PL208793B1 - Mechaniczne urządzenie łączące dla mocowania elementu oraz ściana zawierająca co najmniej jeden element stały albo otwieralny przymocowany do struktury albo szkieletu konstrukcji za pomocą mechanicznego urządzenia łączącego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest mechaniczne urządzenie łączące dla mocowania elementu oraz ściana zawierająca co najmniej jeden element stały albo otwieralny przymocowany do struktury albo szkieletu konstrukcji za pomocą mechanicznego urządzenia łączącego.

Wynalazek dotyczy mocowania w co najmniej jednym punkcie, elementów takich jak płyty, szczególnie z materiału kruchego, zwłaszcza szkła, na strukturze takiej jak element budynku albo na szkielecie takim jak słupy albo rozciągnięte pręty.

Pośród zastosowań wynalazku, znajduje się wykonywanie ścianek działowych, ścian albo elewacji oszklonych, utworzonych z elementów szklanych przymocowanych do otaczających elementów budynku (sufit, podłoga, mury) i ewentualnie połączonych ze sobą. Te ściany albo elewacje mogą być złożone z elementów szklanych stałych albo ruchomych (drzwi, okna, klapy wentylacyjne). Klasycznie, mocowania tych elementów działają na otworach przechodzących przez elementy i zawierających dwa elementy zaciśnięte na każdej powierzchni elementów.

Dla zapewnienia regulacji względnych położeń elementów i struktury, otwory mają na ogół wymiary większe od wymiarów członów, które są w nie wprowadzone, tak aby umożliwić przyjęcie tych członów w obszarze rozszerzonym, następnie położenie członów jest ustalone podczas dociśnięcia elementów, które służą także do maskowania luzu pomiędzy członami i brzegiem otworów.

Te rozwiązania mocowania są na pewno skuteczne, ale obecność nieprzezroczystych elementów ściskających, które są na ogół płytkami metalowymi, jest sprzeczna z życzeniem przezroczystości, które spowodowało wybór materiału szklanego dla wykonania elementów ściany.

Systemy mocowania dbające o przezroczystość są znane w dziedzinie wykonywania oszklonych elewacji tworzących Mocowane Szyby Zewnętrzne (VEA). Szyby są tu wyposażone w urządzenia mocujące albo zawieszające, które mają na ogół jako element wspólny pręt zawieszający wystający z jednej strony, prostopadle albo w przybliżeniu prostopadle do płyty szklanej, zamontowane na płycie za pomocą dowolnego elementu łączącego, zwłaszcza wahadłowego, z przegubem kulistym, za pomocą śrub, itp. W sposób korzystny, element łączący jest taki, że druga strona płyty przeciwna do pręta nie zawiera żadnego elementu wystającego z elewacji.

Dla umożliwienia dokładnego montażu płyty szklanej, która może osiągać znaczne wymiary, systemy mocowania zawierają na ogół urządzenia regulujące umieszczone przy samych zaczepach, które pozostają więc widoczne. Jeżeli nie jest to na ogół szkodliwe dla aspektu estetycznego zespołu szyb o dużych rozmiarach, może tak być w przypadku elementów szklanych o mniejszych rozmiarach, takich jak oszklone ścianki działowe.

Firma zgłaszająca poszukiwała mechanicznych elementów łączących pomiędzy elementem i strukturą noś n ą albo szkieletem konstrukcji, celem był y takie elementy, które umoż liwiał y by, aby elementy szklane albo inne z materiału kruchego były dokładnie umieszczane, zwłaszcza pozostając w ich pł aszczyź nie bezwł adnoś ci i bez dodatkowych napręże ń zwią zanych z ruchami wzglę dnymi spowodowanymi ewentualnymi różnicami rozszerzalności cieplnej, aby materiał zachował pełnię swoich właściwości mechanicznych, zachowując przy tym jak najlepszą estetykę mocowania, aby można go było stosować zwłaszcza do realizacji małych objętości szklanych.

Mechaniczne urządzenie łączące dla mocowania elementu zwłaszcza z materiału kruchego, takiego jak szkło, na szkielecie albo strukturze nośnej, albo połączenia z podobnym elementem sąsiednim, zawierające co najmniej jedno ramię z pierwszym końcem połączonym z zaczepem połączonym mechanicznie z elementem, i drugim końcem połączonym ze złączką, przy czym ta złączka zawiera osłonę rurową, która obejmuje mechanizm regulujący stopnie swobody mocowania albo połączenia, zaś drugi koniec ramienia jest zaczepiony we wnęce złączki, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wnęka ma kształt dostosowany do umożliwienia ślizgania się wzdłuż swojej osi drugiego końca, ewentualnie gwintowanego zewnętrznie.

Pierwszy koniec ramienia maskuje zaczep.

Pierwszy koniec ramienia ma powierzchnię wewnętrzną, która może stanowić płaską powierzchnię oparcia dla części zaczepu połączonej z elementem.

Zaczep jest umieszczony w korpusie ramienia przez pierwszy koniec ramienia.

Zaczep ma część gwintowaną, zaś korpus ramienia zawiera część gwintowaną wewnętrznie, która przyjmuje część gwintowaną zaczepu.

PL 208 793 B1

Część gwintowana wewnętrznie jest utworzona przez łącznik gwintowany wewnętrznie, przymocowany do korpusu ramienia przez skręcanie, zwłaszcza za pomocą śruby wprowadzonej w łącznik na końcu przeciwnym do zaczepu.

Pierwszy koniec ramienia jest dostosowany do stykania się z elementem, korzystnie za pośrednictwem materiału pośredniczącego.

Pierwszy koniec ramienia ma powierzchnię, która może stanowić płaską powierzchnię oparcia dla elementu.

Mechanizm regulujący jest dostosowany do umożliwienia, gdy urządzenie jest zamontowane, przemieszczenia drugiego końca ramienia w ruchu posuwistym albo w ruchu obrotowym w osi albo prostopadle do osi, w ustalonych granicach, z możliwością ograniczenia aż do wyeliminowania jednego stopnia swobody albo dwóch stopni swobody przemieszczenia, jednocześnie jest zapewnione, że w przypadku wyeliminowania stopnia albo stopni swobody, moż liwa jest ostateczna regulacja położenia zaczepu w odpowiedniej osi.

Drugi koniec ramienia zawiera część gwintowaną zewnętrznie, a wnęka złączki jest gwintowana wewnętrznie dla umożliwienia regulacji położenia drugiego końca w jego osi przez skręcanie.

Wnęka ma kształt dostosowany do umożliwienia występowania luzu drugiego końca ramienia prostopadle do jego osi, a mechanizm regulujący zawiera co najmniej jeden regulowany ogranicznik wprowadzony dla ograniczenia zakresu tego luzu.

Ogranicznik jest utworzony przez łeb śruby oporowej, której gwintowany trzpień współpracuje z otworem gwintowanym wewnę trznie wykonanym w korpusie drugiego koń ca ramienia.

Złączka jest utworzona z dwóch połączonych części, ewentualnie ruchomych albo zablokowanych w stosunku do siebie.

Element łączący do łączenia ze szkieletem konstrukcji albo strukturą nośną jest zamontowany na osłonie rurowej albo jednym ramieniu.

Ten element łączący zawiera część łączącą do łączenia z rurą albo prętem albo podłużnicą.

Ta część łącząca jest ruchoma ślizgowo wzdłuż rury albo pręta albo podłużnicy.

Mechaniczne urządzenie łączące zawiera wiele ramion, przy czym każde ma pierwszy koniec połączony z zaczepem połączony mechanicznie z elementem i drugi koniec połączony z jedną i tą samą złączką.

Osłona rurowa ma część łączącą do łączenia ze strukturą, i ta część łącząca obejmuje czop przegubowy, wokół którego element może się obracać w stosunku do struktury.

Mechaniczne urządzenie łączące zawiera co najmniej trzy ramiona, których pierwsze końce nie są wyrównane.

Ściana zawierająca co najmniej jeden element stały albo otwieralny, przymocowany do struktury albo szkieletu konstrukcji za pomocą mechanicznego urządzenia łączącego według jednego z poprzednich zastrzeżeń.

Ten element albo te elementy są wyposażone na ich obrzeżach w co najmniej jedno uszczelnienie o określonym rozmiarze, wypełniające przestrzeń pomiędzy elementem i strukturą albo pomiędzy elementem i drugim sąsiednim elementem.

Te elementy są wyposażone w zaczepy połączone z otworami, które mogą być otworami przelotowymi przechodzącymi przez te elementy, albo otworami nieprzelotowymi w tych elementach.

Mechaniczne urządzenie łączące pomiędzy zaczepem i strukturą albo szkieletem konstrukcji według wynalazku może zapewnić rozdzielenie przenoszenia sił, i zapewnia, że mocowanie będzie miało położenie dokładnie ustalone i/lub wybrana liczbę stopni swobody, zwłaszcza w funkcji położenia zaczepu, ponieważ naprężenia są inne dla punktów górnych i punktów dolnych systemu.

To mechaniczne urządzenie łączące umożliwia dokładne sterowanie względnymi ruchami w zespole stolarskim albo w elewacji zawierających elementy szklane (zwłaszcza monolityczne, warstwowe, szyby złożone, których co najmniej jedna ścianka sama może być warstwową, itp.) albo z innego materiału kruchego, zwłaszcza ceramicznego, które w pewnych sytuacjach są poddawane działaniu znacznych sił, dotyczy to elementów o kształcie zasadniczo płaskim jak tafle albo płyty, ale także elementów objętościowych takich jak belki albo słupy.

Urządzenie według wynalazku rozdziela funkcje połączenia z elementem i regulacji położenia tego ostatniego, przenosząc mechanizm regulujący do wnętrza złączki przesuniętej w stosunku do zaczepu. W tym celu, złączka jest wyposażona w osłonę rurową albo obudowę, która izoluje od widoku mechanizm regulujący. Obudowa może przyjmować bardzo różne kształty, aby się dostosować do wszystkich rozwiązań architektonicznych, a termin rurowy oznacza element o dowolnym przekroju

PL 208 793 B1 (kolistym, eliptycznym albo na ogół zakrzywionym, ale także kwadratowym, prostokątnym albo na ogół wielobocznym).

W szczególnym i korzystnym przykładzie wykonania, pierwszy koniec ramienia maskuje co najmniej część zaczepu. Zwłaszcza, zaczep może być przyjmowany przez korpus ramienia poprzez pierwszy koniec ramienia.

Zwłaszcza jeżeli zaczep ma część gwintowaną, korpus ramienia może zawierać część gwintowaną wewnętrznie która przyjmuje część gwintowaną zaczepu. Część gwintowana wewnętrznie może być utworzona przez łącznik gwintowany wewnętrznie, zamocowany do korpusu ramienia przez skręcanie, zwłaszcza za pomocą śruby wprowadzonej w łącznik na przeciw zaczepu; ten system umożliwia łatwy montaż i demontaż urządzenia łączącego i dostosowanie do zaczepów o różnych średnicach przez wymianę łączników.

Pierwszy koniec ramienia może także obejmować mechanizm mocowania przez połączenie mechaniczne typu zacisk, które może współpracować z powierzchnią zewnętrzną zaczepu albo z specjalnym korpusem takim jak tuleja zamontowana na dowolnym zaczepie, ewentualnie gwintowane.

Pierwszy koniec ramienia może także mieć powierzchnię wewnętrzną, która może tworzyć płaską powierzchnię oparcia dla części zaczepu połączonej z elementem, takie rozwiązanie może zapewnić połączenie bardziej sztywne przeniesienie przez zaczep na powierzchni większej niż zapewniona przez pręt połączenia. Ewentualnie, ta płaska powierzchnia oparcia może być maskowana, na przykład jeżeli jest przewidziane we wnętrzu korpusu ramienia. W sposób korzystny, można przewidzieć, że pierwszy koniec ramienia może stykać się z elementem, w danym przypadku za pośrednictwem materiału łączącego. W ten sposób, ramię wyznacza razem z powierzchnią elementu przestrzeń, która umożliwia zwłaszcza maskowanie części albo całości zaczepu. Ponadto, ramię wytwarza dodatkową płaską powierzchnię oparcia, tym razem bezpośrednio z elementem, co przyczynia się do sztywności połączenia i zwrócenia sił w kierunku ramienia.

Korzystnie, mechanizm regulujący jest tak skonfigurowany, aby zezwalać, gdy urządzenie jest zamontowane, na przemieszczenie drugiego końca ramienia w ruchu posuwistym, albo obrotowym wzdłuż osi albo prostopadle do osi, w ustalonych granicach, z możliwością ograniczenia idącą aż do wyeliminowania, jednego stopnia swobody albo dwóch stopni swobody tego przesunięcia, zapewniając jednocześnie, w przypadku wyeliminowania, tego stopnia swobody albo tych stopni swobody, ostateczne wyregulowanie położenia tego zaczepu w stosunku do odpowiedniej osi.

Ten mechanizm regulujący może być zintegrowany z połączeniem pomiędzy drugim końcem ramienia i złączką. Zwłaszcza, drugi koniec ramienia może być wprowadzony we wnękę w złączce, albo odwrotnie.

W szczególnym przykładzie wykonania, drugi koniec ramienia zawiera część gwintowaną zewnętrznie i wnęka złączki jest gwintowana wewnętrznie dla umożliwienia regulacji przez wkręcanie, położenia drugiego końca w stosunku do jego osi.

W innym szczególnym przykładzie wykonania, wnęka ma kształt dopasowany dla umożliwienia ślizgania się wzdłuż osi drugiego końca, ewentualnie gwintowana zewnętrznie.

W innym szczególnym przykładzie wykonania, wnęka ma kształt dopasowany dla umożliwienia zapewnienia luzu drugiego końca ramienia prostopadle do jego osi, zwłaszcza w ruchu posuwistym albo w ruchu obrotowym, i mechanizm regulujący może zawierać co najmniej jeden regulowany ogranicznik wprowadzony dla ograniczenia amplitudy tego luzu. Zwłaszcza, ogranicznik może być utworzony przez łeb śruby oporowej, której trzpień gwintowany współpracuje z otworem gwintowanym wewnętrznie wykonanym w korpusie drugiego końca ramienia. Ponadto, drugi koniec ramienia może być połączony ze złączką za pośrednictwem kołka tworzącego oś obrotu.

W odmianie, mechanizm regulują cy zawiera element dostosowany do zapewnienia jednego stopnia swobody w ruchu obrotowym samej złączki wokół osi prostopadłej do drugiego końca ramienia. Zwłaszcza ten element może być utworzony przez pierścień elastyczny umieszczony w złączce w sposób współosiowy w stosunku do drugiego końca ramienia.

Złączka może być utworzona z co najmniej dwóch części połączonych, ewentualnie ruchomych albo blokowanych jeden w stosunku do drugiego.

Dla połączenia ze strukturą, szkieletem konstrukcji albo co najmniej ich elementem, element łączący ze szkieletem konstrukcji albo strukturą nośną jest korzystnie zamontowany na osłonie rurowej albo na ramieniu albo na ramionach. Zwłaszcza, ten element łączący może zawierać część połączePL 208 793 B1 nia z rurą, prętem, albo podłużnica, ten element łączący jest zwłaszcza ruchomy ślizgowo wzdłuż rury, pręta albo podłużnicy.

Urządzenie łączące może zawierać wiele ramion mających każde pierwszy koniec połączony z zaczepem połączony mechanicznie z elementem i drugi koniec połączony z jedną i tą samą złączką.

Urządzenie może również zawierać część połączenia ze strukturą, ta część połączenia integruje oś obrotu dla elementu w stosunku do tej struktury. W tym przypadku jest korzystne, aby mechaniczne urządzenie łączące zawierało co najmniej trzy ramiona, których pierwsze końce nie są wyrównane, aby nie powodować pojawienia się momentu skręcającego w elemencie.

Wynalazek dotyczy również ściany zawierającej co najmniej jeden element stały albo otwierany, zamontowany na strukturze albo szkielecie konstrukcji za pomocą mechanicznego urządzenia łączącego takiego jak określono poprzednio.

Ta ściana może korzystnie być utworzona z elementów połączonych na obwodzie ze strukturą albo elementami sąsiednimi, za pomocą co najmniej jednego uszczelnienia o wstępnie określonym rozmiarze wypełniającego przestrzeń pomiędzy elementem i strukturą albo pomiędzy elementem i drugim elementem sąsiednim, w danym przypadku rozmiar jest jednakowy pomię dzy wszystkimi elementami, na przykład za pomocą uszczelnienia wstępnie wytłoczonego, wszystkie elementy są odpowiednio wyrównane dzięki systemowi regulującemu urządzenia łączącego.

Korzystnie elementy są wyposażone w zaczepy połączone mechanicznie z elementem, chociaż połączenie klejone także może być tu zastosowane. Zaczep jest korzystnie połączony w grubości materiału elementu, albo tylko w części grubości wewnątrz otworu nie przelotowego, albo w całości grubości w otworze przelotowym. W każdym przypadku, wynalazek umożliwia montaż dyskretny i wytrzymał y.

Dla lepszego zilustrowania przedmiotu wynalazku, będzie teraz opisane jedynie tytułem przykładu wyłącznie ilustrującego, a nie ograniczającego kilka przykładów wykonania pokazanych na załączonych rysunkach.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, którego:

fig. 1 przedstawia uproszczony widok częściowy oszklonej ścianki działowej;

fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny urządzenia łączącego przedstawionego na fig. 1;

fig. 3 przedstawia w większej skali widok częściowy w przekroju poprzecznym wzdłuż osi (III-III) elementu oszklonego z fig. 2;

fig. 4 przedstawia widok częściowy w przekroju poprzecznym wzdłuż osi (IV-IV) z fig. 2; fig. 5 przedstawia uproszczony widok perspektywiczny mocowania drzwi szklanych.

Proporcje pomiędzy rozmaitymi pokazanymi elementami nie są ściśle przestrzegane na tych figurach, aby ułatwić ich odczytanie.

Fig. 1 przedstawia ściankę działową 1 pionową wykonana z elementów szklanych albo oszklonych 2 zamontowaną pomiędzy poziomem górnym 3 i poziomem dolnym 4 budynku. W tym celu, szyby 2 są wyposażone w pobliżu każdego z ich narożników w zaczepy 5, które współpracują z urządzeniami łączącymi 6 na szkielecie konstrukcji 7 wykonanym tu z prętów metalowych biegnących pomiędzy poziomami górnym 3 i dolnym 4 z tyłu szkieletu konstrukcji, może być zainstalowany system podłużnic albo łączników nie pokazany aby wytrzymywał siły działające z przodu przenoszone przez oszklenie na szkielet konstrukcji.

Typowo, jest pożądane, aby zaczep w położeniu (A) stanowił punkt stały oszklenia, był więc umieszczony podczas montażu w sposób bardzo dokładny bez żadnego stopnia swobody. Dla celów montażu, połączenie zaczepu w położeniu (B) ze strukturą realizuje się korzystnie z możliwością regulacji wzdłuż osi poziomej znajdującej się w płaszczyźnie oszklenia, a połączenia zaczepów w położeniach (C) i (D) ze strukturą realizuje się korzystnie z możliwością regulacji z drugiej strony wzdłuż osi poziomej znajdującej się w płaszczyźnie oszklenia i z drugiej strony wzdłuż osi pionowej znajdującej się w płaszczyźnie oszklenia.

Urządzenie według wynalazku, które umożliwia te regulacje jest pokazane w widoku perspektywicznym na fig. 2, urządzenie łączące dwa sąsiednie elementy 2 pomiędzy położeniem (B) i położeniem (A).

Urządzenie składa się zasadniczo z dwóch ramion 8B i 8B zasadniczo w kształcie L i współpracujących z jednej strony pierwszym końcem 9 odpowiednio z zaczepami 5A i 5B i z drugiej strony drugim końcem 10 ze złączką 11. Ta złączka jest zaciśnięta pierścieniem 12, który ma część rurową 13 ustawiona pionowo dla połączenia ze szkieletem konstrukcji prętami 7. Pręty 7 mogą być umieszczone

PL 208 793 B1 dowolnie z tyłu urządzenia łączącego 6 jak pokazano na figurze, albo także pomiędzy urządzeniem łączącym 6 i szybami 2.

Ramiona 8 przejmują zaczepy 5 oszkleń 2 w kierunku poprzecznym, na ogół normalnym, do powierzchni oszkleń 2, co umożliwia montaż bardzo dyskretny. Mechanizmy regulujące położenia mocowania (A) i (B) są zintegrowane z wnętrzem złączki 11, i same są niewidoczne z zewnątrz systemu.

Szczegóły urządzenia są widoczne na fig. 3, która przedstawia widok przekroju poprzecznego wzdłuż osi (III-III) z fig. 2.

Ten widok przekroju ujawnia w uproszczeniu strukturę zaczepów 5, które są korzystnie zaczepami metalowymi rozprężanymi połączonymi mechanicznie z rozbieżnym otworem nieprzelotowym 14. Takie zaczepy są znane zwłaszcza z dokumentów EP 595 062 i EP 647 760. W danym przypadku, materiał pośredniczący jest umieszczony pomiędzy szczękami zaczepu 5 i ścianą z wyfrezowanym otworem 14. Zaczep 5 jest dokręcony do oszklenia 2 za pomocą nakrętki 15 za pośrednictwem podkładki 16.

W odmianie, zaczep 5 może być wprowadzony w otwór przelotowy, a nawet przyklejony.

Część zaczepu 5, która służy do połączenia ze strukturą jest korzystnie utworzona przez trzpień gwintowany 17 wystający prostopadle z powierzchni oszklenia 2.

Ramiona 8 urządzenia łączącego są korzystnie z metalu, zwłaszcza ze stali. Pierwszy koniec 9 ramienia 8 obejmuje łącznik pierścieniowy 18 gwintowany wewnętrznie który przyjmuje trzpień gwintowany 17. Na powierzchni 19 znajdującej się od strony oszklenia 2, łącznik 18 opiera się płasko na nakrętce 15. Na przeciw powierzchni 19, łącznik 18 może być oparty płasko o występ pierścieniowy 20 wykonany we wnętrzu ramienia 8. Łącznik 18 jest wciśnięty w ramię 8 za pomocą śruby 21 wprowadzonej w otwór nagwintowany poprzez otwór 22 umieszczony w ramieniu na poziomie kolanka 23 w kierunku pierwszego końca 9. Ten system płaskiego oparcia umożliwia odciążenia gwintu trzpienia podczas przenoszenia sił. Podczas montażu, operacja zaciskania ma za zadanie oparcie pierwszego końca 9 ramienia o powierzchnię oszklenia 2, w danym przypadku za pośrednictwem materiału pośredniczącego 24, takiego jak podkładka silikonowa. Ten materiał może być umieszczony we wgłębieniu wykonanym w powierzchni czołowej łącznika albo w końcu ramienia, i być tam trzymany przez pasowanie wciskowe albo połączenie typu zacisk. Oparcie powierzchni końca ramienia o oszklenie 2 umożliwia całkowite maskowanie zaczepu i częściowe przeniesienie sił przez ramię i odciążenie zaczepu mechanicznego.

System łącznika umożliwia dostosowanie tego samego modelu ramion, do różnych typów zaczepów, to znaczy mających trzpień połączenia gwintowany albo nie, albo o różnych średnicach, przez prostą wymianę łącznika o innym otworze dostosowanym i/lub zintegrowanym z innym systemem połączenia z trzpieniem, zwłaszcza przez zaciskanie.

Na drugim końcu 10A, ramię 8A ma gwint zewnętrzny. Złączka 11 zawiera część 25 gwintowaną wewnętrznie która współpracuje z końcem gwintowanym 10A i która jest w swobodnym ruchu obrotowym wewnątrz pierścienia 12. To połączenie skręcane umożliwia dokładne i jednoznaczne ustalenie położenia zaczepu 5A w kierunku poziomym wzdłuż osi ramienia na poziomie drugiego końca 10A.

Położenie zaczepu 5A, który stanowi punkt stały w systemie oszklenia, może być regulowane w wysokości na poziomie połączenia pomiędzy częścią 13 i prętem 7, zwłaszcza dzięki elementowi ściskającemu typu nakrętki.

Na drugim końcu 10B, ramię 8B ma powierzchnię zewnętrzną nie gwintowaną. Złączka 11 zawiera część 26 wkręconą w pierścień 12 i zawierającą otwór dostosowany do przyjęcia ślizgającej się osiowo tej części końca. Korzystnie, ślizganie osiowe jest umożliwione przez płaskie powierzchnie styku (osłony) pomiędzy drugim końcem 10B i częścią 26 równolegle do kierunku przesunięcia. To połączenie przez ślizganie osiowe umożliwia ustalenie pożądanego stopnia swobody położenie zaczepu 5B w ruchu posuwistym poziomym wzdłuż osi ramienia na poziomie drugiego końca 10B.

Możliwość regulowania w kierunku pionowym jest zapewniona przez kołek 27 wprowadzony poziomo do części złączki 26, który przechodzi przez koniec 10B. W tym celu, koniec 10B jest wyposażony w otwór 28 o średnicy większej od średnicy kołka, aby zapewnić możliwość jego ruchu ślizgowego.

Inne szczegóły ujawnią się na fig. 4, która przedstawia widok w przekroju z fig. 2 wzdłuż osi (IV-IV).

Zauważa się, że część 26 złączki ma wycięcie 29, które określa luz pionowy dla części ramienia 8B bliskiej końca 10B, która może swobodnie obracać się wokół osi kołka 27. Zakres tego luzu może być

PL 208 793 B1 określony przez ogranicznik regulowany utworzony przez śrubę oporową 30, która przechodzi przez korpus złączki przez otwór pionowy 31. Gdy zostanie zamontowane, oszklenie 2 jest poddawane działaniu swojego własnego ciężaru i ramię 8B lokuje się samorzutnie opierając się o łeb śruby oporowej 30, i ta możliwość obrotu jest ograniczona przez siłę ciężkości. Regulacja śruby oporowej umożliwia więc dokładne określenie położenia pionowego zaczepu 5B.

Dla realizacji połączenia zaczepów 5C i 5D ze strukturą z dwoma stopniami swobody w ruchu posuwistym ortogonalnym, wystarczy poluzować śruby oporowe 30 tworzące formant ograniczniki, co zabezpieczy możliwość pionowego ślizgania się końca 9 ramion 8.

Ten stopień swobody w ruchu obrotowym ramion 8 wokół osi poziomej może także być zapewniony przez umieszczenie uchwytów tylko na złączce, zwłaszcza przez to, że dwie części 25 i 26 złączki 11 są rozdzielone przez obręcz pierścieniową z materiału elastycznego umieszczoną współosiowo z otworami tych części. Połączenie części 25 i 26 ze złączką może być wykonane dzięki pierścieniowi zewnętrznemu 12 tworzącemu osłonę rurową. Część 26 złączki jest ponadto otoczona tuleją elastyczną która umożliwia ograniczony ruch w pionie.

Opaska 32 jest związana z pierścieniem 12, na którym jest przewidziana część rurowa 13 dla połączenia z prętem pionowym 7, umożliwiająca zwłaszcza ślizganie się pręta w części rurowej.

Część rurowa 13 może również być wyposażona w elementy połączenia z podłużnicą, zwłaszcza szklaną, z tyłu pręta 7, z możliwością ślizgania się wzdłuż osi podłużnicy. Taka zależność pomiędzy urządzeniem łączącym i podłużnicą jest opisana w EP 887 484.

System, który został opisany umożliwia montaż elementów takich jak oszklenia z bardzo dokładnym umieszczeniem, umożliwiającym zwłaszcza wyrównanie pionowe i poziome o doskonałej regularności, co umożliwia wykorzystanie prefabrykowanych złącz wytłaczanych dla zapewnienia trwałej szczelności pomiędzy dwoma elementami sąsiednimi. W stosunku do stosowanej techniki, która polega na stosowaniu złącza ciastowatego pomiędzy montowanymi elementami, która nie zawsze umożliwia wykonanie nienagannych złącz, rozwiązanie wykorzystujące złącza prefabrykowane umożliwia wykazanie większej dbałości o estetykę przy wykonaniu zespołu szklanego.

Fig. 5 przedstawia inny przykład wykonania wynalazku, który stanowi urządzenie mocujące drzwi szklanych.

To urządzenie 33 składa się zasadniczo z:

- trzech ramion 34, 35, 36, z których każde ma koniec połączony z zaczepem punktowym 37 połączonym mechanicznie z płytą drzwi 38, i drugi koniec połączony ze złączką 39 umieszczonym w osłonie rurowej 40, i wałka 41 połączonego obrotowo z elementem budynku 42 z jednej strony i połączonego ze złączką 39 albo osłoną rurową 40 z drugiej strony.

Trzy zaczepy 37 są umieszczone na płycie drzwi 38 w trzech punktach nie wyrównanych aby uniknąć momentu skręcającego poziomie szkła. W pokazanej odmianie, dwa ramiona 34 i 35 są zagięte jak w poprzednim wykonaniu podczas gdy ramię 36 jest proste.

Wałek 41 jest umieszczony w płaszczyźnie płyty drzwi, dzięki odpowiedniemu wycięciu tych ostatnich, co umożliwia dwukierunkowe otwieranie. Jeżeli zawias byłby zainstalowany poza płaszczyzną płyty, drzwi miałyby przy otwieraniu działanie jednokierunkowe.

Ten system zawieszenia jest dostosowany do mocowania oszkleń otwieranych obracających się wokół osi poziomej.

Jest zrozumiałe, że wynalazek nie jest ograniczony do szyb monolitycznych. Obejmuje on również szyby wielokrotne typu szyb podwójnych, gdzie różne płyty oszklone są połączone za pośrednictwem warstwy gazu za pomocą złącza obwodowego, jak również szyby warstwowe, takie jak złożone z płyt szklanych krzemo-sodo-wapiennych float zwanych wewnętrznymi, połączonych z drugą płytą szklaną tego samego rodzaju zwaną zewnętrzną, za pośrednictwem folii pośredniej z tworzywa sztucznego typu poliwinylobutyralu. Szyby wielokrotne mogą również zawierać co najmniej jedną taflę szklaną typu warstwowego.

Jest oczywiste, że opisane przykłady wykonania nie są w żadnej mierze ograniczające i mogą być poddane dowolnym pożądanym modyfikacjom, nie wychodząc z zakresu wynalazku.

Claims (22)

Zastrzeżenia patentowe

1. Mechaniczne urządzenie łączące (6; 33) dla mocowania elementu (2; 38) zwłaszcza z materiału kruchego, takiego jak szkło, na szkielecie albo strukturze nośnej (7; 42), albo połączenia z podobnym elementem sąsiednim (2), zawierające co najmniej jedno ramię (8A, 8B; 34, 35, 36) z pierwszym końcem (9A, 9B) połączonym z zaczepem (5A, 5B; 37) połączonym mechanicznie z elementem (2; 38), i drugim końcem (10A, 10B) połączonym ze złączką (11; 39), przy czym ta złączka (11; 39) zawiera osłonę rurową (12; 40), która obejmuje mechanizm regulujący stopnie swobody mocowania albo połączenia, zaś drugi koniec (10A, 10B) ramienia jest zaczepiony we wnęce (25, 26) złączki (11), znamienne tym, że wnęka (26) ma kształt dostosowany do umożliwienia ślizgania się wzdłuż swojej osi drugiego końca (10A, 10B), ewentualnie gwintowanego zewnętrznie.

2. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy koniec (9A, 9B) ramienia (8A, 8B) maskuje zaczep (5a, 5B).

3. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 2, znamienne tym, że pierwszy koniec (9A, 9B) ramienia (8A, 8B) ma powierzchnię wewnętrzną (19), która może stanowić płaską powierzchnię oparcia dla części (15) zaczepu (5) połączonej z elementem (2).

4. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że zaczep (5A, 5B) jest umieszczony w korpusie ramienia (8A, 8B) przez pierwszy koniec (9A, 9B) ramienia (8A, 8B).

5 Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 4, znamienne tym, że zaczep (5A, 5B) ma część gwintowaną (17), zaś korpus ramienia (8A, 8B) zawiera część gwintowaną wewnętrznie (18), która przyjmuje część gwintowaną (17) zaczepu (5A, 5B).

6. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 5, znamienne tym, że część gwintowana wewnętrznie jest utworzona przez łącznik (18) gwintowany wewnętrznie, przymocowany do korpusu ramienia (8A, 8B) przez skręcanie, zwłaszcza za pomocą śruby (21) wprowadzonej w łącznik (18) na końcu przeciwnym do zaczepu.

7. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienne tym, że pierwszy koniec (9A, 9B) ramienia (8A, 8b) jest dostosowany do stykania się z elementem (2), korzystnie za pośrednictwem materiału pośredniczącego (24).

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że pierwszy koniec (9A, 9B) ramienia (8A, 8B) ma powierzchnię (24), która może stanowić płaską powierzchnię oparcia dla elementu (2).

9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mechanizm regulujący jest dostosowany do umożliwienia, gdy urządzenie jest zamontowane, przemieszczenia drugiego końca ramienia w ruchu posuwistym albo w ruchu obrotowym w osi albo prostopadle do osi, w ustalonych granicach, z możliwością ograniczenia aż do wyeliminowania jednego stopnia swobody albo dwóch stopni swobody przemieszczenia, jednocześnie jest zapewnione, że w przypadku wyeliminowania stopnia albo stopni swobody, możliwa jest ostateczna regulacja położenia zaczepu w odpowiedniej osi.

10. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 1, znamienne tym, że drugi koniec (10A, 10B) ramienia zawiera część (10A) gwintowaną zewnętrznie, a wnęka (25) złączki jest gwintowana wewnętrznie dla umożliwienia regulacji położenia drugiego końca w jego osi przez skręcanie.

11. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 1, znamienne tym, że wnęka (26) ma kształt dostosowany do umożliwienia występowania luzu drugiego końca (10B) ramienia prostopadle do jego osi, a mechanizm regulujący zawiera co najmniej jeden regulowany ogranicznik (30) wprowadzony dla ograniczenia zakresu tego luzu.

12. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 11, znamienne tym, że ogranicznik jest utworzony przez łeb śruby oporowej (30), której gwintowany trzpień współpracuje z otworem gwintowanym wewnętrznie (31) wykonanym w korpusie drugiego końca (10B) ramienia (8B).

13. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 1, znamienne tym, że złączka jest utworzona z dwóch połączonych części (25, 26), ewentualnie ruchomych albo zablokowanych w stosunku do siebie.

14. Mechaniczne urządzenie łączące według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienne tym, że element łączący (32, 13) do łączenia ze szkieletem konstrukcji albo strukturą nośną jest zamontowany na osłonie rurowej (12) albo jednym ramieniu.

15. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 14, znamienne tym, że ten element łączący zawiera część łącząca (13) do łączenia z rurą albo prętem (7) albo podłużnicą.

16. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 15, znamienne tym, że ta część łącząca (13) jest ruchoma ślizgowo wzdłuż rury albo pręta (7) albo podłużnicy.

PL 208 793 B1

17. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera wiele ramion (8A, 8B; 34, 35, 36) przy czym każde ma pierwszy koniec (9A, 9B) połączony z zaczepem (5A, 5B; 37) połączony mechanicznie z elementem (2; 38) i drugi koniec (10A, 10B) połączony z jedną i tą samą złączką (11; 39).

18. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 17, znamienne tym, że osłona rurowa ma część łączącą do łączenia ze strukturą (42), i ta część łączącą obejmuje czop przegubowy (41) wokół którego element (38) może się obracać w stosunku do struktury (42).

19. Mechaniczne urządzenie łączące według zastrz. 18, znamienne tym, że zawiera co najmniej trzy ramiona (34, 35, 36) których pierwsze końce nie są wyrównane.

20. Ściana zawierająca co najmniej jeden element stały (2) albo otwieralny (38), przymocowany do struktury albo szkieletu konstrukcji (7; 42) za pomocą mechanicznego urządzenia łączącego (6; 33) według jednego z poprzednich zastrzeżeń.

21. Ściana według zastrz. 20, znamienna tym, że ten element albo te elementy są wyposażone na ich obrzeżach w co najmniej jedno uszczelnienie o określonym rozmiarze, wypełniające przestrzeń pomiędzy elementem i strukturą albo pomiędzy elementem i drugim sąsiednim elementem.

22. Ściana według zastrz. 20 albo 21, znamienna tym, że te elementy są wyposażone w zaczepy (5) połączone z otworami, które mogą być otworami przelotowymi przechodzącymi przez te elementy (2), albo otworami nieprzelotowymi (14) w tych elementach (2).