PL219926B1 - Zawias obrotowego okna dachowego oraz zespół mocowania zawiasu do ramy, zwłaszcza skrzydła, obrotowego okna dachowego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zawias obrotowego okna dachowego, przeznaczony albo dla okna jednofunkcyjnego, to jest otwieranego tylko jako obrotowe, albo dla okna dwufunkcyjnego uchylnoobrotowego, to jest otwieranego w funkcji uchylnej poprzez obrót wokół osi usytuowanej w górnej części okna, a w funkcji obrotowej - wokół osi usytuowanej niżej, szczególnie w środkowej strefie okna. Przedmiotem wynalazku jest także zespół mocowania tego zawiasu do drewnianej ramy, zwłaszcza skrzydła w oknie dachowym.

Stan techniki. Znane są zawiasy obrotowe do okien dachowych, na przykład według zgłoszeń wynalazków nr P. 380256 lub P. 380795, składające się z dwóch podzespołów, z których każdy ma płytę mocującą: jedną przytwierdzoną do powierzchni bocznej ramy skrzydła okiennego, a drugą zamocowaną do powierzchni bocznej wewnątrz ościeżnicy. Płyty mocujące przytwierdzone są do ramy skrzydła oraz ościeżnicy za pośrednictwem wkrętów o osiach prostopadłych do powierzchni tych płyt, w wyniku czego wszystkie wkręty osadzone są w pocienionej części elementu bocznego ramy.

Istota rozwiązania według pierwszego wynalazku, dotyczącego zawiasu obrotowego, polega na tym, iż płyta mocująca ma co najmniej jeden ukośny uchwyt dla co najmniej jednego łącznika gwintowego mocującego podzespół zawiasu do ramy, zwłaszcza skrzydła okna. Płyta mocująca zawiasu korzystnie ma dwa uchwyty ukośne, usytuowane pod kątem ostrym względem głównej płaszczyzny przylegania płyty mocującej zawiasu do współpracującej z zawiasem powierzchni bocznej ramy, zwłaszcza drewnianej ramy skrzydła okna dachowego o obrotowym ruchu otwierania, czyli obracającego się wokół poziomej osi usytuowanej zwykle w środkowej strefie okna. Cały zawias obrotowy składa się z dwóch podzespołów, przy czym każdy z nich mocowany jest do jednego spośród łączonych tym zawiasem zespołów okna, a co najmniej jeden podzespół zawiasu, zwłaszcza współpracujący z ramą skrzydła, ma płytę mocującą przylegającą do powierzchni bocznej ramy współpracującej z zawiasem. W jednym swym podzespole zawias ma łukową prowadnicę, a w drugim podzespole ma łukowy suwak umieszczony w tej prowadnicy i przesuwający się w niej podczas otwierania bądź zamykania okna. Środki krzywizny prowadnicy i suwaka są punktami na teoretycznej osi obrotu zawiasu usytuowanej po zewnętrznej stronie powierzchni przeszklenia okna.

W każdym z ukośnych uchwytów jest co najmniej jeden otwór dla łącznika gwintowego, zwłaszcza wkręta, mocującego zawias do ramy, zaś osie geometryczne tych otworów leżą w płaszczyznach poprzecznych względem dłuższego boku płyty mocującej, co pozwala na ukośne usytuowanie łącznika gwintowego, a w konsekwencji osadzenie go w grubszej i mocniejszym części przekroju ramy. Położenie płyty mocującej zawiasu względem ramy ustalone jest kołkami osadzonymi w płycie mocującej, wprowadzonymi do otworów w powierzchni bocznej ramy prostopadłych do tej powierzchni. Co najmniej jeden z ukośnych uchwytów jest uchwytem wgłębnym, to znaczy usytuowanym po tej stronie płyty mocującej, która przylega do powierzchni bocznej ramy współpracującej z podzespołem zawiasu. Wskutek tego, zarówno uchwyt ukośny wgłębny, jak i osadzony w jego otworze łącznik gwintowy, zwłaszcza wkręt, znajdują się poza płaszczyzną współpracy łukowego suwaka i prowadnicy obu podzespołów zawiasu. W związku z takim usytuowaniem uchwytu wgłębnego, rama do której przytwierdzona jest płyta mocująca posiada w swej powierzchni bocznej wnękę mieszczącą uchwyt wgłębny. Ukośne uchwyty są zagiętymi fragmentami płyty mocującej.

W innym wariancie wynalazku podzespół zawiasu ma w płycie mocujące jeden ukośny uchwyt środkowy, będący zagiętym fragmentem płyty mocującej, z co najmniej dwoma otworami dla łączników gwintowych, przytwierdzających płytę mocującą do ramy, zwłaszcza skrzydła okna dachowego. Osie geometryczne tych otworów leżą w płaszczyznach poprzecznych względem dłuższego boku płyty mocującej, co pozwala na ukośne usytuowanie łącznika gwintowego w grubszej oraz mocniejszej części przekroju ramy. Ukośny uchwyt środkowy jest uchwytem wgłębnym, w wyniku czego, zarówno ten uchwyt, jak i osadzone w jego otworach łączniki gwintowe, zwłaszcza wkręty, znajdują się poza płaszczyzną współpracy łukowego suwaka jednego podzespołu zawiasu z prowadnicą w drugim podzespole zawiasu. W związku z tym usytuowaniem ukośnego uchwytu środkowego, rama do której przytwierdzona jest płyta mocująca zawiasu posiada w swej powierzchni bocznej wnękę mieszczącą ów uchwyt.

Dodatkowo w płycie mocującej są otwory dla łączników gwintowych, zwłaszcza wkrętów, przytwierdzających ją do ramy, a osie tych otworów leżą w płaszczyznach prostopadłych do płyty mocującej i jednocześnie wzdłużnych względem dłuższego boku tej płyty, czyli osie te mogą być odchylone od prostopadłości względem płyty mocującej w kierunku jej dłuższego boku, tożsamym z podłużnym

PL 219 926 B1 kierunkiem elementu bocznego ramy. Korzystnie ze względów wykonawczych oraz montażowych, osie tych dodatkowych otworów są prostopadłe do płyty mocującej, jak w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki.

Podzespół zawiasu posiadający łukowy suwak korzystnie połączony jest z zespołem okna o większym stopniu ruchliwości niż zespół, z którym połączony jest podzespół zawiasu z prowadnicą. W oknach otwieranych tylko w funkcji obrotowej podzespół zawiasu z łukowym suwakiem mocowany jest do skrzydła okna, natomiast podzespół zawiasu z prowadnicą przyłączony jest do ościeżnicy, gdzie również w płycie mocującej może mieć uchwyty ukośne, bądź uwagi na zwykle większe, niż w ramie skrzydła, przekroje w ościeżnicy, może mieć płytę mocującą przytwierdzoną jak w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki.

W oknach dwufunkcyjnych, otwieranych obrotowo oraz uchylnie, posiadających ramiona pośrednie łączące skrzydło okna i jego ościeżnicę, podzespół zawiasu wyposażony w łukową prowadnicę połączony jest z ramieniem pośrednim okna uchylno-obrotowego, bądź stanowi element tego ramienia. Natomiast podzespół zawiasu z łukowy suwakiem, przytwierdzony jest do ramy skrzydła, jak w oknie jednofunkcyjnym - obrotowym.

Zarówno w oknie obrotowym, jak i obrotowo-uchylnym, łukowy suwak połączony jest z płytą mocującą za pośrednictwem osi, umożliwiającej dodatkowy obrót skrzydła. Konstrukcja tego podzespołu zawiasu, należąca do stanu techniki, pozwala na dodatkowy obrót skrzydła przy położeniu łukowego suwaka maksymalnie wysuniętym z łukowej prowadnicy drugiego podzespołu zawiasu.

Istotą rozwiązania według wynalazku dotyczącego zespołu mocowania zawiasu do ramy jest to, iż co najmniej jeden łącznik gwintowy, który przytwierdza podzespół zawiasu do ramy skrzydła okna dachowego, szczególnie drewnianej, jest usytuowany ukośnie względem płaszczyzny głównej ramy. Ten ukośny łącznik gwintowy wkręcony jest w szerszą część elementu bocznego ramy, poza istniejącym w tej części ramy wybraniem dla zawiasu, osłabiającym tę ramę. Wybrania dla zawiasów na części grubości ramy, i umieszczone w nich zespoły mocowania, usytuowane na dwóch przeciwległych elementach bocznych tej ramy, zwłaszcza dłuższych, w środkowej strefie ich długości. Kąt zawarty pomiędzy usytuowanymi ukośnie łącznikami gwintowymi, a płaszczyzną główną ramy okna, tożsamej w przypadku płaskiej szyby płaszczyzną tej szyby, wynosi od 20 do 60 stopni, korzystnie od 35 do 45 stopni.

W pierwszym wariancie wynalazku dotyczącego zespołu mocowania, usytuowane ukośnie łączniki gwintowe współpracują bezpośrednio z ukośnymi uchwytami płyty mocującej zawiasu, przedstawionego we wcześniejszej części niniejszego opisu, przytwierdzając ten zawias do elementu bocznego drewnianej ramy, zwłaszcza skrzydła okna dachowego. W zespole mocowania przeznaczonym dla zawiasu, którego jeden podzespół ma łukową prowadnicę, a drugi ma umieszczony w tej prowadnicy łukowy suwak, co najmniej jeden spośród usytuowanych ukośnie łączników gwintowych znajduje się całkowicie poza płaszczyzną ruchu suwaka, umożliwiając swobodny ruch suwaka w prowadnicy. Ten łącznik zagłębiony jest w dodatkowej wnęce w powierzchni bocznej wybrania mieszczącego podzespół zawiasu. Dodatkowo podzespół zawiasu przytwierdzony jest do elementu bocznego ramy łącznikami gwintowymi, korzystnie wkrętami, usytuowanym równolegle do płaszczyzny głównej ramy, w pocienionej ściance elementu bocznego ramy między wybraniem na zawias, a przeciwległą ścianką tego elementu. Te łączniki gwintowe są prostopadłe do powierzchni bocznej ramy, ale mogą też być odchylone od prostopadłości zachowując równoległość do płaszczyzny głównej ramy.

W drugim wariancie wynalazku dotyczącego zespołu mocowania, zespół ten ma wkładki pośrednie umieszczone we wnękach w powierzchni bocznej wybrań dla zawiasu. Wkładki pośrednie zamocowane są do ramy usytuowanymi ukośnie łącznikami gwintowymi, a do otworów w tych wkładkach wprowadzone są kołki ustalające płyty mocującej zawiasu. Użycie wkładek pośrednich pozawala na stosowanie znanego ze stanu techniki podzespołu zawiasu, którego płyta mocująca przytwierdzona jest do ramy łącznikami gwintowymi, korzystnie wkrętami usytuowanym równolegle do płaszczyzny głównej ramy.

Korzystnym skutkiem stosowania obu wynalazków w ramie skrzydła okna dachowego jest umożliwienie przytwierdzania zawiasów do bocznych powierzchni tej ramy przy użyciu łączników gwintowych o większych przekrojach i długościach, niż w rozwiązaniach dotychczasowych, bez konieczności zwiększania przekroju drewnianych elementów bocznych ramy. Ponadto te łączniki gwintowe wkręcone są w grubsze odcinki elementów bocznych ramy, aniżeli pocieniony element zawarty pomiędzy wybraniem na zawias oraz wybraniem dla osadzenia szyby. Wskutek tego uzyskuje się

PL 219 926 B1 mocniejsze połączenie zawiasów z ramą skrzydła okna dachowego, przy niezmienionych wymiarach elementów bocznych ramy skrzydła.

Przykłady wykonania. Przedmiot obu wynalazków uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym poszczególne figury przedstawiają:

Fig. 1 - Podzespół zawiasu z łukowym suwakiem i uchwytami ukośnymi na końcach płyty m ocującej, przeznaczony do połączenia ze skrzydłem obrotowym okna - w widoku aksonometrycznym.

Fig. 2 - Podzespół zawiasu z fig. 1, przyłączony do skrzydła obrotowego okna - w widoku aksonometrycznym.

Fig. 3 - Przekrój poprzeczny części bocznej ramy skrzydła okna z zawiasem (według fig. 2) płaszczyzną przechodzącą przez uchwyt ukośny wgłębny.

Fig. 4 - Przekrój poprzeczny części bocznej ramy skrzydła okna z zawiasem (według fig. 2) płaszczyzną przechodzącą przez uchwyt ukośny zewnętrzny.

Fig. 5 - Podzespół zawiasu z łukową prowadnicą zamocowany do ościeżnicy - w widoku aksonometrycznym.

Fig. 6 - Podzespół zawiasu z łukowym suwakiem i uchwytem ukośnym w środku płyty mocującej, przeznaczony do połączenia ze skrzydłem obrotowym okna - w widoku aksonometrycznym.

Fig. 7 - Zespół mocowania zawiasu (podzespołu z łukowym suwakiem) do ramy skrzydła okna przy użyciu wkładek pośrednich - w widoku aksonometrycznym z rozsuniętymi częściami.

Fig. 8 - Przekrój poprzeczny części bocznej ramy skrzydła okna z zawiasem mocowanym przy użyciu wkładek pośrednich (według fig. 7) - płaszczyzną przechodzącą przez wkładkę pośrednią.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest także w przykładach wykonania ujętych w opisie, z częściowym przywołaniem rysunku dla niektórych podzespołów rozwiązania według tych przykładów wykonania.

P r z y k ł a d 1. Zawias według pierwszego przykładu wykonania wynalazku, dla okna dachowego którego skrzydło jest jedynie obrotowe, czyli otwiera się poprzez obrót wokół poziomej osi usytuowanej w środkowej strefie okna, składa się z podzespołu wyposażonego w łukowy suwak, mocowanego do skrzydła okna dachowego (na rysunku - fig. 1 do 4) oraz podzespołu wyposażonego w łukową prowadnicę, mocowanego do ościeżnicy (fig. 5) tego okna. Przyległy do skrzydła podzespół 1 zawiasu, wyposażony w łukowy suwak 11 i mocowany do ramy 2 skrzydła okna dachowego, umieszczony jest w wybraniu 21 dla zawiasu, wykonanym w elemencie bocznym ramy tego skrzydła, po zewnętrznej stronie skrzydła. Wybranie 21 wykonane jest na części grubości ramy 2 skrzydła, od strony, będącej w oknie zamkniętym stroną zewnętrzną okna. Podzespół 1 zawiasu ma płytę mocującą 12, która przylega do powierzchni bocznej 22 wybrania 21 w ramie skrzydła, a także ma dwa ukośne uchwyty: uchwyt ukośny wgłębny 13 oraz uchwyt ukośny zewnętrzny 14, obydwa będące fragmentami płyty mocującej 12, zagiętymi pod kątem ostrym względem głównej płaszczyzny przylegania płyty mocującej 12 do powierzchni bocznej 22 wybrania w ramie skrzydła.

Każdy z ukośnych uchwytów 13 i 14 ma otwór 15 z gniazdem stożkowym dla łba wkręta 3 mocującego podzespół 1 zawiasu do ramy 2, przy czym osie geometryczne otworów 15 leżą w płaszczyznach poprzecznych względem dłuższego boku płyty mocującej 12. Wkręty 3 przytwierdzające podzespół 1 zawiasu do ramy 2 skrzydła, usytuowane są ukośnie względem płaszczyzny głównej tej ramy i wkręcone są w szerszą część elementu bocznego ramy 2 skrzydła okna, omijając pocienioną ściankę powstałą między wybraniem 21 dla zawiasu, a biegnącym na całej długości elementu bocznego ramy, wybraniem 23 dla osadzenia szyby okna dachowego. Uchwyt ukośny wgłębny 13 usytuowany jest po tej stronie płyty mocującej 12, która przylega do powierzchni bocznej 22 wybrania w ramie skrzydła. W związku z tym, w powierzchni bocznej 22 wybrania ramy 2 jest wnęka 24 dla uchwytu wgłębnego 13, wyfrezowana ukośnie (jak na fig. 1 i 2) albo prostopadła do powierzchni bocznej 22 wybrania. Dzięki takiemu położeniu, zarówno uchwyt ukośny wgłębny 13, jak i osadzony w jego otworze wkręt 3 znajdują się poza płaszczyzną współpracy łukowego suwaka 11 podzespołu 1, mocowanego do skrzydła, z prowadnicą w podzespole zawiasu mocowanym do ościeżnicy.

W płycie mocującej 12 są również osadzone dwa kołki ustalające (nie widoczne na rysunku) wchodzące do walcowych otworów 25 w ramie 2 skrzydła. Ponadto płyta mocująca 12 w swej płaskiej części ma dwa otwory 16 (widoczny tylko jeden, drugi zasłonięty suwakiem 11) dla dodatkowych wkrętów 31 usytuowanych prostopadle do płyty mocującej 12, a zarazem równolegle do płaszczyzny głównej ramy skrzydła, tożsamej w przypadku zastosowania szyby płaskiej, z powierzchnią tej szyby. Otwory 16 mają gniazda stożkowe dla łbów wkrętów 31, które wkręcone są w ściankę między wybraniem 21 dla zawiasu a wybraniem 23 dla szyby okna dachowego lub nieco poniżej wybrania dla szyby.

PL 219 926 B1

Drugi, przylegający do ościeżnicy, podzespół 4 zawiasu (fig. 5), posiadający łukową prowadnicę 41 i mocowany do ościeżnicy 5 okna dachowego, umieszczony jest w wybraniu 51 dla zawiasu, wykonanym w elemencie bocznym ościeżnicy od strony wnętrza tej ramy. Wybranie 51 usytuowane jest na części grubości ościeżnicy 2, od zewnętrznej strony okna. Podzespół 4 zawiasu ma płytę mocującą 42, która przylega do powierzchni bocznej 52 wybrania 51 w ościeżnicy, a także ma dwa ukośne uchwyty: uchwyt ukośny wgłębny 43 oraz uchwyt ukośny zewnętrzny 44, obydwa będące fragmentami płyty mocującej 42, zagiętymi pod kątem ostrym względem głównej płaszczyzny przylegania płyty mocującej 42 do powierzchni bocznej 52 wybrania w tej ościeżnicy.

Każdy z ukośnych uchwytów 43 i 44 ma otwór wkręta 3, z gniazdem stożkowym dla jego łba, mocującego podzespół 4 zawiasu do ościeżnicy 5, przy czym osie geometryczne otworów 15 leżą w płaszczyznach poprzecznych względem dłuższego boku płyty mocującej 42. Wkręty 3 przytwierdzające podzespół 4 zawiasu do ościeżnicy 5, usytuowane są ukośnie względem płaszczyzny głównej tej ramy i wkręcone są w szerszą część elementu bocznego ościeżnicy 5, omijając pocienioną ściankę powstałą między wybraniem 51 dla zawiasu a przeciwległą, czyli zewnętrzną ścianką bocznego elementu ościeżnicy. Uchwyt ukośny wgłębny 43 usytuowany jest po tej stronie płyty mocującej 42, która przylega do powierzchni bocznej 52 wybrania w ościeżnicy. W związku z tym, w powierzchni bocznej 52 wybrania w ościeżnicy jest wnęka 53 dla uchwytu wgłębnego 43, wyfrezowana ukośnie (jak na fig. 5) albo prostopadła do powierzchni bocznej 52 wybrania. Dzięki takiemu położeniu, zarówno uchwyt ukośny wgłębny 43, jak i osadzony w jego otworze wkręt 3 znajdują się poza płaszczyzną współpracy łukowej prowadnicy 41 podzespołu 2 zawiasu, mocowanego do ościeżnicy, z łukowym suwakiem 11 podzespołu 1 zawiasu, mocowanego do skrzydła okna.

W płycie mocującej 42 podzespołu 4 zawiasu, są również osadzone dwa kołki ustalające, identyczne jak w podzespole 1 przy skrzydle 2, wchodzące do walcowych otworów w ościeżnicy. Ponadto płyta mocująca w swej płaskiej części ma otwory dla dodatkowych wkrętów prostopadłych do płyty mocującej 42, a zarazem równoległych do płaszczyzny głównej ościeżnicy. Otwory mają gniazda stożkowe dla łbów wkrętów, które wkręcone są w ściankę między wybraniem 41 dla zawiasu, a przeciwległą czyli zewnętrzną powierzchnią elementu bocznego ościeżnicy. Alternatywnie, podzespół zawiasu z prowadnicą może być rozwiązaniem znanym ze stanu techniki, to jest przytwierdzonym do ościeżnicy tylko wkrętami prostopadłymi do płyty mocującej zawiasu, a zarazem równoległymi do płaszczyzny głównej ościeżnicy. Wytrzymałość i sztywność ościeżnicy jest zwykle większa niż ramy skrzydła, co pozwala pozostawić w niej znany zawias i jego mocowanie.

W oknie dachowym zamontowane są dwa zawiasy, symetryczne względem siebie - jeden prawy, drugi lewy. W oknie zamkniętym łukowy suwak 11 podzespołu zawiasu 1 mocowanego do skrzydła 2 wsunięty jest całkowicie do łukowej prowadnicy 41 podzespołu zawiasu 4 mocowanego do ościeżnicy 5. Na przedłużeniu łukowej linii suwaka 11 usytuowany jest kołek prowadzący 17, osadzony w płycie mocującej 12, który w oknie zamkniętym wsunięty jest najdalej w łukową prowadnicę 41 zawiasu. W trakcie otwierania okna łukowy suwak 11, a wraz z nim kołek prowadzący 17, wysuwają się z łukowej prowadnicy 41, w wyniku czego skrzydło okna obraca się wokół teoretycznej osi obrotu zawiasu usytuowanej w środku krzywizny łukowej prowadnicy oraz łukowego suwaka, po zewnętrznej stronie powierzchni przeszklenia okna. Podczas tego ruchu, kołek prowadzący 17, pozostając w łukowej prowadnicy 41, blokuje możliwość obrotu płyty mocującej 12 w podzespole 1 zawiasu, wokół osi 18, na której osadzony jest łukowy suwak, a wraz z nią możliwość obrotu ramy 2 skrzydła i całego skrzydła okna wokół tej osi. Pod koniec wysuwania podzespołu 1 zawiasu z łukowej prowadnicy 41, kołek prowadzący 17 mija zakończenie tej prowadnicy, co umożliwia obrót skrzydła okna wokół osi 18 oraz łukowego suwaka 11 (to położenie ilustruje fig. 6 rysunku), a zatem dalsze otwieranie okna odbywa się poprzez obrót jego skrzydła wokół rzeczywistej osi 18, a nie osi teoretycznej.

P r z y k ł a d 2. Zawias według drugiego przykładu wykonania wynalazku, przeznaczony dla okna dachowego, którego skrzydło jest jedynie obrotowe, przemieszczając się wokół poziomej osi usytuowanej w środkowej strefie okna, składa się z podzespołu wyposażonego w łukowy suwak, mocowanego do skrzydła okna dachowego (fig. 6) oraz podzespołu wyposażonego w łukową prowadnicę, mocowanego do ościeżnicy tego okna. Przylegający do skrzydła podzespół 6 zawiasu ma płytę mocującą 62, która przylega do powierzchni bocznej 22 wybrania 21 w ramie skrzydła, identycznego jak w pierwszym przykładzie wykonania. Podzespół 6 zawiasu, w środkowej swej części, ma ukośny uchwyt środkowy 63, będący fragmentem płyty mocującej 62, zagiętym pod kątem ostrym względem głównej płaszczyzny przylegania płyty mocującej 62 do powierzchni bocznej 22 wybrania w ramie

PL 219 926 B1 skrzydła. Ponadto podzespół 6 zawiasu wyposażony jest w łukowy suwak 11 połączony z płytą mocującą 62 obrotowo, za pośrednictwem osi 18, identycznie jak w pierwszym przykładzie wykonania.

Ukośny uchwyt środkowy 63 ma dwa otwory 65 z gniazdami stożkowymi dla łbów wkrętów mocujących podzespół 6 zawiasu do ramy 2, przy czym osie geometryczne otworów 65 leżą w płaszczyznach poprzecznych względem dłuższego boku płyty mocującej 12. Uchwyt ukośny środkowy 63 jest uchwytem wgłębnym, usytuowanym po tej stronie płyty mocującej 62, która przylega do powierzchni bocznej 22 wybrania w ramie skrzydła. W związku z tym, w powierzchni bocznej 22 wybrania ramy 2 jest wnęka 26 dla uchwytu ukośnego środkowego 63, wyfrezowana ukośnie (fig. 6) albo prostopadła do powierzchni bocznej 22 wybrania. Dzięki takiemu położeniu, zarówno uchwyt ukośny środkowy 63, jak i osadzone w jego otworach wkręty znajdują się poza płaszczyzną współpracy łukowego suwaka 11 podzespołu mocowanego do skrzydła, z prowadnicą w podzespole zawiasu mocowanym do ościeżnicy. Wkręty przytwierdzające podzespół 6 zawiasu do ramy 2 skrzydła, usytuowane są ukośnie względem płaszczyzny głównej tej ramy i wkręcone są w szerszą część elementu bocznego ramy 2 skrzydła okna, omijając pocienioną ściankę powstałą między wybraniem 21 dla zawiasu oraz, biegnącym na całej długości elementu bocznego ramy, wybraniem dla osadzenia szyby.

W płycie mocującej 62 są również osadzone dwa kołki ustalające wchodzące do walcowych otworów 25 w ramie 2 skrzydła. Ponadto płyta mocująca 62 w swej płaskiej części ma otwory 66, dla dodatkowych wkrętów usytuowanych prostopadle do płyty mocującej 62, a zarazem równolegle do płaszczyzny głównej ramy skrzydła, tożsamej w przypadku zastosowania szyby płaskiej, z powierzchnią tej szyby. Otwory 66 mają gniazda stożkowe dla łbów tych wkrętów, które wkręcone są w ściankę między wybraniem 21 dla zawiasu a wybraniem dla szyby okna dachowego lub nieco poniżej wybrania dla szyby.

Drugi podzespół zawiasu, wyposażony w łukową prowadnicę i mocowany do ościeżnicy okna dachowego, jest identyczny jak w pierwszym przykładzie wykonania (fig. 5). Alternatywnie, podzespół zawiasu wyposażony w prowadnicę może być rozwiązaniem znanym ze stanu techniki, to jest przytwierdzony do ościeżnicy tylko wkrętami prostopadłymi do płyty mocującej zawiasu, a zarazem równoległymi do płaszczyzny głównej ościeżnicy.

P r z y k ł a d 3. Zawias według trzeciego przykładu wykonania wynalazku przeznaczony jest dla okna dachowego dwufunkcyjnego uchylno-obrotowego, to jest otwieranego w funkcji uchylnej poprzez obrót skrzydła wokół poziomej osi usytuowanej w górnej części okna, a w funkcji obrotowej poprzez obrót skrzydła wokół poziomej osi usytuowanej niżej, zwłaszcza w środkowej strefie okna. W zawiasie tym podzespół mocowany do skrzydła okna jest identyczny jak w pierwszym przykładzie wykonania: zawiera łukowy suwak połączony obrotowo z płytą mocującą, która ma dwa ukośne uchwyty: wgłębny i zewnętrzny, dla usytuowanych ukośnie wkrętów przytwierdzających tę płytę do ramy skrzydła okiennego.

Drugi podzespół zawiasu, wyposażony w prowadnicę, jest elementem metalowego ramienia pośredniego, w związku z czym w tym podzespole nie stosuje się niniejszego wynalazku. Również połączenie ramion pośrednich z ościeżnicą jest innej konstrukcji, a zatem rozwiązanie według wynalazku występuje tylko w podzespole zawiasu połączonym ze skrzydłem okna.

P r z y k ł a d 4. Zawias według czwartego przykładu wykonania wynalazku, podobnie jak zawias z przykładu trzeciego przeznaczony jest dla okna dwufunkcyjnego uchylno-obrotowego. W zawiasie tym podzespół mocowany do skrzydła okna jest identyczny jak w drugim przykładzie wykonania: zawiera łukowy suwak połączony obrotowo z płytą mocującą, która ma ukośny uchwyt środkowy dla usytuowanych ukośnie wkrętów przytwierdzających tę płytę do ramy skrzydła.

Drugi podzespół zawiasu, wyposażony w prowadnicę, jest elementem metalowego ramienia pośredniego, jak w trzecim przykładzie wykonania, w związku z czym wynalazek występuje tylko w podzespole zawiasu połączonym ze skrzydłem okna.

P r z y k ł a d 5. Zespół mocowania zawiasu według piątego przykładu wykonania wynalazku (fig. 7 i 8), przeznaczony jest dla skrzydła okna dachowego, które jest albo jedynie obrotowe, albo dwufunkcyjne uchylno-obrotowe. Znany ze stanu techniki przylegający do skrzydła podzespół 7 zawiasu, z łukowym suwakiem 11 ma płytę mocującą 72, która przylega do powierzchni bocznej 22 wybrania 21 w ramie 2 skrzydła, identycznego jak w pierwszym i drugim przykładzie wykonania. Zespół mocowania tego zawiasu wyposażony jest w dwie wkładki pośrednie 8, o kształcie walca, umieszczone w walcowych gniazdach 27 w powierzchni bocznej 22 wybrania 21 w ramie skrzydła, prostopadłych do tej powierzchni bocznej. Wkładka pośrednia 8 ma walcowy przelotowy otwór 81, a także ma ukośny przelotowy otwór 82 dla wkręta 3, ze stożkowym gniazdem dla jego łba. Wkręt 3 mocujący wkładPL 219 926 B1 kę pośrednią 8 usytuowany jest ukośnie względem płaszczyzny głównej ramy skrzydła i wkręcony jest w szerszą część elementu bocznego ramy 2, omijając pocienioną ściankę powstałą między wybraniem 21 dla zawiasu, a biegnącym na całej długości elementu bocznego ramy, wybraniem 23 dla osadzenia szyby okna dachowego. Mocowany do ramy 2 skrzydła okiennego, podzespół 7 zawiasu przylega swą płytą mocującą 72 do powierzchni bocznej 22 wybrania w ramie, a kołki ustalające 73 płyty mocującej są wprowadzone do otworów 81 we wkładkach pośrednich 8. Płyta mocująca 72 przytwierdzona jest do ramy 2 skrzydła okiennego identycznie jak w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki, to jest wkrętami prostopadłymi do tej płyty, a zarazem równoległymi do płaszczyzny głównej ramy skrzydła, tożsamej przy stosowaniu szyby płaskiej, z powierzchnią tej szyby.

Claims (16)

1. Zawias obrotowego okna dachowego, szczególnie z drewnianą ramą skrzydła, składający się z dwóch podzespołów, z których każdy mocowany jest do jednego spośród łączonych tym zawiasem zespołów okna, gdzie jeden podzespół zawiasu ma łukową prowadnicę, a drugi jego podzespół ma łukowy suwak umieszczony w tej prowadnicy, zaś środki krzywizny prowadnicy i suwaka są punktami na poziomej teoretycznej osi obrotu zawiasu usytuowanej po zewnętrznej stronie powierzchni przeszklenia okna, przy czym co najmniej jeden podzespół zawiasu, zwłaszcza mocowany do ramy skrzydła, ma płytę mocującą która przylega do powierzchni bocznej ramy współpracującej z zawiasem, i połączona jest z nią łącznikami gwintowymi, zwłaszcza wkrętami, oraz ustalona względem tej ramy, korzystnie kołkami osadzonymi w płycie mocującej zawiasu, znamienny tym, że płyta mocująca (12, 42, 62) ma co najmniej jeden ukośny uchwyt (13, 14, 43, 44, 63) dla co najmniej jednego łącznika gwintowego (3) usytuowanego pod kątem ostrym względem głównej płaszczyzny przylegania tej płyty do powierzchni bocznej (22, 52) ramy (2, 5) współpracującej z zawiasem, a osie geometryczne otworów (15, 65) w ukośnych uchwytach leżą w płaszczyznach poprzecznych względem dłuższego boku płyty mocującej.

2. Zawias według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jeden z ukośnych uchwytów jest uchwytem wgłębnym (13, 43, 63), usytuowanym po tej stronie płyty mocującej (12, 42, 62), która przylega do powierzchni bocznej ramy (2, 5) współpracującej z zawiasem.

3. Zawias według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że ukośne uchwyty (13, 14, 43, 44, 63) są zagiętymi fragmentami płyty mocującej (12, 42, 62).

4. Zawias według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że w płycie mocującej (12, 62) ma dodatkowo otwory (16, 66) dla łączników gwintowych (31), zwłaszcza wkrętów, o osiach leżących w płaszczyznach będących zarówno prostopadłymi do płyty mocującej (12, 62) jak i wzdłużnymi względem dłuższego boku tej płyty, korzystnie osiach prostopadłych do płyty mocującej.

5. Zawias według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że jego podzespół (1, 6) z łukowym suwakiem (11) połączony jest z zespołem okna o większym stopniu ruchliwości niż zespół, z którym połączony jest podzespół (4) zawiasu z prowadnicą (41).

6. Zawias według zastrz. 5, znamienny tym, że podzespół (1, 6) zawiasu z łukowym suwakiem (11) mocowany jest do skrzydła okna.

7. Zawias według zastrz. 5 albo 6, znamienny tym, że podzespół (4) zawiasu z prowadnicą (41) połączony jest z ramą ościeżnicy (5).

8. Zawias według zastrz. 6, znamienny tym, że podzespół (4) zawiasu z prowadnicą (41) połączony jest z ramieniem pośrednim okna dwufunkcyjnego uchylno-obrotowego.

9. Zawias według zastrz. 5 albo 6, albo 7, albo 8, znamienny tym, że łukowy suwak (11) połączony jest z płytą mocującą (12, 62) za pośrednictwem osi (18) umożliwiającej dodatkowy obrót skrzydła.

10. Zespół mocowania zawiasu do ramy, zwłaszcza skrzydła, obrotowego okna dachowego, szczególnie ramy drewnianej, mającej wybrania dla zawiasów na części grubości ramy, usytuowane na dwóch przeciwległych elementach bocznych tej ramy, zwłaszcza dłuższych, w środkowej strefie ich długości, znamienny tym, że co najmniej jeden łącznik gwintowy (3) przytwierdzający do ramy (2, 5) podzespół (1, 4, 6, 7) zawiasu, usytuowany jest ukośnie względem płaszczyzny głównej ramy (2, 5) oraz wkręcony jest w szerszą część elementu bocznego ramy (2, 5), poza wybraniem (21, 51) dla zawiasu.

PL 219 926 B1

11. Zespół mocowania, według zastrz. 10, znamienny tym, że kąt pomiędzy usytuowanymi ukośnie łącznikami gwintowymi, a płaszczyzną główną ramy (2) skrzydła, oraz płaszczyzną szyby, wynosi od 20 do 60 stopni, korzystnie od 35 do 45 stopni.

12. Zespół mocowania, według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że usytuowane ukośnie łączniki gwintowe (3) współpracują bezpośrednio z ukośnymi uchwytami (13, 14, 43, 44, 63) płyty mocującej (12, 42, 62) podzespołu (1, 4, 6) zawiasu, łącząc ją z elementem bocznym ramy (2, 5), zwłaszcza skrzydła okna dachowego.

13. Zespół mocowania, według zastrz. 12, przeznaczony dla zawiasu którego jeden podzespół ma łukową prowadnicę, a drugi ma umieszczony w tej prowadnicy łukowy suwak, znamienny tym, że co najmniej jeden spośród usytuowanych ukośnie łączników gwintowych (3) znajduje się całkowicie poza płaszczyzną ruchu suwaka (11), będąc zagłębionym w dodatkowej wnęce (24, 26, 53) w powierzchni bocznej (22, 52) wybrania (21, 51) mieszczącego podzespół zawiasu.

14. Zespół mocowania, według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że podzespół (1, 4, 6) zawiasu przytwierdzony jest do elementu bocznego ramy (2, 5) dodatkowo łącznikami gwintowymi (31), korzystnie wkrętami, usytuowanym równolegle do płaszczyzny głównej ramy w pocienionej ściance elementu bocznego ramy, powstałej między wybraniem na zawias, a przeciwległą ścianką tego elementu.

15. Zespół mocowania, według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że ma wkładki pośrednie (8) umieszczone we wnękach (27) w powierzchni bocznej (22) wybrania (21) dla zawiasu i zamocowane do ramy (2) skrzydła usytuowanymi ukośnie łącznikami gwintowymi (3), przy czym do wkładek pośrednich wprowadzone są kołki ustalające (73) płyty mocującej (72) podzespołu (7) zawiasu.

16. Zespół mocowania, według zastrz. 16, znamienny tym, że płyta mocująca (72) podzespołu zawiasu (7) przytwierdzona jest do ramy (2) łącznikami gwintowymi, korzystnie wkrętami usytuowanym równolegle do płaszczyzny głównej ramy.