Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania 3-metylenocefalosporyn o wzorze 1, w którym Ri oznacza atom wodoru, grupe alkilowa zawierajaca 1—4 atomów wegla, grupe ochronna grupy karbo¬ ksylowej lub dopuszczalny w farmacji kation, a R oznacza atom wodoru, grupe alkiloacylowa o 1—8 atomach wegla, grupe cykloalkiloacylowa o 6—10 atomach wegla, grupe hydroksyalkiloacylowa o 2—8 atomach wegla, grupe alkiloacylowa o 3—8 atomach wegla, podstawiona grupe karboksylowa i aminowa lub ochroniona aminowa, grupe benzoilo- wa podstawiona lub niepodstawiona, grupe acylo- wa o wzorze 2, w którym P oznacza grupe a-tieny- lowa, P-tienylowa, afurylowa, P-furylowa, foenzo- tienylowa, benzofuryIowa, podstawiona lub niepod¬ stawiona fenylowa, Z oznacza atom tlenu lub siar¬ ki; n jest równe 0 lub 1, m oznacza liczbe calko¬ wita 0—3, a oznacza atom wodoru lufo grupe alki¬ lowa, B-tienylowa, a furylowa, B-furylowa, benzo- doru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe hydroksylowa, aminowa lub ochroniona aminowa, przy czym jesli n=l, wtedy P oznacza grupe fe¬ nylowa lub podstawiona fenylowa, a fo oznacza atom wodoru lufo grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla.Zgodnie z podanym przez Morina i wspólpracow¬ ników w J. Am. Chem. Soc. 84, 3400, /1962/ na¬ zewnictwem antybiotyków z grupy cefalosporyn kwas 7-ADC oznacza kwas 3-metylo-7-aminoA8- -*cefemokariboksylowy-4, w którym A8 odnosi sie 2 do miejsca podwójnego wiazania miedzy atomami wegla. Kwas 7-aminodezacetoksycefalosporanowy jest zwykle zwiazkiem posrednim do otrzymywania antybiotyków z grupy kwasów dezacetoksycefalo- sporanowych. Na przyklad, acylowanie kwasu 7-ADC mieszanym bezwodnikiem N-III-rzed. buty- loksykarbonylo-D-fenyloglicyny i chloromrówczanu metylu, a nastepnie usuniecie grupy III-rzed. buty- looksykarbonylowej prowadzi do otrzymywania kwasu 7-/a-D-aminofenyloacetamido/dezacetoksyce- falosporanowego, znanego pod nazwa cefaleksyna.Innym zwiazkiem majacym zastosowanie jest zwia¬ zek, w którym podwójne wiazanie miedzy atomami wegla znajduje sie w pozycji 2 /A2/ pierscienia ce- femowego, na przyklad ester kwasu 7-acyloA2-ce- femokarfooksylowego-4 jest opisany w opisie paten¬ towym St. Zjedn. Ameryki nr 3 536 705 i w J. Org.Chem. 35, 2420, /107OA Jednak zwiazki cefamowe zawierajace podwójne egzocykliczne wiazanie tak jak to przedstawia wzór 3, nie foyly nigdy poprzed¬ nio opisywane.Okreslenie grupa alkiloacylowa o 1—8 atomach wegla odnosi sie do grupy formylowej, acetylowej, propionylowej, n-butyrylowej, izobutyrylowej, wa- lerylowej, kaproilowej, heptanoilowej, izooktanoilo- wej itp. Okreslenie grupa cykloalkiloacylowa o 6^10 atomach wegla odnosi sie do grupy cyklopenta- noilowej, cykloheksanoilowej, 4-metylocyMoheksa- noilowej, cykloheptanoilowej, 3-metylocyklohepta- noilowej, 3-etylocykloheksanoilowej, 3,4-dwumety- 88 95788 957 3 locyklopentanoilowej itp. Okreslenie grupa hydro- ksyallkiloacylowta o 2-^8 atomach w$gla odnosi sie do grupy glikoilowej, a-hydroksypropionylowej, P-hydroksybutyrylowej, T-hydroksybutyrylowej, x- -hydroksywalerylowej i innymi. Okreslenie grupa alkiloacylowa o 3—8 atomach wegla, podstawiona grupa karboksylowa i aminowa odnosi sie do pod¬ stawników aminokwasowych, takich jak grupa 5- -aminoadypinoilowa, 2-aminosukcynoilowa, 4- -amiimoglutanoilowa, 7-aminosuberoilowa itp. Pod¬ stawiona grupa benzoilowa oznacza ugrupowanie, w którym jeden lub wiecej atomów wegla w piers¬ cieniu benzenowym jest podstawionych grupa al¬ kilowa o 1—3 atoniach wegla, grupa alkosylowa o 1—3 atomach wegla^ atomach chlorowca lub grupa aminowa, np. grup$ 4-metylobenzoilowa, 4-izopro- pylobenBoilowa, 3, 4-dwumetylobenzoilowa, 4-chlo- robenzoilowa, 3-bromobenzoilowa, 4-imetoksybenzo- ilowa, 3-metoksy-4-etoksybenzoilowa, 3-izopropo- ksybenzoilowa, 2-aminobenzoilowa, 3-amino-4-me- tylobenzoilowa i inne podstawione grupy benzoilo- we. Okreslenie podstawiona grupa fenylowa ozna¬ cza, ze 1 lub wiecej pozycji w pierscieniu jest podstawionych grupa alkilowa o 1—3 atomach wegla, alkoksylowa o 1—3 atomach wegla, hydro¬ ksylowa ,aminowa lub atomem chlorowca, np. gru¬ pa 3,4-dwumetylofenylowa, 4-etylofenylowa, 4-izo- propylofenylowa, 4-metoksyfenylowa, 4-metoksy-3- -etoksyfenylowa, 4-dzopropoksy(fenylowa, 3,4-dwu- chlorofenylowa, 3-hydroksyfenyIowa, 2-bromofeny- lowa, 4-fluorofenylowa, 3,4^dwuhydroksyfenylowa, 2-hydroksyfenylowa, 4-aminofenylowa, 4-acetamd- dofenylowa itp.Okreslenie grupa ochronna grupy karboksylowej odnosi sie do grup estrowych lulb bezwodników stosowanych do blokowania funkcji karboksylowej antybiotyków penicylinowych i cefalosporynowych, a ogólnie do ochrony grupy karboksylowej amino¬ kwasów i peptydów. Jako grup ochronnych uzywa sie grup latwo odszczepialnych pod wplywem kwa¬ sów lub zasad lub na drodze uwodornienia, np: grupa IH-rzed. butylowa, benzylowa, p-metoksy- benzylowa, 2,2,2-trójchloroetylowa, p-nitrobenzyIo¬ wa, benzhydrylowa, 4-metoksybenzhydrylowa, fe- nacylowa, p-bromofenacylowa, czterowodoropirany- lowa lub mieszane bezwodniki kwasów octowego i propionowego.Okreslenie dopuszczalne farmaceutycznie kationy odnosi sie do kationów metali alkalicznych, takich jak litu, sodu i potasu, metali ziem alkalicznych, takich jak wapnia i magnezu i kationu cynku.Okreslenie atomy chlorowca odnosi sie do atomów fluoru, chloru, bromu i jodu.Okreslenie ochroniona grupa aminowa odnosi sie do grupy aminowej podstawionej jednym z ogólnie stosowanych podstawników blokujacych grupe ami¬ nowa, takich jak grupa III-rzed. butyloksykarbo- nylowa, benzyloksykarbonylowa, podstawiona ben- zyloksykarbonylowa, trójchloroetyloksykarbonylo- wa, adamantylooksykarbonylowa, trójfluoroacetyIo¬ wa, chloroacetylowa, pentano-l,3-dionowa, ftaloilo- wa, formylowa i inne stosowane w chemii anty¬ biotyków d polipeptydów.Zwiazki o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru lub reszte kwasu organicznego zawierajace¬ go wolna grupe aminowa, np. grupe 6-aminoady- poilowa, a Rt oznacza atom wodoru istnieja w po¬ staci jonów podwójnych. Np. gdy R i R4 oznaczaja atomy wodoru wzór 1 oznacza kwas 3-metyleno- 9 -7-aminocefampkarboksylowy-4 lub, gdy R oznacza grupe a-fenyloglikolowa, a Ri atom wodoru, wzór 1 oznacza Ikwas 7-/D-a-fenylo^icyloaimido/*3-nietyle- nccefamokarboksylowy-4. Oba zwiazki wystepuja w postaci jonów podwójnych i w formie niezjondzowa- nej. Jest zrozumiale, ze s(posóbwyitwaaraania olbu tych form zwiazku objety jest zakresem wynalazku.Podstawnik R we wzorze 1 moze oznaczac grupe acylowa, np. formylowa, acetylowa, propionylowa, heksanoilowa, fenyloacetylowa, fenoksyacetylowa, !5 4-metylofenyloacetylowa, 4-chlorofenyloacetylowa, a-tienyloacetylowa, (J-tienyloacetylowa, |3-£enylopro- pionylowa, a-furyloacetylowa, P^furyloacetylowa, benzoilowa, fenylotioloacetylowa, a-benzofuryloace- tylowa, a-benzotienyloacetylowa, walerylowa, 3,4- -dwumetylofenyloacetylowa, 4-metoksyfenyloacety- lowa, o-toluilotioloacetylowa, 5-aminoadypoilowa, -ftalimidoadypoilowa, a-amino-a-fenyloacetylowa, -chloroacetamidoadypoilowa, 5-formamidoadypoilo- wa, a-hydroksy-a-fenyloacetylowa, a-amino-a-/3- -hydroksyfenylo/acetylowa, cyklopentyloacetylowa, 3-chlorofenylotioloacetylowa, 2-bromofenylotioloace- tylowa, a-fenoksyizoamyloilowa, a-fenoksyizobuta- noilowa, a-fenoksy-n-butanoilowa, a-/4-metoksyfe- noksy/izobutanoilowa.W szczególnosci zwiazkami wytwarzanymi spo¬ sobem wedlug wynalazku sa: kwas 3-metyleno-7-aminocefamokarboksylowy-4, ester benzylowy kwasu 3-metyleno-7-amdnocefa- mokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-7-acetamidocefamokarboksylowy- -4, kwas 3-metyleno-7-ienyloacetamidocefamokariboksy- lowy-4, kwas 3-metyleno-7-fenoksyacetamidocefamokarbo- 40 ksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamidocefamokar- boksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/(3-tienylo/acetamidocefamokar- boksylowy-4, 45 ester III-rzed. butylowy kwasu 3-metyleno-l-02-/3- -hydroksyfenylo/-2-aminoacetamido]cefamokarbo- ksylowegp-4, kwas 3-metyleno-7-/B-/3-hydroksyfenylo/-2-amino- acetamido/cefamokarboksyIowy-4, 50 kw,as 3-metyleno-7-/a-furylo/acetamidocefamokar- boksylowy-4, kwas 3-metyleno-i7-yp-tienylo/acetamidocefamokar- boksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/i2-fenylo-2-aminoacetamido/ce- 55 famokarboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-n-waleroamidocefamokarboksy- lowy-4, kwas 3-metyleno-7-kapryloamidocefamokarboksylo- wy-4, 60 kwas 3-nietyleno-7-/a-benzotienylo/acetamidocefa- mokarboksylowy-4, ester 2,2,2-trój chloroetyIowy kwasu 3-metyleno-7- -fenoksyacetamidocefamokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno^7^2Hfenyloksy-2,2-dwu'metyloace- 65 tamido/cefamokarboksylowy-4,5 kwas 3-metyleno-7-/2-fenylo-2-hydroksyacetamido/- cefamokarboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/4-metylofenylo/acetamidocefa- mokarboksylowy-4, kwas 3-motyleno-7-/5-amidoadyp.amido/icefamokar- bolksylowy-4, ester p-nitrobenzylowy kwasu 3-metyleno-7-fe- noksyacetamidocefamokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-7-propionamidocefamokarboksy- lowy-4, kwas 3-metyleno-7-izowaleramidocefamokariboksy- lowy-4, kwas 3-metyleno-7-n-butyK)amidocefamokarboksy¬ lowy-4, kwas 3-metyleno-7-benzoilocefamokarboksylowy-4, kwas 3-menyleno-7-cyklopentanoamidocefamokar- boksylowy-4, ester benzyhydrylowy kwasu 3^metyleno-7-cyklo- heksanoamidocefamokarboksylowego-4, ester p-nitrobenzylowy kwasu 3-metyleno-7-amino- cefamokarboksylowego-4, ester p-metoksybenzoesowy kwasu 3-metyleno 7- -aminocefamokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-7-/4-metoksyfenylo/acetamidocefa- mokarboksylowy-4, kwas S-metyleno-^-^-chlorofenylo/acetamidocefa- mokarboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7i/12Hfenoksy-2-etyloacetamido/ce- famokarboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7^3-aminofenylo/acetamidocefamo^ karboksylowy-4, ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 3-metyleno-7- -cefamokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-7-/5-hydroksywaleramido/cefamo- karboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/a-benzofurylo/acetarnadocefa- mokarboksylowy-4, ester III-rzed. butylowy kwasu 3-metyleno-7-ami- nocefamokariboksylowego-4, ester fenacylowy kwasu 3-metyleno-7-aminocefa- mokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-7-formaimidocefamokarboksylowy- -4, kwas 3-metyleno-7-/5-acetyloamidoadypoamido/ce- famokarboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/5Hftaloiloaminoadypaimido/cefa- mokarboksylowy-4, ester benzylowy kwasu 3-metyleno-7-/ tamidocefamokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-7-/2-o-tolilotioloacetamido/cefamo¬ karboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-/l2^m-chlorofenylotioloacetami- do/cefamokarboksylowy-4, kwas 3-metyleno-7-ifenylotioloacetoamidocefamokar¬ boksylowy-4, ester III-rzed. butylowy kwasu 3-metyleno-7-/2-o- -metoksyfenylotioloacetamido/cefamokarboksylowe- go-4, kwas 3-metyleno-7-/2-p-etoksyfanylotioloacetamido- /cefamokarboksylowy-4, kwas . 3-metylenoJ7-/5-propionyloaminoadypamido- /cefamokarboksylowy-4, ester dwu^p-nitrobenzylowy kwasu 3-metyleno-7^5- -propionyloaminoadypamido/cefamokairboksylowe- go-4, 957 6 ester p-nitrobenzylowy kwasu 3-metyleno-7-/a-arai- nofenyloacetamido/cefamokarboksylowego-4, kwas 3-metyleno-*7-/5-tiobenzodloacetyloaminoady- pamido/cefamokarboksylowy-4.Kwasy 3-metylenocefamokariboksylowe-4 otrzy¬ mane sposobem wedlug wynalazku latwiej krysta¬ lizuja i charakteryzuja sie zwiekszona rozpuszczal¬ noscia w wodzie w porównaniu z analogicznie pod¬ stawionymi kwasami 3-metylo-A'-cefemokarboksy- lowymi 4 /kwasy dezacetoksycefalosporanowe/. W przeciwienstwie do kwasów 3-metyk-A8-cefemo- karboksylowych-4 zwiazki 3-metylenocefamowe nie wykazuja absorpcji w swietle ultrafioletowym przy dlugosci fali 260 m \i, natomiast podobnie jak zwiazki 3-metylo-A*-ccfemowe wykazuja absorpcje charakterystyczna dla wiazania (3-laktamowego /C=0/ w swietle podczerwonym przy dlugosci fali odpowiadajacej okolo 1790 cm-1. Widmo magne¬ tycznego rezonansu jadrowego zwiazków 3-metyle- nocefamowych wykazuje istnienie protonów ugru¬ powania typu allilowego przy 4 atomach wegla i dwa protony winylowe przy 3 atomach wegla, cha¬ rakterystyczne dla struktury kwasów 3-metyleno- cefamokarboksylowych-4. 3-metylenocefalosporyny otrzymuje sie na drodze reakcji redukcji kwasów 7-amino lub 7^acyloami- do-A3-cefemokairbolksylowych-4 luib ich estrów pod¬ stawionych w pozycji 3 ugrupowania cefemowego grupa o wzorze —CH2—S—R* w którym R2 ozna- cza rodnik organiczny lub grupe o wzorze SO-3M+, M+ oznacza kation metalu. 3-metylenocefalospoiryny o wzorze 1 wytwarza sie z podstawionych w pozycji 3 metylocefalosporyn o wzorze 4, w którym R ma znaczenie takie samo jak we wzorze 1, Ri oznacza kation wodorowy, kation metalu alkalicznego lub metalu ziem alka¬ licznych, albo grupe chroniaca grupe karboksylo¬ wa, R2 oznacza grupe alkiloacylowa o 2—4 atomach wegla, chlorowcoalkiloacylowa o i2—4 atomach wegla, podstawiona lub niepodstawiona grupe ben- zoilowa, gruipe alkilowa o 1—4 atomach wegla, al- koksytiokarbonylowa o 1—12 atomach wegla, grupe amidynowa lub podstawiona grupe amidynowa o wzorze 5, w którym R4, R5, R6 i R7 sa takie same lub rózne i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilo¬ wa o 1^6 atomach wegla, cykloalkilowa o 3^7 atomach wegla, arylowa lub aryloalkilowa podsta¬ wiona lub niepodstawiona, a ponadto R2 moze ozna¬ czac grupe tiokarbomylowa o wzorze 6, w którym 50 Rgifej moga byc takie same lub rózne i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla, podstawiona lub niepodstawiona grupe fenylowa, R8 i R9 moga takze tworzyc 4- lub 5- czlonowy pierscien alkilowy, azaalkilenowy lub okzaalkileno- 5g wy, R2 moze tez oznaczac mono lub dwucykliczna grupe heteroarylowa lub grupe o wzorze —SQr*M+, w którym M+ oznacza kanion metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych, przy tym jesli R2 oznacza podstawiona lub niepodstawiona grupe 60 amidynowa, to Ri oznacza atom wodoru, a jesli R2 oznacza grupe —SO-JNI+, to R^ oznacza (M+.Przykladami latwo odszczepialnych grup nukleo- filowych -hS—B^ sa nastepujace grupy: -Snaryl, -S-alkil, —S—SO-gNa+ oraz grupy przedstawione w wzorami 7, fi, 9, 10, Ul, H2, 13, albo ©rupy podobne.1 88 957 8 Okreslenie aryl odnosi sie do grupy tfenylowej, a- lufo P-naftylowej, a aryloalkil odnosi sie do gru¬ py benzylowej, {5-fenetylowej, 3-fenylopropylowej, a-naftylometylowej, 2-p-naftyloetylowej itp. Okres¬ lenie podstawiony aryloalkil i podstawiony nyfe- nyl odnosi sie do grupy arylowej luib alkiloarylowej podstawionej przy jednym lub wiecej atomach wegla w pierscieniu aromatycznym grupa alkilowa o 1^4 atomach wegla, alkoksylowa o 1—4 atomach Wegla, aminowa, hydroksylowa lub atomem chlo¬ rowca.Gdy we wzorze 4, R2 oznacza grujpe tiokarfoony- IoWa o wzorze 6, a R8 i R9 razem wziete tworza 4- lub 5-czlonoWy pierscien alkilenowy, azaalkilenowy i oksaalkilenówy z atomem azotu, to grupa ta ozna¬ cza grupe pirólidyriotiokarbonylowa, piperydynotio- karbonylowa, piperazynotiokarbonylowa, morfolino- tiokarbonylowa itp.Gdy R2 oznacza mono — lub dwucykliczna grupe heteroarylowa, to R^ moze oznaczac na przyklad grupy: pirydylowa, 2-pirymidylowa^ 2-imidazolilo- wa, 2-foenzimidazolilowa, 2-tiazolilowa, 2-benzotia- zolilowa, 2-benzoksazolilowa, 2-tetrazolilowa, 1-me¬ tylo-2-tetrazolilowa, tiadiazoilowa, 2-metylo-5-tia- diaazoilowa itp. ¦ Zwiazki o wzorze 4 wytwarza sie metoda przy¬ jeta ogólnie w chemii cefalosporyn na drodze re¬ akcja kwasu cefalosporanowego z nukleofilowym zwiazkiem o wzorze H—S—R2.Zwiazek o wzorze 4, w którym R2 oznacza grupe alkoksytionokarbonylowa o 1—^12 atomach wegla, otrzymuje sie sposobem podanym w opisie paten¬ towym Stanów -Zjednoczonych Ameryki nr 3 446 603.Gdy R2 We wzorze 4 oznacza grupe amidynowa lub podstawiona amidynowa, sole izotiouroniowe lub podstawione izotiouroniowe 7-acyloamidocefa- losporyny otrzymuje sie sposobem podanym w opi¬ sie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 278 691. Równiez otrzymywanie i wlasnosci pozostalych zwiazków o wzorze 4 zostalo opisane w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Atneryki nr nr 3 261 832, 3 238 5U6 i 3 243435.Przykladami podstawionych w pozycji 3-metylo- cefalOsporyn sa nastepujace zwiazki: sól wewnetrzna kwasu 3-amidynometylo/7-fenoksy- acetamido-A^cefemokarboksylowego-4, sól Wewnetrzna kwasu 3-amidynotiometylo-7-feny- loacetamido-A'^cefemokarboksylowego-4, kwag 3-metylotiometylo-7HAx-tienyk)/acetamido-A8- -eefemokarbóksylówy-4, kwas 3-metylotiometylo^7-acetamido-A8-acefemo - karboksylowy-4, sól wewnetrzna kwasu 3-amidynotiometylo-7-/D-2- -hydroksy-^-fenyloacetamido/-A8-cefemokarboksy- loWego-4, kwas 3-benzoilotiometylo-7^/D-2-amino-2-fenylo- acetamido/-A*^efemokarboksylowy-4, ester ibenzylowy kwasu 3-benzoilotiometylo-7-ka- pryioamldó-A^cefemokarboksylowego-4, sól wewnetrzna kwasu S-amidynotiometylo-7-/2-a- -tienylo-^aminoacetamido/-A8-cefemokarboksylo- wegcM, ester ilt^rzed. butylowy kwasu 3-benzoilotiometylo- *7-tfenoksyacetamido-A3-cefemokarbo»ksylowego-4, kwas 3-lbenzoilotiometylo-7-amino-A8-cefemokarbo- ksylowy-4, ester p-nitróbenzyIowy kwasu 3-etoksytionokarbo- nylotioimetylo-7-/2-iamino-2l-fenyloaicetamido/-A8-ce- femokarfooksylowego-4, kwas 3-izopropoksytionokarbonylotiometylo-7-/a- -tienylo/acetamido-A8-cefemokarboksylowy-4, ester fenacylowy kwasu 3-ezoksytionokarbonylotao- metylo-7-propionamido-A8-cefemokarboksylowego- -4, kwas 3-/i2-pirydylotiometylo/-7-/a-tienylo/acetami- do-A8-cefemokaf,boksylowy-4, kwas 3-/2-benzimidazolilotiometylo/-7Hfenoksyaceta- mido-A3-cefemokarboksylowy-4, kwas 3-metylotionokarbonylotiometylo-7-/^-furylo- /acetamido-A3-c€femokarboksylowy-4, kwas 3-piperazynotionokarbonylotiometylo-7-feno- ksyacetamidcHA8-cefemokarboksylowy-4, kwas 3-benzoilotiometylo-7-/5-amdno-6-karboksywa- leramido/-A8-cefemokarboksylowy-4, kwas 3-benzoilotiometylo-7-/5-/2-benzoilotioaceta- mido/5-karboksywaleramido/-A8-cefemokarboksy- lowy-4, kwas etoksytionokar'bonylotiometylo-7-t/,5-propiona- midoH5-karbaksywaleramido/-A8*cefemokarboksy- lowy^4, kwas 3-p-nitrofoenzoilotiometylo-7-acetamido-A8- -cefemokarfooksylowy-4, kwas 3-[5-/l-metylo-^-tetrazolilo/tiometylol-^/a-tie- nylo/acetamiido-A8-cefemokarboksylowy-4, kwas 3-metylotionokarbonylotiometylo-7-amino- -A8-cefemokarboksylowy-4, ester benzyhydrylowy kwasu 3-benzoilotiometylo-7- [54enzoUotioacetamido/-5-/karbodwujfenylometiksy- /waleramido]-A8-cefemokarboksylowy-4, sól wewnetrzna kwasu S-amidynotiometylo-^-l/S- -formamido-5-karboksywaleriamido/-A8-cefemokar- boksylowego-4, kwas 3-etoksytionokarbonylotiometylo-7-/5-amino- -<5-karboksywaleramido/-A8-ceifemokarboksylowy-4, kwas 3-etoksytionokarfoonylotiometylo-7-/a-tienylo- /acetamido-A8-cefemokarboksylowy-4, kwas 3-etoksytionokarbonylotiometylo-7-/2-amino- -2-fenyloacetamido/-A8-cefemokarboksylowy-4, sól dwusodowa kwasu 3-sulfotiometylo-7-/a-tieny- lo/acetamido-A8-cefemokarboksylowego-4, sól dwusodowa kwasu 3-sulfotiometylo-7-/5-amino- -5-karboksywaleramido/-A8-cefemokarboksylowe- go-4, kwas 3-tbenzoilotiometylo-7-/5-ftalimido-5-karbo- ksywaleramido/-A8-cefemokarboksyIoWy- 4, kwas 3*/4-nitrobenzoilotiometylo/7-formamiido-A8- -cefemokarboksyIowy-4, sól dwupotasowa kwasu 3-sulfotiometylo-7-fenylo- acetamido-A8-cefemokarboksylowego-4, sól dwusodowa kwasu 3-sulfotiometylo-7-acetami- do-A8-C€f«mokarboksylowego-4, sól dwusodowa kwasu 3-sulfotiometylo-7-amino- -A8-cefemokarboksylowego-4, kwas '3-etoksytionokarbonylotiometylo-7-[2-/2-meto- ksykarbonylo-1-metylowinyloamino/-2-fenyloaceta- mido]-A8-ceifemokarboiksylowy-4.Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania polegajacy na redukcji zwiazku o wzorze 4 w obo¬ jetnym rozpuszczalniku w obecnosci wodoru i me- 40 45 50 55 6088 957 16 Ulicznego katalizatora uwodornienia w temperatu¬ rze 25—45°C, Mb^ w obecnosci co najmniej katali¬ tycznej ilosci dwumetyloformamidu, w tempera¬ turze 0—60°C jednym z takich chemicznych srod¬ ków redukujacych jak amalgamat glinowy, cynk 5 w obecnosci kwasu, amalgamat cynkowy w obec¬ nosci kwasu, stop cynku z miedzia w obecnosci kwasu lub kationy dwuwartosciowego chromu w obecnosci kwasu, przy czym stosuje sie kwasy kar¬ boksylowe o wartosci ,pK wynoszacej przynajmniej 10 4,0 lub rozcienczone kwasy mineralne w stezeniu 0,5—5°/o.W tej reakcji zostaje odszczepiona na drodze re¬ dukcji grupa -^S—R? i tworzy sie egzocykliczne podwójne wiazanie w pozycji 3 pierscienia cefa- 15 mowego.Reakcje te zachodza pod wplywem wodoru cza¬ steczkowego na katalizatorach metalicznych lub wodoru atomowego przy uzyciu aktywnych zwiaz¬ ków metalicznych, np. amalgamatów metali lub 20 tez wodoru powstalego w reakcja metalu z kwasem w obecnosci dwumetyloformamidu. Jako srodka redukcyjnego mozna uzyc równiez soli dwuwartos¬ ciowego chromu.Podstawiony w pozycji 3 kwas metylocefalospo- 25 ranowy, jego sól lub ester poddaje sie katalitycz¬ nej redukcji po rozpuszczeniu go w odpowiednim rozpuszczalniku, stosujac cisnienie wodoru 1—35 atmosfer w temperaturze 5—65°C, korzystnie w temperaturze 25-^45°C. Jako katalizatorów uzywa 30 sie zasadowych katalizatorów metalicznych, takich jak kobalt i nikiel Raney'a oraz metali szlachet¬ nych, takich jak platyna, .pallad i rod. Korzystnie jest w tej reakcji uzywac niklu Raney'a.W reakcji tej stosuje sie rozpuszczalniki obojet- 35 ne w stosunku do produktów wyjsciowych, korzyst¬ nie nie ulegajace redukcji w warunkach reakcji, takie jak metanol, etanol, izopropanol, dwumetylo- formamid, dioksan, czterowodofuran itp., same lub w mieszaninie z woda. Jezeli redukcji poddaje sie 40 sól podstawionej w pozycji 3 metylocefalosporyny, to jako rozpuszczalnika uzywa sie wody.Wodorolize prowadzi sie w czasie 24 godzin w podanym korzystnym zakresie temperatur. Zwiek¬ szenie temperatury przyspiesza reakcje. Reakcja ta 45 moze byc równiez prowadzona przy uzyciu innych srodków redukujacych, np. metalicznego cynku w odpowiednim kwasie, amalgamatów takich jak amalgamat cynku i glinu, dwumetalicznych stopów, takich jak stop cynku i miedzi oraz soli latwo utle- 5® niajacych sie metali, np. chlorku, bromku lub octa¬ nu chromawego i innych, w roztworach wodnych z dodatkiem dwumetyloformamidu lub dwumetylo- acetamidu lub w roztworach mieszajacych sie z woda rozpuszczalników, takich jak czterowodorofu- 55 ran, dioksan itp.Reakcje przy uzyciu wspomnianych wyzej che¬ micznych srodków redukujacych prowadzi sie w czasie 6^-24 godzin w temperaturze 0—60°C, ko¬ rzystnie w temperaturze 15—45°C. Stosujac do re- 60 dukcji amalgamaty metali jako rozpuszczalników uzywa sie wody, alkoholi, np. etanolu i dwumety¬ loformamidu. W przypadku uzycia cynku lub sto¬ pów metali jako rozpuszczalnik stosuje sie wode lub jej mieszaniny z takimi rozpuszczalnikami jak 65 czterowodofuran, dwumetyloformomiri, a jako kwas np. kwas -mrówkowy. Korzystnie jest uzywac do tej reakcji jako srodka redukujacego cynku w roztworach kwasów, takich jak kwas solny i siar¬ kowy o stezeniu 0,5—5°/o oraz kwasów kanboksy- lowych o pK mniejszym odv4,0, np. kwasu mrów¬ kowego.Redukcje srodkami chemicznymi prowadzi sie w obecnosci dwumetyloformamidu lub dwumetyloaee- tamidu. Ilosc uzytego do reakcji dwumetyloforma¬ midu lub dwumetyloacetamadu nie ma decydujace¬ go znaczenia i dodaje sie go w ilosci katalitycznej, najmniej okolo lVo w stosunku do ilosci uzytego do reakcji zwiazku, jednak korzystnie jest na wszelki wypadek dodac wieksza ilosc dwumetylo¬ formamidu lub dwumetyloacetamidu w celu pod¬ wyzszenia rozpuszczalnosci suibstratu.Korzystnie jest uzywac do reakcji nadmiaru srodka redukujacego, np. cynk uzywany jest w ilosciach 2—10 gramoatomów na 1 mol wziety do reakcji podstawionej w pozycji 3 metylocefalospo¬ ryny.Podobnie korzystnie jest równiez stosowac nad¬ miar kwasu w stosunku do ilosci srodka reduku¬ jacego.Jla zobrazowania powyzszej metody mozna podac nastepujacy sposób postepowania. (Podstawiona w pozycji 3 metylocefalosporyne o wzorze 4, np. 300 mg kwasu 3-etoksytionokarbonylotiometylo-7-feno- ksyacetamido-A,-cefemokarboksylowego-/0,6 mili- mola/ rozpuszcza sie w mieszaninie 5,5 ml cztero- wodorofuranu, 1,5 ml wody, 1,5 ml kwasu mrów¬ kowego i 1,5 ml dwumetyloformamidu, a nastepnie dodaje sie 700 mg cynku i calosc miesza w tem¬ peraturze otoczenia w czasie 16 godzin. Po tym czasie w mieszaninie reakcyjnej jako glówny pro¬ dukt znajduje sie kwas 3-metyleno-7-fenoksyaceta- midokarboksylowy-4.Podstawione w pozycji 3 metylocefalosporyny moga byc uzyte do reakcji w postaci wolnych kwasów, soli lub estrów. Jezeli jednak do redukcji uzyje sie nietrwalego w srodowisku kwasnym estru lub bezwodnika, a jako srodka redukujacego cynku w kwasie mrówkowym, moze zachodzic odszczepia- nie labilnego estru, a wtedy jako produkt konco¬ wy otrzymuje sie zwiazek 3-metylenocefamowy o wzorze 1 w postaci wolnego kwasu.Jezeli Ri we wzorze 4 oznacza estrowa grupe chroniaca grupe karboksylowa, np. benzylowa, benzyhydrylowa lub p-metoksybenzylowa, a uwo¬ dornienie prowadzi sie przy uzyciu niklu Raney'a lub cynku w obecnosci kwasu mrówkowego, to grupa estrowa pozostaje prawie calkowicie niena¬ ruszona. Natomiast podczas redukcji na kataliza¬ torach palladowych grupy estrowe chroniace grupe karboksylowa, np. .benzylowa, podstawiona benzy¬ lowa lub benzhydrylowa, moga zostac w znacz¬ nym stopniu odszczepione, zwlaszcza gdy redukcje prowadzi sie w wyzszych temperaturach. Reasu¬ mujac, gdy pozadane jest otrzymanie estru tewa- su 3-metylenokarboksylowego-4 o wzorze ogólnym 1, w którym Ri oznacza latwo odszczepialna grupe chroniaca grupe karboksylowa, w pierwszym eta¬ pie otrzymuje sie kwas S-metylenokarboksylowy^, a nastepnie wedlug ogólnie znanych metod chroni11 88 957 12 sie wolna grupe karboksylowa, odpowiednia (grupa estrowa lub tworzy mieszaniny bezwodnik przy pomocy kwasu octowego lub propionowego. Np. kwas 3-eto(ksytionokarbonylotiometylo-7-amino-A*- -cefemokarboksylowy-4 otrzymany na drodze re¬ akcji kwasu 7-aminocefalosporanowego z ksantoge- nianem etylu poddany redukcji przy uzyciu niklu Raney'a tworzy kwas 3-metyleno-7-aminocefamo- karboksylowy-4, który w dalszym ciagu procesu poddaje sie reakcji acylowamia d estryifikacji w celu otrzymania zwiazku o wzorze 1.Gdy R2 we wzorze 4 oznacza grupe -^SO-^M+ odpowiedni zwiazek poddany reakcji katalitycznej redukcji, korzystnie przy uzyciu niklu Raney'a, tworzy pochodna 3-metylonocefamowa z zadowala¬ jaca wydajnoscia. Jednakze, gdy jako srodka re¬ dukujacego uzyje sie np. cynku w kwasie mrów¬ kowym i dwumetyloformamddu, powstanie tylko nieznaczna ilosc kwasu 3-metylenocefanokarboksy- wpgo-4 lub jego estru.Otrzymaniu wedlug opisanej metody kwasów 3- -metyleno-7-acylamidocefemokarboksylowych-4, ich estrów lub soli towarzyszy zwykle powstawanie izomerycznych kwasów 3-metylo-7-acylomido-A8- -cefemokarboksylowych-4 oraz w niektórych przy¬ padkach odpowiednich izomerów 3-metylo-A2-cefe- mowych.(Mieszanine poreakcyjna zawierajaca zwiazki 3- -metylenocefamowe oraz 3-metylo-A* i A2-cefemo- we lub ich estry i sole rozdziela sie metoda chro¬ matografii na odpowiednim adsorbencie w celu otrzymania pojedynczych substancji. Jako adsor¬ bentu uzywa sie zelu krzemionkowego, tlenku gli¬ nu i innych dajacych podobne rezultaty adsorben¬ tów. Mozna równiez rozdzielac mieszanine tych zwiazków na drodze frakcjonowanej krystalizacji lub metoda preparatywnej chromatografii cienko¬ warstwowej. 3-metylenocefalosporyny otrzymane sposobem wedlug wynalazku wykazuja niska aktywnosc prze- ciwfaakteryjna, jednakze sa cennymi zwiazkami wyjsciowymi do otrzymywania dezacetoksycefalo- sporyn wykazujacych wysoka aktywnosc przeciw- bakteryjna.Na przyklad, kwas 3^metyleno-7-/2l-amino-2-fe- nyloacetamido/cefamokarboksylowy-4 otrzymywany na drodze uwodornienia za pomoca niklu Raney'a kwasu 3-etofesytiono(kiaa^nylotiometylo-7^yi2-!amino- -2-fenyloacetamido!/-A8-cefemotoarboksyloweigo-4 przeprowadza sie podana nizej metoda w pochodna dezacetoksycefalosporynowa, tzn. kwas 3-metylo-7- -/2-amino^-fenyloacetamido/-A8-cefeimokar;boksy- lowy-4 /cefaleksyna/. Otrzymane sposobem wedlug wynalazku 3- tualnie poddac izomeryzacji w kwas 3-inetylo-A8- ^e£amokaafooksylowy-4, Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie kwa¬ sy luib estry dozoksycefalosporanowe z kwasów lub estrów cefalosporanowych. Jak podano poprzednio redukcja podstawionych w pozycji 3 metylocefalo- sporyn o wzorze 4 w wielu przypadkach prowadzi do otrzymania obok zwiazku 3-metylenocefamowe- go równiez jego izomeru A*-cefemowego, które rozdziela sie ogólnie stosowanymi metodami chro¬ matografii i krystalizacji, a nastepnie zwiazek 3-metylenocefamówy mozna ewentualnie poddac procesowi izomeryzacji w celu otrzymania antybio¬ tyku A*-cefemowego. Ewentualnie po zakonczeniu redukcji mieszanine izomerów egzo i endo mozna poddawac procesowi izomeryzacji i wydzielac an¬ tybiotyk A8-cefemowy na drodze frakcjonowanej krystalizacji. Sjposólb ten umozliwia unikniecia roz¬ dzialu zwiazków posrednich.Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie zwiazki o wzorze 14, w którym R10 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1^4 atomach wegla, gru¬ pe 4-nitrobenzylowa, 4-metoksybenzylowa, benzy¬ lowa, 2,2,2-trójchloroetylowa, trójmetylosililowa lub dopuszczalny w farmacji kation.Okreslenie grupa alkilowa o 1—4 atomach wegla odnosi sie do grupy metylowej, etylowej, n-propy- lowej, izopropylowej, n^butylowej, II-rzed. butylo¬ wej, izobutylowej i Ill-rzejd. butylowej. Okreslenie dopuszczalny w farmacji kation ibylo juz poprzed¬ nio wyjasnione.Zwiazkami o wzorze 14 sa na przyklad nastepu¬ jace zwiazki: kwas 3-metyleno-7-aminocefamokarboksylowy-4, sól sodowa kwasu 3-metylenoJ7-amiinocefamokarbo- ksylowego-4, sól potasowa kwasu 3-metyleno-7-aminocefanokar- boksylowego-4, ester metylowy kwasu 3-metyleno-7-aminocefamo- karboksylowego- 4, ester Ill-rzed. butylowy kwasu 3-metylenocefamo- karboksylowego-4, ester 4-nitrobenzylowy kwasu 3-metylenocefamo- karboksylowego-4, ester trójmetylosililowy kwasu 3-metylenocefamo- karboksylowego-4, ester 4-metoksybenzylowy kwasu 3-metylenocefa- mokarboksylowego-4.Zwiazki o wzorze 14 sa produktami przejsciowy¬ mi do otrzymywania antybiotyków dezacetoksyce- falosporanowych, np. cefaleksyny. Otrzymuje sie sposobem wedlug wynalazku, czyli przez redukcje.Produkt mozna ewentualnie poddac izomeryzacji, przy czym otrzymuje sie kwasy lub estry 3-mety- lo-7^amino-A8-cefemokarboksylowe-4.Dla otrzymania kwasu 7-aminodezacetoksycefalo- sporanowego stosuje sie w szczególnosci ester trój¬ metylosililowy kwasu 3-metyleno-7-amino-cefamo- karboksylowego-4 t/tR10=grupa trójmetylosililowa/.Do zawiesiny kwasu 3-metyleno-7-aminocefamokar- boksylowego-4 w acetonitrylu dodaje sie mieszajac zwiazek sildlujacy, taki jak N-trójmetylosililoaceta- mid lulb dwu-/trójmetylosililo/acetamid. W miare powstawania estru zawiesina kwasu ulega rozpusz¬ czeniu. Po dodaniu do mieszaniny reakcyjnej trze¬ ciorzedowej aminy, takiej jak trójetyloamina, na¬ stepuje izomeryzacja podwójnego wiazania w po¬ zycji egzo do pozycji endo w pierscieniu cefemo- wym. Nastepnie do roztworu dodaje sie wody i do¬ prowadza pH do wartosci 3,5. W tym czasie na¬ stepuje hydroliza estru trój metylosililowego i wy- krystalizowuje kwas 7-ADC.Kwas 7-ADC po odszlczeniu poddaje sie acylo- waniu, np. przy pomocy N-ochroniohej aktywnej pochodnej fenyloglicyny otrzymujac cefaleksyne.Ewentualnie mozna acylowac ester trójmetylosi^ 65 40 45 50 55 6088957 13 14 lilowy kwasu 7-ADC przy pomocy N-ochronionej pochodnej fenyloglicyny /np. N-III-rzed. butylo- oksykarbonylo/, otrzymujac ester trójmetylosildlowy cefaleksyny, który. poddany dzialaniu wody hydro- lizuje do wolnej cefaleksyny. 5 Sposób wedlug wynalazku wyjasniaja nastepu¬ jace przyklady.Przyklad I. Roztwór 1 g soli wewnetrznej kwasu 3-amidynotiometylo-7-fenoksyacetamido-As- -cefemokarboksylowego-4 w 100 ml 50°/o roztworu 10 wodnego etanolu poddano uwodornieniu w ciagu 18 godzin w temperaturze pokojowej, w atmosferze wodoru, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 6 g niklu Raney'a jako katalizatora. Uwodornie¬ nie prowadzono w aparacie Parra do wodorolizy i5 niskocisnieniowej. Po odsaczeniu katalizatora prze¬ sacz odparowano pod zmniejszonym cisnieniem etanol. Do pozostalosci dodano octanu etylu i za¬ kwaszono do wartosci pH 2,5 a nasteipnie rozdzie¬ lono warstwy, warstwe octanowa przemyto woda, 20 wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i zatezono pod zmniejszonym cisnieniem do malej objetosci. Po ochlodzeniu wypadl kwas 3-metyleno- -7-fenoksyacetamidocefamokarboksylowy-4 w po¬ staci bialych krysztalów. 25 Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C16H1(jN205S: C—55,17; H—4,63; N^8,04 znaleziono C—55,38; H—4,86; N—8,09 W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego 30 w deuterowanym sulfotlenku dwumetylu wystepu¬ ja ugrupowania sygnalów o nastepujacych wartos¬ ciach tau: 6,50 /s, 2H przy weglu (y, 5,40 /s, 2H grupa metylenowa w lancuchu bocznym/, 4,90 /s, 1H przy weglu C4/, 4,72-4,42 /m, 4H, grupa metyle- 35 nowa przy weglu C8 oraz protony przy weglach C6 i (V, 3,20—2,60 /m, 5H, pierscien aromatyczny, oraz 0,92 /d, 1H, grupa NH/.Przyklad II. Roztwór zawierajacy 1 g kwasu 3-amidynotiometylo-7-fenyloacetaniido-A8-cefemo- 40 karboksylowego w 100 ml 50% roztworu wodnego etanolu uwodorniano w ciagu 12 godzin, w atmo¬ sferze wodoru, w temperaturze pokojowej, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 0 g niklu Raney'a. Po odsaczeniu katalizatora przesacz za- 45 tezono pod zmniejszonym cisnieniem celem usu¬ niecia etanolu. Pozostaly roztwór wodny zmieszano z octanem etylu, a nastepnie pH skorygowano do wartosci 2,5 przy pomocy In kwasu solnego. War¬ stwe octanowa oddzielono, przemyto woda d su- 50 szono nad siarczanem magnezu. Suchy roztwór octanowy zatejzono pod zmniejszonym cisnieniem do malej objetosci i wymrozono otrzymujac kwas 3-metyleno-7-fenyloacetamidocefamokartooksylowy- -4 w postaci bialychkrysztalów. 55 Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C^H^^OJS: C-^57,82; H—4,85; N^8,43 znaleziono: C^57,84; H—5,04; N—£,31 Przyklad III. Roztwór zawierajacy 1 g kwasu w 3-amidynotiometylo-7/a-tienylo/acetamido-A*-cef e- mokarboksylowego-4 w 100 ml 50*/o roztworu wod¬ nego etanolu uwodorniono w ciagu 12 godzin w atmosferze wodoru, w temperaturze pokojowej, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 6 g niklu 65 Raney'a. Katalizator odsaczono i przemyto woda.Przesacze zatezono do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszczono w 25 ml wody i dodano 50 ml octanu etylu, a nastepnie zakwaszo¬ no In kwasem solnym do Wartosci pH 2,5: War¬ stwe octanowa oddzielono, wysuszono nad siar¬ czanem magnezu i odparowano do sucha. Bezpo¬ staciowa pozostalosc krystalizowano z chlorku me¬ tylenu otrzymujac kwas 3nmetyleno-7-/a-tienylo- /acetamidocefamokarboksylowy-4 w postaci bialych krysztalów.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w deuterowanym sulfotlenku dwumetylu wystepu¬ ja nastepujace ugrupowania sygnalów o wartos¬ ciach podanych w jednostkach tau: 6,49 /2d, 2H przy weglu C2/ 6,24 /s, 2H, grupa CH^ w lancuchu bocznym/, 4,90 /s, 1H przy weglu C4/, 4,712 /s, zH, grupa metylenowa przy weglu CV, 4,80—4,46 /m, 2H przy weglach C* i C7 oraz nakladajace sie sygnaly odpowiadajace grupie inetylenowej przy weglu C8/, 3,11—2,60 /m, 3H w pierscieniu aroma¬ tycznym/, 0,98 /d, 1H, grupa NHA Przyklad IV. 1 g soli sodowej kwasu 3-eto- ksytionokarbonylotaometylo-7-/a-tienylo/acetamidO'- -A8-cefernokarboksylowego-4 rozpuszczono w 100 ml 50°/o roztworu wodnego etanolu i uwodornia¬ no pozostawiajac na noc w temperaturze pokojo¬ wej w atmosferze wodoru, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 6 g niklu Raney'a. Po odsacze¬ niu katalizatora przesacz zatezono pod zmniejszo¬ nym cisnieniem celem usuniecia etanolu. Do po¬ zostalego roztworu wodnego dodano octanu etylu i przy pomocy In kwasu solnego doprowadzono do wartosci pH 2,5. Warstwe octanowa oddzielono, wysuszono i odparowano do sucha pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Pozostalosc krystalizowano z chlorku metylenu otrzymujac kwas 3-metyleno-7- -/a-tienylo/acetamidocefamokarboksylowy-4 w po¬ staci bialych krysztalów.Przyklad V. Ig soli sodowej kwasu 3-ben- zoilotiometylo-7-/a-tienyloacetamido-A,-cefemokar* boksylowego-4 rozpuszczono w 100 ml 50Vo roz¬ tworu wodnego etanolu i uwodorniano w ciagu 12 godzin w temperaturze pokojowej w atmosferze wodoru, pod cisnieniem okolo 3,2 at w obecnosci 6 g niklu Raney'a. Po odsaczeniu katalizatora przesacz zatezono do sucha otrzymujac zabarwiona na zólto substancje bedaca, jak to wykazala chro¬ matografia cienkowarstwowa, mieszanine zwiazku wyjsciowego i produktu redukcji, soli sodowe} kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamidocefaniokar- boksylowego*4.Przyklad VI. 770 mg soli sodowej kwasu 3-metylomerkaptometylo-7-/a-tienylo/atetamido- -A8-cefemokanboksylowego-4 rozpuszczono w 100 ml 50% roztworu wodnego etanolu uwodorniano w ciagu 13 godzin w temperaturze pokojowej w atmosferze wodoru, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 2,3 g niklu Raney'a. Po odsaczeniu katalizatora przesacz odparowano do sucha otrzy¬ mujac, zgodnie z chromatografia cienkowarstwowa, okolo 50*/* mieszanine zwiazku wyjsciowego i pro¬ duktu reakcji, soli sodowej kwasu 3-^metyleno-7-/a- -tienyk/acetamddocelfiamokartboksylowego-4.Przyklad VII, 1 g soM sodowej kwasu 3^15 88 957 16 -sijlfotion^ylo-7-/a-tienylo/acetamido-A*-cefemo- karboksylowego-4 rozpuszczonej w 50*/e etanolu uwodorniono w obecnosci 6 g niklu Raney'a, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w ciagu 16 godzin, w tem¬ peraturze pokojowej. Katalizator odsaczono i prze¬ myto woda. Polaczone przesacze odparowano do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Chromatogra¬ fia cienkowarstwowa stalej pozostalosci wykazala, ze produkt jest kwasem 3-metyleno-7-/a-tienylo- /acetamldDcefamokarboksylowym-4 zanieczyszczo¬ nym sladami kwasu 3-metylo-7-/a-tienylo/acetami- do-A*-cefemokarboksylowego-4.Otrzymany surowy produkt rozpuszczono w mie¬ szaninie wody i octanu etylu, a nastepnie war¬ stwe octanowa oddzielono, przemyto 5*/« kwasem solnym i woda, wysuszono nad siarczanem magne¬ zu i zatezono do objetosci okolo 20 ml pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Oczyszczony w ten sposób kwas 3-metyieno-7-/a-tienylo/acetamidocefamokarboksy- lowy-4 krystalizuje w temperaturze pokojowej i topnieje w temperaturze okolo 178°C.Przyklad VIII. Do roztworu 1,1 g estru ben¬ zylowego kwasu 3-etofesytionokarbonylotiometylo- -7-/a-tienylo/acetamido^Al-cefemokarboksylowego- •4 w 100 ml 50^/t roztworu wodnego etanolu doda¬ no 10 g niklu Raney a i mieszanine redukowano w temperaturze pokojowej w aparacie Parra do wo- dorolizy niskocisnieniowej, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w ciagu 18 godzin. Po odsaczeniu kataliza¬ tora odiparoiwiano etanol ia pozostalosc wodna ekstrahowano octanem etylu. Warstwe octanowa suszono nad siarczanem sodowym, a nastepnie za¬ tezono do sucha. Stala pozostalosc rekrystalizowa- no z malej objetosci octanu etylu otrzymujac bialy krystaliczny produkt zawierajacy, zgodnie z wid¬ mem magnetycznego rezonansu jadrowego, 80V« estru benzylowego kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo- acetamidofamokarboksylowego-4.Przyklad IX. Do zawiesiny 1,8 g kwasu 7-/D- ^a-iiydrokisy-aHfenyloacetamidc/cefalosiporianowego w 7 ml wody dodano 2 n roztworu wodorotlenku soidowego do wartosci pH 7. Do otrzymanego obo¬ jetnego . roztworu dodano 600 mg tiomocznika o- grzewajac nastepnie mieszanine w oiagu 18 godzin na lazni wodnej o temperaturze 55°C.Krystaliczny produkt odsaczono, przemyto woda i suszono w eksykatorze prózniowym, otrzymujac 990 mg wewnetrznej soli izotiouroniowej kwasu 3-amidynotiometylo-7-/D-a-hydrofc8y-a-fenyloaceta- mido/-A*-cefemókarboksylowego-4.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C^H^Np^Se. H^O: C—46,35; H—4,57; znaleziono: C—46,54; H—Afi&\ N—12,67 Przyklad X. 000 mg soli wewnetrznej kwasu 3-aniidynotiometylo-7-/D-a-hydroksy-ci-feny,loaceta- mido-A*-cefemokarboksylowego-4 rozpuszczono w 100 ml 50% roztworu wodnego etanolu i uwodor¬ niono w ciagu 12 godzin w temperaturze pokojowej, w atmosferze wodoru, pod cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 6 g niklu Raney'a. Po odsaczeniu ka¬ talizatora przesacz zakwaszono do wartosci pH 2,5, odparowano etanol, a pozostalosc ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakt octanowy suszono i zate¬ zono do malej objetosci, wypadl krystaliczny osad kwasu 3-metyleno-7-/D-a-hydroksy-aHfenyloaceta- mido/cefamokarboksylowego-4.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru: CtjHirfN^OrfS: C—55,16; H—4,63; N—6,04 znaleziono: C-55,29; H—4,91; N—7,75 Chromatografia cienkowarstwowa krystalicznego produktu redukcji wykazala obecnosc dwóch sub¬ stancji zanieczyszczajacych.Przyklad XI. 2 g soli sodowej kwasu 3-[5- -/l-metylotetrazoliilo/,tiometylo]-7-/a-tienylo/acetami- do/-A8-cefemokarboksylowego-4 rozpuszczono w 100 ml 5(M roztworu wodnego etanolu, podano 10 g niklu Raney'a ii uwodorniano w temperaturze po- kojowej w ciagu 18 godzin, pod cisnieniem okolo 3,2 atm. Po odsaczeniu katalizatora z przesaczu od¬ parowano etanol, a pozostaly roztwór wodny za¬ kwaszono rozcienczonym kwasem solnym i ekstra¬ howano octanem etylu. Ekstrakt octanowy prze- myto woda, wysuszono i odparowano otrzymujac mieszanine kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetami- docefamokarboksylowego-4 oraz kwasu 3-metylo- -7-/a-tienylo/acetamido-A8-cefemokarboksylowego- -4. Identycznosc tych produktów potwierdzono na drodze chromatografii cienkowarstwowej, porów¬ nujac z wzorcami obu kwasów.Mieszanine poddano rekrystalizacji frakcjonowa¬ nej z chlorku metylenu otrzymujac 500 mg pochod¬ nej metylenowej w postaci bialej krystalicznej sub- stancji.Przyklad XII. 2 g soli sodowej kwasu 3-[5- -/I-metylotetrazolilo/tiometylo]-7-/a-tienylo/aceta- mido-A,-cefemokarboksylowego-4 rozpuszczono w 16 ml czterowodorofuranu zawierajacego 5 ml wo- dy, 5 ml dwumetyloformamidu oraz 5 ml kwasu mrówkowego, a nastepnie dodano 2,8 g pylu cyn¬ kowego. Calosc mieszano w temperaturze pokojo¬ wej w ciagu 18 godzin. Po przesaczeniu odparowa¬ no czterowodorofuran, a pozostalosc ekstrahowano 40 octanem etylu. Ekstrakt octanowy przemyto 5f/« kwasem solnym i woda, wysuszono i zatezono do malej objetosci. Po rozcienczeniu estrem wypadla krystaliczna mieszanina produktów redukcji, kwasu 3-metyleno^7-/a-1ienylo/acetamidocefamokartooksy- 45 lowego-4 oraz kwasu 3-metylo-7-/a-tienyk/aceta- mido-A8-cefemokarboksylowego-4. Mieszanine te poddano krystalizacji frakcjonowanej z chlorku metylenu otrzymujac 700 mg kwasu 3-metyleno- -7-/a-tienylo/acetamidocefamokarboksylowego-4 w 50 postaci bialych krysztalów.- Przyklad XIII. Do roztworu 360 mg soli so¬ dowej kwasu 3-etoksytionokarbonylotiometylo-7- -fenoksyaceUniido-A'-cefemolkarboksylowego-4 w ,5 ml czterowodorofuranu, 1,5 ml wody, 1,5 kwasu 55 mrówkowego oraz 1,5 ml dwumetyloformamidu dodano 700 mg pylu cynkowego i calosc mieszano w ciagu 18 godzin w temperaturze pokojowej. Po zakonczeniu redukcji i odsaczeniu cynku przesacz zatezono pod zmniejszonym cisnieniem, dodano oo mieszaniny wody i octanu etylu i zakwaszono do wartosci pH 2,5. Warstwe octanowa po rozdziele¬ niu przemyto 5#/« kwasem solnym i woda, suszono i zatezono do sucha. Widmo magnetycznego rezo¬ nansu jadrowego wykazalo, ze pozostalosc po od- 65 parowaniu sklada sie glównie z kwasu 3-metyleno-17 88 $57 18 -7-fenoksyacetamidocefamo1kaFboksylowego-4 oraz niewielkiej ilosci nieprzereagowanego zwiazku wyjsciowego.Przyklad XIV. 500 mg kwasu 3^toenzoilotio- metylo-7-/ lowego-4 w postaci soli sodowej rozpuszczono w mieszaninie skladajacej sie z 5,5 ml czterowodoro- furanu, 1,5 ml wody, 1,5 ml kwasu mrówkowego oraz 1,5 ml dwumetyloformamidu. Do roztworu dodano 5 g pylu cynkowego i calosc mieszano w ciagu 6 godzin w temperaturze 50°C. Po ostygnie¬ ciu do temperatury pokojowej i przesaczeniu roz¬ twór odparowano pad zmniejiszonym cisnieniem ce¬ lem usuniecia czterowodorofuraniu. Pozostalosc roz¬ puszczono w mieszainainie wody i octanu etylu, za¬ kwaszono do wartosci pH 2,5 i oddzielono warstwe octanowa, która przemyto 5°/o kwasem solnym i woda. Po wysuszeniu odparowano octan etylu do malej objetosci, a nastepnie dodano trzykrotna objetosc eteru otrzymujac kwas 3-metyleno-7-/ -tienyWacetamddocefamokarboksylowy-4 w postaci bialego krystalicznego osadu.Przyklad XV. 6,2 g soli wewnetrznej kwasu 3-amidynotiometylo-7-/a-tienylo/acetamido-A8-cefe- mokarboksylowego-4 rozpuszczono w mieszaninie 60 ml czterowodorofuranu, 20 ml dwumetyloforma¬ midu, 20 ml kwasu mrówkowego d 25 ml wody.Do roztworu dodano 13 g pylu cynkowego i calosc mieszano w ciagu nocy w temperaturze pokojowej, a nastepnie odsaczono cynk i przemyto go na sacz¬ ku czterowodorofuranem. Polaczone przesacze za- tezono pod zmniejszonym cisnieniem celem usunie¬ cia bardziej lotnych rozpuszczalników. Pozostalosc rozpuszczono w mieszaninie, wody i octanu etyhi oddzielajac warstwe octanowa, która przemyto 59/o kwasem solnym i woda, a nastepnie wysuszono i odparowano do malej objetosci pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac kwas 3-metyleno-7-/a-tieny- lo/acetamidocefamokarboiksylowy-4.Przyklad XVI. 5 g soli sodowej kwasu 3- benzoilotiometylo-7-M-Uenylo/acetamlLdo-A,-cefe- mokarboksylowego-4 rozpuszczono w mieszaninie 55 ml czterowodorofuranu, 15 ml dwumetyloforma¬ midu, 15 ml kwasu mrówkowego i 15 ml wody. Do roztworu dodano 7 g pylu cynkowego i calosc mie¬ szano w ciagu 12 godzin w temperaturze pokojo¬ wej, a nastepnie odsaczono cynk i przemyto go czterowodorofuranem. Przesacze polaczono i odpa¬ rowano pod zmniejszonym cisnieniem bardziej lotne rozpuszczalniki. Pozostalosc rozpuszczono w miesza¬ ninie wody i octanu etylu, warstwe octanowa od¬ dzielono i przemyto 5% kwasem solnym oraz woda.Po wysuszeniu nad siarczanem magnezu roztwór zatezono do objetosci 20 ml, wypadl wtedy osad kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamidocefamokar- boksylowego-4 w ilosci 1,2 g, o temperaturze top¬ nienia okolo 178°C.Dane fizykochemiczne otrzymanego produktu sa zgodne z przewidywana struktura.W widmie magnetycznego, rezonansu jadrowego w mieszaninie GDCl* i deuterowanego sulfotlenku dwumetylu wystepuja ugrupowania sygnalów o na¬ stepujacych wartosciach tau: 6,&2 /2d, 2H przy weglu C2/, 6,20 /s, 2H, grupa CHt w lancuchu bocznym/, 4,08 /s, 1H przy weglu CJ, 4,77 /s, 2H, grupa metylenowa przy weglu CV, 4,70—4,32, 2H prsy weglach C6 i C7/, 3,l<^-2£ /m, 3H, pierscien aromatyczny/, 1,72 /d, 1H, grupa NHA W widmie w podczerwieni w oleju parafinowym wystepuja pasma absorpcji przy nastepujacych dlu¬ gosciach fali: 2,05 /grupa amidowa/ 5,7 /grupa kar¬ bonylowa w ugrupowaniu P-laktamowymA 5,75 /grupa karbonylowa grupy karboksylowej/ oraz 6,1 i 6,6^ /grupa karbonylowa wiazania amidowego/.Miareczkowanlie potencjometryczne w 6Wt roir tworze wodnym dwumetyloformamidu wykazalo obecnosc jednej dajacej sie miareczkowac grupy o wartosci |/K wynoszacej 4,4. Ciezar czasteczkowy wyliczony na podstawie wyników miareczkowania potencjometrycznego wynosi 335 wobec wyliczonego teoretycznie 338.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru CuHififfifi: C—49,71; H—4,17; N-*,28 znaleziono: C—49,58; H—4,36; N—8,25 Badania widma magnetycznego rezonansu jadro¬ wego oraz chromatografia cienkowarstwowa wyka¬ zaly, ze w lugach znajduje sie jeszcze dodatkowa ilosc kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamiidocefa- mokarbokisylowego-4 oraz izomeryczny kwas 3- -metylo-7-/a-tienylo/acetamido-A8-cefemokartxksy- lowy-4.Przyklad XVII. 500 mg soli sodowej kwasu 3-benzoilotiometylo-7- mokarboksylowego-4 rozpuszczono w mieszaninie ,5 ml czterowodorofuranu, 1,5 ml wody, 1,5 ml kwasu mrówkowego i 2 kropli dwumetyloforma¬ midu. Do roztworu dodano 1 g pylu cynkowego i calosc mieszano w temperaturze pokojowej w ciagu 24 godzin, a nastepnie odsaczono cynk i przesacz zatezono pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozcienczono woda i ekstrahowano octanem etylu.Ekstrakt octanowy suszono i odparowano do sucha otrzymujac produkt redukcji w postaci bezposta- 40 ciowegó osadu, który ucierano z chlorkiem mety¬ lenu uzyskujac 222 mg krystalicznego kwasu 3-me- tyleno-7-/a-tienylo/acetamidc^efamokarboksylowe- go-4.Przyklad XVIII .1 g kwasu 3-amidynotio- 45 metylo-7-/«-tienylo/acetamido-A,-cefemokarboksy- lowego-4 rozpuszczono w mieszaninie zawierajacej ,5 ml czterowodorofuranu, 1,5 mi wody, 1,5 ml dwumetyloformamidu oraz 1,5 ml kwasu mrów¬ kowego. Roztwór ochlodzono do temperatury 0— 50 —^5°C i mieszano w ciagu 24 godzin z 1,4 g pylu cynkowego. Po odsaczeniu cynku przesacz zatezono pod zmniejszonym cisnieniem, a nastepnie dodano wody i ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakt oc¬ tanowy przemyto 5°/o kwasem solnym i woda, 55 suszono i odparowano pod zmniejszonym" cisnie¬ niem otrzymujac mieszanine /4:1/ kwasu 3-metyle* no-7/a-«tieinyloacetam'idcKieiamokarboksylowego-4 o- raz kwasu 3-metylo-7-/«-tienylo/acetamido-A8-ce- femokarboksylowelgo-4. 60 Przyklad XIX. 11 g /ai milimola/ soli so¬ dowej kwasu 3-etoksytionokarbonylotiometyk-7- -amino-A3-cefemokarboksylowego-4 rozpuszczono w 260 ml 5#/« roztworu kwasnego weglanu sodowe¬ go zawierajacego 40 ml etanolu i uwodorniono w es ciagu 12' godzin w temperaturze pokojowej, pod19 88 937 cisnieniem okolo 3,2 at, w obecnosci 66 g niklu Raney'a. Po zakonczeniu redukcji i odsaczeniu ka¬ talizatora przesacz oziebiono na lazni lodowej, za¬ kwaszono do wartosci pH 3,5 przy pomocy stezo¬ nego kwasu solnego i odsaczono wytracony osad nieprzereagowanego zwiazku wyjsciowego /okolo 2,2 g/. Przesacz zawezono pod zmniejszonym cisnie¬ niem do malej objetosci i odsaczono wytracony surowy produkt reakcji. Po krystalizacji z wody otrzymano 4,5 g /85^/t/ czystego kwasu 3-metyleno- -7-aminocefamokarboksylowego-4.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w deuterowanym sulfotlenku dwumetylu wystepuja ugrupowania sygnalów o nastepujacych wartos¬ ciach tau: 6,49 /g, 2H przy weglu C2/, 5,46 /d, 1H przy weglu /szeroki singlet, 3H, grupa metylenowa przy weglu Ca oraz przy weglu C7/, 4,13 /szeroki singlet roz¬ myty przez Ufi/.W widmie masowym pasmo macierzyste znajduje sie przy m/e=*214 co odpowiada wzrostowi suma- tycznemu Cgl^gN^OiS i ciezarowi czasteczkowemu 214,2.W widmie podczerwieni wystepuja pasma absorp¬ cji przy 5,05 \i /wiazanie |3- /grupa karboksylowa/.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C8H10N/DSS: C^44,85; H—4,70; N^13,08 znaleziono: C—45,1'2; H—4,73; IN—13,11 Przyklad XX. 5 g soli sodowej kwasu 3- -benzoilotiometylo-7^/a-tienylo/acetamido-A8-cefe- mokarboksylowego-4 rozpuszczono prawie calkowi¬ cie w 50 ml dwumetyloacetamidu po czym dodano podczas mieszania 2,9 g bromku benzylu. Miesza¬ nie kontynuowano przez noc w temperaturze poko¬ jowej, a nastepnie calosc wlano do duzej ilosci mieszaniny wody i octanu etylu. Warstwe octano¬ wa oddzielono, przemyto 5#/t kwasem solnym i woda, suszono i zatezono pod zmniejszonym cis¬ nieniem do malej objetosci. Z zatezonego roztworu po ochlodzeniu krystalizowal powoli ester benzylo¬ wy kwasu 3-benzoilotiometylo-7-/a-tienylo/acetami- -do-lA,-cefemokarboksylowego-4 o temperaturze top¬ nienia 150^151°C.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C^H^NgO^: C—59,56; H—4,28; N—4^96 znaleziono: C^59,53; _ H—4,57; N—5,12 Przyklad XXI. 1 g estru benzylowego kwasu 3-benzoilotiometylo-7-/a-tienylo/acetamido-Aa-cefe- mokarboksylowego-4 rozpuszczono w mieszaninie 6 ml czterowodbrofuranu, 1,5 ml dwumetyloforma- midu, 1,5 ml wody i 1,5 ml kwasu mrówkowego.Po roztworu dodano 1,4 g pylu cynkowego i calosc .mieszano w ciagu 18 godzin w temperaturze poko¬ jowej. Po odsaczeniu cynku przesacz zatezono pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc wlano do mieszaniny wody i octanu etylu oddzielono warstwe octanowa i jprzemyto ja 5°/« kwasem solnym i woda. Po wysuszeniu nad siarczanem magnezu ekstrakt octanowy odparowano do sucha, a pozo¬ stalosc krystalizowano z mieszaniny benzenu i estru otrzymujac 800 mg krystalicznego produktu skla¬ dajacego sie, jak to wynika z analizy widma ma¬ gnetycznego rezonansu jadrowego, z mieszaniny w stosunku 3:2 estru benzylowego kwasu 3-metylo- -7-/a-tienyloacetamido-A8-cefemokarboksylowego-4 oraz estru benzylowego kwasu 3-metyleno-7-/a- -tienylo/acetamidocefamokarboksylowego-4.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w CDCL3 wystepuja ugrupowania sygnalów o na¬ stepujacych wartosciach tau: 7,86 /s, grupa metyle¬ nowa przy weglu C3/, 6,68 /2d, 2H przy weglu C2/, 6,115 /s, 2H, igrtujpa CH2 w lancuchu bocznym'/, 5,03 /d, 1H przy weglu C4, grupa metylenowa przy weglu C8 oraz grupa CH2 estrowa/, AJ2A /g, 1H przy weglu C7/, 3,15—2,56 /m, pierscien atomatyczny/.Przyklad XXII. 570 mg soli sodowej kwasu 3jbenzoilotiometylo-7Va-tienylo/acetamido-A8-cefe- mokarboksylowego-4 rozpuszczono w mieszaninie ml czterowodorofuranu, 10 ml wody i 10 ml dwumetyloformamidu. Do roztworu dodano chlor- ku chromawego, przygotowanego z 5 g chlorku chromowego w atmosferze dwutlenku wegla, i ca¬ losc mieszano w ciagu 3 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszanine reakcyjna odparowano, a pozostalosc rozpuszczono w octanie etylu, roztwór przemyto woda i wysuszono. Po odparowaniu octa¬ nu etylu otrzymano produkt zawierajacy glównie kwas 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamidocefamokar- boksylowy-4. Chromatograficzna analiza cienkowar¬ stwowa wykazala obecnosc zwiazku wyjsciowego oraz mala ilosc kwasu 3-metylo-7-/a-tienylo/aceta- mido-A*-cefemokarboksylowego-4.Przyklad XXIII. 2 g kwasu 3-amidynotio- metylo-7-/a-tienylo/acetamido-A'-cefemokarboksy- wego-4 rozpuszczono w 8 ml dwumetyloformamidu i 3 ml etanolu. Do roztworu dodano 1 g drobno pocietej folii aluminiowej i 60 mg chlorku rtecio¬ wego. Calosc mieszano w ciagu 1,5 godziny na lazni wodnej o temperaturze 50°C, po czym mie¬ szanine ochlodzono do temperatury pokojowej i 40 wlano do mieszaniny wody i octanu etylu. Warstwe octanowa oddzielono i przemyto 5°/o kwasem sol¬ nym i woda. Po wysuszeniu i odparowaniu do su¬ cha otrzymano krystaliczna mieszanine zawieraja¬ ca glównie kwas 3-metyleno-7^/a-tienylo/acetamido- 45 -cefamokariboksylowego-4, co zostalo potwierdzone analiza widma magnetycznego rezonansu jadrowe¬ go.Przyklad XXIV. Do roztworu 700 mg soli sodowej kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamido- 50 cefamokar'boksylowego-4 w 7 ml dwumetyloforma¬ midu dodano 600 mg bromku p-metoksybenzylowe- go i calosc pozostawiono, mieszajac w tempera¬ turze pokojowej na okres nocy. Wytracony osad odsaczono i krystalizowano z octanu etylu, otrzy- 55 mujac ester p-metoksybenzylowy kwasu 3-metyle- no-7-/a-tienylo/acetamidocefamokarboksylowegó-4 o temperaturze topnienia okolo 114°C.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C22H22N20$S2: 60 C—57,64; H—4,84; ;N—6,11 znaleziono: C—57,76; H—4,94; N—6,02.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w CDCI3 wystepuja ugrupowania sygnalów o na¬ stepujacych wartosciach tau: 6,65 /2d, 2H przy 65 weglu CJ, 6,20 /s, 5H, grupa — OCH3 oraz grupa21 88 957 22 CH2 w lancuchu bocznym/, 4,90—4,8 /m, 5H, wodór wegla C4, grupa metylenowa przy weglu C3, estro¬ wa grupa CH*/, 4,66 /d, 1H przy weglu C«/, 4,27 Ig, 1H przy weglu C7/, 3,3^2^66 /m, 8H, grupa NH, pierscien aromatyczny/.Przyklad XXV. Do zawiesiny 677 mg kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamidocefamokaT lowego-4 w 30 ml wody dodawano In roztwór wo¬ dorotlenku sodowego do wartosci pH 5,5. !Fo prze¬ saczeniu i odparowaniu do sucha otrzymano sól so¬ dowa kwasu. Sól te rozpuszczono w 20 ml dwume- tyloacetamidu i dodano, mieszajac 475 mg bromku p-nitrobenzylu. Calosc mieszano w ciagu 18 godzin w temperaturze pokojowej, a nastepnie odparowa¬ no pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc roz¬ puszczono w octanie etylu i roztwór przemyto 5% roztworem kwasnego weglanu sodowego i woda, wysuszono i zatezono do malej objetosci. Otrzyma¬ no 300 mg krystalicznego estru p-ndtrobenzylowego kwasu 3-metyleno-7-/a-tienylo/acetamidocefamokar- bóksylowego-4 o temperaturze topnienia 157°C.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego wystepuja ugrupowania sygnalów o nastepujacych wartosciach tau: 6,46 /2d, 2H przy weglu C2/, 6,21 /s, 2H, grupa CH2 w lancuchu "bocznym/, 4,71 /s, 1H przy wejglu C4/, 4,63 /s, 2H, grupa CH2 przy weglu ty, 4,55 /s, 2H, estrowa grupa CH2/, 4,7—4,39 /m, 2H przy weglach C6 i pierscien aromatyczny/, 0,82 /d, 1H, grupa NH/.W widmie w podczerwieni w oleju parafinowym wystepuja .pasma absorpcji przy nastepujacych dlu¬ gosciach fali: 5,76 \l /kaflbonyl p-laktamowy/, 5,75 ^i /karbonyl estrowy/, 6,6 i 6,5 \a /karbonyl amidowy/.W widmie w nadfiolecie w etanolu wystepuja pasma absorpcja przy dlugosci fali 237 mu /E=10 760/ oraz 264 mu /E=9000/.Analiza elementarna: obliczono dla wzoru C21H19N^OrfS2- C-^53,28; H—4,05; N^8,88 znaleziono: C-^53,09; H—4,32; N^8,61. PL