PL215456B1 - Czesc zawiasu do drzwi, okien i temu podobnych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest część zawiasu dla drzwi, okien lub temu podobnych, który zawiera co najmniej jedną, zamocowaną na przedniej powierzchni stałej ramy drzwi, okien lub temu podobnych, ramową część zawiasu i zamocowaną na skrzydle drzwi, okien lub temu podobnych, skrzydłową część zawiasu, która zachodzi elementem zawiasowym za element zawiasowy ramowej części zawiasu i w zachodzącym obszarze jest połączona uchylnie z ramową częścią zawiasu za pomocą pionowego w położeniu montażowym, przechodzącego przez elementy zawiasowe i tworzącego oś zawiasu, sworznia zawiasu, z odchodzącym poziomo w bok z elementu zawiasowego elementem mocującym, którym część zawiasu jest mocowana na przedniej powierzchni stałej ramy lub skrzydła, z prostoliniową prowadnicą, na której element zawiasowy jest przemieszczany poziomo i równolegle do płaszczyzny ramy na elemencie mocującym, i z napędem przemieszczania, za pomocą którego realizowane jest przemieszczanie.

Gdy poniżej jest mowa o ustawieniu z przodu lub z tyłu, poziomo lub pionowo, wówczas dotyczy to zamontowanego zawiasu przy zamkniętym skrzydle, przy czym obserwator stoi przed zawiasem i patrzy na niego.

Tego typu część zawiasu jest znana z DE 37 16 601 C1. Element zawiasowy ma przy tym odchodzące w bok skrzydełko, za które zachodzi element mocujący, który za pomocą śrub jest zamocowany na przedniej powierzchni skrzydła. Przy dociąganiu śrub skrzydełko jest zakleszczane pomiędzy elementem mocującym i przednią powierzchnią. Napęd przemieszczania stanowi gwintowany trzpień, obracany od strony bocznego końca skrzydełka i wsparty na elemencie zawiasowym względnie ramieniu, wystającym w przód ze skrzydełka. Możliwe jest wprawdzie dokonywanie regulacji przy dociągniętych śrubach i zamontowanej na gotowo części zawiasu, jednak wymaga to pójścia na kompromis pomiędzy stopniem zakleszczenia i łatwością przemieszczania. Poza tym skrzydełko wystaje stosunkowo daleko w bok.

Problem związany z przemieszczaniem wynika z konieczności dokonywania regulacji poziomego położenia skrzydła w otworze ramy w celu wyrównania tolerancji wykonawczych i montażowych. Znany jest szereg rozwiązań w zakresie przemieszczania, które nie mają wad, występujących w DE 37 16 601 C1. Są to konstrukcje, w których położenie sworznia jest zmieniane względem części zawiasu. W tym celu elementy nastawcze są umieszczone wewnątrz elementu zawiasowego, jak to ma miejsce w EP 271 053, EP 860 571 A1 lub DE 40 22 532 C1. Potrzebne jest tutaj jednak stosunkowo skomplikowane ukształtowanie wnętrza elementu zawiasowego. Podczas gdy trzy ostatnie wymienione opisy dotyczą przestawiania dokładnie w kierunku poziomym, równoległym do płaszczyzny ramy, istnieją również tak zwane podwójne tuleje mimośrodowe, to znaczy dwie, włożone jedna w drugą, tuleje mimośrodowe, w których osadzony jest sworzeń zawiasu. Zależnie od wzajemnego obrotu tulei mimośrodowych sworzeń zawiasu przemieszcza się w kierunku poziomym, równoległym do płaszczyzny ramy, ale także prostopadle do tego kierunku. Nie jest możliwe przeprowadzenie ciągłej regulacji w kierunku poziomym, równoległym do płaszczyzny ramy.

Z NL 9101541 znany jest zawias z częścią, przestawną w poziomie za pomocą płytki nastawczej. Wchodzi ona pomiędzy część mocującą części zawiasu i powierzchnię montażową. Mocowanie na powierzchni montażowej odbywa się za pomocą śrub mocujących, które przechodzą przez usytuowane zarówno w płytce nastawczej, jak też w części mocującej otwory, które w przypadku części mocującej stanowią otwory podłużne. W celu przestawienia trzeba poluzować śruby. Na płytce nastawczej są przewidziane środki zatrzaskowe, które wchodzą w wycięcia w części mocującej i prowadzą ją w kierunku nastawiania. Do przestawiania służy układ jarzmowy, który jest osadzony na części mocującej i współpracuje z kamieniem jarzma na płytce nastawczej.

EP 1 126 115 A ujawnia zawias, którego część skrzydłowa składa się z łożyska oporowego, uformowanej na części zawiasowej części mocującej oraz mimośrodu. Łożysko oporowe znajduje się w usytuowanej w części mocującej wnęce, w której także mieści się mimośród. Przeciwległe krawędzie łożyska oporowego i części mocującej tworzą prowadnicę prostoliniową. Część mocująca ma podłużne otwory do przełożenia śrub ustalających, które trzeba poluzować w celu dokonania regulacji.

Celem wynalazku jest opracowanie prostego i wytrzymałego układu poziomego przestawiania, który działa tylko w kierunku poziomym, równoległym do płaszczyzny ramy, i który pozwala bez przeszkód osiągnąć ustawienie prostopadłe do płaszczyzny ramy w kierunku pionowym.

Część zawiasu dla drzwi, okien lub temu podobnych, który zawiera co najmniej jedną, zamocowaną na przedniej powierzchni stałej ramy drzwi, okien lub temu podobnych, ramową część zawiasu

PL 215 456 B1 i zamocowaną na skrzydle drzwi, okien lub temu podobnych, skrzydłową część zawiasu, która zachodzi elementem zawiasowym za element zawiasowy ramowej części zawiasu i w zachodzącym obszarze jest połączona uchylnie z ramową częścią zawiasu za pomocą pionowego w położeniu montażowym, przechodzącego przez elementy zawiasowe i tworzącego oś zawiasu, sworznia zawiasu, z odchodzącym poziomo w bok z elementu zawiasowego elementem mocującym, którym część zawiasu jest mocowana na przedniej powierzchni stałej ramy lub skrzydła, z prostoliniową prowadnicą, na której element zawiasowy jest przemieszczany poziomo i równolegle do płaszczyzny ramy na elemencie mocującym, i z napędem przemieszczania, za pomocą którego realizowane jest przemieszczanie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że element zawiasowy ma w zasadzie cylindryczny obwód zewnętrzny, element mocujący zachodzi za element zawiasowy pomiędzy nim i przednią powierzchnią, prostoliniowa prowadnica jest usytuowana na zwróconych ku sobie, zewnętrznych powierzchniach elementu zawiasowego i elementu mocującego, zaś napęd przemieszczania zawiera obracany z tyłu elementu mocującego wokół osi prostopadłej do płaszczyzny ramy mimośród, który jest osadzony na elemencie zawiasowym i wchodzi obwodem swej części w pionowym podłużny otwór elementu mocującego.

Korzystnie element mocujący ma w zasadzie kształt płytkowy.

Korzystnie prostoliniowa prowadnica zawiera współpracujące komplementarnie, poziome powierzchnie prowadzące.

Korzystnie element mocujący lub element zawiasowy ma poziome żebra prowadzące, które wchodzą w rowki prowadzące odpowiednio drugiej części.

Korzystnie żebra prowadzące są umieszczone na elemencie mocującym, zaś rowki prowadzące na elemencie zawiasowym.

Korzystnie każde z żeber prowadzących wraz z przyporządkowanym mu rowkiem prowadzącym jest usytuowane w obszarze górnej i dolnej krawędzi elementu mocującego.

Korzystnie wzajemne połączenie i blokowanie elementu zawiasowego i elementu mocującego jest realizowane za pomocą przechodzących prostopadle do płaszczyzny ramy od tyłu przez poziomy podłużny otwór elementu mocującego, prostopadłych do płaszczyzny ramy śrub ustalających.

Według wynalazku zatem element mocujący jest położony za elementem zawiasowym i połączony z nim w sposób, umożliwiający poziome wzajemne przemieszczanie elementu zawiasowego i elementu mocującego. Nie wymaga to szczególnego ukształtowania wnętrza elementu zawiasowego, co znacznie upraszcza jego wytwarzanie.

Jeżeli mowa jest o cylindrycznym w zasadzie obwodzie zewnętrznym elementu zawiasowego, wówczas pojęcie „cylindryczny” jest zastosowane w sensie matematycznym, zgodnie z którym przekrój zewnętrznego obwodu ma być stały na całej wysokości. Nie musi zatem chodzić o cylinder o przekroju kołowym. W grę wchodzą także przekroje prostokątne, trapezowe lub podobne. Znaczenie tej cechy polega na tym, że element zawiasowy przy takim kształcie można wytwarzać metodą wyciskania.

Jeżeli element mocujący ma w zasadzie kształt płytkowy, wówczas krawędzią płytki zachodzi on za element zawiasowy, podczas gdy pozostały obszar płytki wystaje w bok i może służyć do umieszczenia śrub mocujących.

Napęd przemieszczania może zawierać mimośród, który przy poluzowanych śrubach mocujących jest uruchamiany ze stosunkowo małym momentem obrotowym, ponieważ nie trzeba pokonywać sił zaciskowych. Śruby mocujące mogą być silnie dociągnięte, nie utrudniając prowadzenia na poziomej prowadnicy.

Prostoliniowa prowadnica może zawierać współpracujące komplementarnie, poziome powierzchnie prowadzące, co można zrealizować tak, że element mocujący lub element zawiasowy ma poziome żebra prowadzące, które wchodzą w rowki prowadzące drugiej części.

Aby można było efektywnie przejmować momenty krawędziowe w płaszczyźnie ramy, każde z żeber prowadzących wraz z przyporządkowanym mu rowkiem prowadzącym jest usytuowane w obszarze górnego względnie dolnego elementu mocującego.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia część zawiasu w widoku perspektywicznym z tyłu, fig. 2 - część zawiasu również w widoku z tyłu, fig. 3 - część zawiasu z fig. 1 w widoku z lewej strony, zaś fig. 4 - część zawiasu z fig. 1 w widoku z góry.

Wybrana na przykład wykonania część 100 zawiasu z fig. 1 do 4 jest częścią skrzydłową, która zatem jest zamocowana na skrzydle i którą skrzydło jest zawieszone w ramowych częściach zawiasu,

PL 215 456 B1 zamocowanych na ramie. Skrzydło jest zaznaczone na fig. 3 odnośnikiem 1 i ma płaską przednią powierzchnię 2, do której przykręcona jest część 100 zawiasu. Wynalazek nie jest jednak ograniczony do tego przykładu wykonania. Również ramowa część zawiasu mogłaby zostać zaopatrzona w poziomą regulację według wynalazku. Nie musi także chodzić o zawiasy dwuczęściowe. Przynajmniej środkowa część zawiasu czołowego mogłaby również być ukształtowana według wynalazku.

Część 100 zawiasu zawiera element zawiasowy 3, utworzony z fragmentu cylindrycznego profilu o przekroju kołowym, wykonanego z tworzywa aluminiowego, i zaopatrzony w centralny wzdłużny otwór 4 do umieszczenia sworznia 5 zawiasu. Element zawiasowy 3 może być dzięki swemu cylindrycznemu kształtowi odcięty z profilu wyciskanego. Dotyczy to również elementu mocującego 6, mającej kształt w zasadzie płytkowy. Kierunek wyciskania jest tutaj, podobnie jak w przypadku elementu zawiasowego 3, kierunkiem pionowym. Element mocujący 6 zachodzi prawym na fig. 1 obszarem 7 płytki za element zawiasowy 3 i jest tam z nim połączony w opisany poniżej sposób. Lewy na fig. 1 obszar 8 elementu mocującego 6 służy połączeniu ze skrzydłem za pomocą śrub i ewentualnie czopów, co nie jest szczegółowo przedstawione na fig. 1 do 4.

Na górnej i dolnej krawędzi element mocujący 6 ma w prawym obszarze 7 wystające w kierunku elementu zawiasowego 3, poziome żebra prowadzące 9, 10, które w płaszczyźnie pionowej, prostopadłej do płaszczyzny ramy, mają prostokątny przekrój i wchodzą w uformowane komplementarnie rowki prowadzące 11, 12 elementu zawiasowego 3. Element mocujący 6 można zatem wraz z żebrami prowadzącymi 9, 10 przemieszczać poziomo w rowkach prowadzących 11, 12 względem elementu zawiasowego 3.

Jako napęd do przemieszczania służy mimośród 20, osadzony obrotowo czopem łożyskowym 13 w odpowiednim otworze elementu zawiasowego 3 i obracany za pomocą nie przedstawionego klucza, wchodzącego w sześciokątne wybranie 15. Celem osiowego unieruchomienia mimośród 20 ma kołnierz 16, umieszczony w płaskim wybraniu 11 elementu mocującego 6 i unieruchamiający m imośród 20 w kierunku czopu łożyskowego 13. Usytuowana mimośrodowo względem czopu łożyskowego 13, mająca kołowy przekrój krzywka 18 mimośrodu jest prowadzona w pionowym podłużnym otworze elementu mocującego 6 i przesuwa przy obrocie element mocujący 6 w kierunku poziomym, przy czym element mocujący 6 jest prowadzony na prowadnicach 9, 11 względnie 10, 12, co zapobiega jego przekoszeniu.

Mimośród 20 jest umieszczony w obrębie wysokości elementu mocującego 6. Powyżej i poniżej mimośrodu 20 umieszczone są śruby ustalające 21, 22, których oś rozciąga się prostopadle do płaszczyzny ramy i które przechodzą przez podłużne otwory 23, 24 elementu mocującego 6, opierając się spodem swych łbów na wzdłużnych krawędziach tych podłużnych otworów. Poprzez odpowiednie dociągnięcie śrub ustalających 21, 22 element mocujący 6 można trwale połączyć z elementem zawiasowym 3. Celem przestawienia śruby ustalające 21, 22 poluzowuje się chwilowo. Ciężar skrzydła 1 jest przy tym utrzymywany przez prowadnice 9, 11 względnie 10, 12. Po dokonaniu regulacji śruby ustalające 21,22 ponownie się dociąga.

Zwłaszcza na fig. 1 widać, że środki do wzajemnego przemieszczania, prowadzenia i unieruchamiania elementów 3 i 6 usytuowane są poza elementem zawiasowym 3 na zwróconych ku sobie stronach elementu zawiasowego 3 i elementu mocującego 6, co upraszcza wytwarzanie, zapewniając równocześnie większą stabilność napędu przemieszczającego i unieruchomienia.

Odnośnik 25 oznacza mały wkręt ustalający, który wchodzi w obwodowy rowek 26 sworznia 5 zawiasu i blokuje go w jego wzdłużnym kierunku w elemencie zawiasowym 3.

Rozumie się, że do wytwarzania elementu mocującego 6 i elementu zawiasowego 3 można zastosować także inne metody niż wyciskanie, połączone z późniejszą obróbką skrawaniem, na przykład wytwarzanie tych elementów w postaci cynkowych odlewów ciśnieniowych.

Claims (7)

1. Część zawiasu dla drzwi, okien lub temu podobnych, który zawiera co najmniej jedną, zamocowaną na przedniej powierzchni stałej ramy drzwi, okien lub temu podobnych, ramową część zawiasu i zamocowaną na skrzydle drzwi, okien lub temu podobnych, skrzydłową część zawiasu, która zachodzi elementem zawiasowym za element zawiasowy ramowej części zawiasu i w zachodzącym obszarze jest połączona uchylnie z ramową częścią zawiasu za pomocą pionowego w położeniu montażowym, przechodzącego przez elementy zawiasowe i tworzącego oś zawiasu, sworznia zawiasu,

PL 215 456 B1 z odchodzącym poziomo w bok z elementu zawiasowego elementem mocującym, którym część zawiasu jest mocowana na przedniej powierzchni stałej ramy lub skrzydła, z prostoliniową prowadnicą, na której element zawiasowy jest przemieszczany poziomo i równolegle do płaszczyzny ramy na elemencie mocującym, i z napędem przemieszczania, za pomocą którego realizowane jest przemieszczanie, znamienna tym, że element zawiasowy (3) ma w zasadzie cylindryczny obwód zewnętrzny, element mocujący (6) zachodzi za element zawiasowy (3) pomiędzy nim i przednią powierzchnią (2), prostoliniowa prowadnica (9, 11; 10, 12) jest usytuowana na zwróconych ku sobie, zewnętrznych powierzchniach elementu zawiasowego (3) i elementu mocującego (6), zaś napęd przemieszczania zawiera obracany z tyłu elementu mocującego (6) wokół osi prostopadłej do płaszczyzny ramy m imośród (20), który jest osadzony na elemencie zawiasowym (3) i wchodzi obwodem swej części (19) w pionowy podłużny otwór elementu mocującego (6).

2. Część zawiasu według zastrz. 1, znamienna tym, że element mocujący (6) ma w zasadzie kształt płytkowy.

3. Część zawiasu według zastrz. 1, znamienna tym, że prostoliniowa prowadnica zawiera współpracujące komplementarnie, poziome powierzchnie prowadzące.

4. Część zawiasu według zastrz. 1, znamienna tym, że element mocujący (6) lub element zawiasowy (3) ma poziome żebra prowadzące (9, 10), które wchodzą w rowki prowadzące (11, 12) odpowiednio drugiej części.

5. Część zawiasu według zastrz. 4, znamienna tym, że żebra prowadzące (9, 10) są umieszczone na elemencie mocującym (6), zaś rowki prowadzące (11, 12) na elemencie zawiasowym (3).

6. Część zawiasu według zastrz. 4 albo 5, znamienna tym, że każde z żeber prowadzących (9, 10) wraz z przyporządkowanym mu rowkiem prowadzącym (11, 12) jest usytuowane w obszarze górnej i dolnej krawędzi elementu mocującego (6).

7. Część zawiasu według zastrz. 1, znamienna tym, że wzajemne połączenie i blokowanie elementu zawiasowego (3) i elementu mocującego (6) jest realizowane za pomocą przechodzących prostopadle do płaszczyzny ramy od tyłu przez poziomy podłużny otwór (23, 24) elementu mocującego (6), prostopadłych do płaszczyzny ramy śrub ustalających (21, 22).