PL80579B1 - - Google Patents

Description

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest sposób przesiewania i przesiewacz do stosowania tego spo¬ sobu.Sposób wedlug wynalazku, umozliwia uzyskanie duzej sprawnosci przesiewania róznych substancji na przesiewaczu wibracyjnym. Sposób ten pozwala na przesiewanie substancji stalych w ziarnach, lub sproszkowanych, suchych lub mokrych.Znane sposoby sortowania i klasyfikacji granulo- metrycznej surowców takich, jak wegiel kamienny, rudy, skaly, piasek, zwir lub wyrobów fabrycznych jak koks, nawozy sztuczne, rózne sole, cukier i po¬ dobnych na ogól wykonywane sa mechanicznie na przesiewaczach wibracyjnych jedno- lub wielopiet¬ rowych.W przesiewaczach jednopietrowych substancja rozdzielana jest na dwie frakcje granulometryczne.Pierwsza frakcja — tak zwany produkt podsi- towy, utworzona jest z tych ziaren o wymiarach mniejszych niz oczko sita, którym udalo sie stop¬ niowo przejsc przez rozpatrywana powierzchnie przesiewania od czesci poczatkowej do czesci kon¬ cowej.Druga frakcja — tak zwana pozostalosc, to ta czesc, która nie przeszla przez powierzchnie prze¬ siewania. Frakcja ta sklada sie nie tylko z ziarn wiekszych, niz oczko sita, lecz równiez z mniej¬ szych, które nie mialy mozliwosci dostac sie do powierzchni przesiewania na rozwazanym odcinku.Podczas przesuwania sie produktu po powierzchni 10 15 25 30 2 przesiewania miedzy poczatkowa i koncowa czescia, zachodzi stopniowy ubytek ciezaru drugiej frakcji, który jest równy ciezarowi produktu podsitowego w rozpatrywanym przedziale.W przesiewaczach n-pietrowych zachodzi takie samo zjawisko. Ubytek ciezaru, przesuwajacego sie produktu, przesiewanego po n-pietrowym zespole powierzchni przesiewania, równy jest ciezarowi produktu podsitowego, jaki przeszedl przez naj¬ nizsze pietro; Znane dotychczas sposoby charakteryzuja sie miedzy innymi tym, ze produkty przesiewane prze¬ suwaja sie z góry na dól po swoich powierzchniach przesiewania ze zmniejszajaca sie wysokoscia war¬ stwy.Na przyklad, w przypadku substancji, posiadaja¬ cej procentowa zawartosc ziarn mniejszych, niz hi 70%, wartosc stosunku t— wysokos- n0 oczko sita p : ci warstw w czesci koncowej do czesci poczatkowej jest rzedu 0,33, to znaczy, ze wysokosc warstwy hx w czesci koncowej powierzchni jest okolo 3 razy mniejsza, niz wysokosc warstwy h0 w czesci po¬ czatkowej. Ponadto powierzchnie przesiewania maja stosunkowo mala srednia wydajnosc wlasciwa, co pociaga za soba koniecznosc stosowania powierzchni o bardzo duzych wymiarach. Na przyklad przez powierzchnie 100 m2 o oczkach 5 mm przechodzi maksimum 800 t/godz. rudy zelaznej gestej, wil¬ gotnej i gliniastej lub 400 t/godz. wegla suchego, 805793 80579 4 podczas gdy rzeczywista przepustowosc takiej po¬ wierzchni jest 4 do 5 razy wyzsza.Dodatkowo, znane sposoby nie pozwalaja na wy¬ konanie przesiewaczy o bardzo duzej powierzchni.Przesiewacze. takie sa w obecnym stanie techniki bardzo potrzebne, gdyz umozliwialyby przesiewanie duzej ilosci materialu na jednym tylko przesiewa- czu. Jak podano w przykladzie, aby uzyskac po¬ wierzchnie 100 m2 trzebaby ustawic cztery prze¬ siewacze równolegle, a tym samym pokonac wszy¬ stkie trudnosci, jakie pojawilyby sie w zwiazku z podzialem glównego strumienia substancji na mi¬ nimum cztery.,czesci. f Poniewaz urzadzenia przesiewajace sa drogie, z punktu widzenia inwestycyjnego, kosztów eksplo¬ atacji^ konserwacji korzystnie byloby zastapic zna- r|e sposoby ^przesiewania, sposobem bardziej sku¬ tecznym, ¦" który z jednej strony powiekszylby wy¬ dajnosc wlasciwa przesiewania, a z drugiej strony zmniejszylby wymiary przesiewaczy.Sposób wedlug wynalazku polega na powieksze¬ niu wysokosci warstwy produktu przesiewanego na powierzchni przesiewania od pewnej wartosci H0 w czesci poczatkowej do wartosci H wyzszej lub przynajmniej równej w czesci koncowej. Uzyskuje sie to dzieki nadaniu produktowi przesiewanemu takiej szybkosci postepowej V, a wspomnianej po¬ wierzchni przesiewania takiej szerokosci 1, aby iloczyn VI zmniejszal sie proporcjonalnie do ubytku ciezaru produktu przesiewanego miedzy tymi dwo¬ ma punktami i aby jednak powiekszala sie wy¬ sokosc warstwy miedzy tymi samymi punktami.Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przy¬ kladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 i 2 przedstawiaja wykresy zaleznosci odnoszacych sie do lepkiej rudy zelaznej, fig. 3 i 4-wykresy zaleznosci, odnoszacych sie do przesiewania wegla suchego, a fig. 5 — schematycznie przesiewacz do stosowania sposobu wedlug wynalazku w rzucie pionowym, zas fig. 6 — przesiewacz w rzucie po¬ ziomym.Dwa przyklady sposród licznych prób porównaw¬ czych, z róznymi substancjami, wykonanych w ska- H . li pólprzemyslowej pokazuja, ze wartosci tt 1 a° w funkcji drogi przebiegu produktu przesiewanego po powierzchni przesiewania zaleza w istotny spo¬ sób od lepkosci produktu i od zawartosci w nim ziarn drobnych.Przed rozpoczeciem przesiewania jakiejs wybra¬ nej substancji zgodnie z wynalazkiem nalezy na drodze prób w skali pólprzemyslowej sporzadzic wykresy analogiczne do wykresów z fig. 1 i 2 lub fig. 3 i 4.Przyklad I. Zastosowano gliniasta rude o szczególnie wysokim stopniu lepkosci i wilgotnosci, która poddano przesiewaniu na sicie o 5 mm ocz¬ kach. Proporcja p ziarn o wymiarach mniejszych od wymiarów oczka wynosila 70%. Najlepsze wy- H miki otrzymano powiekszajac 77- wedlug wykresu ¦tio fig, 1, linia ciagla.Otrzymane wyniki przedstawione sa linia ciagla na wykresie fig. 2, który pokazuje, jaka jest spraw¬ nosc przejscia O produktu podsitowego w funkcji L ¦jT-, gdzie L jest droga przebiegu od czesci poczat¬ kowej, a L: droga jaka produkt przesiewany, po- 5 winien przebyc w ogóle, aby O bylo równe 95%.Wykresy, przedstawione liniami przerywanymi pokazuja (tytulem porównania), jak przechodzi pro¬ dukt podsitowy w znanych sposobach, które cha- h rakteryzuja sie stosunkiem — < 1. Mozna zauwa- 10 no zyc, ze dla 0 = 95%, droga, jaka powinien przebyc produkt przesiewany po powierzchni przesiewania jest wedlug wynalazku 2,55 raza krótsza, niz w znanych sposobach. 15 Wydajnosc wlasciwa przesiewania jest wiec 2,55 raza wieksza, wskutek czego dzieki wynalazkowi przez powierzchnie 100 m2 bedzie moglo przejsc okolo 2000 t/godz. rudy zamiast 800 t/godz.Pr z y k l a d II. Zastosowano wegiel suchy oma- 20 dostrzegalnej lepkosci, który poddano przesiewaniu na sicie o 5 mm oczkach. Proporcja p ziarn o wy¬ miarach mniejszych od wymiarów oczka wynosila 65%. Najlepsze wyniki uzyskano, utrzymujac prak¬ tycznie stala wysokosc warstwy, jak pokazano linia 25 ciagla na wykresach z fig. 3 i 4.Dla porównania pokazano linia przerywana wy¬ kresy, które daja wyniki otrzymane sposobami kla¬ sycznymi, pracujacymi przy obnizajacej sie od czes¬ ci poczatkowej do czesci koncowej wysokosci war- 30 stw^ W tym przypadku, dzieki wynalazkowi, uzyskano srednia wydajnosc wlasciwa przesiewania 2,1 raza wieksza. Dzieki temu na powierzchni 100 m2 mozli¬ wa jest obróbka 840 t/godz. produktu zamiast 35 400 t/godz.Wyniki otrzymane w analogiczny sposób dla róz¬ nego rodzaju substancji wykazaly, ze przy zacho¬ waniu warunku odpowiedniego doboru wartosci H tt^I w funkcji lepkosci substancji, srednia wy- 40 n0 dajnosc wlasciwa przesiewania jest we. wszystkich przypadkach wiecej, niz dwukrotnie wyzsza w sto¬ sunku do znanych sposobów.Doskonale wyniki, uzyskiwane zgodnie z wyna- 45 lazkiem wynikaja z tego, ze, aby drobne ziarna mogly przejsc przez powierzchnie przesiewania naj¬ pierw musza one uzyskac kontakt z ta powierz¬ chnia. Wskutek tego faza przechodzenia produktu podsitowego jest poprzedzona faza segregacji sub- 50 stancji przesiewanej, co powoduje w tym przypad¬ ku uwarstwienie. Ziarno drobne gromadzi sie stop¬ niowo w dolnych warstwach, a ziarno grube w war¬ stwach górnych.Uwarstwienie to uzyskuje sie dzieki ruchowi 55 drgajacemu powierzchni przesiewania, której wstrzasy podrzucaja ziarna grubsze dalej, niz ziarna drobne z powodu róznicy mas i energii ki¬ netycznej. Szybkosc sedymentacji ziarn drobnyeh, to znaczy jej szybkosc opadania, maleje bardzo 60 szybko wówczas, gdy zwieksza sie wysokosc war¬ stwy i lepkosc produktu przesiewanego.Wydajnosc przesiewania nie zalezy wiec od zdol¬ nosci przechodzenia przez powierzchnie, lecz od skutecznosci, z jaka ziarna drobne dostaja sie na te 65 powierzchnie, albo mówiac inaczej od obecnosci80579 nad powierzchnia przesiewania warstwy o duzej koncentracji drobnych ziarn.Aby wiec otrzymac wieksza wydajnosc przesie¬ wania trzeba poprawnie zasilac powierzchnie.W znanych sposobach przesiewania zasilanie od- 5 bywa sie na calej dlugosci. W rzeczywistosci od strony poczatkowej, gdzie produkt przesiewanyJest bogaty w ziarno drobne, zdolnosc sedymentacji tych ziarn jest niedostateczna, poniewaz nadmierna wy¬ sokosc warstwy bardzo znacznie zmniejsza szybkosc sedymentacji ziarn drobnych, które musza przebyc dluga droge, aby osiagnac powierzchnie przesie¬ wania. W koncowej czesci zasilanie jest jeszcze mniej skuteczne, poniewaz wskutek niedostatecznej wysokosci warstwy brak jest tam dostatecznych ilosci ziarn drobnych. Dlatego wiec w znanych spo¬ sobach przesiewania srednia wydajnosc wlasciwa przesiewania rzadko osiaga czwarta czesc rzeczy¬ wistej przepustowosci powierzchni przesiewania.Natomiast wedlug wynalazku powierzchnia prze¬ siewania zasilana jest w sposób bardziej prawidlo¬ wy, poniewaz wysokosci warstwy, cienkie w czesci poczatkowej, a grube w czesci koncowej odpowia¬ daja poszczególnym stopniom koncentracji ziarn drobnych i lepkosci produktu przesiewanego, które sa duze w czesci poczatkowej i male w czesci kon¬ cowej. Wynika stad tak znaczny wzrost sredniej wydajnosci wlasciwej przesiewania, która moze osiagnac 80°/o rzeczywistej przepustowosci po¬ wierzchni przesuwania.Wynalazek umozliwia wiec skonstruowanie prze- siewaczy o duzej powierzchni i o duzej wydajnosci.Wedlug wynalazku, powiekszenie wysokosci war¬ stwy uzyskuje sie przez nadanie produktowi prze¬ siewanemu takiej predkosci postepowej V, a po¬ wierzchni przesiewania takiej szerokosci 1, aby ilo¬ czyn V. 1 malal wedlug wzoru V • 1 Ho v0-io=~H t1"6^ (i) v0 Ho H d-e.p), (2) Wartosc iloczynu V0 • 10 okreslona jest wzorem V0 • lo = Ho (3) gdzie K jest stala, wlasciwa dla kazdego okreslo¬ nego przypadku i równa sie K=a|d <4 gdzie T — przedstawia wydajnosc na godzine substancji przesiewnej, d — ciezar wlasciwy sub¬ stancji luzem, V i V0, 1 i 10, H i H0 sa odpowiednio wyrazone w m/s i mm. 15 20 25 30 35 w którym „p" jest zawartoscia substancji o ziar¬ nach mniejszych niz wymiary oczka, „0" oznacza srednia sprawnosc przejscia, to znaczy procent „p", jaki otrzymuje sie przy przejsciu od poczatku do konca rozpatrywanej powierzchni przesiewania, „W' i „lo" sa to wartosci „V" i „1" w punkcie po¬ czatkowym wspomnianej powierzchni.Gdy 1 = 10, to znaczy, gdy szerokosc powierzchni jest stala na calej swojej dlugosci, wzór 1, otrzy¬ muje postac: 50 55 60 65 Dla przykladu I (fig. 1 i 2) prowadzono przesie¬ wanie na sicie o oczkach 5 mm z wydajnoscia 3000 Vgodz. rudy zelaznej o duzym stopniu lepkosci o zawartosci 18% wody, 9°/© gliny i posiadajacej calkowity zakres granulometryczny od 0 do 45 mm. d = 2,5 P = 0,7 Wymagana sprawnosc przesiewania 0 = 0,95.Niezbedna powierzchnia przesiewania jest rzedu 100 m2, a zatem przy stalej szerokosci 1 = 1q = 3 m posiada dlugosc Lx — 33 m.Wedlug wzoru 4 K = 3000 = 333 3,6 d 3,6 • 2,5 Poniewaz substancja jest bardzo lepka, korzyst¬ nie jest, aby H0 nie przekraczalo wymiaru najgrub¬ szego ziarna stalego w tej substancji, zatem zakla¬ da sie H0 = 45 mm wedlug wzoru, 3 V0 = K 333 l0 • H0 3-45 wedlug wzoru 2 = 2,47 m/s V = V0§ = (l-e.p) = 2,4" § (1-0,7 • O) Uzyskane na drodze doswiadczalnej wykresy fig.TT 1 i 2 daja nastepujace wartosci: ^- i8: j, Dla skad ¦^ = o 0,5 i H ^T = 1 2,55 e = o 0,57 V0 = 2,47m/s 5 0,95 V0,5 = 2,47 • ^jjg (1-0,7 • 0,57) = 0,58 m/s Vi = 2,47 • y (1-0,7 • 0,95) = 0,16 m/s Dla przykladu II (fig. 3 i 4), przesiewano na sicie o oczkach 5 mm z wydajnoscia 1350 t/godz. suchy wegiel o niewielkim stopniu lepkosci i posiadajacy calkowity zakres granulometryczny od 0 do 30 mm. d = 0,7 p = 0,65 Wymagana sprawnosc przesiewania 0 = 0,95. Nie¬ zbedna powierzchnia przesiewania jest rzedu 100 m2, a zatem przy zachowaniu stalej szerokosci, sze¬ rokosc wynosi 1 = 3 m przy dlugosci L^ = 33 m.Wedlug wzoru 4 K = - 1350 = 537 3,6 d — 3,6 • 0,7 Dla wegla majacego niewielka lepkosc, Ho moze byc równe czterokrotnemu wymiarowi najgrubsze¬ go ziarna substancji, a zatem H0 = 120 mm.Wedlug wzoru 3 K 537 Wedlug wzoru 2 TT TT v = v0-jf (i-e -P) = i,5o^ (i^o,65 e80579 3 Uzyskane na drodze doswiadczalnej wykresy (fig.H ~ 3 i 4) daja nastepujace wartosci jj- i 0. h;=1 0,5 1 0,60 1 0,95 Dla 1~ = D Ho e = o skad V0 = 1,50 m/s V0|5 = 1,50 (1—0,65 • 0,6) = 0,92 m/s Vi = 1,50 (1—0,65 • 0,95) = 0,57 m/s W przypadku, gdy powierzchnia przesiewania po¬ siadajaca stala szerokosc jest nachylona od góry. do dolu, to spadki i wzniosy sa tak okreslone, aby otrzymac szybkosci wyrazone wzorem 2. Natomiast, gdy powierzchnia przesiewania o stalej szerokosci zawiera wiele sekcji, z których kazda posiada swój wlasny mechanizm napedowy, to te niezalezne me¬ chanizmy winny nadawac róznym sekcjom rózne ruchy drgajace o takich amplitudach, czestotliwos¬ ciach i katach podrzutu, aby otrzymac szybkosci wyrazone wzorem 2. W innym jeszcze przypadku, gdy powierzchnia przesiewania o stalej szerokosci jest nachylorm i zawiera wiele sekcji, z których kazda posiada swój wlasny mechanizm napedowy, to spadki, wzniosy, amplitudy, czestotliwosci i katy podrzutu sa tak okreslone, aby otrzymac szybkosci, wyrazone wzorem 2. Ogólnie biorac, powierzchnia przesiewania moze posiadac zmienna szerokosc i moze skladac sie z wielu sekcji, z których kazda ma wlasny mechanizm napedowy, przy czym spad¬ ki, wzniosy, amplitudy, czestotliwosci i katy pod¬ rzutu tak okreslone, aby iloczyn V • 1 malal wedlug wzorów 1, 3, 4.Mozna posluzyc sie takze szybkoscia dostarczania substancji w czesci poczatkowej powierzchni i od¬ dzialywac na toczenie sie produktu przesiewanego w czesci koncowej powierzchni, przewidujac tam przeszkody.Na przyklad, aby otrzymac szybkosc rzedu 2,50 m/s. taka jaka jest wymagana w poczatkowej czesci duzej (40 m dlugosci) powierzchni przesiewania po¬ dzielonej na 10 sekcji, z których kazda porusza sie korzystnie ruchem drgajacym prostoliniowym lub eliptycznym charakteryzujacym sie duzymi przy¬ spieszeniami i duza amplituda; nalezy zastosowac nachylenie rzedu 35° i umozliwic dostarczanie sub¬ stancji z szybkoscia rzedu 2,90 m/s. Przeciwnie, aby otrzymac szybkosc rzedu 0,3 m/s, taka jaka jest wymagana dla dolnej sekcji tego samego prze- siewacza o duzej powierzchni przesiewania, w któ¬ rym kazda z sekcji porusza sie ruchem drgajacym o wysokiej czestotliwosci i malej amplitudzie; nale¬ zy zastosowac nachylenie bliskie poziomego i ha¬ mowac toczenie sie produktu przesiewanego za po¬ moca przeszkód. Przeszkody te beda ponadto po¬ wodowaly zjawisko turbulencji, które jest korzystne dla dobrego oczyszczenia produktu koncowego.Aby otrzymac szybkosci zmniejszajace sie od 1,20 m/s w czesci poczatkowej do 0,30 m/s w czesci koncowej, które odpowiadaja czesto powierzchni przesiewania sredniego wymiaru majacej dlugosc 20 m i zawierajacej 6 sekcji wystarczyc moze dzia¬ lanie tylko jednego z czynników, na przyklad za¬ stosowac tylko nachylenie albo rózne ruchy sekcji.Zaletami sposobu i urzadzenia wedlug wynalazku jest to, ze dla danej wydajnosci na godzine sub- 5 stancji przesiewanej, powierzchnia przesiewania zo¬ staje zmniejszona przynajmniej o 50%. Dla danej powierzchni przesiewania wydajnosc na godzine jest przynajmniej podwojona. Ponadto, dzieki wy¬ nalazkowi, istnieje mozliwosc konstruowania prze- 10 siewaczy o duzej wydajnosci i bardzo duzej po¬ wierzchni.Ta ostatnia korzysc jest najistotniejsza, poniewaz V dla takiej samej wydajnosci na godzine przesiewa- * 25 30 nia jeden przesiewacz o powierzchni 100 m* zastapi 15 przynajmniej 8 przesiewaczy o powierzchni 25 m* ustawionych równolegle, skad bardzo znaczne zmniejszenie powierzchni zabudowy, inwestycji i kosztów produkcji.Przesiewacz do zastosowania sposobu wedlug wy- 20 nalazku przedstawiony jest przykladowo na fig. 5 i 6.Jego powierzchnia przesiewania wynosi okolo 100 m2 i posiada dlugosc L = 33 m i stala szerokosc 1 = 3 m.Powierzchnia ta jest podzielona na dziesiec sekcji 1 do 10 zamocowanych w ramach 11 do 20.Sekcje te posiadaja nastepujace nachylenia w stosunku do poziomu: 35° dla sekcji 1 31,5° „ 2 27° „ 3 21,5° „ 4 15,5° „ 5 35 8,5° „ 6 2,5° „ 7 0° „ 8 . —2° „ 9 -5° „ 10 40 Mechanizmy 21 do 30 zamontowane na ramach nadaja kazdej sekcji inny ruch drgajacy prosto¬ liniowy lub eliptyczny.Ruch ten dla sekcji 1 jest scharakteryzowany * przez nastepujace wielkosci: kat podrzutu 25°, skok 25 mm, czestotliwosc 650 mih-1 (kat podrzutu jest to kat, pod jakim ziarna produktu przesiewanego wyrzucane sa w powietrze wj stosunku do po¬ wierzchni przesiewania). 50 Natomiast ruch sekcji 10 scharakteryzowany jest nastepujacymi wielkosciami: kat podrzutu 70°, skok 6 mm, czestotliwosc 1400 min"1.Dla sekcji posrednich 2 do 9 wielkosci charakte¬ ryzujace ruch zmieniaja sie regularnie miedzy dwoma podanymi wyzej wartosciami skrajnymi.Substancja podawana jest na powierzchnie za pomoca transportera 41.Produkt podsitowy zlozony z ziarn mniejszych M niz wymiary oczka, który przeszedl przez powierz¬ chnie przesiewania spada poprzez rynny zsypowe 31 do 40 na transporter 42. Ziarna wieksze niz ocz¬ ko, jafc równiez podzianie, to znaczy ziarna drobne, którym nie udalo sie przejsc przez wspomniana gg powierzchnie, spadaja na transporter 43. ff9 80579 10 PL PL

Claims (7)

1. Zastrzezenia patentowe 1. , Sposób przesiewania o duzej sprawnosci na przesiewaczu wibracyjnym dla substancji w ziar¬ nach lub sproszkowanych, suchych lub mokrych, znamienny tym, ze wysokosc warstwy produktu przesiewanego na powierzchni przesiewania po¬ wieksza sie od pewnej wysokosci H0 w czesci po¬ czatkowej do wartosci H wyzszej lub przynajmniej równej w czesci koncowej, przy czym produktowi przesiewanemu nadaje sie taka szybkosc postepowa V, a wspomnianej powierzchni taka szerokosc 1, ze dla dwóch dowolnych punktów wzdluz drogi przesiewania iloczyn V-l zmniejsza sie proporcjo¬ nalnie do ubytku ciezaru produktu przesiewanego miedzy tymi punktami i przeciwnie, powieksza sie wysokosc warstwy miedzy tymi samymi punktami.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze uzyskuje sie powiekszanie wysokosci warstwy przez V • 1 zmniejszenie iloczynu V • 1 wedlug wzoru ——r- = v0 ' A0 H ^(l-0p)(l), gdzie „p" jest zawartoscia substancji w ziarnach drobnych, mniejszych niz wymiary ocz¬ ka, „0" jesl^ srednia sprawnoscia przesiewania, to znaczy procentowym udzialem „p" produktu, który przedostal sie przez powierzchnie miedzy punktem poczatkowym i rozwazanym punktem koncowym, a „V0" i „10" sa wartosciami „V" i „1" w poczat¬ kowej czesci powierzchni, które zwiazane sa zalez- K T noscia: V0-lo = -^, (3), gdzie: K= g-^-jest stala dla kazdego przypadku, przy czym „T" przedsta¬ wia wydajnosc na godzine przesiewanej substancji, a „d" oznacza ciezar wlasciwy tej substancji lu¬ zem przy czym „V" i „V0", „1" i „V „H" i „Ho" sa odpowiednio wyrazone w m/s, m, mm, a „Q" H i »*F" w funkcji drogi przebiegu produktu prze- siewanego i ustala sie je z wykresów na podstawie wstepnych prób w skali pólprzemyslowej.

3. Sposób wedlug zastrz. 2, znamienny tym, ze uzyskuje sie powiekszenie wysokosci warstwy 5 V H0 przez zmniejszenie „V" wedlug wzoruj = ^(1-Bp) (2), w przypadku, gdy powierzchnia przesiewania ma stala szerokosc.

4. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, 10 ze ustala sie spadki i wzniosy powierzchni tak, aby uzyskac szybkosci wyrazone wzorem (2) w przypadku, gdy powierzchnia przesiewania jest na¬ chylona od punktu poczatkowego do punktu kon¬ cowego. 15

5. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze niezalezne mechanizmy napedowe nadaja róz- ,nym sekcjom rózne ruchy drgajace, których ampli¬ tudy, czestotliwosci i katy podrzutu sa tak okres¬ lone, aby otrzymac szybkosci wyrazone wzorem 2, 20 przy czym powierzchnia przesiewania zawiera wie¬ le sekcji, z których kazda posiada swój wlasny me¬ chanizm napedowy.

6. Sposób wedlug zastrz. 3, 4 i 5, znamienny tym, ze ustala sie spadki i wzniosy, amplitudy, czesto- 25 tliwosci i katy podrzutu tak, aby otrzymac szyb¬ kosci, wyrazone wzorem 2.

7. Przesiewacz do stosowania sposobu wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze ma powierzchnie prze¬ siewania podzielona na swojej dlugosci na liczne 30 sekcje, które posiadaja nachylenie zmniejszajace sie od okolo 35° w czesci poczatkowej az do 0°, natomiast ostatnie sekcje w czesci koncowej posia¬ daja nachylenie ujemne, nie przekraczajace 10°, przy czym sekcje wprawia sie w ruchy niezalezne 35 i rózne, najkorzystniej prostoliniowe, które przy¬ kladowo charakteryzuja sie skokami stopniowo zmieniajacymi sie od okolo 25 mm w czesci po¬ czatkowej do 6 mm w czesci koncowej, czestotli¬ wosciami odpowiednio od okolo 650 do 1400 wstrza- 40 sów na minute i katami podrzutu odpowiednio od okolo 25° do 70°.80579 Fig.1 1,5 h1 H G~ Ho 15 y 05 • ho Ho " — _ i i t i i i F g.3 H1 - - .. _ 2,55 L_ L1 05 15 h1 2,1 L^ U 9| 0 5 J Lk \L i / ^ AA ¦I i r ' 1 1" r1 Ul 1 1 i 1 1 ' 1 ' 1 1 ! lii rig.2 s\ W Tl 1 -r" H T T I \ "Tl o 15 ?55 L_ LI 9 0,95 0,5 tf Fig.4 tfl •r Q5 ^1- 15 2,1 J__ Li =« lT 2? # TT i—^n ^1* /5 1—^~1 Tz te i—^n ^r /7 1——1 °& r^i "& Hn °S p-^i.II lii' ¦k-y OZGraf. Lz. 2177 120 egz. Cena 10 zl PL PL