PL172861B1

PL172861B1 - splywajacym zuzlem w konwertorze przechylnym PL

Info

Publication number: PL172861B1
Application number: PL93305073A
Authority: PL
Inventors: Berthold Stilkerieg; Friedhelm Breier
Original assignee: Friedhelm Breier; Berthold Stilkerieg
Priority date: 1992-04-07
Filing date: 1993-04-01
Publication date: 1997-12-31
Also published as: ATE134708T1; EP0635071B1; EP0635071A1; HU217016B; DE59301739D1; JPH07508070A; AU671447B2; ES2085154T3; JP3252909B2; HUT67839A; AU3887193A; BR9306202A; WO1993020246A1

Abstract

2. Urzadzenie do zapobiegania zanieczyszcze- niu wytapianej stali splywajacym zuzlem w kon- wertorze przechylnym, zwlaszcza urzadzenie do zamykania otworu spustowego konwertora prze- chylnego, z korkiem zamykajacym, który sklada sie z zaroodpornej masy, ze zwróconej w strone we- wnetrznej strony konwertora, ulegajacej stopieniu podczas wyplywania stali, blachy czolowej oraz z przyrzadu nastawczego, przy pomocy którego korek zamykajacy jest wprowadzany w otwór spustowy i tam dociskany do jego scianki, przy czym korek zamykajacy posiada cylindryczny, wysokoplastycz- ny rdzen osloniety przez blache czolowa i dolna plyte, które sa przesuwne wzgledem siebie nawza- jem i polaczone z przyrzadem nastawczym, zna- mienne tym, ze blacha czolowa (2) przechodzi przez lejkowaty centralny kanal przelotowy (5), który przechodzi przez korek zamykajacy (8) lub jego rdzen (1), a ponadto urzadzenie ma pazur wciagany (6), który zaczepia o blache czolowa (2). FIG 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób zapobiegania zanieczyszczeniu wytapianej stali spływającym żużlem w konwertorze przechylnym, a zarazem równomiernego odprowadzania pozbawionej żużla ciekłej stali, przy czym wykonany z plastycznego materiału korek zamykający jest wprowadzany w łączący ściankę wewnętrzną i zewnętrzną konwertora otwór spustowy do wysokości ścianki wewnętrznej, a następnie odkształcany, za pomocą urządzenia nastawczego, jednocześnie od swojej strony odwróconej od ścianki wewnętrznej i od swojej strony sąsiadującej ze ścianką wewnętrzną, aż do uzyskania szczelnego przylegania do ścianki otworu.

Przedmiotem wynalazku jest również urządzenie do zapobiegania zanieczyszczeniu wytapianej stali spływającym żużlem w konwertorze przechylnym, zwłaszcza urządzenie do zamykania otworu spustowego w konwertorze przechylnym, z korkiem zamykającym, który składa się z żaroodpornej masy, ze zwróconej w stronę wewnętrznej strony konwertora, ulegającej stopieniu przy wypływie ciekłej stali, blachy czołowej oraz z urządzenia nastawczego, przy pomocy którego korek zamykający jest wprowadzany do otworu spustowego i tam odkształcany przez docisk do jego ścianki, przy czym korek zamykający ma plastyczny cylindryczny rdzeń osłonięty blachą czołową i płytą dolną, które są przesuwne względem siebie i połączone z urządzeniem nastawczym.

Konwertory przechylne posiadają w odpowiednim miejscu ścianki powyżej lustra kąpieli otwór odpływowy lub otwór spustowy do odprowadzenia ciekłej stali do kadzi. W celu opróżnienia konwertor jest przechylany do takiego położenia, że stal przepływa przez otwór spustowy do ustawionej za nim kadzi. Ponieważ na stopiony metal napływa stale żużel o mniejszym ciężarze właściwym i zróżnicowanej lepkości, przedostaje się on zwykle podczas procesu przechylania jako pierwszy do otworu spustowego, a w związku z tym mniejsze lub większe jego ilości przechodzą do kadzi spustowej. Z punktu widzenia licznych, następujących potem procesów metalurgicznych obecność zawierającego dużą ilość tlenu i zanieczyszczonego często fosforem lub siarką żużla stanowi istotną wadę. Wynika stąd dążenie do maksymalnego oczyszczenia stali konwertorowej z żużla przy przeprowadzaniu jej do kadzi spustowej. Jest to zazwyczaj osiągane w ten sposób, że na wstępie zamyka się otwór spustowy konwertora. Do tego celu służy szereg znanych układów, które mają otwierać otwór spustowy dopiero wówczas, gdy żużel podczas procesu przechylania przejdzie za otwór spustowy. Jako najbardziej rozpowszechnione mechaniczne układy zamykające znane są zwłaszcza układy zasuwowe, które jednak nie są w stanie zapobiec przedostawaniu się żużla do kanału spustowego,

172 861 ponieważ zamykają one ściankę konwertora. Poza tym umieszczano dotychczas w otworze spustowym lub wciskano weń od zewnątrz korki, wykonane z różnych materiałów lub ich kombinacji (AT-PS-355 070, AT-PS-257 665). Do obsadzania od zewnątrz stosowane są również kombinacje substancji włóknistych i stałych, plastyczne glinki, korki drewniane, a także korki z paku, natomiast od strony wewnętrznej kombinacje blach z powłokami żarowytrzymałymi i dodatkową powłoką z gliny oraz pazury do zamocowania korków w otworze spustowym (EP-A-0 315 311, US-A-4 877 221, WO 90/06377, US-A-4 399 986 i EP-A-0 260 735). Na skutek uwarunkowanego technologicznie stożkowego lub lejkowatego kształtu otworu spustowego i postępującego procesu ścierania żarowytrzymałych materiałów w tym obszarze znane korki zachowują się w sposób niekontrolowany, a co za tym idzie, niekorzystny, co jest związane z przedwczesnym zanikiem funkcji zabezpieczania przez zanieczyszczeniami. W efekcie do kadzi przedostają się mimo odpowiedniego zabezpieczenia duże ilości żużla. Z zastosowaniem tych korków zaślepiających związane jest na zakończenie niemałe zagrożenie, personelu obsługującego, w dużym stopniu uzależnione od przyrządu, służącego do ich obsadzania.

Opis DE U 8 805 975 (D1) przedstawia urządzenie zamykające otwór spustowy z korkiem zamykającym, który składa się z żaroodpornej masy, ze zwróconej w stronę wewnętrznej strony konwertora, ulegającej stopieniu przy wypływie ciekłej stali, blachy czołowej oraz z urządzenia nastawczego, przy pomocy którego korek zamykający jest wprowadzany do otworu spustowego i tam odkształcany przez docisk do jego ścianki.

Niedogodność stanowi to, że płynna stal musi najpierw stopić blachę czołową aby później przebić zwarty rdzeń i wypłynąć na zewnątrz.

Nie udaje się to w czasie, który jest do dyspozycji, a szczególnie nie następuje to z konieczną pewnością. To samo dotyczy korka zamykającego według opisu DE B 2 549 728, zgodnie z którym wprawdzie, pomiędzy blachą czołową i płytą dolną znajduje się wydrążona rura, ta jednak jest poprzez podwójną blachę czołową i blaszany płaszcz kulisty połączona z konwertorem. Płynna stal, jeśli w ogóle może wypłynąć, to tylko ze znacznym opóźnieniem czasowym. Tutaj korek zamykający nie może zostać ściśnięty w otworze spustowym, musi być tam zaklinowany.

Korek zamykający według opisu EP A 0 315 311 utworzony jest w całości przez klinowy korek stalowy i jest uszczelniony w otworze spustowym tylko przez nałożony na obrzeżu materiał żaroodporny.

Stąd też zadaniem wynalazku jest opracowanie sposobu i urządzenia do zapobiegania zanieczyszczeniu wytapianej stali spływającym żużlem w konwertorze przechylnym, który niezawodnie zapobiegałby przedostawaniu się dużych ilości żużla z konwertora do kadzi oraz uwzględniającego wynikające z potrzeb użytkowych zmiany otworu spustowego oraz prostego w obsłudze.

Zadanie to zostało, zgodnie z wynalazkiem, w zakresie sposobu opisanego na wstępie rodzaju rozwiązane nastawczego, obsadza się przez ściśnięcie w strefie przejściowej do przestrzeni wewnętrznej konwertora, przy zachowaniu lejkowatego centralnego kanału przelotowego, przy czym materiał plastyczny korka składa się z mieszaniny następujących składników:

izolacyjnego glinokrzemianu gliny wiążącej wody oleju mineralnego plgstyfikatorów (pólialkohole elektrolityczne) dodatków ukłynniających (lyvarythjszczowe) wpoiw czan^ch wyMoza) l lhoiw stafych (Ζο^π^^), które miesza się do utworzenia materiału żaroodpornego o gęstości od 0,8 do 0,9 kg/dm³, i który to materiał formuje się w kształt cylindra, następnie przebija do 40% wag. 20 do 40% wag. 0 do 30% wag.

do 20% wag. 0,1 do 3% wag. 0,1 do 2% wag. 0,1 do 2% wag. 0,1 do 5% wag.

172 861 lejkowatym kanałem blachy czołowej w kształcie lejka, nasadza się na przyrząd nastawczy, po czym umieszcza w otworze spustowym i tam unieruchamia.

Odkształcenie korka z obu stron zapewnia rzeczywiste ustawienie korka w przewidzianym miejscu. W ten sposób zapewnia się również równomierne przyleganie korka do nie zawsze równej wewnętrznej ścianki otworu spustowego, a zatem jego skuteczne zamknięcie, z wyjątkiem pozostającego centralnego otworu. Przez ten centralny otwór może wówczas wypływać ciekła stal.

W zakresie urządzenia opisanego na wstępie rodzaju zadanie to rozwiązano przez to, że blacha czołowa przechodzi przez lejkowaty centralny kanał przelotowy, który przechodzi przez korek zamykający lub jego rdzeń, a ponadto urządzenie ma pazur wciągany, który zaczepia o blachę czołową.

W zgodnym z wynalazkiem urządzeniu istnieje możliwość, aby wsuwany bez problemów dzięki swemu cylindrycznemu kształtowi w otwór spustowy korek zamykający wsunąć do tego stopnia, by jego powierzchnia czołowa zbiegała się w przybliżeniu z wewnętrzną powierzchnią konwertora, po czym unieruchomić go przez dociągnięcie pazura. Pazur, a wraz z nim urządzenie nastawcze, może przy tym bez problemów obsługiwać od zewnątrz, ponieważ blacha czołowa przechodzi w lejkowaty kanał, który przechodzi przez korek zamykający, tak, że obsadzenie korka następuje w rzeczywistości od wewnątrz konwertora, a nie na jego ściance zewnętrznej. Jeżeli korek zamykający jest właściwie obsadzony, wówczas blacha czołowa ulega zapieczeniu i przez otwór spustowy nie może się przedostawać ani żużel, ani inne elementy. Konwertor można wielokrotnie przechylać, przy czym przy zetknięciu z ciekłą stalą blacha czołowa i lejkowaty kanał ulegają stopieniu i stal może w sposób ukierunkowany spływać przez lejkowaty kanał do kadzi. Ponieważ pozostała część korka zamykającego poza krawędziami nie jest zapieczona, jest on szybko i bez problemów wypychany lub wypłukiwany, przy czym niewielka pozostałość materiału korka nie zakłóca w żaden sposób dalszej przeróbki stali. Różnorodne sposoby i parametry pracy konwertora nawet po wielogodzinnym przebywaniu korka zamykającego w otworze spustowym nie wywierają negatywnego wpływu na jego działanie ochronne. Dzięki umieszczeniu go w obszarze przejścia do wnętrza konwertora wyeliminowane zostaje skutecznie wnikanie żużla do otworu spustowego w trakcie procesu świeżenia, również w przypadku nowo zainstalowanych konwertorów. Zawarte w żaroodpornym materiale korka zamykającego stałe i czasowe środki wiążące zapobiegają ponadto przedwczesnemu rozpadowi pozostałej masy. Uwypuklony w kierunku wnętrza konwertora kołpak jest wystarczająco stabilny, by podczas przechylania konwertora kierować żużel nad otwór spustowy. Ulega on przerwaniu dopiero w chwili wytworzenia ciśnienia ferrostatycznego.

Korzystnie, równomierna masa na korek zamykający składa się z cylindrycznego rdzenia z żaroodpornego materiału o wielkości ziarna poniżej 3 mm, spoiwa oraz dodatków upłynniających i plastyfikujących.

Cylindryczny rdzeń jest wykonany z surowców na bazie krzemu, glinu, tlenku ewentualnie krzemianu magnezu w odpowiednich proporcjach. Materiał żaroodporny tworzy

mieszanina, składająca się	z:
20 do 40% wag.	giinokrzemianu
20 do 40% wag.	gimy
oraz
0 do 30% wag.	wody
5 do 20% wag.	oteju
0,5 do 33% wag.	paastyfikatorów
0,1 do 22% wag.	dodatków uptynnięjątych
0,1 do 2% wag.	spoiw czaoowych
0,1 do 55% wag.	sj^ow

Gęstość tego żaroodpornego materiału wynosi od 0,8 do 0,9 kg/dm³, a zatem jest on znacznie lżejszy niż inne stosowane zwykle do tego celu materiały.

172 861

Korzystnie, jako spoiwo stałe zastosowane zostały krzemiany, jako spoiwo czasowe - substancja celulozowa, jako plastyfikatory - polialkohole elektrolityczne i jako dodatki upłynniające - kwasy tłuszczowe. W ten sposób uzyskano materiał, który po pierwsze zapewnia skuteczne obsadzenie korka w otworze spustowym przy jednoczesnej zmianie jego kształtu, nie ulegając zarazem zapieczeniu na wskroś. Ponadto pozostała masa jest w przypadku działania wysokich temperatur chroniona przed rozpadem.

Blacha czołowa jest wykonana z materiału żaroodpornego i ukształtowana w formie lejka, uwypuklonego w kierunku mniejszego otworu, przy czym mniejszy otwór uchodzi do lejkowatego centralnego kanału przelotowego. Ten lejkowaty kanał przechodzi na wylot i jest przedłużony poza korek i służy do prowadzenia przyrządu nastawczego w celu ściśnięcia korka zamykającego oraz centrowania wypływającego strumienia odlewniczego w momencie spustu, aby zapobiec gazowaniu ciekłej stali. Lejkowaty kanał może mieć różne średnice. W zgodnym z wynalazkiem wykonaniu średnice wynoszą 25-38 mm przy średnicy otworu spustowego 20 cm. Przekrój lejkowatego kanału może odbiegać od kształtu kołowego.

Lejkowaty centralny kanał przelotowy przechodzi, zgodnie z wynalazkiem, poprzez dolną płytę i poza nią i wchodzi w przyrząd nastawczy, co ma na celu ułatwienie usuwania pazura wciąganego. Przyrząd nastawczy posiada regulowaną przegrodę, zadającą grubość pozostałej części korka, co umożliwia dokładne obsadzenie korka zamykającego w strefie przejścia do wnętrza konwertora.

Odkształcenie korka z obu stron zapewnia rzeczywiste ustawienie korka w przewidzianym miejscu. W ten sposób zapewnia się również równomierne przyleganie korka do nie zawsze równej wewnętrznej ścianki otworu spustowego, a zatem jego skuteczne zamknięcie, z wyjątkiem pozostają centralnego otworu. Przez ten centralny otwór może wówczas wypływać ciekła stal.

Przy tym plastyczny materiał korka jest utworzony poprzez zmieszanie 20 do 40% wag. izolacyjnego glinokrzemianu, 20 do 40% wag. gliny wiążącej, 0 do 30% wag. wody, 5 do 20% wag. oleju mineralnego, 0,1 do 3% wag. plastyfikatorów (polialkohole elektrolityczne), 0,1 do 2% wag. dodatków upłynniających (kwasy tłuszczowe), 0,1 do 2% wag. spoiw czasowych (celuloza) oraz 0,1 do 5% wag. spoiwa stałych (krzemiany).

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 - przedstawia postać wykonania korka zamykającego w perspektywicznym widoku bocznym, fig. 2 - konwertor w obszarze otworu spustowego z wsuniętym korkiem zamykającym (obsadzony przyrząd nastawczy) w przekroju i fig. 3 - konwertor w obszarze otworu spustowego z obsadzonym i ściśniętym korkiem zamykającym w przekroju.

Oznaczony na figurach ogólnie jako 1 rdzeń korka zamykającego urządzenia do zapobiegania wypływowi żużla ma kształt cylindryczny. Przekrój korka zamykającego 8 może odbiegać od kształtu kołowego. Korek zamykający 8 jest wykonany z żaroodpornego materiału i posiada od strony wnętrza konwertora blachę czołową 2 w kształcie lejka, która zawiera poprowadzony przez korek zamykający 8 i przedłużony poza ten korek lejkowaty kanał 5. Żaroodporny materiał korka zamykającego składa się w przedstawionym przykładzie wykonania z 35% wag. glinokrzemianu, 35% wag. gliny wiążącej, 20% wag. wody, 6,5% wag. oleju mineralnego, 0,2% wag. plastyfikatorów, 0,3% wag. dodatków upłynniających, 0,5% wag. spoiw czasowych i 2,5% wag. spoiw stałych. Jako spoiwa stałe zastosowano krzemiany, jako czasowe - substancje celulozowe, jako plastyfikatory i dodatki upłynniające - polialkohole elektrolityczne i kwasy tłuszczowe. Gęstość materiału korka zamykającego wynosi 0,8 do 0,9 kg/dm³.

Na fig. 2 pokazano, w jaki sposób korek zamykający 8 jest przy pomocy przyrządu nastawczego wprowadzany w otwór spustowy 10. Dolna płyta 4 dopasowanego do średnicy otworu spustowego 10 przyrządu nastawczego leży po stronie 7, przeciwległej do blachy czołowej 2.

Pazur wciągany 6 zgodnie z fig. 2 jest przeprowadzony przez lejkowaty kanał 5 aż do obszaru powyżej lejka, a jego najważniejszym zadaniem jest utrzymywanie korka zamykającego 8 aż do zajęcia przezeń końcowego położenia w otworze spustowym 10. Korek zamykający 8 jest przy pomocy przyrządu nastawczego wprowadzany w otwór spustowy 10 tak daleko, że powierzchnia jego blachy ściskającej, a zatem powierzchnia blachy czołowej 2 zbiega się w przybliżeniu z wewnętrzną powierzchnią konwertora 9. Przy pomocy układu dźwigni przyrządu nastawczego pazur wciągany 6 jest naciągany na blachę czołową 2, w wyniku czego na materiał korka zamykającego jest wywierany nacisk, który powoduje odkształcenie korka do tego stopnia, aż średnica otworu spustowego 10 ulegnie całkowitemu wypełnieniu.

Na fig. 3 przedstawiony został ściśnięty korek zamykający 8 w otworze spustowym 10. Grubość dna korka ewentualnie pozostałej części korka 12 na fig. 3 jest utrzymywana dla każdej średnicy otworu spustowego konwertora przy pomocy przyrządu nastawczego, co zapewnia powtarzalną pewność zamykania otworu.

Niepotrzebny do wypełnienia średnicy otworu spustowego materiał korka jest przy pomocy blachy czołowej 2 wyciskany na ściankę otworu zgodnie z fig. 3.

Na skutek dużej ilości ciepła promieniowania po wewnętrznej stronie konwertora blacha czołowa 2 ulega stopieniu i spieczeniu z żaroodpornym materiałem w stały kołpak (patrz. fig. 3). Kołpak ten jest odporny na ciśnienie świeżenia i występujące wstrząsy i wibracje. Pozostały żaroodporny, mający własności izolacyjne, materiał umacnia się na tyle, że zachowuje stabilne położenie w otworze spustowym 10. Nie zachodzi spieczenie ze ścianką otworu spustowego 10. Spieczony kołpak jest na tyle stabilny, że przy przechylaniu konwertora prowadzi on żużel nad otworem spustowym 10, a ulega zniszczeniu dopiero pod działaniem ciśnienia ferrostatycznego. Pozostały materiał korka zamykającego jest w ciągu kilku sekund wynoszony przez wypływającą stal.

W związku z niewielką ilością materiału, do kadzi spustowej przedostają się jedynie niewielkie ilości obcych elementów. W zgodnym z wynalazkiem wykonaniu i zastosowaniu zagwarantowana została wysoka niezawodność działania korka zamykającego 8 nawet w warunkach dłuższej pracy w wysokich temperaturach, tj. powyżej dwóch godzin. Przy pomiarach zawartości żużla w kadziach spustowych o pojemności od 100 do 250 ton na podstawie 200 prób nie można było stwierdzić obecności znaczącej ilości żużla.

172 861

FIG.2

172 861

FIG.3

172 861

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

20 do 40% wag. 20 do 40% wag. 0 do 30% wag.

5 do 20% wag. 0,1 do 39% wag. 0,1 do 22% wag. 0,1 do 22% wag. 0,1 do 59% wag.

1. Sposób zapobiegania zanieczyszczeniu wytapianej stali spływającym żużlem w konwertorze przechylnym, a zarazem równomiernego odprowadzania pozbawionej żużla, ciekłej stali, przy czym wykonany z plastycznego materiału korek jest wprowadzany w łączący ściankę wewnętrzną i zewnętrzną otwór spustowy do wysokości ścianki wewnętrznej konwertora, a następnie odkształcany za pomocą urządzenia nastawczego jednocześnie od swojej strony odwróconej od ścianki wewnętrznej i od swojej strony sąsiadującej ze ścianką wewnętrzną, aż do uzyskania szczelnego przylegania do ścianki otworu, znamienny tym, że korek zamykający za pomocą urządzenia nastawczego obsadza się przez ściśnięcie w strefie przejściowej do przestrzeni wewnętrznej konwertora przy zachowaniu centralnego kanału przelotowego, przy czym zachowaniu centralnego kanału przelotowego, przy czym materiał plastyczny korka składa się z mieszaniny następujących składników:

izolacyjnego glinokrzemianu gliny wiążącej wody oleju mineralnego plastyfikatorów (polialkohole elektrolityczne) dodatków upłynniających (kwasy tłuszczowe) spoiw czasowych (celuloza) i spoiw stałych (krzemiany), które miesza się do utworzenia materiału żaroodpornego o gęstości od 0,8 do 0,9 kg/dm³, i który to materiał formuje się w kształt cylindra, następnie przebija lejkowatym kanałem blachy czołowej w kształcie lejka, nasadza się na przyrząd nastawczy, po czym umieszcza się w otworze spustowym i tam unieruchamia.
2. Urządzenie do zapobiegania zanieczyszczeniu wytapianej stali spływającym żużlem w konwertorze przechylnym, zwłaszcza urządzenie do zamykania otworu spustowego konwertora przechylnego, z korkiem zamykającym, który składa się z żaroodpornej masy, ze zwróconej w stronę wewnętrznej strony konwertora, ulegającej stopieniu podczas wypływania stali, blachy czołowej oraz z przyrządu nastawczego, przy pomocy którego korek zamykający jest wprowadzany w otwór spustowy i tam dociskany do jego ścianki, przy czym korek zamykający posiada cylindryczny, wysokoplastyczny rdzeń osłonięty przez blachę czołową i dolną płytę, które są przesuwne względem siebie nawzajem i połączone z przyrządem nastawczym, znamienne tym, że blacha czołowa (2) przechodzi przez lejkowaty centralny kanał przelotowy (9), który przechodzi przez korek zamykający (8) lub jego rdzeń (1), a ponadto urządzenie ma pazur wciągany (6), który zaczepia o blachę czołową (2).
3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że cylindryczny rdzeń (1) składa się z żaroodpornego materiału o wielkości ziarna poniżej 3 mm, spoiw oraz dodatkowych upłynniających i plastyfikatorów.
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że żaroodporny materiał w cylindrycznym rdzeniu (1) jest mieszaniną składającą się z następujących składników:

20 do 40% wag. glinokrzemianu

20 do 40% wag. gllir^y wiążącej oraz

0 do 30% wag. wody

9 do 20% wag. oleju

172 861

0,5 do 3% wag. plastyfikatorów

0,1 do 2% wag. dodatków

0,1 do 2% wag. spoiw czasowych

0,1 do 5% wag. spoiw stafych, oraz ma gęstość od 0,8 do 0,9 kg/dm³.
5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że spoiwami stałymi są krzemiany, spoiwami czasowymi są substancje celulozowe, plastyfikatorami - polialkohole elektrolityczne, a dodatkami upłynniającymi - kwasy tłuszczowe.
6. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że blacha czołowa (2) ma kształt lejka uwypuklonego w kierunku mniejszego otworu, a ten mniejszy otwór uchodzi do lejkowatego centralnego kanału przelotowego (5) korka zamykającego.
7. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że lejkowaty centralny kanał przelotowy (5) przechodzi przez dolną płytę (4) i wchodzi w przyrząd nastawczy.
8. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że średnica lejkowatego centralnego kanału przelotowego (5) wynosi, przy średnicy otworu spustowego równej 20 cm, od 25 do 30 mm.