NL8001729A - Schakeling voor het opwekken van een zaagtandvormige afbuigstroom door een horizontale afbuigspoel. - Google Patents

Description

PHN 9716 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Schakeling voor het opwekken van een zaagtandvormige afbuigstroom door een horizontale afbuigspoel.

De uitvinding heeft betrekking op een schakeling voor het opwekken van een zaagtandvormige afbuigstroom met een slag en een terugslag door een horizontale afbuigspoel die deel uitmaakt van een met een zelf-5 induktie gekoppeld afbuignetwerk, welke zelfinduktie met een stuurbare schakelaar, die in twee richtingen kan geleiden, verbonden is, waarbij het door de zelfinduktie en de schakelaar gevormde voedingsnetwerk enerzijds op een gelijkspanning aangesloten is en anderzijds aan een 10 referentiepotentiaal ligt en waarbij in bedrijf de schakelaar gedurende de slagtijd van de afbuigstroom geleidt en gedurende de terugslagtijd hiervan gesperd is.

Een dergelijke schakeling voor de elektromagnetische afbuiging van één of meer elektronenbundel(s) in 15 bijvoorbeeld televisieweergeefbuizen of -opneembuizen is algemeen bekend. Hierin bevat het afbuignetwerk een zogenaamde slagkondensator waarvan de spanning in de stationaire toestand, de slagspanning, gelijk is aan de gelijkspanning die dienst doet als voedingsspanning voor de scha-20 keling. Gedurende de slagtijd van de afbuigstroom wordt de afbuigspoel door middel van de schakelaar op de slagspanning aangesloten. Hiervan is de zaagtandvormige afbuigstroom « het gevolg, welke stroom ongeveer in het midden van de slag- de tijd van richting omkeert. Gedurende/terugslagtijd, waarin 25 de schakelaar gesperd gehouden blijft, wordt met een terug-slagkapaciteit een resonantiekring gevormd waarover in het ideale geval een cosinusvormige trilling ontstaat; d.i. zogenaamde terugslagimpuls.

De amplitude van de terugslagimpuls is gelijk aan 30 de spanning van de voedingsbron vermenigvuldigd met een faktor die van de verhouding van de terugslagtijd tot de gehele periode afhangt en kan derhalve vrij hoog zijn. Dit is in het bijzonder het geval bij beeldweergeefbuizen met een 8001729 > w «. 1 PHN 9716 2 hoog oplossend vermogen die voor het weergeven van digitaal opgewekte beelden worden gebruikt. Hierbij wordt voor de horizontale afbuiging een vrij hoge afbuigfrekwentie. en dus een vrij korte afbuigperiode gekozen, hetgeen een hoge voe-5 dingsspanning vergt. Bovendien moet de terugslagtijd vrij kort zijn, waardoor de boven genoemde faktor hoog is. Om deze redenen heeft de terugslagimpuls een vrij hoge amplitude. Hierdoor worden aan de schakelaar, die bijvoorbeeld uit de parallelschakeling van een schakeltransistor en een 10 diode bestaat, waarbij de geleidingsrichting van de diode tegengesteld is aan die van de kollektor-emitterweg van de transistor, hoge eisen gesteld. Hetzelfde geldt voor bekende schakelingen met een zogenaamde seriespaardiode waarbij de slagspanning over de afbuigspoel hoger is dan de voedings-15 spanning.

Met de uitvinding wordt beoogd een schakeling van de bovengenoemde soort te verschaffen waarbij de piekspan-ning over de schakelaar verminderd is, terwijl de overige eigenschappen van de schakeling gehandhaafd blijven, en 20 daartoe vertoont de schakeling volgens de uitvinding het kenmerk dat het afbuignetwerk anderzijds met een tweede zelf-inductie gekoppeld is, welke tweede zelfinduktie met een tweede stuurbare schakelaar, die in twee richtingen kan geleiden, verbonden is, waarbij het door de tweede zelfinduktie 25 en de tweede schakelaar gevormde tweede voedingsnetwerk enerzijds op een tweede gelijkspanning aangesloten is en anderzijds aan de genoemde referentiepotentiaal ligt en waarbij in bedrijf de tweede schakelaar gedurende de slagtijd van de afbuigstroom geleidt en gedurende de terugslagtijd hiervan 30 gesperd is.

Dank zij de maatregel volgens de uitvinding wordt de tijdens de terugslagtijd ontstane piekspanning over twee schakelaars verdeeld. Het blijkt bovendien dat de kapacitieve straling van de afbuigspoel naar andere delen van de inrich-35 ting, waarvan de onderhavige schakeling deel uitmaakt, sterk gereduceerd is.

De schakeling volgens de uitvinding kan het kenmerk vertonen dat de eerste en de tweede gelijkspanning dezelfde 800 1 7 29 # -it , > PHN 9716 3 polariteit hebben en dat een aansluiting van de eerste schakelaar alsmede een uiteinde van de tweede zelfinduktie aan de referentiepotentiaal liggen.of dat de eerste en de tweede gelijkspanning ongelijke polariteiten hebben en dat een aan-5 sluiting van de eerste alsmede een aansluiting van de tweede schakelaar aan de referentiepotentiaal liggen. In êên van deze gevallen kan de schakeling volgens de uitvinding waarin het afbuignetwerk een terugslagkapaciteit bevat het kenmerk vertonen dat de eerste en de tweede gelijkspanning de-10 zelfde absolute waarde hebben en dat de terugslagkapaciteit uit een eerste terugslagkondensator, die parallel staat aan de eerste schakelaar respektievelijk de eerste zelfinduktie, en uit een tweede terugslagkondensator, die parallel staat aan de tweede schakelaar respektievelijk de tweede zelfin-15 duktie, bestaat, waarbij de eerste en de tweede terugslagkondensator nagenoeg dezelfde kapaciteit hebben of dat de eerste en de tweede gelijkspanning ongelijke absolute waarden hebben en dat de terugslagkapaciteit uit een eerste terugslagkondensator, .die parallel staat aan de eerste scha-20 kelaar respektievelijk de eerste zelfinduktie, en uit een tweede terugslagkondensator, die parallel staat aan de tweede schakelaar respektievelijk de tweede zelfinduktie, bestaat, waarbij de verhouding van de kapaciteit van de eerste terugslagkondensator tot de kapaciteit van de tweede 25 terugslagkondensator nagenoeg gelijk is aan de verhouding van de waarde van de tweede gelijkspanning tot de waarde van de eerste gelijkspanning.

De schakeling volgens de uitvinding kan met voordeel het kenmerk vertonen dat de eerste en de tweede zelf- 30 induktie althans voor een deel magnetisch gekoppeld zijn en door een, gekenmerkt zijn'met een zelfinduktie gekoppelde wikkeling en door een hiermee verbonden gelijkrichter voor het opwekken van een gelijkspanning. Ten behoeve van een korrektie van de geometrie kan de schakeling volgens de uitvinding het ken-35 merk vertonen dat de eerste en de tweede gelijkspanning gelijk zijn en van dezelfde bron afkomstig zijn en dat een rasterfrekwent variërende spanning hierop gesuperponeerd is.

De uitvinding zal aan de hand van de bijgaande fi- 8001729 PHN 9716 4 guren bij wijze van voorbeeld nader worden verklaard,waarin: fig. 1 een eerste uitvoeringsvorm van de schakeling volgens de uitvinding, toont; fig. 2 golfvormen toont die daarin optreden en g fig. 3 een tweede uitvoeringsvorm van de schake ling volgens de uitvinding toont.

In fig. 1 stelt een zelfinduktie voor. Een uiteinde A hiervan is met de kollektor van een npn-schakeltran-sistor verbonden terwijl het andere uiteinde aan de po-10 sitieve klem van een gelijkspanningsbron V ligt. De emitter van transistor en de negatieve klem van bron V liggen aan massa. Parallel aan de kollektor-emitterweg van transistor en met de hieraan tegengestelde geleidingsrichting staat een diode D^.

15 De kollektor van een npn-schakeltransistor T2 ligt aan de positieve klem van bron V terwijl de emitter hiervan met een uiteinde B van een zelfinduktie verbonden is. Het andere uiteinde van zelfinduktie ligt aan massa. Parallel aan de kollektor-emitterweg van transistor T2 en 20 met de hieraan tegengestelde geleidingsrichting staat een diode D2· Op bekende wijze kan diode D^ respektievelijk D2 vervallen indien transistor respektievelijk T2 invers kan geleiden.

Tussen punten A en B is de serieschakeling van 25 een slagkondensator C en een afbuigspoel L opgenomen, waarbij een aansluiting van kondensator C met punt A en een uiteinde van spoel L met punt B verbonden is. Spoel L is bijvoorbeeld de spoel voor het elektromagnetisch afbuigen in de horizontale richting van een of meer, in een niet-geteken-3g de beeldweergeefbuis opgewekte elektronenbundel (s). Verder bevat de schakeling van fig. 1 een terugslagkapaciteit.

Deze staat bijvoorbeeld parallel aan spoel L of aan de serieschakeling L,C. Zij kan ook bestaan uit de windingskapaci-teit van spoel L of van zelfinduktie respektievelijk 35 of hieraan parallel aangebracht zijn. In fig. 1 bestaat de terugslagkapaciteit uit een kondensator C^, die parallel staat aan diode D^, en een kondensator C2» die parallel staat aan diode D2J waarbij kondensatoren en C2 gelijke 800 1 7 29 £: PHN 9716 5 kapaciteiten hebben. De afbuigspoel, de slag- en de terug-slagkapaciteit maken deel uit van een afbuignetwerk van bekend type dat andere, bekende elementen kan bevatten die voor de eenvoud niet^zijn voorgesteld, in fig. 1. Een centreerscha-5 keling en een lineariteitsregelaar zijn dergelijke elementen.

In bedrijf, u/anneer de stationaire toestand bereikt is, geleiden gedurende de slagtijd van de afbuigstroom beide schakelaars T^, en Tg, Dg. Daardoor staat spanning V zowel over zelfinduktie als over zelfinduktie Lg. Door elke zelf-· 10 induktie vloeit derhalve een zaagtandvormige stroom i waarvan

de helling 4r in een schakeling zonder verliezen en bij een at voor kondensator C

oneindig grote kapaciteit/konstant is en waarvan de gemiddelde waarde nul is. Deze stroom keert op het middentijdstip van de slagtijd van richting om. V65r dit tijdstip vloeit hij 15 door diode D^ respektievelijk Dg naar bron V en na dit tijdstip wordt hij door bron V geleverd en vloeit hij door transistor respektievelijk Tg. Hiervoor worden beide transistoren tijdig in geleiding gebracht en wel door aan de bases op geschikte wijze toegevoerde stuursignalen.

20 Aan het einde van de slagtijd worden transistoren

Tl en Tg gesperd, wat de terugslagtijd inleidt. In deze tijd vormt spoel L met kondensatoren en Cg, die gedurende de slagtijd kortgesloten waren, en met zelfindukties en Lg en kondensator C een resonantiekring. De stromen die vóór het 25 begin van de terugslagtijd door zelfindukties en Lg in fig. 1 naar beneden vloeiden blijven in deze richting vloeien, echter nu door de resonantiekring. De variatie hiervan is sinusvormig en wordt bepaald door de afstemfrekwentie van de kring. Op het middentijdstip van de terugslagtijd keert 30 de stroom door zelfindukties en Lg en de resonantiekring van richting om en vloeit derhalve naar boven, dat wil zeggen naar bron V.

Gedurende de slagtijd heeft punt A nagenoeg de

punt B

potentiaal van massa terwij1/nagenoeg de potentiaal van bron 35 V heeft. Gedurende de terugslagtijd stijgt de spanning aan punt A volgens een cosinusfunktie boven de massapotentiaal terwijl de spanning aan punt B volgens eenzelfde funktie beneden spanning V daalt. Op het middentijdstip van de terug- 8001729 *** Ό* ΡΗΝ 9716 6 slagtijd wordt door de eerstgenoemde spanning een maximum en door de tweede spanning een minimum bereikt. Op een bepaald tijdstip wordt de spanning aan punt A weer nul, waarna diode in geleiding komt. Dit is het einde van de terugslagtijd 5 en het begin van een nieuwe slagtijd. Op hetzelfde tijdstip wordt de spanning aan punt B nagenoeg gelijk aan V, wat diode in geleiding brengt. Door zelfinduktie respektievelijk [-2 vloeit nu een afnemende stroom naar boven.

Fig. 2a geeft het verloop weer van de span-10 ning aan punt A als funktie van de tijd en fig. 2b geeft het verloop weer van de spanning aan punt B. Omdat punt A via zelfinduktie galvanisch verbonden is met bron V is de gemiddelde waarde van de spanning hieraan gelijk aan spanning V. De amplitude van cosinusvormige terugslagimpuls 15 aan punt A is gelijk aan spanning V vermenigvuldigd met een faktor die van de terugslagverhouding, dit is de verhouding van de terugslagtijd tot de gehele periode, afhangt.

Op soortgelijk wijze is de gemiddelde waarde van de spanning aan punt B alsmede aan het verbindingspunt van afbuigspoel 20 L en kondensstbr C gelijk aan nul. De amplitude van de terugslagimpuls aan punt B is gelijk aan de amplitude van de impuls aan punt A. Hierbij wordt de kapaciteit van kondensator C oneindig groot verondersteld. Kondensator C wordt tot aan spanning V geladen, waarbij de met punt A verbonden aanslui-25 ting positief en de andere aansluiting negatief is. Hieruit blijkt dat de spanning aan het verbindingspunt van spoel L en kondensator C gedurende de slagtijd gelijk is aan -V (fig. 2c) en derhalve dat de spanning over spoel L in dezelfde tijd gelijk is aan 2V. Onder deze omstandigheden 30 vloeit door spoel L een zaagtandvormige afbuigstroom I met

d X 2 V

een konstante helling ^ = “ waarvan de gemiddelde waarde nul is en die dus op het middentijdstip van de slagtijd van richting omkeert. V66r dit tijdstip vloeit hij door dioden D^ en D2 en na dit tijdstip vloeit hij door transistoren 35 T 2 ·

Gedurende de terugslagtijd vloeit de afbuigstroom eerst door spoel L en kondensator C van punt B naar punt A en verder door kondensatoren en via bron V, 8001729 t PHN 9716 7 waarbij de variatie sinusvormig is met de afstemfrekwentie van de boven vermelde resonantiekring. Na het middentijdstip van de terugslagtijd vloeit de afbuigstroom door dezelfde elementen in de tegengestelde richting en hij neemt aan het 5 einde van de terugslagtijd de zelfde absolute waarde aan als aan het begin hiervan. Fig. 2d geeft het verloop weer van stroom I.

Het voorgaande geldt in het ideale geval dat de schakeling geen verliezen heeft en dat de kapaciteit 10 van kondensator C oneindig groot is. In de praktijk wordt aan deze kapaciteit een eindige waarde gegeven, zodat de spanning over spoel L gedurende de slagtijd niet konstant blijft. Op deze wijze wordt voor de afbuigstroom de zogenaamde S-korrektie verkregen. Zonder verliezen gaat naar bron 15 V ’ evenzo veel stroom terug als er door wordt geleverd, zodat het totale energieverbruik van de schakeling nul is.

In de werkelijkheid wordt vanwege de verliezen meer stroom aan bron V onttrokken dan er naar teruggaat. Bij de door zelfinduktie respektievelijk L·^ vloeiende stroom wordt 20 dus een gelijkstroomkomponent opgeteld. Dit houdt in dat de totale stroom door zelfinduktie respektievelijk niet op het middentijdstip van de slagtijd doch een korte tijd ervóór omkeert en dat de absolute waarde hiervan aan het begin van de slagtijd lager is dan aan het einde van 25 deze tijd.

In de schakeling van fig. 1 staat in het ideale geval dezelfde spanning over de slagkondensator als over de slagkondensator in de bekende schakeling, te weten de spanning van de voedingsbron, en over elke schakelaar 30 staat in de terugslagtijd dezelfde piekspanning als over de enkelvoudige schakelaar in de bekende schakeling. Daarentegen staat over de afbuigspoel in de schakeling van fig.

1 een slagspanning die twee keer zo hoog is als de spanning over de slagkondensator. Ten opzichte van de bekende scha-35 keling is dus de slagspanning over de afbuigspoel en derhalve ook de amplitude van de afbuigstroom erdoorheen verdubbeld. Voor dezelfde amplitude van de afbuigstroom kan dus worden volstaan met een twee keer zo lage voedingsspan- 800 1 7 29 PHN 9716 8 ning, terwijl de piekspanning over de schakelaars twee keer zo laag is. Dit is een voordeel vooral bij weergeefinrichtingen met een beeldweergeefbuis met een hoog oplossend vermogen voor het weergeven van digitaal opgewekte beelden.

5 Hierbij kan het zijn dat de horizontale afbuigfrekwentie vrij hoog is en wel in de orde van grootte van 15 è 60 kHz, terwijl de terugslagtijd vrij kort is en wel in de orde van grootte van 3 è 5 ^us. Bij een hogere frekwentie hoort immers in de formule 2V = L-j·^ een kortere dt en dus een hogere V.

10 Bovendien houdt een kortere terugslagtijd een hogere piekspanning in.

Een ander voordeel van de schakeling volgens de uitvinding is gelegen in het feit dat de spanningen aan de uiteinden van de afbuigspoel (fig. 2b en 2c) gelijk 15 zijn in absolute waarde maar tegengestelde tekens hebben, zodat het middenpunt van de afbuigspoel de potentiaal van massa heeft. De kapacitieve straling van de spoel naar andere delen van de inrichting, waarvan de beschreven schakeling deel uitmaakt, wordt hierdoor verminderd ten opzichte van 20 de straling in bekende schakelingen.

Omdat hoogspanningstransistoren doorgaans een betrekkelijk lange afschakeltijd hebben, kan met voordeel voor transistoren en T2 gebruik worden gemaakt van poortbestuurde schakelaars (gate turn off switches) die 25 in een veel kortere tijd, korter dan 1/Us, afgeschakeld kunnen worden. Ook kan een transistor of beide door een pnp-transistor worden vervangen: zo kan bijvoorbeeld transistor T2 van het pnp-type zijn, waarbij de emitter aan bron V ligt terwijl de kollektor met punt B verbonden is. In 30 alle gevallen zijn de stuurschakelingen van en T2 van bekende soort.

Uit het voorgaande blijkt dat men een grote vrijheid heeft voor het dimensioneren van zelfindukties Lj en l^. Hierbij is uiteraard de maximaal toelaatbare stroom 35 door schakelaars T^, D^ en T2 , D2 een beperking. In bedrijf staat over zelfinduktie het verschil tussen spanning V en de spanning aan punt A (fig. 2a) terwijl over zelfinduktie l_2 de spanning aan punt B (fig. 2b) staat. De spanningen 800 1 7 29 t •Or y- PHN 9716 9 over de zelfindukties zijn gelijk. Zelfindukties en l_2 mogen derhalve magnetisch gekoppeld zijn en wel met dien verstande dat de spanning, die over de ene zelfinduktie ten gevolge van de koppeling door de andere zelfinduktie ge-5 induceerd wordt gelijk is aan en dezelfde polariteit heeft als de spanning die over de beschouwde zelfinduktie bij afwezigheid van koppeling door de werking van de schakeling ontstaat. De zelfindukties worden uitgevoerd als . twee wikkelingen die op één en dezelfde kern van magnetisch ma-10 teriaal zijn aangebracht. Deze maatregel biedt het evidente voordeel van één onderdeel, te weten een transformator, in plaats van twee, terwijl de door zelfindukties en en derhalve door schakelaars T^, en T2, D2 vloeiende stromen gereduceerd zijn. Voor het vermijden van kortsluitstromen.

15 moeten beide wikkelingen hetzelfde aantal windingen hebben.

Omdat met een ongelijkheid vanwege toleranties rekening moet worden gehouden, kan voor de zekerheid een spreidingszelfin-duktie worden ingebouwd* Op de kern van de transformator kunnen andere wikkelingen worden aangebracht waarover pulsvor-20 mi|3e spanningen aanwezig zijn. Door het gelijkrichten van deze spanningen worden gelijkspanningen verkregen. Deze laatste maatregel is echter in het algemeen niet mogelijk indien de afbuigstroom ten behoeve van de zogenaamde Oost-West-korrektie een rasterfrekwente modulatie ondergaat. De ge-25, noemde modulatie kan ' ;op n eenvoudige wijze worden verkregen door het superponeren van een rasterfrekwent variërende spanning op de spanning van bron V, waardoor de golfvormen van fig. 2 eveneens rasterfrekwent variëren. Deze variatie is bijvoorbeeld paraboolvormig.

3Q Volgens een niet getekende variant op de schakeling van fig. 1 ligt zelfinduktie aan een gelijkspanning Vj, terwijl de kollektor van transistor T2, de ka-to.de van diode D2 alsmede de niet met punt B verbonden aansluiting van kondensator C9 aan een gelijkspanning V„ liggen.

35 Hierbij zijn ^^/^2 ongelijke positieve gelijkspanningen.

Fig. 1 stelt dus het geval V^ = V_2 voor. Op soortgelijke wijze als hierboven kan worden aangetoond dat de spanning over kondensator C gelijk is aan en dat de slagspanning 800 1 7 29 PHN 9716 10 over spoel L gelijk is aan VpV2. ^an ωοΓε*0η aan9e~ toond dat de kapaciteiten van kondensatoren en C2 ongelijk moeten zijn in het gevalcdat en V2 verschillend zijn en wel zo dat^de verhouding ^ gelijk moet zijn 5 aan de verhouding ^p. Anders zouden de spertijden van schakelaars T^,D^ en ^2^2 on9e^^j^ zijn> d.w.z. dioden en D2 zouden niet op hetzelfde tijdstip beginnen te geleiden. Om dezelfde reden moeten bij = V2 de kapaciteiten gelijk zijn.

10 Fig. 3 geeft een andere variant weer met een positieve en een negatieve voedingsbron -V2· ^eze schakeling heeft dezelfde eigenschappen als de zojuist geschetste schakeling en biedt bovendien het voordeel dat de (niet getekende) stuurschakeling van transistor T2 gal-T5 vanisch niet met een voedingsspanning doch met massa verbonden is. Hierbij is transistor T2 van het pnp-type met de emitter aan massa, terwijl diode D2 de aangegeven geleidingsrichting heeft. Andere varianten zijn mogelijk, waarbij netwerk L,C gekoppeld is met zelfinduktie 20 en/of L-2 door middel van een aftakking of een magnetische koppeling. Zijn de voedingsspanningen ongelijk in absolute waarde, dan zijn de spanningen over zelfindukties en L-2 ook ongelijk, zodat een magnetische koppeling slechts tussen gedeelten hiervan mogelijk is, tenzij de windings-25 aantallen hiervan aangepast zijn.

30 35 8001729

Claims (8)

1. Schakeling voor het opwekken van een zaagtand vormige afbuigstroom met een slag en een terugslag door een horizontale afbuigspoel die deel uitmaakt van een met een zelfinduktie gekoppeld afbuignetwerk, welke 5 zelfinduktie met een stuurbare schakelaar, die in twee richtingen kan geleiden, verbonden is, waarbij het door de zelfinduktie en de schakelaar gevormde voedingsnetwerk enerzijds op een gelijkspanning aangesloten is en anderzijds aan een referentiepotentiaal ligt en waarbij in 10 bedrijf de schakelaar gedurende de slagtijd van de afbuigstroom geleidt en gedurende de terugslagtijd hiervan gesperd is, met het kenmerk, dat het afbuignetwerk anderzijds met een tweede zelfinduktie gekoppeld is, welke tweede zelfinduktie met een tweede stuurbare schakelaar, 15 die in twee richtingen kan geleiden, verbonden is, waarbij het door de tweede zelfinduktie en de tweede schakelaar gevormde tweede voedingsnetwerk enerzijds op een tweede gelijkspanning aangesloten is en anderzijds aan de genoemde referentiepotentiaal ligt en waarbij in bedrijf de 20 tweede schakelaar gedurende de slagtijd van de afbuigstroom geleidt en gedurende de terugslagtijd hiervan gesperd is.

- 2. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de eerste en de tweede gelijkspanning dezelfde polari-25 teit hebben en dat een aansluiting van de eerste schakelaar alsmede een uiteinde van de tweede zelfinduktie aan de referentiepotentiaal liggen.

3. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de eerste en de tweede gelijkspanning ongelijke 30 polariteiten hebben en dat een aansluiting van de eerste alsmede een aansluiting van de tweede schakelaar aan de referentiepotentiaal liggen.

4. Schakeling volgens één der conclusies 2 of 3, waarin het afbuignetwerk een terugslagkapaciteit bevat, 35 met het kenmerk, dat de eerste en de tweede gelijkspanning dezelfde absolute waarde hebben en dat de terugslagkapaciteit uit een eerste terugslagkondensator, die parallel staat aan de eerste schakelaar respektievelijk 8001729 ΡΉΝ 9716 12 -V ·*% de eerste zelfinduktie, en uit een tweede terugslagkondensator, die parallel staat aan de tweede schakelaar resp. de tweede zelfinduktie, bestaat, waarbij de eerste en de tweede terugslagkondensator nagenoeg dezelfde kapaciteit 5 hebben.

5. Schakeling volgens één der conclusies 2 of 3, waarin het afbuignetwerk een terugslagkapaciteit bevat, met het kenmerk, dat de eerste en de tweede gelijkspanning ongelijke absolute waarden hebben en dat de 10 terugslagkapaciteit uit een eerste terugslagkondensator, die parallel staat aan de eerste schakelaar resp. de eerste zelfinduktie, en uit een tweede terugslagkondensator, die parallel staat aan de tweede schakelaar resp. de tweede zelfinduktie, bestaat, waarbij de ver-15 houding van de kapaciteit van de eerste terugslagkondensator tot de kapaciteit van de tweede terugslagkondensator nagenoeg gelijk is aan de verhouding van de waar d.e i van de tweede gelijkspanning tot de waarde van de eerste gelijkspanning.

6. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de eerste en de tweede zelfinduktie althans voor een deel magnetisch gekoppeld zijn.

7. Schakeling volgens conclusie 1, gekenmerkt door een, met een zelfinduktie gekoppelde wikkeling en door een 25 hiermee verbonden gelijkrichter voor het opwekken van een gelijkspanning.

8. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de eerste en de tweede gelijkspanning gelijk zijn en van dezelfde bron afkomstig zijn en dat een 30 rasterfrekwent variërende spanning hierop gesuperponeerd is. 35 800 1 7 29