NL8503174A

NL8503174A - Werkwijze ter bereiding van edelmetaal/zeolietkatalysatoren.

Info

Publication number: NL8503174A
Application number: NL8503174A
Authority: NL
Original assignee: Chevron Res
Priority date: 1984-11-19
Filing date: 1985-11-18
Publication date: 1986-06-16
Also published as: GB2166972B; CA1250275A; GB2166972A; US4556646A; GB8528262D0; JPS61125437A; CN85108492A; DE3541030A1; JPH0535019B2; CN1019551B; CN1071604A

Description

1 ' * ....... ' Η.O. 33.525

Werkwijze ter bereiding van edelmetaal/zeolietkatalysatoren.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op de bereiding van edel metaal zeolietkatalysatoren en in het bijzonder op een bereidingswerk-5 wijze, die een gelijkmatige verdeling van het edel metaal in de kataly-satordeeltjes voortbrengt.

Edel metaal bevattende zeolietkatalysatoren zijn reeds vele jaren in gebruik in de aardolie-industrie. Tot bijzondere toepassingen behoren dehydro-ringsluiting van alkanen (zie bijvoorbeeld het Amerikaanse oc-10 trooischrift 4.458.025) en hydrokraking.

Esso (thans Exxon), Union Oil Company of California en Union Carbide Corporation zijn alle aktief geweest in de ontwikkeling van edel metaal/zeolietkatalysatoren en sommige van hun ontwikkelingen zijn gegeven in de Amerikaanse octrooischriften 3.213.013, 3.326.818, 3.547.807, 15 3.547.808, 3.929.672, 3.963.644, 4.419.271 en 4.401.556.

Zeolieten van het Y-type, synthetische faujasieten zijn speciaal bekend als basis voor hydrokraakkatalysatoren. Zeoliet Y zelf is beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.130.007 en gemodificeerde uiterst stabiele zeolieten van het Y-type zijn o.a. beschreven in de 20 Amerikaanse octrooischriften 3.293.192, 3,449.070, het Britse octrooischrift 2.014.970 en Amerikaanse octrooiaanvrage 846.312, ingediend 28 oktober 1977. Deze gemodificeerde zeolieten van het Y-type zijn bekend als bijzonder bevredigend voor het hydrokraken van middenfrakties.

Hoewel sommige van de van de vroeger toegepaste hydrokraakkatalysa-25 toren van het zeoliettype alleen een zeoliet als katalysatorbasis bevatten, is het nu gewoon als katalysatorbasis (dat deel van de katalysator • anders dan het edel metaal) een zeoliet en als bindmiddel een anorganisch oxide te gebruiken. De meer gebruikelijke bindmiddelen zijn alumi-niumoxide, siliciumoxide, magnesiumoxide, zirkoonoxide, berylliumoxide, 30 titaanoxide en mengsels daarvan.

De bereiding van deze katalysatoren is in verschillende van de hiervoor vermelde octrooischriften beschreven alhoewel gewoonlijk in uitdrukkingen zoals "elk van de talrijke werkwijzen".

Het Franse octrooischrift 2.500.326 vat de bereidingswijze van deze 35 katalysatoren samen en beschrijft een techniek, waarbij de katalysatorbasis wordt gevormd en het edel metaal vervolgens door concurrerende ionenuitwisseling met een complex kation van een edel metaal en een concurrerend kation gekozen uit ten minste ammonium-, aardalkalimetaal- en zeldzame aardmetaalionen wordt ingevoerd. De katalysator wordt vervol-40 gens gewassen, gedroogd (en eventueel gecalcineerd), gekoeld en opnieuw ·' - - > v‘ λ -; /} 5 ^ 2 gehydrateerd vóór reductie en gebruik.

Amerikaans octrooischrift 4.252.688 beschrijft een alternatieve be-reidingstechniek, waarbij de katalysatorbasis wordt bereid en gecalcineerd, vervolgens met een oplossing van een edel metaalzout met een vo-5 lume identiek aan de waterabsorptiecapaciteit van de basis (poriën gevuld) wordt geïmpregneerd, gedroogd en opnieuw gecalcineerd. De katalysator kan vervolgens gereduceerd en gebruikt worden.

Het zou wenselijk zijn een werkwijze te ontwikkelen voor de bereiding van een edel metaal/zeoliet/oxidematrixkatalysator, die het minimum 10 aantal en complexheid van bereidingstrappen vereist, terwijl toch een katalysator geleverd wordt met een bevredigende metaalverdeling en een minimalisering van verlies van edel metaal.

Samenvatting van de uitvinding

Volgens een eerste aspékt verschaft de onderhavige uitvinding een 15 verbeterde werkwijze voor de bereiding van een katalysator, die een an-organisch-oxidecanponent, een zeolietcomponent en een edel me taal component bevat, welke werkwijze de trappen omvat van: (a) het vormen van een deeltjesvormige katalysatorbasis, die de anorga-nisch-oxideccmponent en de zeolietcomponent bevat, 20 (b) het impregneren van de katalysatorbasis met een impregneringsoplos- sing, die een oplosbaar zout van de edel metaal component bevat, en (c) het drogen en calcineren van de ge impregneerde katalysatorbasis, en waarbij de verbetering in deze werkwijze omvat: (a1) het gebruik als impregneringsoplossing bij trap (b) van een oplos-25 sing, die tevens een oplosbaar ammoniumzout bevat, en (b') het laten staan van de geïmpregneerde basis tussen de trappen (b) en (c) gedurende een voldoende tijd on in de gerede gecalcineerde katalysator een radiale verdeling van edel metaal voort te brengen, zodat de concentratie van edel metaal bij het midden van de kataly-30 sator ten minste ongeveer 30 gew.% van de concentratie bij de bui tenranden is en bij voorkeur ten minste ongeveer 80 gew.% van de concentratie bij de buitenranden.

Bij voorkeur is het anorganische oxide aluminiumoxide; is het zeoliet LZ-20; is het edel metaal palladium en is het oplosbare zout ervan 35 Pd(NH3)4(NC>3)2 en is het ammoniumzout ammoniumnitraat.

Andere metalen, edel of niet-edel, kunnen aan de zeolietcomponent, de anorganisch-oxideccmponent of beide worden toegevoegd.

Volgens een tweede aspekt verschaft de onderhavige uitvinding een verbeterde hydroverwerkingskatalysator bereid volgens de werkwijze van 40 de onderhavige uitvinding.

- '/ 7; 1 · 3 ' ^

Korte beschrijving van de tekening

De figuur laat de radiale verdeling van palladium in twee katalysatoren zien: één bereid volgens de werkwijze van de onderhavige uitvinding en de andere bereid volgens een vergelijkende werkwijze.

5

Gedetailleerde beschrijving van de uitvinding

In de onderhavige uitvinding zal de uitdrukking "edel metaal" één of meer metalen betekenen, gekozen uit de groep bestaande uit ruthenium, rhodium, palladium, osmium, iridium en platina; zal de uitdrukking "im-10 pregnering" de toevoeging betekenen aan een vaste stof van een volume oplossing, dat niet wezenlijk groter is dan dat, dat door de vaste stof kan worden geabsorbeerd en het laten absorberen van de oplossing door of op de vaste stof, gevolgd, zonder een tussentijdse wastrap, door het drogen van de oplossing op de vaste stof.

15 Bij de werkwijze van de onderhavige uitvinding wordt eerst een ka- talysatorbasis in nagenoeg de vorm, waarin zij bestand is cm te worden gebruikt, bereid, d.w.z. de zeolietccmponent zal een dergelijke behandeling ondergaan (zoals bijvoorbeeld ionenuitwisseling cm het natriumge-halte te verminderen, de-aluminering, stoombehandeling of andere derge-20 lijke stabilisatietechnieken, calcinering, enz.; zoals in de techniek wel békend zijn) en de katalysatorbasis, die de anorganisch-/oxideccmpo-nent en de zeolietccmponent bevat, zal gestoomd, gecalcineerd, enz. worden on de gewenste poriëngrootteverdeling, specifiek oppervlak en soortgelijke eigenschappen te bereiken. Deze bereiding kan worden uitgevoerd 25 volgens alle geschikte in de techniek bekend werkwijzen, zoals bijvoorbeeld uiteengezet in de hiervoor vermelde octrooischriften. De zeoliet-canponent, de anorganisch-/oxidecomponent of beide kunnen katalytische metalen, hetzij edel metalen hetzij niet-edelmetalen, daar aan toegevoegd tijdens de eerste trap volgens elke geschikte werkwijze, bevatten.

30 Bijvoorbeeld kan een metaalzout toegevoegd worden aan het zuur, dat gebruikt wordt voor het peptiseren van het anorganische oxide, wanneer die bereidingsmethode van de katalysatorbasis wordt gebruikt, kan het zeoliet aan een ionenuitwisseling met een metaalzoutoplossing worden onderworpen, enz. "Katalytische metalen", zoals deze uitdrukking hierin wordt 35 gebruikt, omvat bijzondere metalen van groep VIB of VIII, zoals wel bekend in de hydro-verwerkingstechniek. Nikkel en andere hydrogeneringsme-talen zijn bijzonder geschikt.

De anorganisch-/oxideccmponent van de katalysatorbasis zal in het algemeen aluminiumoxide, siliciumoxide, magnesiumoxide, zirkoonoxide, 40 berylliumoxide, titaanoxide of een mengsel van twee of meer daarvan 4 zijn. De voorkeur verdienen aluminiumoxide, siliciumoxide en mengsels daarvan, met inbegrip van amorfe aluminosilicaten.

De zeolietcomponent zal één van de in de hydroverwerkingstechniek bekende zeolieten zijn. Wanneer een hydrokraakkatalysator wordt bereid, 5 zal het zeoliet in het algemeen een zeoliet van het faujasiet- of Y-type zijn, in het bijzonder een gestabiliseerd zeoliet van het Y-type, Een zeoliet, dat bijzonder de voorkeur verdient, is het zeoliet van het Y-type verkocht door Union Carbide Corporation als LZ-20 zeoliet, dat een eenheidscelafmeting heeft van ongeveer 2,435 ran, een S1O2/AI2O3-10 verhouding groter dan 5,0, een specifiek oppervlak groter dan 500 në/g en een natriumgehalte van ongeveer 0,2 gew.%. LZ-20, dat in droge lucht tot ongeveer 1000°C stabiel is, kan in de katalysatorbasis worden gebruikt zonder verdere stabilisatie, zoals toegelicht in voorbeeld I.

De gewichtsverhouding van de anorganisch-/oxidecanponent tot de 15 zeolietcomponent ligt in het algemeen tussen 1:4 en 4:1, bij voorkeur tussen 1:2 en 2:1.

De katalysatorbasis, gereed voor impregnering, wordt vervolgens bij voorkeur gehydrateerd tot een vochtgehalte van 5 tot 20 gew.%, gewoonlijk 15 gew.%, cm warmteontwikkeling en zoutkristallisatie tijdens het 20 impregneren te verminderen.

De basis wordt vervolgens met het edel metaal geïmpregneerd door de toevoeging aan de katalysator van een zodanig volume oplossing, dat de katalysatorporiën zal vullen en met een zodanige concentratie edel metaal, dat het gewenste eindgehalte edelmetaal op de katalysator bereikt 25 wordt. Het volume van de oplossing dient niet groter te zijn dan het po-riënvullingsvolume, een volume, dat gemakkelijk experimenteel kan worden bepaald en in het algemeen 85 tot 100 %, bij voorkeur 90 tot 95 % van het poriënvolume is. De oplossing bevat een oplosbaar zout van het gewenste edel metaal, dat bij voorkeur palladium is. Het zout zal in het 30 algemeen een organisch aminecomplexzout van een anorganisch zuur zijn, zoals Pd(NH3)4(N03)4, Pd(NH3)4Cl2, Pd(en)2(N03)2 [en =1,2-diaminoethanol], enz. Desgewenst kunnen andere katalytische metalen gelijktijdig geïmpregneerd worden door de toevoeging van soortgelijke oplosbare zouten. De concentratie edel metaal zal gewoonlijk zodanig 35 zijn, dat een eindconcentratie in de katalysator bereikt wordt van 0,1 tot 5,0 gew.%, bij voorkeur 0,3 tot 2,0 gew.%, als gereduceerd metaal betrokken op de totale katalysator. Niet edel metalen kunnen desgewenst aanwezig zijn in dezelfde of hogere concentraties, bijvoorbeeld tot ongeveer 10 gew.%.

5 ' ~

De impregneringsoplossing bevat eveneens een oplosbaar ammonium-zout, gewoonlijk in een concentratie van ten minste 100 gew.% van de ionenuitwisselingscapaciteit van de zeolietccmponent van de katalysator-basis. Meer bij voorkeur is het zout aanwezig tot ten minste 150 %, in 5 het bijzonder 200 % van de ionenuitwisselingscapaciteit, maar aanzienlijk hogere zoutooncentraties, bijvoorbeeld boven 500 % van de ionenuitwisselingscapaciteit, worden niet wenselijk verondersteld. Een wezenlijk kenmerk van de ammoniumzouten, die geschikt zijn bij de werkwijze van de uitvinding, is, dat zij, na oplossing in een volume water dat niet het 10 poriënvolume van de deeltjesvormige katalysatorbasis overschrijdt, in staat moeten zijn aan ten minste 100 % en bij voorkeur 200 % van de kat-ionenuitwisselingscapaciteit van het zeolietgehalte van de basis te voldoen. Bovendien is het wenselijk, hoewel niet essentieel, dat de ammoniumzouten tot vluchtige produkten bij een temperatuur, die niet de tenpe-15 ratuur overschrijdt, die gebruikt wordt voor de eindcalcinering van de katalysator, ontleden. Tot representatieve ammoniumzouten, die bij de werkwijze van de onderhavige uitvinding kunnen worden gebruikt, behoren nitraten, carbonaten, waterstofcarbonaten en kleine carbonzuurzouten, zoals acetaten en formiaten. Bijzonder de voorkeur verdienende ammonium-20 zouten en salpeterzuur en azijnzuur en het meest de voorkeur verdient salpeterzuur. De geschiktheid van andere zouten, die speciale eigenschappen kunnen hebben bij een bijzondere bereidingsfaciliteit, kunnen gemakkelijk bepaald worden door bereiding van een kleine partij katalysator, gevolgd door visuele inspectie van het afgewerkte produkt op ra-25 diaal gelijkmatige kleur.

De oplossing zal een zodanige pH hebben, dat de zouten in oplossing blijven, gewoonlijk 8 tot 10, welke pH door toevoeging van basen, zoals ammoniak, kan worden ingesteld.

De feitelijke impregneringswerkwijze is gebruikelijk, bijvoorbeeld 30 zijn impregnering onder verminderde druk of het gebruik van een tuimel-menger geschikt.

Na impregnering dient de geïmpregneerde basis te warden bewaard voor het drogen gedurende een voldoende tijdsperiode voor het bereiken van een gelijkmatige verdeling van het edel metaal, d.w.z. gedurende een 35 voldoende tijd on in de gerede gecalcineerde katalysator een radiale verdeling van edel metaal voort te brengen, zodat de concentratie van edel metaal bij het midden van de katalysatordeeltjes in het algemeen ten minste 30 gew.% is van de concentratie bij de buitenranden, bij voorkeur ten minste 80 % en het meest bij voorkeur ten minste 90 % van 40 de concentratie bij de buitenranden. Voor een extrudaat van 2,5 mm, zal 6 dit gewoonlijk langer zijn dan 1 uur, in het bijzonder langer dan 2 uren. Het bewaren gedurende langere tijden is niet bijzonder schadelijk en tijden tot 24 uren of meer kunnen, indien doelmatig, gebruikt worden. Het is echter gewenst dat, wanneer de geïmpregneerde basis gedurende een 5 lange tijd moet worden bewaard, zij wordt opgesloten of in een atmosfeer met grote vochtigheid wordt bewaard, on overmatige en voortijdige droging te voorkomen. Een geschikte tijd voor een gegeven basis kan gemakkelijk door een deskundige met betrekking tot de onderhavige beschrijving worden bepaald, bijvoorbeeld door drogen bij verschillende tempera-10 turen na impregneren, het in secties verdelen van de katalysator en het meten van de verdeling van het edelmetaal.

Na de impregnering en het bewaren wordt de katalysator gedroogd en gecalcineerd, bij voorkeur onder zodanige omstandigheden, dat de een-heidscelafmeting van het zeoliet niet veranderd. Bijvoorbeeld kunnen de-15 ze omstandigheden het drogen tot 150°C gedurende ten hoogste 12 uren, gevolgd door calcineren bij 450 tot 600°C gedurende ten hoogste 4 uren omvatten. Het drogen en calcineren heeft bij voorkeur plaats onder stromende lucht on stoanconcentratie te minimaliseren.

De bereide katalysator kan vervolgens met waterstof, zoals in de 20 techniek gebruikelijk is, gereduceerd worden en in dienst worden gesteld. Op deze wijze bereide katalysatoren zijn economisch in hun bereiding zowel door vermijding van een groot aantal bereidingstrappen als voor 100 % gebruik (geen verlies) van het edel metaal. Zij laten ook een uiterst goede verdeling van het edel metaal in de katalysator zien.

25 De uitvinding zal specifiek door de volgende voorbeelden worden toegelicht.

Voorbeeld I

Een katalysatorbasis, die 60 gew.% LZ-20 zeoliet en 40 gew.% alumi-30 niumoxide bevat, werd op de volgende wijze bereid. Een mengsel van 200 g (watervrije basis) van zowel Catapal ® SB als Kaiser "substraatkwali-teit" gehydrateerde aluminiumoxiden werden gepeptiseerd met een oplossing van 16 ml geconcentreerd salpeterzuur in 400 ml gedestilleerd water, waarbij een homogeen gelatineus mengsel werd voortgebracht. 600 g 35 (watervrije basis) Linde LZ-20 zeoliet werden vervolgens in het alumini-umoxidemengsel gekneed en voldoende water (in totaal ongeveer 250 ml) werd toegevoegd voor de vorming van een pasta van extrudeerbare hoedanigheid. De aldus gevormde pasta werd geëxtrudeerd door een mondstuk met een diameter van 2,5 mm en het extrudaat werd gedurende 2 uren bij 230°C 40 gedroogd en gedurende 2 uren bij 600eC gecalcineerd. Zowel de droging

. ' I

7 als de calcinering werden uitgevoerd in droge lucht on de partiële druk van waterdamp, die de katalysator omgeeft, te verlagen. De gecalcineerde basis werd opnieuw gehydrateerd tot ongeveer 15 gew.% vocht door de basis een nacht in omgevingslucht te laten staan.

5 Een gedeelte van de katalysatorbasis werd met palladium op de vol gende wijze geïmpregneerd. Aan een hoeveelheid van de opnieuw gehydra-teerde basis in een klein vacuum-impregneringsapparaat werd een waterige impregneringsoplossing in een voldoende hoeveelheid toegevoegd cm 90 % van het waterporiënvolume van de opnieuw gehydrateerde basis te vullen. 10 De oplossing bevatte voldoende Pd (NH3} 4 (NO3) 2 cm een eindconcen-tratie van Pd van 0,5 gew.% (gereduceerd metaal met betrekking tot het totale katalysatorgewicht) en een hoeveelheid NH4NO3 equivalent aan 200 % van de ionenuitwisselingscapaciteit van de zeolietcomponent van de basis voort te brengen. Na voltooiing van de toevoeging van vloeistof 15 liet men de vochtige geïmpregneerde katalysator gedurende 2 uren bij kamertemperatuur staan. Vervolgens werd de katalysator bij 120° en 230°C gedroogd en bij 500°C gecalcineerd gedurende 2 uren bij elke temperatuur, een totaal van 6 uren.

20 Voorbeeld II (vergelijking)

Een katalysatorbasis, bereid zoals in voorbeeld I werd met palladium zoals in voorbeeld I geïmpregneerd met het verschil, dat geen NH4NO3 in de impregneringsoplossing aanwezig was. De katalysator werd zoals in voorbeeld I gedroogd en gecalcineerd.

25 Terwijl de samenstellingen van de katalysatoren van voorbeeld I en II in hoofdzaak identiek zijn, laat de figuur zien, dat de radiale verdeling van het palladium (geneten volgens elektronmicrcmonsteranalyse) in de twee katalysatoren zeer verschillend is. De getrokken lijnen laten zien, dat voor de katalysator van voorbeeld I de palladiumconcentratie 30 nagenoeg radiaal gelijkmatig is; terwijl de onderbroken lijn laat zien, dat voor de katalysator van voorbeeld II, zonder toegevoegd zout de palladiumconcentratie uiterst ongelijkmatig is, waarbij nagenoeg geen palladium meer dan 0,6 mm in de katalysatorbasis is gepenetreerd.

Wanneer katalysatoren met gelijkmatige en niet-gelijkmatige verde-35 lingen van palladium in gebruik vergeleken worden (bij het hydrokraken van een gedenitrificeerde vacuumgasolie), bleek, dat de katalysator met geen gelijkmatige palladiumverdeling een aanzienlijke verkooksing binnen de katalysatordeeltjes in de gebieden met een relatief laag palladiumge-halte vertoont, De katalysator met gelijkmatige palladiumverdeling laat 40 een dergelijke verkooksing niet zien.

8

Voorbeeld III (vergelijking)

Verpoederd LZ-20 zeoliet, van het type gebruikt bij de bereiding van de katalysatoren van voorbeelden I en II, heeft 1,0 gew.% palladium toegevoegd volgens de ionenuitwisseling van het suspensietype. Onder 5 toepassing van standaard preparatieve technieken wordt het met ionen uitgewisselde zeoliet verenigd met aluminiumoxidepoeder, dat 0,3 gew.% palladium en palladiumvrij aluminiumoxidebindmiddel bevat onder bereiding van een gerede katalysator, die 40 gew.% LZ-20 bevat en een totale palladiumbelading van 0,52 gew.% heeft. De palladiumverdeling in de ka-10 talysator is gelijkmatig, aangezien zij alleen afhangt van de menging van palladium bevattende vaste stoffen, maar de preparatieve techniek is ingewikkelder en onderhevig aan palladiumverliezen.

Monsters van de katalysatoren van voorbeelden I en III werden onderzocht volgens de extinctie-recirculatiehydrokraking van een gedeni-15 trificeerde vacuumgasolie (totale druk: 8,3 MPa, LHSV: 0,6 h”1 gasrecirculatie: 1160 Nl/1, omzetting per passage: 70 LV % 260°C, kataly- satortemperatuur: 297°C). De tabel laat de geen verliesrendementen zien als gewichtspercentage betrokken op verse toevoer (door gaschromatograaf gesimuleerde destillatie) en het chemische waterstofverbruik.

20 TABEL

Katalysator Voorbeeld I Voorbeeld III

geen verlies-rendementen gew.%, VT:

Ci - C4 8,0 7,5 25 C5 - 83°C 11,7 13,3 83°C - 127°C 26,3 28,7 127°C - 260°C 56,0 52,5 chemische H2, Nl/1 212 216 30

Een vergelijking van de twee gegevens geeft geen wezenlijk verschil aan tussen de katalysatoren van voorbeeld I en III in hun hydrokrakings-gedrag.

V. . - i *

Claims

1. Werkwijze voor de bereiding van een katalysator, die een anorga-nisch-/oxideccmponent, een zeolietccmponent en een edel-metaalccmponent 5 bevat, welke werkwijze de trappen omvat van: (a) het vormen van een deeltjesvormige katalysatorbasis, die de anorga-nisch-/oxidecomponent en de zeolietcanponent bevat, (b) het impregneren van de katalysatorbasis met een impregneringsoplos-sing, die een oplosbaar zout van de edel-metaaloomponent bevat en 10 (c) het drogen en calcineren van de geïmpregneerde katalysatorbasis, met het kenmerk, dat men (a*) als impregneringsoplossing bij trap (b) een oplossing gebruikt, die tevens een oplosbaar ammoniumzout bevat, en (b') de geïmpregneerde basis tussen de trappen (b) en (c) gedurende een 15 voldoende tijd laat staan om in de gerede gecalcineerde katalysator een zodanige radiale verdeling van edel metaal te verkrijgen, dat de concentratie van edel metaal bij het midden van de katalysator ten minste ongeveer 30 % van de concentratie bij de buitenranden van de katalysator is.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men als an- organisch-/oxideccmponent aluminiumoxide toepast.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat men een zeolietcanponent toepast, die een zeoliet van het Y-type bevat,

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de zeoliet-25 component LZ-20 zeoliet is.

5. Werkwijze volgens conclusies 1-4, met het kenmerk, dat men een gewichtsverhouding anorganisch-/oxideccmponent tot zeolietcemponent tussen 1:4 en 4:1 toepast.

6. Werkwijze volgens conclusies 1-5, met het kenmerk, dat men een 30 edel-me taal component toepast, die palladium bevat.

7. Werkwijze volgens conclusies 1-6, met het kenmerk, dat men als oplosbaar zout van de edel-me taal component een zout van het tetra(ammi-ne-)palladium(II)kation toepast.

8. Werkwijze volgens conclusies 1-7, met het kenmerk, dat men de 35 edel-metaalccmponent toepast in een hoeveelheid van 0,1 tot 5,0 gew.% van de katalysator.

9. Werkwijze volgens conclusies 1-8, met het kenmerk, dat men als ammoniumzout ammoniumnitraat toepast.

10. Werkwijze volgens conclusies 1-9, met het kenmerk, dat men een 40 zodanige radiale verdeling van het edel metaal verkrijgt, dat de concen- * * 10 tratie van edel metaal bij het midden van de katalysator ten minste ongeveer 80 % van de concentratie bij de buitenranden van de katalysator is.

11. Werkwijze volgens conclusies 1-10, met het kenmerk, dat men een 5 impregneringsoplossing toepast, die een hoeveelheid ammoniumzout bevat, equivalent aan ten minste 100 % van de ionenuitwisselingscapaciteit van de zeolietcomponent,

12. Werkwijze volgens conclusies 1-11, met het kenmerk, dat men de geïmpregneerde base gedurende ten minste 1 uur voor het drogen laten 10 staan.

13. Werkwijze volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat men de geïmpregneerde base gedurende ten minste 2 uren voor het drogen laat staan.

14. Werkwijze volgens conclusies 1-13, met het kenmerk, dat men de 15 katalysatorbasis voor het impregneren opnieuw hydrateert.

15. Werkwijze volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat men de herhydratering tot een vochtgehalte van ten minste 10 gew.% van de droge katalysatorbasis uitvoert.

16. Werkwijze volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat men de 20 herhydratering bereikt door in omgevingslucht te laten staan.

17. Werkwijze voor de bereiding van een katalysator, die aluminium-oxide, LZ-20 zeoliet en palladium bevat, welke werkwijze de trappen omvat van: (a) het vormen van een katalysatorbasis, die het aluminiumoxide en het 25 LZ-20 zeoliet bevat, (b) het impregneren van de katalysatorbasis met een impregneringsoplossing, die een zout van het tetra(ammine)palladium(II)ion bevat, en (c) het drogen en calcineren van de geïmpregneerde katalysatorbasis, met het kenmerk, dat men 30 (a') als impregneringsoplossing bij trap (b) een oplossing gebruikt, die tevens een oplosbaar ammoniumzout bevat en (b') de geïmpregneerde basis tussen de trappen (b) en (c) gedurende een voldoende tijd laat staan on in de gerede gecalcineerde katalysator een zodanige radiale verdeling van edel metaal verkrijgen, dat de concentra-35 tie van edel metaal bij het midden van de katalysator ten minste ongeveer 30 % van de concentratie bij de buitenranden van de katalysator is.

18. Werkwijze volgens conclusie 17, met het kenmerk, dat men een zodanige radiale verdeling van het edel metaal verkrijgt, dat de concen- 40 tratie van edel metaal bij het midden van de katalysator ten minste on- .. ' 1 11 1 geveer 80 % van de concentratie bij de buitenranden van de katalysator is.

19. Katalysator bereid volgens de werkwijze van conclusie 1.

20. Katalysator bereid volgens de werkwijze van conclusie 17. *****