NL1031106C2

NL1031106C2 - Verstrooiende structuur met UV-absorberende eigenschappen.

Info

Publication number: NL1031106C2
Application number: NL1031106A
Authority: NL
Inventors: Marie-Isabelle Watchi; Michele Schiavoni; Franck Marandon
Original assignee: Saint Gobain
Priority date: 2005-02-09
Filing date: 2006-02-08
Publication date: 2009-05-20
Also published as: CZ200692A3; DE102006006062A1; GB2423146B; BE1017182A3; NL1031106A1; CN1818720A; HU0600086D0; GB2423146A; KR20060090617A; ITMI20060205A1; PL378912A1; ES2258412A1; GB0601824D0; FR2881844A1; US20060176429A1; TR200600506A1; DE202006002057U1; HUP0600086A2; FR2881844B1; JP2006221173A

Description

I r

VERSTROOIENDE STRUCTUUR MET UV~ABSORBERENDE EIGENSCHAPPEN

De uitvinding heeft betrekking op een verstrooiende structuur die bedoeld is om een lichtbron uniform te maken en ook absorptie-eigenschappen in het ultraviolet, in het bijzonder over het traject van 250 tot 400 nm, heeft.

5 De uitvinding zal meer in het bijzonder worden be schreven aan de hand van een verstrooiende structuur, die wordt gebruikt om het licht uitgezonden door een achter-verlichtingssysteem uniform te maken.

Een achterverlichtingssysteem dat bestaat uit een 10 lichtbron of achterverlichting (back light), wordt bijvoorbeeld gebruikt als een achterverlichtingsbron voor vloeibaarkristalbeeldschermen, ook LCD's genoemd. Het is duidelijk dat het zo uitgezonden licht door het achterverlichtingssysteem niet voldoende uniform is en excessief 15 hoge contrasten vertoont. Verstrooiingsmiddelen geassocieerd met het achterverlichtingssysteem zijn daarom noodzakelijk om het licht uniform te maken.

De uitvinding kan ook worden gebruikt wanneer het vereist is om het licht afkomstig van vlakke architectura-20 le lampen, bijvoorbeeld die gebruikt op plafonds, vloeren of wanden, uniform te maken. Dit kunnen ook vlakke lampen voor gemeentelijk gebruik zijn, zoals lampen voor reclamepanelen, of anders lampen die de planken of achterkanten van etalages kunnen vormen.

25 Deze vlakke lampen kunnen ook toepassingen vinden in andere terreinen zoals bijvoorbeeld in de auto-industrie. Dit is omdat het denkbaar is om autodaken te produceren waarin ten minste één deel een dergelijke lamp omvat, in 1031106

I I

2 het bijzonder om de momenteel bekende verlichting voor de passagierscabine van auto's te vervangen. Het is ook mogelijk om de achterverlichting voor de instrumentpanelen van auto's te produceren.

5 Een bevredigende oplossing vanuit het standpunt van uniformiteit bestaat uit het bedekken van de voorzijde van het achterverlichtingssysteem met een plaat van kunststof, zoals een polycarbonaat of acrylpolymeer (bijvoorbeeld PMMA) dat is gevuld met minerale vulmiddelen, waarbij het 10 vel bijvoorbeeld een dikte van 2 mm heeft.

Echter, omdat deze kunststof warmtegevoelig is, zal zij slecht verouderen en zal de afgifte van warmte in het algemeen leiden tot een structurele vervorming van het verstrooiingsmiddelen van kunststof, hetgeen specifiek 15 leidt tot niet-uniformiteit in de luminantie van het geprojecteerde beeld, bijvoorbeeld op het LCD-beeldscherm.

Bovendien is het soms bruikbaar, afhankelijk van het gebruik waarvoor het achterverlichtingssysteem wordt toegepast, om aan de zijde van de waarnemer met de verstrooi-20 ingsmiddelen één of meer optische filters te combineren, zoals een inrichting voor het terugleiden van de lichtuit-voer door de verstrooiingsmiddelen van het BE F®- film-type en/of een reflecterende polarisator van het DBEF®-type, waardoor het mogelijk wordt dat één polarisatie van het 25 licht wordt doorgelaten en de orthagonale polarisatie wordt gereflecteerd. De één of meer lichtbronnen gebruikt in het achterverlichtingssysteem zijn bijvoorbeeld lampen of ontladingsbuizen, die gewoonlijk CCFL's (cold cathode fluorescent lamps), HCFL's (hot cathode fluorescent lamps) 30 en DBDFL's (dielectric barrier discharge fluorescent lamps) worden genoemd, of anders lampen van het LED (light emitting diode)-type. Echter, ultraviolette straling, in het bijzonder in het golflengtetraject van 250 tot 400 nm, geproduceerd door dergelijke lichtbronnen bereikt deze op-35 tische filters, hetgeen er toe zal leiden dat deze in de loop van de tijd beschadigd raken.

3

Om de transmissie van deze ultraviolette straling af te snijden, is het bekend om de verstrooiende plaat van kunststof de functie te geven van een ultravioletfilter. Echter, deze verstrooiingsmiddelen van kunststof eindigen 5 door vergelen in de loop van de tijd, waardoor het uiteindelijke uitgezonden licht verslechtert.

Een andere oplossing is voorgesteld in Internationale octrooiaanvrage PCT/FR04/001717, die bestaat uit het gebruik van een verstrooiende structuur, omvattende een gla-10 zen substraat met eigenschappen aangepast eigenschappen aangepast aan verstrooiing, in het bijzonder zoals beschreven in de Internationale octrooiaanvrage, gepubliceerd onder het nummer WO 01/90787, en waarmee een ultravioletf ilterende film van kunststof is gecombineerd.

15 Zo omvat de verstrooiende structuur een glazen sub straat waarop een verstrooiende laag en een film van kunststof zoals PVB die de golflengten in het ultraviolet-traject kan absorberen en die is bevestigd op het glazen substraat tegenover de verstrooiende laag, zijn afgezet.

20 De verstrooiende laag in dat document bestaat uit deeltjes gedispergeerd in een bindmiddel, waarbij de deel-tj es een gemiddelde diameter hebben tussen 0,3 en 2 micron en bestaan uit nitriden, carbiden of oxiden, gekozen uit bijvoorbeeld de oxiden van silicium, aluminium, zirkonium, 25 titaan en cerium, of een mengsel van ten minste twee van deze oxiden.

Hoewel deze oplossing van het combineren van een ultravioletf ilterende film met een glazen verstrooiende structuur zeer bevredigend is uit het standpunt van opti-30 sche kwaliteit, en ook uit het standpunt van duurzaamheid van het samenstel, vereist het een extra samenvoegings-werkwijze voor het verbinden van de filterende film met de verstrooiende structuur. Dit houdt extra bewerkingsmidde-len en hogere vervaardigingskosten in.

35 Het is daarom een doel van de uitvinding om een ver strooiende structuur te verschaffen die de ultraviolet-straling, in het bijzonder in het golflengtetraject van 4 250 tot 400 nm, afsnijdt, terwijl deze nog steeds voldoende transparant is voor zichtbaar licht en waarvan de vervaardiging geen bewerkingscomplexiteiten en hoge productie- en bedrijfskosten met zich mee brengt.

5 Volgens de uitvinding omvat de verstrooiende struc tuur die absorbeert in het ultraviolet een glazen substraat en een verstrooiende laag, die, gedispergeerd in een bindmiddel, verstrooiende deeltjes die bestaan uit ni-triden, carbiden of oxiden, waarbij de oxiden worden geko-10 zen uit siliciumoxide, aluminiumoxide, zirkoniumoxide, ti-taanoxide en ceriumoxide of een mengsel zijn van ten minste twee van deze oxiden omvat en die wordt gekenmerkt, doordat de versrooiende laag deeltjes omvat die ultraviolette straling absorberen in het traject van 250 tot 15 400 nm, waarbij de absorberende deeltjes zijn gevormd van oxiden met absorptie-eigenschappen voor ultraviolette straling.

Het moet duidelijk zijn dat de term "verstrooiende deeltjes" deeltjes betekent waarvan de aard van het mate-20 riaal en het volume daarvan het mogelijk maken om de golflengten in het zichtbare gebied door te laten, terwijl ze nog steeds het licht verstrooien.

Volgens één kenmerk worden de deeltjes die ultraviolette straling absorberen gekozen uit één of een mengsel 25 van de volgende oxiden: titaanoxide, vanadiumoxide, ce riumoxide, zinkoxide en mangaanoxide.

Voordelig hebben de absorberende deeltjes een gemiddelde diameter van ten hoogste 2 μη.

De absorberende deeltjes vertegenwoordigen 1 tot 8% 30 of zelfs 1 tot 20% van het gewicht van het mengsel van bindmiddel, verstrooiende deeltjes en absorberende deeltjes .

Volgens een ander kenmerk heeft de structuur een transmissieverhouding T365/T45o van minder dan 60%, waarbij 35 T365 en T450 respectievelijk de transmissie voor straling bij 365 nm en bij 450 nm zijn, en/of een transmissieverhouding T3i5/T45o van minder dan 30%, waarbij T3i5 en T450 5 respectievelijk de transmissie voor straling bij 315 nm en bij 450 nm zijn.

Voordelig hebben de verstrooiende deeltjes een gemiddelde diameter tussen 0,3 en 2 (im en bestaan uit minerale 5 deeltjes zoals oxiden, nitriden of carbiden.

Het bindmiddel wordt gekozen uit minerale bindmiddelen zoals kaliumsilicaten, natriumsilicaten, lithiumsili-caten, aluminiumfosfaten en glasfrits.

Volgens één uitvoeringsvorm van de verstrooiende laag 10 die straling van 250 tot 400 nm absorbeert, omvat de laag een glasfrit als een bindmiddel, aluminiumoxide als verstrooiende deeltjes en titaanoxide als absorberende deeltjes in aandelen van 1 tot 8 gew.% van het mengsel, waarbij de absorberende deeltjes een gemiddelde diameter van 15 ten hoogste 0,1 pm hebben.

Ten slotte heeft de uitvinding betrekking op het gebruik van een verstrooiende structuur met betrekking tot een lichtbron om het licht uitgezonden door deze lichtbron te verstrooien, waarbij de verstrooiende structuur een 20 glazen substraat en een verstrooiende laag, gevormd van verstrooiende deeltjes gedispergeerd in een bindmiddel omvat, met het kenmerk, dat de verstrooiende laag ook het middel vormt voor het absorberen van straling met golflengten liggend in het traject van 250 tot 400 nm.

25 Bij een dergelijk gebruik heeft de verstrooiende structuur de kenmerken zoals hierboven beschreven met betrekking tot een verstrooiende en ultraviolette absorberende structuur volgens de uitvinding. In het bijzonder omvat de verstrooiende laag deeltjes die ultraviolette 30 straling in het traject van 250 tot 400 nm absorberen en die gevormd zijn van oxiden met absorptie-eigenschappen voor ultraviolette straling.

De verstrooiende structuur van de uitvinding zal voordelig worden gebruikt in een achterverlichtingssysteem 35 dat kan worden geplaatst in een beeldscherm van het LCD-type, of in een vlakke lamp, of anders in een projectie-inrichting.

6

Andere voordelen en kenmerken van de uitvinding zullen duidelijk worden uit de rest van de beschrijving met betrekking tot de bijgevoegde tekeningen, waarin: • Figuur 1 een achterverlichtingssysteem volgens de 5 uitvinding illustreert; en • Figuur 2 vergelijkende transmissiecurves voor ultraviolette straling voor een achterverlichtingssysteem illustreert.

Voor de duidelijkheid zijn in de figuur 1 de afmetin-10 gen van de verschillende elementen niet op schaal getekend.

Figuur 1 illustreert een achterverlichtingssysteem 1, dat bedoeld is om bijvoorbeeld te worden gebruikt in een LCD-beeldscherm. Het systeem 1 omvat een afgesloten ruimte 15 10 die één of meer lichtbronnen 11 en een glazen ver strooiende structuur 20, die is verbonden met de afgesloten ruimte 10 omvat.

De afgesloten ruimte 10 met een dikte van ongeveer 10 mm, heeft een onderste deel 12 waarin de lichtbronnen 20 11 zijn geplaatst en daar tegenover een bovenste deel 13 dat open is, en waarvandaan het licht uitgezonden door de bronnen 11 propageert. Het onderste deel 12 heeft een bodem 14 waartegen reflectoren 15 zijn geplaatst, die zijn bedoeld om aan de ene kant een deel van het licht uitge-25 zonden door de bronnen 11 dat gericht is naar het onderste deel 12 en aan de andere kant een deel van het licht dat niet wordt doorgelaten door het verstrooiende substraat, maar wordt gereflecteerd door het glazen substraat en is terug verstrooid door de verstrooiende laag te reflecte-30 ren.

De lichtbronnen 11 zijn bijvoorbeeld ontladingsbuizen van het CCFL-type.

De verstrooiende structuur 20 is aangebracht op het bovenste deel 13 en wordt stevig op zijn plaats gehouden 35 door mechanische bevestigingsmiddelen (niet getoond) zoals klembevestigingsmiddelen die samenwerken met de afgesloten ruimte en de structuur, of anders op zijn plaats wordt ge- 7 houden door wederzijdse koppelingsraiddelen (niet getoond) zoals een groef verschaft rond de omtrek van het oppervlak van de structuur die samenwerkt met een perifere rib op de afgesloten ruimte.

5 De verstrooiende structuur 20 omvat een glazen sub straat 21, bijvoorbeeld met een dikte van 2 mm en een verstrooiende laag 22 met een dikte tussen 3 en 20 pm die is geplaatst op één zijde van het glazen substraat op dezelfde zijde als of tegenover het bovenste deel van de afge-10 sloten ruimte 13.

Het dragersubstraat 21 van de laag is van transparant glas. Dit glas kan voordelig extra helder zijn, dat wil zeggen dat het een lage lichtabsorptie kan hebben, zodat de lichttransmissie TL ervan onder verlichtingsbron Ö65 ten 15 minste gelijk is aan 90,5%, voor een glasdikte van 3 mm. Een dergelijk voorbeeld is het glas DIAMANT® van Saint Go-bain of het glas B270 van Schott.

De verstrooiende laag 22 omvat een bindmiddel en verstrooiende deeltjes, waarbij de aard van het materiaal van 20 de deeltjes en hun volume het mogelijk maakt om golflengten door te laten in het zichtbare traject, terwijl zij nog steeds het licht verstrooien.

De verstrooiende deeltjes zijn bij voorkeur minerale deeltjes zoals oxiden, nitriden of carbiden. Van de oxiden 25 kan de keuze worden geleid naar siliciumoxide, aluminium-oxide, zirkoniumoxide, titaanoxide of ceriumoxide, of een mengsel van ten minste twee van deze oxiden.

De deeltjes hebben een gemiddelde diameter tussen 0,3 en 2 pm.

30 Het bindmiddel wordt gekozen uit minerale bindmidde len zoals kaliumsilicaten, natriumsilicaten, lithiumsili-caten, aluminiumfosfaten en glasfrits.

Om de absorptief unctie in het ultraviolet, in het bijzonder in het traject 250 tot 400 nm, te verzekeren 35 zijn in de verstrooiende laag 22 oxidedeeltjes met absorp-tie-eigenschappen voor ultraviolette straling zoals ti- 8 taan-, vanadium-, cerium-, zink- of mangaanoxiden of een mengsel van deze oxiden opgenomen.

Deze absorberende deeltjes hebben een diameter van ten hoogste 2 pm.

5 De absorberende deeltjes kunnen geheel of gedeelte lijk de verstrooiende deeltjes vormen wanneer deze oxiden zijn. Zo vervullen zij de rol van zowel absorberende deeltjes als verstrooiende deeltjes.

De aandelen van het bindmiddel en de verstrooiende en 10 absorberende deeltjes worden aangepast naargelang de gewenste lichttransmissie en het gewenste verstrooiende vermogen en ook de te bereiken prestaties voor het afsnijden in het ultraviolet.

De index van de verstrooiende deeltjes en van de ab-15 sorberende deeltjes is voordelig groter dan 1,7, terwijl dat van het bindmiddel bij voorkeur lager is dan 1,6.

De ultravioletabsorberende verstrooiende laag 22 wordt afgezet met iedere techniek bekend aan de deskundigen, zoals door zeefdrukken, aanbrengen met een kwast, 20 dompelbekleden (dip-coating), centrifugaalbekleden (spin-coating), spuiten of vloeibekleden (flow-coating).

Hieronder worden drie voorbeelden gegeven van een ultravioletabsorberende verstrooiende laag volgens de uitvinding die, eenmaal afgezet op het glazen substraat, een 25 dikte van 4 pm heeft, waarbij het glazen substraat een dikte van 2 mm heeft en de samenstelling van het glas overeen komt met het glas B270 van Schott.

Elk voorbeeld is gevormd van een mengsel van bindmiddel (product VN821BJ verkocht door Ferro), verstrooiende 30 deeltjes (CRl-type aluminiumoxide verkocht door Bai.kowski) en absorberende deeltjes (Ti02-deeltjes met een diameter van 30 nm, verkocht door Rossow).

Tabel I hieronder geeft voor elk van de voorbeelden (met de referenties Exi, Ex2 en Ex3) de gewichtspercentages 35 van de componenten van het mengsel dat de afgezette laag vormt.

9

Tabel I

__Εχι__Ex2__Ex3_

Bindmiddel__49%__48%__46%_

Verstrooiende deeltjes 50%__50%__50%_

Absorberende deeltjes__1%__2%__4%_

Het glazen substraat 21 wordt dus gebruikt als een 5 drager voor de verstrooiende laag 22, om de ultraviolette absorberende verstrooiende structuur 20 te vormen die wordt gecombineerd met de afgesloten ruimte 10 om het ach-terverlichtingssysteem 1 te vormen.

Metingen van de absorptie van ultraviolette straling 10 over het traject van 200 tot 400 nm van de verstrooiende structuur 20 werden uitgevoerd wanneer de verlichting verschaft door het systeem 1 bestaande uit CCFL-buizen daar doorheen passeert, waarbij geen optische inrichting is gecombineerd met de verstrooiende structuur.

15 De absorptieprestatie van laag 22, in het bijzonder over het traject 315 tot 400 nm, bleek te stijgen met een toename in gehalten van absorberende deeltjes voor voorbeelden Exi tot Ex3, vergeleken met deze absorptie voor een verstrooiende structuur die geen absorberende deeltjes be-20 vat. Het vergelijkende voorbeeld, aangeduid met Exc, wordt gevormd door 50% bindmiddel en 50% verstrooiende alumini-umoxidedeeltjes van de bovenstaande voorbeelden. Het verschaft geen absorptiefunctie voor straling over dit golf-lengtetraject.

25 Tabel II hieronder vat deze metingen samen, waarbij de gemiddelde transmissie voor straling over het traject van 315 tot 400 nm wordt gegeven, waarbij de metingen zijn uitgevoerd met een detector die loodrecht op het oppervlak van de structuur is geplaatst, in het bijzonder met een 30 fotoradiometer van het type "Delta OHM HD 9021/UVA"-type.

10 _Tabel II_ _Exc__100% _

Exi _63% __ _Ex2__46% _ _Ex3__L_33% _

Figuur 2 illustreert transmissiecurves voor ultravio-5 lette straling van de voorbeelden Exi, Ex2 en EX3 en van het vergelijkingsvoorbeeld Exc.

Dit toont duidelijk dat tussen 270 en 400 nm de verstrooiende structuur die geen ultraviolet absorberende deeltjes (Exc) bevat, een significante hoeveelheid van de 10 ultraviolette straling doorlaat, met een transmissie van 20% vanaf 300 nm, terwijl de verstrooiende structuren die absorberende deeltjes bevatten (Exi tot EX3) de straling bij 300 nm niet doorlaten en dat de transmissie in het geval van vergelijkend voorbeeld Exc 50% bereikt vanaf 15 34 0 nm, terwijl de andere voorbeelden Εχχ tot Ex3 voor deze golflengten van 340 nm een transmissie hebben die zelfs niet 20% bereikt in het geval van Exi, en zelfs niet 10% in het geval van Ex2 en EX3.

Ten slotte is aangetoond dat de toevoeging van absor-20 berende deeltjes de transmissie in het zichtbare traject niet verslechtert. In het bijzonder heeft de luminantie van de verlichting afkomstig van de afgesloten ruimte die door de verstrooiende structuur met absorberende deeltjes (voorbeelden Exi tot ΕΧ3) passeert, een luminantie die 25 weliswaar lager is dan die van een verstrooiende structuur die geen absorberende deeltjes bevat (Exc) , maar wanneer de verstrooiende structuur is gecombineerd met een optische inrichting, hetgeen in het algemeen het geval is bij het gebruik waarvoor het achterverlichtingssysteem 1 wordt 30 toegepast, wordt de luminantie nauwelijks beïnvloed door de aanwezigheid van absorberende deeltjes.

Tabel III hieronder geeft dus de verkregen prestaties voor de gemiddelde luminantie voor achterverlichtingssys- 11 temen die de verstrooiende structuren van voorbeelden Exx tot Ex3 en voorbeeld Exc omvatten, met en zonder een optische inrichting. De luminantie werd gemeten loodrecht op het oppervlak van de verstrooiende structuur door middel 5 van een luminantiemeter van het type Minolta LS-110.

^_Tabel III_

Luminantieprestatie zonder Luminantieprestatie met _optische inrichting__optische inrichting_

Exc__100%__100%_

Exi__98% ____99%_

Ex2__96%__98,5%_

Ex3 _95%__97, 5%_

Ten slotte moet worden opgemerkt dat het glazen sub-10 straat 21 kan dienen als een drager voor de afzetting van bekledingen bestaande uit functionele lagen zoals een elektromagnetische afschermingsbekleding, die ook de verstrooiende laag 22 kan vormen, zoals beschreven in Franse octrooiaanvrage FR 02/08289, een bekleding met een functie 15 van lage emissiviteit, met een antistatische, een anti-waasvormings- of een antivervuilingsfunctie, of ook mety een luminantievergrotende functie. De laatste functie kan in het algemeen wenselijk zijn voor toepassing van het verstrooiende substraat in een LCD-beeldscherm.

1031106

Claims

1. Verstrooiende structuur (20) die ultraviolette straling absorbeert, omvattende een glazen substraat (21) en een verstrooiende laag (22), waarbij de verstrooiende laag gedispergeerd in een bindmiddel verstrooiende deel- 5 tjes omvat die bestaan uit nitriden, carbiden of oxiden, waarbij de oxiden worden gekozen uit siliciumoxide, alumi-niumoxide, zirkoniumoxide, titaanoxide en ceriumoxide, of een mengsel zijn van ten minste twee van deze oxiden, met het kenmerk, dat de verstrooiende laag (22) deeltjes omvat 10 die ultraviolette straling in het traject van 250 tot 400 nm absorberen, waarbij de absorberende deeltjes zijn gevormd van oxiden met absorptie-eigenschappen voor ultraviolette straling.

2. Verstrooiende structuur volgens conclusie 1, met 15 het kenmerk, dat de absorberende deeltjes worden gekozen uit één of een mengsel van de volgende oxiden: titaanoxide, vanadiumoxide, ceriumoxide, zinkoxide en mangaanoxide.

3. Verstrooiende structuur volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de absorberende deeltjes een gemid- 20 delde diameter van ten hoogste 2 μπι hebben.

4. Verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de absorberende deeltjes 1 tot 8%, of zelfs 1 tot 20% vertegenwoordigen van het gewicht van het mengsel van bindmiddel, verstrooi- 25 ende deeltjes en absorberende deeltjes.

5. Verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat hij een transmis-sieverhouding T365/T450 van minder van 60% heeft, waarbij T365 en T450 respectievelijk de transmissie voor straling 30 bij 365 nm en bij 450 nm zijn. 1031 106

6. Verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat hij een transmis-sieverhouding T3i5/T45o van minder dan 30% heeft, waarbij T315 en T450 respectievelijk de transmissie voor straling 5 bij 315 nm en bij 450 nm zijn.

7. Verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de verstrooiende deeltjes een gemiddelde diameter tussen 0,3 en 2 μιτι hebben en bestaan uit minerale deeltjes zoals oxiden, nitriden of 10 carbiden.

8. Verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het bindmiddel wordt gekozen uit minerale bindmiddelen zoals kaliumsili-caten, natriumsilicaten, lithiumsilicaten, aluminiumfosfa- 15 ten en glasfritten.

9. Verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de laag (22) een glasfrit omvat als bindmiddel, aluminiumoxide als verstrooiende deeltjes en titaanoxide als absorberende deel- 20 tjes in aandelen van 1 tot 8 gew.% van het mengsel, waarbij de absorberende deeltjes gemiddelde diameter van ten hoogste 0,1 μιη hebben.

10. Gebruik van een verstrooiende structuur volgens één van de conclusies 1 tot 9, waarbij de verstrooiende 25 structuur is gekeerd naar een lichtbron om het licht uitgezonden door deze lichtbron te verstrooien en een glazen substraat en een verstrooiende laag gevormd van verstrooiende deeltjes gedispergeerd in een bindmiddel omvatten, met het kenmerk, dat de verstrooiende laag ook de middelen 30 vormt voor het absorberen van straling met golflengten liggend in het traject van 250 tot 400 nm.

11. Gebruik volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de verstrooiende laag deeltjes omvat die ultraviolette straling in het traject van 250 tot 400 nm absorberen en 35 die bestaan uit oxiden met absorptie-eigenschappen voor ultraviolette straling.

12. Gebruik van een verstrooiende structuur volgens één van de voorgaande conclusies voor het produceren van een achterverlichtingssysteem.

13. Gebruik volgens conclusie 12, waarvoor het ach-5 terverlichtingssysteem wordt geplaatst in een beeldscherm van het LCD-type, in een vlakke lamp of in een projectie-inrichting. * * * * * 10 1031106