Przedmiotem wynalazku jest srodek chwastobój¬ czy zawierajacy jako substancje czynna nowe po¬ chodne 1,3,4-tiadiazolu podstawionych podstawni¬ kami heterocyklicznymi. Wiadomo juz, ze imidazo- lidyn-2-ony zwlaszcza izobutylcamid kwasu imida- zolidyn-2-ono-l-karboksylowego (ogloszeniowy opis patentowy RFN nr 1 795117). mozna stosowac do zwalczania 'Chwastów. Ich dzialanie na trawy, np. rodzaje Echinochloa i Lolium jest nie zawsze za¬ dawalajace, zwlaszcza przy nizszych dawkach i stezeniach.Stwierdzono, ze nowe pochodne 1,3,4-tiadiazolu podstawione podstawnikami heterocyklicznymi, przedstawione wzorem 1, w którym Ri oznacza rodnik alkilowy, alkenylowy, ehlarowcoalkilowy, ewentualnie podstawiony rodnik aryloalkilowy, ewentualnie podstawiony rodnik arylowy, grupe alkiilotio, alklilosulfoinylowa, alkilosulfoksylowa, ary- loalkilotio, aryloaikilcsulfonylowa lub aryloalkilo- sulfoksylowa R2 oznacza rodnik metylowy lub ety¬ lowy i n oznacza liczbe 1 lub 2, maja silne dzia¬ lanie chwastobój cze.Nowe pochodne 1,3,4-tiadiazolu podstawione pod¬ stawnikami heterocyklicznymi wyzej okreslone utrzymuje sie w sposób polegajacy na tym, ze ogrzewa sie l,2,4ntiad:iazoiliilo-(2)-moczniki o -wzorze 2, w którym Ri ma wyzej podane zmaczanie, m oznacza liczbe calkowita 2 lub 3 i Hal oznacza atom chlorowca zwlaszcza chloru, do temperatury 50—120°C z dodatkiem akceptorów kwasu ewen- tualnie w srodowisku rozoienezailnika i otrzymany przy tym szesoiowodoropirymidon-2 lub imidazoli- dynon-2 o wzorze 3, w którym Ri i n maja wy¬ zej podane znaczenie, poddaje sie reakcji ze srod¬ kami alkilujacymi, np. siarczanem dwumetylowym, siarczanem dwuetylowym, jodkiem metylu lub jod¬ kiem metylu z dodatkiem akceptorów kwasów, ewentualnie w srodowisku rozicienezalnika w tem¬ peraturze od —5°C do 100°C.Otirzymame pochodne 1,3,4-ftiadiazolu niespodzie¬ wanie wykazuja znacznie lepsze dzialanie chwasto¬ bójcze niz znany izobutyioamid kwasu imidazoli- dyn-2-ano-kariboksylowego, który jest substancja pokrewna ohemiiozinie i o tym saoiym kierunku dzialania. Wzbogacaja one tym stan techniki w dziedzinie srodków chwastobójczych.Brzy stosowaniu l-[5^trójiluorometylo-l,3,4-tda- diazoMlo-i(2)]-i3-/?-chloroetylomocznika i siarczanu dwiumetylowego, jako zwiazków wyjsciowych, prze¬ bieg reakcji przedstawia podamy schemat.Zwiazki wyjsciowe przedstawia ogólnie wzór 2.We wzorze tym Ri oznacza korzystnie prosty lub rozgaleziony rodnik alkilowy o 1—5, korzystnie 1—4 atomach wegla, prosty lub rozgaleziony rod¬ nik alkenylowy o 3—5, korzystnie 3—4 atomach wegla, rodnik chlorowcoalkilowy o 1—2 atomach wegla i 2—5 atomach chlorowca, korzystnie fluo¬ ru, ewentualnie podstawiony rodnik arylowy lub aryloalkilowy o 6—10, korzysltinie 6 atomach we- 885653 88565 4 gla w 'czesci arylowej i 1—2 atomach w czesci al¬ kilowej.Podstawnikami korzystnie sa: prosty lub rozga¬ leziony rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, chloirowcoalkilowy o 1—2 atomach wegla i 2—5 atomach chlorowca, korzystnie fluoru, grupa alko- ksylowa o 1—3 atomach wegla, atom chlorowca korzystnie chloru, grupa nitrowa i/lub cyjanowa.Ponadto Ri oznacza korzystnie grupy alkilotio, al- kilosulfonylowa lub alkilosulfoksylowa, zawierajace pó 1—1 atomów wegla lub grupy aryloalkilotio, aryloalkilosulfonylowa i aryloalkilosulfoksylowa, zawierajace po 1—2 atomów wegla w. czesciach al¬ kilowych i 6—10k atomów wegla w czesciach airy- lowyeh, zwlaszcza 6 atomów wegla w czesci ary¬ lowej.Stosowane w sposobie l,3,4-tdadiazolilo-(2)-mocz- niki sa czesciowo znane (Ogloszeniowy opis paten¬ towy NRF nr 1770 467 i szwajcarski opis paten¬ towy nr 522 681. Natomiaist nowe mozna wytwo¬ rzyc wedlug podanych tam sposobów (przyklady wytwarzania).W sposobie wedlug wynalazku stosuje sie przy¬ kladowo nizej wymienione l,3,4-tiadiazolilo-(2)- -moczniki: l-[5-III^rzedbutylo-l,3,4^tiadiazolilo-(2)]-3-p-chlo- ropnopylomocznik, l-[5-IIlHrzed.-:bu'tylo-l,3,4-itiadiazolilo-(2)]-3-Y-chlo- roeltylomocznik, l-[5Htirójfluorometylo-l,3,4-'tiadiazolilo-(2)]-3-Y-chlo- ropropyiomooznik, l-[5-metyloti'0-l,3,4^tiadiazolilo-(2)]:3-p-chloroetylo- moczinik, l-[5-€tylotio-l,2,4-tiiadiaszolilo-(2)]-3-^-chloroeitylo- mocznik, l-[5-metylorio-l,3,4-itiadiazolilo-(2)]-3-Y-,chloropro- pylomocznik, l-[5-ety!lioltio-lJ3,4-»liiadiazolilo-(2)]-3-Y-chloropropy- lomooznik, l-[5-propylotio-l,3,4-'tiadiazoliilo-(2)]-3-p-chloroety- lomocznik, l-[5Hpropylot!io-l,3,4-tiadiazolilo-(2)]-3-Y-'Chloropro- pylomocznik, l-[5-outylotio-l,3,4-»tiadiazaMlo-.(2)]-3-Y-chloropropy- lomocznik, *l-[5-butylotio-l,3,4Htiadiaizoli,lo-(2)]-3-Y-'chloroetylo- moczinik, l-[5-IlHr1zed.-butylotio-l,3,4-tiadiazolilo-(2)]-3-p- -ehloroetylomoczhik, l-[5-II-irzed.-bUtylotio-l,3,4Jtiadiaizolilo-(2)]-3-Y- -chloropriopylomoczinik, l-[5-etyloisullfonylo-l,3,4Htiadiazoliljo-(2)]-3-Y-ohlo- roetylomocznik, l-[5-acetylosulfonylio-l,3,4Jtiadiazolilo-(2)]-3-Y-chlo- ropropylomooznik, 1 - [5-nietylosulfoksylo-l ,3,4^tiadiazolilo-i(2)]-3-y~ chloroetylomocznik, 1-[5-m'eltytosulfoksylo-l,3,4-tiadiazolilo-(2)]-3-Y-chlo- ropropyloniocznlik, l-[5-etylosuilfokisylo-l,3,4^tiadiazoMlo-(2)]-3-Y-chlo- ropropylomocznik, l-[5-etylosulfoksylo-l,3,4^tiiadiazolilo-(2)]-3-Y^chlo- roetylomocznik, 1-[5-benizylo-l,3,4Jtiadiazolilo-(2)] -3-Y-chIoroetylo- mocznik, l-[5-fenylo-l,2,4-tiadiazolilo-(2)]-3-p-chlorietylo- mocznik, l-[5-benzylotio-l,3,4jtiadiazolilo-<2)]-3-p-chloroety- lcmocznik, l-[benzylotio-l,3,4-'tiadiazolilo-(2)J-3-Y-chloropropy- lomocznik, 1- [[5^benizy -chloropropylomoGznik, l-[5-benzylcisulfokisylo-l,3,4-tiadiazolilo-(2)J-3-Y- -chloiroipropylomccznik, l-"[5-ibeinzyloisulfonylo-l,3,4-tiadiazolilo-(2)]-ar-p-chlo- roetyilomocznik, l-[5-benzylosulfoksylo-l,3,4-tiadiLazolilo-(2)]-3-p- * chloroetylomioczniik. w reakcji otrzymania imidazolidymonów wzgled¬ nie czterowodoropirymidynonów o wzorze 3 stosu¬ je sie rozpuszczalniki polarne, korzystnie alkohole, np. metanol, etanol, propanol, butanol; nitryle np. acetyloinitryl, chloroweglowodory np. 2,4-dwuchlo- robenzen i/lub wode.Jalko akceptory kwasu stosuje sie zwykle ak¬ ceptory kwasu korzystnie wodorotlenki metali al¬ kalicznych np. wodorotlenek sodu, wodórotletnek potasu, weglany metali alkalicznych, np. weglan sodu, weglan potasu, wodorotlenki metali ziem al¬ kalicznych, np. wodorotlenek wapnia, wodorotle¬ nek magnezu, weglanu metali ziem alkadieznyeh, np. weglan wapnlia lub weglan magnezu. Reakcje otrzymywanie imidazolidynonów wzglednie cztero- wodoropiryrnidynonów o wzorze 3, mozna prowa¬ dzic na ogól w temperaturze 50—|120°C, korzystnie okolo 80—120°C. Przy przeprowadzaniu reakcji prowadzacej do wytwarzania zwiazków .o wzorze 3 wprowadza sie ma okolo 1 mdl zwiazków o wzo- rze 2 do okolo 1,1 mola akceptora kwasu.W celu wydzielania zwiazków o wzorze 3 hy- drolizuje gie mieszanine (reakcyjna, utworzony osad odszacza sie, ewentualnie oczyszcza przez krystalizacje. 40 w reakcji prowadzacej do otrzymania zwiazków o wzorze 1, jako rozcienczalniki stosuje sie ko¬ rzystnie ponownie polarne rozpuszczalniki orga¬ niczne, takie jak chlorowcowane weglowodory np. chloroform lub chlorek metylenu, etery, np. eter 45 etylowa, eter butylowy, czterowodorofiuiran lub dio¬ ksan lub sulfotlemki, np. sulfotleinek dwumaty- lowy. Jako akceptory kwasu stosuje sie akceptory wyzej podane.Jako srodki alkilujace stosuje sie siarczany dwu- 50 alkilowe, np. siarczan dwumetylowy i siarczan dwuetylowy lub halogenki alkilowe, np. jodek me¬ tylu, jodek, etylu lub bromek etylu.Reakcje otrzymywania zwiazków o wzorze 1, prowadzi sie w granicach temepraituir od —5°C do 55 10'0°C, korzystnie okolo 0—50°C. Na 1 mol zwiaz¬ ku o wzorze 3 wprowadza sie okolo 1 mola srod¬ ka alkilujacego i 1 do okolo 1,5 mola akceptora kwasu. Wieksze przekroczenie stosunku stechio- metryczinego nie daje istotnej poprawy wydajno- 60 sci.Oelem wydzielenia zwiazków ó wzorze 1 mie¬ szanine reakcyjna wylewa sie na lód, ofazyiniany osad odsacza sie i ewentualnie oczyszcza sie przez przekiryistalizowanie. 65 Substancje czynne srodka wedlug wynalazku8S565 6 odznaczaja sie wysoka aktywnoscia chwastobójcza i dlatego mozna je stosowac z dobrym wynikiem do zwalczania chwastów. Pod. okresleniem chwa¬ sty rozumie sie w szerszym znaczeniu rosliny ro-, snace w miejscach w których sa niepozadane.Chwastami sa na przyklad rosliny dwuliscienne np. gorczyca (Sinapis), pieprzyca (Lepidum), przy¬ tulia czepna (Galium), gwiazdnica (Stellaria), ru¬ mianek (Matricairia), zóltlica drobnokwiatowa (Ga- linsoga), komosa (Chenopodium), pokrzywa (Urti- ca), starzec (Senecio) i rosliny jednoliscienne ty¬ motka (Phleum), wiechlina (Poa), kostrzewa (Fe- stuea), manneczka {Eleusina), wlosnica (Setaria), zycica (Ldlium) i chwastnica (Echiniochloa).Substancje czynne nadaja sie doskonale do zwal¬ czania traw takich jak gatunki Eohinochloa lub Ldlium. Szczególnie korzystnie stosuje sie je w po¬ staci selektywnych srodków chwastobójczych zwlaszcza w uprawach zbóz lub bawelny. W wyz¬ szych dawkach mozna je stosowac jako herbicydy totalne.Sroaek mozna przygotowac w postaci zestawów takich jak roztwory, emulsje, zawiesiny, proszki, pasty i granulaty. Otrzymuje sie je w zwykly spo¬ sób, np. przez zmieszanie substancji czynnych z rpzrzedzalnikamji takimi jak ciekle rozpuszczal¬ niki, skroplone gazy pod cisnieniem i/lub stale nosniki ewentualnie stosujac substancje po¬ wierzchniowo czynne takie jak emulgatory i/lub dyspergatory. W przypadku stosowania wody jako rozcienczaflnika mozna równiez stosowac rozpusz¬ czalniki organicznie sluzace jako rozpuszczalniki pomocnicze. Jako ciekle rozpuszczalniki mozna stosowac zwiazki aromatyczne, np. ksylen, toluen, benzen, alkilosuilfonatftaleny chlorowane zwiazki aromatyczne, lub chlorowane weglowodory alifa¬ tyczne, np. chlorobenzeny,' chloroetyleny lub chlo¬ rek metylu, weglowodory alifatyczne, np. cyklo¬ heksan lub parafiny, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, np. butanol luib glikol, oraz jego etery i estry, ketony, np. aceton, metyloetyloketon, me¬ tyloizobutyloketon lub cykloneksanon rozpuszczal¬ niki o duzej palarnosci np. dwumetyloformamid i sulfotlenek dwumetylówy, oraz wode przy czym skroplonymi pod ciisnieniem rozcienczalnikami lub nosnikami sa ciecze, które w normalnej tempera¬ turze pod normalnym cisnieniem sa w postaci ga¬ zowej, np. gazy aerozolotwórcze, takie jak chlo¬ rowcowodory, np. freon. Jako stale nosniki sto¬ suje sie naturalne maczki mineralne, np. kaoliny, tlenki glinu; talk i krede, kwarc, atapulgit, momt- moryloniit lub ziemie okrzemkowe i syntetyczne maczki nieorganiczne np. kwas krzemowy o du¬ zym stopniu rozdrobnienia tlenek glinu i krzemia¬ ny. Jako emulgatory stosuje sie emulgatory nie- jonotwórcze i anionowe, np. estry poJiltlenku ety¬ lenu i kwasów tluszczowych, etery politlenku ety¬ lenu i alkoholi tluszczowych, np. etery alkiloary- . lowopoiliglikolowe, allkilosulfoniany i arylosulfo- niiany. Jako dyspergatory stosuje sie np. lignine, lugi posiarczynowe i metylooeluloze.Zestawy substancji czynnych moga zawierac do¬ mieszki innych znanych substa-ncji czynnych. Ze¬ stawy zawieraja na ogól 0,1—95% wagowych, ko¬ rzystnie 0,5—90°/o wagowych substancji czynnej.Substancje czynne mozna stosowac w postaci zestawów lub przygotowanych z nich preparatów roboczych takich jak gotowe do uzycia roztwory, emulsje zawiesiny, proszki, pasty i granulaty. Stó- sawarnie odbywa sie w znany sposób, np. przez podlewanie, opryskiwanie, opylanie mglawicowe, rozsiewanie i opylanie.Stosuje sie zarówno przed wzejsciem jak i po wzejsciu roslin. Mozna je .równiez stosowac jako io totaHne herbicydy, korzystnie po wzejsciu roslin, natomiast jako selektywne herbicydy przed wzej¬ sciem roslin. Stosowana dawka moze zawierac sie w szerszym zakresie. Uzaleznione to jest zasadni¬ czo od zadanego wyniku dzialania. Na ogól dawki wynosza 0,1—25 kg/ha, korzystnie 0,5—10- kg/ha.Nizej podane przyklady stosowania potwierdza¬ ja dobre dzialanie chwastobójcze substancji czyn¬ nych.Przyklad I. Próba po wzejsciu roslin.Rozpuszczalnik 5 czesci wagowych acetonu.Emulgator 1 czesc wagowa eteru alkiloarylowo- poliglikolowego, W celu otrzymania odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza sie 1 czesc wagowa sub- stancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika, dodaje sie podana ilosc- emulgatora i koncentrat rozciencza sie woda do zadanego stezenia.Otrzymanym preparatem substancji czynnej opryskuje sie testowane rosliny o wysokosci 5— 15 cm w ten sposób, aby na jednostke powierzch¬ ni przypadly podane w tablicy dawki substancji ozynnych. W zaleznosci od stezenia cieczy do opryskiwania dawka wody wynosi 1000—2000 l/ha.Po 3 tygodniach .ustala sie stopien uszkodzenia roslin i oznacza sie go liczbami umownymi o na¬ stepujacym znaczeniu: 0 — brak dzialania, 1 — pojedyncze lekkie plamki zgorzeli, 2 — wyrazne uszkodzenie lisci, 3 — pojedyncze liscie i czesci lodyg czesciowo obumarle, 4 — rosliny czesciowo 40 zniszczone, 5— rosliny calkowicie obumarle.W tabeli 1 podaje sie substancje czynne, dawki substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.Przyklad II. Próba przed wzejsciem roslin Rozpuszczalnik: 5 czesci wagowych acetonu 45 Emulgator: 1 czesc wagowa eteru alkiloarylopoli- gliko W celu otrzymania 'Odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza sie 1 czesc wagowa sub¬ stancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika, 50 dodaje sie podana ilosc emulgatora i koncentrat rozciencza sie woda do zadanego stezenia.Nasiona testowanych roslin wysiewa sie do nor¬ malnej gleby i po 24 godzinach polewa sie pre¬ paratem substancji czynnej, przy czym korzystnie 55 utrzymuje sie stala dawke wody na jednostke powierzchni. Stezenie substancji czynnej w pre¬ paracie nie odgrywa zadnej roli decyduje tyl¬ ko dawka substancji czynnej na jednostke po¬ wierzchni. Po 3 tygodniach ustala sie stopien co uszkodzenia testowanych roslin i oznacza sie go liczbami umownymi o nastepujacym znaczeniu: 0 — brak dzialania, 1 — lekkie uszkodzenie lub zwolnlienie wzrostu, 2 — wyrazne uszkodzenie lub zahamowanie wzrostu, 3 — ciezkie uszkodzenie 65 i tylko niedostateczny rozwój 'lub wzeszlo tylko8S565 Tabela 1 Test po wzejsciu roslin Substancja czynna Zwiazek o wzorze 4 Zwiazek o wzorze 5 Zwiazek o wzorze 6 Zwiazek o wzorze 7 (znany) Dawka isubstancji czynnej kg/ha 1 0,5 1 0,5 1 0,5 1 0,5 1 o 4—5 4—5. 6 6. 4—5 0 0 Cheno- podium •5 2 0 O* cd m cd W) o w Ó * cd -1 cd cy cfl $-1 2 1 1 0 '3 cd s '3 S 8 4 3 4 2 1 a- PJ PQ 4 3 4—5 4 1 0 1 0 8 G CD dn 4 3 2 .1 1 0 0 0 50D/o roslin, 4 — rosliny po kielkowaniu czescio¬ wo zniszczone lub wzeszlo tylko 25% roslin, 5 — rosliny calkowicie obumarle lub nie wzeszly.W tabeli 2 podaje sie substancje czynne, dawki substancji czynnych oraz uzyskane wyniki. turze wewnetrznej 5—10°C 25,2 g (0,18 mo^a) jod¬ ku metylu.Po 2 godzinnym ogrzewaniu do temperatury 50°C chlodzi sie i mieszanine reakcyjna wylewa sie do 400 ml wody. Otrzymany osad odsacza sie, Tabela 2 ftróba przed wzejsoiem roslin iSubstancja czynna Dawka substtancji czynnej ikg/ha Q £ cd M S o g c 3 n. & 3 3 cd SP o Vi C 8 ? o 1 PQ 2 0 2 1 ' 0 <0 0 8 s sze Ph 1 0 1 0 2 2 h tn 3 $ cd W £ 2 0 3 3 2 0 Zwiazek o wzorze 4 Zwiazek o wzorze 5 Zwiazek o wzorze 7 (znany) 2,5 2,5 2,5 4—5 1 5 4—5 3 2 4^5 3 3 i 5 Przyklad III.. (a) Pierwszy etap.Mieszanine 19,2 g (0,07 mola) l-[5-ttrójfluorome- tylo-l,3,4-tiadiazolilo-(2)]-3- /? -chloiroetylomocznika, 3,92 g (0,07 mola) wodorotlenku potasu, 11,2 ml 50 wody i 28 ml etanolu ogrzewa sie przez 10 minut pod chlodnica zwrotna do wrzenia. Po ochlodze¬ niu mieszaniny reakcyjnej wylewa sie do 200 ml wody, utworzony osad odsacza sie, przemywa lo¬ dowata woda i suszy.Po przekrystalizowaniu z etanolu otrzymuje sie 12,6 g (76% wydajnosci teoretycznej) l-[5^trój- fluioromdtylo-l,3,4-tiadiazoMlo-(2)] -imidazolidynonu- -2, wzór 8, o temperaturze topnienia 198°C. (b) Drugi etap. Do zawiesiny 11,9 g (0,213 mola) sproszkowanego wodorotlenku potasu w 100 ml sulfotlenku dwumetylowego dodaje sie powoli 42,3 g (0,18 mola) l-[5-trójfluorometylo-l,3,4-tia- diazolilo-(2)]-imidazolidynonu-2. Do tego wkrapla sie mieszajac i chlod.zac zewnetrznie w tempera- 55 60 65 przemywa sie lodowata woda, suszy pod zmniej¬ szanym cisnieniem, i oczyszcza przez przekrysta- lizowanie.Oltrzymuje sie 33,9 g (75% wydajnosci teoretycz¬ nej) 1- [5-itrójfluorometylo-l,3,4^tiadiazolilo-(2)] -3- -metyiloimidazolidynanu, wzór 9, o temperaturze topnienia 176°C (z octanu etylu).Przyklad IV. a) Pierwszy etap.Ogrzewa sie do wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 10 minut mieszanine 21,8 g (0,08 mola) l-[5-III^rzed.-butylol,3,4-tiiadiazolilo-<2)]-3-y - chlo- roipropylomooznika, 4,4 g (0,08 mola) wodorotlenku potasu i 63 ml etanolu. Po ochlodzeniu mieszani¬ ne reakcyjna wylewa sie do 400 ml wody, utwo¬ rzony osad odsacza sie, przemywa woda, suszy i przekrystalizowuje z octanu etylu.Otrzymuje sie 17 (8§°/o wydajnosci teoretycznej l-[5-III-rzed.-butylo-l,3,4-tiadlazolllo - (2)] - szescio-3 88565 wodoropirymidynonu-2, wzór 10, o temperaturze topnienia 187°C. (ib) Drugi etap. Do zawiesiny 7,13 g (013 mola) sproszkowanego wodorotlenku potasu w 65 ml sulfotilemku dwumetylowego dodaje isie powoli ,5 g (0,106 mola) l-tS-III-rzed.Hbutylo-l^^Htia- diazoliilo-(2)]-szesciowodoropirymidynonu-2. Do te¬ go mieszajac i chlodzac wkrapla isie powoli w tem¬ peraturze wewnetrznej 5—10°C 15,1 g (0,106 molaK .jodku metylu. Po 2 godziihinyni ogrzewaniu do temperatury 50°C chlodzi. sie i mieszanine reak¬ cyjna wylewa sie na 3*00 ml wody. Otrzymany osad odsacza sie, przemywa Woda, suszy pod zmniejszonym cisnieniem i przekrystalizowuje z mieszaniny ligroina (octan etylu). Otrzymuje sie 21,5 g (80% wydajnosci teoretycznej) l-[5-III-rzed.- -butylo l,3,4-tiadiazolilo-(2)]-3-metylo9zesciowodo- ropiirymidynonu-2, wz6r 4, o temperaturze topnie¬ nia 10Ó°C.Wedlug przykladów Ilia i IVa mozna wytwo¬ rzyc zwiazki o wzorze 3, podane w tabeli '3.Tabela 3 Zwiazki o wzorze 3 Przyklad nr Va Viila Xla Xiia Xma XVa XVla XVlla XVIIIa Ri C(CH3) CF3 CH3S C2H5S C2H5S m-C3H7S II^rzed.-C4H9S C2H5SO2 C2H5-SO2 m 1 2 1 1 2 1 1 1 2 Tempe¬ ratura topnienia °C 205 228 180 176 133 115 107 175 217 Wedlug przykladów III (b) i IV (b) mozna, wy¬ tworzyc zwiazki o wzorze ogólnym 1 podane w ta¬ beli 4. * Tabela 4 V - ' ¦ Przy¬ klad .nr Vb VIb VIIb VIIIb IXb Xb XIb XIIb XIIIb XIVb XVb XVIb XVIIb XVIIIb Ri C(CH3)3 C(CH3)3 C(CH3)3 CF3 CF3 CF3 CH3S C2H5S C2H5S C2H5S n-C3H7S II^rzed.-C4H9S C2H5SO2 C2H5SO2 R2 CH3 C2H5 C2H5 CH3 C2H5 C2H5.CH3 CH3 CH3 C2H5 CH3 CH3 CH3 CH3 n 1 l 2 2 1 2 1 1 2 2 1 1 1 2 Tempe¬ ratura topnie¬ nia °C 129 75 81 141 103 66 125 100 62 60 101 80 131 1 150 Zwiazki wyjsciowe o wzorze 2 mozna wytwo¬ rzyc wedlug nizej podanych przykladów.Przyklad XIX. Dysperguje sie w 200 ml bezwodnego octanu etyju 23,5 g 0,15 (mola). 2-ami- no-5-III- wedlug Bulletin de la Societe Chiimiaue de France 1959, strony 477—479). Do tej zawiesimy wkrapla sie mieszajac i chlodzac chlodnica zwrotna w we¬ wnetrznej temperaturze 40°C 15,8 g (0,15 mola) izocyjanianu chloroetylu. . Temperatura wzrasta stopniowo do 45°C.Po 10 godzinnym mieszaniu w temperaturze 40—45°C mieszanine reakcyjna saozy sie na go¬ raco i rozpuszczalnik oddestylowuje sie na gora- co. Pozostala substancje stala przekrysAalizowuje sie z 70 ml octanu etylu.Otrzymuje sie 32,8 g (83,3°/o wydajnosci teore¬ tycznej) l-[5-III-rzed.^buitylo-l,3,4Htiadiazolilo-(l)] -3-/?-chloroetylomocznika, wzór 11, o temperaturze topnienia 131°C.Analogicznie mozna wytworzyc zwiazki podane w tabeli 5.Tabela 5 Zwiazki o wzorze 2,- w którym Hal oznacza Cl Przyklad XX' XXI XXII XXIII XXIV xxv XXVI XXVII XXVIII RV C(CH3)3 CF3 CF3 CH3S C2H5S ^ C2H5S C0H7S , II-rzed.-C4H2S C2H5SO2 m 3 2 3 2 2 3 2 2 2 Tempe¬ ratura topnienia- 97 128 137 170 162 128 144 140 165 | 45 Inne 2-aimino-5-podstawione 1,3,4-tiadiazole mo¬ zna wytworzyc wedlug danych literatury Ber. dtisch, enem. Ges. 29, 2511 (1896), J. Chem. Soc. (Londyn), 79, 54 (1901) opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 2422050, C. A. 50 41, '59021 (1947), Helv. Ghim. Ret. 33, 1353 (1950) Opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 2 524 729 CA. 2030 (1951) Can. J. Chem. 37, 1121 i(1959), opis patentowy ja- 55 ponski nr 20 944-66, CA. 66, 4630 (1967), Arch. Pharim. 284 (1951) strona 61, • J. of Hel Chem. 3, strona 336 (1$66), Farmaco Ed. Sci. 18 (8), istrony 607—613 (1963) opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 2799 683 60 z dinia 16.07.1957 (Fa. American Cyjnamid), opis patienitowy St. Zjiedn. Am. nr 2 947 825 z dnia 14j02.1950 (Fa. Monsalto), Pharmazeutische Zemtralhalle, tom 107, zeszyt 9 (1968), stroma 656^657, Zeitschrift fiir Chemie 9 65 (1965) 12, 450)11 OsWo U O £Ho-NAN_0/ex0_0c/cHO\ I I II II " x j Ky n—n S9S8888565 o Wzór W N N ^3)3° S NH-C0-NH-CH2-CH2-CI Wzór 11 zwiazek Niazacy M N kNas FgC^S^NH-CO-NH-CHg-CHg-Cl "HCl N—N I II I | +(CH3)2S0, F,C^SXNX M-H 0 Y N—hi I F5C 3 ^N^N-CH3 Schemat DN-7, Zam. 3730/76 Cena 10 zl PL