PL241757B1

PL241757B1 - Sposób wytwarzania granulowanego nawozu mineralnego

Info

Publication number: PL241757B1
Application number: PL430002A
Authority: PL
Inventors: Agnieszka Marszałek-Gubiec; Tomasz Piotr Olejnik; Tadeusz Wiesław Gluba; Andrzej Zbigniew Obraniak; Robert Dariusz Siuda
Original assignee: Gluba Tadeusz Wieslaw; Kwiatek Jerzy Jan; Marszalek Gubiec Agnieszka; Andrzej Zbigniew Obraniak; Tomasz Piotr Olejnik; Robert Dariusz Siuda
Priority date: 2019-05-22
Filing date: 2019-05-22
Publication date: 2022-12-05
Also published as: PL430002A1

Abstract

Przedmiotem zgłoszenia jest sposób wytwarzania granulowanego nawozu mineralnego z rozdrobnionych surowców pochodzenia mineralnego takich jak: wapień, dolomit, kreda, użytych pojedynczo jako materiał wyjściowy dla nawozu jednoskładnikowego lub w postaci mieszaniny takich surowców, ewentualnie z dodatkiem gipsu, zastosowanej do produkcji nawozów wieloskładnikowych, polegający na tym, że do sypko - pylistego materiału wyjściowego poddawanego procesowi granulacji dodaje się środek zwilżający, a powstały granulat suszy się, przesiewa i odbiera do pojemników. Sposób według wynalazku charakteryzuje się tym, że do materiału wyjściowego, dodaje się biostymulator wzrostu i rozwoju roślin, korzystnie w postaci wodnego roztworu kwasu huminowego, albo wodnego roztworu wyciągu z roślin naziemnych lub wyciągu z wodorostów, przy czym ilość biostymulatora stanowi 0,001% ÷ 1% masy materiału wyjściowego dostarczanego do procesu produkcji nawozu, korzystnie stanowi 0,1% ÷ 0,8% tej masy.

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania granulowanego nawozu mineralnego z rozdrobnionych materiałów wyjściowych w postaci kamienia wapiennego lub dolomitu, lub kredy i ewentualnie gipsu, użytych pojedynczo dla nawozu jednoskładnikowego, albo użytych jako mieszanina tych materiałów, dla wieloskładnikowego nawozu mineralnego.

Znane są sposoby wytwarzania granulowanych nawozów mineralnych, które polegają w ogólności na tym, że do wstępnie przygotowanego sypko-pylistego materiału wyjściowego o małej wilgotności, dozowanego z zasobnika i dostarczanego do bębnowego lub talerzowego granulatora, dodaje się środek zwilżający, a powstały granulat suszy się i przesiewa na frakcję o granulacji odpowiedniej dla gotowego nawozu i pozostałe frakcje wymiarowe, które są zwykle kierowane do ponownego przerobu.

W znanych sposobach wytwarzania nawozów granulowanych stosuje się różne materiały wyjściowe pochodzenia mineralnego oraz różnego rodzaju środki zwilżające materiał wyjściowy.

Do skomponowania materiału wyjściowego, niezbędnego do produkcji nawozu granulowanego, są używane wielorakie surowce mineralne, z których najczęściej wymienia się wapień, dolomit, kredę oraz gips, stosowane w postaci pojedynczego składnika albo jako mieszanina takich składników.

W znanych sposobach wytwarzania nawozów granulowanych środkiem zwilżającym materiał wyjściowy jest najczęściej woda lub jej roztwory zawierające lepiszcze, takie jak: melasa lub inne odpady z produkcji cukru, krochmal, żelatyna, czy też różnego rodzaju kleje i żywice.

Z polskiego opisu patentowego PL 197599 znany jest sposób wytwarzania nawozu granulowanego zawierającego magnez i wapń z surowców zawierających węglany lub tlenki magnezu i wapnia, zwłaszcza z dolomitu poprzez rozkład surowców kwasem siarkowym, kiedy surowiec rozdrabnia się korzystnie do wielkości cząstek poniżej 2 mm, zwłaszcza poniżej 0,1 mm, a rozdrobniony surowiec rozkłada się częściowo kwasem o stężeniu od 40% do 80% w proporcji wagowej kwasu do surowca od 1 : 5 do 1 : 50 i otrzymaną masę z siarczanem magnezu i wapnia jedynie w ilości do 25% masy granuluje się, przy czym korzystnie do masy dodaje się dodatkowe składniki nawozowe i ewentualnie mikroelementy.

Z opisu patentowego PL 207307 znany jest sposób granulacji materiałów pylistych, zwłaszcza nawozów, z zastosowaniem cieczy granulacyjnej, w dwuetapowym procesie granulacji, polegający na tym, że w pierwszym etapie materiał bardzo intensywnie miesza się i jednocześnie dodaje się ciecz nawilżającą o temperaturze minimum 60°C do uzyskania do 6% wilgotności i wytworzenia aglomeratów o zagęszczonej strukturze w zakresie 1+6 mm, które następnie dotacza się w drugim etapie granulacji, nadając grudkom kształt kulisty w talerzu granulacyjnym lub w bębnie. Jako ciecz nawilżającą stosuje się wodę lub roztwór wodny jednego lub więcej składników poddawanych procesowi granulacji albo roztwór melasy, krochmalu lub soli sodowej karboksymetylocelulozy o stężeniu powyżej 3%. Korzystnie pierwszy etap granulacji prowadzi się w mieszalniku łopatkowym posiadającym dwa wały z gęsto usytuowanymi na nich łopatkami, obracające się z prędkością minimum 100 obrotów na minutę.

W opisie patentowym PL 212219 przedstawiono sposób wytwarzania granulowanego nawozu wapniowo-magnezowego, według którego do maszyny granulującej jest dostarczany za pomocą transportera urobek w postaci wapna z zawartością magnezu, dalej na ten sam transporter jest dostarczany za pomocą dozownika materiał wiążący w postaci gipsu, po czym cała masa jest dostarczana do bębna maszyny granulującej, gdzie proces granulacji metodą otaczakową przebiega w trzech etapach: w pierwszym etapie zachodzi dokładne wymieszanie składników, w drugim etapie przebiega wstępna granulacja, a w trzecim etapie do wstępnie zgranulowanego nawozu dostarcza się wapna magnezowego o bardzo drobnej strukturze wytwarza się granulat o strukturze kulistej, który następnie suszy się i sortuje.

Znane są także bardziej szczegółowe sposoby wytwarzania granulowanych nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych.

W opisie patentowym numer PL 231025 ujawniono sposób wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego, produkowanego na bazie rozdrobnionego materiału wyjściowego ze skał wapniowych w procesie granulacji z zastosowaniem cieczy wiążącej o zawartości melasy lub cukru w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru, prowadzący do utworzenia granul nawozu, które rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe. Istotą rozwiązania według wynalazku jest to, że materiał wyjściowy, którym jest sypko-pylista mączka wapienna ze skał kamienia jurajskiego, dostarcza się w sposób ciągły do obracającego się granulatora o działaniu ciągłym i na przesypujący się w bębnie lub na talerzu materiał natryskuje się w sposób ciągły wodny roztwór melasy

PL 241 757 B1 lub cukru, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu do masowego natężenia dostarczania do bębna lub talerza mączki wapiennej granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i granuluje się w procesie ciągłym, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza do suszarki. Uzyskany granulat podsusza się dla osiągnięcia 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

Odmiana sposobu wytwarzania nawozu polega na tym, że materiał wyjściowy, którym jest sypko-pylista mączka wapienna ze skał kamienia jurajskiego, dostarcza się podajnikiem w sposób okresowy do granulatora, gdzie podczas mieszania na przesypujący się w bębnie lub na talerzu materiał natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonej mączki wapiennej w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypkopylistego, korzystnie w granicach 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i granuluje się przez 4+10 minut. Następnie wytworzony granulat wprowadza się do suszarki, podsusza się do uzyskania 0,1% + 0,5% wilgotności i kieruje się do przesiewacza, gdzie oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

W obu odmianach wynalazku zakłada się korzystne użycie mączki wapiennej o uziarnieniu poniżej 300 μm i wilgotności do 0,50% oraz podawanie wodnego roztworu melasy lub cukru o temperaturze 10° + 65° za pomocą dysz pod ciśnieniem 10+100 kPa.

Opis patentowy PL 231026 ujawnia sposób wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego z rozdrobnionego materiału wyjściowego ze skał wapiennych w procesie granulacji, poprzez nawilżenie materiału z zastosowaniem cieczy wiążącej zawierającej melasę lub cukier w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru i tworzenie granulatu właściwego, który rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe. Sposób wytwarzania nawozu polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego dostarcza się do mieszalnika podajnikiem w sposób okresowy materiał wyjściowy, którym jest sypko-pylista mączka wapienna ze skał kamienia jurajskiego, po czym podczas mieszania natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonej do mieszalnika mączki wapiennej granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i po 1,5+5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób ciągły dostarcza się je do obracającego się bębna lub talerza o działaniu ciągłym i nawilżone złoże granuluje się w procesie ciągłym, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza się do suszarki. Uzyskany granulat podsusza się dla osiągnięcia 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

Według powyższego opisu druga odmiana sposobu wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego z rozdrobnionego materiału wyjściowego ze skał wapiennych w procesie granulacji, poprzez nawilżenie materiału z zastosowaniem cieczy wiążącej zawierającej melasę lub cukier w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru i tworzenie granulatu właściwego, który rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe, polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego dostarcza się do mieszalnika podajnikiem w sposób okresowy materiał wyjściowy, którym jest sypko-pylista mączka wapienna ze skał kamienia jurajskiego, po czym podczas mieszania natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonej do mieszalnika mączki wapiennej w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i po 1,5+5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału składuje się w zbiorniku buforowym, z którego w sposób okresowy dostarcza się je podajnikiem do bębna lub talerza o działaniu okresowym i nawilżone złoże granuluje się w procesie okresowym przez 4+15 minut, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza się do suszarki. Uzyskany granulat podsusza się do wilgotności 0,1% + 0,5%, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

PL 241 757 B1

Według powyższego opisu trzecia odmiana sposobu wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego z rozdrobnionego materiału wyjściowego ze skał wapiennych w procesie granulacji, poprzez nawilżenie materiału z zastosowaniem cieczy wiążącej zawierającej melasę lub cukier w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru i tworzenie granulatu właściwego, który rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe, polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy lub talerzowy, materiał wyjściowy w postaci sypko-pylistej mączki wapiennej ze skał kamienia jurajskiego dostarcza się w sposób ciągły do mieszalnika z obracającymi się mieszadłami o działaniu ciągłym i na mączkę przesypującą się w mieszalniku natryskuje się w sposób ciągły wodny roztwór melasy lub cukru przy zachowaniu stosunku masowego natężenia d ostarczania roztworu do masowego natężenia dostarczania mączki wapiennej w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie w granicach 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i po 1,5+5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarcza się podajnikiem w sposób ciągły do obracającego się bębna lub talerza o działaniu ciągłym, w którym nawilżone złoże granuluje się w procesie ciągłym, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza się do suszarki. Uzyskany granulat podsusza się do wilgotności 0,1% + 0,5%, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

We wszystkich trzech odmianach opisanego sposobu zakłada się korzystne użycie mączki wapiennej o uziarnieniu poniżej 300 μm i wilgotności do 0,50% oraz podawanie wodnego roztworu melasy lub cukru o temperaturze 10° + 65° za pomocą dysz pod ciśnieniem 10+100 kPa.

W opisie patentowym PL 231027 przedstawiono sposób wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego i/lub wapniowo-magnezowego, pojedynczego lub wieloskładnikowego, z użyciem rozdrobnionego materiału wyjściowego ze skał wapiennych i/lub dolomitowych w procesie granulacji z zastosowaniem cieczy wiążącej o zawartości melasy lub cukru w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru, do utworzenia granul nawozu, które rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe. Sposób ten polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego do obracającego się granulatora o działaniu ciągłym dostarcza się podajnikiem w sposób ciągły materiał wyjściowy, którym są składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy wybrane z sypkopylistego materiału, którym jest: mączka wapienna albo mączka wapienna z dodatkiem mączki dolomitu i/lub mączki kredy i/lub gipsu, albo mączka dolomitu albo mączka dolomitu z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki kredy i/lub gipsu, albo mączka kredy, albo mączka kredy z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki dolomitu i/lub gipsu i na przesypujący się w bębnie lub talerzu materiał natryskuje się w sposób ciągły wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu do masowego natężenia dostarczania do bębna lub talerza składników materiału sypko-pylistego w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie w przedziale 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i granuluje się w procesie ciągłym, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza się do suszarki, podsusza się do uzyskania 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

Druga odmiana sposobu wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego i/lub wapniowo-magnezowego, pojedynczego lub wieloskładnikowego, z użyciem rozdrobnionego materiału wyjściowego ze skał wapiennych i/lub dolomitowych w procesie granulacji z zastosowaniem cieczy wiążącej o zawartości melasy lub cukru w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru, do utworzenia granul nawozu, które rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe, polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego do granulatora dostarcza się podajnikiem w sposób okresowy materiał wyjściowy, którym są składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy wybrane z sypko-pylistego materiału, którym jest: mączka wapienna albo mączka wapienna z dodatkiem mączki dolomitu i/lub mączki kredy i/lub gipsu, albo mączka dolomitu albo mączka dolomitu z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki kredy i/lub gipsu albo mączka kredy, albo mączka kredy z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki dolomitu i/lub gipsu, po czym podczas mieszania na przesypujący się w bębnie lub talerzu materiał natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego

PL 241 757 B1 roztworu do masy dostarczanych do bębna lub talerza składników materiału sypko-pylistego w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie w granicach 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i granuluje się przez 4+15 minut, a wytworzony granulat wprowadza się do suszarki, podsusza się do uzyskania 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

W obu odmianach tego sposobu zakłada się korzystne użycie sypko-pylistego materiału o uziarnieniu poniżej 300 μm i wilgotności do 0,50% oraz podawanie wodnego roztworu melasy lub cukru o temperaturze 10° + 65° za pomocą dysz pod ciśnieniem 10+100 kPa.

Korzystnie w odmianie pierwszej i drugiej sposobu opisanego wyżej do zasobnika dozującego wprowadza się sypko-pyliste składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy, o udziale masowym dla poszczególnych składników w nawozie:

- dla mączki wapiennej w ilości 50-100% masy, dla mączki kredy w ilości 0-50% masy, dla mączki dolomitu w ilości 0-50% masy, dla gipsu w ilości 0-50% masy lub

- dla mączki dolomitu w ilości 50-100% masy, dla mączki wapiennej w ilości 0-50% masy, dla mączki kredy w ilości 0-50% masy, dla gipsu w ilości 0-50% masy, lub

- dla mączki kredy w ilości 50-100% masy, dla mączki wapiennej w ilości 0-50% masy, dla mączki dolomitu w ilości 0-50% masy, dla gipsu w ilości 0-50% masy.

Opis patentowy PL 231028 przedstawia sposób wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego i/lub wapniowo-magnezowego, pojedynczego lub wieloskładnikowego, z rozdrobnionych materiałów wyjściowych ze skał wapiennych i/lub dolomitowych w procesie granulacji, poprzez nawilżenie materiału z zastosowaniem cieczy wiążącej zawierającej melasę lub cukier w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru i tworzenie granulatu właściwego, który rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe. Sposób ten polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego dostarcza się do mieszalnika podajnikiem w sposób okresowy materiał wyjściowy, którym są składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy wybrane z sypko-pylistego materiału, którym jest: mączka wapienna albo mączka wapienna z dodatkiem mączki dolomitu i/lub mączki kredy i/lub gipsu, albo mączka dolomitu albo mączka dolomitu z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki kredy i/lub gipsu albo mączka kredy albo mączka kredy z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki dolomitu i/lub gipsu, po czym podczas mieszania natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonych do mieszalnika składników materiału w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie w przedziale 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i po 1,5+5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób ciągły dostarcza się je do obracającego się bębna lub talerza i granuluje się nawilżone złoże w procesie ciągłym, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza do suszarki, podsusza się do uzyskania 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

Druga odmiana sposobu wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego i/lub wapniowo-magnezowego, pojedynczego lub wieloskładnikowego, z rozdrobnionych materiałów wyjściowych ze skał wapiennych i/lub dolomitowych w procesie granulacji, poprzez nawilżenie materiału z zastosowaniem cieczy wiążącej zawierającej melasę lub cukier w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru i tworzenie granulatu właściwego, który rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe, polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego dostarcza się do mieszalnika podajnikiem w sposób okresowy materiał wyjściowy, którym są składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy wybrane z sypko-pylistego materiału, którym jest: mączka wapienna albo mączka wapienna z dodatkiem mączki dolomitu i/lub mączki kredy i/lub gipsu, albo mączka dolomitu albo mączka dolomitu z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki kredy i/lub gipsu albo mączka kredy, albo mączka kredy z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki dolomitu i/lub gipsu, po czym podczas mieszania natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonych do mieszalnika składników materiału w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie w granicach 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i po 1,5+5 minutach mieszania nawilżone

PL 241 757 B1 złoże materiału składuje się w zbiorniku buforowym, z którego dostarcza się je podajnikiem w sposób okresowy do obracającego się bębna lub talerza i granuluje się nawilżone złoże przez 4+5 minut, a następnie wytworzony granulat wprowadza się do suszarki, podsusza się do uzyskania 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a pozostałe frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

Trzecia odmiana sposobu wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego i/lub wapniowo-magnezowego, pojedynczego lub wieloskładnikowego, z rozdrobnionych materiałów wyjściowych ze skał wapiennych i/lub dolomitowych w procesie granulacji, poprzez nawilżenie materiału z zastosowaniem cieczy wiążącej zawierającej melasę lub cukier w ilości 1% + 60% w roztworze wodnym, korzystnie w ilości 10% + 40% melasy lub cukru i tworzenie granulatu właściwego, który rozdziela się przez przesiewanie na frakcje rozmiarowe, polega na tym, że w zespole produkcyjnym zawierającym zaso bnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy lub talerzowy, z zasobnika dozującego dostarcza się podajnikiem w sposób ciągły materiał wyjściowy, którym są składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wielo-składnikowy wybrane z sypko-pylistego materiału, którym jest: mączka wapienna albo mączka wapienna z dodatkiem mączki dolomitu i/lub mączki kredy i/lub gipsu, albo mączka dolomitu albo mączka dolomitu z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki kredy i/lub gipsu albo mączka kredy, albo mączka kredy z dodatkiem mączki wapiennej i/lub mączki dolomitu i/lub gipsu do mieszalnika z obracającymi się mieszadłami o działaniu ciągłym i podczas mieszania w sposób ciągły natryskuje się w wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika składników materiału sypko-pylistego w granicach 0,10 kg + 0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, korzystnie w granicach 0,12 kg + 0,15 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego i po 1,5 + 5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarcza się podajnikiem w sposób ciągły do obracającego się bębna lub talerza o działaniu ciągłym, w którym nawilżone złoże granuluje się w procesie ciągłym, a wytworzony granulat odbiera się do leja wysypowego i wprowadza się do suszarki, podsusza się do uzyskania 0,1% + 0,5% wilgotności, po czym w przesiewaczu oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu.

Korzystnie w odmianie pierwszej i drugiej sposobu opisanego wyżej, do zasobnika dozującego wprowadza się sypko-pyliste składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy, o udziale masowym dla poszczególnych składników w nawozie:

W publikacjach znanych ze stanu techniki przedstawiono obok cech technicznych znamionujących sposoby postępowania podczas wytwarzania nawozów granulowanych, także oprzyrządowanie służące do produkcji tych nawozów. Standardowe oprzyrządowanie, tworzące zwykle linię produkcyjną, zawiera co najmniej takie urządzenia jak: zasobnik materiału wyjściowego, określanego potocznie jako wsad, podajnik dostarczający wsad do granulatora, granulator bębnowy lub talerzowy, dozownik wodnego roztworu lepiszcza natryskiwanego na wsad, podajnik przenoszący utworzone granule do dalszego etapu produkcji, suszarka oraz przesiewacz granul. Jest także osobne gniazdo mieszalnika do przygotowania wodnego roztworu lepiszcza i urządzenie do dozowania tego roztworu do materiału wyjściowego. Bardziej rozbudowane oprzyrządowanie, stosowane do produkcji nawozów wieloskładnikowych jest ponadto wyposażone w mieszalnik materiału wyjściowego, a także może zawierać zbiorniki buforowe oraz urządzenia do odważania i pakowania odmierzonych porcji gotowego wyrobu.

W znanych sposobach wytwarzania nawozów granulowanych stosuje się rozdrobnione surowce mineralne, jednoskładnikowe lub wieloskładnikowe, których ziarna poddaje się aglomeracji przy wykorzystaniu wodnych roztworów różnorakich środków wiążących, takich jak na przykład melasa lub inny odpad z produkcji cukru albo klej, żywica, żelatyna, krochmal lub glukonian sodu. Zastosowany w procesie produkcji nawozu środek wiążący służy jedynie do wytworzenia nawozu o odpowiedniej granulacji

PL 241 757 B1 i wytrzymałości na ściskanie, nie ma natomiast istotnego wpływu na wzrost i rozwój roślin zasilanyc h takim nawozem.

Zadaniem wynalazku jest ulepszenie sposobu wytwarzania mineralnego nawozu granulowanego, jednoskładnikowego i/lub wieloskładnikowego, którego zastosowanie wpłynie na usprawnienie przebiegu podstawowych procesów w glebie i roślinach w większym stopniu niż użycie nawozów znanych, wytwarzanych na bazie takich samych surowców mineralnych, a tym samym pozwoli na polepszenie warunków wzrostu i rozwoju roślin oraz ich ochrony.

Zgodnie z wynalazkiem sposób wytwarzania granulowanego nawozu mineralnego z rozdrobnionych surowców pochodzenia mineralnego takich jak: wapień, dolomit, kreda, użytych pojedynczo jako materiał wyjściowy dla nawozu jednoskładnikowego lub w postaci mieszaniny takich surowców, ewentualnie z dodatkiem gipsu, zastosowanej do produkcji nawozów wieloskładnikowych, polegający na tym, że do sypko-pylistego materiału wyjściowego o wilgotności do 0,5%, dozowanego z zasobnika i dostarczanego ciągle albo okresowo do procesu granulacji w bębnowym lub tarczowym granulatorze, dodaje się środek zwilżający w postaci wody lub wodnego roztworu melasy lub innego odpadu z produkcji cukru, albo lignosulfonianu, a powstały granulat suszy się i przesiewa na frakcję o granulacji wymaganej dla gotowego nawozu, którą odbiera się do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, zaś pozostałe frakcje pozawymiarowe kieruje się do ponownego przerobu, charakteryzuje się tym, że do materiału wyjściowego, dodaje się biostymulator wzrostu i rozwoju roślin w postaci wodnego roztworu kwasu huminowego albo wodnego roztworu wyciągu z pokrzyw, przy czym ilość biostymulatora stanowi 0,001% + 1% masy materiału wyjściowego dostarczanego do procesu produkcji nawozu.

Wodny roztwór wybranego biostymulatora dodaje się do materiału wyjściowego mieszanego w mieszalniku usytuowanym przed granulatorem, albo dodaje się go bezpośrednio do tego materiału aglomerowanego w granulatorze. W celu sprawnego prowadzenia procesu wytwarzania nawozu najpierw przygotowuje się roztwór wodny biostymulatora z dodatkiem środka wiążącego, w postaci melasy lub innego odpadu z produkcji cukru, albo lignosulfonianu. Tak przygotowany roztwór dodaje się do materiału wyjściowego w ilości 10% + 15% masy materiału wyjściowego, poprzez ciągłe lub okresowe dozowanie tego roztworu do materiału wyjściowego ag lomerowanego w granulatorze lub mieszanego w mieszalniku usytuowanym przed granulatorem.

Zaletą wynalazku jest łatwe i ekonomiczne wytwarzanie mineralnych nawozów granulowanych, które obok dostarczania podstawowych składników pokarmowych, dzięki niewielkiej ilości biostymulatorów zawartych w swoim składzie, usprawniają procesy biochemiczne w roślinie i glebie, w wyniku czego poprawiają wzrost i rozwój roślin. Bezpośredni efekt stymulujący polega na zmianach w metabolizmie roślin, w których następuje wzrost przepuszczalności błon komórkowych, powodując skuteczniejszy transport związków mineralnych, które wpływają pozytywnie na kiełkowanie nasion i rozwój siewek. Po wniknięciu tych związków do komórek roślinnych następuje wzrost intensywności oddychania komórkowego oraz wzmożenie podziału komórek.

Zastosowanie nawozów otrzymanych sposobem według wynalazku pozwala zmniejszyć ilość zabiegów agrotechnicznych oraz ograniczyć ilość stosowanych nawozów sztucznych i środków ochrony roślin. Nawozy takie powodują także ograniczenie rozwoju szkodliwych patogenów i wzmacnianie naturalnych reakcji obronnych roślin, dzięki czemu mogą być one stosowane w gospodarstwach ekologicznych.

W dalszej treści zgłoszenia przedstawiono szereg przykładów realizacji wynalazku, przy czym przykłady od 1 do 15 dotyczą sposobów wytwarzania nawozów jednoskładnikowych, a dalsze przykłady od 16 do 35 - nawozów dwuskładnikowych.

Przykł ad 1

Materiał wyjściowy do produkcji nawozu granulowanego, określany potocznym mianem „wsad” albo „wsad mineralny”, mający postać mączki wapienia lub dolomitu lub kredy, uziarnienie do 500 μm i wilgotność nie większą niż 0,5%, pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podaj nikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości obrotowej mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do mieszalnika dodawano wodny roztwór kwasu huminowego otrzymanego z węgla brunatnego, odmierzony w ilości 13 kg, zawierający w sobie 0,1 kg kwasu o stężeniu 75%. Po ujednorodnieniu wsadu nawilżone złoże umieszczano w okresowym granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m i poddawano je ag lomeracji przez czas 10 min. Po zakończeniu procesu uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań

PL 241 757 B1 jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu produkcyjnego celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 65% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów. Przykład 2

Wsad mineralny, mający postać mączki wapienia lub dolomitu lub kredy, o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5%, pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, gdzie przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy odmierzony w ilości 14 kg, zawierający w sobie 0,4 kg tego ekstraktu i nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 50% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów. Przykład 3

Wsad mineralny, mający postać mączki wapienia lub dolomitu lub kredy, o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5%, pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano wodny roztwór kwasu humi nowego otrzymanego z węgla brunatnego, odmierzony w ilości 13 kg, zawierający w sobie 0,1 kg kwasu o stężeniu 75%. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania. Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 60% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów. Przykład 4

Wsad mineralny, mający postać mączki wapienia lub dolomitu lub kredy, o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5%, pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy, odmierzony w ilości 14 kg, zawierający w sobie 0,4 kg tego ekstraktu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 50% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów. Przykład 5

Wsad mineralny w postaci mączki wapienia lub dolomitu lub kredy, o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5%, pobierano z zasobnika i dostarczano w sposób ciągły podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano w sposób ciągły wodny roztwór kwasu huminowego o stężeniu 75%, otrzymanego z węgla brunatnego. Roztwór, zawierający 0,1% kwasu, dodawano w ilości 14 kg na 100 kg wsadu. Wilgotny granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i przekazywano do suszarni, gdzie poddawano go suszeniu w temperaturze 90°C w celu uzyskania wilgotności nie większej niż 0,5%, a następnie przesiewano go, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm, stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 60% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów. Przykład 6

Wsad mineralny w postaci mączki wapienia lub dolomitu lub kredy, o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5%, pobierano z zasobnika i dostarczano w sposób ciągły podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano w sposób ciągły wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy. Roztwór ten, zawierający 0,1% ekstraktu, dodawano w ilości 14 kg na 100 kg wsadu. Wilgotny granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i przekazywano do suszarni, gdzie poddawano

PL 241 757 B1 go suszeniu w temperaturze 90°C celem uzyskania wilgotności nie większej niż 0,5%, a następnie przesiewano go, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 65% frakcji o rozmiarach ziaren 1 +10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów.

P rzykład 7

Wsad mineralny w postaci mączki wapiennej o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5% pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, gdzie przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 14,5 kg, przygotowany wcześniej przy użyciu 75% wody, 24,8% melasy i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 80% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 20 Niutonów.

Przykład 8

Wsad mineralny w postaci mączki dolomitowej o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5% pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, gdzie przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 300 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodano wodny roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 14,5 kg, przygotowany wcześniej przy użyciu 75% wody, 24,8% melasy i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Wilgotny granulat przekazano z granulatora do suszami, gdzie suszono go w temperaturze 90°C. Po wysuszeniu do 0,5% wilgotności granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 9

Wsad mineralny w postaci mączki kredowej o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5% pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, gdzie przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł 300 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 13,5 kg, składający się z wody, lignosulfonianu i ekstraktu z pokrzywy, proporcji: 84,5% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,5% ekstraktu z pokrzywy. Nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano go, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do ponownego wykorzystania.

Przykład 1 0

Wsad mineralny w postaci mączki dolomitowej o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5% pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, gdzie przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł 300 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 13,7 kg, składający się z wody, lignosulfonianu magnezu i kwasu huminowego, w proporcji: 84,7% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,3% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Uzyskany gran ulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając

PL 241 757 B1 właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1 +10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 80% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 20 Niutonów. Przykład 11

Wsad mineralny jak w przykładzie 10 pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza o łącznej masie 13,7 kg, składający się z wody, lignosulfonianu magnezu i kwasu huminowego, w proporcji: 84,7% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,3% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Nawilżony i wzbogacony granulat przekazano z granulatora do suszarni i poddano suszeniu w temperaturze 90°C. Po wysuszeniu do 0,5% wilgotności granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 1 2

Wsad mineralny jak w przykładzie 10 pobierano z zasobnika i dostarczano w sposób ciągły podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano w sposób ciągły wodny roztwór lepiszcza i biostymulatora, sporządzony z wody, lignosulfonianu magnezu i kwasu huminowego, w proporcji: 84,7% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,3% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Roztwór ten dodawano w ilości 13,7 kg na 100 kg wsadu. Nawilżony i wzbogacony granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i przekazywano do suszami, gdzie suszono go w temperaturze 90°C. Po wysuszeniu do 0,5% wilgotności granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania. Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 80% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 20 Niutonów. Przykład 1 3

Wsad mineralny w postaci mączki kredowej o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności nie większej niż 0,5% pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do poziomego mieszalnika łopatkowego, gdzie przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł 300 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 13,5 kg, składający się z wody, lignosulfonianu i ekstraktu z pokrzywy, w proporcji: 84,5% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,5% ekstraktu pokrzywy. Nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 1 4

Wsad mineralny jak w przykładzie 13 pobrano z zasobnika w ilości 100 kg i dostarczono podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza, o łącznej masie 13,5 kg, składający się z wody, lignosulfonianu oraz ekstraktu z pokrzywy, w proporcji: 84,5% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,5% ekstraktu pokrzywy. Granulat odebrany z granulatora suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1 +10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, któr e zawracano do ponownego wykorzystania.

Przykład 1 5

Wsad mineralny jak w przykładzie 13 pobierano z zasobnika i dostarczano w sposób ciągły podajnikiem do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano w sposób ciągły wodny roztwór

PL 241 757 B1 lepiszcza i biostymulatora, złożony z wody, lignosulfonianu i ekstraktu z pokrzywy, w stosunku: 84,5% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,5% ekstraktu pokrzywy. Roztwór ten dodawano w ilości 13,5 kg na 100 kg wsadu. Nawilżony i wzbogacony granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i przekazywano do suszarni, gdzie suszono go w temperaturze 90°C. Po wysuszeniu do 0,5% wilgotności granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykł ad 16

Wsad stanowiący mieszaninę 70 kg dolomitu i 30 kg wapienia, posiadający ziarna o wielkości do 500 μm i wilgotność nie większą niż 0,5%, dostarczono do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór kwasu huminowego otrzymanego z węgla brunatnego, odmierzony w ilości 13,5 kg, zawierający w sobie 0,1 kg kwasu o stężeniu 75% i tak nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu produkcyjnego celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 65% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów.

Przykład 1 7

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 16 dostarczono w ilości 100 kg do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 13,5 kg, przygotowany wcześniej przy użyciu 75% wody, 24,8% melasy i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Wilgotny wsad poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m, a granulat suszono w temperaturze 90°C, do osiągnięcia 0,5% wilgotności. Wysuszony granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1 +10 mm jako produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 60% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 20 Niutonów.

Przykład 1 8

Wsad stanowiący mieszaninę taką jak opisana w przykładzie 16 dostarczono w ilości 100 kg do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano wodny roztwór kwasu huminowego, odmierzony w ilości 13,5 kg, zawierający w sobie 0,1 kg kwasu o stężeniu 75%. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 60% frakcji o rozmiarach ziaren 1 +10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów Przykład 1 9

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 16 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano również wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy, zawierający w sobie 0,1 kg ekstraktu. Roztwór dozowano w sposób ciągły w ilości 13 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

PL 241 757 B1

Przykład 20

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 16 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie w sposób ciągły dodawano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza, przygotowany wcześniej przy użyciu 84,6% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,4% ekstraktu z pokrzywy. Roztwór dozowano w ilości 13,5 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 70% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 20 Niutonów.

Przykład 21

Wsad stanowiący mieszaninę 50 kg wapienia i 50 kg gipsu, posiadający ziarna o wielkości do 500 μm i wilgotność nie większą niż 0,5%, dostarczono do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór kwasu huminowego otrzymanego z węgla brunatnego, odmierzony w ilości 14 kg, zawierający 0,1+0,2 kg kwasu o stężeniu 75% i tak nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m. Granu lat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu produkcyjnego celem ponownego wykorzystania.

Przykład 22

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 21 dostarczono w ilości 100 kg do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 14 kg, przygotowany wcześniej przy użyciu 75% wody, 24,8% melasy i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Wilgotny wsad poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m, a następnie granulat suszono w temperaturze 90°C, do osiągnięcia 0,5% wilgotności. Wysuszony granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o ziarnach 1+10 mm jako produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 23

Wsad stanowiący mieszaninę taką jak opisana w przykładzie 21 dostarczono w ilości 100 kg do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano wodny roztwór kwasu huminowego, odmierzony w ilości 14 kg, zawierający w sobie 0,2% kwasu o stężeniu 75%. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 24

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 21 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano również wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy, zawierający w sobie 0,3% ekstraktu. Roztwór dozowano w sposób ciągły w ilości 14 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych i/lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

PL 241 757 B1

Przykład 2 5

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 21 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie w sposób ciągły dodawano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza, przygotowany wcześniej przy użyciu 84,6% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,4% ekstraktu z pokrzywy. Roztwór dozowano w ilości 14 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 26

Wsad stanowiący mieszaninę taką jak opisana w przykładzie 21 dostarczono w ilości 100 kg do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano wodny roztwór kwasu huminowego, odmierzony w ilości 12,5 kg, zawierający w sobie 0,2% kwasu o stężeniu 75%. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 27

Wsad stanowiący mieszaninę wapienia i gipsu, w równej ilości po 50%, posiadający uziarnienie do 500 μm i wilgotność do 0,5%, dostarczano w sposób ciągły do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym mieszano go przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy, zawierający w sobie 0,5% tego ekstraktu. Roztwór wyciągu dozowano w sposób ciągły w ilości 12,5 kg na 100 kg wsadu. Nawilżone złoże odbierano w sposób ciągły z mieszalnika i przekazywano je do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m. Powstały granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i suszono go w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 55% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów.

Przykład 2 8

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 27 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano również wodny roztwór kwasu huminowego, zawierający w sobie 0,2% kwasu o stężeniu 75%. Roztwór dozowano w sposób ciągły w ilości 12,5 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 60% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 5 Niutonów.

Przykład 29

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 27 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie w sposób ciągły dodawano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza, przygotowany wcześniej przy użyciu 84,8% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Roztwór dozowano w ilości 12,5 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

PL 241 757 B1

Przykład 30

Wsad stanowiący mieszaninę 50 kg kredy i 50 kg gipsu, posiadający ziarna o wielkości do 500 μm i wilgotność nie większą niż 0,5%, dostarczono do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do mieszanego wsadu dodawano 13 kg wodnego roztworu kwasu huminowego o stężeniu 75%, zawierającego 0,1 kg tego kwasu. Nawilżone złoże poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m, po czym granulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności. Wysuszony granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu produkcyjnego celem ponownego wykorzystania.

Przykład 31

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 30 dostarczono w ilości 100 kg do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym przez 2 minuty poddawano go mieszaniu przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór lepiszcza i biostymulatora, o łącznej masie 13 kg, przygotowany wcześniej przy użyciu 75% wody, 24,8% melasy i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 25%. Tak uzupełniony wsad poddawano aglomeracji w granulatorze talerzowym o średnicy 2,0 m, a potem granulat suszono w temperaturze 90°C, do osiągnięcia 0,5% wilgotności. Wysuszony granulat przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o ziarnach 1 +10 mm jako produkt gotowy odbierany do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych oraz frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Nawóz wytworzony takim sposobem zawiera 65% frakcji o rozmiarach ziaren 1+10 mm, a granule o wymiarach około 4 mm są odporne na ściskanie siłą nie mniejszą niż 20 Niutonów.

Przykład 32

Wsad stanowiący mieszaninę kredy i gipsu, w równej ilości po 50%, posiadający uziarnienie do 500 μm i wilgotność do 0,5%, dostarczano w sposób ciągły do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym mieszano go przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do wsadu w mieszalniku dodawano wodny roztwór ekstraktu z pokrzywy, zawierający w sobie 0,5% tego ekstraktu. Roztwór wyciągu dozowano w sposób ciągły w ilości 13 kg na 100 kg wsadu. Nawilżone złoże odbierano w sposób ciągły z mieszalnika i przekazywano je do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m. Powstały granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i suszono go w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 3 3

Wsad stanowiący mieszaninę jak w przykładzie 32 dostarczano w sposób ciągły do poziomego mieszalnika łopatkowego, w którym mieszano go przy prędkości mieszadeł wynoszącej 200 obrotów na minutę. Do mieszalnika z wsadem dodawano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza, przygotowany wcześniej przy użyciu 75% wody, 24,8% melasy i 0,2% ekstraktu z pokrzywy. Roztwór ten dozowano w sposób ciągły w ilości 13 kg na 100 kg wsadu. Nawilżone złoże odbierano w sposób ciągły z mieszalnika i przekazywano je do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m. Powstały granulat odbierano w sposób ciągły z granulatora i suszono go w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 34

Wsad będący mieszaniną opisaną w przykładzie 32 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano również wodny roztwór kwasu huminowego, zawierający w sobie 0,1% kwasu o stężeniu 75%. Roztwór dozowano w sposób ciągły w ilości 13 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany granulat suszono w temperaturze 90°C do 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1 +10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano

PL 241 757 B1 do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Przykład 35

Wsad stanowiący mieszaninę jak w przykładzie 32 dostarczano w sposób ciągły do granulatora talerzowego o średnicy 2,0 m, gdzie dodawano wodny roztwór biostymulatora i lepiszcza, przygotowany wcześniej przy użyciu 84,8% wody, 15% lignosulfonianu magnezu i 0,2% kwasu huminowego o stężeniu 75%. Roztwór dozowano w sposób ciągły w ilości 12,5 kg na 100 kg wsadu. Uzyskany gran ulat suszono w temperaturze 90°C do osiągnięcia 0,5% wilgotności, a następnie przesiewano, wydzielając właściwą frakcję o rozmiarach ziaren 1+10 mm stanowiącą produkt gotowy, który odbierano do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, i frakcje pozawymiarowe, które zawracano do procesu celem ponownego wykorzystania.

Claims

1. Sposób wytwarzania granulowanego nawozu mineralnego z rozdrobnionych surowców pochodzenia mineralnego takich jak: wapień, dolomit, kreda, użytych pojedynczo jako materiał wyjściowy dla nawozu jednoskładnikowego lub w postaci mieszaniny takich surowców, ewentualnie wzbogaconej dodatkiem gipsu, zastosowanej do produkcji nawozów wieloskładnikowych, polegający na tym, że do sypko-pylistego materiału wyjściowego o wilgotności do 0,5%, dozowanego z zasobnika i dostarczanego ciągle albo okresowo do procesu granulacji w bębnowym lub talerzowym granulatorze, dodaje się środek zwilżający w postaci wody lub wodnego roztworu melasy lub innego odpadu z produkcji cukru, albo lignosulfonianu, a powstały granulat suszy się i przesiewa na frakcję o granulacji wymaganej dla g otowego nawozu, którą odbiera się do pojemników zbiorczych lub opakowań jednostkowych, zaś pozostałe frakcje pozawymiarowe kieruje się do ponownego przerobu, znamienny tym, że do materiału wyjściowego dodaje się biostymulator wzrostu i rozwoju roślin w postaci wodnego roztworu kwasu huminowego albo w postaci wodnego roztworu wyciągu z pokrzyw, przy czym ilość biostymulatora stanowi 0,001% do 1% całej masy materiału wyjściowego dostarczanego do procesu produkcji nawozu.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wodny roztwór wybranego biostymulatora dodaje się do materiału wyjściowego mieszanego w mieszalniku usytuowanym przed granulatorem, albo dodaje się go do tego materiału aglomerowanego w granulatorze.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że najpierw przygotowuje się roztwór wodny biostymulatora z dodatkiem środka wiążącego w postaci melasy lub innego odpadu z produkcji cukru, albo lignosulfonianu i taki roztwór dodaje się do materiału wyjściowego w ilości od 10% do 15% masy materiału wyjściowego, poprzez ciągłe lub okresowe dozowanie takiego roztworu do materiału wyjściowego aglomerowanego w granulatorze albo mieszanego w mieszalniku usytuowanym przed granulatorem.