PL221901B1 - Stacja zwrotna - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest stacja zwrotna przenośnika, a zwłaszcza przenośnika przeznaczonego do prac) w górnictwie podziemnym.

W wielu sytuacjach urządzenia do odstawy urobku muszą nadążać za postępem urabiania w sposób jak najmniej opóźniający proces urabiania. Umożliwiają to urządzenia-przenośniki, które współpracują ze sobą na zakładkę, przyczyni długość zakładki jest kilkukrotnie większa niż jednorazowy cykl urabiania. Pierwszy przenośnik nadąża za postępem urabiania, zaś jego stacja wysypowa przemieszcza się w tym czasie nad stacją zwrotną następnego środka odstawy. Dopiero po wyczerpaniu się całej długości zakładki wykonuje się przebudowę drugiego przenośnika. W trakcie przebudowy odłącza się stację zwrotną od pozostałej części przenośnia, przy czym w przypadku skracania przenośnika demontuje się część trasy, dosuwa się stację i skraca się taśmę. Natomiast w przypadku wydłużania przenośnika, przesuwa się stację zwrotną i jednocześnie luzuje się taśmę, po czym zabudowuje się dodatkowy odcinek trasy i napina się taśmę.

Z opisu patentowego nr PL 216598 B1 znana jest stacja zwrotna przenośnika zawierającego końcówkę zwrotną osadzona suwliwie na podwoziu. Podwozie składa się z korpusu zaopatrzonego w koła. Z kolei korpus składa się z dwóch symetrycznych burt połączonych ze sobą podstawą, przy czym wzdłuż podstawy zamocowana jest drabinka, zaś po jej bokach znajdują się szyny, na których spoczywa końcówka zwrotna.

Końcówka zwrotna posiada zespół napędowy współpracujący z drabinką zamocowaną do podstawy. Końcówka zwrotna wyposażona jest także w elementy podporowe taśmy nośnej, a zwłaszcza w rolki lub/i elementy ślizgowe. Do korpusu, po obu stronach, zamocowane są stojaki do stabilizacji stacji zwrotnej w czasie odstawy urobku.

Istota stacji zwrotnej przenośnika zawierająca końcówkę zwrotną przenośnika taśmowego osadzoną suwliwie na podwoziu zaopatrzonym w koła i wyposażonym w elementy kotwiące, przy czym podwozie składa się z dwóch równoległych do siebie burt połączonych podstawą zaopatrzoną u dwie szyny, na których spoczywa końcówka zwrotna, polega na tym, że końcówka zwrotna połączona jest z podwoziem za pośrednictwem poziomo ułożonego przesuwnika, zaś do końcówki zwrotnej, w osi przenośnika i od strony jego trasy, zamocowany jest zespół kotwiący, który składa sie z pontonu wyposażonego w co najmniej jeden, drugi stojak. Do pierwszej burty korzystnie zamocowany jest pierwszy stojak. Końcówka zwrotna jest połączona z podstawą tak, że do końcówki zwrotnej od dołu zamocowane jest tłoczysko przesuwnika, zaś jego cylinder zamocowany jest do podwozia i leży w płaszczyźnie podstawy.

Zespól kotwiący korzystnie zawiera ponton, który składa się z pierwszej płozy i drugiej płozy połączonych ze sobą dwoma poprzeczkami, przy czym pierwsza płoza lub druga płoza wyposażona jest w górne ucha do mocowania drugiego stojaka.

Końcówka zwrotna od strony zespołu kotwiącego wyposażona jest w duże ucho, które zawiera wzdłużny otwór usytuowany pionowo, zaś ponton posiada ucha, pomiędzy którymi zamocowane jest duże ucho. Dzięki wyposażeniu końcówki zwrotnej w duże ucha z otworami wzdłużnymi ustawionymi pionowo, które za pośrednictwem śrub łączą się z trzecimi uchami w zespole kotwiącym końcówka zwrotna wraz z podwoziem może unosić się lub opadać na spąg niezależnie od położenia zespołu kotwiącego.

Końcówka zwrotna korzystnie składa się z trzech szeregowo połączonych segmentów, to jest segmentu zwrotnego wyposażonego w bęben zwrotny, segmentu środkowego i wysięgnika, do którego zamocowany jest zespół kotwiący.

Stacja zwrotna według wynalazku przedstawiona jest w przykładowym wykonaniu na rysunku, na którym:

fig. 1 przedstawia stację zwrotną w widoku aksonometrycznym; fig. 2 przedstawia przekrój wzdłużny przez stację roboczą: fig. 3 przedstawia stację roboczą w widoku z. góry; fig. 4 przedstawia zespól kotwiący w widoku z boku; fig. 5 przedstawia zespól kotwiący w widoku z góry.

Stacja zwrotna składa się ze stacji roboczej (1), do której od strony trasy przenośnika zamocowany jest zespół kotwiący (2). Stacja robocza (1) składa się z podwozia (3), w którym suwliwie osadzona jest końcówka zwrotna (4). Podwozie (3) składa się z korpusu (5) zaopatrzonego po bokach w cztery koła (6a, 6b, 6c, 6d). Korpus (5) składa się z pierwszej burty (7a) i równoległej do niej drugiej

PL 221 901 B1 burty (7b), połączonych ze sobą podstawą (8). Do pierwszej burty (7a), od zewnątrz zamocowany jest uchylnie pierwszy stojak (9).

Zespół kotwiący (2) składa się z dwóch jednakowych płóz. pierwszej płozy (11 a) i drugiej płozy (11b) połączonych dwoma poprzeczkami (12), przy czym druga płoza (11 b) posiada u góry górne ucha (13b), zaś do pierwszej płozy (11a) zamocowany jest drugi stojak (14). Do zespołu kotwiącego (2) zamocowany jest także skrobak (15) do czyszczenia taśmy nośnej.

Figura 2 przedstawia przekrój wzdłużny A-A przez stację roboczą w miejscu zaznaczonym na fig. 1. Stacja robocza (1) składa się z podwozia (3), w którym na podstawie (8) spoczywa końcówka zwrotna (4).

Końcówka zwrotna (4) składa się z kolei z trzech szeregowo połączonych segmentów, segmentu zwrotnego (16) zawierającego bęben (17), segmentu środkowego (18) i wysięgnika (19).

Podwozie (3) składa się z korpusu (5) zaopatrzonego po bokach w cztery koła (6a, 6b, 6c, 6d). Korpus (5) składa się z pierwszej burty (7a) i równoległej do niej drugiej burty (7b), połączonych ze sobą podstawą (8). Do pierwszej burty (7a), od zewnątrz zamocowany jest uchylnie pierwszy stojak (9).

Do czoła podwozia (3) zamocowany jest cylinder przesuwnika (20), którego tłoczysko zamocowane jest od dołu do segmentu środkowego (18) końcówki zwrotnej (4). Z kolei do końca (22) wysięgnika (19) zamocowane jest duże ucho (23), które zawiera wzdłużny otwór (24) usytuowany pionowo. Duże ucho (23) służy do łączenia stacji roboczej (1) z zespołem kotwiącym (2).

Figura 3 przedstawia stację roboczą (1) w widoku z góry. Stacja robocza (1) składa się z podwozia (3), wzdłuż którego biegną dwie szyny, pierwsza szyna (25a) i druga szyna (25b), a na nich spoczywa końcówka zwrotna (4). Pomiędzy pierwszą szyną (25a), a drugą szyną (25b) i równolegle do nich znajduje się przesuwnik (20). Końcówka zwrotna (4) wyposażona jest w rolki do podpierania nie pokazanej na rysunku taśmy nośnej oraz w skośne zastawki (26) tworzące lej zasypowy ponad taśmą nośną.

Stacja robocza przedstawiona jest w trakcie przebudowy przenośnika.

Podwozie (3) jest uniesione ponad spąg, pierwszy stojak jest złożony, zaś wysięgnik (19) końcówki zwrotnej (4) wystaje poza obrys podwozia (3). Drugi stojak (14) w zespole kotwiącym (2) także nie jest rozparty. W kolejnym etapie wciąga się końcówkę zwrotną (4) na podwozie (3), aż wysięgnik (19) oprze się na nim i jednoczenie przesuwa się przenośnik, po czym opuszcza się podwozie na spąg i rozpiera stojaki.

Figura 4 i 5 przedstawiają zespół kotwiący (2). Zespół kotwiący (2) składa się z pontonu (27), do którego zamocowany jest drugi stojak (14). Ponton (27) składa się z dwóch jednakowych płóz, pierwszej płozy (11 a) i drugiej płozy (11b) połączonych dwoma poprzeczkami (12). Pierwsza płoza (11a) posiada u góry górne ucha (13a), w których zamocowany jest drugi stojak (14). Nadto do cylindra drugiego stojaka (14) zamocowane jest tłoczysko siłownika (28), którego cylinder zamocowany jest także do pierwszej płozy (11 a), lecz poprzez drugie ucha (29). Do pierwszej płozy (11a), z jednej strony zamocowane są trzecie ucha (30), które służą do łączenia zespołu kotwiącego (2) z końcówką zwrotną (4). Z kolei z drugiej strony zamocowany jest uchwyt (31) do mocowania skrobaka (15).

Claims (6)

1. Stacja zwrotna przenośnika zawierająca końcówkę zwrotną przenośnika taśmowego osadzoną suwliwie na podwoziu zaopatrzonym w koła i wyposażonym w elementy kotwiące, przy czym podwozie składa się z dwóch równoległych do siebie burt połączonych podstawą zaopatrzoną w dwie szyny, na których spoczywa końcówka zwrotna, znamienna tym, że końcówka zwrotna (4) połączona jest z podwoziem (3) za pośrednictwem poziomo ułożonego przesuwnika (20), zaś do końcówki zwrotnej (4), w osi przenośnika i od strony jego trasy, zamocowany jest zespół kotwiący (2), który składa się z pontonu (27) wyposażonego w co najmniej jeden, drugi stojak (14).

2. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że do pierwszej burty (7a) zamocowany jest pierwszy stojak (9).

3. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że od dołu do końcówki zwrotnej (4) zamocowane jest tłoczysko przesuwnika (20), którego cylinder zamocowany jest do podwozia (3) i leży w płaszczyźnie podstawy (8).

PL 221 901 B1

4. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że ponton (27) składa się z pierwszej płozy (11a) i drugiej płozy (11 b) połączonych dwoma poprzeczkami (12), przy czym pierwsza płoza (11a) lub druga płoza (11b) wyposażona jest w górne ucha (13a, 13b).

5. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówka zwrotna (4) od strony zespołu kotwiącego (2) wyposażona jest w duże ucho (23), które zawiera wzdłużny otwór (24) usytuowany pionowo, zaś ponton (27) posiada ucha (30), pomiędzy którymi zamocowane jest duże ucho (23).

6. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówka zwrotna (4) składa się z trzech szeregowo połączonych segmentów, to jest segmentu zwrotnego (16), segmentu środkowego (18) i wysięgnika (19).