NL9101704A - Verankeringsinrichting. - Google Patents

Description

Verankerinasinrichting.

De uitvinding heeft betrekking op een verankeringsinrich-ting voor gebruik bij het bevestigen van een eerste constructie op een vaste tweede constructie, zoals een betonnen vloerdeel, omvattend een in de tweede constructie aangebracht gat en een stang die met behulp van een hechtmiddel bevestigd is in het gat en met een eerste gedeelte in het gat opgenomen is en met een tweede gedeelte uit het gat steekt, waarbij het tweede gedeelte voorzien is van verbindingsmiddelen zoals een schroefdraad voor samenwerking met complementaire verbindingsmiddelen op de eerste constructie.

Een dergelijke verankeringsinrichting is bekend en wordt ook wel aangeduid als chemisch anker. Bij het verwezenlijken van de verankeringsinrichting wordt een gat in de doorgaans betonnen ondergrond geboord. Daarna wordt het gat gereinigd en een hechtmiddel ingebracht in het gat. Het hechtmiddel kan bijvoorbeeld opgenomen zijn een breekbare capsule. Daarna wordt de stang in het gat geduwd, waarbij het hechtmiddel zich tussen het buitenoppervlak van de stang en het wandoppervlak van het gat nestelt, in het geval van de eerdergenoemde capsule na verbrijzeling van de capsule door die stang. Na uitharding van het hechtmiddel is de stang vast bevestigd en steekt hij met een eerste gedeelte in het gat en met een tweede gedeelte uit het gat. Het eerste gedeelte van de stang van de bekende verankeringsinrichting onderscheidt zich in vorm en doorsnede niet van het tweede gedeelte en vormt in feite een voortzetting daarvan. Op het uitstekende gedeelte van de stang, die voorzien is van een schroefdraad, kan vervolgens een moer worden gedraaid waarmee een van een geschikt gat voorziene bevestigingsplaat van de op te stellen eerste constructie op de betonnen ondergrond kan worden vastgeklemd. Het voordeel van een dergelijke chemische verankeringsinrichting is dat in het beton geen voorspanning wordt gecreëerd, zoals wel het geval is bij toepassing van de zogenaamde keilbouten.

Bij een bepaalde gekozen diameter van de stang van de verankeringsinrichting wordt de sterkte van de verbinding die daarmee gevormd moet worden bepaald door de volgende parameters: 1) het materiaal van de stang; 2) de samenstelling van het materiaal van de vaste, doorgaans betonnen constructie; 3) de samenstelling van het (chemische) hechtmiddel; en 4) de grootte van de contactoppervlakken tussen de stang, het hechtmiddel en de vaste constructie. Er wordt naar gestreefd om deze vier parameters optimaal op elkaar af te stemmen. Nodig is steeds dat de grootte van de contactoppervlakken tussen stang, hechtmiddel en vaste constructie voldoende groot is. Zoals reeds opgemerkt is, is bij de bekende verankeringsinrichting de stang zodanig uitgevoerd dat het tweede, uitstekende gedeelte van de stang en het eerste, in de vaste constructie stekende gedeelte vrijwel gelijk zijn, waarbij zij eenzelfde diameter bezitten. Wanneer de stang bijvoorbeeld een diameter van 12 mm heeft is een praktische waarde voor de verankeringsdiepte 110 mm. Het oppervlak (afgezien van het extra oppervlak door de profilering als gevolg van de aanwezigheid van de schroefdraad) bedraagt dan π x 12 x 110 = 4147 mm2. De diameter van 12 mm van de bekende stang is hierbij bepaald door de gangbare afmetingen van de complementaire verbindingsmiddelen waarmee de op te stellen constructie bevestigd moet worden. Doorgaans bestond er geen bezwaarlijke beperking voor de lengte waarover de stang in de vaste constructie gestoken kon worden.

Tegenwoordig wordt echter bij vaste constructies, zoals bijvoorbeeld een stalvloer, veel gebruik gemaakt van kwalitatief hoogwaardige betonsamenstellingen. Hierdoor is het mogelijk om betonconstructies uit te voeren met (zeer) geringe wanddiktes. Deze wanddiktes kunnen zelfs zo klein zijn dat een gebruikelijke stang zoals hiervoor besproken, niet over de vereiste lengte opgenomen kan worden in de betreffende wand. Het gevolg hiervan is dat het hechtoppervlak niet zijn optimale grootte kan halen en dat wegens de onmogelijkheid om de eerste drie parameters in voldoende mate daaraan aan te passen, de verbinding niet op zijn maximaal wenselijke sterkte gebracht kan worden.

De uitvinding heeft tot doel om een verankeringsinrichting van de in de aanhef genoemde soort te verschaffen die geschikt is om ook bij een geringe wanddikte een voldoende verbindingssterkte te verschaffen. Hiertoe heeft de verankeringsinrichting volgens de uitvinding het kenmerk dat het eerste gedeelte verbreed is ten opzichte van het tweede gedeelte van de stang. Hierdoor wordt bij een geringe verankeringsdiepte van de stang toch een voldoende groot hechtend oppervlak verkregen.

Volgens een voorkeursuitvoering is het verbrede, eerste gedeelte voorzien van een profilering, zoals bijvoorbeeld een schroefdraad voor vergroting van de hechtkrachten.

De uitvinding zal nu bij wijze van een voorbeeld toegelicht worden aan de hand van een in de bijgevoegde tekeningen weergegeven voorkeursuitvoering van een verankeringsinrichting van de inrichting. Getoond wordt in: figuur 1 een bekende verankeringsinrichting; en figuur 2 de voorbeelduitvoering van de verankeringsinrichting volgens de uitvinding.

In figuur 1 is een betonnen vloer 1 weergegeven, waarin een gat 2 met bodem 3 geboord werd. Nadat het gat 2 gereed was, is daarin een hechtmiddel 6 aangebracht, waarna de van een schroefdraad 5 voorziene stang 4 met diameter Dl over lengte LI in het gat gevoerd werd. Na het harden van het hechtmiddel 6 kon een niet weergegeven, van een geschikt gat voorziene bevestigingsplaat van de op te stellen constructie over het uit het beton instekende gedeelte van de stang 4 tot op het beton 1 geplaatst worden, waarna door het aanschroeven van een passende moer op het uitstekende deel van de stang 4 deze plaat vastgezet werd tegen de betonnen vloer 1. In dit voorbeeld bedraagt de diameter Dl 12 mm en de lengte LI 110 mm. Het oppervlak (afgezien van het extra oppervlak als gevolg van de schroefdraad) waarop het hechtmiddel werkzaam kon zijn bedroeg derhalve ongeveer 4147 mm2.

In figuur 1 is met nummer 11 weer een betonnen vloerele-ment weergegeven, dat nu echter een aanzienlijk geringere dikte bezit dan het betonnen vloerdeel 1 van figuur 1. De stang 14 is nu in feite opgebouwd uit twee gedeelten: het gedeelte 17 met diameter Dl en het gedeelte 18 met diameter D2. Het bredere gedeelte 18 van de stang 14 heeft een lengte van L2, die aanzienlijk korter is dan de lengte LI waarover de stang 4 van de in figuur 1 weergegeven bekende veranke-ringsinrichting in het betonnen vloerdeel steekt. Het gat 12 met bodem 13 heeft natuurlijk afmetingen die passen bij de afmetingen D2 en L2 van het gedeelte 18 van de stang 14 en opname van voldoende hechtmid-del 16 tussen stang 14 en de wand van het gat mogelijk maken. Het uit het beton stekende gedeelte 17 van de stang 14 heeft hierbij een lengte die overeenkomt met het gedeelte van de stang 4 van figuur 1 dat uit de betonnen vloer 1 steekt. In het voorbeeld is de diameter Dl van het uitstekende stanggedeelte 17 weer 12 mm, maar is de diameter D2 van het in het betonnen vloerdeel 11 stekende stanggedeelte 18 16 mm. Bij een gelijkblijvend benodigd hechtend oppervlak van 4147 mnr, aanwezig bij de verankeringsinrichting volgens figuur 1, komt dan de benodigde inbouwlengte L2 neer op ongeveer 82,5 mm. Het verschil in de gekozen diameters verhoudt zich lineair met de benodigde verankerings-diepte.

Opgemerkt wordt dat de discontinuïteit (schouder) die aanwezig is tussen het eerste gedeelte 17 en het tweede gedeelte 18 van de verankeringsbout 14 een hulp kan zijn bij het correct positioneren van de stang in het gat in het betonnen vloerdeel. De discontinuïteit kan immers dienen als waar te nemen begrenzing voor de in-steekdiepte, om te voorkomen dat het uit beton stekende deel waarop de op te stellen constructie en complementaire bevestigingsmiddelen aangebracht moeten worden, later te kort zou zijn.

Claims (3)

1. Verankeringsinrichting voor gebruik bij het bevestigen van een eerste constructie op een vaste tweede constructie zoals een betonnen vloerdeel, omvattend een in de tweede constructie aangebracht gat en een stang die met behulp van een hechtmiddel bevestigd is in het gat en met een eerste gedeelte in het gat opgenomen is en met een tweede gedeelte uit het gat steekt, waarbij het tweede gedeelte voorzien is van verbindingsmiddelen zoals een schroefdraad voor samenwerking met complementaire verbindingsmiddelen op de eerste constructie, met het kenmerk, dat het eerste gedeelte (18) verbreed is ten opzichte van het tweede gedeelte (17) van de stang (14).

2. Verankeringsinrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het verbrede eerste gedeelte (18) van de stang (14) voorzien is van een profilering zoals bijvoorbeeld een schroefdraad (19).

3. Stang zoals omschreven als onderdeel van de verankeringsinrichting van conclusie 1 of 2. -o-o-o-o-o-o-