PL170269B1

PL170269B1 - Przetwornik energii dla systemu zabezpieczania pasazerów pojazdów PL PL

Info

Publication number: PL170269B1
Application number: PL93297817A
Authority: PL
Inventors: Artur Foehl
Original assignee: Trw Repa Gmbh
Priority date: 1992-02-27
Filing date: 1993-02-22
Publication date: 1996-11-29
Also published as: EP0557863B1; JPH061202A; RU2060177C1; PL297817A1; JPH0818541B2; ES2043584T1; EP0557863A3; HU9300550D0; CZ279206B6; CN1076656A; US5358275A; ES2043584T3; HUT70736A; DE59300173D1; CZ28493A3; HU212563B; DE4206093C1; EP0557863A2

Abstract

1. Przetwornik energii dla systemu zabezpie- czania pasazerów pojazdów przed skutkami przyspie- szenia ujemnego, skladajacy sie z rurowej obudowy przetwornika z odksztalcalnego plastycznie mate- rialu oraz osadzonego w niej urzadzenia odksztal- cajacego, polaczonego z elementem napedu liniowego i posiadajacego co najmniej jeden czlon deformacyjny, wspólpracujacy ze scianka obudowy, znam ienny tym, ze urzadzenie odksztalcajace jest zaopatrzone w co najmniej jeden czlon deformacyjny tylko po jednej stronie osi obudowy (10), a po promieniowo prze- ciwleglej stronie osi tej obudowy (10) jest oparte slizgowo o wewnetrzna powierzchnie obudowy (10) przetwornika. Fig. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest przetwornik energii dla systemu zabezpieczania pasażerów pojazdów przed skutkami przyspieszenia ujemnego, składający się z rurowej obudowy przetwornika z odkształcalnego plastycznie materiału oraz z osadzonego w niej urządzenia odkształcającego, połączonego z elementem napędu liniowego i posiadającego co najmniej jeden człon deformacyjny, współpracujący ze ścianką obudowy.

Przetwornik energii tego rodzaju ma za zadanie ograniczanie szczytowych wartości obciążenia w systemie zabezpieczającym podczas przemieszczania się do przodu pasażera pojazdu w przypadku zderzenia pojazdu z przeszkodą. Szczególnie skuteczne jest zastosowanie takiego przetwornika energii w połączeniu z naprężaczem pasa, który eliminuje luzy przed rozpoczęciem przemieszczania się pasażera pojazdu ku przodowi. Dla przemieszczania się pasażera pojazdu ku przodowi i następującego jednocześnie przetwarzania energii pozostaje wówczas do dyspozycji dostatecznie długa droga ruchu.

Tego rodzaju przetwornik energii, nazywany również ogranicznikiem siły, jest opisany w europejskim opisie patentowym nr 0 422 410 A1. Składa się on z cylindra z odkształcalnego plastycznie materiału, w którym osadzony jest drążek, wystający z cylindra na jednym swym końcu i ograniczający na swym drugim końcu wolną przestrzeń, w której znajduje się szereg elementów tocznych. Średnica zewnętrzna układu pierścieniowego, utworzonego przez elementy toczne, jest większa od średnicy wewnętrznej otworu cylindra. Przy dużym obciążeniu rozciągającym, pomiędzy cylindrem a drążnikiem, elementy toczne wchodzą w materiał ścianki cylindra, przy czym wykonywana jest praca odkształcania z jednoczesnym wytwarzaniem podłużnych rowków, dzięki czemu przetwarzana jest duża energia i ograniczane są szczytowe wartości obciążenia w układzie pasowym.

Ograniczenie występujących w układzie pasa zabezpieczającego wartości szczytowych obciążenia, osiągane za pomocą takiego przetwornika energii, przyczynia się do znacznego zmniejszenia ryzyka urazów, co można udowodnić na podstawie pomiarów obciążenia. Stwierdzono jednak, że szczytowe wartości obciążenia w układzie pasa zabezpieczającego można wprawdzie ograniczyć za pomocą takiego przetwornika energii, ale nie da się ich jednak całkowicie wyeliminować.

Celem wynalazku jest takie udoskonalenie przetwornika energii wymienionego na wstępie rodzaju, aby dalej zmniejszyć i niemal całkowicie wyeliminować wartości szczytowe obciążenia w układzie pasa zabezpieczającego, tak, że w układzie tym będzie występowało obciążenie niemal stałe lub wzrastające w sposób ciągły w żądanym stopniu.

W przetworniku energii według wynalazku urządzenie odkształcające jest zaopatrzone w człony deformacyjne tylko po jednej stronie, a po swej promieniowo przeciwległej stronie jest podparte ślizgowo na wewnętrznej powierzchni obudowy przetwornika.

Jako człon deformacyjny przewidziany jest korzystnie co najmniej jeden element toczny, który po stronie, odwróconej od ścianki obudowy przetwornika, jest oparty o powierzchnię pochyłą elementu tłokowego, z którym połączony jest element napędu liniowego.

Elementy toczne może stanowić kilka umieszczonych obok siebie kulek.

170 269

Element toczny może też być utworzony przez wałek, którego oś jest umieszczona prostopadle do obudowy rurowej przetwornika i który na swych końcach osiowych zawiera zzofa-psłkne nrgeiście od s nobocznicv do nowierzchni ezełńwoch. l^rt^inieg zaokreeldoe go przejścia wynosi korzystnie od około 0,5 do 1 mm, zwłaszcza od 0,7 do 0,9 mm.

Korzystnie, co najmniej jeden element toczny jest utrzymywany na płycie z materiału sprężystego w położeniu spoczynkowym na dnie powierzchni pochyłej a na swych osiowych końcach styka się za ścianką obudowy przetwornika.

Korzystnie, człon deformacyjny umieszczony jest w elemencie tłokowym, który posiada rowek z powierzchnią pochyłą, przy czym powierzchnie boczne rowka stykają się z osiowymi powierzchniami czołowymi walca i centrująje w kierunku poprzecznym względem osi obudowy przetwornika.

W korzystnej postaci wykonania urządzenie odkształcające zawiera płytkę, która jest wychylną od położenia spoczynkowego, nachylonego względem osi obudowy przetwornika, do położenia roboczego, w którym doprowadza ona człony deformacyjne, utworzone na jej promieniowo zewnętrznym końcu, do współpracy z wewnętrzną powierzchnią obudowy przetwornika, a swym promieniowo przeciwległym końcem opiera się ślizgowo o wewnętrzną powierzchnię tej obudowy.

Człony deformacyjne są utworzone korzystnie na promieniowym końcu płytki przez dwa sąsiadujące ze sobą występy, zaokrąglone na swych promieniowych końcach. Mogą one być zaopatrzone w skos na swych krawędziach, który wchodzi w ściankę obudowy przetwornika.

Płytka jest korzystnie przytrzymywana przez odkształcony sprężyście element prowadniczy w takim położeniu spoczynkowym, w którym jej płaszczyzna jest ustawiona skośnie do osi obudowy przetwornika. Płytka może być też osadzona pomiędzy dwoma elementami tłokowymi, zamocowanymi z odstępem wzajemnym na lince ciągnącej lub popychającej, w położeniu spoczynkowym, pochyłym względem osi obudowy przetwornika oraz jest wyprostowywana przy przesuwie w określonym kierunku z jej położenia spoczynkowego, przy czym dochodzi do współpracy ze ścianką obudowy przetwornika.

Korzystnie obudowa rurowa przetwornika jest utworzona przez cylinder pirotechnicznego napędu liniowego tłok-cylinder, a urządzenie odkształcające jest umieszczone przy tłoku tego napędu liniowego.

Korzystnie grubość ścianki obudowy rurowej przetwornika wzrasta w określonym kierunku w stopniu, który jest determinowany przez zadany przebieg sił, wytwarzanych za pośrednictwem środka pociągającego lub popychającego, w zależności od długości drogi ruchu urządzenia odkształcającego wewnątrz obudowy przetwornika.

Korzystnie powierzchnia wewnętrzna ścianki obudowy rurowej przetwornika jest powleczona środkiem antyadhezyjnym. Przetwornik jest przewidziany w szczególności do zastosowania pomiędzy punktem krańcowym pasa bezpieczeństwa a miejscem jego zakotwienia w pojeździe.

Przy zastosowaniu dobrze działającego naprężacza pasa uzyskuje się nawet wartości tylko co najwyżej około 5000 N. Przetwornik energii według wynalazku jest przeznaczony w szczególności do zastosowania w zwijaczach pasa z naprężaczem pasa, współpracującym ze szpulą pasa.

Wynalazek opiera się na stwierdzeniu, że w celu uniknięcia szczytowych wartości obciążenia w układzie pasa zabezpieczającego, należy zapewnić to, aby przetwarzanie energii następowało w sposób ciągły i wolny od szarpnięć, za pomocą plastycznego odkształcania materiału obudowy przetwornika. Aby to osiągnąć, korzystne jest, jeśli człony deformacyjne wnikają w materiał obudowy przetwornika znacznie głębiej niż elementy toczne znanych przetworników energii. Wykorzystanie tego stwierdzenia prowadzi do zastosowania tylko niewielu członów deformacyjnych, które muszą jednak wykonywać większą pracę odkształcania. Unika się wówczas tego, że ścianki obudowy przetwornika najpierw poddaje się sprężyście, a następnie jest odkształcana w przybliżeniu wielokątnie, zanim człony deformacyjne nie wejdą w materiał ścianki obudowy przetwornika. Stwierdzono, ze unika się w ten sposób w znacznej mierze nagłych wahań zależnego od długości drogi przebiegu siły wówczas, gdy występuje głównie

170 269 plastyczne odkształcanie ścianki obudowy rurowej przetwornika, natomiast ograniczane są w znacznym stopniu odkształcenia sprężyste.

Według pierwszej postaci wykonania, która charakteryzuje się szczególnie ciągłym przeKiorriym eiH/ w ζΌ Λυλοί nopouim c iaVz P7łsn vi«v rrs n^mepi ” ijW!VtjilVUVl \_ZK-* ρΊ/^νυίί’ΙΜ, UVVĆ>WJV Οΐγ V<JlVłl V>1 JU j xxxl lissj jeden element toczny w postaci kulki lub wałka, które są oparte po stronie, odwróconej od ścianki obudowy przetwornika, o powierzchnię pochyłą elementu tłokowego, z którym współpracuje element napędowy lub popychający.

Według drugiej postaci wykonania, w której zależy od drogi przebieg sił jest również ciągły, aczkolwiek nie w takim stopniu jak w wymienionej powyżej postaci wykonania, urządzenie odkształcające zawiera płytkę, wychylną od położenia spoczynkowego, nachylonego względem osi obudowy przetwornika, do położenia roboczego, w którym doprowadza ona człony deformacyjne, utworzone na jej promieniowo zewnętrznym końcu, do współpracy z powierzchnią wewnętrzną obudowy przetwornika, opierając się ślizgowo swym przeciwległym promieniowo końcem na powierzchni wewnętrznej obudowy przetwornika. Ta postać wykonania odznacza się prostą konstrukcją i niewielkimi kosztami wytwarzania.

Wynalazek zostanie bliżej przedstawiony w przykładach wykonania uwidocznionych na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszą postać wykonania przetwornika energii w schematycznym częściowym przekroju podłużnym, fig. 2 - uwidoczniony na fig. 1 przetwornik energii po plastycznym odkształceniu jego obudowy rurowej, w przekroju poprzecznym, fig. 3 - drugą postać wykonania, w której pominięto obudowę rurową przetwornika, w widoku perspektywicznym, fig. 3a - element prowadniczy w odmianie wykonania, uwidocznionej na fig. 3, w widoku perspektywicznym, fig. 4 - uwidoczniony na fig. 3 przetwornik energii po odkształceniu plastycznym obudowy rurowej przetwornika, w przekroju poprzecznym, fig. 5 - dalszą postać wykonania przetwornika energii z pominiętą obudową rurową, w widoku perspektywicznym, fig. 5a - element prowadniczy wykonania według fig. 5, w widoku perspektywicznym, fig. 6 - uwidocznioną na fig. 5 postać wykonania przetwornika energii po dokonanym odkształceniu plastycznym jego obudowy rurowej, w widoku przekroju poprzecznego, fig. 7 - następną postać wykonania przetwornika energii w schematycznym częściowym przekroju podłużnym, fig. 8 - uwidocznioną na fig. 7 postać wykonania w przekroju poprzecznym, fig. 9 i 10 przedstawiają widoki analogiczne do fig. 7 i 8, jednak po dokonanym odkształceniu plastycznym obudowy rurowej przetwornika, fig. 11 odmianę postaci wykonania, uwidocznionej na fig. 7- 10,fig. 12-uwidocznioną na fig. 11 odmianę przetwornika energii po dokonanym odkształceniu plastycznym jego obudowy rurowej, w przekroju poprzecznym, fig. 13 - płytkowe urządzenie odkształcające dla postaci wykonania według fig. 11 i 12, w widoku perspektywicznym, fig. 14 - element sprężynujący w postaci wykonania według fig. 11, w szczegółowym widoku perspektywicznym, fig. 15a - 15c przedstawiają trzy postacie wykonania przetwornika energii z rozmaitym wykonaniem jego obudowy rurowej, a fig. 16a - 16c - wykresy, uwidaczniające przebieg siły w zależności od długości drogi dla postaci wykonania według fig. 15a - 15c.

W obudowie 10 przetwornika o okrągłym przekroju poprzecznym umieszczone jest na lince ciągnącej 12 urządzenie odkształcające, które zawiera dwa elementy tłokowe 14, 16, zamocowane jeden za drugim na lince ciągnącej 12, oraz kulkę 18, która spoczywa na stożkowej powierzchni pochyłej 20 elementu tłokowego 14 i jest utrzymywana przez element prowadniczy 22 z materiału sprężystego w położeniu spoczynkowym na dnie powierzchni pochyłej 20 oraz w stanie styku sprężystego z powierzchnią wewnętrzną ścianki obudowy 10 przetwornika. Elementy tłokowe 14, 16, które można wykonać również jako tłok jednoczęściowy, są przesuwne w obudowie 10 przetwornika. W uwidocznionej postaci wykonania element prowadniczy 22 składa się z pierścienia o przekroju okrągłym, który otacza stożkową powierzchnię pochyłą 20 na jej końcu o najmniejszej średnicy i opiera się o odsadzenie, utworzone przez element tłokowy 16.

Urządzenie tłok-cylinder, przedstawione na fig. 1, może tworzyć jednocześnie napęd liniowy naprężacza pasa, współpracującego ze szpulą zwijacza pasa. W takim wykonania element tłokowy 16 obciążany jest w cylindrze, utworzonym przez obudowę 10 przetwornika,

170 269 ciśnieniem gazów, wytworzonych przez pirotechniczny generator gazu, tak, że elementy tłokowe 14,16 przesuwają się wewnątrz obudowy 10 przetwornika w kierunku strzałki F1na fig. 1, przy czym linka elementu napędowego 12 jest zabierana i współpracuje w znany, jako taki. sposób z obwodem krążka linowego, który daje się sprzęgać ze szpulą zwijacza pasa. Po dokonaniu naprężenia pasa przez obracanie do tyłu szpuli rozpoczyna się przemieszczanie do przodu pasażera pojazdu, zabezpieczonego za pomocą układu pasowego, przy czym na elementy tłokowe 14, 16 wywierana jest siła ciągnąca w kierunku strzałki F2 na fig. 1 za pośrednictwem linki napędowej 12. Kulka 18, która dopuszcza swobodny ruch elementów tłokowych 14, 16 w kierunku strzałki F1, jest utrzymywana przez element prowadniczy 22 w stanie przylegania sprężystego do wewnętrznej powierzchni ścianki obudowy 10 przetwornika i zostaje teraz doprowadzona do stanu współpracy z tą ścianką wówczas, gdy zachodzi ruch w kierunku strzałki F2, ponieważ jest ona wypierana promieniowo na zewnątrz przez powierzchnię pochyłą 20. Kulka 18 wnika teraz coraz bardziej w materiał ścianki obudowy 10 przetwornika, co przyczynia się do odkształcenia plastycznego tej ścianki. Ten stan odkształcenia plastycznego jest przedstawiony na fig. 2. Elementy tłokowe 14, 16, które można wykonać również jako jedną całość, opierają się ślizgowo na wewnętrznej powierzchni ścianki obudowy 10 przetwornika swą stroną, przeciwległą względem kulki. 18. Aby wspomagać możliwie równomierny przesuw i ciągły przebieg przetwarzania, celowe jest umieszczenie środka antyadhezyjnego na wewnętrznej powierzchni ścianki obudowy 10 przetwornika, tak, iż zmniejsza się tarcie śbzgowe pomiędzy elementami tłokowymi 14, 16 a tą ścianką.

Gdy grubość ścianki obudowy rurowej 10 przetwornika jest stała, jak to przedstawiono na fig. 15a, wówczas występuje uwidoczniony na wykresie na fig. 16a przebieg siły F w zależności od długości s drogi. Siła F jest tą siłą, jaką należy wytworzyć przy przesuwie elementów tłokowych 14,16 z kulką 18 w obudowie 10 przetwornika, a długość s drogi jest długością drogi przesuwu tych elementów tłokowych z kulką 18 wewnątrz obudowy przetwornika. Jak to jest uwidocznione na fig. 16a, siła F wzrasta w sposób stały od zera do pewnej wartości maksymalnej, którą uzyskuje się po przebyciu części całej długości drogi, pozostającej do dyspozycji. Na szczególną uwagę zasługuje to, że przebieg siły F jest wolny w dużym stopniu od gwałtownych zmian. Tym właśnie przetwornik energii według wynalazku różni się bardzo znacznie od rozwiązań ze stanu techniki z dużą liczbą kulek, które tylko nieznacznie wchodzą w materiał obudowy przetwornika. W przedstawionej na fig. 15a postaci wykonania ze stałą grubością ścianki obudowy 10 przetwornika, siłą F pozostaje początkowo niemal stała, aż do osiągnięcia opory końcowej tej obudowy.

W postaci wykonania, przedstawionej na fig. 15b, grubość ścianki obudowy 10 przetwornika jest stała w przybliżeniu na połowie swej długości, a następnie wzrasta na odcinku 10a w sposób ciągły do prawie podwójnej wartości, aby bezpośrednio potem pozostawać stałą na odcinku 10c. Fig. 16b uwidacznia przebieg siły F w zależności od długości s drogi. W odróżnieniu od fig. 16a siła F wzrasta tu po przebyciu w przybliżeniu połowy długości s drogi i osiąga swą wartość maksymalną tuż przed końcem obudowy przetwornika.

W postaci wykonania według fig. 15c grubość ścianki obudowy 10 przetwornika wzrasta w sposób ciągły od jej początku do jej końca. Fig. 16c uwidacznia odpowiedni przebieg siły F w zależności od długości s drogi. Widoczne jest, że siła F wzrasta początkowo stosunkowo stromo, a następnie progresywnie, aby przejść stopniowo do wartości maksymalnej w obszarze opory na końcu obudowy 10 przetwornika.

Przez odpowiednio dobraną grubość ścianki obudowy przetwornika wzdłuż jej długości można uzyskać niemal dowolny żądany i odpowiadający określonemu przypadkowi zastosowania przebieg siły F w zależności od długości s drogi. We wszystkich wykonaniach okazuje się, że wykres siły jest całkowicie wolny od większych wahań dzięki czemu zdecydowanie maleje ryzyko urazów.

Postać wykonania, przedstawiona na fig. 3, 3a i 4, różni się od postaci wykonania według fig. 1 i 2 tym, że zamiast jednej kulki występują tu cztery umieszczone obok siebie kulki 18a, 18b, 18c i 18d. Element prowadniczy 22 ma postać części walca z wybraniem 23, w którym osadzone są kulki 18a-18d. Liczbę kulek determinuje poziom siły F (fig. 16a-16c), wymaganej

170 269 przy przetwarzaniu energii. Również w tej postaci wykonania obowiązuje zasada, że stosuje się możliwie mało kulek, aby uniknąć odkształceń sprężystych obudowy 10 przetwornika.

W postaci wykonania według fig. 5, 5a i 6 stosuje się zamiast kulki wałek 19, który spoczywa na płaskiej powierzchni pochyłej 21 ele tłokowego 15 i na płycie 25 w najgłębszym miejscu powierzchni pochyłej 21 jak również jest podtrzymywany w stanie sprężystego styku z wewnętrzną powierzchnią ścianki obudowy rurowej 10 przetwornika. Powierzchnia dna rowka uformowanego w elemencie tłokowym 15 tworzy powierzchnię pochyłą 21. W celu uniknięcia wartości szczytowych obciążenia ważne jest mianowicie to, aby wałek 19 współpracował równomiernie i w sposób ciągły z wewnętrzną powierzchnią obudowy rurowej 10 przetwornika.

Dalszą optymalizację uzyskuje się dzięki temu, że wałek 19 jest zaopatrzony na swych osiowych końcach czołowych w zaokrąglone przejście do pobocznicy. Promień zaokrąglenia wynosi w zależności od materiału i wielkości obudowy 10 przetwornika od około 0,7 do 0,9 mm, korzystnie 0,8 mm. Dzięki temu zaokrągleniu osiąga się to, że wałek 19 jest doprowadzany swymi końcami łagodnie do współpracy z wewnętrzną powierzchnią obudowy 10 przetwornika zamiast wnikać w materiał tej obudowy 10 w sposób tnący lub skrawający.

W postaciach wykonania, opisywanych teraz z powołaniem się na fig. 7-14, pomiędzy elementami tłokowymi 14, 16, zamocowanymi na lince ciągnącej 12 z odstępem wzajemnym, umieszczone jest urządzenie odkształcające w postaci płytki 30. Ta płytka 30 ma wybranie środkowe 32 do przepuszczenie linki ciągnącej 12. Element tłokowy 14 ma kształt klina po stronie, zwróconej ku płytce 30, oraz zawiera otwór, w którym osadzonajest sprężyna naciskowa 33, opierająca się o sąsiadujący z nią koniec płytki 30. Płytka 30 jest przytrzymywana przez element tłokowy 14 i sprężynę naciskową 33 w położeniu spoczynkowym, nachylonym względem osi obudowy 10 przetwornika pod kątem α, równym około 30°, przy czym jest ona utrzymywana swym końcem 31, na którym utworzony jest występ 3 la, w stanie przylegania do wewnętrznej powierzchni ścianki obudowy 10 przetwornika, a swym przeciwległym końcem opiera się ślizgowo o wewnętrzną powierzchnię tej obudowy 10. Jak to jest uwidocznione na fig. 7-9, występ 31a zawiera skos 31b, zapewniający łagodne wnikanie w materiał ścianki obudowy 10 przetwornika bez skrawania lub efektu tnącego.

Figura 8 przedstawia stan przetwornika energii przed odkształceniem plastycznym jego obudowy rurowej 10.

Sposób działania w postaci wykonania z płytką 30 zamiast kulek 18 lub wałka 19 jest w zasadzie taki sam jak w przypadku opisanych poprzednio postaci wykonania. Przy ruchu elementów tłokowych 14, 16 w kierunku strzałki F3 na fig. 7 płytka 30 pozostaje w swym nachylonym położeniu spoczynkowym. Jeśli natomiast wywierana jest za pośrednictwem linki napędowej 12 siła ciągnąca w kierunku strzałki F4 na fig. 7 na elementy tłokowe 14, 16, to płytka 30, która jest utrzymywana swym występem 31a w stanie sprężystego przylegania do wewnętrznej powierzchni ścianki obudowy 10 przetwornika, wyprostowuje się i wnika tym występem 31a w materiał ścianki obudowy 10.

Postać wykonania według fig. 9 i 10 różni się od postaci wykonania według fig. 7 i 8 jedynie wykonaniem elementów, za pomocą których płytka 30 jest utrzymywana w swym położeniu spoczynkowym. Elementy te są utworzone przez klinowy element prowadniczy 22 z materiału sprężystego. Spełnia on tę samą funkcję, co klinowe ukształtowanie elementu tłokowego 14 w połączeniu ze sprężyną naciskową 33 w postaci wykonania według fig. 7 i 8. Ponadto na fig. 9 i 10 uwidoczniony jest stan odkształcenia obudowy rurowej 10 przetwornika. Analogiczne odkształcenie zachodzi w postaci wykonania według fig. 7 i 8.

W postaci wykonania według fig. 11 płytka 30 jest zaopatrzona w dwa, sąsiadujące ze sobą, występy 31a, 31c. Jest ona utrzymywana w nachylonym położeniu spoczynkowym pomiędzy dwoma elementami tłokowymi 14a, 16a za pomocą elementu prowadniczego 22a. Elementy tłokowe 14a, 16a są zamocowane na sztywnym drążku 12a z odstępem wzajemnym. Element tłokowy 14a jest zaopatrzony na swym obwodzie w żłobek, w który wstawiony jest pierścień uszczelniający 15. Element prowadniczy 22a, uwidoczniony oddzielnie w widoku perspektywicznym na fig. 14, jest wykonany z wygiętej ogólnie mówiąc na kształt litery U blachy

170 269 sprężynującej z dwoma otworami do przepuszczania drążka 12a. Spełnia on tę samą funkcję jak element prowadniczy 22 w postaci wykonania według fig. 9 i 10. Ukształtowanie płytki 30 jest uwidocznione oddzielnie na fig. 13.

Również w postaciach wykonania według fig. 7-14 grubość ścianki obudowy 10 przetwornika jest dobrana według zasad, które zostały objaśnione na fig. 15a do 16c.

Fig. 7

33, 31b,,31/30/32 ,10

Fig. 9

IŁ, ,, 30,

Fig. 8

Fig. 11

12q, 13, /30

Fig. 12

22n

Fig. 15α

Fig. 15b

Fig. 15c


		“U
r · * ^{r r f r} -r r r.		sa

Fig. 16a .rzz

Fig. 16b

L

Fig. 16c

10x u

Fig. 1 ,18 ,16

Fig. 3 18°

Fig. 2

10x ,18

18^10. 12x

Fig. 3a

Fig. 4

18K /18c

Fig. 5

25x 12>

Fig. 5a ,25

Fig. 6

2k_Λ

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Przetwornik energii dla systemu zabezpieczania pasażerów pojazdów przed skutkami przyspieszenia ujemnego, składający się z rurowej obudowy przetwornika z odkształcalnego plastycznie materiału oraz osadzonego w niej urządzenia odkształcającego, połączonego z elementem napędu liniowego i posiadającego co najmniej jeden człon deformacyjny, współpracujący ze ścianką obudowy, znamienny tym, że urządzenie odkształcające jest zaopatrzone w co najmniej jeden człon deformacyjny tylko po jednej stronie osi obudowy (10), a po promieniowo przeciwległej stronie osi tej obudowy (10) jest oparte ślizgowo o wewnętrzną powierzchnię obudowy (10) przetwornika.
2. Przetwornik według zastrz. 1, znamienny tym, że człon deformacyjny stanowi co najmniej jeden element toczny, który po stronie, odwróconej od ścianki obudowy (10) przetwornika, jest oparty o powierzchnię pochyłą (20; 21) elementu tłokowego (14; 15), połączonego z elementem napędu liniowego (12).
3. Przetwornik według zastrz. 2, znamienny tym, że człon deformacyjny utworzony jest przez kilka umieszczonych obok siebie kulek (18a, 18b, 18c, 18d).
4. Przetwornik według zastrz. 2, znamienny tym, że człon deformacyjny ma postać wałka (19), którego oś jest umieszczona prostopadle do osi obudowy (10) przetwornika i który na swych końcach osiowych ma zaokrąglone przejście od swej pobocznicy do powierzchni czołowych.
5. Przetwornik według zastrz. 4, znamienny tym, że promień zaokrąglonego przejścia wynosi od około 0,5 do 1 mm, korzystnie od 0,7 do 0,9 mm.
6. Przetwornik według zastrz. 2, znamienny tym, że co najmniej jeden element toczny styka się w położeniu spoczynkowym z płytką z materiału sprężystego spoczywając na dnie powierzchni pochyłej (20, 21) a swymi osiowymi końcami styka się ze ścianką obudowy (10) przetwornika.
7. Przetwornik według zastrz. 6, znamienny tym, że człon deformacyjny w postaci wałka (19) umieszczony jest w elemencie tłokowym (15), który posiada rowek z powierzchnią pochyłą (21), przy czym powierzchnie boczne rowka stykają się z osiowymi powierzchniami czołowymi wałka (19).
8. Przetwornik według zastrz. 1, znamienny tym, że urządzenie odkształcające zawiera wychylną płytkę (30), którajest w położeniu spoczynkowym, nachylona względem osi obudowy (10) przetwornika, przy czym, na jednym promieniowo-zewnętrznym końcu, płytka (30) ma człony deformacyjne, przylegające do wewnętrznej powierzchni obudowy (10) przetwornika, a swym promieniowo przeciwległym końcem opiera się ślizgowo o wewnętrzną powierzchnię tej obudowy (10).
9. Przetwornik według zastrz. 8, znamienny tym, że człony deformacyjne na promieniowym końcu płytki (30) mają postać dwóch sąsiadujących ze sobą występów (31a, 31c), zaokrąglonych na swych promieniowych końcach.
10. Przetwornik według zastrz. 9, znamienny tym, że występy (31a) są zaopatrzone w skos (31b) na swych krawędziach, którymi przylegają do ścianki obudowy (10) przetwornika.
11. Przetwornik według zastrz. 8, znamienny tym, że płytka (30) jest przytrzymywana w położeniu spoczynkowym przez odkształcalny sprężyście element prowadniczy (22), w którym jej płaszczyzna jest ustawiona skośnie do osi obudowy (10) przetwornika.
12. Przetwornik według zastrz. 8, znamienny tym, że płytka (30) jest osadzona pomiędzy dwoma elementami tłokowymi (14,16), zamocowanymi z odstępem wzajemnym na elemencie napędu liniowego (12), w położeniu spoczynkowym, z pochyleniem względem osi obudowy (10) przetwornika.

170 269
13. Przetwornik według zastrz. 1, znamienny tym, że obudowę (10) przetwornika stanowi cylinder pirotechnicznego napędu liniowego tłok-cylinder, a urządzenie odkształcające jest umieszczone przy tłoku (14,16) tego napędu liniowego.
14. Przetwornik według zastrz. 1, zna^aienny ty^a, że grubość grubość ścianki obudowy (10) przetwornika wzrasta w określonym kierunku (F2).
15. Przetwornik według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia wewnętrzna ścianki obudowy (10) przetwornika jest powleczona środkiem antyadhezyjnym.
16. Przetwornik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest zamocowany pomiędzy punktem krańcowym pasa bezpieczeństwa a miejscem jego zakotwienia z pojeździe.