PL120154B1 - Process for preparing ovel derivatives of 1,8-naphtiridine - Google Patents

Process for preparing ovel derivatives of 1,8-naphtiridine Download PDF

Info

Publication number
PL120154B1
PL120154B1 PL1979226094A PL22609479A PL120154B1 PL 120154 B1 PL120154 B1 PL 120154B1 PL 1979226094 A PL1979226094 A PL 1979226094A PL 22609479 A PL22609479 A PL 22609479A PL 120154 B1 PL120154 B1 PL 120154B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
compound
formula
compounds
acid
group
Prior art date
Application number
PL1979226094A
Other languages
Polish (pl)
Original Assignee
Dainippon Pharmaceutical Co Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Dainippon Pharmaceutical Co Ltd filed Critical Dainippon Pharmaceutical Co Ltd
Publication of PL120154B1 publication Critical patent/PL120154B1/en

Links

Classifications

    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y02TECHNOLOGIES OR APPLICATIONS FOR MITIGATION OR ADAPTATION AGAINST CLIMATE CHANGE
    • Y02PCLIMATE CHANGE MITIGATION TECHNOLOGIES IN THE PRODUCTION OR PROCESSING OF GOODS
    • Y02P20/00Technologies relating to chemical industry
    • Y02P20/50Improvements relating to the production of bulk chemicals
    • Y02P20/55Design of synthesis routes, e.g. reducing the use of auxiliary or protecting groups

Landscapes

  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwa¬ rzania nowych pochodnych 1,8-naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca, zwlaszcza fluoru, a R oznacza atom wodoru lub nizszy rodnik alkalowy, jak równiez farmakologicznie dopuszczalnych soli tych zwiaz¬ ków.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wyna¬ lazku dzialaja silnie bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w tym równiez na bakterie Pseudomonas aeruginosa.Stosowane w opisie i w zastrzezeniach okres¬ lenie „nizsze" w odniesieniu do rodników alki¬ lowych i grup zawierajacych rodniki alkilowe oznacza rodniki o 1—6 atomach wegla.Zwiazki o wzorze 1 tworza sole z kwasami i z zasadami. Jako kwasy mozna stosowac rózne kwasy nieorganiczne lub organiczne, np. takie jak kwas solny, octowy, mlekowy, bursztynowy, 20 laktobionowy i metanosulfonowy, a jako zasady stosuje sie równiez zasady nieorganiczne lub organiczne, dajace sole z grupa karboksylowa w zwiazkach o wzorze 1. Przykladami takich za¬ sad sa wodorotlenki i weglany takich metali jak 25 sód i potas. Szczególnie korzystne wlasciwosci maja sole zwiazków o wzorze 1 z kwasem sol¬ nym lub metanosulfonowym.W pewnych warunkach zwiazki o wzorze 1 wystepuja w postaci' wodzianów i wytwarzanie 30 takich wodzianów wchodzi równiez w zakres wy¬ nalazku.Przykladami zwiazków wytwarzanych sposo¬ bem wedlug wynalazku sa nastepujace zwiazki i ich farmakologicznie dopuszczalne sole: kwas l-etylo-6^fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l-pipera- zynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o wzo¬ rze U, ester etylowy kwasu o wzorze l1, jak rów¬ niez kwas l-etylo-6-chloro-l,4-dwuwodoro-4-keto- -7-/l-piperazynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowe- go-3 o wzorze 12.Ze zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku najcenniejsze wlasciwosci przeciwba- kteryjne ma wyzej podany kwas o wzorze U i jego sole. Jak wykazano w dalszej czesci opi¬ su, zwiazek ten jest wysoce skuteczny przeciw bakteriom in vitro i in vivo, a poniewaz^ rów¬ noczesnie ma znikoma toksycznosc, przeto moze byc stosowany przy zwalczaniu zakazen przewo¬ du moczowego przez bakterie Gram-dódatnie i Gram-ujemne, jak równiez do zwalczania za¬ kazen innych ukladów.Zwiazki o wzorze 1, w którym X ma wyzej podane znaczenia, a R oznacza nizszy rodnik alkilowy, równiez przejawiaja dosc silne dziala¬ nie przeciwbakteryjne in vivo, a poza tym sa uzyteczne jako produkty przejsciowe przy wy¬ twarzaniu innych zwiazków o wzorze 1.Budowe podobna do budowy zwiazków o wzo¬ rach li i 12 maja znane z opisu patentowego 120 1543 St. Zjedn. Am. nr 4 017 622 pochodne piperazyny o wzorze 2, w którym Rx oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, rodnik benzylowy lub grupe acetylowa, R2 oznacza atom wodoru, rodnik alkalowy o i^4~atomach- wegla-, • rodnik benzylowy lub rodnik winylowy, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1—6 atomach wegla. Jak widac z wzoru 2, zwiazki te nie maja podstawnika w pozycji 6 pierscienia naftyrydynowego. W opisanych nizej próbach wykazano, ze zwiazki wytwarzane sposobem we¬ dlug wynalazku dzialaja przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym równiez Pseudornonas aeruginosa, a takze przeciw bakteriom ¦• Gram-do- datnim, nieoczekiwanie znacznie skuteczniej niz T^w^KT^zwlazKrifAzorze 2.I Z wylozonego ropisu japonskiego nr 83 590/77, i którego streszczenie podano w wykazie wydawa- | «sfl*f! przez Derwent Fublications Ltd. (Der. No.OffiLfiS^fiSSl^^zriaaiiJsa pochodne 6-nitro-l,8-naftyry- dyny o wzorze 3, w którym grupa o wzorze -N(R)(R') oznacza grupe aminowa, podstawiona grupa anilinowa, grupe alkiloaminowa, cykloalki- loaminowa, dwualkiloaminoalkiloaminowa, hydro- ksyalkiloaminowa, dwualkiloaminowa, alkiloalli- loaminowa, alkilocykloalkiloaminowa, dwuhydro- ksyalkiloaminowa, pirblidynowa, piperydynowa, morfoldnowa i piperazynowa, a Rx i R2 oznaczaja nizsze rodniki alkilowe. W opisie tym wspomnia¬ no jednak tylko w tym, ze zwiazki te sa sku¬ teczne przeciw rzesistkowi i nie ma wzmianki o dzialaniu przeciwbakteryjnym.W . opublikowanym 10.03.1978 r. sprawozdaniu z 98-ego kongresu japonskiego towarzystwa far¬ maceutycznego jia str. 223 znajduje sie infor¬ macja p zwiazkach o wzorze 4, w którym Rx oznacza. rodnik etylowy lub odpowiadajacy mu rodnik, R2 oznacza atom wodoru, R3 i R3 ozna¬ czaja grupy przyciagajace elektrony i R4 ozna¬ cza grupe oddajaca elektrony. Wedlug tej infor¬ macji, zwiazki o wzorze 4, w którym R3 i R5 oznaczaja atomy chloru lub fluoru i R4 oznacza grupe piperazynowa, ewentualnie podstawiona, badano w celu ustalenia zaleznosci pomiedzy ich budowa i wlasciwosciami.Stwierdzono, ze zwiazki, w których R2 oznacza rodnik etylowy, R2 oznacza atom wodoru, R3 lub .R5 oznacza atom chloru lub fluoru, a R4 ozna¬ cza grupe piperazynowa, maja wlasciwosci prze- oiwbakteryjne silniejsze niz kwas l-etylo-1,4- -dwuwodoro-7-metylo-4-keto-l,8-naftyrydynokar- boksylowy-3.Z opisu patentowego St. Zjedn. Am. nr 4 14$ 719, odpowiadajacego belgijskiemu opisowi patento¬ wemu nr 863 429, znane sa pochodne chinoliny o wzorze 5, a z opublikowanego japonskiego opisu patentowego nr 65 887/78 (Derwent No. 52 436 A/29) znane sa pochodne chinoliny o wzo¬ rze 6. Wyniki prób podane nizej w tablicach 2 go i 3 swiadcza jednak o tym, ze zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku maja dziala¬ nie przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym tez przeciw bakteriom Pseudornonas aeruginosa, znacznie silniejsze niz zwiazki o wzorach 5—6. #5 0154 4 Zgodnie z wynalazkiem, zwiazki o wzorze 1, w którym X i R maja wyzej podane znaczenie, wytwarza sie przez etylowanie zwiazków o wzo¬ rze 7, w którym X ma wyzej podane znaczenie, •~5- ' Rg- -ozrra'czH**"Htcrm"""wTKtoru lub grupe zabezpiecza¬ jaca grupe, aminowa, a R4 oznacza, grupe karbo¬ ksylowa; nizsza grupe alkoksykarbonylowa lub grupe o wzorze -R^, w którym R'4 oznacza gru¬ pe cyjanowa, grupe karbamoilowa lub grupe 20 o wzorze 8, w którym Alk oznacza nizszy rod¬ nik alkilowy. W procesie etylowania stosuje sie znane srodki etylujace, takie jak halogenki ety¬ lowe, np. jodek etylowy albo estry etylowe, np. siarczan dwuetylowy, p-toluenosulfonian etylowy 15 lub fosforan trójetylowy.-Skladniki reakcji stosuje sie zwykle w ilos¬ ciach obliczonych stechiometrycznie i reakcje prowadzi w obojetnym rozpuszczalniku w tem¬ peraturze 25—150°C. Jezeli w zwiazku o wzorze 20 7 R3 stanowi grupe zabezpieczajaca, wówczas korzystnie stosuje sie nadmiar srodka etylujace- go. Jako rozpuszczalniki stosuje sie np. etanol, glikol metyloetylenowy, dwumetyloformamid, sulfotlenek dwumetylu i wode. Przebieg reakcji 25 mozna przyspieszyc dodajac srodek wiazacy kwas, np. zasade, taka jak weglan, wodorotlenek lub alkanolan metalu alkalicznego, wodorek sodowy, pirydyna, trójetyloamina lub wodorotlenek ben- zylotrójmetyloamoniowy. 30 Otrzymany produkt, w którym R4 oznacza gru¬ pe o wzorze -R'4, poddaje sie nastepnie hydroli¬ zie i/lub produkt, w którym R3 oznacza grupe zabezpieczajaca, poddaje sie reakcji odszczepia- nia tej grupy;- zabezpieczajacej. 35 Hydrolize grupy: R4 prowadzi sie za pomoca wody, przy czym w celu przyspieszenia reakcji stosuje sie dodatek katalizatora w postaci kwasu lub zasady. Mozna stosowac kwasy lub zasady nieorganiczne albo organiczne, np. kwasy takie 40 jak kwas solny, bromowodorowy, siarkowy, fos¬ forowy, octowy, trójfluorooctowy, mrówkowy i toluenosulfonowy i np. zasady takie jak' wodo¬ rotlenki metali alkalicznych lub metali ziem al¬ kalicznych, np. wodorotlenek sodowy lub baro- 45 wy, weglany metali alkalicznych, np. weglan so¬ dowy lub potasowy, a takze octan sodowy.Reakcje te prowadzi sie korzystnie ogrzewajac zwiazek poddawany hydrolizie w srodowisku rozpuszczalnika i z dodatkiem wody. Jako roz- 50 puszczalnik przewaznie stosuje sie wode, ale w zaleznosci od wlasciwosci zwiazku mozna sto¬ sowac rozpuszczalniki, takie jak etanol, dioksan, eter dwumetylowy glikolu etylenowego, benzen lub kwas octowy, zmieszane z woda. Reakcje prowadzi sie zwykle w temperaturze 0°—150°C, korzystnie 30—100°C.Grupe zabezpieczajaca R3 odszczepia sie ko¬ rzystnie droga solwolizy lub hydrogenolizy, w za¬ leznosci od charakteru tej grupy. Przykladami grup R3 dajacych sie odszczepiac droga solwoli¬ zy, w tym równiez hydrolizy, sa grupy takie jak grupa formylowa, acetylowa, trójfluoroacetylowa, benzyloksykarbonyIowa, in-rzed.(butotasykarbonyilo- wa, p-metoksybenzyloksykarbonylowa, winyloksy- karbonylowa, etoksykarbonylowa, |3-/p-toluenQ-120 134 sulfonyloAetoksykarbonylowa, " o-nitrofenylosulfe- nylowa, trójmetylosililowa, trójfenylometylowa, tetrah^dropiranylf wa i dwufenylosulfinylowa.Reakcje solwoLzy prowadzi sie w srodowisku rozpuszczalnika, ewentualnie w obecnosci kwasu lub zasady, np. takich jak podane wyzej przy omawianiu reakcji hydrolizy grupy R4. Jako roz¬ puszczalnik zwykle stosuje sie wode, ale mozna tez stosowac mieszanine wody z rozpuszczalnika¬ mi takimi jak etanol, dioksan, eter dwumetylowy glikolu etylenowego, benzen lub kwas octowy.Reakcje prowadzi sie w temperaturze 0°—150°C, korzystnie 30—100°C.Przykladami grup Rs dajacych sie odszczepiac droga redukcji sa grupy arylosulfonylowe, takie jak grupa p-toluenosulfonylowa, grupy metylowe podstawione -grupa benzylowa lub benzyloksylo- wa, takie jak grupa benzylowa, trójfenylomety¬ lowa lub benzyloksymetylowa, albo grupy arylo- metoksykarbonylowe, takie jak grupa benzylo- ksykarbonylowa lub p-metoksybenzyloksykarbo- nylbwa. ' """' Przy odszczepianiu grupy zabezpieczajacej K3 warunki procesu hydrogenolizy dostosowuje sie do rodzaju tej grupy. Zwykle produkt poddawa¬ ny reakcji traktuje sie wodorem w obecnosci katalizatora, takiego jak platyna, pallad, nikiel Raneya itp., w srodowisku obojetnego rozpusz¬ czalnika. Mozna tez stosowac redukcje za pomo¬ ca metalicznego sodu w cieklym amoniaku, albo za pomoca metalu takiego jak cynk w kwasic octowym lub w alkoholu, np. w metanolu.Katalityczna hydrogenolize prowadzi sie w tem¬ peraturze pokojowej lub podwyzszonej do 60°C.Jako rozpuszczalniki stosuje sie np. glikol etyle¬ nowy, dioksan, dwumetyloformamid, etanol lub kwas octowy. Jezeli grupa zabezpieczajaca jest grupa benzylowa, trójfenylometylowa lub p-to¬ luenosulfonylowa, to grupe taka mozna odszcze¬ piac za pomoca metalicznego sodu w cieklym amoniaku, zwykle w temperaturze —50°C do -20°C.Zwiazki Wyjsciowe o wzorze 7 sa zwiazkami nowymi. Przyklad ich wytwarzania przedstawia schemat podany na rysunku, przy czym we wzo¬ rach wystepujacych w tym schemacie Et ozna¬ cza rodnik etylowy i A— oznacza anion kwasu fluoroborowego HBF4.W pierwszym stadium procesu zwiazek o wzo¬ rze 12 poddaje sie w znany sposób reakcji z piperydydem estru jednoetylowego kwasu we¬ glowego i otrzymany zwiazek o wzorze 13 ami- nuje sie w pozycji 2 w znany sposób za pomoca amoniaku w etanolu, po czym acetyluje w tejze pozycji równiez w znany sposób, wytwarzajac zwiazek o wzorze 14. Grupe nitrowa w pozycji 5 tego zwiazku dwuazuje sie, redukuje sie i w otrzymanym zwiazku o wzorze 15 grupe aminowa w obecnosci kwasu fluoroborowego i ogrzewa otrzymany zwiazek o wzorze 16, otrzy¬ mujac zwiazek o wzorze 17. Ze zwiazku tego przez hydrolize za pomoca kwasu solnego w eta¬ nolu wytwarza sie zwiazek o wzorze 18, który kondensuje sie z 2-etoksyetylenodwukarboksyla- nem-1,1 dwuetylowym, wytwarzajac zwiazek 6 10 20 29 30 33 40 45 50 55 tt o wzorze 9, który poddaje sie cyklizacji przez ogrzewanie w temperaturze 140—260°C w roz¬ puszczalniku o odpowiedniej temperaturze wrze¬ nia, takim jak np. eter dwufenylowy, dwufenyl, ftalan, dwubutylowy, o-dwuchlorobenzen, tlenek dwufenylenu lub ich mieszaniny. Mozna tez sto¬ sowac dodatek znanych srodków przyspieszaja¬ cych cyklizacje, takich jak kwas polifosforowy, polifosforan nizszego alkilu, stezony kwas siar¬ kowy, chlorek fosforylu lub pieciotlenek fosforu.Jezeli stosuje sie dodatek kwasu polifosforowego, polifosforanu alkilowego lub pieciotlenku fosfo¬ ru, wówczas reakcje prowadzi sie w rozpuszczal¬ niku, takim jak benzen, dioksan lub dwumetylo¬ formamid, zas przy uzyciu kwasu siarkowego rozpuszczalnikiem jest zwykle bezwodnik kwasu octowego lub kwas octowy. Jezeli dodatek cy- klizujacy ma odpowiednie wlasciwosci, to moze on równiez stanowic rozpuszczalnik. Przy uzyciu srodka cyklizujacego reakcje prowadzi sie zwy¬ kle w temperaturze nizszej od wyzej podanej, korzystnie wynoszacej 100—160°C.Zwiazki wytwarzane sposobem • wedlug wyna- - lazku wyosobnia sie i oczyszcza znanymi meto¬ dami. W zaleznosci od rodzaju produktów wyjs¬ ciowych i warunków reakcji otrzymuje sie zwiazki o wzorze 1 w stanie wolnym lub w pos¬ taci soli, przy czym zwiazki w stanie wolnym mozna przeksztalcac w sole dzialajace farmako¬ logicznie dopuszczalnymi kwasami lub zasadami. 7\Io2na w tym celu stosowac rózne kwasy nie¬ organiczne lub organiczne, np. kwas solny, octo¬ wy, mlekowy, bursztynowy, laktobionowy, szcza¬ wiowy i metanosulfonowy.Jak podano wyzej i wykazano w próbach opi¬ sanych nizej, zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku maja bardzo dobre wlasci¬ wosci przy malej toksycznosci, totez moga byc stosowane zapobiegawczo i w leczeniu zakazen bakteryjnych u zwierzat cieplokrwistych, w tym tez u ludzi. Dawka tych zwiazków zalezy od wieku, masy ciala i stanu pacjenta, sposobu po¬ dawania leku itp. Dzienna dawka dla osób do¬ roslych wynosi 0,1—7 g, korzystnie 0,2—5 g zwiaz¬ ku o wzorze 1 lub jego soli. Zwiazki te stosuje sie w postaci preparatów zawierajacych równiez stalG lub - ciekle dodatki dopuszczalne farmako¬ logicznie, nie reagujace ze zwiazkami o wzorze 1. Przykladami takich dodatków sa: woda, zela¬ tyna, laktoza,* skrobia, celuloza (korzystnie mikro¬ krystaliczna), karboksymetyloceluloza, metyloce¬ luloza, sorbit, talk, stearynian magnezu, oleje roslinne, alkohol benzylowy, zywice, glikol pro¬ pylenowy, polialkilenoglikole i metylcparaben.Preparaty moga miec postac proszku, ziaren, tabletek, masci, czopków, kremów, kapsulek itp.Moga one byc wyjalowione i/lub zawierac sub¬ stancje konserwujace, stabilizujace i zwilzajace.Moga one takze zawierac inne substancje czyn¬ ne biologicznie.Ponizej opisano próby, w których porównywano wlasciwosci zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku z wlasciwosciami zwiazków znanych i zwiazki o wzorze 10, bedacego rcw- niez pochodna 1,8-naftyeydyny nie objeta wzo-120 154 rem 1. Poniewaz sposób wytwarzania tego zwiaz¬ ku nie byl dotychczas publikowany, przeto poni¬ zej zilustrowano ten sposób.Do mieszaniny 12 ml 37fl/o aldehydu mrówko¬ wego i 18 ml kwasu mrówkowego dodaje sie 6,0 g kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4- -,kato^7-/l-(piperaizytnylo/-'ll,8-naf'tyrydynokarboksy- lowego-3 i mieszajac utrzymuje sie w tempera¬ turze 120—125°C w ciagu 4 godzin. Nastepnie odparowuje sie mieszanine do sucha pod zmniej¬ szonym cisnieniem, pozostalosc alkalizuje r roztworem wodnym wodoroweglanu sodowego do wartosci pH 8 i ekstrahuje chloroformem. Wy¬ ciag suszy sie, odparowuje rozpuszczalnik i po¬ zostalosc przekrystalizowuje z mieszaniny dwu- chlorometanu z etanolem, otrzymujac 5,0 g kwa¬ su l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-7-/4-metylo-l- -piperazynylo/-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylo- wego o wzorze 10 i o temperaturze topnienia 228—230°C., Próba 1. Metoda podana w Chemotherapy, 22(6), str. 1128, (1974) oznaczono minimalne ste- *zenie zwiazków- wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku i zwiazków znanych in vitro przeciw¬ ko 19 róznym szczepom bakterii. Wartosci tego minimalnego stezenia MIC podano w tablicy J, la i Ib w u g/ml. W tablicy tej, jak i w tabli¬ cach dalszych, badane zwiazki objete ogólnym wzorem 1 sa oznaczone symbolami liczbowymi, a zwiazki znane — symbolami literowymi. Zna¬ czenie tych symboli jest nastepujace: zwiazek 1 — zwiazek o wzorze li, zwiazek 1' — zwiazek o wzorze 1', .zwiazek 2' — zwiazek o wzorze 12', zwiazek A — zwiazek o wzorze 2a, znany z opi¬ su patentowego St. Zjedn. Am. nr 4 017 622, zwiazek B — zwiazek o wzorze 10, zwiazek C — zwiazek o wzorze 6, znany z wy¬ lozonego japonskiego opisu patentowego nr 65887/78, zwiazek D — zwiazek o wzorze 5, znany z bel¬ gijskiego opisoi patentowego nr 863 4)29,, zwiazek E — kwas l-etylo-l,4-dwuwodoro-7-me- tylo-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylowy-3 (cpis patentowy St. Zjedn. Arn. nr 3 149 104), zwiazek F — kwas 8-etylo-5,3-dwuwodoro-5-ke- to-2-/l-piperazynylo/-pirydo[2,3-d]pirymidynokar- boksylowy-6 (opis patentowy St. Zjjedn. Am. nr 3 887 557), zwiazek G — sól sodowa a-/5-indenyloksykar- bonylo/-benzylopenicyliny (Carindacillin) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 557 090), zwiazek H — D-a-aminobenzylopenicylina (am¬ picylina) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 2 985 648), zwiazek J — kwas 7-/D-a-aminofenyloacetami- do/-dezoacetoksycefalosporanowy (Cephalexin) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 507 861).Wyniki podane w tablicy 1, la, Ib swiadcza o tym, ze zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku, a zwlaszcza zwiazki o wzorach li, 1' i 12' sa wysoce skuteczne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym, w tym rów¬ niez Pseudomonas aeruginosa.Znany zwiazek o wzorze 2a dziala przeciw ba¬ kteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym zna- S Tablica 1 Aktywnosc przeciw bakteriom in vitro 20 25 30 35 53 eo Bakterie 1 Bakterie Gram-dodatnie Staphylococcus aureus 209F JG-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis | P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes | c"21 Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NIHJ JG-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium | S-9 Salmonella enteriridis 1 No. 1291 Badane zwiazki | 1 2 0,78 0,78 12,5 12,5 1,56 0,2 0,1 0,2 0,1 0,1 Shigella flexneri 2a 1 0,2 Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 | Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa 1 Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 " | , Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morgenii Kono Proteus mirabilis P-2381 0,39 0,2 0,2 0,39 0,78 0,39 0,2 0,39 1' 3 0,78 0,78 12,5 12,5 1,56 0,2 0,1 0,2 0,1 0,1 0,2 0,39 0,2 0,2 . 0,39 0,78 0,39 0,2 0,39 2' 1 4 3,13 6,25 25 12,5 6,25 0,78 0,39 1 0,39 0,39 1 0,39 0,78 1,56 1,56 0,78 6,25 6,25 1,56 | 1,56 3,13 cznie slabiej niz zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku.' Próba 2. Skutecznosc leczenia in vivo. Zwiaz¬ ki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku i zwiazki znane rozpuszczono w zdejonizowanej wodzie lub sporzadzono z nich zawiesine w 0,2Vo roztworze wodnym karboksymetylocelulozy i po¬ dawano doustnie myszom zakazonym badanymi121154 Tablica la Bakterie 1 Bakterie Gram-dodatnie 1 Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptotocuccus faecalis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A | Corynebacterium pyogenes C-21 i Bakterie Gram-ujemne i Escherichia coli N1HJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-14Ca Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tauchijima 1 Pscudomonas aeruginosa No. 12 Serratia mercascens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Badane zwiazki 1 • A 1 2 ¦2"5 50 ¦ 100 50 50 6,25 3,13 6,25 6,25 1,56 6,25 12,5 12,5 6,25 25 25 12,5 6,25 25 • 1 B 1 3 | 1,56 1,56 12,5 6,25 1,56 0,39 0,2 0,39 0,2 0,1 0,39 0,78 0,39 0,39 1,56 3,13 1,56 0,78 1,56 1 C 1 4 0,78 1,56 6,25 6,25 1,56 0,39 0,2 0,2 0,2 0,2 0,39 0,2 0,78 0,2 3,13 3,13 0,78 0,39 0,39 D 1 5 0,39 0,78 3,13 1 — 0,78 0,1 0,05 0,1 0,05 0,05 0,1 0,2 0,2 0,1 0,39 1 1 0,78 0,2 0,1 0,2 E 1 6 100 1 50 200 200 200 r2,5 3,13 -- 3,13 3,13 6,25 — 12,5 6,25 200 200 6,25 6,25 — Tablica Ib Baktenc- 1 i Bakterie Gram-dodatnie Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 Badane zwiazki F 2 12,5 25 200 G 3 0,39 0,78 ¥ H 4 0,05 0,1 1,56 J 5 1,56 I 1,56 . 20011 120 154 12 tablica Ib c.d.Bakterie 1 1 Streptoeoccus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes C-21 Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 i Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serrabia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Badane zwiazki | • F 1 2 200 25 1,56 1,56 1,56 1,56 1,56 3,13 1,56 6,25 1,56 12,5 25 3,13 3,13 3,13 1 G 1 3 0,2 3,13 6,25 6,25 50 0,78 0,78 12,5 6,25 200 3,13 6,25 50 3,13 0,78 0,78 1 H 1 4 0,025 1 1,56 6,25 6,25 200 0,39 0,2 3,13 6,25 100 200 200 200 25 100 3,13 1 J 1 1 5 0,78 1,56 12,5 12,5 200 6,25 3,13 12,5 200 6,25 200 200 200 200 1 200 12,5 mikroorganizmami, oznaczajac wartosc dawki ** EDg0. Badania prowadzono z meskimi osobnika¬ mi myszy (ddY) o masie ciala okolo 20 g. Bada¬ ne zwiazki podawano dwukrotnie, mianowicie po uplywie 5 minut i 6 godzin po zakazeniu. Zaka¬ zono w nastepujacy sposób: 53 1. Stephylococcus aureus nr 50774. Zakazano dozylnie zawiesina bakterii w solance, stosujac 5—10 LDFQ, to jest okolo 5-108 komórek bakterii na kazda mysz. Obserwacje prowadzono w ciagu 14dni. 55 2. Escherichia coli P-5101. Zakazano sródotrze- wnotwo zawiesina bakterii w wyciagu sojowym z 4*/o mucyny, stosujac 5—10 LD50, to jest okolo 9-106 komórek bakterii na kazda mysz. Obserwa¬ cje prowadzono w ciagu 7dni. 60 3. Pseudomonas aeruginosa nr 12. Zakazano srodotrzewnowo zawiesina bakterii z wyciagu so¬ jowym z 410/© mucyny, stosujac 50—100 LD50, to jest okolo 5l10s komórek bakterii na kazda mysz.Obserwacje prowadzono w ciagu 7 dni. 65 Wyniki prób podano w tablicy 2. Sa to war¬ tosci ED50 w mg/kg, obliczone metoda Behrens- -Kaerber (Arch. Exp. Patj. Phem. 162, str. 480, 1931). Wartosci w taiblky oiznaczono symbolem x podane w przeliczeniu na wolny kwas karbo- ksylowy.Wyniki podane w tablicy 2 pozwalaja na wy¬ ciagniecie nastepujacych wniosków: 1. Zwiazki o wzorach l1 i 1' wykazuja silne dzialanie lecznicze przy zakazeniach ukladowych bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi, 2. Wytwarzane zgodnie z wynalazkiem ziwiaz- ki o wzorze l1 i 1' wykazuja przy ukladowych zakazeniach bakteriami Gram-ujemnymi, zwlasz¬ cza Pseudomones aeruginosa, dzialanie silniejsze niz zwiazki A, C, E i F znane jako srodki prze- ciwbakteryjne oraz zwiazki G, H i J, bedace znanymi antybiotykami. 3. Zwiazki o wzorach l1 1' dzialaja in vivo przeciw bakteriom Gram-dodatnim znacznie sil¬ niej niz znany zwiazek D, a zwiazki o wzorach13 Tablica 2 Skutecznosc in vivo przy ukladowym zakazeniu u myszy Badany zwiazek Zwiazek 1 Zwiazek ¦ 1' Zwiazek 2' Ester ety¬ lowy zwiazku 1 Zwiazek A Zwiazek B Zwiazek C Zwiazek D Zwiazek E Zwiazek F Zwiazek G Zwiazek H Zwiazek J Bakterie Staphylo- coceus aureus nr 50774 10 10* okolo 90* okolo 20 100 4,8 okolo 100 21,9 800 215 10—40 2,2 12,1 i Escherichia coli P-5101 1,8 1,8* 6,5* 1,2 okolo 15 4,7 29,2 ,21,2 100 43,5 22,6 Pseudo- monas aeruginosa Nr 12. 9,0 9,0* 58,6* 21,0 200 10,6 100 15,5 200 99,5 201,6 400 400 l1 i r sa in vivo znacznie skuteczniejsze przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym przeciw ba¬ kteriom Pseudomonas aeruginosa, niz znany zwiazek D. 4. Ester etylowy zwiazku o wzorze l1, wytwa¬ rzany sposobem wedlug wynalazku, bedacy pro¬ duktem przejsciowym przy wytwarzaniu zwiaz¬ ków o wzorach l1 i l', dziala równiez silnie in vivo przeciw bakteriom Gram-dodatnim i Gram- -ujemnym.Próba 3. Skutecznosc lecznicza in vivo. Zwia¬ zek 1 oraz znany zwiazek D badano równiez w celu porównania ich skutecznosci przeciw na¬ silajacym sie zakazeniom nerek myszy bakteriami Pseudomonas aeruginosa nr 12. Zenskie osobniki myszy (ddY-s) o masie ciala 2(2—30 g znieczulaiiio za pomoca dozylnie stosowanej dawki soli sodo¬ wej pentobarbitaiu 50 mg/kg, po czym przez male naciecie podbrzusza obnazano pecherz mo¬ czowy i za pomoca strzykawki 0,25 ml z igla 0,25 mm zakazano 0,1 ml roztworu 1:10 000 ho¬ dowli Pseudomonas aeruginosa nr 12, przygoto¬ wanej w ciagu 20 godzin w wyciagu sojowym.W ciagu 1 dnia przed zakazeniem i 1 dnia po za¬ kazeniu myszom nie dawano wody do picia i poczawszy od dnia zakazenia podawano im 2 razy dziennie w ciagu 3 dni badane zwiazki.Piatego dnia po zakazeniu wycinano nerki prze¬ cinano je poprzecznie i w ciagu nocy poddawano hodowli bakterii w temperaturze 37°C na agarze King A. Jezeli nie stwierdzono nastepnie bakte¬ rii, uznano, ze dany zwiazek zabezpiecza przed 154 14 zakazeniem nerek. Wyniki prób podano w ta¬ blicy 3.Tablica 3 Skutecznosc in vivo przy zakazeniu nerek myszy bakteriami Pseudomonas aeruginosa nr 12 Badany zwiazek Zwiazek 1 Zwiazek D Podawanie Doustnie Doustnie ED50 mg/kg 2,4 16,1 Wyniki podane w tablicy 3 swiadcza o tym, ze skutecznosc zwiazku wytwarzanego sposobem wedlug wynalazku, mianowicie zwiazku 1 przy nasilajacym sie zakazeniu nerek bakteriami Pse¬ udomonas aeruginosa nr 12 jest znacznie wyzsza 20 niz znanego zwiazku D.Próba 4. Ostra toksycznosc. Roztwory zawiera¬ jace poszczególne zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku lub zwiazki znane podawano doustnie w róznych stezeniach grupom po 4—8 samców myszy (ddY) w dawkach po 0,1 ml na 10 g masy ciala i po uplywie 7 dni okreslano liczbe myszy martwych, obliczajac dawke smier¬ telna LD50 w mg/kg metoda Dehreus^Kaerbar. ,ft Wyniki podano w tablicy 4, w której wartosci oznaczone symbolem x oznaczaja wartosci w prze¬ liczeniu na wolny kwas karboksylowy.Tablica 4 33 Ostra toksycznosc u myszy Badany zwiazek [Zwiazek l 1 Zwiazek 1' Zwiazek 2' Zwiazek B Zwiazek C Zwiazek D Zwiazek E Zwiazek F Zwiazek G Zwiazek H Zwiazek J LD50 mg/kg powyzej 4000 powyzej 4000* powyzej 2000* 210 powyzej 2000 powyzej 2000 1516 powyzej 5000 powyzej 4000 powyzej 5000 3000 Wyniki podane w tablicy 4 swiadcza o tym, ze toksycznosc zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku jest znikoma, a zwiazek B, °o wytworzony przez wprowadzenie rodnika mety¬ lowego w pozycje 4 grupy piperazynylowej zwiazku 1, wytworzonego sposobem wedlug wy¬ nalazku, majacy wprawdzie skutecznosc przeciw bakteriom taka sama lub nawet wyzsza niz « zwiazki wytwarzana sposobem wedlug wynalaz-15 12B154 15 ku (patrz tablice 1, la, Ib 1 2), ma jednak bar¬ dzo wysoka toksycznosc.Próba 5. Podostra toksycznosc. Zwiazek 1 po¬ dawano doustnie 6 samicom myszy (szczep JOL-L.CE. .o przecietnej masie ciala 20 g, stosujac dawki 2 g/kg w ciagu 14 dni. W ciagu tego okre¬ su kazda z myszy wazono i po uplywie. 15 dni badano hematologicznie, a po zbadaniu dokony¬ wano sekcji, wazono organy i badano, w celu stwierdzenia ewentualnego schorzenia tkanek.U myszy, którym podawano zwiazek 1 nie stwier¬ dzono zadnych zaklócen w przyroscie masy ciala ani zadnych objawów schorzen, w porównaniu z myszami z grupy porównawczej, którym nie podawano tego zwiazku. Swiadczy to o tym, ze zwiazek ten moze byc podawany bez ubawy wy¬ wolania szkodliwych skutków.Erófca 6. Stezenie w osoczu. Samcowi doga ra¬ sy JBeagle o masie ciala 12 kg podawano doustnie kapsulka zawierajaca po jednym ze zwiazków 1 i 2 w dawkach po 25 mg/kg z 200 ml mleka i po uplywie 0,5, 1, 2, 3, 6, 8 i 10 godzin pobie¬ rano próbki krwi przez naklucie zyly, po czym odwirowywano krew w celu oddzielenia osocza.Zawartosc badanych zwiazków w osoczu ozna¬ czano metoda cienkowarstwowa cylinder-plytka, stosujac Escherichia coli Kp jako mikroorganizm wskaznikowy. Wyniki podano w tablicy 5 w /Ug/ml.Tablica 5 Zawartosc w osoczu w jjig/ml Badany zwiazek Zwia¬ zek 1 Liczba godzin od podania badanego zwiazku 0,5 0,6 1. 2,4 2 5,5 3 5,9 6 4,2 8 3,7 10 2'4 Wyniki podane w tablicy 5 pozwalaja na nas¬ tepujace wnioski: zwiazek 1 wytworzony sposo¬ bem wedlug wynalazku jest przy podawaniu ich doustnym dobrze absorbowany przez organizm i jego wysokie stezenie w osoczu utrzymuje sie w ciagu dosc dlugiego czasu. W szczególnosci, stezenie zwiazku 1 w osoczu w okresie 1—10 go¬ dzin od podania go jest wyzsze od najnizszego stezenia MIC, przy którym zwiazek ten jest sku¬ teczny przeciw wiekszosci bakterii (patrz tablica 1, la, Ib). Na przyklad, stezenie zwiazku 1 w osoczu, wynoszace 5,9 |ig/ml, jest okolo 8 razy wieksze od najnizszego stezenia, przy którym zwiazek ten jest skuteczny przeciwko Pseudomo- nas aeruginosa nr 12 i Sptahylococcus aureus nr 50774, a okolo 60 razy wieksze w odniesieniu do bakterii Escherichia coli P = 5101.Wyniki podane w tablicy 5 swiadcza o tym, ze wytwarzany sposobem wedlug wynalazku zwia¬ zek 1 wykazuje wysokie stezenie w osoczu i na¬ wet przy malych dawkach jest skuteczny przy zwalczaniu ukladowych zakazen róznymi bakte¬ riami.Próba 7. Wydalanie zwiazków z moczem. Mecz psów poddawanych badaniom opisanym w pró- 15 20 30 35 40 50 60 65 bie 6 zbierano w ciaga 24 godzin i oznaczano w nim zawartosc moczu, stosujac metode poda¬ na w próbie 6. Wyniki prób podano w tablicy 6.Tablica 6 Badane wydalanie zwiazków z moczem 10 Badany zwiazek Zwiazek 1 Stezenie zwiazku w moczu ng/ml 606 Ilosc wyda- j lanego zwiazku % 40,7 Dane w tablicy 6 pozwalaja na wyciagniecie nastepujacych wniosków: 1. Zwiazek 1 jest dosc dobrze wydalany z mo¬ czem i w ciagu 24 godzin od chwili doustnego podania wydalane jest z moczem okolo 40!0/o po¬ danego zwiazku. 2. Stezenie zwiazku 1 jest okolo 51—6000 razy wyzsze od najnizszego stezenia, przy którym zwiazek ten ijest skuteczny przeciw róznym bakte¬ riom (04!—I(2,i5 [Ag/ml wedlug tablicy 1, la, lib). 3. Zwiazek 1 jest nawet przy malych dawkach wysoce skuteczny przeciwko zakazeniom przewo¬ du moczowego róznymi bakteriami.Jak podano w tablicach 1—6, zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku, a zwlaszcza zwiazki o wzorach l1 i 1', maja silne dzialanie lecznicze przy sztucznie wywolanych zakazeniach bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi i po podaniu doustnym utrzymuja sie w wyso¬ kim stezeniu w osoczu i w przewodzie moczowym w ciagu dlugiego czasu. Poza tym, ich toksycz¬ nosc jest niewielka, totez moga byc stosowane, nawet w malych dawkach, do zwalczania zaka¬ zen przewodu moczowego i zakazen ukladowych wywolanych przez rózne bakterie.W przeciwienstwie do tego, znane zwiazki A i C maja dzialanie przeciwbakteryjne in vitro i in vivo w stosunku do bakterii Gram-dodat- nich i Gram-ujemnych znacznie gorsza, jak to wykazano w tablicach 1, la, Ib i 2.Znany zwiazek D ma w przypadku zwalczania nasilajacego sie zakazenia nerek bakteriami Pseudomonas aeruginosa dzialanie lecznicze wy¬ raznie gorsze niz zwiazki o wzorach l1 i 1'.Zwiazki E i F, bedace znanymi syntetycznymi srodkami przeciwbakteryjnymi i zwiazki G, H i J, bedace znanymi antybiotylsami, maja dzia¬ lanie lecznicze in vivo w przypadku zakazen ba¬ kteriami. Gram-ujemnymi, a zwlaszcza bakteria¬ mi Pseudomonas aeruginosa, znacznie gorsze niz wytwarzane sposobem wedlug wynalazku zwiaz¬ ki o wzorach l1 i 1'.Ponizej zilustrowano sposób wytwarzania zwiazków o wzorze 1.Przyklad I. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze l1 i jego soli addycyjnych.Do zawiesiny 1 g estru etylowego kwasu 7-/4- etoksykarbonylo-l-piperazynylo/-6-fluoro-l,4-dwu- wodoTO-4-keto-l,8-naityrydynokarboksylowego w 10 ml dwumetyloformamidu dodaje sie 0,53 g weglanu sodowego i miesza w temperaturze 60°C1201 17 w ciagu 10 minut,-.-po czym- dodaje -sie 1,2 g jod¬ ku etylowego i miecza w temperaturze 60—70°C w cia^u 2 godzin. Nastepnie odparowuje sie mie¬ szanine do Luolia^pod zmniejszonym cisnieniem, do pozostalosci dodaje woay, ekstrahuje roztwór 5 chloroformem, wyciag suszy nad bezwodnym weglanem potasowym i odparowuje chloroform.Pozostalosc przekrystalizowuje sie z mieszaniny dwuchlorometanu z n-heksanem, otrzymujac 0,89 g estru etylowego kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4- 10 7dwuwodoro-4-keto-7-/4-etoksykarbonylo-l-pipe- razynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o tem¬ peraturze topnienia 171—173°C. Mieszanine 0,8 g tego estru, 6 lvi 103/e wodorotlenku sodowego i 2 ml etanolu utrzymuje sie w stanie wrzenia 15 pod chlodnica zwrotna w ciagu 3 godzin, po czym chlodzi, dodaje 10% kwasu octowego do otrzy¬ mania wartosci pil 7,0—7,5, odsacza wydzielony osad, przemywa go etanolem i przekrystalizowuje z mieszaniny dwumetylcformamidu z etanolem. 20 Otrzymuje sie 0,57 g kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4- -dwuwodoro-4-keto-7-/l-pip3razynylo/-l,8-naftyry- dynokarboksylowego-3 q wzorze l1. Produkt top¬ nieje w temperaturze 220^224°C. 0,2 g otrzymanego kwasu rozpuszcza sie w 5°/o 25 kwasie solnym i odparowuje roztwór do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc prze¬ krystalizowuje sie z wody, otrzymujac 0,21 g chlorowodorku kwasu o wzorze l1. Produkt top¬ nieje w temperaturze powyzej 300°C. 30 W drugiej próbie 0,2 g kwasu o wzorze l1 roz¬ puszcza sie w 7 nowego, w podwyzszonej temperaturze, a nas¬ tepnie chlodzi, odsacza wydzielony osad i prze¬ krystalizowuje go z rozcienczonego metanolu, 2o otrzymujac 0,22 g soli kwasu o wzorze l1 z. kwa¬ sem metanosulfonowym, to jest zwiazku o wzo¬ rze I'. Produkt topnieje z objawami rozkladu w temperaturze powyzej 300°C. 40 W trzeciej próbie 1,0 g kwasu o wzorze l1 roz¬ puszcza sie w goracym etanolu, dodaje 1,0 ml kwaru octowego, chlodzi i odsacza krystaliczny osad. Produkt ten przekrystalizowuje sie z etanolu, otrzymujac 0,93 g soli addycyjnej kwasu o wzo¬ rze l1 z kwasem octowym. Produkt topnieje w temperaturze 228—229°C.Stosowany w tym przykladzie jako produkt wyjsciowy ester etylowy kwasu 7-/4-etoksykarbo- nylo-l-piperazynylo/-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4- -keto-l,8-naftyrydynokarbokisylowego-3 o wzorze 11 wytwarza sie w sposób -nastepujacy: 2,u-dwuchloro-3-nitropiperydyne poddaje sie reakcji z N-etoksykarbonylopiperazyna i otrzy¬ mana 6-chloro-2-/4-etoksykartonylo-l-piperazyny- lo/-3-mtropiperydvne, bez oczyszczania jej, ogrze¬ wa z etanolowym roztworem amoniaku w zalu- towanej rurze w temperaturze 120—125°C, otrzy¬ mujac 6-amino-2-/4-etoksykarbonylo-l-piperazyny- lo/-3-nitropiperydyne o temperaturze topnienia 132—134°C. Produkt ten traktuje sie bezwodni¬ kiem octowym w kwasie octowym, otrzymujac 6-acetyloamino-2-/4-etoksykarbonylo-l-piperazy- nylo/-3-nitropiperydyne o temperaturze topnienia 168—169°C. Zwiazek ten uwodornia sie katalitycz¬ nie C/Vo palladu na weglu, otrzymujac 3-amino- & 18 -6-acetyloamino-2-/4-etoksykar^onylo-l-piperazy* nylo/-pirydyne, która bez oczyszczania rozpusz¬ cza sie w mieszaninie etanolu z 42*Vo kwasem czterofluoroborowym i do otrzymanego roztworu dodaje, mieszajac w temperaturze ponizej 0°C, roztwór azotynu izoamylu w etanolu. Po uply¬ wie 20 minut do roztworu dodaje sie eteru, od¬ sacza wytworzony osad i przemywa go miesza¬ nina metanolu z eterem i nastepnie chlorofor¬ mem. Otrzymuje sie czterofluoroboran dwuazo- niowy 6-acetyloamino-2-/4-etoksykarbonylo-l-pi- perazynylo/-3-pirydyny o temperaturze topnienia 117—117,5°C (objawy rozkladu).Zawiesine otrzymanej soli dwuazoniowej w to- < luenie ogrzewa sie mieszajac w* kapieli o tempe¬ raturze 120°C w ciagu 30 minut, po czym odpa¬ rowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnie¬ niem i pozostalosc alkalizuje 10'% roztworem weglanu sodowego, a nastepnie ekstrahuje chlo¬ roformem. Wyciag suszy nad bezwodnym wegla¬ nem potasowym, odparowuje rozpuszczalnik i pozostalosc przekrystalizowuje z octanu etylu, otrzymujac 6-acetyloamino-2-/4-etoksykarbonylo- -1-piperazynylo/-3-fluoropirydyne o temperaturze topnienia 132—133°C. Produkt ten poddaje sie hydrolizie za pomoca mieszaniny 15*Yo kwasu sol¬ nego i metanolu (1:2 objetosciowo), otrzymujac 6-amino-2-/4-etoksykarbonylo-l-piperazynylo/-3- -iluoropirydyne. Produkt ten traktuje sie w tem¬ peraturze 130—140°C estrem dwuetylowym kwa- .:u etoksymetylenomalonowego, otrzymujac ester etylowy kwasu N-[2-/4-etoksykarbonylo-l-pipera- zynylo/-3-fluoro-6-pirydyl j]-aminometylenomalo- nowego o temperaturze topnienia 144—145°C.Zwiazek ten poddaje sie cyklizacji przez ogrze¬ wanie w temperaturze 255°C, otrzymujac ester etylowy kwsu 7-/4-etoksykarbonylo-l-piperazyny- - lo/-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-l,8-naftyrydy- nokarboksylowego-3 o temperaturze topnienia 279—281°C.Przyklad 11. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze l2.Postepujac w sposób analogiczny do opisanego w przykladzie I, lecz stosujac jako produkt wyj¬ sciowy ester etylowy kwasu 7-[4-etoksykarbony- lo-1 -piperazynylo/-1,4-dwuwodoro-4-keto-l,8-naf- tyrydynokarboksylowego-3, wytwarza sie chloro¬ wodorek kwasu G-chloro-l-etylo-l,4-dwuwodoro- -4-keto-7-/lHpiperazynylo]-l;8-naftyrydynokarbo- ksyloiwego-3. Produkt topnieje w temiperalurze powyzej 30O°e.Przyklad 111. Wytwarzanie estru etylowego zwiazku o wzorze l1.W sposób analogiczny clo opisanego w przykla¬ dzie I, przez reakcje estru etylowego kwasu 6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/4-trójfluoroace- tylo-l-piperazynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowe- go-3 z jodkiem etylowym i weglanem potasowym w dwumetyloformamidzie wytwarza sie ester ety¬ lowy kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-ke- to-7-/4-trójfluoroacetylo-l-piperazynylo/-l,8-naf- tyrydynokarboksylowego-3. Ester ten hydroksylruje sie za pomoca wodnego roztworu weglanu pota¬ sowego w mieszaninie chloroformu z metanolem, otrzymujac ester etylowy kwasu l-etylo-6-fluoro-19 mis4 -1,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l -piperazynylo/-l,a-naf - tyrydynokarboksylowego-3 o temperaturze to¬ pnienia 150—151°C.Przyklad IV. Wytwarzanie estru propylowe¬ go i estru butylowego kwasu o wzorze l1.W sposób analogiczny do opisanego w przykla¬ dzie III wytwarza sie ester propylowy kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l-pipe- razynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o tem- 20 fluoru, R3 oznacza nizsza grupe alkoksykaifoony- lowa i R4 oznacza nizsza grupe alkoksykarbony- lowa, poddaje sie reakcji z srodkiem etylujacym, a nastepnie hydrolizuje produkt reakcji i otrzy¬ many zwiazek o wzorze 1 ewentualnie przepro¬ wadza w farmakologicznie dopuszczalna sól. 3. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 1,8-naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca, a R oznacza nizszy peraturze topnienia 133—135°C i ester butylowy 10 rodnik alkilowy, zas gdy X oznacza atom chlo- tegoz kwasu 119—120°C. majacy temperature topnienia rowca innego niz fluoru, wówczas R oznacza równiez atom wodoru, albo farmakologicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym X ma Sposób wytwarzania nowych pochodnych 15 wyzej podane znaczenie, R3 oznacza atom wodo- Z a ;S t x iz e z e ini a paten t o w e 1,8-naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom fluoru, a R oznacza atom wodo¬ ru, albo farmakologicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym X oznacza atom fluoru, R3 oznacza atom wodoru lub grupe zabezpiecza¬ jaca, taka jak grupa acylowa, grupa o-nitrofeny- losulfenylowa, grupa arylosulfonylowa lub gru¬ pa metylowa podstawiona grupa fenylowa lub benzyloksylowa, a R4 oznacza grupe karboksylo¬ wa albo nizsza grupe alkoksykarbonylowa, pod¬ daje sie reakcji z srodkiem etylujacym i jezeli w otrzymanym zwiazku R4 oznacza grupe alko¬ ksykarbonylowa, wówczas zwiazek ten poddaje ru lub grupe zabezpieczajaca, taka jak grupa acylowa, grupa o-nitrofenylosulfenylowa, nizsza grupa trójalkilosililowa, grupa tetrahydropirany- lowa, grupa dwufenylofosfinylowa, grupa arylo- 20 sulfonylowa lub grupa metylowa podstawiona grupa fenylowa lub benzyloksylowa i R4 oznacza grupe cyjamowa, grupe dynowa lub grupe o wzorze 8, w którym Alk oznacza nizszy rodnik alkilowy, a gdy X ozna- 25 cza atom chlorowca innego niz fluor, wówczas R4 oznacza takze grupe karboksylowa lub nizsza grupe alkoksykarbonylowa, poddaje sie reakcji z srodkiem etylujacym i jezeli w otrzymanym produkcie R4 oznacza grupe cyjanowa, grupe ami- sie hydrolizie i jezeli w otrzymanym produkcie 30 dynowa, grupe karbamoiiowa lufo grupe o wzo¬ rze 3, wówczas produkt ten poddaje sie hydroli- R3 stanowi grupe zabezpieczajaca, wówczas gru¬ pe te odszczepia sie droga hydrolizy lub hydro- genolizy, po czym otrzymany zwiazek o wzorze 1 ewentualnie przeprowadza sie w farmakologicz¬ nie dopuszczalna sól. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym X oznacza atom zie, a nastepnie jezeli w produkcie R3 oznacza grupe zabezpieczajaca, wówczas grupe te od¬ szczepia sie droga hydrolizy lub hydrogenolizy, 35 po czym otrzymany zwiazek o wzorze 1 ewentu¬ alnie przeprowadza sie w jego farmakologicznie dopuszczalna sól../ COOR HN N/^t* CoH 2n5 COOH Wzór i Hr(_N^N^N- CZH8 YlzócP Cl Hl V 0 li •a ~N _v v^rvC00H HlOl^N^ C2H5 o I CZH5 Wzór I* COOH COOH HN N N <\Y 'CH2S05H mtorl'120154 T2.,, O /Yztfr 2a- Wzór 3 F Viitr 5 JCOOH ^/^COOH *s Ri C^5 O Clv^ móre ^ JCOOH C,H 2n5 O o /^.An^n^ -c s H F NH ^OAlk O Y* XOOH C2H5 : f 9 ^¦isPco-OArW w' H Wzór 10120154 ciAn-ci Etoco-N ^ i)QrnitlOtVCin8 ¦^.'in-f.-iljwani? °z*U CK Kl N EtOCO-l^ JN IY IY Wcrfr /O - H h'zór 14 reciuko/a A N 2 / -\ EtOCO-N fo^N'vN- v ¦' H. to * ^ CK EtOCO-h(_N" H Scticmat cci Schemat cd. i ^ hydroliza Et0C0-ti N^NXN/C0 EtOCON N-^N^NH. w? H £00Et Wzór Ib kondensacja IF EtOCO-N N^N^N COOEt fCOOEt Etoco-i^i ^isnisr ^ H Wzór 7a cukuzagcL Schemat H Wzór g LZGraf. Z-d Nr 2 — 418/83 90 egz. A-4 Cena 100 zl PLThe subject of the invention is a process for the preparation of new 1,8-naphthyridine derivatives of the general formula I, in which X represents a halogen atom, in particular fluorine, and R represents a hydrogen atom or a lower alkali radical, as well as pharmacologically acceptable salts of these compounds. produced by the method according to the invention are highly bactericidal against Gram-positive and Gram-negative bacteria, including Pseudomonas aeruginosa. The term "lower" is used in the description and in the claims to refer to alkali radicals and groups containing alkyl radicals denotes radicals with 1 to 6 carbon atoms. The compounds of formula I form salts with acids and bases. Various inorganic or organic acids can be used as acids, e.g. hydrochloric, acetic, lactic, succinic, lactobionic and methanesulfonic acids, and as bases are also used inorganic or organic bases which give salts with a carboxyl group in the compounds of formula 1. Examples of such bases are hydroxides and carbonaceous metals such as sodium and potassium. Particularly preferred properties have the salts of the compounds of formula I with hydrochloric acid or methanesulfonic acid. Under certain conditions the compounds of formula I exist in the form of hydrates and the preparation of such hydrates also falls within the scope of the invention. The following compounds and their pharmacologically acceptable salts are: 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid of formula U , ethyl ester of an acid of formula II, as well as 1-ethyl-6-chloro-1,4-dihydro-4-keto -7- (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid The above-mentioned acid of formula U and its salts have the most valuable antimicrobial properties of the compounds according to the invention. As shown later in the description, this compound is highly effective against bacteria in vitro and in vivo, and because at the same time it has negligible toxicity, it can be used in the control of urinary tract infections by Gram-positive and Gram-positive bacteria. - negative, as well as to combat the prohibitions of other systems. Compounds of formula I, in which X is as defined above and R is a lower alkyl radical, also exhibit quite strong antibacterial activity in vivo, and are also useful as intermediate products for the preparation of other compounds of formula (1). The structure is similar to that of compounds of formula I and is known from US Pat. No. 120,154 US Am. No. 4,017,622 piperazine derivatives of the formula 2, in which Rx represents a hydrogen atom, an alkyl radical with 1-4 carbon atoms, a benzyl radical or an acetyl group, R2 is a hydrogen atom, an alkali radical containing 1-4 carbon atoms, • the radical benzyl or vinyl, and R3 represents a hydrogen atom or an alkyl radical of 1-6 carbon atoms. As can be seen from formula 2, these compounds do not have a substituent at position 6 of the naphthyridine ring. In the tests described below, it has been shown that the compounds of the invention are active against gram-negative bacteria, including Pseudornonas aeruginosa, as well as against gram-positive bacteria, surprisingly much more effectively than T ^ in ^ KT ^ in KrifAzor 2.IZ of the printed Japanese manuscript No. 83 590/77, and a summary of which is given in the publishing list. «Sfl * f! by Derwent Fublications Ltd. (Der. No.OffiLfiS ^ fSSl ^^ zriaaiiJsa 6-nitro-1,8-naphthyridine derivatives of formula 3 wherein the group of formula -N (R) (R ') is an amino group, substituted anilino, alkylamino, cycloalkylamino, dialkylaminoalkylamino, hydroxyalkylamino, dialkylamino, alkylallylamino, alkylcycloalkylamino, dihydroxyalkylamino, pyrblidine, piperidine, morpholdnine, and the same description as R 2 and rhodium alkyl. However, the only point is that these compounds are effective against Trichinella and there is no mention of antimicrobial activity. In the report of the 98th Congress of the Japanese pharmaceutical society Jia, p. 223, published on March 10, 1978, there is an information ¬ation of p compounds of formula IV in which R x is ethyl or a corresponding radical, R2 is hydrogen, R3 and R3 are electron-attracting groups and R4 is an electron donating group. Formation, compounds of formula IV in which R3 and R5 are chlorine or fluorine and R4 is a piperazine group, optionally substituted, were investigated to establish the relationship between their structure and properties. It was found that the compounds in which R2 is an ethyl radical , R2 is hydrogen, R3 or. R5 is chlorine or fluorine and R4 is piperazine, have antimicrobial properties stronger than 1-ethyl-1,4-dihydro-7-methyl-4-keto acid -1,8-naphthyridine-3 carboxylic acid. US Am. No. 4, 14, 719, corresponding to Belgian Patent Specification No. 863,429, quinoline derivatives of formula 5 are known, and the Japanese Patent Publication No. 65,887/78 (Derwent No. 52,436 A / 29) discloses quinoline derivatives of the formula On day 6. The results of the tests given in Tables 2 and 3 below show, however, that the compounds produced by the method according to the invention have an activity against gram-negative bacteria, including Pseudornonas aeruginosa bacteria, much stronger than the compounds of the present invention. formulas 5-6. According to the invention, compounds of formula I in which X and R are as defined above are prepared by ethylation of compounds of formula 7 in which X is as defined above, the symbol H ** "Htcrm" "" wTK2 or an amino protecting group, and R4 is a carboxyl group; a lower alkoxycarbonyl group or a group of the formula -R4 in which R'4 is a cyano group, a carbamoyl group or a group of the formula 8 in which Alk is a lower alkyl radical. Known ethylating agents are used in the ethylation process, such as ethyl halides, for example ethyl iodide or ethyl esters, for example diethyl sulfate, ethyl p-toluenesulfonate or triethyl phosphate. The reaction components are usually used in stoichiometrically calculated amounts. and the reactions are carried out in an inert solvent at a temperature of 25 ° -150 ° C. If R3 is a protecting group in the compound of Formula 7, then an excess of ethylating agent is preferably used. Solvents used are, for example, ethanol, methyl ethylene glycol, dimethylformamide, dimethyl sulfoxide and water. The course of the reaction can be accelerated by adding an acid binding agent, for example a base such as an alkali metal carbonate, hydroxide or alkanolate, sodium hydride, pyridine, triethylamine or benzyltrimethylammonium hydroxide. The obtained product, in which R4 represents a group of the formula -R'4, is then hydrolyzed and / or the product in which R3 is a protecting group is subjected to cleavage of this protecting group. Hydrolysis of the R4 group is carried out with water, the addition of an acid or base catalyst to accelerate the reaction. Inorganic or organic acids or bases may be used, for example acids such as hydrochloric, hydrobromic, sulfuric, phosphoric, acetic, trifluoroacetic, formic and toluenesulfonic acids, and, for example, bases such as alkali metal or alkaline earth metal hydroxides. For example, sodium or barium hydroxide, alkali metal carbonates, for example sodium or potassium carbonate, and also sodium acetate. These reactions are preferably carried out by heating the compound to be hydrolyzed in a solvent environment and with the addition of water. Water is usually used as the solvent, but depending on the nature of the compound, solvents such as ethanol, dioxane, ethylene glycol dimethyl ether, benzene or acetic acid mixed with water may be used. The reactions are usually carried out at 0 ° -150 ° C., preferably 30-100 ° C. The protecting group R 3 is cleaved, preferably by solvolysis or hydrogenolysis, depending on the nature of the group. Examples of R3 groups that can be cleaved by solvolysis, including hydrolysis, are formyl, acetyl, trifluoroacetyl, benzyloxycarbonyl, and indi- vidual (butotascarbonyl, p-methoxybenzyloxycarbonyl, vinyloxycarbonyl, vinyloxycarbonyl, - / p-toluene Q-120 134 sulfonylAethoxycarbonyl, "o-nitrophenylsulfenyl, trimethylsilyl, triphenylmethyl, tetrahydropyranyl and diphenylsulfinyl. Solvent reactions are carried out in a solvent or base, optionally in the presence of such an acid, for example. In discussing the hydrolysis of the R4 group, water is usually used as the solvent, but it is also possible to use a mixture of water with solvents such as ethanol, dioxane, ethylene glycol dimethyl ether, benzene or acetic acid. The reaction is carried out at temperatures between 0 ° and 150 ° C. ° C, preferably 30-100 ° C. Examples of Rs groups which can be cleaved by reduction are arylsulfonyl groups such as p-toluene nosulfonyl, methyl substituted groups such as benzyl or benzyloxy groups such as benzyl, triphenylmethyl or benzyloxymethyl groups, or arylmethoxycarbonyl groups such as benzyloxycarbonyl or p-methoxybenzyloxycarbonyl. "" "" In the cleavage of the protecting group K3, the conditions of the hydrogenolysis process are adapted to the nature of the group. Usually, the product to be reacted is treated with hydrogen in the presence of a catalyst such as platinum, palladium, Raney nickel, etc., in an inert solvent. It is also possible to apply reductions with metallic sodium in liquid ammonia or with a metal such as zinc in acetic acid or in an alcohol, for example methanol. Catalytic hydrogenolysis is carried out at room temperature or elevated to 60 ° C. Solvents used are, for example, ethylene glycol, dioxane, dimethylformamide, ethanol or acetic acid. If the protecting group is a benzyl, triphenylmethyl or p-toluenesulfonyl group, this group can be cleaved with sodium metal in liquid ammonia, usually at -50 ° C to -20 ° C. Starting compounds of formula 7 are new compounds. An example of their preparation is shown in the diagram given in the figure. In the formulas in this scheme, Et is the ethyl radical and A- is the boronic acid anion HBF4. In the first stage of the process, the compound of formula 12 is reacted in a known manner with the piperidide of the monoethyl ester of carbonic acid and the compound obtained of formula 13 is aminated at position 2 in a known manner with ammonia in ethanol and then acetylated at this position also in a known manner, producing a compound of formula 14. The nitro group in the 5-position of this compound is diazotized, reduced and in the resulting the compound of formula 15, the amino group in the presence of fluoroboric acid, and heats the resulting compound of formula 17 to give the compound of formula 17. From this compound, by hydrolysis with hydrochloric acid in ethanol, the compound of formula 18 is prepared, which is condensed with Diethyl 2-ethoxyethylene dicarboxylate to give the compound 6 10 20 29 30 33 40 45 50 55 mp of formula 9, which is cyclized by heating at 140-260 ° C. in a solvent. a suitable boiling point, such as, for example, diphenyl ether, diphenyl, phthalate, dibutyl, o-dichlorobenzene, diphenylene oxide or mixtures thereof. The addition of known cyclization accelerators, such as polyphosphoric acid, lower alkyl polyphosphate, concentrated sulfuric acid, phosphoryl chloride or phosphorus pentoxide, may also be used. If the addition of polyphosphoric acid, alkyl polyphosphate or phosphorus pentoxide is used, the reactions are carried out in a solvent such as benzene, dioxane or dimethylformamide, and when sulfuric acid is used the solvent is usually acetic anhydride or acetic acid. If the cyclizing additive has the appropriate properties, it can also act as a solvent. When using a cyclizing agent, the reactions are usually carried out at a temperature lower than the above-mentioned, preferably 100-160 ° C. The compounds prepared by the method according to the invention are isolated and purified by known methods. Depending on the nature of the starting products and the reaction conditions, the compounds of formula I are obtained in the free state or in the form of a salt, and the compounds in the free state can be converted into salts which act with pharmacologically acceptable acids or bases. For this purpose, various inorganic or organic acids should be used, e.g. hydrochloric, acetic, lactic, succinic, lactobionic, oxalic and methanesulfonic acids. As stated above and demonstrated in the tests described below, the compounds produced According to the invention, they have very good properties with low toxicity, so they can be used preventively and in the treatment of bacterial infections in warm-blooded animals, including humans. The dose of these compounds depends on the age, body weight and condition of the patient, the method of drug administration, etc. The daily dose for adults is 0.1-7 g, preferably 0.2-5 g of the compound of formula I or the same. salt. These compounds are used in the form of preparations containing also solids or - liquid pharmacologically acceptable additives, not reactive with the compounds of formula 1. Examples of such additives are: water, gelatin, lactose, starch, cellulose (preferably microcrystalline) , carboxymethylcellulose, methylcellulose, sorbitol, talc, magnesium stearate, vegetable oils, benzyl alcohol, resins, propylene glycol, polyalkylene glycols and methylparaben. Preparations may be in the form of powders, grains, tablets, ointments, capsules, creams, etc. They may be brightened and / or contain preserving, stabilizing and wetting agents. They may also contain other biologically active substances. The following describes tests in which the properties of the compounds prepared according to the invention were compared with those of the known compounds and compounds of formula 10 , which is an rcw-independent derivative of 1,8-naphthydine not covered by the formula-120 154 rem 1. As the method of producing this compound has not been The process is thus illustrated below. To a mixture of 12 ml of 37% formaldehyde and 18 ml of formic acid is added 6.0 g of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-dihydrate. , cat. 7- (1- (piperizitinyl) -11, 8-naphthyridine-3-carboxylic acid and stirring is kept at 120-125 ° C for 4 hours. The mixture is then evaporated to dryness under reduced pressure, the residue is made alkaline with an aqueous solution of sodium bicarbonate to a pH of 8 and extracted with chloroform. The extract is dried, the solvent is evaporated and the residue is recrystallized from a mixture of dichloromethane and ethanol to give 5.0 g of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-7- (4-methyl-) acid. 1- piperazinyl / -4-keto-1,8-naphthyridine carboxylic acid of formula 10, mp 228-230 ° C., Test 1. Method given in Chemotherapy, 22 (6), p. 1128, (1974) the minimum concentration of the compounds according to the invention and the compounds known in vitro against 19 different strains of bacteria was determined. The values of this minimum MIC concentration are given in Tables J, Ia and Ib in g / ml. In this table, as well as in the following tables, tested compounds covered by the general formula 1 are marked with numerical symbols, and known compounds - with letter symbols. The meaning of these symbols is as follows: compound 1 - compound of formula li, compound 1 '- compound of formula 1', compound 2 '- compound of formula 12', compound A - compound of formula 2a, known from the description U.S. Patent US Am. No. 4,017,622, compound B - compound of formula 10, compound C - compound of formula 6, known from Japanese Laid-open Patent No. 65887/78, compound D - compound of formula 5, known from Belgian Patent No. 863 4) 29, Compound E - 1-Ethyl-1,4-dihydro-7-methyl-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid (U.S. Patent No. 3,149,104 ), compound F - 8-ethyl-5,3-dihydro-5-ke-to-2- (1-piperazinyl) -pyrido [2,3-d] pyrimidinecarboxylic acid-6 (US Patent No. No. 3,887,557), compound G - α- (5-indenyloxycarbonyl) -benzylpenicillin sodium salt (Carindacillin) (U.S. Patent No. 3,557,090), compound H - Da-aminobenzylpenicillin (am ¬ picillin) (U.S. Patent No. 2,985,648), Compound J - 7- (Da-aminophenylacetamino) -desoacetoxycephalosporanic acid (Cephalexin) (U.S. Patent No. 3,507,861) The results given in Tables 1, la, Ib show that the compounds produced by the method according to the invention, and in particular The compounds of formula I, 1 'and 12' are highly effective against gram-positive and gram-negative bacteria, including Pseudomonas aeruginosa. The known compound of formula 2a is active against gram-positive and gram-negative bacteria. S Table 1 Activity against bacteria in vitro 20 25 30 35 53 eo Bacteria 1 Gram-positive bacteria Staphylococcus aureus 209F JG-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis | P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes | c "21 Gram-negative bacteria Escherichia coli NIHJ JG-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium | S-9 Salmonella enteriridis 1 No. 1291 Tested compounds | 1 2 0.78 0.78 12.5 12 , 5 1.56 0.2 0.1 0.2 0.1 0.1 Shigella flexneri 2a 1 0.2 Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 | Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa 1 Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 "| , Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morgenii Kono Proteus mirabilis P-2381 0.39 0.2 0.2 0.39 0.78 0.39 0.2 0.39 1 '3 0.78 0.78 12.5 12 , 5 1.56 0.2 0.1 0.2 0.1 0.1 0.2 0.39 0.2 0.2. 0.39 0.78 0.39 0.2 0.39 2 '1 4 3.13 6.25 25 12.5 6.25 0.78 0.39 1 0.39 0.39 1 0.39 0 , 78 1.56 1.56 0.78 6.25 6.25 1.56 | 1.56 3.13 in total less than the compounds according to the invention. Trial 2. In vivo treatment efficacy. The compounds of the invention and the known compounds were dissolved in deionized water or suspended in 0.2% aqueous carboxymethylcellulose solution and administered orally to infected mice under study 121154 Table 1 Bacteria 1 Gram-positive bacteria 1 Staphylococcus aureus 209Poc-1 Staphylococcus aureus 209Poc aureus No. 50774 Streptotocuccus faecalis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A | Corynebacterium pyogenes C-21 and Gram-negative bacteria and Escherichia coli N1HJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-14Ca Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tauchijima 1 Pscudomonas aeruginosa No. 12 Serratia mercascens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Tested compounds 1 • A 1 2 ¦2 "5 50 ¦ 100 50 50 6.25 3.13 6.25 6.25 1.56 6.25 12.5 12.5 6.25 25 25 12.5 6.25 25 • 1 B 1 3 | 1.56 1.56 12.5 6.25 1.56 0.39 0.2 0.39 0.2 0, 1 0.39 0.78 0.39 0.39 1.56 3.13 1.56 0.78 1.56 1 C 1 4 0.78 1.56 6.25 6.25 1.56 0.39 0.2 0.2 0.2 0.2 0.39 0.2 0.78 0.2 3.13 3.13 0.78 0.39 0.39 D 1 5 0.39 0.78 3, 13 1 - 0.78 0.1 0.05 0.1 0.05 0.05 0.1 0.2 0.2 0.1 0.39 1 1 0.78 0.2 0.1 0.2 E 1 6 100 1 50 200 200 200 r2.5 3.13 - 3.13 3.13 6.25 - 12.5 6.25 200 200 6.25 6.25 - Table Ib Bacteria- 1 and Gram bacteria -positive Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 Tested compounds F 2 12.5 25 200 G 3 0.39 0.78 ¥ H 4 0.05 0.1 1.56 J 5 1 , 56 I 1.56. 20011 120 154 12 table Ib cd Bacteria 1 1 Streptoeoccus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes C-21 Gram-negative bacteria Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmone lla typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 and Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serrabia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Test compounds | • F 1 2 200 25 1.56 1.56 1.56 1.56 1.56 3.13 1.56 6.25 1.56 12.5 25 3.13 3.13 3.13 1 G 1 3 0.2 3.13 6.25 6.25 50 0.78 0.78 12.5 6.25 200 3.13 6.25 50 3.13 0.78 0.78 1 H 1 4 0.025 1 1, 56 6.25 6.25 200 0.39 0.2 3.13 6.25 100 200 200 200 25 100 3.13 1 J 1 1 5 0.78 1.56 12.5 12.5 200 6.25 3.13 12.5 200 6.25 200 200 200 200 1 200 12.5 microorganisms, indicating the dose value ** EDg0. The studies were carried out with male mice (ddY) weighing about 20 g. The test compounds were administered twice, 5 minutes and 6 hours after the infection. It was infected as follows: 1. Stephylococcus aureus No. 50774. It was forbidden to suspend the bacteria intravenously in saline using 5-10 LDFQ, which is approximately 5-108 bacterial cells for each mouse. The observations were made during 14 days. 2. Escherichia coli P-5101. It was forbidden to suspend the bacteria in soybean extract with 4% of mucin, using 5-10 LD50, that is, about 9-106 bacterial cells for each mouse. Observations were carried out for 7 days. 60 3. Pseudomonas aeruginosa No. 12. The bacterial suspension from soybean extract of 410 µmin was forbidden intraperitoneally using 50-100 LD50, that is, about 5.110 bacterial cells per mouse. Observations were made for 7 days. The test results are given in Table 2. These are ED50 values in mg / kg, calculated by the Behrens-Kaerber method (Arch. Exp. Pat. Phem. 162, p. 480, 1931). The values in the table are marked with the symbol x given in terms of free carboxylic acid. The results given in Table 2 allow the following conclusions to be drawn: 1. Compounds of formulas l1 and 1 'show a strong therapeutic effect in systemic infections with Gram-positive bacteria and Gram-negative, 2. Compounds of the formula II and I 'prepared according to the invention show, in systemic infections with gram-negative bacteria, in particular Pseudomones aeruginosa, a stronger action than compounds A, C, E and F known as anti-bacterial agents. antibacterial agents and compounds G, H and J, which are known antibiotics. 3. Compounds of formulas l1 1 'have a much stronger effect in vivo against gram-positive bacteria than the known compound D, and compounds of formulas13 Table 2 In vivo efficacy against systemic infection in mice Test compound Compound 1 Compound ¦ 1' Compound 2 ' Compound 1 ethyl ester Compound A Compound B Compound C Compound D Compound E Compound F Compound G Compound H Compound J Bacteria Staphylococeus aureus No. 50774 10 10 * about 90 * about 20 100 4.8 about 100 21.9 800 215 10-40 2.2 12.1 and Escherichia coli P-5101 1.8 1.8 * 6.5 * 1.2 about 15 4.7 29.2, 21.2 100 43.5 22.6 Pseudo- monas aeruginosa Nr 12. 9.0 9.0 * 58.6 * 21.0 200 10.6 100 15.5 200 99.5 201.6 400 400 l1 ir are significantly more effective in vivo against gram-negative bacteria, These against Pseudomonas aeruginosa bacteria than the known compound D. 4. The ethyl ester of the compound of formula I1 produced by the process of the invention, being an intermediate in the preparation of compounds of the formulas I1 and I ', also has a strong effect in vivo against bakte Gram-positive and Gram-negative rioms. Trial 3. In vivo therapeutic efficacy. Compound 1 and the known compound D were also tested in order to compare their efficacy against the increasing kidney infections in mice with the bacteria Pseudomonas aeruginosa No. 12. Female mice (ddY-s) weighing 2 (2 - 30 g anesthesia with intravenous 50 mg / kg of pentobarbital sodium was used, then the bladder was exposed through a small incision in the abdomen, and the bladder was exposed with a 0.25 ml syringe with a 0.25 mm needle, 0.1 ml of a 1: 10,000 culture solution was forbidden. Pseudomonas aeruginosa No. 12, prepared for 20 hours in a soybean extract. The mice were not given water to drink during the 1 day before the infection and 1 day after the order, and from the day of the infection they were given 2 times a day for 3 days. The kidneys were excised transversely on the day after infection, and overnight the bacteria were cultured at 37 ° C on King A agar. If no bacteria was subsequently found, the compound was considered to protect against kidney infection. pr Table 3: In vivo efficacy against mouse kidney infection with Pseudomonas aeruginosa No. 12 Test compound Compound 1 Compound D Administration Oral Oral ED50 mg / kg 2.4 16.1 The results in Table 3 show that that the effectiveness of the compound according to the invention, namely the compound 1, in increasing kidney infection with the bacteria Pse-udomonas aeruginosa No. 12, is significantly higher than that of the known compound D. Test 4. Acute toxicity. Solutions containing the individual compounds according to the invention or known compounds were administered orally at various concentrations to groups of 4-8 male mice (ddY) in doses of 0.1 ml per 10 g of body weight, and the number of dead mice was determined after 7 days. calculating the lethal dose LD50 in mg / kg by the method of Dehreus-Kaerbar. , ft The results are given in Table 4, where the values denoted by x represent values converted to free carboxylic acid. Table 4 33 Acute toxicity in mice Test compound [Compound I 1 Compound 1 'Compound 2' Compound B Compound C Compound D Compound E Compound F Compound G Compound H Compound J LD50 mg / kg over 4000 over 4000 * over 2000 * 210 over 2000 over 2000 1516 over 5000 over 4000 over 5000 3000 The results given in Table 4 show that the toxicity of the compounds produced according to the method according to of the invention is negligible, and the compound B is produced by introducing a methyl radical at the 4-position of the piperazinyl group of compound 1, produced by the method of the invention, although having the same or even greater efficacy against bacteria than the compounds of the invention. However, 12B154 15 (see Tables 1, 1a, Ib 1 2), however, has a very high toxicity. Test 5. Subacute toxicity. Compound 1 was administered orally to 6 female mice (JOL-L.CE strain, with an average body weight of 20 g, using a dose of 2 g / kg over 14 days. During this period, each mouse was weighed and waited. Fifteen days were examined hematologically, and after examination, necropsy was performed, organs were weighed and examined for possible tissue disease. Mice treated with Compound 1 showed no disturbance in weight gain or signs of disease compared to mice in the control group that were not treated with this compound, indicating that the compound can be administered without causing any harmful effects. Erófca 6. Plasma concentration. A male dog JBeagle weighing 12 kg was administered orally a capsule containing one of compounds 1 and 2 in doses of 25 mg / kg with 200 ml of milk, and after 0.5, 1, 2, 3, 6, 8 and 10 hours, a blood sample was taken by venipuncture and then the blood was centrifuged in order to separate the plasma. The concentration of the tested compounds in the plasma was determined cylinder-plate thin film method, using Escherichia coli Kp as indicator microorganism. The results are given in Table 5 in µg / ml. Table 5 Plasma concentration in µg / ml Test compound Compound 1 Number of hours after administration of test compound 0.5 0.6 1. 2.4 2 5.5 3 5, 9 6 4.2 8 3.7 10 2'4 The results given in Table 5 give the following conclusions: Compound 1 prepared by the method according to the invention is well absorbed by the body when administered orally and its high plasma concentration is maintained for quite a long time. In particular, the plasma concentration of Compound 1 within 1 to 10 hours of administration is above the lowest MIC concentration at which the compound is effective against most bacteria (see Table 1, la, Ib). For example, the plasma concentration of Compound 1, 5.9 µg / mL, is about 8 times the lowest concentration at which it is effective against Pseudomonas aeruginosa No. 12 and Sptahylococcus aureus No. 50774, and about 60 times greater for the bacteria Escherichia coli P = 5101. The results given in Table 5 show that the compound 1 produced by the method according to the invention has a high concentration in plasma and even at low doses it is effective in combating systemic infections with various bacteria. riami.Trial 7. Urinary excretion. The match of the dogs subjected to the test described in trial 6 was collected over 24 hours and its urine content was determined using the method given in trial 6. The results of the trials are given in Table 6. Table 6 Tested excretion of compounds with urine 10 Test compound Compound 1 Concentration of compound in urine ng / ml 606 Amount of compound excreted% 40.7 The data in Table 6 allows the following conclusions to be drawn: 1. Compound 1 is fairly well excreted with urine and within About 40% of the compound is excreted in the urine 24 hours after oral administration. 2. The concentration of compound 1 is approximately 51-6000 times the lowest concentration at which this compound is effective against a variety of bacteria (04l (2, 15 [Ag / ml according to Table 1, la, lib). Compound 1 is highly effective even at low doses against infections of the urinary tract by various bacteria. As shown in Tables 1-6, the compounds of the invention, especially the compounds of the formulas I1 and 1 ', have a strong therapeutic effect against Artificially induced infections with Gram-positive and Gram-negative bacteria, and after oral administration, remain in high concentrations in the plasma and in the urinary tract for a long time. Moreover, their toxicity is low, so they can be used even in small In contrast to this, the known compounds A and C have antibacterial activity in vitro and in vivo against gram-positive and gram-negative bacteria from Compoundingly worse, as shown in Tables 1, 1a, Ib and 2. The known compound D, in the case of combating the increasing kidney infection with Pseudomonas aeruginosa bacteria, has a therapeutic effect that is worse than the compounds of the formulas I1 and 1 '. Compounds E and F, known synthetic antibacterial agents, and compounds G, H and J, known antibiotics, have an in vivo therapeutic effect against bacterial infections. Gram-negative bacteria, especially Pseudomonas aeruginosa bacteria, are significantly inferior to the compounds of the formulas I1 and I according to the invention. The method of producing the compounds of formula I is illustrated below. Example I. Preparation of the compound of formula I1 and its To a suspension of 1 g of ethyl 7- / 4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -6-fluoro-1,4-dihydroTO-4-keto-1,8-naithyridine carboxylic acid in 10 ml of dimethylformamide, add 0 53 g of sodium carbonate and stirred at 60 ° C 2 O 1 17 for 10 minutes, then 1.2 g of ethyl iodide and sword are added at 60-70 ° C for 2 hours. . The mixture is then evaporated to Luolia in vacuo, the residue is added with water, the solution is extracted with chloroform, the extract is dried over anhydrous potassium carbonate and the chloroform is evaporated off. The residue is recrystallized from a mixture of dichloromethane and n-hexane to give 0.89 g of ester. 1-ethyl-6-fluoro-1,4-10,7-dihydro-4-keto-7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid ethyl, mp 171-173 ° C. A mixture of 0.8 g of this ester, 6 lvl 103% of sodium hydroxide and 2 ml of ethanol is boiled under reflux for 3 hours, then cooled, and 10% acetic acid is added until the value of p 7 is obtained. 0-7.5, the separated precipitate is filtered off, washed with ethanol and recrystallized from a mixture of dimethylformamide and ethanol. 0.57 g of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-oxo-7- (1-pip-3razinyl) -1,8-naphthyridinecarboxylic acid-3 is obtained in the formula II. The product melts at 220 ° C to 224 ° C. 0.2 g of the acid obtained was dissolved in 5% hydrochloric acid and the solution was evaporated to dryness under reduced pressure. The residue was recrystallized from water to give 0.21 g of the hydrochloride of the acid of formula II. The product melts above 300 ° C. 30 In the second test, 0.2 g of the acid of formula I1 is dissolved in 7N at elevated temperature, and then cooled, the precipitate formed is filtered off and recrystallized from dilute methanol to give 0.22 g of the acid salt. of Formula I1 with methanesulfonic acid, ie the compound of Formula I '. The product melts with decomposition at temperatures above 300 ° C. In the third test, 1.0 g of the acid of formula I1 is dissolved in hot ethanol, 1.0 ml of acetic acid is added, it is cooled and the crystalline precipitate is filtered off. This product was recrystallized from ethanol to give 0.93 g of the acid addition salt of formula I with acetic acid. The product melts at 228 ° -229 ° C. The 7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-1 acid ethyl ester used in this example is used as a starting product. The 8-naphthyridine-3-carboxyl-3 of formula 11 is prepared as follows: Reacted with N-ethoxycarbonyl-piperazine 2, u-dichloro-3-nitropiperazine to give 6-chloro-2- (4-ethoxycartonyl-1-piperazine) Without purification, it is heated with ethanolic ammonia in a sealed tube at 120 ° -125 ° C. to give 6-amino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazine). 1H-3-nitropiperidine, m.p. 132-134 ° C. This product was treated with acetic anhydride in acetic acid to give 6-acetylamino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-nitropiperidine, mp 168-169 ° C. This compound is hydrogenated catalytically with C.sub.6 palladium on carbon to give 3-amino- &lt; 18 -6-acetylamino-2- (4-ethoxycaronyl-l-piperase-l-pyridine) which dissolves without purification. in a mixture of ethanol with 42% of tetrafluoroboric acid and to the resulting solution is added a solution of isoamyl nitrite in ethanol with stirring at a temperature below 0 ° C. After 20 minutes, ether is added to the solution, the precipitate formed is filtered off and washed with a mixture of methanol and ether and then with chlorophyll. There is obtained 6-acetylamino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-pipazinyl) -3-pyridine diazonium tetrafluoroborate, mp 117-117.5 ° C (signs of decomposition). Suspension of the obtained diazonium salt in The slush is heated with stirring in a bath at 120 ° C. for 30 minutes, the solvent is evaporated under reduced pressure and the residue is made alkaline with a 10% solution of sodium carbonate and then extracted with chloroform. The extract is dried over anhydrous potassium carbonate, the solvent is evaporated, and the residue is recrystallized from ethyl acetate to give 6-acetylamino-2- (4-ethoxycarbonyl--1-piperazinyl) -3-fluoropyridine, mp 132-133 ° C. This product is hydrolyzed with a 15% mixture of hydrochloric acid and methanol (1: 2 by volume) to give 6-amino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-yluoropyridine. This product is treated at 130 ° -140 ° C. with ethoxymethylene malonic acid diethyl ester to give N- [2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-fluoro-6-pyridyl acid ethyl ester. j] -aminomethylene malonic, mp 144-145 ° C. This compound is cyclized by heating at 255 ° C to give 7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -6 acid ethyl ester. -fluoro-1,4-dihydro-4-keto-1,8-naphthyridinecarboxylic-3 with a melting point of 279-281 ° C. Example 11. Preparation of the compound of formula I2 Proceed in an analogous manner to that described in the example I, but starting from 7- [4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -1,4-dihydro-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid as starting product, G-chloro-l-ethyl-l, 4-dihydrogen-4-keto-7- (lH-piperazinyl] -l; 8-naphthyridine-3-carboxylic acid hydride. The product melts at a temperature above 30 ° C. Example 111. Preparation of the ethyl ester of the compound of formula II. In a similar manner to that described in Example I, by reacting the ethyl ester of 6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto acid. 7- (4-trifluoroacetyl-1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid with ethyl iodide and potassium carbonate in dimethylformamide is prepared 1-ethyl-6-fluoro-1,4-acid ethyl ester. dihydro-4-keto-7- (4-trifluoroacetyl-1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3 carboxylic acid. This ester is hydroxylated with an aqueous solution of potassium carbonate in a mixture of chloroform and methanol to give the ethyl ester of 1-ethyl-6-fluoro-19m4 -1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl). -1, α-naphthyridine-3 carboxylic acid having a melting point of 150-151 ° C. Example IV. Preparation of propyl ester and acid butyl ester of formula I. 1-Ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- / 1-propyl ester is prepared analogously to that described in Example III. - piperazinyl (-1,8-naphthyridine-3-carboxylic-3), R3 is lower alkoxyifoonyl and R4 is lower alkoxycarbonyl, reacted with an ethylating agent, and then hydrolyzes the reaction product to obtain optionally converting the compound of the formula I into a pharmacologically acceptable salt. 3. Process for the preparation of the new 1,8-naphthyridine derivatives of the general formula I, in which X is a halogen atom and R is a lower melting point of 133-135 ° C and a butyl ester is an alkyl radical, and X is a chlorine atom of the acid 119-120 ° C. having a non-fluorine groove melting point, then R is also a hydrogen atom, or a pharmacologically acceptable salt of these compounds, characterized in that the compound of formula 7, wherein X has a new derivative production method, as defined above, R3 is hydrogen-Z a; S tx and ez eze of patent 1,8-naphthyridine of general formula I, in which X is fluorine and R is hydrogen, or the pharmacologically acceptable salts of these compounds, characterized in that the compound of formula VII wherein X is fluoro, R3 is hydrogen or a protecting group such as an acyl group, o-nitrophenylsulfenyl group, arylsulfonyl group, or a substituted phenyl or benzyloxy methyl group, and R4 is a carboxyl group or a lower alkoxycarbonyl group, is reacted with an ethylating agent, and if the resulting compound R4 is an alkoxycarbonyl group, the compound is subjected to a ru or protecting group such as ak acyl group, o-nitrophenylsulfenyl group, lower trialkylsilyl group, tetrahydropyranyl group, diphenylphosphinyl group, aryl-sulfonyl or methyl group substituted phenyl or benzyloxy group and R4 is cyam, dine group, or Alk is a lower alkyl radical, and when X is a halogen atom other than fluorine, then R4 is also a carboxyl group or a lower alkoxycarbonyl group, is reacted with an ethylating agent and if in the obtained product R4 is a cyano group, the amino group is hydrolysis, and if in the obtained product 30 a carbamate group or a group of formula 3, then this product is subjected to the hydrolysis of R3 as a protecting group, then these groups are split off by hydrolysis or hydrolysis, and then the obtained compound is the formula I is optionally converted to a pharmacologically acceptable salt. 2. The method according to claim The compound according to claim 1, characterized in that the compound of formula 7, in which X is a nitrogen atom, and then, if R3 in the product is a protecting group, then this group is cleaved by hydrolysis or hydrogenolysis, and then the obtained compound of formula 1, optionally is not converted to its pharmacologically acceptable salt ../ COOR HN N / ^ t * CoH 2n5 COOH Formula i Hr (_N ^ N ^ N- CZH8 YlzocP Cl Hl V 0 li • a ~ N _v v ^ rvC00H HlOl ^ N ^ C2H5 o I CZH5 Formula I * COOH COOH HN NN <\ Y 'CH2S05H mtorl'120154 T2. ,, O / Yztfr 2a- Formula 3 F Viitr 5 JCOOH ^ / ^ COOH * s Ri C ^ 5 O Clv ^ móre ^ JCOOH C, H 2n5 O o /^.An^n^ -cs HF NH ^ OAlk OY * XOOH C2H5: f 9 ^ ¦isPco-OArW w 'H Formula 10120154 ciAn-ci Etoco-N ^ i) QrnitlOtVCin8 ¦ ^.' in-f.-iljwani? ° z * U CK Kl N EtOCO-l ^ JN IY IY Wcrfr / O - H h'zór 14 reciuko / a AN 2 / - \ EtOCO-N fo ^ N'vN- v ¦ 'H. to * ^ CK EtOCO -h (_N "H Scticmat cci Scheme cont. i ^ hydrolysis Et0C0-ti N ^ NXN / C0 EtOCON N- ^ N ^ NH. w? H £ 00Et Formula Ib condensation IF EtOCO-N N ^ N ^ N COOEt fCOOEt Etoco -i ^ i ^ isnisr ^ H Pattern 7a cukuzagcL Scheme H Pattern g LZGraf. Zd No. 2 - 418/83 90 copies A-4 Price PLN 100 PL

Claims (2)

zastrzezeniach okres¬ lenie „nizsze" w odniesieniu do rodników alki¬ lowych i grup zawierajacych rodniki alkilowe oznacza rodniki o 1—6 atomach wegla. Zwiazki o wzorze 1 tworza sole z kwasami i z zasadami. Jako kwasy mozna stosowac rózne kwasy nieorganiczne lub organiczne, np. takie jak kwas solny, octowy, mlekowy, bursztynowy, 20 laktobionowy i metanosulfonowy, a jako zasady stosuje sie równiez zasady nieorganiczne lub organiczne, dajace sole z grupa karboksylowa w zwiazkach o wzorze 1. Przykladami takich za¬ sad sa wodorotlenki i weglany takich metali jak 25 sód i potas. Szczególnie korzystne wlasciwosci maja sole zwiazków o wzorze 1 z kwasem sol¬ nym lub metanosulfonowym. W pewnych warunkach zwiazki o wzorze 1 wystepuja w postaci' wodzianów i wytwarzanie 30 takich wodzianów wchodzi równiez w zakres wy¬ nalazku. Przykladami zwiazków wytwarzanych sposo¬ bem wedlug wynalazku sa nastepujace zwiazki i ich farmakologicznie dopuszczalne sole: kwas l-etylo-6^fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l-pipera- zynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o wzo¬ rze U, ester etylowy kwasu o wzorze l1, jak rów¬ niez kwas l-etylo-6-chloro-l,4-dwuwodoro-4-keto- -7-/l-piperazynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowe- go-3 o wzorze 12. Ze zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku najcenniejsze wlasciwosci przeciwba- kteryjne ma wyzej podany kwas o wzorze U i jego sole. Jak wykazano w dalszej czesci opi¬ su, zwiazek ten jest wysoce skuteczny przeciw bakteriom in vitro i in vivo, a poniewaz^ rów¬ noczesnie ma znikoma toksycznosc, przeto moze byc stosowany przy zwalczaniu zakazen przewo¬ du moczowego przez bakterie Gram-dódatnie i Gram-ujemne, jak równiez do zwalczania za¬ kazen innych ukladów. Zwiazki o wzorze 1, w którym X ma wyzej podane znaczenia, a R oznacza nizszy rodnik alkilowy, równiez przejawiaja dosc silne dziala¬ nie przeciwbakteryjne in vivo, a poza tym sa uzyteczne jako produkty przejsciowe przy wy¬ twarzaniu innych zwiazków o wzorze 1. Budowe podobna do budowy zwiazków o wzo¬ rach li i 12 maja znane z opisu patentowego 120 1543 St. Zjedn. Am. nr 4 017 622 pochodne piperazyny o wzorze 2, w którym Rx oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, rodnik benzylowy lub grupe acetylowa, R2 oznacza atom wodoru, rodnik alkalowy o i^4~atomach- wegla-, • rodnik benzylowy lub rodnik winylowy, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1—6 atomach wegla. Jak widac z wzoru 2, zwiazki te nie maja podstawnika w pozycji 6 pierscienia naftyrydynowego. W opisanych nizej próbach wykazano, ze zwiazki wytwarzane sposobem we¬ dlug wynalazku dzialaja przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym równiez Pseudornonas aeruginosa, a takze przeciw bakteriom ¦• Gram-do- datnim, nieoczekiwanie znacznie skuteczniej niz T^w^KT^zwlazKrifAzorze 2. I Z wylozonego ropisu japonskiego nr 83 590/77, i którego streszczenie podano w wykazie wydawa- | «sfl*f! przez Derwent Fublications Ltd. (Der. No. OffiLfiS^fiSSl^^zriaaiiJsa pochodne 6-nitro-l,8-naftyry- dyny o wzorze 3, w którym grupa o wzorze -N(R)(R') oznacza grupe aminowa, podstawiona grupa anilinowa, grupe alkiloaminowa, cykloalki- loaminowa, dwualkiloaminoalkiloaminowa, hydro- ksyalkiloaminowa, dwualkiloaminowa, alkiloalli- loaminowa, alkilocykloalkiloaminowa, dwuhydro- ksyalkiloaminowa, pirblidynowa, piperydynowa, morfoldnowa i piperazynowa, a Rx i R2 oznaczaja nizsze rodniki alkilowe. W opisie tym wspomnia¬ no jednak tylko w tym, ze zwiazki te sa sku¬ teczne przeciw rzesistkowi i nie ma wzmianki o dzialaniu przeciwbakteryjnym. W . opublikowanym 10.03.1978 r. sprawozdaniu z 98-ego kongresu japonskiego towarzystwa far¬ maceutycznego jia str. 223 znajduje sie infor¬ macja p zwiazkach o wzorze 4, w którym Rx oznacza. rodnik etylowy lub odpowiadajacy mu rodnik, R2 oznacza atom wodoru, R3 i R3 ozna¬ czaja grupy przyciagajace elektrony i R4 ozna¬ cza grupe oddajaca elektrony. Wedlug tej infor¬ macji, zwiazki o wzorze 4, w którym R3 i R5 oznaczaja atomy chloru lub fluoru i R4 oznacza grupe piperazynowa, ewentualnie podstawiona, badano w celu ustalenia zaleznosci pomiedzy ich budowa i wlasciwosciami. Stwierdzono, ze zwiazki, w których R2 oznacza rodnik etylowy, R2 oznacza atom wodoru, R3 lub . R5 oznacza atom chloru lub fluoru, a R4 ozna¬ cza grupe piperazynowa, maja wlasciwosci prze- oiwbakteryjne silniejsze niz kwas l-etylo-1,4- -dwuwodoro-7-metylo-4-keto-l,8-naftyrydynokar- boksylowy-3. Z opisu patentowego St. Zjedn. Am. nr 4 14$ 719, odpowiadajacego belgijskiemu opisowi patento¬ wemu nr 863 429, znane sa pochodne chinoliny o wzorze 5, a z opublikowanego japonskiego opisu patentowego nr 65 887/78 (Derwent No. 52 436 A/29) znane sa pochodne chinoliny o wzo¬ rze 6. Wyniki prób podane nizej w tablicach 2 go i 3 swiadcza jednak o tym, ze zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku maja dziala¬ nie przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym tez przeciw bakteriom Pseudornonas aeruginosa, znacznie silniejsze niz zwiazki o wzorach 5—6. #5 0154 4 Zgodnie z wynalazkiem, zwiazki o wzorze 1, w którym X i R maja wyzej podane znaczenie, wytwarza sie przez etylowanie zwiazków o wzo¬ rze 7, w którym X ma wyzej podane znaczenie, •~5- ' Rg- -ozrra'czH**"Htcrm"""wTKtoru lub grupe zabezpiecza¬ jaca grupe, aminowa, a R4 oznacza, grupe karbo¬ ksylowa; nizsza grupe alkoksykarbonylowa lub grupe o wzorze -R^, w którym R'4 oznacza gru¬ pe cyjanowa, grupe karbamoilowa lub grupe 20 o wzorze 8, w którym Alk oznacza nizszy rod¬ nik alkilowy. W procesie etylowania stosuje sie znane srodki etylujace, takie jak halogenki ety¬ lowe, np. jodek etylowy albo estry etylowe, np. siarczan dwuetylowy, p-toluenosulfonian etylowy 15 lub fosforan trójetylowy. -Skladniki reakcji stosuje sie zwykle w ilos¬ ciach obliczonych stechiometrycznie i reakcje prowadzi w obojetnym rozpuszczalniku w tem¬ peraturze 25—150°C. Jezeli w zwiazku o wzorze 20 7 R3 stanowi grupe zabezpieczajaca, wówczas korzystnie stosuje sie nadmiar srodka etylujace- go. Jako rozpuszczalniki stosuje sie np. etanol, glikol metyloetylenowy, dwumetyloformamid, sulfotlenek dwumetylu i wode. Przebieg reakcji 25 mozna przyspieszyc dodajac srodek wiazacy kwas, np. zasade, taka jak weglan, wodorotlenek lub alkanolan metalu alkalicznego, wodorek sodowy, pirydyna, trójetyloamina lub wodorotlenek ben- zylotrójmetyloamoniowy. 30 Otrzymany produkt, w którym R4 oznacza gru¬ pe o wzorze -R'4, poddaje sie nastepnie hydroli¬ zie i/lub produkt, w którym R3 oznacza grupe zabezpieczajaca, poddaje sie reakcji odszczepia- nia tej grupy;- zabezpieczajacej. 35 Hydrolize grupy: R4 prowadzi sie za pomoca wody, przy czym w celu przyspieszenia reakcji stosuje sie dodatek katalizatora w postaci kwasu lub zasady. Mozna stosowac kwasy lub zasady nieorganiczne albo organiczne, np. kwasy takie 40 jak kwas solny, bromowodorowy, siarkowy, fos¬ forowy, octowy, trójfluorooctowy, mrówkowy i toluenosulfonowy i np. zasady takie jak' wodo¬ rotlenki metali alkalicznych lub metali ziem al¬ kalicznych, np. wodorotlenek sodowy lub baro- 45 wy, weglany metali alkalicznych, np. weglan so¬ dowy lub potasowy, a takze octan sodowy. Reakcje te prowadzi sie korzystnie ogrzewajac zwiazek poddawany hydrolizie w srodowisku rozpuszczalnika i z dodatkiem wody. Jako roz- 50 puszczalnik przewaznie stosuje sie wode, ale w zaleznosci od wlasciwosci zwiazku mozna sto¬ sowac rozpuszczalniki, takie jak etanol, dioksan, eter dwumetylowy glikolu etylenowego, benzen lub kwas octowy, zmieszane z woda. Reakcje prowadzi sie zwykle w temperaturze 0°—150°C, korzystnie 30—100°C. Grupe zabezpieczajaca R3 odszczepia sie ko¬ rzystnie droga solwolizy lub hydrogenolizy, w za¬ leznosci od charakteru tej grupy. Przykladami grup R3 dajacych sie odszczepiac droga solwoli¬ zy, w tym równiez hydrolizy, sa grupy takie jak grupa formylowa, acetylowa, trójfluoroacetylowa, benzyloksykarbonyIowa, in-rzed.(butotasykarbonyilo- wa, p-metoksybenzyloksykarbonylowa, winyloksy- karbonylowa, etoksykarbonylowa, |3-/p-toluenQ-120 134 sulfonyloAetoksykarbonylowa, " o-nitrofenylosulfe- nylowa, trójmetylosililowa, trójfenylometylowa, tetrah^dropiranylf wa i dwufenylosulfinylowa. Reakcje solwoLzy prowadzi sie w srodowisku rozpuszczalnika, ewentualnie w obecnosci kwasu lub zasady, np. takich jak podane wyzej przy omawianiu reakcji hydrolizy grupy R4. Jako roz¬ puszczalnik zwykle stosuje sie wode, ale mozna tez stosowac mieszanine wody z rozpuszczalnika¬ mi takimi jak etanol, dioksan, eter dwumetylowy glikolu etylenowego, benzen lub kwas octowy. Reakcje prowadzi sie w temperaturze 0°—150°C, korzystnie 30—100°C. Przykladami grup Rs dajacych sie odszczepiac droga redukcji sa grupy arylosulfonylowe, takie jak grupa p-toluenosulfonylowa, grupy metylowe podstawione -grupa benzylowa lub benzyloksylo- wa, takie jak grupa benzylowa, trójfenylomety¬ lowa lub benzyloksymetylowa, albo grupy arylo- metoksykarbonylowe, takie jak grupa benzylo- ksykarbonylowa lub p-metoksybenzyloksykarbo- nylbwa. ' """' Przy odszczepianiu grupy zabezpieczajacej K3 warunki procesu hydrogenolizy dostosowuje sie do rodzaju tej grupy. Zwykle produkt poddawa¬ ny reakcji traktuje sie wodorem w obecnosci katalizatora, takiego jak platyna, pallad, nikiel Raneya itp., w srodowisku obojetnego rozpusz¬ czalnika. Mozna tez stosowac redukcje za pomo¬ ca metalicznego sodu w cieklym amoniaku, albo za pomoca metalu takiego jak cynk w kwasic octowym lub w alkoholu, np. w metanolu. Katalityczna hydrogenolize prowadzi sie w tem¬ peraturze pokojowej lub podwyzszonej do 60°C. Jako rozpuszczalniki stosuje sie np. glikol etyle¬ nowy, dioksan, dwumetyloformamid, etanol lub kwas octowy. Jezeli grupa zabezpieczajaca jest grupa benzylowa, trójfenylometylowa lub p-to¬ luenosulfonylowa, to grupe taka mozna odszcze¬ piac za pomoca metalicznego sodu w cieklym amoniaku, zwykle w temperaturze —50°C do -20°C. Zwiazki Wyjsciowe o wzorze 7 sa zwiazkami nowymi. Przyklad ich wytwarzania przedstawia schemat podany na rysunku, przy czym we wzo¬ rach wystepujacych w tym schemacie Et ozna¬ cza rodnik etylowy i A— oznacza anion kwasu fluoroborowego HBF4. W pierwszym stadium procesu zwiazek o wzo¬ rze 12 poddaje sie w znany sposób reakcji z piperydydem estru jednoetylowego kwasu we¬ glowego i otrzymany zwiazek o wzorze 13 ami- nuje sie w pozycji 2 w znany sposób za pomoca amoniaku w etanolu, po czym acetyluje w tejze pozycji równiez w znany sposób, wytwarzajac zwiazek o wzorze 14. Grupe nitrowa w pozycji 5 tego zwiazku dwuazuje sie, redukuje sie i w otrzymanym zwiazku o wzorze 15 grupe aminowa w obecnosci kwasu fluoroborowego i ogrzewa otrzymany zwiazek o wzorze 16, otrzy¬ mujac zwiazek o wzorze 17. Ze zwiazku tego przez hydrolize za pomoca kwasu solnego w eta¬ nolu wytwarza sie zwiazek o wzorze 18, który kondensuje sie z 2-etoksyetylenodwukarboksyla- nem-1,1 dwuetylowym, wytwarzajac zwiazek 6 10 20 29 30 33 40 45 50 55 tt o wzorze 9, który poddaje sie cyklizacji przez ogrzewanie w temperaturze 140—260°C w roz¬ puszczalniku o odpowiedniej temperaturze wrze¬ nia, takim jak np. eter dwufenylowy, dwufenyl, ftalan, dwubutylowy, o-dwuchlorobenzen, tlenek dwufenylenu lub ich mieszaniny. Mozna tez sto¬ sowac dodatek znanych srodków przyspieszaja¬ cych cyklizacje, takich jak kwas polifosforowy, polifosforan nizszego alkilu, stezony kwas siar¬ kowy, chlorek fosforylu lub pieciotlenek fosforu. Jezeli stosuje sie dodatek kwasu polifosforowego, polifosforanu alkilowego lub pieciotlenku fosfo¬ ru, wówczas reakcje prowadzi sie w rozpuszczal¬ niku, takim jak benzen, dioksan lub dwumetylo¬ formamid, zas przy uzyciu kwasu siarkowego rozpuszczalnikiem jest zwykle bezwodnik kwasu octowego lub kwas octowy. Jezeli dodatek cy- klizujacy ma odpowiednie wlasciwosci, to moze on równiez stanowic rozpuszczalnik. Przy uzyciu srodka cyklizujacego reakcje prowadzi sie zwy¬ kle w temperaturze nizszej od wyzej podanej, korzystnie wynoszacej 100—160°C. Zwiazki wytwarzane sposobem • wedlug wyna- - lazku wyosobnia sie i oczyszcza znanymi meto¬ dami. W zaleznosci od rodzaju produktów wyjs¬ ciowych i warunków reakcji otrzymuje sie zwiazki o wzorze 1 w stanie wolnym lub w pos¬ taci soli, przy czym zwiazki w stanie wolnym mozna przeksztalcac w sole dzialajace farmako¬ logicznie dopuszczalnymi kwasami lub zasadami. 7\Io2na w tym celu stosowac rózne kwasy nie¬ organiczne lub organiczne, np. kwas solny, octo¬ wy, mlekowy, bursztynowy, laktobionowy, szcza¬ wiowy i metanosulfonowy. Jak podano wyzej i wykazano w próbach opi¬ sanych nizej, zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku maja bardzo dobre wlasci¬ wosci przy malej toksycznosci, totez moga byc stosowane zapobiegawczo i w leczeniu zakazen bakteryjnych u zwierzat cieplokrwistych, w tym tez u ludzi. Dawka tych zwiazków zalezy od wieku, masy ciala i stanu pacjenta, sposobu po¬ dawania leku itp. Dzienna dawka dla osób do¬ roslych wynosi 0,1—7 g, korzystnie 0,2—5 g zwiaz¬ ku o wzorze 1 lub jego soli. Zwiazki te stosuje sie w postaci preparatów zawierajacych równiez stalG lub - ciekle dodatki dopuszczalne farmako¬ logicznie, nie reagujace ze zwiazkami o wzorze 1. Przykladami takich dodatków sa: woda, zela¬ tyna, laktoza,* skrobia, celuloza (korzystnie mikro¬ krystaliczna), karboksymetyloceluloza, metyloce¬ luloza, sorbit, talk, stearynian magnezu, oleje roslinne, alkohol benzylowy, zywice, glikol pro¬ pylenowy, polialkilenoglikole i metylcparaben. Preparaty moga miec postac proszku, ziaren, tabletek, masci, czopków, kremów, kapsulek itp. Moga one byc wyjalowione i/lub zawierac sub¬ stancje konserwujace, stabilizujace i zwilzajace. Moga one takze zawierac inne substancje czyn¬ ne biologicznie. Ponizej opisano próby, w których porównywano wlasciwosci zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku z wlasciwosciami zwiazków znanych i zwiazki o wzorze 10, bedacego rcw- niez pochodna 1,8-naftyeydyny nie objeta wzo-120 154 rem 1. Poniewaz sposób wytwarzania tego zwiaz¬ ku nie byl dotychczas publikowany, przeto poni¬ zej zilustrowano ten sposób. Do mieszaniny 12 ml 37fl/o aldehydu mrówko¬ wego i 18 ml kwasu mrówkowego dodaje sie 6,0 g kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4- -,kato^7-/l-(piperaizytnylo/-'ll,8-naf'tyrydynokarboksy- lowego-3 i mieszajac utrzymuje sie w tempera¬ turze 120—125°C w ciagu 4 godzin. Nastepnie odparowuje sie mieszanine do sucha pod zmniej¬ szonym cisnieniem, pozostalosc alkalizuje r roztworem wodnym wodoroweglanu sodowego do wartosci pH 8 i ekstrahuje chloroformem. Wy¬ ciag suszy sie, odparowuje rozpuszczalnik i po¬ zostalosc przekrystalizowuje z mieszaniny dwu- chlorometanu z etanolem, otrzymujac 5,0 g kwa¬ su l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-7-/4-metylo-l- -piperazynylo/-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylo- wego o wzorze 10 i o temperaturze topnienia 228—230°C. , Próba 1. Metoda podana w Chemotherapy, 22(6), str. 1128, (1974) oznaczono minimalne ste- *zenie zwiazków- wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku i zwiazków znanych in vitro przeciw¬ ko 19 róznym szczepom bakterii. Wartosci tego minimalnego stezenia MIC podano w tablicy J, la i Ib w u g/ml. W tablicy tej, jak i w tabli¬ cach dalszych, badane zwiazki objete ogólnym wzorem 1 sa oznaczone symbolami liczbowymi, a zwiazki znane — symbolami literowymi. Zna¬ czenie tych symboli jest nastepujace: zwiazek 1 — zwiazek o wzorze li, zwiazek 1' — zwiazek o wzorze 1', .zwiazek 2' — zwiazek o wzorze 12', zwiazek A — zwiazek o wzorze 2a, znany z opi¬ su patentowego St. Zjedn. Am. nr 4 017 622, zwiazek B — zwiazek o wzorze 10, zwiazek C — zwiazek o wzorze 6, znany z wy¬ lozonego japonskiego opisu patentowego nr 65887/78, zwiazek D — zwiazek o wzorze 5, znany z bel¬ gijskiego opisoi patentowego nr 863 4)29,, zwiazek E — kwas l-etylo-l,4-dwuwodoro-7-me- tylo-4-keto-l,8-naftyrydynokarboksylowy-3 (cpis patentowy St. Zjedn. Arn. nr 3 149 104), zwiazek F — kwas 8-etylo-5,3-dwuwodoro-5-ke- to-2-/l-piperazynylo/-pirydo[2,3-d]pirymidynokar- boksylowy-6 (opis patentowy St. Zjjedn. Am. nr 3 887 557), zwiazek G — sól sodowa a-/5-indenyloksykar- bonylo/-benzylopenicyliny (Carindacillin) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 557 090), zwiazek H — D-a-aminobenzylopenicylina (am¬ picylina) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 2 985 648), zwiazek J — kwas 7-/D-a-aminofenyloacetami- do/-dezoacetoksycefalosporanowy (Cephalexin) (opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 3 507 861). Wyniki podane w tablicy 1, la, Ib swiadcza o tym, ze zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku, a zwlaszcza zwiazki o wzorach li, 1' i 12' sa wysoce skuteczne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym, w tym rów¬ niez Pseudomonas aeruginosa. Znany zwiazek o wzorze 2a dziala przeciw ba¬ kteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym zna- S Tablica 1 Aktywnosc przeciw bakteriom in vitro 20 25 30 35 53 eo Bakterie 1 Bakterie Gram-dodatnie Staphylococcus aureus 209F JG-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis | P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes | c"21 Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NIHJ JG-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium | S-9 Salmonella enteriridis 1 No. 1291 Badane zwiazki | 1 2 0,78 0,78 12,5 12,5 1,56 0,2 0,1 0,2 0,1 0,1 Shigella flexneri 2a 1 0,2 Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 | Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa 1 Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 " | , Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morgenii Kono Proteus mirabilis P-2381 0,39 0,2 0,2 0,39 0,78 0,39 0,2 0,39 1' 3 0,78 0,78 12,5 12,5 1,56 0,2 0,1 0,2 0,1 0,1 0,2 0,39 0,2 0,2 . 0,39 0,78 0,39 0,2 0,39 2' 1 4 3,13 6,25 25 12,5 6,25 0,78 0,39 1 0,39 0,39 1 0,39 0,78 1,56 1,56 0,78 6,25 6,25 1,56 | 1,56 3,13 cznie slabiej niz zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku. ' Próba 2. Skutecznosc leczenia in vivo. Zwiaz¬ ki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku i zwiazki znane rozpuszczono w zdejonizowanej wodzie lub sporzadzono z nich zawiesine w 0,2Vo roztworze wodnym karboksymetylocelulozy i po¬ dawano doustnie myszom zakazonym badanymi121154 Tablica la Bakterie 1 Bakterie Gram-dodatnie 1 Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptotocuccus faecalis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A | Corynebacterium pyogenes C-21 i Bakterie Gram-ujemne i Escherichia coli N1HJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-14Ca Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tauchijima 1 Pscudomonas aeruginosa No. 12 Serratia mercascens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Badane zwiazki 1 • A 1 2 ¦2"5 50 ¦ 100 50 50 6,25 3,13 6,25 6,25 1,56 6,25 12,5 12,5 6,25 25 25 12,5 6,25 25 • 1 B 1 3 | 1,56 1,56 12,5 6,25 1,56 0,39 0,2 0,39 0,2 0,1 0,39 0,78 0,39 0,39 1,56 3,13 1,56 0,78 1,56 1 C 1 4 0,78 1,56 6,25 6,25 1,56 0,39 0,2 0,2 0,2 0,2 0,39 0,2 0,78 0,2 3,13 3,13 0,78 0,39 0,39 D 1 5 0,39 0,78 3,13 1 — 0,78 0,1 0,05 0,1 0,05 0,05 0,1 0,2 0,2 0,1 0,39 1 1 0,78 0,2 0,1 0,2 E 1 6 100 1 50 200 200 200 r2,5 3,13 -- 3,13 3,13 6,25 — 12,5 6,25 200 200 6,25 6,25 — Tablica Ib Baktenc- 1 i Bakterie Gram-dodatnie Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 Badane zwiazki F 2 12,5 25 200 G 3 0,39 0,78 ¥ H 4 0,05 0,1 1,56 J 5 1,56 I 1,56 . 20011 120 154 12 tablica Ib c.d. Bakterie 1 1 Streptoeoccus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes C-21 Bakterie Gram-ujemne Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 i Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serrabia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Badane zwiazki | • F 1 2 200 25 1,56 1,56 1,56 1,56 1,56 3,13 1,56 6,25 1,56 12,5 25 3,13 3,13 3,13 1 G 1 3 0,2 3,13 6,25 6,25 50 0,78 0,78 12,5 6,25 200 3,13 6,25 50 3,13 0,78 0,78 1 H 1 4 0,025 1 1,56 6,25 6,25 200 0,39 0,2 3,13 6,25 100 200 200 200 25 100 3,13 1 J 1 1 5 0,78 1,56 12,5 12,5 200 6,25 3,13 12,5 200 6,25 200 200 200 200 1 200 12,5 mikroorganizmami, oznaczajac wartosc dawki ** EDg0. Badania prowadzono z meskimi osobnika¬ mi myszy (ddY) o masie ciala okolo 20 g. Bada¬ ne zwiazki podawano dwukrotnie, mianowicie po uplywie 5 minut i 6 godzin po zakazeniu. Zaka¬ zono w nastepujacy sposób: 53 1. Stephylococcus aureus nr 50774. Zakazano dozylnie zawiesina bakterii w solance, stosujac 5—10 LDFQ, to jest okolo 5-108 komórek bakterii na kazda mysz. Obserwacje prowadzono w ciagu 14dni. 55 2. Escherichia coli P-5101. Zakazano sródotrze- wnotwo zawiesina bakterii w wyciagu sojowym z 4*/o mucyny, stosujac 5—10 LD50, to jest okolo 9-106 komórek bakterii na kazda mysz. Obserwa¬ cje prowadzono w ciagu 7dni. 60 3. Pseudomonas aeruginosa nr 12. Zakazano srodotrzewnowo zawiesina bakterii z wyciagu so¬ jowym z 410/© mucyny, stosujac 50—100 LD50, to jest okolo 5l10s komórek bakterii na kazda mysz. Obserwacje prowadzono w ciagu 7 dni. 65 Wyniki prób podano w tablicy 2. Sa to war¬ tosci ED50 w mg/kg, obliczone metoda Behrens- -Kaerber (Arch. Exp. Patj. Phem. 162, str. 480, 1931). Wartosci w taiblky oiznaczono symbolem x podane w przeliczeniu na wolny kwas karbo- ksylowy. Wyniki podane w tablicy 2 pozwalaja na wy¬ ciagniecie nastepujacych wniosków: 1. Zwiazki o wzorach l1 i 1' wykazuja silne dzialanie lecznicze przy zakazeniach ukladowych bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi, 2. Wytwarzane zgodnie z wynalazkiem ziwiaz- ki o wzorze l1 i 1' wykazuja przy ukladowych zakazeniach bakteriami Gram-ujemnymi, zwlasz¬ cza Pseudomones aeruginosa, dzialanie silniejsze niz zwiazki A, C, E i F znane jako srodki prze- ciwbakteryjne oraz zwiazki G, H i J, bedace znanymi antybiotykami. 3. Zwiazki o wzorach l1 1' dzialaja in vivo przeciw bakteriom Gram-dodatnim znacznie sil¬ niej niz znany zwiazek D, a zwiazki o wzorach13 Tablica 2 Skutecznosc in vivo przy ukladowym zakazeniu u myszy Badany zwiazek Zwiazek 1 Zwiazek ¦ 1' Zwiazek 2' Ester ety¬ lowy zwiazku 1 Zwiazek A Zwiazek B Zwiazek C Zwiazek D Zwiazek E Zwiazek F Zwiazek G Zwiazek H Zwiazek J Bakterie Staphylo- coceus aureus nr 50774 10 10* okolo 90* okolo 20 100 4,8 okolo 100 21,9 800 215 10—40 2,2 12,1 i Escherichia coli P-5101 1,8 1,8* 6,5* 1,2 okolo 15 4,7 29,2 ,21,2 100 43,5 22,6 Pseudo- monas aeruginosa Nr 12. 9,0 9,0* 58,6* 21,0 200 10,6 100 15,5 200 99,5 201,6 400 400 l1 i r sa in vivo znacznie skuteczniejsze przeciw bakteriom Gram-ujemnym, w tym przeciw ba¬ kteriom Pseudomonas aeruginosa, niz znany zwiazek D. 4. Ester etylowy zwiazku o wzorze l1, wytwa¬ rzany sposobem wedlug wynalazku, bedacy pro¬ duktem przejsciowym przy wytwarzaniu zwiaz¬ ków o wzorach l1 i l', dziala równiez silnie in vivo przeciw bakteriom Gram-dodatnim i Gram- -ujemnym. Próba 3. Skutecznosc lecznicza in vivo. Zwia¬ zek 1 oraz znany zwiazek D badano równiez w celu porównania ich skutecznosci przeciw na¬ silajacym sie zakazeniom nerek myszy bakteriami Pseudomonas aeruginosa nr 12. Zenskie osobniki myszy (ddY-s) o masie ciala 2(2—30 g znieczulaiiio za pomoca dozylnie stosowanej dawki soli sodo¬ wej pentobarbitaiu 50 mg/kg, po czym przez male naciecie podbrzusza obnazano pecherz mo¬ czowy i za pomoca strzykawki 0,25 ml z igla 0,25 mm zakazano 0,1 ml roztworu 1:10 000 ho¬ dowli Pseudomonas aeruginosa nr 12, przygoto¬ wanej w ciagu 20 godzin w wyciagu sojowym. W ciagu 1 dnia przed zakazeniem i 1 dnia po za¬ kazeniu myszom nie dawano wody do picia i poczawszy od dnia zakazenia podawano im 2 razy dziennie w ciagu 3 dni badane zwiazki. Piatego dnia po zakazeniu wycinano nerki prze¬ cinano je poprzecznie i w ciagu nocy poddawano hodowli bakterii w temperaturze 37°C na agarze King A. Jezeli nie stwierdzono nastepnie bakte¬ rii, uznano, ze dany zwiazek zabezpiecza przed 154 14 zakazeniem nerek. Wyniki prób podano w ta¬ blicy 3. Tablica 3 Skutecznosc in vivo przy zakazeniu nerek myszy bakteriami Pseudomonas aeruginosa nr 12 Badany zwiazek Zwiazek 1 Zwiazek D Podawanie Doustnie Doustnie ED50 mg/kg 2,4 16,1 Wyniki podane w tablicy 3 swiadcza o tym, ze skutecznosc zwiazku wytwarzanego sposobem wedlug wynalazku, mianowicie zwiazku 1 przy nasilajacym sie zakazeniu nerek bakteriami Pse¬ udomonas aeruginosa nr 12 jest znacznie wyzsza 20 niz znanego zwiazku D. Próba 4. Ostra toksycznosc. Roztwory zawiera¬ jace poszczególne zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku lub zwiazki znane podawano doustnie w róznych stezeniach grupom po 4—8 samców myszy (ddY) w dawkach po 0,1 ml na 10 g masy ciala i po uplywie 7 dni okreslano liczbe myszy martwych, obliczajac dawke smier¬ telna LD50 w mg/kg metoda Dehreus^Kaerbar. ,ft Wyniki podano w tablicy 4, w której wartosci oznaczone symbolem x oznaczaja wartosci w prze¬ liczeniu na wolny kwas karboksylowy. Tablica 4 33 Ostra toksycznosc u myszy Badany zwiazek [Zwiazek l 1 Zwiazek 1' Zwiazek 2' Zwiazek B Zwiazek C Zwiazek D Zwiazek E Zwiazek F Zwiazek G Zwiazek H Zwiazek J LD50 mg/kg powyzej 4000 powyzej 4000* powyzej 2000* 210 powyzej 2000 powyzej 2000 1516 powyzej 5000 powyzej 4000 powyzej 5000 3000 Wyniki podane w tablicy 4 swiadcza o tym, ze toksycznosc zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku jest znikoma, a zwiazek B, °o wytworzony przez wprowadzenie rodnika mety¬ lowego w pozycje 4 grupy piperazynylowej zwiazku 1, wytworzonego sposobem wedlug wy¬ nalazku, majacy wprawdzie skutecznosc przeciw bakteriom taka sama lub nawet wyzsza niz « zwiazki wytwarzana sposobem wedlug wynalaz-15 12B154 15 ku (patrz tablice 1, la, Ib 1 2), ma jednak bar¬ dzo wysoka toksycznosc. Próba 5. Podostra toksycznosc. Zwiazek 1 po¬ dawano doustnie 6 samicom myszy (szczep JOL-L.CE. .o przecietnej masie ciala 20 g, stosujac dawki 2 g/kg w ciagu 14 dni. W ciagu tego okre¬ su kazda z myszy wazono i po uplywie. 15 dni badano hematologicznie, a po zbadaniu dokony¬ wano sekcji, wazono organy i badano, w celu stwierdzenia ewentualnego schorzenia tkanek. U myszy, którym podawano zwiazek 1 nie stwier¬ dzono zadnych zaklócen w przyroscie masy ciala ani zadnych objawów schorzen, w porównaniu z myszami z grupy porównawczej, którym nie podawano tego zwiazku. Swiadczy to o tym, ze zwiazek ten moze byc podawany bez ubawy wy¬ wolania szkodliwych skutków. Erófca 6. Stezenie w osoczu. Samcowi doga ra¬ sy JBeagle o masie ciala 12 kg podawano doustnie kapsulka zawierajaca po jednym ze zwiazków 1 i 2 w dawkach po 25 mg/kg z 200 ml mleka i po uplywie 0,5, 1, 2, 3, 6, 8 i 10 godzin pobie¬ rano próbki krwi przez naklucie zyly, po czym odwirowywano krew w celu oddzielenia osocza. Zawartosc badanych zwiazków w osoczu ozna¬ czano metoda cienkowarstwowa cylinder-plytka, stosujac Escherichia coli Kp jako mikroorganizm wskaznikowy. Wyniki podano w tablicy 5 w /Ug/ml. Tablica 5 Zawartosc w osoczu w jjig/ml Badany zwiazek Zwia¬ zek 1 Liczba godzin od podania badanego zwiazku 0,5 0,6 1. 2,4 2 5,5 3 5,9 6 4,2 8 3,7 10 2'4 Wyniki podane w tablicy 5 pozwalaja na nas¬ tepujace wnioski: zwiazek 1 wytworzony sposo¬ bem wedlug wynalazku jest przy podawaniu ich doustnym dobrze absorbowany przez organizm i jego wysokie stezenie w osoczu utrzymuje sie w ciagu dosc dlugiego czasu. W szczególnosci, stezenie zwiazku 1 w osoczu w okresie 1—10 go¬ dzin od podania go jest wyzsze od najnizszego stezenia MIC, przy którym zwiazek ten jest sku¬ teczny przeciw wiekszosci bakterii (patrz tablica 1, la, Ib). Na przyklad, stezenie zwiazku 1 w osoczu, wynoszace 5,9 |ig/ml, jest okolo 8 razy wieksze od najnizszego stezenia, przy którym zwiazek ten jest skuteczny przeciwko Pseudomo- nas aeruginosa nr 12 i Sptahylococcus aureus nr 50774, a okolo 60 razy wieksze w odniesieniu do bakterii Escherichia coli P = 5101. Wyniki podane w tablicy 5 swiadcza o tym, ze wytwarzany sposobem wedlug wynalazku zwia¬ zek 1 wykazuje wysokie stezenie w osoczu i na¬ wet przy malych dawkach jest skuteczny przy zwalczaniu ukladowych zakazen róznymi bakte¬ riami. Próba 7. Wydalanie zwiazków z moczem. Mecz psów poddawanych badaniom opisanym w pró- 15 20 30 35 40 50 60 65 bie 6 zbierano w ciaga 24 godzin i oznaczano w nim zawartosc moczu, stosujac metode poda¬ na w próbie 6. Wyniki prób podano w tablicy 6. Tablica 6 Badane wydalanie zwiazków z moczem 10 Badany zwiazek Zwiazek 1 Stezenie zwiazku w moczu ng/ml 606 Ilosc wyda- j lanego zwiazku % 40,7 Dane w tablicy 6 pozwalaja na wyciagniecie nastepujacych wniosków: 1. Zwiazek 1 jest dosc dobrze wydalany z mo¬ czem i w ciagu 24 godzin od chwili doustnego podania wydalane jest z moczem okolo 40!0/o po¬ danego zwiazku. 2. Stezenie zwiazku 1 jest okolo 51—6000 razy wyzsze od najnizszego stezenia, przy którym zwiazek ten ijest skuteczny przeciw róznym bakte¬ riom (04!—I(2,i5 [Ag/ml wedlug tablicy 1, la, lib). 3. Zwiazek 1 jest nawet przy malych dawkach wysoce skuteczny przeciwko zakazeniom przewo¬ du moczowego róznymi bakteriami. Jak podano w tablicach 1—6, zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku, a zwlaszcza zwiazki o wzorach l1 i 1', maja silne dzialanie lecznicze przy sztucznie wywolanych zakazeniach bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi i po podaniu doustnym utrzymuja sie w wyso¬ kim stezeniu w osoczu i w przewodzie moczowym w ciagu dlugiego czasu. Poza tym, ich toksycz¬ nosc jest niewielka, totez moga byc stosowane, nawet w malych dawkach, do zwalczania zaka¬ zen przewodu moczowego i zakazen ukladowych wywolanych przez rózne bakterie. W przeciwienstwie do tego, znane zwiazki A i C maja dzialanie przeciwbakteryjne in vitro i in vivo w stosunku do bakterii Gram-dodat- nich i Gram-ujemnych znacznie gorsza, jak to wykazano w tablicach 1, la, Ib i 2. Znany zwiazek D ma w przypadku zwalczania nasilajacego sie zakazenia nerek bakteriami Pseudomonas aeruginosa dzialanie lecznicze wy¬ raznie gorsze niz zwiazki o wzorach l1 i 1'. Zwiazki E i F, bedace znanymi syntetycznymi srodkami przeciwbakteryjnymi i zwiazki G, H i J, bedace znanymi antybiotylsami, maja dzia¬ lanie lecznicze in vivo w przypadku zakazen ba¬ kteriami. Gram-ujemnymi, a zwlaszcza bakteria¬ mi Pseudomonas aeruginosa, znacznie gorsze niz wytwarzane sposobem wedlug wynalazku zwiaz¬ ki o wzorach l1 i 1'. Ponizej zilustrowano sposób wytwarzania zwiazków o wzorze 1. Przyklad I. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze l1 i jego soli addycyjnych. Do zawiesiny 1 g estru etylowego kwasu 7-/4- etoksykarbonylo-l-piperazynylo/-6-fluoro-l,4-dwu- wodoTO-4-keto-l,8-naityrydynokarboksylowego w 10 ml dwumetyloformamidu dodaje sie 0,53 g weglanu sodowego i miesza w temperaturze 60°C1201 17 w ciagu 10 minut,-.-po czym- dodaje -sie 1,2 g jod¬ ku etylowego i miecza w temperaturze 60—70°C w cia^u 2 godzin. Nastepnie odparowuje sie mie¬ szanine do Luolia^pod zmniejszonym cisnieniem, do pozostalosci dodaje woay, ekstrahuje roztwór 5 chloroformem, wyciag suszy nad bezwodnym weglanem potasowym i odparowuje chloroform. Pozostalosc przekrystalizowuje sie z mieszaniny dwuchlorometanu z n-heksanem, otrzymujac 0,89 g estru etylowego kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4- 10 7dwuwodoro-4-keto-7-/4-etoksykarbonylo-l-pipe- razynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o tem¬ peraturze topnienia 171—173°C. Mieszanine 0,8 g tego estru, 6 lvi 103/e wodorotlenku sodowego i 2 ml etanolu utrzymuje sie w stanie wrzenia 15 pod chlodnica zwrotna w ciagu 3 godzin, po czym chlodzi, dodaje 10% kwasu octowego do otrzy¬ mania wartosci pil 7,0—7,5, odsacza wydzielony osad, przemywa go etanolem i przekrystalizowuje z mieszaniny dwumetylcformamidu z etanolem. 20 Otrzymuje sie 0,57 g kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4- -dwuwodoro-4-keto-7-/l-pip3razynylo/-l,8-naftyry- dynokarboksylowego-3 q wzorze l1. Produkt top¬ nieje w temperaturze 220^224°C. 0,2 g otrzymanego kwasu rozpuszcza sie w 5°/o 25 kwasie solnym i odparowuje roztwór do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc prze¬ krystalizowuje sie z wody, otrzymujac 0,21 g chlorowodorku kwasu o wzorze l1. Produkt top¬ nieje w temperaturze powyzej 300°C. 30 W drugiej próbie 0,2 g kwasu o wzorze l1 roz¬ puszcza sie w 7 nowego, w podwyzszonej temperaturze, a nas¬ tepnie chlodzi, odsacza wydzielony osad i prze¬ krystalizowuje go z rozcienczonego metanolu, 2o otrzymujac 0,22 g soli kwasu o wzorze l1 z. kwa¬ sem metanosulfonowym, to jest zwiazku o wzo¬ rze I'. Produkt topnieje z objawami rozkladu w temperaturze powyzej 300°C. 40 W trzeciej próbie 1,0 g kwasu o wzorze l1 roz¬ puszcza sie w goracym etanolu, dodaje 1,0 ml kwaru octowego, chlodzi i odsacza krystaliczny osad. Produkt ten przekrystalizowuje sie z etanolu, otrzymujac 0,93 g soli addycyjnej kwasu o wzo¬ rze l1 z kwasem octowym. Produkt topnieje w temperaturze 228—229°C. Stosowany w tym przykladzie jako produkt wyjsciowy ester etylowy kwasu 7-/4-etoksykarbo- nylo-l-piperazynylo/-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4- -keto-l,8-naftyrydynokarbokisylowego-3 o wzorze 11 wytwarza sie w sposób -nastepujacy: 2,u-dwuchloro-3-nitropiperydyne poddaje sie reakcji z N-etoksykarbonylopiperazyna i otrzy¬ mana 6-chloro-2-/4-etoksykartonylo-l-piperazyny- lo/-3-mtropiperydvne, bez oczyszczania jej, ogrze¬ wa z etanolowym roztworem amoniaku w zalu- towanej rurze w temperaturze 120—125°C, otrzy¬ mujac 6-amino-2-/4-etoksykarbonylo-l-piperazyny- lo/-3-nitropiperydyne o temperaturze topnienia 132—134°C. Produkt ten traktuje sie bezwodni¬ kiem octowym w kwasie octowym, otrzymujac 6-acetyloamino-2-/4-etoksykarbonylo-l-piperazy- nylo/-3-nitropiperydyne o temperaturze topnienia 168—169°C. Zwiazek ten uwodornia sie katalitycz¬ nie C/Vo palladu na weglu, otrzymujac 3-amino- & 18 -6-acetyloamino-2-/4-etoksykar^onylo-l-piperazy* nylo/-pirydyne, która bez oczyszczania rozpusz¬ cza sie w mieszaninie etanolu z 42*Vo kwasem czterofluoroborowym i do otrzymanego roztworu dodaje, mieszajac w temperaturze ponizej 0°C, roztwór azotynu izoamylu w etanolu. Po uply¬ wie 20 minut do roztworu dodaje sie eteru, od¬ sacza wytworzony osad i przemywa go miesza¬ nina metanolu z eterem i nastepnie chlorofor¬ mem. Otrzymuje sie czterofluoroboran dwuazo- niowy 6-acetyloamino-2-/4-etoksykarbonylo-l-pi- perazynylo/-3-pirydyny o temperaturze topnienia 117—117,5°C (objawy rozkladu). Zawiesine otrzymanej soli dwuazoniowej w to- < luenie ogrzewa sie mieszajac w* kapieli o tempe¬ raturze 120°C w ciagu 30 minut, po czym odpa¬ rowuje rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnie¬ niem i pozostalosc alkalizuje 10'% roztworem weglanu sodowego, a nastepnie ekstrahuje chlo¬ roformem. Wyciag suszy nad bezwodnym wegla¬ nem potasowym, odparowuje rozpuszczalnik i pozostalosc przekrystalizowuje z octanu etylu, otrzymujac 6-acetyloamino-2-/4-etoksykarbonylo- -1-piperazynylo/-3-fluoropirydyne o temperaturze topnienia 132—133°C. Produkt ten poddaje sie hydrolizie za pomoca mieszaniny 15*Yo kwasu sol¬ nego i metanolu (1:2 objetosciowo), otrzymujac 6-amino-2-/4-etoksykarbonylo-l-piperazynylo/-3- -iluoropirydyne. Produkt ten traktuje sie w tem¬ peraturze 130—140°C estrem dwuetylowym kwa- .:u etoksymetylenomalonowego, otrzymujac ester etylowy kwasu N-[2-/4-etoksykarbonylo-l-pipera- zynylo/-3-fluoro-6-pirydyl j]-aminometylenomalo- nowego o temperaturze topnienia 144—145°C. Zwiazek ten poddaje sie cyklizacji przez ogrze¬ wanie w temperaturze 255°C, otrzymujac ester etylowy kwsu 7-/4-etoksykarbonylo-l-piperazyny- - lo/-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-l,8-naftyrydy- nokarboksylowego-3 o temperaturze topnienia 279—281°C. Przyklad 11. Wytwarzanie zwiazku o wzo¬ rze l2. Postepujac w sposób analogiczny do opisanego w przykladzie I, lecz stosujac jako produkt wyj¬ sciowy ester etylowy kwasu 7-[4-etoksykarbony- lo-1 -piperazynylo/-1,4-dwuwodoro-4-keto-l,8-naf- tyrydynokarboksylowego-3, wytwarza sie chloro¬ wodorek kwasu G-chloro-l-etylo-l,4-dwuwodoro- -4-keto-7-/lHpiperazynylo]-l;8-naftyrydynokarbo- ksyloiwego-3. Produkt topnieje w temiperalurze powyzej 30O°e. Przyklad 111. Wytwarzanie estru etylowego zwiazku o wzorze l1. W sposób analogiczny clo opisanego w przykla¬ dzie I, przez reakcje estru etylowego kwasu 6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/4-trójfluoroace- tylo-l-piperazynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowe- go-3 z jodkiem etylowym i weglanem potasowym w dwumetyloformamidzie wytwarza sie ester ety¬ lowy kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-ke- to-7-/4-trójfluoroacetylo-l-piperazynylo/-l,8-naf- tyrydynokarboksylowego-3. Ester ten hydroksylruje sie za pomoca wodnego roztworu weglanu pota¬ sowego w mieszaninie chloroformu z metanolem, otrzymujac ester etylowy kwasu l-etylo-6-fluoro-19 mis4 -1,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l -piperazynylo/-l,a-naf - tyrydynokarboksylowego-3 o temperaturze to¬ pnienia 150—151°C. Przyklad IV. Wytwarzanie estru propylowe¬ go i estru butylowego kwasu o wzorze l1. W sposób analogiczny do opisanego w przykla¬ dzie III wytwarza sie ester propylowy kwasu l-etylo-6-fluoro-l,4-dwuwodoro-4-keto-7-/l-pipe- razynylo/-l,8-naftyrydynokarboksylowego-3 o tem- 20 fluoru, R3 oznacza nizsza grupe alkoksykaifoony- lowa i R4 oznacza nizsza grupe alkoksykarbony- lowa, poddaje sie reakcji z srodkiem etylujacym, a nastepnie hydrolizuje produkt reakcji i otrzy¬ many zwiazek o wzorze 1 ewentualnie przepro¬ wadza w farmakologicznie dopuszczalna sól. 3. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 1,8-naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca, a R oznacza nizszy peraturze topnienia 133—135°C i ester butylowy 10 rodnik alkilowy, zas gdy X oznacza atom chlo- tegoz kwasu 119—120°C. majacy temperature topnienia rowca innego niz fluoru, wówczas R oznacza równiez atom wodoru, albo farmakologicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym X ma Sposób wytwarzania nowych pochodnych 15 wyzej podane znaczenie, R3 oznacza atom wodo- Z a ;S t x iz e z e ini a paten t o w e 1,8-naftyrydyny o ogólnym wzorze 1, w którym X oznacza atom fluoru, a R oznacza atom wodo¬ ru, albo farmakologicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym X oznacza atom fluoru, R3 oznacza atom wodoru lub grupe zabezpiecza¬ jaca, taka jak grupa acylowa, grupa o-nitrofeny- losulfenylowa, grupa arylosulfonylowa lub gru¬ pa metylowa podstawiona grupa fenylowa lub benzyloksylowa, a R4 oznacza grupe karboksylo¬ wa albo nizsza grupe alkoksykarbonylowa, pod¬ daje sie reakcji z srodkiem etylujacym i jezeli w otrzymanym zwiazku R4 oznacza grupe alko¬ ksykarbonylowa, wówczas zwiazek ten poddaje ru lub grupe zabezpieczajaca, taka jak grupa acylowa, grupa o-nitrofenylosulfenylowa, nizsza grupa trójalkilosililowa, grupa tetrahydropirany- lowa, grupa dwufenylofosfinylowa, grupa arylo- 20 sulfonylowa lub grupa metylowa podstawiona grupa fenylowa lub benzyloksylowa i R4 oznacza grupe cyjamowa, grupe dynowa lub grupe o wzorze 8, w którym Alk oznacza nizszy rodnik alkilowy, a gdy X ozna- 25 cza atom chlorowca innego niz fluor, wówczas R4 oznacza takze grupe karboksylowa lub nizsza grupe alkoksykarbonylowa, poddaje sie reakcji z srodkiem etylujacym i jezeli w otrzymanym produkcie R4 oznacza grupe cyjanowa, grupe ami- sie hydrolizie i jezeli w otrzymanym produkcie 30 dynowa, grupe karbamoiiowa lufo grupe o wzo¬ rze 3, wówczas produkt ten poddaje sie hydroli- R3 stanowi grupe zabezpieczajaca, wówczas gru¬ pe te odszczepia sie droga hydrolizy lub hydro- genolizy, po czym otrzymany zwiazek o wzorze 1 ewentualnie przeprowadza sie w farmakologicz¬ nie dopuszczalna sól. In the following claims, the term "lower" in connection with alkyl radicals and groups containing alkyl radicals denotes radicals with 1-6 carbon atoms. The compounds of formula I form salts with acids and bases. Acids may be various inorganic or organic acids, e.g. such as hydrochloric, acetic, lactic, succinic, lactobionic and methanesulfonic acid, and as bases also inorganic or organic bases are used which give salts with a carboxyl group in the compounds of formula 1. Examples of such bases are the hydroxides and carbonates of such metals such as sodium and potassium, salts of compounds of formula 1 with hydrochloric acid or methanesulfonic acid have particularly preferred properties. Under certain conditions the compounds of formula 1 exist in the form of hydrates and the preparation of such hydrates is also within the scope of the invention. according to the invention are the following compounds and their pharmacologically acceptable salts: 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- / 1 -piperazinyl -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid of the formula U, ethyl ester of the acid of formula I, as well as 1-ethyl-6-chloro-1,4-dihydro-4-keto acid The 7- (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid of the formula 12. Of the compounds according to the invention, the most valuable antimicrobial properties have the above-mentioned acid of formula U and its salts. As shown later in the description, this compound is highly effective against bacteria in vitro and in vivo, and because at the same time it has negligible toxicity, it can be used in the control of urinary tract infections by Gram-positive and Gram-positive bacteria. negative, as well as to combat the prohibitions of other systems. The compounds of formula I, in which X is as defined above and R is a lower alkyl radical, also exhibit a fairly strong antimicrobial activity in vivo and are also useful as intermediate products in the preparation of other compounds of formula 1. similar to the structure of compounds of the formula and on May 12, known from US Pat. No. 120 1543 US Am. No. 4,017,622 piperazine derivatives of the formula 2, in which Rx represents a hydrogen atom, an alkyl radical with 1-4 carbon atoms, a benzyl radical or an acetyl group, R2 is a hydrogen atom, an alkali radical containing 1-4 carbon atoms, • the radical benzyl or vinyl, and R3 represents a hydrogen atom or an alkyl radical of 1-6 carbon atoms. As can be seen from formula 2, these compounds do not have a substituent at position 6 of the naphthyridine ring. In the tests described below, it has been shown that the compounds of the invention are active against gram-negative bacteria, including Pseudornonas aeruginosa, as well as against gram-positive bacteria, surprisingly much more effectively than T ^ in ^ KT ^ in KrifAzor 2. MA of the printed Japanese manuscript No. 83 590/77, a summary of which was given in the publishing list. «Sfl * f! by Derwent Fublications Ltd. (Der. No. OffiLfiS ^ fSSl ^^ zriaaiiJsa 6-nitro-1,8-naphthyridine derivatives of formula 3 wherein the group of formula -N (R) (R ') is an amino group, substituted anilino, alkylamino, cycloalkylamino, dialkylaminoalkylamino, hydroxyalkylamino, dialkylamino, alkylallylamino, alkylcycloalkylamino, dihydroxyalkylamino, pyrblidine, piperidine, morpholdnine, and the same description as R 2 and rhodium alkyl. However, the only point is that these compounds are effective against Trichinella and there is no mention of any antibacterial activity. In the report of the 98th Congress of the Japanese Pharmaceutical Society Jia, p. 223, published on March 10, 1978, there is an information ¬ation of p compounds of formula IV in which R x is ethyl or its corresponding radical, R2 is hydrogen, R3 and R3 are electron-attracting groups and R4 is electron donating. For information, the compounds of formula IV in which R3 and R5 are chlorine or fluorine and R4 is a piperazine group, optionally substituted, were investigated to establish a relationship between their structure and properties. It has been found that compounds in which R2 is an ethyl radical, R2 is a hydrogen atom, R3 or. R5 is chlorine or fluorine and R4 is piperazine, they have antimicrobial properties stronger than l-ethyl-1,4-dihydro-7-methyl-4-keto-1,8-naphthyridine carboxylic acid. 3. From US patent specification US Am. No. 4, 14, 719, corresponding to Belgian Patent Specification No. 863,429, quinoline derivatives of formula 5 are known, and the Japanese Patent Publication No. 65,887/78 (Derwent No. 52,436 A / 29) discloses quinoline derivatives of the formula On day 6. The results of the tests given in Tables 2 and 3 below show, however, that the compounds produced by the method according to the invention have an activity against gram-negative bacteria, including Pseudornonas aeruginosa bacteria, much stronger than the compounds of the present invention. formulas 5-6. According to the invention, compounds of formula I in which X and R are as defined above are prepared by ethylation of compounds of formula 7 in which X is as defined above, the symbol H ** "Htcrm" "" wTK2 or an amino protecting group, and R4 is a carboxyl group; a lower alkoxycarbonyl group or a group of the formula -R4 in which R'4 is a cyano group, a carbamoyl group or a group of the formula 8 in which Alk is a lower alkyl radical. In the ethylation process, known ethylating agents are used, such as ethyl halides, for example ethyl iodide or ethyl esters, for example diethyl sulfate, ethyl p-toluenesulfonate or triethyl phosphate. The reaction components are usually used in stoichiometrically calculated amounts and the reactions are carried out in an inert solvent at a temperature of 25 ° -150 ° C. If R3 is a protecting group in the compound of Formula 7, then an excess of ethylating agent is preferably used. Solvents used are, for example, ethanol, methyl ethylene glycol, dimethylformamide, dimethyl sulfoxide and water. The course of the reaction can be accelerated by adding an acid binding agent, for example a base such as an alkali metal carbonate, hydroxide or alkanolate, sodium hydride, pyridine, triethylamine or benzyltrimethylammonium hydroxide. The obtained product, in which R4 represents a group of the formula -R'4, is then hydrolyzed and / or the product in which R3 is a protecting group is subjected to cleavage of this protecting group. Hydrolysis of the R4 group is carried out with water, the addition of an acid or base catalyst to accelerate the reaction. Inorganic or organic acids or bases may be used, for example acids such as hydrochloric, hydrobromic, sulfuric, phosphoric, acetic, trifluoroacetic, formic and toluenesulfonic acids, and, for example, bases such as alkali metal or alkaline earth metal hydroxides. carbonates, for example sodium or barium hydroxide, alkali metal carbonates, for example sodium or potassium carbonate, and also sodium acetate. These reactions are preferably carried out by heating the compound to be hydrolyzed in a solvent and with the addition of water. Water is usually used as the solvent, but depending on the nature of the compound, solvents such as ethanol, dioxane, ethylene glycol dimethyl ether, benzene or acetic acid mixed with water may be used. The reactions are usually carried out at temperatures between 0 ° and 150 ° C, preferably between 30 ° and 100 ° C. The protecting group R3 is cleaved preferably by solvolysis or hydrogenolysis, depending on the nature of the group. Examples of R3 groups that can be cleaved by solvolysis, including hydrolysis, are formyl, acetyl, trifluoroacetyl, benzyloxycarbonyl, and indi- vidual (butotascarbonyl, p-methoxybenzyloxycarbonyl, vinyloxycarbonyl, vinyloxycarbonyl, - / p-toluene Q-120 134 sulfonylAethoxycarbonyl, "o-nitrophenylsulfenyl, trimethylsilyl, triphenylmethyl, tetrahydropyranyl and diphenylsulfinyl. Solvent reactions are carried out in the environment of a solvent or base, possibly in the presence of such an acid or in the presence of such an acid. When discussing the hydrolysis of the R4 group, water is usually used as a solvent, but it is also possible to use a mixture of water with solvents such as ethanol, dioxane, ethylene glycol dimethyl ether, benzene or acetic acid. The reaction is carried out at temperatures between 0 ° and 150 ° C. ° C, preferably 30-100 ° C. Examples of Rs groups which can be cleaved by reduction are arylsulfonyl groups such as the p-to group luenesulfonyl, methyl substituted groups such as benzyl or benzyloxy groups such as benzyl, triphenylmethyl or benzyloxymethyl groups, or arylmethoxycarbonyl groups such as benzyloxycarbonyl or p-methoxybenzyloxycarbonyl. "" "" In the cleavage of the protecting group K3, the conditions of the hydrogenolysis process are adapted to the nature of the group. Usually, the product to be reacted is treated with hydrogen in the presence of a catalyst such as platinum, palladium, Raney nickel, etc., in an inert solvent. It is also possible to use reductions with metallic sodium in liquid ammonia or with a metal such as zinc in acetic acid or in an alcohol, for example methanol Catalytic hydrogenolysis is carried out at room temperature or elevated to 60 ° C. Solvents used are, for example, ethylene glycol, dioxane, dimethylformamide, ethanol or acetic acid. If the protecting group is a benzyl, triphenylmethyl or p-toluenesulfonyl group, this group can be cleaved with sodium metal in liquid ammonia, usually at -50 ° C to -20 ° C. Starting compounds of formula 7 are novel compounds. An example of their preparation is shown in the diagram given in the figure. In the formula used in this scheme, Et is the ethyl radical and A- is the anion of the fluoroboric acid HBF4. In the first stage of the process, the compound of formula 12 is reacted in a known manner with the piperidide of the monoethyl ester of carbonic acid, and the compound of formula 13 obtained is ammoniumated in the 2-position in a known manner with ammonia in ethanol and then acetylated in of this position also in a known manner, producing the compound of formula 14. The nitro group in the 5-position of this compound is diazotized, the amino group is reduced in the obtained compound of formula 15 in the presence of fluoroboric acid, and the obtained compound of formula 16 is heated to give the compound of formula 15. Formula 17. From this compound, by hydrolysis with hydrochloric acid in ethanol, the compound of formula 18 is prepared, which is condensed with diethyl 2-ethoxyethylene dicarboxylate to give the compound 6 10 20 29 30 33 40 45 50 55 mp of formula 9, which is cyclized by heating at 140 ° -260 ° C. in a solvent having a suitable boiling point, such as, for example, diphenyl ether, diphenyl, phthalate, dibutyl, o-dichlorobiene enzene, diphenylene oxide, or mixtures thereof. The addition of known cyclization accelerators such as polyphosphoric acid, lower alkyl polyphosphate, concentrated sulfuric acid, phosphoryl chloride, or phosphorus pentoxide may also be used. If the addition of polyphosphoric acid, alkyl polyphosphate or phosphorus pentoxide is used, the reactions are carried out in a solvent such as benzene, dioxane, or dimethylformamide, and with sulfuric acid the solvent is usually acetic anhydride or acetic acid. If the cyclizing additive has the appropriate properties, it can also act as a solvent. When using a cyclising agent, the reactions are usually carried out at a temperature lower than the above-mentioned temperature, preferably between 100 and 160 ° C. The compounds produced by the method according to the invention are isolated and purified by known methods. Depending on the nature of the starting products and the reaction conditions, the compounds of formula I are obtained in the free state or in the form of a salt, and the compounds in the free state can be converted into salts which act with pharmacologically acceptable acids or bases. For this purpose, various inorganic or organic acids should be used, for example hydrochloric, acetic, lactic, succinic, lactobionic, oxalic and methanesulfonic acids. As mentioned above and demonstrated in the tests described below, the compounds according to the invention have very good properties with low toxicity, and can also be used preventively and in the treatment of bacterial infections in warm-blooded animals, including humans. The dose of these compounds depends on the age, body weight and condition of the patient, the method of drug administration, etc. The daily dose for adults is 0.1-7 g, preferably 0.2-5 g of the compound of formula I or the same. salt. These compounds are used in the form of preparations containing also solids or - liquid pharmacologically acceptable additives, not reactive with the compounds of formula 1. Examples of such additives are: water, gelatin, lactose, starch, cellulose (preferably microcrystalline) , carboxymethylcellulose, methylcellulose, sorbitol, talc, magnesium stearate, vegetable oils, benzyl alcohol, resins, propylene glycol, polyalkylene glycols, and methyl paraben. The preparations may take the form of powders, grains, tablets, ointments, suppositories, creams, capsules, etc. They may be brightened and / or contain preservatives, stabilizing and wetting agents. They may also contain other biologically active substances. The following describes tests which compare the properties of the compounds according to the invention with those of the known compounds, and the compounds of formula 10, which is an rcw-derivative of no 1,8-naphthytidine not covered by formula 1. Because the method of producing this compound is not has been published heretofore, so the method is illustrated below. To a mixture of 12 ml of 37% formaldehyde and 18 ml of formic acid are added 6.0 g of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-, catate-7- / 1- (piperizitinyl) acid. (-1, 8-naphthyridine-3-carboxylic acid) and, under stirring, is kept at a temperature of 120-125 ° C for 4 hours. The mixture is then evaporated to dryness under reduced pressure, the residue made alkaline with an aqueous solution of hydrogen carbonate. sodium chloride to pH 8 and extracted with chloroform, the extract was dried, the solvent evaporated and the residue recrystallized from a mixture of dichloromethane and ethanol to give 5.0 g of l-ethyl-6-fluoro-1,4-fluoro acid. dihydro-7- (4-methyl-1-piperazinyl) -4-keto-1,8-naphthyridine carboxylic acid of formula 10, mp 228-230 ° C., Test 1 The method given in Chemotherapy, 22 (6 ), p. 1128, (1974), the minimum concentration of the compounds according to the invention and the compounds known in vitro against 19 different bacterial strains was determined. and a MIC are given in Tables J, Ia and Ib in g / ml. In this table, as well as in the following tables, tested compounds covered by the general formula 1 are marked with numerical symbols, and known compounds - with letter symbols. The meaning of these symbols is as follows: compound 1 - compound of formula li, compound 1 '- compound of formula 1', compound 2 '- compound of formula 12', compound A - compound of formula 2a, known from the description U.S. Patent US Am. No. 4,017,622, compound B - compound of formula 10, compound C - compound of formula 6, known from Japanese Laid-open Patent No. 65887/78, compound D - compound of formula 5, known from Belgian Patent No. 863 4) 29, Compound E - 1-Ethyl-1,4-dihydro-7-methyl-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid (U.S. Patent No. 3,149,104 ), compound F - 8-ethyl-5,3-dihydro-5-ke-to-2- (1-piperazinyl) -pyrido [2,3-d] pyrimidinecarboxylic acid-6 (US Patent No. No. 3,887,557), compound G - α- (5-indenyloxycarbonyl) -benzylpenicillin sodium salt (Carindacillin) (U.S. Patent No. 3,557,090), compound H - Da-aminobenzylpenicillin (am ¬ picillin) (U.S. Patent No. 2,985,648), Compound J - 7- (Da-aminophenylacetamino) -desoacetoxycephalosporanic acid (Cephalexin) (U.S. Patent No. 3,507,861) . The results given in Tables 1, la, and Ib show that the compounds of the invention, in particular the compounds of the formulas I, 1 'and 12', are highly effective against gram-positive and gram-negative bacteria, including Pseudomonas aeruginosa. The known compound of formula 2a is active against Gram-positive and Gram-negative bacteria. Table 1 Activity against bacteria in vitro 20 25 30 35 53 eo Bacteria 1 Gram-positive bacteria Staphylococcus aureus 209F JG-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis | P-2473 Streptococcus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes | c "21 Gram-negative bacteria Escherichia coli NIHJ JG-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmonella typhimurium | S-9 Salmonella enteriridis 1 No. 1291 Tested compounds | 1 2 0.78 0.78 12.5 12 , 5 1.56 0.2 0.1 0.2 0.1 0.1 Shigella flexneri 2a 1 0.2 Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 | Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa 1 Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 "| , Serratia marcescens IFO 3736 Proteus morgenii Kono Proteus mirabilis P-2381 0.39 0.2 0.2 0.39 0.78 0.39 0.2 0.39 1 '3 0.78 0.78 12.5 12 , 5 1.56 0.2 0.1 0.2 0.1 0.1 0.2 0.39 0.2 0.2. 0.39 0.78 0.39 0.2 0.39 2 '1 4 3.13 6.25 25 12.5 6.25 0.78 0.39 1 0.39 0.39 1 0.39 0 , 78 1.56 1.56 0.78 6.25 6.25 1.56 | 1.56 3.13 in total weaker than the compounds according to the invention. 'Trial 2. Effectiveness of in vivo treatment. The compounds of the invention and the known compounds were dissolved in deionized water or suspended in 0.2% aqueous carboxymethylcellulose solution and administered orally to infected mice under study 121154 Table 1 Bacteria 1 Gram-positive bacteria 1 Staphylococcus aureus 209Poc-1 Staphylococcus aureus 209Poc aureus No. 50774 Streptotocuccus faecalis P-2473 Streptococcus pyogenes 65A | Corynebacterium pyogenes C-21 and Gram-negative bacteria and Escherichia coli N1HJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-14Ca Salmonella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tauchijima 1 Pscudomonas aeruginosa No. 12 Serratia mercascens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Tested compounds 1 • A 1 2 ¦2 "5 50 ¦ 100 50 50 6.25 3.13 6.25 6.25 1.56 6.25 12.5 12.5 6.25 25 25 12.5 6.25 25 • 1 B 1 3 | 1.56 1.56 12.5 6.25 1.56 0.39 0.2 0.39 0.2 0, 1 0.39 0.78 0.39 0.39 1.56 3.13 1.56 0.78 1.56 1 C 1 4 0.78 1.56 6.25 6.25 1.56 0.39 0.2 0.2 0.2 0.2 0.39 0.2 0.78 0.2 3.13 3.13 0.78 0.39 0.39 D 1 5 0.39 0.78 3, 13 1 - 0.78 0.1 0.05 0.1 0.05 0.05 0.1 0.2 0.2 0.1 0.39 1 1 0.78 0.2 0.1 0.2 E 1 6 100 1 50 200 200 200 r2.5 3.13 - 3.13 3.13 6.25 - 12.5 6.25 200 200 6.25 6.25 - Table Ib Bacteria- 1 and Gram bacteria -positive Staphylococcus aureus 209P JC-1 Staphylococcus aureus No. 50774 Streptococcus faecalis P-2473 Tested compounds F 2 12.5 25 200 G 3 0.39 0.78 ¥ H 4 0.05 0.1 1.56 J 5 1 , 56 I 1.56. 20011 120 154 12 table Ib cd Bacteria 1 1 Streptoeoccus pyogenes 65A Corynebacterium pyogenes C-21 Gram-negative bacteria Escherichia coli NIHJ JC-2 Escherichia coli P-5101 Escherichia coli P-140a Salmon ella typhimurium S-9 Salmonella enteritidis No. 1891 Shigella flexneri 2a Shigella flexnari 4a P-330 Klebsiella pneumoniae No. 13 and Enterobacter cloacae P-2540 Pseudomonas aeruginosa Tsuchijima Pseudomonas aeruginosa No. 12 Serrabia marcescens IFO 3736 Proteus morganii Kono Proteus mirabilis P-2381 Test compounds | • F 1 2 200 25 1.56 1.56 1.56 1.56 1.56 3.13 1.56 6.25 1.56 12.5 25 3.13 3.13 3.13 1 G 1 3 0.2 3.13 6.25 6.25 50 0.78 0.78 12.5 6.25 200 3.13 6.25 50 3.13 0.78 0.78 1 H 1 4 0.025 1 1, 56 6.25 6.25 200 0.39 0.2 3.13 6.25 100 200 200 200 25 100 3.13 1 J 1 1 5 0.78 1.56 12.5 12.5 200 6.25 3.13 12.5 200 6.25 200 200 200 200 1 200 12.5 microorganisms, indicating the dose value ** EDg0. The studies were carried out with male mice (ddY) weighing about 20 g. The test compounds were administered twice, 5 minutes and 6 hours after the infection. It was infected as follows: 1. Stephylococcus aureus No. 50774. It was forbidden to suspend the bacteria intravenously in saline using 5-10 LDFQ, which is approximately 5-108 bacterial cells for each mouse. The observations were made during 14 days. 2. Escherichia coli P-5101. It was forbidden to suspend the bacteria in soybean extract with 4% of mucin, using 5-10 LD50, that is, about 9-106 bacterial cells for each mouse. Observations were carried out for 7 days. 60 3. Pseudomonas aeruginosa No. 12. The bacterial suspension of soybean extract of 410% mucin was forbidden intraperitoneally using 50-100 LD50, that is, approximately 5,110 bacterial cells per mouse. The observations were made during 7 days. The test results are given in Table 2. These are ED50 values in mg / kg, calculated by the Behrens-Kaerber method (Arch. Exp. Pat. Phem. 162, p. 480, 1931). Table values are given by the symbol x expressed as free carboxylic acid. The results given in Table 2 allow the following conclusions to be drawn: 1. Compounds of formulas I1 and 1 'show a strong healing effect in systemic infections with gram-positive and gram-negative bacteria, 2. Compounds of formula I1 produced according to the invention and 1 ', in systemic infections with gram-negative bacteria, in particular Pseudomones aeruginosa, show a stronger activity than compounds A, C, E and F known as antibacterial agents and compounds G, H and J, which are known antibiotics. 3. Compounds of formulas l1 1 'have a much stronger effect in vivo against gram-positive bacteria than the known compound D, and compounds of formulas13 Table 2 In vivo efficacy against systemic infection in mice Test compound Compound 1 Compound ¦ 1' Compound 2 ' Compound 1 ethyl ester Compound A Compound B Compound C Compound D Compound E Compound F Compound G Compound H Compound J Bacteria Staphylococeus aureus No. 50774 10 10 * about 90 * about 20 100 4.8 about 100 21.9 800 215 10-40 2.2 12.1 and Escherichia coli P-5101 1.8 1.8 * 6.5 * 1.2 about 15 4.7 29.2, 21.2 100 43.5 22.6 Pseudo- monas aeruginosa Nr 12. 9.0 9.0 * 58.6 * 21.0 200 10.6 100 15.5 200 99.5 201.6 400 400 l1 ir are significantly more effective in vivo against gram-negative bacteria, These against Pseudomonas aeruginosa bacteria than the known compound D. 4. The ethyl ester of the compound of formula I1 produced by the process of the invention, being an intermediate in the preparation of compounds of the formulas I1 and I ', also has a strong effect in vivo against bakte Gram-positive and Gram-negative riom. Trial 3. Therapeutic efficacy in vivo. Compound 1 and the known compound D were also tested in order to compare their efficacy against the increasing kidney infections in mice with the bacteria Pseudomonas aeruginosa No. 12. Female mice (ddY-s) weighing 2 (2 - 30 g anesthesia with intravenous 50 mg / kg of pentobarbital sodium was used, then the bladder was exposed through a small incision in the abdomen, and the bladder was exposed with a 0.25 ml syringe with a 0.25 mm needle, 0.1 ml of a 1: 10,000 culture solution was forbidden. Pseudomonas aeruginosa No. 12, prepared for 20 hours in a soybean extract During 1 day before the infection and 1 day after the command, the mice were not given water to drink, and from the day of the infection they were given 2 times a day for 3 days. On the fifth day after infection, the kidneys were excised transversely and overnight the bacteria were cultured at 37 ° C on King A agar. If no further bacteria were found, the compound was considered to protect against kidney infection.of the trials are given in Table 3. Table 3 In vivo efficacy against infection of the kidneys of mice with Pseudomonas aeruginosa No. 12 Test compound Compound 1 Compound D Administration Orally Oral ED50 mg / kg 2.4 16.1 The results in Table 3 show that that the effectiveness of the compound according to the invention, namely compound 1, in increasing kidney infection with the bacteria Pseodomonas aeruginosa No. 12, is much higher than that of the known compound D. Test 4. Acute toxicity. Solutions containing the individual compounds according to the invention or known compounds were administered orally at various concentrations to groups of 4-8 male mice (ddY) in doses of 0.1 ml per 10 g of body weight, and the number of dead mice was determined after 7 days. calculating the lethal dose LD50 in mg / kg by the method of Dehreus-Kaerbar. , ft The results are given in Table 4, in which the values denoted by x represent values expressed as free carboxylic acid. Table 4 33 Acute toxicity in mice Test compound [Compound l 1 Compound 1 'Compound 2' Compound B Compound C Compound D Compound E Compound F Compound G Compound H Compound J LD50 mg / kg over 4000 over 4000 * over 2000 * 210 over 2000 more than 2000 1516 more than 5000 more than 4000 more than 5000 3000 The results given in Table 4 show that the toxicity of the compounds according to the invention is negligible, and the compound B, ° produced by introducing a methyl radical in position 4 of the piperazinyl group of compound 1, by the method according to the invention, although having an efficacy against bacteria equal to or even higher than the compounds according to the invention (see Tables 1, la, Ib and 2), however, has a very high toxicity. Trial 5. Subacute toxicity. Compound 1 was administered orally to 6 female mice (JOL-L.CE strain, with an average body weight of 20 g, using a dose of 2 g / kg over 14 days. During this period, each mouse was weighed and waited. Fifteen days were examined hematologically, and after examination, the organs were dissected, the organs were weighed and examined for possible tissue disease. The mice treated with Compound 1 showed no disturbance in body weight gain or any signs of disease compared to mice in the control group that were not treated with this compound, which indicates that the compound can be administered without causing any harmful effects. Erófca 6. Plasma concentration A male dog JBeagle weighing 12 kg was administered orally a capsule containing one of compounds 1 and 2 in doses of 25 mg / kg with 200 ml of milk, and after 0.5, 1, 2, 3, 6, 8 and 10 hours, a blood sample was taken by venipuncture and then The blood was centrifuged in order to separate the plasma. The content of the tested compounds in the plasma was determined by ano the cylinder-plate thin-layer method, using Escherichia coli Kp as an indicator microorganism. The results are given in Table 5 w / µg / ml. Table 5 Plasma content in µg / ml Test compound Compound 1 Hours after administration of test compound 0.5 0.6 1. 2.4 2 5.5 3 5.9 6 4.2 8 3.7 10 2 The results given in Table 5 lead to the following conclusions: Compound 1 prepared according to the invention is well absorbed by the body when administered orally and its high plasma concentration is maintained for quite a long time. In particular, the plasma concentration of Compound 1 within 1 to 10 hours of administration is above the lowest MIC concentration at which the compound is effective against most bacteria (see Table 1, la, Ib). For example, the plasma concentration of Compound 1, 5.9 µg / mL, is about 8 times the lowest concentration at which it is effective against Pseudomonas aeruginosa No. 12 and Sptahylococcus aureus No. 50774, and about 60 times greater in relation to the bacteria Escherichia coli P = 5101. The results given in Table 5 show that the compound 1 produced according to the invention has a high concentration in plasma and even at low doses it is effective in combating systemic infections with various bacteria. riami. Trial 7. Urinary excretion. The match of the dogs subjected to the test described in trial 6 was collected over 24 hours and its urine content was determined using the method given in trial 6. The results of the trials are given in Table 6. Table 6 Tested excretion of compounds with urine 10 Test compound Compound 1 Concentration of compound in urine ng / ml 606 Amount of compound excreted% 40.7 The data in Table 6 allows the following conclusions to be drawn: 1. Compound 1 is fairly well excreted with urine and within About 40% of the compound is excreted in the urine 24 hours after oral administration. 2. The concentration of compound 1 is approximately 51-6000 times the lowest concentration at which this compound is effective against a variety of bacteria (04l (2, 15 [Ag / ml according to Table 1, la, lib). Compound 1 is highly effective even at low doses against urinary tract infections with various bacteria.As shown in Tables 1-6, the compounds of the invention, especially the compounds of the formulas I1 and I ', have a strong therapeutic effect against Artificially induced infections with Gram-positive and Gram-negative bacteria, and after oral administration, remain in high concentrations in the plasma and in the urinary tract for a long time. Moreover, their toxicity is low, so they can be used even in small in doses to combat urinary tract infections and systemic infections caused by various bacteria. In contrast, the known compounds A and C have an in vitro and in vivo antibacterial activity against gram-positive and gram-negative bacteria. much worse, as shown in Tables 1, 1a, Ib and 2. The known compound D has a therapeutic effect, in the control of the increasing kidney infection with the bacteria Pseudomonas aeruginosa, much worse than the compounds of the formulas I1 and 1 '. Compounds E and F, known synthetic antibacterial agents, and compounds G, H and J, known antibiotics, have an in vivo therapeutic effect against bacterial infections. Gram-negative bacteria, especially Pseudomonas aeruginosa bacteria, are significantly inferior to the compounds of the formulas I1 and 1 'prepared by the method according to the invention. The preparation of the compounds of formula I is illustrated below. Example 1 Preparation of the compound of formula I and its addition salts. To a suspension of 1 g of 7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -6-fluoro-1,4-dihydroTO-4-keto-1,8-naithyridine carboxylic acid in 10 ml of dimethylformamide is added 0.53 g sodium carbonate and stirred at 60 ° C.sub.120.117 for 10 minutes, then 1.2 g of ethyl iodide and sword are added at 60-70 ° C. for 2 hours. The mixture is then evaporated to Luolia under reduced pressure, the residue is added with water, the solution is extracted with chloroform, the extract is dried over anhydrous potassium carbonate and the chloroform is evaporated off. The residue is recrystallized from a mixture of dichloromethane and n-hexane to give 0.89 g of ethyl-6-fluoro-1,4-dihydrogen-4-keto-7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) ethyl ester. -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid, m.p. 171-173 ° C. A mixture of 0.8 g of this ester, 6 lvl 103% of sodium hydroxide and 2 ml of ethanol is boiled under reflux for 3 hours, then cooled, and 10% acetic acid is added until the value of p 7 is obtained. 0-7.5, the separated precipitate is filtered off, washed with ethanol and recrystallized from a mixture of dimethylformamide and ethanol. 0.57 g of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-oxo-7- (1-pip-3razinyl) -1,8-naphthyridinecarboxylic acid-3 is obtained in the formula II. The product melts at 220 ° C to 224 ° C. 0.2 g of the acid obtained was dissolved in 5% hydrochloric acid and the solution was evaporated to dryness under reduced pressure. The residue was recrystallized from water to give 0.21 g of the hydrochloride of the acid of formula II. The product melts above 300 ° C. 30 In the second test, 0.2 g of the acid of formula I1 is dissolved in 7N at elevated temperature, and then cooled, the precipitate formed is filtered off and recrystallized from dilute methanol to give 0.22 g of the acid salt. of Formula I1 with methanesulfonic acid, ie the compound of Formula I '. The product melts with decomposition at temperatures above 300 ° C. In the third test, 1.0 g of the acid of formula I1 is dissolved in hot ethanol, 1.0 ml of acetic acid is added, it is cooled and the crystalline precipitate is filtered off. This product was recrystallized from ethanol to give 0.93 g of the acid addition salt of formula I with acetic acid. The product melts at 228 ° -229 ° C. The 7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid ethyl ester of formula 11 used in this example as a starting product produces is reacted as follows: 2, u-dichloro-3-nitropiperidine is reacted with N-ethoxycarbonylpiperazine to give 6-chloro-2- (4-ethoxycartonyl-1-piperazin-1) -3-mtropiperidine without purification She is heated with ethanolic ammonia in a sealed tube at 120 ° -125 ° C. to give 6-amino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-nitropiperidine, mp 132 —134 ° C. This product was treated with acetic anhydride in acetic acid to give 6-acetylamino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-nitropiperidine, mp 168-169 ° C. This compound is hydrogenated catalytically with C.sub.6 palladium on carbon to give 3-amino- &lt; 18 -6-acetylamino-2- (4-ethoxycaronyl-l-piperase-l-pyridine) which dissolves without purification. in a mixture of ethanol with 42% of tetrafluoroboric acid and to the resulting solution is added a solution of isoamyl nitrite in ethanol with stirring at a temperature below 0 ° C. After 20 minutes, ether is added to the solution, the precipitate formed is filtered off and washed with a mixture of methanol and ether and then with chlorophyll. This gives 6-acetylamino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-pyrazinyl) -3-pyridine diazonium tetrafluoroborate, mp 117-117.5 ° C (signs of decomposition). The suspension of the obtained diazonium salt in toluene is heated by stirring in a bath at 120 ° C for 30 minutes, then the solvent is evaporated under reduced pressure and the residue is made alkaline with a 10% solution of sodium carbonate and then it is extracted with chloroform. The extract is dried over anhydrous potassium carbonate, the solvent is evaporated, and the residue is recrystallized from ethyl acetate to give 6-acetylamino-2- (4-ethoxycarbonyl--1-piperazinyl) -3-fluoropyridine, mp 132-133 ° C. This product is hydrolyzed with a 15% mixture of hydrochloric acid and methanol (1: 2 by volume) to give 6-amino-2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-yluoropyridine. This product is treated at 130 ° -140 ° C. with ethoxymethylene malonic acid diethyl ester to give N- [2- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl) -3-fluoro-6-pyridyl acid ethyl ester. j] -aminomethylene malonic, m.p. 144-145 ° C. This compound is cyclized by heating at 255 ° C to give 7- (4-ethoxycarbonyl-1-piperazin-1-piperazin-1) -6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-1 acid ethyl ester. 8-naphthyridinecarboxylic acid-3, mp 279-281 ° C. Example 11. Preparation of the compound of formula I2. Proceeding in a manner analogous to that described in Example 1, but starting from 7- [4-ethoxycarbonyl-1-piperazinyl] -1,4-dihydro-4-keto-1,8-naphthyl ester 3-chloro-1-ethyl-1,4-dihydrogen-4-keto-7- (1H-piperazinyl] -1: 8-naphthyridine-3-carboxylic acid hydrochloride) is prepared. The product melts at temperatures above 30 ° e. Example 111. Preparation of ethyl ester of compound of formula I1. In an analogous manner to that described in Example I, by reacting 6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (4-trifluoroacetyl-1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine carboxylic acid ethyl ester - go-3 with ethyl iodide and potassium carbonate in dimethylformamide, the ethyl ester of 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (4-trifluoroacetyl-1-piperazinyl) is prepared. 1,8-naphthyridine-3 carboxylic acid. This ester is hydroxylated with an aqueous solution of potassium carbonate in a mixture of chloroform and methanol to give the ethyl ester of 1-ethyl-6-fluoro-19m4 -1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl). -1, α-naphthyridine-3 carboxylic acid, mp 150-151 ° C. Example IV. Preparation of propyl ester and butyl acid ester of formula I1. 1-ethyl-6-fluoro-1,4-dihydro-4-keto-7- (1-piperazinyl) -1,8-naphthyridine-3-carboxylic acid propyl ester is prepared analogously to that described in Example III. at the rate of fluorine, R3 is the lower alkoxycarbonyl group and R4 is the lower alkoxycarbonyl group, is reacted with an ethylating agent, and then the reaction product is hydrolyzed and the resulting compound of formula I is optionally converted into a pharmacologically acceptable salt . 3. Process for the preparation of the new 1,8-naphthyridine derivatives of the general formula I, in which X is a halogen atom and R is a lower melting point of 133-135 ° C and a butyl ester is an alkyl radical, and X is a chlorine atom of the acid 119-120 ° C. having a non-fluorine groove melting point, then R is also a hydrogen atom, or a pharmacologically acceptable salt of these compounds, characterized in that the compound of formula 7, wherein X has a new derivative production method, as defined above, R3 is hydrogen-Z a; S tx and ez eze of patent 1,8-naphthyridine of general formula I, in which X is fluorine and R is hydrogen, or the pharmacologically acceptable salts of these compounds, characterized in that the compound of formula VII wherein X is fluoro, R3 is hydrogen or a protecting group such as an acyl group, o-nitrophenylsulfenyl group, arylsulfonyl group, or a substituted phenyl or benzyloxy methyl group, and R4 is a carboxyl group or a lower alkoxycarbonyl group, is reacted with an ethylating agent, and if the resulting compound R4 is an alkoxycarbonyl group, the compound is subjected to a ru or protecting group such as ak acyl group, o-nitrophenylsulfenyl group, lower trialkylsilyl group, tetrahydropyranyl group, diphenylphosphinyl group, aryl-sulfonyl or methyl group substituted phenyl or benzyloxy group and R4 is cyam, dine group, or Alk is a lower alkyl radical, and when X is a halogen atom other than fluorine, then R4 is also a carboxyl group or a lower alkoxycarbonyl group, is reacted with an ethylating agent and if in the obtained product R4 is a cyano group, the amino group is hydrolysis, and if in the obtained product 30 a carbamate group or a group of formula 3, then this product is subjected to the hydrolysis of R3 as a protecting group, then these groups are split off by hydrolysis or hydrolysis, and then the obtained compound is the formula I is optionally converted to a pharmacologically acceptable salt. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 7, w którym X oznacza atom zie, a nastepnie jezeli w produkcie R3 oznacza grupe zabezpieczajaca, wówczas grupe te od¬ szczepia sie droga hydrolizy lub hydrogenolizy, 35 po czym otrzymany zwiazek o wzorze 1 ewentu¬ alnie przeprowadza sie w jego farmakologicznie dopuszczalna sól. ./ COOR HN N/^t* CoH 2n5 COOH Wzór i Hr(_N^N^N- CZH8 YlzócP Cl Hl V 0 li •a ~N _v v^rvC00H HlOl^N^ C2H5 o I CZH5 Wzór I* COOH COOH HN N N <\Y 'CH2S05H mtorl'120154 T2.,, O /Yztfr 2a- Wzór 3 F Viitr 5 JCOOH ^/^COOH *s Ri C^5 O Clv^ móre ^ JCOOH C,H 2n5 O o /^.An^n^ -c s H F NH ^OAlk O Y* XOOH C2H5 : f 9 ^¦isPco-OArW w' H Wzór 10120154 ciAn-ci Etoco-N ^ i)QrnitlOtVCin8 ¦^.'in-f.-iljwani? °z*U CK Kl N EtOCO-l^ JN IY IY Wcrfr /O - H h'zór 14 reciuko/a A N 2 / -\ EtOCO-N fo^N'vN- v ¦' H. to * ^ CK EtOCO-h(_N" H Scticmat cci Schemat cd. i ^ hydroliza Et0C0-ti N^NXN/C0 EtOCON N-^N^NH. w? H £00Et Wzór Ib kondensacja IF EtOCO-N N^N^N COOEt fCOOEt Etoco-i^i ^isnisr ^ H Wzór 7a cukuzagcL Schemat H Wzór g LZGraf. Z-d Nr 2 — 418/83 90 egz. A-4 Cena 100 zl PL2. The method according to claim The compound according to claim 1, characterized in that the compound of formula 7, in which X is a nitrogen atom, and then, if R3 in the product is a protecting group, then this group is cleaved by hydrolysis or hydrogenolysis, and then the obtained compound of formula 1, optionally it is not converted into its pharmacologically acceptable salt. ./ COOR HN N / ^ t * CoH 2n5 COOH Formula i Hr (_N ^ N ^ N- CZH8 YlzócP Cl Hl V 0 li • a ~ N _v v ^ rvC00H HlOl ^ N ^ C2H5 o I CZH5 Formula I * COOH COOH HN NN <\ Y 'CH2SO5H mtorl'120154 T2. ,, O / Yztfr 2a- Formula 3F Viitr 5 JCOOH ^ / ^ COOH * s Ri C ^ 5 O Clv ^ Mine ^ JCOOH C, H 2n5 Oo / ^. An ^ n ^ -cs HF NH ^ OAlk OY * XOOH C2H5: f 9 ^ ¦isPco-OArW w 'H Formula 10120154 CiAn-ci Etoco-N ^ i) QrnitlOtVCin8 ¦ ^.' In-f.-iljwani? ° z * U CK Kl N EtOCO-l ^ JN IY IY Wcrfr / O - H h'zór 14 reciuko / a AN 2 / - \ EtOCO-N fo ^ N'vN- v ¦ 'H. to * ^ CK EtOCO -h (_N "H Scticmat cci Scheme cont. i ^ hydrolysis Et0C0-ti N ^ NXN / C0 EtOCON N- ^ N ^ NH. w? H £ 00Et Formula Ib condensation IF EtOCO-N N ^ N ^ N COOEt fCOOEt Etoco -i ^ i ^ isnisr ^ H Pattern 7a cukuzagcL Scheme H Pattern g LZGraf. Zd No. 2 - 418/83 90 copies A-4 Price PLN 100 PL
PL1979226094A 1978-12-20 1979-08-24 Process for preparing ovel derivatives of 1,8-naphtiridine PL120154B1 (en)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
JP15793978A JPS5583785A (en) 1978-12-20 1978-12-20 6-fluoro-1,8-naphthyridine derivative and its salt

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL120154B1 true PL120154B1 (en) 1982-02-27

Family

ID=15660768

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1979226094A PL120154B1 (en) 1978-12-20 1979-08-24 Process for preparing ovel derivatives of 1,8-naphtiridine

Country Status (4)

Country Link
JP (1) JPS5583785A (en)
ES (1) ES8202023A1 (en)
PL (1) PL120154B1 (en)
SU (1) SU1029829A3 (en)

Families Citing this family (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS5772981A (en) * 1980-10-22 1982-05-07 Dainippon Pharmaceut Co Ltd 1,8-naphthyridine derivative and its salt
JPS6032790A (en) * 1983-08-01 1985-02-19 Dainippon Pharmaceut Co Ltd 1,8-naphthyridines
JPS61152849A (en) * 1984-12-26 1986-07-11 帝人株式会社 Pile cloth for interior

Also Published As

Publication number Publication date
JPS5583785A (en) 1980-06-24
ES491222A0 (en) 1982-01-01
SU1029829A3 (en) 1983-07-15
ES8202023A1 (en) 1982-01-01

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US4359578A (en) Naphthyridine derivatives and salts thereof useful as antibacterial agents
US4017622A (en) Piperazine derivatives
US4341784A (en) Naphthyridine derivatives
EP0140116B1 (en) A 6-fluoro-1,4-dihydro-4-oxo-7-substituted piperazinyl-quinoline-3-carboxylic acid derivative and the method for preparing the same
SK109999A3 (en) Compounds for inhibition of gastric acid secretion
HU199821B (en) Process for production of derivatives of in 8 position substituated quinoline carbonic acid and medical compositions containing them
NZ203621A (en) 4-quinolone-3-carboxylic acid derivatives
CA1339373C (en) 6-7-disubstituted 1-cyclopropyl-1,4-dihydro-4-oxo-1,8-naphthyridine-3-c arboxylic acids
PL120155B1 (en) Process for preparing novel derivatives of 1,8-naphtiridine
IE58976B1 (en) Antibacterial agents
US3962443A (en) Antibacterial pharmaceutical compositions and processes for preparation thereof
US4382937A (en) Naphthyridine derivatives and their use as anti-bacterials
EP0160284B1 (en) Quino-benoxazine antibacterial compounds
CS244139B2 (en) Method of 7-(1-pyrrolyl)-1-ethyl-1,4-dihydro-4-oxoquinoline-3-carboxyl acid&#39;s and 7(1-pyrrolyl)-1-ethyl-1,4-dihydro-4-oxo-1,8-naphthyridin-3-carboxyl acid&#39;s derivatives production
SE433215B (en) PROCEDURE FOR PREPARING 2-PIPERAZINYL-PYRIDO- / 2,3-D / PYRIMIDINE DERIVATIVES
PT85257B (en) PROCESS FOR THE PREPARATION OF NEW 4-PYRIDONE DERIVATIVES AND ITS SALTS AND PHYSIOLOGICALLY ASSIMILATED ESTERS
US4607032A (en) Quino-benoxazine antibacterial compounds
IE61624B1 (en) Tricyclic compounds
PL120154B1 (en) Process for preparing ovel derivatives of 1,8-naphtiridine
US4496566A (en) Naphthyridine derivatives
EP0153580A1 (en) Naphthyridine antibacterial compounds
JPH02292289A (en) Substituted azetidinylisothiazolopyridone derivative preparation thereof, and use thereof as medicine
EP0364943B1 (en) Benzoheterocyclic compounds
CN101450938B (en) 7-(4-oximido-3-amido-3-alkyl-1-piperidine)quinoline carboxylic acid derivates and preparation method thereof
EP0216323A2 (en) Quinolonecarboxylic acid derivatives and their preparation