PL216598B1 - Stacja zwrotna oraz sposób przebudowy i przemieszczania przenośnika - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest stacja zwrotna przenośnika oraz sposób przebudowy przenośnika w celu zmiany jego długości i sposób jego przemieszczenia przy użyciu stacji zwrotnej, zwłaszcza przenośnika przeznaczonego do pracy w górnictwie podziemnym.

W wielu sytuacjach urządzenia do odstawy urobku muszą nadążać za postępem urabiania w sposób jak najmniej opóźniający proces urabiania. Umożliwiają to urządzenia - przenośniki, które współpracują ze sobą na zakładkę, przy czym długość zakładki jest kilkukrotnie większa niż jednorazowy cykl urabiania. Pierwszy przenośnik nadąża za postępem urabiania, zaś jego stacja wysypowa przemieszcza się w tym czasie nad stacją zwrotną następnego środka odstawy. Dopiero po wyczerpaniu się całej długości zakładki wykonuje się przebudowę przenośnika. W trakcie przebudowy odłącza się stację zwrotną od pozostałej części przenośnia, przy czym w przypadku skracania przenośnika demontuje się część trasy, dosuwa się stację i skraca się taśmę. Natomiast w przypadku wydłużania przenośnika, przesuwa się stację zwrotną i jednocześnie luzuje się taśmę, po czym zabudowuje sie dodatkowy odcinek trasy i napina się taśmę.

Z opisu zgłoszeniowego wynalazku nr PL 314509 A1 znane jest urządzenie do ciągłej odstawy urobku, w którym to urządzeniu końcówka wysypowa przenośnika dostawczego (podścianowego) wsparta jest na podporze zamocowanej na łożu podwozia gąsienicowego, ponad stacją zwrotną przenośnika odstawczego zamocowaną na tym samym podwoziu gąsienicowym. Podwozie gąsienicowe wyposażone jest w podpory opierające się o spąg. Stacja zwrotna zamocowana jest na sztywno do łoża, natomiast końcówka wysypowa zamocowana jest do podpory za pośrednictwem obrotnicy i płaskiego przegubu.

Sposób przemieszczania przenośnika odstawczego wraz z postępem przenośnika dostawczego, polega na tym, że przenośniki te przemieszczają się jednocześnie razem z podwoziem gąsienicowym, na którym osadzone są ich stacje.

Z kolei z opisu patentowego nr PL 172398 B1 znane jest urządzenie do przemieszczania przenośnika odstawczego za przenośnikiem dostawczym. Urządzenie zawiera podwozie gąsienicowe, na którym wahliwie osadzony jest korpus najazdowej stacji zwrotnej przenośnika taśmowego, pełniącego tu funkcję przenośnika odstawczego. Stacja zwrotna wyposażona jest w nastawne stopy, przy czym druga para nastawnych stóp posiada gniazda dla stojaków. W górnej części stacji znajdują się prowadnice, na których spoczywa wózek, a na nim zamocowana jest końcówka wysypowa przenośnika podścianowego, dostawczego. Natomiast oś bębna zwrotnego zamocowana jest na sztywno do korpusu. Podwozie gąsienicowe połączone jest z korpusem za pomocą pionowej prowadnicy wyposażonej w płaski przegub o poziomej osi oraz dwóch par siłowników ustalających, zamontowanych na końcach podwozia gąsienicowego.

W czasie normalnej pracy, to jest w czasie odstawy urobku, stacja zwrotna opiera się na spągu poprzez podwozie oraz przednie i tylne stopy podporowe, zaś stojaki są rozparte o strop wyrobiska. W miarę postępu ściany przesuwa się przenośnik podścianowy, a jego stację wysypową przemieszcza się wraz z wózkiem wzdłuż korpusu stacji zwrotnej. Po osiągnięciu przez wózek drugiego skrajnego położenia następuje zatrzymanie odstawy i przesunięcie stacji zwrotnej zgodnie z kierunkiem postępu ściany, aż wózek znajdzie się w pierwszym skrajnym położeniu. W celu przesunięcia stacji zwrotnej luzowane są stojaki, unoszone stopy, po czym uruchamiany jest napęd podwozia gąsienicowego i cały przenośnik jest przemieszczany do nowego położenia. Jako cały przenośnik rozumie się tu stację zwrotną, stację wysypową, łączące je segmenty trasy oraz inne urządzenia zabudowane w jej ciągu, na przykład pętlicę.

Znanych jest również szereg stacji zwrotnych, w których końce osi bębna zwrotnego albo koła łańcuchowego ułożyskowane są w oprawach osadzonych suwliwie w korpusie stacji i przesuwanych względem niego za pomocą siłowników hydraulicznych albo śrub pociągowych, przy czym długość toru oprawy wynosi kilkanaście centymetrów i jest znacznie mniejsza od ewentualnego wydłużenia taśmy nośnej albo łańcucha zgrzebłowego. Celem m tego rozwiązania jest korekta położenia bębna zwrotnego lub/i minimalna zmiana napięcia taśmy albo łańcucha.

Istota stacji zwrotnej przenośnika zawierającego bęben zwrotny osadzony na podwoziu i ewentualnie wyposażonej w elementy kotwiące, polega na tym, że końcówka zwrotna osadzona jest suwliwie w podwoziu. Podwozie korzystnie składa się z korpusu zaopatrzonego w koła, a zwłaszcza w niezależne zespoły jezdne. Pierwszy zespół jezdny zawiera koło osadzone na wale silnika hydraulicznego zamocowanego do kolumny, która poprzez pierwszy siłownik połączona jest z dnem tulei

PL 216 598 B1 osadzonej obrotowo w oprawie, przy czym stycznie do tulei zamocowane jest tłoczysko przesuwnika zamocowanego do oprawy. Korpus składa się korzystnie z dwóch symetrycznych burt połączonych ze sobą podstawą, przy czym wzdłuż podstawy zamocowana jest drabinka zaś po jej bokach znajdują się szyny, to jest pierwsza szyna i druga szyna. Natomiast górne krawędzie korpusu korzystnie stanowią tor dla wózka stacji wysypowej. Końcówka zwrotna korzystnie spoczywa na pierwszej szynie i drugiej szynie oraz posiada zespół napędowy współpracujący z drabinką zamocowaną do podstawy. Zespół napędowy korzystnie zamocowany jest do czoła końcówki zwrotnej. Końcówka zwrotna korzystnie składa się z trzech szeregowo połączonych segmentów, to jest segmentu zwrotnego wraz z bębnem zwrotnym, segmentu środkowego i segmentu korekcyjnego łączącego stację zwrotną z pozostałą częścią przenośnika, przy czym segment środkowy połączony jest przegubowo z segmentem korekcyjnym oraz za pośrednictwem trzeciego siłownika do jego odchylania. Końcówka zwrotna wyposażona jest także w elementy podporowe taśmy nośnej, a zwłaszcza w rolki lub/i elementy ślizgowe. Do korpusu korzystnie zamocowane są dwa stojaki w celu stabilizacji stacji zwrotnej w czasie odstawy urobku.

Sposób przebudowy przenośnika według wynalazku, w którym przesuwa się stację zwrotną przenośnika względem pozostałej części przenośnika, przy czym jednocześnie albo luzuje się w pętlicy taśmę nośną i zabudowuje się nowy odcinek trasy, albo demontuje się odcinek trasy i skraca się taśmę, polega na tym, że przesuwa się podwozie stacji zwrotnej względem końcówki zwrotnej albo odwrotnie, po czym odłącza się końcówkę zwrotną od trasy przenośnika i przesuwa się na podwozie względem końcówki zwrotnej albo odwrotnie, i jednocześnie albo luzuje się taśmę w pętlicy, a następnie w powstałej przestrzeni zabudowuje się kolejny segment trasy albo demontuje się odcinek trasy i skraca taśmę. Jako przebudowę rozumie się tu zarówno skracanie jak i wydłużanie trasy przenośnika.

Korpus podwozia korzystnie unosi się ponad spąg, po czym przemieszcza się podwozie na kołach zamocowanych do korpusu i ponownie opuszcza się na spąg. Natomiast w czasie unoszenia albo opuszczania podwozia odchyla się segment korekcyjny końcówki zwrotnej tak, aby zachować łagodny bieg taśmy. Końcówkę zwrotną korzystnie przesuwa się wzdłuż pierwszej szyny i drugiej szyny osadzonej w podwoziu za pośrednictwem zespołu napędowego zamocowanego do końcówki zwrotnej i współpracującego z drabinka zamocowaną do podwozia.

Sposób przemieszczania przenośnika według wynalazku za pomocą stacji zwrotnej wyposażonej w zespół napędowy, polega na tym, że przesuwa się końcówkę zwrotną ku przodowi stacji zwrotnej za pośrednictwem zespołu napędowego zamocowanego do końcówki zwrotnej i współpracującego z drabinką zamocowaną do podwozia, po czym rabuje się stojaki, a następnie za pośrednictwem pierwszych siłowników w zespołach jezdnych podnosi się podwozie wraz ze spoczywającą na nim końcówką zwrotną, po czym uruchamia się silniki hydrauliczne w zespołach jezdnych i przemieszcza się stację zwrotną wraz z przenośnikiem w żądanym kierunku, a po osiągnięciu przez stację zwrotną docelowego miejsca, za pośrednictwem pierwszych siłowników opuszcza się podwozie na spąg, po czym rozpiera się stojaki.

Stacja zwrotna według wynalazku przedstawiona jest w przykładowym wykonaniu na rysunku, na którym;

• fig. 1 przedstawia stację zwrotną w widoku aksonometrycznym;

• fig. 2 przedstawia stacje w widoku z góry;

• fig. 3 powiększony szczegół „a” z fig. 2, • fig. 4 przedstawia przekrój poprzeczny B-B i C-C przez stację, • fig. 5 przedstawia stację zwrotną w widoku aksonometrycznym w trakcie jej przebudowy;

• fig. 6 przedstawia stację w stanie gotowym do przemieszczania.

Stacja zwrotna przedstawiona na fig. 1 i 2 składa się z podwozia (1), w którym suwliwie osadzona jest końcówka zwrotna (2) przenośnika taśmowego. Podwozie (1) składa się z korpusu (3) zaopatrzonego w cztery zespoły jezdne (4a, 4b, 4c i 4d). Korpus (3) składa się z dwóch równoległych do siebie burt, pierwszej burty (5a) i drugiej burty (5b), połączonych ze sobą na całej długości podstawą (6). Korpus (3) ma postać przestrzennej kratownicy. Pierwsza burta (5a) stanowi lustrzane odbicie drugiej burty (5b), stad też w dalszej części, dla uproszczenia opisu, będą opisywane szczegóły tylko jednej z nich. Do pierwszej burty (5a), od strony czoła korpusu (3), zamocowany jest pierwszy zespół jezdny (4a), zaś od strony trasy przenośnika zamocowany jest drugi zespół jezdny (4b), przy czym w pobliżu pierwszego zespołu jezdnego (4a) zamocowany jest pierwszy stojak (7a). Natomiast wzdłuż podstawy (6), pomiędzy pierwszą burtą (5a) a drugą burtą (5b), zamocowana jest drabinka (8).

PL 216 598 B1

Końcówka zwrotna (2) składa się z bębna (9) ułożyskowanego w obudowie (10) wyposażonej w zespół napędowy (11) współpracujący z drabinką (8). Obudowa (10) składa się z trzech, połączonych ze sobą szeregowo segmentów, segmentu zwrotnego (12), w którym osadzony jest bęben zwrotny (9), segmentu środkowego (13) oraz segmentu korekcyjnego (14), do którego przyłączane są dalsze, znane segmenty trasy przenośnika. Każdy segment (12, 13 i 14) wyposażony jest w znane rolki (15) do prowadzenia nie pokazanej na rysunku taśmy nośnej.

Każdy zespół jezdny (4a, 4b, 4c i 4d) jest sterowany odrębnie, dzięki czemu możliwa jest korekta ustawienia stacji w pionie jak i w poziomie.

W trakcie odstawy urobku podwozie (1) spoczywa na spągu, zaś stacja jest zabezpieczona przed przesunięciem za pośrednictwem pierwszego stojaka (7a) i drugiego stojaka (7b), które są w tym czasie rozparte.

Figura 3 przedstawia powiększony szczegół „a” z figury 2, a dotyczący pierwszego zespołu jezdnego (4a). Pierwszy zespół jezdny (4a) zamocowany jest do pierwszego boku (5a) i zawiera koło (16) osadzone na wale zamocowanym prostopadle do kolumny osadzonej w oprawie (17). Kolumna wraz z kołem (16) obracana jest wokół pionowej osi za pomocą przesuwnika (18) zamocowanego jednym końcem do oprawy (17) poprzez wysięgnik (19), zaś drugi koniec zamocowany jest stycznie do tulei, w której osadzona jest kolumna.

Figura 4 przedstawia przekrój poprzeczny przez stację, płaszczyzną przechodzącą przez pierwszy zespół jezdny (4a) i przez trzeci zespół jezdny (4c), złożony z dwóch półprzekrojów, obróconego półprzekroju B-B, w miejscu zaznaczonym na fig. 3 i półprzekroju C-C w miejscu zaznaczonym na fig. 6. Koło (16) osadzone jest na wale silnika hydraulicznego (21) zamocowanego do kolumny (22), która poprzez pierwszy siłownik (23) połączona jest z dnem tulei (24) osadzonej obrotowo w oprawie (17), przy czym stycznie do tulei (24) zamocowane jest tłoczysko (25) przesuwnika (18). Oprawa (17) zamocowana jest trwale do pierwszego boku (5a) korpusu (3) tak, że w wyniku pracy pierwszego siłownika (23) następuje uniesienie oprawy (17) względem koła (16) a wraz z nią całej stacji tak, jak to obrazuje półprzekrój C-C. W trakcie odstawy urobku korpus (3) podwozia (1) osiada na spągu (26), natomiast w przypadku potrzeby przemieszczenia podwozia (1) jest ono unoszone do góry i opiera się o spąg jedynie za pośrednictwem kół (16).

Końcówka zwrotna (2) opiera się bokami na dwóch szynach zamocowanych do podstawy (6), to jest na pierwszej szynie (27a), zamocowanej przy pierwszej burcie (5a) i drugiej szynie (27b) zamocowanej przy drugiej burcie (5b).

Figura 5 przedstawia widok stacji zwrotnej w trakcie przebudowy. Podwozie (1) jest znacznie przesunięte względem końcówki zwrotnej (2). Wzdłuż podstawy (6) zamocowana jest drabinka (8), która współpracuje z zespołem napędowym (11) końcówki zwrotnej (2) opartej na pierwszej szynie (27a) i drugiej szynie (27b).

Figura 6 przedstawia widok stacji zwrotnej gotowej do przemieszczenia w nowe miejsce lub w trakcie przebudowy. Podwozie (1) jest uniesiony do góry względem spągu (26). Natomiast pierwszy stojak (7a) jest złożony. Pierwszy stojak (7a) posiada z boku pierwsze ucha (29) połączone ze wspornikiem (30) zamocowanym do pierwszej burty (5a) za pośrednictwem sworznia (31), który jednocześnie stanowi oś obrotu pierwszego stojaka (7a). Obrót pierwszego stojaka (7a) jest realizowany za pośrednictwem drugiego siłownika (32), który jest zamocowany pomiędzy wspornikiem (30) a drugimi uchami (33) zamocowanym do boku pierwszego stojaka (7a). Segment korekcyjny (14) końcówki zwrotnej (2) jest połączony przegubowo z segmentem środkowym (13), przy czym dodatkowo jest połączony poprzez trzeci siłownik (34), który zapewnia dopasowanie biegu taśmy do zmiennej wysokości stacji zwrotnej.

Stacja zwrotna według wynalazku współpracuje w ciągu odstawy w następujący sposób. Ponad stacją zwrotną, w ustawieniu pokazanym na figurze 1 przesuwa się końcówka wysypowa przenośnika dostawczego. Po dojechaniu końcówki wysypowej do bębna zwrotnego (9), zatrzymuj się odstawę, unosi się podwozie (1) ku górze, po czym podwozie napędzane poprzez zespoły jezdne przesuwa się do przodu zaś końcówka zwrotna (2) pozostaje nieruchoma, gdyż jest przytrzymywana przez taśmę nośną. Stan ten jest przedstawiony na figurze 5. Następnie jednocześnie rozpina się trasę przenośnika, wydaje się z pętlicy zapas taśmy i uruchamia się zespół napędowy (11), który z powrotem wciąga końcówkę zwrotną (2) na podwozie (1), do stanu przedstawionego na figurze 1, po czym zwalnia się pierwsze siłowniki (23) aż stacja osiądzie na spągu. W tym czasie uzupełnia się brakujący odcinek trasy przenośnika taśmowego i napina się taśmę nośną. W razie potrzeby dla zabezpieczenia stacji zwrotnej przed przemieszczeniem w trakcie pracy, rozpiera się pierwszy stojak (7a) i drugi stojak (7b).

PL 216 598 B1

Oczywistym jest, że stacja zwrotna według wynalazku może być wykorzystana do przesuwania przenośnika bez zmiany jego długości.

W tym celu w przypadku przenośnika znajdującego się na przykład w pozycji jak na figurze 5, przesuwa się najpierw końcówkę zwrotną (2) ku przodowi stacji zwrotnej za pośrednictwem zespołu napędowego (11) zamocowanego do końcówki zwrotnej (2) i współpracującego z drabinką (8) zamocowaną do podwozia (1), po czym rabuje się stojaki (7a, 7b) i pochyla się je. Następnie za pośrednictwem pierwszych siłowników (23) w zespołach jezdnych (4a, 4b, 4c i 4d) podnosi się podwozie (1) wraz ze spoczywającą na nim końcówką zwrotną (2) przenośnika, aż podwozie (1) uniesie się ponad spąg (26), do pozycji skazanej na figurze 6, po czym uruchamia się silniki hydrauliczne (21) w zespołach jezdnych (4a, 4b, 4c i 4d) i przemieszcza się stację zwrotną wraz z przenośnikiem w żądanym opuszcza się podwozie (1) na spąg, po czym podnosi się stojaki (7a, 7b) i rozpiera je. Tak ustawiony przenośnik, a w tym stacja zwrotna są gotowe do normalnej pracy.

Claims (25)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Stacja zwrotna przenośnika zawierającego bęben zwrotny osadzony na podwoziu i ewentualnie wyposażona w elementy kotwiące, znamienna tym, że końcówka zwrotna (2) osadzona jest suwliwie w podwoziu (1).
2. 2. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że podwozie (1) składa się z korpusu (3) zaopatrzonego w koła (16).
3. 3. Stacja według zastrz. 2, znamienna tym, że korpus (3) składa się z dwóch symetrycznych burt, pierwszej burty (5a) i drugiej burty (5b) połączonych ze sobą podstawą (6).
4. 4. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że wzdłuż podstawy zamocowana jest drabinka (8).
5. 5. Stacja według zastrz. 4, znamienna tym, że drabinka (8) zamocowana jest centralnie.
6. 6. Stacja według zastrz. 3, znamienna tym, że do podstawy (6), przy pierwszej burcie (5a), zamocowana jest pierwsza szyna (27a), zaś przy drugiej burcie (5b) zamocowana jest druga szyna (27b).
7. 7. Stacja według zastrz. 1 albo 6, znamienna tym, że końcówka zwrotna (2) spoczywa na pierwszej szynie (27a) i drugiej szynie (27b).
8. 8. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówka zwrotna (2) posiada zespół napędowy (11) współpracujący z drabinką (8) zamocowaną do podstawy (6) korpusu (3).
9. 9. Stacja według zastrz. 7, znamienna tym, że zespół napędowy (11) zamocowany jest do czoła końcówki zwrotnej (2).
10. 10. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówka zwrotna (2) składa się z trzech szeregowo połączonych segmentów, to jest segmentu zwrotnego (12), segmentu środkowego (13) i segmentu korekcyjnego (14).
11. 11. Stacja według zastrz. 10, znamienna tym, że segment środkowy (13) połączony jest przegubowo z segmentem korekcyjnym (14) oraz za pośrednictwem trzeciego siłownika (34).
12. 12. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówka zwrotna (2) wyposażona jest w elementy podporowe.
13. 13. Stacja według zastrz. 12, znamienna tym, że element podporowy stanowi rolka (15).
14. 14. Stacja według zastrz. 10, znamienna tym, że element podporowy stanowi element ślizgowy.
15. 15. Stacja według zastrz. 2, znamienna tym, że do korpusu (3) zamocowane są dwa stojaki, pierwszy stojak (7a) i drugi stojak (7b)
16. 16. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że podwozie (1) składa się z korpusu (3) zaopatrzonego w zespoły jezdne (4a, 4b, 4c i 4d).
17. 17. Stacja według zastrz. 16, znamienna tym, że pierwszy zespół jezdny (4a) jest niezależny od drugiego zespołu jezdnego (4b).
18. 18. Stacja według zastrz. 16, znamienna tym, że pierwszy zespół jezdny (4a) zawiera koło (16) osadzone na wale silnika hydraulicznego (21) zamocowanego do kolumny (22), która poprzez pierwszy siłownik (23) połączona jest z dnem tulei (24) osadzonej obrotowo w oprawie (17), przy czym stycznie do tulei (24) zamocowane jest tłoczysko (25) przesuwnika (18) zamocowanego do oprawy (17).
19. 19. Stacja według zastrz. 18, znamienna tym, że oprawa (17) zamocowana jest do pierwszej burty (5a) korpusu (3).
20. 20. Stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że górne krawędzie korpusu (3) stanowią tor dla wózka stacji wysypowej.

    PL 216 598 B1
21. 21. Sposób przebudowy przenośnika, w którym przesuwa się stację zwrotną przenośnika względem pozostałej części przenośnika, przy czym jednocześnie albo luzuje się w pętlicy taśmę nośną i zabudowuje się nowy odcinek trasy, albo demontuje się odcinek trasy i skraca się taśmę, znamienny tym, że przesuwa się podwozie (1) stacji zwrotnej względem końcówki zwrotnej (2) albo odwrotnie, po czym odłącza się końcówkę zwrotną (2) od trasy przenośnika i przesuwa się na podwozie (1) względem końcówki zwrotnej (2) albo odwrotnie, i jednocześnie albo luzuje się taśmę w pętlicy, a następnie w powstałej przestrzeni zabudowuje się kolejny segment trasy albo demontuje się odcinek trasy i skraca taśmę.
22. 22. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że korpus (3) podwozia (1) unosi się ponad spąg (26), po czym przemieszcza się podwozie (1) na kołach (16) zamocowanych do korpusu (3) i ponownie opuszcza się na spąg (26).
23. 23. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że końcówkę zwrotną (2) przesuwa się wzdłuż pierwszej szyny (27a) i drugiej szyny (27b) osadzonej w podwoziu (1) za pośrednictwem zespołu napędowego (11).
24. 24. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że w czasie unoszenia albo opuszczania podwozia (1) odchyla się segment korekcyjny (14) końcówki zwrotnej (2).
25. 25. Sposób przemieszczania przenośnika za pomocą stacji zwrotnej wyposażonej w zespół napędowy, znamienny tym, że przesuwa się końcówkę zwrotną (2) ku przodowi stacji zwrotnej za pośrednictwem zespołu napędowego (11) zamocowanego do końcówki zwrotnej (2) i współpracującego z drabinką (8) zamocowaną do podwozia (1), po czym rabuje się stojaki (7a, 7b), a następnie za pośrednictwem pierwszych siłowników (23) w zespołach jezdnych (4a, 4b, 4c i 4d) podnosi się podwozie (1) wraz ze spoczywającą na nim końcówką zwrotną (2), po czym uruchamia się silniki hydrauliczne (21) w zespołach jezdnych (4a, 4b, 4c i 4d) i przemieszcza się stację zwrotną wraz z przenośnikiem w żądanym kierunku, a po osiągnięciu przez stację zwrotną docelowego miejsca, za pośrednictwem pierwszych siłowników (23) opuszcza się podwozie (1) na spąg, po czym rozpiera się stojaki (7, 7b).