiska, które skracają użyteczną żywotność zespołów posuwu konturowania.

Figura 19 pokazuje płytki adapterowe 246 przymocowane do górnego i dolnego rzędu zespołów posuwu konturowania. Ostrza ustalające 250 są również widoczne na każdej płytce adapterowej, podobnie jak otwory do mocowania uchwytów trzewików oporowych do adapterów. Odległość od dolnego rzędu ostrzy ustawiających do dolnej poduszki odniesienia 206 jest oznaczona jako wymiar x, a odległość od dolnego rzędu ostrzy ustalających do górnego rzędu ostrzy ustalających jest oznaczona jako wymiar y. Jak omówiono poprzednio, odległość od rzędu dolnych ostrzy ustalających 250 do spodniej poduszki odniesienia 206 jest starannie określona. Następnie górny rząd ostrzy ustalających 250 zostaje starannie określony względem dolnego rzędu ostrzy ustalających. Następnie, jak zaproponowano na fig. 16, ustalona jest wysokość środkowej linii obrabianego przedmiotu 46 od wierzchu obrotowego stolika 40. W konsekwencji trzewiki oporowe 254, kiedy są przymocowane do adapterów 246, są ustawione zgodnie z garbami krzywkowymi na obrabianym przedmiocie.

Rzeczywista obrabiarka może wykorzystywać dwie, cztery, sześć lub osiem równoległych taśm ściernych do równoczesnego szli:f<^ow^;nia odpowiedniej liczby garbów na wale krzywkowym lub podobnym obrabianym przedmiocie. Pary taśm można zmieniać, jeśli jest to potrzebne, by dostosować obrabiarkę do różnych zadań produkcyjnych.

Liczne inne odmiany i modyfikacje nasuną się fachowcom w dziedzinie, której dotyczy przedmiotowy wynalazek. W związku z tym załączone zastrzeżenia powinny być rozumiane szeroko, zgodnie z ideą wynalazku, bez niepotrzebnego ograniczenia do dosłownych wyrażeń i sformułowań.

173 736

173 736

272

173 736

173 736

173 736

173 736

148

FIG. 7

173 736

FIG. 8

128

j->—=)-> I

206-⁷ 202

FIG. 9

173 736

-W .

173 736

FI6.I2

246

173 736

ο

173 736

173 736

FIG. 18

173 736

173 736

W

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 6,00 zł

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Szlifierka taśmowa zamontowana na łożu, zaopatrzona w środki, takie jak konik, uchwyt na wrzecienniku do wspierania przedmiotu obrabianego przy użyciu wału krzywkowego, które wystają z boku w poprzek łoża oraz zespół bębna napędowego wsparty na łożu i sanie pozycjonujące zamontowane z możliwością wzdłużnego ruchu wzdłuż łoża; zespół posuwu sań pozycjonujących obejmujących silnik, sprzęgło i śrubę pociągową do pozycjonowania sań; na saniach pozycjonujących ma zespół głowicy kształtowej zamontowany z możliwością ruchu wraz z nimi, przy czym zespół głowicy kształtowej ma wierzch, spód i usytuowane w odstępie ściany boczne; w zespole głowicy kształtowej umieszczone są środki przyjmowania taśmy ściernej w postaci kół pasowych i ma wiele taśm o obiegu zamkniętym, posiadających co najmniej strony ścierne i strony podłoża, przy czym każda taka taśma ma określony wymiar i konfigurację i jest prowadzona w odstępach, zasadniczo równolegle do innych taśm wokół zespołu bębna napędowego i środków przyjmowania taśm ściernych zespołu głowicy kształtowej, przy czym zespół głowicy kształtowej ma ponadto wiele zespołów dosuwu konturowania, każdy zespół dosuwu konturowania posiada krzywoliniowy trzewik oporowy, środki napędu trzewika w postaci mechanizmu wałka śrubowego do dociskana trzewika do powierzchni podłoża taśmy ściernej oraz silnik dostarczający napęd dla środków napędu trzewika; ponadto posiada wzorzec wystający do góry ponad zespół sań pozycjonujących, jedna ściana boczna zespołu głowicy kształtowanej jest przymocowana do wzorca oraz posiada środki ustalające do unieruchamiania zespołu głowicy kształtowej na łożu, znamienna tym, że środki ustalające zawierają obrotowy człon wykonawczy w postaci wału (151), posiadający wystające na zewnątrz ramię (156), przy czym ten obrotowy człon wykonawczy jest przymocowany do łoża (12); i środki w postaci silnika (150) do pobudzenia członu wykonawczego do przechylenia ramienia (156); a także gniazdo (266) wykonane w ramieniu (156); oraz występ (256) oparty na zespole głowicy kształtowej (108) w pozycji oddalonej od wzorca (114), przez co gniazdo (266) w ramieniu (156), w pozycji przechylonej sprzęgane jest z występem (256) zabezpieczającym wsparcie zespołu głowicy kształtowej (108) przez wygięciem.
2. 2. Szlifierka według zastrz. 1, znamienna tym, że występ (256) ma postać kuli, która jest usytuowana na strome zespołu głowicy kształtowej (108) oddalonej od wzorca (114), a gniazdo (266) jest ukształtowane do postaci obejmującej tę kulę.
3. 3. Szlifierka według zastrz. 2, znamienna tym, że mechanizm ustalający ma ponadto siłownik hydrauliczny (158) i suwak (258) przymocowany do drugiej strony zespołu głowicy kształtowej (108), przy czym siłownik, przy zasilaniujest dociśnięty do suwaka (258) do styku z ramieniem (156) dociskając to ramię bocznie do kuli.
4. 4. Szlifierka taśmowa zamontowana na łożu, zaopatrzona w środki, takie jak konik, uchwyt na wrzecienniku, do wspierania przedmiotu obrabianego przy użyciu wału wykorbionego, które wystają z boku w poprzek łoża oraz zespół bębna napędowego wsparty na łożu i sanie pozycjonujące zamontowane z możliwością wzdłużnego ruchu wzdłuż łoża; zespół posuwu sań pozycjonujących obejmujących silnik, sprzęgło i śrubę pociągową do pozycjonowania sań; na saniach pozycjonujących ma zespół głowicy kształtowej zamontowany z możliwością ruchu wraz z nimi, przy czym zespół głowicy kształtowej ma wierzch, spód i usytuowane w odstępie ściany boczne; w zespole głowicy kształtowej, umieszczone są środki przyjmowania taśmy ściernej w postaci kół pasowych i ma wiele taśm o obiegu zamkniętym posiadających co najmniej strony ścierne i strony podłoża, przy czym każda taka taśma ma ustalony z góry wymiar i konfigurację i jest prowadzona w odstępach zasadniczo równolegle do innych taśm wokół zespołu bębna napędowego i środków przyjmowania taśm ściernych zespołu głowicy kształtowej, przy czym zespół głowicy kształtowej ma ponadto wiele zespołów dosuwu konturowania, każdy zespół dosuwu konturowania

   173 736 posiada krzywoliniowy trzewik oporowy, środki napędu trzewika w postaci mechanizmu wałka śrubowego do dociskania trzewika do powierzchni podłoża taśmy ściernej oraz silnik dostarczający napęd dla środków napędu trzewika; ponadto posiada wzorzec wystający do góry ponad saniami pozycjonującymi, jedna ściana boczna zespołu głowicy kształtowej jest przymocowana do wzorca, znamienna tym, że posiada środki ustalające do unieruchamiania zespołu głowicy kształtowej (108) na łożu (12), które to środki ustalające zawierają obrotowy człon wykonawczy w postaci wału (151), posiadający wystające na zewnątrz ramię (156), przy czym ten obrotowy człon wykonawczy jest przymocowany do łoża (12); i środki w postaci silnika (150) do pobudzania członu wykonawczego do przechylenia ramienia (156); a także gniazdo (266) wykonane w ramieniu (156); oraz występ (256) oparty na zespole głowicy kształtowej (108) w pozycji oddalonej od wzorca (114), przez co gniazdo (266) w ramieniu (156), w pozycji przechylonej, sprzęgane jest z występem (256) zabezpieczającym wsparcie zespołu głowicy kształtowej (108) przed wygięciem.
5. 5. Szlifierka według zastrz. 4, znamienna tym, że występ jest w postaci kuli, która jest usytuowana na bocznej ścianie zespołu głowicy kształtowej (208) oddalonej od wzorca (114), przy czym gniazdo jest ukształtowane tak, aby obejmowało wymienioną kulę.
6. 6. Szlifierka według zastrz. 4, znamienna tym, że mechanizm ustalający zawiera ponadto siłownik hydrauliczny (158) i suwak (258) usytuowany przy drugiej ścianie bocznej zespołu głowicy kształtowej (108), przy czym siłownik (158), podczas zasilania spycha suwak (258) do styku z ramieniem (156) dociskając je bocznie do kuli.
7. 7. Szlifierka według zastrz. 6, znamienna tym, że suwak (258) ma stożkową powierzchnię (260), a na zewnętrznym wolnym końcu ramienia na obrotowym członie wykonawczym wykonana jest krzywka (268), przy czym ta stożkowa powierzchnia (260) styka się z krzywką podczas swego ruchu w celu zmuszenia gniazda (266) do suwliwego sprzężenia z kulą.
8. 8. Szlifierka według zastrz. 4, znamienna tym, że z suwakiem (258) połączone są funkcjonalnie wyłączniki krańcowe (258) określając zakres ruchu suwaka.