Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych 1,4-dwuwodoropirydyny o ogól¬ nym wzpr.ze 1, w którym R oznacza grupe chloro- fenylowa lub dwuchlorofenylowa, R1 i R2 sa jedna¬ kowe lub rózne i oznaczaja rodniki (Ci-C4)- alkilo¬ we lub grupy 3-metoksyetylowe, X oznacza pier¬ scien, pirydylowy, pirolilowy, imidazolilowy, triazo- lijpwy, tetrazolilowy, tiazolilowy, tiadiazolilowy lub oksadia^olilowy, ewentualnie majacy 1, 2 lub 3 podstawniki, takie jak rodnik (Ci-C4)-alkilowy, rod¬ nik benzylowy, grupa o wzorze -N(R3)2, w którym Rs~ sa jednakowe albo rózne i oznaczaja atomy wo¬ doru lub^ rodniki (€i-C4)-alkilowe, albo 1, 2 lub 3 podstawniki takie-, jak grupa* o wzorze (CH2)m C02H, w którym m oznacza liczbe zero lub 1, albo grupa o Wzorze (CH^ C02(Ci-C4)-alkil, w którym m ma wyzej podane znaczenie, albo 1, 2 lub 3 pod¬ stawniki, takie jak grupa o wzorze (CH2)m CON(R3)2, w którym m i R3 maja wyzej podane znaczenie, a Y oznacza grupe -CH2CH(CH3)-, grupe o wzorze -CH2C(CH3)2- albo grupe o wzorze -(CH2)n -, w któ¬ rym n oznacza liczbe 1—3, gdy podstawnik X jest po¬ laczony przez pierscieniowy atom wegla, zas gdy podstawnik X jest. polaczony przez pierscieniowy atom azotu, to wówczas n oznacza liczbe 2 albo 3, jak równiez farmakologicznie dopuszczalnych soli addycyjnych, tych zwiazków z kwasami.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku przeciwdzialaja niedokrwieniu i nadcisnie¬ niu. Ograniczaja one przenoszenie wapnia do ko- 20 morek, totez moga opózniac lub zapobiegac skur¬ czowi serca powodowanemu, jak sie przypuszcza, przez nagromadzenie sie wapnia w komórkach przy stanach niedokrwienia. Nadmierny doplyw wapnia przy niedokrwieniu moze powodowac sze¬ reg dalszych skutków ujemnych, które dodatkowo szkodza niedokrwionemu miesniowi sercowemu.Mianowicie, do skutków tych nalezy mniej wy¬ dajne wykorzystywanie tlenku do wytwarzania' kwasu adezynotrójfosforowego (ATP), aktywowanie utleniania mitochondrialnych kwasów tluszczowych i prawdopodobnie powodowanie martwicy komórek.Z tych tez wzgledów, zwiazki wytwarzane sposo¬ bem wedlug wynalazku sa uzyteczne przy zapo¬ bieganiu róznym schorzeniom sercowym, takim jak dusznica bolesna, niemiarowosci serca, ataki serca i hipertrofia serca. Zwiazki te powoduja równiez rozszerzanie naczyn, poniewaz mcga hamowac do¬ plyw wapnia do komórek tkanek naczyniowych, a wiec sa tez uzyteczne jako srodki przeciw nad¬ cisnieniu i do zwalczania skurczu naczyn wienco¬ wych.Zwiazki o wzorze 1 majace 1 lub wieksza liczbe srodków asymetrii wystepuja w postaci jednej pary lub wiekszej liczby par enancjomerów i pary takie, albo poszczególne izomery, mozna rozdzielac meto¬ dami fizycznymi, np, przez frakcjonowana krystali¬ zacje wolnych zasad lub ich odpowiednich soli, albo chromatografujac wolne zasady. Wynalazek obejmuje wytwarzanie zwiazków o wzorze 1 w pos- 13J,9353 139 905 4 taci oddzielonych par lub ich mieszanin, jak rów¬ niez mieszanin racemicznych lub rozdzielonych, optycznie czynnych izomerów d i 1.Farmakologicznie dopuszczalnymi solami addycyj¬ nymi zwiazków o wzorze 1 z kwasami sa sole wy¬ tworzone z takimi kwasami, których sole addycyjne nie sa toksyczne. Przykladami takich soli sa chlo¬ rowodorki bromowodorki, siarczany, wodorosiar¬ czany, Tosforany i kwasne fosforany, octany, cytry¬ niany, fumarany, glukoniany, mleczany, maleiniany, bursztyniany i winiany.Aromatyczny pierscien heterocykliczny X, za¬ wierajacy azot, moze byc polaczony z podstawni¬ kiem Y przez pierscieniowy atom wegla lub przez pierscieniowy atom azotu, ale gdy polaczenie to jest przez pierscieniowy atom azotu, to n w poda¬ nym wyzej wzorze -(CH2n - musi oznaczac liczbe 2 lub 3. Korzystnymi podstawnikami pierscienia X sa rodniki (Ci-C^-alkilowe, grupy karbamoilowe, karbamoilometylowe, aminowa lub dwu(Ci-C|)-alki- lowe. Przykladami szczególnie korzystnych grup X sa grupy takie, "jak 2,4,5-trójmetylO-l-imidazolilo- wa, 6-dwumetyloamino-3-pirydylo-l-metylo-2-imi- dazolilowa, 6-dwumetyloamino-3-pirydylo-l-metylo- -2-imidazolilowa, l,2,3-(lH)-triazolilowa-l, karba- moilo-l,2,3-(lH)-triazolilowa-l, 3-amino-l,2,4-triazo- lflowa-5, 5-metylo- lub 5-amino-l,3,4-triadiazolilo- wa-2, 5-metylo-l,3,4-oksadiazolilowa-2, 1- albo 2-metylo i 1- albo 2-(karbamoilometylo)-tetrazolilo- wa-5.Okreslenie „chlorowiec" oznacza fluor, chlor, brom lub jod. Wspomniane wyzej rodniki alkilowe i alkoksylowe o 3 lub wiekszej liczbie atomów wegla moga miec lancuchy proste albo rozgale¬ zione.R1 korzystnie oznacza CH3, a R* korzystnie ozna¬ cza C2H5, zas Y korzystnie oznacza rodnik -(CH^-.Szczególnie korzystne wlasciwosci maja zwiazki o wzorze 1, w którym R oznacza rodnik 2-chloro- fenylowy lub 2,3-dwuchlorofenylowy, R1 oznacza rodnik CH3) R* oznacza rodnik C2H5, a X oznacza grupe 2,4,5-trójmetylo-l-imidazolilowa, 1,2,3-(1H)- -triazolilowa-1, 4-karbamoilo-l,2,3-(lH)-triazolilo- wa-1, 5-metylo-l,3,4-tiadiazolilowa-2, 5-metyló-l,3,4- -oksadiazolilowa-2, 3-amino-l,2,4-triazolilowa-5 albo 1- lub 2^metylo- albo 1- lub 2-(karbamoilometyld)- -tetrazolilowa-5.Cecha sposobu wedlug wynalazku jest to, ze zwiazek o wzorze 2, w którym R1 ma wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzo¬ rze RCHO, w którym R ma wyzej podane znacze¬ nie i ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym R2, X i Y maja wyzej podane znaczenie, prowadzac reakcje w organicznym rozpuszczalniku w temperaturze 60^130°C, po czym wytworzony zwiazek o wzo¬ rze 1, ewentualnie przeprowadza sie w jego far¬ makologicznie dopuszczalna sól addycyjna z kwa¬ sem.Tak wiec sposób wedlug wynalazku jest oparty na syntezie metoda Hantzscha. Zwykle postepuje sie w ten sposób, ze ketoester o wzorze 3 i aldehyd o wzorze RCHO utrzymuje sie w ciagu 15 minut w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna, w odpo¬ wiednim rozpuszczalniku organicznym, np. w alka- nolu o X—4 atomach wegla, takim jak etanol, po czym dodaje sie aminokrotonian o wzorze 2. Mozna tez wszystkie trzy skladniki reakcji ogrzewac razem. W celu zobojetnienia roztworu korzystnie jest dodac mala ilosc nizszego kwasu alkanokarbo- 1 ksylowego, np. octowego. Otrzymany roztwór utrzy¬ muje sie nastepnie w temperaturze 60—130°C, ko¬ rzystnie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna, az do zakonczenia reakcji, co zwykle trwa 24 go¬ dziny lub krócej. Produkt o wzorze 1 mozna nas¬ tepnie wyosobniac i oczyszczac zwyklymi sposobami, np. przez oddzielenie go, ponowna krystalizacje lub chromatograficznie.Ketoestry o wzorze 3 sa albo zwiazkami znany¬ mi, albo mozna je wytwarzac sposobami analogicz¬ nymi do znanych, np. metoda po4an4 nizej w prze¬ pisie 1, która jest zasadniczo metoda Troostwijka i Kellogg'a, I. C. S. Chem. Comm., 1§7?, str. 932.Podobnie tez aminokrotoniahy o wzorze i sa zwiaz¬ kami znanymi lub wytwarza sie je znanymi sposo¬ bami. Aldehydy RCHO sa tez znane lub mozna je wytwarzac znanymi metodami.Zdolnosc zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku do hamowania przenoszenia wapnia do komórek wykazano w próbie prowadzo¬ nej in vitro z wyosobniona tkanka serca, stwier¬ dzajac jej ujemna reakcje na wzrost stezenia wap¬ nia. Próbe prowadzono osadzajac spiralnie wyciete odcinki aorty szczura, których jeden koniec byl za¬ mocowany, a drugi polaczony z przetwornikiem sily. Tkanke zanurzano w roztworze fizjologicznym soli, zawierajacym jony potasu w stezeniu 45 mi- limoli i nie zawierajacym wapnia. Do kapieli wkraplano roztwór chlorku wapnia, az do uzyska¬ nia stezenia 2 milimole jonów wapnia i notowano naprezenie powodowane przez wystepujace kurcze¬ nie sie tkanki. Nastepnie wylewano kapiel i zaste¬ powano ja swiezym roztworem soli i po uplywie 45 minut powtarzano opisany wyzej proces, stosu¬ jac roztwór soli zawierajacy badany zwiazek o wzo¬ rze 1 i notowano stezenie tego zwiazku, niezbedne do uzyskania reakcji tkanki zmniejszonej o 50%.Przy doustnym podawaniu ludziom zwiazków o wzorze 1 w celach leczniczych lub zapobiegawczo w przypadkach niedomagan sercowych i nadcisnie¬ niu dzienna dawka dla pacjentów doroslych (70 kg) wynosi 2—100 mg. Zwiazki te podaje sie w postaci preparatów zawierajacych takze farmakologicznie dopuszczalny nosnik, korzystnie w postaci tabletek zawierajacych 1—10 mg zwiazku o wzorze 1. Jedno¬ razowe dawki dozylne wynosza 1—10 mg takiego zwiazku. Wielkosc dawek zalezy od wieku pacjenta, wagi jego ciala i zdolnosci reagowania.•¦ Zwiazki o wzorze 1 mozna podawac ludziom same, ale zwykle stosuje sie je razem z nosnikiem, który dobiera sie w zaleznosci od sposobu podawa¬ nia. Na przyklad, przy podawaniu doustnym mozna stosowac tabletki zawierajace jako nosnik skrobie * lub laktoze, albo pigulki z samym zwiazkiem lub takze z nosnikiem, jak równiez mozna podawac te zwiazki w postaci preparatów cieklych, zawiesin, zawierajacych ewentualnie takze substancje zapa¬ chowe lub barwiace. Zwiazki te mozna wstrzyki- 11 wac pozajelitowo, np. dozylnie, domiesniowo lub 11 20 25 M 35 40 4113»9#l m 6t podskórnie: Do podawania pozajelitowego najko- iizystniej jest stosowac wyjalowione roztwory, które oprócz zwiazku o wzorze 1 moga zawierac i inne substancje; np. sole lub glikoze w takich ilosciach, aby uzyskac izotonicznosc. W preparatach tych zwiazki o wzorze 1 moga wystepowac w postaci ich farmakologicznie dopuszczalnych soli addycyjnych z kwasami.Nizej podane przyklady ilustruja sposób wedlug wynalazku.PtLyfeladi I. Chlorowodorek 4K2-ch0orofeny- lo-^e1^toykaKbany4o-5 - metoksykarbonylo-6-meity- lo*2-^^a,ri^ttójme^yla-lc-amidazoltlo)^etoksymety- loJ~l,4l-dWl^y«doro^irydyny.;GA* & 4H2}44*6#netylo-l*im^ acet#iboeta*iu\ efcyioY/ego, 3£ g aldehydu 2^chloro^ benzoeswK&go, 2<& gc 3^aminokrotonianu metylowe¬ go i 1 ml kwasu octowego w 152 ml etanolu miesza sie i utrzymaja w- stanie wrzenia, pod: chlodnica, zwrotna w ciagu 4*f5t godziny, po czym chlodzi, od¬ parowuje do sucha-1 pozos-tafosc wytrzasac zvlOQmk 2n kwasu solnego i- 50 ml' toluenu; Warstwe kwai-- stiwa oddaiaJat si*-, eksteahuje 3- porcjami; por 29. ml ctelOfffeu* ni€iyteniur ekstrakty przemywa 3ft mh na- syfconego roztworja/ wodhegc weglanu, sodowegoy suszy nadi Na^CCOi, przesacza i odparowuje. Pozo- stitifasc ctoowtetiografUjw sie tc- malej ilosci toluenu rtac 4v & zelu krzemionkowego o jakosci tl.a (do; chromatograf*! cienkowarstwowej)r elnujac chlor- lnem metplemi z dodatkiem 30^/* ah^tosoiawych eteru naftowego.* O^owtedhie*frakcje laezy sie, odr parowuje do sucha, ponownie rozpuszcza w octanie etylu* a- nastepnie przez- dodawanie eterowego roz.- twariL chlorowodoru wytcaca chlorowodorek podwy w tytule przykladu. Po przekrystalizowaniu z.octa,- nut, etylu otrzymuje sie, 1,2^. g^ produktu o temperatu¬ rze topnienia 167—168?e.Analiza- elementarna dla; C^RHCm^Qi'B.CL znaieziono: 5*7,30 6,07 7,76 obiittoiro; &7,99- 6,18; 7,80 10 15 20 25 30 35 Przyklad II. Postepuje sie w sposób opisany w- przykladzie I, lecz zamiast estru metylowego kwasu 3-aminokrotonowego stosuje sie ester ety¬ lowy tego kwasu, a 4-[2«drimidazQlilQTetoksy]-aci9- tylooctanem etylu zastepuje sie 4-[2-(2,4,5-trójme- tylo-lrimidazolilo)^etoksy]-metylooctan etylu. Wy¬ twarza sie ester dwuetylowy kwasu 4-(2^chlorofe~ nylo)-2j-[2 -(1 - imidazolilo) - etoksymetylo] - 6 - mety- lo-l,4 - dwuwodoropirydynodwukarboksylowego- 3,5.Produkt ten w postaci soli z kwasem szczawiowym topnieje w temperaturze l6&—lfi5fiC.Anadizai. elementarna! dia: C24H4aGlN305?C2H20i °/:oe znaleziono: 54,89: 5,2£ 7,41. obliczono; 55,37 536o 7,45 Przyklady III—XI. Postepujac w sposób opi¬ sany w przykladzie T i stosujac- Odpowiednie pro¬ dukty wyjsciowe, wytwarza sie zwiazki1 o wzorze 4, w którym X'"i Y maja znaczenie podane w*tabeli: 1.Widma N.T0CR w CD C13, wartosc dl Przyrklad VIII: a,22 (1-H, br, NH); 6,9^7,7 (6H, m); 5,33 UH, s); 4,03. (2H, s); 31,6—4,2 (5HX m; 3,52 (3H, s; 2,75 (3H» s); 3,31 3H-, s); 1,51 (3H, d,, J^7Hz)j 1,15 (3H, t, J=6,5Hz, Przyklad IX: 6,9^-7,5 (41^ m); 5,41' (1H; s); 4,69 (2H, s); 3,5^1,3 (6H, m); 3,58 (3Ka);- 2;30 (6Ks); 2,07 (6H, s); 195: (2H; m); 1,16 3H, t, J=7 Bz).Przyklad X: 6,8—7,5 (12H, m); 5,40 (1H, s); 5,17 (2H, s); 4,75 (2H, s); 4,60 (2H, s); 4,03 (2H, q, J^7 Hz); 3,59 (3H, s)- 2^6 (3H, s);, 1,16 (3H, t, J.= 7 Hz).Przyklad XII. 4«(2,3-dwuchlQrofenylo)-3reto- ksykarbonylo^metoksykarbonylowe ^metylo - %-j27 -(2,4,5-trójmetylo -1 - imidazolilo)-etoks^metylp]?l,4r -dwuwodoropirydyna.Ebztwór 8,75 g aldehydu 2^-dwucfrlprobenzoeso- wego, 5,75 g estru metylówegp kwasu 3-anunoJbno- tonowego i 14,1 g 4-[2^4i5-»tróynetylo-lTimictezo* lilo) etpksyjacetylooctanu etylu w 50 ml metanriliii Tabelai 1 ¦ III III 1 Nr kladui 1 * 1 ni Lip: i V [vr [jiL : yiil 2c 1 -CHi- ¦; -CHtCHjH GH2^CH», -CH^ -Cfisr ., -CBsCH- CHi, X ¦ 3? wzór 5 wzór 6 wz6r T wzór 8 wzór 9 . wzór 10 Postac charakterjyzo*- wanego zwiazku . 4 wolna,zasada chlorowodorek woiitar zasada szczawian, wodzian wolna zasada chlorowodorek Temperatura topnienia (°C) 5 137 —138 139 144—145 147 115 ok. rpo ¦ ; 1 i-i—-<— Analiza, produktu, wartosiii obliczone ae wzpru. podano w wierszach i dolnych °/oC' ViH| | ViN | 6+ . | 60,« 60,06 53,96 53,70 60,69 60,82 55,48 53,30. ""tó,Z8 63,08 phara ppcjstav P0(j 5,78 5,70 '5,57: 5.6S 7,07 5,95 5V42 5^54 ¦¦¦*;»¦ 5,51 kteryzowa vie widni; anego por ^ 11 9;14" 8U7 " 8,94 ^7. 7,12^ 6,91 \ 6,04 ' 6,t3v | ho na 1 a NMR, i aiel |139 905 1 IX X XI 2 -(CH2)3- -CH2- -CH2- 1 3 wzór 11 wzór 12 wzór 13 4 wolna zasada wolna zasada chlorowodorek 5 produkt oleisty produkt oleisty 190 Cdl. tabeli f 6 | 54,75 54,28 5,32 5,22 8,71 8,71 | miesza sie i utrzymuje w stanie wrzenia pod chlod¬ nica zwrotna w ciagu 5 godzin, po czym odparo¬ wuje do sucha, pozostalosc rozpuszcza w 200 ml 2n kwasu solnego, przemywa 3 porcjami po 100 ml eteru dwuetylowego i ekstrahuje 4 porcjami po 150 ml chlorku metylenu. Polaczone roztwory w chlorku metylenu plucze sie 2 porcjami po 200 ml nasyconego roztworu weglanu sodowego, suszy nad Na2C03, przesacza i odparowuje, otrzymujac 12,5 g stalego produktu o barwie bezowej. Ten surowy produkt chromatografuje sie na 40 g krzemionki, •eluujac octanem etylu. Odpowiednie frakcje laczy .sie, odparowuje i oleisty produkt, otrzymany w ilosci 2,1 g, przekrystalizowuje sit* z 10 ml eteru tdwuetylowego, otrzymujac 1,5 g produktu poda- 5*ego w tytule przykladu, topniejacego w tempera¬ turze 123—125°C.Analiza elementarna dla: C26H3iCl2N305 %C %H °/oN znaleziono: 58,21 5,83 7,83 obliczono: - 58,01 5,80 7,88 Przyklady XIII—XVII. Postepujac w sposób opisany w przykladzie XII, z uzyciem odpowiednich zwiazków wyjsciowych, wytwarza sie zwiazki o wzorze 14, w którym R i R4 maja znaczenie po¬ dane w tablicy 2.Tablica 2 Nr przy kla¬ du 1 1 XIII XIV XV XVI.XVII R 2 wzór 15 wzór 15 wzór 15 wzór 16 wzór 16 R4 3 4,5-dwu- -C02CH3 4-C02- CH2CH3 5-C02- CH2CH3 4-C02- CH2CH3 5-C02- CH2CH3 Tempe¬ ratura topnie¬ nia, °C 4 80 116—118 146—147 134^136 147—148 Wyniki analizy 1 %C 54,20 54,12 55,91 56,34 56,41 56,34 53,12 52,92 58,86 52,92 %H 5 5,33 5,07 5,54 5,48 5,56 5,48 5,18 4,97 5,05 4,97 °/oN 9,67 9,71 10,92 10,51 10,51 10,51 9,92 9,87 10,02 9,87 i Przyklad XVIII. 4,5-dwu(karbamoilo)-l-(2-{[4- -(2-chlorofenylo)-3-etoksykarbonylo - 5 - metoksykar- bonylo-6-metylo-l,4- dwuwodoropirydynylo-2] -meto¬ ksy}-etylo)-l ,2,3-(lH)-triazol. 0,48 g roztworu 4,5-dwu(metoksykarbonylo)-l- -(2-{[4-(2-chlorofenylo)-3-etoksykarbonylo - 5 - meto- ksykarbonylo-6-metylo - 1,4 - dwuwodoropirydynylo- -2]-metoksy}-etylo)-l,2,3-(lH)-triazolu w 10 ml dio¬ ksanu traktuje sie 10 ml stezonego roztworu wod- 15 20 25 30 40 50 55 60 nego amoniaku o gestosci 0,880 i miesza w pokojo¬ wej temperaturze w ciagu 2 godzin, po czym odpa¬ rowuje. Pozostalosc wytrzasa sie z octanem etylu i woda, oddzielana warstwe organiczna suszy nad Na2S04 i odparowuje. Stala pozostalosc przemywa sie eterem dwuetylowym i suszy, otrzymujac 0,32 g zwiazku podanego w tytule przykladu, topniejacego w temperaturze 202—204°C.Analiza elementarna dla: C24H27CIN6O7 °/oC %H %N znaleziono: 52,52 5,03 15,15 obliczono: 52,70 4,98 15,37 Przyklady XIX—XXII. Postepujac w spo¬ sób opisany w przykladzie XVIII i stosujac odpo¬ wiednie etoksykarbonylotriazole, wytwarza sie zwiazki o wzorze 14, w którym R i R4 maja zna¬ czenie podane w tabeli 3, w której podano takze temperatury topnienia otrzymanych produktów i wyniki ich analizy elementarnej, przy czym w wierszach górnych podano wyniki uzyskane, a w dolnych — wartosci obliczone ze wzorów.Nr przy kla¬ du XIX X?C XXI XXII R wzór 15 wzór 15 wzór 16 wzór 16 T R* 4-CONH2 5-CONH2 4-CONH2 5-CONH2 abela 3 Tempe¬ ratura topnie¬ nia, °C 215—217 125—128 148—151 163—166 Wyniki analizy 1 °/oC 54,70 54,82 54,49 54,82 51,27 51,31 51,37 51,31 °/oH 5,30 5,20 5,32 5,20 4,79 4,68 4,81 4,88 %N 13,86 13,90 | 13,33 13,90 | 13,111 13,011 12,20 13,01 Przyklad XXIII. 4-karboksy-l-(2-{[4-(2-chlo- rofenylo)-3-etoksykarbonylo-5-metoksykarbonylo-6- -metylo-1,4-dwuwodoropirydynylo-2]-metoksy}- ety- lo)-l,2,3-(lH)-triazol.Do zawiesiny 0,53 g l-(2-{[4-(2-chlorofenylo)-3- -etoksykarbonylo-5-metoksykarbonylo -6-metylo-l ,4- -dwuwodoropirydynyló-2]-metoksy}-etylo)-4-etoksy- karbonylo-l,2,3~(lH)-triazolu w 20 ml dioksanu dodaje sie 5 ml Im roztworu wodnego wodoro¬ tlenku sodowego i miesza w pokojowej tempera¬ turze w ciagu 2 godzin, po czym odparowuje do sucha. Pozostalosc traktuje sie 1 ml kwasu octo¬ wego, miesza z octanem etylu i woda: Oddziela war¬ stwe organiczna, plucze ja woda, suszy nad Na2S04 i odparowuje. Pozostalosc rozciera sie z octanem etylu, otrzymujac 0,42 g zwiazku podanego w ty¬ tule przykladu, topniejacego z objawami, rozklada139 905 la w temperaturze 1*4—l*5°c.Analiza fel«fttetttoHfta dla: C23H25CIN4OT •/«C •/« f/*N znAfeitioftO: 54,43 5,05 11,09 obllCfcdfio: 54,71 4,99 11,10 Przyklad XXIV. W sposób opisany w przy¬ kladne XXIII, Mosule l-<2-.{[4-(2-chloroienylo)-3- -etokdyki(rbdnylo-5-nietoksyfcarbonylo-6-metylo-l,4- -dwttWodoropii*yd3^iyIo^2]-rnetoksy}-etylo)-5-etoksy- karbony:o-l,2,3-(lH)-triaiol, wytwarza sie 5-karbo- ksy-l-f2^{[^^-chlofofenylo)- 3 - etoksykarbonylo - 5- -ni«tok*ykarbo*iylo-6-ffletyIo-l,4 - dwuwodoropirydy- nylCHX]^metoksy}-etyloH,2,3KlH)-triazol. Produkt topnieje i objawami rozkladu w temperaturze 180—1*1°C Analiza elementarna dla: CljH»GIN4C7 */#C »AH VoN znaleziono: 54,49 5,05 11,09 obliczono: 54,71, 4,99 11,10 Przyklady XXV—LIV. Postepujac, jak W poprzednich przykladach, z uzyciem odpowiednich zwiazków wyjsciowych wytwarza sie zwiazki 0 ogólnym wzorae 17, w którym R* Y i X maja znacznie podane w tablicy 4.Pr ty k lad LV. 4-[2-(2,4,5-trójmetylo-l-imida- zoIiIoMtoksy]-acetylooctan etylu. 20 g 2-(2,4,5-trójmetylo-l-imidazolilo)-etanoIu w 150 ml czterowodorofuranu z dodatkiem 5 ml dwu- metyloformamidu miesza sie w atmosferze azotu w pokojowej temperaturze i do mieszaniny dodaje porcjami 13,5 g woddrku sodowego w postaci 50Vo mieszaniny w oleju, po czym calosc ogrzewa sie w ciagu krótkiego czasu na lazni parowej i naste¬ pnie miesza w pokojowej temperaturze w ciagu 1 godziny. Do otrzymanej mieszaniny wkrapla sie w ciagu 5 godzin roztwór 21 g 4-chloroacetyloocta- nu etylu w 150 ml bezwodnego czterowodórofuranu, miesza w ciagu nocy, dodaje nieco etanolu i wlewa na 120 g lodu z 30 ml stezonego kwasu solnego.Nastepnie odparowuje sie czterowodorofuran i wod¬ na pozostalosc przemywa eterem naftowym, w celu usuniecia mineralnego oleju, po czym dodaje sie weglanu sodowego, az do uzyskania odczynu zasa¬ dowego i ekstrahuje 3 porcjami po 150 ml octanu etylu,- Wyciag suszy sie nad NaaC03, przesacza i odparowuje, otrzymujac 30 g surowego ketoestru podanego w tytule, na tyle czystego, ze moze byc stgsgwany do dalszej reakcji. Widmo NMR pro¬ duktu w CDClj wykazuje wartosci 5: 3,5—4,3 (10H, m), 2J33 (3H, *), 2,07 (6H, s), 1,23 (3H, d). tabela 4 Cd. tabeli 4 Nr przy* kladu • 1 ; ttv XXVI w 2 H Cl Y ¦3 ¦-(*C"Hi)i- -(CH*)r X • 4 j wzór 18 wzór 18 | Tern* pera-* tura top¬ nienia (°C) 5 134— —140 155— —156 Wyniki analizy %C 6 57,24 57,33 53,30 53,34 */oH 7 5,59 5,49 5,10 4,88 %N 8 12,55 12,16 11,34 11,311 10 15 M 40 50 ; 5* 69 1 1 ¦ 1 * XXVII mm im m XXXI XXXII m\\\ XXXIV xxxv XXXVI xxxvii H CJ lH "ci H Cl I Cl H H Cl Cl XXXVIII 1*? 1 XXXIX Xi XLI XLII XLIII XLIV XLV XLVI XLVII IJUJJI- xux ' L 1 1 LI Ul LIII LIV H H H Cl Cl H I H Cl H Cl H H Cl Cl Cl - H 1 ¦ * |-(CHa)r 1 4 -1 wzór 1 W HCH2)2-f wzór 1 1 19 HCH2)r 1-CHa- -CH2- -CH2~ I-CH2- -CH2- |-CH2- -CH2- -CH2- -CH2- -CH2* -CH2- -CH2- -CH2- 1 -CH2- 1 -CH2- -CH2- I -CH2- -CH2- 1 -CH2- 1 -CH2- i -CH2- H2- -CH2- -CH2- -(CH2)2- ^ \_ •1 w^ór 20 wzór 1 21 1 wzór 21 wzór 22 wzór [ 23 wzór 24 wzór 23 wzór 25 wzór 1 26 wzór 25 ,wzór 26 wzór 25 wzór 27 wzór ] 28 wzór 27 j wzórl 29 1 wzórl 30 wzór 30 1 wzórl 31 wzór) 31 1 wzór 32 wzór 1 33 wzór j 34 wzórl 35 wzór 36 | wzór 1 37 | 1 .? I • l n • 1 141— [—143 86— 116 112— (—114 122— —124 1 141— |—142 62— 1 —64 138— | —139 122— [—124 183— —185 185— —187 olej 164^ —166 101— —103 97— —160 T30^ —132 206— —208 107— —110 1.11— —113 olej 160— —164 195— —200I 199—] —2021 116— —11*] 140— —144 118— —120 104 103— — 104J 1 56,06 f 56,77 53,17 [53,34 56,55 [ 56,84 30,08' | 49,80 52,52 | 52,58 50,56 1 50,82 1 50,71 50,82 54,76 54,60 54,44 54,60 49,75 49,8$ |49,80 49,83 52,54 52,33 52,08 52,33 48,79 48,99 49,25 48,99 T7~**1 57,98 | 56,53] 56,13] 51,27 51,31 | 51,28 1 51,31 j 54,77 54,60 ] 5M3 58,34 51,42 51,57] 53,02 53,23 | 49,08 49,13] 64,391 64,12 1 | 5,70 5,38 '5,20 4,85 i 5,02 4,4* |4,4l' 4,39 4,85 5,07 4,35 4,67 4,74 4,67 5,47 I 5,24 5,41 5,24 4,65 4,55 4,47 4,55 — — 5,01 4,99 1 11,52 12,C|4 10,91 1 n,3i 14,15 1 1441 I 14,76 1 14,53 15,51 1 15,33 1 14,29 i i4*n 14,13 1 14,11 14,85 ] 15,16 1 14,9* fl5jl* 12,55 12,63 12,71 12,63 16,64 16,64 5,10 r 16,4* 4,99 1 16,64 4,50 4,41 4,09 4,49 .5,56 5*2* 5,00 — 4,40 4,68 4,40 4,68 5,72 5,24 6,36 ] 6,20 j 4,541 4,52 4,76 1 4,67 4,44 4,32 6,4* 6,42 15,57 15,58 15^7, 15,58 5,831 ¦•¦ml 3,1* 0,24'] 7,71 7,81 [ 7,71 7,81 ] 14,91 15,16 j 9,12 9,3*] 7,9* 8,20 *,6* *4r 10,62 10,91 j 5,74 5,75 [ 1 1139 905 13 14 Nr P zg- ladu LXI LXII LXIII LXVI 1 R wzór 16 wzór 16 wzór IG wzór 15 Tabela 5 R* NHa NHNHC- (S)NH2 NHNHC- (0)CH3 NHNH2 Tempe¬ ratura topnie¬ nia, °C 55—60 95—100 olej 134—136 Analiza produktu D/oC °/oH %N I 52,86 52,53 5,11 4,85 7,27 6,13 Charakteryzo- 1 wany na pod- | stawie widma NMR Charakteryzo- 1 wany na pod¬ stawie widma NMR | 54,57 1 5,62 54,86 1 5,52 9,54 1 9,60 • Przyklad LXV. 2-{[4-<2-chlorofenylo)-3-eto^ ksykarbonylo-5 - metoksykarbonylo - 6 - metylo - 1,4- -dwuwodoropirydynylo-2]-metoksy } -acetonitry 1 Do chlodzonego lodem roztworu 0,84 g 2-{[4-(2- -chlorofenylo)- 3-etoksykarbonylo-5 - metoksykarbo- nylo-6-metylo-l,4 -dwuwodoropirydynylo - 2] - meto¬ ksy}-acetamidu i 0,32 g pirydyny w 25 ml dioksanu wkrapla sie, mieszajac, w ciagu 5 minut roztwór 0,56 g bezwodnika kwasu trójfluorooctowego w 5 ml dioksanu, po czym miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 4 godzin, rozciencza woda i ekstrahuje octanem etylu. Wyciag plucze sie woda, suszy nad Na2S04, odparowuje i pozostalosc oczyszcza chromatograficznie na 10 g krzemionki, eluujac dwuchlorometanem z dodatkiem 0—2% objetosciowych metanolu. Odpowiednie frakcje laczy sie i odparowuje, otrzymujac 0,60 g zwiazku podanego w tytule, topniejacego w temperaturze 128—130°C.Analiza elementarna dla: C20H21CIN2O5 %C %H %N znaleziono: 59,63 5,26 7,11 obliczono: 59,33 5,23 6,92.Przyklad LXVI. W sposób analogiczny do po¬ danego w przykladzie LXV, ale stosujac jako pro¬ dukt wyjsciowy 2-{[4-(2,3-dwuchlorofenylo)-3-eto- ksykarbonylo-5 - metoksykarbonylo - 6 - metylo - 1,4- dwuwodoropirydynylo-2]-metoksy}-acetamid, wy¬ twarza sie 2-{[4-(2,3-dwuchlorofenylo)-3-etoksykar- bonylo-5-metoksykarbonylo-6-metylo-l ,4- dwuwodo- ropirydynylo-2]-metoksy}-acetonitryl o temperatu¬ rze topnienia 117—118°C.Analiza elementarna dla: C20H20CI2N2O5 znaleziono: 54,60 4,52 6,36 obliczono: 45,68 4,59 6,38.Przyklad XVII. 2-{[4-(2-cl.:orofenylo)-3-eto- ksykarbonylo-5 - metoksykarbonylo - 6 - metylo - 1,4- -dwuwodoropirydynylo-2] -metoksy}-tioacetamid.Mieszanine 6,8 g 2-{[4-(2-chlorofenylo)-3-etoksy- karbonylo-5-metoksykarbonylo-6-metylo - 1,4 - dwu- wodoropirydynylo-2]-metoksy}acetamidu i 6,4 g od^ czynnika Lawesson'a w 300 ml acetonitrylu miesza sie w pokojowej temperaturze w ciagu 2,5 godzin, prze&acza, odparowuje i pozostalosc chromatogra- fuje na 80 g krzemionki, eluujac dwuchlorometa¬ nem z dodatkiem 0—10°/o objetosciowych octanu etylu. Odpowiednie frakcje laczy sie, odparowuje, oleista pozostalosc rozciera z eterem dwuetylowym, 5 oddziela staly produkt, przemywa go eterem dwu¬ etylowym i suszy, otrzymujac 5,9 g zwiazku poda¬ nego w tytule przykladu, topniejacego w tempera¬ turze 148—150°C.Analiza elementarna dla : C20H23CIN2O5S 10 °/oC °/oH VoN znaleziono: 54,38 5,29 6,37 obliczono: 54,74 5,28 6,38.Przyklad LXVIII. W sposób analogiczny do podanego w przykladzie LXVII, ale stosujac jako 15 produkt wyjsciowy 2-{[4-(2,3-dwuchlorofenylo)-3- -etoksykarbonylo-5-metoksykarbonylo-6-metylo-l,4- -dwuwodoropirydynylo-2]-metoksy}-acetamid, wy¬ twarza sie 2-{[4-(2,3-dwuchlorofenylo)-3-etoksykar- bonylo-5-metoksykarbonylo-6- metylo-l,4-dwuwodo- 20 1 opirydynylo-2]-metoksy} ^tioacetamid o tempera¬ turze topnienia 185—187°C.Analiza elementarna dla: C20H22CI2N2O5S %C D/oH °/oN znaleziono: 50,73 4,61 5,78 25 obliczono: 50,75 4,69 5,92.Przyklad LXIX. 4-(metoksykarbonylometo- ksy)-acetylooctan etylu.Do utrzymywanego w temperaturze ponizej 5°C roztworu 173,9 g 2-2-dwumetylo-l,3-dioksanodio- 30 nu-4,6 i 189,6 g pirydyny w 1000 ml dwuchlorome- tanu dodaje sie, mieszajac, w ciagu 45 minut 216,6 g 2-(chloroformylometoksy)-octanu metylu i miesza dalej w temperaturze 5°C w ciagu 30 mi¬ nut, po czym pozostawia sie mieszanine na okres 35 1 godziny, aby ogrzala sie do temperatury pokojo¬ wej. Nastepnie przemywa sie mieszanine 2,4 ni kwasem solnym i woda, suszy nad MgS04, odpa¬ rowuje i oleista pozostalosc o barwie brazowej roz¬ puszcza w 300 ml etanolu, utrzymuje w stanie 40 wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 2,5 godzin, po czym odparowuje. Oleista pozostalosc przedesty- lowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymu¬ jac 32,5 g zwiazku podanego w tytule przykladu, wrzacego w temperaturze 138—140°C pod cisnie- 45 niem 133 Pa. Widmo NMR produktu w CDC13 wy¬ kazuje nastepujace wartosci d: 4,27 (2H, s), 4,20 (2H, q, J= 7 Hz), 4,16 (2H, s), 3,75 (3H, s), 3,54 (2H, s), 1,29 (3H, t, J = 7 Hz).Zastrzezenia patentowe 50 1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 1,4-dwuwodoropirydyny o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupe chlorofenylowa lub dwu- chlorofenylowa, R1 i R2 sa jednakowe lub rózne i oznaczaja rodniki (Ci-C4)-alkilowe lub grupy 2-metoksyetylowe, X oznacza pierscien pirydylowy, pirolilowy, imidazolilowy, triazolilowy, tetrazolilo- wy, tiazolilowy, tiadiazolilowy lub oksadiazolilo- wy, ewentualnie majacy 1, 2 lub 3 podstawniki, takie jak rodnik (Ci-C4)-alkilowy, rodnik benzylo¬ wy, grupa o wzorze -N(R3)2, w którym R3 sa jedna¬ kowe albo rózne i oznaczaja atomy wodoru lub rodniki (Ci-C4)-alkilowe, albo 1, 2 lub 3 podstawni¬ ki takie jak grupa o wzorze (CH2)mC02H, w któ¬ rym m oznacza liczbe zero lub l,albo grupa o wzo- e5 rze (CH2)m CC2(Ci-C4)-alkil, w którym m ma wyzei 55 60139 905 l5r m pe&me ztiaczenie? albo 1, 2 lub 3 podstawniki, takie- jak grupa, o wzorze (CH2)m CON(R3)2, w któ¬ rym* m i R* maja wyzej podane znaczenie, a Y oznacza grupe o wzorze -CH2CH(CH3)-, grupe. 0 wzorze -CH2(GH3)2r albo grupe o wzorze -(CHi)n.-, w któzynyn oznacza liczbe 1,3 gdy pod¬ stawnik* X jest polaczony przez pierscieniowy atom wegla, zas gdy podstawnik X jest polaczony przez pierscieniowy atom azotu, to wówczas n oznacza liczbe 2 albo 3, jaltf równifez farmakologicznie do¬ puszczalnych soli, addycyjnych tych zwiazków z kwasami, znamienny tymi ze zwiazek o wzorze 2,, wrktósym Rx ma; wyzej -podane znaczenie, poddaje si^r reakcj* ze zwiazkiem a wzorze RCHO, w któ- rymRnia wyzej/podane znaczenie i ze zwiazkiem 01 wzoraa Vw któkF^m R2, X i Y maja wyzej po¬ dmie znaczenie,- prowadzac reakcje w ograniczo¬ nym roapuszcaalniku w temperaturze 60—130°C, po o&jtmr wytworzony* zwiazek o wzorze 1 ewentualnie przeprowadza sie w jego: farmakologicznie dopusz¬ czalna sól addycyjna z kwasem. 2. Sposób: wedlug zastiL 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze RCHO, w którym R oznacza grupe 2Tchlorofenylowa lub grupe 2,3- -dwuchlorofenylowa; 10 15 20 3. Sposób wedlug « zastrz.. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym R1 ozna¬ cza grupe metylowa lub etylowa oraz zwiazek o wzorze 3, w którym R2 oznacza grupe metylowa; lub etylowa, Y oznacza grupe o wzorze -(CHi)»?, a X ma znaczenie podane w zastrz. 1. 4. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze stosuje, sie zwiazek o wzorze 3, w którym X ozna¬ cza grupe 2,4,5-trójmetylo-l^imidazolilowa, 6-^dwu- metyloamino-3-pirydylowa, 1-metylo*2-imidazoli- Iowa, l,2,3-(lHMriazolilowa-l, 4-karbamoilorl,2,3- -(lH)-triazolilowa, 1,3 - amino,l,2,4-triazolilowia-5,f 5-amino lub 5-metylo^l,3,4*tiadiazolilowar2, 5-tae tylo-l,3,4-oksadiazolilowa-2, albo 1- lub zVmetylb- albo 1- lub 2-karbamollometylo-tetrazolilowa-5. 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w przypadku wytwarzania 4-(2^hlorofenylo)-3-eto- ksykarbonylo-5- metoksykarbonylo-6 - metyló - 2-[2- -(2,4,5-trójmetylo-l - imidazolilo}.--etokaymetylo]^l,4- -dwuwodoropirydyny, poddaje sie reakcji *¦[&• -(2,4,5- trójpaetylo -1 - imidazolilo)eoks.yj - acetooctan etylowy, 2-chloroben^aldehyd i 3raminokrotonian metylowy.H R R^OOC^K^COOR2 H3C^N-^CHr0 -¥~X H Wzór 1 R1Q0(^ j* e H3C NH2 Wzór 2 /C00R2 CH2 o^eH2-a-Y-x CH3OOC^X^OOCH2CH3 CH^N^CHz-O-Y-K H Wzór 4139 905 N~ CH3 Wzór 5 CH 3 -NQN Wzór 6 -NQN Wzór 7 CH./=\ /CH3 M CH3 Wzór 8 CH3 N -N: CH3 ^ V.Wzór 10 CrV TH3 Wzór 11 Wzór 9 N H3C02C~ H R C02C2Hc CH2C6H5 Wzór 12 N- N- H Wzór 13 H3C^N^CH2-0-CH2CH2-N/N^N H Wzór \k Wzór 15 CH3CO2 CO2CH2CH3 H3C^N^CH2-0-Y-X H Wzór 17 -ntn*n Wzór 18 Wzór 19 WCN Wzór 20 N-N /' \ N N=^ H Wzór 21 Wzór 24 N Wzór 22 N-CH3 /N XH3 CH3 Wzór 23 N-N-CH2CO2CH3 Wzór 25139 905 N-N-CH2CONH2 N—N N-N -LJh j Vi i Vi n "S)l^N ^N Wzór 26 CH2CO2CH3 CH2CONH2 Wzór 26 Wzór 27 ^-P3 N—jrC02CH2CH3 N^C0NH2 Wzór 29 Wzór30 Wzór 31 m NH2 _N^N H _// Vi =< -^S^LH3 N" H2N CO2CH2CH3 Wzor3<.Wzór 32 Wzór 33 H3C N-N N-N -N /0CH3 ASNH2 CH3 Wzór 35 Wzór 36 Wzór 37 H R H3C02C^CC02CH2CH3 H3C^N^CH2-0-CH2C: 5 Wzór 38 OZGraf. Z.P. Dz-wo, z. 158 (85+15) 5.87 Cena 100 zl PL PL