Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania estrów kwasu 7-j3-amino-7-a-metoksy-A3-cefemokarbo- ksylowego-4.Estry metoksyaminowej pochodnej pierscienia cefalosporyn sa zwiazkami posrednimi stosowanymi korzy¬ stnie w syntezie antybiotyków.Znane sa antybiotyki z grupy cefalosporyn posiadajace grupe metoksylowa przylaczona do pierscienia /Maktamowego w pozycji 7. Na przyklad, droga fermentacji Streptomyces lipmanii i Streptomyces clavuligerus otrzymano 7-metoksycefalosporyne C i kwas 775-amino-5-karboksywaleramido/-7-metoksy-3-karbamyloksym- etylo-A3-cefemokarboksylowy-4 jak opisano w J. Am. Chem. Soc. 932308 (1971). Szereg 7-acyloamido/-7-me¬ toksycefalosporyn o dzialaniu antybiotycznym otrzymano droga bezposredniego metoksylowania sposobem opi¬ sanym w belgijskim opisie patentowym nr 794554.Zgodnie z ta ostatnia metoda, na 7-acyloamidocefalosporyne dziala sie w temperaturze okolo —80 C metanolanem litu w metanolu a nastepnie zwiazkiem chlorowca o wartosciowosci dodatniej, jak na przyklad podchlorynem lllrz-butylu, otrzymujac 7-acyloamido-7-metoksycefalosporyne.Kwas 7-amino-7-metoksycefalosporanowy otrzymuje sie w wyniku N-odacylowania 7-metoksycefalospo- ryny C znana metoda z zastosowaniem pieciotlenku fosforu, pirydyny i metanolu.Aczkolwiek przedstawione metody snytezy 7-metoksycefalosporyn sa metodami uzytecznymi, istnieje za¬ potrzebowanie na dodatkowe metody o szerszej mozliwosci stosowania.Na przyklad, w metodzie bezposredniego metoksylowania przy uzyciu metanolanu litu, reakcji poddaje, s\a 7-acyloamidocefalosporyne. Chociaz metoda ta metoksylowac mozna szereg róznych 7-acyloamidocefalo- sporyn, to jednak nie wszystkie pozadane 7-acyloamidocefalosporyny moga byc ta metoda metoksylowane ze wzgledu na zasadowe srodowisko reakcji.2 91 390 Celem wynalazku jest opracowanie nowego sposobu wytwarzania 7-amino-7-metoksycefalosporyn, a zwla¬ szcza estrów kwasu 7-amino-7-metoksycefalosporanowegor estrów kwasu 7-amino-7-metoksydezacetoksycefalo- sporanowego oraz zwiazków pokrewnych.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze ester kwasu 7-amino-A3-cefemokarboksylowego-4 (ester rdzenia cefalosporyny) na przyklad ester kwasu 7-aminocefalosporanowego lub 7-aminodezacetoksycefalospo- ranowego, acyluje sie estrem chlorowcomrówczanowym alkoholu p-nitrobenzylowego otrzymujac ester kwasu 7- j3/p-nitrobenzyloksykarbamido-A3 -cefemokarboksylowego - o wzorze 16. Ester ten poddaje sie nastepnie reakcji metokaylowania w pozycji 7 dzialajac na pochodna estru w nadmiarze metanolu i w temperaturze —120°C 25°C metanolanem litu, a nastepnie podchlorynem lllrz-butylu. Po zakwaszeniu mieszaniny otrzy¬ muje sie jako produkt posredni ester kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-A3-cefemokarboks- ylowego. Nastepnie metoksylowana pochodna estru kwasu karbamidocefemokarboksylowego, redukuje sie wo¬ dorem w obecnosci katalizatora palladowego lub dwutionianem na przyklad sodowym uzyskujac latwy do wyizolowaia, zasadowy produkt redukcji estru kwasu 7-karbamido-7-metoksy-A3-cefemokarboksylowego-4.Produkt ten wydziela sie z mieszaniny reakcyjnej, miesza sie w obojetnym rozpuszczalniku i w temperaturze otoczenia z nadmiarem zelu krzemionkowego, na przyklad wytrzasajac roztwór produktu redukcji z zelem krzemionkowym i otrzymuje sie ester kwasu 7-amino-7-metoksy-A3-cefemokarboksylowy-4. Ester kwasu 7-ami- no-7-metoksy-A3-cefemokarboksylowego mozna równiez otrzymac dzialajac na produkt redukcji wodnym roz¬ tworem kwasu mineralnego o wartosci pH 4—6.Otrzymany ester pierscienia cefalosporyny metoksylowanego w pozycji 7 poddawac mozna reakcji acylo- wania przy uzyciu aktywnych pochodnych kwasów karboksylowych, otrzymujac estry kwasów 7-acyloamido- -7-metoksy-A3-cefemokarboksylowych. Usuniecie grupy estrowej znanymi metodami prowadzi do otrzymania kwasu 7-acyloamido-7-metoksy-A3-cefemokarboksylowego-4 wykazujacego dzialanie antybiotyczne.Estry kwasów 7-/3-amino-7-a-metoksy-A3-cefemokarboksylowych otrzymywane sposobem weulug wynalaz¬ ku okresla wzór ogólny 1, w którym Z oznacza atom woaoru, grupe alkanoiloksylowa o 2—4 atomach wegla, grupe a I koksyIowa o 1—4 atomach wegla, grupe alkilotio o 1 —4 atomach wegla, grupe karbamyloksylowa o wzo¬ rze 2 w którym Ri i R2 oznaczaja niezaleznie atom wodoru lub nizszy rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, lub Z oznacza grupe tioheterocykliczna o pieciu atomach w pierscieniu, taka jak grupa 5-tiotetrazolowa o wzorze 3, grupa 2-tio-1,3,4-tia lub oksadiazolowa o wzorze 4, w którym Y oznacza atom tlenu lub atom siarki, a R3 oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla lub rodnik fenylowy, R oznacza grupe benzylowa, p-metoksybenzylowa, p-nitrobenzylowa, dwufenylometylowa lub 2,2,2-trójchloroetylowa.Okreslenie w opisie „grupa alkanoiloksylowa o 2-4 atomach wegla" oznacza grupy acetoksyIowa, propio- nyloksylowa, butyryloksylowa lub izobutyryloksy, „grupa alkoksylowa o 1—4 atomach wegla" oznacza nizsze grupy al koksylowe, takie jak metoksylowa, etoksylowa, izopropoksylowa, n-butoksylowa lub ll-rzed.-butoksy- lowa. Okreslenie „grupa alkilotio o 1—4 atomach wegla" odnosi sie do nizszych grup tioalkilowych, takich jak metylotio, etylotio, n-propylotio lub izobutylotio, „grupa alkilowa o 1—4 atomach wegla" oznacza grupe mety¬ lowa, etylowa, n-propylowa, izopropylowa, n-butylowa, llrz-butylowa, izobut/lowa.Przedstawicielami grupy karbamyloksy o wzorze 2 zgodnie z definicja Z sa grupy takie jak karbamylo¬ ksylowa, N,N:dwumetylokarbamyloksylowd, N-etylokarbamyloksylowa, N-etylo-N-metylokarbamyloksylowa, N-n-propylokarbamyloksylowa, N-n-butylokarbamyloksylowa lub N-n-propylo-N-metylokarbamyloksylowa.Przykladami grup tioheterocyklicznych o pieciu atomach w pierscieniu sa zgodnie z definicja podstawni- ka Z grupy: 1-metylo-5-tiotetrazolowa, 1-fenylo-5-tiotetrazolowa, 5-metylo-2-tio-1,3,4-tiadiazolowa, 5-etylo-2- -tio-1,2,4-tiadiazolowa, 5-fenylo-2-tio-1,3,4-tiadiazolowa, 5-metylo-2-tio-1,3,4-oksadiazolowa i 5-fenylo-2-tio- -1,3,4-oksadiazolowa.Przykladami estrów kwasów metoksycefemokarboksylowych o wzorze 1 sa: ester dwufenylometylowy kwasu 7-^-amono-7-a-metoksy-3-acetoksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 7-/3-amino-7-a-metoksy-3-metylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester p-metoksybenzylowy kwasu 7-^-amino-7-a-metoksy-3-metoksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester dwufenylometylowy kwasu 7-j3-amino-7-a-metoksy-3-metylotiometylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-j3-amino-7-a-metoksy-3-karbamyloksymetylo-A3Hcefemokarboksylowego-4, ester dwufenylometylowy kwasu 7-j3-amino-7-a-metoksy-3-/1-metylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3-cefemokarboksy- lowego-4 o wzorze 5, ester dwufenylometylowy kwasu 7-^-amino-7-a-metoksy-3-/5-metylo-1,3,4-tiadiazol-2-ilotiometylo/-A3 -cefemokar rboksylowego-4 o wzorze 6 i ester benzylowy kwasu 7-^-amino-7-a-metoksy-3-/5-fenylo-1,3,4-oksadiazol-2-ilotiometylo/-A3-cefemokarboksy.- lowego-4.Estry te sa wartosciowymi zwiazkami, uzytecznymi w syntezie antybiotyków, pochodnych kwasu 7-acylamido - :7-metoksy-A3-oefemokarboksylowego-4.91 390 a Sposobom wedlug wynalazku estry kwasu 7-amino-A3-cefemokarboksylowego o wzorze 7, w którym Z i R maja to samo znaczenie jak we wzorze 1, acyluje sie stosujac ester chlorowcomrówczanowy alkoholu p-nitro- benzylowego, otrzymujac odpowiedni ester kwasu 7-j3-/p-nitrobenzylo-ksykarbamido/-A3-cefemokarboksylow- ego o wzorze 8. (16) Reakcje acylowania przeprowadza sie w obojetnym rozpuszczalniku, w obecnosci zwiazków wiazacych kwas takich jak amiany trzeciorzedowe, na przyklad trójety Ioamina, dwuetyloanilina, pirydyna lub zasady nieorganiczne jak weglany lub dwuweglany sodu lub potasu. Jako obojetne rozpuszczalniki w reakcji acylowania stosuje sie na przyklad aceton, octan etylu, acetonitryl, dwumetyloformamid i inne odpowiednie rozpuszczal¬ niki. Jako estry chlorowco-mrówczanowe alkoholu p-nitrobenzylowego, stosuje sie estry bromo- i chloromró- wczanu, korzystnie ester chloromrówczanowy.W wyniku acylowania otrzymuje sie estry kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-A3-cefemokarboksy- lowego-4 z wysoka wydajnoscia rzedu 70 procent. 7-aminocefalosporyne mozna równiez acylowac w postaci wolnego kwasu, przy czym wyodrebniony kwas 7-/?-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-A3 -cefemokarboksylowy-4 poddaje sie nastepnie estryfikacji otrzymujac od¬ powiedni produkt o wzorze 8, który jest materialem wyjsciowym stosowanym w sposobie wynalazku. W tym sposobie acylowania cefalosporyne w postaci wolnego kwasu rozpuszcza sie przed acylowaniem w obojetnym rozpuszczalniku tworzac rozpuszczalna bis-trójmetylosilanowa pochodna tego zwiazku. Na przyklad, zawiesine cefalosporyny w postaci kwasu, poddaje sie dzialaniu nadmiaru dwu-trójmetylosilyloacetamidu w rozpuszczal¬ niku takim jak acetonitryl, otrzymujac rozpuszczalna sililowa pochodna tego kwasu. Pochodna trójmetylosililowa poddaje sie nastepnie acylowaniu z uzyciem chlorowcomrówczanli p-nitrobenzylu o+rzymujac po hydrolizie, kwas 7-]3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-A3-cefemókarboksylówy-4, który nastepnie poddaje sie estryfikacji.W celu utworzenia w mieszaninie reakcyjnej zwiazku wyjsciowego w postaci anionu o wzorze 9, ester kwasu 7-karbamidocefemokarboksylowego o wzorze 8 poddaje sie dzialaniu 2—6 równowazników molowych metano- lanu litu w obojetnym bezwodnym rozpuszczalniku, w temperaturze ponizej zera, a mianowicie od —120°Cdo —25°C, korzystnie od —100°C do —75°C i w obecnosci nadmiaru metanolu.Forma anionowa wyjsciowego estru kv/asu karbamidocefemokarboksylowego tworzy sie szybko i jest sta¬ bilna w temperaturze reakcji. Mieszanine reakcyjna wytrzasa sie wciagu okolo, pieciu minut aby zabezpieczyc calkowite utworzenie formy anionowej a nastepnie, do oziebionej mieszaniny, wytrzasajac, dodaje sie co naj¬ mniej jeden równowaznik molowy podchlorynu lll-rzed.-butylu. Mieszanine wytrzasa sie wciagu nastepnych 15 minut, a nastepnie zakwasza, korzystnie nizszym kwasem karboksylowym, takim jak kwas mrówkowy lub lodo¬ waty kwas octowy. W wyniku reakcji otrzymuje sie ester kwasu carbamidocefemokarboksylowego, metoksylowa- nego w pozycji 7, o wzorze 10.Ewentualny nadmiar podchlorynu lllrzed.-butylu w mieszaninie reakcyjnej rozklada sie, dodajac do schlo¬ dzonej i zakwaszonej mieszaniny, trój metylofosforyn w ilosci odpowiadajacej nadmiarowi uzytego podchlorynu lllrz-butylu.Jako obojetne rozpuszczalniki stosuje sie na przyklad czterowodorofuran, dioksan, eter dwumetyIowy glikolu etylenowego, dwumetyloformamid, dwumetyloacetamid i polietery jak eter dwumetylowy glikolu dwu- etylenowego. Uzyty moze byc kazdy odpowiedni rozpuszczalnik obojetny zapewniajacy w warunkach stoso¬ wanej temperatury przebieg reakcji w srodowisku cieklym. Ponadto wymaga sie, aby rozpuszczalnik ten byl calkowicie bezwodny poniewaz woda moze przeszkadzac w tworzeniu sie formy anionowej i obnizac ilosc utwo¬ rzonego metoksylowanego produktu. Korzystnie jako rozpuszczalnik stosuje sie czterowodorofuran.Metanolan litu przygotowuje sie przed dodaniem materialu wyjsciowego z metylolitu i metanolu w ochlo¬ dzonym i obojetnym rozpuszczalniku.Reakcje metoksylowania przeprowadza sie w nastepujacy sposób. Obojetny rozpuszczalnik, na przyklad czterowodorofuran, oziebia sie do temperatury okolo —5°C i dodaje suchy metanol. Nastepnie dodaje sie metylolit i temperature mieszaniny obniza ponizej —25°C, korzystnie od —100°C do — 5°C. Do tak oziebionej mieszaniny, wytrzasajac dodaje sie material wyjsciowy, to jest ester kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamidqf- /-A3-cefemokarboksylowego o wzorze 8, w celu utworzenia w mieszaninie formy anionowej estru kwasu karba¬ midocefemokarboksylowego.Pozadane jest, aby synteze metanolanu litu i tworzenie formy anionowej zwiazku wyjsciowego przepro¬ wadzac w atmosferze gazu obojetnego, na przyklad azotu, aczkolwiek stosowanie gazu obojetnego nie jest konieczne. Nastepnie do oziebionej mieszaniny dodaje sie szybko podchloryn lll-rzed.-butylu i mieszanine reakcyjna wytrzasa w tej temperaturze w ciagu okolo 20 minut. Reakcje zatrzymuje sie dodajac do oziebionej mieszaniny nadmiar lodowatego kwasu octowego lub kwasu mrówkowego. Mieszanine odparowuje sie do sucha i produkt reakcji ekstrahuje z suchej pozostalosci rozpuszczalnikiem organicznym takim jak chlorek metylenu lub octan etylu. Ekstrakt przemywa sie woda w celu usuniecia nadmiaru kwasu i chlorowca, osusza i odparowuje otrzymujac metoksylowany produkt o wzorze 10. Otrzymany produkt oczyszczac mozna przez krystalizacje lub korzytnie metoda chromatografii na krzemionce.4 91 390 Jak wspomniano, reakcje metoksyIowania przeprowadza sie w nadmiarze metanolu i nadmiar ten dodaje sie obojetnego rozpuszczalnika przed dodaniem metylolitu.Metoksylowanie estru kwasu karbamidocefemokarboksylowego w wzorze 8 przeprowadza sie sposobem metoksyIowania 7-acyloamidocefalosporyn opisanym w opisie patentowym belgijskim nr 794554. Ester kwasu p-nitrobenzyloksykarbamidocefemokarboksylowego stosowany w sposobie wedlug wynalazku rózni sie jednak strukturalnie od zwiazków acetamidowych wykorzystywanych uprzednio. Stosowane w sposobie wedlug wyna¬ lazku zwiazki zawierajace ugrupowanie karbamidowe o wzorze 11, posiadaja grupe oksykarbonylowa. Struktura ta, która jest zasadowo-stabilna charakteryzuje sie niespodziewana stabilnoscia w warunkach metoksylowania przedstawiona metoda. Czasteczka stosowanego uprzednio zwiazku wyjsciowego posiadala strukture acetami- dowa o wzorze 12.Jezeli we wzorze 1 Z oznacza grupe tiotetrazolowa, tio 1,3,4 tiadiazolowa lub oksadiazolowa, reakcje metoksylowania korzystnie prowadzi sie w nizszej temperaturze —120°C 70°C.Po przeprowadzeniu metoksylowania grupe p-nitrobenzyloksykarbonylowa usuwa sie z estru kwasu 7-j3-/p-- nitrobrnzyloksykarbamtóo/-7-a-metoksy-A3-cefa mokarboksylowego droga lagodnej redukcji w warunkach hy¬ drolizy kwasnej, w których ester kwasu 7-amino-7-metoksy-A3-cefemokarboksylowego jest stabilny. Charaktery— styczne dla sposobu wedlug wynalazku jest to, ze grupe p-nitrobenzyloksykarbonylowa mozna usunac w pro¬ cesie dwustopniowym, polegajacym w pierwszym etapie na lagodnej redukcji grupy 7^3-/p-nitrobenzyloksykar- bamidowej/ estru kwasu metoksy-A3-cefemokarboksylowego z otrzymaniem posredniego produktu redukcji, który nastepnie poddaje sie lagodnej hydrolizie kwasnej prowadzacej do odszczepienia zredukowanego lancucha bocznego. W wyniku dwustopniowego procesu otrzymuje sie ester kwasu 7-aminocefemokarboksylowego meto- ksylowany w pozycji 7. Pierwszy etap dwustadiowego procesu odszczepienia lancucha bocznego 7-0-/p-nitroben- zyloksykarbonylowego/ przez redukcje w warunkach kwasnych polega na dzialaniu wodorem w obecnosci ka¬ talizatora palladowego lub dzialaniu soli metali alkalicznych, metali ziem alkalicznych kwasu dwutionowego, w zbuforowanym roztworze.Produkt redukcji izoluje sie i poddaje lagodnej hydrolizie kwasnej co powoduje odszczepienie zreduko¬ wanego lancucha bocznego i powstanie estru kwasu 7-j3-amino-7-a-metoksy-A3-cefemokarboksylowego-4. Hydro¬ lize kwasna przeprowadza sie w roztworze o wartosci pH od 4 do 6 lub miesza sie roztwór posredniego produktu redukcji z nierozpuszczalnym dokladnie rozdrobnionym cialem stalym o powierzchni wykazujacej slabo kwas¬ ne wlasciwosci korzystnie z zelem krzemionkowym.Jezeli pierwszy etap reakcji rozszczepiania przeprowadza sie droga uwodornienia, redukcje przeprowadza sie nastepujaco.Wydzielony ester kwasu 7-/J-/p-nitrobenzjloksykarbamido/-7-a-metoksy-A3-cefemokarboksylowego o wzo¬ rze 10 rozpuszcza sie w obojetnym rozpuszczalniku i przeprowadza uwodornienie w obecnosci katalizatora pal¬ ladowego az do zakonczenia absorbeji wodoru. Uwodornienie przeprowadza sie w temperaturze zblizonej do pokojowej, na przyklad w temperaturze 20—35°C i pod cisnieniem wodoru wynoszacym 1—5 at. Wystarczajace jest cisnienie wodoru wynoszace 1 at, a stosowanie wyzszych cisnien nie jest konieczne. Redukcja zachodzi powoli i pobieranie wodoru kontynuuje sie wciagu okolo 12 godzin. Szybkosc uwodorniania moze zwiekszyc przez dodanie malej ilosci pirydyny do mieszaniny poddawanej uwodornianiu. Redukcja zachodzi do momentu zaabsorbowania w przyblizeniu 3 moli wodoru na mol substratu. Redukowana mieszanine saczy sie nastepnie w celu usuniecia katalizatora i otrzymany przesacz odparowywuje do sucha otrzymujac jako pozostalosc pro¬ dukt zredukowany.Uwodornianie przeprowadzac nalezy w odpowiednim niereagujacym i nieredukujacym sie rozpuszczalniku jak czterowodorofuran, dioksan lub dwumetyloformamid. Uzyty moze byc rozpuszczalnik w którym zwiazek posredni o wzorze 10 jest co najmniej czesciowo rozpuszczalny. Najlepszym rozpuszczalnikiem jest czterowo¬ dorofuran gdyz material wyjsciowy rozpuszcza sie w nim calkowicie w temperaturze pokojowej.Jako katalizator palladowy uzyty moze byc pallad o wysokim stopniu rozdrobnienia lub pallad na oboje¬ tnym nosniku jak wegiel, aluminium, ziemia krzemionkowa, weglan baru, krzemionka lub inne obojetne nosniki.Odpowiednim katalizatorem jest 5% Pd na weglu lub 10% Pd na weglu.Dla uzyskania lepszych rezultatów katalizator poddaje sie wstepnej redukcji. Na gram substratu stosuje sie 0,5-1 gram katalizatora.Uwodornianie zwiazku o wzorze 10 przeprowadza sie w nastepujacy sposób. Z katalizatora wytwarza sie zawiesine w odpowiednim rozpuszczalniku i poddaje uwodornieniu w temperaturze pokojowej w ciagu 30 minut w obecnosci niewielkiej ilosci pirydyny. Nastepnie, do zawiesiny zredukowanego katalizatora dodaje sie roztwór metoksylowanego estru kwasu cefemokarboksylowego o wzorze 10 w odpowiednim rozpuszczalniku. Uwodornie¬ nie przeprowadza sie w temperaturze pokojowej przy cisnieniu wodoru wynoszacym okolo 2 at.Uwodornianie przeprowadza sie latwo w aparacie Parra do uwodornienia przy niskim cisnieniu, przy czym mozna je równiez prowadzic w naczyniu otwartym przepuszczajac wodór gazowy w postaci pecherz y ków przez roztwór substratu z zawieszonym katalizatorem. Po zakonczeniu absorbeji wodoru mieszanine odsacza sie w celu91390 5 usuniecia katalizatora, po odparowaniu rozpuszczalnika pozostalosc stanowi zredukowany produkt posredni.Redukcje estru kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy*A3-cefemokarboksylowego, mozna przeprowadzic równiez latwo stosujac sole metali alkalicznych i metali ziem alkalicznych kwasu dwutionowego w obojetnym, mieszajacym sie z woda rozpuszczalniku zbuforowanym tak, aby wartosc pH mieszaniny wynosila okolo 7—8. Stosuje sie dwutioniany potasu, sodu, wapnia, korzystnie sodu. Redukcje przeprowadza sie w tem¬ peraturze (—5)°C — 25°C, a korzystnie w temperaturze od 0° do 10°C. Jako mieszajacy sie z woda rozpuszczal¬ nik stosuje sie metanol, etanol, izopropanol, acetonitryl i dwumetyloformamid. Mozna równiez stosowac mie- szaninyiwymienionych rozpuszczalników, zwlaszcza mieszanine metanolu i acetonitrylu.Mieszanine redukujaca buforuje sie w celu utrzymania wartosci pH w zakresie 7—8. Odpowiednim srod¬ kiem buforujacym jest fosforan dwupotasowy (K2HP04) utrzymujacy wartosc pH mieszaniny w zakresie 7,0—7,5. Sole dwutionianowe stosuje sie w nadmiarze, maksymalny nadmiar wynosi 10 moli soli dwutionianowej ha mol metoksylowanego estru.Redukcje przeprowadza sie dodajac zbuforowany roztwór soli dwutionianowej, najlepiej dwutionianu so¬ dowego, do oziebionego (0° — 15°C) roztworu metoksylowanego estru kwasu karbamidocefemokarboksylowego.W czasie dodawania mieszanine nalezy wytrzasac. Roztwór dwutionianu korzystnie dodaje sie porcjami lub kroplami, chociaz sposób dodawania nie ma wiekszego znaczenia. Calkowita redukcja zachodzi szybko w czasie dodawania porcjami i jest wlasciwie zakonczona po dodaniu calej ilosci dwutionianu.Po dodaniu zbuforowanego roztworu soli dwutionianowej, mieszanine reakcyjna wlewa sie do mieszaniny dwuzasadowego buforu fosforanowego z niemieszajacym sie z woda rozpuszczalnikiem organicznym. Jako od¬ powiednie rozpuszczalniki organiczne stosuje sie octan etylu, chlorek metylenu i chloroform. Zredukowany produkt posredni ekstrahuje sie rozpuszczalnikiem organicznym, roztwór przemywa sie, osusza i odparowuje, otrzymujac zredukowany produktposredni. * Struktura zredukowanego produktu posredniego, otrzymanego przez redukcje wodorem w obecnosci ka¬ talizatora palladowego badz tez w wyniku redukcji za pomoca soli dwutionianowej, nie zostala dotychczas okreslona. Jednak, biorac pod uwage jego zasadowy charakter i strukture zwiazku wyjsciowego, zwiazek posredni wydaje sie byc pochodna p-aminobenzyloksykarbamidowa o wzorze 13, zredukowanym zwiazkiem posrednim zawierajacym grupe nitrowa lub zwiazkiem p-aminocninoidowym.Gdy we wzorze 1, Z oznacza grupe tioalkilowa o nizszym rodniku alkilowym, grupe tiotetrazolilowa, tiotiadiazolilowa lub tiooksazolilowa, to w procesie odszczepiania lancucha bocznego p-nitrobenzyloksykar- bonylowego, etap redukcji najlepiej przeprowadzic stosujac zbuforowany roztwór dwutionianu. Lancuch boczny mozna redukowac przez uwodornianie wodorem i katalizatorem palladowym, jednakze lepsze wydajnosci zre¬ dukowanego produktu i co za tym idzie metoksypochodnej otrzymuje sie stosujac dwutionian jako czynnik redukujacy.Zredukowany produkt posredni hydrolizuje sie nastepnie w warunkach slabo kwasnych co powoduje odszczepienie zredukowanego karbamidowego lancucha bocznego i powstanie estru kwasu 7-0-amino-7-a-me- toksy-A3 -cefemokarboksylowego.Rozszczepienie metoda lagodnej hydrolizy kwasnej przeprowadza sie w roztworze lub w obecnosci zelu krzemionkowego (kwas krzemowy w postaci zelu). Zredukowany produkt rozpuszcza sie w rozpuszczalniku organicznym, takim jak octan etylu, acetonitryl lub chlorek metylenu i energicznie miesza lub wytrzasa z rozcien¬ czonym roztworem kwasu nieorganicznego takiego jak kwas solny, kwas siarkowy lub kwas fosforowy utrzy¬ mujac wartosc pH w zakresie 4—6. Ester metoksypochodnej kwasu 7-aminocefemokarboksylowego odzyskuje sie z fazy organicznej ogólnie znanym sposobem.Rozszczepienie zredukowanego produktu posredniego slabym kwasem korzystnie przeprowadza sie za pomoca zelu krzemionkowego. Zgodnie z ta metoda zredukowany produkt posredni rozpuszcza sie w odpowie¬ dnim rozpuszczalniku, na przyklad w chlorowanym weglowodorze, takim jak chloroform lub chlorek metylenu, rozpuszczalniku typu estrowego jak octan etylu, ketonie jak aceton lub keton metylowoizobutylowy, eterze jak czterowodorofuran lub dioksan wzglednie innym odpowiednim rozpuszczalniku, a nastepnie do roztworu dodaje sie zel krzemionkowy. Roztwór wytrzasa sie wciagu okolo 2godzin, a nastepnie saczy. Zel krzemionkowy przemywa sie na saczku, oba przesacze laczy sie i odparowywuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem otrzy¬ mujac ester kwasu 7-/3-amino-7-ametoksy-A3 -cefemo karboksyIowy o wzorze 1.Stosowany zel krzemionkowy moze byc odczynnikiem o róznym stopniu czystosci, jednak najlepsze wy¬ niki otrzymywano stosujac zel do chromatografii cienkowarstwowej, o wysokim stopniu czystosci.Redukowany produkt posredni mozna tez przepuszczac przez kolumne wypelniona zelem krzemionko¬ wym z tak okreslona szybkoscia aby zredukowany podstawnik karbamidowy ulegal na zelu odszczepieniu z ut¬ worzeniem estru kwasu 7-amino-7-metoksy-A3-cefemokarboksylowego odzyskiwanego w eluacie z kolumny.Sposobem wedlug wynalazku podstawnik p-nitrobenzyloksykarbonylowego usuwa sie z estru kwasu 7-me- toksy-A3-cefemókarboksylowego w pcoccsie dwuetapowym; którv polega na tym, ze redukuje sie ester kwasu 7-^- /p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-A3-cefemoRarbóksylowegó otrzymujac odpowiedni produkt zredu-6 91 390 kowany, który nastepnie adsorbuje sie na zelu krzemionkowym uzyskujac w wyniku usuniecie zredukowanej grupy karbamidowej i otrzymanie estru kwasu 7-0-amino-7-a-metoksy-A3-cefemokarboksylowego.W innym wariancie realizacji sposobu wedlug wynalazku, tworzy sie zawiesine kwasu 7-aminocefalospo- ranowego w suchym acetonitrylu i dodaje acetamid dwu-trójmetylosilanu powodujac rozpuszczenie 7-aminoce- femu w wyniku utworzenia pochodnej z trójmetylosi lanem. 7-aminocefem acyluje sie chloromrówczanem p-ni- trobenzylu otrzymujac kwas 7-0/p-nitrobenzyloksykarbamido/-3-acetoksymetylo-A3 -cefemokarboksylowy-4.Kwas karbamkJo-cefemowy estryfikuje sie dwufenylodwuazometanem tworzac ester dwufenylometylowy, ester ten metoksyluje sie w suchym czterowodorofuranie metanolanem litu, metanolem i podchlorynem lllrz-butylu w temperaturze —65°C otrzymujac ester dwufenylometylowy kwasu 7-/3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-meto- ksy-3-acetoksymetylo-A3 -cefemokarboksylowego/-4. Metoksylowany ester poddaje sie uwodornieniu w cztero¬ wodorofuranie w temperaturze pokojowej i w obecnosci katalizatora palladowego az do zakonczenia pobierania wodoru, mieszanine redukujaca odsacza sie, przesacz odparowywuje i pozostalosc rozpuszcza w chlorku mety¬ lenu. Do roztworu dodaje sie zel krzemionkowy i mieszanine wytrzasa w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 2 godzin. Po odparowaniu mieszaniny otrzymuje sie ester dwufenylometylowy kwasu 7-/3-amino-7-a-metoksy-3 - acetoksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4.Sposobem wedlug wynalazku proces mozna tez prowadzic tak, ze ester dwufenylometylowy kwasu 7-amino- -3-/1-metylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3 -cefemokarboksylowego-4 acyluje sie estrem chloromrówczanowym al¬ koholu p-nitrobenzylowego, otrzymany ester dwufenylometylowy kwasu 7-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-3-/1-me tylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3-cefemokarboksylowego-4 metoksyluje sie w suchym czterowodorofuranie w temperaturze okolo —100°C stosujac metanolan litu, metanol i podchloryn 11 Irz-butylowy, przy czym otrzym¬ uje sie ester dwufenylometylowy kwasu 7-)3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-3-/1-metylo-tetrazol-5-ilo tiometyloAA3-cefemokarboksylowego-4. Na metoksylowany ester cefemowy dziala sie zbuforcwanym roztwo¬ rem dwutionianu sodowego zawierajacym nadmiar dwutionianu, w temperaturze lazni lodowej, w mieszaninie metanolu i acetonitrylu, posredni produkt zredukowany wydziela sie z mieszaniny redukujacej, rozpuszcza w chlorku metylenu i dodaje zel krzemionkowy. Zawiesine zelu krzemionkowego wytrzasa sie wciagu okolo dwóch godzin, saczy i z odparowanego przesaczu uzyskuje sie ester dwufenylometylowy kwasu 7-0-amino-7-a-me- toksy-S-Zl-metylotetrazol-S-ilotiometyloZ-A^-cefemokarboksylowego^.Przykladami estrów kwasów 7-amino-A3-cefemokarboksylowych, stosowanych w syntezie zwiazków wyjsciowych sa nastepujace: ester dwufenylometylowy kwasu 7-amino-3-acetoksymetylo-A3-cefemokarboksy- lowego-4, ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-anVno-3-metylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester 2,2,2-trójchloro- etylowy kwasu 7-amino-3-metoksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester dwufenylometylowy kwasu 7-amino -3-/1-mezylotetrazolo-5-ilotiometylo/-A3 -cefemokarboksylowego-4, ester p-metoksybenzylowy kwasu 7-ami- no-3-acetoksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4, ester benzylowy kwasu 7-amino-3-metylo-A3-cefemokarbok¬ sylowego-4, ester dwufenylometylowy kwasu 7-amino-3-/5-metylo-1,3,4-tiadiazolo-2-ilo-tiometylo/-A3-cefem¬ okarboksylowego-4, ester dwufenylometylowy kwasu 7-amino-3-/5-metylo-1,3,4-oksadiazol-2-ilotiometylo/-A3- -cefemokarboksylowego-4, ester p-metoksybenzylowy kwasu 7-amino-3-metylotiometylo-A3-cefemokarboksy¬ lowego-4, ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-amino-3-karbomyloksymetylo-A3 -cefemokarboksylowego-4, ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 7-amino-3-dwumetylokarbamyloksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4.Wymienione estry sa zwiazkami latwo dostepnymi, przygotowywanymi wedlug metod znanych w propara- tyce cefalosporyn.Dobrze znany, jako zasadnicze polaczenie dla cefalosporyn, kwas 7-aminocefalosporanowy (7—ACA) otrzymuje sie w wyniku N-odacylowania cefalosporyny C. Kwas 7-aminodezacetoksycefalosporanowy (7 ADCA) otrzymuje sie w wyniku wodorolizy kwasu 7-aminocefalosporanowego. Estry kwasu 7-aminocefemokarboksy- lowego podstawione grupa tioheterocykliczna syntetyzuje sie przez dzialanie na ester kwasu 7-aminocefalospo¬ ranowego chroniony w pozycji 7, odpowiednim zwiazkiem tioloheterocyklicznym, na przyklad 1-metylotetra- zol-5-ilotiolem, w srodowisku alkalicznym, a nastepnie usuniecie grupy chroniacej.Estry kwasu 7-/J-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-A3-cefemokarboksylowego o wzorze 10 przygotowywane sposobem wedlug wynalazku sa nowymi zwiazkami posrednimi, uzytecznymi w przedstawio¬ nym procesie. Preferowana grupe tych zwiazków posrednich stanowia zwiazki okreslone wzorem 10, w którym Z oznacza atom wodoru, grupe acetoksylowa lub metoksylowa.Inna preferowana grupe tych zwiazków okresla wzór 10 w którym Z oznacza grupe o wzorze 14 lub 15 na przyklad, ester dwufenylometylowy kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-37l-metylotetrazol-5- ilotiometylo/-A3-cefemokarboksylowego-4 i ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-0-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7- a-metoksy-3-/5-metylo-1,3,4-tiadiazol-2-iolotiometylo/-A3 -cefemokarboksylowego-4.Odpowiednimi grupami estrowymi oznaczonymi we wzorze jako R sa grupy dwufenylometylowa, p-nitro- benzylowa i 2,2,2-trójchloroetylowa. Obecnosc tych grup jest pozadana, gdyz obnizaja one rozpuszczalnosc91 390 7 zwiazków posrednich i produktów i stad podwyzszaja ich wydajnosc i ulatwiaja krystalizacje.Estry kwasu 7-0-amino-7-a-metoksy-A3-cefemokarboksylowego, o wzorze 1 sa wartosciowymi zwiazkami posrednimi stosowanymi do wytwarzania antybiotyków pochodnych kwasu 7-acyloamido-7-metoksy-A3-cefemo- karboksylowego-4. Na przyklad ester kwasu 7-/J-amino-7-a-metoksy-3-acetoksymetylo-A3-cefemokarboksylow- cgo-4 o wzorze 1 acyluje sie chlorkiem kwasu 2-tiofenowego w wodnym roztworze acetonu w obecnosci czyn¬ nika wiazacego kwas, na przyklad wodoroweglanu sodowego, otrzymujac ester kwasu 7-[2-/2-tionylo/-acetamido] -7-metoksy-3-acetoksymetylokarboksylo -4. Po usunieciu grupy estrowej znanym sposobem, otrzymuje sie 7-me- toksypochodna znanego antybiotyku cefalotyny. Ze zwiazków o wzorze 1 wytwarzac mozna szereg antybio¬ tyków z grupy 7-acyloamido-7-metoksycefa1osporyny, na przyklad antybiotyki opisane w Chem, Soc. 94 (4) 1410(1972).Przedstawione ponizej przyklady ilustruja sposób wedlug wynalazku.Skróty uzyte w przykladach oznaczaja: THF—czterowodorofuran NMR — widmo magnetycznego rezonansu jadrowego CDCl 3 — deuterowany chloroform s — singlet d- dublet m — multiplet Przyklad I. Ester dwufenylometylowy kwasu 7-/J-p-nitrobenzyloksykarbam'do-7-a-metoksycefalospo- ranowego.Do zawiesiny 64 g kwasu 7-aminocefalosporanowego w 500 ml suchego acetonitrylu dodaje sie, wytrzasajac w temperaturze pokojowej, 60 ml dwu/trójmetylosilylo/acetamidu. Calkowite rozpuszczenie nastepuje po 45 minutach wytrzasania. Po maksimum 90 minutach od dodania acetamidu dwu-trójmetylosilanu dodaje sie wytrzasajac 54,4 g chloromrówczanu p-nitrobenzylu. Po okolo godzinie mieszanine reagujaca przenosi sie, inten¬ sywnie wytrzasajac, do naczynia z dwoma litrami wody, ochlodzonej do temperatury okolo 0°C, produkt reakcji wytraca sie w postaci oleistej zywicy. W celu rozpuszczenia osadu do zimnej mieszaniny dodaje sie chlorek mety¬ lenu. Mieszanine dwufazowa saczy sie przez saczek w celu usuniecia czesci nierozpuszczalnych, a nastepnie z klarownego przesaczu oddziela sie faze organiczna. Faze organiczna plucze sie dwukrotnie woda a nastepnie ekstrahuje sie produkt reakcji wodnym roztworem wodoroweglanu sodowego (52 g w 500 ml wody). Ekstrakt wodoroweglanowy plucze sie dwukrotnie chlorkiem metylenu a nastepnie rozciencza 250 ml acetonitrylu i je¬ dnym litrem wody schlodzonej do 0°C, intensywnie wytrzasajac, roztwór zakwasza sie dodajac kroplami 1 n kwas solny. Mieszanine, która staje sie lepka z powodu wytracenia zelatynowatego osadu rozciencza sie trzema litrami wody. Intensywnie wytrzasajac pH obniza sie do 1,7 przez dodanie 20% kwasu solnego. Zawiesine saczy sie i odsaczony produkt przemywa woda na saczku. Przemyty osad suszy sie pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac 66,7 g kwasu 7-0-p-nitrobenzyloksykarbamidocefalosporanowego w postaci proszku o kolorze zbli¬ zonym do bialego.Do roztworu 61,5 g wysuszonego produktu w 200 ml suchego czterowodorofuranu dodaje sie, wytrzasajac, 32 g dwufenylodwuazometanu. Po okolo jednej godzinie konczy sie wydzielanie azotu. Po dwóch godzinach mieszanine odparowywuje sie w wyparce obrotowej, a po usunieciu rozpuszczalnika oleista pozostalosc rozpusz¬ cza sie w malej objetosci chlorku metylenu. Z roztworu wytraca sie heksanem ester dwufenylometylowy w pos¬ taci gestego oleju. Chlorek metylenu usuwa sie z mieszaniny odparowywujac go pod zmniejszonym cisnieniem, a heksan zlewa z nad oleistej pozostalosci. Oleisty produkt oczyszcza sie przez dwukrotne wytracenie heksanem z chlorku metylenu. Otrzymany produkt o zabarwieniu jasno brazowym suszy sie pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac 85,3 g estru dwufenylometylowego kwasu 7-0-p-nitrobenzyloksykarboksyamidocefalosporanowego w postaci porowatego ciala stalego. Dodatkowa ilosc produktu otrzymuje sie z polaczonych frakcji heksano- wych.Do 150 ml suchego czterowodorofuranu w temperaturze lazni lodowej, wytrzasajac, dodaje sie 22 ml roztworu metylolitu w eterze, a nastepnie 35 ml metanolu. Po 10 minutach mieszanine oziebia sie do —70 C mieszanina suchego lodu i acetonu i utrzymujac temperature ponizej —65°C dodaje sie szybko roztwór 5,18 g estru dwufenylometylowego kwasu 7-0-p-nitrobenzyloksykarboksyamidocefalosporanowego w 50 ml suchego czterowodorofuranu. Po 5 minutach do mieszaniny reagujacej dodaje sie szybko 1,26 ml (10,6 mola) podchlo¬ rynu I llrz-but/lu. Po okolo 40 minutach reakcje zatrzymuje sie dodajac 28 ml lodowatego kwasu octowego, a nastepnie 0,5 g (0,47 ml) trój metylofosforynu w celu rozlozenia nadmiaru utleniacza. Mieszanine pozostawia sie do ogrzania do temperatury 0°, a nastepnie odparowywuje pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac zywi- cowata pozostalosc. Produkt ten rozpuszcza sie w chlorku metylenu, roztwór przemywa woda, wodnym roz¬ tworem wodoroweglanu sodu i ponownie woda. Przemyty roztwór suszy sie i odparowywuje do sucha, otrzy¬ mujac 4,57 g estru dwufenylometylowego kwasu 7-0-p-nitrobenzyloksykarboksyamido-7-a-metoksycefalospora- nowego w postaci stalej porowatej masy.8 91 390 Przyklad II. Zawiesine 1,5 g 5% palladu na weglu w 25 ml czterowodorofuranu zawierajacego 0,66 ml pirydyny wytrzasa sie wciagu 30 minut pod cisnieniem wodoru wynoszacym 2 at. Do zawiesiny katalizatora dodaje sie roztwór 4,32 g estru dwufenylornetylowego kwasu 7-j3-p-nitrobenzyloksykarboksyamido-7-a-metoksy- cftfalosporanowego w 50 ml czterowodorofuranu i mieszanine poddaje sie uwodornianiu w ciagu 6,5 godzin pod cisnieniem 2 atmosfer wodoru. Katalizator odsacza sie, a przesacz odparowywuje pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac 4,10 g zredukowanego produktu. 1,5 g zredukowanego produktu rozpuszcza sie w 24 ml chlorku metylenu i dodaje 2,1 g zelu krzemion- kowego (Merck 7729). Zawiesine wytrzasa sie wciagu okolo 2godzin, a nastepnie saczy. Zel na saczku prze¬ mywa sie 36 ml chlorku metylenu. Z polaczonych przesaczów, po odparowaniu, otrzymuje sie 880 mg estru dwufenylometylowego kwasu 7-amino-7-metoksycefalosporanowego w postaci oleistej cieczy o zabarwieniu bru¬ natnym.Przyklad III. Ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksydez- acetoksycefalosporanowego.Do roztworu 2,89 g (5 mmoli) estru 2,2,2-trójchloroetylowego kwasu 7-aminodezacetoksycefalospora- nowego w postaci soli p-toluenosulfonowej w 25 ml chlorku metylenu dodaje sie 0,51 g (0,7 ml) trójetyloaminy powodujac prawie calkowite rozpuszczenie. Do roztworu dodaje sie 0,8 g pirydyny a nastepnie 1,70 g (5,5 mmola) chloromrówczanu p-nitrobenzylu. Mieszanine wytrzasa sie w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 20 minut a nastepnie przemywa kolejno równymi objetosciami rozcienczonego kwasu solnego i wody. Po oddzie¬ leniu fazy organicznej, wysuszeniu jej i odparowaniu pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymuje sie 2,64 g stalego estru 2,2,2-trójchloroetylowego kwasu 7-j3-p-nitrobenzyloksykarboksyamidodezacetoksycefalosporanowego o za¬ barwieniu jasno zóltym.Do 250 ml suchego czterowodorofuranu dodaje sie w temperaturze 0°C 21 ml 1,69 n roztworu metylolitu w eterze dwuetylowym i 40 ml metanolu. Roztwór oziebia sie do temperatury —70°C i dodaje roztwór 5,38 g (10 mmoli) estru 2,2,2-trójchloroetylowego kwasu 7-/3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-3-metylo-A3-cefemokarb- oksylowego-4 w 50 ml czterowodorofuranu. Nastepnie, szybko, dodaje sie 10 ml 1,2 n* roztworu podchlorynu lllrz-butylu w czterochlorku wegla i mieszanine wytrzasa sie wciagu 30 minut w temperaturze —70°C. Miesza¬ nine reagujaca traktuje sie 40 ml lodowatego k/vasu octowego, a nastepnie 0,3 ml trójmetylofosforynu. Miesza¬ nine odparowywuje sie do sucha, pozostalosc ekstrahuje chlorkiem metylenu, ekstrakt przemywa woda, wod¬ nym roztworem wodoroweglanu sodowego i ponownie woda. Przemyty ekstrakt osusza sie i odparowywuje do sucha/otrzymujac 5,59g estru 2,2,2-trójchloroetylowego kwasu 7-0-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy- dezacetoksycefalosporanowego.Przyklad IV. Roztwór 1,08 g estru 2,2,2-trójchloroetylowego kwasu 7-0-/p-nitrobenzyloksykarbamido/ -7-a-metoksy-3-metylo-A3 -cefemokarboksylowego-4 w 15 ml czterowodorofuranu dodaje sie do zawiesiny 750 mg 5% palladu na weglu w 10 ml czterowodorofuranu redukowanej wstepnie wodorem wciagu 45 minut.Mieszanine wytrzasa sie w ciagu okolo 20 godzin pod cisnieniem 1 atmosfery wodoru, a nastepnie odsacza katalizator. Po odparowaniu przesaczu do sucha otrzymuje sie 0,98 g produktu zredukowanego w postaci piany o zabarwieniu zóltym. Zólto zabarwiona pozostalosc rozpuszcza sie w chloroformie i poddaje preparatywnemu rozdzialowi chro¬ matograficznemu na plytkach z zelem krzemionkowym. Chromatografie prowadzi sie w ukladzie benzen me¬ tanol (6:1, objetosciowo). Na rozwinietym chromatogramie widoczne jest szerokie pasmo poprzedzane przez dwa pasma waskie. Material z pasma szerokiego zeskrobuje sie z plyty i ekstrahuje chlorkiem metylenu. Ekstrakt saczy sie i odparowywuje do sucha otrzymujac 327 mg estru 2,2,2-trójchloroetylowego kwasu 7-j3-amino-7-a-me - toksy-3-metylo- A3 -cefemokarboksylowego-4 Przyklad V. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-|3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksydezaceto- ksycefa Iosporanowego.Do wytrzasanej zawiesiny 5,4 g (10 mmoli) soli p-toluenosulfonowej estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-aminodezacetoksycefalosporanowego w 100 ml suchego acetonitrylu dodaje sie 1,02 g (10 mmoli) trójetylo¬ aminy i gesta poczatkowo zawiesina staje sie bardziej przejrzysta. Nastepnie dodaje sie kolejno 1,6 g (20 mmoli) pirydyny i zawiesine 2,4 g (11 mmoli) chloromrówczanu p-nitrobenzylu w 5 ml acetonitrylu. Temperature mie¬ szaniny utrzymuje sie w granicach 20—25°C. Mieszanine wytrzasa sie w ciagu 15 minut, w tym czasie tworzy sie ciezki, krystaliczny osad o zabarwieniu bialym, estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-/p nitrobenzyloksykarbami- do/-dezacetoksycefalosporanowego. Mieszanine chlodzi sie lodem i wytracony osad odsacza. Biale krysztaly suszy sie na powietrzu otrzymujac 3,34 g produktu. Po zageszczeniu roztworu otrzymuje sie dodatkowo 0,88 g produktu.Do 20 ml suchego czterowodorofuranu chlodzonego do temperatury lazni lodowej i wytrzasanego w at¬ mosferze azotu, dodaje sie 1 ml 1,76 n roztworu metylolitu w eterze etylowym i 2 ml suchego metanolu. Roz-91 390 9 twór wytrzasa sie wciagu okolo 5 minut, a nastepnie oziebia do temperatury mieszaniny suchy lód — aceton. Do oziebionego roztworu dodaje sie roztwór 0,265 g estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-/p-nitrobenzyloksykarba- mido/-dezacetoksycefalospo"ranowego w 5 ml czterowodorofuranu. Po okolo 2 minutach dodaje sie 0,072 ml podchlorynu lllrz-butylu i mieszanine wytrzasa wciagu 15 minut. Reakcje zatrzymuje sie dodajac 2 ml kwasu octowego i mieszanine odparowywuje sie do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Otrzymana pozostalosc roz¬ puszcza sie w 50 ml chlorku metylenu, roztwór przemywa woda i rozcienczonym wodnym roztworem dwuwe¬ glanu sodowego. Przemyty roztwór osusza sie i odparowywuje, otrzymujac 267 mg estru p-nitrobenzylowego kwasu 7^-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksydezacetoksycefalosporanowego.Przyklad VI. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-/3-amino-7-a-metoksydezacetoksycefalosporanowego.Produkt otrzymany sposobem jak w; przykladzie V poddaje sie uwodornieniu w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 6,5 godzin w 25 ml czterowodorofuranu zawierajacego mala ilosc pirydyny i w obecnosci 5% palladu na weglu. Katalizator odsacza sie i przesacz odparowywuje do sucha. Otrzymana pozostalosc rozpuszcza sie w 10 ml chlorku metylenu i dodaje okolo 0,3 g zelu krzemionkowego o czystosci chromatograficznej. Mie¬ szanine wytrzasa sie w ciagu okolo 2 godzin, saczy i z odparowanego do sucha przesaczu uzyskuje sie ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-/?-amino-7-a-metoksydezacetoksycefalosporanowego.Przyklad VM. Ester dwufenylometylowy kwasu 7-/3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-3ls/1 - Hmetylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3-cefemokarboksylowego-4.Ester dwufenylometylowy kwasu 7-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-3-/1-metylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3' -cefemokarboksylowego-4 otrzymuje sie dzialajac chloromrówczanem p-nitrobenzylu na ester dwufenylometylo¬ wy kwasu 7-amino-3-/1-metylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3 -cefemokarboksylowego-4 zgodnie ze sposobem acylo- wania opisanym w przykladzie I. Ester kwasu karbamidotetrazolilocefemokarboksylowego metoksyluje sie w sposób nastepujacy.Do 125 ml suchego czterowodorofuranu w atmosferze azotu w temperaturze 5°C dodaje sie 9,6 ml 1,83 n metylolitu w eterze dwuetylowym i 20 ml suchego metanolu. Roztwór oziebia sie do temperatury —34°C, w laz¬ ni metanolowo-izobutylowej na która dziala sie cieklym azotem i etanolem. Do oziebionego roztworu dodaje sie roztwór 3,37 g (5 mmoli) estru dwufenylometylowego kwasu 7-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-3-/1-metylotetrazol -5-ilotiometylo/-A3-cefemokarboksylowegc-4 w 30 ml czterowodorofuranu. Oziebiona mieszanine wytrzasa sie wciagu 2 minut i dodaje 0,3 ml podchlorynu Iklrz-butylu. Mieszanine reagujaca doprowadza sie w ciagu ponad minut, wytrzasajac do temperatury —70°C. Temperature mieszaniny utrzymuje sie w —70°C wciagu 10 minut, a nastepnie dodaje sie 20 ml kwasu octowego lodowatego i 1 ml trójmetylofosforynu.Dalsze postepowanie przeprowadza sie sposobem opisanym w przykladzie I. Otrzymuje sie 3,6 g surowego preparatu estru dwufenylometylowego kwasu 7-/3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-ametoksy-3-/1-metylotetrazol-5« -ilotiometylo/-A*-cefemokarboksylowego-4. Produkt oczyszcza sie metoda chromatografii ' cienkowarstwowej preparatywnej.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w deuterowanym chloroformie wykryto sygnaly przy na¬ stepujacych wartosciach tau: 3,5/$' 1H, grupa amidowa w pozycji 7), 4,97 ($• 1H, C6 H), 5,63 (d' 2H, grupa metylenowa w pozycji 3), 6,19 (s' 3H, tetrazol-1-metyl) i 6,43 (s' 3H, grupa metoksy w pozycji 7).Przyklad VIII. Kwas 7-j3-amino-7-a-metoksy-3-/1-metylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3-cefemokarbo — ksylowy-4.Produkt otrzymany sposobem jak w przykladzie VII (1,05 g. 1,5 mmola) rozpuszcza sie w mieszaninie ml acetonitrylu i 60 ml metanolu. Roztwór oziebia sie do temperatury lazni lodowej i wytrzasajac dodaje sie w odstepie 10 minut dwie porcje po 4,5 ml roztworu 1,74 g dwutionianu sodowego (Na2S206) w 10 ml buforu fosforanu dwuzasadowego. Nastepnie mieszanine reagujaca przenosi sie do 200 ml mieszaniny octanu etylu i 150 ml rozcienczonego buforu fosforanu dwuzasadowego. Faze organiczna oddziela sie i suszy siarczanem magnezu. Osuszony ekstrakt odparowywuje sie do sucha otrzymujac jako pozostalosc produkt zredukowany.Pozostalosc te rozpuszcza sie w 30 ml chlorku metylenu i w roztworze zawiesza 2 g zelu krzemionkowego.Zawiesine wytrzasa sie w temperaturze pokojowej w ciagu 3 godzin i saczy. Zel krzemionkowy przemywa sie na saczku chlorkiem metylenu. Po odparowaniu przesaczu otrzymuje sie 310 mg estru dwufenylometylowego kwasu 7-0-amino-7-a-metoksy-3-/1-metylotetrazol-5-ilotiometylo/-A3-cefemokarboksylowego-4.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w deuterowanym chloroformie wykryto sygnaly przy na¬ stepujacych wartosciach tau: 5,17 (s, 1H, atom wodoru w pozycji 6), 5,62 (d, 2H, grupa metylenowa w pozycji 3), 6,19 (s, 3H, grupa 1-metylo tetrazolowa) i 6,46 (s, 3H, grupa metoksy w pozycji 7).Przyklad IX. Ester dwufenylometylowy kwasu 7-^-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-3-kar- bamyloksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4.Do 250 ml suchego czterowodorofuranu w atmosferze azotu, wytrzasajac, dodaje sie 19 ml 1,85 n metylo¬ litu w eterze dwuetylowym. Nastepnie po schlodzeniu roztworu w lazni z suchym lodem i acetonem, dodaje sie10 91 390 powoli, wytrzasajac, 40 ml suchego metanolu i roztwór wytrzasa wciagu 10 minut. Do oziebionej mieszaniny dodaje sie roztwór 6,18 g (10 mmóli) estru dwufenylometylowego kwasu 7-0-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-3-kar barnyloksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4 w80 ml czterowodorofuranu i wytrzasa wciagu 2 minut, po czym dodaje 2 ml podchlorynu lll-rz-butylu. Oziebiona mieszanine reagujaca wytrzasa sie wciagu 20 minut, a nastepnie dodaje 40 ml kwasu octowego lodowatego zawierajacego 2 ml trójmetylofosforynu. Mieszanine po¬ zostawia sie do ogrzania do temperatury pokojowej, odparowywuje i pozostalosc rozpuszcza w dwuchlorome- tanie. Roztwór przemywa sie nasyconym roztworem chlorku sodu, nasyconym roztworem dwuweglanu sodu i osusza. Osuszony roztwór odparowywuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac 6,6 g mieszaniny pro¬ duktów reakcji. Mieszanine te rozpuszcza sie w 100 ml benzenu zawierajacego 4% octanu etylu i roztwór poddaje rozdzialowi chromatograficznemu na kolumnie wypelnionej 300 g krzemionki (zawierajacej 15% wody i nakla¬ danej na kolumne z zawiesiny w benzenie).Elucje przeprowadza sie benzenem zawierajacym zwiekszajaca sie procentowo ilosc octanu etylu w sposób nastepujacy: Objetosc Procentowa plynu eluujacego zawartosc octanu etylu (litry) w benzenie (v:V) 1 4 1 8 2 12 2 16 1 20 Zbiera sie frakcje o objetosci 250 ml kazda, zawartosc frakcji odparowywuje sie i poddaje analizie metoda NMR. Z polaczonych i odparowanych do sucha frakcji 19—26 otrzymuje sie 2,1 g estru dwufenylometylowego kwasu 7-j3-/p-nitrobenzyloksykarbamido/-7-a-metoksy-3-karbamyloksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w deuterowanym chloroformie wykryto sygnaly przy na¬ stepujacych wartosciach tau: 4,94 (s, 1H, atom wodoru w pozycji 6), 0,24 (s, 3H, grupa metoksy w pozycji 7), i 6,34 — 6,66 (m, 2H, atomy wodoru w pozycji 2).Przyklad X. Ester dwufenylometylowy kwasu 7-j3-amino-7-a-metoksy-3-karbamyloksymetylo-A3-ce- femokarboksylowego-4. 2,1 g produktu otrzymanego sposobem opisanym w przykladzie IX rozpuszcza sie w 100 ml mieszaniny metanolu z czterowodorofuranu (1:1, objetosciowo) i dodaje 100 ml zawiesiny zawierajacej 2,1 g 5% palladu na weglu w mieszaninie metanol i czterowodorofuran (1:1), która poddano uprzednio wstepnej redukcji. Mieszanine wytrzasa sie wciagu 3,5 godziny pod cisnieniem jednej atmosfery wodoru. Gdy wodór przestaje byc pobierany, mieszanine saczy sie z odparowanego przesaczu otrzymuje sie 1,94 g zredukowanego produktu posredniego.Produkt posredni rozpuszcza sie w 60 ml dwuchlorometanu i dodaje 5g zelu krzemionkowego (Herck, czystosc chromatograficzna). Zawiesine wytrzasa sie wciagu 2 godzin w temperaturze pokojowej, saczy i po odparowaniu przesaczu otrzymuje sie 810 mg estru dwufenylometylowego kwasu 7-0-amino-7-a-metoksy-3-kar- bamyloksymetylo-A3-cefemokarboksylowego-4.W widmie magnetycznego rezonansu jadrowego w deuterowanym chloroformie wykryto sygnaly przy na¬ stepujacych wartosciach tau: 4,13 (szeroki s, 2H, grupa karbamylo NH), 5,06 (s, 1H, atom wodoru w pozycji 6), 6,50 (s, 3H, grupa metoksy w pozycji 7), i 7,19 (szeroki s, 2H, grupa N2N-C-OCH3). PL