PL64212Y1 - Układ wyłącznika i obudowy wkładki znamionowej dla wyłącznika - Google Patents

Description

2 PL 64 212 Υ1

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest układ wyłącznika i obudowy wkładki znamionowej dla wyłącznika.

Tego typu obudowa jest stosowana zwłaszcza dla wyłączników mających czujniki elektroniczne lub zespoły wyłączające.

Wkładki znamionowe dla wyłączników z elektronicznymi zespołami wyłączającymi są znane ze stanu techniki. Wkładka znamionowa zmienia krzywą roboczą, dla uaktywnienia wyłącznika mającego elektroniczny układ przerywacza (zespół wyłączający), a więc zmienia zakres prądowy wyłącznika. Nie wszystkie wkładki znamionowe są zgodne z wszystkimi elektronicznymi zespołami wyłączającymi. Dlatego, znanym problemem jest zapewnienie, aby wkładka znamionowa była zgodna z elektronicznym zespołem wyłączającym, do którego ma on być włożona.

Ze względów bezpieczeństwa, wszystkie elektroniczne zespoły wyłączające z wymiennymi wkładkami znamionowymi powinny odrzucić nieprawidłową kombinację wkładek znamionowych i zespołów wyłączających. To odrzucenie jest zazwyczaj realizowane przez wkładanie wtyków do gniazda w zespole wyłączającym, do którego wkładka znamionowa ma być włożona. Wtyki, które są włożone w ściankę obudowy zespołu wyłączającego, kolidują z występami w ściance obudowy wkładki znamionowej.

Chociaż działający, ten system według stanu techniki ma szereg wad. Jedną z nich jest to, że kolizja pomiędzy wtykami i występami nie zachodzi tak długo, aż wkładka znamionowa jest prawie całkowicie włożona do zespołu wyłączającego. To może spowodować, że użytkownik błędnie przyjmuje, że wkładanie wkładki znamionowej zostało całkowicie wykonane. Innym problemem jest to, że wtyki są elementami niezależnymi, to jest, nie są one częścią obudowy wkładki znamionowej lub obudowy zespołu wyłączającego. W wyniku tego, wtyk może być usunięty przez kogoś nieumiejętnie obchodzącego się z zespołem, a użytkownik nie będzie wiedział, czy wtyk powinien tu być, czy nie. Z opisu patentowego USA Nr 4,649,455 znana jest część elektroniczna wkładki znamionowej, dla której może być przeznaczony układ według wynalazku. Z opisu patentowego USA Nr 4,754,247 znane jest połączenie elektryczne pomiędzy częściami elektronicznego zespołu wyłączającego i wkładki znamionowej. Z opisu patentowego US 545 0048 znana jest obudowa wkładki znamionowej dla wyłącznika. Wyłącznik zawiera obudowę z wnęką oraz część wyłączającą zamocowaną w obudowie. Obudowa wkładki ma wymiar i kształt dopasowany do wnęki obudowy wyłącznika. W obudowie wkładki znamionowej jest umieszczona część elektroniczna.

Układ wyłącznika i wkładki znamionowej dla wyłącznika, według wzoru użytkowego, zawierającej część elektroniczną, przy czym wyłącznik ma obudowę z wnęką oraz część wyłączającą zamocowaną w obudowie, zaś wkładka znamionowa ma obudowę której wymiary i kształt są dopasowane do wnęki obudowy wyłącznika, charakteryzuje się tym, że co najmniej jeden występ jest uformowany na powierzchni dna wnęki obudowy wyłącznika, zaś co najmniej jedna klapka wystaje z powierzchni dennej obudowy wkładki znamionowej, w kierunku powierzchni dennej wnęki obudowy wyłącznika, przy czym co najmniej jedna klapka wkładki znamionowej jest ułożona w styku z występem wnęki obudowy wyłącznika, gdy część elektroniczna jest w położeniu niezgodnym z zespołem wyłączającym w wyłączniku obudowy, zaś co najmniej jedna klapka wkładki znamionowej jest rozmieszczona według wzoru odpowiadającemu wzorowi rozmieszczenia co najmniej jednego występu obudowy wyłącznika.

Wnęka obudowy wyłącznika jest uformowana w obudowie zespołu wyłączającego, przy czym obudowa stanowi część układu wyłącznika, a zespół wyłączający jest umieszczony w obudowie.

Występ obudowy wyłącznika i klapka wkładki znamionowej są rozmieszczone z przesunięciem klapki w odniesieniu do występu obudowy wyłącznika, przy czym w położeniu dopasowania części elektronicznej do zespołu wyłączającego obudowa wkładki znamionowej jest usytuowana we wnęce obudowy wyłącznika.

Układ ma wiele występów uformowanych na powierzchni dna wnęki obudowy wyłącznika, przy czym występy obudowy wyłącznika są rozmieszczone zgodnie z pierwszym wzorem rozmieszczenia, zaś wkładka znamionowa ma wiele klapek wystających z powierzchni dna jej obudowy w kierunku powierzchni dna wnęki, przy czym wiele klapek wkładki znamionowej jest rozmieszczonych zgodnie z drugim wzorem rozmieszczenia, a pierwszy i drugi wzór ma ułożenie stanowiące zabezpieczenie nieprawidłowego umieszczenia wkładki znamionowej we wnęce obudowy wyłącznika. 3 PL 64 212 Υ1

Wnęka obudowy wyłącznika jest uformowana w obudowie zespołu wyłączającego, przy czym obudowa zespołu wyłączającego stanowi część układu wyłącznika, a zespół wyłączający jest umieszczony w obudowie.

Pierwszy wzór rozmieszczenia występów obudowy wyłącznika i drugi wzór rozmieszczenia klapek wkładki znamionowej są utworzone z przesunięciem wszystkich klapek względem wszystkich występów, przy czym w tym ułożeniu klapek i występów, obudowa wkładki znamionowej jest usytuowana we wnęce obudowy wyłącznika, gdy część elektroniczna jest w położeniu dopasowania do zespołu wyłączającego.

Co najmniej jedna z klapek wkładki znamionowej i co najmniej jeden z występów obudowy wyłącznika, co najmniej częściowo zachodzą na siebie, przy czym obudowa wkładki znamionowej jest w położeniu umieszczenia we wnęce.

Obudowa wkładki znamionowej jest prostokątna, zaś klapki wkładki znamionowej wystają z przeciwległych dłuższych boków prostokątnej obudowy, a ponadto wnęka obudowy wyłącznika jest prostokątna, zaś występy są umieszczone na przeciwległych dłuższych bokach wnęki obudowy wyłącznika.

Zaletą rozwiązania według wzoru jest to, że gdy próbuje się włożyć niewłaściwą wkładkę znamionową do obudowy wyłącznika, klapka na zespole wkładki znamionowej zetknie się i zablokuje z występem uformowanym we wgłębieniu obudowy wyłącznika, co uniemożliwi zainstalowanie nieodpowiedniej wkładki znamionowej. Kolejną zaletą jest to, że klapki są integralną częścią obudowy wkładki znamionowej. To eliminuje potrzebę oddzielnych wtyków. Zwłaszcza, eliminuje to problem błędnych manipulacji spowodowanych niedozwolonym usunięciem oddzielnych wtyków. Jeżeli ktoś wykona błędną manipulację klapką, odrywając klapkę w celu jej usunięcia, to takie działanie będzie wyraźnie widoczne dla użytkownika wkładki znamionowej. Proponowane rozwiązanie zapobiega próbie wprowadzenia wkładki znamionowej o niewłaściwym nominale. Wkładka będzie odrzucona na początku operacji wkładania ponieważ długości klapek i ząbków dodają się. To eliminuje problem błędnego przypuszczania przez użytkownika, że wkładka znamionowa została całkowicie osadzona. Jeszcze inną zaletą w porównaniu ze stanem techniki jest to, że konstrukcja obudowy wkładki znamionowej i obudowy zespołu wyłączającego może być zastosowana do wielu różnych kombinacji zespołu wyłączającego/wkładki znamionowej.

Przedmiot wzoru użytkowego jest przedstawiony na rysunku na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny z dołu obudowy wkładki znamionowej, fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny z góry obudowy zespołu wyłączającego, przyjmującej wkładkę znamionową z fig. 1, fig. 3 przedstawia widok perspektywiczny z dołu obudowy zespołu wyłączającego 5 przyjmującej wkładkę znamionową z fig. 1.

Jak to przedstawiono na fig. 1, obudowa 10 wkładki znamionowej obejmuje część elektroniczną wkładki znamionowej. Obudowa 10 jest pokazana tak, że jej dolna strona znajduje się na górze. To znaczy, podczas używania, dolna powierzchnia 12 jest wkładana jako pierwsza w dno wgłębienia obudowy zespołu wyłączającego, tworząc część obudowy wyłącznika.

Obudowa 10 wkładki znamionowej zawiera cztery ścianki boczne 18, 20, 22, 24 i ściankę górną 26, która tworzy wnękę przyjmującą część elektroniczną wkładki znamionowej. Przeciwne boki 18 i 20 mają sprężyście odkształcane klapki montażowe 28 biegnące od ich części bliskich powierzchni dolnej 12. Każda klapka montażowa 28 zawiera sprężyście odkształcaną nóżkę 30 mającą kątowe zaczepy 32 umieszczoną na końcu nóżki 30, przymocowanej do boku 18 lub 22. Każda nóżka 30 zawiera także wolny koniec 34- Obudowa ma ukształtowanych wiele klapek 14 wystających w dół z przeciwnych ścianek 20 i 24 poza dolną powierzchnię 12 obudowy wkładki znamionowej 10. Klapki 14 są usytuowane według ustalonego wcześniej układu. Układ klapek 14 jest dopasowany lub zgodny z wkładką znamionową, która ma być umieszczona w obudowie 10, a także jest dopasowany lub związany z obudową zespołu wyłączającego, w którą ma być włożony. Zespół ośmiu klapek 14 w ustalonym wcześniej układzie jest pokazany tylko dla ilustracji.

Obudowa 10 wkładki znamionowej ma zwykle postać prostokąta, a klapki 14 są korzystnie, ale nie koniecznie, umieszczone na przeciwnych bokach prostokąta.

Obudowa 10 wkładki znamionowej może także zawierać zaczepy 16 dla utrzymywania płytek drukowanych części elektronicznej wkładki znamionowej. Ścianka górna zawiera umieszczone w niej dwa otwory, które mogą być wykorzystane jako dostęp dla próbników i otwory umożliwiające zobaczenie lampek wskaźnikowych, co jest znane. 4 PL 64 212Y1

Na fig. 2 i 3, pokazana jest obudowa elektronicznego zespołu wyłączającego 50, w którą wkładana jest obudowa wkładki znamionowej 10. Fig. 2 przedstawia obudowę 50 zespołu wyłączającego w widoku perspektywicznym od góry. Fig. 3 przedstawia widok perspektywiczny od dołu obudowy 50 zespołu wyłączającego. Obudowa 50 elektronicznego zespołu wyłączającego tworzy część obudowy wyłącznika (nie pokazana) chroniącej część elektryczną zespołu wyłączającego umieszczonego w obudowie wyłącznika. Nie pokazano detali znanej części elektronicznej zespołu wyłączającego, ponieważ nie wchodzi ona w skład wynalazku. Obudowa 50 zespołu wyłączającego ma prostokątną wnękę 52, w którą ma być włożona obudowa 10 wkładki znamionowej (z częścią elektroniczną wkładki znamionowej umieszczoną wewnątrz). Dno wnęki 52 ma szereg pionowych występów 53 ukształtowanych w postaci ząbków 54 biegnących do góry z dna wnęki 52, także korzystnie wzdłuż długich boków prostokątnej wnęki 52. Chociaż tylko jeden rząd ząbków 54 jest pokazany wzdłuż jednej, długiej ścianki bocznej wnęki 52, jest zrozumiałe, ze podobny zestaw ząbków jest także umieszczony wzdłuż przeciwnej długiej ścianki bocznej wnęki 52. Ząbki 54 są także wykonane w ustalonym wcześniej układzie dopasowanym lub związanym z nominałem elektronicznego zespołu wyłączającego. Układ ząbków 54 odpowiada układowi klapek 14- Środkowa część 56 dna wnęki 52 jest otwarta, dla umożliwienia połączenia części elektronicznej wkładki znamionowej z częścią elektroniczną zespołu wyłączającego, gdy wkładka znamionowa jest całkowicie włożona do wnęki 52. Szczeliny 58 są wykonane na przeciwnych, krótkich bokach prostokątnej wnęki 52, z wchodzącymi w nie klapkami 60. Szczeliny 58 są ukształtowaniem dopasowane do sprężystych klapek montażowych 28, gdy obudowa 10 jest wkładana do prostokątnej wnęki 52.

Chociaż opisany tu przykład zawiera wnękę 52 i ząbki 54 jako część obudowy 50 zespołu wyłączającego, oczywistym jest dla znawcy, że te elementy mogą być umieszczone w dowolnej części obudowy wyłącznika, do której wkładka znamionowa ma być włożona.

Dla danego elektronicznego zespołu wyłączającego, obudowa 10 wkładki znamionowej, która ma być do niego dopasowana jest wykonana z układem wystających klapek 14 tak rozmieszczonych, że nie zachodzi kolizja pomiędzy klapkami 14 i ząbkami 54, gdy obudowa 10 wkładki znamionowej (i związanej części elektronicznej) jest instalowana we wnęce 54. To znaczy, wszystkie klapki 14 i wszystkie występy 53 ząbków 54 będą przesunięte w stosunku do siebie. W związku z tym, klapki 14 będą przechodzić pomiędzy występami 53, a obudowa 10 wkładki znamionowej będzie mogła być całkowicie osadzona we wnęce 54, umożliwiając połączenie elektryczne części elektronicznej zespołu wyłączającego i wkładki znamionowej. Gdy obudowa 10 wkładki znamionowej jest całkowicie zainstalowana w prostokątnej wnęce 52, zaczepy 32 na klapkach 5 montażowych 28 przyjmą klapki 60, dla połączenia obudowy 10 wkładki znamionowej z prostokątną wnęką 52. Jednakże, jeżeli próbuje się włożyć niezgodną, to jest, niedozwoloną, wkładkę znamionową we wnękę 52, jedna lub więcej klapek będzie w pełni lub częściowo wyrównana z jednym lub więcej występami 53 ząbków 54. W związku z tym, jedna lub więcej klapek 14 będzie stykać się i blokować z jednym lub więcej występem 53, uniemożliwiając zainstalowanie obudowy 10 wkładki znamionowej we wnęce 52.

Obudowa 10 i obudowa 50 zespołu wyłączającego mogą być wykonane z wystającymi klapkami 14 i ząbkami 54, które nie są utworzone według ustalonego wcześniej układu, ale raczej w układzie uniwersalnym tak, że jedna konstrukcja obudowy 10 lub obudowy 50 zespołu wyłączającego może być zastosowana do wielu różnych kombinacji zespołu wyłączającego/wkładki znamionowej. Wymagany układ klapek jest tworzony przez selektywne usuwanie odpowiednich klapek 14 i występów 53 przy użyciu narzędzia (nie pokazane). W ten sposób, wystające klapki 14 i występy 53 są usuwane w ustalonym wzorze, dla kontroli wkładania. Wzór usytuowania klapek 14 i występów 53 jest dopasowany lub związany z wkładką znamionową, zgodnie z nim ma być umieszczony w obudowie 10, a także jest dopasowany lub związany z obudową 50 zespołu wyłączającego, w którą ma być włożony. Wyjmowanie klapek 14 występów 53 może być ręczne za pomocą narzędzia lub automatyczne. Takie narzędzie może zawierać, na przykład, kleszcze mające uchwyt wystający z przegubowej szczęki. Szczęka może zawierać ostrza biegnące przez każdą szczękę, dla obcinania klapek 14 lub występów 53 z obudowy 10. Szczęka może mieć szerokość zasadniczo równą szerokości klapek 14, aby zapewnić, że klapki 14 będą obcięte na poziomie ścianki 20 lub 24 głębiej niż dno powierzchni 12, bez uszkodzenia ścianki 20 lub 24. Tak więc, jeżeli klapki 14 są usunięte przy użyciu narzędzia, to odsłonięta powierzchnia ścianki 20 i 24 i miejsce usuniętej klapki 14 będą gładkie. Podobnie, jeżeli występy 53 są usunięte przy użyciu narzędzia, to odsłonięte powierzchnie we wnęce 52 będą gładkie i miejsce usuniętego występu 53 będzie gładkie. Jednakże, jeżeli klapki 14 lub występy 53 są usunięte bez użycia narzędzia, to odsłonięta powierzchnia ścianki 20 i 24 i miejsce usuniętej klapki 14 lub występu 53 bę-

Claims (8)

1. 5 PL 64 212Y1 dzie chropowate lub poszczerbione w widoku z zewnątrz. Narzędzie może także być przystosowane do wytwarzania oznaczenia na obudowie 10 lub we wnęce 52 w pobliżu usuniętej klapki 14 lub występu 53 dla pokazania, że klapka 14 lub występ 53 były prawidłowo usunięte przy wykorzystaniu narzędzia. Takie oznaczenie może zawierać, na przykład, unikalny wzór w miejscu, gdzie klapka 14 lub występ 53 były odcięte od obudowy 10 lub 50. Ostrza narzędzia mogą być tak ukształtowane, aby wykonać oznaczenie w miejscu, z którego klapka 14 lub występ 53 były prawidłowo usunięte. Wyjęcie zainstalowanej obudowy 10 wkładki znamionowej z wnęki 52 wykonuje się odchylając wolne końce 34 nóżek 30 w stronę boków 18,22, aby wysunąć zaczepy 32 spod klapek 60. Obudowa 10 wkładki znamionowej może być następnie wyciągnięta w górę z wnęki 52. Zastrzeżenia ochronne 1. Układ wyłącznika i wkładki znamionowej dla wyłącznika, zawierającej część elektroniczną przy czym wyłącznik ma obudowę z wnęką oraz część wyłączającą zamocowaną w obudowie, zaś wkładka znamionowa ma obudowę której wymiary i kształt są dopasowane do wnęki obudowy wyłącznika, znamienny tym, że co najmniej jeden występ (53) jest uformowany na powierzchni dna wnęki (52) obudowy wyłącznika, zaś co najmniej jedna klapka (14) wystaje z powierzchni dennej (12) obudowy (10) wkładki znamionowej, w kierunku powierzchni dennej wnęki (52) obudowy wyłącznika, przy czym co najmniej jedna klapka (14) wkładki znamionowej jest ułożona w styku z występem (53) wnęki (52) obudowy wyłącznika, gdy część elektroniczna jest w położeniu niezgodnym z zespołem wyłączającym w wyłączniku obudowy, zaś co najmniej jedna klapka (14) wkładki znamionowej jest rozmieszczona według wzoru odpowiadającemu wzorowi rozmieszczenia co najmniej jednego występu (53) obudowy wyłącznika (50).
2. 2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że wnęka (52) obudowy wyłącznika jest uformowana w obudowie (50) zespołu wyłączającego, przy czym obudowa (50) stanowi część układu wyłącznika, a zespół wyłączający jest umieszczony w obudowie (50).
3. 3. Układ według zastrz. 1, znamienna tym, że występ (53) obudowy wyłącznika i klapka (14) wkładki znamionowej są rozmieszczone z przesunięciem klapki (14) w odniesieniu do występu (53) obudowy wyłącznika, przy czym w położeniu dopasowania części elektronicznej do zespołu wyłączającego obudowa (10) wkładki znamionowej jest usytuowana we wnęce (52) obudowy wyłącznika.
4. 4. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że ma wiele występów (53) uformowanych na powierzchni dna wnęki (52) obudowy wyłącznika, przy czym występy (53) obudowy wyłącznika są rozmieszczone zgodnie z pierwszym wzorem rozmieszczenia, zaś wkładka znamionowa ma wiele klapek (14) wystających z powierzchni dna (12) jej obudowy (10) w kierunku powierzchni dna wnęki (52), przy czym wiele klapek (14) wkładki znamionowej jest rozmieszczonych zgodnie z drugim wzorem rozmieszczenia, a pierwszy i drugi wzór ma ułożenie stanowiące zabezpieczenie nieprawidłowego umieszczenia wkładki znamionowej we wnęce (52) obudowy wyłącznika.
5. 5. Układ według zastrz. 4, znamienny tym, że wnęka (52) obudowy wyłącznika jest uformowana w obudowie (50) zespołu wyłączającego, przy czym obudowa (50) zespołu wyłączającego stanowi część układu wyłącznika, a zespół wyłączający jest umieszczony w obudowie (50).
6. 6. Układ według zastrz. 4, znamienny tym, że pierwszy wzór rozmieszczenia występów (53) obudowy wyłącznika i drugi wzór rozmieszczenia klapek (14) wkładki znamionowej są utworzone z przesunięciem wszystkich klapek (14) względem wszystkich występów (53), przy czym w tym ułożeniu klapek (14) i występów (53), obudowa (10) wkładki znamionowej jest usytuowana we wnęce (52) obudowy wyłącznika, gdy część elektroniczna jest w położeniu dopasowania do zespołu wyłączającego.
7. 7. Układ według zastrz. 4, znamienny tym, że co najmniej jedna z klapek (14) wkładki znamionowej i co najmniej jeden z występów (53) obudowy wyłącznika, co najmniej częściowo zachodzą na siebie, przy czym obudowa (10) wkładki znamionowej jest w położeniu umieszczenia we wnęce (52).
8. 8. Układ według zastrz. 4, znamienny tym, że obudowa (10) wkładki znamionowej jest prostokątna, zaś klapki (14) wkładki znamionowej wystają z przeciwległych dłuższych boków (20, 24) prostokątnej obudowy (10), a ponadto wnęka (52) obudowy wyłącznika jest prostokątna, zaś występy (53) są umieszczone na przeciwległych dłuższych bokach wnęki (52) obudowy wyłącznika (50).