Przedmiotem wynalazku jest nowy sposób wy¬ twarzania nowych pochodnych dwu-N-tlenków 2- -formylo-3-karbonamidochinoksaliny.Wiadomo, ze szereg 1,4-dwu-N-tlenków chino- 5 ksaliny mozna wytworzyc np. przez kondensacje zwiazków dwuacetylowych z o-fenyloanodwuami- nami i nastepne utlenianie nadkwasami [J. A.Silk, J. Chem. Soc, 2058 (1956)].Zwiazki o wzorze 1 nie daja sie otrzymac zna- io nymi sposobami. Mozna je natomiast otrzymac sposobem wedlug wynalazku. Wedlug wynalazku nowe pochodne dwu-N-tlerików 2-formylo-3-kar- bonamidochinoksaliny o wzorze. 1, w którym R1 i R2 moga byc jednakowe lub rózne i oznaczaja 15 atomy wodoru lub ewentualnie podstawione grupa hydroksylowa lub alkoksylowa o 1—4 atomach wegla rodniki alifatyczne o 1—6 atomach wegla albo cykloalifatyczne o 5—7 -.atomach wegla lub R1 i R2 razem z atomem azotu grupy amidowej 20 tworza 5—7 czlonowy pierscien ewentualnie za¬ wierajacy atom tlenu jako dodatkowy hetero¬ atom, a Z oznacza grupe =NOH— lub grupe o wzorze 4, w którym Y.oznacza atom tlenu lub siarki, a R3 oznacza grupe o wzorze 5, w którym 25 R5 i R6 moga byc jednakowe lub rózne i ozna¬ czaja atomy wodoru, lub R5 i R6 razem z ato¬ mem azotu grupy aminowej tworza 5—7 czlono¬ wy pierscien ewentualnie zawierajacy atom tlenu jako dodatkowy heteroatom, lub grupe o wzorze 30 —OR4, w którym R4 oznacza rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla ewentualnie podstawiony przez grupe hydroksylowa lub alkoksylowa o 1—4 ato¬ mach wegla, lub R3 oznacza rodnik pirydylowy, wytwarza sie przez reakcje dwu-N-tlenków 2-bis- -chlorowcometylo-3-karbonamidochinoksaliny o wzorze ogólnym 2, w którym X oznacza atom chlorowca, korzystnie chloru lub bromu, a R1 i R2 maja wyzej podane znaczenie, z hydroksyloamina w srodowisku rozcienczalnika, w obecnosci pierw- szorzedowej lub drugorzedowej aminy, w tempe¬ raturze okolo 0—50°C.Zwiazki o wzorze 1 otrzymane sposobem wedlug wynalazku dzialaja silnie przeciw mikrobom oraz mozna je stosowac jako dodatki do pasz.Powstawanie zwiazków o wzorze 1 w wyniku opisanej reakcji jest calkowicie niespodziewane, poniewaz wedlug stanu techniki zwiazki o wzo¬ rze 2 powinny reagowac z pierwszorzedowyrni lub drugorzedowymi aminami do aminali. Ponadto stwierdzono niespodziewanie, ze zwiazki o wzo¬ rze 2 reaguja z hydroksyloamina do zwiazków o wzorze 1 tylko w obecnosci pierwszorzedowej lub drugorzedowej aminy i wody.W srodowisku nie zawierajacym pierwszorzedo- wych lub drugorzedowych amin i wody w po¬ danych warunkach nie zachodzi reakcja pomiedzy zwiazkiem o wzorze 2 i hydroksyloamina.Stosujac sposób wedlug wynalazku mozna otrzy- 881223 88122 4 mac zwiazki o wzorze 1 latwo, z dobra wydaj¬ noscia i o dobrej czystosci.We wzorze 2 ewentualnie podstawione rodniki alifatyczne R1, R2 stanowia korzystnie rodniki al¬ kilowe o lancuchu prostym lub rozgalezionym za¬ wierajace 1—4 atomów wegla, na przyklad rodniki metylowe, etylowe, n-i izopropylowe, n-, izo- i III- -rzed.-butylowe, n- i izopentylowe i n- i izohek- sylowe. Ewentualnie podstawione rodniki cyklo- alifatyczne R1, R2 stanowia korzystnie rodniki cykloalifatyczne, zawierajace 5, 6 lub 7 atomów wegla, np. cyklopentylowe, cykloheksylowe i cy- klohepitylowe. Rodniki alifatyczne lub cykloalifa¬ tyczne stanowiace znaczenia R1—R2 moga zawie¬ rac Jeden ^ub^ilka korzystnie 1 lub 2 podstaw¬ niki, zwlaszcza grupy hydroksylowe lub grupy alkoksylowe, o 1—4 zwlaszcza 1—2 atomach we¬ gli* „ \ t 'V* '"¦ Uklady heterocykliczne utworzone przez R1, R2, R5 i R6 razem z atomem azotu grupy aminowej lub amidowej sa 5, 6 lub 7-czlonowe. Pierscienie moga zawierac oprócz atomu azotu grupy ami¬ nowej lub amidowej atom tlenu, przy czym w pierscieniu 6-czlonowym atom tlenu znajduje sie w polozeniu para w stosunku do atomu azotu grupy aminowej lub amidowej. Takimi pierscie¬ niami sa np. pierscien pirolidyny, piperydyny i morfoliny.Ewentualnie podstawiony rodnik alkilowy R4 za¬ wiera korzystnie 1—2 atomy wegla, przy czym moze on zawierac jeden lub kilka, zwlaszcza 1—2 podstawniki, korzystnie grupy hydroksylowe lub grupy alkoksylowe o 1—4, korzystnie 1—2 ato¬ mach wegla.Rodnik pirydylowy R3 moze byc zwiazany w po¬ lozeniu 2, 3 lub 4 w stosunku do atomu azotu rodnika pirydylowego.Szczególnie korzystnie wprowadza sie do reakcji zwiazki o wzorze 2, w którym R1 i R2, jednakowe lub rózne, oznaczaja atomy wodoru, rodniki al¬ kilowe o 1*3 atomach wegla ewentualnie podsta¬ wione grupami OH lub -OCH3 lub rodniki cy¬ kloheksylowe, lub R1 i R2 raziem z atomem azotu grupy amidowej tworza pierscien pirolidyny, pi¬ perydyny lub morfoliny i hydroksyloamine.Dwu-N-tlenki 2-bis-chlorowcometylo-3-karbon- amidochinokisaliny o wzorze 2 stosowane jako zwiazki wyjsciowe sa znane lub mozna je wytwo¬ rzyc przez chlorowcowanie w znany sposób dwu- -N-tleoków 2-metylo-3-karbonamidochinoksaliny.Na przyklad dwu-N-tlenki bis-chlorometylo-3-kar- bonamidochinoksaliny mozna wytworzyc przez chlorowanie dwu-N-tlenków 2-metylo-3-karbon- amidochinoksaliny w kwasie octowym w tempe¬ raturze okolo 80—85°C (opis patentowy St. Zjedn.Am. nr 3 557 109).W tablicy 1 podaje sie przyklady zwiazków o wzorze 2 stosowanych w sposobie wedlug wyna¬ lazku. Zwiazki te przedstawione sa wzorem 6, w którym R1 i R2 oraz grupa o wzorze 7 maja znaczenie podane w tablicy 1.Jako rozcienczalniki stosuje sie wszystkie objete rozpuszczalniki organiczne, korzystnie polarne roz¬ puszczalniki organiczne, na przylklad nizsze alko¬ hole alifatyczne, korzystnie o 1—4 atomach we- Tablica 1 R1 CH3 CH2H5 C3H7 izo-C3H7 C2H4OH H H H H H H R2 CH3 C2H5 C3H7 izo-C3H7 C2H4OH CH3 C2H5 C3H7 izo-C3H7 C2H4OH C2H4OCHJJ grupa 0 wzo¬ rze 7 wzór 8 wzór 9 wzór 10 wzór 11 gla, np. metanol, etanol, nizsze nitryle alifatyczne, np, acetonitryl, dwumetyloformamid oraz ich mie- 2 szaniny z woda.Reakcje prowadzi sie w temperaturze okolo 0— —50°C, korzystnie 10—20°C.Reakcje prowadzi sie pod cisnieniem normal¬ nym lub podwyzszonym, jednak na ogól pod cis- nieniem normalnym.Do reakcji wprowadza sie na 1 mol zwiazku dwuchlorowcometylowego o wzorze 2 korzystnie okolo 1—2 moli zwiazku hydroksyloaminy i ko¬ rzystnie okolo 2 mole dowolnej pierwszorzedowej lub drugorzedowej aminy. Ilosc wprowadzonej aminy moze wahac sie w szerokich granicach, a rodzaj pierwszorzedowej lub drugorzedowej ami¬ ny nie ma decydujacego znaczenia. Mozna stoso¬ wac alifatyczne, aryloalifatyczne, i aromatyczne aminy pierwszorzedowe lub drugorzedowe.Korzystnie stosuje sie nizsze alifatyczne pierw¬ szorzedowe lub drugorzedowe aminy, np. metylo- amine, etyloamine, propyloamine, dwumetyloami- ne, metyloetyloamine, etylopropyloamine i dwu- 40 etyloamine. Aminy mozna wprowadzac do roz¬ tworu reakcyjnego w postaci gazowej lub w po¬ staci roztworów wodnych.Reakcja zachodzi korzystnie w obecnosci wody wprowadzonej korzystnie w ilosci 0,1—50, zwlasz¬ cza 1—20% wagowych w stosunku do wagi roz¬ puszczalnika. Korzystny wplyw na reakcje wy¬ wieraja juz katalityczne ilosci wody.Proces wedlug wynalazku prowadzi sie korzyst- cA nie w sposób' nizej opisany. 60 Zwiazek o wzorze ogólnym dysperguje sie w jednym z wyzej wymienionych rozcienczalników, wprowadza hydroksyloamine i wode i do tego wkrapla sie, ewentualnie chlodzac, wyliczona w 55 przyblizeniu ilosc pierwszorzedowej lub drugo¬ rzedowej aminy. Tak otrzymane zwiazki wydziela sie w znany sposób.Nowe zwiazki otrzymane sposobem -wedlug wy¬ nalazku maja silne wlasciwosci chemoterapeutycz- 60 ne, zwlaszcza antybakteryjne. Dzialaja one sku¬ tecznie na bakterie gramdodatnie i gramujemne nalezace do rodzin, gatunków i rodzajów bakterii, takich jak Enterobacteriaceae, np. Escherichiae, zwlaszcza Escherichia coli, Proteae, np. Proteus 65 yulgaris, Proteus wirabilis, Proteus morganii,- Pro-5 88122 6 teus rettgeri, Klebsiella, np. Klebsiellae pneumo- niae, Salmonellene, Pseudomondaceae, np. Pseudo- manas aeruginosa, Aeromonas, jak Aeromonas li- auafaciens, Clostridia, jak Clostridium botulinuim, Clostridium tetani, koki, np. stafylokoki, np. Sta- phylococcus aureus, streptokoki, np. Streptococcus pyogenes, enterokoki, np. Streptococcus fascalis, mykoplazmy, np. Mycoplasma pneumonaae, Myco- plasma hominis, - Mycobacteriae, Pateurellae, np.Pasteurella multocida, Bordetella np. Bordetella bronchsepticae.Nowe zwiazki mozna wiec stosowac w medy¬ cynie i weterynarii np. w postaci srodków do de¬ zynfekcja przewodu pokarmowego. Mozna je prze¬ prowadzac w preparaty w zwykly sposób. Zwiazki o wzorze 1 otrzymane sposobem wedlug wyna¬ lazku stosuje sie same lub w polaczeniu z obo¬ jetnymi, nietoksycznymi, dopuszczalnymi w far¬ macja, stalymi, pólstalymi lub cieklymi nosnika¬ mi. Mozna je podawac w postaciach takich, jak tabletki-drazetki, kapsulki, pigulki, granulaty, czopki, wodne roztwory, zawiesiny i emulsje, nie wodne emulsje, zawiesiny i roztwory syropy, pasty, mascie, kremy, plyny, pudry itp. Jako nosniki stosuje sie stale, pólstale i ciekle rozcienczalniki, wypelniacze i srodki pomocnicze.Zwiazki terapeutyczne czynne winny stanowic okolo 0,1—99,5°/©, korzystnie okolo 0,5—90% wago¬ wych calosci mieszaniny. Jako stale, pólstale lub ciekle nosniki stosuje sie na przyklad wode, nie¬ toksyczne rozpuszczalniki organiczne, takie jak parafiny, np. frakcje ropy naftowej, oleje roslin¬ ne, np. olej arachidowy i sezamowy, alkohole, np. alkohol etylowy i gliceryny, glikole, np. glikol propylanowy glikol polietylenowy: naturalne macz¬ ki mineralne, np. kaoliny, tlenki glinu talk i kre¬ de, syntetyczne maczki nieorganiczne, np. kwas krzemowy o wysokim stopniu rozdrobnienia i krze¬ miany, cukry, np. cukier surowy, cukier mleczny i gronowy: emulgatory, np. emulgatory niejono- twórcze i anionowe, np. estry politlenku etylenu i kwasów tluszczowych, etery politlenku etylenu i alkoholi tluszczowych, akilosulfoniany i arylo- sulfoniany; dyspergatory, np. lignine, lugi posiar¬ czynowe, metyloceluloze, skrobie i poliwinylopiro- lidon i substancje zwiekszajace poslizg np. ste- rynian magnezu, talk, kwas stearynowy i laury- losiarczan sodowy.Przy otrzymywaniu preparatów wymienione substancje stosuje sie pojedynczo lub jako ze¬ stawy.W przypadku stosowania doustnego tabletki, drazetki, kapsulki, granulaty, roztwory itp. moga oczywiscie zawierac oprócz wymienionych nosni¬ ków równiez dodatki takie, jak cytrynian sodu i fosforu dwuwapniowy, substancje slodzace, barwniki i/lub substancje poprawiajace smak.Preparaty farmaceutyczne zwiazków otrzymy¬ wanych sposobem wedlug wynalazku zawieraja jeden lub kilka zwiazków o wzorze 1, przy czym substancja czynna wystepuje w dawkach jednost¬ kowych. Oznacza to, ze preparat sklada sie z poszczególnych jednostek zawierajacych kazda 2,3 lub 4 jednostki dawkowania lub 1/2, 1/3 lub 1/4 jednostki dawkowania.W miare potrzeby preparaty moga sie skladac z wielokrotnosci lub ulamków dawki jednostkowej i zawierac inne wielokrotnosci lub ulamki dawki jednostkowej.Preparaty nowych zwiazków moga zawierac do^ datkowo inne znane substancje czynne. Nowe sub¬ stancje czynne stosuje sie w znany sposób, ko¬ rzystnie doustnie lub pozajelitowo.Przy infekcjach ogólnych dla uzyskania do- brych wyników przewaznie stosuje sie dawki wy¬ noszace okolo 1—100, korzystnie 10—80 mg/kg wagi ciala na 24 godziny. W miare potrzeby od¬ stepuje sie od podanej wysokosci dawkowania, gdyz uzalezniona jest ona od rodzaju i wagi cia- la leczonego obiektu, rodzaju i ciezkosci schorze¬ nia, rodzaju preparatu, sposobu podawania leku, czasu i odstepów podawania.W niektórych przypadkach stosuje sie mniejsze od wymienionej najnizszej dawki, a w innych przypadkach trzeba przekroczyc podana górna dawke. Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wy¬ nalazku o duzej skutecznosci antybakteryjnej moz¬ na stosowac równiez jako dodatki do paszy dla przyspieszenia wzrostu i przyrostu wagi zwierzat i poprawy przyswajalnesei paszy. Dodaje sie je zwierzetom w dowolnej paszy i/lub wodzie pitnej lub w koncentratach paszowych, lub w prepara¬ tach zawierajacych witaminy i/lub sole mine¬ ralne.Nowe zwiazki o wzorze 1 wprowadza sie do paszy, preparatów paszowych lub wody pitnej w stezeniu okolo 1—200 ppm, korzystnie 10—50 ppm.Stezenie substancji czynnej mozna zwiekszac lub zmniejszac w zaleznosci od gatunku zwierzecia, jego wieku oraz ogólnych warunków hodowli.Szczególnie dobre wyniki przyspieszenia wzrostu i wykorzystania paszy uzyskuje sie w hodowli mlodych zwierzat np. cielat, prosiat oraz drobiu, np. kurczat. Silne dzialanie antybakteryjne zwiaz- 40 ków o ^wzorze 1 otrzymanych sposobem wedlug wynalazku potwierdzaja wyniki prób in vitro.Próby in vitro. W tablicy 2 podaje sie minimal¬ ne stezenia hamujace (MHK) poszczególnych cha¬ rakterystycznych zwiazków o wzorze 1 w stosun- 45 ku do róznych bakterii.Jako pozywki stosuje sie brain heart infusion, pozywke kompletna^ pozywke odporna na sulfo¬ namidy, pozywke PPLO, pozywke Tb i pozywke Lówensteina-Jensena. 50 Z tablicy 3 wynika, ze zwiazki o wzorze 1 wykazuja doskonale wlasciwosci jako dodatek do paszy. Jako zwierzeta doswiadczalne stosuje sie kurczeta trzymane w klatkach, którym podaje sie pelnowartosciowe pozywienie i dowolna ilosc 55 wody. Substancje czynne subtelnie rozdrobnione miesza sie z pasza w mieszalnikach. W kazdej grupie doswiadczalnej bada sie po 12 zwierzat.Sposób wedlug wynalazku objasniaja nizej po¬ dane przyklady. 60 Przyklad I. Dwu-N-ltlenek 2-formylo-kar- bometoksy-hydrazonu 3-metyloaminokarbonylo- chinoksaliny-1,4.Do zawiesiny 30,2 g (0,1 mola) dwu-N-tlenkU 2-dwuchlorometylo-3-metyloamiinokarbonyló-chino- "05 ksaliny-1,4 i 10 g (0,11 molaJ^eStru moriSmefylo-88122 Tablica 2 Minimalne stezenia hamujace in vitro w mg/ml pozywki Zwiazek z przykladu nr 1 X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV xxv 1 XXVI XXVII XXVIII Klebsiella i 63 | 8085 2 100 100 100 100 — 100 — 100 100 100 — — — — 100 — — 100 100 100 100 100 100 100 — 100 — — 100 — Staphylo- cuccus 133 3 100 100 100 100 100 100 100 100 100 —. 100 — — 100 — — Strepto- coccus pyogenes 4 100 100 100 100 100 100 100 100 100 — — — — 100 100 — Escherichia coli W165 A26; — 100 100 — 100 — 100 100 100 — — ¦ — — 100 — — - — . — 100 — 100 — 100 100 100 — — — '— — — — Proteus | vulgaris 1 species. 6 -i— 100 — — — — 100 100 — ' ¦¦ — — — — — 1 — Zwiazek z przykladu nr 1.1 ¦" x XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV i XXV XXVI XXVII XXVIII XXIX Pseudo- nonas aerugi- nosa species 2 . — — 100 — — — . — — — — ;— \ — — — — — — — — Tablica Clostridium * tetani 3 100 100 100 100 100 100 100 100 100 - 100 100 100 -100 100 100 100 100 botulinum 4 100 100 100 100 100 100 ioa 100 100 100 100 2 c.d.MS 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 Mycoplasma s. 6 100 100 100 100 100 100 100 100 1 100 100 100 100 100 100 100 gram 7 100 100 100 100. 100 100 100 100 0,1 1 1 1 . 0,1 100 100 100 Pasteu- rella mul- tocida ATCO 8 1 < 1 1 100 ioo 100 100 100 100 100 100 100 100" 100 100 100 100 100 wego kwasu hyrazynoweglawego w 120 ml alko¬ holu i 10 ml wody wkrapla sie powoli, mieszajac, g (0,2 mola) 45% wodnego roztworu dwumety- loaminy. Po uplywie 5 godzin odsacza sie i otrzy¬ muje 25 g (78,5*/t wydajnosci teoretycznej) dwu- . -N-tlenku 2-formylo-karbometoksyhydrazyno-3- -metyloaminokarbonylo-chmoksaliny-1,4 w postaci zóltych krysztalów, które po rozpuszczeniu i wy¬ traceniu z kwasu octowego topia sie w tempera¬ turze 228°C z rozkladem. 60 Analiza: wzór sumaryczny: CMH18N505<319): Obliczono: 49,10«/o C, 4,06/o H, 21,9P/» N; otrzymano: 48,8«/o C, 4,0%H, 21,9°/* N.Stasowany jako zwiazek wyjsciowy diwu-N-tle- nek 2-dwuchlorometylu-3-metyloaminokarbonylo- -chinoksaliny o wzorze 12 mozna wytworzyc w sposób nizej podany.Do roztworu 466 g (2 mola) dwu-N-tlenku 2- -metylo-3-metyloaminokarbonylo-chinoksaliny w88122 Tablica 2 c.d.Minimalne stezenia hamujace in vitro w y/1™1 pozywki Zwiazek z przy¬ kladu Nr X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV xxv XXVI | | XXVII 1 XXVIII XXIX | Alcaligenes faeca- lis ATCC 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 1 100 100 100 100 ^ 100 100 100 100 100 100 | Bordetella bron- chiseptica 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100- 100 100 100 100 100 100 Aeromonas liauefa- ciens 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 1 0,1 100 100 100 100 100 100 100 Mycrobacterium species 100 100 i ' 100 100 100 100 100 40—100 100 100 100 100 100 , 40 | Tablica 3 Próba tuczenia kurczat przy uzyciu zwiazków z przykladu XX Próba kon¬ trolna Próba I Próba kon- | trolna Próba 2 Stezenie substancji czynnej w ppm 0 50 0 | Srednia waga po¬ czatkowa zwierzecia w g 59,3 59,3 59,1 59,1 59,1 Srednia waga zwierzecia w g po dniach 14 170,8 179,2 168,3 173,3 175,8 28 335,2 346,6 351,6 358,3 360,0 Absolutny przy¬ rost wagi zwie¬ rzecia w g po dniach 4 111,5 119,9 109,2 114,2 116,7 275,9 287,3 292,5 209,2 300,9 i Wzgledny przy¬ rost wagi w % po dniach 14 100,0 107,4 100,0 104,5 106,8 ' 28 ¦ 100,0 104,1 100,0 102,2 102,8 | otrzymuje sie zwiazki o wzorze 1 zestawione w tablicy 4.Przyklad XXXVIII. Dwu-Nntlenek 2-oksimi- no-formylo-3-P-hydroksy^etyloaminokarbonylo-chi- noksaliny o wzorze 3. Do roztworu otrzymanego ze 138 g <2 mole) chlorowodorku hydroksyloami¬ ny w 1,4 1 dwumetyloformamidu wprowadza sie 162 g (3,7 mola) gazowej diwumetyloaminy, a na¬ stepnie w ciagu okolo 30 minut dodaje sie dwu- -N-tlenek 2-dwuchlorometyHo-3-0-hydroksy-etylo- -aminokarbonylo-chinoksaliny, przy czym przez chlodzenie otrzymuje sie temperature 25—30°C.Po przerwaniu egzotermicznej reakcji (5—6 go¬ dzin) odsacza sie i przemywa metanolem. Otrzy¬ muje sie sucha pozostalosc 162 g {55%) analitycz¬ nie czystego dwu-N-tlenku 2-oksimino-formylo-3- - P - hydroksyetyloamino - karbonylo - chinoksaliny.Punkt topnienia 228—230°C z rozkladem. kwasie octowym wprowadza sie powoli 340 g chloru w temperaturze 80—8S°C. 50 Nastepnie chlodzi sie do temperatury 15°C i od¬ sacza wytracony osad. Otrzymuje sie 480 g (80% wydajnosci teoretycznej) dwu-N-tlenku 2-dwu- chlorometylo-3-metyloaminokarbonylochinoksaliny w postaci zóltych krysztalów, które po przekrysta- lizowaniu z etanolu topia sie w temperaturze 185°C.Analiza: wzór sumaryczny: C11H9Cl2N3O3(302).Obliczono: 43,7% C, 2,98% H, 23,6% Cl, otrzymano 43,2% C, 3,1% H, 23,1%Cl. 60 Analogicznie jak zwiazek wyjsciowy o wzorze 12 otrzymuje sie pozostale zwiazki dwuchlorowe o wzorze 2 stosowane jako zwiazki wyjsciowe.Postepujac w sposób opisany w przykladzie I w88122 xi Tablica 4 Przyklad nr 1 II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV xxv XXVI XXVII XXVIII XXIX . xxx XXXI XXXII XXXIII | XXXIV xxxv XXXVI XXXVII ' Grupa o wzorze 7 2 wzór 13 wzór 13 wzór 13 wzór 13 wzór 13 wzór 13 wzór 13 wzór 13 wzór 8 wzór 1^ wzór 9 NHCHg NH—CH2—CH2— —OH NH—CSH7 wzór 17 wzór 18 NH—C2H5 NHCH, NH—CH2—CH2— —OH wzór 10 NHC8H5 NHC3H7 wzór 18 NHCH,, NHCH, NH—CH2—CH2— —OH NH—CH2—CH2— —OH NH—CH2—CH2— —OH NH—CH2—CH2— —OCH, NH—CH2—CH2— —OCH, NH—CH2—CH2— —OCH, NH--CH2—CH2— —OCH, wzór 14 wzór 10 wzór 8 wzór 9 z 3 __ N—NH—CO—COCHs N—NH—CO—O— —CH2CH52—OH N—NH—CO—O—C2H5 N—NH—CO—NH2 wzór 15 wzór 16 NOH N NH—CS—NH2 N—NH—CO—OCH8 N—NH—CO—OCH3 N—NH—CO—OCH3 N—NH^CO—OCH3 N—NH-^CO—OCH3 N—NH—CO—OCH3 N—NH--CO—OGH3 N—NH—CO—OCH8 N—NH—CO—OCH3 NOH NOH N—NH—CO—OCH3 NOH NOH NOH wzór 19 wzór 20 wzór 20 wzór 19 wzór 15 N—NH—CO—OCH3 wzór 20 NOH wzór 19 NOH NOH NOH NOH Temperatura topnienia °C 4 203—204 185—188 174—176 217—218 s 180 205—206 182 230 222—223 221—222 203—206 1 228 1 220 2,15 223 226 2127 243 230 236—238 217—220 224 241 219 219—220 203—204 214^215 190—193 229 219 210 218 200—202 212 200—201 210—211 | PL