Przedmiotem wynalazku jest sposób i urzadze¬ nie do wytwarzania okladziny tynkowej lub plyt gipsowych z plynnego reaktywnego produktu.Plynny reaktywny produkt stanowi ciecz, w któ¬ rej na skutek przemian fizycznych lub chemicz¬ nych zachodzi reakcja, w wyniku której tworzy sie faza stala, lub nastepuje zmiana charaktery¬ styki fazy stalej, uprzednio znajdujacej sie w cie¬ czy.Wynalazek dotyczy wytwarzania okladziny lub plyt przez wylewanie plynnego reaktywnego pro¬ duktu na poruszajacy sie przenosnik. Przykladem takiego produktu jest mieszanka sproszkowanej za¬ prawy i wody. W momencie zmieszania sproszko¬ wanej zaprawy np. gipsu z woda wywiazuje sie gwaltowna reakcja prowadzaca do calkowitego zwiazania produktu.Ciagly sposób wytwarzania takich elementów budowlanych wymaga kontroli stadium wiazania w kazdym momencie i na wszystkich etapach mieszania, poczawszy od poczatkowego etapu wprowadzania sproszkowanej zaprawy i wody, az do konca linii, gdzie uzyskuje sie kompletne ele¬ menty budowlane gotowe do uzycia.Znany jest sposób regulacji wiazania reaktyw¬ nego produktu w mieszarce zebatej w przypadku, gdy produkt ten ma konsystencje pasty, a takze sposób rozprowadzania go metoda ciagla na po¬ ruszajacej sie tasmie przenosnika w celu wytwa¬ rzania Knniej lub bardziej równego pasma tynku, który w sposób ciagly mozna wprowadzac do form.Operowanie pasta wymaga jednak stosowania ciezkiego oprzyrzadowania, gdyz nalezy przezwy- 1 ciezyc sily spójnosci. Równiez regulacja szybkos¬ ci przeplywu pasty i pomiar grubosci warstwy pasty, sa dalekie od dokladnosci. Powoduje to nierównomiernosc w ilosci produktu podawanego na poruszajacy sie przenosnik i w konsekwencji *• niejednolitosc jakosci produktu koncowego.Gdy reaktywny produkt posiada konsystencje cieczy, jak to jest w przypadku gipsu, jedyna znana metoda zastosowania go do wytwarzania elementów budowlanych jest sposób nieciagly. 15 Gips wlewa sie do form i pozostawia w nich az do zwiazania. Jak dotychczas ciekla mieszanka tynkarska nie jest stosowana w procesie ciaglym, czesciowo ze wzgledu na trudnosci wystepujace przy utrzymaniu cieklej mieszanki przez zawór * w czasie jej mieszania wewnatrz zwyklej mieszar¬ ki tak, aby nie nastepowalo osiadanie osadów w warstwie w waskim kanale utworzonym przez zawór, a czesciowo równiez ze wzgledu na trud¬ nosci w utrzymaniu reaktywnego produktu, takie- ¦ go jak gips, w urzadzeniu do ciaglego wylewania tak, aby w urzadzeniu tym nie nastepowalo przedwczesne wiazanie masy.Ostatnio nieoczekiwanie udalo sie wprowadzic regulacje szybkosci przeplywu plynnej mieszanki •• tynkarskiej wychodzacej z mieszarki. Sposób taki 123 7993 jest opisany w zgloszeniowych opisach patento¬ wych nr nr P. 213 285 i P. 213 286. 7 Po uzyskaniu mozliwosci regulacji czasu prze- J bywania plynnego reaktywnego produktu, takiego \ jak np. ciekla mieszanka gipsu i wody, w mie- : szarce, poprzez regulacje szybkosci wyplywu tej ; niieszanki z mieszarki, starano sie zastosowac ;-w ciaglym sposobie wytwarzania plyt budowla¬ nych taka ciekla mieszanke, aby wykorzystac jej zalety tzn. mozliwosc dokladnego pomiaru pozio¬ mu, bardziej równomiernego rozprowadzania mie¬ szanki oraz lzejsze oprzyrzadowanie.Sposób wylewania produktu na poruszajace sie podloze i sposób umozliwiania rozprowadzania go po tym podlozu jest znany. Grubosc wytwarzanych plyt zalezy od predkosci przesuwania sie podloza.Jednak w przypadku operowania cieklym reak¬ tywnym produktem, wystepuja trudnosci w regu¬ lacji jego rozprowadzania, a takze trudnosci przy wytwarzaniu grubej plyty.W celu ograniczenia i regulacji rozlewalnosci mozna starac sie wykorzystac urzadzenia zwykle stosowane do wylewania produktów niereaktyw- nych. Jest to zazwyczaj, pojemnik bez dna umiesz¬ czony ponad poruszajacym sie przenosnikiem, ze szczelina utworzona przez ten przenosnik i przez dolny brzeg plyty stanowiacej czolowa scianke pojemnika.Pojemnik wypelniony jest produktem i tworzy jego zbiornik umieszczony nad przenosnikiem. Pro¬ dukt wyplywa na przenosnik przez szczeline u pod¬ stawy pojemnika. Gdyby w takim urzadzeniu sta¬ rano sie wylewac mieszanke sproszkowanej zapra¬ wy do tynków i wody, mieszanka taka zaczelaby sie zestalac, najpierw wzdluz scianek pojemnika, a nastepnie na krawedziach szczeliny i urzadze¬ nie wylewajace zostaloby w krótkim czasie zablo¬ kowane.Sposób wytwarzania okladziny tynkowej obej¬ mujacy wylewanie na poruszajacy sie przenosnik plynnego reaktywnego produktu, takiego jak mie¬ szanka sproszkowanej zaprawy do tynków i wody, bedacy przedmiotem wynalazku, zapobiega takie¬ mu zablokowaniu urzadzenia.Sposobem wedlug wynalazku okladzine tynkowa lub plyty gipsowe wytwarza sie przez wylewanie na poruszajacy sie z równomierna predkoscia przenosnik plynnego produktu reaktywnego, zwlaszcza mieszanki zlozonej glównie z gipsu i wody, znajdujacej sie w zbiorniku umieszczo¬ nym bezposrednio na przenosniku ladowanym w stosunku do przenosnika poprzez szczeline po¬ przeczna, równolegla i przylegajaca do przenos¬ nika, wykonana pod scianka dolna wymienionego zbiornika, przy czym do zbiornika wprowadza sie wedlug sposobu produkt w stanie plynnym, w po¬ staci wielu strumieni zanurzonych w masie pro¬ duktu znajdujacego sie juz w zbiorniku, skierowa¬ nych w przeciwnym kierunku niz kierunek prze¬ mieszczania sie przenosnika.Plynny produkt reaktywny znajdujacy sie w zbiorniku ma plynnosc FLS powyzej 120.Strumienie swiezego produktu wchodza do pro¬ duktu w zbiorniku z taka sila, ze wytwarzaja 3 799 4 mieszanie wzdluz zamknietych linii plyniecia w masie produktu w zbiorniku.Korzystne jest, aby odleglosc miedzy strumie¬ niami wchodzacymi do zbiornika byla taka, aby 8 zamkniete obwody mieszania wytworzone przez wszystkie strumienie laczyly sie i obejmowaly w plaszczyznie obejmujacej dysze, cala mase pro¬ duktu.Korzystnie sciany zbiornika wprawione sa 11 w ruch drgajacy. Do produktu wylewanego ze zbiornika mozna wprowadzac wzmocnienie. Na przenosnik mozna wylewac szereg warstw pro¬ duktu.Produkt wytworzony sposobem wedlug tego wy- 11 nalazku, stanowi wykladzine tynkowa skladajaca sie z warstw o róznej gestosci i grubosci, zawie¬ rajaca lub nie zawierajaca wzmocnienia,; moze miec postac ozdobnej okladziny tynkowej i cien¬ kiej okladziny tynkowej o grubosci poniziej 3 mn% M Wynalazek obejmuje równiez urzadzenie do re¬ alizacji powyzszego sposobu.Urzadzenie wedlug wynalazku do wytwarzania okladziny tynkowej lub plyt gipsowych z plynne-' go reaktywnego produktu obejmujace ruchomy m przenosnik, zbiornik . posiadajacy dolny koniec otwarty nad przenosnikiem oraz przednia sciane, która wraz z przenosnikiem tworzy szczeline do wyplywu plynnego reaktywnego produktu ze zbiornika na przenosnik, przy czym urzadzenie H to ma szereg rur do podawania produktu do zbior¬ nika wystajacych przez przednia sciane.Cecha charakterystyczna tego urzadzenia ze zbiornikiem z malym korytkiem bez dna umiesz¬ czonym nad przesuwajacym sie przenosnikiem, ze w szczelina ograniczona przez ten przenosnik i obrze¬ ze plyty stanowiacej czolowa sciane koryta, jest to, ze plyta czolowa wyposazona jest w szereg rur podajacych produkt, zamontowanych na zewnatrz koryta i przechodzacych do jego wnetrza przez 49 plyte czolowa.Wynalazek obejmuje ponadto urzadzenie ulat¬ wiajace wprowadzenie ciaglego wzmocnienia przy wytwarzaniu okladziny przystosowane do urza¬ dzenia wylewajacego. 48 Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przy¬ kladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat kompletnej linii do produk¬ cji wykladziny tynkowej, fig. 2 — szkic urzadze¬ nia do wylewania mieszanki, fig. 3 — pojemnik 50 odbierajacy, do którego wchodzi mieszanka po wyplynieciu z mieszarki, w widoku, fig. 4 — wie- lowylotowy dystrybutor, rozdzielajacy mieszanke do szeregu linii produkcyjnych lub do róznych miejsc tej samej linii, fig. 5 — glowice wylewajaca, fig.H 6 — przednia plyte glowicy wylewajacej, fig. 7 — tylna plyte glowicy wylewajacej, fig. 8 —*rózne sposoby wprowadzania wzmocnienia, fig. 9 — wielokrotna glowice wylewajaca, fig. 10 — okla¬ dzine tynkowa wykonana zgodnie z wynalazkiem 99 w przekroju, fig. 11 — okladzine tynkowa wyko¬ nana zgodnie z wynalazkiem skladajaca sie z trzech warstw o róznych gestosciach, w prze¬ kroju, fig. 12 — okladzine tynkowa wykonana zgodnie z wynalazkiem skladajaca sie z trzech 81 warstw o róznych grubosciach, ze wzmocnjegjarju123 799 miedzy sasiadujacymi warstwami, w przekroju, fig. 13 — okladzine tynkowa wykonana zgodnie z wynalazkiem z osadzonym w niej wzmocnieniem, w przekroju, fig. 14 — okladzine tynkowa wyko¬ nana zgodnie z wynalazkiem, która stanowi plyta * z waty szklanej przytwierdzona do jednej strony wykladziny, w przekroju, fig. 15 — trójwarstwo- wa wzmocniona okladzine tynkowa wedlug wy¬ nalazku, w przekroju, fig. 16 — alternatywne roz¬ wiazanie pojemnika przedstawionego na fig. 3, io w widoku, fig. 17 — inny sposób wprowadzania wzmocnienia, fig. 18 — okladzine tynkowa wzmoc¬ niona mata z wlókien ciaglych ograniczona dwo¬ ma warstwami siatki z wlókna szklanego, w prze¬ kroju, fig. 19 — okladzine tynkowa wzmocniona u warstwa cietego wlókna szklanego, a fig. 20 — okladzine tynkowa przymocowana do izolacyjnej podkladki z welny szklanej w przekroju.Na fig. 1 przedstawiono urzadzenie do wytwa¬ rzania elementów budowlanych w postaci okla- w dziny tynkowej, wzmocnionych np. wlóknem szktenym. Urzadzenie to obejmuje elementy do wytwarzania mieszanki sproszkowanej zaprawy do tynków i wody, a takze elementy wedlug wyna¬ lazku, umozliwiajace wylewanie mieszanki w spo¬ sób ciagly na poruszajacy sie przenosnik i ewen¬ tualnie do wzmacniania jej.Proszek tynkarski zawarty w zasobniku 1 wpro¬ wadza sie na r tasme wago-czulego przenosnika 2 nastawiona uprzednio na okreslona szybkosc prze¬ plywu P proszku, a nastepnie podaje na drgajaca rynne zasypowa 3, która spada on do mieszarki M. Regulator zasilania wodnego 4 wyposazony w zawód 4A i przeplywomierz 4B wprowadza wo¬ de do mieszarki M z szyfokoscia przeplywu W.Mieszarke M z turbina 5 stanowi cylindryczny pionowy pojemnik 6 ze stozkowa zwezajaca sie dolna scianka 6A. Wewnetrzne spodnie korytko 7A uformowane jest przez górna powierzchnie pel- 36 nienie plynu jest ustalone tak, aby spowodowac odpowiednie scisniecie tulej-ki 14, czego wynikiem jest przymykanie zaworu 12. Aby zapobiec osa¬ dzaniu sie osadu w waskim kanale stworzonym przez zawór, wprowadza sie modulacje cisnienia plynu regulujacego otwarcie zaworu 12, aby w sposób ciagly zmieniac ksztalt tulejki 14.Korzystne jest wytwarzanie tej modulacji przez pneumatyczny mechanizm regulujacy typu wyloto¬ wego sprzezony z belka 16 wagi podtrzymujaca z jednej strony mieszarke M, a drugim koncem regulujaca wylot z obwodu pneumatycznego za¬ silajacego zawór. Wylot nastepuje miedzy koncem belki 16A i dysza 18 na przewodzie 18A polaczo¬ nym z linia doprowadzajaca 17 cisnienie, która jest równiez polaczona z linia wlotowa 15 plytu.Niewielkie ruchy belki 16 wywolane przez drga¬ nia mieszarki M pochodzace od ruchów turbiny 5 sa zbierane i przekszalcane na sygnaly podawa¬ ne na dysze 18. Te sygnaly drgan moduluja cis¬ nienie plynu regulacyjnego doprowadzanego do zaworu 12. Powoduje to stale zmiany kszaltu elastycznej, tulejki 14 zaworu 12, co- zapobiega zastojowi mieszanki i jej twardnieniu w waskim kanale zaworu.W celu uzyskania ciaglej produkcji cieklej mie¬ szanki tynkarskiej o okreslonej plynnosci, Fo, po¬ stepuje sie w sposób nastepujacy. Najpierw do- Wo biera sie stosunek mieszanki Po zapewniajacy plynnosc Fo. Wo oznacza szybkosc przeplywu wo¬ dy, Po szybkosc przeplywu sproszkowanej zapra¬ wy do tynków, wprowadzanych do mieszarki M Fo jest wielkoscia wyrazona w mm, oznaczona w próbie F.L. S. Próba FLS jest czesto stosowa¬ na przez producentów sproszkowanej zaprawy do tynków i okresla zachowanie sie proszku po wy¬ laniu. Obejmuje on napelnienie pustego cylin- nego rdzenia obrotowego 7, zwezajacego sie ku *° dl*a o srednicy 60 mm i wysokosci 59 mm umiesz- dolowi i umieszczonego równiez wewnatrz zwe¬ zajacego sie obszaru uformowanego przez dolna scianke 6A pojemnika 6. Rdzen 7 jest centrowany na osi pojemnika 6 i jego wymiary sa. takie, ze miedzy nim i scianka 6A wystepuje pierscienio¬ wy otwór umozliwiajacy wyplyw mieszanki.W pewnym typie konstrukcji dolna czesc koryt¬ ka 6 jest stozkowa, a rdzen 7 stanowi stozek umieszczony wewnatrz niego, wierzcholkiem do dolu. Plaska podstawa stozka stanowi wówczas wewnetrzne dno. Mieszanka wychodzaca z mie¬ szarki M odbierana jest przez urzadzenie wyrzu¬ cajace 8 zawierajace stozkowa obudowe 9, usytu¬ owana wierzcholkiem do góry i plaskie dno 10. czonego pionowo na srodku wypolerowanej meta¬ lowej lub szklanej plyty, proszkiem zmieszanym z woda. Po czasie t ustalonym wzgledem czasu t0 poczatkowego zetkniecia sie sproszkowanej za¬ prawy do tynków z woda, cylinder podnosi sie uwalniajac proszek, który rozplywa sie po ply¬ cie tworzac krazek, którego srednice mierzy sie Wielkosc tej srednicy oznacza plynnosc F dla czasu t.Szybkosc przeplywu proszku tynkarskiego i wo¬ dy, wprowadzanych do mieszarki M ustala sie na Po i Wo. Czas przebywania mieszanki w mieszar¬ ce M ustala sie na To. Wylot mieszarki zamyka sie. Uruchamia sie turbine 5 mieszarki M. Nas- Rura zbiorcza 11 wychodzi z urzadzenia wyrzu- M tepnie przez czas To wprowadza sie do mieszarki cajacego 8 wspólplaszczyznowo z podstawa 10, M W0(je z szybkoscia przeplywu Wo. Z kolei stycznie do obudowy 9, zgodnie z kierunkiem wprowadza sie równiez proszek tynkarski z szyb- obrotów turbiny 5 mieszarki. Szybkosc wyplywu koscia przeplywu Po, takze przez czas To, liczo- mieszanki reguluje sie zaworem 12 zamontowa- ny od momentu zamkniecia doplywu wody. Po nym na rurze zbiorczej 11. Zawór ten stanowi W wymieszaniu przez ten sam okres czasu, przeplyw sztywna cylindryczna obudowa 13, wewnetrzna wody ustala sie na Wo, przeplyw proszku tynkar- elastyczna tulejka 14 oraz rura wlotowa 15 plynu skiego na Po, otwiera sie wylot z mieszarki i urno- polaczona z przestrzenia miedzy sztywna obudowa zliwia wyplyw mieszanki. Zawór 12 zostaje przy 13 i tulejka 14. Rura wlotowa 15 plynu polaczona^ tym ustawiony tak, aby ilosc produktu w koryt- ject ze zródlem plynu, zazwyczaj powietrza, Cis- « ku mieszarki pozostawala stala. Modulacja ci$n}e,*123 799 nia plynu regulujacego zawór wywolywana jest drganiami mieszarki M. Uzyskuje sie w ten spo¬ sób zakres ruchu ciaglego. Plynna mieszanke proszku tynkarskiego i wody o wybranej plynnos¬ ci FLS, zmierzonej po czasie t = 1 minuta 15 se- 5 kund, która moze wynosic jedynie 120, mozna stosowac, w urzadzeniu wylewajacym wedlug wy¬ nalazku, opisanym ponizej.Urzadzenie do ciaglego wylewania, pokazane w calosci na fig. 1 i 2 obejmuje czesc rozdziela- ie jaca D mieszanke, glowice wylewajaca C umozli¬ wiajaca rozplywanie sie tynku na poruszajacym sie przenosniku oraz urzadzenie wprowadzajace R wzmocnienie. Element rozdzielajacy D mieszanke umieszczony za zaworem 12 ponizej mieszarki M i* obejmuje pojemnik odbierajacy 19, którego kon¬ strukcja przedstawiona jest na fig. 3 lub fig. 16, punape 20, dystrybutor 21, którego konstrukcja przedstawiona jest na fig. 4 oraz rury przedsta¬ wione na fig. 1. Pojemnik odbierajacy 19 powo- 28 duje przerwe w obciazaniu na wylocie zaworu 12 i oddziela mieszarke od urzadzen przedniej czesci co umozliwia zwazenie mieszarki uwolnionej od aparatów wystepujacych ponizej rury 23. Stano¬ wia go dwie pionowe rury 23 i 24 odsuniete od 25 siebie, umieszczone na tej samej osi. Rura 23 przechodzi swobodnie przez wierzch 25A obudowy 23, a rura 24 tworzy polaczenie z dnem 26. Przes¬ trzen miedzy dwoma rurami 23 i 24 zamknieta jest w obudowie 26. Nizsza rura 24 konczy sie 30 w obudowie 25 ponad jej dnem 26. Do obudowy 25 doprowadzona jest równiez rura podajaca wo¬ de 27 zakonczona dysza rozpryskowa 28, zmywa¬ jaca rozpryski tynku. W dolnej czesci dna 26 obu¬ dowy 25 znajduje sie otwór spustowy 29 odprowa- 35 dzajacy wode z przemycia. Dolna rura 24 mie¬ szanka doplywa do pompy 20. Pompa 20 moze pracowac bez obciazenia, jest zdolna do przyjecia pelnego przeplywu z mieszarki M, niewrazliwa na pewna ilosc cyrkulujacego przypadkowego powiet- *° rza, moze przenosic wystarczajaca ilosc energii na mieszanke, aby zapobiec jej twardnieniu wew¬ natrz rur ukladu, a takze pokonac kazde wyste¬ pujace obciazenie. Korzystnie jest to pompa ro¬ tacyjna z kolami zebatymi lub krzywkami lub 15 pompa z elastycznymi rurami, w której rury scis¬ kane sa przez walki lub mimosrodowa krzywke, przepychajaca mieszanke do otworów wylotowych pompy.Pompa 20 moze byc bezposrednio polaczona 50 z glowica wylewajaca C poprzez rure 22. Ze wzgledu jednak na to, ze pojedyncza mieszarka obsluguje szereg glowic wylewajacych (fig. 2), a takze z uwagi na fakt, ze przeplyw przez pom¬ pe jest zawsze staly, na wylocie pompy 20 umiesz- 55 czony jest dystrybutor 21 regulujacy przeplyw i dzielacy strumien mieszanki dostarczany przez pompe 20 na wiele mniejszych identycznych stru¬ mieni.Dystrybutor 21 (fig. 4) ma ksztalt lejka i pola- M czony jest swoim wezszym koncem z wylotem pompy 20, a szerszym koncem przykrytym po¬ krywa 31 z promieniowym wylotem lub rurami rozprowadzajacymi 32 wychodzacymi z górnej czesci sciany lejka, w poblizu pokrywy 31. Ko- « rzystnie, w celu uzyskania identycznie podzielo¬ nych strumieni, rury rozprowadzajace 32 rozmiesz¬ czone sa symetrycznie wzgledem osi lejka a dystry¬ butor zainstalowany jest tak, ze jego os jest pio¬ nowa. W celu objecia wiekszej przestrzeni rury rozprowadzajace 32 sa nachylone ku dolowi.Z kazda rura rozprowadzajaca 32 polaczona jest rura 22 doprowadzajaca mieszanke do glowicy lub glowic wylewajacych C. Typowy wielowylo- towy dystrybutor 21 stosowany . przy przeplywie z szybkoscia 60 kg/minute posiada lejek o gór¬ nej srednicy 40 mm i o dolnej srednicy 14 mm oraz jest wyposazony w 4 wyloty, kazdy o sred¬ nicy 8 mm. Wyloty te sa nachylone pod katem 15° do pionu. Lejek ma wysokosc 40 mm, a wy¬ loty rur znajduja sie 10 mm ponizej poszerzone¬ go szczytu 31.Fig. 5 przedstawia budowe glowicy wylewaja¬ cej C, zawieszonej nad przenosnikiem S. Glowica C i przenosnik S przesuwaja sie wzgledem siebie.Dla wygody korzystne jest, aby glowica wylewa¬ jaca C i caly zespól zasilajacych ja rur byly nie¬ ruchome i z tego wzgledu ruchomy jest przenos¬ nik. Przenosnik S wykonany jest na przyklad z tasmy ze stali nierdzewnej lub tasmy gumowej.Po kazdej stronie przenosnika S znajduja sie pio¬ nowe tasmy boczne 33 (fig. 2) wykonujace taki sam ruch, jak przenosnik S.Glowice wylewajaca C (fig. 5) stanowia zasadni¬ czo dwie plyty zaporowe 34 i 35, tworzace wraz z przenosnikiem S i tasmami bocznymi 33 zbior¬ nik w formie malego korytka 34A, umieszczony poprzecznie wzgledem kierunku ruchu przenos¬ nika S. Plyta 34 jest plyta przednia, a plyta 35 przeciwplyta tylna zgodnie z kierunkiem ruchu przenosnika.Plyta przednia 34 wyposazona jest po stronie zewnetrznej w szereg rur podajacych 36, rozmiesz¬ czonych wzdluz calej jej szerokosci i wchodza¬ cych poprzez nia do malego korytka 34A. Kazda z tych rur podajacych 36 polaczona jest z rura rozprowadzajaca 32, przy czym jedna rura roz¬ prowadzajaca 32 polaczona jest z jedna rura po¬ dajaca 36, lub tez jedna rura rozprowadzajaca 32 laczy sie poprzez trójnik 37 (fig. 5) z dwoma ru¬ rami podajacymi. Dwie rury rozprowadzajace 32 moga byc polaczone z jedna tylko rura podaja- sa 36.Korzystnie rury podajace 36 powinny po przej¬ sciu przez przednia plyte zaporowa 34 rozszerzac sie w kierunku poziomym, tworzac dysze rozpro¬ wadzajace 36A. Wysokosc, na kórej rury 36 prze¬ chodza przez plyte przednia 34, a takze rozmiesz¬ czenie tych rur wzgledem siebie, zaleza od warun¬ ków pracy urzadzenia: szybkosci przeplywu mie¬ szanki, plynnosci mieszanki oraz jej poziomu wew¬ natrz koryta. Z tych samych powodów odleglosc miedzy plytami 34 i 35 równiez zalezy od warun¬ ków pracy urzadzenia. Przednia plyta 34 jest pod¬ niesiona w stosunku do przenosnika S w celu uzyskania szczeliny, której regulowana wysokosc jest co najwyzej równa planowanej grubosci okla¬ dziny. Obydwie plyty wyposazone sa w boczne klepki gumowe 38 stykajace sie z poruszajacymi sie tasmami bocznymi 33. Plyta tylna 35 posiada123 uszczelke 39 w dolnej czesci w celu zapewnienia szczelnosci w miejscu zetkniecia z przenosnikiem S.Na sr-czyo:-? kazdej z ]-:yt 34 i 35 znajduje sie wibrator 40, rip. typu pneumatycznego, wytwarza¬ jacy pionowe drgania pod katem prostym do kie¬ runku przesuwu przenosnika S. Kazda z plyt 34 i 35 przymocowana jest za pomoca wkretów nie pokazanych na rysunku poprzez dwa ustalone boczne rowki 41A w klamrach 41 przymocov^anych do ogólnej podstawy urzadzenia nie pokazanej na rysunku. Plyte 34 i 35, niezaleznie jedna od dru¬ giej, mozna w razie potrzeby przesuwac wzdluz tych rowków ustalajacych. Plyty 34 i 35 przymo¬ cowane sa do wsporników 41 poprzez pionowe wy¬ dluzone otwory 43, z umieszczonymi w nich sru¬ bami 42A z elastycznymi ogranicznikami 42 umieszczonymi miedzy plytami i wspornikami.Wydluzone otwory 43 w pionowych czesciach wsporników mocujacych 41 umozliwiaja regulacje wysokosci polozenia plyt 34 i 35. Plyta przednia 34 moze byc polaczona z ply&a prowadzaca 44 (fig. 5), usytuowana pod katem zblizonym do pros¬ tego w stosunku do plaszczyzny plyty 34, na zew¬ natrz malego koryitka 34A, utworzonego przez ply¬ ty 34 i Mo.Korzystnie plyta prowadzaca 44 jest odchylona pod niewielkim katem, okolo 7°, do góry w sto¬ sunku do kierunku ruchu przenosnika S. Tylna plyta 35 moze byc wyposazona w plyte wzmoc¬ nienia 46 (fig. 5), umozliwiajaca kierowanie:vprzy wprowadzaniu wzmocnienia 45 do wnetrza lub na powierzchnie okladzkry tynkowej (fig. 2). Plyte 46 moze stanowic ramie (fig. 2 i 8A) ukosnika za¬ mocowanego na zewnatrz malego korytka, po¬ przecznie w stosunku do przenosnika S, polaczo¬ nego z tylna plyta zaporowa 35 na poziomie jej dolnego brzegu. Prowadnica 46 moze byc pochy¬ lona pod katem okolo 45° w stosunku do prze¬ nosnika S, w zaleznosci od umiejscowienia wzmoc¬ nienia w stosunku do plyt zaporowych. Wzmoc¬ nienie 45 moze byc nawiniete na bele.Innym elementem ulatwiajacym wprowadzenie wzmocnienia moze byc zaokraglona prowadnica 47 (fig. 8B), Identyczna prowadnica 47' (fig. 8C i 8G) moze byc umieszczona na dolnej krawedzi przedniej plyty 34.Stosowac mozna^równiez niezalezne prowadnice wzmocnienia nie polaczone z tylna plyta 35, przedstawione jako 46A, 48, 48A, 50, 49, 51 lub 48, przedstawione odpowiednio na fig. 8 D, E, F, H, I, J i K. Niezalezna prowadnica, taka jak 49 na fig. 2 i 81 moze zawierac zakrzywiony pochylony do tylu element 49A identyczny z prowadnica 46 zamocowana na tylnej plycie 35 glowicy wyle¬ wajacej C, czesc pozioma 49B oraz czesc prowa¬ dzaca 49C, odchylona pod bardzo waskim katem do góry w stosunku do przenosnika S, identyczna z plyta prowadzaca 44 glowicy wylewajacej C.W przypadku rozwiazania podanego na fig. 3G wzmocnienie 45 jest wprowadzone stycznie do za¬ okraglonej prowadnicy 47', oczyszczajac ja w ten sposób i utrzymujac staly otwór miedzy prowadni¬ ca 47' tworzaca dolna krawedz . przedniej plyty i przenosnikiem, 799 10 Niezalezna prowadnice moze stanowic pojedyn¬ cza pochylona zakrzywiona plyta 50 (fig. 8H), identyczna z plyta 46 przymocowana do tylnej ply¬ ty glowicy wylewajacej.Inna niezalezna prowadnice moze stanowic za¬ okraglony pret 51 (fig. 8J), ustawiony równolegle do przenosnika, pod katem prostym w stosunku do kierunku jego ruchu, przymocowany do plyty 51A, której plaszczyzna jest równolegla do plaszczyzny plyty glowicy wylewajacej C, co pokazano na fig. 8J, albo tez pret samonosny utrzymywany w od¬ leglosci od przenosnika równej wysokosci, na która do wytworzonego wyrobu wprowadza sie wzmocnienie, co pokazano jako 48, 48A i 48B, od- 11 powiednio na fig. 8E, 8F i 8K.Równoczesnie stosowac mozna szereg prowad¬ nic wyzej opisanych typów, w celu wprowadzania szeregu wzmocnien na rózne glebokosci do warst- H wy zaprawy wylewanej przez pojedyncza glowice wylewajaca. Na tej samej linii produkcyjnej do wytwarzania okladzin tynkowych stosowac mozna kolejno jedna za druga szereg glowic wylewaja¬ cych, z których kazda moze posiadac jedna lub a wiecej prowadnic.Kazda glowica wylewajaca moze byc niezalezna, co pokazano na fig. 2, albo glowice te moga byc sprzezone, jak na fig. 9, i wówczas przednia plyta jednej glowicy wylewajacej stanowi tylna plyte 39 nastepnej glowicy. Mozna wiec przy wytwarzaniu okladziny tynkowej stosowac pojedyncza glowice wylewajaca C, lub szereg kolejnych glowic.,'.wyle¬ wajacych C, z których kazda wylewa warstwe okreslonej grubosci, pierwsza bezposrednio na W przenosniku S, a kazda nastepna na warstwie tynku juz wylanej przez poprzednia glowice lub glowice.Urzadzenie dziala w sposób nastepujacy. Plynna mieszanke tynkowa wytwarza sie w mieszarce M, W regulujac szybkosc jej wyplywu zaworem 12. Mie¬ szanka przeplywa przez zbiornik odbierajacy 19.Dysza rozpryskowa 28 natryskuje wode w celu zmycia jakichkolwiek rozprysków tynku wewnatrz pojemnika odbierajacego 19. Woda z przemycia *•; wyplywa przez otwór dolnej rury 24 znajdujacej sie nad dnem 26 obudowy 25, woda z przemycia nie moze zmieszac sie z mieszanka, a tym samym nie powoduje zmian proporcji jej skladników.W celu ulatwienia operacji rozruchu sekcji *;* przygotowania mieszanki tynkarskiej, a wiec eta¬ pu, w czasie którego moga wystapic pewne wa¬ hania plynnosci mieszanki, moze okazac sie ko¬ nieczne odprowadzenie mieszanki z linii produk¬ cyjnej, aby zapobiec jakiemukolwiek wiazaniu ma- 55 sy w którymkolwiek miejscu linii, poza planowa¬ nym. W tym celu elastyczna rure 23 wychodzaca z zaworu 12 wyjmuje sie z pojemnika 3& i kieru¬ je na zewnatrz, wkladajac ja na miejsce ponownie wtedy, gdy plynnosc ustabilizuje sie. W czasie w normalnej pracy mieszanka przeplywajaca przez pojemnik odbierajacy 19 wprowadzana jest do pompy 20. Pompa 20 umozliwia przesylanie mie¬ szanki do róznych stanowisk, w których jest ona stosowana, czasami na odleglosc kilkudziesieciu • metrów,n 123 799 12 Nastepnie, w zaleznosci od stosowanego rozwia¬ zania, mieszanke wprowadza sie albo bezposrednio do glowicy wylewajacej C, albo do wieiowylolowe- go dystrybutora 21. W dystrybutorze 21 mieszanka najpierw podplywa pod pokrywe 31, a nastepnie równomiernie i w sposób ciagly wplywa do pro¬ mieniowo ustawionych rur rozprowadzajacych 32.Mieszanka nastepnie przeplywa przez rury 22 bar¬ dzo szybko, co zapobiega wiazaniu masy w ich wnetrzu, a nastepnie rurami podajacymi 36 wpro¬ wadzana jest do niewielkiego korytka 34A, utwo¬ rzonego przez plyty 34 i 35, przenosnik S i bocz¬ ne tasmy 33, wchodzac don w kierunku przeciw¬ nym do kierunku ruchu przenosnika S.^Dystrybutor 21 umozliwia zasilanie z jednej stacji mieszania, z jednakowa iloscia, wszystkich obszarów ograniczonych przez pojedyncza glowice wylewajaca, niezaleznie od jej szerokosci, a takze rozdziela pojedynczy strumien mieszanki na wie¬ le mniejszych strumieni, lacznie o takiej samej szybkosci przeplywu, co daje równiez jmozliwosc zasilania szeregu glowic wylewajacych.*' Mieszanka zbiera siei. w niewielkim korytku 34A, tworzac tym samym jednorodny ladunek zapaso¬ wy, Strumienie mieszanki wprowadzane przez dy¬ sze 36A rur podajacych 36, w poprzek korytka uderzaja o plyte 35, zawieraja i plyna do tylu w kierunku przedniej plyty 34 Ud., az wytraca swoja energie. Tworza one w ten sposób wiry rozbijajace mieszanke i zapobiegajace tworzeniu sie obszarów stojacych. Odleglosci miedzy rurami podajacymi 36, wejsciowa szybkosc mieszanki oraz wysokosc, na której rury podajace sa umiesz¬ czone, musza byc odpowiednio dobrane lub usta¬ wione tak, aby ruch cyrkulacyjny wewnatrz ko¬ rytka miedzy plyta przednia 34 i tylna 35 odby¬ wal sie korzystnie wewnatrz mieszanki i w zad¬ nym przypadku nie wplywal na jej powierzchnie, oraz tak, aby kazda linia- plyniecia wytworzona przez ruch cyrkulacyjny z rury podajacej 36 i obejmujaca ruch do przodu i do tylu* laczyla sia z nastepna linia plyniecia cyrkulacyjnego, wy¬ tworzona przez sasiednia rure podajaca 36, bez wystepowania obszarów stojacych miedzy tymi li¬ niami. Jakikolwiek brak ruchu mieszanki w ja¬ kiejkolwiek czesci korytka bedzie powodowal nie¬ jednorodnosc mieszanki, co moze spowodowac ob¬ nizenie jakosci wytworzonego wyrobu, sprzyjac wiazaniu masy, które moze sie z kolei rozprzes¬ trzeniac, a w przypadku krancowym zatkac .cala glowice wylewajaca.Dysze 36A rur podajacych 36 rozszerzaja sie w kierunku- poziomym, tak, ze wylatujace z nich strumienie tworza mieszanie w szerszym obszarze, a glebokosc mieszania jest ograniczona, co zapo¬ biega rozpryskiwaniu sie mieszanki. Wodoszczel¬ nosc tylnejfcplyty 35 w miejscu zetkniecia z poru¬ szajacym sie przenosnikiem S uzyskuje sie dzieki uszczelce 39, ale ze wzgledu na przeciwdzialanie tworzeniu sie obszarów stojacych w rogach was¬ kiego korytka, korzystne jest umozliwienie nie¬ wielkiego wycieku pod ta plyta. Na skutek tego z tylu tworzy sie zaokraglona falda, odnawiajaca sie stale ze wzgledu na ciaglosc procesu wylewa¬ nia zloza, przyczyniajac sie do zwiekszenia wocte- 10 15 20 40 43 5? 55 80 $y szczelnosci. Falda taka pokazana jest jako 46B na fig. 8D. Przednia plyta zaporowa 34 podniesio¬ na jest na srubach poluzniajacych 42A przytwier¬ dzajacych ja do wsporników 41, aby miedzy nia i przenosnikiem S powstala szczelina o wysokosci e. Staly nacisk od tylu na zapore wytworzona przez plyte 34 sprawia, ze przez tak wytworzona szczeline mieszanka rozprzestrzenia sie po prze¬ nosniku S.W przypadku wytwarzania okladzin o malej grubosci korzystne jest stosowanie plyty 44. Plyta 44 ulatwia utrzymywanie sie obciazenia wewnatrz korytka 34A i zapobiega przy bardzo niskim po¬ ziomie w tym korytku przemieszczaniu sie mie¬ szania odbywajacego sie w tym koryfcku na zew¬ natrz plyty 34. Aby zapobiec powstawaniu osadów tynku i wiazaniu masy na plytach 34 i 35, pod¬ daje sie je korzystnie drganiom pionowym pod ka¬ tem prostym do przenosnika S, za pomoca wibra¬ torów 40.Sposób ustawiania glowicy wylewajacej C jest. nastepujacy. Dla :$anej szybkosci przenosnika wy¬ miary wytworzonej, okladziny determinuja ilosc mieszanki, która powinna byc dostarczana przez sekcje mieszania i wylewana na przenosnik S, a wiec i sumaryczna szybkosc przeplywa, na wy¬ lotach rur podajacych 3G wchodzacych doborytka 34A.Przekrój kazdej rury podajacej 36, ksztalt dysz 36A, ilosc, rur podajacych 36 i rur 22 dobiera sie tak, aby w tych rurach osiagnac predkosc, przy której powstawanie osadów'vnie bedzie mozliwe, tzn. w przypadku tynku, predkosc ponad 16 cm/s.Mieszanka zbiera sie w korytku 34A. Dla danej wysokosci szczeliny e pod przednia plyta 34 od¬ leglosc miedzy przednia plyta 34 i tylna plyta 35 ustala sie tak, aby uzyskac staly poziom w koryt¬ ku, zadawalajace mieszanie, oraz aby rury 36 by¬ ly zanurzone w mieszance w korytku. Mieszanie sie mieszanki w rogach przy tylnej plycie 35 uzys¬ kuje sie przez nieznaczne podniesienie tej plyty, aby powstala za nia zaokraglona falda o dlugos¬ ci w srodku okolo 5 cm.W tablicy podano przykladowo dwie serie para¬ metrów pracy glowicy wylewajacej.Tablica r ^ Predkosc przenosnika, w m/minute Plynnosc FLS mieszan¬ ki,'w mm Srednica rur zasilaja¬ cych glowice wylewa¬ jaca, mm Ilosc rur zasilajacych 1 na glowice Szerokosc i wysokosc otworów wylotowych dysz rur podajacych w- I 2,50 236 8 4 12 4 II 2,50 230 10 4 15 518 123799 c.d. tablicy i Rozmieszczenie otwo¬ rów w przedniej ply¬ cie, mm Wysokosc ponad prze¬ nosnikiem, na jaikiej znajduja sie otwory, mm Szerokosc glowicy wy¬ lewajacej, mm Odleglosc miedzy przed¬ nia i tylna plyta, mm Wysokosc poziomu mieszanki w korytku, mm | Wysokosc zoakraglonej faldy poza tylna ply¬ ta, mm ' Wysokosc e szczeliny ; wylewajacej ponad przenosnikiem, mm Grubosc wytworzonej plyty, mm I 83—150 — 150—150— 83 13 616 90 15 2,5 4 5 II 83—150— 150—150— 83 17 616 110 20 2,5 8 10 10 15 20 25 30 Jesli wystepuje szereg glowic wylewajacych, co pokazano na fig. 2, nastawia sie je oddzielnie w ten sam sposób, gdyz sa one niezalezne.W przypadku glowic sprzezonych, takich jak po¬ kazano na fig. 9, najpierw nastawia sie ostatnia glowice wylewajaca, a po niej glowice nastepna.Wysokosc szczeliny wylewajacej jednej glowicy równa jest w tym przypadku wysokosci zaokrag¬ lonej faldy dla nastepnej glowicy. Wytwarza sie w ten sposób element 60, np okladzine tynkowa skladajaca sie z warstw 62, 64 i 66, o takich sa¬ mych lub róznych gestosciach. W przypadku wy¬ stepowania szeregu glowic wylewajacych C jedna za druga, moga byc one wszystkie zasilane tym samym produktem, lub tez mieszankami tynkar¬ skimi o róznych gestosciach i/lub z róznymi sil¬ nie rozszczepionymi lub pocietymi wlóknami wzmacniajacymi, wprowadzanymi w czasie mie¬ szania.Przy wytwarzaniu okladzin na róznych glebo¬ kosciach otrzymywanego wyrobu oraz w róznych miejscach linii produkcyjnej wprowadzac mozna jedno lub kilka wzmocnien 45. Okreslenie wzmoc¬ nienie oznacza dowolny material, który moze byc umieszczony wewnatrz plyty lub na jej powierzch¬ ni i który rzeczywiscie sluzy jako wzmocnienie, zwiekszajac odpornosc plyt na przykladane sily,.- « albo stanowi otuline dekoracyjna lub ochronna.Wprowadzac mozna nie tylko wzmocnienie ciagle lub w postaci tasmy, ale równiez inne nieciagle wzmocnienia, takie jak ciete lub silnie rozszcze¬ pione wlókna. ?5 40 45 39 55 « 14 Przykladowo jako wzmocnienie sluzy papier, tektura, folia metalowa, np. arkusze aluminium, tkanina szklana, tkaniny lub wlókniny z materia¬ lów organicznych, nici ciagle, np. ze szkla lub drutu, ciagle arkusze z nici wymieszanych ze szklem, skrzyzowane warstwy ciaglych nici szkla¬ nych itp. Wzmocnienia te mozna wprowadzac z tylu poza glowica wylewajaca, stosujac nieza¬ lezne prowadnice, jak to pokazano, na fig. 8D i 8E. Np. material wzmacniajacy 45 dostarczany w belach naciaga sie przed prowadnica, przeciaga miedzy ta prowadnica i przenosnikiem S i umiesz¬ cza pod glowica wylewajaca C. W miare, jak jest on odciagany przez okladzine, na bele wywiera¬ na jest stala sila ciagnaca i odwija sie ona z predkoscia równa predkosci linii produkcyjnej.Wzmocnienie mozna w ten sposób umiescic albo na spodniej powierzchni wytwarzanej okladziny tynkowej, mocujac prowadnice bardzo blisko prze¬ nosnika, albo wewnatrz okladziny, przytwierdza¬ jac prowadnice w odleglosci od przenosnika rów¬ nej wysokosci, na której planuje sie umiescic to wzmocnienie w okladzinie. Odleglosc ta jednak nie moze przekraczac najmniejszej wysokosci, na która plyta przednia 34 i plyta tylna 35 zosta¬ ly podniesione ponad przenosnik.W podobny sposób mozna wprowadzic szereg wzmocnien na róznych glebokosciach stosujac sze¬ reg niezaleznych prowadnic umieszczonych z ty¬ lu za glowica wylewajaca. Wzmocnienia mozna równiez wprowadzac na spód mieszaniny lub do jej wnetrza kierujac je za pomoca prowadnic 46 i 47 zamocowanych na tylnej plycie 35, co poka¬ zano na fig. 8A i 8B. Wysokosc wzmocnienia w masie okladziny jest jednak ograniczona przez wysokosc szczeliny wylewajacej pod plyta przed¬ nia. Prowadnica 47' (fig. 8C) moze byc równiez przymocowana do plyty przedniej 34. Wówczas wysokosc na której znajduje sie wzmocnienie okreslona jest wysokoscia szczeliny pod plyta przednia 34.Wzmocnienie moze byc równiez wprowadzane wewnatrz korytka miedzy plyta przednia 34 i ply¬ ta tylna 35. Wysokosc na jakiej znajdzie sie wzmocnienie moze byc wówczas okreslona polo¬ zeniem prowadnicy w ksztalcie preta 48, co poka¬ zano na fig. 8F, lub poprzez zaokraglony pret be¬ dacy prowadnica 47' umieszczony na plycie przed¬ niej (fig. 8G). Wzmocnienie wprowadzane w ten sposób musi mozliwie jak najbardziej przepusz¬ czac mieszanke, aby mozliwie jak najmniej zakló¬ cic mieszanie wewnatrz korytka.Wzmocnienie moze byc równiez wprowadzane po wylaniu okladziny tynkowej, na powierzchnie lub wewnatrz okladziny za pomoca niezaleznej prowadnicy 50, 49, 51 lub 48B znajdujacej sie przed glowica wylewajaca, co przedstawiono od¬ powiednio na fig. 8H, I, J i K. Wzmocnienie na¬ kladane na powierzchnie warstwy moze byc poro¬ wate lub wodoszczelne w stosunki "do plynnej mieszanki tynkarskiej. Natomiast, gdy jest ono wprowadzane do masy warstwy tynkowej, korzyst¬ nie powinno byc ono porowate, aby umozliwic przenikanie przez nie plynnej mieszanki, co za¬ pobiega rozwarstwieniu sie wzmocnionej oklao^iny.19 123 799- wzdluz plaszczyzny wzmocnienia. Stosowac mozna warstwy skrzyzowanych ciaglych drutów lub ni¬ ci, aby zapewnic odpowiednie rozmieszczenie wzmo¬ cnienia w masie okladziny tynkowej, dobra przy¬ czepnosc miedzy tynkiem i wzmocnieniem, a takze 3 dlatego, aby wzmocnienie latwo przenikalo przez mieszanke w czasie jego wprowadzania. Po wyla¬ niu pasmo okladziny przesuwa sie do przodu na przenosniku S, ograniczone na nim przez tasmy boczne 33, az spoiwo zwiaze na tyle, ze moz- io na bedzie je przenosic i rozcinac. Wówczas pas¬ mo przechodzi na inny przenosnik. Przenosnik S i tasmy boczne 33 sa przemywane w czasie dro¬ gi powrotnej.Jak wiadomo, mozna wplywac na rózne fazy is wiazania tynku dodajac przed lub po wylaniu srodki opózniajace lub przyspieszajace wiazanie.W analogiczny sposób moze równiez wplywac temperatura przenosnika S.Produktem wytwarzanym wyzej opisanym spo- 30 sóbem w opisanym urzadzeniu moze byc sam tynk lub tynk wzmocniony np. wlóknem szkla¬ nym. Mozna je uzywac same lub w polaczeniu z innymi materialami jako okladziny tynkowe lub plyty ozdobne. Mozna je wytwarzac jako cienkie v okladziny tynkowe o grubosci ponizej 3 mm, wzmocnione lub nie wzmocnione wlóknem szkla¬ nym ciaglym, jako grubsze plyty wzmocnione w celu zwiekszenia wytrzymalosci, lub bez zad¬ nego wzmocnienia, pokryte lub nie pokryte otu- jo lina. Mozna wylewac bardzo cienka blone tynko¬ wa o grubosci zaledwie okolo * 1 mm, stosowana jako pokrycia spodu i boków plyt sufitowych z wlókien szklanych. W tym przypadku mozna umiescic na swiezo wylanej blonie tynkowej pas- 35 mo waty szklanej tuz za glowica wylewajaca, przy czym sam tynk zapewnia polaczenie sie z wata szklana w czasie wiazania, albo mozna stosowac wate szklana jako podloze do wylewania. Plyte taka 90 przedstawiona na fig. 20 stanowi okladzi- 43 na tynkowa 92 na podkladce z waty szklanej 94.- Okladziny tynkowe o grubosci ponad 1 cm sto¬ sowac mozna jako plyty ozdobne w budowie oslonowych scianek dzialowych. Dotychczas takie scianki dzialowe Wykonane byly z plyt z waty 45 szklanej z izolacja paroszezelna z papieru asfal¬ towanego oraz wzmocniona okladzina tynkowa z wierzchnia warstwa tekturowa." Obecnie sposobem wedlug wynalazku scianke dzialowa mozna wykonac z plyty z waty szklanej 50 bez izolacji paroszczelnej, a wiec bez uzycia asfal¬ tu oraz z okladziny tynkowej wzmocnionej wlók¬ nem szklanym bez stosowania wierzchniej warst¬ wy tektury, przy czym polaczenie miedzy welna szklana i tynkiem uzyskuje sie przez klejenie lub M korzystnie tynk sam laczy sie z wlóknami szkla¬ nymi w czasie wiazania. Takie oslonowe scianki dzialowe wykazuja zwiekszona ognioodpornosc w porównaniu z dotychczas stosowanymi, gdyz eli¬ minuje sie wierzchnie arkusze papieru stwarzaja- « ce niebezpieczenstwo pozaru. Sposób i urzadzenie wedlug wynalazku umozliwia nie tylko wylewa¬ nie tynku, ale równiez innych reaktywnych pro¬ duktów, np. produktów o zmieniajacych sie wlas¬ ciwosciach fizycznych lub chemicznych, oraz * 11 wszystkich niereaktywnych produktów, takich jak cement.Kompletna plyte z okladzina tynkowa 100, wy¬ konana z zastosowaniem sposobu i urzadzenia opi¬ sanego powyzej, przedstawiona na fig. 10, stosu¬ je sie np. w konstrukcjach budowlanych.Na fig. 11 przedstawiono okladzine tynkowa 102 skladajaca sie z trzech warstw 104, 106 i 108, z których kazda posiada gestosc inna, niz pozosta¬ le dwie warstwy. Tak np. gestosci warstw 104, 106 i 108 moga wynosic odpowiednio 1000 kg/m3, 200 kg/m3 i 800 kg/m3. Gestosci mozna regulowac w zakresie od 150 do 2000 kg/m3 znanym sposo¬ bem przez dodanie srodka pianotwórczego.Na fig. 12 okladzina tynkowa sklada sie z trzech warstw 114, 116 i 118. Kazda warstwa posiada ges¬ tosc rózniaca sie od gestosci warstw pozostalych.Warstwy 114, 116 i 118 maja np. gestosc odpowied¬ nio 800 kg/ni3, 300 kg/m3 i 900 kg/m*. Miedzy warstwami 114 i 116 znajduje sie arkusz tkaniny wzmacniajacej 120. Podobnie miedzy warstwami 116 i 118 lezy arkusz tkaniny wzmacniajacej 122* Arkusze 120 i 122 sa na tyle porowate, ze tynk moze penetrowac przez otworki miedzy nicmi tka¬ niny.W srodkowej czesci okladziny 126 przedstawio¬ nej na fig. 13 osadzone jest wzmocnienie tkanino¬ we 128, np. z wlókna szklanego.Na fig. 14 przedstawiono plyte 132 skladajaca sie z okladziny tynkowej 134 z nalozona na nia warstwa maty szklanej 136, przy czym wlókna 138 maty 136 osadzone sa w plycie 134, co przedsta¬ wiono w powiekszeniu.Na fig. 15 przedstawiono okladzine tynkowa 142 skladajaca sie z warstw 144, 146 i 148, przy czym warstwy 144 i 148 sa wzmocnione odpowiednio cienkimi arkuszami aluminium 150 i 152.IWiszystkie powyzsze okladziny i liczne ich warian¬ ty latwo wytwarza sie stosujac urzadzenie i spo¬ sób wedlug wynalazku. Sa one uzyteczne na przy¬ klad, jako elementy budowlane.Korzystny pojemnik odbierajacy 200, który mo¬ ze zastapic pojemnik. odbierajacy 19 przedstawio¬ no na fig. 16. Pojemnik 200 posiada odkryty wierzch 202 i odbiera mieszanke z rury 23, na której znajduje sie zawór 204 odcinajacy doplyw z mieszarki M w czasie uruchamiania urzadze¬ nia, co pozwala nie zmieniac ustawienia zaworu 12 ustalonego w poprzedniej operacji w przypad¬ ku nastawienia recznego, albo pozostawic pola¬ czenie z urzadzeniem odpowiedzialnym za automa¬ tyczne nastawianie zaworu, np. z waga mieszar¬ ki M. Fizyczne odlaczenie pojemnika odbierajace¬ go 200 od mieszarki M, zapewniajace jednak cia¬ glosc przeplywu, umozliwia wazenie mieszarki M, a tym samym oznaczanie ilosci zawartego w niej materialu. iW rozwiazaniu przedstawionym na fig. 16 rura 24 polaczona jest górnym koncem z lejkiem 206 zbierajacym wyplyw z rury 23. Lejek 206 zapew¬ nia zebranie calego strumienia wyplywajacego z rury 23 wraz z czesciami wychodzacymi poza srednice rury 23 przy wyplywie.Na fig. 17 glowica wylewajaca posiada pionowa tylna plyte 220 i zakrzywiona plyte, przednia 222123 ^ 17 posiadajaca zaokraglony dolny brzeg 224, po któ¬ rym przesuwa sie wzmocnienie 45, utrzymujac w czystosci rlyte, 222 wlacznie z dolnym brzegiem 224, co z kolei zapewnia stala odleglosc miedzy plyta 222 i przenosnikiem 226. , 5 Na fig. .18 korzystna okladzina tynkowa 240 po¬ siada warstwe wzmacniajaca z maty wlókna cia¬ glego 252, powyzej i ponizej której znajduja sie odpowiednio warstwy 244 i 346 siatki z wlókna szklanego ograniczajace warstwe 242 i nie pozwa- iO lajace na jej rozlozenie sie. Taka okladzina tynko¬ wa -jest korzystna, gdyz mata 242 nadaje jej znacz¬ na wytrzymalosc.Na fig. 13 okladzina tynkowa 250 posiada wzmocnianie w postaci warstwy cietych wlókien 15 szklanych 252 umieszczonych miedzy górna warst¬ wa z siatki z wlókna szklanego 254 i dolna war¬ stwa z siatki z wlókna szklanego 256. Taka okla¬ dzina jest korzystna gdyz ciete wlókno jest tan¬ sze od maty 242, a ponadto nadaje plycie 250 20 wieksza wytrzymalosc. Siatki 254 i 256 ogranicza¬ ja wlókna szklane 252 zapobiegajac wysypywaniu sie ij*h £ plyty i wystawaniu na zewnatrz z bocz¬ nych' brzegów okladziny ^50. Jest to bardzo waz¬ ne, zwlaszcza w;?przypadku cienkich okladzin. 25 Z a s t r z e zen i a patentowe 1, Sposób wytwarzania okladziny tynkowej lub s: plyt gipsowych przez wylewanie na poruszajacy sie z równomierna predkoscia przenosnik plynne¬ go produktu reaktywnego, zwlaszcza mieszanki zlozonej glównie z gipsu i wody, znajdujacej sie w zbiorniku umieszczonym bezposrednio na prze- S5 nosniku ladowanym w stosunku do tego przenos¬ nika, poprzez szczeline poprzeczna, równolegla i i przylegajaca do przenosnika, wykonana pod scianka dolna wymienionego zbiornika, znamien¬ ny tym, ze wprowadza sie w sposób ciagly do *o zbiornika produkt w stanie plynnym, w postaci wielu strumieni zanurzonych w masie produktu znajdujacego sie juz w zbiorniku, skierowanych w przeciwnym kierunku niz kierunek przemiesz¬ czania sie przenosnika. 45 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze do zbiornika doprowadza sie plynny produkt re¬ aktywny, który ma plynnosc FLS powyzej 120. 3."Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze do zbiornika wprowadza sie strumienie z taka 50 energia, ze wytwarzaja one w produkcie znajdu¬ jacym sie w zbiorniku mieszanie sie cieczy po¬ wodujace powstanie pradów, które pokrywaja calkowicie powierzchnie zbiornika. 4. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze 55 strumienie tworza prady, które wykonuja droge tam i z powrotem miedzy: przednia i tylna scian¬ ka zbiornika. 5. Sposób wedluz zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, ze strumienie produktu wprowadza sie do 60 zbiornika na wysokosc taka, ze powstajace linie pradu dosiegaja powierzchni uwolnionej od plynu w wymienionym zbiorniku. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze do wytwarzanego produktu wprowadza sie przed w 18 odlewaniem, w procesach odlewania, lub natych- nnast po odlewaniu, material wzmacniajacy w po¬ staci pasm, zwojów nici lub drutów. 7. Urzadzenie.-do wytws'zania okladziny tynko¬ wej lub plyt gipsowych z plynnego reaktywnego produktu obejmujace ruchomy przenosnik, zbior¬ nik posiadajacy dolny koniec otwarty nad przenosnikiem oraz przednia sciane, która wraz z przenosnikiem tworzy szczeline do wyply¬ wu plynnego reaktywnego produktu ze zbiornika na przenosnik, znamienne tym, ze ma szereg rur (36) do podawania produktu do zbiornika (34A) wystajacych przez przednia sciane (34). 3. Urzadzenie wedlug zastrz. 7, znamienne tym, ze tuz przed przejsciem przez plyte przednia (34) riiL-y podajace (3§) sa równolegle. 9. Urzadzenie wedlug zastrz. 7 atto 8, znamien¬ ne tym, ze wyloty rur podajacych (36) usytuowa¬ ne sa na tej samej poziomej plaszczyznie. 10. Urzadzenie wedlug zastrz. 7 albo 8, zna¬ mienne tym, ze wyloty rur podajacych (36) zamon¬ towanych wv przedniej plycie (34) posiadaja dysze (36A) poszerzane na boki. 11. Urzadzenie wedlug zastrz. 10, znamienne tym, ze dysze podajace (36A) rozmieszczone sa na calej dlugosci przedniej plyty (34). 12. Urzadzenie wedlug zastrz. 7, znamienne tym, ze zbiornik (34A) tworzony jest przez sciane przed¬ nia (34) i sciane tylna (35), obydwie zamontowa¬ ne pod katem prostym do przenosnika. (S) oraz dwie pionowe tasmy boczne (33) przystosowane do poruszania sie z taka sama predkoscia, jak prze¬ nosnik (S), stykajace sie slizgowo ze sciana tyl¬ na (33) i sciana przednia (34). 13. Urzadzenie wedlug zastrz. 12, znamienne tym, ze sciana przednia (34) przystosowana jest do przymocowania do ramy nosnej za pomoca. prostokatnych laczników (41) posiadajacych po¬ dluzne otwory laczace (43) umozliwiajace ustawia¬ nie jej wysokosci. 14. Urzadzenie wedlug zastrz. 12, znamienne tym, ze sciana tylna (35) przystosowana jest do przymocowania do ramy nosnej za pomoca pro¬ stokatnych laczników (41) posiadajacych podluzne otwory laczace (43) umozliwiajace ustawianie jej wysokosci. 15. Urzadzenie wedlug zastrz. 14, znamienne tym, ze sciana tylna (35) ewentualnie jest regulo¬ wana w kierunku ruchu przenosnika (S)f 16. Urzadzenie wedlug zastrz. 12, znamienne tym, ze sciany przednia (34) i tylna (35) wyposa¬ zone sa w wibratory (40). 17. Urzadzenie wedlug zastrz. 12, znamienne tym, ze plyta .przednia (34y wyposazona jest w plyte prowadzaca produkt (44) na zewnatrz zbiornika, polaczona z ta przednia plyta na pozio¬ mie jej dolnego brzegu, w przyblizeniu równoleg¬ la do przenosnika plyty prowadzacej (44) nigdy nie znajduje sie ni¬ zej, niz jej brzeg polaczony z plyta przednia (34). 18. Urzadzenie wedlug zastrz. 7, znamienne tym, ze rury .podajace (36) polaczone sa z urzadzeniem mieszajacym (M) plynny reaktywny produkt po¬ przez pompe (20) wyposazona w identyczne rury wylotowe (22), których liczba jest taka sama, jak19 123 799 20 liczba rur podajacych (36), przy czym kazda rura wylotowa (22) polaczona jest z jedna rura poda¬ jaca (36). 19. Urzadzenie wedlug zastrz. 7 albo 13, zna¬ mienne tym, ze rury podajace (36) polaczone sa bezposrednio z wielowylotowym dystrybutorem (21), który stanowi lej polaczony swym wezszym koncem z linia podawania produktu (30), posiada¬ jacym pokrywe (31) na szerszym koncu oraz wy¬ posazonym w promieniowo skierowane rury wy¬ lotowe (32) zamontowane w poblizu pokrywy (31). 20. Urzadzenie wedlug zastrz. 7 albo 18, zna¬ mienne tym, ze na doprowadzeniu do rur (36) ma szereg malych zbiorników (C), umieszczonych je¬ den za drugim w kierunku przesuwu przenosnika (S). 21. Urzadzenie^ wedlug zastrz. 7, znamienna tym, ze posiada wyposazenie wprowadzajace material wzmacniajacy (R) do wylewanego produktu na przenosniku (S), obejmujace bele materialu wzmac¬ niajacego (45) i co najmniej jedna prowadnice ma¬ terialu wzmacniajacego. 22. Urzadzenie wedlug zastrz. 21, znamienne tym, ze prowadnice stanowi zakrzywiona gladka plyta umieszczona ponad przenosnikiem (S) na¬ chylona wT stosunku do wylewanego zloza i two¬ rzaca z nim kat wiekszy, a nastepnie równy ka¬ towi, jaki tworzy z przenosnikiem (S) wzmocnie¬ nie naciagane na odcinku od beli do miejsca nad przenosnikiem wprowadzania do wylewanego pro¬ duktu. 23. Urzadzenie.. wedlug zastrz. 22, znamienne tym, ze prowadnice (46) stanowi zaokraglony pret (48) zamocowany nad przenosnikiem (S), równo¬ legly do tego przenosnika, pod katem prostym do kierunku jego ruchu, na takiej wysokosci, ze je¬ go dolny brzeg jest na takiej samej wysokosci, na jakiej wzmocnienie znajduje sie w wylewanym produkcie. 24. Urzadzenie wedlug zastrz. 25, znamienne tym, ze prowadnica przymocowana jest do dolne¬ go brzegu przedniej sciany (34) zbiornika. 25. Urzadzenie wedlug zastrz. 22 albo 23 albo 24, znamienne tym, ze prowadnica podtrzymywa¬ na jest przez tylna sciane (35). 26. Urzadzenie wedlug zastrz. 16 albo 17, zna- » mienne tym, ze prowadnica polaczona jest z po¬ zioma sciana oraz z plyta prowadzaca produkt (44), przy czym prowadnica znajduje sie za pozioma sciana, która z kolei znajduje sie za plyta %44), a ponadto jest ona umieszczona w takiej odleg' losci od przenosnika (S), ze odpowiada wysokosci wzmocnienia umieszczonego w wylewanym pro¬ dukcie. 10 u tt Fig. 1123 799123 799 * Fis. 8 M C V \ V C -* * H U t* \ **»»«^«v*»««»grirft W ***. 7 I ¦ 47' nmiTiiM,.*?N M»R AJ i+S ,--^" *M E D l»5 E .W iukiLJLiL, *xx"xxxxxxxxxxx 50 «^ Ut H3C.V"* a:5 1UUL1237W c- 100 FIG. 10. i 104 J ( l [ 1°§. ( < 1 JSB | F IG. II. ,*0 i 4Ji / \ 11* \ ] FIG 12. V|22 .- 128 ' ! " FIG 13 10 112 F i G 14 ^136 ~±7^ i?e 132 / 134 150 144 V 146 142 J\ FIG 15 152 146123 799 ^mmmm^ 94 FIG. 20. \ 90 224' F IG- |7 26 rv1 'Ammmrnmismst*-- « t -X. ii F I G. 18. v2<16 254 ibzS&^tt^&Fc: IbZ p-."<^*C- ,^A^// A—/.^,-". -«'- F IG. 19.N25G -250 LZGraf. Z-d Nr 2 — 1209/05 00 cgz. A4 Cena 1QQ ul PL