PL171352B1

PL171352B1 - Deflection system for use in colour image tubes

Info

Publication number: PL171352B1
Application number: PL93301821A
Authority: PL
Inventors: Masatsugu Inoue; Kumio Fukuda; Nobuhiko Akoh; Tohru Takahashi; Norio Shimizu
Original assignee: Toshiba Kk
Priority date: 1992-04-17
Filing date: 1993-04-15
Publication date: 1997-04-30
Also published as: US5598055A; DE69322918D1; WO1993021649A1; EP0589064A1; KR940006169A; DE69322918T2; TW270998B; MY109034A; CN1044300C; KR970009211B1; ATE175519T1; CN1078573A; BR9305487A; ES2127813T3; EP0589064B1; SG48913A1

Abstract

1. Uklad odchylajacy kineskopu kolorowego, zwlaszcza samozbieznego kineskopu kolorowego z zespolem wyrzutni elektronowej do emitowania wia- zek elektronow ych u m ieszczon ych w jednej plaszczyznie, zawierajacy pare cewek odchylania po- ziomego do wytwarzania pola magnetycznego odchy- lania poziomego z liniami natezenia pola o ksztalcie poduszkowym oraz pare cewek odchylania pionowe- go do wytwarzania pola magnetycznego odchylania pionowego z liniami natezenia pola o ksztalcie becz- kowym, znamienny tym, ze do cewek odchylania poziomego (21) dolaczona jest para cewek korekcy- jnych (24), które sa umieszczone w poblizu osi piono- wej (y). prostopadlej do osi srodkowej (ZD) kineskopu, symetrycznie wzgledem tej osi pionowej (y), przy czym cewki korekcyjne (24) dolaczone sa tak, ze plynace w nich prady sa synchroniczne 1 prze- ciwnie skierowane wzgledem pradów plynacych w cewkach odchylania poziomego (21) FIG. 5BUklad odchylajacy kineskopu kolorowego PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest układ odchylający kineskopu kolorowego, zwłaszcza kineskopu kolorowego systemu in line, do odchylania trzech wiązek elektronowych umieszczonych w jednej płaszczyźnie, który to układ odchylający ma cewkę korekcji zbieżności dla eliminacji rozbieżności w samozbieżnym kineskopie kolorowym systemu in line.

W opisie patentowym nr GB 2 235 818 przedstawiono kineskop kolorowy zawierający układ korekcji błędu zbieżności wiązek elektronowych, spowodowanego przez zespół wyrzutni elektronowej lub zespół cewek odchylających. Ten znany układ zawiera dwie cewki wytwarzające kwadrupolowe pole magnetyczne. Cewki te usytuowane są na tylnej powierzchni części zespołu cewek odchylających, o małej średnicy. Boczne wiązki elektronowe (B i R) odchylane są w górę i w dół, w wyniku czego następuje korekcja zniekształcenia. Napięcie impulsowe, indukowane przez cewki podnoszące (usytuowane na powierzchni bocznej zespołu cewek odchylających), elektromagnetycznie połączone z cewkami różnicowymi, doprowadzone jest do obwodu kształtowania pola magnetycznego, przez co staje się falą prądu piłokształtnego. Wytworzony prąd piłokształtny przepływa przez cewki wytwarzające kwadrupolowe pole

171 352 magnetyczne, oddziaływujące na boczne wiązki elektronowe kineskopu systemu in line. Wytworzone pole magnetyczne jest symetryczne względem osi poziomej.

Ponadto w opisie patentowym nr FR 2 285 774 przedstawiono urządzenie do korekcji zbieżności wiązek elektronowych, w którym korekcję przeprowadza się przez sterowanie magnetycznego pola odchylającego, za pomocą elementów magnetycznych.

Układ odchylający według wynalazku przeznaczony jest do kineskopu kolorowego z zespołem wyrzutni elektronowej dla emitowania wiązek elektronowych, umieszczonych w jednej płaszczyźnie i zawiera parę cewek odchylania poziomego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania poziomego z liniami natężenia pola o kształcie poduszkowym oraz parę cewek odchylania pionowego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania pionowego z liniami natężenia pola o kształcie beczkowym. Układ tego rodzaju charakteryzuje się tym, że do cewek odchylania poziomego dołączona jest para cewek korekcyjnych, które są umieszczone w pobliżu osi pionowej, prostopadłej do osi środkowej kineskopu, symetrycznie względem tej osi pionowej. Cewki korekcyjne dołączone są tak, że płynące w nich prądy są synchroniczne i przeciwnie skierowane względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego.

W odmiennym wykonaniu, układ odchylający kineskopu kolorowego z zespołem wyrzutni elektronowej do emitowania wiązek elektronowych umieszczonych w jednej płaszczyźnie, zawierający parę cewek odchylania poziomego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania poziomego z liniami natężenia pola o kształcie poduszkowym oraz parę cewek odchylania pionowego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania pionowego z liniami natężenia pola o kształcie beczkowym, według wynalazku charakteryzuje się tym, że do cewek odchylania poziomego dołączona jest pierwsza para cewek korekcyjnych, które są umieszczone w pobliżu osi pionowej, prostopadłej do osi środkowej kineskopu, symetrycznie względem tej osi pionowej. Pierwsza para cewek korekcyjnych dołączona jest tak, że płynące w nich prądy są synchroniczne i przeciwnie skierowane względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego. Ponadto, do cewek odchylania poziomego dołączona jest druga para cewek korekcyjnych, które są umieszczone w pobliżu osi pionowej prostopadłej do osi środkowej kineskopu, symetrycznie względem tej osi pionowej. Ta druga para cewek korekcyjnych dołączona jest tak, że płynące w nich prądy są synchroniczne i zgodnie skierowane względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego.

Korzystnym jest, że pierwsza para cewek korekcyjnych jest usytuowana pomiędzy drugą parą cewek korekcyjnych i zespołem wyrzutni elektronowej do emitowania wiązek elektronowych umieszczonych w jednej płaszczyźnie.

Układ odchylający według wynalazku zastosowany w kineskopie samozbieżnym systemu in line znacznie zmniejsza nie tylko rozbieżność w każdym punkcie na osi poziomej lub pionowej ekranu, ale również rozbieżność w obszarach pośrednich pomiędzy narożnikami i osiami, poziomą i pionową kineskopu.

Rozwiązanie według wynalazku objaśnione zostanie w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie znany kineskop kolorowy w przekroju poprzecznym, fig. 2A - wykres ilustrujący pole magnetyczne odchylenia pionowego w kształcie poduszkowym, wytworzone przez układ odchylający zastosowany w samozbieżnym kineskopie systemu in line, fig. 2B - wykres ilustrujący pole magnetyczne odchylania poziomego w kształcie beczkowym, wytworzone przez układ odchylający zastosowany w samozbieżnym kineskopie typu in line, fig. 3 - szkic objaśniający rozbieżność pojawiającą się w narożnikach ekranu wyświetlającego w samozbieżnym kineskopie systemu in line, fig. 4 - szkic objaśniający rozbieżność pojawiającą się po skorygowaniu rozbieżności w narożnikach ekranu w samozbieżnym kineskopie systemu in line, fig. 5A - układ odchylający w widoku od przodu, w pierwszym przykładzie wykonania według wynalazku, skonstruowany do stosowania w samozbieżnym kineskopie systemu in line, fig. 5B - układ odchylający z fig. 5A - w widoku z boku z częściowym wyrwaniem, fig. 6 - szkic wyjaśniający jak układ odchylający z fig. 5A i 5B zmniejsza rozbieżność, fig. 7A i 7B przedstawiają modyfikacje układu odchylającego z fig. 5A i 5B, w widokach od przodu, fig. 8A przedstawia układ odchylający w widoku od przodu w drugim przykładzie wykonania według wynalazku, skonstruowany do stosowania w samozbieżnym kineskopie systemu in line, fig. 8B - układ odchylający z fig. 8A w widoku z boku, z

171 352 częściowym wyrwaniem, fig. 9 - szkic ilustrujący rozbieżność powodowaną przez pole magnetyczne, wytworzone przez pierwszą cewkę układu odchylającego z fig. 8A i 8B, a fig. 10 przedstawia modyfikację układu odchylającego z fig. 8A i 8b, w widoku od przodu.

Większość znanych kineskopów kolorowych ma budowę przedstawioną na fig. 1. Kineskop kolorowy zawiera szklaną bańkę 2, utworzoną z ochronnej płyty 1 i stożka 9 uformowanego integralnie z płytą. Ponadto, kineskop zawiera ekran luminescencyjny 3 naniesiony na wewnętrznej powierzchni płyty 1, maskę cieniową 4 usytuowaną w bańce 2, zespół wyrzutni elektronowej 8, usytuowany w szyjce 6 bańki 2 i zespół odchylający 10 otaczający przejściowe części szyjki 6 i część 9 o dużej średnicy. Ekran luminescencyjny 3 składa się z pasków luminoforu emitujących światło niebieskie, z pasków luminoforu emitujących światło zielone i z pasków luminoforu emitujących światło czerwone. Maska cieniowa 4 leży naprzeciw ekranu luminescencyjnego 3 i ma szereg otworów. Zespół wyrzutni elektronowej 8 ma trzy wyrzutnie elektronowe emitujące trzy wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R w kierunku ekranu luminescencyjnego 3. Zespół odchylający 10 wytwarza pola magnetyczne odchylające wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R w kierunkach poziomym i pionowym. Wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R emitowane z zespołu wyrzutni 8, są odchylane przez odchylające pole magnetyczne wytworzone przez zespół odchylający 10, przechodzą następnie poprzez otwory maski cieniowej 4 i dochodzą do ekranu luminescencyjnego 3. Pobudzone wiązkami 7B, 7G i 7R paski luminoforu ekranu 3 emitują promienie światła niebieskiego, zielonego i czerwonego. W wyniku tego, kineskop wyświetla obraz kolorowy.

Zespół wyrzutni elektronowej 8 jest typu in line i emituje trzy wiązki elektronowe, to znaczy wiązkę środkową 7G i dwie wiązki boczne 7B i 7R, które umieszczone są w jednej płaszczyźnie. Linie natężenia pola magnetycznego odchylania poziomego, wytworzonego przez zespół odchylający 10, mają kształt typu poduszkowego, jak pokazano na fig. 2A. Natomiast linie natężenia pola magnetycznego odchylania pionowego, wytworzonego przez zespół odchylający 10, mają kształt typu beczkowego, jak zilustrowano na fig. 2B. Linie natężenia 12H poduszkowego pola magnetycznego odchylają wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R w płaszczyźnie poziomej, podczas gdy linie natężenia 12V pola magnetycznego o kształcie beczkowym, odchylają wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R w płaszczyźnie pionowej.

Kineskop przedstawionego rodzaju stanowi znany kolorowy kineskop samozbieżny systemu in line.

Jak pokazano na fig. 1 zespół odchylający 10 zawiera cewkę odchylania poziomego 13H, wytwarzającą pole magnetyczne w kształcie poduszkowym dla poziomego odchylania wiązek i cewkę odchylania pionowego 13 V, wytwarzającą pole magnetyczne w kształcie beczkowym dla pionowego odchylania wiązek. Cewki odchylające 13H i 13V są odpowiednio typu siodłowego i typu toroidalnego. Linie natężenia 12V pola magnetycznego w kształcie poduszkowym, odchylenia w kierunku poziomym, powodują zbieżność wiązek elektronowych 7B, 7G i 7R w płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez oś x, natomiast linie natężenia 12V pola magnetycznego w kształcie beczkowym, odchylania w kierunku pionowym powodują zbieżność wiązek elektronowych 7B, 7G i 7R w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez oś y.

Nawet jeśli wiązki 7B, 7G i 7R wykazują zbieżność tak w polu magnetycznym w kształcie poduszkowym jak i polu magnetycznym w kształcie beczkowym, to jednak występuje rozbieżność wiązek w narożnikach ekranu wyświetlającego 14, jak pokazano na fig. 3. Tak więc, plamka wiązki niebieskiej 15B, plamka wiązki zielonej 15G i plamka wiązki czerwonej 15R są pionowo rozsunięte względem siebie w narożnikach ekranu wyświetlającego 14. W większości przypadków rozbieżność ta może być usunięta za pomocą regulacji odległości pomiędzy środkiem odchylania cewki odchylania poziomego 13H i środkiem odchylania cewki odchylania pionowego 13V.

Jak wspomniano, zespół odchylający 10 wytwarza pole magnetyczne odchylania poziomego z liniami natężenia pola 12H ukształtowanymi poduszkowo i pole magnetyczne odchylania pionowego z liniami natężenia pola 12V ukształtowanymi beczkowo. W następstwie tego, trzy wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R pozostają zbieżne w każdym punkcie na osi poziomej i pionowej ekranu 14. Jednakże, jak pokazano na fig. 4, rozbieżność wiązek występuje w obszarach pośrednich pomiędzy narożnikami ekranu a poziomymi i pionowymi osiami ekranu 14. Plamka

171 352 wiązki czerwonej 15R zostaje na przykład utworzona bliżej środka ekranu 14 niż plamka wiązki niebieskiej 15B w lewej połówce ekranu 14. Rozbieżność wiązek elektronowych pogarszajakość obrazu wyświetlonego na ekranie kineskopu.

Rozbieżność pojawiająca się w punkcie pomiędzy osią pionową y ekranu 14 i którymś z jego narożników może być zminimalizowana za pomocą zmiany rozkładu strumieni magnetycznych, wytworzonych przez zespół odchylający 10. W tym przypadku rozbieżność zwiększa się w narożnikach ekranu. W konsekwencji nie ma możliwości polepszania jakości wyświetlanego obrazu.

Obecnie nie tylko regulowana jest odległość pomiędzy środkami odchylania cewek odchylających 13H i 13V, ale również stosowany jest dławik nasycony, zmieniający różnicowo, z częstotliwością odchylania pionowego, prądy odchylania poziomego doprowadzane do górnych i dolnych zwojów, stanowiących cewkę odchylania poziomego 13h. Rozbieżność w narożnikach ekranu 14 zostaje wyeliminowana prawie całkowicie. Rozbieżność może więc być w sposób wystarczająco zmniejszona w dowolnym położeniu, w kierunku poziomym ekranu 14 i przy każdym jego narożniku, ale nie w położeniu pomiędzy osią pionową y ekranu 14 i którymś jego narożników. To znaczy, jak pokazano na fig. 4, pomiędzy osią y i każdym narożnikiem pozostaje taka rozbieżność, że plamka wiązki czerwonej 15R jest położona dalej od środka ekranu 14 i jest położona bliżej środka ekranu 14 niż plamka wiązki niebieskiej 15B w lewej połowie ekranu 14. Ekran wyświetlający 14 jako całość, ma charakterystykę zbieżności, ale niewystarczającą,.

Rozbieżność pojawiająca się pomiędzy osią y ekranu 14 i każdym jego narożnikiem może być zmniejszona za pomocą dwóch alternatywnych sposobów. W pierwszym zmieniany jest rozkład strumieni magnetycznych odchylania. Drugi ze sposobów wykorzystuje minimalizację rozbieżności w narożnikach ekranu 14. Jednakże, jeśli zostanie wprowadzony któryś z tych alternatywnych sposobów, to pojawi się uwidaczniająca się rozbieżność w każdym narożniku ekranu wyświetlającego 14, pogarszająca zbieżność na całym ekranie wyświetlającym.

Przy konwencjonalnym sposobie eliminowania lub zmniejszania rozbieżności w samozbieżnym kineskopie systemu in line niemożliwe jest zminimalizowanie rozbieżności pomiędzy osią y ekranu 14 i każdym jego narożnikiem bez pogorszenia zbieżności na całym ekranie wyświetlającym.

Każdy z przykładów wykonania układu odchylającego według wynalazku jest układem odchylającym do zastosowania w kineskopie systemu in line przedstawionym na fig. 1, a zostaną one opisane w odniesieniu do fig. 5-10 rysunku.

Na fig. 5A i 5B przedstawiono układ odchylający w pierwszym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten układ odchylający zawiera separator 20 wykonany z żywicy syntetycznej. Separator 20 stanowi część bańki kineskopu systemu in line. Jest on generalnie stożkowym, pustym w środku cylindrem, którego koniec o małej średnicy i koniec o dużej średnicy są dopasowane do średnic szyjki oraz lejkowej części bańki kineskopu.

Wewnątrz separatora 20 umieszczona jest para siodłowych cewek odchylania poziomego 21. Na separatorze 20 zamontowany jest stożkowy, pusty w środku rdzeń cylindryczny 22 i jest na nim ustawiony współosiowo. Para toroidalnych cewek odchylania pionowego 23 jest nawinięta wokół rdzenia 22. Cewki odchylania poziomego 21 i odchylania pionowego 23 stanowią zespół cewek odchylających 26. Cewki odchylania poziomego 21 wytwarzają pole magnetyczne odchylania poziomego o kształcie poduszkowym, podczas gdy cewki odchylania pionowego 23 wytwarzają pole magnetyczne odchylania pionowego o kształcie beczkowym.

Układ odchylający zawiera ponadto parę cewek korekcyjnych 24, to znaczy górną cewkę korekcyjną i dolną cewkę korekcyjną. Każda cewka korekcyjna 24 jest umieszczona w płaszczyźnie z - y, przez którą przechodzi oś Zd układu odchylającego i pionowa linia y prostopadła do osi Zd- Jak przedstawiono na fig. 5A, połówki każdego zwoju każdej cewki korekcyjnej 24 rozciągają się równolegle do płaszczyzny Z-Y i są względem niej symetryczne.

Cewki odchylania pionowego 23 są połączone ze źródłem prądu odchylania pionowego 40, a cewki odchylania poziomego 21 i cewki korekcyjne 24 są połączone ze źródłem prądu odchylania poziomego 42. Cewki korekcyjne 24 są połączone z cewkami odchylania poziomego 21 tak, że prąd płynący w cewkach korekcyjnych 24 jest zsynchronizowany z prądem płynącym

171 352 w cewkach odchylania poziomego 21 i skierowany przeciwnie do kierunku, w jakim płynie prąd w cewkach odchylania poziomego 21.

Jeśli układ odchylający z fig. 5A i 5B jest połączony z kineskopem typu in line oraz jeżeli jednocześnie płyną prądy w cewkach odchylania poziomego 21 i cewkach korekcyjnych 24 we wspomnianych określonych kierunkach, wówczas, jak pokazano na fig. 6, cewki odchylania poziomego 21 wytwarzają pole magnetyczne odchylania poziomego z liniami natężenia 12H w obszarze odchylania, w którym trzy wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R są emitowane z zespołu wyrzutni elektronowej 8 kineskopu. Jednocześnie, cewki korekcyjne 24 wytwarzają korekcyjne pola magnetyczne z liniami natężenia 27, w tym samym obszarze odchylania. Ponieważ każde korekcyjne pole magnetyczne jest polem lokalnym, to wiązki 7B, 7G i 7R zostają odchylone w różnych kierunkach, które są określone położeniami, jakie zajmują one względem pola korekcyjnego.

Gdy odchylające pole magnetyczne odchyla wiązki 7B, 7G i 7R do położenia pośredniego pomiędzy osią pionową ekranu kineskopu i górnym, lewym narożnikiem ekranu, to korekcyjne pole magnetyczne, z liniami natężenia pola 27, odchyli wiązkę boczną 7B bardziej niż drugą wiązkę boczną 7R w kierunku osi poziomej, jak zaznaczono za pomocą strzałek 32 i 33 na fig. 6. Gdy odchylające pole magnetyczne odchyli wiązki 7B, 7G i 7R do górnego lewego narożnika ekranu, to korekcyjne pole magnetyczne, z liniami natężenia pola 27, odchyli wiązkę boczną 7R bardziej w kierunku osi pionowej i wiązkę 7R bardziej w kierunku osi poziomej, niż w przypadku gdy wiązki 7B, 7G i 7R są odchylone do położenia pośredniego pomiędzy osią pionową ekranu i jego górnym lewym narożnikiem.

W przeciwieństwie do tego, gdy odchylające pole magnetyczne odchyli wiązki 7B, 7G i 7R do położenia pośredniego pomiędzy osią pionową ekranu i jego górnym, prawym narożnikiem, to wiązki boczne 7B i 7R zostaną odchylone w zależności odwrotnej do zależności w jakiej zostały one odchylone, gdy trzy wiązki są odchylane w kierunku lewego brzegu ekranu. Gdy odchylające pole magnetyczne odchyla wiązki 7B, 7G i 7R do dolnego brzegu ekranu, to wiązki boczne 7b i 7R zostają odchylone w takiej samej zależności, w jakiej są one odchylone, gdy trzy wiązki są odchylane do górnego brzegu ekranu.

Ponieważ prądy przepływają przez cewki korekcyjne 24 w tym samym czasie co prąd w cewkach odchylania poziomego 21 i w przeciwnym do niego kierunku, to pionowa rozbieżność (fig. 4) w położeniu pomiędzy osią pionową i jednym z narożników ekranu, może być znacznie zmniejszona, bez narażenia na pogorszenie zbieżności w narożnikach ekranu. W wyniku tego osiągnięta jest dobra zbieżność w każdym punkcie na ekranie wyświetlającym.

Dla przeprowadzenia prób, wykonano układ odchylający według wynalazku. W układzie tym dwie cewki korekcyjne 24 były tak położone, że ich dwuzwojowe uzwojenie było położone w odległości 5 mm od osi pionowej zespołu odchylającego. Układ ten włączono do 23-calowego kineskopu kolorowego o kącie odchylenia 110° i uruchomiono kineskop. Rozbieżności 0,5 mm były widoczne w każdym narożniku ekranu. Jednocześnie obserwowana była rozbieżność 0,7 mm w tym samym kierunku, w jakimś położeniu pomiędzy osią pionową i każdym narożnikiem ekranu kineskopu. Ta rozbieżność w jednym z punktów pomiędzy osią pionową i każdym narożnikiem, jest mniejsza od połowy rozbieżności pojawiającej się w przypadku, gdy wykorzystywano konwencjonalny układ odchylający bez cewek korekcyjnych.

Zastosowanie cewek korekcyjnych 24 zwiększa rozbieżność poziomą. Jednak ta rozbieżność może być zminimalizowana za pomocą regulacji rozkładu pola magnetycznego odchylania poziomego.

W pierwszym przykładzie wykonania cewki korekcyjne 24 były tak ustawione, że ich uzwojenia były odsunięte 5 mm od osi pionowej układu. Tym niemniej, uzwojenia mogą być położone bliżej lub dalej od osi pionowej. Jednakże nie powinny być one położone w odległości przekraczającej 10 mm od płaszczyzny zawierającej oś pionową i oś środkową układu odchylającego. Jeśli odległość jest większa niż 10 mm, to pole magnetyczne wytworzone przez cewki korekcyjne 24 nie zmniejsząjuż rozbieżności pojawiającej się w jakimś miejscu pomiędzy osią pionową i każdym narożnikiem ekranu.

Im więcej zwojów ma każda cewka korekcyjna 24, to w większym stopniu zmniejsza rozbieżność. Jednak wzrost liczby zwojów powoduje zmniejszenie kąta odchylenia wiązek

171 352 elektronowych 7B, 7G i 7R i wpływa niepomyślnie na charakterystyki układu odchylającego. Rozbieżność w punkcie środkowym pomiędzy osią pionową i każdym narożnikiem ekranu wynosi w większości przypadków około 1 do 2mm. Jest to wystarczające zmniejszenie rozbieżności. Mając to na względzie, korzystnym jest, aby każda z cewek korekcyjnych 24 miała pięć lub mniej zwojów.

Na fig. 7a i 7B przedstawione są dwie odmiany układu odchylającego pokazanego na fig.. 5A i 5B.

W układzie z fig. 5A i 5B cewki korekcyjne 24 położone w płaszczyźnie Z-Y, są tak ukształtowane, że połówki każdego zwoju każdej cewki 24 rozciągają się równolegle do płaszczyzny Z-Y i są względem niej symetryczne, jak to uwidoczniono na fig. 5A. Cewki korekcyjne 24 są korzystnie ukształtowane tak, jak to pokazano na fig. 7B, że każdy zwój stopniowo odchyla się od płaszczyzny Z-Y w miarę jak przechodzi w kierunku końca separatora 20, o większej średnicy. Odwrotnie, cewki 24 są tak ukształtowane, że każdy zwój stopniowo osiąga płaszczyznę Z-Y w miarę jak przechodzi w kierunku końca separatora 20, o większej średnicy.

W przykładzie wykonania z fig. 7A cewki korekcyjne 24 są położone w części końca separatora 20 o większej średnicy.

Jak już wyjaśniono, układ odchylający z fig. 5A i 5B skonstruowany do stosowania w kineskopie kolorowym, zawiera parę cewek odchylania poziomego 21, wytwarzających pole magnetyczne odchylania poziomego w kształcie poduszkowym i parę cewek odchylania pionowego 23, wytwarzających pole magnetyczne odchylania pionowego w kształcie beczkowym. Dodatkowo zawiera parę cewek korekcyjnych 24, które są oddalone o 10 mm lub mniej, od płaszczyzny zawierającej oś układu i oś pionową przechodzącą pod kątami prostymi do osi układu. Prądy płyną w tych cewkach korekcyjnych 24 synchronicznie i w przeciwnym kierunku względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego 21, dzięki czemu cewki korekcyjne 24 wytwarzają pole magnetyczne, które odchyla boczne wiązki (to znaczy dwie z trzech wiązek elektronowych emitowanych z zespołu wyrzutni elektronowej kineskopu), w określony sposób. Tak więc, gdy wiązki elektronowe są skierowane do położeń pośrednich pomiędzy osiąpionową i każdym narożnikiem ekranu, to najbardziej zewnętrzna wiązka boczna, która jest bardziej odległa od osi lampy w porównaniu do wewnętrznej wiązki bocznej lub wiązki środkowej, zostaje bardziej odchylona w kierunku osi poziomej, niż druga wiązka boczna, najbardziej wewnętrzna. W przeciwieństwie do tego, gdy wiązki elektronowe są skierowane do jakiegoś narożnika ekranu, to wiązka boczna najbardziej wewnętrzna zostaje bardziej odchylona w kierunku osi poziomej, niż najbardziej zewnętrzna wiązka boczna. W wyniku tego, rozbieżność w pozycji pomiędzy osią pionową i każdym narożnikiem ekranu zostaje zminimalizowana, bez pogorszenia zbieżności wiązek elektronowych zostaje osiągnięta w każdym miejscu ekranu kineskopu.

Inny przykład układu odchylającego według wynalazku zostanie przedstawiony w odniesieniu do fig. 8A, 8B i 9.

Jak pokazano na fig. 8A i 8B dodatkowy zespół cewek 51 znajduje się w płaszczyźnie zawierającej oś pionową (oś y) i oś środkową (oś z) zespołu cewek odchylających 28. Innymi słowy, dodatkowy zespół cewek 51 jest położony blisko szyjki bańki kineskopu, w którym zastosowano ten układ odchylający. Dodatkowy zespół cewek 51 zawiera dwie pary cewek korekcyjnych 24A i 24B. Cewki korekcyjne 24B pierwszej pary są połączone z cewkami odchylania poziomego 21. Prądy płyną w cewkach korekcyjnych 24A synchronicznie i w przeciwnym kierunku do prądów płynących w cewkach odchylania poziomego 21. Cewki korekcyjne 24A drugiej pary są położone w sąsiedztwie pierwszej pary cewek korekcyjnych 24B z przodu zespołu cewek odchylających 28, to znaczy w obrębie końca lejka bańki o dużej średnicy. Prądy płyną w tej drugiej parze cewek korekcyjnych 24A synchronicznie i w tym samym kierunku co prądy płynące w cewkach odchylania poziomego 21.

Pary cewek korekcyjnych 24A i 24B są połączone swymi końcami, tworząc zespół cewek. Każda para dodatkowego zespołu cewek 51 jest utworzona przez nawinięcie izolowanego przewodu tworzącego pierścieniową cewkę mającą około pięciu zwojów, przez spłaszczenie

171 352 cewki pierścieniowej do cewki podłużnej oraz przez skręcenie podłużnej cewki o 180° w jej środkowej części.

Jak przedstawiono na fig. 6, cewki odchylania poziomego 21 wytwarzają pole magnetyczne odchylania poziomego 12H w obszarze odchylania, w którym poruszają się trzy emitowane wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R z zespołu wyrzutni elektronowej kineskopu. Jednocześnie, cewki korekcyjne 24B pierwszej pary wytwarzają korekcyjne pola magnetyczne z liniami natężenia 27 w tym samym obszare odchylania. Pole magnetyczne każdej z cewek korekcyjnych 24B stanowi pole lokalne. Dlatego wiązki 7B, 7G i 7R zostają odchylone w różnych kierunkach, które są określone położeniem, jakie zajmują względem pola magnetycznego wytworzonego przez cewki korekcyjne 24B.

Gdy wiązki 7B, 7G i 7R są odchylone w obszarze odchylania (fig. 6) przez pole magnetyczne odchylania pionowego 12V i pole magnetyczne odchylania poziomego 12H, a zostaną skierowane do położenia pomiędzy osią pionową ekranu kineskopowego i jednym z narożników ekranu, to korekcyjne pole magnetyczne z liniami natężenia 27 wytworzone przez każdą cewkę korekcyjną 24B odchyla boczne wiązki elektronowe 7B i 7R w ten sam sposób, jak w przypadku, gdy wiązki 7B, 7G i 7r są odchylone w kierunku górnego, lewego położenia na ekranie lub w kierunku górnego, prawego położenia na ekranie. W następstwie tego, pionowa rozbieżność w położeniu pomiędzy osią pionową ekranu i jednym z jego narożników zostaje zmniejszona bez pogorszenia zbieżności przy narożniku ekranu.

Gdy wiązki elektronowe 7B, 7G i 7R zostaną odchylone w kierunku górnego, prawego położenia na ekranie wyświetlającym, przez pola magnetyczne odchylania pionowego i poziomego 12G112H, to korekcyjne pole magnetyczne 27 wytworzone przez każdą cewkę korekcyjną 24B odchyli boczne wiązki elektronowe 7B i 7R w zależności odwrotnej do zależności jaką miałyby wiązki 7B i 7R, gdy wiązki 7B, 7G i 7R są odchylone do górnego, lewego położenia na ekranie wyświetlającym. Gdy wiązki elektronowego 7B, 7G i 7R są odchylone w kierunku dolnej części ekranu wyświetlającego, przez pola magnetyczne odchylania 12V i 12H, to korekcyjne pole magnetyczne 27 wytworzone przez każdą cewkę korekcyjną 24B odchyla boczne wiązki elektronowe 7B i 7R w ten sam sposób, jak w przypadku, gdy wiązki 7B, 7G i 7R są odchylone w kierunku górnego, lewego położenia na ekranie lub w kierunku górnego, prawego położenia na ekranie. W następstwie tego, pionowa rozbieżność w położeniu pomiędzy osią pionową ekranu i jednym zjego narożników zostaje zmniejszona bez pogorszenia zbieżności przy narożniku ekranu.

Jednakże, po zasileniu cewek korekcyjnych 24B, prąd płynący w tych cewkach w przeciwnym kierunku do prądów odchylania poziomego płynących w cewkach odchylania poziomego 21, zmniejsza natężenie pola magnetycznego odchylania poziomego w kształcie poduszkowym 12H. W konsekwencji pojawia się rozbieżność pozioma wiązek bocznych 7B i 7R, jak wskazano przez ułożenie wiązek bocznych 15B i 15R na fig. 9. Tym niemniej, ta rozbieżność pozioma wiązek bocznych zostaje zminimalizowana, ponieważ prądy, które płyną w cewkach korekcyjnych 24A drugiej pary, w tym samym kierunku co prądy płynące w cewkach odchylania poziomego 21, zwiększają pole magnetyczne odchylania poziomego w kształcie poduszkowym 12H w obszarze blisko przedniego końca zespołu cewek odchylających 26.

W układzie odchylającym z fig. 8A i 8B korekcyjne cewki 24A i 24B tworzą integralny zespół, to znaczy dodatkowy zespół cewek 51. Zespół cewek 51 jest stosunkowo prosty w budowie i może jeszcze zminimalizować rozbieżność pionową w położeniu pomiędzy osią pionową ekranu i jego narożnikiem.

Jak to już przedstawiono, cewki korekcyjne 24A i 24B, które stanowią dodatkowy zespół cewek 51 są położone w płaszczyźnie zawierającej środek i oś pionową zespołu cewek odchylających 26. Korzystnym jest, aby cewki korekcyjne 24A i 24B były usytuowane w odległości 10 mm lub mniej od tej płaszczyzny.

W układzie odchylającym pokazanym na fig. 8A i 8B cewki korekcyjne 24B pierwszej pary i cewki korekcyjne 24A drugiej pary mają taki sam kształt i taką samą wielkość. Zamiast tego, jak pokazano na fig. 10, cewki korekcyjne 24A mają korzystnie szerokość oc, a cewki korekcyjne 24B mają szerokość «1, mierzoną w kierunku poziomym, gdzie L1 < L2. W tym przypadku możliwe jest wyregulowanie stopnia poprawienia rozbieżności pionowej pojawiają171 352 cej się w położeniu pośrednim pomiędzy osią pionową ekranu i jednym z jego narożników do rozbieżności poziomej.

Jak to przedstawiono w przykładzie wykonania z fig. 8A i 8B, cewki korekcyjne 24B, w których prąd płynie synchronicznie i w przeciwnym kierunku do prądów płynących w cewkach odchylania poziomego 21, są usytuowane w płaszczyźnie zawierającej osie środkową i pionową ekranu i z tyłu zespołu cewek odchylających 26, a cewki korekcyjne 24A, w których prąd płynie synchronicznie i w tym samym kierunku co prądy płynące w cewkach odchylania poziomego 21, są usytuowane w tej płaszczyźnie i z przodu odchylającego zespołu cewek 28. Cewki korekcyjne 24B wytwarzają pole magnetyczne, które zmniejsza rozbieżność pionową wiązki bocznej, pojawiającą się w położeniu pomiędzy osią pionową ekranu i jego narożnikiem. Cewki korekcyjne 24A wytwarzają pole magnetyczne, które minimalizuje rozbieżność poziomą spowodowaną przez pole magnetyczne wytworzone przez cewki korekcyjne 24B. W wyniku tego, zostaje utrzymana wystarczająca zbieżność trzech wiązek 7B, 7G i 7R na ekranie kineskopu.

F I G.

FIG. 5A

171 352

ZO prąd

ODCHYLANIA

POZIOMEGO

PRĄD ODCHYLANIA PIONOWEGO

FIG. 5B

F 1 G. 6

ŹRÓDŁO PRĄDU

ODCHYLANIA

PIONOWEGO

ŹRÓDŁO PRĄDU

ODCHYLANIA

POZIOMEGO

171 352

FIG. 7A γ

FIG. 7B

171 352 y

FIG. 8A

FIG. 8B

171 352

1 » 1 1 1	1 15B-j 1 1 1
1 1 1 1 1 1	1 1 1 1 1

F I G.9

FIG. 10

171 352

FIG. I

FIG. 2A -

ł2V

FIG. 2B

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Układ odchylający kineskopu kolorowego, zwłaszcza samozbieżnego kineskopu kolorowego z zespołem wyrzutni elektronowej do emitowania wiązek elektronowych umieszczonych w jednej płaszczyźnie, zawierający parę cewek odchylania poziomego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania poziomego z liniami natężenia pola o kształcie poduszkowym oraz parę cewek odchylania pionowego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania pionowego z liniami natężenia pola o kształcie beczkowym, znamienny tym, że do cewek odchylania poziomego (21) dołączona jest para cewek korekcyjnych (24), które są umieszczone w pobliżu osi pionowej (y), prostopadłej do osi środkowej (Zd) kineskopu, symetrycznie względem tej osi pionowej (y), przy czym cewki korekcyjne (24) dołączone są tak, że płynące w nich prądy są synchroniczne i przeciwnie skierowane względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego (21).
2. Układ odchylający kineskopu kolorowego, zwłaszcza samozbieżnego kineskopu kolorowego z zespołem wyrzutni elektronowej do emitowania wiązek elektronowych umieszczonych w jednej płaszczyźnie, zawierający parę cewek odchylania poziomego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania poziomego z liniami natężenia pola o kształcie poduszkowym oraz parę cewek odchylania pionowego do wytwarzania pola magnetycznego odchylania pionowego z liniami natężenia pola o kształcie beczkowym, znamienny tym, że do cewek odchylania poziomego (21) dołączona jest pierwsza para cewek korekcyjnych (24B), które są umieszczone w pobliżu osi pionowej (y), prostopadłej do osi środkowej (z) kineskopu, symetrycznie względem tej osi pionowej (y), przy czym pierwsza para cewek korekcyjnych (24B) dołączona jest tak, że płynące w nich prądy są synchroniczne i przeciwnie skierowane względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego (21); oraz dołączona jest druga para cewek korekcyjnych (24A), które są umieszczone w pobliżu osi pionowej (y) prostopadłej do osi środkowej (2) kineskopu, symetrycznie względem tej osi pionowej (y), przy czym ta druga para cewek korekcyjnych (24A) dołączona jest tak, że płynące w nich prądy są synchroniczne i zgodnie skierowane względem prądów płynących w cewkach odchylania poziomego (21).
3. Układ według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwsza para cewek korekcyjnych (24B) jest usytuowana pomiędzy drugą parą cewek korekcyjnych (24A) i zespołem wyrzutni elektronowej (8) do emitowania wiązek elektronowych umieszczonych w jednej płaszczyźnie.