PL239471B1 - Stabilizator kręgosłupa - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest nowy i innowacyjny stabilizator kręgosłupa do zastosowania w medycynie.

Znane są z różnego rodzaju rozwiązania służące do stabilizacji kręgosłupa, szczególnie jego szyjnego odcinka.

Z opisu wynalazku nr P394635 znana jest „Proteza trzonu kręgosłupa szyjnego z dynamicznym systemem mocującym do sąsiednich trzonów”, która mocowana jest dynamicznie przy pomocy systemu wysuwanych bolców przekłuwających blaszki graniczne trzonów.

Z opisu wynalazku nr P 379375 znane jest „Urządzenie do elastycznej stabilizacji kręgosłupa”, które wyposażone jest w co najmniej dwie kotwy z łbami oraz w łączący dwie sąsiednie kotwy łącznik elastyczny o osi wzdłużnej prostopadłej do osi centralnej tych kotew. Urządzenie według wynalazku posiada łącznik elastyczny, który wykonany jest z metalu i wyposażony w zwoje, przy czym zwoje różnią się między sobą wymiarem.

Z chińskiego wynalazku nr CN107041800 znany jest proteza - sztuczny kręg, którego górna część ma kształt litery U. Rozwiązanie to posiada co najmniej jeden przedni pręt nośny oraz dwa wzajemnie równoległe pręty łączące szypułki kręgowe, które są umieszczone między protezą płytki górnej i protezą płytki dolnej.

Z amerykańskiego wynalazku nr US2011208251 znane jest rozwiązanie, które posiada zespół łączący w kształcie litery U. Zespół ten działa jako gniazdo do umieszczenia górnego pierścienia ustalającego i dolnego dzielonego pierścienia ustalającego.

Stabilizator kręgosłupa według wynalazku niweluje niedogodności wynikające ze stanu techniki poprzez lepszą niż dotychczas stabilizacje pogranicza czaszkowo - kręgosłupowego, a dzięki temu odciążenie uszkodzonych kręgów, poprawę sprawności nerwowo - naczyniowej pacjenta w obrębie uszkodzonej części kręgosłupa. Rozwiązanie według wynalazku zapewnia lepszą koordynację ruchów pacjenta, lepszą motorykę zwłaszcza przy schylaniu, opuszczaniu i podnoszeniu głowy oraz przy ruchach głową na boki. Stabilizator według wynalazku ułatwia korekcje przemieszczenia, jak również stwarza lepsze niż dotychczas możliwości wytworzenia się trwałego zrostu pomiędzy potylicą a kręgosłupem. Stabilizator kręgosłupa według wynalazku umożliwia łatwiejszy, a dzięki temu bardziej bezpieczny dla pacjenta, montaż operacyjny w uszkodzonym miejscu.

Istota wynalazku polega na tym, że stabilizator kręgosłupa składa się z dwóch wygiętych prętów, połączonych ze sobą węzłem kinematycznym, przy czym dolny pręt posiada kształt odwróconej litery „U”, zaś górny pręt posiada kształt zbliżony do litery „U”; węzeł kinematyczny wewnątrz obudowy posiada element w kształcie kuli, która w górnej części połączona jest trwale z elementem w kształcie ściętego stożka; przy czym z zewnątrz, kula osłonięta jest dolna pokrywą z gniazdem pod kulę, a środkowa część pokrywy osłania kulę, zaś górna pokrywa osłania element w kształcie ściętego stożka; przy czym pomiędzy kulą a elementami obudowy węzła kinematycznego w środkowej części pokrywy umieszczone są przestrzenie, które umożliwiają obrót kuli wokół osi, przy czym ściany górnej pokrywy stanowią ograniczniki ruchu ściętego stożka. W odmianie wynalazku węzeł kinematyczny składa się z dwóch połączonych ze sobą przegubów w przekroju o kształcie okręgu, w którego osi pionowej, usytuowany jest profilowany podłużny trzpień, w przekroju o kształcie okręgu; przy czym dolna część dolnego przegubu i górna część górnego przegubu posiadają gniazda pod osie obrotu, które umożliwia wykonywania ograniczonego ruchu.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania i na załączonych rysunkach, fig. 1 - 11, na których:

Fig. 1 przedstawia przekrój przez stabilizator w widoku z przodu,

Fig. 2 przedstawia przekrój przez stabilizator w widoku z boku,

Fig. 3 przedstawia stabilizator w widoku z przodu,

Fig. 4 przedstawia stabilizator w rzucie aksonometrycznym,

Fig. 5 przedstawia stabilizator w widoku i przekroju z góry,

Fig. 6 przedstawia przekrój przez węzeł kinematyczny,

Fig. 7 przedstawia przekrój przez węzeł kinematyczny,

Fig. 8 przedstawia rozstrzelone poszczególne elementy stabilizatora,

Fig. 9 przedstawia odmianę stabilizatora w widoku z przodu, z boku i z góry,

Fig. 10 przedstawia odmianę stabilizatora w widoku z boku,

Fig. 11 przedstawia rozstrzelone poszczególne elementy odmiany stabilizatora.

PL 239 471 B1

Stabilizator kręgosłupa według wynalazku posiada dolny pręt (1), który posiada kształt odwróconej litery „U” oraz górny pręt (2) w kształcie zbliżonym do litery „U”. Oba pręty połączone są ze sobą węzłem kinematycznym (3). Tak ukształtowany stabilizator wszczepia się w okolice czaszkowo - kręgosłupowe. Dolny pręt (1) mocowany jest do części kręgosłupowej, a górny pręt (2) do części potylicznej. Górny pręt (2) jest wygięty i dopasowany do anatomii człowieka. Oba pręty (1) i (2) połączone są ze sobą poprzez węzeł kinematyczny (3), który umożliwia i zapewnia ograniczony ruch obu prętów (1) i (2) względem siebie. Węzeł kinematyczny (3) wewnątrz obudowy posiada element (4) w kształcie kuli, która w górnej części połączona jest trwale z elementem (7) w kształcie ściętego stożka. Z zewnątrz, kula (4) osłonięta jest dolną pokrywą (8) z gniazdem pod kulę (4), a środkowa część (9) pokrywy osłania kulę. Górna pokrywa (10) osłania element (7) w kształcie ściętego stożka i zabezpiecza wnętrze całego węzła kinematycznego przed dostaniem się tkanki ciała pod elementy ruchome. Pomiędzy kulą (4) a elementami obudowy węzła kinematycznego w środkowej części (9) pokrywy umieszczone są przestrzenie (6). Dzięki takiemu wzajemnemu usytuowaniu kuli (4) i przestrzeni (6) w węźle kinematycznym, zapewniony jest obrót kuli (4) wokół osi, przy czym przestrzenie (6) stanowią ograniczniki ruchu. Tak ukształtowany węzeł kinematyczny (3) zapewnia obrót wokół osi podłużnej i poprzecznej. Przestrzenie (6) stanowią ograniczniki ruchu. Ruch w osi pionowej ogranicza kołek (11) umieszczony w kuli (4), który opiera się na ściankach kieszeni wybranych w dolnej pokrywie (8) i środkowej pokrywie (9). Zakres ruchu wykonywany poprzez węzeł kinematyczny (3) za pomocą umieszczonej w nim kuli (4) i powiązanych z nią przestrzeni (6) może być dobierany i zmieniany indywidualnie do potrzeb i możliwości pacjenta.

Rozwiązanie według wynalazku daje możliwość wykonywania ruchu jednocześnie w trzech osiach: wychylenie w płaszczyźnie przód - tył, w prawo - lewo i obrót w osi pionowej. Dolna pokrywa (8) od dołu posiada gwint kompatybilny ze śrubą (5) do blokowania pręta dolnego (1); a górna część dolnej pokrywy stanowi gniazdo kuli (4), które umożliwia wykonywania ruchu we wszystkich trzech osiach. Dolny pręt (1) osadzony jest w węźle kinematycznym (3) pomiędzy kulą (4) a śrubą (5). Górna pokrywa (10) od dołu osłania górną część kuli (4) i jest osadzona na elemencie (7) w kształcie ściętego stożka, a od góry posiada gwint kompatybilny ze śrubą (5) do blokowania pręta górnego (2). Górny pręt (2) osadzony jest w węźle kinematycznym (3) pomiędzy górną - płaską powierzchnią elementu (7) w kształcie ściętego stożka a śrubą (5). W dolnej części kuli (4), prostopadle do osi węzła kinematycznego (3), usytuowany jest kołek (11), który ogranicza możliwość ruchu na boki w osi pionowej.

W odmianie wynalazku stabilizator kręgosłupa posiada dolny pręt (1), który posiada kształt odwróconej litery „U” oraz górny pręt (2) w kształcie zbliżonym do litery „U”. Oba pręty połączone są ze sobą węzłem kinematycznym (3). Oba pręty (1) i (2) połączone są ze sobą poprzez węzeł kinematyczny (3), który umożliwia i zapewnia ograniczony ruch obu prętów (1) i (2) względem siebie. Węzeł kinematyczny (3) składa się z dwóch przegubów (12) w przekroju o kształcie okręgu. Wewnątrz przegubów (12), w ich osi pionowej, usytuowany jest profilowany podłużny trzpień (13), w przekroju o kształcie okręgu. Profilowany podłużny trzpień posiada otwory (14) z czego dolny otwór jest odpowiednio profilowany aby umożliwić ruch w osi pionowej, w które wsuwane są kolki (11). Przeguby (12) połączone są odpowiednio z dolną pokrywą (8) i górną pokrywą (10). Odpowiednio - dolna część dolnego przegubu i górna część górnego przegubu posiadają gniazda pod osie przegubów (15). Gniazda umieszczone odpowiednio w dolnej część dolnego przegubu i górnej część górnego przegubu są kompatybilne z osiami (15) i mocowane kołkami (11). Dzięki takiemu wzajemnemu usytuowaniu osi przegubów i przestrzeni ograniczających ruch w węźle kinematycznym, zapewniony jest ruch wokół osi, przy czym powierzchnie ograniczające stanowią ograniczniki ruchu. Rozwiązanie według odmiany wynalazku daje możliwość wykonywania ruchu jednocześnie w trzech osiach: wychylenie w płaszczyźnie przód - tył, w prawo - lewo i obrót w osi pionowej. Trzpień (13) jest pionową osią obrotu. Przez trzpień (13) przechodzi kołek poprzeczny. Przy czym w trzpieniu (13) jest wykonany otwór o kształcie umożliwiającym i jednocześnie ograniczającym obrót w osi pionowej. Ruch w osi wzdłużnej i poprzecznej umożliwiają przeguby górny i dolny. Ograniczenie ruchu jest realizowane poprzez powierzchnie ograniczające kształtu przegubu. Dolna pokrywa (8) od dołu posiada gwint kompatybilny ze śrubą (5) do blokowania pręta dolnego (1); a górna część dolnej pokrywy stanowi oś (15) i jest usytuowane w gnieździe przegubu (12), które umożliwia wykonywania ograniczonego ruchu w poprzecznej węzła kinematycznego. Górna pokrywa (10) od góry posiada gwint kompatybilny ze śrubą (5) do blokowania pręta górnego (2); a dolna część górnej pokrywy stanowi oś (15) i osadzona jest w górnej części przegubu (12).

PL 239 471 B1

- dolny pręt

- górny pręt

- węzeł kinematyczny

- kula

- śruby do blokowania prętów

- przestrzenie

- element w kształcie ściętego stożka

- dolna pokrywa

- środkowa część pokrywy

- górna pokrywa

- kołek

- przeguby

- profilowany podłużny trzpień

- otwory pod kołki, z czego dolny profilowany

- oś przegubu w pokrywach z powierzchniami ograniczającymi

Zastrzeżenia patentowe

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Stabilizator kręgosłupa posiadający pręty w kształcie litery „U”, elastyczny łącznik, znamienny tym, że składa się z dwóch wygiętych prętów (1) i (2), połączonych ze sobą węzłem kinematycznym (3), przy czym dolny pręt (1) posiada kształt odwróconej litery „U”, zaś górny pręt (2) posiada kształt zbliżony do litery „U”.
2. 2. Stabilizator kręgosłupa według zastrz. 1, znamienny tym, że węzeł kinematyczny (3) wewnątrz obudowy posiada element (4) w kształcie kuli, która w górnej części połączona jest trwale z elementem (7) w kształcie ściętego stożka; przy czym z zewnątrz, kula (4) osłonięta jest dolna pokrywą (8) z gniazdem pod kulę (4), a środkowa część (9) pokrywy osłania kulę, zaś górna pokrywa (10) osłania element (7) w kształcie ściętego stożka; przy czym pomiędzy kulą (4) a elementami obudowy węzła kinematycznego w środkowej części (9) pokrywy umieszczone są przestrzenie (6), które umożliwiają obrót kuli (4) wokół osi, przy czym ściany górnej pokrywy (10) stanowią ograniczniki ruchu ściętego stożka.
3. 3. Stabilizator kręgosłupa według zastrz. 1, znamienny tym, że węzeł kinematyczny (3) składa się z dwóch połączonych ze sobą przegubów (12) w przekroju o kształcie okręgu, w którego osi pionowej, usytuowany jest profilowany podłużny trzpień (13), w przekroju o kształcie okręgu; przy czym dolna część dolnego przegubu i górna część górnego przegubu posiadają gniazda pod osie obrotu (15), które umożliwia wykonywania ograniczonego ruchu.