PL206230B1 - Zawór do płynów oraz sposób impulsowego dostarczania płynu - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zawór do płynów, zwłaszcza gazów, złożony ze szczelnie zamkniętej pokrywą obudowy z otworem wlotowym i otworem wylotowym oraz z osadzonego przesuwnie w tej obudowie ruchomego członu zaworowego, dociskanego w położeniu zamkniętym zaworu do jego gniazda, oraz odsuwanego od niego w położeniu otwartym zaworu, przy czym w ruchomym członie zaworowym znajduje się komora sterująca, połączona za pośrednictwem kanału dławiącego z otworem wlotowym oraz łączona z przestrzenią skokową zaworu, połączoną z kolei za pośrednictwem kanału dławiącego z otworem wlotowym zaworu, a ponadto ruchomy człon zaworowy jest wyposażony przynajmniej w jedną cylindryczną powierzchnię wewnętrzną, współpracującą i uszczelnioną względem zewnętrznej cylindrycznej powierzchni nieruchomego elementu połączonego bezpośrednio lub pośrednio z obudową zaworu.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób impulsowego dostarczania płynu, zwłaszcza gazu, przez szybkie otwieranie oraz zamykanie zaworu, którego ruchomy człon zaworowy jest zaopatrzony w nieruchomą cylindryczną obsadę , w której jest osadzony przesuwnie ruchomy cz łon zaworowy, prowadzony na niej za pomocą dwóch cylindrycznych powierzchni prowadzących o różnej średnicy, znajdujących się od siebie w odstępie osiowym, przy czym między tymi powierzchniami prowadzącymi utworzona jest zmienna przestrzeń skokowa, połączona z komorą sterującą utworzoną wewnątrz cylindrycznej obsady.

Przedmiotem niemieckiego opisu patentowego nr DE 3 913 990 jest zawór do płynów złożony z obudowy z otworem wlotowym i z otworem wylotowym oraz z osadzonego w niej przesuwnie ruchomego członu zaworowego, który w położeniu zamkniętym zaworu opiera się o jego gniazdo. W bocznej części tego ruchomego czł onu zaworowego utworzona jest komora sterują ca, oddalona od gniazda zaworu i tworząca przestrzeń skokową. Komora sterująca jest przy tym połączona z otworem wlotowym zaworu za pośrednictwem kanału dławiącego, a ponadto zaopatrzona w otwór do szybkiego odprowadzenia płynu z komory sterującej w celu otwarcia zaworu. Ruchomy człon zaworowy jest osadzony przesuwnie na nieruchomym występie połączonym z obudową za pomocą uszczelnionej cylindrycznej powierzchni prowadzącej.

Zawory gazowe tego typu używane są na przykład do oczyszczania filtrów z kurzu w przemysłowych systemach wydechowych. Zapychanie się filtrów powoduj coraz większy opór przepływu przez nie gazów. Filtry tego typu mogą być oczyszczane przez zastosowanie impulsu gazowego w kierunku przeciwnym do kierunku normalnego przepływu gazu przez filtr. Jest przy tym ważne, aby możliwe było zastosowanie skutecznego impulsu gazowego za pomocą zaworu gazowego otwieranego i zamykanego bardzo szybko, przez który może przejść odpowiednio duża ilość gazu w bardzo krótkim czasie.

Z mię dzynarodowego zgłoszenia patentowego PCT WO 96/27095 znany jest zawór bardzo szybko otwierany i zamykany, co oznacza bardzo szybki przepływ dużej objętości gazu w krótkim czasie. Ruchomy człon zaworowy tego zaworu ma postać membrany, która uszczelnia komorę sterującą. Zawór ten ma zastosowanie do dostarczania krótkich impulsów gazowych.

Niedogodnością tego zaworu jest stosunkowo duża objętość skokowa, to jest ilość gazu, która musi być rozładowana z komory sterującej w celu jego otwarcia. Objętość skokowa określana jest jako iloczyn długości skoku zaworu przez całkowite pole powierzchni membrany. Bardzo szybkie rozładowanie dużej ilości gazu z komory sterującej powoduje duży hałas, zakłócając środowisko. Do szybkiego rozładowania gazu z komory sterującej stosuje się wielkogabarytowy zawór sterujący oraz dodatkowy zawór umieszczony między zaworem głównym i zaworem sterującym, zbudowany według tej samej zasady co i zawór główny. Takie rozwiązanie zaworów znacznie zwiększa koszty instalacji.

Celem wynalazku jest opracowanie takiego zaworu, w szczególności do impulsowego dostarczania gazu, który będzie miał bardziej zwartą konstrukcję, będzie pracował bardziej efektywnie oraz będzie otwierany i zamykany szybciej niż znane dotychczas zawory przy mniejszej ilości gazu.

Cel ten realizuje zawór do płynów według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że ruchomy człon zaworowy, osadzony przesuwnie na/albo w nieruchomej cylindrycznej obsadzie, jest zaopatrzony w dwie uszczelnione powierzchnie prowadzące o różnych średnicach, współpracujące z cylindrycznymi powierzchniami nieruchomej cylindrycznej obsady względnie pierścienia, przy czym średnica jednej powierzchni prowadzącej jest mniejsza od średnicy gniazda zaworu, zaś średnica drugiej powierzchni prowadzącej jest większa od średnicy gniazda zaworu.

PL 206 230 B1

Obydwie powierzchnie prowadzące ruchomego członu zaworowego są korzystnie wewnętrznymi powierzchniami cylindrycznymi.

Jedna z cylindrycznych powierzchni prowadzących ruchomego członu zaworowego jest korzystnie powierzchnią wewnętrzną, zaś druga cylindryczna powierzchnia prowadząca tego członu jest powierzchnią zewnętrzną.

Cylindryczna powierzchnia prowadząca ruchomego członu zaworowego o mniejszej średnicy znajduje się korzystnie w mniejszej odległości od gniazda zaworu niż druga cylindryczna powierzchnia prowadząca tego członu.

Średnica mniejszej cylindrycznej powierzchni prowadzącej ruchomego członu zaworowego stanowi od 0,4 do 0,9, korzystnie od 0,5 do 0,8, a najkorzystniej od 0,6 do 0,7 średnicy większej cylindrycznej powierzchni prowadzącej tego członu.

Odległość mierzona między krawędzią powierzchni prowadzącej o mniejszej średnicy a środkiem krawędzi gniazda zaworu stanowi od 0,3 do 0,7, korzystnie od 0,4 do 0,6 odległości między odpowiednimi krawędziami cylindrycznych powierzchni prowadzących oraz.

Obydwie cylindryczne powierzchnie prowadzące są korzystnie ze sobą połączone za pomocą szczelnego elementu łączącego.

Nieruchomy człon zaworowy ma korzystnie postać dwuściennej, połączonej u dołu tulei, której ścianka wewnętrzna ma mniejszą wysokość niż ścianka zewnętrzna, przy czym obydwie ścianki: wewnętrzna i zewnętrzna tulei są u dołu połączone za pomocą elementu łączącego w postaci mostka którego powierzchnia czołowa opiera się w położeniu zamkniętym zaworu o obrzeże jego gniazda.

Ruchomy człon zaworowy jest korzystnie zaopatrzony w powierzchnię, której rzut na płaszczyznę gniazda zaworu ma postać pierścienia otaczającego to gniazdo, przy czym między tą powierzchnią a odpowiednią krawędzią cylindrycznej powierzchni prowadzącej o większej średnicy jest utworzona zmienna przestrzeń skokowa połączona z komorą sterującą.

Ruchomy człon zaworowy jest ponadto korzystnie zaopatrzony w drugą powierzchnię, której rzut na płaszczyznę gniazda zaworu ma postać pierścienia stykającego się swą zewnętrzną krawędzią z pierścieniem utworzonym przez pierwszą powierzchnię, przy czym powierzchnia ta znajduje się wewnątrz przestrzeni skokowej zaworu, połączonej z komorą sterującą.

Ruchomy człon zaworowy jest korzystnie zaopatrzony w sprężynę powrotną, dociskającą go do gniazda zaworu, przy czym sprężyna ta jest oparta z jednej strony o ruchomy człon zaworowy, działając na niego w kierunku osi zaworu, z drugiej zaś o powierzchnię czołową nieruchomej cylindrycznej obsady względnie o pokrywę zaworu.

Cylindryczne zewnętrzne powierzchnie prowadzące nieruchomej cylindrycznej obsady są korzystnie utworzone na powierzchni obwodowej dwóch równoległych tarcz względnie kołnierzy tworzących tę obsadę i są zaopatrzone w rowki, w których są osadzone elastyczne pierścienie uszczelniające.

Komora sterująca jest korzystnie zaopatrzona w otwór przyłączeniowy, korzystnie z gwintem wewnętrznym, łączący tę komorę sterującą z zaworem sterującym.

Celem wynalazku jest również sposób impulsowego dostarczania płynu, zwłaszcza paliwa.

Cel ten zrealizowano w sposobie według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że komorę sterującą łączy się z jednej strony za pomocą kanału dławiącego z otworem wlotowym zaworu, z drugiej zaś za pośrednictwem otworu przyłączeniowego z szybko działającym zaworem sterującym, otwierającym i zamykającym odpływ płynu z tej komory sterującej.

Badania eksploatacyjne wykazały, że zawór do paliw według wynalazku umożliwia impulsowe dostarczania płynów, zwłaszcza paliw w postaci bardzo krótkich impulsów, przy czym praca zaworu jest stosunkowo cicha w porównaniu do innych zaworów impulsowych znanych ze stanu techniki.

Zawór według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym: fig. 1 - przedstawia przykładowo zawór gazowy w położeniu zamkniętym, w przekroju poprzecznym; fig. 2 - ten sam zawór w położeniu otwartym, w przekroju poprzecznym; fig. 3 - odmianę zaworu gazowego w poł o ż eniu zamknię tym, w przekroju poprzecznym; fig. 4 - część zaworu według fig. 3, w przekroju poprzecznym, a fig. 5 - inną odmianę zaworu gazowego w położeniu zamkniętym, w przekroju poprzecznym.

Rysunek przedstawia jedynie przykład korzystnych rozwiązań konstrukcyjnych wynalazku, przy czym podobne części oznaczone są na kolejnych figurach tymi samymi oznaczeniami.

Przedstawiony na fig. 1 i 2 zawór gazowy jest wyposażony w korpus składający się z obudowy 1 i pokrywy 2. Obudowa 1 zaworu jest zaopatrzona w otwór wlotowy 3, którym doprowadzany jest gaz i w otwór wylotowy 4, którym odprowadzany jest gaz z zaworu. Obydwa te otwory są

PL 206 230 B1 zaopatrzone w elementy przyłączeniowe w postaci gwintów wewnętrznych, do których mogą być wkręcone nagwintowane zewnętrzne końcówki przewodów gazowych. Gazoszczelne połączenie może być uzyskane przez odpowiedni dobór szczelnego gwintu albo też przez zastosowanie szczeliwa.

Zawór gazowy przedstawiony na fig. 1 znajduje się w położeniu zamkniętym, w którym ruchomy człon zaworowy 5 opiera się o gniazdo 6 zaworu. Ruchomy człon zaworowy 5 ma postać dwuściennej, zamkniętej od dołu tulei z cylindryczną powierzchnią wewnętrzną 51 ścianki wewnętrznej i z cylindryczną powierzchnią wewnętrzną 52 ścianki zewnętrznej, przy czym obydwie równoległe ścianki członu zaworowego 5 są od dołu ze sobą połączone za pomocą pierścieniowego elementu łączącego 53 w postaci mostka. Powierzchnia wewnętrzna 51 ścianki wewnętrznej ma wysokość równą około połowie wysokości powierzchni wewnętrznej 52 ścianki zewnętrznej.

Ruchomy człon zaworowy 5 jest osadzony przesuwnie na nieruchomej obsadzie 21 zaworu, stanowiącej integralną część pokrywy 2. W alternatywnym rozwiązaniu obsada 21 zaworu może być oddzielną częścią wykonaną z tworzywa sztucznego i zaopatrzoną w kołnierz zaciśnięty między pokrywą 2 i obudową 1.

Obsada 21 zaworu składa się z części dolnej zaopatrzonej w cylindryczną powierzchnię zewnętrzną 22 oraz z połączonej z nią części górnej zaopatrzonej w górną powierzchnię cylindryczną 23. Obydwie powierzchnie cylindryczne 22 i 23 są zaopatrzone w rowki, w których jest osadzony pierścień uszczelniający z tworzywa sztucznego. Średnica zewnętrznej powierzchni 22 dolnej części obsady 21 odpowiada średnicy cylindrycznej powierzchni wewnętrznej 21 wewnętrznej ścianki członu zaworowego 5, zaś średnica górnej cylindrycznej powierzchni zewnętrznej 23 - średnicy powierzchni wewnętrznej 52 zewnętrznej ścianki tego członu 5. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie uszczelnienia gazowego w czasie ruchu członu zaworowego 5 w kierunku pionowym.

W otwartym położeniu zaworu (fig. 2) człon zaworowy znajduje się w swym górnym położeniu, w którym jego górna powierzchnia czołowa jego zewnętrznej ścianki styka się z powierzchnią pokrywy 2. W alternatywnym rozwiązaniu konstrukcyjnym zaworu górne położenie ruchomego członu zaworowego 5 może być ograniczone przez zetknięcie powierzchni czołowej jego wewnętrznej ścianki z dolną powierzchnią czołową górnej części obsady 21.

Powierzchnia czołowa dolnej części obsady 21 jest tak ukształtowana, że w otwartym położeniu zaworu (fig. 2) stanowi ciągłe przedłużenie powierzchni elementu łączącego 53 w postaci mostka, łączącego wewnętrzną i zewnętrzną ściankę członu zaworowego 5, tworząc prowadnicę strumienia gazu (oznaczonego strzałkami na fig. 2) przepływającego z otworu wlotowego 3 do otworu wylotowego 4.

W środkowej części obsady 21 znajduje się współosiowy z nią otwór stanowiący komorę sterującą 25, połączoną z otworem wlotowym 3 za pośrednictwem kanału dławiącego 10, natomiast między górną i dolną częścią obsady 21 oraz między ściankami zewnętrzną i wewnętrzną ruchomego członu zaworowego 5 utworzona jest zmienna przestrzeń skokowa, połączona z komorą sterującą 25 za pomocą otworów bocznych. W przestrzeni skokowej jest osadzona sprężyna powrotna 7, oparta z jednej strony o czołową powierzchnię górnej części obsady 21, z drugiej zaś o wewnętrzną powierzchnię elementu łączącego 53 mającego postać mostka.

Komora sterująca 25 jest w swej górnej części zaopatrzona w otwór przyłączeniowy 26, stanowiący na przykład gwint wewnętrzny, za pomocą którego jest połączona z nieuwidocznionym na rysunku zespołem sterującym, stanowiącym na przykład zawór zamykający i otwierający komorę sterującą 25.

Działanie zaworu według wynalazku, przedstawionego na fig. 1, 2 i 4, jest następujące: Po zamknięciu otworu przyłączeniowego 26 komory sterującej 25, gaz pod ciśnieniem wpływający do wnętrza zaworu przez otwór wlotowy 3 przepływa kanałem dławiącym 10 komory sterującej 25, a z niej przez otwory boczne do przestrzeni skokowej, powodując pod działaniem sprężyny powrotnej 7 przesunięcie się ruchomego członu zaworowego 5 do dołu i dociśnięcie zewnętrznej powierzchni elementu łączącego 53 w postaci mostka do gniazda 6 zaworu, a tym samym zamknięcie otworu wylotowego 4. Siła dociskająca ruchomy człon zaworowy 5 do gniazda 6 jest równa sumie siły oddziaływania sprężyny powrotnej 7 oraz różnicy parć działających odpowiednio na powierzchnię C będącą wynikiem różnicy ciśnień gazu w otworze wlotowym 3 i w otworze wylotowym 4 zaworu.

W celu otwarcia zaworu zawór sterujący otwiera otwór połączeniowy 26, wskutek czego spada ciśnienie w komorze sterującej 25, a wypadkowa sił parcia działających na powierzchnię A i C ruchomego członu zaworowego 5 zostanie skierowana do góry, powodując odpowiednie przesunięcie tego członu zaworowego 5 i ściśnięcie sprężyny powrotnej 7. Zawór znajduje się wówczas w położeniu otwartym (fig. 2) i zachowuje to położenie dopóty, dopóki otwór połączeniowy 26 komory sterującej 25

PL 206 230 B1 pozostanie otwarty. Po zatrzymaniu wypływu gazu przez zamknięcie otworu połączeniowego 26 przez zawór sterujący, ciśnienie w komorze sterującej 25, wskutek dopływu gazu przez kanał dławiący 10, odpowiednio wzrośnie, powodując przesunięcie ruchomego członu zaworowego 5 do dołu i w wyniku oddziaływania siły sprężystości sprężyny powrotnej 7 ponowne zamknięcie zaworu.

Odmiana rozwiązania konstrukcyjnego zaworu według wynalazku przedstawiona (w położeniu zamkniętym) na fig. 3 tym różni się od wyżej opisanego rozwiązania, że jego komora sterująca ma postać pierścieniowej przestrzeni otaczającej środkową część obsady 21 zaworu i jest połączona za pośrednictwem otworu przyłączeniowego 27 z otworem wylotowym 4, a ponadto - jak i w poprzednim rozwiązaniu - kanałem dławiącym 10 z otworem wlotowym 3 zaworu. Dzięki temu wyeliminowano otwór przyłączeniowy 26 w obsadzie 21 i zmniejszono poziom hałasu wytwarzanego przy zamykaniu zaworu.

Ponadto zawór według fig. 3 jest wyposażony w dodatkowy mechanizm roboczy 28 z elektromagnesem 29, przymocowany do pokrywy 2 za pośrednictwem zakrętki 30 i służący do otwierania i zamykania otworu 27, łączącego komorę sterującą 25 z otworem wylotowym 4 zaworu.

Odmiana rozwiązania konstrukcyjnego zaworu według wynalazku przedstawiona na fig. 5 tym różni się od wyżej opisanej, że jego obsada stanowi skierowany do wnętrza zaworu występ w postaci zamkniętej tulei i zaopatrzony w góry w cylindryczny otwór, którego dolna część stanowi komorę sterującą 25, połączoną otworami bocznymi z przestrzenią środkową zaworu, a ponadto jest zaopatrzony w gwintowany otwór przyłączeniowy 26. Dolna cylindryczna część obsady jest ponadto zaopatrzona w rowek z osadzoną w nim uszczelką 122, korzystnie z tworzywa sztucznego.

Natomiast ruchomy człon zaworowy 105 ma postać tulei o przekroju kielichowym, złożonej z dolnej części cylindrycznej 151, osadzonej przesuwnie na dolnej cylindrycznej części obsady, z górnej części cylindrycznej 152 oraz z elementu łączącego 153 te obydwie części 151 i 152 - w postaci stożkowej części, stanowiącej podparcie dla osadzonej na niej sprężyny powrotnej 7. Górna cylindryczna część 152 ruchomego członu zaworowego 105 jest osadzona przesuwnie w otworze elastycznego pierścienia 123, zamocowanego między pokrywą 2 i obudową 1 zaworu i służącego do uszczelnienia ruchomego członu zaworowego 105 w trakcie jego pionowego przesuwania się w zaworze. Ruchomy człon zaworowy 105 jest zaopatrzony na swej dolnej krawędzi w kołnierzowy występ 154, współpracujący z gniazdem 6 zaworu w celu jego zamknięcia.

Działanie zaworu przedstawionego na fig. 5 jest analogiczne do działania zaworu według fig. 1, 2 i 4.

Opisane wyżej odmiany zaworu według wynalazku stanowią jedynie przykłady jego rozwiązań konstrukcyjnych, jednakże ochrona z patentu obejmuje również wszelkie inne odmiany objęte istotą wynalazku i spełniające warunki zastrzeżeń patentowych.

Claims (16)

1. Zawór do płynów, zwłaszcza gazów, złożony ze szczelnie zamkniętej pokrywą obudowy z otworem wlotowym i otworem wylotowym oraz z osadzonego przesuwnie w tej obudowie ruchomego członu zaworowego, dociskanego w położeniu zamkniętym zaworu do jego gniazda, oraz odsuwanego od niego w położeniu otwartym zaworu, przy czym w ruchomym członie zaworowym znajduje się komora sterująca, połączona za pośrednictwem kanału dławiącego z otworem wlotowym oraz łączona z przestrzenią skokową zaworu, połączoną z kolei za pośrednictwem kanału dławiącego z otworem wlotowym zaworu, a ponadto ruchomy człon zaworowy jest wyposażony przynajmniej w jedną cylindryczną powierzchnię wewnętrzną współpracującą i uszczelnioną względem zewnętrznej cylindrycznej powierzchni nieruchomego elementu połączonego bezpośrednio lub pośrednio z obudową zaworu, znamienny tym, że ruchomy człon zaworowy (5, 105), osadzony przesuwnie na/albo w nieruchomej cylindrycznej obsadzie (21), jest zaopatrzony w dwie uszczelnione powierzchnie prowadzące (51 oraz 52, 151 oraz 152) o różnych średnicach, współpracujące z cylindrycznymi powierzchniami (22 i 23) nieruchomej cylindrycznej obsady (21) względnie pierścienia (123), przy czym średnica jednej powierzchni prowadzącej (51, 151) jest mniejsza od średnicy gniazda (6) zaworu, zaś średnica drugiej powierzchni prowadzącej (52, 152) jest większa od średnicy gniazda (6) zaworu.

2. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że obydwie powierzchnie prowadzące (51, 52) ruchomego członu zaworowego (5) są wewnętrznymi powierzchniami cylindrycznymi.

PL 206 230 B1

3. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że jedna z cylindrycznych powierzchni prowadzących (151) ruchomego członu zaworowego (105) jest powierzchnią wewnętrzną, zaś druga cylindryczna powierzchnia prowadząca (152) tego członu (105) jest powierzchnią zewnętrzną.

4. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że cylindryczna powierzchnia prowadząca (51, 151) ruchomego członu zaworowego (5, 105) o mniejszej średnicy znajduje się w mniejszej odległości od gniazda (6) zaworu niż druga cylindryczna powierzchnia prowadząca (52, 152) tego członu (5, 105).

5. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że średnica mniejszej cylindrycznej powierzchni prowadzącej (51, 151) ruchomego członu zaworowego (5, 105) stanowi od 0,4 do 0,9, korzystnie od 0,5 do 0,8, a najkorzystniej od 0,6 do 0,7 średnicy większej cylindrycznej powierzchni prowadzącej (52, 152) tego członu (5, 105).

6. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że odległość mierzona między krawędzią powierzchni prowadzącej (51, 151) o mniejszej średnicy a środkiem krawędzi gniazda (6) zaworu stanowi od 0,3 do 0,7, korzystnie od 0,4 do 0,6 odległości między odpowiednimi krawędziami cylindrycznych powierzchni prowadzących (51 i 52) oraz (151 i 152).

7. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że jego obydwie cylindryczne powierzchnie prowadzące (51 i 52) oraz (151 i 152) są ze sobą połączone za pomocą szczelnego elementu łączącego (53, 153).

8. Zawór według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jego nieruchomy człon zaworowy (5) ma postać dwuściennej, połączonej u dołu tulei, której ścianka wewnętrzna ma mniejszą wysokość niż ścianka zewnętrzna, przy czym obydwie ścianki: wewnętrzna i zewnętrzna tulei są u dołu połączone za pomocą elementu łączącego (53) w postaci mostka, którego powierzchnia czołowa opiera się w położeniu zamkniętym zaworu o obrzeże jego gniazda (6).

9. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że ruchomy człon zaworowy (5, 105) jest zaopatrzony w powierzchnię (A), której rzut na płaszczyznę gniazda (6) zaworu ma postać pierścienia otaczającego to gniazdo, przy czym między tą powierzchnią a odpowiednią krawędzią cylindrycznej powierzchni prowadzącej o większej średnicy jest utworzona zmienna przestrzeń skokowa połączona z komorą sterującą (25).

10. Zawór według zastrz. 9, znamienny tym, że ruchomy człon zaworowy (5, 105) jest zaopatrzony w powierzchnię (C), której rzut na płaszczyznę gniazda (6) zaworu ma postać pierścienia stykającego się swą zewnętrzną krawędzią z pierścieniem utworzonym przez powierzchnię (A), przy czym powierzchnia ta znajduje się wewnątrz przestrzeni skokowej zaworu, połączonej z komorą sterującą (25).

11. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że jego ruchomy człon zaworowy (5, 105) jest zaopatrzony w sprężynę powrotną (7), dociskającą go do gniazda zaworu.

12. Zawór według zastrz. 11, znamienny tym, że sprężyna powrotna (7) jest oparta z jednej strony o ruchomy człon zaworowy (5, 105), działając na niego w kierunku osi zaworu, z drugiej zaś o powierzchnię czołową nieruchomej cylindrycznej obsady (21) względnie o pokrywę (2) zaworu.

13. Zawór według zastrz. 2, znamienny tym, że cylindryczne zewnętrzne powierzchnie prowadzące (22 i 23) nieruchomej cylindrycznej obsady (21) są utworzone na powierzchni obwodowej dwóch równoległych tarcz względnie kołnierzy, tworzących tę obsadę (21).

14. Zawór według zastrz. 13, znamienny tym, że cylindryczne zewnętrzne powierzchnie prowadzące (22 i 23) nieruchomej cylindrycznej obsady (21) są zaopatrzone w rowki, w których są osadzone elastyczne pierścienie uszczelniające.

15. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że jego komora sterująca (25) jest zaopatrzona w otwór przyłączeniowy (26), korzystnie z gwintem wewnętrznym, łączący tę komorę sterującą (25) z zaworem sterującym.

16. Sposób impulsowego dostarczania płynu, zwłaszcza gazu, przez szybkie otwieranie oraz zamykanie zaworu, którego ruchomy człon zaworowy jest zaopatrzony w nieruchomą cylindryczną obsadę, w której jest osadzony przesuwnie ruchomy człon zaworowy, prowadzony na niej za pomocą dwóch cylindrycznych powierzchni prowadzących o różnej średnicy, znajdujących się od siebie w odstępie osiowym, przy czym między tymi powierzchniami prowadzącymi utworzona jest zmienna przestrzeń skokowa, połączona z komorą sterującą utworzoną wewnątrz cylindrycznej obsady, znamienny tym, że komorę sterującą (25) łączy się z jednej strony za pomocą kanału dławiącego z otworem wlotowym zaworu, z drugiej zaś za pośrednictwem otworu przyłączeniowego (26) z szybko działającym zaworem sterującym, otwierającym i zamykającym odpływ płynu z tej komory sterującej (25).