PL227680B1 - Taśma samoprzylepna w zwoju - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest taśma samoprzylepna w zwoju, przeznaczona w szczególności do stosowania w postaci zadrukowanych naklejek do oklejania produktów.

Zwoje paragonowe do paragonów różnej długości są stosowane przykładowo w zespołach drukujących lad sklepowych do wydruku charakterystycznych dla towaru danych, takich jak waga, cena, oznaczenie artykułu kodem kreskowym itp. Wydruk powstaje na taśmie z rozwiniętej rolki. Podczas wydruku jednego lub większej ilości artykułów lub linii drukowania taśma w zwoju jest transmitowana przez drukarkę i po zakończeniu procesu wydruku rozdzielana/przerywana przez osobę obsługującą urządzenie drukujące. Przedarcie następuje prostopadle do krawędzi wstęgi taśmy poprzez uchwycenie taśmy z jednej lub drugiej strony jej krawędzi i pociągnięcie w kierunku krawędzi tnącej urządzenia.

Taśmy w zwoju bez materiału nośnego, taśmy w zwoju dla jednostkowych etykiet, które są określane również jako linerless, są znane z publikacji następujących dokumentów patentowych: EP0579423, EP0579430, CA2172238, EP1053289. Aby umożliwić rozwinięcie z nawiniętej rolki i tym samym oddzielenie od siebie nawiniętych warstw, strona wierzchnia taśmy (którą stanowi aktywna termicznie powłoka, zadrukowywana termicznie) jest pokryta powłoką antyadhezyjną. Strona spodnia taśmy, przeciwna do strony wierzchniej, jest natomiast pokryta klejącą warstwą kleju samoprzylepn ego. Ze względu na zastosowanie powłoki antyadhezyjnej, taśma pozwala się lekko rozdzielać i odwijać ze zwoju (rolki).

Znane dotychczas typowe taśmy samoprzylepne w zwoju z powłoką antyadhezyjną „linerless” są wykonywane w taki sposób, że powierzchnia adhezyjna (tj. powierzchnia pokryta klejem samoprz ylepnym) zajmuje całą powierzchnię strony nie zadrukowywanej. Takie taśmy źle się nadają do pracy w drukarce zarówno z ręcznym, jak i automatycznym oddzielaniem paragonów. Ręczne oddzielanie powoduje, że osoba obsługująca musi podczas każdego procesu odrywania chwycić część taśmy z powierzchnią klejącą - powoduje to przylepianie się oderwanej etykiety/paragonu do opuszków kciuka lub innych palców i już po niewielkiej ilości procesów odrywania może spowodować zani eczyszczenie skóry i/lub jej podrażnienie. Kolejnym niekorzystnym czynnikiem taśmy z klejem samoprzylepnym na całej szerokości wstęgi jest możliwość tzw. „wypływania” kleju na krawędzi wstęgi, co czyni nawinięty nawój w postaci rolki podatnym na przyklejanie się do bocznej powierzchni rolki różnych drobnych elementów, zanieczyszczeń (kurz, pył, fragmenty różnego rodzaju opiłków), które m ogą zostać przeniesione do urządzenia drukującego i spowodować uszkodzenie głowicy drukującej lub rolek transmisyjnych. Obecność kleju samoprzylepnego na krawędziach wstęgi papieru to także zwiększone ryzyko odkładania się kleju na rolkach transmisyjnych lub zanieczyszczenie głowicy dr ukującej odkładającym się klejem razem z włóknami papieru, które w wyniku dużej wartości adhezji kleju są przyklejane do części współpracujących.

Znane są również, przykładowo z publikacji EP1053289, taśmy posiadające na stronie spodniej, w kierunku wzdłuż jednej lub obydwu krawędzi, pasek pozbawiony kleju, co pozwala łatwiej uchwycić samoprzylepny paragon przeznaczony do oderwania. Tego typu taśmy są narażone w obszarze bez powłoki klejowej na negatywne działanie czynników zewnętrznych takich jak wilgoć, tłuszcz z opus zków palców, woda. Wilgoć powoduje deformację wstęgi papieru/etykiety, falowanie - przyklejona etykieta może łatwo ulegać odklejeniu, krawędzie mogą się podwijać, materiał także ulega osłabieniu, zmniejsza się wytrzymałość na zerwanie. Przenikający tłuszcz nanoszony na powierzchnię papieru przez chwytanie palcami w obszarze pozbawionym kleju przenika przez strukturę papieru do powłoki aktywnej termicznej powodując jej dezaktywację (co z kolei powoduje, że wydrukowany (wywołany) obraz ulega zanikowi, etykieta nie zachowuje trwałości wydrukowanej informacji).

Obszar krawędziowy taśmy bez kleju nie powoduje odkładania się kleju samoprzylepnego na elementach współpracujących urządzenia ani nie jest podatny na przyklejanie się obcych elementów (kurz, pył, itp.) jak to ma miejsce w przypadku kleju samoprzylepnego zaaplikowanego na całej szerokości wstęgi, jednak papier na krawędzi wstęgi pozostaje nie zaklejony co czyni go z kolei bardzo pylącym. Tak zwane pylenie papieru szczególnie intensywnie występuje na krawędziach wstęgi papieru co powoduje zabrudzenie elementów drukarki i skraca czas bezawaryjnej pracy drukarki oraz wymusza częste odpylanie/czyszczenie urządzenia.

Wytwory papiernicze, do których należy papier termiczny, charakteryzują się dużą podatnością na negatywne działanie wilgoci. W wyniku takiego działania papier ulega deformacji wymiarowej oraz ma skłonność do falowania, co w przypadku naklejanych etykiet jest szczególnie niepożądane, obszaPL 227 680 B1 ry bez samoprzylepnej powłoki klejowej są narażone na takie działanie i po naklejeniu na materiał mają tendencję do podwijania się i narażają etykiety na uszkodzenie lub odpadnięcie od powierzchni, do której etykietę przyklejono.

Szczególnie niekorzystna jest sytuacja, gdy paski pozbawione samoprzylepnej powierzchni klejącej są nierównej szerokości (niesymetryczne) lub występuje tylko jeden pasek bez powierzchni z klejem samoprzylepnym na jednej ze stron wstęgi. Występuje tu nierównomierne naprężenie wstęgi papieru wskutek procesu nawijania rolki, co powoduje falistość odprężonych zwojów paragonów. W przestrzenie luźniej nawiniętego zwoju wnika szybciej wilgotne powietrze i już na etapie magazynowania materiału dochodzi do jego deformacji na obszarze bez kleju. Mamy tu do czynienia z anizotropią właściwości wstęgi papieru/taśmy w wyniku występowania dwóch powierzchni na jednej wstędze papieru różniących się właściwościami higroskopijnymi, wytrzymałościowymi, hydrofobowymi i grubościowymi w wyniku zastosowania powierzchni klejowej i powierzchni bez kleju.

Celowym byłoby opracowanie nowej konstrukcji taśmy samoprzylepnej w zwoju, która umożliwi łatwe posługiwanie się paragonami przylepnymi, które mogą być przeznaczone do uniwersalnego stosowania, i które będą pozbawione co najmniej części z omówionych powyżej niedogodności.

Przedmiotem wynalazku jest taśma samoprzylepna w zwoju, zawierająca papierową wstęgę bazową, która od strony wierzchniej pokryta jest powłoką antyadhezyjną, a od strony spodniej pokryta jest warstwą kleju, charakteryzująca się tym, że od strony spodniej papierowa wstęga bazowa jest pokryta wzdłużnym pasem kleju samoprzylepnego i przylegającym do niego jednym wzdłużnym boc znym pasem albo dwoma wzdłużnymi bocznymi pasami kleju kontaktowego przylegającymi do wzdłużnego pasa kleju samoprzylepnego i odpowiednio do jednej krawędzi bocznej albo obydwu krawędzi bocznych wstęgi bazowej.

Korzystnie, pas kleju samoprzylepnego ma szerokość od 50% do 96% szerokości wstęgi bazowej.

Korzystnie, boczne pasy kleju kontaktowego mają szerokość równą co najmniej 2% szerokości (A) wstęgi bazowej każdy.

Korzystnie, boczne pasy kleju kontaktowego mają równą szerokość.

Korzystnie, boczne pasy kleju kontaktowego mają szerokość różną od siebie.

Korzystnie, pojedynczy boczny pas kleju kontaktowego ma szerokość od 4% do 50% szerokości wstęgi bazowej.

Korzystnie, gramatura warstwy kleju kontaktowego wynosi od 10% do 100% gramatury warstwy kleju samoprzylepnego.

Korzystnie, papier wstęgi bazowej jest ponadto powleczony od strony wierzchniej emulsją termoczułą.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na załączonym rysunku, na którym:

Fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania;

Fig. 2 przedstawia w przekroju poprzecznym pierwszy przykład wykonania;

Fig. 3 przedstawia drugi przykład wykonania;

Fig. 4 przedstawia trzeci przykład wykonania;

Pierwszy przykład wykonania został przedstawiony na Fig. 1 w widoku ogólnym i na Fig. 2 w widoku w przekroju poprzecznym (nie w skali). Taśma samoprzylepna w zwoju ma stronę wierzchnią 110 i spodnią 120. Taśmę stanowi papier bazowy 100, który od strony wierzchniej 110 może być powleczony emulsją termoczułą 111 (w takim przypadku jest to tak zwany papier termiczny) i jego warstwę zewnętrzną stanowi powłoka antyadhezyjna 112. Przykładowo, jako powłokę antyadhezyjną można stosować kompozycje silikonowe składające się z polimeru bazowego, utwardzacza oraz katalizatora. Przykładowo, stosować można następującą kompozycję silikonową na bazie produktów firmy Bluestar: polimer bazowy UV Poly 110 i fotoinicjator UV cata 102, zmieszane w stosunku zalecanym przez producenta.

Od strony spodniej 120 papier 100 jest powleczony wzdłużną warstwą kleju samoprzylepnego, zwanego również klejem PSA (ang. Pressure-Sensitive Adhesive) 121 oraz przyległymi do niej dwoma paskami kleju kontaktowego 122, 123 przebiegającymi wzdłuż krawędzi bocznych 101, 102 taśmy. Do wytworzenia warstwy kleju samoprzylepnego 121 można zastosować przykładowo klej Technomelt PS 8746, Technomelt PS 8440 firmy Henkel. Do wytworzenia warstwy kleju kontaktowego 122, 123 można zastosować kompozycję kleju lateksowego i kleju typu coldseal (do klejenia na zimno). Przykładowo, można zastosować klej Litex P 7110 firmy Synthomer i klej coldseal Loctite Liofol CS firmy Henkel

PL 227 680 B1 zmieszane przykładowo w proporcjach 1:1. Klej lateksowy pełni funkcję barierową, a klej typu coldseal pełni funkcję klejenia kontaktowego,

Szerokość A taśmy wynosi od 40 mm do 150 mm.

Szerokość B warstwy kleju samoprzylepnego 121 wynosi od 50% do 96% szerokości A taśmy.

Szerokość C każdego z pasków bocznych kleju kontaktowego 122, 123 wynosi od 2,0% do 25% szerokości A taśmy.

Gramatura powłoki kleju samoprzylepnego 121 wynosi od 5 do 20 g na metr kwadratowy.

Gramatura powłoki kleju kontaktowego 122, 123, wynosi od 1 do 10 g na metr kwadratowy.

Wskazanym jest, aby gramatura powłoki kleju kontaktowego 122, 123, wynosiła od 10% do 100% gramatury powłoki kleju samoprzylepnego, co pozwala na kontrolowanie grubości taśmy wzdłuż jej szerokości, tak aby rolka taśmy nie ulegała zbytnim odkształceniom na krawędziach.

Fig. 3 przedstawia drugi przykład wykonania, który różni się tym od pierwszego przykładu wykonania przedstawionego na fig. 1, że paski boczne kleju kontaktowego 124, 125 mają różną szerokość D, E, przy czym każda z szerokości D, E może wynosić od 2% do 48% szerokości A taśmy, przy zachowaniu warunku, aby suma szerokości D+E wynosiła od 4% do 50% szerokości taśmy.

Fig. 4 przedstawia trzeci przykład wykonania, który różni się tym od pierwszego i drugiego przykładu wykonania przedstawionego na fig. 1 i fig. 3, że obejmuje tylko jeden boczny pasek kleju kontaktowego 126 mający szerokość F w zakresie od 4% do 50% szerokości A taśmy.

W przedstawionym powyżej rozwiązaniu według wynalazku konstrukcję etykiety linerless zmodyfikowano w ten sposób, że na warstwie spodniej 110 zastosowano dwie różne powłoki klejowe powłokę kleju samoprzylepnego (PSA) 121 oraz powłokę kleju kontaktowego 122, 123; 124, 125, 126. Powłoki te mają różne właściwości funkcyjne.

Zastosowanie jednego lub dwóch bocznych pasków kleju kontaktowego zmienia w sposób zasadniczy właściwości wstęgi, eliminując opisane wcześniej mankamenty obecnie stosowanych rozwiązań.

Zaaplikowana powłoka kleju kontaktowego 122, 123; 124, 125; 126 w strefie, na której nie ma powłoki klejowej samoprzylepnej stanowi warstwę barierową i chroni ten obszar przed działaniem czynników zewnętrznych takich jak wilgoć, woda, tłuszcz, zwiększając jej wytrzymałość oraz zmniejszając podatność na deformację krawędzi naklejonej etykiety.

W ramach niniejszego opisu i zastrzeżeń pojęciem „klej kontaktowy” określa się klej, który w ykazuje znacznie lepsze właściwości klejące, gdy dwie powierzchnie powleczone tym klejem kontaktowym zostaną zetknięte ze sobą, niż gdy powierzchnię powleczoną tym klejem kontaktowym zetknie się z powierzchnią nie powleczoną klejem kontaktowym. W szczególności, w ramach niniejszego op isu pojęciem „klej kontaktowy” określa się klej, który wykazuje brak przyczepności do powierzchni nie powleczonych klejem kontaktowym.

W ramach niniejszego opisu i zastrzeżeń pod pojęciem „klej samoprzylepny (PSA)” określa się klej, który wykazuje właściwości przyczepne do różnych powierzchni, zarówno powleczonych klejem samoprzylepnym (PSA) jak też i nie powleczonych klejem samoprzylepnym (PSA) po dociśnięciu do danej powierzchni.

W związku z powyższym, etykieta samoprzylepna wytworzona z taśmy samoprzylepnej według wynalazku, po dociśnięciu do czystych powierzchni (tj. nie powleczonych żadnym klejem, takich jak powierzchnie typowych artykułów handlowych) przyczepia się do powierzchni w części środkowej, pokrytej warstwą kleju samoprzylepnego, i nie przyczepia się do powierzchni w obszarze co najmniej jednego paska bocznego. Dzięki temu etykietę można łatwo nakładać na artykuł i z niego zdejmować, gdyż jest ją łatwo uchwycić w obrębie co najmniej jednego paska bocznego. Ze względu na brak wa rstwy samoprzylepnej w obrębie co najmniej jednego paska bocznego, substancja samoprzylepna nie odkłada się na rolkach drukarki etykiet i nie przyczynia się do osiadania brudu na rolkach.

Jednocześnie, dzięki pokryciu co najmniej jednego paska bocznego warstwą kleju kontaktowego 122, 123; 124, 125; 126, który stanowi warstwę barierową, taśma w obrębie tego p aska bocznego jest zabezpieczona przed czynnikami zewnętrznymi. Klej kontaktowy ogranicza przenikanie w strukt urę papieru, a ostatecznie do powłoki termicznej, kwasów tłuszczowych (występujących w pocie, na dłoniach, palcach) powodujących dezaktywację powłoki termicznej. Barierowe działanie powłoki kleju kontaktowego zabezpiecza warstwę termiczną od przenikania do niej związków powodujących dezaktywację, zanikanie obrazu, etykieta zachowuje trwałość. Ponadto, powoduje to zmniejszenie higrosk opijności taśmy, czyniąc materiał niewątpliwie trwalszym i o wyższych walorach użytkowych/jakościowych, zmniejszając jego skłonności do deformacji wymiarowej czy do falowania. Ponadto, zabezpiePL 227 680 B1 czenie krawędzi wstęgi papieru poprzez naniesienie powłoki barierowej redukuje tak zwane pylenie papieru szczególnie intensywnie występujące na krawędziach wstęgi papieru co wydłuża bezawaryjną pracę mechanizmów drukujących i zespołów transmisyjnych drukarki. Ponadto, powłoka kleju kontaktowego klei się do palców w znacznie mniejszym stopniu niż powłoka kleju samoprzylepnego, przez co zmniejszają się zabrudzenia klejem czy odkładania się kleju na palcach. Ponadto, po zdjęciu et ykiety z produktu handlowego można ją złożyć na pół, stykając ze sobą powierzchnie co najmniej je dnego paska bocznego pokrytego klejem kontaktowym, co spowoduje sklejenie etykiety w obszarze tego paska, utrudniając ponowne wykorzystanie etykiety (na przykład w celu naniesienia jej na inny artykuł handlowy, co mogłoby być wykorzystane do nieuczciwej zamiany etykiet pomiędzy artykułami).

Wartym podkreślenia jest ponadto fakt, że jako klej samoprzylepny oraz klej kontaktowy można stosować komponenty posiadające atesty do kontaktu z żywnością.

Claims (3)

1. Taśma samoprzylepna w zwoju, zawierająca papierową wstęgę bazową, która od strony wierzchniej pokryta jest powłoką antyadhezyjną, a od strony spodniej pokryta jest warstwą kleju, znamienna tym, że od strony spodniej (120) papierowa wstęga bazowa (100) jest pokryta wzdłużnym pasem kleju samoprzylepnego (121) i przylegającym do niego jednym wzdłużnym bocznym pasem (126) albo dwoma wzdłużnymi bocznymi pasami kleju kontaktowego (122, 123; 124, 125) przylegającymi do wzdłużnego pasa kleju samoprzylepnego (121) i odpowiednio do jednej krawędzi bocznej (102) albo obydwu krawędzi bocznych (101, 102) wstęgi bazowej (100).

   Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że pas kleju samoprzylepnego (121) ma szerokość od 50% do 96% szerokości (A) wstęgi bazowej (100).

   Taśma według zastrz.
2. 2, znamienna tym, że boczne pasy kleju kontaktowego (122, 123; 124, 125) mają szerokość (C, D, E) równą co najmniej 2% szerokości (A) wstęgi bazowej (100) każdy.

   Taśma według zastrz.
3. 3, znamienna tym, że boczne pasy kleju kontaktowego (122, 123) mają równą szerokość (C).

   Taśma według zastrz. 3, znamienna tym, że boczne pasy kleju kontaktowego (124, 125) mają szerokość (D, E) różną od siebie.

   Taśma według zastrz. 3, znamienna tym, że pojedynczy boczny pas kleju kontaktowego (126) ma szerokość od 4% do 50% szerokości (A) wstęgi bazowej (100).

   Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że gramatura warstwy kleju kontaktowego (122, 123; 124, 125; 126) wynosi od 10% do 100% gramatury warstwy kleju samoprzylepnego (121). Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że papier wstęgi bazowej (100) jest ponadto powleczony od strony wierzchniej (110) emulsją termoczułą (111).