NL8202845A

NL8202845A - Polycarbonaatmassa met permanente geleidbaarheid en de gevormde voortbrengselen, die geheel of ten dele uit deze polycarbonaatmassa bestaan.

Info

Publication number: NL8202845A
Application number: NL8202845A
Authority: NL
Original assignee: Gen Electric
Priority date: 1982-07-14
Filing date: 1982-07-14
Publication date: 1984-02-01
Also published as: DE3363051D1; EP0105090B1; JPS5978255A; EP0105090A1

Description

* ». - «

V

%

Reg. nr. 117.104/W/RR

Polycarbonaatmassa met permanente geleidbaarheid en de gevormde voortbrengselen, die geheel of ten dele uit deze polycarbonaatmassa bestaan.

De uitvinding heeft betrekking op een polycarbonaatmassa met permanente geleidbaarheid.

Voor bepaalde toepassingen, zoals voor op kapaci- teit gebaseerde VHD videoplaten en voor produkten met permanente 5 antistatische eigenschappen, moeten de polycarbonaatmassa's een permanente geleidbaarheid hebben, met name een oppervlakte en 3 6 volume soortelijke weerstand van 10 -10 Ω.cm voor permanent antistatische produkten en een oppervlakte soortelijke weerstand van minder dan 200 Ω/vierkant of een volume soortelijke weerstand 10 van minder dan 20 Ω.αη voor op kapaciteit gebaseerde VHD videoplaten.

Polycarbonaatmassa's met permanente geleidbaarheid worden verkregen door daarin roet op te nemen. Het opnemen van roet in polycarbonaatmassa's resulteert bij verwerken van de 15 massa's, Bijvoorbeeld door extruderen, in een sterke degradatie van het polycarbonaat, wanneer het roet in hoeveelheden van 2% of meer aanwezig is. Door deze degradatie gaat de mechanische integriteit van de polycarbonaatmassa verloren, waardoor ze niet langer geschikt is voor toepassing.

20 Met de uitvinding wordt Beoogd een polycarbonaat massa met permanente geleidbaarheid te verschaffen, die bij verwerken niet of slechts weinig degradeert. De polycarbonaat massa volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat de polycarbonaatmassa roet, een of meer van de volgende toeslagstoffen: een fosfiet, 25 een weekmaker of een polysiloxaan en een aromatische polycarbonaat-hars bevat.

Een geschikte polycarbonaatmassa volgens de uitvinding bevat 2-30 gewichtsdelen roet en 0,3-3 gewichtsdelen fosfiet per 100 gewichtsdelen van de massa.

30 Een andere geschikte polycarbonaatmassa volgens de uitvinding bevat 2-30 gewichtsdelen roet en 0,3-5 gewichtsdelen polysiloxaan per 100 gewichtsdelen van de massa.

8202845 s - 2 - r' v

Het opnemen van roet resulteert in een stijging van de viskositeit en derhalve in een vermindering van de verwerk-baarheid van de polycarbonaatmassa. De vloeibaarheid van roet-bevattende polycarbonaatmassa's kan verbeterd worden door daarin 5 weekmaker op te nemen. Doordat door de weekmaker het dispergeren van het roet in de polycarbonaatmassa wordt verbeterd, resulteert het opnemen van een weekmaker tevens in een verbetering van de werking van het roet, dat wil zeggen van de geleidbaarheid van de polycarbonaatmassa.

jO De weekmaker kan in de polycarbonaatmassa's worden opgenomen in een hoeveelheid van 0,5-20 gewichtsdelen per 100 gewichtsdelen polycarbonaatmassa.

De aromatische polycarbonaatharsen, die in de massa’s volgens de uitvinding wordt toegepast, zijn homopolymeren 15 en copolymeren, die worden bereid door reaktie van een dihydrisch fenol met een carbonaatvoorloper. De dihydrische fenolen, die toegepast kunnen worden, zijn bisfenolen zoals bis(4-hydroxyfenyl)-methaan, 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan (bisfenol A), 2,2-bis(4-hydroxy-3-methylfenyl)propaan, 4,4-bis(4-hydroxyfenyl)heptaan, 20 2,2-bis(4-hydroxy-3,5-dichloorfenyl)propaan, 2,2-bis(4-hydroxy- 3,5-dibroomfenyl)propaan; dihydrische fenolethers zoals bis(4-hydroxyfenyl)ether, bis(3,5-dichloor-4-hydroxyfenyl)ether; di-hydroocydifenylen zoals p,p'-dihydroxydifenyl, 3,3'-dichloor-4,4T-dihydroxydifenyl; dihydroxyarylsulfonen zoals bis(4-hydroxyfenyl)-25 sulfon, Bis(3,5-dimethyl-4-hydroxyfenyl)sulfon; dihydroxybezenen, resorcinol, hydrochinon; door halogeen en alkyl gesubstitueerde dihydroxybenzenen zoals 1,4-dihydroxy-2,5-dichloorbenzeen, 1,4-dihydroxy-\3-methylbenzeen en dihydroxydifenylsulfoxyden zoals bis(4~hydroxyfenyl)sulfonxyde, bis(3,5-dibroom-4-hydroxyfenyl)-30 sulfoxyde. Een verscheidenheid van andere dihydrische fenolen kan eveneens worden toegepast voor de bereiding van de carbonaat-polymeren. Deze worden bijvoorbeeld vermeld in Amerikaanse octrooi-schrifen 2.999.835, 3.028.365 en 3.153.008. Ook geschikt voor de bereiding van de aromatische carbonaatpolymeren zijn copolymeren, 35 bereid uit een van de hiervoor genoemde dihydrische fenolen 8202845 * * \ - 3 - gecopolymeriseerd met halogeen bevattende dihydrische fenolen zoals 2,2-bis(3,5-dichloor-4-hydroxyfenyl)propaan, 2,2-bis(3,5-dibroom-4-hydroxyfenyl)propaan, enz. Het is natuurlijk mogelijk twee of meer verschillende dihydrische fenolen toe te passen 5 of een copolymeer van een dihydrisch fenol met een glycol of met een polyester met hydroxyl of zuur eindgroepen, of met een dibasisch zuur in geval een copolymeer en niet een homopolymeer gewenst is voor toepassing in de bereiding van de aromatische carbonaatpolymeren volgens de uitvinding. Ook kunnen mengsels 10 van de hiervoorgenoemde stoffen worden toegepast voor het be reiden van het aromatisch polycarbonaathars.

De carbonaatvoorloper kan een carbonylhalogenide, een carbonaatester of een halogeenformiaat zijn. De carbonyl-halogeniden, die toegepast kunnen worden, zijn carbonylbromide, 15 carbonylchloride en mengsels daarvan. Typische carbonaatesters, die toegepast kunnen worden, zijn difenylcarbonaat, di-(halogeen-fenyl)carbonaten zoals di-(chloorfenyl)carbonaat, di-(broomfenyl)-carbonaat, di-(trichloorfenyl)carbonaat, di-(tribroomfenyl)car-bonaat; di-(alkylfenyl)carbonaten zoals di-(tolyl)carbonaat; 20 di-(naftyl)carbonaat, di-(chloornaftyl)carbonaat of mengsels daarvan. De halogeenformiaten, die toegepast kunnen worden, zijn Bis-halogeenformiaten van dihydrische fenolen (bischloorformiaten van hydrochinon, enz.) of van glycolen (bishalogeenformiaten van ethyleenglycol, neopentylglycol, polyethyleenglycol, enz.). Andere 25 carbonaatvoorlopers zijn aan deskundigen bekend. De voorkeur wordt gegeven aan carbonylchloride (fosgeen).

Ook geschikt zijn de polymere produkten van een polyhydrisch fenol, een dicarbonzuur en koolzuur. Deze worden Beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.169.121.

30 De aromatische carbonaatpolymeren volgens de uit vinding kunnen worden bereid onder toepassing van een molekuulge-wichtregelaar, een zuuracceptor en een katalysator. De molekuulge-wichtsregulatoren, die toegepast kunnen worden, omvatten fenol, cyclohexanol, methanol, para-t-Butylfenol, para-broomfenol, enz.

35 Bij voorkeur wordt als molekuulgewichtregelaar toegepast para-t- 8202845 - 4 - . . ί butylfenol.

Een geschikte zuuracceptor kan een organische of een anorganische zuuracceptor zijn. Een geschikte organische zuuracceptor is een tertiair amine zoals pyridine, triethylamine, di-5 methylaniline, tributylamine, enz. De organische zuuracceptor kan een hydroxyde, een carbonaat, een bicarbonaat of een fosfaat van een alkali of aardalkalimetaal zijn.

Ook andere stoffen kunnen met het aromatisch carbo-naatpolymeer worden gemengd, zoals vormlosmiddelen, versterkende 10 vulstoffen en dergelijke.

Het roet voor de polycarbonaatmassa's volgens de uitvinding kan ieder roet zijn, dat in de kunststofindustrie wordt toegepast voor het elektrisch geleidend maken van kunststoffen; zie hiervoor bijvoorbeeld Kirk Othmer, Encyclopedia of Chemical 15 Technology, derde uitgave, vol 18, blz. 784-788.

Bijzonder geschikte fosfieten voor opnemen in de polycarbonaatmassa’s volgens de uitvinding zijn de fosfieten met de formule la van het formuleblad, waarin de groepen Rj, die gelijk of verschillend kunnen zijn, elk een alkyl, aryl of aralkyl-20 groep voorstellen of twee der groepen Rj tezamen een ringstruktuur voorstellen.

Voorbeelden van dergelijke fosfieten zijn (di-de-cyl)fenylfosfiet, tris(nonylfenyl)fosfiet en tris(di-t-butylfenyl)-fosfiet, 25 Voorbeelden van fosfieten, waarin twee der groepen

Rj een ringstruktuur voorstellen, zijn de fosfieten met de formule lb van het formuleblad, waarin Rj de hiervoorgegeven betekenissen heeft.

Het is verrassend, dat door opnemen van fosfiet in 30 de hiervoorvermelde hoeveelheden de stabiliteit van roetbevattende polycarbonaatmassa’s wordt verbeterd. Fosfieten verminderen namelijk in de volgens de uitvinding toegepaste hoeveelheden, wanneer geen roet aanwezig is de stabiliteit van polycarbonaten zonder roet, zoals blijkt uit tabel A.

35 8202845 - 5 - ppr .........

c i

Tabel A

Stabiliteit van polycarbonaat 20nder roet in aanwezigheid van tris(nopylfenyl)fosfiet (TKNP) 5

Monster ΓΤΝΡΡ ETf1 ΠΤΊ MV 1*0' (2TI MIS (7Γ __(Pa. s)__(Pa. s)__(%) 10 1 - 561 532 5,2 2 0,1 % 5^2 52k 3,1* 3 0,3 % 1*70 1*1*0 6,2 15 h 0,6 % 317 255 19,5 5 1,0 % 2k0 156 35,1 I_^^^^_i.

20 (1) Smeltviskositeit gemeten op Göttfert Rheograph 2000 bij 300° C/1500 sec”^; 7 minuten verblijftijd.

(2) Smeltviskositeit gemeten op Göttfert Rheograph 2000 bij 25 300° C/1500 sec"" ; 1*0 minuten verblijftijd.

(3) Smeltinstabiliteit :‘ (1) - (2) / (l)jx 100 %

Het effekt van opnemen van fosfiet op de stabili-30 teit van ‘ roetbevattende polycarbonaatmassa blijkt uit figuur 1 en de tabellen B en C, die gedetailleerd zijn toegelicht in de voorbeelden.

In figuur 1 is op de 'vertikale as afgezet het mole-kuulgevïcht van vooraf gedroogd polycarbonaat met 18 % roet, 35 dat bij 260° C en 90 omwentelingen per minuut geëxtrudeerd is 8202845 - 6 - i ψ uit een Leistritz extrusieinrichting met enkele schroef; op de horizontale as is het gewichtspercentage in het polycarbonaat opgenomen di-decyl-fenylfosfiet afgezet. Het molekuulgewicht van op dezelfde wijze geëxtrudeerd polycarbonaat zonder roet en di-5 decyl-fenylfosfiet is 21.900. Uit deze figuur blijkt, dat het molekuulgewicht hoger is, dus minder degradatie is opgetreden, naarmate meer di-decyl-fenylfosfiet in het polycarbonaat is opgenomen. Hetzelfde effekt blijkt uit de tabellen B en C, die betrekking hebben op een extrudaat uit dezelfde inrichting, 10 echter nu bij 240 °C, waarbij naast di-decyl-fenylfosfiet ook tris(nonylfenyl)-fosfiet en tris(2,4-di-t-butylfenyl)fosfiet zijn onderzocht, welke fosfieten eveneens de stabiliteit van het roetbevattende polycarbonaat blijken te verbeteren.

Het fosfiet kan worden toegevoegd aan het mengsel 15 van polycarbonaat en roet voor het extruderen of het roet kan behandeld worden met het fosfiet voordat dit met het polycarbonaat wordt gemengd.

8202845 - 7 - r *? -j.

<D d

ft S <0 <U

5 Sl« 2 -S

ra ^ otAOOOOOO

o <U> ι-|>-1ΛΙΓ\ΙΛΐηΐΑ1Λ <U

'^'ÖCÜÖ ^ v/V^V/vO ft G ö ft s 2 cö ft ft a 1> ft o co op ö ft ^ +» • H ft -6¾. 2

0) cö — S

rt ft p M O ^ £ •H ra co ^ ^ N G CÖ 00 00 t- ON -ft !>- *- ü 0 0 £_, «ΛΛΛΛΛΛ is bo ft opocoomovocoon <u

G ·Η ft PQ CU CM CU r- CU *H

3 (aq ca -g CÖ Π

1¾ <D

ö a i u .5 —_a.———--- H (u ^OOOOOOOO CU 'Ö m lpv oooooooo ft ft

H ^_-O\lAVDLf\O00t-0\ H

(1) ......·« Tï Tj

m fei-j-u-Nt-vocovoch <u S

bO gCVlT-T-T-t-t-T-t- O CU

ft - .....— --------- . ft 1 — > 0 ra S ft o 2 È * Oo pq ft· ft -51] éh i i i i «iii ra cvi „—, Q O +3 S . ^ a ;h § ^- « ft ” cm w +3 ra _i rvi ra " ra ' ft · ft· cm o · η -P ft

O · ft nn«\ ft ft CO

ft «U — O II IIIOOT- rao ra * ü S—H_ ie £ £ a rt .S "cm O "h S) ie g Ö ^ n >, H g 'gSft ft- s lil (ji rï. Λ fO +3 rM ,ο « ö g ...O.. II g .S ft £ 2 £ ^ p "ra io *h "ë S jj as-- ft ,<3 ^ ^ d 0 ra ^ ft ra · tJ o H CQ H O ft rU ft 4j ra En o h ft d ra 1 i.^voMDvovövra £ £ £ £ g g 2 —— —-*—*—-—— d ra d ι ·η l> O faf jj & (D ·Η Ξ ·

n dra co co co co oo oo oo ft H ft ft ra g bO

d O I 1— 1— r~~ * * T“ ^ I I bO d G

CS Η K d d H ft- ra o ·η ra2 h_—_——-—-- ra o « p> ft ft fts.raft röoojftod &HftS « ^ jj ^ u ^ g ft o racö ft ra ft m ·Η O £ ft Q G ö ft *H I ·Η Ï5 rtj d o^mÖ ra d ·ρ d ra ft ra ttlrt gil VO MO Ό 00 O Pt ft ft ft bQ O |> ÖCoSiH ΛΛΛΟΛ ^ί> rn cö OOJ^QLT'tAü’NLA1^

q O CO t*—* t*— CM CO ·—t" LTN

Ög ^ gH ft__ ra ft fn ra ra ft ft ra ra fd o moc— co o\ o >- w n CQ al LL_Jd Σ= ï=- 8202845 - 8 - η § +3 to Ö Μ —‘ cd 0) +3 j> ra ü

Is 3 o nd <D ^ej t—·

•H +3 S4 O O O

Q) Jxl <D r- LA LC\ Λ CD ·Η M H r* Λ V \> •rt > \ N ·· f-t

<ü Ö <D

> £ £> CS

4-1 A Pi cd ft O ^ cd _____ ______

4h P

0 O ra 1 Ö Ö (U —'

cd M

cd ·Η M

(=1 ra o -=f ö cd * « •rt f4 O C\ 00 een iH Φ <U K.

ra js m a d ö g §--- n -P +3 · B ra a; o o o fq 2 o ·Η o o o

•3 h V. feCvj^D’- H

Sm g <u

2 \ O t- vo LTS P

S q-4 cm T- cm cd o' ^ 43 ö £ s —--ïï

O rt * <44 P

S t— i H 0 CÜ H ft Ö 4» öj >: P £

P rt · P P I I <- -P

cd .5 cd 4) P o tl rt u 10 01 £

_i I -P -P

'n! -P ·Η Λ ‘—-- £ 5 -s 10 .a £ | -g s e s <ü Μ Η I VD vo Ή I tt P ra w H ra__a | p & W ö 43 Ö rara ·η

+3 H o i co co -P

cd ra K T- T- f4 cd o ö ''—' o--^ PM Cd a .g ίο h cd +3

>s H Ö P

H ra o ·η

O -P P P

ft ra 14 o 'P ift f4

ö cd o t- t- P

ü ra o 4- ra cd § !» tra

i> <3 H

cq o ra . P__ 'ö f4 o f4 o ra > p m -4· cft uo ·

Q i— r- t— PQ

a _J » 8202845 --9-

Voorbeelden van polysiloxanen, die in de polycarbo-naatmassa's volgens de uitvinding kunnen worden opgenomen, zijn de verbindingen met de formule 2 van bet formuleblad, waarin de groepen die gelijk of verschillend kunnen zijn, water-5 stof of een alkyl of arylgroep voorstellen en n + m = 5-200.

Een bijzonder geschikt polysiloxaan is polymethyl-vaterstofsiloxaan.

Het effekt van polymethylwaters tofs iloxaan op ie stabiliteit van de polycarbonaatmassa is toegelicht in onder-10 staande tabel D (zie ook de voorbeelden).

O

8202845 -10- ρ g -P I c8

P PP

o <u p •H 0) <ü [2 Èé ·Η Φ (U > o ÖC -P 'v.

M rsi O O O O O

• cd 1- LA LA IA Lf\

o > ^ ^ v \j v V

a ρ ^

W Φ S

ft te p · · ft p cd ö O ra ft <u ---- Ö ft o ft P CÖ --' Ρ Λ VS.

ft θ'—- o rap |>s ö ra H o) cd co T- j· cn o w ρ o * * * *

pip -HP COO'-VD

ffl·* faq q-i OJ cvi τ- r- J>H cd

•H

CU £ ^ s tl --—1— -—- cd cd

„O O O O O O

p O O O O O

P J* Ui co ΙΛ CO IA

φ § · · · · · |3 v— LP» b— ON 00 p CVJ «— «— ·«— ·*— a> co —*—— - > H 0)

ö W η, CM W

0 M .2 ^ _

Ö 2 &D lt\ co H

Q <p OJ 2 £j -=!· *- · Φ

•Hg £ -ε 1*11" W) P

HOP .B S > O O P ft O P 0) }3 P , -p Ρ ·Η O H . ft .

Cd HP ---ft ft E-l Ή Λ ft ft p \ ft Td cd ft P-P· P Ö

po PS II λ λ I -PO

cqoPëh oo ft Ρ · ·Η '—~ Ο Φ Ο (Μ J2 τ- η -Ρ d 0J Φ — ·Η Ο 1 . 01 h "5

Med ρω ιιΐ’-’- ftft ο Ο Φ S ·Η Ο Η ft S ^ • Η gj g{ ........ .............—................ ' 1 0 ·Η Φ φ ClJ W) ·Η ο Η pq ft ft Ν ρ Φ Ε-ι Μ Φ to Tdw I CO Ό CO CÜ Ο fl Ö ρ — β_ι Η Φ Φ φ ___: ·η ω jj Μ ω ρ ρ

Cd Ö Ρ ft Φ ·Η is ·Η φ · - ο g Ρ

ft Η Ο ICOOOOOOO POP

-μ ρ I Φ Μ ft Φ raft Ρ ft ft

g Ö cd ρ MONO ft O

ε. φ o cd * * >Φ H a ε ft ο CO ΙΑ 4 ΙΑ Η Φ Μ Ο ra Η Ρ Ο b— b— b— fc— r^5 ·γ4 ρ ωοο’- Ρ φ ρ _ Qj Ρ Ρ ·Η Φ ,-.ΙίΗ—ris!-- φ ft ί> ft S ·Η 0 ^ ρ Η Φ Φ JJ Ο) Ο ft Η Λ! ρ ft ra

φ ra NO CO ο\ CO b- P

ft ft T- T- ^ CT 9

ft o CM O

m _......— w > 8202845 - 11 - 4

Voorbeelden van weekmakers, die in de polycarbo-naat-massa's volgens de uitvinding kunnen worden opgenomen, worden vermeld in de Amerikaanse octrooischriften 3.186.961 en 4.082.715.

En bijzonder beschikte weekmaker is penta-erythri-5 tol tetrabenzoaat.

De verbetering van de geleidbaarheid van de roet-bevattende polycarbonaatmassa's door weekmaker is toegelicht in figuur 2 (zie ook de voorbeelden), waarin op de vertikale as is afgezet de volume soortelijke weerstand in Ω. cm en op de hori-10 zontale as het gewichtspercentage penta-erythritol tetrabenzoaat in de polycarbonaatmassa. De lijnen (a), (b), (c), (d) tonen de verandering van de volume soortelijke weerstand in afhankelijkheid van het percentage penta-erythritol tetrabenzoaat van respektie-velijk een polycarbonaatmassa met 5, 7,5, 10 en 12,5 gew.% roet.

15 De uitvinding wordt toegelicht in onderstaande voorbeelden.

Voorbeeld 1

Dit voorbeeld beschrijft de bereiding van polycar-bonaat roetmassa's die permanente geleidbaarheid bezitten. Bis-20 fenol-A polycarbonaat wordt bereid door reaktie van 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan (bisfenol A) met fosgeen in nagenoeg equi-molaire hoeveelheden.

De reaktie wordt uitgevoerd in een organisch milieu in aanwezigheid van triethylamine en natriumhydroxyde. Het mole-25 kuulgewicht van het bisfenol-A polycarbonaat wordt geregeld met de hoeveelheid fenol, dat als ketenstop fungeert. Het polymeer wordt geïsoleerd door verdamping van het organisch oplosmiddel.

Het resulterende poeder met molekuulgewicht van ca. 22.000 wordt met 18 delen roet gemengd in een Papanmeyer snel-30 menger (monster 7, tabel B). (Bij dit voorbeeld en alle volgende voorbeelden wordt roet toegepast met een inwendig oppervlak i^an 8202845 -12- p 900 m per gram. (bepaald volgens de BET-meth.ode}). Het aldus verkregen mengsel -wordt toegevoerd aan een extruder die afgesteld is op een temperatuur van 2^0° C. Van het extrudaat wordt vervolgens een plaat geperst met een dikte van 2 mm. De oppervlakte-5 weerstand van de verkregen platen wordt gemeten. Tevens wordt de daling van het molekuulgewicht na extrusie bepaald met gebruikmaking van gel permeatiechromatografie. De resultaten staan vermeld in tabel B.

10 Voorbeeld II

Aan het polycarbonaat/roetmengsel van voorbeeld I wordt 6 delen penta-erythritol tetrabenzoaat (PETB) toegevoegd, (monster 8, tabel B). Het mengsel wordt op gelijke wijze verwerkt en getest als beschreven in voorbeeld I.

15

Voorbeeld III

Aan het polycarbonaat/roet/PETB-mengsel van voorbeeld II worden fosfieten toegevoegd zoals aangegeven in Tabel B monsters 9-13.

20 De mengsels worden op gelijke wijze verwerkt en getest als beschreven in voorbeeld I.

Voorbeeld IV

Bisfenol-A polycarbonaatpoeder met molekuulgewicht 25 21.500 wordt gemengd met 18 delen roet en 6 delen penta-erythritol tetrabenzoaat (monster 15» tabel C). Het mengsel wordt op gelijke wijze verwerkt en getest als beschreven in voorbeeld I.

Voorbeeld V

30 Aan het polycarbonaat/roet/PETB-mengsel van voor beeld IV wordt 1 deel di-decyl-fenyl-fosfiet toegevoegd (monster 16, tabel C). Het mengsel wordt op gelijke wijze verwerkt en getest als beschreven in voorbeeld I. 1 8202845

Voorbeeld VI

ms________________________-': .... .......... ............... _ . . ... __________ . ______ . .. _______ ________ .

-13-

Aan het polyearbonaat/roet/PETB-mengsel van voorbeeld II wordt tevens 1 deel polymethylwaterstofsiloxaantoegevoegd (monster 17» tabel D). De specifieke opgenomen energie van de extruder neemt af, zoals aangegeven in tabel D, waardoor 5 de verwerking aanzienlijk vergemakkelijkt wordt. Het mengsel wordt op gelijke wijze verwerkt en getest als beschreven in voorbeeld I.

Voorbeeld VII

10 Aan het polycarbonaat/roet/PETB-polymethylwaterstof- siloxaan-jnengsel van voorbeeld VI wordt tevens 0 delen tris(nonyl-fenyl)fosfiet toegevoegd. (Monster 18, tabel D). Het mengsel wordt op gelijke wijze verwerkt en getest als beschreven in · voorbeeld I.

15 8202845

Claims

1. Polycarbonaatmassa, met bét kenmerk, dat de polycarbonaatmassa roet, een of meer van de volgende toeslagstoffen: een fosfiet, een weekmaker of een polysiloxaanen een aromatisch, polycarbonaathars bevat.

2. Polycarbonaatmassa volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de massa 2-30 gewiehtsdelen roet en 0,3-3 gewiektsdelen fosfiet per 100 gewiehtsdelen van de massa bevat.

3. Polycarbonaatmassa volgens conclusie 1 of 2, 10 met het kenmerk, dat de massa 2-30 gewiehtsdelen roet, 0,3- 3 gewiehtsdelen fosfiet en 0,5-20 gewiehtsdelen weekmaker per 100 gewiehtsdelen van de massa bevat. U. Polycarbonaatmassa volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de massa 2-30 gewiehtsdelen roet en 0,3-15 5 gewiehtsdelen polysiloxaanper 100 gewiehtsdelen van de massa bevat,

5. Polycarbonaatmassa volgens conclusie k, met het kenmerk, dat de massa 2-30 gewiehtsdelen roet, 0,5-20 gewiehtsdelen weekmaker en 0,3-5 gewiehtsdelen polysiloxaanper 20 100 gewiehtsdelen van de massa bevat.

6. Polycarbonaatmassa volgens een der conclusies 1-3, met het kenmerk, dat de massa een fosfiet met de formule 1 van het formuleblad bevat, waarin de groepen Ej, die gelijk of verschillend kunnen zijn, elk een alkyl, aryl of alkarylgroep 25 voorstellen of twee der groepen Rj tezamen een ringstruktuur voor stellen.

7. Polycarbonaatmassa volgens conclusie U of 5, met het kenmerk, dat de massa een polysiloxaanmet de formule 2 bevat, waarin de groepen die gelijk of verschillend kunnen 30 zijn, waterstof of een alkyl of arylgroep voorstellen en n + m = 5-200.

8. Polycarbonaatmassa volgens conclusie 7, 3202845 -15- \ met het kenmerk, dat het polysiloxaan een polymethyIvaterstof-siloxaan is.

9· Gevormde voortbrengselen, die geheel of ten dele bestaan uit de massa volgens een der voorgaande conclusies. 5 8202845