PL167677B1 - Walec samoobciazajacy z regulowanym odchylaniem PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Walec samoobciazajacy z regulowanym o dchylaniem wspólpracujacy z drugim walcem wzdluz linii chwytu pomiedzy nimi, zawierajacy nieruchomy wal podporowy oraz osadzony wokól mego cylindryczny plaszcz walca, przy czym na wale podporowym sa osadzone podpierajace plaszcz walca slizgacze podporowe, które razem z pla- szczem walca sa zamontowane przesuwnie wzgle- dem walu, wzdluz plaszczyzny chwytu od polozenia styku plaszcza walca z drugim walcem do polozenia rozlacznego, a w poblizu obu konców walu podpo- rowego do przeciwleglych jego boków sa zamoco- wane zespoly prowadnikowe, znamienny tym, ze kazdy zespól prowadnikowy (12,14) zawiera bloki (68, 86), do których sa zamocowane przegubowo slizgacze (44,82) majace zakrzywiona powierzchnie czolowa (46,92) stykajaca sie z wewnetrzna powierz- chnia plaszcza walca (18), przy czym pierwszy zespól prowadnikowy (14) jest zamocowany sztywno do walu podporowego (16), zas drugi zespól pro- wadnikowy (12) jest sztywno zamocowany do plytki podporowej (88), która jest polaczona z walem podporowym (16) obrotowo w plaszczyznie równo- leglej do plaszczyzny chwytu (NP). Fig. 1 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest walec samoobciążający z regulowanym odchylaniem.

Tego typu walec jest powszechnie stosowany w sekcjach pras i kalandrów maszyny papierniczej. Ujawniony w opisie zgłoszenia patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 07/541678 walec samoobciążający zawiera nieruchomy wał podporowy oraz osadzony wokół niego cylindryczny płaszcz walca. Na przeciwległych bokach walca podporowego są osadzone podpierające płaszcz walca ślizgacze podporowe, które razem z płaszczem walca są zamontowane przesuwnie względem wału wzdłuż płaszczyzny chwytu od położenia styku płaszcza walca z drugim walcem do położenia rozłącznego. Do przeciwległych boków wału podporowego są zamocowane prowadniki zawierające tłok, umieszczony wewnątrz powierzchni przylegania umożliwiającej ruch promieniowy przeciwległego prowadnika względem nieruchomego wału podporowego w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny chwytu ze współpracującym drugim walcem.

Ujawniony w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 885 283 walec samoobciążający na obu końcach płaszcza walca ma zamocowaną parę kołnierzy, zawierających parę płaskich równoległych powierzchni do ślizgania po odpowiadających powierzchniach nierucho167 677 mego wału podporowego umożliwiających przesuwanie się płaszcza walca w dwu wzajemnie przeciwnych kierunkach w płaszczyźnie chwytu. Płaszcz walca jest zamocowany obrotowo wokół zewnętrznych, cylindrycznych powierzchni, zawierających łożyska, osadzone na każdym kołnierzu. Boczna stabilizacja płaszcza walca jest funkcją luzu pomiędzy kołnierzami i równoległymi powierzchniami na wale. Luz ten nie zapewnia podparcia.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 821 384 ujawniono walec, w którym na nieruchomym wale walca z regulowanym odchylaniem umieszczone są przeciwległe obciążające chwyty stopy, umożliwiające poruszanie się płaszcza walca w przeciwnych kierunkach, do wewnątrz i na zewnątrz, względem wału obciążając i odciążając chwyt. Na każdym końcu walca po obu jego bokach jest umieszczona stabilizująca płaszcz walca, para prowadników. Te przeciwległe zamocowane prowadniki mają konstrukcję, która ogranicza zakres ruchu postępowego płaszcza walca względem nieruchomego wału podporowego. Prowadniki nie rozszerzają się ani nie kurczą podczas zmian promieniowej odległości wewnętrznego obwodu płaszcza walca względem ich powierzchni ślizgowych na wale walca podczas ruchu postępowego płaszcza walca. Te prowadniki nie kompensują rozszerzalności cieplnej lub różnic wymiarowych spowodowanych przez tolerancje wymiarów. Szczelina wzdłuż powierzchni przylegania pomiędzy prowadnikami i ich powierzchniami podporowymi na wale walca rozszerza się tylko na ograniczoną odległość wzdłuż promienia do momentu aż wymagane ciśnienie hydrauliczne potrzebne do utrzymania płaszcza walca w żądanym położeniu wzrośnie w funkcji powiększonej szczeliny.

Inną wadą znanych ze stanu techniki walców z regulowanym odchylaniem jest brak mocowania samonastawczego prowadników przez co nie mają one możliwości obracania się wokół osi prostopadłej do płaszczyzny chwytu. Nie jest dostatecznie zapewnione ich połączenie z powierzchnią płaszcza walca. Poza tym są to urządzenia skomplikowane i drogie.

Walec samoobciążający z regulowanym odchylaniem, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy zespół prowadnikowy zawiera bloki, do których są zamocowane przegubowo ślizgacze mające zakrzywioną powierzchnię czołową stykającą się z wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca, przy czym pierwszy zespół prowadnikowy jest zamocowany sztywno do wału podporowego, zaś drugi zespół prowadnikowy jest sztywno zamocowany do płytki podporowej, która jest połączona z wałem podporowym obrotowo w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny chwytu.

Korzystnie płytka podporowa zawiera centrujący sworzeń obrotowy łączący ją z wałem podporowym.

Korzystnie wał podporowy ma płaską powierzchnię ukształtowaną pod płytką podporową i mającą taki sam zasięg, z którą styka się płaska powierzchnia płytki podporowej.

Korzystnie bloki umieszczone po obu stronach, na jednym końcu wału podporowego zawierają trzpienie, na których są osadzone obrotowo ślizgacze, przy czym osie trzpieni są równoległe do wzdłużnej osi walca.

Korzystnie pierwszy zespół prowadnikowy zamocowany na jednym końcu wału podporowego zawiera łoże tłoka zamocowane obrotowo po jednej stronie walca podporowego, z którym jest połączony ślizgacz.

Korzystnie centrujący sworzeń obrotowy ma środkową oś prostopadłą do płaszczyzny chwytu.

Korzystnie bloki są zamocowane względem wału podporowego przesuwnie w kierunku płaszczyzny chwytu na obu końcach wału podporowego i po obu jego stronach i po obu stronach płaszczyzny chwytu.

Walec według wynalazku zawiera prowadniki prostszej i mniej kosztownej konstrukcji. Są one zamocowane samonastawnie na obu końcach walca. To samonastawne zamocowanie zapewnia obracanie się prowadników wokół osi prostopadłej do płaszczyzny chwytu, która zawiera wzdłużną oś walca. Taki ruch przegubowy umożliwia utrzymanie przez prowadnik jego powierzchni czołowej w koniecznym złączeniu z wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca niezależnie od względnego ruchu ukośnego pomiędzy płaszczem walca i walcem podporowym w kierunku płaszczyzny zacisku.

Zastosowane w wynalazku sworznie obrotowe, za pomocą których zamocowane są przegubowo prowadniki w korpusach przegubów umożliwiają obracanie się prowadników wzdłuż osi, równoległej do wzdłużnej osi walca. Wyeliminowano więc potrzebę dokładnej obróbki jak również

167 677 konieczność zastosowania nakładki o gładkich powierzchniach na obu końcach walca do ślizgowego podpierania prowadników. Wyeliminowano także konieczność zastosowania przewodów hydraulicznych (zarówno w walcu, jaki w prowadnikach) a wgłębieniach w powierzchniach czołowych prowadników i/lub tłoki kompensujące zapewniają poduszki sprężonego płynu hydraulicznego ułożone wzdłuż powierzchni przylegania pomiędzy każdą powierzchnią prowadzaącą (która sama nie jest wymagana) i powierzchniami czołowymi stopy z tłokiem kompensującym lub prowadnika.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rzut boczny fragmentu walca wraz z parą prowadników, fig. 2 - rzut poziomy jednego końca walca według wynalazku zawierającego przegubowe połączenia prowadników z ich podstawami na nieruchomym wale walca; fig. 3 - przekrój wzdłuż linii przekroju A-A z fig. 2; fig. 4 -rzut boczny częściowo w przekroju podobnym do przedstawionego na fig. 1, lecz przedstawiającym płaszcz walca tak obciążony, jest on złączony ze współpracującym walcem.

Na figurach 1 i 2 przedstawiono jeden koniec walca samoobciążającego 10, zawierający zespół prowadnikowy 12, 14.

Wokół nieruchomego wału podporowego 16 jest obrotowo zamocowany cylindryczny płaszcz walca 18 mający cylindryczną powierzchnię wewnętrzną 20 i zewnętrzną 22. Stopy podporowe 24, 26 zamocowane na wale podporowym 16 podpierają płaszcz walca 18 i poruszają się ruchem posuwisto-zwrotnym w komorach 28, 30 umieszczonych wewnątrz wału podporowego 16. W zależności od tego czy sprężony płyn hydrauliczny jest wpuszczany lub wydalany do komory (komór) ciśnieniowych 28 poniżej górnej stopy podporowej 24 w przypadku podniesienia płaszcza walca 18 i skompensowania jest odchylenia w płaszczyźnie chwytu NP. W płaszczyźnie tej zawarta także wzdłużna oś 33 walca 10, jak również wzdłużną oś (nie pokazaną) drugiego współpracującego walca 34. Wzdłużna oś 33 walca 10 jest także wzdłużną osią płaszcza walca 18.

Gdy w górnej komorze 28 ciśnienie płynu hydraulicznego jest obniżone, stopa podporowa 24 cofa się do wewnątrz komory 28 umożliwiając ruch płaszcza walca 18 w dół, jak to przedstawiono na fig. 1 i 3. Pomiędzy zewnętrzną powierzchnią płaszcza walca 18 i powierzchnią drugiego walca współpracującego 34 tworzy się szczelina G.

Dolna stopa podporowa (lub stopy) 26 jest przedstawiona w przeciwległym ustawieniu względem górnej stopy podporowej 24. Przeciwległa stopa podporowa 26 działa łącznie z górną stopą podporową 24, zaś chwyt NP wraz ze współpracującym walcem 34 zostaje zwolniony. Tak więc, gdy płyn hydrauliczny jest sprężany w górnej komorze 28, uruchamiając górną stopę podporową 26, płyn hydrauliczny w komorze 30 dolnej stopy podporowej 26 jest rozprężany i umożliwia cofnięcia dolnej stopy podporowej do wnętrza jej komory 30. Podobnie, gdy płyn hydrauliczny jest sprężany w dolnej komorze 30 dolnej stopy podporowej 24 zwalnia się uchwyt, obniża się ciśnienie hydrauliczne w górnej komorze 28 górnej stopy podporowej 24, która cofa się do wewnątrz swojej komory 28. Sprężany i rozprężany płyn hydrauliczny jest doprowadzany i odprowadzany z walca 16 i do i z komór górnej i dolnej 28, 30 przewodami 36, 38.

Skoordynowane działanie stóp podporowych 24,26 wprawia w ten sposób płaszcz walca 18 w ruch posuwisto-zwrotny w płaszczyźnie chwytu NP do i od zaciskającego złączenia ze współpracującym walcem 34. Krzywizna stóp podporowych 24,26 w kierunku obwodowym walca 16 zapewni także podparcie boczne płaszcza walca 16. Jednak dynamiczne warunki pracy walca 16 obejmują również drgania i siły związane z obracającym się płaszczem walca 18.

Wprawianie płaszcza walca 18 w ruch postępowy na znacznej odległości wynoszącej około 5-10 cm, wymaga zapewnienia bocznego prowadzenia, jak również kompensowania postępowego ruchu płaszcza walca 18 względem wału 16 walca 10 w płaszczyźnie chwytu NP.

W przedstawionym przykładzie wykonania zastosowano zespół prowadnikowy pierwszy i drugi 12,14 umieszczony poprzecznie, po obu stronach każdego końca walca 10. Zamocowane po przeciwległych stronach walca zespoły prowadnikowe różnią się od siebie nieznacznie.

Pierwszy zespół prowadnikowy 14 przedstawiony po prawiej stronie wału podporowego 16 zawiera ślizgacz 44 mający zakrzywioną powierzchnię czołową 46, stykającą się z wewnętrzną, cylindryczną powierzchnią 20 płaszcza walca 18. Ślizgacz 44 zawiera od wewnątrz płaską

167 677 powierzchnię prowadzącą 48 i część tłokową 50, która wystaje na zewnątrz, z powierzchni prowadzącej 48. Pierwszy zespół prowadnikowy 14 zawiera również łoze tłoka 52 mające płaską powierzchnię 54, która jest umieszczona na przeciw powierzchni prowadzącej 48 ślizgacza przylegającego do niej, umożliwiając ich wzajemny obrót. Część tłokowa 50 jest zamocowana wewnątrz odpowiedniej komory tłokowej 56 w łożu tłoka 52 i zapewnienia ślizagaczowi 14 ruch posuwistozwrotny względem łoża tłoka 52. Układ ten nazwano wspólnie tłokiem kompensującym, ze względu na jego zdolność do utrzymywania siły stabilizującej na płaszczu walca 18, podczas zmiany jego długości osiowej. Zostanie to wyjaśnione bardziej szczegółowo poniżej.

W powierzchni czołowej 46 ślizgacza 44 jest ukształtowane co najmniej jedno wgłębienie 58 łączące się poprzez ukośne kanały 61, z komorą rozdzielczą 62, zawartą we wnętrzu ślizgacza 44. Wgłębienie 58 jest ułożone w kierunku do powierzchni części tłokowej 50 i zapewnia dopływ płynu do komory tłokowej 56. Wąż elastyczny 64 stanowi połączenie źródła (nie pokazanego) sprężonego płynu hydraulicznego z komorą 56, poprzez kanał 66, w kierunku strzałki 67. Po obu stronach łoża tłoka 52 umieszczona jest para bloków 68, które są nieruchomo zamocowane do wału podporowego 16 śrubami z małym łbem 70. Po obu stronach łoza tłoka 52 w kierunku wzdłużnym jest zamocowana para przeciwległych współosiowych trzpieni 72, na których są obrotowo osadzone ślizgacze 44, 82 w blokach 68, na jednym końcu wału podporowego 16. Osie 74 trzpieni 72 po obu stronach ślizgacza 44 są równoległe do wzdłużnej osi 32 nieruchomego wału podporowego 16, a więc do całego walca 10. Podobnie, wzdłużna oś 33 obrotu walca 18 (fig. 3 i 4) jest także teoretycznie równoległa do wzdłużnej osi 32 wału podporowego 16, i gdy obie stopy podporowe 24, 26 są wysunięte na tę samą odległość, osie 32,33 wału podporowego 16 i płaszcza walca 18 pokrywają się, jak to przedstawiono na fig. 1, bez uwzględnienia odchylania/. Oczywistym jest, że gdy wał podporowy 16 walca i płaszcz walca 18 odchylają się pod wpływem ciężaru czy warunków pracy, ich osie wzdłużnie nie pokrywają się dokładnie.

Przeciwległy zespół prowadnikowy 12 zawiera ślizgacz 82 mający parę przeciwległe ułożonych współosiowych trzpieni 84 zamocowanych na jego obu bokach, które są osadzone obrotowo wokół ich osi 85 w parze bloków 86. Bloki 86 są nieruchomo zamocowane do płytki podporowej 88 za pośrednictwem śrub z małym łbem 90. Osie 85 są równoległe do wzdłużnej osi 33 płaszcza walca 18, gdy walec 10 nie jest w położeniu skośnym względem wału podporowego 16.

Zakrzywiona powierzchnia czołowa 92 ślizgacza 82 ma co najmniej jedno wgłębienie 94, które jest połączone, kanałami 98, z komorą rozdzielczą 100. Wąż elastyczny 102 jest połączony ze źródłem sprężonego płynu hydraulicznegi (nie pokazanym), zaś sprężony płyn hydrauliczny przepływa w kierunku strzałki 104, kanałem 106 do wnętrza komory rozdzielczej 100, a następnie kanałami 98, do wgłębień w powierzchni czołowej ślizgacza 82, zapewniając smarowanie pomiędzy powierzchnią czołową 92 ślizgacza 82 i wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca 18.

Cylindryczny w kształcie krążka centrowany sworzeń obrotowy 108 ma jeden koniec umieszczony w płytce podporowej 86, w otworze ukształtowanym w niej poniżej osi 85 trzpieni 84. Drugi koniec sworznia obrotowego 108 jest umieszczony w płytkim otworze, w nieruchomym wale podporowym 16. Tolerancje wymiarowe sworznia obrotowego 108 otworów w płytce podporowej 88 i wale podporowym 15 są takie, że umożliwiają obrót wału podporowego 16 płytki podporowej 88 wokół sworznia obrotowego 108, który jest prostopadły do płaszczyzny chwytu NP. Bloki drugiego zespołu prowadnikowego 86, 12 są za pomocą śrub z małym łbem 90 nieruchomo zamocowane do płytki podporowej 88. Płytka podporowa 88 zespołu prowadnikowego 12 (po lewej stronie) jest połączona obrotowo, na płaskiej części boku wału podporowego 16 za pośrednictwem centrującego sworznia obrotowego 108.

Bloki 68, 86 zamocowane po obu bokach wału podporowego 16, połączone z centrującym sworzniem obrotowym 108 i płytką podporową 88, uniemożliwiają ruch postępowy ślizgaczy 44,82 równolegle do płaszczyzny NP. Umożliwiają za to ruch obrotowy ślizgaczy 44, 82 wokół osi 74, 85 równoległych do wzdłużnej osi 32 walca 10. Ślizgacze 44,82 obracają się w płaszczyznach równoległych do płaszczyzny chwytu NP.

Podczas pracy, płaszcz walca 18, za pośrednictwem stóp podporowych 24,26 jest wprawiany w ruch postępowy od położenia dolnego (przedstawionego na fig. 3) do góry, poprzez neutralne położenie przedstawione na fig. 1, do górnego położenia przedstawionego na fig. 4, w którym płaszcz walca 18 jest dociśnięty wzdłuż linii chwytu N do drugiego współpracującego walca 34.

167 677

Ruch ten odbywa się wzdłuż płaszczyzny uchytu NP. Do węży elastycznych 64, 102 i do wgłębień 58,94 w ślizgaczach 44,82 doprowadzany jest sprężony płyn hydrauliczny zapewniający smarowania pomiędzy ich powierzchniami czołowymi i wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca 18. Sprężony płyn hydrauliczny wchodząc do komory tłokowej 56 także wypycha część tłokową 50 na zewnątrz i dociska powierzchnię czołową 46 do wewnętrznej powierzchni 20 płaszcza walca 18 dla ustalenia przeciwnych sił stabilizujących, powstałych na skutek nacisku powierzchni czołowych 46, 92 ślizgaczy 44,82 na wewnętrzną powierzchnię płaszcza walca 18. Ślizgacze 44,82 obracają się od położenia, w którym są odchylone do góry i utworzona jest szczelina G, (przedstawionym na fig. 3), do położenia, w którym są odchylone w dół (przedstawionym na fig. 4), kiedy walce 10 i 34 są zaciśnięte razem.

Bicie poprzeczne obracającego się płaszcza walca 18 względem wzdłużnej osi wału podoporowego 16 walca 10 i zmiany, wzdłuż kierunku prostopadłego, odległości danego punktu na wewnętrznej powierzchni płaszcza walca 18 od płaszczyzny chwytu NP podczas ruchu postępowaego płaszcza walca 18, w czasie pracy urządzenia jest kompensowana przez odwrotny ruch części tłokowej 50 ślizgacza 44 wewnątrz komory tłokowej 56 łoża tłoka 52. Ponieważ płaszcz walca 18 jest integralnym zespołem, ruch promieniowy, czy to na skutek bicia, czy z powodu innej przyczyny, na którymkolwiek ze ślizgaczy 44 powoduje odpowiedni ruch w przeciwnym kierunku na drugim ślizgaczu 82 tak, że istnieje potrzeba zastosowania tylko jednego tłoka kompensującego na obu końcach walca 10 dla utrzymania obu przeciwległych ślizgaczy 44, 82 w styku bieżniowym z wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca 18.

Ponieważ część tłokowa 50 ślizgacza 44 jest cylindryczna, taka jak jego komora tłokowa 56, więc ślizgacz 44 obraca się wokół środkowej osi obrotu 112 części tłokowej, zamontowanej w łożu tłoka 52. Umożliwia to utrzymywanie przez zakrzywioną powierzchnię czołową 46 ślizgacza 44 pełniejszego, lub doskonalszego styku z wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca 18 pomimo odchylenia, lub ruchu ukośnego, płaszcza walca 18 w płaszczyźnie chwytu NP względem wału podporowego 16, na skutek odchylenia, spowodowanego przez obciążenie od chwytu ciężarem płaszcza walca lub kompensacją wypukłości walca, spowodowaną przez działanie jednej z dwu lub obu, stóp podporowych 24, 26. Osie trzpieni 74 są równoległe do wzdłużnej osi 32 wału podporowego walca 10. Są one równoległe do wzdłużnej osi 33 walca 10.

Zespół prowadnikowy 12 na przeciwległym boku wału podporowego 16 nie wykorzystuje tłoka kompensującego ani łoża tłoka 52. Zamiast tego powierzchnia czołowa ślizgacza 44, jest utrzymywana w styku na jego całej powierzchni z cylindryczną wewnętrzną powierzchnią 20 płaszcza walca 18 poprzez ruch obrotowy ślizgacza 82 wokół trzpieni 84 i płytki podporowej 8 8 na sworzniu obrotowym 108. Osie 85,110 trzpieni i sworznia obrotowego 108 są do siebie prostopadłe. Dlatego osie trzpieni 85 są równoległe do osi 33 płaszcza walca 18. Są one równoległe do wzdłużnej osi 32 wału podporowego 16 walca 10.

Tak więc zespół prowadnikowy 12 kompensuje ruch postępowy, płaszcza walca 18 w płaszczyźnie chwytu, w kierunku do i od styku chwytającego z drugim współpracującym walcem 34, poprzez ruch obrotowy ślizgaczy 44, 82 wokół ich trzpieni 72, 84 w połączeniu z promieniowowysuwnym ruchem tłoka kompensującego, i ponadto w połączeniu z ruchem obrotowym ślizgacza 44 wokół części tłokowej 501 płytki podporowej 88 wokół centrującego sworznia obrotowego 108.

Boczne ścianki 114,116 wału podporowego 16, lub przynajmniej ich części w pobliżu końców, są korzystnie równoległe i płasko obrobione, co najmniej poniżej bloków 68, 86 umożliwiając zamocowanie na ściance 116 bloków 68. Boczna ścianka 114 lub płaska powierzchnia 115 ukształtowana pod płytką podporową 88 przylega do płaskiej wewnętrznej powierzchni 118 płytki podporowej 88. Tak więc powierzchnie do mocowania bloków 68, 86, które stanowią boczne ścianki 114, 116 zamocowane w pobliżu końców wału podporowego 16 nie mają wykończonego obrobienia na dużym obszarze i nie muszą być obrabiane do takiego stopnia, aby zapewnić na nich ruch zwrotny ślizgowy. Obrotowy ruch ślizgaczy 44, 82 wokół ich trzpieni 72, 84 wyklucza jakikolwiek taki ruch ślizgowy za wyjątkiem pewnego nieznacznego ruchu obrotowego na powierzchni przylegania pomiędzy płytką podporową 88 i odpowiednią boczną ścianką wału podporowego 16, gdy płaszcz walca 18 ustawi się skośnie, lub nachyli, względem wału podporowego 16.

167 677

Ponieważ płaszcz walca 18 obraca się i wykonuje ruch postępowy do góry lub do dołu względem wału podporowego 16, to przeciwległe zespoły prowadnikowe 12, 14 nie muszą ślizgać się na obrobionej powierzchni na wale podporowym 16. Zamiast tego ślizgacze 44, 84 obracają się wokół ich trzpieni 84, 72 podczas gdy poddane działaniu ciśnienia, smarowane ich powierzchnie czołowe 46,92 zapewniają płaszczowi walca 18 siły stabilizujące. Tak więc boczne ścianki 114,116 nie muszą być ani płaskimi ani równoległymi. Jedynie płaska powierzchnia 115 na wale podporowym 16 poniżej płytki podporowej 88 jest płaska, i zapewnia styk powierzchni przylegania z płaską wewnętrzną stroną płytki podporowej 88. Ta płaska powierzchnia 115 jest równoległa do płaszczyzny chwytu NP. Podczas gdy osie 85 odchylają się, z płaszczem walca 18 i osie 74 odchylają się z wałem podporowym 16 walca 10, obie osie 74,85 znajdują się w płaszczyznach, które są równoległe do płaszczyzny chwytu NP.

Można, naturalnie, dokonywać zmiany w konstrukcji według wynalazku bez odbiegania od istoty wynalazku, i jego ujawniania oraz zakresu załączonych zastrzeżeń. Na przykład, zamiast, jak opisano, doprowadzać sprężony płyn hydrauliczny elastycznymi węzami, mógłby on być doprowadzany za pomocą innego środka takiego, jak kanał pokrywający się z osią sworzni 72, 84. Podobnie, podczas, gdy obrotowe ślizgacze są opisane w korzystnym przykładzie wykonania jako nie wykonujące ruchu postępowego, na wale podporowym 18, w kierunku wzdłuż płaszczyzny chwytu NP to jednak pewien ruch bloków 68, 86 w kierunku płaszczyzny chwytu NP jest uważany za objęty zakresem wynalazku. Na koniec zrozumiałym jest, że płaszcz walca 18 jest utrzymywany w pozycji osiowej względem wału podporowego za pomocą środków, nie pokazanych, takich jak urządzenie napędowe obracające płaszcz walca 18.

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz.

Cena 1,50 zł

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Walec samoobciążający z regulowanym odchylaniem współpracujący z drugim walcem wzdłuż linii chwytu pomiędzy nimi, zawierający nieruchomy wał podporowy oraz osadzony wokół niego cylindryczny płaszcz walca, przy czym na wale podporowym są osadzone podpierające płaszcz walca ślizgacze podporowe, które razem z płaszczem walca są zamontowane przesuwnie względem wału, wzdłuż płaszczyzny chwytu od położenia styku płaszcza walca z drugim walcem do położenia rozłącznego, a w pobliżu obu końców wału podporowego do przeciwległych jego boków są zamocowane zespoły prowadnikowe, znamienny tym, ze każdy zespół prowadnikowy (12, 14) zawiera bloki (68, 86), do których są zamocowane przegubowo ślizgacze (44, 82) mające zakrzywioną powierzchnię czołową (46,92) stykającą się z wewnętrzną powierzchnią płaszcza walca (18), przy czym pierwszy zespół prowadnikowy (14) jest zamocowany sztywno do wału podporowego (16), zaś drugi zespół prowadnikowy (12) jest sztywno zamocowany do płytki podporowej (88), która jest połączona z wałem podporowym (16) obrotowo w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny chwytu (NP).
2. 2. Walec według zastrz. 1, znamienny tym, że płytka podporowa (88) zawiera centrujący sworzeń obrotowy (108) łączący ją z wałem podporowym (16).
3. 3. Walec według zastrz. 2, znamienny tym, że wał podporowy (16) ma płaską powierzchnię (115) ukształtowaną pod płytką podporową (88) i mającą taki sam zasięg, z którą styka się płaska powierzchnia (118) płytki podporowej (88).
4. 4. Walec według zastrz. 1, znamienny tym, że bloki (68, 86) umieszczone po obu stronach, na jednym końcu wału podporowego (16) zawierają trzpienie (72, 84), na których są osadzone obrotowo ślizgacze (44,82), przy czym osie (54,74) trzpieni (72,84) są równoległe do wzdłużnej osi walca (10).
5. 5. Walec według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy zespół prowadnikowy (14) zamocowany na jednym końcu wału podporowego (16) zawiera łoże tłoka (52) zamocowane obrotowo po jednej stronie walca podporowego (16), z którym jest połączony ślizgacz (44).
6. 6. Walec według zastrz. 2, znamienny tym, że centrujący sworzeń obrotowy (108) ma środkową oś (110) prostopadłą do płaszczyzny chwytu (NP).
7. 7. Walec według zastrz. 1, znamienny tym, że bloki (68, 86) są zamocowane względem wału podporowego (16) przesuwnie w kierunku płaszczyzny chwytu (NP) na obu końcach wału obrotowego (16) i po obu jego stronach i po obu stronach płaszczyzny chwytu (NP).