NL194937C

NL194937C - Beeldaftaststelsel met overspraakcorrectiefilter.

Info

Publication number: NL194937C
Application number: NL9100592A
Authority: NL
Inventors: Chandrakant Bhailalbhai Patel
Original assignee: Samsung Electronics Co Ltd
Priority date: 1990-04-06
Filing date: 1991-04-05
Publication date: 2003-07-04
Also published as: GB2243971A; CA2036179C; DE4037573A1; KR920001909A; DE4037573C2; JP2960154B2; CN1026202C; NL194937B; GB2243971B; JPH03289278A; KR930004000B1; MY107875A; CA2036179A1; ES2026079A6; RU2047276C1; GB9106525D0; CN1055634A; NL9100592A; US5053615A

Description

1 194937

Beeldaftaststelsel met overspraakcorrectiefilter

De uitvinding heeft betrekking op een stelsel voor het aftasten van een door middel van stralingsenergie overgedragen beeld en voor het genereren van bemonsteringen van elementen van het beeld in de vorm 5 van elektrisch signalen, omvattende een vaste-stof beeldopnemer met een geordende matrix van aangrenzende stralingsopvanginrichtingen waarop de respectieve middels de stralingsenergie overgedragen elementen van het beeld invallen en met een aftastinrichting voor het sequentieel uit elk van de stralingsopvanginrichtingen lezen van de elektrische signalen die het resultaat zijn van invallende straling om daarmee opeenvolgende bemonsteringen te genereren van een elektrisch uitgangssignaal van de beeldvormer, 10 waarbij elk van de stralingsopvanginrichtingen een elektrisch signaal genereert met een gewenste, overheersende component die een maat is voor de daarop invallende stralingsenergie, terwijl het door elk van de stralingsopvanginrichtingen gegenereerde signaal kleinere, ongewenste overspraakcomponenten i heeft die een maat zijn voor de op de aangrenzende stralingsopvanginrichtingen invallende stralingsenergie, en die bekende verhoudingen hebben tot de gewenste, overheersende component, en tevens omvattend 15 een eindig-impulsresponsiefilter (FIR) die voorziet in een eendimensionale ruimtelijke filterresponsie op door de aftastinrichting geselecteerde elektrische signalen, om zodoende overspraakcomponenten in een richting evenwijdig aan de lijnaftasting te onderdrukken.

Een dergelijk stelsel is bekend uit de Europese octrooiaanvrage EP-A-0 120 980. Hierin is een eendimensionaal ruimtelijk filter beschreven voor het verwijderen van ongewenste componenten uit een 20 uitgangssignaal van een vaste-stof beeldopnemer. Deze vaste-stof beeldopnemer omvat een lineaire fotodiode-array en de ongewenste componenten in het uitgangssignaal worden veroorzaakt door overspraak tussen naburige fotodioden. Deze overspraak, die zich manifesteert tussen fotodioden in een richting evenwijdig aan de aftastlijnen, kan worden verwijderd met een eendimensionaal ruimtelijk filter.

Een nadeel bij het stelsel volgens EP-A-0120 980, waarbij het aftasten van een beeld telkens lijnsgewijs 25 plaatsvindt en waarbij dan de lineaire fotodiode-array loodrecht ten opzichte van de aftastlijnen wordt voortbewogen, is dat alleen met de overspraak tussen direct aangrenzende, in de lineaire fotodiode-array aanwezige fotodioden rekening wordt gehouden. Bij een beeldopnemer met een tweedimensionale matrix van foto-elementen is er echter ook sprake van overspraak tussen verticaal- en diagonaal naburige foto-elementen, die niet met het stelsel volgens EP-A-0 120 980 wordt gecorrigeerd.

30 De uitvinding beoogt het nadeel van het bekende stelsel op te heffen.

Daartoe heeft het aftaststelsel van de in de aanhef genoemde soort volgens de uitvinding als kenmerk dat de geordende matrix van aangrenzende stralingsopvanginrichtingen waarop de respectieve middels stralingsenergie overgedragen elementen van het beeld invallen een tweedimensionale matrix is, die zich uitstrekt in twee orthogonale richtingen, en door een keten die, uitgaande van een geselecteerde stralings-35 opvanginrichting, overspraakcomponenten uit alle richtingen, met inbegrip van de richting evenwijdig aan de aftastrichting, onderdrukt, waarbij het FIR-filter van de keten voorziet in een tweedimensionale ruimtelijke filterresponsie op door de aftastinrichting geselecteerde elektrische signalen, waarbij de reikwijdte van het tweedimensionale ruimtelijk filter in een richting loodrecht op en evenwijdig aan de aftastlijnen voldoende groot is om de bemonsteringen mee te nemen van die aftastlijnen en die stralingsopvanginrichtingen welke 40 significante overspraakcomponenten bijdragen aan het elektrische signaal van een geselecteerde stralings-opvanginrichting en waarbij het tweedimensionale ruimtelijk filter een verschilresponsie genereert op het elektrische signaal van de geselecteerde stralingsopvanginrichting en een gewogen sommatie maakt van de elektrische signalen van de de geselecteerde stralingsopvanginrichting omgevende stralingsopvanginrichtingen, die overeenkomstig de verhoudingen van de ongewenste overspraak met de elektrische 45 signalen van de hoofdstralingsopvanginrichting zijn gewogen.

De uitvinding wordt toegelicht aan de hand van de tekening. Daarin toont figuur 1 een blokschema van een schakeling van de correctie van signalen die beelduitsmering veroorzaken en die uit naburige lichtgevoelige elementen in een tweedimensionale matrix zijn gelezen, 50 overeenkomstig de onderhavige principes; en figuur 2 een blokschema van een schakeling voor de correctie van beelduitsmering, die is opgebouwd overeenkomstig de onderhavige principes.

Figuur 1 toont schematisch één uitvoeringsvorm van een schakeling die opeenvolgend elektrische loadingen 55 ”a” ontvangt van achtereenvolgende rijen afzonderlijke lichtgevoelige elementen die in een matrix 10 van rijen en kolommen zijn gerangschikt. Hoewel bij kenmerkende inrichtingen die gebruik maken van een dergelijke matrix 10 met lichtgevoelige elementen zoals bijvoorbeeld videocamera’s, de matrix een grootte 194937 2 van 640 rijen bij 480 kolommen kan hebben, wordt ter vereenvoudiging van de uitleg de matrix 10 getoond met vier rijen en vier kolommen afzonderlijk CCD-elementen, waarbij een CCD-element een soort lichtgevoelig element is. De totale energie die door elk van de CCD-elementen wordt ontvangen is slechts in de horizontale richting onderhevig aan lekkage of verontreiniging indien er sprake is van één rij CCD-5 elementen. Verontreiniging van gegevens of van video-informatie, die in elk element in een dergelijke matrix 10 is opgeslagen manifesteert zich als een uitsmering van gegevens of van de video-informatie uit een videocamera die gebruik maakt van CCD’s als optische informatie-registratieeleménten bij de weergave ervan.

Wanneer de CCD-elementen in een tweedimensionale matrix van rijen en kolommen zijn gerangschikt, 10 zal er lekkage uit zowel de verticale en diagonale richtingen zijn, evenals uit horizontale richtingen. De bijdrage aan de lekkage uit zowel de verticale en diagonale richtingen zijn, evenals uit horizontale richtingen. De bijdrage aan de lekkage is het grootst van de aangrenzende naburige elementen; de lekkage vermindert nogal snel wanneer de afstand tot naburige elementen toeneemt.

Door afzonderlijke (discrete) CCD-elementen in een lineaire matrix ontvangen optische informatie (licht) 15 wordt verontreinigd door lekkage (ongeveer 15 tot 25%) afkomstig van de respectieve aangrenzende naburige CCD-elementen van die matrix. Het lekkage-effect kan worden toegeschreven aan alle naburige elementen in de matrix met afnemend effect naarmate de elementen verder zijn verwijderd. Hoewel de geopenbaarde principes rekening houden met de correctie van de bijdragen van de afgelegen evenals van de aangrenzende CCD-elementen, worden voor de eenvoud van de beschrijving, alleen de effecten van de 20 proximalere horizontale, diagonale en verticale naburige elementen in beschouwing genomen.

De totale video-informatie, dat wil zeggen, de verontreinigde CCD-gegevens 20 die uit een matrix 10 worden gelezen, omvat de primaire video-informatiesignalen 12 die direct op elk afzonderlijk element van de lichtgevoelige matrix 10 inwerken, plus de proportionele bijdragen van de lekkage of secundaire video-informatiesignalen 14 van de aangrenzende en niet-aangrenzende naburige elementen. Het omcirkelde 25 element 6 in rij ”i” en kolom ”j” kan bijvoorbeeld een beeldlading met waarde ”a” hebben; aannemende dat het deel van een object dat wordt afgebeeld door de 4x4 elementen grote matrix 10 een constante, uniforme oppervlaktetextuur aan de zestien matrixelementen bezit, dan zullen de andere naburige elementen in de rijen i-1 tot en met i+2 en de kolommen j-1 tot en met j+2 ook beeldladingen met waarde ”a” hebben, zoals is getoond in de matrix voor informatiesignalen 12 in figuur 1.

30 Naast de uit het element 6 gelezen beeldlading, omvat de bijdrage van het element 6 aan de totale video-informatie echter verontreiniging die is toe te schrijven aan intrinsieke afbeeldingsfouten die in de matrix met verontreinigingssignaalcomponenten 14 met de genormaliseerde eenheidswaarde is weergegeven, en bijdragen van elk ander element in de matrix. Zoals is getoond met matrix 14 in figuur 1, variëren bij de veronderstelde kleine 4x4 lichtgevoelige halfgeleidermatrix 10, de waarden van de verontreinigingssig-35 naalcomponenten in element 6 die zijn toe te schrijven aan de horizontaal-, diagonaal· en verticaal naburige elementen, primair door afstand, maar secundair door andere factoren inclusief intrinsieke kenmerken van de afzonderlijke naburige elementen. De naburige elementen van element 6 kunnen worden beschreven als een aantal cirkels. Een eerste cirkel bevat bijdragen aan de signaalverontreiniging door vier horizontaal- en verticaal aangrenzende elementen in de rijen j-1, j, j+1 en de kolommen i-1, i, i+1; dat wil zeggen a,., j, a^1t 40 j+i, a1+1 M, a;+1 K1; een derde cirkel bevat de bijdragen aan de signaalverontreiniging door twee niet-aangrenzende verticaal en horizontaal naburige elementen, dat wil zeggen a,, h2< (·een vierde cirkel bevat de bijdragen aan de signaalverontreiniging door vier niet-aangrenzende diagonaal naburige elementen, dat wil zeggen a^1t j+2, ai+1> i+2, a^. j-i. a,+2. j+i! en eer> vijfde cirkel de bijdrage aan de signaalverontreiniging bevat door één niet-diagonaal naburig element, dat wil zeggen a^ μ2· 45 Deze bijdragen door naburige elementen aan de verontreinigde gegevens 20 die deel uitmaken van het met de rijscanner 24 uit het element 6 gelezen signaal, kunnen tot een minimum worden verminderd door de totale video-informatie aan filtering te onderwerpen die er op is gericht een significant deel van de lekkagesignaalcomponenten 14 te verzwakken. Eén manier om deze lekkagegegevens te filteren is door gebruik te maken van een eindige impulsresponsiefilter (FIR) dat is toegesneden op de lekkagefactor. Het 50 FIR-filter is ingericht om van de totale video-informatie van elk element een hoeveelheid te filteren, dat wil zeggen, af te trekken, die overeenkomt met de lekkagefactor van de respectieve naburige elementen. Dergelijke filtering vermindert het uitsmeringseffect dat hiervoor is beschreven aanzienlijk. Om het principe te illustreren, wordt nu verwezen naar de figuren 1 en 2. Als bijvoorbeeld element 6 het te beschouwen element is, is het FIR-filter ingericht om opeenvolgend (in willekeurige volgorde) de videogegevens van het 55 element 6 te bepalen en daarvan de aan de lekkagefactor aangepaste videogegevens af te trekken of te filteren van de elementen in één of meer wijder wordende cirkels van lichtgevoelige elementen, die grenzen aan het element 6.

3 194937 C01 1 X X2 X3 ... Cn

Cqz x 1 x x2 x3 C12

Cq3 = x2x1xx2 = C13 5 «

Cq4 X X2 X 1 X C^4 X X3 Xg x 1

10 H-M H

W-[«r H

15

Xio% 1 0.15 — 0.3 waarbij x < 1 20 De beeldsignalen A die opeenvolgend uit de ladingen op elk lichtgevoelig element in achtereenvolgende rijen door de rijscanner 24 zijn gelezen worden achter elkaar aan de invoerklem 32 van filter 30 aangeboden. Het invoersignaal wordt twee keer vertraagd met τ1 door de elementen 34, 36 die in serie zijn geschakeld met het invoerknooppunt 32. Het vertragingsinterval τ, geeft de opgelopen vertraging door het lezen van de lading op één lichtgevoelig element weer wanneer de ladingen uit de CCD-elementen 25 "klokken”. Het interval H geeft de vertraging weer die is opgelopen tussen het lezen van de ladingen op de Γ lichtgevoelige elementen in dezelfde kolom, zij het in achtereenvolgende’rijen.

Het door het vertragingselement 36 verzonden signaal wordt onderworpen aan een vertraging van een tweede periode die gelijk is aan Η-2τ, door het vertragingselement 38, terwijl het door het vertragingselement 38 verzonden signaal wordt onderworpen aan achtereenvolgende vertragingen met tijdsintervallen 30 τ,, door de vertragingselementen 40, 42. Het door het vertragingselement 42 verzonden signaal wordt vervolgens onderworpen aan een vertraging met een interval Η-2τη door het vertragingselement 44, terwijl het door het vertragingselement 44 verzonden signaal opeenvolgend wordt onderworpen aan vertragingen met intervallen τ, door de vertragingselementen 46, 48.

De door de vertragingselementen 42, 46 verzonden signalen worden door de opteller 50 opgeteld 35 teneinde een eerste tussensignaal te verschaffen dat, door de opteller 52, bij de door de vertragingselementen 34, 38 verzonden signalen wordt opgeteld, en waarbij de door de opteller 52 gegenereerde som wordt verzwakt met een factor ”x” die bij de eerste correctietrap 54 is aangeboden teneinde een eerste correctiesignaal te verschaffen. Opgemerkt kan worden dat de vier door de optellers 50, 52 gecombineerde en aan de verzwakking door de eerste correctietrap 54 onderworpen vier signalen overeenkomen met de 40 sequentieel uit de het element 6 omringende twee horizontaal aansluitende lichtgevoelige elementen en de twee verticaal aansluitende lichtgevoelige elementen gelezen signalen, terwijl de correctiefactor "x” kan worden gemeten, of empirisch kan worden bepaald voor de vier lichtgevoelige elementen binnen de eerste cirkel.

De door de vertragingselementen 44, 48 verzonden signalen worden door de teller 56 opgeteld teneinde 45 een tweede tussensignaal te verschaffen, terwijl het tweede tussensignaal, het door het vertragingselement 36 verzonden signaal en het door de scanner 24 aan het ingangsknooppunt 32 toegevoerde signaal door de derde opteller 58 worden opgeteld; de door de teller 58 gegenereerde som wordt met een factor x2 verzwakt in de tweede filtertrap 60 teneinde een tweede correctiesignaal te verschaffen.

Opgemerkt kan worden dat de door de optellers 56, 58 opgetelde en aan verzwakking in de filtertrap 60 50 onderworpen vier signalen overeenkomen met de vier resulterende signalen die uit de ladingen op de vier lichtgevoelige elementen zijn gelezen die diagonaal aan het element 6 grenzen. De vermenigvuldigingsfactor waarmee de som van deze vier signalen wordt verzwakt houdt rekening met de grotere afstand die deze diagonaal aangrenzende elementen hebben tot het lichtgevoelige element 6. Als de waarde van x in het algemeen varieert tussen 0,1 en 0,4 is de bijdrage aan de verontreiniging door deze vier elementen binnen 55 de tweede cirkel iets kleiner dan die door de horizontale en verticale aan grenzende elementen in de eerste cirkel.

De eerste en tweede correctiesignalen worden door de vijfde opteller 62 opgeteld teneinde het geaccu-

Claims

194937 4 muleerde correctiesignaal te genereren. De zesde opteller 64 trekt het geaccumuleerde correctiesignaal af van het door het vierde vertragingselement 40 verzonden signaal teneinde een definitief beeldsignaal voor het element 6 te genereren, dat is gecorrigeerd voor verontreiniging die is toe te schrijven aan de naburige elementen binnen de eerste en de tweede cirkel. Opgemerkt kan worden dat het door het vertragings-5 element 40 verzonden signaal overeenkomt met het niet gecorrigeerde beeldsignaal dat is gelezen uit de lading van het lichtgevoelige element 6. Het filteren van de verontreinigde (CCD) videogegevens geschiedt bij voorkeur, en eenvoudiger voorafgaand aan de verdere verwerking van de CCD-gegevens. Bijvoorbeeld voordat de luminantie- en chrominantieinformatie (Y, I & Q of R-Y, B-Y) worden berekend. Bovendien zou de gegevensverwerking 10 "gamma"-correctie kunnen omvatten. Het FIR-filter herstelt de gewenste of verwachte scherpte in het definitieve beeld door het verminderen of in hoofdzaak verwijderen van het uitsmeringseffect door de ’’lekkage”. , Hoewel het concept van deze uitvinding is beschreven als belichaamd in video-TV-camera’s, zal het duidelijk zijn en dient te worden begrepen dat de hiervoor beschreven principes bij elke matrix van 15 opneemelementen kan worden toegepast, waarbij lekkage tussen nabije, en meer in het bijzonder, aangrenzende registratieelementen optreedt, en dit niet is beperkt tot CCD-elementen. 20

1. Stelsel voor het aftasten van een door middel van stralingsenergie overgedragen beeld en voor het genereren van bemonsteringen van elementen van het beeld in de vorm van elektrisch signalen, omvattende een vaste-stof beeldopnemer met een geordende matrix van aangrenzende stralingsopvang-inrichtingen waarop de respectieve middels de stralingsenergie overgedragen elementen van het beeld 25 invallen en met een aftastinrichting voor het sequentieel uit elk van de stralingsopvanginrichtingen lezen van de elektrische signalen die het resultaat zijn van invallende straling om daarmee opeenvolgende bemonsteringen te genereren van een elektrisch uitgangssignaal van de beeldvormer, waarbij elk van de stralingsopvanginrichtingen van elektrisch signaal genereert met een gewenste, overheersende component die een maat is voor de daarop invallende stralingsenergie, terwijl het door elk van de stratingsopvang-30 inrichtingen gegenereerde signaal kleinere, ongewenste overspraakcomponenten heeft die een maat zijn voor de op de aangrenzende stralingsopvanginrichtingen invallende stralingsenergie, en die bekende verhoudingen hebben tot de gewenste, overheersende component, en tevens omvattend een eindig-impulsresponsiefilter (FIR) die voorziet in een eendimensionale ruimtelijke filterresponsie op door de aftastinrichting geselecteerde elektrische signalen, om zodoende overspraakcomponenten in een richting 35 evenwijdig aan de lijnaftasting te onderdrukken, gekenmerkt, doordat de geordende matrix (10) van aangrenzende stralingsopvanginrichtingen waarop de respectieve middels stralingsenergie overgedragen elementen van het beeld invallen een tweedimensionale matrix is, die zich uitstrekt in twee orthogonale richtingen, en door een keten die, uitgaande van een geselecteerde stralingsopvanginrichting, overspraakcomponenten uit alle richtingen, met inbegrip van de richting evenwijdig aan de aftastrichting, onderdrukt, 40 waarbij het FIR-filter (30) van de keten voorziet in een tweedimensionale ruimtelijke filterresponsie op door de aftastinrichting (24) geselecteerde elektrische signalen, waarbij de reikwijdte van het tweedimensionale ruimtelijk filter in een richting loodrecht op en evenwijdig aan de aftastlijnen voldoende groot is om de bemonsteringen mee te nemen van die aftastlijnen en die stralingsopvanginrichtingen welke significante overspraakcomponenten bijdragen aan het elektrische signaal van een geselecteerde stralingsopvang-45 inrichting en waarbij het tweedimensionale ruimtelijk filter een verschilresponsie genereert op het elektrische signaal van de geselecteerde stralingsopvanginrichting en een gewogen sommatie maakt van de elektrische signalen van de de geselecteerde stralingsopvanginrichting omgevende stralingsopvanginrichtingen, die overeenkomstig de verhoudingen van de ongewenste overspraak met de elektrische signalen van de hoofdstralingsopvanginrichting zijn gewogen.

2. Stelsel volgens conclusie 1, gekenmerkt, doordat het filter (30) van het eindig-impulsresponsietype (FIR) het volgende omvat een elektrische vertragingslijnstructuur (34, 36, 38, 40, 42, 44, 46) met een ingangsaansluitpunt om bemonsteringen van het beeldvormeruitgangssignaal afkomstig van de aftastinrichting (24) te ontvangen en met eerste tot en met vijfde uitgangsaansluitpunten klemmen waaraan vertraagde responsies op de 55 van de aftastinrichting afkomstige bemonsteringen worden toegevoerd, waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsie op het derde uitgangsaansluitpunt correspondeert met de elektrische signalen van de huidige hoofdstralingsopvanginrichting, waarbij de ten 5 194937 opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies aan het tweede uitgangsaansluitpunt over langere tijd zijn vertraagd dan aan het eerste uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één aftastlijn-interval verminderd met één beeldelement-interval, waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies aan het derde 5 uitgangsaansluitpunt over langere tijd zijn vertraagd dan aan het eerste uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één aftastlijn-interval, waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies aan het vierde uitgangsaansluitpunt over een langere tijd zijn vertraagd dan aan het eerste uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één aftastlijn-interval vermeerderd met één beeldelement-interval, en waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen 10 afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies over een langere tijd zijn vertraagd dan aan het eerste uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met twee aftastlijn-intervallen; optelketens (50, 52) met ingangsverbindingen met de eerste, tweede, vierde en vijfde uitgangsaansluit-punten van de elektrische vertragingslijnstructuur en met een uitvoerverbinding; en een vermenigvuldiger (54) met een ingangsverbinding naar de uitgangsverbinding van de optelketen en 15 met een uitgangsverbinding voor het afgeven van ten minste een gedeelte van de gewogen sommatie van de elektrische signalen van de stralingsopvanginrichtingen die de huidige hoofdstralingsopvang-inrichting omgeven.

3. Stelsel volgens conclusie 2, gekenmerkt, doordat de elektrische vertragingslijnstructuur wordt gevormd door een enkele elektrische vertragingslijn met opeenvolgende aftakpunten die de eerste tot en met vijfde 20 aansluitpunten van de elektrische vertragingslijnstructuur vormen.

4. Stelsel volgens conclusie 2, gekenmerkt, doordat de elektrische vertragingslijnstructuur (34, 36, 38, 40, 42, 44, 46, 48) bovendien omvat zevende, achtste en negende uitgangsaansluitpunten heeft, waarbij de elektrische vertragingslijnstructuur de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies aan het 25 eerste uitgangsaansluitpunt over een langere tijd zijn vertraagd dan aan het zesde uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één beeldelement-interval, waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies aan het zevende uitgangsaansluitpunt over een langere tijd zijn vertraagd dan aan het eerste uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één beeldelement-interval, waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de 30 aftastinrichting vertraagde responsies aan het vijfde uitgangsaansluitpunt over een langere tijd zijn vertraagd dan aan het achtste uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één beeldelement-interval, en waarbij de ten opzichte van de bemonsteringen afkomstig van de aftastinrichting vertraagde responsies aan het negende uitgangsaansluitpunt over een langere tijd zijn vertraagd dan aan het vijfde uitgangsaansluitpunt in een mate die overeenkomt met één beeldelement-interval; 35 extra optelketens (56, 56) met ingangsverbindingen met de zesde, zevende, achtste en negende uitgangsaansluitpunten van de elektrische vertragingslijnstructuur en met een uitgangsverbinding; een andere vermenigvuldiger (60) met een ingangsverbinding naar de uitgangsverbinding van de extra optelketen en met een uitgangsverbinding voor het afgeven van een ander gedeelte van de gewogen sommatie van de elektrische signalen afkomstig van de stralingsopvanginrichtingen die de huidige 40 hoofdstralingsopvanginrichting omgeven.

5. Stelsel volgens conclusie 4, gekenmerkt, doordat het zesde uitgangsaansluitpunt van de elektrische vertragingslijnstructuur met hetzelfde punt is verbonden als het ingangsaansluitpunt

6. Stelsel volgens conclusie 5, gekenmerkt, doordat de elektrische vertragingsstructuur is gevormd door een enkele elektrische vertragingslijn met opeenvolgende aftakpunten om de zesde, eerste, zevende, tweede, 45 derde, vierde, achtste, vijfde en negende uitgangsaansluitpunten te vormen van de elektrische vertragingslijnstructuur, waarbij het zesde aftakpunt via een eerste vertragingselement (34) met een vertraging van één beeldelement is verbonden met het eerste aftakpunt, waarbij het eerste aftakpunt via een tweede vertragingselement (36) met een vertraging van één beeldelement is verbonden met het zevende aftakpunt, waarbij het zevende aftakpunt via een vertragingselement (38) met een vertraging van één aftastlijn 50 verminderd met twee beeldelementen is verbonden met het tweede aftakpunt, waarbij het tweede aftakpunt via een derde vertragingselement (40) met een vertraging van één beeldelement is verbonden met het derde aftakpunt, waarbij het derde aftakpunt via een vierde vertragingselement (42) met een vertraging van één beeldelement is verbonden met een vierde aftakpunt, waarbij het vierde aftakpunt via een tweede vertragingselement (44) met een vertraging van één aftastlijn verminderd met twee beeldelementen is 55 verbonden met het achtste aftakpunt, waarbij het achtste aftakpunt via een vijfde vertragingselement (46) met een vertraging van één beeldelement is verbonden met het vijfde aftakpunt, en waarbij het vijfde aftakpunt via een zesde vertragingselement (48) met een vertraging van één beeldelement is verbonden 194937 6 met het negende aftakpunt.

7. Stelsel volgens conclusie 4, 5 of 6, gekenmerkt door weer een andere optelketen (62) met ingangs-verbindingen met de uitgangsverbindingen van de vermenigvuldiger (54) en de andere vermenigvuldiger (60) en met een uitgangsverbinding voor het afgeven van de gewogen sommatie van de elektrische 5 signalen van de de huidige hoofdstralingsopvanginrichting omgevende stralingsopvanginrichtingen.

8. Stelsel volgens conclusie 7, gekenmerkt door een optelketen (64) met ingangsverbindingen met het derde aansluitpunt van de elektrische vertragingslijnstructuur (34, 36, 38, 40, 42, 44, 46, 48) en met de uitgangsverbinding van weer een andere optelketen (62) en met een uitgangsverbinding voor het afgeven van de verschilresponsie van het elektrische signaal van de huidige hoofdstralingsopvanginrichting en een 10 gewogen sommatie van de elektrische signalen van de de huidige hoofdstralingsopvanginrichting omgeven stralingsopvanginrichtingen. Hierbij 2 bladen tekening