PL220625B1 - Napęd drzwiowy - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest napęd drzwiowy, zwłaszcza blokada drzwiowa, dla pojazdów szynowych, mający napęd wrzecionowy, którego wrzeciono jest połączone ze sprzęgłem jednokierunkowym, które pozwala obracać się wrzecionu w kierunku odpowiadającym kierunkowi zamykania drzwi i uniemożliwia obracanie się wrzeciona w kierunku odpowiadającym kierunkowi otwierania drzwi, przy czym usytuowana przeciwlegle względem wrzeciona część sprzęgła jednokierunkowego jest osadzona obrotowo, lecz ustalona z możliwością rozłączania względem urządzenia zwalniającego przez sprzęgło, hamulec lub podobny element, który jest przez elektromagnes przesuwający zwalniany przeciw sile, co najmniej jednej sprężyny naciskowej, i hamulec, sprzęgło lub podobny element jest ustalany w jego położeniu rozłączenia.

Tego rodzaju napęd drzwiowy jest znany amerykańskiego opisu patentowego nr US 3,745,705 A. Są nim opisane drzwi uchylno-przesuwne, których napędzanie odbywa się za pomocą wrzeciona, które za pośrednictwem nakrętki przemieszcza płytę drzwiową. Połączone z wrzecionem sprzęgło jednokierunkowe pozwala na ruch płyty drzwiowej w kierunku zamykania, uniemożliwia jednak ruch w kierunku otwierania. Koło zębate połączone ze sprzęgłem jednokierunkowym może być blokowane za pomocą elementu ustalającego mogącego wskakiwać we wgłębienia koła zębatego. Następuje to w położeniu zamknięcia drzwi. W celu umożliwienia otwarcia drzwi element ustalający jest za pomocą elektromagnesu wprowadzany w położenie zwalniania koła zębatego, wskutek czego sprzęgło jednokierunkowe w całości może obracać się wokół os wrzeciona. Za pomocą rygla trzymającego element ustalający jest ustalany w położeniu zwolnienia koła zębatego, dzięki czemu możliwe jest bezprądowe włączanie elektromagnesów podczas otwierania i zamykania drzwi. Element ustalający podczas całego procesu otwierania i zamykania drzwi pozostaje w pozycji zwolnionej. Dopiero bezpośrednio przed zetknięciem się krawędzi drzwi ze sobą lub z ramą drzwi rygiel trzymający jest przesuwany przez przemieszczający się wraz z płytą drzwiową kołek, wskutek czego element ustalający wskakuje w koło zębate. Dzięki sprzęgłu jednokierunkowemu jest teraz możliwe osiągnięcie optymalnego ze względu na szczelność położenia końcowego z doprowadzonym napięciem.

W dokumentach GB 2 283 054 A i WO 95/09959 opisane są drzwi uchylno-przesuwne, których napęd uzyskiwany jest za pomocą wrzeciona, które za pośrednictwem nakrętki przemieszcza drzwi. Odwrotny względem napędu koniec wrzeciona jest poprzez sprzęgło jednokierunkowe połączony z elementem mocującym. Sprzęgło jednokierunkowe pozwala na obrót wrzeciona w kierunku odpowiadającym ruchowi zamykania drzwi także przy ustalonym elemencie mocującym. Jest on podczas działania hamulca lub sprzęgła opcjonalnie osadzony bez możliwości obrotu lub obrotowo.

Element mocujący jest za pośrednictwem wałka połączony z tarczą sprzęgłową. Drążek oddziałuje na dwie, umieszczone nieobrotowo względem skrzyni wagonu i osiowo przesuwnie względem wałka przeciwtarcze. Gdy drążek jest przesuwany w zadanym kierunku, to tarcza sprzęgłowa i z nią także element mocujący są uwalniane, wskutek czego jest umożliwiane otwarcie drzwi. To uwalnianie odbywa się przy normalnej pracy za pomocą elektromagnesu lub w razie potrzeby za pomocą cięgna Bowdena. Hamulec lub sprzęgło pozostaje zwolniony tak długo, jak długo elektromagnes jest zasilany prądem. Przy przerwaniu dopływu prądu hamulec lub sprzęgło jest za pomocą sprężyny wprowadzane w położenie niezwolnione.

Liczne pojazdy szynowe mają napędy drzwiowe, które dysponują napędem wrzecionowym. Aby w każdej chwili było możliwe zamykanie drzwi, także zamykanie ręczne, na jednym końcu wrzeciona umieszczone jest sprzęgło jednokierunkowe, które pozwala obracać wrzeciono w kierunku odpowiadającym ruchowi zamykania drzwi, lecz uniemożliwia obracanie wrzeciona w kierunku odpowiadającym ruchowi otwierania. Aby móc jednak teraz otworzyć drzwi, część sprzęgła jednokierunkowego oddalona od wrzeciona jest zamontowana obrotowo względem skrzyni wagonu i na ogół, ustalona przez hamulec, sprzęgło lub podobny element. Gdy teraz podczas normalnej eksploatacji dochodzi do otwarcia drzwi, jest zwalniany ten hamulec, sprzęgło lub podobny element przez elektromagnes przesuwający tak, że napęd drzwiowy może obrać wrzeciono w kierunku odpowiadającym ruchowi otwierania drzwi, przy czym naturalnie zabiera on ze sobą całe sprzęgło jednokierunkowe. Gdy w razie potrzeby lub w przypadku niebezpieczeństwa dochodzi do ręcznego otwierania, to hamulec, sprzęgło lub podobny element może być zwolniony przez awaryjny uchwyt drzwiowy i drzwi mogą być otwierane ręcznie.

PL 220 625 B1

Drzwi te sprawdziły się podczas eksploatacji i stanowią, zwłaszcza dzięki ich zwartej budowie i mocnej konstrukcji oraz ich niezawodności eksploatacyjnej szeroko rozpowszechnione, standardowe rozwiązanie dla drzwi pojazdów szynowych.

Pewną wadę tego typu drzwi stanowi elektromagnes przesuwający, który podczas każdego ruchu otwierania drzwi musi być aktywowany przez cały czas otwarcia i który dlatego musi być projektowany na dłuższe okresy trwania pracy. Ponieważ musi on także pokonywać znaczne siły, istnieje konieczność przewidzenia odpowiednio mocnego i dlatego dużego, drogiego i pobierającego dużo prądu elektromagnesu przesuwającego.

Dochodzi do tego, że w stanie odstawienia wagonu, a więc przy napędzie drzwiowym pozbawionym doprowadzania prądu względnie mocy nie jest łatwo wejść do wagonu personelowi sprzątającemu lub osobom kontrolującym, ponieważ przy tym musi być uruchamiany, znajdujący się w stosunkowo niedostępnym miejscu, prowadzący na zewnątrz awaryjny uchwyt drzwiowy. Wewnątrz awaryjny uchwyt drzwiowy znajduje się oczywiście w bezpośredniej bliskości drzwi.

Zgodnie z obecnymi wymaganiami wiele zarządów kolei zaleca, że napęd drzwiowy musi dysponować elementem magazynującym prąd, przy czym w praktyce jest to zawsze kondensator, który jeszcze 24 godziny po zatrzymaniu pojazdu umożliwia, poprzez uruchomienie odpowiedniego przycisku, zwolnienie hamulca, sprzęgła lub podobnego elementu i w ten sposób otwarcie drzwi. Powoduje to problemy wówczas, gdy drzwi po ich otwarciu są znowu zamykane, ponieważ przecież w każdych okolicznościach do otwarcia drzwi konieczne jest zwolnienie hamulca, sprzęgła lub podobnego elementu, jednak przy drugim usiłowaniu kondensator jest już pusty.

Celem wynalazku jest dostarczenie urządzenia, przy którym nie będą występowały problemy wymienione w związku z napędem drzwiowym przedstawionego na wstępie rodzaju i zwłaszcza możliwe będzie uzyskanie wystarczających rezultatów za pomocą mniejszego elektromagnesu przesuwającego i można będzie za pomocą energii zmagazynowanej w zwykłym kondensatorze wielokrotnie otwierać drzwi.

Według pierwszego wariantu napęd drzwiowy, zwłaszcza blokada drzwiowa, dla pojazdów szynowych, mający napęd wrzecionowy, którego wrzeciono jest połączone ze sprzęgłem jednokierunkowym, które pozwala obracać się wrzecionu w kierunku odpowiadającym kierunkowi zamykania drzwi i uniemożliwia obracanie się wrzeciona w kierunku odpowiadającym kierunkowi otwierania drzwi, przy czym oddalona od wrzeciona część sprzęgła jednokierunkowego jest osadzona obrotowo, lecz ustalona z możliwością rozłączania względem urządzenia zwalniającego przez sprzęgło, hamulec lub podobny element, który jest przez elektromagnes przesuwający zwalniany przeciw sile co najmniej jednej sprężyny naciskowej, i sprzęgło, hamulec lub podobny element jest ustalany w jego położeniu rozłączenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że sprzęgło, hamulec lub podobny element jest uruchamiany za pomocą zespołu drążkowo-dźwigniowego, który porusza się pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania, pomiędzy którymi leży pozycja martwego punktu, a do blokowania sprzęgła, hamulca lub podobnego elementu poprzez martwy punkt przewidziany jest elektromagnes zamykający.

Korzystnie, elektromagnes zamykający i elektromagnes przesuwający mają postać elektromagnesu o dwustronnym działaniu.

Korzystnie, zespół drążkowo-dźwigniowy ma dźwignię, która może odchylać się wokół osi, z której jednym ramieniem współpracuje bezpośrednio lub pośrednio elektromagnes przesuwający i na której drugim ramieniu są umieszczone bezpośrednio lub pośrednio rolki z leżącą na jednej linii, równoległą do osi osią obrotu, które ruchomą pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania część sprzęgła, hamulca lub innego elementu przeprowadzają z położenia blokowania w położenie zwolnienia, i że położenie martwego punktu osiągane jest wówczas, gdy płaszczyzna połączenia pomiędzy osią obrotu rolek i osią jest usytuowana równolegle do kierunku ruchu ruchomej części sprzęgła, hamulca lub podobnego elementu.

Korzystnie, ruchomą pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania część sprzęgła, hamulca lub innego elementu stanowi przesuwna osiowo względem urządzenia zwalniającego przeciw sile, co najmniej jednej sprężyny naciskowej, lecz umieszczona bez możliwości obrotu tarcza zębata.

Według drugiego wariantu napęd drzwiowy, zwłaszcza blokada drzwiowa, dla pojazdów szynowych, mający napęd wrzecionowy, którego wrzeciono jest połączone ze sprzęgłem jednokierunkowym, które pozwala obracać się wrzecionu w kierunku odpowiadającym kierunkowi zamykania drzwi i uniemożliwia obracanie się wrzeciona w kierunku odpowiadającym kierunkowi otwierania drzwi,

PL 220 625 B1 przy czym oddalona od wrzeciona część sprzęgła jednokierunkowego jest osadzona obrotowo, lecz ustalona z możliwością rozłączania względem urządzenia zwalniającego przez sprzęgło, hamulec lub podobny element, który jest przez elektromagnes przesuwający zwalniany przeciw sile co najmniej jednej sprężyny naciskowej, i sprzęgło, hamulec lub podobny element jest ustalany w jego położeniu rozłączenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ustalenie następuje za pomocą magnesu trwałego, a do blokowania hamulca, sprzęgła lub podobnego elementu przeciw sile magnesu trwałego przewidziany jest elektromagnes zamykający, i że w położeniu zwolnienia mająca materiał ferromagnetyczny, ruchoma część dochodzi tak blisko do co najmniej jednego magnesu trwałego, że jego siła przyciągania przewyższa siłę sprężyny naciskowej.

Korzystnie, elektromagnes zamykający i elektromagnes przesuwający mają postać elektromagnesu o dwustronnym działaniu.

Korzystnie, ruchomą pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania część sprzęgła, hamulca lub innego elementu stanowi przesuwna osiowo względem urządzenia zwalniającego przeciw sile, co najmniej jednej sprężyny naciskowej, lecz umieszczona bez możliwości obrotu tarcza zębata.

Korzystnie, ruchoma część, co najmniej w zasadzie składa się z materiału ferromagnetycznego i w położeniu zwolnienia przylega do, co najmniej jednego magnesu trwałego.

Korzystnie, przewidziana jest większa liczba magnesów trwałych rozmieszczonych na obwodzie koła przebiegającego współśrodkowo względem osi wrzeciona.

Dzięki temu, że do blokowania hamulca sprzęgła lub podobnego elementu przewidziany jest elektromagnes zamykający, hamulec lub sprzęgło może być w każdej chwili wprowadzone w położenie blokowania, wskutek czego uniemożliwiony jest ruch drzwi w kierunku otwierania.

Jedna postać wynalazku charakteryzuje się tym, ze elektromagnes zamykający i elektromagnes przesuwający mają postać elektromagnesów o dwustronnym działaniu. Mogą być przy tym stosowane proste, małe elektromagnesy o dwustronnym działaniu.

W dalszym wariancie ustalanie następuje za pomocą zespołu drążkowo-dźwigniowego dla ruchu hamulca, sprzęgła lub podobnego elementu, który podczas ruchu zwalniającego jest prowadzony poprzez martwy punkt. Tak więc hamulec, sprzęgło lub podobny element pomimo sprężyny naciskowej pozostaje w położeniu otwarcia także wówczas, gdy elektromagnes przesuwający jest włączany bezprądowo.

W innym wariancie hamulec, sprzęgło lub podobny element względnie połączona z nim, dająca się magnesować część konstrukcyjna znajduje się w pozycji otwarcia tak blisko trwałego magnesu, że jego siła przyciągania utrzymuje hamulec przeciw sile sprężyny naciskowej w stanie otwarcia także wówczas, gdy elektromagnes jest włączany bezprądowo.

W ten sposób uruchamianie elektromagnesu przesuwającego jest konieczne tylko podczas ruchu zwalniania lub blokowania, hamulca, sprzęgła lub podobnego elementu, lecz nie do utrzymywania w pozycji otwarcia i dlatego mogą być stosowane małe elektromagnesy o dwustronnym działaniu, które umożliwiają także ze zwykłymi kondensatorami wielokrotne wykonywanie otwierania.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie według wynalazku w jego zwolnionym położeniu, w przekroju wykonanym wzdłuż linii I-I na fig. 2, fig. 2 - urządzenie z fig. 1, w przekroju obróconym o 90° względem przekroju na fig. 1, fig. 3 i fig. 4 - przedstawiają przekroje urządzenia według fig. 1 i fig. 2, w stanie zablokowanym, a fig. 5 i fig. 6 - warianty wynalazku z magnesami trwałymi.

Na rysunku jest przedstawiony jeden z końców napędu drzwiowego przedstawionego na wstępie typu w obszarze przynależnego urządzenia zwalniającego 2. Na wrzecionie 1 napędu drzwiowego, które jest połączone z (nie przedstawionym) oddalonym od drzwi końcem sprzęgła jednokierunkowego, hamulca lub podobnego elementu, który wykonuje wyżej objaśnioną funkcję, umieszczona jest w sposób uniemożliwiający obrót tarcza zębata 6 wrzeciona. Urządzenie zwalniające 2 składa się w przedstawionym przykładzie wykonania z ruchomej części 3 w postaci tarczy zębatej, która jest umieszczona w sposób uniemożliwiający obrót, ale przesuwnie osiowo względem skrzyni 4 wagonu i jest za pomocą sprężyny naciskowej 5 dociskana w kierunku osi 7 wrzeciona 1 do tarczy zębatej 6 wrzeciona.

W celu umożliwienia otwarcia drzwi przewidziano w urządzeniu zwalniającym 2 znany ze stanu techniki elektromagnes przesuwający 8, który za pomocą mechanizmu określanego w całości, jako zespół drążkowo-dźwigniowy 9 względnie dźwignia, odpycha umieszczoną w sposób uniemożliwiający obrót tarczę zębatą 3 przeciw sile sprężyny naciskowej 5 osiowo od tarczy zębatej 6 wrzeciona

PL 220 625 B1 tak daleko, że, jak pokazano na fig. 1, zęby uzębienia mają mały wzajemny luz w kierunku osiowym, tak że tarcza zębata 6 wrzeciona daje się także obracać w kierunku, który jest blokowany przez (nie pokazane) sprzęgło jednokierunkowe. Oddalone od drzwi części sprzęgła jednokierunkowego obracają się, przy tym z nią tak, że całe sprzęgło jednokierunkowe obraca się wraz z wrzecionem 1.

Zgodnie z wynalazkiem przewidziano teraz w urządzeniu zwalniającym 2 takie ukształtowanie zespołu drążkowo-dźwigniowego 9 względnie dźwigni, że jest ona utrzymywana w położeniu, w którym wysuwa ona wystarczająco umieszczoną w sposób uniemożliwiający obrót tarczę zębatą 3, także wówczas, gdy elektromagnes przesuwający 8 nie jest zasilany prądem. Zachodzi to w przedstawionym przykładzie wykonania wskutek tego, że zespół drążkowo-dźwigniowy 9 względnie dźwignia podczas ruchu zwalniającego przechodzi przez tak zwane położenie martwego punktu i także w położeniu końcowym po drugiej stronie martwego punktu, jak to jest pokazane na fig. 1, uzębienia znajdują się w położeniu rozłączenia.

Cały mechanizm drążkowo-dźwigniowy 9 jest uwidoczniony wyraźnie na fig. 2. Składa się on z wygiętej pod kątem, ewentualnie wieloczęściowej dźwigni, której przegub obrotowy w urządzeniu zwalniającym 2 jest ułożyskowany obrotowo w łożysku 11, i za pomocą rolek 10 oddziałuje na obrzeże umieszczonej w sposób uniemożliwiający obrót, lecz ruchomej w kierunku osiowym tarczy zębatej 3. Rolki opisują wokół osi łożyska 11 łuk koła, przy czym, jak wynika z fig. 1 i fig. 3 łącznie, przedstawionym na fig. 3 położeniu zablokowania uzębienia umieszczonej w sposób uniemożliwiający obrót tarczy zębatej 3 i tarczy zębatej 6 wrzeciona są zazębione ze sobą, podczas gdy w położeniu przedstawionym na fig. 1 uzębienia te znajdują się we wzajemnym odstępie, właśnie są zwolnione.

Aby z przedstawionego na fig. 1, położenia zwolnienia znowu przejść w położenie blokowania, jest inaczej niż w stanie techniki, konieczne uaktywnienie elektromagnesu przesuwającego 8 w innym kierunku, co czyni koniecznym, zamiast elektromagnesu przesuwającego we właściwym tego znaczeniu, zastosowanie nienawrotnego elektromagnesu przesuwającego względnie elektromagnesu o dwustronnym działaniu, który teraz służy do pokonywania martwego punktu, ponieważ oba położenia końcowe pozostają stabilne.

Wynalazek nie jest ograniczony tylko do przedstawionego przykładu wykonania, lecz może podlegać różnym modyfikacjom, tak więc można, zamiast mechanizmu przechodzenia przez martwy punkt, zaopatrzyć elektromagnes przesuwający 8 na jego powierzchni czołowej w tak mocny magnes trwały, że utrzyma on w równowadze siłę sprężyny naciskowej 5, bez konieczności przewidzenia martwego punktu w zespole drążkowo-dźwigniowym 9. Można to z łatwością uzyskać zwłaszcza wówczas, gdy rolki 10 lub każdorazowo ekwiwalentna z nimi część konstrukcyjna, w położeniu zwolnienia znajdują się blisko martwego punktu, ponieważ wówczas siły konieczne do trzymania będą minimalne, a w martwym punkcie teoretycznie równe zeru.

Mechanizm przechodzenia przez martwy punkt opiera się w przedstawionym przykładzie wykonania na rozmieszczeniu obu położeń końcowych zespołu drążkowo-dźwigniowego 9, jak są one przedstawione na fig. 1 względnie fig. 3, w powiązaniu z siłą i kierunkiem siły sprężyny naciskowej 5. Rolka 10, a właściwie jej oś obrotu, przyjmuje pomiędzy oboma położeniami końcowymi w pewnym momencie położenie, w którym płaszczyzna połączenia pomiędzy osią 12 łożyska i osią obrotu przebiega równolegle do kierunku przesuwu tarczy zębatej 3 (w kierunku siły sprężyny). Położenie to odpowiada martwemu punktowi, ponieważ po obu stronach wskutek położenia kątowego płaszczyzny połączenia względem kierunku przesuwu jedna składowa siły sprężyny oddziałuje w kierunku od martwego punktu na zespół drążkowo-dźwigniowy.

Specjalista w dziedzinie mechaniki, znający istotę wynalazku, łatwo może wymyślić inne układy, które będą osiągać podobne cele. Wariant przedstawiony na rysunku jest nie tylko wytrzymały, lecz także umożliwia łatwe ustawianie i poprzez dobór odpowiedniej długości ramienia mechanizmu drążkowo-dźwigniowego 9 względnie dźwigni korzystne przełożenie, tak, że również za pomocą skrajnie małego i pobierającego mało prądu elektromagnesu przesuwającego 8 można pokonywać dużą siłę sprężyny naciskowej 5, jak to można łatwo zobaczyć porównując fig. 1 i fig. 3.

Fig. 5 i fig. 6 ukazują wariant wynalazku z co najmniej jednym, korzystnie z większą liczbą, rozłożonych równomiernie na obwodzie koła i umieszczonych w obudowie magnesów trwałych 13.

Na fig. 5 ukazane jest położenie blokowania, w którym istnieje szczelina powietrzna H pomiędzy obudową i tarczą zębatą 3, która jednak zazębia się z umieszczoną w sposób uniemożliwiający obrót tarczę zębatą 6 wrzeciona i w ten sposób uniemożliwia obrót wrzeciona 1 w kierunku otwarcia.

Na fig. 6 pokazane jest położenie zwolnienia, w którym uzębienie jest rozłączone, jak to pokazuje szczelina 15 pomiędzy oboma obszarami zębatymi, natomiast szczelina powietrzna H jest za6

PL 220 625 B1 mknięta, a tarcza zębata 3 przylega w obszarze stykowym 16 do obudowy 3 lub ma minimalny, nie dający się przedstawić odstęp, ponieważ tarcza zębata 3 leży na magnesach trwałych 13 i należy ją traktować jako pewien rodzaj jarzma. Siła trzymania magnesów trwałych 13 jest większa od siły sprężyny naciskowej 5, tak że również przy wyłączonych elektromagnesach przesuwających 8' hamulec, sprzęgło lub podobny element pozostaje stabilnie zwolniony.

Aby przejść znowu w położenie blokowania, do elektromagnesów przesuwających 8' doprowadza się prąd o przeciwnym kierunku, a łączna siła elektromagnesów przesuwających i sprężyn naciskowych pokonuje siłę przyciągania magnesów trwałych i uzyskuje się znowu położenie zgodne z fig. 5. W tym położeniu siła sprężyny naciskowej 5 (liniowy spadek siły przy zwiększaniu odległości) jest większa od siły przyciągania magnesów trwałych (spadek siły będący funkcją kwadratową przy zwiększaniu odległości), a więc położenie to jest także stabilne przy bezprądowym stanie elektromagnesów przesuwających 8'.

Tak więc każda zmiana położenia może być spowodował za pomocą krótkiego impulsu prądowego przez elektromagnesy przesuwające 8' o dwustronnym działaniu względnie przemiennie przez dwa przeciwnie skierowane zestawy magnesów przesuwających o jednostronnym działaniu, wskutek czego z jednej strony oszczędza się prąd, a z drugiej strony istnieje możliwość zastosowania mocniejszych elektromagnesów, ponieważ ich cieplne obciążenie powodowane krótkotrwałym włączeniem nie stwarza żadnych problemów.

Zazębienie pomiędzy nieruchomą tarczą zębatą 3 i tarczą zębatą 6 wrzeciona może być utworzone symetrycznie lub asymetrycznie i w tym ostatnim przypadku zwłaszcza w jednym kierunku, odpowiednio do kierunku zamykania drzwi, być tak płasko ukształtowane, że stanowić będzie ono dodatkowe sprzęgło jednokierunkowe, to znaczy, że w razie doraźnej potrzeby lub w podobnych przypadkach obie tarcze zębate 3, 6 mogą być przez użytkownika drzwi z zadaną siłą obracane względem siebie przeciw sprężynom naciskowym 5 ząb po zębie. Ponadto zwłaszcza asymetryczne boki zębów umożliwiają uzyskanie dowolnie większego momentu obrotowego, koniecznego do przejścia w kierunku otwarcia, przy czym za praktyczną granicę można uważać stabilność mechaniczną i ewentualnie wymaganą możliwość przejścia przy stanie niecałkowitego zwolnienia.

Claims (9)

1. Napęd drzwiowy, zwłaszcza blokada drzwiowa, dla pojazdów szynowych, mający napęd wrzecionowy, którego wrzeciono jest połączone ze sprzęgłem jednokierunkowym, które pozwala obracać się wrzecionu w kierunku odpowiadającym kierunkowi zamykania drzwi i uniemożliwia obracanie się wrzeciona w kierunku odpowiadającym kierunkowi otwierania drzwi, przy czym oddalona od wrzeciona część sprzęgła jednokierunkowego jest osadzona obrotowo, lecz ustalona z możliwością rozłączania względem urządzenia zwalniającego przez sprzęgło, hamulec lub podobny element, który jest przez elektromagnes przesuwający zwalniany przeciw sile, co najmniej jednej sprężyny naciskowej, i sprzęgło, hamulec lub podobny element jest ustalany w jego położeniu rozłączenia, znamienny tym, że sprzęgło, hamulec lub podobny element (3, 6) jest uruchamiany za pomocą zespołu drążkowo-dźwigniowego (9), który porusza się pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania, pomiędzy którymi leży pozycja martwego punktu, a do blokowania sprzęgła, hamulca lub podobnego elementu poprzez martwy punkt przewidziany jest elektromagnes zamykający.

2. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że elektromagnes zamykający i elektromagnes przesuwający (8) mają postać elektromagnesu o dwustronnym działaniu.

3. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół drążkowo-dźwigniowy (9) ma dźwignię, która może odchylać się wokół osi (12), z której jednym ramieniem współpracuje bezpośrednio lub pośrednio elektromagnes przesuwający (8) i na której drugim ramieniu są umieszczone bezpośrednio lub pośrednio rolki (10) z leżącą na jednej linii, równoległą do osi (12) osią obrotu, które ruchomą pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania część (3) sprzęgła, hamulca lub innego elementu przeprowadzają z położenia blokowania w położenie zwolnienia, i że położenie martwego punktu osiągane jest wówczas, gdy płaszczyzna połączenia pomiędzy osią obrotu rolek (10) i osią (12) jest usytuowana równolegle do kierunku ruchu ruchomej części (3) sprzęgła, hamulca lub podobnego elementu.

4. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że ruchomą pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania część sprzęgła, hamulca lub innego elementu stanowi przesuwna osiowo

PL 220 625 B1 względem urządzenia zwalniającego (2) przeciw sile co najmniej jednej sprężyny naciskowej (5) lecz umieszczona bez możliwości obrotu tarcza zębata (3).

5. Napęd drzwiowy, zwłaszcza blokada drzwiowa, dla pojazdów szynowych, mający napęd wrzecionowy, którego wrzeciono jest połączone ze sprzęgłem jednokierunkowym, które pozwala obracać się wrzecionu w kierunku odpowiadającym kierunkowi zamykania drzwi i uniemożliwia obracanie się wrzeciona w kierunku odpowiadającym kierunkowi otwierania drzwi, przy czym oddalona od wrzeciona część sprzęgła jednokierunkowego jest osadzona obrotowo, lecz ustalona z możliwością rozłączania względem urządzenia zwalniającego przez sprzęgło, hamulec lub podobny element, który jest przez elektromagnes przesuwający zwalniany przeciw sile co najmniej jednej sprężyny naciskowej, i sprzęgło, hamulec lub podobny element jest ustalany w jego położeniu rozłączenia, znamienny tym, że ustalenie następuje za pomocą magnesu trwałego (13), a do blokowania hamulca, sprzęgła lub podobnego elementu przeciw sile magnesu trwałego (13) przewidziany jest elektromagnes zamykający, i że w położeniu zwolnienia mająca materiał ferromagnetyczny ruchoma część (3) dochodzi tak blisko do co najmniej jednego magnesu trwałego (13), że jego siła przyciągania przewyższa siłę sprężyny naciskowej (5).

6. Napęd według zastrz. 5, znamienny tym, że elektromagnes zamykający i elektromagnes przesuwający (8') mają postać elektromagnesu o dwustronnym działaniu.

7. Napęd według zastrz. 5, znamienny tym, że ruchomą pomiędzy położeniem zwolnienia i położeniem blokowania część sprzęgła, hamulca lub innego elementu stanowi przesuwna osiowo względem urządzenia zwalniającego (2) przeciw sile co najmniej jednej sprężyny naciskowej (5) lecz umieszczona bez możliwości obrotu tarcza zębata (3).

8. Napęd według zastrz. 5, znamienny tym, że ruchoma część (3) co najmniej w zasadzie składa się z materiału ferromagnetycznego i w położeniu zwolnienia przylega do co najmniej jednego magnesu trwałego (13).

9. Napęd według zastrz. 5, znamienny tym, że przewidziana jest większa liczba magnesów trwałych (13) rozmieszczonych na obwodzie koła przebiegającego współśrodkowo względem osi (7)