NL192284C - Televisieontvanger van het voor demodulatie van een stereo-omroepsignaal geschikt type. - Google Patents

Description

1 192284

Televisieontvanger van het voor demodulatie van een stereo-omroepsignaal geschikt type

De uitvinding betreft een televisieontvanger van het voor demodulatie van een stereo-omroepsignaal geschikt type, omvattende: een afstemeenheid; een op de afstemeenheid aangesloten middenfrequent-5 versterker met een tussendraaggolf-detectie-eenheid; een op de middenfrequentversterker met detectie-eenheid aangesloten en volgens de tussendraaggolfmethode werkzame hoofd- en hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid voor het ontvangen, demoduleren en bewerken van een multi-voice-omroepsignaal tot een gedemoduleerd hoofd- en hulpaudiosignaal; een op de hoofd- en hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid aangesloten schakeleenheid met een matrixschakeling voor het aan de hand van een 10 schakelstuursignaal bewerken van het hoofd- en hulpaudiosignaal tot een stereofonisch geluidssignaal voor een op de schakeleenheid met matrixschakeling aangesloten linker- en rechtergeluidskanaal; en een op de hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid aangesloten pilootsignaaldetector voor het in afhankelijkheid van een in het hulpaudiosignaal aanwezig pilootsignaal genereren van een detectiesignaal en voor het aan de hand van het detectiesignaal besturen van de schakeleenheid met matrixschakeling.

15 Een dergelijke televisieontvanger is bekend uit de Duitse octrooiaanvrage nr. 3.001.765.

Een nadeel van een televisieontvanger volgens de bekende techniek is, dat indien in het ontvangen, samengestelde ingangstelevisiesignaal het hulpkanaal audiosignaal ontbreekt of afwezig is, of indien het ontvangen ingangstelevisiesignaal zeer zwak is, zal de middenfrequentversterker hiervoor met maximale versterking functioneren, aangezien deze automatisch een versterkingsregeling bevat, zodat het door deze 20 versterker afgegeven signaal een zeer sterke miscomponent zal bevatten. Deze miscomponent vertoont in dit geval en zodanig breed spectrum en heeft een dusdanige intensiteit, dat de hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid uit het na eliminatie van de hulpaudiocomponent door de filteimiddelen resulterende signaal een uitgangssignaal afleidt, ofwel detecteert, waarvan het niveau aanzienlijk hoger is gelegen dan een vooraf bepaalde waarde. Indien het geval is, hetgeen een aanwijzing vormt, dat geen of geen bruikbaar 25 geluidshulpdraaggolfsignaal aanwezig is, zal de pilootsignaaldetector in de bij ontvangst van een monauraal geluidssignaal behorende toestand hiervan overgaan, waardoor de stereofone eigenschappen een hierbij behorende hogere geluidskwaliteit verloren gaan.

De onderhavige uitvinding beoogt althans één van de bovengenoemde bezwaren op te heffen, en verschaft hiertoe een televisieontvanger, die zich onderscheidt, door een op de hulpaudioversterkings- en 30 f.m.-detectie-eenheid aangesloten stoorsignaaldetectieschakeling met filtermiddelen voor het detecteren en selecteren van een in het hulpaudiosignaal aanwezig stoorsignaalcomponent, een op de stoorsignaaldetectieschakeling met filtermiddelen aangesloten niveaudetector voor het genereren van een detectiesignaal met een indicatie van de amplitude van de gedetecteerde en gefilterde stoorsignaalcomponent, en een op de niveaudetector aangesloten besturingsschakeling voor het afhankelijk van het detectiesignaal van 35 de niveaudetector genereren van een besturingssignaal ter besturing van de pilootsignaaldetector, waarbij de schakelmiddelen in een vooraf bepaalde schakeltoestand worden gehouden, wanneer het uitgangssignaal van de niveaudetector een hoger dan een vooraf bepaald niveau vertoont.

Met een televisieontvanger in overeenstemming met de onderhavige uitvinding blijven de stereofone eigenschappen en de hierbij behorende hogere kwaliteit van het geluidssignaal bewaard, zelfs wanneer het 40 hulpkanaalaudiosignaal ontbreekt of afwezig is, of wanneer het ontvangen ingangstelevisiesignaal uiterst zwak is.

De onderhavige uitvinding wordt nader toegelicht aan de hand van de hierna volgende figuurbeschtijving van uitvoeringsvoorbeelden hiervan. In de tekening tonen: 45 figuur 1 een schematische weergave van enige frequenties, welke bij een bekend geluidsmultiplexstelsel voor de geluidstransmissie worden gebruikt, figuur 2 een blokschema van een televisieontvanger volgens een eerste uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding en figuur 3 een blokschema van een televisieontvanger volgens een tweede uitvoeringsvorm van de 50 uitvinding.

Zoals figuur 1 laat zien, dient een gebmikelijk geluidsdraaggolfsignaal, waarvan de frequentie 5,5 MHz hoger dan die van een videodraaggolfsignaal P ligt als geluidsdraaggolfsignaal S1 of eerste geluidsdraag-golfsignaal voor een hoofdgeluidskanaal. Een geluidsdraaggolfsignaal S2 of tweede geluidsdraaggolfsignaal, 55 waarvan de frequentie 5,742 MHz hoger dan die van het videodraaggolfsignaal P ligt, wordt op het eerste geluidsdraaggolfsignaal S1 gesuperponeerd voor geluidsmultiplexering. Bij een dergelijk, in de Duitse Bondsrepubliek toegepast geluidsmultiplexstelsel worden derhalve het eerste geluidsdraaggolfsignaal S1 en 192284 2 het tweede geluidsdraaggolfsignaal S2 gebruikt. Meer in het bijzonder worden deze beide geluidsdraaggolf-signaien onder toepassing van frequentiemodulatie gebruikt voor stereogeluidsuitzendingen, geluids-uitzendingen in twee talen en monaurale uitzendingen, een en ander als weergegeven in de hierna volgende tabel. Daarbij wordt ter onderscheiding van de toegepaste transmissiemodus op het tweede 5 geluidsdraaggolfsignaal S2 een AM-gemoduleerd pilootdraaggolfsignaal gesuperponeerd. Dit pilootdraaggolf-signaal is daarbij aan amplitudemodulatie met een laagfrequent discriminatiesignaal onderworpen, dat voor stereo-uitzendingen een frequentie van 117 Hz heeft, voor uitzendingen in twee talen een frequentie van 274 Hz heeft en voor monaurale uitzendingen een frequentie van 0 Hz heeft.

10 TABEL

hoofdkanaal hulpkanaal

stereo (R + L)/2 R

15 tweetalig A B

monauraal A A

R: rechterkanaalgeluid L: linkerkanaalgeluid __A: moedertaal 20 B: vreemde taal

In een televisieontvanger van het voor demodulatie van dergelijke omroepsignalen geschikte type vindt de keuze of bepaling van de af te geven geluidssignalen op de volgende wijze plaats.

Het op het tweede geluidsdraaggolfsignaal S2 gesuperponeerde, AM-gemoduleerde pilootdraaggolf-25 signaal wordt onderzocht door een pilootsignaaldiscriminator, welke op grond van het pilootsignaal vaststelt of sprake is van stereogeluid, tweetalig geluid of monauraal geluid. De schakelmiddelen van de genoemde schakeleenheid worden op basis van het uitgangssignaal van de pilootsignaaldiscriminator bestuurd, waaruit naar keuze afgifte van het respectievelijk van de eerste en de tweede geluidsversterker afkomstige hoofdkanaal· en hulpkanaalaudiosignaal en van het uit deze kanaalaudiosignalen bestaande stereo· 30 geluidssignaal volgt.

Bij een gebruikelijk stelsel van. het hier beschreven type geldt echter, dat ook bij aanwezigheid van slechts het eerste geluidsdraaggolfsignaal S, zowel de tweede geluidsversterker als de pilootsignaaldiscriminator blijven functioneren.

Bij aansluiting van een monaurale geluidsweergeefinrichting aan een dergelijk stelsel kunnen verschil-35 lende stoor- en missignalen optreden, welke bijvoorbeeld de frequentie van het pilootsignaal kunnen hebben. Wanneer met het stelsel een videobandapparaat is gekoppeld, bestaat bijvoorbeeld de mogelijkheid, dat dit apparaat in zijn bedrijfstoestand ’’Cue & Review” een ruisbalk genereert, waarvan een hogere harmonische de pilootsignaaldiscriminator ten onrechte activeert. Een dergelijke foutieve werking van de discriminator kan ook optreden als gevolg van de afwezigheid van het tweede geluidsdraaggolfsignaal S2. In 40 een dergelijk geval, waarin derhajve geen tweede geluidsdraaggolfsignaal S2 aanwezig is, wordt overgeschakeld naar het hulpkanaal voor stereo· of tweetalige weergave. Als gevolg daarvan wordt een signaal zonder draaggolfsignaal, dat wil zeggen ruis, aan de tweede ’’intercarrieK'-geluidsversterker toegevoerd, welke dan frequentiedemodulatie bij maximale versterking uitvoert en een stoorgeluidssignaal van aanzienlijke sterkte produceert.

45 Bij het blokschema volgens figuur 2 van een televisieontvanger volgens de uitvinding wordt een ontvangen televisiesignaal, dat zowel video- als audbsignaalcomponenten bevat, toegevoerd aan een afstemeenheid 1, welke het ontvangen signaal in een samengesteld middenfrequentsignaal van voorafbepaalde bandbreedte omzet. Dit samengestelde middenfrequentsignaal wordt enerzijds toegevoerd aan een videomiddenfrequentversterker 2, welke door middel van een filter of dergelijke de videomiddenfre-50 quentsignaalcomponent uit het samengestelde middenfrequentsignaal afscheidt; deze videomiddenf requent-signaalcomponent wordt vervolgens versterkt en gedemoduleerd. Anderzijds wordt het samengestelde middenfrequentsignaal toegevoerd aan een ”quasi-parallel-ton” 3, welke uit het samengestelde middenfrequentsignaal door middel van een filter of dergelijke de audiomiddenfrequentsignaalcomponent en de centrale frequentiecomponent van de genoemde videomiddenfrequentsignaalcomponent afscheidt en deze 55 versterkt; bovendien wordt de aldus verkregen audiomiddenfrequentsignaalcomponent aan frequentie-omzetting met behulp van de centrale frequentiecomponent van de videomiddenf requentsignaalcomponent onderworpen. De uit deze frequentieomzetting resulterende zwevingssignalen dienen voor demodulatie van 3 192284 de video- en de audiomiddenfrequentsignaalcomponent volgens het ’’intercanier”-principe; bij deze demodulatie worden een eerste geluidsdraaggolfsignaal of hoofdkanaaldraaggolfsignaal van 5,5 MHz en een tweede geluidsdraaggolfsignaal of hulpkanaaldraaggolfsignaal van 5,742 MHz veikregen, welke zowel aan een eerste middenfrequentgeluidsversterker 4 voor het hoofdkanaal als aan een tweede midden-5 frequentgeluidsversterker 5 voor het hulpkanaal worden toegevoerd. De eerste middenfrequent- geluidsversterker 4 scheidt het genoemde eerste geluidsdraaggolfsignaal of hoofdkanaaldraaggolfsignaal van 5,5 MHz af door middel van een geschikt filter of dergelijke; het aldus afgescheiden, eerste geluidsdraaggolfsignaal wordt achtereenvolgens aan versterking, amplitudebegrenzing en frequentiedemodufatie onderworpen. Op soortgelijke wijze scheidt de tweede middenfrequentgeluidsversterker 5 het genoemde 10 tweede geluidsdraaggolfsignaal of hulpkanaaldraaggolfsignaal met een frequentie van 5,742 MHz af, dat vervolgens eveneens aan versterking, amplitudebegrenzing en frequentiedemodulatie wordt onderworpen.

De uit deze frequentiedemodulatie resulterende audiosignalen voor het hoofdkanaai en het hulpkanaal worden toegevoerd aan de respectieve ingangscontacten en X12 van een eerste schakeleenheid SW1 voor selectieve toevoer aan de beide ingangscontacten X21 en X23 van een tweede schakeleenheid SW2 en 15 aan de ene ingangsaansluiting van een matrixschakeling MX, waarvan de andere ingangsaansluiting met het reeds genoemde ingangscontact X12 van de schakeleenheid SW1 is doorverbonden. Deze laatstgenoemde ontvangt een hier als ’’eerste” aangeduid schakelbesturingssignaal van een eerste detector 65, welke bij ontvangst van een tweetalig geluidssignaal binnen een discriminator 6 werkzaam is. Bij ontvangst van het genoemde, eerste schakelbesturingssignaal wordt de schakeleenheid SW1 automatisch naar zijn 20 ingangscontact X12 overgeschakeld voor doorlating van het hulpkanaalaudiomiddenfrequentsignaal (geluidsweergave in vreemde taal). De toevoer van het eerste schakelbesturingssignaal geschiedt via een derde schakelaar SW3, welke met de hand in zijn onderbrekingstoestand kan worden gebracht wanneer een gebruiker tijdens ontvangst van een tweetalig geluidssignaal naar het hoofdkanaalsignaal (geluidsweergave in de moedertaal) wil overgaan. De reeds genoemde verbinding tussen het ingangscontact X12 van de 25 eerste schakeleenheid SW1 en de tweede ingangsaansluiting van de matrixschakeling MX heeft tot gevolg, dat het door de tweede middenfrequentgeluidsversterker 5 afgegeven, aan frequentiedemodulatie onderworpen hulpkanaaldraaggolfsignaal aan de tweede ingangsaansluiting van de matrixschakeling MX verschijnt. Deze laatstgenoemde levert bij ontvangst van een werkelijk stereo-audiosignaal met een rechterkanaal-component R en een linkerkanaalcomponent L deze beide componenten R en L door matrixbewerking van 30 het hoofdkanaalaudiosignaal (R + L)/2 en het hulpkanaalaudiosignaal R. De beide audiosignaalkanaal-componenten R en L worden toegevoerd aan de respectieve ingangscontacten X22 en X24 van de tweede schakeleenheid SW2.

De tweede schakeleenheid SW2 wordt bestuurd door een hier als ’’tweede” aangeduid schakelbesturingssignaal, dat dooreen tweede detector 66 wordt geleverd, welke bij ontvangst van een werkelijk 35 stereo-audiosignaal binnen de discriminator 6 werkzaam is. Bij het verschijnen van het tweede schakelbesturingssignaal wordt de tweede schakeleenheid SW2 automatisch naar zijn ingangscontacten X^ en X24 overgeschakeld, waaruit selectie van het stereo-audiosignaal resulteert.

De beide schakeleenheden SW1 en SW2 en de schakelaar SW3 dienen voor selectieve afgifte van het hoofdkanaalsignaal en het hulpkanaalsignaal of het stereo-audiosignaal. Tezamen vormen de schakel-40 eenheden SW1, SW2 en de schakelaar SW3 met de matrixschakeling MX een schakeleenheid SWO.

Het uitgangssignaal van de tweede middenfrequentgeluidsversterker 5, respectievelijk het tweede frequentiegedemoduleerde hulpkanaalaudiosignaal, wordt behalve aan deze schakeleenheid SWO tevens aan een pilootsignaaldiscriminator 6 toegevoerd. Deze bevat een 3,5 fH bandfilter 61 (fH = beeldregelaftast-frequentie van de videosignaalcomponent), een amplitudedemodulator 62, een filter 63 met een centrale 45 dooriaatfrequentie van 274 Hz, een filter 64 met een centrale dooriaatfrequentie van 117 Hz en de beide reeds genoemde detectoren 65 (eerste) en 66 (tweede). Het door de bandfilter 61 doorgelaten en versterkte pilootdraaggolfsignaal wordt aan detectie door de amplitudedemodulator 62 onderworpen. In geval van een monauraal geluidssignaal wordt vastgesteld, dat het amplitudemodulerende discriminiatiesignaal (piloot-signaal) van het pilootdraaggolfsignaal een frequentie 0 heeft (gelijkspanningsuitgangsniveau); in geval van 50 een tweetalig geluidssignaal wordt vastgesteld, dat het discriminatiesignaal een frequentie van 274 Hz heeft. Deze vaststelling vindt plaats doordat de uitgangssignalen van de amplitudedemodulator 62 worden toegevoerd aan de respectieve filters 63 en 64, waarvan de uitgangssignalen aan de respectieve detectoren 65 en 66 worden toegevoerd. Deze leveren respectievelijk het eerste en het tweede schakelbesturingssignaal voor de respectieve schakeleenheden SW1 en SW2. Wanneer een discriminatiesignaal met een 55 frequentie van 274 Hz verschijnt, hetgeen op een tweetalige geluidsuitzending wijst, wordt de eerste schakeleenheid SW1 bestuurd voor doorlating van het hulpkanaalaudiosignaal. Wanneer een discriminatiesignaal met een frequentie van 117 Hz wordt gedetecteerd, hetgeen op een werkelijke stereogeluids-

Claims (3)

192284 4 uitzending wijst, wordt de tweede schakeleenheid SW2 bestuurd voor afgifte van een stereogeluidssignaal. Een gedeelte van het door de tweede middenfrequentgeluidsversterker 5 afgegeven, frequentiegedemo-duleerde hulpkanaalaudiosignaal wordt voorts toegevoerd aan een hoogdoorfaatfilter 7, welke de hoogfrequentsignaalcomponent met uitzondering van de hulpkanaalaudiosignaalcomponent doorlaat naar 5 een vangschakeling 8, waardoor de pilootdraaggolfsignaalcomponent wordt geëlimineerd. Het daaruit resulterende signaal wordt via een detector 9 toegevoerd aan een besturingsschakeling 10. Deze heeft het volgende ten doel. Indien in het ontvangen, samengestelde ingangstelevisiesignaal het hulpkanaalaudiosignaal ontbreekt, respectievelijk afwezig is, of indien het ontvangen ingangstelevisiesignaal uiterst zwak is, zal de tweede 10 middenfrequentgeluidsversterker 5 met maximale versterking functioneren (automatische versterkings-regeling), zodat het door deze versterker afgegeven signaal een zeer sterke ruiscomponent zal bevatten. Deze vertoont een zodanig breed spectrum en een zodanige sterkte, dat de detector 9 uit het na eliminatie van de hulpkanaalaudiocomponent (hoogdoorfaatfilter 7) en het pilootdraaggolfsignaal (vangschakeling 8) resulterende signaal een uitgangssignaal afleidt (detecteert), waarvan het niveau een voorafbepaalde 15 waarde aanzienlijk te boven gaat. Indien dit het geval is, hetgeen een aanwijzing vormt, dat geen (behoorlijk) geluidshulpdraaggolfsignaal aanwezig is, zal de reeds genoemde, op de detector 9 volgende besturingsschakeling 10 de discriminator 6 dwingen naar zijn bij ontvangst van een monauraal geluidssignaal behorende toestand over te gaan. Wanneer bijvoorbeeld, zoals in figuur 2 is weergegeven, de collector van een schakeltransistor van de 20 besturingsschakeling 10 met de ingangsaansluitingen van de beide filters 63 (274 Hz) en 64 (117 Hz) van de discriminator 6 is gekoppeld, en de emitter van de transistor is geaard, zal het verschijnen van een detectie-uitgangsgelijkspanning van de detector 9 aan de basis van deze transistor tot gevolg hebben, dat de ingangssignalen van de beide filters 63 en 64 worden geaard, waaruit instelling op ontvangst van een monauraal geluidssignaal resulteert. 25 In dat geval wordt de discriminator 6 derhalve zodanig bestuurd, dat de eerste schakeleenheid SW1 en de tweede schakeleenheid SW2 op doorlating van het hoofdkanaalaudiosignaal worden ingesteld. Dit heeft tot gevolg, dat zelfs indien het hulpkanaalaudiosignaal ontbreekt en de aanwezigheid of afwezigheid van het pilootdraaggolfsignaal niet kan worden vastgesteld, wordt voorkomen, dat door de dan bij maximale versterking functionerende, tweede middenfrequentgeluidsversterker 5 een stoorgeluidssignaal van 30 aanzienlijke sterkte in het stelsel wordt geïntroduceerd. Opgemerkt wordt, dat het hoogdoorlaatfilter 7, de vangschakeling 8, detector 9 en de besturingsschakeling 10 tezamen een stoorsignaaldetectieschakeling 11 vormen. Figuur 3 toont een blokschema van een televisieontvanger volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding. In het blokschema volgens figuur 3 zijn zoveel mogelijk dezelfde verwijzingssymbolen als in het 35 blokschema volgens figuur 2 gebruikt. Bij de frequentieomzetting, welke door de "quasi-parallelton” 3 wordt uitgevoerd, ontstaat een zwevings-signaal met een frequentie van 242 kHz tussen het hoofdkanaaldraaggolfsignaal van 5,5 MHz en het hulpkanaaldraaggolfsignaal van 5,742 MHz. Dit zwevingssignaal met het karakter van een overspraak-signaal is terug te voeren op een gebrekkige functionering van de filters van de beide middenfrequentge-40 luidsversterkers 4 en 5 en treedt als een stoorcomponent van 242 kHz op, zodra het hulpkanaalgeluids-draaggolfsignaal aanwezig is. Zoals figuur 3 laat zien, wordt nu een deel van het uitgangssignaal van de ’’quasi-parallelton” 3 of een deel van één van de frequentiegedemoduleerde uitgangssignalen van de middenfrequentgeluidsversterkers 4 en 5 toegevoerd aan een op 242 kHz afgestemd bandfilter, waardoor het zwevingssignaal van 242 kHz 45 wordt afgescheiden. Dit afgescheiden zwevingssignaal wordt toegevoerd aan een detector 9' met versterkende werking, waarvan het detectie-uitgangssignaal wordt toegevoerd aan een besturingsschakeling 10'; deze laatstgenoemde levert aan de discriminator 6 een besturingssignaal wanneer het genoemde detectie-uitgangssignaal een hoger dan een voorafbepaald niveau vertoont, dat wil zeggen wanneer het genoemde zwevingssignaal aanwezig is. In alle overige opzichten komt de uitvoeringsvorm volgens figuur 3 overeen 50 met die volgens figuur 2. Opgemerkt wordt, dat het bandfilter 12, de detector 9' en de besturingsschakeling 10' tezamen een stoorsignaaldetectieschakeling 11' vormen. 55 Conclusies

1. Televisieontvanger van het voor demodulatie van een stereo-omroepsignaal geschikt type, omvattende: 5 192284 een afstemeenheid; een op de afstemeenheid aangesloten middenfrequentversterker met een tussendraag-golf-detectie-eenheid; een op de middenfrequentversterker met detectie-eenheid aangesloten en volgens de tussendraaggolfmethode werkzame hoofd- en hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid voor het ontvangen, demoduleren en beweiken van een multi-voice-omroepsignaal tot een gedemoduleerd hoofd- en 5 hulpaudiosignaal; een op de hoofd- en hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid aangesloten schakeleenheid met een matrixschakeling voor het aan de hand van een schakelstuursignaal beweiken van het hoofd- en hulpaudiosignaal tot een stereofonisch geluidssignaal voor een op de schakeleenheid met matrixschakeling aangesloten linker- en rechtergeluidskanaai; en een op de hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid aangesloten pilootsignaaldetector voor het in afhankelijkheid van een in het hulp-10 audiosignaal aanwezig pilootsignaal genereren van een detectiesignaal en voor het aan de hand van het detectiesignaal besturen van de schakeleenheid met matrixschakeling, gekenmerkt door een op de hulpaudioversterkings- en f.m.-detectie-eenheid aangesloten stoorsignaaldetectieschakeling met filtermiddelen voor het detecteren en selecteren van een in het hulpaudiosignaal aanwezig stoorsignaal-component, een op de stoorsignaaldetectieschakeling met filtermiddelen aangesloten niveaudetector voor 15 het genereren van een detectiesignaal met een indicatie van de amplitude van de gedetecteerde en gefilterde stoorsignaalcomponent, en een op de niveaudetector aangesloten besturingsschakeling voor het afhankelijk van het detectiesignaal van de niveaudetector genereren van een besturingssignaal ter besturing van de pilootsignaaldetector, waarbij de schakelmiddelen in een vooraf bepaalde schakeltoestand worden gehouden, wanneer het uitgangssignaal van de niveaudetector een hoger dan een vooraf bepaald niveau 20 vertoont.

2. Televisieontvanger volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de filtermiddelen van de stoorsignaal-detectieschakeling een vangschakeling voor onderdrukking van het draaggolfsignaal van het pilootsignaal omvatten.

3. Televisieontvanger volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de filtermiddelen van de stoorsignaal-25 detectieschakeling een bandfilter voor doorlating van een tussen het hoofd- en het hulpdraaggolfsignaa! optredend zwevingssignaal omvat. Hierbij 2 bladen tekening