PL220970B1 - Sposób nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC i urządzenie do nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC, zwłaszcza profile, z których są wykonywane ramy okien, drzwi, okiennic i konstrukcji elewacyjnych. Przedmiotem wynalazku jest także urządzenie do nakładania okładziny zewnętrznej na profile, zwłaszcza folii z miękkiego tworzywa.

Coraz częściej typowe ramy okienne i drzwiowe, zamiast z drewna, są wykonane z profili plastikowych, przykładowo PVC, które po docięciu pod określonym kątem są łączone ze sobą. Jeszcze kilkanaście lat temu większość ram okien i drzwi była wykonana z profili w kolorze białym. W miarę rozwoju technologii wytwarzania profili kolor biały zaczął być zastępowany innymi kolorami, podążając za oczekiwaniami przyszłych użytkowników. Obecnie kupujący ma całą gamę kolorów profili do wyboru, a dodatkowo powierzchnia profili może mieć zróżnicowaną fakturę, uwzględniającą upodobania kupującego, przykładowo fakturę drewna.

Zróżnicowaną powierzchnię profili pod względem kolorystyki uzyskuje się najczęściej już w procesie kształtowania profili, podczas którego w cylindrach i głowicy wytłaczarki o określonej wydajności, materiał PVC jest przeciskany przez podgrzewany ustnik dyszy, której kształt jest zależny od kształtu profilu, i która nadaje mu wstępny kształt. Zazwyczaj ciągle miękki materiał przechodzi następnie przez kalibratory urządzenia chłodzącego, gdzie przysysany jest do kalibratora lub kalibratorów nadających ostateczny kształt i wymiary profilowi. Prędkość urządzenia odciągającego profil, które jest umieszczone za wytłaczarką i urządzeniem chłodzącym, jest zsynchronizowana z wydajnością wytłaczarki, co umożliwia kontrolę grubości ścianek profilu, a piła, najczęściej tarczowa, pozwala na przycinanie profilu na odcinki o określonej długości. Na profil, w procesie jego wytwarzania, może być nakładana farba, masa z tworzywa sztucznego lub folia, która nadaje powierzchni profilu określony kolor.

Z publikacji EP 1782937 A2 pt. „Verfahren zur Umhullung eines Hohlprofils mit Metalfolie znane jest urządzenie do nakładania folii aluminiowej na profil z tworzywa sztucznego bezpośrednio po zakończonym procesie wytłaczania profilu lub po następnym etapie wytwarzania. Folia aluminiowa może być wstępnie przygotowana, to jest dostarczona w postaci materiału powleczonego klejem lub klej nakłada się na folię przed zetknięciem z profilem. Stosowane kleje mogą mieć różne formy, przykładowo sprayu, lakieru, folii samoprzylepnej i/lub podkładu. Przed nałożeniem na profil z tworzywa sztucznego, folia metalowa jest podgrzewana w takim stopniu, aby uaktywnić klej. Podczas nakładania na profil, folia jest dociskana do profilu za pomocą rolki. Folia pokrywa profile, które są przycięte na długość i/lub poddawane dalszym procesom wykończeniowym. Folia metalowa, korzystnie folia aluminiowa nakładana jest co najmniej na powierzchnię zewnętrzną.

Ponadto, z publikacji WO 03026858 A2 pt. „A device for producing a profile having a wood pattern” jest znane urządzenie do produkcji profilu mającego kolorystykę drewna, które posiada ustnik podający drugi rodzaj tworzywa sztucznego ze sproszkowanym drewnem. Podczas procesu wytłaczania, w którym tworzywo sztuczne wytłacza się w produkt o kształcie określonej litery przez wylot z wytłaczarki i utworzone jest sztuczne przejście, utworzony jest także drugi wlot z jednej strony wytłaczanego produktu aby zapewnić doprowadzenie drugiego tworzywa sztucznego ze sproszkowanym drewnem. Drugi wlot jest połączony z drugim przejściem, które jest połączone z przejściem tworzywa sztucznego, z którego jest wytłaczany produkt i dlatego powierzchnia produktu jest pokryta drugim tworzywem sztucznym. Kanały dysz są uformowane w pewnej części drugiego wlotu, tak że powierzchnia produktu jest pokryta drugim rodzajem tworzywa sztucznego w zwiększonej ilości, aby utworzyć idealny wzór drewna.

Z publikacji CH 669229 A5 pt. „Verfahren zum Bedrucken von Hart-PVC-Schaumstoffen” znana jest nieplastyfikowana pianka PVC, która jest drukowana w suchym procesie. W procesie tym, tymczasowe podłoże zawierające atrament, który sublimuje w przedziale temperatur 80 - 180°C, doprowadza się do kontaktu z pianką pod wpływem ciepła i ciśnienia. Zawarty w podłożu tusz przenika do osłony pianki bezpośrednio po wyprodukowaniu pianki, korzystnie wykorzystując ciepło generowane w produkcji pianki.

Z kolei, z publikacji CA 2119966 A1 pt. „Method and apparatus for surface treatment of extruded PVC” znany jest sposób i urządzenie do wytwarzania malowanego, wytłaczanego polichlorku winylu o złożonej strukturze powierzchniowej. Sposób obejmuje etapy, w których wytłacza się PVC, następnie spryskuje się wytłoczony PVC farbą, po czym następuje suszenie i cięcie pomalowanego PVC do ustalonej długości. Przyrząd zawiera urządzenie do wytłaczania PVC, źródło farby połączone z rozpylaczem do malowania natryskowego na wytłaczanej powierzchni PVC, suszarkę do suPL 220 970 B1 szenia pomalowanej, wytłaczanej powierzchni PVC i urządzenie do cięcia wysuszonego, pomalowanego PVC.

Publikacja DE 3920854 A1 pt. „Verfahren zur Herstellung von oberflachenveredelten Kunststoffprofilen” przedstawia proces wytwarzania powierzchni plastikowych wytłoczek, przykładowo ram okien lub drzwi, wykończonej dekoracyjną folią w kolorystyce drewna. Wytłoczony materiał jest klejony w temperaturze powyżej punktu zmiękczania. Urządzenie do nakładania folii zewnętrznej na profile PVC, przedstawione w tej publikacji, zawiera wytłaczarkę, z zasobnikiem tworzywa i cylindrem wytłaczającym, która jest wyposażona w główny ustnik, za którym są usytuowane kalibratory. Pomiędzy głównym ustnikiem a kalibratorem jest usytuowany podajnik co najmniej jednej foli. Każda z folii jest prowadzona przez rolkę prowadzącą do urządzenia dociskającego posiadającego jeden wałek dociskający folię do przemieszczającego się profilu.

Profil wytworzony opisanymi urządzeniami, jeżeli już nie jest jednobarwny, to posiada fakturę w kolorystyce drewna, która powtarza się cyklicznie.

Celem niniejszego wynalazku jest stworzenie możliwości wytworzenia na powierzchni profilu zróżnicowanej tekstury, przykładowo faktury drewna przejawiającej się nie tylko w kolorystyce, ale posiadającej wyczuwalne wgłębienia i wierzchołki.

Ideą wynalazku jest sposób nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC, w którym w procesie ekstruzji prowadzonym w ekstruderze za głównym ustnikiem, a przed kalibratorami, dokłada się co najmniej jedną folię PVC o określonej kolorystyce i rozwijaną z co najmniej jednej rolki, i którą poprzez dociskanie co najmniej jednym obracalnym cylindrem wkleja się do profilu przemieszczającego się od ustnika wzdłuż podłużnej osi profilu, charakteryzujący się tym, że co najmniej jedną folię dociska się za pomocą zestawu obracalnych cylindrów, zawierającego co najmniej obracalny cylinder główny umieszczony na wałku głównym i obracalny cylinder pomocniczy umieszczony na wałku pomocniczym, umieszczone jeden za drugim za głównym ustnikiem a przed kalibratorami, których zewnętrzne cylindryczne powierzchnie mają różną teksturę przejawiającą się we wgłębieniach i wierzchołkach, i które we fragmentach zewnętrznych cylindrycznych powierzchni stykających się z folią o określonej kolorystyce przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi profilu co najmniej po wykonaniu pełnego obrotu obracalnego cylindra głównego i/lub obracalnego cylindra pomocniczego, wytwarzając niepowtarzającą się sekwencję wgłębień i wierzchołków na powierzchni profilu podczas przemieszczania się profilu wzdłuż jego osi podłużnej wskutek dociskania folii do profilu za pomocą zestawu cylindrów zawierających co najmniej cylinder główny i cylinder pomocniczy.

Korzystnie, fragmenty zewnętrznych cylindrycznych powierzchni stykających się z folią przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi profilu przez przesuwanie cylindra głównego albo cylindra pomocniczego wzdłuż ich osi obrotu albo przez przesuwanie w przeciwnych kierunkach obracalnego cylindra głównego i obracalnego cylindra pomocniczego wzdłuż ich osi obrotu.

Korzystnie, cylinder główny i/lub pomocniczy przemieszcza się wzdłuż swojej osi obrotu za pomocą przekładni ślimakowej, która na wałku napędzającym ma ślimaki sprzęgane z wałkiem napędzającym za pomocą sprzęgieł, a której ślimacznice znajdują się na wałku głównym cylindra głównego i wałku pomocniczym cylindra pomocniczego.

Korzystnie, wałek główny cylindra głównego i/lub pomocniczy cylindra pomocniczego przemieszcza się wzdłuż swojej osi obrotu za pomocą silników liniowych lub siłowników hydraulicznych lub siłowników pneumatycznych sprzęgniętych oddzielnie z wałkiem głównym i wałkiem pomocniczym osadzonymi suwliwie w łożyskach ślizgowych.

Korzystnie, fragmenty zewnętrznych cylindrycznych powierzchni stykających się z folią przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi profilu przez zróżnicowanie średnic cylindra głównego i cylindra pomocniczego.

Ideą wynalazku jest również urządzenie do nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC zawierające ekstruder z podajnikiem tworzywa i wyposażony w główny ustnik, za którym są usytuowane kalibratory, podajnik co najmniej jednej folii PVC tworzącej okładzinę zewnętrzną profilu PVC i rozwijanej z co najmniej jednej rolki i służący do podawania folii PVC za głównym ustnikiem, a przed kalibratorami, oraz co najmniej jedno urządzenie dociskające posiadające co najmniej jeden wałek główny z obracalnym cylindrem dociskającym folię PVC do profilu przemieszczającego się od ustnika wzdłuż podłużnej osi profilu, charakteryzujące się tym, że obracalny cylinder główny dociskający folię PVC jest zestawiony z co najmniej jednym obracalnym cylindrem pomocniczym, przy czym cylinder pomocniczy i cylinder główny są umieszczone jeden za drugim w kierunku osi podłużnej profilu i tworzą zestaw dociskający folię PVC do profilu, a ich zewnętrzne cylindryczne powierzchnie

PL 220 970 B1 znajdujące się na obracalnych cylindrach mają teksturę różniącą się między sobą i są przemieszczalne względem siebie.

Korzystnie, na wałku głównym cylindra głównego i na wałku pomocniczym cylindra pomocniczego posiadającymi cylindryczne powierzchnie o zróżnicowanej teksturze są osadzone ślimacznice, które zazębiają się z oddzielnymi ślimakami osadzonymi na wałku napędzającym, które są niezależnie sprzęgalne z wałkiem napędzającym za pomocą sprzęgieł.

Korzystnie, z wałkiem głównym cylindra głównego i z wałkiem pomocniczym cylindra pomocniczego posiadającymi cylindryczne powierzchnie o zróżnicowanej teksturze jest sprzęgnięty niezależnie co najmniej jeden silnik liniowy lub siłownik hydrauliczny lub siłownik pneumatyczny wywołujący ruch obracalnych cylindrów wzdłuż ich osi obrotu.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony na załączonym rysunku, na którym:

Fig. 1 przedstawia schematycznie urządzenie do realizacji sposobu nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC;

Fig. 2 przedstawia schematycznie urządzenie do nakładania folii, przykładowo folii PMMA na zewnętrzną powierzchnię profilu PVC;

Fig. 3 przedstawia schematycznie jedno urządzenie do dociskania folii z zestawem wałków do dociskania folii do profilu PVC według jednego z przykładów wykonania wynalazku;

Fig. 4 przedstawia schematycznie inne urządzenie do dociskania folii z zestawem wałków do dociskania folii do profilu PVC według następnego przykładu wykonania wynalazku;

Fig. 5 przedstawia schematycznie jedną z powierzchni profilu z nałożoną folią o niepowtarzającej się teksturze powierzchni profilu; i

Fig. 6 przedstawia widok aksonometryczny profilu z nałożoną folią, na której jest wytworzona faktura drewna.

Urządzenie 1 do nakładania okładziny zewnętrznej, w szczególności folii z miękkiego tworzywa sztucznego, na profile PVC 10 do realizacji sposobu nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC 10 zgodnego z wynalazkiem, przedstawione na Fig. 1, zawiera wytłaczarkę 20, zwaną również ekstruderem, z zasobnikiem 21 tworzywa i cylindrem wytłaczającym 22, która jest wyposażona w główny ustnik 24 usytuowany w głowicy 23 wytłaczarki 20, za którym są usytuowane kalibratory 50. Pomiędzy głównym ustnikiem 24 a kalibratorem lub kalibratorami jest usytuowany podajnik 30, przedstawiony szczegółowo na Fig. 2, co najmniej jednej folii PVC 32, 36 tworzącej okładzinę zewnętrzną profilu PVC 10 i rozwijanej z co najmniej jednej rolki 31, 35. Urządzenie 1 posiada ponadto jednostkę chłodzącą 60, najczęściej zintegrowaną z kalibratorem 50 lub zespołem kalibratorów, wyciągarkę 70 profili lub urządzenie odciągające profil 10, piłę 80 tnącą profil 10 na odcinki i magazyn 90 profili gotowych.

W rozwiązaniu pokazanym na Fig. 1 i ze szczegółami na Fig. 2, 3 i 4 podajnik 30, służący do podawania dwóch folii PVC 32, 36, usytuowany za głównym ustnikiem 24 głowicy 23, a przed kalibratorami 50 z urządzeniami 51 do ostatecznego nadawania kształtu profilowi 10, ma dwie magazynujące rolki 31, 35, z których są odwijane dwie folie 32, 36, przykładowo folie PMMA, które są prowadzone przez dwa zestawy prowadzących rolek 33, 37, które są kierowane do urządzeń dociskających 40 posiadających co najmniej jeden wałek główny 441, pokazany na Fig. 3, z obracalnym cylindrem głównym 41 dociskającym folię 32 do profilu przemieszczającego się od ustnika 24 wzdłuż podłużnej osi 11 profilu 10, który jest zestawiony z co najmniej jednym wałkiem pomocniczym 446, pokazanym na Fig. 3, z obracalnym cylindrem pomocniczym 46. Cylinder pomocniczy 46 i cylinder główny 41 są obracalne dzięki temu, że albo są obrotowo osadzone na swoich wałkach 441, 446, ale nieprzemieszczalnie wzdłuż ich osi, i wtedy swobodnie obtaczają się po powierzchni folii albo są sprzęgalne za pomocą sprzęgieł 341, 346 z wałkami 441, 446 lub są na trwałe związane z tymi wałkami, i ich ruch obrotowy jest zsynchronizowany z przemieszczaniem się profilu wzdłuż jego osi. Obracalny cylinder pomocniczy 46 i obracalny cylinder główny 41 urządzeń dociskających 40 są umieszczone jeden za drugim i tworzą zestawy dociskające folie 32, 36, lub jedną z nich, do profilu 10, a ich zewnętrzne cylindryczne powierzchnie 241, 246, pokazane na Fig. 3 i 4, mają teksturę różniącą się między sobą.

Zewnętrzne cylindryczne powierzchnie 241, 246 cylindra pomocniczego 41, 141 i cylindra głównego 46, 146, w swoich fragmentach stykających się z folią, są przemieszczalne względem siebie. Aby tekstura powierzchni profilu uzyskana z nałożenia się różniących się wzorów cylindra pomocniczego 41, 141 i cylindra głównego 46, 146 była różnorodna nie tylko w poprzek profilu, ale również po długości profilu, to zewnętrzne cylindryczne powierzchnie 241, 246 cylindra pomocniczego 41, 141 i cylindra głównego 46, 146 w swoich fragmentach stykających się z folią, to w rozwiązaniu zgodnym z wynalazkiem wspomniane fragmenty, które mają kształt wąskich pasków o szerokości nawet poniżej

PL 220 970 B1 mm, są przemieszczalne względem siebie, co najmniej po wykonaniu pełnego obrotu cylindra głównego 41 i/lub cylindra pomocniczego 46. W celu lepszego zrozumienia rozwiązania należy wziąć pod uwagę to, że przez teksturę zgodnie z wynalazkiem rozumie się rozpoznawalne optyczne lub wyczuwalne mechanicznie nierówności powierzchni, nie wynikające z jej kształtu. Tekstura jest pojęciem odnoszącym się do nierówności o relatywnie małych odległościach między wgłębieniami lub wierzchołkami w stosunku do wymiarów wynikających z kształtu przedmiotu. W jednym z przykładów wykonania wynalazku, zmienia się nacisk na folię cylindra głównego 41 i/lub cylindra pomocniczego 46 za pomocą urządzenia 240 sterującego naciskiem cylindrów na folię, zaznaczonego schematycznie za pomocą strzałek wywołując odchylanie się sprężystego ramienia 244 od pionu. Nacisk ten zmienia się przez zmianę odległości a i/lub b. Dzięki zmianie nacisku cylindrów, wzory umieszczone na zewnętrznych cylindrycznych powierzchniach są zróżnicowanie odciśnięte na powierzchni folii, co skutkuje zróżnicowaną końcową teksturą.

Fig. 3 przedstawia schematycznie widok z góry jednego urządzenia 40 do dociskania folii z zestawem cylindrów 41, 46 dociskających folię 32 do profilu PVC 10 według jednego z przykładów wykonania wynalazku. W tym przykładzie zewnętrzna powierzchnia cylindryczna 241 znajdująca się na cylindrze głównym 41, który może obracać się wokół własnej osi i przemieszczać się wzdłuż swojej osi, ma cztery fragmenty usytuowane jedne za drugimi wzdłuż szerokości powierzchni cylindrycznej, na której są usytuowane wystające ponad powierzchnię prostokąty 42 o zróżnicowanych wymiarach i ustawieniu względem osi podłużnej wałka 11. Prostokąty są tylko przykładem wzniosów i wgłębień użytym dla wyjaśnienia wytwarzania tekstury na folii, a w rzeczywistym rozwiązaniu są zbiorem wystających wąskich grzbietów i wgłębień o różnych długościach, i o przekroju trójkąta skierowanego wierzchołkiem w głąb powierzchni cylindrycznej w przypadku wgłębień, i trójkąta skierowanego na zewnątrz w przypadku grzbietów. Wałek główny 441 obracalnego cylindra głównego 41 jest osadzony w łożyskach 43 i jest przemieszczalny wzdłuż swojej osi za pomocą przekładni zębatej 44 napędzanej układem napędowym 45 z wałkiem napędzającym 145. W jednym z rozwiązań przekładnia zębata jest przekładnią ślimakową, która na wałku napędzającym 245 ma ślimaki sprzęgane z wałkiem napędzającym 245 za pomocą sprzęgieł 345, przykładowo sprzęgieł kłowych, a której ślimacznice znajdują się na wałku głównym obracalnego cylindra głównego 41 i wałku pomocniczym obracalnego cylindra pomocniczego 46. Przemieszczenie się cylindra głównego 41 wzdłuż jego własnej osi, przykładowo w lewo, a co za tym idzie, przemieszczenie się dociskanego do folii 32 fragmentu zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 241 z prostokątami usytuowanymi prostopadle do osi obrotu cylindra w lewo wywoła zmianę na powierzchnię z prostokątami usytuowanymi równolegle do osi obrotu cylindra, spowoduje, że do folii będzie dociskany fragment zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 241 z prostokątami usytuowanymi równolegle do osi obrotu cylindra, tym samym tekstura powierzchni folii zmieni się wraz z przemieszczeniem się fragmentu zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 241 względem folii 32. Podobna sytuacja wystąpi przy przemieszczeniu się obracalnego cylindra pomocniczego 46 wzdłuż jego osi, którego zewnętrzna powierzchnia ma cztery fragmenty 47 usytuowane jedne za drugimi wzdłuż szerokości powierzchni cylindrycznej 246, na której są usytuowane różniące się między sobą wzory w postaci krzyżyków, które są wgłębieniami, i strzałek. Wałek pomocniczy 446 cylindra pomocniczego 46 o średnicy większej od średnicy cylindra głównego 41, podobnie jak wałek główny, jest osadzony w łożyskach 48 i jest przemieszczalny wzdłuż swojej osi za pomocą przekładni zębatej 49 napędzanej układem napędowym 45. Przemieszczenie się cylindra pomocniczego 46 wzdłuż jego własnej osi, przykładowo w prawo, a co za tym idzie, przemieszczenie się dociskanego do folii 32 fragmentu zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 246 ze strzałkami w prawo, spowoduje, że do folii będzie dociskany fragment zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 246 z krzyżykami, tym samym tekstura powierzchni folii zmieni się wraz z przemieszczeniem się fragmentu zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 246 względem folii 32. Z Fig. 3 wynika, że przekładnia 44 wywołująca przemieszczenie wzdłużne wałka głównego jest prawozwojna, a przekładnia 49 wywołująca przemieszczanie wzdłużne wałka pomocniczego jest lewozwojna, co oznacza, że wystąpi poprzeczne do podłużnej osi 11 profilu 10, względne przemieszczanie się fragmentów powierzchni, prowadzące do zmiany sekwencji wgłębień i wierzchołków na powierzchni profilu podczas przemieszczania się profilu 10 wzdłuż jego osi podłużnej 11 przez dociskanie folii do profilu za pomocą zestawu cylindrów zawierającego co najmniej obracalny cylinder główny 41 i obracalny cylinder pomocniczy 46. Z Fig. 3 można wywnioskować, że do zmiany tekstury powierzchni wystarczy przemieszczenie się co najmniej jednego obracalnego cylindra w kierunku poprzecznym do osi podłużnej profilu względem folii dociskanej do profilu.

PL 220 970 B1

Fig. 4 przedstawia schematycznie widok z góry urządzenia 140 do dociskania folii za pomocą zestawu cylindrów 141, 146 dociskających folię 32 do profilu PVC 10 według kolejnego przykładu wykonania wynalazku. W tym rozwiązaniu obracalny cylinder główny 141 osadzony na wałku 441 ma taką samą zewnętrzną średnicę jak zewnętrzna średnica obracalnego cylindra pomocniczego 146 osadzonego na wałku 446, a ich pozycja względem folii 32 i profilu 10 jest podobna do usytuowania cylindrów z rozwiązania przedstawionego na Fig. 3. Wałek główny 441 obracalnego cylindra głównego 141 jest osadzony w łożyskach 243, natomiast wałek pomocniczy 446 obracalnego cylindra pomocniczego 146 jest osadzony w łożyskach 248. Istotna różnica polega na zastąpieniu napędu przemieszczania wałków obracalnych cylindrów z przekładniami zębatymi, systemem przemieszczania wałków, którego elementami wykonawczymi, czyli przemieszczającymi wałki 441, 446 są silniki liniowe lub siłowniki, przykładowo siłowniki hydrauliczne lub pneumatyczne. Obracalny cylinder główny 141 ze swoją zewnętrzną cylindryczną powierzchnią 241 z prostokątami 142 usytuowanymi ukośnie do osi obrotu cylindra i obracalny cylinder pomocniczy 146 ze swoją zewnętrzną cylindryczną powierzchnią 246 ze strzałkami 147 mogą być przemieszczane poprzecznie do osi podłużnej 11 profilu 10 niezależnie od siebie za pomocą oddzielnych silników liniowych 143 lub siłowników z układami napędowymi 145, 148. Dodatkowo, jeden z wałków, przykładowo wałek pomocniczy obracalnego cylindra pomocniczego 146 może być przemieszczany równolegle do osi podłużnej 11 profilu 10 za pomocą silnika liniowego 144 po prowadnicy 149. Folia 32, znajdująca się na profilu 10 poruszającym się od głowicy 23 w kierunku kalibratora 50, na odcinku pomiędzy cylindrami ma tylko wzór w postaci prostokątów 12 odciśniętych wskutek dociskania zewnętrznej powierzchni 241 obracalnego cylindra głównego 141, natomiast na odcinku pomiędzy obracalnym cylindrem pomocniczym 146 a kalibratorem 50 ma kombinację wzorów w postaci prostokątów 12 odciśniętych wskutek dociskania zewnętrznej powierzchni 241 cylindra głównego 141 i w postaci strzałek 18 odciśniętych wskutek dociskania zewnętrznej powierzchni 246 cylindra pomocniczego 146. Po przemieszczeniu którejkolwiek zewnętrznej cylindrycznej powierzchni 241, 246 poprzecznie do osi podłużnej 11 profilu 10, wypadkowa sekwencja wgłębień i wierzchołków odciśniętych na folii zmieni się wzdłuż długości folii, w przeciwieństwie do przypadku, gdyby pozycja poprzeczna cylindrów była stała, w którym sekwencja wgłębień i wierzchołków odciśniętych na folii powtórzyłaby się po pełnym obrocie cylindrów wraz ze swoimi zewnętrznymi cylindrycznymi powierzchniami. Przemieszczaniem powierzchni cylindrycznych względem siebie steruje niepokazany układ sterujący.

Fig. 5 przedstawia sekwencję znaków odciśniętych na folii 32 umieszczonej na profilu 10 przez cylinder główny 41 i cylinder pomocniczy 46, który, oprócz różnych znaków, ma większą zewnętrzną średnicę niż zewnętrzna średnica cylindra głównego. Przykładowo, na długości L1, równej długości obwodu cylindra głównego 41, jest odciśnięta sekwencja podłużna znaków 12 znajdujących się na jego zewnętrznej cylindrycznej powierzchni i sekwencja podłużna znaków 16, 17 znajdujących się na zewnętrznej cylindrycznej powierzchni cylindra pomocniczego 46 przed przemieszczeniem poprzecznym któregokolwiek z cylindrów względem osi podłużnej 11 profilu 10. Po przemieszczeniu poprzecznym cylindra głównego 41, na folii 32 znaki 12 zostały przemieszczone ku górze a u dołu pojawiły się także znaki 13 w kształcie rombów na odcinku równym sumie odcinków L3 i L4, toteż na odcinku L3 powstała kombinacja sekwencji znaków 12 i 16, 13 i 17 po przemieszczeniu poprzecznym cylindra głównego i przed przemieszczeniem poprzecznym cylindra pomocniczego. Po przemieszczeniu poprzecznym również cylindra pomocniczego, na odcinku L4 powstała nowa kombinacja sekwencji znaków po przemieszczeniu poprzecznym cylindra głównego i po przemieszczeniu poprzecznym cylindra pomocniczego, którego długość obwodu jest równa odcinkowi L2. Przedstawiona sekwencja znaków odpowiada przypadkowi, gdy obracalny cylinder główny i obracalny cylinder pomocniczy są przemieszczane poprzecznie dopiero po wykonaniu pełnego obrotu. Aby uzyskać większe zmiany sekwencji znaków, wystarczy przemieszczać cylindry poprzecznie do osi podłużnej profilu po obróceniu któregokolwiek o kąt mniejszy niż 360°.

Fig. 6 przedstawia widok aksonometryczny profilu 110 z nałożonymi foliami 132 i 136, na których jest wytworzona faktura drewna. Na fakturę drewna, oprócz kolorystyki imitującej słoje drewna, składa się imitacja słojów 112 i sęczków 113, 114, 133 w kształcie wgłębień i wierzchołków, którą można uzyskać programując odpowiednio przemieszczanie się cylindrów wzdłuż ich osi obrotu. Dzięki wgłębieniom i wierzchołkom zwiększa się przyczepność folii do profilu podczas jego wytwarzania, gdyż zwiększa się powierzchnię przylegania folii i miejscowo usuwa się nadmiar folii klejonej do profilu z PVC.

Claims (9)

1. Sposób nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC, w którym w procesie ekstruzji prowadzonym w ekstruderze, za głównym ustnikiem, a przed kalibratorami, dokłada się co najmniej jedną folię PVC o określonej kolorystyce i rozwijaną z co najmniej jednej rolki, i którą poprzez dociskanie co najmniej jednym obracalnym cylindrem wkleja się do profilu przemieszczającego się od ustnika wzdłuż podłużnej osi profilu, znamienny tym, że co najmniej jedną folię (32, 36) dociska się za pomocą zestawu obracalnych cylindrów (41, 46) zawierającego co najmniej obracalny cylinder główny (41) umieszczony na wałku głównym (441) i obracalny cylinder pomocniczy (46) umieszczony na wałku pomocniczym (446), umieszczone jeden za drugim za głównym ustnikiem (23) a przed kalibratorami (50), których zewnętrzne cylindryczne powierzchnie (241, 246) mają różną teksturę przejawiającą się we wgłębieniach i wierzchołkach, i które we fragmentach zewnętrznych cylindrycznych powierzchni (241, 246) stykających się z folią (32) o określonej kolorystyce przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi podłużnej (11) profilu (10) przynajmniej po wykonaniu pełnego obrotu obracalnego cylindra głównego (41) i/lub obracalnego cylindra pomocniczego (46), wytwarzając niepowtarzającą się sekwencję wgłębień i wierzchołków na powierzchni profilu (10) podczas przemieszczania się profilu (10) wzdłuż jego osi podłużnej (11) wskutek dociskania folii (32) do profilu za pomocą zestawu cylindrów zawierających co najmniej cylinder główny (41) i cylinder pomocniczy (46).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że fragmenty zewnętrznych cylindrycznych powierzchni (241, 246) stykających się z folią (32) przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi profilu przez przesuwanie cylindra głównego (41) albo cylindra pomocniczego (46) wzdłuż ich osi obrotu.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że fragmenty zewnętrznych cylindrycznych powierzchni (241, 246) stykających się z folią (32) przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi podłużnej (11) profilu (10) przez przesuwanie w przeciwnych kierunkach cylindra głównego (41) i cylindra pomocniczego (46) wzdłuż ich osi obrotu.

4. Sposób według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że cylinder główny (41) i/lub pomocniczy (46) przemieszcza się wzdłuż swojej osi obrotu za pomocą przekładni ślimakowej (44, 49), która na wałku napędzającym (245) ma ślimaki sprzęgalne z wałkiem napędzającym (245) za pomocą sprzęgieł (345), a której ślimacznice znajdują się na wałku głównym (441) cylindra głównego (41) i wałku pomocniczym (446) cylindra pomocniczego (46).

5. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 3, znamienny tym, że wałek główny (441) cylindra głównego (141) i/lub pomocniczy (446) cylindra pomocniczego (46) przemieszcza się wzdłuż swojej osi obrotu za pomocą silników liniowych (143) lub siłowników hydraulicznych lub siłowników pneumatycznych sprzęgniętych niezależnie z wałkiem głównym (441) i wałkiem pomocniczym (446) osadzonymi suwliwie w łożyskach ślizgowych.

6. Sposób według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że fragmenty zewnętrznych cylindrycznych powierzchni (241, 246) stykających się z folią przemieszcza się względem siebie poprzecznie do osi profilu przez zróżnicowanie średnic cylindra głównego (41) i cylindra pomocniczego (46).

7. Urządzenie do nakładania okładziny zewnętrznej na profile PVC zawierające ekstruder z podajnikiem tworzywa i wyposażony w główny ustnik, za którym są usytuowane kalibratory, podajnik co najmniej jednej folii PVC tworzącej okładzinę zewnętrzną profilu PVC i rozwijanej z co najmniej jednej rolki i służący do podawania folii PVC za głównym ustnikiem, a przed kalibratorami, oraz co najmniej jedno urządzenie dociskające posiadające co najmniej jeden wałek główny z obracalnym cylindrem dociskającym folię PVC do profilu przemieszczającego się od ustnika wzdłuż podłużnej osi profilu, znamienne tym, że obracalny cylinder główny (41) dociskający folię PVC (32) jest zestawiony z co najmniej jednym obracalnym cylindrem pomocniczym (46), przy czym cylinder pomocniczy (46) i cylinder główny (46) są umieszczone jeden za drugim w kierunku osi podłużnej (11) profilu (10) i tworzą zestaw dociskający folię PVC (32) do profilu (10), a ich zewnętrzne cylindryczne powierzchnie (241, 246) znajdujące się na obracalnych cylindrach (41, 46) mają teksturę różniącą się między sobą i są przemieszczalne względem siebie.

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że na wałku głównym (441) cylindra głównego (41) i na wałku pomocniczym (446) cylindra pomocniczego (46) posiadającymi cylindryczne powierzchnie (241, 246) o zróżnicowanej teksturze są osadzone ślimacznice, które zazębiają się z od8

PL 220 970 B1 dzielnymi ślimakami osadzonymi na wałku napędzającym (245), które są niezależnie sprzęgalne z wałkiem napędzającym (245) za pomocą sprzęgieł (341, 346).

9. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że z wałkiem głównym (441) cylindra głównego (141) i z wałkiem pomocniczym (446) cylindra pomocniczego (146) posiadającymi cylindryczne powierzchnie (241, 246) o zróżnicowanej teksturze jest sprzęgnięty niezależnie co najmniej jeden silnik liniowy (143) lub siłownik hydrauliczny lub siłownik pneumatyczny wywołujący ruch przesuwny obracalnych cylindrów (141, 146) wzdłuż ich osi obrotu.