PL173502B1 - Wstęga tkaniny podwójnej tworząca półfabrykaty worków oraz sposób jej wytwarzania - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest wstęga tkaniny podwójnej tworząca półfabrykaty worków, która w kierunku nitek osnowowych ma od strony dna worka ciągłą tkaninę gładką, łączącą oba pasy tkaniny, a w kierunku nitek wątkowych w odstępach odpowiadających szerokości worka ma taśmę z tkaniny gładkiej, łączącą obie warstwy tkaniny podwójnej i zawierającą krajkę przecinaną.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania wstęgi tkaniny podwójnej tworzącej półfabrykaty worków na maszynie tkackiej, wyposażonej w maszynę niecielnicową, w jednym ciągu produkcyjnym.

Obecnie jest powszechnie stosowana technologia wytwarzania worków z tworzywa sztucznego przez dzianie nitek z tworzywa na maszynach dziewiarskich. Łączenie brzegów worków następuje na drodze zgrzewania. Technologia ta nie nadaje się jednak do wytwarzania worków z naturalnych materiałów tekstylnych na przykład ze 100% bawełny, których stosowanie jest ze wszechmiar pożądane ze względu na ochronę środowiska, bowiem po użyciu worki nadająsię do spalania lub kompostowania.

173 502

Technologia produkcji worków z naturalnego materiału tekstylnego przebiega zwykle w trzech fazach:

- dzianie materiału na korpus worka na specjalnych dziewiarko-osnowarkach raszlowych,

- przycięcie zarysu worka z materiału dzianego odpowiednio do żądanego wymiaru,

- zszycie worka i przeszycie brzegów.

Z europejskiego opisu zgłoszenia patentowego nr EP 0 408 467 A1 znana jest technologia wytwarzania tkanych worków na zwykłej maszynie tkackiej ze sterowaniem nicielnicy dla nitek osnowowych celem uzyskania przewiązki ażurowej. Zgodnie z tą technologią wytwarza się tkaninę podwójną, której dwie, leżące na sobie i oddzielone od siebie, warstwy z tkaniny ażurowej są łączone przez splecenie wzdłuż krawędzi nitek osnowowych i wątkowych w ustalonych odstępach. Otrzymuje się w ten sposób wstęgę worków połączonych ze sobąpoprzecznie i wzdłuż jednej z krawędzi tkaniny, przy czym druga krawędź tkaniny pozostaje otwarta. Jednak automatyczne napełnianie worków we wstędze oraz oddzielanie ich od siebie po napełnieniu stwarza poważne trudności praktyczne.

W szczególności doprowadzanie wstęgi tkaniny lub worków do maszyny napełniającej, jak również prowadzenie wstęgi w rejonie napełniania worka nie jest wystarczająco dokładne, co powoduje rozsypywanie części ich zawartości.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej wstęgi tkaniny tworzącej półfabrykaty worków oraz sposobu jej wytwarzania, które wyeliminują powyższe wady.

Cel ten realizuje podwójna tkanina, mająca postać wstęgi według wynalazku. Wstęga ta tworzy półfabrykaty worków i ma na obrzeżach obydwu warstw, odpowiadających górnej części worka, górne krajki brzegowe wykonane z tkaniny gładkiej, zaś krajki przecinane, odpowiadające obrzeżom kolejnych worków, sięgająod umieszczonej przy dnie worka dolnej krajki brzegowej z tkaniny gładkiej do górnej krajki brzegowej z tkaniny gładkiej przez całą wysokość worka.

Wstęga według wynalazku może się składać z dwóch lub wielu połączonych ze sobąwstęg, z których każda w stosunku do sąsiedniej stanowi odbicie lustrzane, przy czym biegnące w jej kierunku wzdłużnym krajki przecinane znajdują się w środku dolnej krajki brzegowej z tkaniny gładkiej oraz ewentualnie w środku górnej krajki brzegowej.

Sposób wytwarzania wstęgi tkaniny podwójnej tworzącej półfabrykaty worków według wynalazku, polega na tkaniu w sposób ciągły na maszynie tkackiej, wyposażonej w maszynę nicielnicową wstęgi tkaniny przez nawlekanie nicielnicy w trzech grupach, przy czym w pierwszej grupie, na wolnej krawędzi wstęgi dwuwarstwowej tkaniny w kierunku nitki osnowy, wytwarza się z tkaniny gładkiej górne krajki brzegowe, obejmujące obrzeża obydwu warstw dwuwarstwowej tkaniny, w drugiej grupie wytwarza się dwuwarstwową tkaninę ażurową, tworzącą korpus worka oraz powtarzające się w regularnych odstępach połączenia obydwu warstw tkaniny, w postaci pasa tkaniny gładkiej, prostopadłego do krawędzi dwuwarstwowej i tworzącego krajkę brzegową, z umieszczoną w jej środku krajkąprzecinaną, oddzielającą od siebie kolejne worki, a w trzeciej grupie, na krawędzi przeciwległej względem wolnej krawędzi wstęgi tkaniny, w kierunku nitki osnowy, wytwarza się z tkaniny gładkiej połączenie obydwu warstw dwuwarstwowej tkaniny.

Wstęgę tkaniny podwójnej tworzącą półfabrykaty worków, zwłaszcza z naturalnego materiału tekstylnego, na przykład bawełny, wykonuje się na zwykłej maszynie tkackiej lub na automacie tkackim z maszyną niecielnicową jako materiał rolowany. Zależnie od zastosowania, wstęgę tkaniny przecina się na poszczególne worki wzdłuż krajek przecinanych, albo też wstęgę nawiniętą na rolę ładuje się do automatycznej maszyny napełniającej worki. Po napełnieniu jednego worka, zamyka się go przez przeszycie górnych krajek brzegowych albo też taśm zamykających, przymocowanych do górnych krajek brzegowych, a następnie napełniony worek oddziela się od wstęgi tkaniny wzdłuż krajek przecinanych, na przykład za pomocą noża tarczowego.

W sposobie według wynalazku korzystnie wytwarza się wstęgę tkaniny z workami w jednym ciągu produkcyjnym, przy czym w obszarze całej szerokości tkaniny występują przynaj4

173 502 mniej dwie odmiany tkanin: ażurowa i gładka. Zaletą sposobu według wynalazku jest duża wydajność oraz możliwość wytwarzania worków z materiałów naturalnych, nieszkodliwych dla środowiska. Zależnie od możliwości funkcjonalnych maszyny nicielnicowej, produkcja może być prowadzona według rozmaitych wzorów, nie powodując zwiększenia kosztów. Wytwarzane w ten sposób worki mogą być używane nie tylko do magazynowania i transportu, na przykład owoców i warzyw, ale też dla celów dekoracyjnych i ozdobnych.

Przedmiot wynalazku jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym:

fig. 1 - przedstawia kartę perforowaną do maszyny nicielnicowej, na wzór której wykonywana jest wstęga tkaniny tworząca półfabrykaty worków; fig. 2 - fragment wstęgi tkaniny, w widoku z góry; fig. 3 - fragment wstęgi tkaniny, w widoku perspektywicznym; fig. 4 - wstęgę tkaniny w przekroju A-A według fig. 4.

F igury 2 i 3 przedstawiaj ą fragment wstęgi tkaniny tworzącej półfabrykaty worków, w której krajki przecinane 1, oddzielające od siebie worki, są usytuowane poprzecznie w stosunku do długości wstęgi i znajdująsię w środku bocznej krajki brzegowej 6 obu warstw tkaniny podwójnej . Na brzegu wstęgi usytuowane sągórne krajki brzegowe 2, w których mogąbyć umieszczone otwory 4 w postaci uchwytów, jak również plakietki określające zawartość worka. Górne krajki brzegowe 2, w obszarze ich połączenia z korpusem worka 3, są zszywane wzdłuż linii 5 po uprzednim napełnieniu worka. W miejscu odpowiadającym położeniu dna worków, we wstędze znajduje się ciągła taśma tkaniny gładkiej, tworząca dolną krajkę 8, która łączy obie warstwy wstęgi i zamyka je od dołu.

Wytwarzanie wstęgi tkaniny tworzącej półfabrykaty worków odbywa się na tradycyjnych maszynach tkackich lub na automatach tkackich wyposażonych w maszynę niecielnicową. Sterowanie takiej maszyny tkackiej lub wyposażonego w maszynę niecielnicową automatu odbywa się za pomocą kart perforowanych (wzorów) lub za pomocą komputera.

Wytwarzanie wstęgi tkaniny odbywa się korzystnie na maszynach niecielnicowych ze sterowaniem kartami perforowanymi zgodnie ze wzorem przedstawionym na fig. 1, przy czym tkanie rozdzielającej worki krajki przecinanej jest oddzielnie sterowane za pomocą podobnych kart. Z rysunku karty perforowanej widoczne jest, że nawlekanie nicielnicy następuje w grupach, przy czym powtarzalność grup zależy od wymiaru worka.

W karcie przedstawionej na fig. 1 występują trzy różne grupy nawlekania nicielnicy:

- pierwsza grupa obejmuje materiał korpusu worka (tkanina ażurowa),

- druga grupa obejmuje połączenie warstw tkaniny krajkami przecinanymi, rozdzielającymi worki,

- trzecia grupa obejmuje dolne krajki brzegowe worka lub górne krajki brzegowe oraz połączenie tkaniny podwójnej na dnie worka.

Do tkania potrzebnychjest dziesięć nicielnic. Nawlekanie następuje na płochach 140/10 cm z czterema nitkami. Podnoszenie nicielnic jest sterowane kartami perforowanymi, a ich powtarzalność jest zależna od wielkości worka.

Jeden brzeg tkaniny podwójnej jest zamknięty, drugi brzeg pozostaje otwarty. Tak utkane worki nie wymagają dalszego konfekcjonowania i są już gotowe do użytkowania.

Wytwarzanie worka w maszynie z nawlekaniem nicielnicowym wykonuje się w trzech grupach w sposób następujący: w pierwszej grupie korpus worka 3 tka się, w dwóch warstwach tkaniny podwójnej, tkaniem luźnym. W drugiej grupie, zgodnie z instrukcjami karty perforowanej i zgodnie z żądanymi wymiarami worka, maszyna zszywa stronę przednią 10 i stronę tylną 11 worka, czyli obie warstwy tkaniny podwójnej, przy czym wzdłuż linii 7 bocznej krajki brzegowej 6 o gęstym tkaniu tworzy się krajkę przecinaną 1 do oddzielenia od siebie kolejnych worków·'. W trzeciej grupie nawlekania nicielnicy na jednym brzegu wstęgi dokonuje się zszywania obu warstw tkanej gęsto tkaniny gładkiej, tworzącej dolną krajkę 8 dna worka. Równocześnie tkaniem gęstym zostają utkane górne krajki brzegowe 2, tworzące obrzeże worka i ograniczające każdą z warstw wstęgi tkaniny. Na górnym brzegu worka w krajkach brzegowych 2 znajdująsię linie zszycia 5, wzdłuż których po napełnieniu worek zostaje zaszyty. Krajki brzegowe są korzy173 502 stnie zaopatrzone w otwory uchwytowe 4 lub plakietki określające zawartość worka, względnie w taśmy rzepowe do jego zamykania. Zależnie od przebiegu produkcji, maszyna tkacka wytwarza wstęgę tkaniny w postaci zrolowanej, zawierającej wiele worków, przy czym jej szerokość jest równa wysokości worka lub jej wielokrotności. Przebiegające w kierunku długości wstęgi tkaniny krajki przecinane (nie pokazane na rysunku) znajdują się w środku dolnych krajek brzegowych 8 z tkaniny gładkiej oraz ewentualnie górnych krajek brzegowych 2 (dla taśm wielokrotnych).

Sposób według wynalazku został omówiony poniżej w przykładach wykonania: Przykład A:

Worek trzybieżny,

Typ maszyny tkacki Nitka osnowy:

50 cm	410 cm	33 cm
P-155
bieg 50 cm	434	z tego	2 x 32 brzeg
bieg 40 cm	^ć^Oni^^k	z tego	2 x 32 bbzeg
bieg 33 cm	308	z tego	2 x 32 bfzeg

Razem 1.102 ratki

Sznurowanie: na ramie nicielnicy 4+21t. Wzór według fig. 1 Ilość płoch: płocha szynowa 70/10 cm dno 4 nitki, 3 palce pozostają puste potem znów 4 nitki brzeg z 4 nitkami

Splot zgodnie z wzorem według fig. 1

Szerokość nawlekania 136,4+1,2+0,8

Szerokość surowego wyrobu	50 cm 40 cm 33 cm
Nastawa L/V	70H40
Nitka osnowowa	50 eex x 2
Nitka wątkowa	29,5 tex x 2
Oznaczenie nitki N L/V	13,3112,
Oznaczenie tkaniny N L/V	465/847
Gęstość powierzchniowa	159 g/m2
Przerobienie	41%
Skurcz	5%
Rozstaw tarcz obciągowych	138 cm
Długość w beli	1(^0 mb lub zgodnie z
Przykład B:
Worek trzybieżny, 50 cm	410 cm 33 cm
Typ maszyny tkackiej: P-155
Nitka osnowy: beeg 50 cm	804 raki z tego	2 x 32 bbzeg
bieg 40 cm	656 nitek z tego	2 x 32 birzeg
bieg 33 cm	552 ratki z tego	2 x 32 bbzeg
Razem	2,012 nitek

Sznurowanie: na ramie nicielnicy 4+2 1t. Wzór według fig. 1 Ilość płoch: płocha szynowa 70/10 cm dno 4 nitki, 1 palec pozostaje puste potem znów 4 nitki brzeg z 4 nitkami

Splot zgodnie z wzorem według fig. 1

Szerokość nawlekania 136,4+1,2+0,8

Szerokość surowego wyrobu 50 cm 40 cm 33 cm

Nastawa L/V 140/140

Nitka osnowowa 29,5 tex x 2

Nitka wątkowa 29,5 tex x 2

173 502

Oznaczenie nitki N L/V Oznaczenie tkaniny N L/V Gęstość powierzchniowa Przerobienie

Skurcz

Rozstaw tarcz obciągowych Długość w beli Osnowanie

12,.1/:12,1

84/84

171 g/m²

4%

5%

138,1 cm

100 mb lub zgodne z instrukcją 500 mb

Przykład C:

Worek trzybieżny, 2x60 cm

Typ maszyny tkackiej: Chińska-17 5

Nitek osnowy razem: 1,744 z tego brzeg 2 x 32 nitek na bieg

Sznurowanie: zgodnie z wzorem według fig. 1

N awlekanie płocha sprężynowa 140/10 cm nitki na co czwartej szczelinie płochy

Splot zgodnie z wzorem według fig. 1

Szerokość nawlekania

Szerokość surowego wyrobu Nastawa L/V Nitka osnowowa Nitka wątkowa Przerobienie (ubytek)

Skurcz Ubytek nitki Oznaczenie nitki N L/V Oznaczenie tkaniny N L/V Gęstość powierzchniowa Splot

Rozstaw tarcz obciągowych x 60 cm pomiędzy oyddwoma becgami dwa grzebienie pozostają wolne 2 x 60 cm

140H20

29.5 eex x 2

19.5 eex x 2

1%

1%

3% (511/^,1

4203360

150 g/m² zgodne z wzorem wedhig ffg. 1 120 cm

Przykład C dotyczy wytwarzania podwójnej wstęgi tkaniny, której obie wstęgi, o szerokości odpowiadającej w przybliżeniu wysokości worka, połączone są w rejonie brzegowej krajki dolnej 8 z tkaniny gładkiej, tworzącej zamknięte dno worka, natomiast góra worka wzdłuż jego górnych krajek brzegowych 2 pozostaje otwarta. Wstęga tkaniny po wyjściu z maszyny tkackiej jest natychmiast rozcinana nożem obrotowym wzdłuż krajki przecinanej, usytuowanej w środku dolnej krajki brzegowej z tkaniny gładkiej 8.

Wstęgę tkaniny, o szerokości równej wysokości worka, przecina się wzdłuż poprzecznych krajek przecinanych 1, dzieląc ją na pojedyncze worki. Wstęga tkaniny może być również nawijana na rolę i w tej postaci magazynowana. W warunkach przemysłowych, najczęściej, worki we wstędze najpierw napełnia się, następnie zaszywa, a na końcu tnie się wzdłuż krajek na pojedyncze sztuki.

175 502

175 502

175 502

A-A

t, 10	Z	Z s 5
	11
	9
	\ 3

175 502

Fiq. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wstęga tkaniny podwójnej tworząca półfabrykaty worków, która w kierunku nitek osnowowych ma od strony dna worka ciągłą tkaninę gładką, łączącą oba pasy tkaniny, a w kierunku nitek wątkowych w odstępach odpowiadających szerokości worka ma taśmę z tkaniny gładkiej, łączącą obie warstwy tkaniny podwójnej i zawierającą krajkę przecinaną, znamienna tym, że tworząca jąpodwójna tkanina ma na obrzeżach obydwu warstw, odpowiadających górnej części worka, górne krajki brzegowe (2) wykonane z tkaniny gładkiej, zaś krajki przecinane (1), odpowiadające obrzeżom kolejnych worków, sięgają od umieszczonej przy dnie worka dolnej krajki brzegowej (8) z tkaniny gładkiej do górnej krajki brzegowej (2) z tkaniny gładkiej przez całą wysokość worka.
2. 2. Wstęga według zastrz. 1, znamienna tym, że składa się z dwóch lub wielu połączonych ze sobą wstęg, z których każda w stosunku do sąsiedniej stanowi odbicie lustrzane.
3. 3. Wstęga według zastrz. 2, znamienna tym, że biegnące wjej kierunku wzdłużnym krajki przecinane (1) znajdujjąsię w środku dolnej krajki brzegowej (8) z tkaniny gładkiej oraz ewentualnie w środku górnej krajki brzegowej (2).
4. 4. Sposób wytwarzania wstęgi tkaniny podwójnej tworzącej półfabrykaty worków na maszynie tkackiej, wyposażonej w maszynę niecielnicową w jednym ciągu produkcyjnym, znamienny tym, że wstęgę tkaniny wytwarza się w sposób ciągły przez nawlekanie nicielnicy w trzech grupach, przy czym w pierwszej grupie, na wolnej krawędzi dwuwarstwowej tkaniny w kierunku nitki osnowy, wytwarza się z tkaniny gładkiej górne krajki brzegowe, obejmujące obrzeża obydwu warstw dwuwarstwowej tkaniny, w drugiej grupie wytwarza się dwuwarstwową tkaninę ażurową, tworzącą korpus worka oraz powtarzające się w regularnych odstępach połączenia obydwu warstw tkaniny, w postaci pasa tkaniny gładkiej, prostopadłego do krawędzi dwuwarstwowej i tworzącego krajkę brzegową, z umieszczoną w jej środku krajką przecinaną, oddzielającą od siebie kolejne worki, a w trzeciej grupie, na krawędzi przeciwległej względem wolnej krawędzi wstęgi tkaniny, w kierunku nitki osnowy, wytwarza się z tkaniny gładkiej połączenie obydwu warstw dwuwarstwowej tkaniny.