NL9000269A

NL9000269A - Inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker.

Info

Publication number: NL9000269A
Application number: NL9000269A
Authority: NL
Original assignee: Chun Ho Ma
Priority date: 1989-04-01
Filing date: 1990-02-05
Publication date: 1990-11-01
Also published as: SE9000226D0; GB9001447D0; KR910007164B1; SE9000226L; IT9019555A0; JPH0556885B2; DE4003984A1; FR2645251B1; GB2229831A; DE4003984C2; US5111026A; JPH02261411A; CH682539A5; IT1241409B; IT9019555A1; GB2229831B; KR900015672A; FR2645251A1

Description

Inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker

De uitvinding betreft een inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker, meer in het bijzonder een inrichting voor het nauwkeurig regelen van de temperatuur en de tijd voor het koken van rijst en het warmhouden van de gekookte rijst door middel van een programma dat in een microprocessor is opgeslagen. De elektrische rijstkoker volgens de onderhavige uitvinding heeft afzonderlijke verwarmingselementen, die achtereen-volgens werken als een eerste kookverwarmingselement, een tweede kookverwarmingselement en een derde verwarmingselement voor het warmhouden van de gekookte rijst.

Conventionele elektrische rijstkokers hebben een hefboom voor een vermogensschakelaar, die de onder de binnenpot gelegen automatische temperatuurschakelaar aanschakelt. Deze schakelaar sluit het kookverwarmingselement aan op het net.

Bij de conventionele elektrische rijstkokers stijgt de temperatuur van de pot plotseling nadat de rijst is gekookt, waardoor al het water in de pot is gebruikt. Wanneer de temperatuur boven het Curie-punt van een ferriet van de automatische temperatuurschakelaar stijgt, verliest het ferriet zijn magnetische eigenschappen en opent de schakelaar. Daardoor wordt het kookverwarmingselement van het net losgekoppeld, waardoor de temperatuur in de binnenpot daalt. Wanneer deze temperatuur beneden een voorafbepaalde temperatuur voor het warmhouden van de binnenpot komt, schakelt de TRC-schakelaar (welke een speciale schakelaar voor het warmhouden van de pot is) automatisch en sluit het warmhoudelement op het net aan, zodat het warmhoudelement de binnenpot op een voorafbepaalde temperatuur warm houdt.

De conventionele elektrische rijstkokers werken derhalve slechts in bepaalde mate goed. Zij worden automatisch van het net losgekoppeld, nadat de rijst is gekookt en houden de gekookte rijst op een constante temperatuur warm, doch omdat de TRC-schakelaar een hoge tolerantie ten aanzien van zijn werktemperatuur heeft, sluit de schakelaar soms bij een temperatuur die hoger ligt dan het voorafbepaalde niveau. Bepaalde conventionele elektrische rijstkokers worden derhalve zo heet, dat de rijst verbrand waardoor de rijst verschroeit en aan de bodem van de binnenpot kleeft.

Andere elektrische rijstkokers worden van het net losgekoppeld voordat de rijst op de juiste wijze is gekookt, omdat de TRC-schakelaar opent bij een lager dan het vooraf-) bepaalde niveau liggende temperatuur. Vanwege deze beide redenen werken de conventionele elektrische rijstkokers betrekkelijk onbevredigend.

De TRC-schakelaar, die wordt gebruikt voor het warmhouden van de rijst, heeft een grote tolerantie ten i aanzien van zijn werktemperatuur en kan derhalve worden geactiveerd bij een temperatuur, die afwijkt van de voor het warmhouden gekozen temperatuur. Hierdoor raakt de rijst in de binnenpot bedorven of wordt hard.

Omdat de automatische temperatuurschakelaar van de i conventionele elektrische rijstkokers wordt bediend door een mechanische hefboom, die een aanzienlijke installatieruimte vereist, zijn dé bekende rijstkokers betrekkelijk volumineus.

Teneinde een goede smaak en geur van de gekookte rijst te verkrijgen, is het nodig de rijst enige tijd voor het koken in water te weken, en de gekookte rijst naderhand te stomen. Bij de bekende rijstkokers wordt tijdens het koken een constant elektrische vermogen aan het verwarmingselement van de rijstkoker geleverd. Hierdoor kan de rijst in de bekende rij stkoker worden gekookt zonder voor het koken voldoende te zijn geweekt en voorts aanbranden omdat de rijst niet wordt gestoomd na het koken.

Teneinde deze problemen op te lossen gebruiken sommige bekende elektrische rij stkokers meer dan één verwarmingselement. De verwarmingselementen worden verbonden met thermische bimetaalschakelaars met onderling verschillende werktemperaturen.

Ook hebben enkele van deze verwarmingselementen een door een hefboom bediende microschakelaar. Wanneer de hefboom wordt ingedrukt, wordt de microschakelaar aan geschakeld en worden alleen de met deze microschakelaar verbonden verwarmingselementen op het net aangesloten. De temperatuur, die door de alleen met de microschakelaar verbonden verwarmingselementen wordt opgewekt, is laag en de temperatuur van de binnenpot stijgt langzaam, zodat een toereikende weektijd voor de rijst in de pot voorafgaande aan het koken mogelijk is.

Indien de temperatuur van de pot tot het niveau stijgt, waarbij de rijst kookt, worden de thermische bi-) metaalschakelaars geactiveerd en alle verwarmingselementen van de rijstkoker op het net aangesloten, teneinde de rijst in de pot te koken. Wanneer de temperatuur van de binnenpot plotseling na het koken van de rijst stijgt, doordat al het water is verbruikt, wordt een andere thermische bimetaal-i schakelaar geactiveerd, teneinde de aansluiting van de verwarmingselementen te veranderen, dat wil zeggen van een parallelschakeling in een serieschakeling. De door de gewijzigde aansluiting van de verwarmingselementen opgewekte temperatuur is laag en handhaaft een constant niveau, dat » geschikt is voor het stomen van de gekookte rijst. Deze conventionele elektrische rijstkokers hebben derhalve een functie voor zowel het weken van de rijst in water voor het koken als het stomen van de gekookte rijst daarna. De thermische bimetaalschakelaars hebben echter een grote i tolerantie in hun werktemperatuur. Deze grote tolerantie draagt ook bij aan de hierboven beschreven problemen bij het koken van rijst. Omdat de bekende rijstkokers geen tijdklok hebben voor het besturen van de kooktijd, worden zowel het weken van de rijst voor het koken als het stomen daarvan na ' het koken alleen door de temperatuur van de binnenpot bestuurd en kan niet zo nauwkeurig plaatsvinden als gewenst zou zijn.

Een ander probleem van conventionele rijstkokers is dat zij slechts in één enkele volgorde werken. Het is derhalve niet mogelijk de rijst te koken zonder deze eerst te weken. (Soms is het gewenst de rijst direct te koken en de rijstweekprocedure over te slaan.)

Een ander probleem van de bekende elektrische rijstkokers is dat zij een speciale handbediende schakelaar nodig hebben, die zowel aan 100 V als 220 V netspanning kan worden aangepast.

Het hoofddoel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een besturingsinrichting voor een elektrische rijstkoker, welke de tijd voor het weken van rijst en de tijd voor het stomen van de gekookte rijst regelt en nauwkeurig op voorafbepaalde temperaturen functioneert.

Een ander doel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een besturingsinrichting, die zowel bij ) een netspanning van 100 als 220 V werkt zonder dat een met de hand bediende schakelaar nodig is. Nog een doel van de uitvinding is het verschaffen van een besturingsinrichting, die twee werkmodi heeft, die hierna worden gedefinieerd.

Volgens een eerste aspect van de onderhavige * uitvinding wordt een inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker verschaft, die is voorzien van een temperatuurdetectie-orgaan voor het detecteren van de temperatuur van de binnenpot van de rijstkoker, een schakel-orgaan voor een kookverwarmingselement voor het aansluiten 1 van kookverwarmingselementen op het net, een schakelorgaan voor een warmhoudelement voor het aansluiten van een warmhoudelement op het net, een schakelsignaal-opwekorgaan voor het opwekken van een schakelsignaal voor het schakelen van de schakelorganen op tijdstippen, die zijn gesynchroniseerd met een nuldoorgang van het net, en een microprocessor, die met elk van de organen is verbonden en alle organen bestuurt.

Volgens de uitvinding kan de inrichting werken met een netspanning van 100 resp. 220 V zonder dat een handbediende schakelaar aanwezig is. Een spanningsdetectiecircuit is aangebracht, dat bepaalt of de netspanning 100 dan wel 220 V is. De microprocessor bestuurt het schakelcircuit zodanig dat het elektrisch vermogen dat aan het kookverwarmingselement of het warmhoudelement wordt geleverd constant wordt gehouden onafhankelijk van de wisselspanning van het net.

Volgens een ander aspect van de onderhavige uitvinding kan de inrichting de rijstkoker zodanig besturen, dat rijst volgens twee hierna te beschrijven kookmethoden kan worden gekookt. Hiertoe is een mode-selectiecircuit aangebracht.

Volgens een ander aspect van de uitvinding wordt een werkwijze voor het besturen van een elektrische rijst-koker verschaft, waarbij de netvoeding van het kookverwar-mingselement wordt aan- en uitgeschakeld, teneinde de temperatuur van de binnenpot tot de eerste voorafbepaalde temperatuur te verhogen, de netvoeding gedurende een eerste voorafbepaald interval wordt uitgeschakeld, welke nodig is voor het dalen van de temperatuur van de binnenpot van de eerste voorafbepaalde temperatuur naar een tweede voorafbepaalde temperatuur, het besturen van de netvoeding teneinde de temperatuur van de binnenpot op het tweede vooraf-bepaalde niveau te houden gedurende een tweede voorafbepaald interval, dat nodig is voor het weken van de rijst, het aansluiten van de netvoeding op de kookverwarmingselementen, teneinde de temperatuur van de binnenpot tot een derde voorafbepaalde waarde te verhogen, waarbij rijst wordt gekookt, het uitschakelen van de netvoeding voor de kookverwarmingselementen gedurende een derde voorafbepaald interval, het aan- en uitschakelen van de netvoeding voor de kookverwarmingselementen en het warmhoudelement gedurende een vierde voorafbepaald interval, dat nodig is voor het stomen van de gekookte rijst bij een lagere temperatuur en het leveren van de netvoeding aan het warmhoudelement, teneinde de binnenpot op een vierde voorafbepaalde temperatuur te houden.

De uitvinding wordt hierna nader toegelicht aan de hand van de tekening, waarin een uitvoeringsvoorbeeld is weergegeven.

Fig. 1 toont het schema van een uitvoeringsvorm van de inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker volgens de uitvinding.

Fig. 2A-2J tonen stroomschema's voor de werking van de inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker.

Fig. 3A geeft de variaties in het energieverbruik en de temperatuur van de binnenpot weer, wanneer een elektrische rijstkoker wordt bestuurd door de inrichting volgens de uitvinding volgens kookmethode 1.

Fig. 3B geeft variaties in het energieverbruik en de temperatuur van de binnenpot weer, wanneer een elektrische rijstkoker wordt bestuurd door de inrichting volgens de uitvinding volgens kookmethode 2.

In fig. 1 is het schema weergegeven van een uitvoeringsvorm van de inrichting voor het besturen van een elektrische rij stkoker.

Zoals in fig. 1 is weergegeven, is de besturings-schakeling voorzien van een temperatuurdetectiecircuit 101 voor het detecteren van de temperatuur van een binnenpot van dé elektrische rijstkoker, een schakelcircuit 102 voor een kookverwarmingselement voor het aansluiten van kookverwar-mingselementen op het wisselstroomnet, een schakelcircuit 103 voor warmhoudelementen voor het aansluiten van een warmhoudelement op het wisselstroomnet, een schakelsignaal-opwekcircuit 104 voor het opwekken van een schakelsignaal voor het schakelen van de schakelorganen op een tijdstip, dat is gesynchroniseerd met een nuldoorgang van de net-wisselspanning, een spanningsdetectiecircuit 105 voor het detecteren van de spanning van het wisselstroomnet, een mode-selectiecircuit 106 voor het selecteren van een kookmethode, een indicatorcircuit 107 voor het aangeven van de toestand van de elektrische rijstkoker, een microprocessor 108, die met elk van de circuits is verbonden, en een terugstelcircuit 109, dat wordt gebruikt voor het met de hand terugstellen van de microprocessor of de elektrische rijstkoker in te stellen op een warmhoud-mode, wanneer een herstel van een voedingsstoring wordt uitgevoerd.

Het temperatuurdetectiecircuit 101, dat de temperatuur van de binnenpot van de elektrische rij stkoker detecteert, omvat een thermistor Th en een daarmee in serie geschakelde weerstand R20, twee comparators IC1 en IG2, waarvan de inverterende ingangen tezamen parallel zijn verbonden met de thermistor Th, een eerste spanningsdeler met twee weerstanden R18 en R19, waarvan het knooppunt is verbonden met de niet-inverterende ingang van de comparator IC1, een tweede spanningsdeler met weerstanden R16 en R17, waarvan het knooppunt is aangesloten op de niet-inverterende ingang van de comparator IC2, een eerste temperatuurinstel- circuit met de serieschakeling van een diode D17 en een weerstand R9, waarbij de anode van de diode D17 is verbonden met de niet-inverterende ingang van de comparator IC1 en een aansluiting van de weerstand R9 is verbonden met de aansluiting D3 van de microprocessor 108, een tweede temperatuur-instelcircuit met de serieschakeling van een diode D18 en een weerstand R10, waarbij de anode van de diode D18 is verbonden met de niet-inverterende ingang van de comparator IC2 en een aansluiting van de weerstand R10 is aangesloten ) op de aansluiting D2 van de microprocessor 108.

De uitgangen van de comparators IC1 en IC2 zijn resp. verbonden met de aansluitingen G2 en G3 van de microprocessor 108.

De waarden van de weerstanden RIO, R16, R17, R20 i en de thermistor Th is zodanig gekozen, dat de uitgang van de comparator IC2 wordt geïnverteerd, wanneer de uitgang van de aansluiting D2 logisch 0 is en de temperatuur van de o binnenpot 160 C is of wanneer de uitgang logisch 1 is en de

O

temperatuur 50 C is.

) De waarde van de weerstanden R9, R18, R19, R20 en de thermistor Th is zodanig gekozen, dat de uitgang van de comparator IC2 wordt geïnverteerd wanneer de uitgang van de aansluiting D3 logisch 0 is en de temperatuur van de binnen-

O

pot 140 C is of wanneer de uitgang logisch 1 is en de

O

i temperatuur 70 C bedraagt.

Het temperatuurdetectiecircuit 101 kan derhalve de temperatuur van de binnenpot bepalen op intervallen, die worden gedefinieerd door twee comparators en twee tempera-tuurinstelcircuits.

I Er zijn twee kookverwarmingselementen Hl en H2, die door het besturingscircuit van de elektrische rijstkoker volgens de uitvinding moeten worden bestuurd.

Het kookverwarmingselement-schakelcircuit 102 omvat twee triacs TC1 en TC2, die in serie zijn geschakeld i met resp. kookverwarmingselement Hl en H2, twee transistors Q1 en Q2, waarvan de emitters resp. zijn aangesloten op de poorten van de triacs TC1 en TC2 en waarvan de bases zijn verbonden met de aansluitingen L3 en L4 van de microprocessor 108 via weerstanden R4 resp. R5. De twee kook- verwarmingselementen Hl en H2 worden zodanig bestuurd, dat de door dé verwarmingselementen opgewekte thermische energie constant is onafhankelijk van de spanning van het wissel-stroomnet. Indien de spanning van het net 100 V is, levert de microprocessor 108 een logische 1 op de aansluitingen L3 en L2. De twee triacs TCl en TC2 worden ingeschakeld via de transistors Q1 en Q2, omdat de transistors Q1 en Q2 worden aangeschakeld door het signaal van de aansluitingen LI en L2. Beide kookverwarmingselementen worden derhalve bekrachtigd bij een netspanning van 100 V en leveren thermische energie in overeenstemming met hun kapaciteit, dat wil zeggen 850 W.

Indien de spanning van het net 220 V bedraagt, levert de microprocessor 108 een logische 1 op aansluiting L3. Slechts één triac TC2 wordt ingeschakeld en het verwarmingselement H2 wordt bekrachtigd met een netspanning van 220 V. De thermische energie, die door het verwarmingselement H2 bij een netspanning van 220 V wordt opgewekt, is echter gelijk aan die, welke door twee verwarmingselementen bij 100 V netspanning wordt opgewekt. De kookverwarmingselementen, die door het besturingscircuit volgens de uitvinding worden bestuurd, wekken derhalve een constante thermische energie op onafhankelijk van de spanning van het wisselstroomnet en de elektrische rijstkoker is geschikt voor gebruik bij zowel 100 als 220 V netspanning.

Het warmhoudelement-schakelcircuit 103 omvat een warmhoudelement H3, een in serie daarmee geschakelde triac TC3, een transistor Q3, waarvan de emitter is verbonden met de poort van de triac TC3 en waarvan de basis is verbonden met de aansluiting LI van de microprocessor 108 via de weerstand R6. Indien de spanning van het wisselstroomnet 100 V bedraagt, levert de microprocessor 108 een signaal op de aansluiting LI en dit signaal schakelt de poort van de triac TG3 via de transistor Q3 in. Indien de triac TC3 is aangeschakeld, wordt een netspanning van 100 V aan het warmhoudelement H3 geleverd en de temperatuur van de binnenpot blijft op een voorafbepaald niveau, teneinde de pot warm te houden.

Indien de spanning van het wisselstroomnet 220 V

bedraagt, levert de microprocessor 108 elke vijf cycli van de wisselstroom een signaal op de aansluiting LI. De triac TC3 kan derhalve gedurende één cyclus van elke vijf cycli van de wisselspanning worden ingeschakeld en de thermische energie, die bij een netspanning van 220 V wordt verkregen, is hetzelfde als bij 100 V.

Het startsignaal-opwekcircuit 104 omvat een transistor Q4, waarvan de collector is verbonden met de aansluiting GO van de microprocessor 108 en waarvan de basis is verbonden met het net via een serieschakeling van een weerstand Ril en een condensator C4, alsmede een zenerdiode ZD, die tussen de basis van de transistor Q4 en massa is geschakeld.

Een vierkante puls ontstaat over de zenerdiode ZD gedurende een positieve halve cyclus van de wisselspanning.

De vierkante puls is derhalve gesynchroniseerd met een nul-doorgang van de wisselspanning. Deze gesynchroniseerde puls wordt gebruikt voor het starten van de schakelcircuits 102 en 103 in de nuldoorgang van de wisselspanning.

Het spanningsdetectiecircuit 105 omvat een eerste spanningsdeler met weerstanden R14 en R15, een comparator IC3, waarvan de inverterende ingang is verbonden met de eerste spanningsdeler en een tweede spanningsdeler met weerstanden R12 en R13, waarvan de uitgangssignalen worden toegevoerd aan de niet-inverterende ingang van de comparator IC3. De uitgangsspanning van de eerste spanningsdeler ligt vast, doch de uitgangsspanning van de tweede spanningsdeler is evenredig met de spanning van het net. De uitgang van de comparator IC3 is verbonden met de aansluiting G1 van de microprocessor 108.

Het spanningsdetectiecircuit 105 is zodanig ontworpen, dat de uitgang van de comparator IC3 logisch 0 is, wanneer de spanning van het net 100 V bedraagt en logisch 1 wanneer de spanning van het net 220 V bedraagt. Een mode-selectiecircuit 106, dat dient voor het bepalen van de kook-toestand van de elektrische rijstkoker, omvat twee schakelaars SW2 en SW3. De schakelaar SW2 is aangesloten tussen de aansluiting SI van de microprocessor 108 en massa terwijl de schakelaar SW3 is aangesloten tussen de aansluiting L0 van de microprocessor 108 en massa. Deze twee schakelaars bepalen twee kookmethoden van de elektrische rijstkoker. Methode 1 is de kooktoestand waarbij rijst wordt gekookt en de gekookte rijst wordt gestoomd. Methode 2 is de kooktoestand, waarbij rijst in water wordt geweekt, de geweekte rijst wordt gekookt en de gekookte rijst wordt gestoomd.

Het indicatorcircuit 107 omvat licht-emitterende dioden (LED) Dll, D12, D13 en D14, waarvan de kathoden met elkaar zijn verbonden en via een weerstand R3 aan massa zijn > gelegd, welke weerstand R3 als stroombegrenzer dienst doet, en voorts licht-emitterende dioden D15 en D16 en daarmee in serie geschakelde weerstanden R7 resp. R8. De anoden van de dioden Dll, D12, D13 en D14 zijn resp. verbonden met de aansluitingen L7, L6, L5 en L4 van de microprocessor 108. De r kathoden van de dioden Dl5 en Dl6 zijn verbonden met de aansluitingen DO resp. Dl van de microprocessor 108. Wanneer de elektrische rijstkoker werkt in mode 1, doet de microprocessor 108 de diode (LED) Dl1 oplichten. Indien de elektrische rijstkoker werkt in mode 2, doet de microprocessor 108 de diode (LED) D12 oplichten.

Stoomindicator D13 van het indicatorcircuit 107 is een licht-emitterende diode, waarmee wordt aangegeven dat de elektrische rijstkoker bezig is met stomen van de gekookte rijst. Een indicator D14 voor 220 V van het indicatorcircuit 107 is een licht-emitterende diode, die aangeeft dat de spanning van het wisselstroomnet 220 V is en een indicator Dl5 voor 100 V van het indicatorcircuit 107 is een licht-emitterende diode, die aangeeft dat de spanning van het wisselstroomnet 100 V is.

Verwarmingsindicator D16 van het indicatorcircuit 107 is een licht-emitterende diode, die aangeeft dat de elektrische rijstkoker de gestoomde rijst verwarmt. Elke LED van het indicatorcircuit 107 wordt gestuurd door een signaal, dat wordt geleverd door de microprocessor 108 overeenkomstig de kooktoestand van de elektrische rijstkoker.

Het terugsteleircuit 109 omvat een schakelaar SW1, een parallel daaraan geschakelde condensator Cl en èen in serie met de parallelschakeling van SW1 en Cl geschakelde weerstand Rl. De spanning over de condensator Cl wordt toe gevoerd aan de aansluiting 4 van de microprocessor 108. De microprocessor 108 is van het type COM 420L en verkrijgbaar bij National Semiconductor Co., USA.

De fig. 2A-2J tonen stroomschema's van het programma voor de werking van de besturingsinrichting volgens de uitvinding.

Een microschakelaar MSW wordt geopend wanneer de binnenpot in de elektrische rijstkoker wordt geplaatst en is parallel geschakeld aan de thermistor Th.

) De microschakelaar maakt het derhalve mogelijk de binnenpot te beveiligen tegen oververhitting wanneer de binnenpot in de elektrische rijstkoker wordt geplaatst in een toestand, waarbij de voedingsspanning aan de verwarmingselementen wordt geleverd en de mode-selectieschakelaars 5 worden bediend.

Het blok 110 dient voor het eerst terugstellen van de microprocessor 108 en het blok 111 is een spanningsrege-laar met een als geïntegreerd circuit uitgevoerde spannings-regelaar CVG. Elk van de nummers 3-28 is een pennummer van ) de microprocessor 108.

De werking van een elektrische rijstkoker volgens de onderhavige uitvinding is als volgt: A. Kookmethodekeuze of mode-selectie > Wanneer de elektrische rijstkoker op het net wordt aangesloten, worden gelijkspanningen Vcc en Vdd geleverd aan elk gedeelte van de besturingsinrichting.

Zoals in fig. 2A is aangegeven, vindt eerst een mode-selectie plaats. Beginnend met START-stap Al volgt stap ) A2 voor het initialiseren van het RAM-geheugen van de microprocessor 108. Het programma vervolgt met stap A3 waar de microprocessor 108 een logische 0 levert op zijn aansluiting Dl en een logische 1 op zijn aansluiting GO. Deze logische 0 verlicht de indicator LED Dl6, welke aangeeft dat de koker i in mode 3 is en de temperatuur van de binnenpot op een

O

voorafbepaald warmhoudniveau handhaaft, bijvoorbeeld 70 C en de logische 1 van aansluiting GO laat de microprocessor 108 gesynchroniseerde pulsen opwekken, die worden gebruikt voor het starten van de schakelcircuits 102 en 103 in de nuldoorgangen van de wisselspanning.

Het programma legt bij stap A4 3 vast in het geheugen MODE,

Bij stap A6 beslist het programma of het ingangssignaal op aansluiting G1 al dan niet logisch 1 is (hetgeen overeenkomt met 220 V wisselspanning). Indien ja, levert het programma logisch 1 op de aansluiting DO (stap A8) en de aansluiting L4 (stap AIO). Omdat het logische uitgangssignaal van aansluiting DO 1 is, wordt de indicatordiode D15 voor ] een netspanning van 100 V uitgeschakeld. De indicatordiode D14 voor 220 V wordt ingeschakeld, omdat het logische niveau van de aansluiting L4 1 is.

Indien het ingangssignaal op aansluiting G1 niet logisch 1 is, gaat het programma van stap A6 naar stap A7.

5 In de stappen A7 en A9 levert de microprocessor 108 een logische nul op de aansluitingen DO en L4. Dit betekent dat de indicatordiode D15 voor 100 V wordt bekrachtigd en de indicatordiode D14 voor 220 V wordt uitgeschakeld.

In stap All bepaalt het programma of de inhoud van ) het geheugen MODE 3 is. Omdat MODE is ingesteld op 3 bij stap A4, gaat het programma verder naar stap A12. Indien MODE niet 3 is, springt het programma naar stap A22.

In stap A12 bepaalt het programma of het ingangssignaal op de aansluiting L0 van de microprocessor 108 al » dan niet logisch 0 is. Indien dit niet het geval is, betekent dit dat de koker niet in mode 2 is. Het programma gaat door met stap A13 waar het programma bepaalt of het ingangssignaal op de aansluiting SI logisch 0 is.

Omdat de logische 0 op aansluiting SI bij stap A13 > betekent dat de koker in mode 1 is, gaat het programma door naar stap Al5. De microprocessor legt 1 in het geheugen MODE vast bij stap A15 en 0 in het geheugen SM0D bij stap A17. Vervolgens levert de microprocessor 108 bij de stappen A19 en A21 een logische 1 op de aansluitingen Dl en L7 teneinde zowel de warmhoudindicator D15 als de indicator Dll voor mode 1 te doen oplichten.

Indien het resultaat bij stap A13 onwaar is, springt het programma direct naar stap A22.

Indien het resultaat bij stap Al2 waar is, bevindt de elektrische rijstkoker zich in mode 2. Het programma gaat derhalve verder naar stap A14, waar het geheugen MODE op 2 wordt ingesteld. Het geheugen SMOD wordt bij stap Al6 op 0 ingesteld. Volgens de stappen Al8 en A20 levert de microprocessor 108 een logische 1 op de aansluitingen Dl en L6, zodat de indicatordiode Dl2 voor mode 2 wordt bekrachtigd en de warmhoud-indicatordiode Dl6 wordt uitgeschakeld.

Vervolgens gaat het programma naar stap A22.

Indien het resultaat bij stap A6 onwaar is, springt het programma direct naar stap A22.

In stap A22 levert de microprocessor 108 een

O

logische 0 aan de aansluiting D2 om 160 C in te stellen als voorafbepaalde temperatuur voor de binnenpot. In stap A23 beslist het programma of het ingangssignaal op aansluiting G2 al dan niet logisch 0 is, hetgeen betekent dat de tempe-

O

ratuur van de binnenpot lager is dan 160 C.

Indien ja, gaat het programma verder naar stap A25 om een kooktoestand te bepalen. Indien nee, omdat de tempe-

O

ratuur van de binnenpot hoger is dan 160 C, hetgeen betekent dat de elektrische rijstkoker in een storingstoestand verkeert, gaat het programma naar stap A24, waar het geheugen MODE wordt ingesteld op 3. De stappen A25-A29 dienen voor het bepalen wat de kook-mode is.

B. Werking in mode 1

Indien de schakelaar SW2 is ingedrukt voor het kiezen van mode 1, waarin het weken van de rijst wordt geëlimineerd en de rijst snel wordt gekookt, worden indicatordiode Dll voor mode 1 en één van de netspanningsindicator-dioden Dl4 of Dl5 ontstoken en het geheugen MODE wordt ingesteld op 1 en het geheugen SMOD op 0, zoals hierboven is beschreven. Vervolgens gaat de microprocessor 108 naar stap E2.

In stap E2 bepaalt het programma of een logische 0 is opgeslagen in het geheugen SMOD. Indien ja, wordt de inhoud van SMOD gewijzigd in logisch 1 in stap E3 in springt het programma direct naar stap A5 en gaat verder volgens de daaropvolgende reeks. Wanneer het programma terugkeert naar stap All, is SMOD niet 3 maar 1. Het programma springt derhalve naar stap A22 en gaat van stap A22 naar stap A23.

In stap A23 bepaalt het programma opnieuw of de temperatuur

O

van de binnenpot lager is dan 160 C. Wanneer het programma stap A25 bereikt, is 1 opgeslagen in geheugen MODE. Het programma gaat derhalve naar stap A26, wat hetzelfde is als stap El vanuit stap A25.

Omdat SMOD is ingesteld op 1, gaat het programma door stappen El, E2 en E4 en bereikt stap E5, waar de microprocessor 108 een logische 0 levert aan aansluiting D3,

O

(teneinde 140 C te kiezen als voorafbepaalde temperatuur voor het temperatuurdetectiecircuit.

in stap E6 bepaalt het programma of het ingangssignaal op de aansluiting G3 van de microprocessor 108

O

logisch 1 is. De temperatuur van de binnenpot kan 140 C niet bereiken, omdat de kookverwarmingselementen nog niet zijn aangesloten op het net. Het programma gaat van stap E6 derhalve naar subroutine TRC1.

De subroutine TRC1 van stap D100 begint met een bevestigingsstap D200 om te bepalen of de spanning van het net 220 of 100 V is. Bij stap D200 wordt de spanning van het net bepaald door vast te stellen of het ingangssignaal op aansluiting G1 van de microprocessor 108 logisch 1 is.

Indien de netspanning 100 V is, dat wil zeggen het ingangssignaal op G1 logisch 0 is, levert de microprocessor 108 een logische 1 op aansluitingen L2 en 13 (stappen D300 en D400) voor het bekrachtigen van de kookverwarmingselementen Hl en H2. Beide kookverwarmingselementen zijn verbonden met de netspanning 100 V en wekken overeenkomstig hun vermogenskapaciteit warmte op, dat wil zeggen 850 W, het programma springt naar stap A5 en de volgende stappen her-

O

halen zich totdat de temperatuur van de binnenpot tot 140 C stijgt.

Indien daarentegen het ingangssignaal op aansluiting G1 in de subroutine TRC1 logisch 1 is, dat wil zeggen de netspanning 220 V is, gaat het programma naar stap D50Q vanaf stap D200 en de microprocessor 108 levert een logisch 1 op aansluiting L3. Deze logische 1 bekrachtigt het kook-verwarmingselement H2. Zoals hierboven is beschreven, is het energieverbruik van het kookverwarmingselement bij een net- spanning van 220 V, eveneens 850 W zoals in het geval van de beide kookverwarmingselementen Hl en H2, wanneer een netspanning van 100 V wordt geleverd. Vervolgens gaat het programma naar stap A5 en de daaropvolgende reeks bekrachtigt het kookverwarmingselement H2 totdat de temperatuur van de

O

binnenpot tot 140 C stijgt.

O

Wanneer de temperatuur van de binnenpot 140 C bereikt, hetgeen betekent dat het koken van de rijst gereed is, verandert het ingangssignaal op aansluiting G3 in i logisch 1. Het programma gaat naar stap E7, waar de microprocessor 108 een logische 0 levert op aansluiting L7 en logisch 1 op aansluiting L5, teneinde de stoom-indicator-diode D14 te ontsteken en de diode Dll voor mode 1 uit te schakelen (stappen E7 en E8).

In stap E9 slaat het programma een 2 op in het geheugen SMOD en springt naar stap A5. De volgende stappen herhalen zich op de eerder beschreven wijze.

Wanneer het programma stap E4 bereikt, heeft het geheugen SMOD reeds een 2 in plaats van een 1 vastgelegd.

Het programma gaat derhalve naar de volgende bevestigings-stap Eli en dan naar stap E12. De werking in de stap E12 is een routine om te bepalen of de lus inclusief stap E12 wordt uitgevoerd gedurende drie minuten. Indien nee, springt het programma direct naar stap A5 en wacht drie minuten zonder de verwarmingselementen te bekrachtigen. Indien de routine van drie minuten is beëindigd, gaat het programma naar stap E13 vanuit de routine van stap E12.

Het geheugen SMOD wordt op 3 ingesteld bij stap E13 en een geheugen PMOD wordt ingesteld op 1 bij stap E14. Daarna gaat het programma naar stap A5 en de volgende stappen herhalen zich op de eerder beschreven wijze. Wanneer het programma de stap Eli bereikt, is SMOD reeds gewijzigd in 3. Het programma gaat derhalve naar de volgende subroutine van stap F1 vanuit de stap Eli.

Omdat in SMOD 3 is vastgelegd, gaat het programma van stap F2 naar een drie minuten routine volgens stap F3. Indien de lus met stap F3 wordt uitgevoerd voor minder dan drie minuten, gaat het programma van stap F3 naar stap F4.

Omdat de inhoud van het geheugen PMOD 1 is, is het resultaat van stap F4 waar en het programma gaat naar stap F5. De werking van stap F5 omvat een routine van acht seconden, opdat de microprocessor 108 de lus met stap F5 gedurende acht seconden kan uitvoeren zonder enige nieuwe bewerking uit te voeren. Indien de routine van acht seconden niet is beëindigd, springt het programma direct naar subroutine TRC2 van stap C100, waarin het warmhoudelement H3 gedurende de eerste acht seconden wordt bekrachtigd.

De subroutine TRC2 begint met de bevestigingsstap 3 C100 en bepaalt in stap C200 of de netspanning 220 of 100 V is. Indien het ingangssignaal van de aansluiting G1 logisch 0 is, hetgeen betekent dat de netspanning 100 V is, gaat het programma naar stap C300, waar de microprocessor 108 een logische 1 op aansluiting LI levert, teneinde het warmhoud-5 element H3 te bekrachtigen. Indien het resultaat van stap C200 onwaar is, gaat het programma naar stap C400.

De werking van stap C400 is een modulo-5 teller, welke elke vijf cycli van de wisselspanning van 220 V een puls levert. Stap C500 is het leveren van een logische 1 op ) de aansluiting LI van de microprocessor 108 voor elke vijf cycli van 220 V wisselspanning volgens de puls van stap C400. De microprocessor 108 bekrachtigt derhalve het warmhoudelement H3 gedurende één cyclus van elke vijf cycli van de wisselspanning van 220 V, zodat de door het warmhoud-i element H3 opgewekte warmte op een constante temperatuur wordt gehouden gedurende acht seconden onafhankelijk van de spanning van het net.

Indien de routine van acht seconden in stap F5 wordt beëindigd, gaat het programma naar stap F6, waar het i geheugen PMOD wórdt ingesteld op 0. Daarna gaat het programma naar stap A5 en de volgende stappen worden herhaald.

Wanneer het programma stap F4 bereikt, is de inhoud van SM0D niet 1 maar 0. Het programma gaat derhalve naar een andere routine van acht seconden in stap F6. Het programma springt rechtstreeks naar stap A5 zonder de verwarmingselementen te bekrachtigen, totdat de routine van acht seconden volgens stap F7 is beëindigd.

Indien de routine van stap F7 is beëindigd, gaat het programma naar stap F8, waar het geheugen PMOD op 1 wordt ingesteld. Wanneer het programma de volgende stappen doorloopt en stap F4 bereikt, is de inhoud van het geheugen SMOD 1 in plaats van 0. Het programma gaat derhalve naar stap F5 voor het bekrachtigen van het verwarmingselement gedurende acht seconden. De procedure voor het bekrachtigen van het verwarmingselement gedurende acht seconden, zoals gedefinieerd in stap F5, en het niet bekrachtigen daarvan gedurende de volgende acht seconden, zoals gedefinieerd in stap F7, herhaalt zichzelf gedurende drie minuten, zoals gedefinieerd ) in stap F3.

Wanneer de routine van drie minuten in de stap F3 is beëindigd, gaat het programma naar stap F9, waar SMOD wordt ingesteld op 4 en springt naar stap A5. Wanneer het programma stap F2 bereikt, is de inhoud van geheugen SMOD 4 > in plaats van 3 en het programma gaat dan naar stap F10.

Stap F10 omvat een routine van negen minuten, welke bepaalt of de lus met de rechtstreekse sprong van stap F10 naar stap A5 gedurende negen minuten wordt uitgevoerd. Indien dit niet het geval is, springt het programma direct naar stap A5 om ) het stomen van de gekookte rijst voort te zetten.

Wanneer de routine van negen minuten van stap F10 is beëindigd, gaat het programma naar stap Fll, waar het geheugen MODE wordt ingesteld op 3.

In de stappen F12 en F13 levert de microprocessor i 108 een logische 0 op de aansluitingen Dl en L5. Deze uitgangssignalen bekrachtigen de warmhoud-indicatordiode Dl5 en schakelen de stoom-indicatordiode D13 uit. Daarna gaat het programma naar stap A5, waar de elektrische rijstkoker volgens mode 3 wordt gestuurd, waardoor de rijst warm wordt I gehouden.

Het stomen van de gekookte rijst wordt derhalve gedurende vijftien minuten voortgezet. De variatie van het energieverbruik en de variatie van de temperatuur van de binnenpot zijn in fig. 3A weergegeven.

1 Het interval tussen tO en tl is bestemd voor het koken van rijst en het interval tussen tl en t2 is een wachttoestand van drie minuten nadat de rijst is gekookt.

Het interval tussen t2 en t3 bedraagt drie minuten voor het aan- en uitschakelen van de netvoeding voor het warmhoudelement H3.

Het interval tussen t3 en t4 is een wachttoestand van negen minuten. Na t4 wordt de elektrische rijstkoker op O .....

een constante temperatuur gehouden, bijvoorbeeld 70 C, hetgeen geschikt is voor het warmhouden van de binnenpot.

Het interval voor het stomen van de gekookte rijst is derhalve vijftien minuten tussen tl en t4.

C. Werking in mode 2

Zoals hierboven is beschreven wordt de mode 2 gedefinieerd als een kooktoestand, waarbij de verwarmingselementen worden bekrachtigd voor het grondig weken van rijst in water, het koken van de geweekte rijst en het stomen van de gekookte rijst.

Indien de schakelaar SW2 van het mode-selectie-circuit 106 aangeschakeld is, wordt het geheugen MODE ingesteld op 2 in stap A14 en mode 2 wordt geselecteerd wanneer het programma stap A27 bereikt.

Het programma gaat derhalve van stap A27 naar stap A28, die equivalent is aan stap G100 uit fig. 2G.

De procedure voor mode 2 begint met stap G200, waar het programma bepaalt of de inhoud van het geheugen SMOD 0 is. Indien het resultaat waar is, gaat het programma naar stap G300, waar de microprocessor 108 een logische 1 op

O

aansluiting D2 levert en 50 C kiest als voorafbepaalde temperatuur voor het temperatuurdetectiecircuit 101.

In stap G310 bepaalt het programma of het ingangssignaal op aansluiting G2 van de microprocessor 108 logisch 1 is. Indien nee, betekent dit dat de temperatuur van de

O

binnenpot lager is dan 50 C en als resultaat gaat het programma naar de volgende bevestiglngsstap G320, waar het programma bepaalt of de inhoud van het geheugen PMOD 1 is.

Indien in PMOD 1 is vastgelegd, gaat het programma naar stap G330, waar het programma vaststelt of een routine van acht seconden is beëindigd. Indien nee, dan gaat het programma naar TRC1 van stap D100, teneinde het verwarmingselement te bekrachtigen, zoals in geval van mode 1. Indien de acht seconden routine van stap G330 is beëindigd, gaat het nrooramma van stan G330 naar staD G35Q. waar de inhoud van het geheugen PMOD wordt ingesteld op logisch 0 en springt naar stap A5. Wanneer het programma stap G320 bereikt, is de inhoud van het geheugen PMOD 0 in plaats van 1, zodat het programma van stap G330 naar stap G360 gaat, welke een andere routine van acht seconden omvat voor het niet-bekrachtigen van de verwarmingselementen gedurende acht seconden. Deze beide routines van acht seconden herhalen zich totdat de

O

temperatuur van de binnenpot 50 C bereikt.

O

Wanneer de temperatuur van de binnenpot 50 C bereikt, wordt het ingangssignaal op aansluiting G2 van de microprocessor 108 gewijzigd in logisch 1. Het programma gaat derhalve van stap G310 naar stap G380, waar het geheugen SMOD wordt ingesteld op 1 en springt naar stap A5.

Wanneer het programma stap G200 bereikt, is de inhoud van het geheugen SMOD 1 in plaats van 0. Het programma gaat derhalve van stap G200 naar stap G400 en naar stap G410, waar het programma een routine van één minuut voor een wacht-toestand omvat.

Indien de routine van één minuut, welke een lus met stap G410 omvat, niet is beëindigd, springt het programma direct naar stap A5 van stap G410. Er worden geen verwarmingselementen bekrachtigd gedurende deze routine van één minuut.

Wanneer de routine van één minuut is beëindigd, gaat het programma naar stap G420, waar het geheugen SMOD wordt ingesteld op 2 en springt naar stap A5. Het programma gaat verder met de volgende stappen. Wanneer het programma stap G400 bereikt, is de inhoud van het geheugen SMOD 2 in plaats van 1. Het programma gaat derhalve naar stap H100.

Wanneer het programma stap H100 bereikt, bereikt o de temperatuur van de binnenpot 50 C, hetgeen een geschikte temperatuur voor het weken van rijst is. In stap H105 bepaalt het programma of de inhoud van het geheugen SMOD 2 is.

Indien ja, dan gaat het programma naar stap H110, waar de microprocessor 108 een logische 0 op aansluiting D2 levert.

In bevestigingsstap H120, bepaalt het programma of het ingangssignaal op de aansluiting G2 logisch 1 is. Indien ja, betekent dit dat de koker een storing heeft, dat wil

O

zeggen de temperatuur van de binnenpot is hoger dan 160 C.

Het programma gaat derhalve naar stap H125 waar het geheugen MODE wordt ingesteld op 3 teneinde de koker in mode 3 te brengen. Daarna springt het programma naar stap A5 om een lus te doorlopen, waarin de elektrische rijstkoker in mode 3 wordt losgekoppeld van het net.

De elektrische rijstkoker is derhalve tegen storingen beveiligd, bijvoorbeeld tegen brand.

Indien het ingangssignaal op aansluiting G2 in stap H120 daarentegen niet logisch 0 is, gaat het programma naar stap H130, welke een routine van negen minuten omvat.

Wanneer het programma stap H130 bereikt, bepaalt het programma of de routine is beëindigd. Indien nee, dan wordt de routine herhaald doorlopen gedurende negen minuten, waarbij afwisselend de netvoeding drie seconden op de verwarmingselementen wordt aangesloten en gedurende dertien seconden geen netvoeding wordt geleverd volgens de lus met de stappen H14Ö, Hl50, H160, H155 en H165.

Door deze herhaalde cyclus wordt de temperatuur van de binnenpot, die geschikt is voor het weken van rijst, gehandhaafd. Indien de routine van negen minuten is beëindigd, gaat het programma naar stap H135. Het programma stelt bij stap H135 het geheugen SMOD op 3 in en springt naar stap A5. Wanneer het programma stap H105 bereikt, is de inhoud van het geheugen SMOD 3. Het programma gaat derhalve naar stap 1110, waar het programma vaststelt of SMOD 3 is via stap 1100. Omdat de inhoud van het geheugen SMOD 3 is, levert de microprocessor 108 een logische 0 op aansluiting D3 (stap 1120) en gaat naar stap 1130.

In stap 1130, bepaalt het programma of het ingangssignaal op de aansluiting G3 logisch 1 is. Indien nee, dan springt het programma naar stap D100, zodat de netvoeding aan de verwarmingselementen wordt geleverd door de lus met subroutine TRC1 en het koken van de rijst vindt op de juiste wijze plaats door de warmte opgewekt met een vermogen van 850 W.

Wanneer het koken van de rijst is beëindigd en het water in de pot is verbruikt, zal de temperatuur van de

O

binnenpot abrupt boven 140 C stijgen. Er wordt dan een logische 1 geleverd aan de aansluiting G3 van de micro- processor 108. Indien het programma derhalve stap 1130 bereikt, gaat het programma van stap 1130 naar stap 1140. In de stappen 1140 en 1150 levert de microprocessor 108 een logische 0 op aansluiting L6 en een logische 1 op aansluiting L5. Hierdoor wordt de kook-indicatordiode D uitgeschakeld en de stoom-indicatordiode D ontstoken.

In stap 1160 wordt de inhoud van het geheugen SMOD van 3 in 4 veranderd. Daarna springt het programma naar stap A5. Wanneer het programma stap 1110 bereikt, gaat het ) programma naar stap 1112, omdat de bevestiging in stap 1110 onwaar is.

Omdat de inhoud van het geheugen SMOD 4 is, gaat het programma van stap 1112 naar stap 1114 en springt dan naar stap A5. Het programma doorloopt de lus met de stap j 1114, totdat de routine van drie minuten in stap 1114 is beëindigd .

Gedurende de routine van drie minuten worden de kookverwarmingselementen niet bekrachtigd en de temperatuur van de binnenpot daalt geleidelijk, waardoor de gekookte ) rijst kan stomen.

Wanneer de routine van drie minuten is beëindigd, gaat het programma naar stap 1116, waar de microprocessor 108 het geheugen SMOD op 5 instelt. Daarna springt het programma naar stap A5. Wanneer het programma terugkeert in i stap 1112, gaat het programma naar stap J100, omdat de inhoud van het geheugen SMOD niet 4 maar 5 is.

Het programma bepaalt in stap J110 of SMOD gelijk is aan 5. Indien ja, dan gaat het programma naar stap J120.

In stap J120 bepaalt het programma of de routine van drie ) minuten is beëindigd. Indien nee, dan doorloopt het programma herhaaldelijk de lus met de stappen J130, J140 en de subroutine TRC1 voor het bekrachtigen van de kookverwarmingselementen gedurende één seconde en een lus met de stappen J130 en J131 en subroutine TRC2 voor het bekrachtigen van de i kookverwarmingselementen gedurende acht seconden. Gedurende de routine van drie minuten vindt het stomen van de gekookte rijst op de juiste wijze bij een lage temperatuur plaats.

Omdat de tijd, gedurende welke het warmhoudelement wordt bekrachtigd een achtste van de tijd bedraagt voor het bekrachtigen van de kookverwarmingselementen, is de temperatuur van de binnenpot iets hoger dan wanneer deze wordt verwarmd door het warmhoudelement alleen. De temperatuur voor het stomen van de gekookte rijst is derhalve iets hoger

O

dan de warmhoudtemperatuur van 70 C. De variatie van deze temperatuur komt overeen met het interval tussen t6 en t7 in fig. 3B, waar de variatie geleidelijk afneemt tot de warmhoudtemperatuur.

Indien de routine met een vertraging van drie minuten in stap J120 is beëindigd, gaat het programma naar stap J122, waar SMOD op 6 wordt ingesteld. Daarna springt het programma naar stap A5 en vervolgt met de volgende stappen. Wanneer het programma stap J110 bereikt, is SMOD niét gelijk aan 5. Het programma gaat derhalve naar stap J112, waarin een routine van negen minuten is opgenomen. Wanneer het programma stap J112 bereikt, bepaalt het programma of de routine van negen minuten is beëindigd. Indien nee, dan springt het programma naar stap A5 en vervolgt met de lus zonder de warmhoud- en kookverwarmings-elementen te bekrachtigen. De temperatuur van de pot daalt derhalve geleidelijk en het stomen van de gekookte rijst vindt op de juiste wijze plaats. Wanneer de routine van negen minuten in stap J112 is beëindigd, gaat het programma naar stap J114, waar MODE wordt ingesteld op 3. De microprocessor 108 levert een logische 0 op de aansluitingen Dl (stap J116) en L5 (stap J118). Bij een logische 0 schakelen zowel de warmhoud-indicatorlamp als de stoom-indicatorlamp uit, hetgeen het beëindigen van het koken aangeeft.

De variaties van de temperatuur en het energieverbruik van de binnenpot gedurende het koken zijn in fig.

3B weergegeven.

Het interval tussen tl en t2 dient voor het verhogen van de temperatuur tot een voor het op de juiste wijze weken van de rijst geschikte waarde. Gedurende één minuut tussen t2 en t3 stijgt de temperatuur van de pot iets hoger dan de geschikte temperatuur voor weken doch daalt geleidelijk tot de geschikte temperatuur,

De tijd tussen t3 en t4 bedraagt negen minuten, gedurende welke het weken van de rijst bij een constante temperatuur plaatsvindt. Gedurende het tijdinterval tussen t4 en t5 wordt de rijst gekookt met constant vermogen. De temperatuur van de binnenpot daalt volgens een flauwe helling en de gekookte rijst wordt gedurende drie minuten gestoomd tussen t5 en t6. Het interval tussen t6 en t7 is de drie minuten, verlengd door de onderhavige uitvinding, teneinde de gekookte rijst te stomen terwijl de helling van de temperatuurvariatie zeer gering wordt gehouden.

Gedurende negen minuten tussen t7 en t8 wordt de netvoeding van alle verwarmingselementen onderbroken en de temperatuur van de gehele pot neemt af met een geringe helling, terwijl het stomen van de gekookte rijst doorgaat.

D. Werking in mode 3

Deze mode handhaaft de constante temperatuur van de binnenpot op een geschikt niveau voor het warmhouden van de pot. Deze mode heeft als functie te voorkomen dat de elektrische rijstkoker door een storing oververhit raakt.

Mode 3 wordt uitgevoerd door elk van drie werkings-methoden. In de eerste plaats wordt deze automatisch gekozen bij een beëindiging van het koken, zoals hierboven is beschreven. In de tweede plaats kiest de microprocessor 108 mode 3, wanneer terugstelcircuit 109 wordt bediend door een herstel uit een voedingsstoring, zoals is beschreven aan de hand van fig. 2A. In de derde plaats wordt mode 3 uitgevoerd wanneer de temperatuur van de binnenpot plotseling stijgt

O

boven 160 C ten gevolge van een storing.

Indien mode 3 is gekozen, levert, zoals in fig. 2B is weergegeven, de microprocessor 108 een logische 1 op aan- o sluiting D3 (stap B2), teneinde 70 C voor de temperatuur van de pot te kunnen laten detecteren door het temperatuur-detectiecircuit 101. De microprocessor 108 bepaalt in stap B3 of het ingangssignaal op aansluiting G3 logisch 1 is. Indien ja, dan springt het programma naar stap A5 en doorloopt de volgende lus totdat de temperatuur van de binnenpot

O

beneden 70 C komt. Indien de temperatuur van de pot onder 0 70 C ligt en het ingangssignaal op aansluiting G3 niet logisch 1 is, gaat het programma naar de subroutine TRC2 van de stap C100 om de netvoeding op het warmhoudelement aan te sluiten.

De uitvinding is niet beperkt tot het in het voorgaande beschreven uitvoeringsvoorbeeld, dat binnen het kader der uitvinding op verschillende manieren kan worden gevarieerd. Het beschreven uitvoeringsvoorbeeld volgens de uitvinding heeft opmerkelijke praktische effecten.

Claims

1. Inrichting voor het besturen van een elektrische rijstkoker voor het koken van rijst, gekenmerkt door een temperatuurdetectie-orgaan voor het detecteren van de temperatuur van de binnenpot van de elektrische rijstkoker, een schakelorgaan voor een kookverwarmingselement voor het aansluiten van de wisselspanningsnetvoeding op een verwarmingselement voor het koken van rijst in de pot, een schakelorgaan voor een warmhoudelement voor het aansluiten van de wisselspanningsnetvoeding op een tweede verwarmingselement voor het warmhouden van de gekookte rijst op een voorafbepaalde temperatuur, een schakelsignaal-opwekorgaan voor het opwekken van een schakelsignaal, waardoor het schakelorgaan synchroon met de nuldoorgang van de wisselspanning wordt geschakeld en een microprocessor, dat in responsie op alle genoemde organen en een vastgelegd programma de schakelorganen bestuurt.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het schakelorgaan een circuit omvat om te beslissen of de spanning van het net 220 of 100 V is, waarbij de microprocessor het schakelorgaan zodanig bestuurt, dat een constant vermogen wordt geleverd aan elk van de verwarmingselementen onafhankelijk van de spanning van het net.

3. Inrichting volgens conclusie 1 of 2, gekenmerkt door een mode-selectie-orgaan voor het kiezen van een kook-methode.

4. Inrichting volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat het temperatuurdetectie-orgaan is voorzien van een thermistor (Th) en een daarmee in serie geschakelde weerstand (R20), twee comparators (IC1 en IC2), waarvan de inverterende ingangen tezamen parallel zijn aangesloten op de thermistor (Th) en waarvan de uitgangen zijn aangesloten op aansluitingen (G2 en G3) van de microprocessor (108), een eerste spanningsdeler met twee weerstanden (R18 en R19), waarvan het knooppunt is verbonden met de niet-inverterende ingang van de comparator (IC1), een tweede spanningsdeler met weerstanden (R16 en R17), waarvan het knooppunt is verbonden met de niet-inverterende ingang van de comparator (IC2), een eerste temperatuurinstelcircuit met de serie-schakeling van een diode (D17) en een weerstand (R19), waarbij de anode van de diode (D17) is verbonden met de niet-inverterende ingang van IC1 en een aansluiting van de weerstand (R9) is verbonden met aansluiting (D3) van de microprocessor (108), een tweede temperatuurinstelcircuit met de serieschakeling van een diode (Dl8) en een weerstand (R10), waarbij de anode van de diode (D18) is verbonden met de niet-inverterende ingang van IC2 en een aansluiting van de weerstand (R10) is verbonden met een aansluiting (D2) van de microprocessor (108).

5. Werkwijze voor het besturen van een elektrische rijstkoker voor het koken van rijst, met het kenmerk, dat een zich herhalende "aan" en "uit"-schakelstap voor het herhaald aan- en uitschakelen van de netvoeding voor de kookverwarmingselementen wordt doorlopen zodat de temperatuur van de binnenpot volgens een geringe helling wordt verhoogd, waarbij de netvoeding van de kookverwarmingselementen wordt onderbroken gedurende een eerste voorafbepaald interval, dat nodig is voor het laten dalen van de temperatuur van de binnenpot van de eerste voorafbepaalde temperatuur naar een tweede voorafbepaalde temperatuur, waarbij een tweede zich herhalende "aan" en uit"-schakelstap voor het herhaald aan-en uitschakelen van de netvoeding van de kookverwarmingselementen wordt doorlopen, teneinde een constante temperatuur van de binnenpot gedurende een tweede voorafbepaald interval te handhaven, waarbij de netvoeding zonder interval aan de kookverwarmingselementen wordt geleverd teneinde de temperatuur van de binnenpot naar een derde voorafbepaalde temperatuur te verhogen, waarbij de rijst wordt gekookt, waarbij de netvoeding van de kookverwarmingselementen wordt onderbroken gedurende een derde voorafbepaald interval, waarbij een derde schakelstap voor het "aan" en "uit"-schakelen van de netvoeding wordt doorlopen voor het afwisselend aansluiten van de kookverwarmingselementen en het warmhoud-element en de netvoeding voor het warmhoudelement zodanig wordt bestuurd, dat de temperatuur van de binnenpot op een vierde voorafbepaalde temperatuur wordt gehandhaafd.