PL87112B1 - - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych ryfamycyny SV, a zwlaszcza pochodnych azynowych i bis-azynowych 3-formyloryfamycyny SV o wzorze Rifa-CH = N-A-N=CH-Rifa i odpo¬ wiednich pochodnych 25-dezacetylowych oraz 16, 17, 18, 19, 28 i 29-szesciowodorowych. W podanym wzorze symbol Rifa oznacza rodnik ryfamycyny o wzorze 1, zas symbol A oznacza wiazanie bezposrednie laczace dwa atomy azotu, grupe o wzorze 2, w którym y oznacza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1—4 atomach wegla, R2 i R3 tworza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1—4 atomach wegla laczacy dwa koncowe atomy, lub dwuwartosciowa grupe o wzorze 3, w którym X oznacza bezposrednie wiazanie miedzy dwoma atomami wegla a R i Rx oznaczaja grupe fenylowa.W opisie i PL

Claims (3)

1. zastrzezeniach okreslenie „dwuwartosciowy rodnik alifatyczny" oznacza grupe alkilenowa 0 1—12 atomach wegla. Rodniki te praktycznie utworzone sa z prostych lub rozgalezionych lancuchach weglowych. Sposób wedlug wynalazku polega na reakcji w obojetnym rozpuszczalniku organicznym, takim jak np. nizszy alkanol alifatyczny, czterowodorofuran lub dioksan, 3-formyloryfamycyny SV lub jej pochodnej 25-dezacetylowej albo 16, 17, 18, 19, 28, 29-szesciowodorowej z pochodna hydrazyny o wzorze H2N-A-NH2. Reakcja prowadzona sposobem wedlug wynalazku jest przedstawiona na zalaczonym schemacie przy czym w podanych wzorach symbole Rifa i A maja wyzej podane znaczenie. Chociaz teoretycznie do reakcji tej potrzeba dwóch równoczasteczkowych udzialów pochodnej ryfamycyny na kazdy równoczasteczkowy udzial zwiazku hydrazynowego, to w praktyce mozna stosowac nadmiar któregokolwiek z reagentów bez szkodliwego wplywu na wytwarzanie zadanego produktu. Stosowanie duzej ilosci pochodnej hydrazyny w porównaniu z pochodna ryfamycyny nie jest korzystne poniewaz zamiast pochodnej azynowej moze wytworzyc sie monohydrazon ryfamycyny. Reakcje przeprowadza sie w zakresie od temperatury pokojowej do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w zaleznosci od objetosci reagenta hydrazynowego. Czas reakcji wynosi od okolo 1 godziny do kilku dni w zaleznosci od temperatury zastosowanego rozpuszczalnika i od zdolnosci do reagowania zwiazku hydrazynowego. Ogólnie dluzszy czas reakcji sprzyja przeksztalceniu produktów jednohydrazonowych, które moga poczatkowo powstac, w pozadane azyny. Te nowe zwiazki stanowia zabarwiona substancje stala,2 87112 która mozna przekrystalizowac ze zwyklych rozpuszczalników organicznych, takich jak nizsze alkanole, octan etylowy, dioksan, czterowodorofuran, benzen i chlorowcowe pochodne weglowodorów. Rozpuszczalnosc no¬ wych zwiazków w organicznych rozpuszczalnikach zalezy oczywiscie od rodzaju i od ilosci róznych podstawni¬ ków R, R! i X. Gdy obecne sa podstawniki o funkcjach kwasowych, to zwiazki rozpuszczaja sie takze w wodzie oraz w solach metali alkalicznych. Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalazku wykazuja znaczne dzialanie przeciwbakteryjne wobec drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, zwlaszcza wobec szczepu Staphylococcus aureus. W przy¬ padku tym minimalne stezenie hamujace wynosi od okolo 0,001 do okolo 0,05/zl/ml. W niektórych doswiadcze¬ niach reprezentacyjnych na myszach ilosci zwiazku z przykladu II, wynoszace od okolo 1 mg/kg do okolo 5mg'kg s.c. wykazaly wysoka skutecznosc w zahamowaniu infekcji drobnoustrojem Staphylococcus sureus. W innych doswiadczeniach zwiazki reprezentatywne otrzymane sposobem wedlug wynalazku okazaly sie aktywne w dawkach okolo 1—5/zl/ml równiez wobec szczepów Staphylococcus aureus Tour, odpornych na inne ryfamycyny stosowane zazwyczaj w praktyce leczniczej. Toksycznosc nowych zwiazków jest bardzo mala i wynosi od okolo 250 do okolo 1500 mg/kg i.v. Inna bardzo wazna cecha zwiazków wytwarzanych sposobem wedlug wynalazku jest ich dzialanie hamujace na polimerazy DNA, które sa charakterystyczne dla limfoblastów bialaczkowych krwi ludzkiej i dzialanie przeciwko typowym nukleotydylotransferazom (polimerazom) wirusa nie uzytym przez komórke normalna. Z badan nad reprezentatywnymi czlonkami grup wirusowych wiadomo, ze dokonuja one lub wzbudzaja polimerazy w komórkach zywiciela jako zasadnicza czesc ich replikacji. Tak wiec sa to wirusy, takie jak wirusy picorna lub wirusy polio, (nagminnego zapalenia rogów przednich rdzenia), które pobudzaja polimeraze RNA zalezna od RNA, podczas gdy inne grupy, takie jak wirusy miesaka bialaczki prowadza polimeraze DNA zalezna od RNA. Obecnosc i bardzo wazna role polimerazy DNA zaleznej od RNA wonkogennych wirusach RNA wykryli D.Baltimore, Nature, 226, 1209, (1970), i H.M.Temin et al.. Nature, 226, 1211 (1970). Ostatnie wykrycie enzymu polimerazy DNA zaleznej od RNA w wirusach guza RNA gatunku zwierzecego potwierdzili takze inni autorzy, na przyklad Green et al. w Mechanism of carcinogenesis by RNA tumor viruses. An RNA-dependent DNA-polymerase in murine sarcoma viruses. Proc. Nat. Acad. Sci. USA 67, 385—393, 1970, Spiegelman et al.: w Characterization of the products of RNA direct DNA-polimerases in oncogenic RNA viruses, Nature, London, 227, 563, 1970, Hatanaka et al.: DNA-polymerase activity associated with RNA tumor viruses. Prod. Nat. Aced. Sci. USA, 67, 143, 1970. Scelniek et al. w DNA synthesis by RNA containing tumor viruses. Proc. Nat. Acad. Sci USA, 67, 1034, 1970. Wlaczenie sie wirusa RNA do niektórych guzów zostalo poparte takze innymi faktami: Stwierdzono obecnosc powrotnej transkryptazy w czastkach mleka otrzymanego od kobiety z obciazeniem dziedzicznym raka sutka i jej potomstwa. (Scholn et al. Nature, 231, 97, 1971). Wymienieni (Nature New Biology, 232, 16,1971) wyizolowali wirus nazwany ESP-1 zawierajacy powrotna transkryptaze z komórek pochodzacych z plynu oplucnego dziecka z limfoma i stopniowo rozmnazali go w hodowlach tkanek. ^ ; Obecnosc polimeraz DNA zaleznych od RNA w niektórych typach guzów u ludzi wykazali R.Axel i wspólpracownicy (Nature, 235, 32, 1972). Obecnie nie ma bardzo skutecznych leków do leczenia chorób wirusowych, poniewaz wirusy i komórki maja wspólne zapotrzebowanie i drogi metaboliczne. Najbardziej przekonywajacym podejsciem do chemoterapii wirusowej jest wyrazne oznaczenie odpowiednich chemikalii, które specyficznie lacza sie z polimerazami wirusowymi lub polimerazami komórek przeksztalconych wirusami, lecz nie lacza sie z polimerazami komórek zywiciela kontrolujac wyraz informacji genetycznej wirusów, a zwlaszcza inhibitory polimeraz RNA wirusów guza moga odgrywac wazna role w dostarczaniu leków do terapii bialaczki i innych raków. Dzialanie hamujace zwiazków wytworzonych sposobem wedlug wynalazku zbadano na polimerazie DNA zaleznej od RNA endogennego wirusa miesaka atakujacego myszy lub szczury i na aktywnosci polimerazy DNA zaleznej od DNA oczyszczanych enzymów. Zahamowanie zbadano metodami opisanymi przez C.Gurgo et al., Nature, Lew Biology, 229, 111, 1971. Wplyw leków w róznych stezeniach na aktywnosc polimerazy oznaczono przez nastepne wlaczenie H3dTTP (Trójtiowany fosforan dezoksyrybozdu tyminy) do frakcji nierozpuszczalnej. Typowy przyklad metody eksperymentalnej jest 1) Wydzielenie wirusa i oczyszczenie polimerazy wirusowej. Wirus wydziela sie i oczyszcza z komórek szczurzych przeksztalconych wirusem miesaka atakujacego szczury (wydzielenie Moloney'a) (komórek 78A1) i z komórek mysich przeksztalconych wirusem miesaka atakujacego myszy (wydzielenie Harvey'a) (komórki MEH) jak to opisano poprzednio (Green et al., Proc. Nat. Acad. Sci USA, 67, 385-393, 1970; Rokutanda et al., Nature , 227, 1026-1028, 1970). Polimeraze wirusowa oczyszcza sie 20-40-krotnie przez inkubacje wirusa z 0,5% NP-40 (nonidet P-40) w 0,1 mola NaCI, 0,01 n87112 3 roztworu buforowego Tris (ph 7,6), 0,001 mola EDTA (kwasu etylenodwuaminoczterooctowego) w ciagu 5 minut w temperaturze pokojowej i odwirowanie strefowe przy 15-30% grc Jiencie sacharozy w 10 mmolach buforu fosforany sodowego (pH 7,4), 2,5 mmoli MgCI2, 10 mmoli dwutiotreitolu i 5% gliceryny wciagu 24 godzin w wirniku Spinco SW41 przy 38000 obrotach na minute. Zebrane frakcje szczytowe o aktywnosci enzymowej (13-17) z dwudziestudwóch frakcji zlewa sie i przechowuje w temperaturze -70°C w 30% glicerynie. Badanie polimerazy DNA. Inkubacje enzymu przeprowadza sie wciagu 1 godziny w temperaturze 37°C w100/zl mieszaniny reakcyjnej zawierajacej 40 mmoli buforu Tris (pH 8,0), 5 mmoli dwutiotreitolu, 30 mmoli NaCI2, 2,5 mmoli MgCI2, 0,1 mmola dATP (adenozynotrójfosforan dezoksyrybozydu) dGTP, dCTP i 10//Ci zwiazku H3dTTP (12-18 Ci/mmol) jak podali Green i wspólpracownicy w Proc. Nat. Acad. Sci. US 67, 385-393, 1970. Reakcje zakancza sie przez dodanie 150 /ii 1 n kwasu nadchlorowego. Jako nosnik dodaje sie 100 jug DNA grasicy cielecia. Radioaktywny produkt DNA przerabia sie jak to opisano w wyzej wymienionych dwóch czasopismach. Aktywnosc endogennej polimerazy DNA zaleznej od RNA mierzy sie po dodaniu 0,01% NP-40 do oczyszczonego wirusa w czasie próby. Aktywnosc polimerazy DNA oczyszczonej polimerazy wirusowej mierzy sie z 2/ig poly d/A-T) jako wzorcem i bez NP-40. Badanie dzialania hamujacego pochodnych ryfamycyny. Pochodne ryfamycyny rozpuszcza sie w sulfotlen- ku metylu (DMSO) w stezeniu 5 mg/ml i przechowuje w temperaturze 4°C. Hamowanie endogennej aktywnosci polimerazy DNA zaleznej od RNA bada sie przez dodanie 2/ii pochodnej odpowiednio rozcienczonej wsulfotlenku metylu lub 2/ii sulfotlenku metylu (kontrola) do badanej mieszaniny przed dodaniem do wirusa rozerwanego, który zawiera 15—30jug protein wirusowych. Inkubacje enzymu prowadzi sie wciagu 60 minut w temperaturze 37°C. Dzialanie hamujace oczyszczonego enzymu bada sie przez wstepna inkubacje 2/ii pochodnej lub sulfotlenku metylu z 30/ii enzymu (1—2jug protein) wciagu 10 minut w temperaturze 37°C, po czym dodaje sie 70/ii mieszaniny substratu i mieszanine dalej inkubuje si- i przerabia jak wyzej podano. W reprezentatywnych badaniach zwiazid otrzymane sposobem wedlug wynalazku w stezeniu 2—100/ig/m I lub mniejszym zredukowaly wlaczenie zw:azku H3—dTTP do ponizej 10% niz to stwierdzono w próbach kontrolnych, wyraznie wskazujac na hamowanie mechanizmu karcynogenezy przez RNA wirusów guza, wedlug najswiezszego biochemicznego punktu widzenia. Wplyw hamujacy transkryptaz powrotnych zostal potwier¬ dzony takze badaniami polimerazy z wirusa bialaczki atakujacego szczury i myszy. Polimeraze DNA zalezna od RNA wirusa bialaczki, atakujacego myszy i szczury przygotowuje sie z wirusów rezerwanych wtritonie X 100, wsposób opisany przez Galio i wspólpracowników w Nature, New Biology, 232, 141, (1971). Wirus obydwu typów Rauscher'a i Moloney'a oczyszcza sie uprzednio przez nalozenie na obwodzie w obszarze 1,16 g/ml gradientu gestosci sacharozy po poczatkowym odwirowaniu z mala szybkoscia w celu usuniecia pozostalosci komórkowych i osadzenie na przestrzeni od 60% do 20% sacharozy. Koncowe stezenie preparatu wirusowego wynosi 101l czastek/ml. Jako wzorzec zastosowano endogenny 70S R.N.A. Stwierdzono, ze stezenie 50/ig/ml lub mniejsze jest skuteczne do zahamowania enzymu. Podobne wyniki otrzymano stosujac polimerazy komórek guza pochodzenia ludzkiego. W przypadku tym dzialanie hamujace badano równiez na polimerazach komórek normalnych w celu scharakteryzowania dzialania selektywnego. Ocene reprezentatywnych pochodnych ryfamy¬ cyny o wzorze Rifa-CH=N-A-N=CH-Rifa przeprowadzono na podstawie ich dzialania na dwie oczyszczone polimerazy DNA wyosobnione z(1) limfocytów ludzkiej normalnej krwi stymulowanej PHA (fitochemogluty- nina), (2) limfoblastów komórek (pochodzacych od normalnego dawcy) i (3) limfoblastu ludzkiej krwi bialaczkowej. Zastosowano syntetyczne i/lub naturalne wzorce. Typowy przyklad metody doswiadczalnej jest nastepujacy. Limfoblasty krwi ludzkiej. Limfoblasty bialaczkowe wyosabnia sie z krwi obwodowej pacjentów z ostra bialaczka limfatyczna (ALL) przez leukoforeze. Komórki przemywa sie i usuwa erytrocyty przez lize hipotoniczna. Limfocyty normalne otrzymuje sie z krwi obwodowej zdrowych dawców po usunieciu granulocytów za pomoca chromatografii na kolumnie nylonowej. Pobudza sie je fitochemaglutynina (PHA) w ciagu 72 godzin w sposób opisany poprzednio (Galio et al., Nature, 228, 927, 1970; Galio et al., Science, 165, 400, 1968) w celu zmaksymalizowala aktywnosci polimerazy DNA. Jednakze z powodu problemów logistycznych w otrzymywaniu dostatecznych ilosci tych komórek, stosuje sie hodowle komórek z ludzkiej „normalnej" tkanki (1788) w celu dostarczenia mniej oczyszczonych polimeraz DNA dla niektórych z poczatkowych badan pomiarowych. Nastepnie dane zwiazki bada sie bardziej szczególowo z lepiej oczyszczonych enzymami z limfocytów krwi normalnej i krwi bialaczkowej. Te komórki z hodowli tkanek otrzymuje sie z instytucji Associated Biomedic Systems, Inc. Preparaty polimerazy DNA. Komórkowa polimeraze DNA ekstrahuje sie i oczyszcza z limfocytów normalnej krwi (stymulowanej PHA), i z limfocytów krwi bialaczkowej oraz z komórek limfoidalnych (1788) przez homogenizacje w hipotonicznym buforze i nastepna ekstrakcje granulek ekstralizosomalowych tritonem4 87112 X 100 i/lub mocna sola. Po zróznicowanym odwirowaniu ekstrakty komórkowe oczyszcza sie w dalszym ciagu za pomoca celulozy DEAE, fosfocelulozy i chromatografii kolumnowej SephadeX G200. Badania polimerazy DNA. Badania polimerazy DNA przeprowadza sie w koncowej objetosci 100/ii. Badana mieszanina zawiera 50 mmoli buforu Tris=HCI, pH 8,3; 6,0 mmoli MgAc-^8,0 mmoli dwutiotreitolu i 6,0 mmoli NaCI. Nastawienie wartosci pH przeprowadza sie po dodaniu inhibitorów, które uprzednio rozpuszcza sie wsulfotlenku metylu. Koncowe stezenie sulfotlenku metylu wynosi 0,5% i wszystkie próbki kontrolne zawierajace te * ilosc sulfotlenku metylu. W próbie zastosowano stezenie enzymu, które katalizuje wlaczenie okolo 1,0 pmol/godz. W wiekszosci przypadków inkubuje sie enzym wstepnie wciagu 5 minut z inhibitorem. Nastepnie zapoczatkowuje sie reakcje przez dodanie wzorca albo DNA syntetycznego [poly d/AT/ Miles Lab.] i hybryde DNA, RNA (oligo dT. poly r A) w ilosci 5/ig/mol, albo naturalne wzorce: zaktywowany DNA spermy lososia w ilosci 50/ig/ml i endogenne RNA wirusa 70S; 10/iCi zwiazku /H3-methyl/-TTP [New England Nuclear, 18,6 mCi//imol, liofilizowane i ponowne rozpuszczenie w 0,01 mola HCI tuz przed zastosowa¬ niem] i dATP (8X10'5 mola, z wzorcem syntetycznym) albo wszystkie trzy trójfosforany dezoksynukleozydu (8X10"5 mola z RNA lub DNA wzorcowe reakcje). W niektórych doswiadczeniach nie ma wstepnej inkubacji enzymu z inhibitorem. W przypadku tych reakcji zapoczatkowuje sie przez dodanie enzymu do kompletnej mieszaniny reakcyjnej, która zawiera inhibitor. Próbki pobiera sie z rozpoczeciem inkubacji i po 30 minutach i konczy przez dodanie 2 ml 0,08 mola pirofosforanu sodowego i straca w 12,5% zimnym kwasie trójchloroocto- wym (TCA) z 400/ig RNA drozdzy jako nosnikiem. Produkty zbiera sie na filtrze Millipore, przemywa obficie 5% TCA i 1 ml mieszaniny sulfotlenku metylu — etanol — 0,1 mola NaCI (0,5 :70 : 29,5), suszy i oblicza w 2 ml BBS3 (Beckman) i 10 ml liqnifluoru (New Engiand Nuclear) w cieklym liczniku scyntylacyjnym Packard'a. Stwierdzono, ze stezenia 5—207/ml powoduja 50% zahamowanie polimerazy bialaczkowej z syntetycznym wzorcem DNA. Reakcje wzorcowane za pcmoca wzorca syntetycznego RNA (poly r A. r U) sa nawet bardziej wrazliwe. Reprezentatywne doswiadczenia przeprowadzone z wzorcem naturalnym na polimerazie komórek normal¬ nych i guzowych wykazaly wyzsza podatnosc enzymów guza na badane zwiazki. Innymi charakterystycznymi cechami biologicznymi ujawnionymi przez nowe pochodne ryfamycyny sa: zahamowanie powstawania ogniska na komórkach mysich, szczurzych i ludzkich przez szczepy Moloney'a i Kirstena wirusa miesaka atakujacego myszy i szczury; selektywne hamowanie produkcji wirusa przez przeksztal¬ cone juz komórki mysie i ludzkie; wykrycie komórek powracajacych do poprzedniego stanu przy zastosowaniu mysich i szczurzych ukladów komórkowych nie wytwarzajacych przeksztalconego wirusa miesaka atakujacego myszy i szczury. Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wynalazku potwierdzily ponadto swa selektywna toksycznosc w stosunku do komórek pochodzenia mysiego, szczurzego i ludzkiego, przeksztalconych wirusem, podczas badania ich na zdolnosc tworzenia kolonii. Przy badaniach w celu okreslenia wplywu zwiazków na hamowanie powstawania ogniska przez wirusa miesaka Moloney'a na hodowli tkankowej BALB/3T3 zastosowano nastepujaca metode. Hodowle komórkowa BALB/3T3 rozwija sie w 250 ml kolbach plastycznych w pozywce skladajacej sie z najmniejszej podstawowej pozywki Eagle'a z 10% surowica plodu bydlecego. Oblicza sie komórki licznikiem Coulter po wytworzeniu zawiesiny komórek w trypsynie — EDTA i rozcienczeniu w srodowisku wzrostowym. Jako homogenat guza stosuje sie wirus Moloney'a miesaka atakujacego myszy i szczury. Pasazuje sie go cztery razy w linii wysoko przepustowych embrionalnych mysich komórek, pochodzacej ze Szwajcarii i bada na jednostki tworzace ogniskowo w komórkach BALB/3T3. W przeprowadzeniu badan zastosowano zmodyfikowana metode opisana przez Hartley'a i Rowe, Proc. Nat. Acad. Sci., 55, 70 (1966). W pracy obecnej obsiano kolby komórkami w ilosci 1—2X10~6 w 25 ml pozywki wzrostowej i inkubowano w temperaturze 37°C wciagu 24 godzin. Po usunieciu plynu, wirus o z góry ustalonej liczbie jednostek tworzacych ognisko, wprowadza sie do 0,5 ml pozywki wzrostowej i pozwala na absorbcje na pojedynczej warstwie komórek w ciagu 90 minut w temperaturze 37°C. Po absorbcji dodaje sie z góry okreslona ilosc, zwykle w postaci dawki okolo 5—10/ig/ml zwiazku ryfamycyny (uprzednio rozpuszczonego w sulfotlenku metylu o stezeniu 1 mg/ml) umieszczona w 25 ml pozywki wzrostowej i kultury zawraca sie do inkubatora. Jako próbke kontrolna, sam sulfotlenek metylu w pozywce wzrostowej dodaje sie do oddzielnej hodowli. Po 3 dniach inkubacji zamienia sie plyn w hodowlach i w siódmym dniu liczy sie ogniska przeksztalconych komórek. Ta sama metoda bada sie wirus pecherzykowego zapalenia jamy ustnej, serotyp New Jersey. Metody stosowane do hodowania i badania tego wirusa zostaly opisane przez Hackett'a i wspólpracowników, Virology, 31,144(1967). Powyzsze wlasciwosci wskazuja na to, ze zwiazki wytworzone sposobem wedlug wynalazku posiadaja skuteczne dzialanie hamujace na spowodowane wirusem guzy u zwierzat.87112 5 Sposób wytwarzania niektórych zwiazków reprezentatywnych przedstawiono w przytoczonych przykla¬ dach, nie ograniczajacych zakresu wynalazku. Przyklad I. Bis-azyna 3-formyloryfamycyny SV z dwufenyloglioksolem. Do zawiesiny 15 g (20 mmoli) 3-formyloryfamycyny SV w 150 ml czterowodorofuranu dodaje sie 4,8 g (20 mmoli) dwuhydrazonu dwufenyloglioksalu. Mieszanine utrzymuje sie w temperaturze pokojowej w ciagu 16 godzin, po czym odzyskuje sie produkt przez odsaczenie i przekrystalizowanie go z czterowodorofuranu. Otrzymuje sie 12 g zwiazku rozkladajacego sie w temperaturze 250°C. Analiza: Obliczono dla C9oHio4N6024 Znaleziono Xmax (mju) Eicm C=65,36%; C=65,15%; 528 113,4 H=6,34%; H=6,35%; 348 258,5 N=5,08% N=5,12% 307 274,8 Przyklad II. Azyna 3-formyloryfamycyny SV. Do 7,5g 3-formyloryfamycyny SV rozpuszczonej w 150 ml etanolu dodaje sie w temperaturze pokojowej 0,30 ml wodzianu hydrazyny. Po uplywie okolo 1 godziny odsacza sie osad i przekrystalizowuje z octanu etylu. Otrzymuje sie 6g zwiazku o temperaturze topnienia 160°C z rozkladem. Analiza: Obliczono dla C76H94N4024 063,05%; H=6,54%; N=3,87% Znaleziono C=62,10%; H=6,46%; N=3,95% Xmax (mjLi) 604 342 E! cm 157,5 260,3 Przyklad III. Azyna 16, 17, 18, 19, 28, 29-szesciowodoro-3-formyloryfamycyny SV. 1,5 g 16,17,18, 19, 28, 29-szesciowodorowej pochodnej 3-fcrmyloryfamycyny SV rozpuszcza sie w 40 ml czterowodorofuranu i do mieszaniny dodaje sie 50 mg wodzianu hydrazyny. Po uplywie 2 godzin w temperaturze pokojowej roztwór zageszcza sie do sucha, a pozostalosc rozpuszcza sie w metanolu. Mieszanine odstawia sie na okres 10 godzin w temperaturze pokojowej, po czym odparowuje sie rozpuszczalnik. Pozostalosc przekrystalizowuje sie z meta¬ nolu otrzymujac 600 mg produktu wymienionego w tytule. Temperatura topnienia 204—208°C z rozkladem. Analiza: Obliczonodla C^hhoe^O^ C=62,53%; H=7,32%; N=3,84% Znaleziono 061,96% H=7,26% N=3,39% Xmax (mju) 504 342 E1cm 117 266 Przyklad IV. l^-piperazynylideno-bis-^S1 -iminometyloryfamycyna SV. 80 mg 1,4-dwuaminopiper- azyny i 850 mg 3-formyloryfamycyny SV rozpuszcza sie w 30 ml czterowodorofuranu i mieszanine odstawia sie w temperaturze pokojowej na okres 4 godzin. Osad odzyskuje sie przez' odsaczenie. Otrzymuje sie 640 mg zwiazku o temperaturze topnienia 204—215°C. Analiza: Obstoonodla C80Hl02N6O24 C=62,74% H=6,71%; N=5,49% znaleziono C=o^,02%; H=6,88%; N=5,62% Xmax 337 475 Ex cm 334 171 Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania pochodnych ryfamycyny o wzorze ogólnym Rifa-CH=N-A-N =CH-Rifa, w którym Rifa oznacza rodnik ryfamycyny o wzorze 1, zas symbol A oznacza bezposrednie wiazanie laczace dwa atomy azotu, grupe o wzorze 2, w którym y oznacza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny, o 1—4 atomach wegla, R2 i R3 razem tworza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1—4 atomach wegla laczacy dwa koncowe atomy azotu, lub symbol A oznacza dwuwartosciowa grupe o wzorze 3, w którym X oznacza bezposrednie wiazanie miedzy dwoma atomami wecfla, R i Ri oznaczaja grupe fenylowa, znamienny tym, ze 3-formyloryfa- mycyne SV poddaje sie reakcji ze zwiazkiem hydrazynowym o wzorze H2N-A-NH2, w którym A ma wyzej podane znaczenie, w obojetnym rozpuszczalniku organicznym w zakresie temperatur od pokojowej do tempera¬ tury wrzenia rozpuszczalnika.
2. 2. Sposób wytwarzania 25-dezacetylowych pochodnych ryfamycyny o wzorze ogólnym Rifa-CH=N-A-6 87112 N=CH-Rifa, w którym Rifa oznacza rodnik ryfamycyny o wzorze 1, zas symbol A oznacza bezposrednie wiazanie laczace dwa atomy azotu, grupe o wzorze 2, w którym y oznacza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1—4 atomach wegla, R2 i R3 razem tworza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1—4 atomach wegla laczacy dwa koncowe atomy azotu lub symbol A oznacza dwuwartosciowa grupe o wzorze 3, w którym X oznacza bezposrednie wiazanie miedzy atomami wegla, a R i R] oznaczaja grupe fenylowa, znamienny tym, ze 25-dezacetylowa pochodna 3-formyloryfamycyny SV poddaje sie reakcji ze zwiazkiem hydrazynowym o wzorze H2N-A-NH2, w którym A ma wyzej podane znaczenie, w obojetnym rozpuszczalniku organicznym w tempera¬ turze od pokojowej do temperatury wrzenia rozpuszczalnika.
3. 3. Sposób wytwarzania 16, 17, 18, 19, 28, 29-szesciowodorowych pochodnych ryfamycyny o wzorze Rifa-CH=N-A-N=CH-Rifa, w którym Rifa oznacza wodnik ryfamycyny o wzorze 1, zas symbol A oznacza bezposrednie wiazanie laczace dwa atomy azotu, grupe o wzorze 2, w którym y oznacza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1—4 atomach wegla, R2 i R3 razem tworza dwuwartosciowy rodnik alifatyczny o 1-4 atomach wegla laczy dwa koncowe atomy azotu, lub symbol A oznacza dwuwartosciowa grupe o wzorze 3, w którym X oznacza bezposrednie wiazanie miedzy dwoma atomami wegla, a R i Ri oznaczaja grupe fenylowa, znamien¬ ny tym, ze 16, 17, 18, 19, 20, 29-szesciowodorowa pochodna 3-formyloryfamycyny SV poddaje sie reakcji ze zwiazkiem hydrazynowym o wzorze H2N-A-NH2, w którym A ma wyzej podane znaczenie, w obojetnym rozpuszczalniku organicznym w temperaturze od pokojowej do temperatury wrzenia rozpuszczalnika. Me Me MeCOO -N-y-N- Ro Ri R Ri N=C-X-C=N Wzór* Wzór 3 Prac. Poligraf. UP PRL naklad 120+18 Cena 10 zl PL