PL170475B1

PL170475B1 - Srodek grzybobójczy PL

Info

Publication number: PL170475B1
Application number: PL29431092A
Authority: PL
Inventors: Gilles Rouas
Original assignee: Sandoz Ag
Priority date: 1991-04-24
Filing date: 1992-04-23
Publication date: 1996-12-31
Also published as: FR2675663A1; HU209901B; MA22510A1; HU9201232D0; EP0511167B1; RO112804B1; BR9201498A; ES2094333T3; MX9201871A; PL294310A1; BG61471B1; HUT60894A; EP0511167A1; GR3022096T3

Abstract

1. Srodek grzybobójczy, zawierajacy substancje czynna w polaczeniu z dopuszczalnym w rolnictwie rozcienczalnikiem do zwalczania maczniaka rzekomego, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera a-(4-chlorofenylo)- a-(1-cyklopropyloetylo)-1H -1,2,4-triazolo- 1-etanol (cyprokonazol) (b) oraz ditiokarbaminianowa substancje grzybobójcza (a) wybrana z substancji obejmujacych polimeryczny etylenobis(ditiokarbaminian)cynkowy (zineb), polimeryczny etylenobis(ditiokarbaminian)manganawy (maneb), kompleks etylenobis(ditio- karbaminianu)manganawego i soli miedziowej, zawierajacy 13,7% Mn i 4,0% Cu (mankoper), kompleks polimerycznego etylenobis(ditiokarbaminianu)manganawego z sola cynku (manko- zeb) oraz polimeryczny propylenobis(ditiokarbaminian)cynku (propineb), przy czym ilosc skladnika (b) w stosunku wagowym do skladnika (a) wynosi 1:420-1:14. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek grzybobójczy, zwłaszcza do zwalczania mączniaka rzekomego u roślin.

Mączniak rzekomyjestchorobąkryptogamicznąpowodującąpoważne spustoszenie wśród roślin, zwłaszcza ziemniaków, pomidorów, a w szczególności winorośli. Grzyby odpowiedzialne za tę chorobę należą do rzędu Domycetes, takich jak Plasmopara viticola na winorośli i Phytophtora infestans na ziemniakach i pomidorach. Pewna liczba środków do zwalczania mączniaka rzekomego jest dostępna w handlu. Spośród nich ditiokarbaminianowe środki grzybobójcze stosuje się zasadniczo do zwalczania mączniaka rzekomego, na przykład mankozeb, w dawkach od 160 do 320 g/hl w zależności między innymi od traktowanych roślin. Jednakże stosowanie tych środków nie jest w pełni zadowalające. Związki te są zapobiegawczymi substancjami grzybobójczymi działającymi przez kontakt i w związku z tym ich skuteczność jest ograniczona przez fakt, że są one łatwo zmywalne przez deszcz i że części roślin uformowane po traktowaniu nie są chronione, co oznacza konieczność ponownego traktowania i w związku z tym dodatkowego dostarczania substancji czynnej, co zwiększa koszty traktowania i ryzyko zanieczyszczenia środowiska.

Nieoczekiwanie stwierdzono, że substancje grzybobójcze hamujące biosyntezę ergosterolu (substancje grzybobójcze EBI) należące do rodziny triazolu są zdolne do znacznego zmniejszenia dawki ditiokarbaminianowego środka grzybobójczego niezbędnej do zwalczania mączniaka rzekomego u roślin przy utrzymaniu najwyższej skuteczności. Szczególnie niespodziewany jest fakt, że środki grzybobójcze EBI dozwalając na zwalczanie rdzy i mączniaka rzekomego u roślin są zasadniczo nieskuteczne wobec mączniaka rzekomego u roślin, który należy do grzybów Domycetes nie syntezujących steroli.

170 475

Przedmiotem wynalazku jest środek grzybobójczy do zwalczania mączniaka rzekomego, zawierający jako substancje czynną α-(4-chlorofenylo)-a-(1-cyklopropyloetylo)-1H-1,2,4-tnazolo1-etanol (cyprokonazol) (b) oraz ditiokarbaminianową substancję grzybobójczą (a) wybraną z substancji obejmujących polimeryczny etylenobis(ditiokarbaminian)cynkowy (zineb), polimeryczny etylenobis(ditiokarbaminian)manganawy (maneb), kompleks etylenobis(ditiokarbaminianu)manganawego i soli miedziowej, zawierający 13,7% Mn i 4,0% Cu (mankoper), kompleks polimerycznego etylenobis(ditiokarbaminianu) manganawego z solą cynku (mankozeb) oraz polimeryczny propylenobis(ditiokarbaminian)cynku (propineb), przy czym ilość składnika (b) w stosunku wagowym do składnika (a) wynosi 1:420 -1:14.

Ilość składnika (b) niezbędna do uzyskania żądanego efektu jest równa lub niższa w porównaniu z dawką konieczną do zwalczania rdzy i/lub mączniaka rzekomego u roślin. Dawkę triazolowej substancji grzybobójczej EBI niezbędną do zwalczania rdzy i/lub mączniaka rzekomego u roślin określa się dalej jako dawkę skuteczną.

Składnik (b) stosuje się korzystnie w ilości, która jest niższa od dawki skutecznej.

Ilość stosowanej triazolowej substancji grzybobójczej EBI (cyprokonazolu) i ditiokarbaminianowej substancji grzybobójczej zależy od różnych czynników, takich jak stosowane składniki, typ traktowania (rośliny, gleba), sposób traktowania (na przykład rozpylanie, opylanie), cel traktowania (profilaktyczny czy fitoterapeutyczny) oraz okres aplikowania. Na ogół jednak zadowalające wyniki uzyskuje się, stosując na mączniak rzekomy albo na rośliny 0,005 - 0J00 kg, korzystnie 0,005 - 0,050, zwłaszcza 0,005 - 0,030 kg, w szczególności 0,005 - 0,020 kg, najkorzystniej 0,005 - 0,015 kg triazolowej substancji grzybobójczej EBI (cyprokonazolu) na hektar, wraz z 0,7 -22,1 kg/ha, korzystnie 1,2 - 1,8 kg/ha, zwłaszcza 1,3 -1,6 kg/ha, w szczególności 1,3 -1,5 kg/ha ditiokarbaminianowej substancji grzybobójczej, zwłaszcza mankozebu.

Szczególnie korzystne wyniki w zwalczaniu mączniaka rzekomego na winorośli uzyskuje się, stosując 0,005 - 0,015 kg/ha, korzystnie 0,01 kg/ha cyprokonazolu wraz z 1,3- 1,5 kg/ha, korzystnie 1,4 kg/ha mankozebu.

Aplikowanie triazolowej substancji grzybobójczej EBI oraz ditiokarbaminianowej substancji grzybobójczej czy to razem czy też oddzielnie można prowadzić według znanych metod z zastosowaniem konwencjonalnego wyposażenia. Związki stosuje się korzystnie drogą rozpylania, przy użyciu w zasadzie 0,05 - 15 hl na hektar, na przykład 0,05 - 0,5 hl/ha w przypadku stosowania powietrznego i 2-15 hl/ha w przypadku stosowania zwyczajowego (naziemnego lub do gleby).

Zgodnie z wynalazkiem i zgodnie z tym, co wiadomo z literatury triazolowe substancje grzybobójcze EBI są substancjami grzybobójczymi należącymi do klasy triazoli, które są aktywne wobec rdzy i mączniaka rzekomego na przykład wskutek hamowania C-14 demetylacji w biosyntezie ergosterolu u grzybów odpowiedzialnych za te choroby, lecz zasadniczo obojętne wobec mączniaka rzekomego na roślinach. Dawka niezbędna do zwalczania rdzy i/lub mączniaka rzekomego za pomocą triazolowych substancji grzybobójczych EBI na roślinach jest znana. Ta dawka skuteczna jest zmienna w zależności od stosowanej substancji grzybobójczej EBI i wynosi na ogół 10 - 100 g/ha i może być nawet niższa w zależności od konkretnej stosowanej substancji grzybobójczej EBI. Dawka ta może na przykład wynosić 10 - 12 g/ha dla cyprokonazolu w przypadku traktowania mączniaka rzekomego na winorośli. Zgodnie z wynalazkiem ilość składnika (b) stosowana do uzyskania zwiększonego efektu w aktywności grzybobójczej składnika (a) wobec mączniaka rzekomego jest zazwyczaj równa lub niższa w stosunku do dawki skutecznej; zwiększony efekt obserwuje się nawet przy zastosowaniu składnika (a) w ilości 50% i mniej, nawet 75% i mniej, a szczególnie niespodziewanie nawet 85% i mniej w porównaniu z dawką skuteczną. Do zwalczania mączniaka rzekomego u roślin składnik (a) w przypadku, gdy aplikuje się go bez składnika (b), stosuje się zazwyczaj w dawce 2,5 - 3 kg/ha, zwykle 2,8 kg/ha. Triazolowe substancje grzybobójcze EBI zgodnie z wynalazkiem dozwalają na obniżenie tych dawek w przypadku zwalczania mączniaka rzekomego u roślin. Obniżenie dawki składnika (a) jest znaczne i może wynosić 25% lub więcej, zwłaszcza ponad 40%, a w szczególności 50% i więcej.

170 475

Mieszaniny triazolowych substancji grzybobójczych EBI z mankozebem były już proponowane. Tak więc mieszaninę myklobutanilu i mankozebu proponowano do zwalczania mączniaka prawdziwego, czarnej zgnilizny, mączniaka rzekomego i pasożytniczego pszenica różowego na winorośli. Tak jak w przypadku innych znanych mieszanin mankozebu i substancji grzybobójczych innych niż należące do rodziny triazoli, aktywność tej mieszaniny wobec mączniaka rzekomego opiera się wyłącznie na normalnie stosowanej dawce mankozebu (2,8 kg/ha), przy czym myklobutanol dodaje się do tego ostatniego w normalnej dawce w celu rozszerzenia zakresu działania mankozebu pod kątem zwalczania również mączniaka prawdziwego. We wszystkich tych mieszaninach substancji grzybobójczych EBI nie stosuje się w celu obniżenia dawki mankozebu niezbędnej do zwalczania mączniaka rzekomego i nie stosuje się go w dawce niższej od dawki skutecznej. Proponowano również mieszaninę cyprokonazolu i mankozebu. Jednak mieszanina ta miała na celu zwalczanie tylko rdzy, mączniaka prawdziwego i raka kolanka pszenicy, a nie mączniaka rzekomego u roślin. Mankozeb w tej mieszaninie stosuje się jedynie do uzupełnienia zwykłej dawki cyprokonazolu do zwalczania kryptogamicznych chorób pszenicy.

Triazolowe substancje grzybobójcze EBI są znane i ich aktywność wobec rdzy i mączniaka prawdziwego u roślin jest szeroko opisana w literaturze. Jako przykłady triazolowych substancji grzybobójczych EBI można wymienić epoksykonazol, tetrakonazol, bromikonazol, heksakonazol, flusilazol, etakonazol, tebukonazol, cyprokonazol, difenokonazol, triadimefon, triadimenol, propikonazol, diklobutrazol, bitertanol, penkonazol, flutriafol i dinikonazol. Jako triazolową substancję grzybobójczą EBI należącą do klasy triazoli stosuje się w środku według wynalazku cyprokonazol. Jako ditiokarbaminianową substancję grzybobójczą stosuje się korzystnie mankozeb.

Określenie obniżona ilość składnika (a) dotyczy ilości niższej niż ilość składnika (a) skuteczna w przypadku zwalczania mączniaka rzekomego wówczas, gdy składnik ten stosuje się jako jedyną substancję czynną.

Ilość, przy której ilość składnika (a) skuteczną do zwalczania mączniaka rzekomego można obniżyć w stosunku do ilości stosowanej w przypadku aplikowania go jako jedynej substancji czynnej, jest wskaźnikiem efektu wzmagającego działanie składnika (b), gdy ten ostatni w przypadku stosowania go jako jedynej substancji czynnej nie wykazuje zasadniczo aktywności wobec mączniaka rzekomego.

Jak już wyżej wspomniano, zawartość składnika (b) w środku grzybobójczym według wynalazku dobiera się korzystnie tak, aby stosowana dawka była równa dawce skutecznej (to jest 10 - 100 g/ha) lub niższa. Zadowalające wyniki wzmagającego działania uzyskuje się na ogół przy zawartości składnika (b) odpowiadającego dawce w zakresie 5 - 100 g, zwłaszcza 5 50 g składnika (b) na hektar.

Zawartość składnika (a) w środku grzybobójczym według wynalazku dobiera się korzystnie tak, aby jego objętość stosowana na hektar (jeśli to pożądane, po rozcieńczeniu np. wodą) zawierała 0,7 -2,1 kg produktu.

Środek według wynalazku korzystnie zawiera mankozeb jako składnik (a).

W mieszaninie według wynalazku stosunek wagowy triazolowej substancji grzybobójczej EBI do ditiokarbaminianowej substancji grzybobójczej, jak wyżej podano, wynosi korzystnie 1:420 do 1:14, zwłaszcza 1:360 do 1:40, w szczególności 1:320 do 1:65, najkorzystniej 1:300 do 3:260 (to jest około 1:87). Odpowiedni stosunek wagowy wynosi na przykład 1:130 do 150, zwłaszcza 1:140.

Na ogół szczególnie korzystnie stosuje się co najmniej 110 części wagowych ditiokarbaminianowej substancji grzybobójczej wraz z 1 częścią wagową triazolowej substancji grzybobójczej EBI. Wyżej określona mieszanina składników (a) i (b) odznacza się doskonałą aktywnością grzybobójczą wobec mączniaka rzekomego u roślin. W szczególności mieszanina ta okazała się skuteczna w przypadku zwalczania mączniaka rzekomego na winorośli, ziemniakach, tytoniu, roślinach ozdobnych i handlowych roślinach ogrodowych, takich jak pomidory, groch, salataitp., zwłaszcza w przypadku zwalczania mączniaka rzekomego na winorośli.

170 475

W przypadku winorośli mieszanina ta wykazuje również działanie grzybobójcze wobec mączniaka prawdziwego i innych drugorzędnych chorób winorośli, takich jak czarna zgnilizna i pasożytniczy pszeniec różowy. Mieszanina składników (a) i (b), jak wyżej podano, nadaje się zwłaszcza do zwalczania mączniaka rzekomego u roślin, takich jak winorośl, ziemniaki, tytoń, pomidory i inne psiankowate, owoce cytrusowe, truskawki, warzywa i rośliny ozdobne, na przykład do zwalczania grzybów rodzaju Plasmopara takich jak Plasmopara viticola na winorośli, rodzaju Phytophthora, na przykład Phytophthora infestans w uprawach ziemniaka, pomidorów i innych psiankowatych, Phytophthora parasitica w uprawach pomidorów i innych psiankowatych, Phytophthora cryptogaea w uprawach pomidorów i innych psiankowatych oraz Phytophthora cactorum i Phytophthora fragariae w uprawach truskawek, rodzaj Bremia, na przykład Bremia lactucae w roślinach takich, jak sałata, rodzaju Peronospora, na przykład Peronospora tabacina w tytoniu, jak również do zwalczania grzybów rodzaju Guignardia, na przykład Guignardia bidwellii na winorośli, rodzaju Pseudopeziza, na przykład Pseudopeziza tracheiphila na winorośli i rodzaju Botrytis na winorośli i sałacie, na przykład Botrytis cinerea na winorośli.

Wyżej opisaną mieszaninę składników (a) i (b) stosuje się korzystnie do zwalczania mączniaka rzekomego na winorośli.

Korzystnie wynalazek dotyczy mieszaniny zawierającej cyprokonazol i mankozeb, w wyżej podanych stosunkach wagowych, do zwalczania mączniaka rzekomego na winorośli. Mieszanina taka dozwala na zwalczanie mączniaka rzekomego na winorośli przy dawce mankozebu wynoszącej 1,4 kg/ha zamiast 2,8 kg/ha.

Środki według wynalazku mogą występować w postaci stałej lub ciekłej, na przykład w postaci proszku zwilżalnego, w postaci stężonej zawiesiny dającej się dyspergować w wodzie, jako proszek do opylania, jako granulat albo jako kompozycja o opóźnionym działaniu, przy czym zawierają zwykle stosowane rozcieńczalniki. Możnaje wytwarzać według znanych metod, na przykład drogą mieszania substancji czynnych z rozcieńczalnikiem i ewentualnie innymi substancjami, takimi jak substancje powierzchniowo czynne.

Rozcieńczalniki mogą być produktami ciekłymi lub stałymi, dopuszczalnymi w rolnictwie, które można dodawać do substancji czynnych w celu przeprowadzenia ich w postać do łatwiejszego lub ulepszonego aplikowania, albo w celu doprowadzenia ich do żądanego stężenia. Jako rozcieńczalniki można stosować na przykład talk, kaolin, ziemię okrzemkową, poliglikole lub wodę.

Środki przeznaczone do rozpylania, takie jak koncentraty do dyspergowania w wodzie lub proszki zwilżalne, mogą zawierać substancje powierzchniowo czynne, takie jak środki zwilżające i dyspergujące, na przykład produkty kondensacji formaldehydu z naftalenosulfonianem, alkiloarylosulfoniany, ligninosulfoniany, siarczany alkoholi szeregu tłuszczowego, etoksylowane alkilofenole i etoksylowane alkohole szeregu tłuszczowego.

Na ogół środek grzybobójczy zawiera 0,01 - 90% wagowych substancji czynnej, 0 - 20% wagowych substancji powierzchniowo czynnej dopuszczalnej w rolnictwie i 99,99 - 20% wagowych jednego lub kilku stałych lub ciekłych rozcieńczalników, przy czym substancję czynną stosuje się w wyżej podanym stosunku. Postacie stężone zawierają na ogół około 2 90%, korzystnie około 5 - 70% wagowych substancji czynnych. Postacie gotowe do użytku mogą na przykład zawierać 0,01 - 45% wagowych, korzystnie 0,01 - 5% wagowych substancji czynnych.

Przykłady odpowiednich do aplikowania postaci środka grzybobójczego według wynalazku zawierają 0,7 -2,1 kg składnika (a) w 1000 litrach cieczy do opryskiwania.

Dodatkowo do zwykle stosowanych rozcieńczalników i substancji powierzchniowo czynnych środki według wynalazku mogą zawierać inne dodatki o specyficznym działaniu, takie jak np. stabilizatory, środki polepszające przyczepność do roślin, inhibitory korozji, środki przeciwpienne i barwniki.

W następujących przykładach wyjaśniających wynalazek, lecz nie ograniczających jego zakresu części oznaczają części wagowe.

170 475

Przykład I. Proszek zwilżalny

Skład w % techniczny cyprokonazol (z 91% substancji czynnej) techniczny mankozeb (z 85% substancji czynnej) środek dyspergujący ' środek zwilżający wypełniacz^{2 3}' ogółem

0,55

83,00

6,00

1,45

9.00 l^,C0)

1) na przykład ligninosulfonian sodu lub wapnia albo polinaftalenosulfonian sodu

2) na przykład nonylofenol albo laurylosiarczan sodu

3) na przykład kaolin, koloidalny dwutlenek krzemu albo talk

Wszystkie te składniki miesza się i miele do uzyskania cząsteczek o średniej średnicy 2 5 mikronów.

Przykład II. Granulat zwilżalny Skład w % techniczny cyprokonazol (z 91% substancji czynnej) 0,55 techniczny mankozeb (z 84% substancji czynnej) 83,00 środek dyspergujący ' 15,-45 środek zwilżający 2) UPO ogółem HO,,,

1) na przykład ligninosulfonian sodu albo polinaftalenosulfonian sodu

2) na przykład izopropylonaftalenosulfonian sodu albo laurylosiarczan sodu Wszystkie te składniki miesza się z wodą tak, by otrzymać pastę, którą miele się w młynie kulowym do uzyskania cząstek o średnicy 1 - 5 mikronów. Następnie otrzymaną pastę suszy się i przeprowadza znanymi metodami w granulat zwilżalny.

Przykład ΓΠ. Koncentrat zawiesinowy Skład w % techniczny cyprokonazol (z 91% substancji czynnej) 0,25 techniczny mankozeb (z 85% substancji czynnej) 37,80 środek dy sperguj ący1) 5,00 środek zmiękczaj ący2) 1100 środek zapobiegający zamarzaniu,) 6,00 środek zagęszczający 0,30 woda 49.65 ogółem 100,00

i) na przykład ligninosulfonian sodu albo polinaftalenosulfonian sodu

2) ^r) na przykład nonylofenol albo alkilonaftalenosulfonian sodu

3) na przykład glikol etylenowy albo glikol propylenowy

Wszystkie te składniki miesza się z wodą tak, aby otrzymać pastę, którą miele się w młynie kulowym do uzyskania cząstek o średnicy 1 - 5 mikronów.

Przykład IV. W powyższych przykładach I -IV mankozeb aastęuuj e się przzz zineb, maneb, mankoper lub propineb.

Przykład V. Skuteczność mieszaniny według wynalazku w zwalczaniu mączniaka rzekomego bada się na podstawie testów w uprawach winorośli. W testach tych stosuje się drogą rozpylania wodną kompozycję sporządzoną według przykładu I albo II zawierającą na D, litrów 1 g cyprokonazolu i 14, g mankozebu. Środek ten stosuje się w dawkach 600 - 13PP litrów na ha na różnych etapach rozwoju winorośli, począwszy od etapu 6-7 liści do etapu dojrzewania. Po traktowaniu określa się w % średni stopień porażenia na liściach i gronach. Obserwuje się skuteczne działanie przeciwko mączniakowi rzekomemu, gdyż średni stopień porażenia na roślinach traktowanych wynosi na ogół mniej niż 25% na liściach i mniej niż 2,% na gronach,

170 475 podczas gdy nietraktowane rośliny kontrolne wykazują stopień porażenia 98% na liściach i 90% na gronach. W testach tych mieszanina wykazuje aktywność znacznie wyższą niż aktywność każdego składnika oddzielnie.

Korzystne wyniki uzyskuje się podobnie przy użyciu kompozycji z przykładów III - IV.

Poniżej podano wyniki prób zwalczania mączniaka rzekomego.

Trzymiesięczne rośliny winorośli (cv. Muscadelle), wyrastające z naciętych oczek, spryskiwano w cieplarni mieszaniną cyprokonazolu i mankozebu w stosunku 1:140, w różnych stężeniach. Następnie· rośliny zakażono przez spryskiwanie konidialną zawiesiną Plasmopara viticola (50 000 konidiów/ml) i umieszczono w komorze inkubacyjnej w temperaturze 22 C, ze światłem dziennym w ciągu 16 godz. Użyto po 10 roślin do każdego traktowania. Po upływie 24 godz. po traktowaniu przeprowadzono ocenę powierzchni zakażonej w celu określenia efektu po konidialnym kiełkowaniu konidiów mączniaka rzekomego.

Uzyskane dane zastosowano do obliczenia skuteczności teoretycznej (T), stosując równanie Colby’ego.

XY

100

X = % zaobserwowanej skuteczności cyprokonazolu Y = % zaobserwowanej skuteczności mankozebu

Stwierdza się synergizm gdy T jest mniejsze niż aktualna skuteczność mieszaniny. Wyniki przedstawione w poniższej tabeli wykazują, że z pewnością występuje działanie synergiczne pomiędzy cyprokonazolem i mankozebem.

Tabela

Obliczenie synergizmu pomiędzy cyprokonazolem a mankozebem na podstawie działania przeciwko kiełkowaniu konidiów mączniaka rzekomego (Plasmopara viticola) po upływie 24 godzin.

Cyprokonazol	Mankozeb	Cyprokonazol + Mankozeb
Stężenie	Skuteczność	Stężenie	Skutecz- ność	Stężenie	Skuteczność zaobserwowana	Skuteczność teoretyczna	Synergizm
0,01	6,8	1,4	0,0	0,01 + 1,4	51,6	6,8	44,8
0,1	0,0	14	48,5	0,1+14	77,6	48,5	29,1
1	0,0	140	88,8	1+140	94,4	88,9	5,5
10	0,0	1400	100,0	10+1400	97,8	100,0	-2,2

170 475

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Środek grzybobójczy, zawierający substancję czynną w połączeniu z dopuszczalnym w rolnictwie rozcieńczalnikiem do zwalczania mączniaka rzekomego, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera α-(4-chlorofenylo)-a-(1-cyklopropyloetylo)-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol (cyprokonazol) (b) oraz ditiokarbaminianową substancję grzybobójczą (a) wybraną z substancji obejmujących polimeryczny etylenobis(ditiokarbaminian)cynkowy (zineb), polimeryczny etylenobis(ditiokarbaminian)manganawy (maneb), kompleks etylenobis(ditiokarbaminianu)manganawego i soli miedziowej, zawierający 13,7% Mn i 4,0% Cu (mankoper), kompleks polimerycznego etylenobis(ditiokarbaminianu)manganawego z solą cynku (mankozeb) oraz polimeryczny propylenobis(ditiokarbaminian)cynku (propineb), przy czym ilość składnika (b) w stosunku wagowym do składnika (a) wynosi 1:420 - 1:14.
2. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera składnik (b) i składnik (a) w stosunku wagowym wynoszącym 1:360 - 1:40.
3. Środek według zastrz. 2, znamienny tym, że zawiera składnik (b) i składnik (a) w stosunku wagowym wynoszącym 1:320 - 1:65.
4. Środek według zastrz. 3, znamienny tym, że zawiera składnik (b) i składnik (a) w stosunku^ wagowym wynoszącym 1:300 - 3:260.
5. Środek według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że zawiera co najmniej 110 części wagowych składnika (a) na jedną część wagową składnika (b).
6. Środek według zastrz. 5, znamienny tym, że zawiera składnik (b) i składnik (a) w stosunku wagowym 1:1130- 1:150.