PL164177B1 - Kineskop kolorowy z zespolem wsporczym maski PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Kineskop kolorowy z zespolem wspo- rczym maski, zawierajacy oprózniony balon szkla- ny majacy prostokatny zespól plyty czolowej, posiadajacy zespól maski zamontowany za pomoca elementów wsporczych umieszczonych w poloze- niach oddalonych od siebie na obwodzie wewnatrz zespolu plyty czolowej, elementy wsporcze w kaz- dym z oddalonych polozen zawieraja kolek zamo- cow any do balonu szklanego oraz sprezyne polaczona z zespolem maski, sprezna ma otwór mie- szczacy w sobie kolek, znamienny tym, ze sprezy- na (46, 46' ' ) posiada pierwsza czesc (52, 52' ' ) polaczona wzajemnie z zespolem (30) maski, wy- dluzona druga czesc (54, 54” ) biegnaca od pier- wszej czesci w kierunku kolka (44, 44' ' ), trzecia czesc (58, 58' ' ) polaczona wzajemnie z druga cze- scia i posiadajaca otwór (50, 50' ' ) mieszczacy w sobie kolek oraz czesc odgieta (56, 60), która usta- wia srodek otworu we wzdluznej plaszczyznie srod- kowej (B-B, B''- B'') drugiej czesci. FIG . 3 FIG . 4 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kineskop kolorowy z zespołem wsporczym maski zamocowanej do ramy obwodowej, która jest zawieszona względem ekranu elektroluminescencyjnego. Zespół wsporczy posiada elementy do zawieszania zespołu maska-rama.

W znanych kineskopach kolorowych rama obwodowa podtrzymująca maskę jest zawieszona w zespole płyty czołowej za pomocą sprężyn, które są przyspawane albo bezpośrednio do ramy albo do płyt, które z kolei są przyspawane do ramy. W przypadku bezpośredniego przyspawania sprężyny są zwykle wykonane z materiałów bimetalowych, a w przypadku wersji z płytami, płyty są bimetalowe. Wówczas gdy sprężyny lub płyty są ogrzewane w wyniku przejścia ciepła z maski przez ramę, materiały bimetalowe rozszerzają się odmiennie, skutkiem czego wyginają sprężyny lub płyty, powodując przesunięcie zespołu maska-rama w kierunku ekranu kineskopu.

Znane jest stosowanie trzech albo czterech sprężyn do wspierania zespołu maska-rama w prostokątnym zespole płyty czołowej lampy. W trójsprężynowym zespole wsporczym jedna sprężyna jest zwykle umieszczona przy górnym środku maski, a dwie pozostałe sprężyny są umieszczone wzdłuż boków kineskopu, pomiędzy środkami boków maski a dwoma dolnymi narożami maski. W czterosprężynowym zespole wsporczym sprężyny są zwykle umieszczone przy górnym i dolnym środku maski oraz przy lewym i prawym środku maski. Zarówno w trój-, jak i czterosprężynowym zespole wsporczym jest możliwe nieznaczne obracanie się i przesuwanie zespołu maska-rama względem płyty czołowej, podczas wytwarzania i/lub działania kineskopu.

Znane nlnmnnty do zmniejszania do minimum obracania się i przesuwania zespołu maska-rama wykorzystują w czterech narożach ramy wsporniki sprężynowe, przedstawione na przykład w opisach patentowych USA nr 4 723 088 i nr 4 728 853.

Natomiast w opisie patentowym USA nr 4 723 088 przedstawiono ramę maski, mającą ścięte naroża, ze wspornikami w każdym narożu. Wsporniki stanowią wygięte płyty posiadające trzy części. Pierwsza część jest przyspawana do ramy. Druga część biegnie pod pewnym kątem od pierwszej części w kierunku zespołu płyty czołowej. Trzecia część biegnie ud drugiej części i posiada otwór, który mieści w sobie metalowy kołek osadzony w ścianie bocznej zespołu płyty czołowej.

Z opisu patentowego USA nr 4 728 853 jest znany zespół wsporczy zespołu maska-rama, który ma dwa człony przyspawane do linben. Jeden człon, mający kształt płaskiej płyty, jest przyspa164 177 wany w kilku oddzielnych punktach do ramy maski. Drugi człon posiada trzy części. Pierwsza część jest przyspawana do pierwszego członu. Druga część odchodzi pod pewnym kątem od pierwszej części, a trzecia część z otworem odbiera kołek wsporczy w ścianie bocznej zespołu płyty czołowej .

Problem napotykany w wielu znanych zespołach wsporczych polega na tym, że mogą się one przesuwać przy uderzeniu czy drganiu. Zatem występuje potrzeba uzyskania zespołów wsporczych maski, które są mniej podatne na takie przesunięcia.

Znany kineskop kolorowy posiada więc opróżniony balon szklany, mający prostokątny zespół płyty czołowej, posiadający zespół maski, zamontowany za pomocą elementów wsporczych, umieszczonych w położeniach oddalonych od siebie, na obwodzie wewnątrz zespołu płyty czołowej. Elementy wsporcze w każdym z oddalonych położeń zawierają kołek, zamocowany do balonu szklanego oraz sprężynę posiadającą otwór, który mieści w sobie kołek. Sprężyna jest przyłączona do zespołu maski cieniowej.

W kineskopie według wynalazku sprężyna posiada pierwszą część połączoną wzajemnie z zespołem maski, wydłużoną drugą część biegnącą od pierwszej części w kierunku kołka, trzecią część połączoną wzajemnie z drugą częścią i posiadającą otwór mieszczący w sobie kołek, oraz część odgiętą, która ustawia środek otworu we wzdłużnej płaszczyźnie środkowej przechodzącej przez drugą część.

W jednym przykładzie wykonania wynalazku część odgięta jest umieszczona pomiędzy drugą częścią i trzecią częścią.

W innym przykładzie wykonania wynalazku część odgięta jest wytłoczeniem w trzeciej części otaczającej otwór.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig.1 przedstawia w widoku bocznym, w przekroju osiowym, kineskop kolorowy według wynalazku, fig. 2 w widoku od dołu ćwiartkę zespołu płyty czołowej i zespołu maska-rama kineskopu fig. 1, fig. 3 w widoku z częściowym przekrojem naroże zespołu płyty czołowej i zespołu maska-rama z fig. 2. fig. 4 - w widoku z góry sprężynę, płytę i kołek według wynalazku, fig. 5 - w widoku z góry znaną sprężynę, płytę i kołek i fig. 6 - w widoku z góry sprężynę, płytę i kołek według innego, wykonania wynalazku.

Figura 1 pokazuje prostokątny kineskop kolorowy 8 mający szklany balon 10, zawierający prostokątny zespół 12 płyty czołowej i rurową szyjkę 14, połączone przez prostokątną część stożkową 16. Zespół 12 posiada wizyjną płytę czołową 18 i obwodowy kołnierz czyli ścianę boczną 20, która jest przyłączona z uszczelnieniem do części stożkowej 16. Zespół 12 płyty czołowej posiada dwie prostopadłe osie: wielką oś X-X, równoległą do jego większego wymiaru (zwykle poziomego) oraz małą oś Y-Y, równoległą do jego mniejszego wymiaru (zwykle pionowego). Osie wielka i mała są prostopadłe do wzdłużnej osi środkowej Z-Z kineskopu, która to oś przechodzi przez środek szyjki 14 i środek panelu 12. Mozaikowy, trójkolorowy ekran elektroluminescencyjny 22 jest unoszony przez wewnętrzną powierzchnię płyty czołowej 18. Ekran jest korzystnie ekranem liniowym z liniami fosforowymi, biegnącymi zasadniczo równolegle do małej osi Y-Y. W innym przypadku ekran moze być ekranem punktowym. Elektroda selekcji barw z wieloma otworami czyli maska 24 jest zamontowana usuwalnie, za pomocą ulepszonych elementów, w uprzednio określonej odległości od ekranu 22. Wyrzutnia elektronowa 26 jest zamontowana w środku wewnątrz szyjki 14, w celu wytwarzania i kierowania trzech wiązek elektronów wzdłuż zbieżnych torów poprzez maskę 24 do ekranu 22.

Kineskop z fig. 1 jest przeznaczony do zastosowania z zewnętrznym, magnetycznym zespołem odchylającym 28 umieszczonym w pobliżu połączenia części stożkowej z szyjką. Po pobudzeniu zespół odchylający 28 oddziaływuje na trzy wiązki polami magnetycznymi, które powodują, że wiązki wybierają poziomo i pionowo prostokątną osnowę obrazu telewizyjnego na ekranie 22.

Maska 24 stanowi część zespołu maska-rama 30, który zawiera także obwodową ramę 32. Zespół maska-rama 30 jest pokazany w położeniu wewnątrz zespołu 12 płyty czołowej na fig. 1, 2 i 3. Zespół maska-rama 30 jest zamontowany na zespole 12 przez cztery ulepszone elementy wsporcze 34 pokazane na fig. 2, 3 i 4.

Rama 32 posiada dwa zasadniezoprostopadłe kołnierze, pierwszy kołnierz 36 i drugi kołnierz 38 w konfiguracji o przekroju poprzecznym w kształcie litery L. Pierwszy kołnierz 36 biegnie od

164 177 drugiego kołnierza 38 w kierunku ekranu 22. Drugi kołnierz 38 biegnie od pierwszego kołnierza 36 w kierunku wzdłużnej osi środkowej Z-Z kineskopu 8. Cztery naroża 42 ramy 32 są ścięte pod kątem w przybliżeniu prostopadłym do kierunków przekątnych ramy.

Maska 24 posiada zakrzywioną część dziurkowaną 25, obwodową część medziurkowaną 27, otaczającą część dziurkowaną 25 oraz obrzeże 29 wygięte od części obwodowej 27 i odbiegające od ekranu 22. Maska 24 jest przytwierdzona lub ustawiona wewnątrz ramy 32 oraz przyspawana do wewnętrznej powierzchni pierwszego kołnierza 36.

Zespół maska-rama ma elementy wsporcze 34 umieszczone w każdym z czterech naroży ramy i zespołu 12. Każdy element wsporczy 34 posiada kołek 44, sprężynę 46 i płytę 48. Każdy kołek 44 jest członem metalowym o kształcie stożkowym, przymocowanym do ściany bocznej 20. Każda płyta 48 jest przyspawana w pobliżu jednego końca do kołnierza 36, przy ściętym narożu 42 ramy 32. Sprężyna 46 jest zamocowana jednym jej końcem do drugiego końca płyty 48. Otwór 50, w pobliżu wolnego końca każdej sprężyny 46, mieści w sobie stożkową końcówkę kołka 44.

Sprężyna 46 posiada pierwszą część 52, która jest równoległa do płyty 48 i jest do niej przyspawana. Wydłużona druga część 54 biegnie od pierwszej części 52 i tworzy kąt ostry z płytą 48. Część odgięta 56 biegnie od drugiej części 54 w kierunku od płyty 48 tak, że jest w przybliżeniu równoległa do wzdłużnej osi środkowej A-A kołka 44. Trzecia część 58 biegnie od części odgiętej 56 i jest w przybliżeniu prostopadła do wzdłużnej osi środkowej A-A kołka 44. Trzecia część 58 posiada otwór 50, który przyjmuje stożkową końcówkę kołka 44. Wydłużona druga część 54 jest współosiowa względem środka otworu 50 tak, że wzdłużna płaszczyzna śrdkowa B-B drugiej części 54 przecina wzdłużną oś śrdkową A-A kołka 44 w przybliżeniu w środku otworu 50.

Ola porównania na fig. 5 jest pokazany znany element wsporczy 34' zespołu maska-rama.

Na fig. 5 elementy podobne do przedstawionych na fig. 4 są oznaczone primem przy tych samych numerach. Wydłużona część środkowa 54' w sprężynie 46' elementu wsporczego 34' przebiega pomiędzy jedną częścią 52', która jest przyspawana do płyty 48', a drugą częścią 58', która posiada otwór 50' mieszczący w sobie kołek 44'. Wydłużona część 54' nie jest współosiowa ze środkiem otworu 50', lecz raczej jej wzdłużna oś środkowa B'- B' przecina wzdłużną oś środkową A'- A' kołka 44' pomiędzy otworem 50' i ścianą boczną 20'.

Inne wykonanie elementu wsporczego 34' zespołu maska-rama według wynalazku jest pokazane na fig. 6, gdzie elementy podobne do elementów na fig. 4 są oznaczone podwójnym primem przy tych samych numerach. Podobnie jak element wsporczy 34, każdy element wsporczy 34'' posiada kołek 44'., sprężynę 46'' i płytę 48' '. Sprężyna 46'' ma trzy części 52'', 54'' i 58'. Pierwsza część 52'' jest równoległa do płytki 48'' i jest do niej przyspawana. Druga część 54'' prrebiee ga od pierwszej części 52'' i tworzy kąt ostry z płytą 48''. Trzecia część 58'' przebiega od drugiej części 54'' i jest w przybliżeniu prostopadła do wzdłużnej osi środkowej A-A kołka 44''' Trzecia część 58'' ma kołowe Mytłoceeme 00, któee bbejmule otóór środkowy 50'. W tym wykonaniu kołowe wytłoczenie 60 zapewnia takie samo przesunięcie jak trzecia część 56 sprężyny 46 iIimbnków wsporczych 34. Ozięęó przesunięcie wydłu^ne drugr częśt 54' ' jest współosoowr ze trrokiem otworu 50'' tak, że wzdłużna płaszczyzna środkowa B'' - B'' drugiej części 54'' przecina wzdłużną oś środkową A''- A '' kołka 44 w przybliżeniu w środku otworu 50 .

Odległość pomiędzy środkiem otworu 50' i wzdłużną płaszczyzną środkową, przechodzącą przez drugą część 54' znanego blbmbnku wsporczego 34' zapewnia ramię dżwinne wewnąaet elemenue wsporczego 34'. Po naprężeniu elementu wsporczego 34 to ramię dźwigni może spowodować wwygine W-óu giej części 54', skutkiem czego płył-uje niepożądane przesunięcia elembnkty wsporczych i zespołu maski cieniowej. W wyniku łdrłylb-nlego ustawienia środka otworu 50 lub 50'' yzglę-en wzdłużnej płaszczyzny środkowej B-B lub B'' - θ ’, ramię dźwigni zostaje wyeliminowane i żadne naprężenia równoległe do drugich części 54 lub 54' ' nie spowodują wygięcia sprężyn 46 lub 46 ' ' '

Chociaż wynalazek został opisany w odniesieniu do kineskopu mającego maskę zamocowaną narożami, należy rozumieć, że wynalazek może być w innym przypadku zastosowany -o kineskopu mającego maskę zamontowaną wzdłuż osi wielkiej i małej zespołu płyty czołowej kineskopu. Ponadto wynalazek może być zastosowany dla kineskopu, w którym obwodowe wzmocnienie maski jest zapewnione integralnie z maską, bez u^cia ołd-lelnel ramy. W d-O-tku wynalazee może być zastosowany dla zespołu wsporczego maski majjcego ime mmejsca wsporcze niż tt c^O^óc.

164 177

FIG 3

FIG 4

164 177

Departament Wydawnictw UP RP· Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kineskop kolorowy z zespołem wsporczym maski, zawierający opróżniony balon szklany mający prostokątny zespół płyty czołowej, posiadający zespół maski zamontowany za pomocą elementów wsporczych umieszczonych w położeniach oddalonych od sieHe nn obwodzie wewnątrz zespołu płyty czołowej, elementy wsporcze w każdym z oddalonych położeń zawierają kołek zamocowany do balonu szklanego oraz sprężynę połączoną z zespołem maski, sprężyna ma otwór mieszczący w sobie kołek, znamienny tym, że sprężyna (46, 46’’) posiada pierwszą część (52, 52’’) połączoną wzajemnie z zespołem (30) maski, wydłużoną drugą część (54, 54’’) biegnącą od pierwszej części w kierunku kołka (44, 44’’), trzecią część (58, 58’’) połączoną wzajemnie z drugą częścią i posiadającą otwór (50, 50’’) mieszczący w sobie kołek, oraz część odgiętą (56, 60), która ustawia środek otworu we wzdłużnej płaszczyźnie środkowej (8-8, B’’-8’’) drugiej części.
2. 2. Kineskop według zastrz. 1, znamienny tym, że część odgięta (56) jest umieszczona pomiędzy drugą częścią (54) i trzecią częścią (58).
3. 3. Kineskop według zastrz. 1, znamienny tym, że część odgięta jest wytłoczeniem (60) w trzeciej części (58’’’ otaczającej otwór (50’’).

   * * *