Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwa¬ rzania nowych pochodnych 1,8-naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca, zwlaszcza fluoru, Rx oznacza rodnik etylowy albo winylowy i R2 oznacza atom wodo¬ ru lub nizszy rodnik alkilowy, albo farmakolo¬ gicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków.Stosowane w opisie i w zastrzezeniach okres¬ lenie „nizszy rodnik alkilowy" oznacza rodniki alkilowe o 1—6 atomach wegla.Zwiazki o wzorze 1 tworza sole z kwasami lub z zasadami. Jako kwasy mozna stosowac rózne kwasy nieorganiczne lub organiczne, np. takie jak kwas solny, octowy, mlekowy, bursztynowy, lak- tobionowy, i metanosulfonowy, albo tez zasady nieorganiczne lub organiczne, dajace sole z gru¬ pa karboksylowa zwiazków o wzorze 1. Przykla¬ dami takich zasad sa wodorotlenki i weglany metali, np. sodu lub potasu. Szczególnie korzystne wlasciwosci maja sole z kwasem solnym i z kwa¬ sem metanosulfonowym.W pewnych warunkach zwiazki o wzorze 1 wystepuja w postaci wodzianów i wytwarzanie takich wodzianów wchodzi w zakres wynalazku.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku dzialaja silnie bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w tym równiez na Pseudomonas aeruginosa.Przykladami zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku sa nastepujace zwiazki i ich 15 20 25 30 farmakologicznie dopuszczalne sole: kwas 1-etylo- -6-fluoro-1,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l -piperazyny- lo/-l,8-naftyrydynokarboksylowy-3 o wzorze l1-, ester etylowy kwasu 1-etylo-6-fluoro-1,4-dwuwo- doro-4-keto-7-/l -piperazynylo/-l,8-naftyrydynokar- boksylowego-3, kwas 6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4- -keto-7-/l-piperazynylo/-l-winylo-l,8-naftyrydy- nokarboksylowy-3 o wzorze l2, ester etylowy kwasu 6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l-pipe- razynylo/-1 -winylo-1,8-naftyrydynokarboksylowe - go-3, kwas l-etylo-6-chloro-l,4-dwuwodoro-4-keto- -7-/1 -piperazynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowy-3 o wzorze l3 i kwas l-winylo-6-chloro-l,4-dwuwo- doro-4-keto-7-/l-piperazynylo/1,8-naftyrydynokar- boksylowy-3 o wzorze l4.Ze zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku najcenniejsze wlasciwosci przeciwba- kteryjne ma podany wyzej zwiazek o wzorze l1 i jego sole. Jak wykazano nizej w tablicach 1—4 zwiazek ten i jego sole sa skuteczne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym in vitro i in vivo, w tym równiez przeciwko bakte¬ riom Pseudomonas aeruginosa, a poniewaz zwia¬ zki te maja znikoma toksycznosc przeto moga byc stosowane przy zwalczaniu zakazen przewodu moczowego powodowanym przez te bakterie, jak równiez do zwalczania zakazen innych ukladów.Bardzo korzystne wlasciwosci przeciwbakteryj- ne ma równiez wyzej podany zwiazek o wzorze l2 jego sole. Nizsze estry alkilowe zwiazków 1201553 o wzorach l1 l2 wykazuja dosc silne dzialanie przeciwbakteryjne in vivo, totez moga byc sto¬ sowane jako srodki przeciwbakteryjne, a poza tym stanowia posrednie do wytwarzania kwasów o wzorach l1 i l2.Budowa podobna do zwiazków o wzorach l1 i l2 maja znane z opisu patentowego St. Zjedn.Am. nr 4 017 622 zwiazki o wzorze 2, w którym Rx oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, rodnik benzylowy lub grupe ace- tylowa, R2 oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, rodnik benzylowy lub rodnik winylowy i R3 oznacza atom wodoru lub ; rodnik alkilowy o 1—6 atomach wegla. Jak wi¬ dac z wzoru 2, zwiazki te nie maja podstawnika ] w pozycji 6. W opisanych nizej próbach wyka¬ zano, ze zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku dzialaja nieoczekiwanie znacznie sku¬ teczniej przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym równiez Pseudomonas aeruginosa i prze¬ ciw bakteriom Gram-dodatnim niz znane zwiaz¬ ki o wzorze 2.Z wylozonego japonskiego opisu patentowego nr 83 590/77, którego streszczenie podano w wy¬ kazie patentów publikowanym przez Derwent Publications Ltd (Der. No, 60389Y/34) znane sa pochodne 6-nitro-l,8-naftyrydyny o wzorze 3, w którym grupa o wzorze -N/R/R7 oznacza gru¬ pe aminowa, podstawiona grupe anilinowa, grupe alkiloaminowa, cykloalkiloaminowa, dwuaikilo- aminoalkilowa, hydróitsyalkiloaimino/wa, dwualki- loaminowa, alkiloalliloaminowa, alkilocykloalki- loaminowa, dwuhydroksyalkiloaminowa, pirolidy- nowa, piperydynowa, morfolinowa i piperazyno- wa, a Rx i R2 oznaczaja nizsze rodniki alkilowe.W opisie tym wspomniano jednak tylko o tym, ze izwiazki te skuteczne przeciw rzesistkowi i nie ma wzmianki o dzialaniu przeciwbakteryjnym.W opublikowanym 10 marca 1978 sprawozda¬ niu z 98-ego kongresu japonskiego towarzystwa farmaceutycznego na str. 223 znajduje sie infor¬ macja o zwiazkach o wzorze 4, w którym Rx oznacza rodnik etylowy lub odpowiadajacy mu rodnik, R2 oznacza atom wodoru, R3 i R5 ozna¬ czaja grupy przyciagajace elektrony i R4 oznacza grupe oddajaca elektrony. Wedlug tej informacji zwiazki o wzorze 4, w którym RG1 i R5 oznaczaja atomy chloru lub fluoru i R4 oznacza grupe pi- perazynowa, ewentualnie podstawiona, poddawa¬ no- badaniu w celu okreslenia zaleznosci po¬ miedzy budowa tych zwiazków i ich wlasciwos¬ ciami. Stwierdzono, ze zwiazki, w których Rx oznacza rodnik etylowy, R2 oznacza atom wodoru, R3 lub R5 oznacza atom chloru lub fluoru, a R4 oznacza grupe piperazynowa, maja wlasciwosci przeciwbakteryjne silniejsze niz kwas 1-etylo- -l,4-dwuwodoro-7-metylo-4-keto-l,8-naftyrydyno- karboksylowy-3.Z opisu patentowego St. Zjedn. Am. nr 4 148 719 odpowiadajacego belgijskiemu opisowi patento¬ wemu nr 853 429, znane sa pochodne chinoliny o wzorze 5, a z opublikowanego japonskiego opi¬ su patentowego nr 65 887/78 (Der. No. 52 436 A/29) znane sa pochodne chinoliny o wzorze 6. Wyniki prób podane nizej w tablicach 2 i 3 swiadcza 155 4 jednak o tym, ze zwiazki o wzorach l1 i 1* ma¬ ja dzialanie przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym tez bakteriom Pseudomonas aeruginosa, znacznie silniejsze niz zwiazki o wzorach 5 i 6. 5 Zgodnie z wynalazkiem, zwiazki o wzorze 1, w którym X, Rj i R2 maja wyzej podane zna¬ czenie, wytwarza sie w ten sposób, ze zwiazek o wzorze 7, w którym Y oznacza atom chlorow¬ ca, nizsza grupe alkoksylowa, alkilotio, alkilo- 10 sulfinylowa, alkilosulfonylowa lub alkilosulfony- loksylowa albo grupe arylosulfonyloksylowa, Rx i X maja wyzej podane znaczenie, a R4 oznacza grupe karboksylowa, nizsza grupe alkoksykarbo- nylowa albo grupe o wzorze -R'4, w którym R'4 15 oznacza grupe cyjanowa, karbamoilowa lub ami- dynowa albo grupe o wzorze 8, w którym Alk oznacza nizszy rodnik alkilowy, poddaje sie re¬ akcji ze zwiazkiem o wzorze 9, w którym Rg oznacza atom wodoru albo grupe zabezpieczajaca 29 grupe aminowa i gdy w otrzymanym zwiazku R4 stanowi grupe -R*4 o wyzej podanym znacze¬ niu, wówczas zwiazek ten poddaje sie hydrolizie i/albo gdy w otrzymanym zwiazku R® stanowi grupe zabezpieczajaca, wówczas grupe te od- 23 szczepia sie, po czym wytworzony zwiazek o wzorze 1 ewentualnie przeprowadza sie w far¬ makologicznie dopuszczalna sól.Reakcje zwiazku o wzorze 7 ze zwiazkiem o wzorze 9 prowadzi sie w podwyzszonej tem- so peraturze, korzystnie w temperaturze 20—150°C, ewentualnie w zamknietym naczyniu. Zwiazek o wzorze 9 mozna stosowac w postaci wodzianu lub soli addycyjnej z kwasem, np. z kwasem solnym. Reakcje prowadzi sie korzystnie w obec- 35 nosci zasady jako srodka wiazacego kwas.Jako zasady stosuje sie np. wodoroweglan so¬ dowy, weglan sodowy lub potasowy, trójetylo- amine, piperydyne lub pikoline. Zwykle oba skladniki reakcji stosuje sie w ilosciach stechio- 40 metrycznych, ale mozna tez stosowac nadmiar zwiazku o wzorze 9, który dziala wówczas rów¬ niez jako srodek wiazacy kwas. Reakcje te pro¬ wadzi sie w srodowisku rozpuszczalnika, który dobiera sie w zaleznosci od wlasciwosci produk- 4* tów wyjsciowych.Przykladami odpowiednich rozpuszczalników sa alkohole alifatyczne, takie jak etanol i propanol, weglowodory aromatyczne, takie jak benzen lub toluen, chlorowcoalkany, takie jak dwuchloro- 50 etan i chloroform, etery, takie jak czterowodoro- furan, dioksan i eter dwufenylowy, a takze ace- tonitryl, sulfotlenek dwumetylu, dwumetylofor- mamid i woda. Rozpuszczalniki te mozna stoso¬ wac pojedynczo lub w mieszaninach. Otrzymane 55 zwiazki wyosabnia sie i ewentualnie oczyszcza znanymi sposobami.Jezeli w otrzymanym produkcie R4 stanowi grupe -R'4 o wyzej podanym znaczeniu, wówczas grupe te poddaje sie hydrolizie za pomoca wody. 89 Zwykle proces hydrolizy przyspiesza sie przez dodanie kwasu lub zasady, które dzialaja kata¬ litycznie. W tym celu stosuje sie kwasy nieorga¬ niczne lub organiczne, np. takie jak kwas solny, bromowodorowy, siarkowy, fosforowy, octowy, C5 trójfluorooctowy, mrówkowy lub toluenosulfono-120(155 ny, zas jako zasady stosuje sie wodorotlenki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych, np. wodorotlenek sodowy lub potasowy, a takze octan sodowy. Reakcje te prowadzi sie ogrzewa¬ jac zwiazek poddawany hydrolizie z dodatkiem 5 kwasu lub zasady oraz wody. Zwykle rozpuszczal¬ nikiem jest woda, ale w razie potrzeby mozna stosowac dodatek rozpuszczalnika, np. etanolu, dioksanu, eteru dwumetylowego, glikolu etyleno¬ wego, benzenu lub kwasu octowego. Hydrolize 19 te prowadzi sie w temperaturze 0°—150°C, ko¬ rzystnie 30—100°C.Jezeli otrzymany sposobem wedlug wynalazku produkt zawiera grupe F„ zabezpieczajaca grupe aminowa, wówczas te grupe zabezpieczajaca od- 15 szczepia sie, korzystnie droga solwolizy lub de- hydrogenolizy.Grupami zabezpieczajacymi dajacymi sie od- szczepiac droga solwolizy, w tym równiez hydro¬ lizy, sa grupy acylowe, np. grupa formylowa, 20 acetylowa, trójfluoroacetylowa, benzyloksykarbo- nylowa, III-rzed.butoksykarbonylowa, p-metoksy- benzyloksykarbonylowa, winyloksykarbonylowa, etoksykarbonylowa, P-(p-toluenosulfonylo)-etoksy- karbonylowa, o-nitrofenylosulfenylowa, trójme- 25 tylosililowa, trójfenylometylowa, tetrahydropira- nylowa i dwufenylofosfinylowa.Proces solwolizy prowadzi sie w srodoowisku rozpuszczalnika, ewentualnie w obecnosci kwasów lub zasad, np. takich jak wyzej podane przy 30 omawianiu hydrolizy grupy R'4.Jako rozpuszczalnik zwykle stosuje sie wode ale mozna tez stosowac rozpuszczalnika, np. eta¬ nolu, dioksan, eteru dwumetylowego, glikolu ety¬ lenowego, benzenu lub kwasu octowego. Reakcje 35 te prowadzi sie zwykle w temperaturze 0°—150°C, korzystnie 30—100°C.Grupa zabezpieczajaca R# moze tez stanowic grupe dajaca sie odszczepiac droga redukcji, przez hydrogenolize. Takimi grupami sa np. gru¬ py arylosulfonylowe, takie jak grupa p-tolueno- sulfonylowa, grupy metylowe podstawione gru¬ pa fenylowa lub benzyloksylowa, takie jak gru¬ pa benzylowa, trójfenylometylowa, benzyloksy- metylowa lub grupy arylometoksykarbonylowe, takie jak grupa benzyloksykarbonylowa lub p-metoksybenzyloksykarbonylowa. Takie grupy, w przypadku gdy w otrzymanym zwiazku * Rx oznacza rodnik etylowy, mozna odszczepiac dro¬ ga hydrogenolizy, której warunki dostosowuje sie do wlasciwosci grupy R3. Zwykle proces prowa¬ dzi sie w ten sposób, ze otrzymany zwiazek o wzorze 1, w którym grupa aminowa jest za¬ bezpieczona, poddaje sie dzialaniu wodoru w sro¬ dowisku obojetnego rozpuszczalnika i w obecnos¬ ci katalizatora, takiego jak np. platyna, pallad lub nikiel Raneya, albo tez zwiazek ten poddaje sie reakcji z metalicznym sodem, w cieklym amoniaku. Mozna tez stosowac reakcje z meta¬ lem, takim jak cynk, w srodowisku kwasu octo- c0 wego lub alkoholu, np. metanolu.Katalityczna hydrogenolize prowadzi sie w tem¬ peraturze pokojowej lub w podwyzszonej do 60°C. Jako rozpuszczalniki stosuje sie np. glikol etylenowy* dioksan, dwumetyloformamid, etanol, w 40 50 55 lub kwas octowy. Jezeli, grupa zabezpieczajaca jest grupa benzylowa, trójmetylofenyIowa lub p-toluenosulfonylowa, to taka grupe mozna od¬ szczepiac za pomoca metalicznego sodu w cie¬ klym amoniaku, zwykle w temperaturze — 50°C do -20°C.Zwiazki wyjsciowe o wzorze 7 sa zwiazkami nowymi, ale wytwarza sie je metodami znanymi.Przyklad takiego procesu przedstawia schemat podany na rysunku. We wzorach wystepujacych w tym schemacie X i Y maja wyzej podane zna¬ czenie, a Et oznacza rodnik etylowy. Zwiazek o wzorze 10 aminuje sie w znany sposób i otrzy¬ many zwiazek o wzorze 11 przeksztalca sie dro¬ ga znanej kondensacji w zwiazek o wzorze 12, który nastepnie cyklizuje sie przez ogrzewanie w temperaturze 140—260°C w rozpuszczalniku o wysokiej temperaturze wrzenia, takim jak eter dwufenylowy, dwufenyl, o-dwuchlorobenzen, tle¬ nek dwufenylenu, ftalan dwubutylowy lub mie¬ szanina tych rozpuszczalników. Mozna prowadzic cyklizacje w obecnosci srodka stosowanego w ta¬ kich reakcjach, np. kwasu polifosforowego, poli¬ fosforanu nizszego alkilu, stezonego kwasu siarkowego, chlorku fosforylu lub pieciotlenku fosforu.Otrzymany zwiazek o wzorze 13 etyluje sie znanymi sposobami, po czym w otrzymanym zwiazku o wzorze 14 redukuje sie w znany spo¬ sób grupe nitrowa wytwarzajac zwiazek o wzo¬ rze 15. Zwiazek ten dwuazuje sie, wytwarzajac zwiazek o wzorze 16, w którym A oznacza anion zawierajacy chlorowiec. Przez ogrzewanie zwiaz¬ ku o wzorze 16, korzystnie w obecnosci chlorku miedziawego, wytwarza sie zadany produkt o wzorze 7.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku wyosabnia sie i oczyszcza znanymi meto¬ dami. W zaleznosci od rodzaju produktów wyj¬ sciowych i warunków reakcji otrzymuje sie zwiazki o wzorze 1 w stanie wolnym lub w pos¬ taci soli. Zwiazki w stanie wolnym mozna prze¬ ksztalcac w sole dzialajac farmakologicznie do¬ puszczalnymi kwasami lub zasadami. Mozna w tym celu stosowac rózne kwasy nieorganiczne lub organiczne, np. kwas solny, octowy, mlekowy, bursztynowy, laktobionowy, szczawiowy i meta- nosulfonowy.Jak podano wyzej i wykazano dalej w próbach, nowe zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wy¬ nalazku, maja bardzo dobre wlasciwosci przeciw- bakteryjne przy malej toksycznosci, totez moga byc stosowane zapobiegawczo i w leczeniu zaka¬ zen bakteryjnych u zwierzat cieplokrwistych, a takze u ludzi. Dawka tych zwiazków zalezy od wieku, masy ciala i stanu pacjenta, sposobu po¬ dawania leku itp. Dzienna dawka dla doroslych wynosi 0,1—7 g, korzystnie 0,2—5 g zwiazku o wzorze 1 lub jego soli.Zwiazki te stosuje sie w postaci preparatów zawierajacych równiez stale lub ciekle dodatki farmakologicznie dopuszczalne, nie reagujace ze zwiazkami o wzorze 1. Przykladami takich do¬ datków sa: woda, zelatyna, laktoza, skrobia, ce¬ luloza (korzystnie mikrokrystaliczna), karboksy-120 JS5 S metyloceluloza, metyloceluloza-, sorbit, talk, ste¬ arynian magnezowy, oleje roslinne, alkohol ben¬ zylowy, zywica, glikol propylenowy, polialkileno- glikole i metyloparaben. Preparaty moga miec postac ..proszku, ziaren, tabletek, masci, czopków, kremów, kapsulek itp. Moga one byc wyjalowio¬ ne i/albo zawierac substancje konserwujace, stabilizujace i zwilzajace. Moga one takze zawie¬ rac inne substancje czynne biologicznie.Ponizej opisano próby, w których porównywa¬ no wlasciwosci zwiazków wytwarzanych sposo¬ bem wedlug wynalazku z wlasciwosciami zwiaz¬ ków znanych i zwiazku o wzorze 17, bedacego cówniez pochodna 1,8-naftyrydyny nie objeta wzorem 1. Poniewaz sposób wytwarzania tego zwiazku nie byl dotychczas publikowany, przeto ponizej podano sposób jego wytwarzania.Do mieszaniny 12 ml 3'i!0/o formaliny i 18 ml kwasu mrówkowego dodaje sie 6,0 g kwasu l-etylo-5-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-(l-pipe- razynylo)-l,8-naftyrydynckarboksylowego-3 i mie¬ szajac utrzymuje mieszanine w temperaturze 120—125°C w ciagu 4 godzin. Nastepnie odparo¬ wuje sie mieszanine do sucha pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc alkalizuje do wartosci pH S za pomoca 7% roztworu wodnego wodoro¬ weglanu sodowego i ekstrahuje chloroformem.Wyciag suszy sie, odparowuje rozpuszczalnik i pozostalosc* przekrystalizowuje z mieszaniny dwuchlorometanu z etanolem, otrzymujac 5,0 g kwasu 1-etylo-^-fluoro-1,4-dwuwodoro-7-(4-mety- lo-l-piperazynylo)-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksy- lowego-3. o temperaturze topnienia 228—23G°C.Próba 1. Metoda podana z Chemotherapy, 22(6), str. 1126' (1974) oznaczam) minimalne stezenie zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wy¬ nalazku i zwiazków znanych in vitro przeciwko 15 20 30 19 róznym szczepom bakterii. Wartosci tego mi¬ nimalnego stezenia MIC podano w tablicy 1, la w ng/ml. W tablicy tej, jak i w tablicach dal¬ szych, badane zwiazki objete ogólnym wzorem 1 sa oznaczone symbolami liczbowymi, a zwiazki znane- symbolami literowymi. Znaczenie tych symboli jest nastepujace: zwiazek 1 — zwiazek o wzorze l1, zwiazek 1' — zwiazek o wzorze 1', zwiazek 2 — zwiazek o wzorze l2, zwiazek 3 — jednochlorowodorek zwiazku o wzorze l3, zwiazek 4 — zwiazek o wzorze l4, zwiazek A — zwiazek o wzorze 2a, znany z opisu patentowego St. Zjedn. Am. nr 4 017 622, zwiazek B — zwiazek o wzorze 17, omówiony wyzej, zwiazek C — zwiazek o wzorze 6, znany z wy¬ lozonego japonskiego opisu patentowego nr 65887/78, zwiazek D — zwiazek o wzorze 5, znany z bel¬ gijskiego opisu patentowego nr 863 429, zwiazek E— kwas l-etylo-l,4-dwuwodoro-7- -metylo-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylowy-3 (opis-patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 149104), zwiazek F — kwas 8-etylo-5,8-dwuwodoro-5- -keto-2-(l-piperazynylo)-pirydo[2,3-d]pirymidyno- karboksylowy-6 (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 8S7 557), zwiazek G — sól sodowa a-(5-indanyloksykar- bonylo)-benzylopenicyliny (Carindacillin) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 557 090), zwiazek H — D-cc-aminobenzylopenicylina (am¬ picylina) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 2 985 648), zwiazek J — kwas 7-(D-a-aminofenyloacetami- do)-dezacetoksydefalosporanowy (Cephalexin) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 507 861).Tablica 1 Aktywnosc przeciw bakteriom in vitro Bakterie 1 Bakterie Gram-dodatnie Staphylocoecus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes 021 Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia ^coli P-5101 Badane zwiazki 1 2 0,78 0,78 12,5 12,5 1,56 0,2 0,1 1' 3 0,78 0,78 12,5 12,5 1,56 0,2 0,1 2 4 1,56 3,13 25 12,5 1,56 0,1 0,05 3 5 3,13 6,25 25 12,5 6,25 0,78 0,39 | 4 6 3,13 6,25 12,5 6,25 6,25 0,2 0,1120155 9 10 tablica 1 c.d.BakteriB 1 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a |shigella flexneri 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Bakterie Gram-dodatnie Staphylococcus aureus 209 JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptotococcus faeealis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes C-21 Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexneri 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloaces P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima J Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 | | Badane zwiazki 1 1 2 0,2 | 0,1 | 0,1 | 0,2 0,39 0,2 0,2 0,39 0,78 0,39 0,2 0,39 A 25 50 100 50 50 5,25 3,13 6,25 6,25 1,56 6,25 12,5 12,5 6,25 25 25 12,5 6,25 25 r ! 3 | 0.2 0,1 | 0,1 0,2 | 0,39 0,2 0,2 0,39 0,78 0r39 0,2 0,39 B 1,56 1,56 12,5 6,25 1,56 0,39 0,2 0,39 0,2 OJ 0.39 0,78 0,39 0,39 | 1,56 3,13 1,56 0,78 1,56 | 2 ! 4 i | 0,1 | 0,05 | 0,05 | 0,1 | 0,2 0,1 0,1 0,2 0,39 0,2 0,1 0,2 C 0,78 1,56 6,25 6,25 1,56 0,39 0,2.... 0,2 0,2 0,2 | 0,39 0,2 | 0,78 | 0,2 3,13 3,13 0,78 0,39 0,39 3 1 5 0,39 0,39 0,39 0,78 1,56 1,56 0,78 6,25 6,25 1,56 1,56 3,13 D 0,39 0,78 3,13 — 0,78 0,1 0,05 0,1 0,05 0,05 0,1 0,2 0,2 0,1 0,39 | 0,78 | 0,1 0.1 0,2 4 6 1 0tl 0,2 1 °'2 0,2 0,2 0,39 | 0,2 | 1,56 1 1,56 | 0,78 | 0,2 0,78 E | 100 1 50 | 200 | 200 | 200 12,5 3,13 | — 3,13 3,13 | 6,25 — | 12,5 6,25 200 200 6,25 6,25 —120155 12 Tablica la Bakterie 1 1 Bakterie Gram-dodatnie Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 1 Streptococcus pyogenes 65A Corynabacterium pyogenes C-2i Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NJKJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexneri 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. .13 Enteroibacter cloacas P-2fa4Q Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 | | Badane zwiazki F 1 2 | 12,5 25 200 200 25 1,56 1,56 1,56 1,56 1,56 3,13 1,56 6,25 1,56 12,5 25 | 3,13 3,13 1 3,13 | G 3 | 0,39 | 0,78 | 50 0,2 ¦ 3,13 6,25 6,25 50 0,78 0,78 12,5 0,25 200 3,13 6,25 | 50 3,13 | 0,78 0,78 | H 1 ' 4 | 0,05 1 o,i 1,56 0,025 1,56 6,25 6,25 200 0,39 0,2 3,13 6,25 100 V 200 200 200 ~| 25 1 100 3,13 | J I 5 1 1,56 1 1,56 1 200 | 0,78 | | 1,56 | 12,5. 12,5 | 200 1 v 6,25 | 3,13 | . 12,5 [ 200 | 6,25 | 200 | 200 | 200 | 200 | 200 | 12,5 | Wyniki podane w tablicy 1, la swiadcza o tym, ze zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku, a zwlaszcza zwiazki o wzorach l1,. 1' i l2 sa wysoce skuteczne przeciwko bakteriom Gram- -dodatnim i Gram-ujemnym, w tym równiez Pse¬ udomonas aeruginosa. Znany zwiazek o wzorze 2a dziala przeciw bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym znacznie slabiej niz zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku.Próba 2. Skutecznosc lecznicza in vivo. Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku i zwiaz¬ ki znane rozpuszczano w zdejonizowanej wodzie lub sporzadzano z nich zawiesiny w 0,2fl/o roz¬ tworze wodnym karbpksymetylocelulozy i poda¬ wano doustnie myszom zakazonym badanymi mikroorganizmami, oznaczajac wartosc dawki ED50. Badania prowadzono z meskimi osobnikami myszy (ddV) o masie ciala okolo 20 g. Badane zwiazki podawano dwukrotnie, mianowicie po uplywie 5 minut i 6 godzin po zakazeniu. Zaka¬ zano w nastepujacy sposób: 50 55 60 95 1. Stephylococcus aureus nr 50774. Zakazano dozylnie zawiesina bakterii w solance, stosujac 5—10 LD50, to jest okolo 5«108 komórek bakterii na kazda mysz. Obserwacje prowadzono w ciagu 14 dni. 2. Escherichia coli P-5101, Zakazano sródotrze- wnowo zawiesina bakterii w wyciagu sojowym z 4% mucyny, stosujac 5.1,0 LD50, to jest okolo 9,106 komórek bakterii na kazda mysz. Obserwa¬ cje prowadzono w ciagu 7 dni. 3. Pseudomonas aeruginosa nr 12. Zakazano sródotrzewnowo izawiesina bakterii w wyciagu so¬ jowym z 4*/o' mucyny, stosujac 50—100 LD50, to jest okolo 5—103 komórek bakterii na kazda mysz.Obserwacje prowadzono w ciagu 7 dni.Wyniki prób podano w tablicy 2. Sa to war¬ tosci EDg0 w mg/kg, obliczone metoda Behrons- -Kaerber (Arch. Exp. Patj. Pham. 162, str. 480, 1931). Wartosci w tablicy oznaczone symbolem x podano w przeliczeniu na wolny kwas karboksy- lowy,13 Tablica 2 Skutecznosc in vivo przy ukladowym zakazeniu u myszy 12K1S5 14 Pseudomonas aeruginosa, niz Badany zwiazek 1 X Zwiazek 1 Zwiazek 1' Zwiazek 2 Zwiazek 3 Zwiazek 4 Ester etylowy zwiazku 1 Zwiazek A Zwiazek B Zwiazek C Zwiazek D Zwiazek E Zwiazek F Zwiazek G Zwiazek H Zwiazek J Bakterie Staphylo- coccus aureus nr 50774 2 10 10* 33,4 okolo 90* okolo 100 okolo 20 1Q0 4,8 okolo 100 21,9 800 215 10—40 2,2 12,1 Escherichia coli P-5101 3 1,3 1,8* 1,3 6,5* 4,8 — — 1,2 okolo 15 4,7 29,2 21,2 100 43,5 22,6 Pseudo¬ monas aeruginosa nr 12 4 9,0 9,0* 2,4 58,6* 18,5 21,0 200 10,6 100 15,5 200 99,5 201,6 400 400 Wyniki podane w tablicy 2 pozwalaja na wy¬ ciagniecie nastepujacych wniosków: 1. Zwiazki o wzorach l1 i 1' wykazuja silne dzialanie lecznicze przy zakazeniach ukladowych bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi. 2. Dzialanie lecznicze zwiazku o wzorze l2 przy zakazeniach bakteriami Gram-dodatnimi jest slabsze od dzialania zwiazku o wzorach l1 i 1', ale w przypadku bakterii Gram-ujemnych zwia¬ zek o wzorze l2 dziala silniej bakteriobójczo, to¬ tez zwiazek ten nadaje sie szczególnie do zwal¬ czania ukladowych zakazen bakteriami Pseudo¬ monas aeruginosa. 3. Wytwarzane zgodnie z wynalazkiem zwiazki o wzorach l1, 1' i l2 wykazuja przy ukladowych zakazeniach bakteriami Gram-ujemnymi, zwlasz¬ cza Pseudomonas aeruginosa, dzialanie silniejsze niz zwiazki A, C, E i F znane jako srodki prze- ciwbakteryjne oraz zwiazki G, H i J, bedace znanymi antybiotykami. 4. Zwiazki o wzorach l1 i 1' dzialaja in vivo przeciw bakteriom Gram-dodatnim znacznie sil¬ niej niz znany zwiazek D, a zwiazki o wzorach l1, 1' i l2 sa in vivo znacznie skuteczniejsze przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym tez 15 20 25 30 35 49 45 50 55 60 przeciw bakteriom znany zwiazek D. 5. Ester etylowy zwiazku o wzorze l1, wytwa¬ rzany sposobem wedlug wynalazku, bedacy pro¬ duktem przejsciowym przy wytwarzaniu zwia¬ zków o wzorach l1 i 1', dziala równiez silnie in vivo przeciw bakteriom Gram-dodatnim i Gram- -ujemnym.Próba 3. Skutecznosc lecznicza in vivo.- Zwia¬ zki 1 i 2 oraz znany zwiazek D badano równiez w celu oznaczenia ich skutecznosci przeciw na¬ silajacym sie zakazeniom nerek myszy bakteria¬ mi Pseudomonas aeruginosa nr 12. Zenskie osob¬ niki myszy (ddY-S) o masie ciala 22—30 g znie¬ czulano za pomoca dozylnie stosowanej dawki soli sodowej pentabarbitalu 50 mg/kg, po czym przez male naciecie podbrzusza obnazano pecherz moczowy i za pomoca strzykawki 0,25 ml z igla 0,25 mm zakazano 0,1 ml roztworu 1:10 000 ho¬ dowli Pseudomonas aeruginosa nr 12, przygoto¬ wanej w ciagu 20 godzin w wyciagu sojowym.W ciagu 1 dnia przed zakazeniem ii dnia po zakazeniu myszom nie dawano wody do pdcia i po¬ czawszy od dnia zakazenia podawano im 2 razy dziennie w ciagu 3 dni badane zwiazki. Piate¬ go dnia po zakazeniu wycinano nerki przecinano je poprzecznie i w ciagu nocy poddawano ho¬ dowli bakterii w temperaturze 37°C na agarze King A. Jezeli nie stwierdzono nastepnie bakterii, uznawano, ze dany zwiazek zabezpiecza przed zakazeniem nerek. Wyniki prób podano w tabli¬ cy 3.Tablica 3.Skutecznosc in vivo przy zakazeniu nerek myszy bakteriami Pseudomonas aeruginosa nr 12 Badany zwiazek Zwiazek 1 Zwiazek 2 Zwiazek D Podawanie Doustnie Doustnie Doustnie ED50 mg/kg 2,4 0,56 16,1 Wyniki podane w tablicy 3 swiadcza o tym, ze skutecznosc zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku, mianowicie zwiazków 1 i 2, przy nasilajacym sie zakazeniu nerek bakteriami Pseudomonas aeruginosa nr 12 jest znacznie wyz¬ sza niz znanego zwiazku D.Próba 4. Ostra toksycznosc. Roztwory zawie¬ rajace poszczególne zwiazki wytwarzane sposo¬ bem wedlug wynalazku lub zwiazki znane poda¬ wano doustnie w róznych stezeniach grupom po 4—8 samców myszy (ddY) w dawkach po 0,1 ml na 10 g masy ciala i po uplywie 7 dni okresla¬ no liczbe myszy martwych, obliczajac dawke smiertelna LD50 w mg/kg metoda Behrens-Ka- erber. Wyniki podano w tablicy 4, w której wartosci oznaczone symbolem x oznaczaja war- 95 tosci w przeliczeniu na wolny kwas karboksylowy.120155 15 Tablica 4 Ostra toksycznosc u myszy 16 Tablica 5 Zawartosc.w osoczu w \igfm\ 1 Badany zwiazek 1 1 Zwiazek 1 Zwiazek 1' Zwiazek 2 Zwiazek 3 Zwiazek 4 Zwiazek B Zwiazek C Zwiazek D Zwiazek E Zwiazek F Zwiazek G Zwiazek H Zwiazek J LDRn mg/kg 1 2 powyzej 4 000 powyzej 4 000* powyzej 4 000 ^ - powyzej 2 000* ' powyzej 2 000 210 powyzej 2 000 powyzej 2 000 1 516 powyzej 5 000 powyzej 4 000 powyzej 5 000 3 000 | Wyniki podane w tablicy 4 swiadcza o tym, ze toksycznosc zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku jest znikoma, a zwiazek B, wytworzony przez wprowadzenie rodnika mety¬ lowego w pozycje 4 grupy piperazynylowej zwia¬ zku 1, wytworzonego sposobem wedlug wynalaz¬ ku, majacy wprawdzie skutecznosc przeciw ba¬ kteriom taka sama lub nawet wyzsza niz zwiaz¬ ki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku (patrz tablice 1, la i 2), ma jednak bardzo wy¬ soka toksycznosc.Próba 5. Podostra toksycznosc. Zwiazek 1 po¬ dawano doustnie 6 samicom myszy (szczep JCL-LCR) o przecietnej masie ciala 20 g, 'stosu¬ jac dawki 2 g/kg w ciagu 14 dni. W ciagu tego okresu kazda z myszy wazono i po uplywie 15 dni badano hematologicznie, a po zbadaniu doko¬ nywano sekcji, wazono organy i badano', w celu stwierdzenia ewentualnego schorzenia tkanek.U myszy, którym podawano zwiazek 1 nie stwier¬ dzono zadnych zaklócen w przyroscie masy- cia¬ la ani zadnych objawów schorzen, w porównaniu z myszami z grupy porównawczej, którym nie podawano tego zwiazku. Swiadczy to o tym, ze zwiazek ten moze byc podawany bez obawy wy¬ wolania szkodliwych skutków.Próba 6. Stezenie w oisoczu. Dwom samcom doga rasy Beagle o masie ciala po 12 kg poda¬ wano doustnie kapsulke zawierajaca po jednym ze zwiazków 1 i 2 w dawkach po 25 mg/kg z 200 ml mleka i po uplywie 0,5, 1, 2, 3, 6, 8 i 10 godzin pobierano próbki krwi przez naklucie zyly, po czym odwirowywano krew w celu od¬ dzielenia osocza. Zawartosc badanych zwiazków w osoczu oznaczano metoda cienkowarstwowa cylinder-plytka, stosujac Escherichia coli Kp ja¬ ko mikroorganizm wskaznikowy. Wyniki podano w tablicy 5 w ng/ml. Symbol nd oznacza, ze nie wykryto obecnosci. 15 20 30 35 40 45 50 55 60 « Badany zwiazek Zwiazek 'l Zwiazek 2 Liczba godzin od podania badanego zwiazku 0,5 0,6 nd l 2,4 nd 2 5,5 1,5 3 5,9 2,8 6 4,2 5,5 a 3,7 5,2 10 2,4 4,4 Wyniki podane w tablicy 5 pozwalaja na nas¬ tepujace wnioski: Zwiazki 1 i 2 wytwarzane sposobem wedlug wynalazku sa przy podawaniu ich doustnym dobrze absorbowane przez organizm i ich wyso¬ kie stezenie w osoczu utrzymuje sie w ciagu dosc dlugiego okresu czasu. W szczególnosci, stezenie zwiazku 1 w osoczu w okresie 1—10 godzin od podania go jest wyzsze od najnizszego stezenia MIC, przy którym zwiazek ten jest skuteczny przeciw wiekszosci bakterii (patrz tablica 1, la).Tak samo wysokie jest stezenie zwiazku 2 w oso¬ czu w okresie dluzszym od 2, a nawet od 10 go¬ dzin od chwili podania go. Na przyklad, steze¬ nie zwiazku 1 w osoczu, wynoszace 5,9 ^g/ml, jest okolo 8 razy wieksze od najnizszego steze¬ nia, przy którym zwiazek ten jest skuteczny prze¬ ciwko Pseudomonas aeruginosa nr 1£. i Sptahy- lococcus aureus nr 50774, a okolo 60 razy wiek¬ sze w odniesieniu do bakterii Escherichia coli P-5101.Wyniki podane w tablicy 5 swiadcza o tym, ze wytwarzane sposobem wedlug wynalazku zwiaz¬ ki li 2; wykazuja wysokie -stezenie w osoczu i nawet przy malych dawkach sa skuteczne przy zwalczaniu ukladowych zakazen róznymi bakte¬ riami.Próba 7. Wydalanie zwiazków z moczem, Mocz psów poddawanych badaniom opisanym w pró¬ bie 6 zbierano w ciagu 24 godzin i oznaczano w nim zawartosc moczu, stosujac metode podana w próbie 6. Wyniki prób podano w tablicy 6.Tablica 6 Badane wydalania zwiazków z moczem Badany zwiazek Zwiazek 1 Zwiazek 2 Stezenie zwiazku w moczu [ig/ml 606 326 iw. .i ' ilosc wydalanego i zwiazku */o 40,7 29,4 Dane w tablicy 6 pozwalaja na wyciagniecie nastepujacych wniosków: I.'Zwiazki-1 i 2 sa dosc dobrze wydalane z mo¬ czeni i w ciagu 24 godzin od chwili doustnego podania wydalana jest z moczem okolo 30—40'Zo faotftftiegtf zwiazku.120155 17 2. Stezenie zwiazków 1 i 2 jest okolo 13—6000 razy wyzsze od najnizszego stezenia, przy którym zwiazki te sa skuteczne przeciw róznym bakte¬ riom (0,1—25 -fig/ml wedlug tablicy 1, la). 3. Zwiazki 1 i 2 sa nawet przy malych daw- kach wysoce skuteczne przeciwko zakazeniom przewodu moczowego róznymi bakteriami.Jak podano w tablicach 1—6, zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku, a zwlaszcza zwiazki o wzorach l1 1' i l2 maja silne dziala¬ nie lecznicze przy sztucznie wywolanych zakaze¬ niach bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujem- nymi i po podaniu doustnym utrzymuja sie w wysokim stezeniu w osoczu i w przewodzie moczowym w ciagu dlugiego czasu. Poza tym, ich toksycznosc jest niewielka, totez moga byc stosowane, nawet w malych dawkach, do zwal¬ czania zakazen przewodu moczowego i zakazen ukladowych wywolanych przez rózne bakterie.W przeciwienstwie do tego, znane zwiazki A i C maja dzialanie przeciwbakteryjne in vitro i in vivo w stosunku do bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych znacznie gorsze, jak to wyka¬ zano w tablicach 1, la i 2.Znany zwiazek D ma w przypadku zwalczania nasilajacego sie zakazenia nerek bakteriami Pse- udomonas aeruginosa dzialanie lecznicze wyraznie gorsze niz zwiazki o wzorach l1, 1' i l2.Zwiazki E i F, bedace znanymi syntetycznymi srodkami przeciwbakteryjnymi i zwiazki G, H i J, bedace znanymi antybiotykami maja dziala¬ nie lecznicze in vivo w przypadku zakazen bak¬ teriami Gram-ujemnymi, a zwlaszcza bakteriami Pseudomonas aeruginosa, znacznie gorsze niz wytwarzane sposobem wedlug wynalazku zwiaz¬ ki o wzorach l1, 1' i l2 (patrz tablica 2).Ponizej zilustrowano sposób wytwarzania zwiaz¬ ków o wzorze 1.Przyklad I. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze l1.Do ogrzanej do temperatury 70°C mieszaniny 7,96 g bezwodnej piperazyny i 200 ml acetonitry- lu dodaje sie, mieszajac, goracy roztwór 5,0 g kwasu 7-chloro-l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro- -4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 w 200 Tab 13 ml acetonitrylu i miesza w temperaturze 70°C w ciagu 1 godziny. Nastepnie oddestylowuje sie acetonitryl, do pozostalosci dodaje 150 ml 3,(Vo wodnego roztworu kwatu octowego, przesacza i przesacz odparowuje do sucha pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Do pozostalosci dodaje sde 1O0 ml wody i 10 ml 2S10/o wodorotlenku amonowego, ogrzewa mieszanine w ciagu kilku minut, po czym chlodzi w kapieli lodowatej, odsacza osad, przemywa go woda i przekrystalizowuje z eta¬ nolu z chloroformem. Otrzymuje sie 5,4 g kwasu l-etylo"6-iluoro-l54-dwuwodoro-4-keto-7-(l-pipe- razynylo)-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o tem¬ peraturze topnienia 220—224°C.Stoswany w tym przykladzie jako prdukt wyj¬ sciowy kwas 7-chloro-l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwo- doro-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylowy-3 o wzo¬ rze 18 wytwarza sie w sposób nastepujacy: mieszanine 3,25 g kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4- -dwuwodoro-7-hydroksy-4-keto-l,8-naftyrydyno- karboksylowego-3 i 30 ml chlorku fosforylu utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 5 minut, po czym oddestylowu¬ je sie nadmiar chlorku fosforylu, dodaje miesza¬ jac 30 g lodowatej wody i pozostawia mieszani¬ ne na noc w temperaturze pokojowej. Wytwo¬ rzony osad odsacza sie, przemywa woda i prze¬ krystalizowuje z acetonitrylu, otrzymujac 3,2 g kwasu 7-chloro-l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro- -4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o wzo¬ rce 26, topniejacego w temperaturze 265—267°C.Przyklad II. Wytwarzanie estru etylowego zwiazku o wzorze l1.Roztwór 1,0 g estru etylowego kwasu 1-etylo- -7-eitanoisulfonylo-6-ifluoro-l,4-diwuwodoro-4-keto- -l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 i 0,6 g bezwo¬ dnej piperazyny w 60 ml acetonitrylu utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 1 godziny, po czym odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem do sucha i pozostalosc przekrystalizowuje z octanu etylu. Otrzymuje sie 0,63 g estru etylowego kwasu l-etylo-6-fluoro- -l,4-dwuwodoro-4-keto-7-(l-piperazynylo)-l-8-na- ftyrydynokarboksylowego-3 o temperaturze top¬ nienia 150—151°C. lica 7 10 15 23 25 30 35 40 49 Numer przykladu III IV V VI VII VIII IX X Otrzymany zwiazek chlorowodorek zwiazku 1 metanosulfonian zwiazku 1 octan zwiazku 1 zwiazek 2 chlorowodorek zwiazku 2 metanosulfonian zwiazku 2 chlorowodorek zwiazku 2 zwiazek 4 X F F F F F E €1 Cl Rl -C2H5 -C2H5 -C2H5 -CH=CH2 -CH=CH2 "C2H5 "C2H5 -CH=CH2 Nazwa kwasu HCL CH3SO3H CHgCOOH — HCL CH3SO3H HCL — Temperatura topnienia produktu powyzej 300°C powyzej 30°C (rozklad) 228—229°C 256—260CC (rozklad) | 290°C (rozklad) 291—293°C 1 (rozklad) powyzej 300°C 272—274°C19 120355 Tablica 8 20 1 Numer | przykladu XI XII Otrzymany zwiazek ester propylowy zwiazku 1 ester butylowy zwiazku 1 Ri -C2H5 "OjHg ^ ¦^^2^"2 3 -CH2(CH2)2CH3 'Temperatura topnienia produktu 133—135°C 119—120°C Przyklady III—X. W sposób analogiczny do opisanego w przykladzie I wytwarza sie zwiazki o wzorze 1, w którym R2 oznacza atom wodoru, a X i R2 maja- znaczenie podane w tablicy 7.W tablicy tej podano tez dla wiekszosci, zwiazków kwas, który tworzy sól z otrzymanym zwiazkiem oraz temperature otrzymanego produktu.Przyklady XI i XII. W sposób analogiczny do opisanego w przykladzie II wytwarza sie zwiazki o wzorze 1, w którym X oznacza atom fluoru, a Rj i R2 maja znaczenie podane w ta¬ blicy 8.Zastrzezen i a p a t e n t o w e L Sposób wytwarzania nowych pochodnych 1,8- -naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca, Rj oznacza rodnik ety- loiwy albo winylowy i R2 oznacza atom wodoru lub nizszy rodnik alkilowy, lub fanmakologiiczjiie dopuszczalnych soli tych zwiazków, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym Y oznacza atom chlorowca, nizsza grupe alkoksylowa, alki- lotio, alkilosulfinylowa, alkilosulfonylowa lub alkilosulfonyloksylowa albo grupe arylosulfony- loksylowa, R2 i X maja wyzej podane znaczenie, a R4 oznacza grupe karboksylowa albo nizsza grupe alkoksykarbonylowa, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 9, w którym R3 oznacza atom wodom i w przypadku, gdy R4 oznacza grupe alkoksykarbonylowa, otrzymany produkt ewentu¬ alnie^ poddaje sie hydrolizie, po i czym ewentualnie przeprowadza w farmakologicznie dopuszczalna sol. •¦ - ¦'¦'¦¦¦ 2. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 1,8- -naftyrydyny o ogalnym wzorze 1, w którymi X oznacza atom chlorowca, Rx oznacza rodnik ety¬ lowy albo winylowy i R2 oznacza atom wodoru 15 lub nizszy rodnik alkilowy, albo farmakologicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym Rx i X maja wyzej podane znaczenie, Y oznacza atom chlorowca, nizsza grupe alkoksylowa, alkilotio, 20 alkilosulfinylowa, alkilosulfonylowa lub alkilo¬ sulfonyloksylowa albo grupy arylosulfonyloksy- lowa i R4 oznacza grupe cyjanowa, grupe karba- moilowa, grupe amidynowa albo grupe o wzorze 8, w którym Alk oznacza nizszy rodnik alkilowy, 25 poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 9, w którym R3 oznacza atom wodoru .lub grupe zabezpieczajaca, taka jak grupa acylowa, grupa o-nitrofenylosulfenylowa, nizsza grupa trójalkilo- sililowa, grupa tetrahydropiranylowa, grupa dwu- 30 fenylosulfinylowa, grupa arylosulfonylowa lub grupa metylowa podstawiona grupa fenylowa lub benzyloksylowa, przy czym gdy R3 we wzorze 9 oznacza grupe zabezpieczajaca, wówczas R4 we wzorze 7 moze równiez oznaczac grupe karboksy- 35 Iowa lub nizsza grupe alkoksykarbonylowa, po czym jezeli w otrzymanym zwiazku R4 stanowi grupe inna niz grupa karboksylowa lub ewentu¬ alnie inna niz grupa alkoksykarbonylowa, wów¬ czas zwiazek ten poddaje sie hydrolizie i/albo gdy 40 w otrzymanym zwiazku R3 stanowi grupe za¬ bezpieczajaca, wówczas grupe te odszczepia sie, po czym otrzymany zwiazek o wzorze 1 ewentu¬ alnie przeprowadza sie w farmakologicznie do¬ puszczalna sóL ? C00H HN ^ ^"^ CH~Qi2 Cl\,^\rX.C00H HN , N HN N^AN i • CH=CH2 w**14120155 .-C00H HN N^N^N-^ CH2S03H C2HS Wzór V R,-N N-^N;'-N 0 rAvCOOR3 N^ R, O f Wzor 2 XOOH HN N-^N^N^ V__/ i C2H5 Wzor 2a G^N O A^C00R3 R I ii ii 3r M Wzor 3 -COOH s R, Wzor k Cl. ,-x r HN N ^ O nAn^COOH HN \ I Wzór 6 cr .NH OAlk Wzór 8 C,H 2nS O £QOH N^ C2H5 Wzór 5 o yANXNJ Ri Wzór? Wzór 9 R3-I^J cyk.^ 1 Y' N ii xi Wzcr 10 O aminowame. 02N Y ^N^NH2 Wzor 11 kondensacja f OM . ^ A. COOEl ... , 02N 2 y ';; 7 cyklizacja 2 I H '/ Wzór 13 ^COOEt NXNJ COOEt H Schemat cd.Wzor-:=120155 Schemat cd. etylowanie COOEt H2^ -Jgdukcja ^ T |.Y N^N Wzór ik COOEt Et Wzór 15 'dwuazowanie X O l i YAN^ Wzór7a COOEt I Et AeN,® O N N Et Schemat COOEt Wzór 16 CH,—N N * \ / Wzór 17 o nAkjJ C2H5 O V1" Cl'" nX COOH N I C,H 2nS Wzór 18 LZGraf. Z-d Nr 2 — 419,83 90 egz. A-4 Cena 100 zl PLThe subject of the invention is a process for the preparation of new 1,8-naphthyridine derivatives of the general formula I, in which X is a halogen atom, in particular fluorine, Rx is an ethyl or vinyl radical and R2 is a hydrogen atom or a lower alkyl radical or a pharmacological radical. These are generally acceptable salts of these compounds. The term "lower alkyl" as used herein and in the claims refers to alkyl radicals of 1-6 carbon atoms. The compounds of formula I form salts with acids or bases. As acids, various inorganic or organic acids can be used. for example, such as hydrochloric, acetic, lactic, succinic, lactobionic, and methanesulfonic acids, or also inorganic or organic bases giving the carboxylate salts of compounds of formula 1. Examples of such bases are metal hydroxides and carbonates , e.g. sodium or potassium salts with hydrochloric acid and methanesulfonic acid have particularly advantageous properties. Under certain conditions the compounds of formula I exist in the form of hydrates and are prepared Such hydrates are within the scope of the invention. The compounds of the invention are potent bactericidal agents against gram-positive and gram-negative bacteria, including Pseudomonas aeruginosa. The compounds of the invention are exemplified by the following compounds and their compounds. pharmacologically acceptable salts: 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (l-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid of formula l1-, ethyl acid 1 -ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid, 6-fluoro-1,4-dihydro-4- -keto-7- (l-piperazinyl) -1-vinyl-l, 8-naphthyridine-3-carboxylic-3 of formula 12, 6-fluoro-l, 4-dihydro-4-keto-7- (l-) acid ethyl ester piperazinyl (-1-vinyl-1,8-naphthyridine-carboxylic acid-3, 1-ethyl-6-chloro-1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl) -1,8 - naphthyridine-3-carboxylic acid of formula 13 and 1-vinyl-6-chloro-1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl) 1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid Of the compounds according to the invention, the most valuable antimicrobial properties have the compound of the formula I1 and its salts mentioned above. As shown in Tables 1-4 below, this compound and its salts are effective against gram-positive and gram-negative bacteria in vitro and in vivo, including Pseudomonas aeruginosa, and because these compounds have a negligible toxicity They can be used to fight urinary tract infections caused by these bacteria, as well as to fight infections of other systems. The above-mentioned compound of formula I2 and its salts also have very favorable antibacterial properties. The lower alkyl esters of the compounds 1201553 of the formulas l1 and l2 have a fairly strong antimicrobial effect in vivo, so they can be used as antibacterial agents, and also act as intermediates in the production of acids of formulas l1 and l2. Structure similar to compounds of formulas l1 and l2. may, known from US patent United States of America No. 4,017,622 compounds of formula II, in which Rx is a hydrogen atom, an alkyl radical of 1-4 carbon atoms, a benzyl radical or an acetyl group, R2 is a hydrogen atom, an alkyl radical of 1-4 carbon atoms, a benzyl radical or a vinyl radical and R3 is hydrogen or; an alkyl radical of 1-6 carbon atoms. As can be seen from Formula 2, these compounds do not have a substituent in the 6-position. In the tests described below, it has been shown that the compounds of the invention are surprisingly more effective against gram-negative bacteria, including Pseudomonas aeruginosa and against gram-positive bacteria than the known compounds of formula 2. Japanese Patent Laid-Open No. 83,590/77, summarized in the Derwent Publications Ltd list of patents (Der. No. 60389Y / 34) are the 6-nitro-1,8-naphthyridine derivatives of formula III, in which the -N / R / R7 group is an amino group, a substituted anilino group, an alkylamino group, a cycloalkylamino group, a dialkylaminoalkyl group, a hydroalkylamino group, - amino, alkylallylamino, alkylcycloalkylamino, dihydroxyalkylamino, pyrrolidine, piperidine, morpholine and piperazine, and Rx and R2 are lower alkyl radicals. However, this description only mentions that these compounds are effective against trichomoniasis and there is no mention of antimicrobial activity. In the report of the 98th Congress of the Japanese Pharmaceutical Society, published on March 10, 1978, on p. 223, there is information about the compounds of formula IV, in which Rx is an ethyl radical or equivalent. m the radical, R2 is hydrogen, R3 and R5 are electron-attracting groups, and R4 is electron-donating group. According to this information, the compounds of formula IV in which RG1 and R5 are chlorine or fluorine and R4 is a piperazine group, optionally substituted, were tested to determine the relationship between the structure of these compounds and their properties. It has been found that the compounds in which Rx is ethyl, R2 is hydrogen, R3 or R5 is chlorine or fluorine and R4 is piperazine have antimicrobial properties stronger than 1-ethyl -l, 4-dihydro-7 acid. -methyl-4-keto-1,8-naphthyridine-carboxylic-3. US Am. No. 4,148,719 corresponding to Belgian Patent Specification No. 853,429, quinoline derivatives of formula 5 are known, and quinoline derivatives of the formula No. 65,887/78 (Der. No. 52,436 A / 29) are known from the publication of Japanese Patent Specification No. The results of the tests given in Tables 2 and 3 below show, however, that the compounds of the formulas I1 and I * have an activity against gram-negative bacteria, including Pseudomonas aeruginosa, much stronger than the compounds of the formulas 5 and 6. According to the invention, compounds of formula I in which X, Rj and R2 are as defined above are prepared by producing a compound of formula 7 in which Y is a halogen atom alkoxy, alkylthio, alkylsulfinyl, alkylsulfonyl or alkylsulfonyloxy or arylsulfonyloxy group, Rx and X are as defined above, and R4 is carboxyl, lower alkoxycarbonyl or -R'4, in which R The '4 15 is cyano, carbamoyl or ami - a dynone or a group of formula 8, in which Alk is a lower alkyl radical, is reacted with a compound of formula 9, in which Rg is hydrogen or an amino protecting group, and when in the resulting compound R4 is the group -R * 4 with the meaning given above, then the compound is hydrolyzed and / or when the obtained compound R @ is a protecting group, this group is cleaved, and the compound of formula I obtained is optionally transformed into pharmacologically Acceptable salt. Reactions of the compound of formula VII with the compound of formula IX are carried out at elevated temperature, preferably at a temperature of 20-150 ° C, optionally in a closed vessel. The compound of formula 9 can be used in the form of a hydrate or an acid addition salt, e.g. with hydrochloric acid. The reactions are preferably carried out in the presence of a base as the acid-binding agent. The bases are, for example, sodium bicarbonate, sodium or potassium carbonate, triethylamine, piperidine or picoline. Usually both reaction components are used in stoichiometric amounts, but it is also possible to use an excess of the compound of formula 9 which then also acts as an acid binding agent. These reactions are carried out in a solvent environment which is selected according to the properties of the starting products. Examples of suitable solvents are aliphatic alcohols such as ethanol and propanol, aromatic hydrocarbons such as benzene or toluene, halogenated alcohols such as dichloromethane and chloroform, ethers such as tetrahydrofuran, dioxane and diphenyl ether as well as acetonitrile, dimethyl sulfoxide, dimethylformamide and water. These solvents may be used alone or in mixtures. The obtained compounds are isolated and optionally purified by known methods. If in the obtained product R4 represents the group -R'4 as defined above, then these groups are hydrolyzed with water. Typically, the hydrolysis process is accelerated by adding an acid or a base which is catalytic. For this purpose, inorganic or organic acids are used, for example, hydrochloric, hydrobromic, sulfuric, phosphoric, acetic, C5 trifluoroacetic, formic or toluenesulfon-120 (155) acids, and alkali or earth metal hydroxides are used as bases. alkali metals, for example sodium or potassium hydroxide and also sodium acetate. These reactions are carried out by heating the hydrolyzed compound with the addition of acid or alkali and water. Usually the solvent is water, but if necessary, the addition of a solvent, e.g. ethanol, dioxane, dimethyl ether, ethylene glycol, benzene or acetic acid.The hydrolysis is carried out at 0 ° -150 ° C, preferably 30-100 ° C. If the product according to the invention contains the F group "Amino protecting group, then these protecting groups are cleaved, preferably by solvolysis or dehydrolysis. By solvolysis cleavable protecting groups, including There are also hydrolysis groups, e.g. formyl, acetyl, trifluoroacetyl, benzyloxycarbonyl, tert-butoxycarbonyl, p-methoxybenzyloxycarbonyl, vinyloxycarbonyl, ethoxycarbonyl-toluenesulfonyl, p-toluenesulfonyl , o-nitrophenylsulfenyl, trimethylsilyl, triphenylmethyl, tetrahydropyranyl and diphenylphosphinyl. The solvolysis process is carried out in a solvent environment, optionally in the presence of acids or bases, e.g. as given above in the discussion of R'4 hydrolysis. usually water is used, but a solvent may also be used, for example ethanol, dioxane, dimethyl ether, ethylene glycol, benzene or acetic acid. These reactions are generally carried out at 0 ° -150 ° C, preferably 30-100 ° C. Protecting group R # may also be a group that can be cleaved by reduction by hydrogenolysis. Such groups are, for example, arylsulfonyl groups, such as p-toluenesulfonyl, methyl groups substituted with a phenyl or benzyloxy group, such as benzyl, triphenylmethyl, benzyloxymethyl, or arylmethoxycarbonyl groups such as benzyl or oxycarbonyl groups. p-methoxybenzyloxycarbonyl. Such groups, when in the obtained compound * R x is an ethyl radical, it is possible to split off a hydrogenolysis path, the conditions of which are adapted to the properties of the group R3. Usually, the process is carried out in such a way that the obtained compound of formula I, in which the amino group is protected, is subjected to the action of hydrogen in an inert solvent medium and in the presence of a catalyst such as, for example, platinum, palladium or Raney nickel, or this compound, reacts with metallic sodium in liquid ammonia. It is also possible to use reactions with a metal such as zinc in an acetic acid or alcohol such as methanol. Catalytic hydrogenolysis is carried out at room temperature or elevated to 60 ° C. Solvents used are, for example, ethylene glycol * dioxane, dimethylformamide, ethanol, or acetic acid. If the protecting group is a benzyl, trimethylphenyl or p-toluenesulfonyl group, this group can be cleaved with sodium metal in liquid ammonia, typically at a temperature of - 50 ° C to -20 ° C. The starting compounds of Formula 7 are new compounds, but they are produced by known methods. An example of such a process is presented in the diagram given in the figure. In the formulas in this scheme, X and Y have the meanings given above, and Et is the ethyl radical. The compound of formula 10 is amined in a known manner, and the resulting compound of formula 11 is converted by a known condensation into a compound of formula 12, which is then cyclized by heating at 140-260 ° C. in a high-boiling solvent. such as diphenyl ether, diphenyl, o-dichlorobenzene, diphenylene oxide, dibutyl phthalate or a mixture of these solvents. The cyclization can be carried out in the presence of an agent used in such reactions, for example polyphosphoric acid, lower alkyl polyphosphate, concentrated sulfuric acid, phosphoryl chloride or phosphorus pentoxide. The resulting compound of formula 13 is ethylated by known methods and then in the resulting compound of the nitro group is reduced in a known manner to form the compound of formula 15. This compound is diazotized to form the compound of formula 16 in which A is a halogen-containing anion. By heating the compound of formula 16, preferably in the presence of cuprous chloride, the desired product of formula 7 is prepared. The compounds of the invention are isolated and purified by conventional methods. The compounds of formula I are obtained in the free or salt form depending on the nature of the starting products and the reaction conditions. Compounds in the free state can be converted into salts by the action of pharmacologically compatible acids or bases. Various inorganic or organic acids can be used for this purpose, e.g. hydrochloric, acetic, lactic, succinic, lactobionic, oxalic and methanesulfonic acids. As mentioned above and further demonstrated in the tests, the new compounds according to the invention have a very high good antimicrobial properties with low toxicity, so they can be used preventively and in the treatment of bacterial infections in warm-blooded animals as well as in humans. The dose of these compounds depends on the age, weight and condition of the patient, the method of drug administration, etc. The daily dose for adults is 0.1-7 g, preferably 0.2-5 g, of the compound of formula I or a salt thereof. in the form of preparations also containing solid or liquid pharmacologically acceptable additives which do not react with the compounds of formula 1. Examples of such additives are: water, gelatin, lactose, starch, cellulose (preferably microcrystalline), carboxy-120 JS5 S methylcellulose , methylcellulose-, sorbitol, talcum, magnesium stearate, vegetable oils, benzyl alcohol, resin, propylene glycol, polyalkylene glycols and methyl paraben. The preparations may be in the form of powder, grains, tablets, ointments, suppositories, creams, capsules, etc. They may be extractable and / or contain preservatives, stabilizing and wetting agents. They may also contain other biologically active substances. Tests which compare the properties of the compounds according to the invention with those of the known compounds and the compound of formula 17, which is also a derivative of 1,8-naphthyridine, are described below. The method of preparation of this compound has not been published so far, so the method of its preparation is given below. To a mixture of 12 ml of 3'i0% formalin and 18 ml of formic acid 6.0 g of l-ethyl-5-acid are added. fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridinecarboxylic-3, and stirring kept the mixture at 120-125 ° C. for 4 hours. The mixture is then evaporated to dryness under reduced pressure, the residue is basified to pH S with a 7% aqueous solution of sodium hydrogen carbonate and extracted with chloroform. The residue is dried, the solvent is evaporated and the residue is recrystallized from a mixture of dichloromethane and ethanol to give 5 .0 g of 1-ethyl-1-fluoro-1,4-dihydro-7- (4-methyl-1-piperazinyl) -4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid. with a melting point of 228 ° -23 ° C. Test 1. The method given in Chemotherapy, 22 (6), pp. 1126 '(1974), determines the minimum concentration of the compounds produced according to the invention and the compounds known in vitro against 15 20 30 19 different strains of bacteria. The values of this minimum MIC concentration are given in Table 1.1 in ng / ml. In this table, as well as in the following tables, the tested compounds covered by the general formula 1 are denoted with numerical symbols, and the compounds known - with letter symbols. The meaning of these symbols is as follows: compound 1 - compound of formula l1, compound 1 '- compound of formula 1', compound 2 - compound of formula l2, compound 3 - monohydrochloride of formula l3, compound 4 - compound of formula l4, compound A - a compound of formula IIa, known from U.S. Patent No. US Am. No. 4,017,622, compound B - compound of formula 17, discussed above, compound C - compound of formula 6, known from Japanese Laid-open Patent No. 65887/78, compound D - compound of formula 5, known from Belgian U.S. Patent No. 863,429, compound E - 1-ethyl-1,4-dihydro-7-methyl-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid (U.S. Patent No. 3,149,104) , compound F - 8-ethyl-5,8-dihydro-5-keto-2- (1-piperazinyl) -pyrido [2,3-d] pyrimidine-carboxylic acid-6 (US Patent No. No. 3,8S7,557), compound G - a- (5-indanyloxycarbonyl) -benzylpenicillin sodium salt (Carindacillin) (U.S. Patent No. 3,557,090), compound H - D-cc-aminobenzylpenicillin (am ¬ picillin) (U.S. Patent No. 2,985,648), Compound J - 7- (Da-aminophenylacetamino) -desacetoxydephalosporanic acid (Cephalexin) (U.S. Patent No. 3,507,861) Table 1 Activity against in vitro bacteria Bacteria 1 Gram-positive bacteria Staphylocoecus aureus 209 P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes 021 Gram-negative bacteria Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia ^ coli P-5101 Tested compounds 1 2 0.78 0.78 12.5 12.5 1.56 0.2 0.1 1 '3 0.78 0.78 12.5 12.5 1.56 0.2 0.1 2 4 1.56 3.13 25 12.5 1.56 0.1 0.05 3 5 3.13 6.25 25 12.5 6.25 0.78 0.39 | 4 6 3.13 6.25 12.5 6.25 6.25 0.2 0.1 120 155 9 10 table 1 cont. BacteriB 1 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a | shigella flexneri 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Gram-positive bacteria Staphylococcus aureus 209 JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptotococcus faeealis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes C-21 Gram-negative bacteria Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexneri 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloaces P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima J Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 | | Tested compounds 1 1 2 0.2 | 0.1 | 0.1 | 0.2 0.39 0.2 0.2 0.39 0.78 0.39 0.2 0.39 A 25 50 100 50 50 5.25 3.13 6.25 6.25 1.56 6, 25 12.5 12.5 6.25 25 25 12.5 6.25 25 r! 3 | 0.2 0.1 | 0.1 0.2 | 0.39 0.2 0.2 0.39 0.78 0r39 0.2 0.39 B 1.56 1.56 12.5 6.25 1.56 0.39 0.2 0.39 0.2 OJ 0.39 0.78 0.39 0.39 | 1.56 3.13 1.56 0.78 1.56 | 2! 4 i | 0.1 | 0.05 | 0.05 | 0.1 | 0.2 0.1 0.1 0.2 0.39 0.2 0.1 0.2 C 0.78 1.56 6.25 6.25 1.56 0.39 0.2 .... 0.2 0.2 0.2 µm 0.39 0.2 | 0.78 | 0.2 3.13 3.13 0.78 0.39 0.39 3 1 5 0.39 0.39 0.39 0.78 1.56 1.56 0.78 6.25 6.25 1, 56 1.56 3.13 D 0.39 0.78 3.13 - 0.78 0.1 0.05 0.1 0.05 0.05 0.1 0.2 0.2 0.1 0, 39 | 0.78 | 0.1 0.1 0.2 4 6 1 0 tl 0.2 1 ° '2 0.2 0.2 0.39 | 0.2 | 1.56 1 1.56 | 0.78 | 0.2 0.78 E | 100 1 50 | 200 | 200 | 200 12.5 3.13 | - 3.13 3.13 | 6.25 - | 12.5 6.25 200 200 6.25 6.25–120155 12 Table la Bacteria 1 1 Gram-positive bacteria Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 1 Streptococcus pyogenes 65A Corynabacterium pyogenes C-2i Gram-negative bacteria Escherichia coli NJKJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexneri 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. .13 Enteroibacter cloacas P-2fa4Q Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 | | Test compounds F 1 2 | 12.5 25 200 200 25 1.56 1.56 1.56 1.56 1.56 3.13 1.56 6.25 1.56 12.5 25 | 3.13 3.13 1 3.13 | G 3 | 0.39 | 0.78 | 50 0.2 ¦ 3.13 6.25 6.25 50 0.78 0.78 12.5 0.25 200 3.13 6.25 | 50 3.13 | 0.78 0.78 | H 1 '4 | 0.05 1 o, i 1.56 0.025 1.56 6.25 6.25 200 0.39 0.2 3.13 6.25 100 V 200 200 200 ~ | 25 1 100 3.13 | J I 5 1 1.56 1 1.56 1 200 | 0.78 | | 1.56 | 12.5. 12.5 | 200 1v 6.25 | 3.13 | . 12.5 [200 | 6.25 | 200 | 200 | 200 | 200 | 200 | 12.5 | The results given in Table 1, 1a show that the compounds prepared by the method according to the invention, and in particular the compounds of the formulas I1. 1 'and 12 are highly effective against gram-positive and gram-negative bacteria, including Pse-udomonas aeruginosa. The known compound of formula 2a is much less active against gram-positive and gram-negative bacteria than the compounds according to the invention. Trial 2. In vivo therapeutic efficacy. The compounds of the invention and the known compounds were dissolved in deionized water or suspended in 0.2% aqueous carbpxymethylcellulose and administered orally to mice infected with the test microorganisms, indicating the dose ED50. The studies were carried out with male mice (ddV) weighing approximately 20 g. The test compounds were administered twice, namely 5 minutes and 6 hours after infection. It was infected as follows: 50 55 60 95 1. Stephylococcus aureus No. 50774. It was forbidden to suspend the bacteria in saline intravenously using 5-10 LD50, that is, approximately 5-108 bacterial cells for each mouse. Observations were made during 14 days. 2. Escherichia coli P-5101, Banned intraperitoneal suspension of bacteria in soybean extract with 4% mucin, using 5.1.0 LD50, which is approximately 9,106 bacterial cells per mouse. Observations were carried out for 7 days. 3. Pseudomonas aeruginosa No. 12. The intraperitoneal suspension of bacteria in soybean extract with 4% of mucin was forbidden using 50-100 LD50, that is, about 5-103 bacterial cells per mouse. Observations were carried out within 7 days. The tests are given in Table 2. These are ED50 values in mg / kg, calculated by the Behrons-Kaerber method (Arch. Exp. Pat. Pham. 162, p. 480, 1931). The values in the table marked with the symbol x are expressed as free carboxylic acid, 13 Table 2 In vivo efficacy in systemic infection in mice 12K1S5 14 Pseudomonas aeruginosa than Test Compound 1 X Compound 1 Compound 1 'Compound 2 Compound 3 Compound 4 Ethyl ester Compound 1 Compound A Compound B Compound C Compound D Compound E Compound F Compound G Compound H Compound J Staphylococcus aureus bacteria No. 50774 2 10 10 * 33.4 about 90 * about 100 about 20 1Q0 4.8 about 100 21.9 800 215 10-40 2.2 12.1 Escherichia coli P-5101 3 1.3 1.8 * 1.3 6.5 * 4.8 - - 1.2 approx 15 4.7 29.2 21.2 100 43.5 22.6 Pseudo-monas aeruginosa No. 12 4 9.0 9.0 * 2.4 58.6 * 18.5 21.0 200 10.6 100 15.5 200 99.5 201.6 400 The results given in Table 2 allow the following conclusions to be drawn: 1. Compounds of the formulas I1 and I 'show a strong therapeutic effect against systemic infections with gram-positive and gram-negative bacteria. 2. The therapeutic effect of the compound of formula I2 in infections with Gram-positive bacteria is weaker than that of the compound of formula I1 and 1 ', but in the case of Gram-negative bacteria the compound of formula II has a stronger bactericidal effect, therefore this compound is suitable particularly for combating systemic infestations with the bacteria Pseudomonas aeruginosa. 3. Compounds of the formulas I1, 1 'and I2 produced according to the invention show, in systemic infections with Gram-negative bacteria, especially Pseudomonas aeruginosa, a stronger activity than compounds A, C, E and F known as antibacterial agents and G compounds. , H and J, both known antibiotics. 4. Compounds of formulas I1 and I 'are much more effective in vivo against Gram-positive bacteria than the known compound D, and compounds of formulas I1, 1' and I2 are much more effective in vivo against Gram-negative bacteria, including 15 20 25 30 35 49 45 50 55 60 against bacteria known compound D. 5. The ethyl ester of the compound of formula II, produced by the process of the invention, being an intermediate in the preparation of compounds of formula II and 1 ', works Also potent in vivo against Gram-positive and Gram-negative bacteria. Trial 3. Therapeutic efficacy in vivo. Compounds 1 and 2 and the known compound D were also tested to determine their efficacy against escalating kidney infections in mice bacterium Pseudomonas aeruginosa No. 12. Female mice (ddY-S) weighing 22-30 g were anesthetized with an intravenous dose of pentabarbital sodium 50 mg / kg, after which the urinary bladder was exposed by a small incision in the abdomen and using a 0.25 ml syringe with a 0.25 mm needle 0.1 ml of a 1: 10,000 solution of Pseudomonas aeruginosa No. 12, prepared for 20 hours in a soybean extract, was prohibited. The mice were not fed water for the day 1 before the infection, and on the second day after the infection, and from on the day of the infection, they were administered the test compounds twice a day during 3 days. On the fifth day after infection, the kidneys were excised transversely and overnight the bacteria were cultured at 37 ° C. on King A agar. If no further bacteria were found, the compound was considered to protect against kidney infection. The results of the tests are given in Table 3 Table 3 In vivo efficacy against mouse kidney infection with Pseudomonas aeruginosa No. 12 Test compound Compound 1 Compound 2 Compound D Administration Oral Oral Oral ED50 mg / kg 2.4 0.56 16.1 Results given in Table 3 shows that the effectiveness of the compounds according to the invention, namely compounds 1 and 2, in the case of increasing kidney infection with Pseudomonas aeruginosa bacteria No. 12, is significantly higher than that of the known compound D. Test 4. Acute toxicity. Solutions containing the individual compounds according to the invention or known compounds were orally administered at various concentrations to groups of 4-8 male mice (ddY) in doses of 0.1 ml per 10 g of body weight and determined after 7 days. ¬number of mice dead by calculating LD50 in mg / kg by the Behrens-Kaerber method. The results are given in Table 4, where the values marked with x represent values expressed as free carboxylic acid. 120 155 15 Table 4 Acute toxicity in mice 16 Table 5 Plasma content in \ igfm \ 1 Test compound 1 1 Compound 1 Compound 1 'Compound 2 Compound 3 Compound 4 Compound B Compound C Compound D Compound E Compound F Compound G Compound H Compound J LDRn mg / kg 1 2 over 4,000 over 4,000 * over 4,000 ^ - over 2,000 * over 2 000 210 more than 2,000 more than 2,000 1 516 more than 5,000 more than 4,000 more than 5,000 3,000 | The results given in Table 4 show that the toxicity of the compounds according to the invention is negligible, and the compound B, produced by introducing a methyl radical at the 4-position of the piperazinyl group of compound 1, produced by the method according to the invention, is indeed effective. the same or even greater than the compounds of the invention (see Tables 1, 1a and 2), but has a very high toxicity. Test 5. Subacute toxicity. Compound 1 was administered orally to 6 female mice (strain JCL-LCR) with an average body weight of 20 g, at a dose of 2 g / kg over 14 days. During this period, each of the mice was washed and, after 15 days had elapsed, hematologically examined, and after examination, the organs were necropsied, the organs were vashed and examined for possible tissue disease. Mice treated with Compound 1 showed no disturbances. weight gain or any symptom of medical conditions when compared with the control group mice that were not treated with this compound. This indicates that the compound can be administered without fear of damaging effects. Trial 6. Concentration in plasma. Two male Beagle dogs weighing 12 kg each were administered orally a capsule containing each of the compounds 1 and 2 at doses of 25 mg / kg with 200 ml of milk and after 0.5, 1, 2, 3, 6, Blood samples were taken for 8 and 10 hours by venipuncture and the blood was centrifuged to separate the plasma. The concentration of test compounds in the plasma was determined by the cylinder-plate thin-layer method, using Escherichia coli Kp as an indicator microorganism. The results are given in Table 5 in ng / ml. The symbol nd means presence not detected. 15 20 30 35 40 45 50 55 60 «Test compound Compound 'l Compound 2 Hours after test compound administration 0.5 0.6 n / a l 2.4 n / a 2 5.5 1.5 3 5.9 2.8 6 4.2 5.5 and 3.7 5.2 10 2.4 4.4 The results given in Table 5 give the following conclusions: Compounds 1 and 2 according to the invention are well absorbed by the body when administered orally and their high plasma concentration persists for a fairly long period of time. In particular, the plasma concentration of compound 1 within 1-10 hours after dosing is above the lowest MIC concentration at which it is effective against most bacteria (see Table 1, la). The plasma concentration of compound 2 is also high. Feel free for a period longer than 2 or even 10 hours after its administration. For example, the plasma concentration of Compound 1, 5.9 µg / ml, is about 8 times the lowest concentration at which this compound is effective against Pseudomonas aeruginosa No. 1. and Sphatifloccus aureus No. 50774, and about 60 times greater for Escherichia coli P-5101. The results given in Table 5 show that the compounds I1 2; have a high plasma concentration and even at low doses are effective in combating systemic infestations with various bacteria. Trial 7. Urinary excretion. urine using the method given in trial 6. The test results are given in Table 6. Table 6 Tested for urinary excretion Test compound Compound 1 Compound 2 Concentration of compound in urine [mg / mL 606 326 i. .i 'amount and compound excreted * / o 40.7 29.4 The data in Table 6 allow the following conclusions to be drawn: I.' Compounds-1 and 2 are excreted fairly well from urination and within 24 hours of oral administration It is excreted in the urine at about 30-40 times the concentration of compound 120 155 17 2. The concentration of compounds 1 and 2 is about 13-6000 times higher than the lowest concentration at which these compounds are effective against various bacteria (0.1-25 -fig / ml according to table 1,1a). 3. Compounds 1 and 2 are highly effective even at low doses against urinary tract infections with various bacteria. As shown in Tables 1-6, the compounds of the invention, especially the compounds of the formulas I1 1 'and I2, have strong The curative effect of artificially induced Gram-positive and Gram-negative bacterial infections and after oral administration is maintained at high concentrations in the plasma and in the urinary tract over a long period of time. In addition, their toxicity is low, so they can be used, even in small doses, to combat urinary tract infections and systemic infections caused by various bacteria. In contrast, the known compounds A and C have antibacterial activity in vitro and others. In vivo, against gram-positive and gram-negative bacteria, much worse, as shown in Tables 1, 1a and 2. The known compound D, in the case of combating the increasing kidney infection with the bacteria Pseudomonas aeruginosa, has a therapeutic effect significantly worse than the compounds with formulas I1, 1 'and I2. Compounds E and F, known synthetic antibacterial agents, and compounds G, H and J, known antibiotics, have an in vivo curative effect against infections with gram-negative bacteria, especially bacteria Pseudomonas aeruginosa, significantly inferior to the compounds of the formulas I1, 1 'and I2 produced according to the invention (see Table 2). The method of preparation of the compounds of formula I is illustrated below. EXAMPLE I. Preparation of the compound of formula II. To a mixture of 7.96 g of anhydrous piperazine and 200 ml of acetonitrile, heated to 70 ° C., a hot solution of 5.0 g of 7-chloro-1-ethyl acid is added with stirring. -6-fluoro-1,4-dihydrogen-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid in 200 Tab. 13 ml of acetonitrile and stirred at 70 ° C for 1 hour. Then the acetonitrile is distilled off, 150 ml of 3% of aqueous acetic acid solution is added to the residue, filtered and the filtrate is evaporated to dryness in vacuo. The residue is mixed with 10 ml of water and 10 ml of 2SO am ammonium hydroxide, and the mixture is heated in for a few minutes, then it is cooled in an ice bath, the precipitate is filtered off, washed with water and recrystallized from ethanol and chloroform. 5.4 g of 1-ethyl-6-yluoro-54-dihydro-4-keto-7-acid are obtained. - (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid melting point 220-224 ° C. 7-chloro-1-ethyl-6-fluoro-1-acid used in this example is used as a starting material. The 4-dihydro-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid of formula 18 is prepared as follows: a mixture of 3.25 g of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydrogen acid. 7-hydroxy-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid and 30 ml of phosphoryl chloride are boiled under reflux for 5 minutes, then excess chlorine is distilled off. of phosphoryl, 30 g of ice water are added with stirring, and the mixture is left to stir overnight at room temperature. The resulting precipitate is filtered off, washed with water and recrystallized from acetonitrile to give 3.2 g of 7-chloro-1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydrogen-4-keto-1,8-naphthyridine carboxylic acid. -3 of the formula 26, melting at 265-267 ° C. Example II. Preparation of the ethyl ester of the compound of formula 11 Solution of 1.0 g of ethyl ester of 1-ethyl-7-eitanisulfonyl-6-ifluoro-1,4-dihydro-4-keto -1,8-naphthyridine-3 and 0, 6 g of anhydrous piperazine in 60 ml of acetonitrile are boiled under reflux for 1 hour, then evaporated to dryness under reduced pressure, and the residue is recrystallized from ethyl acetate. 0.63 g of ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-oxo-7- (1-piperazinyl) -1-8-naphthyridine-3-carboxylic acid, m.p. 150-151 ° C. face 7 10 15 23 25 30 35 40 49 Example number III IV V VI VII VIII IX X Obtained compound compound 1 hydrochloride compound 1 methanesulfonate compound 1 acetate compound 1 compound 2 compound 2 methanesulfonate hydrochloride 2 compound 2 hydrochloride 4 XFFFFFE € 1 Cl Rl - C2H5 -C2H5 -C2H5 -CH = CH2 -CH = CH2 "C2H5" C2H5 -CH = CH2 Name of the acid HCL CH3SO3H CHgCOOH - HCL CH3SO3H HCL - Melting point of the product above 300 ° C above 30 ° C (decomposition) 228-229 ° C 256-260CC (distribution) | 290 ° C (decomposition) 291-293 ° C 1 (decomposition) above 300 ° C 272-274 ° C19 120355 Table 8 20 1 Number | Example XI XII Obtained compound propyl ester of compound 1 butyl ester of compound 1 Ri -C2H5 "OjHg ^ ¦ ^^ 2 ^" 2 3 -CH2 (CH2) 2CH3 'Melting point of the product 133-135 ° C 119-120 ° C. Examples III— X. In a manner analogous to that described in Example I, the compounds of formula I are prepared, in which R2 is a hydrogen atom, and X and R2 have the meanings given in Table 7. This table also lists most of the compounds of the acid which forms a salt with the obtained compound and temperature of the product obtained. Examples XI and XII. Compounds of formula I are prepared in a manner analogous to that described in Example II, in which X represents a fluorine atom, and R1 and R2 have the meaning given in Table 8. Patent claim L Method for the preparation of new 1,8-naphthyridine derivatives of general Formula 1, in which X is halogen, Rj is ethyl or vinyl and R2 is hydrogen or a lower alkyl radical, or fanmologically unacceptable salts of these compounds, characterized in that the compound of formula 7 in which Y is a halogen atom , lower alkoxy, alkylsulfinyl, alkylsulfonyl or alkylsulfonyloxy, or arylsulfonyloxy, R2 and X are as defined above, and R4 is carboxyl or lower alkoxycarbonyl, is reacted with a compound of formula 9 wherein represents a hydrogen atom, and in the case where R4 is an alkoxycarbonyl group, the obtained product is optionally subjected to hydrolysis, and then optionally to a in a pharmacologically acceptable salt. • ¦ - ¦'¦'¦¦¦ 2. The method for the preparation of new 1,8-naphthyridine derivatives of the general formula I, where X is a halogen atom, Rx is an ethyl or vinyl radical and R2 is a hydrogen atom or lower an alkyl radical or pharmacologically acceptable salts of these compounds, characterized in that Rx and X are as defined above, Y is halogen, lower alkoxy, alkylthio, alkylsulfinyl, alkylsulfonyl or alkylsulfonyloxy groups or arylsulfonyloxy and R4 is cyano, carbamoyl, amidine or a group of formula 8 where Alk is a lower alkyl radical, is reacted with a compound of formula 9 where R3 is hydrogen or a protecting group , such as an acyl group, an o-nitrophenylsulfenyl group, a lower trialkylsilyl group, a tetrahydropyranyl group, a diphenylsulfinyl group, an arylsulfonyl group, or a methyl substituted phenyl group, or benzyloxy, whereby when R3 in formula 9 is a protecting group, then R4 in formula 7 may also be a carboxy group or a lower alkoxycarbonyl group, then if R4 in the resulting compound is not a carboxyl group or possibly other than an alkoxycarbonyl group, then this compound is subject to hydrolysis and / or when the obtained compound R3 is a protecting group, this group is cleaved off, and the resulting compound of formula I is then optionally converted to a pharmacologically acceptable salt ? C00H HN ^ ^ "^ CH ~ Qi2 Cl \, ^ \ rX.C00H HN, N HN N ^ AN and • CH = CH2 w ** 14 120 155. -C00H HN N ^ N ^ N- ^ CH2SO3H C2HS Formula VR, - N N- ^ N; '- N 0 rAvCOOR3 N ^ R, O f Formula 2 XOOH HN N- ^ N ^ N ^ V __ / i C2H5 Formula 2a G ^ NOA ^ C00R3 RI ii ii 3r M Formula 3 -COOH s R , Formula k Cl., -Xr HN N ^ O nAn ^ COOH HN \ I Formula 6 cr. NH OAlk Formula 8 C, H 2nS O £ QOH N ^ C2H5 Formula 5 o yANXNJ Ri Formula? Formula 9 R3-I ^ J cyc. ^ 1 Y 'N ii xi Wzcr 10 O amine. 02N Y ^ N ^ NH2 Formula 11 condensation f OM. ^ A. COOEl ..., 02N 2 y' ;; 7 cyclization 2 IH '/ Formula 13 ^ COOEt NXNJ COOEt H Scheme cont. Wzor -: = 120155 Scheme cont. Ethylation COOEt H2 ^ -Jgduction ^ T | .YN ^ N Formula ik COOEt Et Formula 15 'diazotization XO li YAN ^ Formula7a COOEt I Et AeN, ® ONN Et Scheme COOEt Formula 16 CH, —NN * \ / Formula 17 o nAkjJ C2H5 O V1 "Cl '" nX COOH NIC, H 2nS Formula 18 LZGraf. Zd No. 2 - 419.83 90 copies A-4 Price PLN 100 PL