PL237583B1 - Przestawna bariera drogowa - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest przestawna bariera drogowa, stosowana w szczególności do odgradzania od siebie pasów, po których poruszają się pojazdy samochodowe.

Gwałtowny wzrost liczby samochodów wymusił w ostatnich dziesięcioleciach budowę tysięcy kilometrów dróg, które przy intensywnej eksploatacji wymagają ciągłych remontów. Podczas remontów lub przy zwiększaniu ilości pasów, ze względów bezpieczeństwa pasy dla ruchu o przeciwnych kierunkach są odgradzane od siebie za pomocą barier drogowych, które najczęściej mogą być przestawiane i wielokrotnie używane.

Przykładem jednej z najprostszych barier jest ochronna bariera drogowa przedstawiona w publikacji PL 66432 Y1 opisującej wzór przemysłowy pt. „Ochronna bariera drogowa”. Zgodnie ze wspomnianym opisem, bariera ta zawiera co najmniej dwa metalowe słupki oraz zamocowaną do nich metalową prowadnicę kształtownikową. Profil słupka ma kształt dużej greckiej litery „Σ” (sigma) i jest wpisany w prostokąt, którego stosunek szerokości do długości mieści się w zakresie od 0.5 do 0.6, zaś profil prowadnicy ma dwie części zewnętrzne, pomiędzy którymi znajduje się część wewnętrzna o krzywiźnie przeciwnej do krzywizn części zewnętrznych i jest wpisany w prostokąt, którego stosunek wysokości do długości mieści się w zakresie od 0.21 do 0.29, przy czym część wewnętrzna i części zewnętrzne profilu prowadnicy mają kształt trapezów równoramiennych.

Bariera podobna do wyżej opisanej jest znana z publikacji PL 68391 Y1 zatytułowanej „Bariera przemysłowa”. Wspomniana bariera przemysłowa służy do ochrony ścian, elementów konstrukcji budowlanej, maszyn i urządzeń przed uderzeniami spowodowanymi ruchem wózków widłowych i paletowych. Konstrukcję tej bariery charakteryzuje niski słupek, do którego zamocowana jest powszechnie znana blacha profilowa używana w barierach drogowych.

Z kolei z opisu zgłoszeniowego wynalazku P. 412418 pt. „Element absorbujący drogowej bariery ochronnej oraz drogowa bariera ochronna zawierająca taki element absorbujący”, jest znany element absorbujący służący do budowy drogowej bariery ochronnej, który ma formę metalowego, giętego kształtownika cienkościennego zawierającego pierwszą ściankę mocującą mającą środki łączące dostosowane do mocowania do odbojnicy bariery, drugą ściankę mocującą, zasadniczo równoległą do pierwszej ścianki mocującej i mającą środki łączące dostosowane do mocowania do słupka bariery oraz dwie ścianki deformacyjne łączące pierwszą ściankę mocującą z drugą ścianką mocującą. Aby umożliwić konstruowanie barier drogowych o polepszonej zdolności amortyzacyjnej każda ze ścianek deformacyjnych elementu absorbującego jest nachylona pod kątem ostrym w płaszczyźnie pionowej, przy czym orientacja rzeczonego kąta nachylenia jest taka sama dla obu ścianek deformacyjnych, a kąt ten wynosi korzystnie około 7°.

Bariera, którą można przestawiać jest znana z opisu patentowego PL183546 zatytułowanego „Ochronna przestawna bariera drogowa”. Ta przestawna bariera składa się z co najmniej dwóch słupków skrajnych i n-słupków środkowych. Każdy słupek skrajny wyposażony jest z obu stron po dwie pary łączników, z których każdy ma kształt w przekroju poprzecznym, odpowiadający kształtem profilowej odbojnicy, z dwoma ramionami w jego części dolnej, na których są zamocowane trzy listwy prowadzące. Z kolei słupek środkowy jest wyposażony w dwie pary listew prowadzących, a profilowe odbojnice są mocowane rozłącznie na listwach prowadzących słupków skrajnych i środkowych za pomocą śrub.

Ponadto z publikacji opisu patentu europejskiego EP2664712 pod tytułem „Element bariery prowadzącej ruch drogowy i bariera prowadząca ruch drogowy” jest znany element bariery prowadzącej ruch drogowy zawierający podłużny korpus z dwiema częściami końcowymi i co najmniej jednym urządzeniem łączącym umieszczonym na każdej części końcowej, które może być połączone z kolejnym elementem bariery prowadzącej ruch drogowy, umieszczonym w sąsiedztwie elementu bariery prowadzącej ruch drogowy. Urządzenie łączące będące przedmiotem wynalazku posiada od strony czołowej rygiel i szczelinę, przy czym rygiel współpracuje ze szczeliną sąsiedniego elementu bariery. Urządzenie łączące posiada odcinek blokujący, który swoją wysokością zrównuje się z wysokością bariery i jest zaopatrzone w co najmniej jeden sworzeń lub co najmniej jeden element przyjmujący sworzeń, przy czym co najmniej jeden sworzeń lub co najmniej jeden element przyjmujący sworzeń może być połączony z częścią poprzeczną, która jest zaopatrzona w co najmniej jeden sworzeń lub co najmniej jeden element przyjmujący sworzeń, który jest ukształtowany i jest umieszczony lub które są ukształtowane i są umieszczone uzupełniająco względem co najmniej jednego sworznia lub co najmniej jednego elementu przyjmującego sworzeń odcinka blokującego. Ponadto od strony czołowej jest przewidziana płyta

PL 237 583 B1 czołowa, która posiada szczelinę i rygiel, przy czym szczelina jest ukształtowana jako zwężająca się stożkowo do dołu przynajmniej na pewnych odcinkach.

Z dokumentu EP 2540913 B1 przedstawiającego podobne rozwiązania jak w dokumencie DE 202012009387 U1 i z dokumentów EP 2644776 A1, EP 2664713 A2, EP 2712962 A2 znana jest bariera ochronna zawierająca mobilne elementy połączone ze sobą za pomocą systemu łączącego, który składa się z szyny oraz łącznika, który posiada co najmniej dwie części ściankowe umieszczone względem siebie w określonej odległości, w szczególności równoległe do siebie, przy czym szyna umiejscowiona jest w pierwszym obszarze łączenia pierwszej bariery ochronnej oraz drugiej bariery ochronnej pod pierwszym mobilnym elementem bariery ochronnej oraz pod drugim mobilnym elementem bariery ochronnej. Z kolei łącznik bariery ochronnej, ujawnionej w wyżej podanych dokumentach, jest umiejscowiony powyżej szyny w drugim obszarze łączenia pierwszego mobilnego elementu bariery ochronnej oraz drugiego mobilnego elementu bariery ochronnej między pierwszym mobilnym elementem bariery ochronnej, a drugim mobilnym elementem bariery ochronnej, aby utworzyć połączenie usztywniające pierwszy mobilny element bariery ochronnej oraz drugi mobilny element bariery ochronnej w określonym ustawieniu względem siebie.

Wadą opisanych barier jest mała wytrzymałość w miejscach łączenia elementów bariery drogowej albo jej skomplikowany kształt, co z kolei wymaga dużych nakładów pracy przy zestawianiu bariery drogowej i precyzji przy łączeniu ze sobą elementów bariery drogowej.

Celem niniejszego wynalazku jest stworzenie bariery drogowej o nieskomplikowanej konstrukcji i dużej wytrzymałości w miejscach łączenia elementów bariery drogowej.

Przedmiotem wynalazku jest przestawna bariera drogowa zawierająca panele sąsiadujące ze sobą końcami i stykające się ze sobą pośrednio albo bezpośrednio i połączone ze sobą u góry za pomocą elementu łączącego za pomocą środków łączących, mocujących element łączący do łóż paneli, a u dołu za pomocą dolnej listwy, która formuje podstawę przestawnej bariery drogowej i podpiera panele w rejonach ich dolnych końców, charakteryzująca się tym, że każda z dolnych listew łączących panele i formujących podstawy przestawnej bariery drogowej i podpierających panele w rejonach ich dolnych końców zawiera wklęsły i otwarty od góry profil, będący ceownikiem z ramionami skierowanymi ku górze i ze stałymi elementami łączącymi, a który od dołu jest przymocowany nierozłącznie do płaskownika, i który obejmuje swoimi ramionami profile zamknięte z otworami w rejonach końców łączonych paneli, a które są rozmieszczone tak jak stałe elementy łączące, a element łączący, który łączy sąsiadujące panele ze sobą u góry za pomocą środków łączących, będących otworami w elemencie łączącym i śrubami przymocowanymi do łóż na stałe, jest profilem, który posiada otwory rozmieszczone tak jak śruby przymocowane do łóż, i który jest osadzony we wklęsłych łożach otwartych od góry i o ramionach skierowanych ku górze i ukształtowanych w rejonach końców sąsiadujących paneli w ich górnych częściach.

Korzystnie, ceownik dolnej listwy z ramionami skierowanymi ku górze ma przekrój poprzeczny o kształcie wybranym z fragmentu trapezu, prostokąta, koła albo elipsy.

Element łączący z otworami pod stałe elementy mocujące może być profilem o przekroju poprzecznym w kształcie prostokąta, który jest osadzony we wklęsłych łożach, albo może być płaskownikiem albo profilem o przekroju poprzecznym w kształcie trapezu albo koła.

Z kolei wklęsłym łożem może być ceownik usytuowany u góry na końcu paneli albo fragment profilu o przekroju poprzecznym o kształcie wybranym z trapezu, prostokąta, koła albo elipsy, który może być usytuowany u góry na końcu paneli.

Korzystnie, każdy z paneli ma obrys w kształcie prostokąta i zawiera profil górny z bocznymi profilami formującymi wklęsłe łoża dla elementu łączącego, co najmniej jeden profil środkowy i profil dolny z bocznymi profilami uformowanymi z profili zamkniętych osadzanych i mocowanych we wklęsłym i otwartym od góry profilu z ramionami skierowanymi ku górze i ze stałymi elementami łączącymi, który od dołu jest przymocowany nierozłącznie do płaskownika listwy dolnej.

Korzystnie, co najmniej jeden profil środkowy, boczne profile formujące wklęsłe łoża i boczne profile uformowane z profili zamkniętych paneli są połączone ze sobą na końcach za pomocą pionowych bocznych profili.

Korzystnie, w miejscach załamania się osi bariery drogowej, w których oś symetrii panelu, który jest przyłączany do innego panelu, jest odchylona o kąt 2α od prostej, na której leży oś symetrii panelu, panele są u góry połączone za pomocą elementu łączącego o ramionach, pomiędzy którymi górny kąt wierzchołkowy wynosi 180° - 2α, a u dołu panele są połączone za pomocą dolnej listwy o ramionach, pomiędzy którymi dolny kąt wierzchołkowy wynosi 180° - 2β, przy czym górny kąt wierzchołkowy 180°

PL 237 583 B1

- 2α jest równy dolnemu kątowi wierzchołkowemu wynoszącemu 180° - 2β, a przylegające ścianki pionowych bocznych profili w przekroju poprzecznym są odchylone od prostej prostopadłej do osi symetrii o kąt β.

Wynalazek został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym Fig. 1 przedstawia aksonometryczny widok przestawnej bariery drogowej według wynalazku, Fig. 2 i 3 przedstawiają fragmenty przestawnej bariery drogowej w miejscu łączenia paneli, Fig. 4 przedstawia widok aksonometryczny panelu, Fig. 5 i 6 przedstawiają aksonometryczne widoki wybranych fragmentów paneli, Fig. 7 przedstawia aksonometryczny widok z góry elementu łączącego, Fig. 8 przedstawia aksonometryczny widok od dołu elementu łączącego, Fig. 9 przedstawia aksonometryczny widok z góry przykładu wykonania dolnej listwy, Fig. 10 przedstawia widok z boku końca panelu, Fig. 11 przestawia przekrój profilu górnego z bocznym ceownikiem, Fig. 12 przestawia przekrój poprzeczny profilu dolnego i dolny element wkładalny, Fig. 13 przedstawia przekrój poprzeczny bocznego profilu na tle profili środkowych z kształtownikami, Fig. 14 przedstawia przekrój poprzeczny panelu w rejonie jego końca, Fig. 15 przedstawia łoże o przekroju w kształcie otwartego trapezu i element łączący, Fig. 16 przedstawia łoże o przekroju w kształcie ceownika i element łączący, Fig. 17 przedstawia łoże o przekroju w kształcie półkola i element łączący o przekroju w kształcie koła, Fig. 18 przedstawia, na tle pionowego bocznego profilu, przekrój poprzeczny profilu środkowego, Fig. 19 przedstawia przekrój dolnej listwy o przekroju w kształcie otwartego trapezu i dolny element wkładalny o przekroju w kształcie zamkniętego trapezu, Fig. 20 przedstawia przekrój dolnej listwy o przekroju w kształcie ceownika i dolny element wkładalny, Fig. 21 przedstawia przekrój dolnej listwy o przekroju w kształcie półkola i dolny element wkładalny o przekroju w kształcie koła, Fig. 22 przedstawia przekrój dolnej listwy o przekroju w kształcie ceownika i dolny element wkładalny w kształcie profilu o przekroju w kształcie prostokąta, Fig. 23 przedstawia przekrój poprzeczny bocznego profilu będącego płaskownikiem na tle profili środkowych z kształtownikami, Fig. 24 przedstawia widok z góry na element łączący i Fig. 25 przedstawia widok z góry na dolną listwę.

Fig. 1 przedstawia aksonometryczny widok przestawnej bariery drogowej 101 o wysokości h wynoszącej od 500 mm do 600 mm, a Fig. 2 i 3 przedstawiają jej fragmenty w miejscu łączenia paneli 100, 200 sąsiadujących końcami i połączonych u góry za pomocą elementu łączącego 300. W rozwiązaniu przedstawionym na Fig. 1, 2 i 3 panele 100, 200 zawierające profil górny 140, 240 z bocznymi ceownikami 110, 210 łóż 120, 220, profil środkowy 150, 250 oraz profil dolny 160, 260 i sąsiadujące ze sobą końcami i stykające się ze sobą bezpośrednio są u dołu połączone ze sobą za pomocą dolnych listew 400 z elementami mocującymi 430. Dolne listwy 400 o szerokości s wynoszącej od 300 mm do 450 mm, oprócz funkcji łączenia sąsiadujących paneli, stanowią podstawy przestawnej bariery drogowej 101 i podpierają panele 100, 200 w rejonach dolnych końców. W jednym z przykładów wykonania dolne listwy 400 zawierają element dolny, przykładowo płaskownik 410 i element wklęsły z wypukłością skierowaną ku dołowi, przykładowo ceownik 420, którego ramiona są skierowane do góry. Ponadto dolne listwy 400 zawierają elementy mocujące przymocowane na stałe, których wolne końce są nagwintowane. W przykładzie wykonania wynalazku przedstawionym na Fig. 1, 2 i 3, dolne stałe elementy mocujące 430 są śrubami, które dolnymi końcami są przymocowane na stałe do dolnej listwy 400 w miejscach leżących poza osią symetrii dolnej listwy, a wyrażając się bardziej precyzyjnie, każdy dolny stały element mocujący 430 jest przymocowany na stałe do ceownika poza jego osią podłużną. Długość dolnej listwy 400 jest równa sumie długości elementów wkładalnych 190, 290 stykających się ze sobą, z których każdy jest usytuowany u dołu na końcu odpowiadającego mu panelu, odpowiednio 100, 200, a które na końcach są połączone za pomocą pionowych bocznych profili 155, 255 mających pionową oś symetrii 102. Dzięki tak dobranej długości dolnej listwy 400, elementy wkładalne 190, 290 mogą zostać umieszczone w listwie mocującej 400. Każdy element wkładalny 190, 290 ma otwory 180, 280, które są rozmieszczone, patrząc z góry, identycznie jak są rozmieszczone dolne stałe elementy mocując 430. Elementy mocujące 430 mają długość większą niż suma grubości danego dolnego stałego elementu wkładalnego 190, 290 i wysokości nakrętki, odpowiednio 170, 270, co umożliwia unieruchomienie dolnych stałych elementów wkładalnych 190, 290 względem dolnej listwy 400. W innym rozwiązaniu panele 100, 200 mogą stykać się ze sobą bezpośrednio tylko w określonym miejscu albo pośrednio poprzez wkładkę dopasowującą.

Wspomniany wyżej element łączący 300, który łączy sąsiadujące panele 100, 200 ze sobą u góry, jest profilem 310, który jest osadzony w łożach 120, 220 ukształtowanych w rejonach końców sąsiadujących paneli 100, 200 w ich górnych częściach. W rozwiązaniu pokazanym na Fig. 1,2 i 3, profil 310 ma długość równą co najmniej sumie długości łóż 120, 220, tym samym istnieje możliwość osadzenia profilu 310 w łożach 120, 220, które znajdują się na stykających się końcach paneli 100, 200. Łoża 120,

PL 237 583 B1

220 są wklęsłe ze swoją wypukłością skierowaną do dołu i zawierają elementy mocujące 130, 230 przymocowane na stałe, których wolne końce są nagwintowane. W przykładzie wykonania wynalazku przedstawionym na Fig. 1,2 i 3, górne stałe elementy mocujące 130, 230 są śrubami, które dolnymi końcami są przymocowane na stałe do dolnej części łoży 120, 220 w miejscach leżących poza osią symetrii dolnej listwy, a wyrażając się bardziej precyzyjnie, każdy górny stały element mocujący 130, 230 jest przymocowany na stałe do bocznego ceownika, odpowiednio 110, 210 poza jego osią podłużną, odpowiednio 110, 210, który jest częścią odpowiedniego łoża 120, 220. Element łączący 300 ma otwory 320, które są rozmieszczone, patrząc z góry, identycznie jak są rozmieszczone górne stałe elementy mocujące 130, 230. Elementy mocujące 130, 230 mają długość większą niż suma grubości elementu łączącego 300 i wysokości nakrętki 370, co umożliwia unieruchomienie elementu łączącego 300 względem łóż 120, 220 paneli 100, 200 po dokręceniu wspomnianych nakrętek 370.

Fig. 4 przedstawia widok aksonometryczny paneli 100, 200, a Fig. 5 i 6 przedstawiają aksonometryczne widoki wybranych fragmentów paneli 100, 200 w powiększeniu. Przedstawione panele 100, 200 zawierają profil górny 140, 240 z bocznymi ceownikami 110, 210 łóż 120, 220, profil środkowy i profil dolny 160, 260 z dolnymi stałymi elementami wkładalnymi 190, 290, które na końcach są połączone za pomocą pionowych bocznych profili 155, 255 z powierzchniami czołowymi 151. Dodatkowo, profil górny 140, 240, profil środkowy i profil dolny 160, 260, w celu zwiększenia sztywności konstrukcji panelu, mogą być połączone ze sobą za pomocą środkowych profili wzmacniających 154, 254. W przykładzie wykonania wynalazku profil górny 140, 240, profil środkowy i profil dolny 160, 260, pionowe boczne profile 155, 255 i środkowe profile wzmacniające 154, 254 mają przekrój poprzeczny w kształcie prostokąta.

Fig. 7 przedstawia aksonometryczny widok z góry elementu łączącego 300, a Fig. 8 przedstawia aksonometryczny widok z dołu elementu łączącego 300 jako jednego z przykładów wykonania elementu łączącego według wynalazku. Element łączący 300 ma przelotowe otwory 320, które w górnej ściance płaskownika 310 o przekroju prostokątnym są otworami centrującymi 321, a które w dolnej ściance profilu 310 są otworami ustalającymi 322.

Fig. 9 przedstawia aksonometryczny widok z góry przykładu wykonania dolnej listwy 400 z elementami mocującymi 430, które u dołu mają część ustalającą dla wspomnianych wyżej elementów wkładalnych 190, 290, a które u góry mają część nagwintowaną. Dolna listwa 400 zawiera element dolny, przykładowo płaskownik 410 i element wklęsły z wypukłością skierowaną ku dołowi, przykładowo ceownik 420, którego ramiona są skierowane do góry. Każdy dolny stały element mocujący 430 jest przymocowany na stałe do ceownika 420 poza jego osią podłużną.

Fig. 10 przedstawia widok z boku panelu 100, 1100, 2100, 3100 z zaznaczonymi miejscami dokonania przekrojów pokazanych na Fig. 11, 12, 13 i 14. Zarówno widok z boku panelu, przedstawiony na Fig. 10, jak i przekroje przedstawione na Fig. 11, 12, 13 i 14, odnoszą się również do panelu 200.

Fig. 11 przestawia przekrój poprzeczny wzdłuż linii A-A profilu górnego 140 z bocznym ceownikiem 110 z zaokrągleniem 111 u dołu na tle elementu łączącego 310.

Fig. 12 przestawia przekrój poprzeczny wzdłuż linii D-D profilu dolnego 160 i dolny element wkładalny 190, który jest umieszczony w profilu dolnym 160 w miejscu przekroju.

Fig. 13 przedstawia przekrój poprzeczny wzdłuż linii C-C bocznego profilu 155 na tle profili środkowych 150 z kształtownikami 151 w kształcie litery „Σ” i łoża 120, będącego w tym przykładzie wykonania ceownikiem 121.

Fig. 14 przedstawia przekrój poprzeczny wzdłuż linii B-B panelu w rejonie jego końca. Panel w tym przykładzie wykonania zawiera profil górny z bocznym ceownikiem 110 łoża 120, profil środkowy 150 z kształtownikami 151 w kształcie litery „Σ” zwróconymi do siebie stroną otwartą, dolny stały element wkładalny 190, który jest profilem 191 o przekroju prostokąta, na tle pionowego bocznego profilu 155, który jest profilem 156 o przekroju prostokąta, za pomocą którego elementy tu wspomniane są połączone ze sobą na końcu.

Fig. 15, 16, 17 przedstawiają przekroje poprzeczne wzdłuż linii E-E różnych przykładów wykonania łoży 1120, 2120, 3120 paneli 1100, 2100, 3100 i elementów łączących 1300, 2300, 3300 połączonych z łożami za pomocą stałych elementów mocujących, odpowiednio 1130, 2130, 3130, i nakrętek, odpowiednio 1370, 2370, 3370. I tak na Fig. 15 jest przedstawiony, na tle pionowego bocznego profilu 1155, przekrój łoża 1120 z bocznym ceownikiem 1110 o przekroju w kształcie otwartego trapezu i element łączący 1300 o przekroju w kształcie zamkniętego trapezu, a także jeden ze stałych elementów mocujących 1130 o osi symetrii 1135 i nakrętka 1370, które są usytuowane poza osią symetrii 1305 łoża. Element łączący 1300 w ściance dolnej ma otwór ustalający 1322, który jest dopasowany suwliwie

PL 237 583 B1 z dolną częścią 1131 stałego elementu mocującego 1130. Z kolei w ściance górnej elementu łączącego 1300, współosiowo z otworem ustalającym 1322, znajduje się otwór centrujący 1320, którego średnica jest większa niż średnica stałego elementu mocującego 1130, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy 1371 nakrętki 1370, która opiera się o krawędź 1321 otworu centrującego 1320, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 1130 w otworze centrującym 1320. Na Fig. 16 jest przedstawione, na tle pionowego bocznego profilu 2155, łoże 2120 o przekroju w kształcie ceownika 2110 i element łączący 2300, będący płaskownikiem o przekroju w kształcie prostokąta, a także jeden ze stałych elementów mocujących 2130 o osi symetrii 2135 i nakrętka 2370, które są usytuowane poza osią symetrii 2305 łoża oraz inny element mocujący 2136 i nakrętka 2376, które są również usytuowane poza osią symetrii 2305 łoża. Element łączący 2300 w dolnej powierzchni ma otwór ustalający 2322, który jest dopasowany suwliwie z dolną częścią 2131 stałego elementu mocującego 2130. Z kolei w górnej powierzchni elementu łączącego 2300, współosiowo z otworem ustalającym 2322, znajduje się otwór centrujący 2320, którego średnica jest większa niż średnica stałego elementu mocującego 2130, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy nakrętki 2370, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 2130 w otworze centrującym 2320. Z kolei na Fig. 17 jest przedstawione, na tle pionowego bocznego profilu 3155, łoże 3120 o przekroju w kształcie półkola 3110 i element łączący 3300 o przekroju w kształcie koła, a także jeden ze stałych elementów mocujących 3130 o osi symetrii 3135 i nakrętka 3370, które są usytuowane zgodnie z osią symetrii 3305 łoża. Element łączący 3300 w ściance dolnej ma otwór ustalający 3322, który jest dopasowany suwliwie z dolną częścią 3131 stałego elementu mocującego 3130. Z kolei w ściance górnej elementu łączącego 3300, współosiowo z otworem ustalającym 3322, znajduje się otwór centrujący 3320, którego średnica jest większa niż średnica stałego elementu mocującego 3130, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy 3371 nakrętki 3370, która opiera się o krawędź 3321 otworu centrującego 3320, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 3130 w otworze centrującym 3320.

Na Fig. 18 jest przedstawiony, na tle pionowego bocznego profilu 3155, przekrój poprzeczny wzdłuż linii F-F profilu środkowego 3150 utworzonego z dwóch kształtowników 3151 i dwóch kształtowników 3152 w kształcie ceowników z odgiętymi końcami ramion.

Fig. 19, 20, 21,22 przedstawiają przekroje poprzeczne wzdłuż linii G-G różnych przykładów wykonania dolnej listwy 1400, 2400, 3400, 4400 i dolnych elementów wkładalnych 1190, 2190, 3190, 4190 połączonych z dolnymi listwami, odpowiednio 1400, 2400, 3400, 4400 za pomocą dolnych stałych elementów mocujących, odpowiednio 1430, 2430, 3430, 4430 i dolnych nakrętek, odpowiednio 1170, 2170, 3170, 4170. I tak na Fig. 19 jest przedstawiona, na tle pionowego bocznego profilu 1155, dolna listwa 1400 o przekroju w kształcie otwartego trapezu 1420 i dolny element wkładalny 1190 o przekroju w kształcie zamkniętego trapezu, a także jeden z dolnych stałych elementów mocujących 1430 o osi symetrii 1435 i dolna nakrętka 1170, które są usytuowane poza osią symetrii 1401 listwy 1400. Dolny element wkładalny 1190 w ściance dolnej ma otwór ustalający 1181, który jest dopasowany suwliwie z dolną częścią 1431 dolnego stałego elementu mocującego 1430. Z kolei w ściance górnej elementu wkładalnego 1190, współosiowo z otworem ustalającym 1181, znajduje się otwór centrujący 1180, którego średnica jest większa niż średnica górnej części 1432 dolnego stałego elementu mocującego 1430, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy 1171 nakrętki 1170, która opiera się o krawędź 1182 otworu centrującego 1180, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 1430 w otworze centrującym 1180. Na spodniej powierzchni listwy, przykładowo płaskowniku 1410, znajduje się podkładka 1411, która zapobiega niszczeniu nawierzchni drogi przez barierę drogową. Na Fig. 20 jest przedstawiona, na tle pionowego bocznego profilu 2155, dolna listwa 2400 o przekroju w kształcie ceownika 2420, którego ramiona są skierowane do góry i dolny element wkładalny 2190, będący płaskownikiem o przekroju w kształcie prostokąta, a także jeden z dolnych stałych elementów mocujących 2430 i dolna nakrętka 2170. Dolny element wkładalny 2190 w dolnej powierzchni ma otwór ustalający 2181, który jest dopasowany suwliwie z dolną częścią 2431 dolnego stałego elementu mocującego 2430. Z kolei w górnej powierzchni elementu wkładalnego 2190, współosiowo z otworem ustalającym 2181, znajduje się otwór centrujący 2180, którego średnica jest większa niż średnica górnej części 2432 dolnego stałego elementu mocującego 2430, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy 2171 nakrętki 2170, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 2430 w otworze centrującym 2180. Dolna listwa 2400 zawiera element dolny, przykładowo płaskownik 2410. Z kolei na Fig. 21 jest przedstawiona, na tle pionowego bocznego profilu 3155, dolna listwa 3400 o przekroju w kształcie półkola 3420 i dolny element wkładalny 3190 o przekroju w kształcie koła, a także jeden z dolnych stałych elementów mocujących 3430, o osi symetrii 3435 i dolna nakrętka 3170. Dolny element wkładalny 3190

PL 237 583 B1 w ściance dolnej ma otwór ustalający 3181, który jest dopasowany suwliwie z dolną częścią 3431 dolnego stałego elementu mocującego 3430. Z kolei w ściance górnej elementu wkładalnego 3190, współosiowo z otworem ustalającym 3181, znajduje się otwór centrujący 3180, którego średnica jest większa niż średnica górnej części 3432 dolnego stałego elementu mocującego 3430, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy 3171 nakrętki 3170, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 3430 w otworze centrującym 3180. Dolna listwa 3400 zawiera element dolny, przykładowo płaskownik 3410 z wgłębieniami 3412. Ponadto na Fig. 22 jest przedstawiona, na tle pionowego bocznego profilu 4155, dolna listwa 4400 o przekroju w kształcie ceownika 4420, którego ramiona są skierowane do góry i dolny element wkładalny 4190 będący profilem o przekroju w kształcie prostokąta, a także jeden z dolnych stałych elementów mocujących 4430 o osi symetrii 4435 i dolna nakrętka 4170, które są usytuowane poza osią symetrii 4401 listwy 4400. Dolny element wkładalny 4190 w ściance dolnej ma otwór ustalający 4181, który jest dopasowany suwliwie z dolną częścią 4431 dolnego stałego elementu mocującego 4430. Z kolei w ściance górnej elementu wkładalnego 4190, współosiowo z otworem ustalającym 4181, znajduje się otwór centrujący 4180, którego średnica jest większa niż średnica górnej części 4432 dolnego stałego elementu mocującego 4430, ale mniejsza niż średnica zewnętrzna czaszy 4171 nakrętki 4170, co umożliwia centrowanie stałego elementu mocującego 4430 w otworze centrującym 4180. Na spodniej powierzchni listwy, przykładowo płaskowniku 4410 z ramionami skierowanymi do dołu, znajduje się podkładka 4411, która zapobiega niszczeniu nawierzchni drogi przez barierę drogową.

Fig. 23 przedstawia przekrój poprzeczny wzdłuż linii C-C bocznego profilu 2255 będącego płaskownikiem na tle profili środkowych 2150 z kształtownikami 2151 i łoża 2120, będącego w tym przykładzie wykonania, ceownikiem 2121.

Fig. 24 przedstawia widok z góry na element łączący, a Fig. 25 przedstawia widok z góry na dolną listwę, w przypadkach gdy osie symetrii paneli 100, 200; 1100, 1200; 2100, 2200; 3100, 3200; 4100, 4200; 5100, 5200 nie leżą na jednej prostej, przykładowo wtedy, gdy trasa stawiania bariery skręca, a oś symetrii bariery załamuje się. W takim przypadku w miejscach załamania się osi bariery drogowej 101, w których oś symetrii 208 panelu 200, 1200, 2200, 3200, 4200, 5200, który jest przyłączany do panelu 100, 1100, 2100, 3100, 4100, 5100, jest odchylona o kąt 2α od prostej, na której leży oś symetrii panelu 100, 1100, 2100, 3100, 4100, 5100, panele 100, 200; 1100, 1200; 2100, 2200; 3100, 3200; 4100, 4200; 5100, 5200, są u góry połączone za pomocą elementu łączącego 300 o ramionach, pomiędzy którymi górny kąt wierzchołkowy wynosi 180° - 2α, a u dołu panele 100, 200; 1100, 1200; 2100, 2200; 3100, 3200; 4100, 4200; 5100, 5200 są połączone za pomocą dolnej listwy 400 o ramionach, pomiędzy którymi dolny kąt wierzchołkowy wynosi 180° - 2β. W celu uniknięcia zniekształcenia paneli 100, 200; 1100, 1200; 2100, 2200; 3100, 3200; 4100, 4200; 5100, 5200 po złączeniu ich za pomocą środków łączących górny kąt wierzchołkowy 180° - 2α jest równy dolnemu kątowi wierzchołkowemu, który wynosi 180° - 2α, a przylegające ścianki pionowych bocznych profili 5155, 5255 w przekroju poprzecznym są odchylone od prostej prostopadłej do osi symetrii 108, 208 o kąt β.

Podczas zestawiania przestawnej bariery drogowej 101 zawierającej panele 100, 200 sąsiadujące ze sobą końcami i połączone ze sobą u góry za pomocą elementu łączącego ze środkami łączącymi i u dołu za pomocą dolnej listwy, która formuje podstawę przestawnej bariery drogowej 101 i podpiera panele 100, 200 w rejonach ich dolnych końców, w miejscach łączenia paneli 100, 200 ustawia się najpierw dolne listwy formując podstawy przestawnej bariery drogowej 101, które podpierają panele 100, 200 w rejonach ich dolnych końców, przy czym każda z dolnych listew zawiera wklęsły i otwarty od góry profil 420, 1420, 2420, 3420, 4420 z ramionami skierowanymi ku górze i ze stałymi elementami łączącymi 430, 1430, 2430, 3430, 4430, a który od dołu jest przymocowany nierozłącznie do płaskownika 410, 1410, 2410, 3410, 4410, i który obejmuje swoimi ramionami profile zamknięte 190, 290, 1190, 2190, 3190, 4190 paneli 100, 200 w rejonach końców łączonych paneli 100, 200 po ich nasadzeniu otworami na stałe elementy łączące 430, 1430, 2430, 3430, 4430, po czym we wklęsłych łożach 120, 220; 1120; 2120; 3120, 4120 otwartych od góry i o ramionach skierowanych ku górze i ukształtowanych w rejonach końców sąsiadujących paneli 100, 200 w ich górnych częściach osadza się element łączący, który jest profilem 300, 1300, 2300, 3300, 4300 i który łączy sąsiadujące panele 100, 200 ze sobą u góry.

Claims (9)

1. Przestawna bariera drogowa (101) zawierająca panele (100, 200) sąsiadujące ze sobą końcami i stykające się ze sobą pośrednio albo bezpośrednio i połączone ze sobą u góry za pomocą elementu łączącego za pomocą środków łączących, mocujących element łączący do łóż paneli (100, 200), a u dołu za pomocą dolnej listwy, która formuje podstawę przestawnej bariery drogowej (101) i podpiera panele (100, 200) w rejonach ich dolnych końców, znamienna tym, że każda z dolnych listew łączących panele (100, 200) i formujących podstawy przestawnej bariery drogowej (101) i podpierających panele (100, 200) w rejonach ich dolnych końców zawiera wklęsły i otwarty od góry profil (420, 1420, 2420, 3420, 4420), będący ceownikiem z ramionami skierowanymi ku górze, i ze stałymi elementami łączącymi (430, 1430, 2430, 3430, 4430), a który od dołu jest przymocowany nierozłącznie do płaskownika (410, 1410, 2410, 3410, 4410), i który obejmuje swoimi ramionami profile zamknięte (190, 290, 1190, 2190, 3190, 4190) z otworami w rejonach końców łączonych paneli (100, 200), a które są rozmieszczone tak jak stałe elementy łączące (430, 1430, 2430, 3430, 4430), a element łączący, który łączy sąsiadujące panele (100, 200) ze sobą u góry za pomocą środków łączących, będących otworami w elemencie łączącym i śrubami przymocowanymi do łóż na stałe, jest profilem (300, 1300, 2300, 3300, 4300), który posiada otwory rozmieszczone tak jak śruby przymocowane do łóż, i który jest osadzony we wklęsłych łożach (120, 220; 1120; 2120; 3120, 4120) otwartych od góry i o ramionach skierowanych ku górze i ukształtowanych w rejonach końców sąsiadujących paneli (100, 200) w ich górnych częściach.

2. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że ceownik dolnej listwy z ramionami skierowanymi ku górze ma przekrój poprzeczny o kształcie wybranym z fragmentu trapezu, prostokąta, koła albo elipsy.

3. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że element łączący z otworami pod stałe elementy mocujące łóż jest profilem (300) o przekroju poprzecznym w kształcie prostokąta, który jest osadzony we wklęsłych łożach (120, 220) za pomocą śrub przymocowanych na stałe do łóż (120, 220).

4. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że element łączący z otworami pod stałe elementy mocujące łóż jest płaskownikiem (2300) albo profilem (1300, 3300) o przekroju poprzecznym w kształcie trapezu albo koła.

5. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że wklęsłym łożem jest ceownik (120, 220) usytuowany u góry na końcu paneli (100, 200).

6. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że wklęsłym łożem jest profil (1120, 2120, 3120) o przekroju poprzecznym o kształcie wybranym z fragmentu trapezu, prostokąta, koła albo elipsy usytuowany u góry na końcu paneli (100, 200).

7. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy z paneli (100, 200) ma obrys w kształcie prostokąta i zawiera profil górny (140, 240) z bocznymi profilami (110, 210) formującymi wklęsłe łoża (120, 220) dla elementu łączącego, co najmniej jeden profil środkowy (150, 250) i profil dolny (160, 260) z bocznymi profilami uformowanymi z profili zamkniętych (190, 290, 1190, 2190, 3190, 4190) osadzanych i mocowanych we wklęsłym i otwartym od góry profilu (420, 1420, 2420, 3420, 4420) z ramionami skierowanymi ku górze i ze stałymi elementami łączącymi (430, 1430, 2430, 3430, 4430), który od dołu jest przymocowany nierozłącznie do płaskownika (410, 1410, 2410, 3410, 4410) listwy dolnej.

8. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 7, znamienna tym, że co najmniej jeden profil środkowy (150, 250), boczne profile (110, 210) formujące wklęsłe łoża (120, 220) i boczne profile uformowane z profili zamkniętych (190, 290, 1190, 2190, 3190, 4190) paneli (100, 200) są połączone ze sobą na końcach za pomocą pionowych bocznych profili (155, 255).

9. Przestawna bariera drogowa (101) według zastrz. 1, znamienna tym, że w miejscach załamania się osi bariery drogowej (101), w których oś symetrii (208) panelu (200, 1200, 2200, 3200, 4200, 5200), który jest przyłączany do panelu (100, 1100, 2100, 3100, 4100, 5100), jest odchylona o kąt (2α) od prostej, na której leży oś symetrii panelu, panele (100, 200; 1100, 1200; 2100, 2200; 3100, 3200; 4100, 4200; 5100, 5200) są u góry połączone za pomocą elementu łączącego (300) o ramionach, pomiędzy którymi górny kąt wierzchołkowy wynosi (180° - 2α), a u dołu panele (100, 200; 1100, 1200; 2100, 2200; 3100, 3200; 4100, 4200; 5100,

PL 237 583 Β1

5200) są połączone za pomocą dolnej listwy (400) o ramionach, pomiędzy którymi dolny kąt wierzchołkowy wynosi (180° - 2β), przy czym górny kąt wierzchołkowy (180° - 2α) jest równy dolnemu kątowi wierzchołkowemu wynoszącemu (180° - 2β), a przylegające ścianki pionowych bocznych profili (5155, 5255) w przekroju poprzecznym są odchylone od prostej prostopadłej do osi symetrii (108, 208) o kąt β.