NL8103409A

NL8103409A - Werkwijze voor het maken van informatiedragers met optisch uitleesbare informatie.

Info

Publication number: NL8103409A
Application number: NL8103409A
Authority: NL
Original assignee: Sony Corp
Priority date: 1980-07-18
Filing date: 1981-07-17
Publication date: 1982-02-16
Also published as: FR2487102A1; JPS5724038A; US4358780A; CA1155220A; FR2487102B1; DE3127617A1; GB2080560A; GB2080560B

Description

£N^y ki B Br/Se/Sony-1290

Werkwijze voor het maken van informatiedragers met optisch uitleesbare informatie.

De uitvinding betreft het maken van informatiedragers met optisch uitleesbare informatie, alsmede het regi -streren van informatie langs optische weg op een registratiemedium, en het daarbij gebruikte registratiemedium. De 5 informatiedragers met optisch uitleesbare informatie, die het eindprodukt vormen, bestaan bijvoorbeeld uit een schijfvormige plaat met optisch uitleesbare video—informatie en/of digitaal gekodeerde audio-informatie.

Tot goed begrip van het navolgende zal eerst aan 10 de hand van fig.1 een gebruikelijk systeem voor het optisch uitlezen van informatie op een informatiedrager (b.v. een videoschijf) worden beschreven. Dit uitlezen geschiedt met reflecterend licht. In dit voorbeeld ziet men een informatiedrager 1, zoals een videoschijf, die roteerbaar om een as .15 0 is opgesteld. Een helium-neón—laser 2 dient voor het af— - geven van een laserstraal 3, die voor het uitlezen wordt gebruikt. Deze laserstraal 3 wordt via een lens 4, een prisma 5 voor het splitsen van de invallende en terugkerende straal, een kwart-A-plaat 6, een tangentiale spiegel 7, een spoor-20 . volgende spiegel 8 en een objektieflens 9, op een registra-tie-oppervlak van de informatiedrager 1 gericht en vandaar teruggekaatst. Dit registratie-oppervlak heeft bijvoorbeeld .een concaaf-convexe vorm, zodat het gereflecteerde licht door interferentie wordt gemoduleerd. Het teruggekaatste licht 25 gaat via de ohjektief lens 9, de spiegels 8,7, de kwart-Λ -plaat 6 en de bundelsplitser S naar een detector 10, bijvoorbeeld een fotodiode, die de lichtstraal in een elektrisch signaal omzet. Op deze wijze kan de op de videoschijf 1 geregistreerde informatie optisch worden uitgelezen.

30 De opbouw van de informatiedrager 1 wordt nader weergegeven in fig.2. Zoals men ziet, heeft deze drager een substraat 11, die transparant voor het uitleeslicht, zoals de laserstraal 3 is. Het substraat heeft een registratie-oppervlak 14 in de vorm van een concaaf-convex oppervlak (d.w.z.

8103409 --2- fc -¾ met putjes en opstaande delen). Op dit registratie-oppervlak 14 is een reflecterende laag 12, b.v. van aluminium, aangebracht, terwijl het geheel is overdekt door een beschermende harslaag 13 van met ultraviolette stralen hardende acrylhars.

5 De informatiedrager van fig.2 kan worden gemaakt met de gebruikelijke persmethode, die thans aan de hand van fig.3 tot 11 nader zal worden verklaard.

Bij deze bekende methode wordt eerst een zogenaamde "master"-plaat 20 volgens fig.3 gemaakt. Deze master 20 10 bestaat bijvoorbeeld uit een glazen substraat 21 met daarop een laklaag (foto-etslaag) die van uitsnijdingen is voorzien, ter vorming van een concaaf-convex oppervlak 22. De uitsnijdingen komen overeen met de putjes in het registratie-oppervlak van een te maken informatiedrager. Zij zijn 15 verkregen door bestraling met een laserstraal, die gemoduleerd is door het te. registreren informatiesignaal. Het concaaf-convexe oppervlak 22 kan zijn verkregen door de laklaag selek-tief met de gemoduleerde laserstraal .te belichten en vervolgens de niet-beli.ch.te delen van de laklaag weg te etsen.

20 .Zoals blijkt uit fig.4 wordt .vervolgens op de mas ter 20 een laag nikkel aangebracht, (bijvoorbeeld eerst' . chemisch, dan elektrolytisch of dergelijke), zodat een "vaderplaat" 24 wordt verkregen met een convex-concaaf oppervlak 23, dat overeenkomt met het concaaf-convexe oppervlak 25 22 op de master 20. De vaderplaat 24 word.t dan. van de mas ter 20 losgetrokkeri. (fig.5).

Volgens fig.6 wordt op het convex-concave oppervlak 23 van de vaderplaat 24 een laag metaal aangebracht, bijvoorbeeld door platteren, ter verkrijging van een moeder-30 plaat 26 met een concaaf-convex oppervlak 25 dat overeenkomt met het convex-concave oppervlak 23. Deze moederplaat 26 wordt van de vaderplaat losgetrokken (fig.7).

Volgens fig.8 wordt de moederplaat 26 bekleed met metaal, b.v. door platteren, ter verkrijging van een zoon-35 plaat 28 met een convex-concaaf oppervlak 27, dat met het concaaf-convexe oppervlak 25 van de moeder 26 overeenkomt.

De zoon 28 wordt van de moederplaat 26 losgetrokken (fig.9) .

8103409 * -3- # ·»

De verkregen zoonplaat 28 kan als matrijs worden gebruikt voor het persen van platen uit thermoplastische hars, zoals acrylhars of dergelijke. Daarbij wordt het substraat 11 van een informatiedrager verkregen, welk -substraat 5 een concaaf-convex registratie-oppervlak 14 vertoont (fig.

10).

i

Het substraat 11 wordt van de zoonplaat 28 losgetrokken, waarna een reflecterende laag 12, b.v. van aluminium , op het registratie-oppervlak 14 van het substraat 10 wordt aan gebracht, gevolgd door een beschermende harslaag 13 (fig.11). Op deze wijze wordt de informatiedrager van fig.2 verkregen.

Aangezien het concaaf-convexe oppervlak, dat het informatie-oppervlak wordt, bij deze methode vele malen naar 15 een ander voorwerp wordt overgebracht (van master via vader en moeder naar zoon), heeft het registratie-oppervlak van de tenslotte verkegen informatiedrager 1 niet altijd de hoogste nauwkeurigheid. Bovendien is het gehele proces nogal gecompliceerd. De reden daarvan is, dat men, om van één 20 nauwkeurig gemaakte masterplaat een aantal zonen te verkrij- t gen, die sterk aan slijtage onderhevig zijn, eerst een aantal moederplaten, van de master moet vervaardigen en dan uit elk van deze moederplaten weer een aantal zonen.

Verder dient bij het maken van de vaderplaat, de 25 moederplaat en de zonen vaak gebruikt gemaakt te worden van elektrolytisch of chemisch platteren, hetgeen een langdurig proces is. Dit heeft een slecht rendement tengevolge.

De uitvinding beoogt nu een verbeterde methode voor het maken van informatiedragers met optisch uitleesbare 30 informatie te verschaffen, welke methode minder gecompliceerd is, een grotere nauwkeurigheid waarborgt en niet afhankelijk is van elektrolytische en chemische platterings-stappen. Ook beoogt zij een bijbehorende werkwijze yoor het registreren van informatie en een daarbij gebruikt registra-35 tiemedium te verschaffen.

De uitvinding verschaft een werkwijze voor het maken van informatiedragers met optisch uitleesbare informatie, welke gekenmerkt is,doordat men eerst de informatie 81 0 3 4 0 ^ * ^ -4- langs optische weg registreert op een registratiemedium, waarvan de informatie-opnemende laag is samengesteld uit 40-80 atoom% indium en 60-20 atoomprocent seleen of zwavel,, en doordat men vervolgens het registratiemedium met de daar-5 op geregistreerde informatie gebruikt als matrijs voor het maken van informatiedragers. gestelde

Op deze wijze kan het/doel goed worden bereikt, aangezien het registratiemedium , nadat de informatie daarop is geregistreerd, zonder meer als matrijs voor het maken van 10 de informatiedragers kan dienen. Het aantal stappen is daardoor sterk verminderd en de betrouwbaarheid van de afdrukken sterk vergroot.

Tevens verschaft de uitvinding een werkwijze voor het registreren van informatie langs optische weg .op een 15 registratiemedium, welke gekenmerkt is doordat men een registratiemedium van het zojuist genoemde type gebruikt, doordat men dit registratiemedium belicht met een volgens informa ties ignalen gemoduleerde lichtbundel ter onoplosbaarmaking van de belichte delen, en doordat men vervolgens de onbelich-20 te delen met behulp van een alkalisch etsmiddel verwijdert. Dit betekent een eenvoudige registratiewerkwijze, die tot . scherpe registraties leidt.

Tevens verschaft de uitvinding een registratiemedium, dat bij de aanvang van de werkwijze wordt· gebruikt, 25 en informatiedragers die als resultaat van de werkwijze ontstaan.

Het belangrijkste deel van de uitvinding wordt gevormd door het registratiemedium voor het opnemen van de informatie. In een uitvoeringsvorm bestaat dit uit een sub-30 straat, bijvoorbeeld een vlakke glasplaat, waarop een informatie opnemende laag in de vorm van een metaalfilm van nader te noemen samenstelling is aangebracht. Bij het uitvoe— ren van de werkwijze wordt de. informatie opnemende laag bestraald met een laserstraal, die gemoduleerd is in afhanke-35 lijkheid van de te registreren informatie. Het bestraalde deel van de laag wordt dan onoplosbaar of moeilijk oplosbaar in een alkalische etsvloeistof. Vervolgens worden de niet- 8103409 -5- c * bestraalde delen van de laag met een alkalische vloeistof weggeëtst, zodat een convex-concaaf oppervlak ontstaat, dat de geregistreerde informatie bevat. Dit convex-concave oppervlak bestaat uit een veelheid van dijkjes of heuveltjes.

5 Het verkregen voorwerp kan direkt als matrijs voor het maken van afdrukken wordengebruikt. Daartoe drukt of perst men de matrijs tegen een weke, doch hardbare hars, die zich op een substraat van bijvoorbeeld vinylchloridehars, acrylhars of dergelijke bevindt en maakt zodoende daarin een afdruk.

10 Voor of na verwijdering van de matrijs wordt de hardbare hars gehard , bijvoorbeeld door bestraling met ultraviolet licht, zodat een informatiedrager wordt verkregen die langs optische weg uitleesbaar is. Deze informatiedrager heeft een concaaf-convex oppervlak, dat overeenkomt met het convex-15; concave oppervlak van de matrijs.

In het aanvankelijke registratiemedium is de info rmatie-opnemende laag samengesteld uit indium en seleen, of uit indium en zwavel. De samenstelling dient zodanig te zijn, dat het materiaal 40-80 atoom% indium en 60-20 atoom% 20 seleen of zwavel bevat.

Valt de samenstelling van de laag buiten het zojuist genoemde gebied, dan zullen bij het etsen na de belichting minder goede heuveltjes worden gevormd. Met andere woorden, bij een te hoog gehalte aan indium zullen de onbelichte 25 delen moeilijk zijn weg te etsen, en bij een te hoog gehalte aair seleen of zwavel, zullen ook de belichte delen worden weggeëtst. In een voorkeursuitvoering is de laag samengesteld uit 60-80 atoom% indium en 40-20 atoom% seleen of zwavel.

30 Dat de informatie opnemende laag bij belichting met laserstralen onoplosbaar wordt, is waarschijnlijk toe te schrijven aan het feit, dat het belichte deel glasachtig of kristallijn wordt als gevolg van de door de belichting opgewekte warmte.

35 De informatie opnemende laag op het registratieme dium kan worden gevormd door opdampen in vacuüm, bijvoorbeeld van een indium-seleen legering of een indium-zwavel legering.

81 03 4 0 9 * » -6-

In verband met het strooiingsverschil tussen indium en seleen of zwavel dient de samenstelling van het te verdampen materiaal wel zodanig te worden gekozen, dat na het opdampen een.:.laag van de gewenste samenstelling ontstaat.

5 De dikte van de informatie opnemende laag ligt meestal tussen 500 en 2000 £. Boven 2000 £ is een groot vermogen vereist voor het registreren, zodat deze dikte ongeschikt is voor een fijn registratiepatroon. Beneden 500 £ kan de modulatiegraad niet goed genoeg worden gereproduceerd, Ί0 zodat een slechte signaal-ruis-verhouding wordt verkregen.

De alkalische etsvloeistof kan bijvoorbeeld een waterige oplossing van KOH of NaOH met een concentratie van 5-20% zijn.

De informatie opnemende laag kan direkt of via 15 een opgedampte tussenlaag van chroom op een substraat van . glas of dergelijke worden aangebracht. Bij gebruik van een chroomlaag als tussenlaag kan de hechting van de informatie-opnemende laag aan het substraat worden verbeterd. De dikte van de chroomlaag zal groter dan 50 £ en bij voorkeur 50 tot 20 500 £ zijn.

De uitvinding wordt nader .geïllustreerd door de volgende voorbeelden I en II, waarbij verwezen wordt naar een deel van de tekeningen. Deze tekeningen hebben de volgende betekenis: 25 Fig.1 geeft schematisch de wijze van uitlezen van.

een informatiedrager met optisch uitleesbare informatie aan.

Fig.2 toont een dergelijke informatiedrager in dwarsdoorsnede en op grotere schaal.

Fig.3 tot 11 laten schematisch en in dwarsdoorsne-30 de de opeenvolgende stappen bij de bekende methode voor het maken van zo'n informatiedrager zien.

Fig.12A en fig.13 tot 17 laten een volgens de uitvinding te gebruiken registratiemedium en de diverse stappen van een werkwijze volgens de uitvinding voor het maken 35 van een informatiedrager zien.

Fig.l2B toont een variant van het registratiemedium volgens fig.l2A in dwarsdoorsnede.

8103409 . -7- « ·

Fig.18 tot 21 laten een andere methode volgens de uitvinding voor het maken van een informatiedrager zien.

Van deze figuren zijn de figuren 1 tot 11 reeds eerder besproken. De rest volgt hierna.

5 VOORBEELD I

In dit voorbeeld worden informatiedragers, zoals videoschijven, gemaakt op de wijze van de uitvinding, volgens een procédé dat in fig.l2A en fig.13 tot 17 is weergegeven.

10 Bij deze methode gebruikt men een registratiemedium 30 volgens fig.22A, bestaande uit een informatie-opnemende laag 32 op een substraat 31. Het substraat is meestal van glas, zodat het doorlaatbaar is voor laserstralen en ook doorlaatbaar voor de stralen waarmee later een door licht 15 hardbare hars moet worden uitgehard. In dit voorbeeld heeft het substraat een plat en glad oppervlak, een diameter van 350mm en een dikte van 5 mm. De informatie opnemende laag bestaat uit een indium-seleen legering met een dikte van bijvoorbeeld 1000 £, die door opdampen in vacuüm is aange-- 20 bracht. Het op te dampen materiaal bestond uit een indium- seleenlegering met een .atoomverhouding van 50:50 , maar .de opgebrachte laag bevat 70 atoom% indium en 30 atoom% seleen.

In fig,12B ziet men een variant op dit registratiemedium 30, waarbij tussen de lagen 32 en 32 nog een tussen-25 laag 33 van chroom aanwezig is, die eveneens door opdampen in vacuum is opgebracht.

Op dit registratiemedium wordt langs optische weg informatie geregistreerd en wel als volgt:

Terwijl het registratiemedium wordt rondgedraaid 30 met een rotatiesnelheid van 30 Hz, wordt een laserstraal met golflengte 4965 2- (afkomstig uit een argonlaser) ,die in overeenstemming met het te registreren videosignaal in pulsvorm is gemoduleerd, op het registratiemedium gericht teneinde daarop in te werken (fig.13).

35 Door de belichting worden de belichte delen 32a van de informatie opnemende laag onoplosbaar in alkalische vloeistoffen.

8103409

* V

-8-

Vervolgens wordt de informatie opnemende laag 32 onderworpen aan een etsbewerking met een alkalische vloeistof/ zoals een 10%'s oplossing van KOH in water. Hierdoor worden de onbelichte delen van de informatie opnemende laag 5 verwijderd. De delen 32a/die door belichting onoplosbaar zijn geworden, blijven op het substraat 31 achter in de vorm van heuveltjes en leveren zodoende een convex-concaaf oppervlak 33/dat $'en afbeelding vormt van de te registreren informatie (fig.14). Zodoende verkrijgt men een negatief 10 34/ dat overeenkomt met de zoon 28- uit fig.9.

Dit negatief 34 kan dan als matrijs voor het maken van informatiedragers wórden gebruikt.

Volgens fig.15 wordt tegen het convex-concave oppervlak 33 van de plaat 34 een weke doch hardbare hars 35 15 gedrukt, die gedragen wordt door een plaat 41 van acrylhars of vinylchloride-hars of dergelijke.

De hardbare hars 35 kan bijvoorbeeld door. ultraviolet licht worden gehard en de acrylhars of dergelijke is meestal doorlaatbaar voor uitleeslicht. Aangezien de hars 35 nog niet 20 gehard is, wordt daarin een af druk gemaakt met een concaaf-convex oppervlak. 43. In deze toestand wordt de hars 35 gehard, bijvoorbeeld door ultraviolet licht via het substraat 31 van de plaat 34 op de hars 35 te richten.

Volgens fig.16-wordt de plaat 34. .(de matrijs).

25. daarna losgetrokken, waarna een reflecterende laag 36 uit aluminium op de hars 35 wordt -aangebracht,, bijvoorbeeld door opdampen in vacuum of door sproeien.

Op de reflecterende laag 36 wordt volgens fig.17 nog een beschermende harslaag 37 aangebracht. Zodoende wordt 30 een informatiedrager met een concaaf-convex informatie-opper-vlak 43 verkregen, die overeenkomt met de informatiedrager van fig.2.

Bij uitlezen van het videosignaal van de zo verkregen informatiedrager met behulp van het systeem van fig.

35 1 bleek de signaalruisverhouding voor de chroma-component 42 dB te zijn, hetgeen betekent, dat de videoschijf praktisch bruikbaar is.

8103409 "V ♦ -9-

VOORBEELD II

De methode van Voorbeeld I werd herhaald, maar in plaats van de indium-seleenlaag uit het registratiemedium van fig.l2A werd nu een indium-zwavellaag gebruikt, 5 die door opdampen uit I^S^ verkregen was. Op dezelfde wijze als in voorbeeld I werd een informatiedrager verkregen.

Volgens de uitvinding begint men derhalve met een registratiemedium 30, waarvan de informatie opnemende 10 laag 32 uit een speciale metaallegering bestaat. Door bestralen van deze laag met een laserstraal, die in overeenstemming met de te registreren informatie is gemoduleerd, worden de bestraalde delen van de laag 32 onoplosbaar of moeilijk oplosbaar . Door etsen met een alkalische vloei-15 stof blijven slechts delen van de laag 32 in een bepaald patroon achter. Zo ontstaat direkt de plaat 34 die als masterplaat is te beschouwen, maar ook als matrijs voor het persen van de informatiedragers. Indien men het gehele proces voor het maken van de informatiedrager beschouwt, / 20 kan het aantal stappen derhalve sterk worden verminderd, zodat de informatie met grote betrouwbaarheid kan worden over gebracht en het totale proces aanzienlijk kan worden vereenvoudigd.

Verder kunnen allerlei platteringsbewerkingen, 25 die bij de bekende methoden nodig waren, worden verminderd of geheel vermeden, waardoor het proces eveneens wordt vereenvoudigd.

Indien glasplaten met spiegelpolijsting als substraat 31 worden gebruikt kan de verstrooiing, die bij het 30 bekende substraat in de matrijs optrad worden vermeden en kan een registratie-oppervlak met grotere nauwkeurigheid worden verkregen.

Bij de methode van fig. 13 tot 17 kunnen nog wel luchtbellen ingesloten raken indien de lucht^tussen de plaat 35 34 en de hars 35 bevindt. Dit geeft een verstrooiing in op tische dikte waardoor de signaal-ruisverhouding achteruitgaat. Een dergelijke insluiting van luchtbellen dient dan ook 8703409 -10- * te worden vermeden.

Ter vermijding van het insluiten van luchtbellen in de hars 35 kan de volgende methode worden gebruikt, die beschreven wordt aan de hand van fig.18 tot 21.

5 Volgens fig.18 brengt men de plaat 41 van fig.15 op een voor licht doorlaatbare ondersteuning 50 aan. Op de plaat 41 wordt een door licht hardbare hars 35 aangebracht, bijvoorbeeld met zeefdruk, een wals of dergelijke, welke laag desgewenst met een afstrijker op constante dikte wordt 10 gebracht (fig.19).

Voor het maken van afdrukken in de laag 35 wordt ditmaal geen vlakke matrijs, zoals in fig. 15, maar een rolvormige: matrijs 34 gebruikt. Deze rolvormige matrijs heeft een rolvormig substraat 31 met daarop een convex-15 concaaf oppervlak 33 van onoplosbare delen 32a van een metaallaag, en is op soortgelijke wijze als in fig.12-14 alleen uitgaande van een rolvormig registratiemedium 30, verkregen. Volgens fig.20 wordt de rolvormige matrijs 34 nu in de hars 35 gedrukt en over het oppervlak van deze 20 hars afgerold, zodat daarin een afdruk met een concaaf-convex oppervlak 43 ontstaat. Vervolgens wordt de hars 35 met ultraviolet licht via* de ondersteuning 50 bestraald en zodoende uitgehard. Daarna wordt de plaat 41. van de ondersteuning 50 losgetrokken en desgewenst nog verder belicht ter 25 volledige harding. Evenals in fig.16 en 17 worden vervolgens ' een~reflecterende laag- 36 en ^een beschermende harslaag 37 op het oppervlak 43 aangebracht ter verkrijging van de infor- -matiedrager 1.

Bij het af rollen van de rolvormige matrijs 34 over 30 de harslaag 35 wordt alle lucht weggedrukt, zodat de vorming van luchtbellen kan worden vermeden.

Voorafgaand aan het maken van afdrukken volgens fig.15 kan het oppervlak 33 van de matrijs 30 nog aan een voorbehandeling worden onderworpen teneinde de hars 35 later 35 gemakkelijk te kunnen lostrekken. Deze voorbehandeling is bijvoorbeeld een afzetting van palladium-metaal op het oppervlak 33 met behulp van een waterige oplossing van een palladiumverbinding. Door de afzetting van het palladiumme- 8103409 ** ♦ -11- taal worden de fijne concave delen van het oppervlak 33 glad gemaakt zodat het lostrekken van de hars 35 later gemakkelijk gaat.

f 8103409

Claims

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, 10 dat de informatie opnemende laag op het registratiemedium een dikte van 500 .tot 2000 S heeft.
3. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de informatie opnemende laag is' samengesteld uit 60-80 atoomprocent indium en 40-20 atoomprocent seleen of zwavel.
4. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat tussen de informatie 'opnemende laag en een bijbehorend substraat een laag chroom aanwezig is.
5. Werkwijze volgens conclusie. 4, met het kenmerk, i dat de chroomlaag een dikte groter dan .50 £ heeft.
6. Werkwijze volgens conclusie 1-5, met het ken- ;merk, dat het registratiemedium een rolvorm heeft.
7. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men de informatie öp het registratiemedium registreert door dit medium te belichten met een volgens informatiesig- 25 nalen gemoduleerde 'lichtbundel, onder onoplosbaarmaking van de belichte delen, gevolgd door verwijdering van de onbelich-. te delen met behulp van een alkalisch etsmiddel.
8. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk', dat het maken van de informatiedragers geschiedt door de 30 matrijs tegen een ander registratiemedium, met een weke • doch hardbare laag te drukken, en de matrijs na en/of voor harding van de hardbare laag. te verwijderen.
9. Werkwijze volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de matrijs rolvormig is en over het oppervlak van de 35 hardbare laag wordt afgerold. 8103409 -13-
10. Werkwijze volgens conclusie 8 of 9, met het kenmerk, dat hét harden geschiedt door bestraling met ultraviolet licht. ·
11. Werkwijze volgens conclusie 8-10, met het ken- 5 merk, dat de matrijs een voorbehandeling ondergaat, bestaande in het afzetten van palladium-metaal daarop.
12. Werkwijze volgens conclusie 8-11, met het kenmerk, dat de harslaag van het andere registratiemedium na het afdrukken en harden wordt bedekt met een reflecteren- 10 de laag en vervolgens met een beschermende harslaag ter voltooiing van de informatiedrager.
13. Informatiedragers met optisch uitleesbare informatie, verkregen met de werkwijze van conclusie 1-12.
14. Werkwijze voor het registreren van informatie 15 langs optische weg op een registratiemedium, met het kenmerk, dat men een registratiemedium gebruikt met een informatie opnemende laag die is samengesteld uit 40-80 atoomprocent indium en 60-20 atoomprocent seleen of zwavel, dat men het registratiemedium belicht met een volgens informatiesignalen 20 gemoduleerde lichtbundel ter orioplosbaarmaking van de belichte delen, en dat men vervolgens de onbelichte delen met behulp van een alkalische vloeistof, verwijdert.
15. Werkwijze volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat de informatie opnemende laag op het registratiemedium 25 een dikte van 500 tot 2000 £ heeft.
16. Werkwijze volgens-conclusie 14, met het kenmerk, dat de informatie 'opnemende laag is samengesteld uit 60-80 atoomprocent indium en 40-20 atoomprocent seleen of zwavel.
17. Werkwijze volgens conclusie 14, met het ken merk, dat tussen de informatie opnemende laag en een substraat een laag chroom aanwezig is.
18. Werkwijze volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat de chroomlaag een dikte groter dan 50 £ heeft. 35 19- Werkwijze volgens conclusie 14, met het ken merk, dat het registratiemedium een rolvorm heeft.
20. Registratiemedium met daarop geregistreerde 8103409 • -14- V info rraatie, verkregen met de werkwijze van conclusie 14 tot 19. < -
21. Registratiemedium, geschikt voor het opnemen van optisch te registreren informatie, gekenmerkt door een 5 informatie opnemende laag, die is samengesteld uit 40-80 atoomprooent indium en 60-20 atoomprocent seleen of zwavel.
22. Registratiemedium volgens conclusie 21, met het kenmerk, dat de informatie opnemende laag een dikte van 500 tot 2000 2' heeft. .10 23. Registratiemedium volgens conclusie 21, met het kenmerk, dat de informatie opnemende laag is samengesteld uit 60-80 atoomprocent indium en 40-20 atoomprocent seleen of zwavel.
24. Registratiemedium volgens conclusie 21, met 15 het· kenmerk, dat tussen de informatie opnemende laag en een substraat een laag chroom aanwezig is.
25. Registratiemedium volgens conclusie 24, met het kenmerk, dat de.chroomlaag een dikte groter dan 50 2 heeft. 20 . 26. Registratiemedium volgens conclusie 21, met het kenmerk, dat het een rolvorm heeft. 8103409