PL172858B1

PL172858B1 - Wodna kompozycja zaklejajaca PL PL

Info

Publication number: PL172858B1
Application number: PL93307060A
Authority: PL
Inventors: Ebbe Lyrmalm; Bruno Carre
Original assignee: Eka Nobel Ab
Priority date: 1992-07-07
Filing date: 1993-06-17
Publication date: 1997-12-31
Also published as: NO950058L; AU668405B2; MX9303944A; FI950049A; EP0677125B1; CZ995A3; NO950058D0; AU4518793A; FI118574B; SE9202106L; DE69302587T2; SE9202106D0; PL307060A1; EP0677125A1; KR100193280B1; CA2136959C; US5627224A; ES2088287T3; BR9306603A; RU95105520A

Abstract

1. Wodna kompozycja zaklejajaca oparta na dimerze ketenu alkilowego, zna- mienna tym, ze zawiera 5 - 30% wagowych dimeru ketenu alkilowego, 1-35% wagowych, w przeliczeniu na dimer ketenu alkilowego, amfoterycznej skrobi i 0 , 1- 1 0 % wagowych, obliczonego jako Al 2O 3, w przeliczeniu na dimer ketenu alkilowego, zwiazku poliglinowego. 9. Wodna kompozycja zaklejajaca oparta na cyklicznym bezwodniku kwasu karbo- ksylowego, znamienna tym, ze zawiera 0,1 - 5% wagowych cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego, 0 , 1 - 1 0% wagowych, obliczonego jako Al 2O 3, w przeliczeniu na cykliczny bezwodnik kwasu karboksylowego, zwiazku poliglinowego i amfoteryczna skrobie, przy czym stosunek wagowy cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego do amfoterycznej skrobi równa sie od 1 : 1 do 1 : 4. PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wodna kompozycja zaklejająca, a mianowicie wodna kompozycja zaklejająca oparta na dimerze ketenu alkilowego i wodna kompozycja zaklejająca oparta na cyklicznym bezwodniku kwasu karboksylowego. Nowe kompozycje zaklejające oparte na wodzie zawierają syntetyczne środki zaklejające reagujące z celulozą, będące dimerami ketenów alkilowych lub cyklicznymi bezwodnikami kwasów dikarboksylowych, a zwłaszcza jest taką mieszanką, która zawiera amfoteryczną skrobię i związek poliglinowy. Dimery ketenów (AKD) i cykliczne bezwodniki kwasów dikarboksylowych, zwłaszcza bezwodnik kwasu alkenylobursztynowego (ASA) stosuje się powszechnie do zaklejania papieru, hydrofobowania, w obojętnym lub zasadowym pH. Związki te reagują z celulozą i wiążą się bezpośrednio z grupami hydroksylowymi

172 858 w celulozie. Produkty znajdujące się w handlu stabilizuje się na ogół skrobią kationową, co także przyczynia się do retencji środka do zaklejania. W celu zwiększenia retencji i poprawy zaklejania stosuje się również często oddzielne dodawanie środków retencyjnych i innych środków chemicznych do masy papierniczej w połączeniu ze związkami glinowymi. Niewielkie ilości ałunu stosuje się często do emulsji ASA albo w samej emulsji, albo jako oddzielny dodatek do masy papierniczej w pierwszym rzędzie w celu zmniejszenia problemów z osadzaniem się, które się z tym wiążą. Wytwarzanie zaklejanego papieru przez dodanie do masy papierniczej kationowej dyspersji AKD, silnie kationowej skrobi i rozpuszczalnej w wodzie soli glinowej opisano w japońskim zgłoszeniu patentowym nr 84-199900. Znane jest także z niemieckiego zgłoszenia patentowego nr 4090740 włączenie związku poliglinowego do dyspersji AKD i kationowych środków dyspergujących, takich jak kationowa skrobia. Mieszanki do zaklejania oparte na AKD są stosunkowo kosztowne w porównaniu z kosztami dimeru ketenowego jako takiego i dlatego skierowano badania na wytwarzanie dyspersji, które daje najlepsze zaklejanie przy najniższej ilości AKD. Stawia się oczywiście wymagania co do dyspersji jako takich pod względem trwałości i zadowalająco wysokiej zawartości suchej masy.

Według niniejszego wynalazku stwierdzono, że wodne mieszanki dimerów ketenowych lub cyklicznych bezwodników kwasów dikarboksylowych, które zawierają zarówno amfoteryczną skrobię jak i związek poliglinowy dają bardzo dobre zaklejanie przy niskiej ilości środka klejącego, ponieważ dają one jego dobrą retencję i przyczyniają się korzystnie do ogólnej retencji włókien i wypełniaczy oraz do efektu odwadniania przy wytwarzaniu papieru. Dają one także dobry efekt w obecności systemów retencji/odwadniania, opartych na nieorganicznych anionowych koloidach, takich jak koloidy oparte na krzemionce oraz kationowych polimerów.

Wodna kompozycja zaklejająca oparta na dimerze ketenu alkilowego, według wynalazku zawiera 5 - 30% wagowych dimeru ketenu alkilowego, 1-35% wagowych, w przeliczeniu na dimer ketenu alkilowego, amfoterycznej skrobi i 0,1 - 10% wagowych, obliczonego jako AI2O3, w przeliczeniu na dimer ketenu alkilowego, związku poliglinowego.

Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera amfoteryczną skrobię, której stosunek liczbowy grup anionowych do grup kationowych równa się od 0,025 : 1 do 90 : 1.

Kompozycja według wynalazku korzystnie jako amfoteryczną skrobię zawiera kationowaną skrobię ziemniaczaną.

Kompozycja według wynalazku korzystnie jako związek poliglinowy zawiera chlorek poliglinowy, chlorek poliglinowy zawierający siarczan, siarczan poliglinowy lub mieszaninę albo ko-kondensat kationowej żywicy dicyj'anodiamidowej i związku poliglinowego.

Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera 10 - 20% wagowych dimeru ketenu alkilowego.

Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera dimer ketenu alkilowego o 12 - 20 atomów węgla w grupie alkilowej.

Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera 5 - 20% wagowych amfoterycznej skrobi, w przeliczeniu na dimer ketenu.

Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera 1 - 6% wagowych, obliczonego jako AI2O3, związku poliglinowego, w przeliczeniu na dimer ketenu.

Wodna kompozycja zaklejająca oparta na cyklicznym bezwodniku kwasu karboksylowego, według wynalazku korzystnie zawiera 0,1 - 5% wagowych cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego, 0,1 - 10% wagowych, obliczonego jako AI2O3, w przeliczeniu na cykliczny bezwodnik kwasu karboksylowego, związku poliglinowego i amfoteryczną skrobię, przy czym stosunek wagowy cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego do amfoterycznej skrobi równa się od 1 : 1 do 1 : 4.

172 858

Kompozycja według wynalazku korzystnie jako związek poliglinowy zawiera chlorek poliglinowy, chlorek poliglinowy zawierający siarczan, siarczan poliglinowy lub mieszaninę albo ko-kondensat kationowej żywicy dicyjanodiamidowej i związku poliglinowego.

Tak więc niniejszy wynalazek dotyczy wodnych mieszanek środków do zaklejania będących hydrofobującymi cyklicznymi bezwodnikami kwasów dikarboksylowych lub dimerami ketenów alkilowych, które to mieszanki zawierają amfoteryczną skrobię oraz związek poliglinowy.

Są dwa rodzaje środków do zaklejania dobrze znane jako takie. Cykliczne bezwodniki kwasów dikarboksylowych można scharakteryzować następującym wzorem

O

II . c.

c

II o

w którym R2 jest rodnikiem dimetylenowym lub trimetylenowym, a Ri jest grupą węglowodorową mającą więcej niż 7 atomów węgla i mogącą być grupą alkilową, alkenylową, aryloalkilową lub aryloalkenylową. Cykliczne bezwodniki kwasów dikarboksylowych najpowszechniej dostępne w handlu są bezwodnikami alkilo i alkenylobursztynowymi (ASA), a zwłaszcza bezwodnikiem izooktadecenylobursztynowym.

Dimery ketenów alkilowych mają ogólny wzór

R₁CH = C -CH - R₂ o--c = o w którym Ri i R2 są hydrofobowymi grupami węglowodorowymi mającymi od około 6 do około 30 atomów węgla i które są na ogół grupami alkilowymi mającymi 12 do 20 atomów węgla, takimi jak grupy heksadecylowe i oktadecylowe.

Wodne kompozycje zaklejające według wynalazku zawierają amfoteryczną skrobię. Określenie amfoteryczny odnosi się tutaj do skrobi zawierającej zarówno grupy anionowe i kationowe. Korzystna jest skrobia amfoteryczną, a dla niej anionowymi grupami mogą być na przykład grupy fosforanowe, siarczanowe, sulfonianowe lub kwasów karboksylowych, a korzystnie są one grupami fosforanowymi. Grupy kationowe są trzeciorzędowymi grupami aminowymi lub czwartorzędowymi grupami amoniowymi. Stosunek pomiędzy liczbą grup anionowych i kationowych w skrobi może być w zakresie od 0,025 : 1 do 90 : 1, korzystnie w zakresie od 4:1 do 40 : 1. Można stosować każdą skrobię, która zawiera obydwa te rodzaje grup, tak więc skrobia jako taka może pochodzić z ziemniaków, kukurydzy, pszenicy, tapioki, ryżu, kukurydzy woskowej, itd. Grupy anionowe w skrobi mogą być pochodzenia naturalnego i/lub być wprowadzone przez chemiczne traktowanie skrobi. Szczególnie korzystne jest stosowanie kationowanej skrobi ziemniaczanej, ponieważ skrobia pochodzące z ziemniaków zawiera znaczną ilość kowalencyjnie związanych monoestrowych grup fosforanowych.

W niniejsze mieszanki włączono zarówno skrobię amfoteryczną jak i związek poliglinowy. Uważa się, że zachodzi pewne wzajemne oddziaływanie pomiędzy anionowymi grupami amfoterycznej skrobi i związkami poliglinowymi, które przyczynia się do

172 858 dobrego stabilizowania tych mieszanek i dobrej retencji środka do zaklejania w masie papierniczej.

Korzystnymi środkami do zaklejania są dimery ketenowe. Wodne kompozycje AKD, w postaci dyspersji, które zawierają zarówno amfoteryczną skrobię jak i związek poliglinowy, dają bardzo dobre zaklejanie przy niskich ilościach AKD, a ponadto dyspersje te mają zadowalającą trwałość i można je wytwarzać o wystarczająco wysokiej do stosowania w handlu zawartości masy suchej. Dyspersje te dają także dobry efekt w obecności systemów retencyjno/odwadniających, opartych na połączeniach nieorganicznych anionowych koloidów, takich jak koloidy oparte na krzemionce i polimerów kationowych. Wydaje się także, że dyspersje te jako takie mogą przyczyniać się do poprawy odwodnienia i ogólnej retencji włókien i ewentualnych wypełniaczy.

Związki poliglinowe są oparte na glinie, grupach hydroksylowych i anionach, są one zakończone zasadowo i w roztworach wodnych są kompleksami polijądrowymi. Związki poliglinowe, takie jak chlorek poliglinowy i chlorek poliglinowy zawierający siarczan są jako takie związkami dobrze znanymi i jeśli chodzi o papier, stosuje się je między innymi przy zaklejaniu kalafonią do wiązania kalafonii przez tworzenie kompleksów glin-kalafonia.

Jako przykłady korzystnych związków można wymienić związki poliglinowe mające wzór ogólny

Aln(OH)mX 3n-m w którym X jest jonem ujemnym takim jak chlorek lub octan, a zarówno n i m są dodatnimi liczbami całkowitymi tak, że 3n-m jest większe niż 0.

Korzystnie X = Cl’ i takie związki poliglinowe są znane jako chlorki poliglinowe (PAC). Chlorki poliglinowe mogą także zawierać aniony z kwasu siarkowego, kwasu fosforowego, kwasu polifosforowego, kwasu chromowego, kwasu dichromowego, kwasu krzemowego, kwasu cytrynowego, kwasów karboksylowych lub kwasów sulfonowych. Zasadowość związków poliglinowych o wyżej podanym wzorze definiuje się jako stosunek m/3n x 100. Odpowiednia jest zasadowość w zakresie od 10 do 90%, a korzystnie w zakresie od 20 do 85%.

Najodpowiedniejszymi związkami poliglinowymi w niniejszych mieszankach są chlorki poliglinowe, chlorki poliglinowe zawierające siarczan i siarczany poliglinowe. Jako przykłady siarczanów poliglinowych można wymienić siarczany o wzorze [Al(OH)x(SO4)_y(H2O)_z]n, w którym x ma wartość od 1,5 do 2,0, y wartość od 0,5 do 0,75 , x + 2y = 3, a z = 1,5 - 4, korzystnie 1,5 - 3,0. Stosowane tutaj określenie związki poliglinowe obejmuje również mieszaniny i kokondensaty kationowych żywic dicyjanodiamidowych i związków poliglinowych. Takie produkty ujawniono w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 320986.

Przykładem dostępnego w handlu związku poliglinowego jest Ekoflock wytwarzany i sprzedawany przez Eka Nobel AB w Szwecji. W tym przypadku zasadowość wynosi około 25%, a zawartość siarczanu i glinu odpowiednio około 1,5 i 10% wagowych, przy czym zawartość glinu liczona jest jako AI2O3. W roztworach wodnych dominującym kompleksem jest Al3(OH)4⁵⁺, który podczas rozcieńczania w mniejszym lub większym stopniu przechodzi w Al13O4(OH )247+.

Innymi przykładami dostępnych w handlu związków są bezsiarczanowy Sachtoklar®, sprzedawany przez Sachtleben Chemie w Niemczech, zawierający siarczan WAC sprzedawany przez Atochem we Francji, silnie zasadowy związek, chlorek poliglinowy Locron, sprzedawany przez Hoechst AG w Niemczech, siarczan poli(hydroksyglinowy) Omniklir, sprzedawany przez OmniKem, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Niaproof, będący octanem hydroksyglinowym, sprzedawany przez Niacet w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Alzofix, który jest oparty na chlorku poliglinowym i dicyjanodiamidzie, sprzedawany przez SKW Trostberg, Niemcy.

172 858

W dyspersjach opartych na dimerach ketenowych według niniejszego wynalazku korzystnie jest, gdy amfoteryczna skrobia występuje w ilościach od 1 do 35% wagowych licząc w stosunku do dimeru ketenowego. Ilość ta jest korzystnie w zakresie 5 - 20%. Związek poliglinowy występuje w stosunkowo wysokich ilościach, a korzystnie w ilości od 0,1 do 10% wagowych, w przeliczeniu na AI2O3 w stosunku do dimeru ketenowego, a korzystnie ilość chlorku poliglinowego mieści się w zakresie od 1 do 6% wagowych. Pomimo wysokich ilości związku glinowego dyspersje te wykazują dobrą trwałość. Dyspersja według niniejszego wynalazku mogą mieć zawartość AKD od około 5% wagowych do około 30% wagowych, a korzystnie jest, gdy zawartość AKD mieści się w zakresie od 10 do 20%.

Dyspersje oparte na dimerach ketenowych według niniejszego wynalazku można wywarzać przez zmieszanie wodnego roztworu amfoterycznej skrobi z woskiem AKD w temperaturze od około 55°C do około 95°C i homogenizację w tej temperaturze pod ciśnieniem około 5 - 50 MPa. Otrzymaną emulsję, która ma rozmiar kropli od około 0,3 do około 3 μ m, chłodzi się następnie gwałtownie i korzystnie dodaje podczas lub po ochłodzeniu związek poliglinowy. Oprócz trzech wyżej wspomnianych podstawowych związków do dyspersji można włączyć także inne związki, na przykład anionowe środki powierzchniowo czynne takie jak lignosulfonian sodowy, napełniacze takie jak mocznik i pochodne mocznikowe itd.

Cykliczne bezwodniki kwasów dikarboksylowych takich jak ASA są ciekłe w temperaturze pokojowej. W handlowych produktach ASA na ogół występuje emulgator. Ciekłe mieszanki cyklicznych bezwodników kwasów dikarboksylowych są emulsjami i kompozycje według niniejszego wynalazku można otrzymać przez mieszanie ciekłego bezwodnika kwasowego z roztworem amfoterycznej skrobi przez co związek poliglinowy występuje w roztworze. Roztwór należy trzymać w temperaturze około 20°C. Kompozycje cyklicznych bezwodników kwasów dikarboksylowych według niniejszego wynalazku zawierają korzystnie bezwodnik kwasowy i amfoteryczną skrobię w stosunku wagowym od 1 : 1 do 1 : 4. Związek poliglinowy występuje w odpowiednich ilościach licząc w stosunku do cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego jak podano dla dyspersji dimerów ketenowych. Emulsję ASA wytwarza się zwykle w papierni w bezpośrednim powiązaniu ze stosowaniem jej jako środka do zaklejania przy produkcji papieru. Zwykle ilości bezwodnika wynoszą wówczas od około 0,1 do 5% wagowych.

Kompozycje według niniejszego wynalazku stosuje się przy produkcji papieru w konwencjonalny sposób. Można je stosować zarówno do zaklejania powierzchniowego jak i zaklejania w masie przy produkcji papieru, tektury i kartonu. W sposobie wytwarzania papieru stosuje się ciekłe mieszanki cyklicznych bezwodników kwasów dikarboksylowych lub dimerów ketenów alkilowych zawierających amfoteryczną skrobię i związek poliglinowy, jak opisano powyżej, jako środki do zaklejania powierzchniowego i zaklejania w masie. Przy zaklejaniu w masie korzystnie jest dodać kompozycję w takiej ilości, aby ilość AKD lub cyklicznego bezwodnika kwasu dikarboksylowego wynosiła od 0,2 do 8 kg/ton suchej zawartości masy papierniczej, to jest włókien i ewentualnie wypełniaczy, przy czym dawka zależy głównie od jakości papieru.

Wynalazek zilustrowano dalej następującymi przykładami, których intencją nie jest jego ograniczenie. Przykłady 1 i 6 dotyczą kompozycji opartej na dimerze ketenu alkilowego, przykłady 2-5 są przykładami porównawczymi, przykład 7 ilustruje wodną kompozycję opartą na cyklicznym bezwodniku kwasu karboksylowego. Części i procenty odnoszą się odpowiednio do części wagowych i procentów wagowych chyba, że podano inaczej.

172 858

Przykład 1. Kompozycje oparte na dimerze ketenu alkilowego zawierały:

Kompozycja la):

skrobia kationizowana do stopnia 0,042 70 g woskAKD 450 g woda zawierająca 15 g lignosulfonianu sodowego 2340 g chlorek poliglinowy zawierający siarczan (Ekoflock z Eka Nobel AB) 120 g

Kompozycja 1b):

skrobia kationizowana do stopnia 0,042 770 g wosk AKD 450 g woda zawierająca 15 g lignosulfonianu sodowego 2340 g siarczan poliglinowy odpowiadający 2,8% AI2O3 168 g (Omniklir z OmniKer, Stanów Zjednoczonych Ameryki.)

Kompozycja 1c):

skrobia kationizowana do stopnia 0,042 70 g woskAKD 450 g woda zawierająca 15 g lignosulfonianu sodowego 2240 g

Alzofix P (kondensat dicyjanodiamid - związek poliglinowy) odpowiadający 2,8% AJ2O3 (SKW Trostberg, RFN) 150 g.

Kompozycje oparte na dimerze ketenowym według niniejszego wynalazku, w postaci dyspersji 1a), otrzymywano następująco: 70 g skrobi ziemniaczanej kationizowanej do stopnia podstawienia 0,042 mieszano w temperaturze 75°C z 450 g wosku AKD i około 2340 g wody zawierającej 15 g lignosulfonianu sodowego i mieszaninę homogenizowano w tej w temperaturze pod ciśnieniem 20 MPa i gwałtownie chłodzono. Podczas chłodzenia dodawano związek poliglinowy.

W ten sam sposób otrzymano dyspersję 1b) i 1c).

Przykład 2. Otrzymano arkusze papieru ze standardowej masy papierniczej bielonej pulpy siarczanowej (48% brzozy, 32% sosny i 20% węglanu wapnia) przy pH 8,0 według wzorcowej metody SCAN-C23X dla skali laboratoryjnej. W tabeli poniżej przedstawiono wartości Cobb mierzone według wzorca Tappi T 441 OS-63. W próbach tych dyspersje kompozycji 1a) według niniejszego wynalazku porównano z dyspersją odn., zawierającą kationową skrobię z kukurydzy woskowej i ten sam związek poliglinowy co w dyspersji 1a), a skrobia i związek poliglinowy występowały w tych samych ilościach, co w dyspersji 1a).

Dyspersja	AKD	Cobb 60
nr	kg/t	g/m²
la)	0,3	33
la)	0,4	25
la)	0,5	23
la)	0,6	22
Odn.	0,3	65
Odn.	0,4	30
Odn.	0,5	25
Odn.	0,6	25

172 858

Kompozycje oparte na AKD, w postaci dyspersji, zawierające związek poliglinowy, w których skrobia jest amfoteryczna, są znacznie bardziej skuteczne, niż produkty, w których skrobia zawiera tylko grupy kationowe.

Przykład 3. Badano wpływ dyspersji kompozycji 1b) i 1c) na zaklejanie w ten sam sposób, co w przykładzie 2 i otrzymano następujące wyniki:

Dyspersja	AKD	Cobb 60
nr	kg/t	g/m²
1b)	0,3	34
1b)	0,4	28
1b)	0,5	24
1b)	0,6	23
1c)	0,3	30
1c)	0,4	24
1c)	0,5	24
1c)	0,6	23

Przykład 4. W przykładzie tym badano wartości przenikania kreski dla 35% roztworu H2O2 za pomocą tak zwanej próby kreskowej Wicka. Próby prowadzono na masie papierniczej ze 100% pulpy CTMP, z której otrzymywano przy pH 7,6 papier mający gramaturę 150 g/m². We wszystkich próbach, oprócz AKD dodawano do masy papierniczej oddzielnie ałun, żywicę poliamidoaminową nadającą wytrzymałość w stanie mokrym i system odwadniająco-retencyjny oparty na zolu krzemionkowym i kationowej skrobi. Dokonano porównania pomiędzy dyspersją 1a) według niniejszego wynalazku i wzorcową dyspersją AKD zawierającą kationową skrobię z kukurydzy woskowej, odn.

1., a także dyspersją odpowiadającą 1a), ale nie zawierającą związku poliglinowego, odn. 2.

Dyspersja	AKD	H 2O2
nr	kg/t	kg/m²
la)	1	3,35
1a)	1,5	2,58
la)	2	1,49
la)	3	1,57
Odn. 1	1	3,95
Odn. 1	1,5	3,20
Odn. 1	2	2,33
Odn. 1	3	2,14
Odn. 2	1	3,88
Odn. 2	1,5	3,06
Odn. 2	2	2,30
Odn. 2	3	2,14

Kompozycje według wynalazku, w postaci zawiesiny, dają pod tym względem wyraźnie lepsze zaklejanie w porównaniu z produktem wzorcowym. Jest także oczywiste, że efekt ten nie zależy jedynie od rodzaju skrobi, lecz zależy od połączenia skrobi amfoterycznej i związku poliglinowego.

Przykład 5. Dla tej samej co wyżej masy papierniczej prowadzono próby na odwadnianie w obecności będącego w handlu systemu retencyjnego i odwadniającego, Compozll®, zawierającego nieorganiczny zol krzemionkowy (Si-zol) i skrobię kationową (CS), które oddzielnie dodawano do masy papierniczej. Próby prowadzono stosując

172 858 ten system w obecności różnych dyspersji dimerów ketenowych, a efekt odwadniający mierzono za pomocą Canadian Standard Freeness (CSF) Tester, co jest zwykłym sposobem określania odwodnienia lub zdolności drenowania według SCAN-C 21 : 65. Dla próby 0 zdolność do odwadniania masy papierniczej zarówno bez dodatku systemu retencyjno-odwadniającego (system R-D) jak i dyspersji AKD, wynosiła 310 ml CSF. Próby prowadzono z dyspersjami 1a) i 1b) według niniejszego wynalazku i dokonano porównań z dyspersją odnośnikową, wzorcową dyspersją AKD zawierającą kationową skrobię z kukurydzy woskowej.

Dyspersja	AKD		System R-D	CSF
nr	kg/t	CS kg/t		Si-zol kg/t	ml
-	-	4		1	550
-	-	6		1	580
-	-	8		1	575
la)	1	4		1	580
la)	1	6		1	615

Dyspersja nr	AKD kg/t	System R-D	CSF ml
CS kg/t	Si-zol kg/t
la)	1	8	1	590
1b)	1	4	1	570
1b)	1	6	1	600
1b)	1	8	1	590
Odn.	1	4	1	540
Odn.	1	6	1	575
Odn.	1	8	1	570

Jak można zobaczyć, dyspersje kompozycji według niniejszego wynalazku dawały lepszy efekt odwadniający, podczas gdy dyspersje kompozycji odnośnikowych nieco go pogarszały.

Przykład 6. Dalsze dyspersje kompozycji opartej na AKD wytworzono w podobny sposób do podanego w przykładzie 1, stosując inne ilości i/lub składniki.

Kompozycja 3a) zawierała dimer ketenu alkilowego amfoteryczna skrobia ziemniaczana związek poliglinowy zawierający siarczan (AI2O3)

Kompozycja 3b) zawierała:

dimer ketenu alkilowego amfoteryczna skrobia z tapioki związek poliglinowy zawierający siarczan (AI2O3)

15% wagowych 2,2% wagowych 0,4% wagowych

15% wagowych 2,2% wagowych 0,4% wagowych.

Skrobie obecne w dyspersjach 3a) i 3b) zgodnie z wynalazkiem były amfoteryczną skrobią ziemniaczaną i amfoteryczną skrobią z tapioki. Dokonano porównania z dyspersją kompozycji AKD, odnośnik 3, zawierającą kationową skrobię kukurydzianą, która nie zawierała związku poliglinowego. Wszystkie dyspersje miały taką samą zawartość skrobi. Dyspersje oceniano jak w przykładzie 2, ale stosowano arkusze papieru wytworzone z różnych źródeł zaopatrzenia.

172 858

Dyspersja	AKD	Cobb 60
nr	kg/t	g/m²
3a	0,4	39
3a	0,6	31
3a	0,8	28
3b)	0,4	44
3b	0,6	32
3b	0,8	28
Odn. 3	0,4	112
Odn. 3	0,6	102
Odn. 3	0,8	76

Testy wykazały, że stosując wodne kompozycje AKD według wynalazku otrzymano ulepszone wyniki zaklejania.

Przykład 7. Kompozycja 4a) zawierała: bezwodnik alkenylobursztynowy 2,2% wagowych amfoteryczna skrobia ziemniaczana 2,2% wagowych chlorek poliglinowy zawierający siarczan (A^O?) 0,4% wagowych.

Emulsję klejącą zawierającą cykliczny bezwodnik kwasu dikarboksylowego sporządzono w sposób przedstawiony w niniejszym opisie. Emulsja zawierała 2,2% wagowych bezwodnika alkenylobursztynowego (ASA), 2,2% wagowych amfoterycznej skrobi ziemniaczanej i chlorek poliglinowy zawierający siarczan w ilości odpowiadającej 0,4% wagowych AhO;? Emulsję według wynalazku oznaczono 4a). Dokonano porównania emulsji ASA, Odn.4, zawierającej kationową skrobię kukurydzianą ale nie zawierającej związku poliglinowego. Obydwie emulsje miały taką samą zawartość skrobi. Emulsje oceniano jak w przykładzie 6.

Emulsja	ASA	Cobb 60
nr	kg/t	g/m²
4a)	0,8	38
4a)	1,0	32
4a)	1,2	27
Odn. 4	0,8	78
Odn.4	1,0	68
Odn.4	1,2	37

Dyspersje ASA według wynalazku zapewniały znaczącą poprawę zaklejania.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wodna kompozycja zaklejająca oparta na dimerze ketenu alkilowego, znamienna tym, że zawiera 5 - 30% wagowych dimeru ketenu alkilowego, 1-35% wagowych, w przeliczeniu na dimer ketenu alkilowego, amfoterycznej skrobi i 0,1 - 10% wagowych, obliczonego jako AI2O3, w przeliczeniu na dimer ketenu alkilowego, związku poligonowego.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera amfoteryczną skrobię, której stosunek liczbowy grup anionowych do grup kationowych równa się od 0,025 : 1 do 90 : 1.
3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jako amfoteryczną skrobię zawiera kationowaną skrobię ziemniaczaną.
4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako związek poliglinowy zawiera chlorek poliglinowy, chlorek poliglinowy zawierający siarczan, siarczan poliglinowy lub mieszaninę albo ko-kondensat kationowej żywicy dicyjanodiamidowej i związku poliglinowego.
5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera 10 - 20% wagowych dimeru ketenu alkilowego.
6. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera dimer ketonu alkilowego o 12 - 20 atomów węgla w grupie alkilowej.
7. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera 5 - 20% wagowych amfoterycznej skrobi, w przeliczeniu na dimer ketenu.
8. Kompozycja według zastrz. 1 albo 4, znamienna tym, że zawiera 1 - 6% wagowych, obliczonego jako AI2O3, związku poliglinowego, w przeliczeniu na dimer ketenu.
9. Wodna kompozycja zaklejająca oparta na cyklicznym bezwodniku kwasu karboksylowego, znamienna tym, że zawiera 0,1 - 5% wagowych cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego, 0,1 - 10% wagowych, obliczonego jako AI2O3, w przeliczeniu na cykliczny bezwodnik kwasu karboksylowego, związku poliglinowego i amfoteryczną skrobię, przy czym stosunek wagowy cyklicznego bezwodnika kwasu karboksylowego do amfoterycznej skrobi równa się od 1 : 1 do 1 : 4.
10. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że jako amfoteryczną skrobię zawiera kationowaną skrobię ziemniaczaną.
11. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że jako związek poliglinowy zawiera chlorek poliglinowy, chlorek poliglinowy zawierający siarczan, siarczan poliglinowy lub mieszaninę albo ko-kondensat kationowej żywicy dicyjanodiamidowej i związku poliglinowego.