NL8401237A

NL8401237A - Stelsel voor het opnieuw projecteren van door terugprojectie verkregen beelden.

Info

Publication number: NL8401237A
Application number: NL8401237A
Authority: NL
Original assignee: Elscint Ltd
Priority date: 1983-04-21
Filing date: 1984-04-17
Publication date: 1984-11-16
Also published as: IL71561A0; FR2544939A1; US4626991A; IL71561A; DE3414875C2; DE3414875A1; JPS6041168A; NL192321C; FR2544939B1; NL192321B

Description

N.0. 32416 1

Stelsel voor het opnieuw projecteren van door terugprojectie verkregen beelden.

De uitvinding heeft betrekking op computer-gegenereerde beelden en heeft meer in het bijzonder betrekking op een stelsel voor het opnieuw projecteren van deze beelden voor artefact correctie en andere doeleinden.

5 Door de ontwikkeling van x-straal berekende tomografie (computed tomography (=CT)) zijn scanners verkregen die een afname van gegevensverkrijging en beeldreconstructietijden en een toename van dichtheid en ruimtelijke resolutie vertonen. Deze verbeteringen zijn hoofdzakelijk verkregen door de toepassing van meer verfijnde stelsels van gegevens-10 verkrijging en van snellere beeldreconstruetiehardware. Een tweede middel om de beeldkwaliteit te vergroten is de nieuwe evaluatie geweest van veronderstellingen die destijds gemaakt zijn om de eerste generaties van CT scanners te bouwen en om correcties in het beeldreconstruc-tie-aigoritme in te voeren. Deze veronderstellingen zijn destijd ge-15 maakt opdat de door een feitelijke scanner verzamelde gegevens verenigbaar waren met theoretische reconstructie-algoritmen.

Een voorbeeld van deze technische veronderstellingen heeft te maken met het spectrum van de x-straalbron en met de energie afhankelijkheid van de verzwakkingscoëfficiënten van verschillende elementen van 20 het voorwerp dat onderzocht wordt. Een belangrijke in het verleden gebruikte veronderstelling voor het opwekken van beelden is dat de bron monochromatisch is of dat de energie afhankelijkheid van de verzwakkingscoëfficiënten voor alle elementen identiek is. Het is bekend dat er aan geen van beide voorwaarden voldaan wordt en dat dientengevolge 25 in de resulterende beelden artefacten die als polychromatische artefacten bekend zijn worden teweeg gebracht. De artefacten kunnen als komvormig en als negatieve flitsen (streaks) tussen scherpe voorwerpen, die hoge verzwakkingscoëfficiënten hebben, geïdentificeerd worden.

In de bekende techniek, zie bijvoorbeeld het Amerikaanse octrooi 30 4.217.641, wordt een iteratieve post-reconstructiewerkwijze gebruikt om het niveau van polychromatische artefacten te verminderen. Onder de be-kende-techniek beschrijvende publikaties die polychromatische artefact correctietechnieken beschrijven zijn: de Amerikaanse octrooischriften 4.222.104 en 4.223.384 evenals het artikel ”A Framework for Spectral 35 Artifact Corrections in X-ray Computed Tomography" van J. Peter Stone-strom et al., in IEEE Transactions on Biomedical Ingineering, Vol. MBE-28, nr. 2, februari 1981.

8401237 ,2.__________ I 1 % . i

De basis van deze bekende post-reconstructiecorrectiewerkwijzen is dat voorwerpen gevormd worden door twee bij benadering homogene componenten voor wat betreft de energie-afhankelijkheid van hun verzwak-kingscoëfficiënten. In biologische toepassingen zijn deze twee compo-5 nenten: been en zacht weefsel. Een initieel beeld wordt gereconstrueerd onder toepassing van eerste-orde polychromatische correcties voor het belangrijkste element, gewoonlijk zacht weefsel. Het initiële beeld wordt dan op een pixel-bij-pixel basis gesegmenteerd om benaderde beelden van de twee componenten op te wekken. De weglengten worden vervol-10 gens door de twee beelden onder toepassing van reprojectietechnieken berekend. Uitgaande van de reprojecties worden dan foutprojecties gevormd en toegevoegd aan de projectiegegevens die gebruikt worden om het initiële beeld te vormen. Uit de nieuwe projectiegegevens wordt vervolgens een tweede-ordebeeld gereconstrueerd. Wanneer het niveau van de 15 polychromatische correctie toereikend is, is vervolgens het algoritme voltooid. In het tegengestelde geval wordt de bovenvermelde procedure herhaald.

Het gebruik van nieuwe of reprojectie is niet beperkt tot polychromatische correctie-algoritmen. Het artikel "An Algorithm for the 20 Reduction of Metal Clip Artifacts in CT Reconstructions" van G.H. Glover en N.J. Pelc in "Medical Physics" Vol. 8, nr. 6, november 1981 beschrijft een werkwijze om de door metaalklemmen teweeg gebrachte artefacten te verwijderen door als deel van het algoritme daarvan reprojectie toe te passen. Het artikel "A Simple Computational Method for Redu-25 cing Streak Artifacts in CT Images", door G. Henrich in "Computed Tomography", Vol 4, 1981 beschrijft een algoritme dat gebruikt kan worden om flitsen, zoals die teweeg gebracht door gedeeltelijke volume-arte-facten, te verwijderen.

De in de bekende-techniek publikaties beschreven polychromati-30 sche-, metaalklem- en flits-artefact correctie-algoritmen zijn niet in de handel ingevoerd omdat de reprojectiestap buitengewoon veel tijd in beslag neemt. De bekende reprojectiemethoden waren te langzaam daar zij steunen op de inherente reprojectiestap die in de op algebraïsche technieken gebaseerde reconstructie-algoritmen opgenomen is. Het langzame 35 karakter van de bekende reprojectiesystemen en de beoogde oplossing daarvoor zijn benadrukt in een artikel "Algorithms for Fast Back- and Re-projection in Computed Tomography" van T.M. Peters in "IEEE Transactions on Nuclear Science" Vol. NS-28, nr. 4, augustus 1981. Het artikel beschrijft een methode waarin een gewijzigde terugprojector wordt ge-40 bruikt om nieuwe of reprojecties te verkrijgen. Het probleem bij dit 8401237 * Ί 3 systeem is dat de wijzigingen of modificaties de hardware van een te— rugprojector radicaal veranderen en dat het systeem derhalve niet voor commerciële doeleinden gemakkelijk toepasbaar is. Voor het systeem zijn middelen vereist om de normale gegevenstroom door de terugprojector om 5 te keren hetgeen in nieuwe projecties aan de normale ingang van de eenheid resulteert. Daarenboven zijn de resulterende nieuwe of reprojec-ties van slechte kwaliteit en zijn er gecompliceerde correcties nodig om hen bij een artefact correctie-algoritme toe te passen.

Dienovereenkomstig bestaat er sinds lange tijd behoefte aan snelle 10 reprojectietechnieken en apparatuur.

Volgens een voorkeursuitvoering van de uitvinding wordt een stelsel voor het opnieuw projecteren van door terugprojectie verkregen beelden verschaft, welk stelsel omvat - middelen om de door een persoon of voorwerp gaande straling om te 15 zetten in elektrische signalen die een functie zijn van de verzwakking in de baan van de straling door de persoon, - middelen om de signalen vooraf te verwerken, - middelen om de voorverwerkte signalen- te filteren, - middelen om de gefilterde voorverwerkte signalen terug te projecteren 20 teneinde gedigitiseerde beelden van de persoon te verkrijgen, en - middelen waaronder de terugprojectiemiddelen om het beeld van de persoon opnieuw te projecteren door het beeld naar de normale ingang van de terugprojector te voeren en door van de normale uitgang nieuwe projecties te verkrijgen.

25 Een kenmerk van de uitvinding is het toepassen van gereprojecteer- de waarden om polychromatische artefacten te corrigeren.

De vereiste polychromatische correct!ewerkwijze wordt gerealiseerd door het ongewijzigde terugprojectiestelsel als een nieuwe projector te gebruiken teneinde nieuwe projecties te verkrijgen in een met de terug-30 projectietijd vergelijkbare tijd waardoor de invoering van een in de handel geschikt polychromatisch correctiesysteem mogelijk wordt.

De uitvinding zal nader worden toegelicht met verwijzing naar de bijbehorende tekeningen, waarin: figuur 1 een blokschema geeft van een uitvoeringsvorm van een re-35 projectiestelsel dat toegepast wordt om polychromatische artefacten te corrigeren; figuur 2 een door een gedigitiseerd beeld lopende straal toont; en figuur 3 de drie mogelijke richtingen van de een rij van het gedi-40 gitiseerde beeld kruisende straal uit figuur 2 toont.

8401237 ï i 4

Het CT scanner stelsel 11 van figuur 1 heeft een werkstellage 12. De persoon wordt in de werkstellage 12 aan straling onderworpen en de straling wordt na de persoon te zijn doorlopen gedetecteerd. De gedetecteerde stralen worden behandeld in het blok 13 dat als FEE (Front 5 End Electronics) is aangeduid. De elektrische signalen worden vervolgens door de processor 14 voorverwerkt. De uitgangssignalen van 14 worden projecties genoemd. Het uitgangssignaal van 14 wordt via de correc-tie-eenheid 28 gevoerd. De eenheid voert een eerste-orde polychromati-sche correctie uit op de projecties teneinde het initiële beeld teweeg 10 te brengen.

Het uitgangssignaal van de correctie-eenheid 28 wordt aan het filter 16 toegevoerd. De gefilterde projecties worden door de terugprojec-tor 17 teruggeprojecteerd. De voor het sturen van de terugprojector gebruikte parameters worden verkregen van de constante generator 31. Het 15 uitgangssignaal van de terugprojector wordt in de vorm van een gedigi-tiseerd beeld in de matrix 18 ingevoerd. De matrix van gedigitiseerde gegevens wordt gebruikt om op de weergeefinrichting 19 beelden te verschaffen.

Er zijn middelen aangebracht om de terugprojector 17 te gebruiken 20 voor het opwekken van nieuwe projecties van de waarden in de matrix 18. Meer in het bijzonder zijn de rij- en kolomuitleesschakelingen 21 en 22 verbonden met de multiplexer 23 die op zijn beurt verbonden is met de ingang van de verwerkingseenheid 24. Deze verwerkingseenheid is in een voorkeursuitvoering ontworpen om tussen pixels of beeldelementen van 25 been of zacht weefsel te onderscheiden.

De uitgang van de eenheid 24 is via de schakelaar 26 verbonden met de terugprojector 17. In de normale mode van beeldreconstructie is de schakelaar 26 zodanig ingesteld dat de terugprojector 17 het uitgangssignaal van het filter 16 als zijn ingangssignaal gebruikt. In de re-30 projectiemode van het stelsel is de schakelaar 26 zodanig gesteld dat het ingangssignaal voor de terugprojector 17 door de uitgang van de eenheid 24 wordt verschaft.

De door de eenheden 21 en 22 verschafte rij- en kolomgegevens worden door de eenheid 17 "teruggeprojecteerd" waardoor er bij de schake-35 laar 27 nieuwe projecties ontstaan. De constante-generator 31 verschaft constanten die geschikt zijn voor het bedrijf met reprojectie door de terugprojector. De schakelaar 27 wordt verder gebruikt om in de normale bedrijfsmode van het stelsel het teruggeprojecteerde beeld aan de matrix 18 te voeren en om in de reprojectiebedrijfsmode van het stelsel 40 de nieuwe projecties aan de correctie-eenheid 28 te voeren.

8401237 * # & 5

In de vanaf de uitgang van de terugprojector 17 via de polychroma-tische foutcorrectie-eenheid 28 lopende terugkoppellus 30 worden poly-chromatische foutcorrecties aangebracht. In de polychromatische correc-tlemode wordt het uitgangssignaal van de terugkoppellus 28 gecombineerd 5 met het uitgangssignaal van de voorverwerkingseenheid 14 en vervolgens aan het filter 16 toegevoerd.

De opvolging van bewerkingen nodig voor de terugprojectie, repro-jectie en polychromatische correctie worden door de niet aangegeven stuureenheid gestuurd welke eenheid rechtstreeks voor de mode specifΙ-ΙΟ catie in de eenheden 23, 26, 27, 28 en 31 verantwoordelijk is.

Ten behoeve van een betere toelichting van het onderhavige stelsel wordt een korte beschrijving van de wiskunde van nieuwe of reprojectie gegeven.

Beschouw nu de functie f(x,y) die een reconstructie voorstelt van 15 de dwarsdoorsnede van een voorwerp en de weg gekenmerkt door (8,t) gegeven door: t * x cos (Θ) + y sin (θ) (1) waarin 20 1t1< c° |θ| < TT/ 2,0

Het voorwerp en de baan zijn in figuur 2 aangegeven.

Een monster van de reprojectie van f(x,y) langs de weg gekenmerkt door (ö,t), p(6,t) wordt gegeven door: 25 p(&,t) * ff f(x,y) & (t-x cos (ö)-y sin (0»dxdy (2) -ai waarin (z) een normale 6 functie is beschreven door:

CA

30 /i(z)g(z) dz « g(0) (3) -ar

De integratie in (2) gebeurt over stroken van breedte nul. Een strook van een breedte ongelijk aan nul kan in (2) opgenomen worden door de & functie te vervangen door een genormaliseerde dwarsdoorsnede 35 van de strook. De normalisatie waarborgt dat de integraal van de dwarsdoorsnede van de gewenste apertuurfunctie de eenheid is.

Het uitgangssignaal van een reconstructie-eenheid in een feitelijk stelsel is niet zoals (2) inhoudt. Het resultaat is in feite een bemonsterde representatie van de functie f(x,y). De discrete versie wordt 40 met f,f(i»j) aangeduid. Deze functie is eveneens In figuur 2 aangege- 8401237

• I

6 ven. De indices voor i en j liggen in het bereik [1,M]. Men kan gemak-kelijk aantonen dat f"(i»j) op de volgende wijze betrokken is op f"(i,j) - f(x,y) (4) 5 voor x = G_X + (i-0.5).D_G , (5) y = GJT - (j-0,5).D_G (6) waarin 10 D_G - G / M (7)

De variabelen G_X, G_Y, en G zijn in figuur 2 gedefinieerd.

Een benaderde waarde van e reprojectie, aangeduid met p'’(0,t), kan gevonden worden door (4) in (2) te vervangen en door de integralen te vervangen door sommaties. Het resultaat is 15

Μ M

p"(e,t) =£ Z w(i,j; e,t). f"(i,j (8) i=l j*l

De functie w(i,jj 0,t) is de afstand door de monsterwaarden van f"(i,j) voor de door de parameterbetrekking (0,t) gegeven lijn. Fi-20 guur 2 geeft een situatie aan waarin de waarden van w(;) onderscheiden kunnen worden. Het is gemakkelijk om stroken met een breedte ongelijk aan nul in w(;) op te nemen. Bevredigende reprojecties en dientengevolge bevredigende polychromatische correcties zijn echter verkregen bij toepassing van stroken van nul breedte.

25 Beschouw nu het opwekken van een reprojectiewaarde p*'(0,t) voor het geval van |e| < *r/ 4,0 (9)

Beschouw nu de doorsnijding van de straal met de j-de rij van het beeld. Neem nu aan dat de straal tussen de middens van de pixels 30 f"(i,j) en f"(i+l,j) doorgaat. Als gevolg van (9) kunnen alleen w(i,j; 0,t) en w(i+l,j; 0,t) ongelijk aan nul zijn. Er zijn drie gevallen voor de twee waarden van w(;). Deze gevallen zijn in figuur 3 aangegeven. Nu zullen de waarden van deze twee weegfunctiemonsters in elk van de drie gevallen afgeleid worden* 35 Vul eerst voor x in (1) in: x = (t - y sin(0)> / cos(O) (10)

De waarde van y in (10) kan bepaald worden door (6) voor de beken-) de waarde van j te evalueren.

Substitueer (10) nu in (5) en los voor i op. Het resultaat is 40 i'' = (t/cos(0)-y tan(Θ)-G_X+0,5 D_G)/D_G (11) 8401237 7

De variabele I'' wordt in plaats van 'i' gebruikt teneinde aan te geven dat er een continu coördinatenstelsel wordt gebruikt in plaats van een door de index i te kennen gegeven integer coördinatenstelsel. De twee pixels of beeldelementen die bijdragen aan de reprojectie 5 voor de straal en van de j-de rij liggen bij de indices 'i' en i+1, waarin 'i' gegeven is door: i-Vi’V (12) en \x/ het grootste gehele getal is kleiner dan of gelijk aan x. Definieer nu de variabele 1 bf gelijk aan (zie figuur 3): 10 b = i" - i (13)

Laat ’a’ de coördinaat zijn van het uittreepunt van de straal bij de bodem van de rij* Gemakkelijk kan aangetoond worden dat dit gegeven wordt door: a - h + 0,5 tao(e) (14) 15 Laat 'a2* de coördinaat zijn waarin de straal de bovenzijde van de rij binnengaat. Dit wordt gegeven door: a2» b - 0,5 tan(O) (15)

Het is duidelijk dat de drie in figuur 3 aangegeven gevallen beschreven kunnen worden door 'a' en 'a2’ te gebruiken. De resultaten zijn: 20 geval I : a < 0,5 en a2 < 0,5 (16a) geval 11(a): a > 0,5 en a2 < 0,5 , Θ > 0,0 (16b) geval 11(b): a <0,5 en a2 > 0,5 , Θ <0,0 (16c) geval III : a ^ 0,5 en a2 y 0,5 (16d)

De bijdrage aan de reprojectie langs de straal gekenmerkt door (&,t) door de j-de rij wordt gegeven door: P”(e,t;j) » w(i,j; ©,t).f'*(i,j) + w(i+l,j; 0,t).f'r(i+l,j) (19) 40 waarin 'j’ in (19) de bijdrage van de j-de rij aan de reprojectie 8401237 » 8 aangeeft.

Voor een enkelvoudige straal wordt een werkwijze aangegeven om de reprojectie te berekenen langs de straal die aan (9) voldoet. De procedure is als volgt: 5 1. lus (loop) door alle M rijen in het beeld; 2. bereken de 7 waarde van een rij onder toepassing van (6); 3. bereken de doorsnijding van de straal met de rij onder toepassing van (11); 4. vindt i, b, a en a2 onder toepassing van (12), (13), (14) en (15); 10 5. bepaal in welk geval de straal valt onder toepassing van (16); 6. bereken voor de specifieke gevallen de gewichten onder toepassing van (17) en (18); 7. update het reprojectiemonster onder toepassing van (19); en 8. ga naar 1 wanneer er meer rijen verwerkt moeten worden.

15 Bij een feitelijk reprojectiestelsel zijn alle monsters van een reprojectie vereist· In theorie kan men juist de boven beschreven werkwijze voor elk monster in de reprojectie gebruiken. Deze procedure maakt echter geen gebruik van de inherente gelijkheid tussen de repro-jectiemonsters. De boven gegeven werkwijze kan uitgestrekt worden voor 20 de gelijktijdige berekening van alle monsters. Neem aan dat er N monsters van een reprojectie onder een hoek Θ nodig zijn. Neem eveneens aan dat het voorwerp in een cirkel met straal R is opgenomen. De discrete monsters van de reprojectie kunnen gegeven worden door: ρ"(θ,1) = p"(e,t(l)) (20) 25 voor

1 = 1,2,...,N

t(l) = -R + (1-0,5).D_T (21) waarin D_T = 2,0. R / N (22) 30 Neem aan dat i'' berekend is voor een bepaalde waarde van '1 *.

Noem deze waarde i”(l). Uit de vergelijkingen (11) en (21) blijkt dat: r’d+l) - i"(l) +DZT' (23) waarin 35 D_T‘ - DJT / cos(e) / D_G (24)

Neem nu aan dat i"(l) berekend is geweest voor de j-de rij. Deze waarde wordt met i''(l,j) aangeduid. Men kan aantonen uit (6) en (11) dat i,r(l,j) en i,f(l,j+l) onderling betrokken zijn als volgt: iM(l.j+l) - i"(l»J) + tan(O) (25) 40 Een werkwijze die alle monsters in een reprojectie gelijktijdig 8401237 * 9 .φ.

berekent kan nu gepresenteerd worden: 1. stel alle monsters in de reprojectie vooraf op nul; 2. bereken cos(e), sin(6) en tan(&); 3. bepaal D_T’ met behulp van (24); 5 4. bereken i”(l>l) onder toepassing van (6), (11) en (21); 5. lus door alle rijen in het beeld; 6. lus door alle reprojectiemonsters; 7. vindt b, a en a2 onder toepassing van (13), (14) en (15); 8. bepaalde de gewichten onder toepassing van (16), (17) en (18); 10 9. update het projectiemonster met behulp van (19); 10. update i’’ onder toepassing van (23); 11. ga naar 6. wanneer er meer reprojectiemonsters zijn; 12. update it( onder toepassing van (25); en 13. ga naar 5. wanneer er meer rijen in het beeld zijn.

15 Een normale terugprojector werkt door een waarde van een gefilter de projectie op alle pixels voor een resulterend beeld te smeren. De terugprojector wordt bepaald door de index van de gefilterde projectie die aan een van de vier hoekpixels in het beeld bijdraagt. Aan de terugprojector worden eveneens incrementen gegeven van de indices in de 20 gefilterde projectie voor de pixels in de rij- en kolom-grenzend aan de hoekpixel. Vanuit deze drie constanten is de terugprojector in staat cm door eenvoudige optelling de indices van alle pixels voor een gegeven gefilterde projectie te berekenen. Terugprojectoren zijn in het algemeen zodanig ontworpen dat het aantal projecties, het aantal monsters 25 per projectie, het aantal pixels in een rij en een kolom van het beeld, en de fysieke afmeting van het beeld variabelen kunnen zijn. Op deze Λ wijze wordt een flexibele co-processor gebruikt om de door de terugprojector vereiste constanten te genereren.

De boven gegeven beschrijving van een terugprojector is recht-30 streeks van toepassing op een evenwijdige terugprojectie-eenheid. Bij een juiste keuze van constanten kan eveneens een waaier-bundelterugpro-jector als een evenwijdige terugprojector gebruikt worden.

Men kan begrijpen dat de boven gegeven reprojectiewerkwijze ingevoerd kan worden door de M rijen van het beeld als "projecties" terug 35 te projecteren die elk M monsters bevatten hetgeen resulteert in een gereconstrueerd "beeld" met afmeting Nxl dat de reprojectie voorstelt. Het increment tussen monsterwaarden in een rij van het resulterende “beeld" bedraagt D__T’. Daar er slechts êên rij in het "beeld" is, is het kolomincrement niet nodig voor de terugprojector. De beginwaarde 40 van i*' voor elke "projectie" kan gevonden worden onder toepassing van 8401237 Λ 10 (11). De co-processor van de terugprojector kan gebruikt worden om D T' en i" te genereren waardoor het mogelijk is voor de terugprojector om reprojecties te genereren.

De enige afwijking van de boven gegeven werkwijze ten opzichte van 5 een exacte terugprojectoruitvoering is de in de stappen 7. en 8. ingesloten interpolatie. Een feitelijke terugprojector maakt gewoonlijk gebruik van een nul- of eerste-orde interpolatie tussen de twee projec-tiewaarden wanneer een straal tussen projectiemonsterwaarden passeert. De boven gegeven werkwijze houdt in feite in dat een twee-dimensie in-10 terpolatiebewerking nodig is. De twee variabelen in dit interpolatie-schema zijn de afstand tussen de straaldoorgang en het linker monster b en de hoek van doorsnijding Θ. Het is gemakkelijk in te zien dat een feitelijke terugprojector gewijzigd kan worden voor de opname van dit nieuwe nauwkeurige interpolatieschema.

15 Neem nu aan dat de voorwerpfunctie langs een rij in een beeld een langzaam variërende functie is. Dan zal tot een eerste-orde benadering, een nul- of eerste-orde interpolatie tussen de twee monsters, die een straal passeert, toereikend zijn. Wanneer deze aanname gemaakt wordt dan is de boven gegeven werkwijze, waarbij 7. en 8. vervangen zijn door 20 lineaire interpolatie, een beschrijving van een feitelijke terugprojector. Opgemerkt wordt dat de resulterende reprojecties door bekende factoren op schaal gebracht zijn.

Keren we nu terug tot de in (9) weergegeven aanname. Deze aanname was nodig opdat een straal tenminste twee monsters in een rij passeert 25 of kruist. De boven gegeven werkwijze werkt alleen voor waarden van Θ die aan deze aanname voldoen. Voor waarden van Θ, die niet in dit bereik vallen, zijn de aan de terugprojector gegeven "projecties" niet de rijen van het beeld maar de kolommen van het beeld.

Bij het berekenen dus van reprojecties voor veel hoeken moet men 30 de waarden van Θ in twee categoriën verdelen. I: die waarden van Θ die voldoen aan (9), en II: die waarden van β die niet aan (9) voldoen.

Een universele reprojectie opwekkingswerkwijze kan nu gepresenteerd worden: 35 1. gebruik de normale reprojectiewerkwijze voor categorie I; 2. draai het beeld over 90 graden; 3. gebruik de normale reprojectiewerkwijze voor categorie II.

Dit stelsel maakt het aan een ongewijzigde te gebruiken terugprojector mogelijk om nieuwe of reprojecties te verkrijgen. Het voordeel 40 van dit stelsel is dat op voordelige wijze gebruik wordt gemaakt van 8401237 11 het feit dat terugprojectoren ontworpen zijn om het parallellisme in het terugprojectie-algoritme te benutten. Derhalve wordt de voor het verkrijgen van nieuwe projecties vereiste tijd aanzienlijk verminderd zodat dit stelsel voor klinisch uitvoerbare artefactcorrectie gebruikt 5 kan worden.

Terwijl de principes van de uitvinding in samenhang met specifieke werkwijzen en inrichtingen zijn toegelicht zal het duidelijk zijn dat deze beschrijving slechts bij wijze van voorbeeld is beschreven. Vele wijzigingen kunnen aan het uitvoeringsvoorbeeld worden gegeven zonder 10 buiten het kader van de uitvinding te treden.

8401237

Claims

1. Stelsel voor het opnieuw projecteren van door terugprojectie verkregen beelden voorzien van middelen voor het omzetten van door een persoon gaande straling in elektrische signalen die de verzwakking in 5 de baan van de straling door de persoon voorstellen, middelen voor het voorverwerken van de signalen, middelen voor het filteren van de voorverwerkte signalen, middelen voor het terugprojecteren van de gefilterde voorverwerkte signalen om een beeld van de persoon te verschaffen, en middelen waaronder de terugprojectiemiddelen voor het opnieuw pro- 10 jecteren van het beeld van de persoon door het beeld aan de normale ingang van de terugprojector te voeren en door nieuwe projecties van de normale uitgang af te nemen.

2. Stelsel volgens conclusie 1 voorzien van middelen voor het corrigeren van polychromatische artefacten.

3. Stelsel volgens conclusie 1 voorzien van middelen voor het cor rigeren van op metaalklemmen betrokken artefacten.

4. Stelsel volgens conclusie 1 voorzien van middelen voor het corrigeren van snelle-bewegings (streak) artefacten.

5. Stelsel volgens conclusie 1 voorzien van middelen om een waai- 20 er-bundel terugprojector te gebruiken.

6. Stelsel volgens conclusie 2 voorzien van middelen om een waai-er-bundel terugprojector te gebruiken.

7. Stelsel volgens conclusie 3 voorzien van middelen om een waai-er-bundel terugprojector te gebruiken.

25 S. Stelsel volgens conclusie 4 voorzien van middelen om een waai- er-bundel terugprojector te gebruiken.

9. Werkwijze voor het opnieuw projecteren van een beeld onder toepassing van een terugprojector, welke werkwijze omvat de stappen van het overdragen van beeldgegevens aan de ingang van de terugprojector, 30 het toevoeren van reprojectieconstanten aan de terugprojector teneinde de terugprojector nieuwe projecties te doen opwekken, en het verkrijgen van de nieuwe projecties aan de uitgang van de terugprojector.

10. Werkwijze volgens conclusie 9 omvattende de stappen van het overdragen van of de rijen of de kolommen van het beeld als projecties 35 aan de ingang van de terugprojector, het opdragen aan de terugprojector om een uitgangsbeeld met slechts één rij te reconstrueren, het aanbrengen van incrementen tussen monsterwaarden van de ene rij in het uitgangssignaal van de terugprojector, welke incrementen betrokken zijn op de afstand tussen monsters en de hoek van de monsters in de nieuwe pro- 40 jectie, en het aanbrengen van beginrijwaarden betrokken op de hoek van 8401237 de monsters van de nieuwe projectie en de richting van het beeld.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, waarin rijen worden overgedragen wanneer de hoek van de monsters van de nieuwe projectie een absolute waarde tussen nul en 45 graden hebben, en waarin kolommen worden 5 overgedragen wanneer de hoek van de monsters van de nieuwe projectie andere hoekwaarden heeft. *****£**& 8401237