PL171122B1

PL171122B1 - Pojemnik do rozdzielania plynów,zwlaszcza krwi PL PL PL

Info

Publication number: PL171122B1
Application number: PL92303540A
Authority: PL
Inventors: Niels E Holm
Original assignee: Squibb & Sons Inc
Priority date: 1991-11-11
Filing date: 1992-11-10
Publication date: 1997-03-28
Also published as: ZA928655B; FI105774B; BR9206732A; CN1078382A; CA2121834C; DK184891D0; ATE128857T1; AU2942592A; CA2121834A1; ES2079899T3; US5658533A; WO1993009753A1; SK279337B6; FI942165A0; HU213814B; NO941733L; DK167517B1; CZ281922B6; US5746979A; AU662182B2

Abstract

l Pojemnik do rozdzielania plynów, zwlaszcza krwi, zawierajacy dwa polaczone rozlaczainie zasobniki pierwszy 1 drugi, przy czym pierwszy zasobnik zawiera komore krwi, zas drugi zasobnik komore rozdzielonych skladników krwi, zna- m ienny tym, ze na jednym koncu pierwszego zasobnika (1) jest usytuowany rekaw (6) ze sztywnego materialu 1 lej (7) wylotu (5) zakonczony tuleja (8), zas komora krwi (29) pierwszego zasobni- ka (1) jest polaczona z komora (30) rozdzielonych skladników krwi dlugiego zasobnika (2) za posrednictwem kanalu laczacego (31), ograniczonego tuleja (8) i nalozona na nia koncówka rurowa (10), zamocowana do drugiego zasobnika (2), a na jednym koncu kanalu laczacego (31) jest usytuowane gniazdo (27) zaworu (22) pierwszego zasobnika (1), zas na drugim koncu kanalu laczacego (31) jest usytuowane gniazdo (21) zaworu (16) drugiego zasobnika (2), przy czym na zaworze (16) pierwsze- go zasobnika (1) 1 na zaworze (22) drugiego zasobnika (2) sa uksztaltowane zwrócone do siebie 1 stykajace sie ze soba cylin- dryczne wystepy ( 19, 23; 4 7 , 48), zas od leglosc pomiedzy zwróconymi ku sobie czolowym i powierzchniami zaworu (22) pierwszego zasobnika (1) i zaworu (16) drugiego zasobnika (2) jest wieksza od odleglosci pomiedzy odpowiednimi gniazdami (21, 27) zasobników pierwszego (1) 1 drugiego (2) w polozeniu calkowitego sprzezenia zasobników pierwszego (1) i drugiego (2), 1 jest mniejsza od odleglosci pomiedzy odpowiednimi gniaz- dami (21, 27) zasobników pierwszego (1) 1 drugiego (2) w polo- zeniu doczolowo stykajacych sie ze soba zasobników pierwszego (1) 1 drugiego (2), a ponadto co najmniej jeden z zasobników zawiera elementy ustalajace, utrzymujace zawory (16, 22) w odstepie od gniazd (21, 27), w polozeniu sprzezenia zasobników pierwszego (1) 1 drugiego (2) F ig 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik do rozdzielania płynu, zwłaszcza krwi.

Tego typu pojemniki są stosowane na przykład do sporządzenia tak zwanego kleju do tkanek. Z frakcji krwi są strącane składniki koagulujące, np. fibrynogen, fibronektyna, czynnik VIII i czynnik XIII. Składniki te strąca się na przykład techniką krioprecipitacji lub za pomocą substancji intensyfikujących strącanie, np. alkoholu etylowego. Strącony osad składa się głównie z fibrynogenu i jest używany jako klej do tkanek, np do zasklepiana ran operacyjnych, poprzez dodanie do niego odpowiedniego enzymu, np. trombiny. Podobnie jak w naturze, fibrynogen i trombina tworzą łącznie fibrynę, będącą nierozpuszczalną siatką przypominającego włókna materiału, stanowiącego pewien typ kleju do tkanek, łączącego powierzchnie rany podczas procesu gojenia. Z punktu widzenia późniejszych zjawisk, koncentrat czynników koagulujących, składający się głównie z fibrynogenu, przekształca się i pozytywnie oddziałuje na proces gojenia po operacji.

Znanych jest wiele sposobów rozdzielania krwi na składniki na przykład filtrowanie, odwirowywanie lub kombinacja tych obu sposobów ze sobą. Znane są one powszechnie jako plazmofereza i stosowane są ze względu na to, że w wielu wypadkach wystarczy pacjentowi przeprowadzić transfuzję plazmy krwi, nie pozbawiając jednocześnie dawcy wolno regenerujących się krwinek.

Z opisów patentowych US A 4 714 457, oraz EP A3 0 446 713, EP A 1.0 505 962 znane jest urządzenie do strącania fibrynogenu z krwi zawierające połączone rozdzielne zasobniki z komorą cieczową oraz z komorą na rozdzielane składniki. Ponieważ strącanie odbywa się w specjalnie przystosowanych torebkach, urządzenie to musi zapewniać odpowiednie zamocowanie torebek do bębna wirówki. Jednak wadą tych urządzeń jest to, że wskutek elastyczności torebek, lepki fibrynogen odrywa się od niej i miesza z pozostałą w niej plazmą krwi, co powoduje zmniejszenie jego stężenia.

Pojemnik do rozdzielania płynów, zwłaszcza krwi, według wynalazku, zawierający dwa połączone rozłącznie zasobniki pierwszy i drugi, przy czym pierwszy zasobnik zawiera komorę krwi, zaś drugi zasobnik komorę rozdzielonych składników krwi, charakteryzuje się tym, że na jednym końcu pierwszego zasobnika jest usytuowany rękaw ze sztywnego materiału i lej wylotu zakończony tuleją, zaś komora krwi pierwszego zasobnika jest połączona z komorą rozdzielonych składników krwi drugiego zasobnika za pośrednictwem kanału łączącego, ograniczonego tuleją i nałożoną na nią końcówką rurową, zamocowaną do drugiego zasobnika. Na jednym końcu kanału łączącego jest usytuowane gniazdo zaworu pierwszego zasobnika, zaś na drugim końcu kanału łączącego jest usytuowane gniazdo zaworu drugiego zasobnika. Na zaworze pierwszego zasobnika i na zaworze drugiego zasobnika są ukształtowane zwrócone do siebie i stykające się ze sobą cylindryczne występy. Odległość pomiędzy zwróconymi ku sobie czołowymi powierzchniami zaworu pierwszego zasobnika i zaworu drugiego zasobnika jest większa od odległości pomiędzy odpowiednimi gniazdami zasobników pierwszego i drugiego w położeniu całkowitego sprzężenia zasobników pierwszego i drugiego i jest mniejsza od odległości pomiędzy odpowiednimi gniazdami zasobników pierwszego i drugiego w położeniu doczołowo stykających się ze sobą zasobników pierwszego i drugiego. Co najmniej jeden z zasobników zawiera elementy ustalające, utrzymujące zawory w odstępie od gniazd w położeniu sprzęzenia zasobników pierwszego i drugiego.

Korzystnie cylindryczne występy zaworów zasobników odpowiednio pierwszego i drugiego mają ukształtowane dopasowane do siebie i sprzęgalne rozłącznie elementy zatrzaskowe.

Korzystnie sprzęgalne rozłącznie elementy zatrzaskowe stanowi obwodowy karb ukształtowany na cylindrycznym występie zaworu drugiego zasobnika i ąbwodowy rowek na cylindrycznym występie zaworu pierwszego zasobnika, a cylindryczny występ zaworu pierwszego zasobnika ma wgłębienie, w którym jest umieszczony teleskopowo suwliwie cylindryczny występ zaworu drugiego zasobnika.

Korzystnie elementy ustalające zawierają tuleję ustalającą umieszczoną na zaworze drugiego zasobnika i wystającą w stronę przeciwną względem zaworu pierwszego zasobnika, przy czym tuleja ustalająca jest sprzęgnięta suwliwie z sąsiadującą częścią drugiego zasobnika.

Korzystnie tuleja ustalająca ma wgłębienie, w którym jest umieszczony suwliwie centralny trzpień usytuowany na denku drugiego zasobnika, przeciwległe do gniazda drugiego zasobnika:.

Korzystnie tuleja pierwszego zasobnika ma zewnętrzny gwint, a końcówka rurowa drugiego zasobnika ma wewnętrzny gwint, za pomocą których są sprzęgnięte zasobniki pierwszy i drugi.

Korzystnie zawory zasobników odpowiednio pierwszego i drugiego są zaopatrzone w zawory dociskające do gniazd odpowiednie sprężyny, które są umieszczone wokół trzpieni wystających od zaworów zasobników odpowiednio pierwszego i drugiego, przeciwległe do ich cylindrycznych występów.

Korzystnie co najmniej jeden z zasobników pierwszy lub drugi ma dołączone rurki doprowadzające pierwszą i drugą do dostarczania płynu oraz membranę do odprowadzania ciekłych składników płynu w warunkach sterylnych.

Pojemnik, według wynalazku, zapewnia odpowiednie strącanie fibrynogenu z krwi, umożliwia ponadto sterylne przechowywanie dwóch oddzielnych frakcji w odpowiednich, odłączonych zasobnikach. Dzięki rozwiązaniu, według wynalazku, istnieje możliwość oddzielnego przechowywania fibrynogenu w lodówce do czasu ogrzania go do stanu płynnego, przed jego zastosowaniem i przelaniem do strzykawki w celu użycia jako kleju do tkanek Przydatność pojemnika tego typu jest związana z zastosowaniem zasobników z materiału sztywnego, dzięki czemu fibrynogen strąca się na jego sztywnym dnie. Ponadto na skutek możliwości rozdzielania zasobników pojemnika i automatycznego ich zamykania, podczas ich rozdzielania krew i fibrynogen są łatwo umieszczane w odpowiednich zasobnikach tego pojemnika. W związku z tym, że podczas ruchu rozdzielającego zasobników, odległość pomiędzy zaworami jest mniejsza od odległości pomiędzy gniazdami zaworów, zawory zamykają otwory w każdym zasobniku pojemnika zanim nastąpi ostateczne rozdzielenie zasobników. Podczas ostatniego etapu rozdzielania zasobników zapewnione jest automatyczne uszczelnienie zasobników pojemnika bez możliwości niepożądanego manipulowania nim.

Dzięki rozwiązaniu, według wynalazku, zapewniona jest sterylność każdej operacji związanej z podawaniem płynu do pojemnika oraz z doprowadzaniem składników płynu przez jego ściankę. W rezultacie istnieje możliwość usuwania fibrynogenu z danego segmentu bez konieczności otwierania zaworu.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny pojemnika według wynalazku, w widoku z boku, fig. 2 przedstawia dolną część pojemnika z fig. 1 w powiększeniu, fig. 3-pojemnik z fig. 1, w położeniu podczas ruchu rozdzielającego zasobniki pojemnika, fig. 4 - pojemnik z fig. 2, w którym zasobniki pojemnika są rozłączone, zaś fig. 5 przedstawia schematycznie przekrój poprzeczny innego przykładu wykonania pojemnika według wynalazku.

Przedstawiony na fig. 1 do 4 pojemnik ma postać dwóch połączonych ze sobą rozdzielnie zasobników pierwszego 1 i drugiego 2. Przy czym pierwszy zasobnik 1 zawiera komorę krwi 29, zaś drugi zasobnik 2 komorę 30 na oddzielone składniki. Na końcu pierwszego zasobnika 1 jest usytuowany rękaw 6 ze sztywnego materiału.

Komora krwi pierwszego zasobnika 1 ma symetryczny wylot 5 usytuowany w osi pojemnika. W komorze krwi 29 jest umieszczona torebka 3 bez dna, połączona za pomocą zgrzeiny 4 na dolnym jej końcu, która po umieszczeniu jej w komorze krwi 29 zajmuje położenie pomiędzy wylotem 5 pierwszego zasobnika 1, opierającym się o wewnętrzną powierzchnię torebki 3 (jak to przedstawiono na fig. 1), a rękawem 6 przylegającym do zewnętrznej powierzchni torebki 3 na krew. Wylot 5 zakończony jest lejem 7 połączonym z tuleją 8, na której zewnętrznej powierzchni jest ukształtowany gwint 9.

Drugi zasobnik 2 jest osadzony osiowo i symetrycznie na pierwszym zasobniku 1 za pomocą nagwintowanej od wewnątrz końcówki rurowej 10. Gwint wewnętrzny 11 końcówki rurowej 10 jest dopasowany do gwintu 9 tulei 8. Drugi zasobnik 2 zawiera część cylindryczną 13, która za pośrednictwem łącznika 12 jest połączona z końcówką rurową 10. Swobodny koniec drugiego zasobnika 2 jest zakończony denkiem 14 z wystającym do wewnątrz, usytuowanym w osi pojemnika i stanowiącym element ustalający, centralnym trzpieniem 15, przy czym denko 14 ma wywinięty do wewnątrz obwodowy kołnierz 15'.

Na centralny trzpień 15 jest nałożony zawór 16 zawierający tuleję ustalającą 17, która jest sprzęgnięta z centralnym trzpieniem 15 usytuowanym na denku 14. Tuleja ustalająca 17 jest połączona za pośrednictwem łącznika 18 z cylindrycznym występem 19, który ma średnicę mniejszą niż tuleja ustalająca 17. Obszar przejściowy zaworu 16 drugiego zasobnika 2. pomiędzy tuleją ustalającą 17 a łącznikiem 18, jest szczelnie dopasowany do współpracy z sąsiadującą powierzchnią wewnętrzną gwintowanej końcówki rurowej 10 drugiego zasobnika 2, która tworzy gniazdo 21 zaworu 16. Gniazdo 21 i zawór 16 są dopasowane tak, że przy ich współpracy występują siły tarcia.

Na cylindrycznym występie 19 zaworu 16 drugiego zasobnika 2 jest osadzony suwliwie zawór 22 pierwszego zasobnika 1. Zawór 22 pierwszego zasobnika 1 ma cylindryczny występ 23, który otacza cylindryczny występ 19 drugiego zasobnika 2.

Wewnątrz cylindrycznego występu 23 zaworu 22 pierwszego zasobnika 1 jest usytuowana poprzeczna ścianka 24. Podobnie jak w zaworze 16 drugiego zasobnika 2, zawór 22 pierwszego zasobnika 1 ma stożkowy łącznik 25 ułożony w przeciwnym końcu względem cylindrycznego występu 23 zaworu 16 i kończący się cylindryczną częścią 26. Cylindryczna część 26 ma kształt dopasowany do wewnętrznej powierzchni wylotu 5 pierwszego zasobnika 1, stanowiącej gniazdo 27 dla zaworu 22 pierwszego zasobnika 1. Gniazdo 27 zaworu 22 i zawór 22 są dopasowane do siebie, tak, aby przy ich współpracy występowały siły tarcia.

Koniec zaworu 22 pierwszego zasobnika 1 skierowany do środka torebki 3 na krew, jest zamknięty za pomocą przyklejonego do niego stożkowego kapturka 28.

Jak przedstawiono na fig. 12 współpracujące teleskopowo suwliwie cylindryczne występy 19 i 23 dwóch zaworów 16 i 22 drugiego zasobnika 2 i pierwszego zasobnika 1 mają długość tak dobraną, że w położeniu całkowitego sprzężenia zasobników 1,2, pokazanym na fig. 1 i 2, oba zawory 16 i 22 są utrzymywane wewnątrz odpowiednich zasobników drugiego 2, i pierwszego 1, w pewnej odległości od odpowiednich gniazd 21, 27 przy czymjak przedstawiono na fig. 1 i 2 położenie zaworów 1(6,22 jest ustalone za pomocą centralnego trzpienia 15. Wewnętrzne komory 29,30 obu zasobników pierwszego 1 i drugiego 2 są ze sobą połączone za pośrednictwem kanału łączącego 31. Kanał łączący 31 jest ukształtowany przez tuleję 8 i końcówkę rurową 10, nałożone odpowiednio na siebie.

Jak przedstawiono na fig. 4 cylindryczny występ 19 zaworu 16 drugiego zasobnika 2 jest zaopatrzony w obwodowy karb 32. Odpowiednio, na wewnętrznej powierzchni cylindrycznego występu 23 zaworu 22 pierwszego zasobnika 1 jest ukształtowany obwodowy rowek 33. Karb 32 i rowek 33 są dopasowane do siebie i są sprzęgane ze sobą poprzez zatrzaśnięcie, po którym zawór 22 pierwszego zasobnika 1 jest umieszczony na zaworze 16 drugiego zasobnika 2 w położeniu przedstawionym na fig. 1, przy czym można je rozłączyć tylko za pomocą skierowanej osiowo siły o określonej wartości.

Jak przedstawiono na fig. 3, odległość pomiędzy dwoma zaworami 16 i 22 w położeniu, w którym karb 32 jest sprzężony z rowkiem 33, jest tak dobrana, że po częściowym rozkręceniu obu zasobników 1 i 2, zawory 16 i 22 są całkowicie osadzone w swoich gniazdach 21 i 27, a ich gwinty 9 i 11 są ze sobą częściowo sprzężone. Jak pokazano również na fig. 3 w położeniu całkowitego sprzężenia zaworów 16 i 22 ze swoimi gniazdami 21 i 27 zawór 16 drugiego zasobnika 2 jest częściowo połączony z centralnym trzpieniem 15 usytuowanym na denku 14 drugiego zasobnika 2. Połączenie zaworów 16 i 22 za pomocą karbu 32 i rowka 33 zapewnia utrzymanie ich połączenia aż do dociągnięcia ich do gniazd 21 i 27.

Jak pokazano na fig. 4, dalsze rozkręcania zasobników pierwszego 1 i drugiego 2 powoduje rozłączenie obu zaworów 16 i 22 ale zapewnia utrzymanie ich szczelnego sprzężenia z odpowiednimi gniazdami 21 i 27.

Jak przedstawiono na fig. 1 w pierwszym zasobniku 1 pojemnika jest osadzona pierwsza rurka doprowadzająca 34 do dostarczania krwi do pierwszego zasobnika 1. Ponadto do pierwszego zasobnika 1 jest podłączona druga rurka doprowadzająca 35 do dostarczania na przykład alkoholu etylowego w warunkach sterylnych za pośrednictwem filtru 36. Alkohol ten przyspiesza strącanie koncentratu czynników koagulujących w pojemniku.

Na łączniku 12 drugiego zasobnika 2 pojemnika jest usytuowana gumowa membrana 37 umożliwiająca wyciąganie koncentratu z drugiego zasobnika 2 za pomocą strzykawki w warunkach sterylnych.

Zewnętrzny rękaw 6 pełni dwie funkcje, po pierwsze służy do napełnienia torebki 3 poprzez wylot 5 drugiego zasobnika 2 oraz nadaje pojemnikowi estetyczny wygląd. Po szczelnym dokręceniu do siebie obu zasobników 1 i 2 rękaw 6 przylega do szerokiej części cylindrycznej 13 drugiego zasobnika 2.

Podczas użytkowania pojemnika według wynalazku, krew dostarcza się do niego pierwszą rurką doprowadzającą 34. Po dodaniu odpowiednich substancji przyspieszających strącanie czynników koagulujących poprzez drugą rurkę doprowadzającą 35 rozpoczyna się. konwencjonalny proces strącania, np. krioprecipitacja. Następnie pojemnik jest poddawany odwirowywaniu, a koncentrat o dużej lepkości osadza się w komorze 30 rozdzielonych składników drugiego zasobnika 2. Po zebraniu koncentratu pojemnik jest obracany a pierwszy zasobnik 1 zawierający torebkę 3 jest umieszczony u dołu. W rezultacie krew wpływa do torebki 3, natomiast koncentrat fibrynogenu, lub czynników koagulujących pozostaje w drugim zasobniku 2 pojemnika, który w tej chwili jest u góry. Następnie rozdziela się oba zasobniki pierwszy 1 i drugi 2 poprzez ich rozkręcenie.

W miarę jak podczas ruchu rozdzielającego, oba zasobniki 1, 2 pojemnika stopniowo dochodzą do położenia przedstawionego na fig. 3, oba zawory 16 i 22 są dociągane od siebie do momentu umieszczenia ich w odpowiednich gniazdach 21 i 27. W wyniku dalszego rozkręcania podczas ostatniego etapu ruchu rozdzielającego oba zasobniki 1 i 2 pojemnika od siebie, następuje rozłączenie zaworów 16 i 22. Oba zasobniki 1 i 2 rozdzielają się, jak przedstawiono na fig. 4, dzięki czemu można nimi dalej manipulować oddzielnie w zależności od potrzeb Drugi zasobnik 2 pojemnika z koncentratem wkłada się do lodówki w celu przechowania. Przed ewentualnym zastosowaniem koncentratu należy go podgrzewać do takiego stanu płynności, żeby można go było wyciągnąć przez gumową membranę 37.

Na figurze 5 przedstawiono schematycznie drugi przykład wykonania pojemnika według wynalazku, w którym części odpowiadające funkcjonalnie częściom z przykładów wykonania pokazanych na fig. 1 do 4 oznakowano takimi samymi numerami. Pojemnik z fig. 5 również zawiera dwa zasobniki pierwszy 1 i drugi 2, które są skręcane za pomocą krótkiego gwintu. Wokół złącza jest umieszczony fartuch 40 zapewniający jego szczelność i sterylność. Na fig. 5 przedstawiono go schematycznie. Po rozkręceniu obu zasobników 1, 2 i odsunięciu ich na pewną, krótką odległość od siebie zrywa się fartuch 40. W każdym zasobniku 1 i 2 jest umieszczony odpowiednio zawór 16 i 22, współpracujący z odpowiadającym mu gniazdem 21 i 27, oba zawory 16 i 22 mają ukształtowane trzpienie 41 i 42 zwrócone w kierunku na zewnątrz od gniazd 21, 27.

Trzpienie 41,42 stanowią pary elementów ustalających i są umieszczone w tulejach prowadzących 43 i 44. Wokół każdego trzpienia 41 i 42 umieszczona jest sprężyna 45 i 46, która dociska zawory 16122 do ich gniazd 21 i 27. Ponadto zawory 16 i 22 mają uformowane występy 47 i 48 ułożone w kierunku do siebie i stykające się ze sobą w położeniu przedstawionym na fig. 5.

Zawory 16 i 22 stykają się z końcówkami tulei prowadzących 43 i 44 usytuowanych odpowiednio w zasobnikach pierwszym 1 i drugim 2, w pewnej odległości od gniazd 21 i 27. Oddzielanie od siebie zasobników pierwszego 1 i drugiego 2 pojemnika powoduje oddziaływanie sprężyn 45 i 46, które dociskają zawory 16 i 22 do ich odpowiednich gniazd 21 i 27 Długość dwóch stykających się ze sobą występów 47 i 48 jest tak dobrana, że gniazda 21 i 27 są sprzęgnięte ze sobą zanim zostanie rozerwany fartuch 40.

Pojemnik, według przykładu wykonania przedstawionego na fig. 5 jest używany w taki sam sposób, jak opisano powyżej.

Pojemnik, według wynalazku, można łatwo wytwarzać z elementów formowanych wtryskowo, przy czym w przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 1 do 4, oba zawory 16 i 22 są mocowane przed przyklejeniem torebki 3 na krew do wylotu 5. Przed przymocowaniem zaworu 22 pierwszego zasobnika 1 do zaworu 16, drugiego zasobnika 2 zawór 16 jest osadzany na centralnym trzpieniu 15 denka 14, który jest następnie przyklejany do drugiego zasobnika 2 pojemnika.

Torebka 3 na krew jest mocowana za pomocą kleju, ale można ją również mocować za pomocą zgrzewania. Zarówno zasobnik pierwszy 1 jak i drugi 2, zawory 16 i 22 i wylot 5 pierwszego zasobnika 1 oraz rękaw 6 są wykonane ze sztywnego tworzywa sztucznego o odpowiednich do tego celu własnościach, np. z polichlorku winylu.

Wynalazek opisano w korzystnych przykładach wykonania, ale istnieje możliwość wprowadzenia w nim wielu modyfikacji bez odchodzenia od jego istoty Na przykład, pojemnik pokazany na fig. 1 do 4 może mieć inny kształt niż osiowo symetryczny. Ponadto niezbędną szczelność pojemnika można uzyskać-za pomocą różnorodnych elementów uszczelniających.

Korzystnie, opisany pojemnik jest przeznaczony do stosowania do krwi, ale oczywiście, można go również stosować do innych płynów zawierających substancje w stanie umożliwiającym rozdzielanie.

171 122

77 U4

Fig.2

171 122

Fig.3

Fig.2 ^k74

171 122

42 44

Fig. 5

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4.00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Pojemnik do rozdzielania płynów, zwłaszcza krwi, zawierający dwa połączone rozłączalnie zasobniki pierwszy i drugi, przy czym pierwszy zasobnik zawiera komorę krwi, zaś drugi zasobnik komorę rozdzielonych składników krwi, znamienny tym, że na jednym końcu pierwszego zasobnika (1) jest usytuowany rękaw (6) ze sztywnego materiału i lej (7) wylotu (5) zakończony tuleją (8), zaś komora krwi (29) pierwszego zasobnika (1) jest połączona z komorą (30) rozdzielonych składników krwi drugiego zasobnika (2) za pośrednictwem kanału łączącego (31) , ograniczonego tuleją (8) i nałożonąna niąkońcówkąrurową (10), zamocowań ądo drugiego zasobnika (2), a na jednym końcu kanału łączącego (31) jest usytuowane gniazdo (27) zaworu (22) pierwszego zasobnika (1), zaś na drugim końcu kanału łączącego (31) jest usytuowane gniazdo (21) zaworu (16) drugiego zasobnika (2), przy czym na zaworze (16) pierwszego zasobnika (1) i na zaworze (22) drugiego zasobnika (2) są ukształtowane zwrócone do siebie i stykające się ze sobą cylindryczne występy (19,23; 47,48), zaś odległość pomiędzy zwróconymi ku sobie czołowymi powierzchniami zaworu (22) pierwszego zasobnika (1) i zaworu (16) drugiego zasobnika (2) jest większa od odległości pomiędzy odpowiednimi gniazdami (21, 27) zasobników pierwszego (1) i drugiego (2) w położeniu całkowitego sprzężenia zasobników pierwszego (1) i drugiego (2), i jest mniejsza od odległości pomiędzy odpowiednimi gniazdami (21, 27) zasobników pierwszego (1) i drugiego (2) w położeniu doczołowo stykających się ze sobą zasobników pierwszego (1) i drugiego (2), a ponadto co najmniej jeden z zasobników zawiera elementy ustalające, utrzymujące zawory (16, 22) w odstępie od gniazd (21, 27), w położeniu sprzężenia zasobników pierwszego (1) i drugiego (2).
2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że cylindryczne występy (19,23) zaworów (16,22) odpowiednio zasobników pierwszego (1) i drugiego (2) mają ukształtowane dopasowane do siebie i sprzęgalne rozłącznie elementy zatrzaskowe.
3. Pojemnik według zastrz. 2, znamienny tym, że sprzęgalne rozłącznie elementy zatrzaskowe stanowi obwodowy karb (32) ukształtowany na cylindrycznym występie (19) zaworu (16) drugiego zasobnika (2) i obwodowy rowek (33) na cylindrycznym występie (23) zaworu (22) pierwszego zasobnika (1), a cylindryczny występ (23) zaworu (22) pierwszego zasobnika (1) ma wgłębienie, w którym jest umieszczony teleskopowo suwliwie cylindryczny występ (19) zaworu (16) drugiego zasobnika (2).
4. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy ustalające zawierają tuleję ustalającą (17) umieszczoną na zaworze (16) drugiego zasobnika (2) i wystającą w stronę przeciwną względem zaworu (22) pierwszego zasobnika (1), przy czym tuleja ustalająca (17) jest sprzęgnięta suwliwie z sąsiadującą częścią drugiego zasobnika (2).
5. Pojemnik według zastrz. 4, znamienny tym, że tuleja ustalająca (17) ma wgłębienie, w którym jest umieszczony suwliwie centralny trzpień (15) usytuowany na denku (14) drugiego zasobnika (2), przeciwległe do gniazda (21) drugiego zasobnika (2).
6 Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że tuleja (8) pierwszego zasobnika (1) ma zewnętrzny gwint (9), a końcówka rurowa (10) drugiego zasobnika (2) ma wewnętrzny gwint (11), za pomocą których są sprzęgnięte zasobniki pierwszy (1) i drugi (2).
7. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że zawory (16, 22) zasobników odpowiednio drugiego (2) i pierwszego (1) są zaopatrzone w zawory (16,22) dociskające do gniazd (21, 27) odpowiednie sprężyny (45, 46), które są umieszczone wokół trzpieni (41, 42) wystających od zaworów (16, 22) zasobników odpowiednio drugiego (2) i pierwszego (1) przeciwległe do ich cylindrycznych występów (47, 48).
8. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jeden z zasobników pierwszy (1) lub drugi (2) ma dołączone rurki doprowadzające pierwszą (34) i drugą (35) do dostarczania płynu oraz membranę (36) do odprowadzania ciekłych składników płynu w warunkach sterylnych.