PL79136B1 - Process of producing leather fibre materials[gb1396188a] - Google Patents

Description

Sposób wytwarzania materialów skóropodobnych wlóknistych Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania wlóknistych materialów skóropodobnych, z roz¬ wlóknionych odpadów skóry garbowanej mineral¬ nie i/lub roslinnie i wlókien innego rodzaju, z mie¬ szaniny których przez dodanie wody tworzy sie zawiesine i przez odwodnienie ksztaltuje runo, któ¬ re nastepnie suszy sie otrzymujac gotowy i wy¬ konczony produkt.Sposób tego rodzaju jest znany na przyklad z pisma firmowego „Mowilith" Farbwerke Hoechst, 2 wydanie* marzec 1949. Wlókniste materialy skó¬ ropodobne wytwarzane znanymi sposobami w praktyce okazaly sie jednak nieprzydatne do okres¬ lonych celów, poniewaz w stanie gotowym stano¬ wia material twardy i nie daja sie stosowac tam, gdzie wymagane sa znane i trwale odksztalcenia jak na przyklad w wysciólce buta formowanej na kopycie.Dalsze wady znanych sposobów polegaja na tym, ze wlókna musza byc poddawane przemialowi na mokro, wymagajacemu znacznych ilosci energii i z tej przyczyny nieekonomicznemu. W koncu, po¬ niewaz wlókna skleja sie w runo za pomoca od¬ powiednich srodków wiazacych istnieja okreslone problemy odwadniania zwiazane z ochrona srodo¬ wiskowa.Celem wynalazku jest usuniecie wymienionych wad, poprzez opracowanie sposobu wytwarzania wlóknistych materialów skóropodobnych, których wlasnosci sa lepsze niz materialów znanych dotych- 10 15 25 SO 2 czas, szczególnie w zakresie elastycznosci ewentual¬ nie gietkosci, wydluzalnosci ewentualnie zdolnosci przeksztalcania oraz wlasciwosci hydrofilowych co umozliwia dalsze zakresy zastosowan tych mate¬ rialów w szczególnosci jako wysciólki butów i ma¬ terialu nosnego dla wysciólek.Cel ten zostal osiagniety za pomoca sposobu, w którym wlókna uzyskane z rozwlóknienia odpadów skóry garbowanej miesza sie z wlóknami nieskó- rzanymi o dlugosci 30—40 mm, które tworza za¬ wiesine o gestosci 0,1—0,5 g/l, a runo otrzymane po wysuszeniu impregnuje sie srodkiem wiazacym.Runo wedlug wynalazku posiada pewne wlas¬ nosci samofilcujace, przy czym material wlókni¬ sty filcuje sie nie w zawiesinie wodnej lecz w czasie odwadniania materialu wlóknistego. Ma to te zalete, ze srodek wiazacy nie wplywa na two¬ rzenie sie runa. Do runa otrzymanego po wysu¬ szeniu dodaje sie niewielka ilosc srodka wiazacego.Mozna wytwarzac runa, które w stanie suchym maja wydluzalnosc ponad 20% a w stanie mokrym ponad 40%. Przy zastosowaniu znanych sposobów mozna zarówno na sucho jak i na mokro osiagnac wartosc okolo 10%. Sposób wedlug wynalazku jest równiez bardziej korzystny z uwagi na ochrone srodowiska, poniewaz runo mozna wytwarzac bez srodka wiazacego, podczas gdy w znanych sposo¬ bach do utworzenia runa potrzebny jest dodatek co najmniej 10% srodka wiazacego. Poniewaz woda zawiesinowa nie zawiera zadnych srodków dodat- 7913679186 3 4 kowych mozna ja dlugo utrzymywac w obiegu zamknietym.Niezwykle wysokie rozcienczenie zawiesiny przy ekstremalnie niskiej zawartosci materialu 0,1—0,5 g wlókien na litr wody pozwala na bardzo dobre wymieszanie wlókien i zapobiega równoczesnie ich sfilcowaniu juz w tym stadium, co pozwala na dobra jednorodnosc, nie osiagalna przy daleko wiekszych gestosciach stosowanych w znanych spo¬ sobach.W szczególnie korzystnej postaci wykonania spo¬ sobu wedlug wynalazku, wlókna skórzane skladaja sie z suchej garbowanej skóry podeszwowej i chro¬ mowej, które razem miele sie bez dodatku wody.RJa to te zalete, ze skóra chromowa przy wspól- nyinr'W"JjEniraIe daje* wieksze oddzielne wlókna, roz- widlaJacW sie ha koncach. To rozwidlenie pojedyn¬ czych wlókien na ich koncach pozwala na two- rzenie^una.0 pewnej wytrzymalosci wlasnej eweri- tualijie,^ samofilcujacegój sie. Dalsza zaleta tego szczefeoiri€jfo^sposobu mielenia polega na tym, ze skladniki ulegaja calkowitemu wymieszaniu. Nie¬ bezpieczenstwu pozaru zapobiega sie przez dodawa¬ nie wilgotnych odpadów skóry wierzchniej. Dalsza zaleta wynika z tego, ze material jest bardziej na- siakliwy, to jest odwadnianie jest ulatwione, po¬ niewaz opór przepuszczania odzyskanej wody jest mniejszy. Mielenie moze stanowic proces ciagly, zas zmielone wlókna mozna latwo przechowywac.Sposób wedlug wynalazku obejmuje jednak rów¬ niez mozliwosc stosowania samej skóry chromo¬ wej bez dodatku skóry garbowanej roslinnie. Do¬ daje sie wlókna nieskórzane o dlugosci od 3—8 mm i/lub od 20 do 40 mm. Dodatek wlókien nieskórza- nych o dlugosci 3—8 mm poprawia miekkosc ru¬ na i ulatwia odwadnianie materialu wlóknistego tak, iz produkt koncowy ma prócz lepszej elastycz¬ nosci i zdolnosci odksztalcania równiez poprawio¬ na miekkosc.Jesli produkt ma miec szczególnie duza wytrzy¬ malosc mechaniczna, to dodaje sie don wlókna po¬ liamidowe, poliestrowe, polipropylenowe lub polia- krylonitrylowe.Jakosc wody przy tworzeniu zawiesiny wlókien nie odgrywa zadnej istotnej roli. Mozna stosowac wode o kazdej jakosci dopuszczalnej technicznie, na przyklad wode kondensacyjna lub korzystnie zródlana. Jakosc techniczna wody dostateczna z uwagi na tworzenie runa o wlasnej wytrzyma¬ losci ewentualnie samofilcujacego sie mozna uzys¬ kac przez ustalenie wartosci pH wody na okolo 4—7 kwasem mineralnym lub siarczanem glinu.Poprawe trójwymiarowego sfilcowania runa o wlas¬ nej wytrzymalosci ewentualnie samofilcujacego sie, mozna wedlug dalszego uksztaltowania wynalazku uzyskac w ten sposób, ze do wody zawiesinowej wdmuchuje sie powietrze. Skutkiem tego wlókna ukladaja sie na sicie w sposób bardziej przypad¬ kowy niz jest to znane ze stanu techniki. Wdmu¬ chiwane powietrze zawirowuje wlókna, utrzymy¬ wane w ich nieregularnym polozeniu, szczególnie w kierunku pionowym do ostatniej chwili przez pe¬ cherzyki powietrza. Pecherzyki powietrza sluza w pewnej mierze jako punkty podtrzymania do któ¬ rych na podstawie napiecia powierzchniowego gaz- -woda przylegaja wlókna rozdzielone statycznie.W tym polozeniu wlókna razem z pecherzykami powietrza i woda zostaja wessane na sito. Woda i powietrze przechodza przez sito, a wlókna od- 5 kladaja sie na nim pozostajac w zasadzie w ich poprzednim polozeniu, gdyz przy odkladaniu sie na sicie podpieraja sie one wzajemnie. Doprowa¬ dzenie drobno rozdzielonego powietrza mozna przy¬ kladowo przeprowadzac za pomoca Plyty spieko¬ wej osadzonej w dnie komory doprowadzajacej.Pecherzyki powietrza wprowadzane do zawiesiny mozna wedlug dalszej postaci wykonania wynalaz¬ ku stabilizowac przez dodatek do zawiesiny srod¬ ków zageszczajacych. Takim srodkiem moze przy¬ kladowo byc metyloceluloza dodana do zawiesiny w zwyklym stezeniu. Srodek zageszczajacy stosuje sie wiec jedynie wtedy, gdy do zawiesiny wdmu¬ chuje sie powietrze.Podwyzszenie lepkosci przez dodanie srodka za¬ geszczajacego nie wystepuje w tym przypadku, po¬ niewaz lepkosc mieszania stanowi srednia z lep¬ kosci oddzielnych skladników, a lepkosc powietrza jest bardzo mala.Jesli chce sie przyspieszyc tworzenie runa o wlasnej wytrzymalosci ewentualnie samofilcujace¬ go sie, to stosuje sie w dalszym uksztaltowaniu wynalazku dodatki do wódy zawiesinowej zmniej¬ szajace tarcie np. polisacharydy, korzystnie w ste¬ zeniu od okolo 0,1—0,5°/«.Ten dodatek powoduje dalsza zalete, ze tarcie wody obniza sie do okolo polowy poprzedniej war¬ tosci. Dalej material moze byc drobniej mielony, a zuzycie energii na przepompowywanie wody od¬ powiednio maleje. Przez suszenie runo kurczy sie o 20^-25Vo.Aby poprawic elastycznosc wlóknistego mate<- rialu skóropodobnego, to zgodnie z wynalazkiem impregnuje sie runo srodkami takimi jak olej kostny, gliceryna lub inny polioL W celu nadania wlóknistemu materialowi skó¬ ropodobnemu wlasciwosci umozliwiajacych zasto¬ sowanie go jako materialu nosnego dla wysciólek umieszcza sie w warstwie runa tkanine.Jesli wlóknisty material skórzany ma miec wy¬ sokie wlasnosci hydrofilowe, to wedlug wynalaz¬ ku runo impregnuje sie po suszeniu hydrofilowym srodkiem wiazacym np. hydrofilowym poliakryla- nem.Jesli wlóknisty material skórzany ma miec glad¬ ka i miekka powierzchnie, to wedlug dalszej po¬ staci wynalazku runo nawilza sie przed prasowa¬ niem, i suszy pod para np. na bebnie lub pomie¬ dzy bebnem i plachta filcowa.Jesli potrzebne jest aby runo bylo trwalsze, to wedlug wynalazku po impregnacji suszy sie je i prasuje przez ogrzewanie kontaktowe pomiedzy plytami kontaktowymi ze stozkiem wprowadzaja¬ cym.Oszczedzanie wlókien osiaga sie wedlug wyna¬ lazku przez obnizenie temperatury suszenia za po¬ moca obnizenia cisnienia na plycie i kondensuje pare za pomoca chlodzenia.W tablicy 1 podano przykladowo kilka zawartos¬ ci materialu w zawiesinie dla róznych dlugosci wlókien. 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6079136 Tablica 1 | Dlugosc 1 wlókien w milimetrach 6 10 12 12 15 20 Waga 1000 m wlókna w gramach 1,7 1,7 1,7 3,3 5,5 5,5 Zawartosc ma¬ terialu w wodzie w g/l 0,3 0,25 0,2 0,25 0,2 0,1 10 Korzystne jest przykladowo nastepujace zesta- 15 wienie materialowe. 65°/o wlókien skórzanych (skóra twarda; skóra chromowa, 100 :80), 20°/« wlókien wiskozowych, waga 1000 m 1,7 g, dlugosc 6 mm, 10°/« wlókien wiskozowych, waga 1000 m 1,7 g, dlugosc 10 mm, 5f/o wlókien wiskozowych, waga 1000 m 5,6 g, dlugosc 20 mm.Zgodnie z wynalazkiem trójwymiarowe filcowa¬ nie wlókien osiaga sie technika sitowa, która rózni sie od stosowanej dotychczas.W przypadku odwadniania za pomoca maszyn o sitach poziomych w zasobnikach podajacych ma¬ ja miejsce przeplywy laminarne. Zawiesina wydo¬ staje sie z zasobników podajacych, na sito z pred¬ koscia przesuwu sita wobec czego wzgledna pred¬ kosc sita w stosunku do zawiesiny jest równa zeru.W wyniku tego wlókna przy odwadnianiu uklada¬ ja sie warstwa na warstwie. Tworzy sie przy tym material uwarstwiony, przy czym wytrzymalosc na rozdzielanie sie wysuszonego arkusza jest zmniej¬ szona W stosunku do wytrzymalosci w plaszczyz¬ nie toru wyrobu.Takie tworzenie sie warstw nie wystepuje przy zgodnym z wynalazkiem uzyciu maszyny sitowej o wznoszacym sie sicie. W tym przypadku zawie¬ sine wprowadza sie na lekko wznoszace sie sito, przy czym sito i zawiesina moga miec ten sam kie¬ runek, lecz rózna predkosc ruchu.Skutkiem zawirowania w zasobnikach podaja¬ cych, z których wlókna sa dostarczone w zawiesi¬ nie o gestosci okolo dziesieciokrotnie mniejszej niz w przypadku maszyny o sitach poziomych, oraz wstepnego formowania juz w zasobniku, otrzymuje sie bezladne ulozenie wlókien na sicie. Ponizej sita znajduja sie skrzynki odwadniajace, odprowadza¬ jace wode z sita w kierunku prostopadlym do kie¬ runku wyplywu zawiesiny, przez co wlókna zosta¬ ja utrwalone w ich polozeniu.Bóznica cisnien na sicie wzrasta stopniowo przy kolejnych skrzyniach odwadniajacych tak silnie, ze utrzymuje sie odchylenie przeplywów wzdluz calej powierzchni formowania arkusza.Urzadzenie do stosowania sposobu wedlug wyna¬ lazku przedstawiaja poszczególne figury rysunku: fig. 1 — przedstawia schemat urzadzenia do for¬ mowania runa wlóknistego z jednym zasobnikiem, fig. 2 — zasobnik podajacy zawiesine oraz skrzy¬ nie odwadniajace w przekroju, fig. 2a — peche- 20 25 30 35 40 55 60 05 rzyki powietrza w zawiesinie, fig. 3 — schemat urzadzenia do formowania runa wlóknistego z dwo¬ ma zasobnikami, fig. 4 — schemat urzadzenia do formowania runa wlóknistego z jednym zasobni¬ kiem i blacha prowadzaca, fig. 5 — zespól walców do szlifowania wzdluznego, fig. 6 — zespól walców do szlifowania promieniowego, fig. 7 — zespól do stabilizacji runa, fig* 8 — schemat urzadzenia do suszenia runa przez ogrzewanie styliowe pomiedzy dwoma plytkami, fig. 9 — plyty górna i dolna urza¬ dzenia do suszenia w przekroju, fig. 10 — plyte dolna w przekroju, fig. 11 — inny przyklad wyko¬ nania plyty dolnej w przekroju.Tkanina sitowa 1 opasuje liczne rolki 2, 3, 3' i przechodzi slizgowo pod zasobnikiem podajacym zawiesine A w kierunku równoleglym.Material wlóknisty uklada sie na tkaninie sito¬ wej w postaci runa. i jest z niej zdejmowany na koncu sita. Woda pod wplywem podcisnienia sply¬ wa do skrzyni odwadniajacej 4, 4', 4" i jest z nich odrowadzona. Podcisnienie rosnie stopniowo od skrzyni 4 do skrzyni 4".Odwadnianie na sisie wznoszacym opisanego ro¬ dzaju ma zalety w stosunku do stosowanych w praktyce sit okraglych lub poziomych. Na sicie okraglym zawiesina jest zageszczana w sposób nie¬ kontrolowany przed formowaniem arkusza. Pro¬ wadzi to do szybkiego skrecania wlókien. W kon¬ wencjonalnych sitach poziomych ruch zawiesiny po dostaniu sie na sito jest przyspieszony w stosunku do predkosci sita. Na takim sicie niezaleznie od absolutnej predkosci sita, moze byc odwodniona jedynie taka ilosc materialu, jaka dostaje sie na sito przy równomiernym wyplywie. Przy tym wy¬ sokosc warstwy zawiesiny nad sitem przy równo¬ miernym wyplywie nie moze przekroczyc 50 mm.Przy gestosci zawiesiny wynoszacej 0,2 g/l, a wiec takiej jak wedlug wynalazku, za pomoca tej ma¬ szyny mozna by otrzymac w najlepszym przypadku runo o wadze 10 g/m2.Wade pogrubiania przy tworzeniu arkuszy usu¬ wa czesciowo przyspieszane sito okragle. Jednak sito okragle z uwagi na ksztalt geometryczny nie pozwala na takie dopasowanie predkosci obwodo¬ wej sita i zawiesiny aby uniknac tworzenia sie jednokierunkowo uksztaltowanego runa o wzdluz¬ nej orientacji wlókien. Równoczesnie moc sita jest ograniczona z uwagi na to, ze do tworzenia arku¬ sza wykorzystuje sie jedynie wycinek sita, zas jego srednica nie moze byc powiekszana w sposób nie- ograniczony* Trójkierunkowe filcowanie runa mozna poprawic przez doprowadzenie powietrza, do zasobnika po¬ dajacego sita wznoszacego, w postaci drobnych pecherzyków, co powoduje, ze wlókna ukladaja sie na sicie w jeszcze bardziej nieuporzadkowany sposób. Doprowadzenie powietrza moze byc wyko¬ nywane przykladowo za pomoca plyty spiekowej osadzonej na dnie zasobnika. Wlókna sa zawirowy- wane wdmuchiwanym powietrzem i utrzymywane w ich bezladnym stanie zwlaszcza w odcinku pio¬ nowym przez pecherzyki powietrza. Pecherzyki po¬ wietrza sluza w pewnym stopniu jako punkty pod¬ trzymujace do których przylegaja wlókna na zasa¬ dzie napiecia powierzchniowego gaz/woda w ich70130 £ statycznie równomiernie rozdzielonym polozeniu.W tym polozeniu wlókna razem z pecherzykami powietrza i woda sa wsysane na sito. Podczas gdy woda i powietrze moga przechodzic przez sito, wlókna odkladaja sie na nim, przy czym utrzymu¬ ja sie w zasadzie w swoim polozeniu, poniewaz podpieraja sie wzajemnie. Pecherzyki powietrza wprowadzane do zawiesiny daja. sie stabilizowac przez dodatek do zawiesiny srodków zageszczaja¬ cych.Jako przyklad takiego srodka zageszczajacego moze sluzyc metyloceluloza dodana w odpowied¬ nim stezeniu. Korzystne jest równiez dodanie do wody zawiesinowej polisacharydów w stezeniu od okolo 0,1 do 0,5%. Dodatek ten zmniejsza tarcie wody o okolo polowe normalnej wartosci. Przebieg filcowania mozna przyspieszac za pomoca sita ukosnego lub tworzyc grubsze runo, ewentualnie mlec material tak, aby byl bardziej sliski. Zmniej¬ sza sie w ten sposób zuzycie energii na przepom¬ powywaniu wody.Na fig. 2 oznaczono symbolem A zasobnik poda¬ jacy, 1 — tkanine sita, 2 — jedna z rolek nosnych, 4 i 4' — skrzynie odwadniajace, 5 — plyte spieko¬ wa, osadzona w skrzyni w dnie zasobnika A, pola¬ czona z nieuwidocznionym pojemnikiem sprezone¬ go powietrza, 6 — zawiesine wlókna—powietrze— woda, 7 — zas pecherzyki powietrza. Fig. 2a przed¬ stawia w powiekszeniu pecherzyki powietrza z wlóknami ponad sitem.Zgodnie z jedna z dalszych cech wynalazku runo tworzone na sicie wznoszacym moze byc ulepszo¬ ne przez wprowadzenie do jego srodka innego ru¬ na lub tkaniny o wysokiej przepuszczalnosci. Na fig. 3. tkanina sita 1 jest przeprowadzona nad rol¬ kami 2, 3 i 3' pod zasobnikiem podajacym A za¬ wiesine. W pewnym odstepie od tego zasobnika w kierunku wzdluznym jest umieszczony drugi zasobnik B zawiesiny, a pomiedzy nimi urzadzenie odwadniajace tkanine. Zawiesiny w zasobnikach A i B moga byc jednakowe lub rózne. Na fig. 4. za¬ miast dwóch zasobników podajacych zastosowano jedynie jeden. Tkanine przeznaczona do wprowa¬ dzenia do srodka runa po odwinieciu jak na fig. 3 wprowadza sie do zawiesiny za pomoca blachy pro¬ wadzacej. Przy trójwymiarowym filcowaniu wstep¬ nym zgodnie z wynalazkiem otrzymuje sie na si¬ cie wznoszacym arkusz wlókien o znacznej wytrzy¬ malosci. Wynosi ona 15 do 25 kG/cm2 przy wydlu¬ zeniu 2 do 4°/o. Zawartosc wody w runie po zdje¬ ciu sita wynosi 15 do 35% w stosunku do suchego wlókna. Tak mala zawartosc wody osiaga sie przez umieszczenie pomiedzy zasobnikiem podajacym i miejscem zdejmowania runa z sita szeregu skrzy¬ nek odplywowych odsysajacych wode za pomoca obnizonego cisnienia.Odwodniony arkusz suszy sie nastepnie goracym gazowym srodkiem jak gorace powietrze czy prze¬ grzana para. Maksymalna temperatura srodka su¬ szacego nie powinna przy tym przekroczyc 200°.Suszenie mozna przeprowadzac w odpowiednio niz¬ szych temperaturach w warunkach obnizonego cis¬ nienia. Wysuszony arkusz opuszczajacy urzadzenie ma resztkowa wilgotnosc wynoszaca od 5 do 10%.Waga arkusza zawiera sie przy tym w granicach 50 do 400 g/m2. Grubosc arkusza wynosi 0,5 do 5 mm. W opisanych warunkach suszenia, mozna poprzez skurcz osiagnac wyzsze zageszczenie runa o 20 do 25 %. 5 Zgodnie z wynalazkiem arkusz po suszeniu im¬ pregnuje sie srodkami wiazacymi. Jako srodki wia¬ zace stosuje sie elastomery, to jest tworzywa sztuczne, które przy nizszej temperaturze sa sztyw¬ ne, a przy wyzszej maja elastycznosc gumy, jak i& naturalny i syntetyczny kauczuk, neopren, elasto¬ mer fluorowy, poliakrylany, kauczuk silikonowy i kauczuk polisiarjczkowy. Wsród elastomerowych srodków wiazacych szczególnie korzystne sa poli¬ mery hydrofilowe, jak hydrofilowe poliakrylany. is Impregnacje przeprowadza sie w zwyklych urza¬ dzeniach na przyklad w fulardzie. W przypadku gdy, jak to opisano wyzej, stosuje sie zamiast mie¬ szaniny skóry garbowanej roslinnie i skóry chro¬ mowej, jedynie te ostatnia, zadowalajaca impreg- 20 nacje runa mozna osiagnac w znanych impregna¬ cyjnych maszynach o podwójnym sicie. Srodek wiazacy dodaje sie w ilosci 10 do 150 procentów wagowych suchej wagi runa.Wlasciwe okazaly sie nastepujace receptury: mie- 25 szany polimer butadienu z akrylonitrylem. Na 100 czesci lateksu przypada 1 czesc koagulatora. Praca przebiega w sposób nastepujacy: impregnuje sie w fulardzie, koaguluje 1 minute w temperaturze 140— 180°C na bebnie sitowym, myje sie na bebnie ssa- N cym i suszy na sitowym bebnie suszacym. Samo- utwardzalny ester kwasu poliakrylowego. Na 67 czesci estru kwasu poliakrylowego przypada 15—20 czesci roztworu soli cyrkonu w wodzie (dziesiecio¬ procentowego) oraz 13 czesci wody. Praca przebie- 35 ga nastepujaco: impregnuje sie w fulardzie i su¬ szy na sitowym bebnie suszacym.Mieszany polimer butadienu i akrylonitrylu. Bie¬ rze sie 60 czesci lateksu mieszanego z polimeru (a), 2,7 czesci srodka zawiesinowego (b), 18 czesci wo- * dy (b), 8,5 czesci pasty sadzowej jako dodatku bar¬ wiacego (+ ZnO + S) (b), 1,7 czesci srodka zawie¬ sinowego (c), 0,57 czesci srodka koagulujacego (c), 15 czesci wody (c) oraz silikonowy srodek usuwa¬ jacy piane (dodawanie porcjami) (d). Kolejnosc 45 mieszania: najpierw (b) w (a), po czym (c) w (a+b), potem (d).Temperatura gotowej mieszaniny: okolo 20°C, temperatura koagulacji: 37°C. Praca przebiega na¬ stepujaco: impregnuje sie w fulardzie, koaguluje 50 w polu podczerwieni lub na bebnie sitowym, myje w bebnie ssacym i suszy na sitowym bebnie su¬ szacym.Srodki wiazace wymienione w powyzszych recep¬ turach koaguluja w cieple, to jest przy tempera- 55 turach w granicach miedzy 20 a 100°C. Prócz tego wlasciwe sa: lateks chlorku winylu czuly na ciep¬ lo oraz lateks chlorku winylu czuly na cieplo i zmiekczony. Liczbowe czesci skladników wymie¬ nione w powyzszych recepturach nalezy rozumiec 60 jako czesci wagowe.W celu podwyzszenia elastycznosci nasyca sie ru¬ no odpowiednim srodkiem, jak olej kostny, glice¬ ryna lub inny poliol. Nasycenie ruina moze naste¬ powac równoczesnie z impregnacja za pomoca 85 srodka wiazacego lub oddzielnie w osobnym pro-7*136 10 cesie. Po zwiazaniu wytrzymalosc na rozrywanie arkusza wynosi 40 do 200 kG/m2 przy wydluzeniu 30 dÓ 60°/o. Zaimpregnowany i wysuszony arkusz szlifuje sie na grubosc i dla uzyskania powierzchni zewnetrznej. W czasie szlifowania chlodzi sie tasme 5 sz-lifujaca 'aby uniknac rozmazania arkusza. Po oszlifowaniu, arkusz pokrywa sie tworzywem sztucznym, na przyklad polichlorkiem winylu.Dla pokrycia runa skórzanego jego powierzchnia zewnetrzna* powinna byc mozliwie gladka. W tym io celu stosuje sie dwie metody. Pierwsza z nich to szlifowanie po suszeniu powietrznym. Najpierw szlifuje sie wstepnie przy ziarnie 80—120. Walce szlifujace sa przy tym ustawione w okreslonej od¬ leglosci. Nastepnie szlifuje sie ostatecznie przy 15 ziarnie 320—400 w szlifie promieniowym to jest poprzez przeprowadzenie runa skórzanego wokól bebna szlifujacego z katem opasania 10—40° o do¬ cisniecie do bebna za pomoca napiecia tasmy jak to pokazuje fig. 5 i6. 20 Fig. 5 przedstawia szlifowanie na grubosc, fig. 6 zas szlifowanie promieniowe. Na rysunku fig. 5 i 6 oznaczono: walce dociskowe 11, walce odchyla¬ jace 12' i 13, chlodzony' beben szlifujacy 14, tasme szlifujaca 15, zas tasme obrabianego produktu 16 25 i 17. Oba przebiegi szlifowania moga byc kombi¬ nowane w przypadku, gdy walec szlifujacy jest ustawiony w okreslonej odleglosci od walca docis¬ kowego, a tasma obrabianego materialu przepro¬ wadzona wokól walca szlifujacego z katem opasa-' *• nia 10^10°.Dalsze dogladzanie oszlifowanej powierzchni ze¬ wnetrznej wykonuje sie za pomoca prasowania.Prasowanie wykonuje sie na ogrzanym bebnie, do którego dociska sie tasme filcu. Runo dogladza sie 35 przez docisniecie do bebna za pomoca filcu. W cza¬ sie tej operacji mozna jeszcze przeprowadzac sta¬ bilizacje runa, jesli runo uprzednio nawilzy sie lub naparuje na bebnie. Skurcz powierzchni wynosi okolo 30—40%. Po wprowadzeniu do dociskowej *• tasmy filcu, gladzi sie powierzchnie runa skórzane¬ go, jak to uwidoczniono na fig. 7, na której runo oznaczono 21, zbiornik wody 22, tasme dociskowa z filcu 23, zas beben 24. Szlifowanie runa skórza¬ nego wedlug drugiej metody mozna równiez wyko- 45 nac przez suszenie za pomoca ogrzewania stykowe¬ go pomiedzy dwoma plytami. Obniza sie przy tym za pomoca obnizenia cisnienia otoczenia jednej z plyt temperature prasy tak, ze unika sie grosz¬ kowania powierzchni runa skórzanego. Szczególy 5° konstrukcyjne urzadzenia przedstawiono na rysun¬ ku, fig. 8—11.Na fig. 8 oznaczono ogrzewana plyte górna 31, chlodzona plyte dolna 32, przylacze prózniowe 33, tasme sitowa lub dziurkowana 34, kola napedowe 55 35, sprezynujace prowadzenie plyty górnej 36, ra¬ me 37, runo 38, zas"sprezyny 39.Mokre runp' poprzez ftasme transportujaca wpro¬ wadza sie na tasme sitowa 34. Tasma sitowa prze¬ nosi, runo pomiedzy pfyie górn4 i dolna pod wply- w werri; docisku wygladzaj sie górna powierzchnie.Fi£ 9 przedstawia przekrój wzdluzny — kieru¬ nek ftictiu tasmy materialu — plyty górnej i dol¬ nej. Wyraznie rozpoznac mozna zageszczenie runa 47 na wejsciu górnej plyty 40. Mozemy przypusz- w czac, ze runo w tym miejscu obrywa sie i nie po¬ zwala zagescic. W rzeczywistosci jednak runo ule¬ ga tu zageszczeniu. Wazne jest przy tym zapew¬ nienie wystarczajacego doplywu ciepla dla odparo¬ wywania. Na fig. 9 oznaczono plyte górna 41, ka¬ naly grzewcze plyty górnej 42, wkladke ze szczeli¬ nami wzdluznymi w plycie dolnej 43, pirzylacze prózniowe 44, kanal boczny 45, otwór 46, sito 48, zas przejscie z jednej plyty górnej do nastepnej 49.Na fig. 10 i 11 przedstawiono przekrój przez ply¬ te dolna 32 (fig. 8)., Na fig. 10 oznaczono symbolem 50 szczeline od¬ ciagajaca pare we wkladce 43.Na fig. 11 oznaczono symbolem 60 plyte poliety- lenowo-spiekowa we wkladce 43 (odmiana wyko¬ nania wedlug fig. 10) Po pokryciu arkusz moze byc jeszcze zaopatrzony we wzór kreskowy.Wyrób wytworzony sposobem wedlug wynalazku stanowi produkt, którego szczególna zaleta jest gietkosc, latwosc ksztaltowania i wlasnosci hydro- filowe. Moze on znalezc zastosowanie jako ma¬ terial na wierzchy obuwia oraz jako material, któ¬ ry pokrywa sie warstwa przepuszczajaca pare wod¬ na, na obicia mebli. Ze wzgledu na wlasciwosc wydluzania przewyzsza on w zastosowaniu duza liczbe zblizonych materialów, w których potrzebna jest gietkosc i latwosc ksztaltowania na przyklad w cholewkarstwie, w którym te zblizone materialy okazuja sie nieprzydatne. PL PL

Claims (15)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania materialów skóropodob¬ nych wlóknistych, z rozwlóknionych odpadów skó¬ ry garbowanej mineralnie i roslinnie i wlókien innego rodzaju, w którym z mieszaniny wlókien tworzy sie zawiesine przez dodatek wody, a przez odwodnienie tworzy sie runo, po czym runo su¬ szy sie az do otrzymania gotowego produktu, zna¬ mienny tym, ze stosuje sie wlókna nieskórzane o dlugosci od 3—40 mm, i ustala sie gestosc za¬ wiesiny w granicach: 0,1—0,5 g/l, zas otrzymane runo po suszeniu impregnuje sie srodkiem wia¬ zacym.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze odpady skórzane pochodzace z suchej skóry po- deszwowej i chromowej skóry miekkiej miele sie razem i bez dodatku wody.

3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze do mieszaniny wlókien skórzanych dodaje sie wlókna nie skórzane o dlugosci od 3—8 mm i/lub od 20 do 40 mm.

4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze pH wody zawiesinowej ustala sie na wartosc od okolo 4—7 za pomoca kwasu mineralnego lub siar¬ czanu glinu.

5. Sposób wedlug zastrz. 1 lub 4, znamienny tym, ze do wody zawiesinowej wdmuchuje sie powietrze.

6. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze do wody zawiesinowej dodaje sie srodek zageszcza¬ jacy korzystnie metyloceluloze.

7. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze do wody zawiesinowej dodaje sie dodatki zmniejsza¬ jace tarcie korzystnie polisacharydy.79130 11

8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze runo przez suszenie kurczy sie o 20—25%.

9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze runo impregnuje sie srodkami podnoszacymi ela¬ stycznosc, jak olej kostny, gliceryna lub inny po- liol.

10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze do warstwy runa wprowadza sie tkanine.

11. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie domieszke niekurczliwych wlókien po¬ liamidowych, poliestrowych, polipropylenowych lub poliakrylonitrylowych.

12. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze 10 1* jako hydrofilowy srodek wiazacy stosuje sie ko¬ rzystnie hydrofilowy poliakrylan.

13. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze runo przed prasowaniem nawilza sie i suszy na bebnie lub miedzy bebnem a plachta filcowa.

14. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze runo po impregnacji suszy sie i gladzi przez ogrze¬ wanie kontaktowe pomiedzy plytaimi kontaktowy¬ mi zaopatrzonymi w stozek wejsciowy.

15. Sposób wedlug zastrz. 14, znamienny tym, ze obniza sie temperature suszenia przez obnizenie cisnienia na plycie i pare kondensuje sie przez ochlodzenie. fig.1 Fig. 2 6\ 7,KL 8h,7 79136 MKP D04h 1764 Fig.3 Fig.4KI. 8h,7 79136 Fig. O MKP DQ4hil/64 ,37 ,36^39 Fig.9 Fig. 10 W.D.Kart. C/997/75, 105 + 15, A4 Cena 10 zl PL PL