NL8701050A

NL8701050A - Kunsthaar voor haarinplanting en werkwijze voor het vervaardigen daarvan.

Info

Publication number: NL8701050A
Application number: NL8701050A
Authority: NL
Original assignee: Yamada Shiro
Priority date: 1986-05-22
Filing date: 1987-05-04
Publication date: 1987-12-16
Also published as: GB2190594B; NL191775C; AU6887987A; ES2002990A6; US4834119A; DE3714935C2; FR2598907B1; DE8706427U1; SE8701190D0; SE463648B; NL191775B; FR2598907A1; BE1001061A5; CA1280661C; CH674457A5; SE8701190L; GB8711804D0; DE3714935A1; AU586535B2; BR8702065A

Description

W 5176-3 Ned. dB/jdg * * *

P & C

Korte aanduiding; Kunsthaar voor haarinplanting en werkwijze voor het vervaardigen daarvan.

De uitvinding betreft het verbeteren van kunstharen die rechtstreeks in de menselijke huid worden ingeplant, evenals een verbeterde werkwijze voor de vervaardiging daarvan.

De laatste jaren is kunsthaar, bestemd om rechtstreeks in de 5 menselijke huid te worden ingeplant, ontwikkeld en voor praktisch gebruik geleverd. In het bijzonder zijn verschillende verbeteringen voorgesteld in de vorm van het haarwortelgedeelte met het doel de stevigheid van de inplanting van de kunsthaar te bevorderen.

Een der voorstellen is het aanbrengen van een lusgedeelte aan 10 een einde van de kunsthaar, die een monofilament is van kunsthars, welk lusgedeelte de haarwortel vormt, door het lusgedeelte verticaal vast te binden (Brits octrooischrift 2006018). Dit heeft het voordeel dat het haarwortelgedeelte gemakkelijk kan worden gemaakt zonder dat ingewikkelde werkwijzen nodig zijn, zoals bewerking van de kunststof enz., maar de 15 kunsthaar volgens dit voorstel heeft ongewenste nadelen: het lusgedeelte raakt gemakkelijk los wanneer het enkelvoudig is gewikkeld.

Wanneer het haarwortelgedeelte dubbel of meermalen wordt gewikkeld wordt onvermijdelijk de knoop groter, vergeleken met de diameter van het haarwortelgedeelte. Wanneer deze haar wordt ingeplant ontstaat 20 een te grote wond met als gevolg grote haaruitval in het stadium juist na de inplanting. Het is in het algemeen nodig de ingeplante haar uit te trekken wanneer ontsteking of zweren optreedt in de huid nadat de haar is bevestigd. Wanneer onderhuids weefsel is gegroeid, dat reeds het lusgedeelte is binnengedrongen, breekt in dat geval de haar op het verbindings-25 punt van de knoop, waardoor het haarwortelgedeelte in het huidweefsel achterblijft, hetgeen een aantal medische problemen kan veroorzaken.

Voor het opheffen van deze nadelen stelde de uitvinder van de onderhavige uitvinding eerder voor in het Amerikaanse octrooischrift 4 583 408 een kunsthaar te verschaffen, die uitgetrokken kan worden zonder 30 dat het haarwortelgedeelte in het huidweefsel achterblijft, door het aan elkaar hechten van elkaar snijdende delen van het lusvormige haarwortelgedeelte door een smelthechting, waarbij een hoogfrequente puntlas-techniek wordt gebruikt, waardoor een vrij instelbare lostreksterkte van de elkaar snijdende delen van de haarwortel ontstaat. Wanneer nu aan 35 <je ingeplante kunsthaar wordt getrokken met een grotere kracht dan een bepaalde waarde (d.w.z. een kritische lostreksterkte) wordt de hechting op het snijpunt losgetrokken en wordt het lusvormige haarworteldeel een 3701070 ----i -2- enkele monofilamentdraad, die kan worden uitgetrokken zonder dat een deel in de huid achterblijft.

Daar echter de kunsthaar slechts op één snijpunt wordt gehecht, nl. op het punt van samenkomst van het lusvormige haarwortelgedeelte, 5 is zeer sterk smelthechten nodig om de kritische lostreksterkte te verkrijgen op het snijpunt, die een trekkracht kan weerstaan. Daardoor wordt het smeltgehechte deel te dun, waardoor de monofilamentdraad in het dunnere deel kan breken. Daarom moeten de omstandigheden van het smelthechten, bijvoorbeeld de lassterkte van een hoogfrequent-puntlas-10 inrichting, de lastijd, de frequentie enz. nauwkeurig worden bestuurd.

Het percentage uitval van het produkt kan daardoor belangrijk toenemen.

Het doel van de uitvinding is het goedkoop en met grote opbrengst verschaffen van kunsthaar voor inplanting, met geschikte kritische lostreksterkte van het snijdende deel op het punt van samenkomst van het 15 lusvormige haarworteldeel, waardoor de haarwortel bij geforceerde epilatie kan worden uitgetrokken zonder dat de haar breekt bij de haarwortel, maar daarbij een enkele draad ontstaat.

Een ander doel van de uitvinding is het verschaffen van een werkwijze voor het vervaardigen van kunsthaar voor inplanting en wel goed-20 koop en met grote opbrengst, met vermijding van de nadelen van het bekende kunsthaar, waardoor een goed produkt ontstaat en het verschaffen van dit kunsthaar voor inplanting met een geschikte kritische lostreksterkte op het snijpunt en de verbinding ter plaatse van een lusvormig haarworteldeel, waardoor de haarwortel kan worden uitgetrokken in de vorm van een enkele 25 rechte draad wanneer daaraan met kracht wordt getrokken.

Dit wordt bereikt met een kunsthaar voor haarinplanting, bestaande uit een lusdeel, gevormd door het binden van een monofilament van thermoplastische kunsthars tot een lus, en een haarworteldeel, dat een haakdeel vormt dat uitsteekt van de voet van het lusdeel onder een bepaalde 30 hoek met het haarworteldeel, gekenmerkt doordat het monofilament van het haarworteldeel en dat van het haakdeel om elkaar zijn getwijnd aan de voet van het lusdeel en wel S-vormig en de beide monofilamenten aan elkaar worden gehecht door smelten op twee punten, waar de beide filamenten elkaar snijden.

35 De werkwijze voor de vervaardiging van de genoemde kunsthaar is gekenmerkt door een stadium voor het vormen van een lus door de kunsthaar, bestaande uit het monofilament van een thermoplastische kunsthars, te winden rond een staaf vormige mal, een stadium voor het vormen van een gehecht deel door het twijnen van een einde van het monofilament voor het 7 ^ 1 Λ Λ v -w « ij j y > τ| - 3 - vormen van een haakdeel rond een ander deel van het monofilament voor het vormen van een haarschachtdeel, het eenmaal twijnen voor het verkrijgen van de S-vorra aan de voet van de lus, het tegelijk vasthouden van het monofilament voor het vormen van het haakdeel en het monofilament 5 voor het vormen van het haarschachtdeel, met een steungereedschap waardoor de filamenten komen te verlopen onder een bepaalde hoek met elkaar, en een stadium voor het verhitten van het gehechte deel onder druk in een verwarmingszone, die een vlak vormt in een smelthechtverhittings-inrichting voor het smelthechten en bevestigen van het monofilament voor 10 het haakdeel aan het monofilament voor het haarschachtdeel, slechts in een gebied tussen twee punten waar de beide filamenten elkaar snijden.

Willekeurig thermoplastisch monofilament kan worden gebruikt, bijvoorbeeld polyester, polyetheen, polypropeen, voor zover het weinig giftig is voor het menselijk lichaam en thermoplastisch is. Echter ver-15 dient monofilament van polyesterhars met een diameter van 0,06 tot 0,01mm, vervaardigd door uit de smelt spinnen van een lineair polymeer van polyethyleen-terefthalaat, het meest de voorkeur door zijn zeer lage giftigheid, grote warmteweerstand en doordat het vrijwel als natuurlijk haar aanvoelt. Het smelthechten van het monofilament van het haakdeel 20 aan het monofilament van het haarschachtdeel op slechts twee snijpunten wordt verkregen door het verhitten van de delen in een verwarmingszone van een verwarmingsinrichting voor het smelthechten. De lasdruk moet daarbij 20 tot 40 g bedragen, de verhittingstemperatuur moet liggen tussen 180 en 260°C en de verhittingstijd moet van 0,1 tot 3,0 sec.

25 bedragen.

Een willekeurige verhittingsinrichting voor smelthechten kan worden gebruikt, bijvoorbeeld een elektrische weerstandsverhittings-inrichting, een hoogfrequent verhittingsinrichting of een ultrageluids-verhittingsinrichting, waarmee de verhittingstemperatuur, de verhittings-30 tijd en de lasdruk.tijdens de verwarming kunnen worden bestuurd. De kamertemperatuur of de omgevingstemperatuur van de bewerkingsplaats moet echter constant worden gehouden voor het uitvoeren van de bewerking wanneer een elektrische weerstandsverhittingsinrichting wordt gebruikt, doordat deze gemakkelijk door de omgevingstemperatuur wordt beïnvloed.

35 Wanneer een hoogfrequent verhittingsinrichting wordt gebruikt kan voldoende verhitting worden verkregen met een inrichting met een capaciteit beneden 2 kW en een frequentie van 1 tot 100 MHz gedurende 0,1 tot 1,0 sec.

Wanneer een ultrageluidsverhittingsinrichting wordt gebruikt 8701030 -----* 7 v - 4 - kan het beoogde verwarmingsresultaat worden verkregen met een inrichting met een capaciteit onder 1 kW en een frequentie beneden 1/5 tot 10 kHz frequentie, gedurende 0,1 tot 0,5 sec.

Daar een ultrageluidsverhittingsinrichting beter werkt voor 5 fijne temperatuurinstelling en ook voor het kiezen van een bijzonder beperkt verwarmingstemperatuurgebied,verdunt, deze verhittingsinrichting de meeste voorkeur als verwarmingsorgaan voor de uitvinding.

De uitvinding zal hieronder nader worden toegelicht aan de hand van de tekening, waarin uitvoeringsvoorbeelden van inrichtingen 10 voor het uitvoeren van de werkwijze volgens de uitvinding zijn weergegeven.

Fig. 1-4 'tonen voorbeelden van een kunsthaar volgens de uitvinding, waarvan fig. 1 een vooraanzicht is, fig. 2 een doorsnede volgens A-A van fig. 1; fig. 3 een doorsnede volgens B-B van fig. 1; fig. 4 een doorsnede volgens C-C van fig. 1.

15 Fig. 5-9 tonen voorbeelden van inrichtingen die geschikt zijn voor de vervaardiging van het kunsthaar volgens de uitvinding. ·

Fig. 5 is een vergroot perspectiefaanzicht van een deel van de inrichting, schuin van boven.

Fig. 6 is een zijaanzicht met gedeeltelijke doorsnede van de 20 gehele inrichting.

Fig. 7 is een vergroot bovenaanzicht van de inrichting van fig. 5.

Fig. 8 is een doorsnede voor een deel van een hoogfrequent verhittingsinrichting.

25 Fig. 9 is een doorsnede van een deel van een ultrageluidsver- hittingsinri chting.

Fig. 10 verklaart een werkwijze voor het inplanten van het kunsthaar volgens de uitvinding.

Fig. 11 toont een kunsthaar na inplanten.

30 Het kunsthaar voor haarinplanting volgens de uitvinding be staat volgens fig. 1-4 uit een lusdeel 3, gevormd door het winden van een einde van een monofilament van een thermoplastische kunsthars en uit een haarworteldeel 2 bestaande uit een haakdeel 5, dat uitsteekt van de voet van het lusdeel 3, onder een bepaalde hoek met het haar-35 schachtdeel 1, waarbij het monofilament, dat het haarschachtdeel 1 vormt en het monofilament, dat het haakdeel 5 vormt, om elkaar heen zijn getwijnd of gedraaid aan de voet van het lusdeel 3, waardoor een S-vorm ontstaat en een gedeelte tussen twee snijpunten 4,4' aan elkaar is gehecht door smelthechten.

8701050 - 5 -

Een willekeurig thermoplastisch monofilament met lage giftigheid voor het menselijk lichaam, zoals polyetheen, polypropeen enz., kan worden gebruikt als thermoplastisch monofilament voor de uitvinding, maar monofilament van polyester met een diameter van 0,06 tot 0,1 mm verkregen door 5 het uit de smeltspinnen van lineair polymeer van polyethyleenterefthalaat verdient de voorkeur door de uiterst lage giftigheid, de grote warmte-weerstand en doordat het aanvoelt als natuurlijk haar.

Verder wordt voor de vorming van het haarworteldeel 2 met de vorm van fig. 1 een gehecht deel 6 gevormd door de beide einden van 10 het monofilament vast te houden, dat op geschikte lengte is gesneden, het wikkelen van het monofilament rond een staafvormige mal, het bevestigen van de snijpunten van de kunsthaar door het twijnen van de haar met één slag en het verhitten van het snijdende deel tijdelijk onder druk in een verwarmingszone van een elektrische weerstandsverhittings-15 inrichting, hoogfrequent verhittingsinrichting of een ultrageluidever-hittingsinrichting enz., voor het voltooien van de smelthechting van alleen de beide snijpunten 4,4'.

De lostreksterkte van het gehechte deel 6 van de kunsthaar volgens de uitvinding moet echter zodanig worden bestuurd dat de door 20 smelthechten verbonden snijdende delen kunnen worden losgetrokken, om de haar te kunnen uittrekken met geweld na het inplanten zonder dat de haar breekt in het haarworteldeel, nl. een kritische lostreksterkte van 100-200 g en bij voorkeur tussen 140 en 200 g bij een belasting in de richting van de haarschacht.

25 Voor dit doel moet het gehechte deel worden verhit tot een temperatuur tussen 180 en 260°C, gedurende 0,1-3,0 sec. onder een belasting van 20-40 g in een verwarmingsinrichting voor het smelthechten.

Het haarworteldeel 6, gevormd met de werkwijze volgens de uitvinding, bestaat in hoofdzaak uit een lusdeel 3 en een haardeel 5, maar 30 deze zijn beide zo klein dat de buitendiameter van het lusdeel 3 ten hoogste van 08-1,5 mm bedraagt en tenminste van 0,6-1,3 mm en de lengte van het haakdeel 5 van 0,3-1,5 mm bedraagt.

Het gat 9, gevormd binnen het lusdeel, dient voor het insteken van een gevorkt deel aan de punt van de haarinplantnaald tijdens het 35 inplanten van de haar, welk gat dient om uittrekken van de ingeplante haar te voorkomen.

Nu wordt een voorbeeld beschreven van de werkwijze voor het maken van de kunsthaar aan de hand van fig. 5-9.

Een stuk monofilament 1 wordt gesneden op geschikte lengte en $ i v i ; 0 0 -----λ P *v - 6 - gewikkeld om een staafvormige mal 21, waarbij de beide einden van het monofilament volgens fig. 5 worden vastgehouden en werd het monofilament vastgelegd door het twijnen over een omwenteling in het snijpunt van de kunsthaar, aan de beide einden en het verhitten van de snijdende delen 5 duidelijk onder druk in een vlak verhittingsgebied 23 van een staafverhit-ter 22 van een smelthecht-verhittingsinrichting 50, bijvoorbeeld een elektrische weerstandsverhitter, hoogfrequent verhitter of ultrageluids-verhitter, waardoor een gehecht deel 6 wordt gevormd door smelthechten van een gebied uitsluitend tussen de beide snijpunten 4,4'.

10 De lostreksterkte van de kunsthaar in het gehechte deel 6 moet echter zodanig worden bestuurd dat lostrekken mogelijk is van de aan elkaar gehechte snijpunten, waardoor het monofilament kan worden uitgetrokken in de vorm van een enkele draad wanneer de haar met geweld wordt uitgetrokken na de inplanting, zonder dat de haar breekt in het haarwortel-15 deel, nl. een kracht van 100 tot 220 g en bij voorkeur van 140 tot 200 g als kritische lostreksterkte bij belasting in de langsrichting van het haarworteldeel.

Daartoe moet het gehechte deel tijdelijk worden verhit in de verhittingszone 23 van de verhittingsinrichting 50 voor het smelthechten 20 bij een temperatuur tussen 180 en 250°C, gedurende 0,1 tot 3,0 sec. onder druk van 20 tot 40 g.

Nu wordt een voorbeeld van een inrichting, geschikt voor het uitvoeren van de werkwijze, besproken.

Zoals weergegeven in fig. 6 en 7 is een cilindrisch schuiflichaam 25 29 aangebracht aan de achterzijde van een werktafel 20, voorzien van een staafvormig uitsteeksel 21, welk schuiflichaam vrij verschuifbaar is in een cilinder 27, aangebracht op een basis 28. Een veer 26, die de werktafel 20 en de cilinder 7 in tegengestelde richtingen belast, is aangebracht tussen de achterzijde van de werktafel 20 en de cilinder 7. Een 30 instelgroef 30 is aangebracht in de zijwand van het schuiflichaam 29 en de verticale verschuivingsbeweging van het schuiflichaam wordt bestuurd doordat een pen 33 aan de punt van een schroef 32 uitsteekt in de instelgroef 30, welke schroef 32 is geschroefd in de zijwand van de cilinder 27.

35 Een schuifring 41 is aangebracht aan één einde van een steunarm 37 en verticaal verschuifbaar aangebracht om een kolom 42, die van de basis 28 uitsteekt. Verder zijn stelringen 43, 44 voor het besturen van de verticale beweging van de steunarm 37 bevestigd aan de kolom 42 met schroeven 40. Ook wordt op de steunarm 37 een trekkracht uitgeoefend door 8701050 * i - 7 - een. veer 45, waarvan één einde is bevestigd aan de kolom 42, waardoor de arm steeds naar omhoog wordt getrokken. Aan het andere einde van de steunarm 37 is een steunring 38 aangebracht, die dient voor het dragen van een verhittingsinrichting 50 door middel van een schroef 39. Verder 5 ligt een draaibare nok 47, draaibaar met een handgreep, aan tegen de steunarm 37 waardoor de steunarm verticaal wordt bewogen door het draaien om de nok 47.

Een elektrische weerstandsverhitter 51 is in de verwarmings-inrichting 50 ingebouwd. Het gehechte deel van een kunsthaar wordt tege-10 lijk aan druk en warmte blootgesteld in een vlak verhittingsgebied 23, gevormd aan het ondervlak van de verhittingsstaaf 22, die warmtegeleidend is verbonden met de verhitter 54. De verhitter 54 is verbonden met een krachtbron 51 door een snoer 55, waarbij een voetschakelaar 52 en een tijdschakelinrichting 53 in het circuit zijn aangebracht.

15 Wanneer de verhittingsinrichting een hoogfrequentverhitter is, zoals weergegeven in fig. 8, bestaat de inrichting uit een isolerend lichaam 62 en een heteörukstang 61, bestaande uit een diëlktrisch lichaam zoals ijzer,opgenomen in het isolerende lichaam. Een vlak verhittingsgebied 23 is aangebracht aan het ondervlak van de hetedrukstang 61 en 20 één van de snoeren 64 voert naar de hete/3rukstang 61 en een ander snoer 65 is verbonden met een deel van de werktafel 20. Verder zijn in het circuit ook een voetschakelaar 52 en een tijdschakelinrichting 53 opgenomen.

Wanneer de verhittingsinrichting een ultrageluidsverhitter is, 25 zoals weergegeven in fig. 9, is een ultrageluidsoscillator 71, bestaande uit een keramisch piëzoelektrisch lichaam, ingebouwd in de verhittingsinrichting 50. Elektroden 72,73, aangebracht aan het bovenvlak en het ondervlak van de ultrageluidsoscillator 71, zijn verbonden door een snoer 55 met een ultrageluidsgolfgenerator 75 en een voetschakelaar 52 30 en een tijdschakelinrichting 53 zijn ook in het circuit aangebracht.

Verder is een verhittingshoom 74 bevestigd aan het ondereinde van de ultrageluidsoscillator 71 en is een vlak verhittingsgebied 23 gevormd aan het ondereinde van de verhittingshoom 73.

Nu wordt de kunsthaar volgens de uitvinding met de boven-35 beschreven inrichting gereed gemaakt door in het eerste stadium de handgreep 49 van de inrichting volgens fig. 2 naar omhoog te bewegen, waardoor de stang 48 en de nok 47 worden gedraaid en de steunarm 37 naar omhoog wordt bewogen. Dan wordt de kunsthaar 1 gewonden om het staaf-vormige uitsteeksel 21 op de werktafel 20 en een slag getwijnd, waarna 87-:-:0 3 0 _* - 8 - ί1 * de beide einden van de kunsthaar 31 worden vastgezet door deze te steken in sleuven 36 in vasthoudklemmen 34,35 op de stilstaande tafel 24. Wanneer de handgreep 48 naar omlaag wordt bewogen en door de nok 47 de steunarm 37 eveneens naar omlaag wordt bewogen wordt het S-vormige snijpuntdeel 5 van de kunsthaar onder druk gebracht door het verwarmingsvlak 23 van de verhittingsinrichting 50 en wordt de werktafel 20 tegen de kracht van de veer 26 in naar omlaag gedrukt. In dit stadium is de drukbelasting van de elkaar snijdende delen 4,4' van de haar 1 ingesteld op de gewenste waarde, d.w.z 20 tot 40 g, door instelling van de kracht van de 10 veer 26 en van de bewegingsafstand van de steunarm, d.w.z. de bewegings-afstand van de werktafel 20.

Wanneer de voetschakelaar 52 wordt gesloten wordt de verhitter 54 in werking gesteld en worden de snijdende delen 4,4' van de haar 1 verhit in het verhittingsgebied 23 aan het einde van de verhittings-15 staaf 22. Alleen het gebied tussen de snijpunten 4,4* wordt door smelt-hechten verbonden, door instelling van de verhittingstijd tussen 0,5 en 3,0 sec. tevoren met de tijdschakelinrichting 53.

Wanneer een hoogfreqentverhitter volgens fig. 8 wordt gebruikt wordt de frequentie van de hoogfrequentgenerator 63 ingesteld tussen 20 1 en 100 MHz en de tijdschakelinrichting 53 ingesteld tussen 0,1 en 1,0 sec. Daar de kunsthaar een diëktrisch materiaal is wordt alleen het snijdende deel van de haar in drukaanraking gebracht met het vlakke verhittingsgebied 23 van de het^Örukstaaf 61 door het effect van het hoogfrequente elektrische veld en wordt het deel door smelthechten verbonden. 25 Wanneer een ultrageluidsgolfverhitter volgens fig. 9 wordt gebruikt wordt de frequentie van de ultrageluidsgolfgenerator 75 ingesteld tussen 1,5 en 10 kHz en de tijdschakelinrichting tussen 0,1 en 0,5 sec. De verticale trilling met de frequentie van de ultrageluids-golven, opgewekt door het piëzoelektrisch element 71, wordt overge-30 bracht op het te hechten deel van de kunsthaar via het verhittingsgebied 23 van de verhittingshoorn 74 en wordt het snijdende deel van de haar verhit door de warmte die ontstaat door de inwendige wrijving. Daarmee wordt het gewenste gehechte deel 6 verkregen.

De kunsthaar 1, gevormd met de werkwijze van de uitvinding, 3 5 heeft een lus 3 aan het ene einde van het haarschachtdeel 7 en een haakdeel 5, dat onder een zekere hoek uitsteekt met het haarschachtdeel 7, zoals weergegeven in fig. 1 en er wordt een gehecht deel 6 gevormd door smelthechten van het monofilament, waarbij het haarschachtdeel 7 wordt verbonden met het haakdeel 5 slechts in een gedeelte tussen de 870103Ö - 9 - snijpunten 4,4’. Het gat 9, gevormd aan de binnenzijde van het lusdeel 3, dient voor het insteken van het gevorkte deel 14 aan de punt van de haarinplantnaald 13 bij het inplanten van de haar, en dit gat dient ook om uitvallen te voorkomen van de ingeplante haar.

5 Meer in het bijzonder blijkt uit fig. 10 dat wanneer de achter zijde van de lus 3 wordt vastgehouden door het gevorkte deel 14 van de naald 13 het haarworteldeel 2 wordt gedrukt in het diepe deel van het onderhuidse weefsel 12 en passeert daarbij de opperhuid 10 en de leder-huid 11, waarna alleen de naald 13 voorzichtig wordt uitgetrokken en het 10 haarworteldeel 2 vast blijft zitten in het onderhuidse weefsel 12. Het meenemen van de kunsthaar wordt belet daar het haakdeel 5 van het haarworteldeel 2 onder een zekere hoek met het haarschachtdeel 7 uitsteekt, zoals weergegeven in fig. 11.

Het haarworteldeel 2 wordt stevig vastgehouden wanneer het 15 onderhuidse weefsel zich herstelt in het gat 9 van het haarworteldeel 2 na enige dagen en vezelvorming plaatsvindt van het weefsel rond de haar.

Daardoor wordt het uitvallen van de ingeplante kunsthaar geheel voorkomen.

In het bijzonder is, daar de afmetingen van het gehechte deel van de kunsthaar 1 volgens de uitvinding zeer klein zijn vergeleken met 20 kunstharen, verkregen met andere werkwijzen, de verwonding van het onderhuidse weefsel bij het haarinplanten kleiner en treedt uitvallen van de kunsthaar direct na het inplanten zelden op. Verder herstelt zich het door de inplanting verwonde weefsel sneller zodat groot succes bij het inplanten wordt bereikt.

25 Verder kan, zelfs wanneer zweren of ontsteken optreedt na het inplanten van de haar, deze haar gemakkelijk worden uitgetrokken door het trekken met een kracht groter dan 100 g zonder dat een afgebroken haarworteldeel in het onderhuidse weefsel achterblijft, dus zonder enige vrees voor een negatief effect op het menselijk lichaam, daar het 30 smeltgehechte deel tussen de snijpunten 4,4' wordt losgetrokken doordat de trekkracht het haarworteldeel omvormt tot een rechtlijnig stuk monofilament.

ê 7 0 j 5 0 ---^

Claims

1. Kunsthaar voor het inplanten van haar, bestaande uit een lus-deel, gevormd door het winden van een monofilament, bestaande uit thermoplastische kunsthars, tot een lus, en uit een haarworteldeel met een 5 haakdeel, dat uitsteekt van de voet van het lusdeel onder een zekere hoek met het haarworteldeel, gekenmerkt doordat het monofilament van het haarworteldeel en dat van het haakdeel om elkaar heen worden gedraaid of getwijnd aan de voet :van het lusdeel volgens een S-vorm en de beide monofilamenten door smelten aan elkaar worden gehecht op twee pun-10 ten waar de beide filamenten elkaar snijden.

2. Kunsthaar volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de grootste buitendiameter van het lusdeel ligt tussen 0,8 en 1,5 mm, de kleinste buitendiameter van het lusdeel ligt tussen 0,6 en 1,3 mm en de lengte van het haakdeel ligt tussen 0,3 en 1,5 mm.

3. Kunsthaar volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de lostrek- sterkte van het gehechte deel bij belasting in de langsrichting van het haarworteldeel van 100 tot 220 g bedraagt.

4. Werkwijze voor het vervaardigen van een kunsthaar voor haar-inplanting, gekenmerkt door een stadium voor het vormen van een lus door 20 het eenmaal wikkelen van de kunsthaar, bestaande uit een monofilament van een thermoplastisch kunsthars, rond een staafvormige mal, een stadium voor het vormen van een gehecht deel door het twijnen van een einde van het monofilament voor het vormen van een haakdeel rond een ander einde van het monofilament voor het vormen van het haarschachtdeel, het eenmaal 25 twijnen tot een S-vorm aan de voet van de lus, het tegelijk vasthouden van het monofilament voor het vormen van het haakdeel en het monofilament voor het vormen van het haarschachtdeel, met een steungereedschap waardoor de filamenten onder een bepaalde hoek met elkaar worden geplaatst, en een stadium voor het verhitten van het gehechte deel onder druk in een 30 verwarmingsgebied, dat een vlek vormt van een smelthechtverhitter voor het smelthechten en bevestigen van het monofilament voor het haakdeel aan het monofilament voor het haarschachtdeel, slechts in een gebied tussen twee punten waar de beide filamenten elkaar snijden.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk dat het mono- 35 filament van thermoplastische kunsthars wordt verkregen door het trekken van polyesterhars, polyetheenhars of polypropeenhars tot monofilament met een diameter van 0,06 tot 0,1 mm.

6. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk dat een elektrische weerstandsverhittingsinrichting wordt gebruikt als de verhittings- 8701030 - 11 - inrichting voor het smelthechten.

7. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk dat een hoog frequent verhittingsinrichting wordt gebruikt als de verhittings-inrichting.

8. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk dat een ultra- geluidsverhittingsinrichting wordt gebruikt als de verhittingsinrichting.

9. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk dat een aan- rakingsdeel van monofilament voor een haarworteldeel mét monofilament en voor een haakdeel wordt gedrukt/verhit bij een temperatuur tussen 10 180 en 26Q°C met een druk tussen 20 en 40 g, gedurende 0,1 tot 3,0 sec. 8701050 -^