PL206228B3

PL206228B3 - Urządzenie do nanoszenia zaprawy i sposób nanoszenia zaprawy

Info

Publication number: PL206228B3
Application number: PL350249A
Authority: PL
Inventors: Dietmar Hamann; Walter Simon
Original assignee: Tubag Trass Zement Und Steinwerke Gmbhtubag Trass Zement Und Steinwerke Gmbh
Priority date: 2000-12-08
Filing date: 2001-10-22
Publication date: 2010-07-30
Also published as: PL350249A3; AT6099U1; ATE372433T1; DE10054899C2; DE10054899A1; EP1213411A3; EP1213411A2; EP1213411B1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest udoskonalenie urządzenia do nanoszenia zaprawy i sposobu nanoszenia zaprawy w stosunku do wynalazku według patentu głównego PL 201 395 B1. Urządzenie takie przesuwa się w kierunku przemieszczania nad cegłami w celu nanoszenia zaprawy na jedną z powierzchni szeregu umieszczonych obok siebie cegieł, zwłaszcza cegieł kratówek. Sposób natomiast polega na nanoszeniu warstwy zaprawy o równomiernej grubości. Zaprawę do nanoszenia cienkich warstw stanowi przykładowo także zaprawa do wąskich spoin, opisana w niemieckim patencie DE 42 18 143 C1.

W patencie gł ównym opisano urządzenie do nanoszenia zaprawy posiadają ce walec nanoszą cy zaprawę, które tworzy pasmo zaprawy o zadanej grubości i szerokości bez wzmacniającej wkładki, które to pasmo układane jest nad cegłami jak dywan.

Walec nanoszący zaprawę, który sam nie dotyka powlekanych cegieł, napędzany jest przez umieszczony pod zbiornikiem zaprawy walec napędowy lub odpowiednie koła. Dzięki wyborowi odpowiedniego przełożenia prędkość przemieszczania walca nanoszącego zaprawę odpowiada dokładnie prędkości urządzenia poruszającego się nad cegłami, tak że przez szczelinowy otwór wylotowy na tylnej ściance obudowy urządzenia wypływa dokładnie ilość zaprawy, która jest konieczna do pokrycia cegieł jednolitą, spójną warstwą zaprawy. Gdy walec napędowy zatrzyma się, zatrzymuje się również walec nanoszący zaprawę i przez otwór wylotowy nie wypływa zaprawa. Ma to, między innymi taką wadę, że przykładowo ostatni fragment pokrywanego rzędu cegieł nie może być pokrywany tym urządzeniem, gdy walec napędowy nie styka się z powlekanymi cegłami i wskutek tego zatrzymany jest również walec nanoszący wytwarzający pasmo zaprawy. To samo ma miejsce przed filarem lub ścianą, gdy opiera się na nich urządzenie nanoszące. Takie mechaniczne powlekanie jest jednak niemożliwe nie tylko w obszarach końcowych muru, lecz również przy budowie wąskich filarów, ponieważ w tych okolicznoś ciach walec napę dowy nie styka się w ż adnym miejscu z leżącymi pod nim cegłami.

Ze względu na to, że urządzenie opisane w patencie PL 201 395 B1 opiera się podczas procesu nanoszenia tylko na walcu napędowym i dlatego może pochylać się w przód i w tył, pracownik obsługujący urządzenie musi troszczyć się podczas całego procesu nanoszenia o to, aby urządzenie się nie wywróciło. Jednak nawet niewielkie pochylenia urządzenia w przód i w tył może prowadzić do tego, że pasmo zaprawy o grubości jednego lub kilku milimetrów między otworem wylotowym i powłoką umieszczoną na cegłach zostanie naderwane lub nawet oderwane lub będzie zbyt grube.

Znany z wyżej wymienionego patentu głównego sposób nanoszenia zaprawy polega na tym, ze najpierw formuje się pasmo zaprawy o zadanej grubości i szerokości na walcu zaprawy, a następnie pasmo to nakłada się na powierzchnię cegieł. Pasmo, w znanym sposobie, nakłada się na powierzchnię cegieł, wyłącznie wzdłuż szeregu cegieł, ze względu na sposób pracy urządzenia do nakładania zaprawy. Niemożliwe jest przy tym pokrywanie zaprawa końców rzędów cegieł, okolic filarów i innych odcinków muru, na których walec napędowy nie styka się z pokrywanymi powierzchniami cegieł.

Celem wynalazku jest skonstruowanie urządzenia do nanoszenia zaprawy, które będzie pozbawione wymienionych wad. Zwłaszcza ma być zapewnione powlekanie w obszarze końcowym muru lub przed filarami, które uprości posługiwanie się urządzeniem na placu budowy i zmniejszy nakład energetyczny wymagany w realizacji procesu nanoszenia.

Celem wynalazku jest także opracowanie sposobu nanoszenia zaprawy, przystosowanego do powlekania w obszarach końcowych muru i w obszarach przyległych filarów. Zadanie to zostało osiągnięte zgodnie z wynalazkiem, który stanowi dalsze rozwinięcie przedmiotu patentu głównego.

Urządzenie zgodne z wynalazkiem posiada oprócz cech charakterystycznych dla tego wynalazku, cechy urządzenia do nanoszenia zaprawy, według patentu głównego PL 201 395 i jest przeznaczone zwłaszcza do nakładania cienkiej warstwy zaprawy na jedną stronę wielu przyległych do siebie cegieł kratówek. Urządzenie to, przy nakładaniu zaprawy przemieszczane jest w kierunku jazdy nad cegłami w celu nakładania zaprawy, i jest wyposażone w otwór napełniający i otwór wylotowy, przy czym otwór wylotowy ograniczony jest przez obracający się, umieszczony bezstykowo w stosunku do cegieł nanoszący zaprawę walec i przez nastawcze urządzenie do regulacji grubości warstwy zaprawy. Nadto w urządzeniu tym otwór wylotowy, utworzony pomiędzy nanoszącym zaprawę walcem i nastawczym urzą dzeniem ma kszta ł t szczeliny, za pomocą której zaprawa jest formowana w pasmo zaprawy, odpowiednio do wysokości i szerokości tej szczeliny, a obracający się nanoszący zaprawę walec jest napędzany poprzez przekładnię zębatą, co najmniej jednym kołem napędowym, stykającym się z cegłami i połączonym z obudową urządzenia do nanoszenia zaprawy. Koło napędowe

PL 206 228 B3 umieszczone jest, patrząc w kierunku jazdy, przed nanoszącym zaprawę walcem, a otwór wylotowy jest umieszczony, patrząc w kierunku jazdy, za osią nanoszącego zaprawę walca tak, że uformowane pasmo zaprawy jest układane na cegłach za otworem wylotowym, patrząc w kierunku jazdy.

Urządzenie według przedmiotowego wynalazku charakteryzuje się tym, że obracający się, umieszczony bezstykowo w stosunku do cegieł nanoszący zaprawę walec napędzany jest odłączanym silnikiem zarówno bezpośrednio, jak i poprzez koło napędowe, które styka się z cegłami.

W korzystnym wykonaniu urządzenia silnik jest silnikiem elektrycznym, i moż e być zasilany z baterii lub akumulatora. Zastosowanie akumulatorów ma tę zaletę , ż e mo ż na je w razie potrzeby wymienić i ponownie naładować.

Zaleca się, jeśli pod przednią częścią urządzenia do nanoszenia zaprawy w kierunku przemieszczania umieszczone jest co najmniej jedno koło podporowe, lub rolka podporowa, sztywno połączona z obudową.

Nadto, pożądane jest, aby szerokość urządzenia do nanoszenia zaprawy była nieco mniejsza w pobliż u górnej krawędzi, szerokość prostokątnego otworu napełniającego mniejsza o 2 do 4 cm od szerokości cegieł, wysokość urządzenia mniejsza niż 25 cm i pasmo zaprawy aby było nakładane na szerokości od 12 do 15 cm.

Przedmiot wynalazku dotyczy także ulepszenia sposobu według patentu głównego PL 201 395 B1, którego przedmiotem jest nanoszenie cienkiej warstwy zaprawy o równomiernej grubości na jedną stronę wielu, przyległych do siebie cegieł, w szczególności kratówek. Zgodnie z tym sposobem pasmo zaprawy ma określoną grubość i szerokość, przy czym najpierw formuje się pasmo zaprawy o zadanej grubości i szerokości bez użycia wzmacniającej wkładki, za pomocą otworu wylotowego pomiędzy obracającym się, umieszczonym bezstykowo w stosunku do cegieł nanoszącym zaprawę walcem, napędzanym poprzez przekładnię zębatą, co najmniej jednym kołem napędowym, stykającym się z cegł ami i połączonym z obudową urzą dzenia do nanoszenia zaprawy, umieszczonym, patrz ą c w kierunku jazdy, przed nanoszącym zaprawę walcem i nastawczym urządzeniem. Otwór wylotowy ma kształt szczeliny i jest usytuowany, patrząc w kierunku jazdy, za osią nanoszącego zaprawę walca tak, że uformowane w ten sposób pasmo zaprawy odpowiadające wysokości i szerokości tej szczeliny układa się na cegłach za otworem wylotowym, patrząc w kierunku jazdy.

Ulepszony zgodnie z przedmiotowym wynalazkiem sposób według patentu PL 201 395 B1, charakteryzuje się tym, że pasmo zaprawy układa się poprzecznie do rzędu cegieł.

Rozwiązanie urządzenia zgodnego z przedmiotowym wynalazkiem ma szereg zalet. I tak, walec nanoszący zaprawę porusza się niezależnie od walca napędowego a dzięki napędowi silnikowemu walec nanoszący zaprawę może transportować żądane pasmo zaprawy przez otwór wylotowy na cegły, również w normalnie niedostępne obszary.

Zgodnie z konstrukcją urządzenia według wynalazku możliwe jest takie wykonanie, w którym silnik zamiast bezpośredniego napędzania walca nanoszącego zaprawę, napędza walec napędowy, który z kolei przenosi napęd na walec nanoszący zaprawę. Dzięki temu urządzenie nanoszenia zaprawy może być przeciągane nad cegłami ręcznie, silnik jest przy tym odłączony i dopiero w obszarze końcowym muru przez krótkie uruchomienie silnika uzyskuje się pokrywanie zaprawą jeszcze ostatniego fragmentu. Możliwe jest również rozwiązanie, w którym silnik napędza koło napędowe podczas całego procesu nanoszenia, dzięki czemu ułatwiona jest obsługa i przetaczanie urządzenia nanoszącego na placu budowy.

Silnik jest korzystnie silnikiem elektrycznym. Silnik może być zasilany z baterii, akumulatorów lub kablem sieciowym. Zastosowanie akumulatorów ma tę zaletę, że można je w razie potrzeby wymienić i ponownie naładować. Możliwe jest zwłaszcza zastosowanie akumulatorów dostępnych w handlu, przykł adowo stosowanych na placach budowy akumulatorów do wiertarek.

Wynalazek zostanie bliżej objaśniony na podstawie rysunku, na którym przedstawiono przykładowe wykonanie urządzenia stanowiącego przedmiot wynalazku, przy czym rysunek przedstawia schematycznie przykład jednego wariantu wykonania tego urządzenia do nanoszenia zaprawy podczas procesu nanoszenia, prowadzonego zgodnie ze sposobem według wynalazku.

Pokazana na rysunku część ściany wykonanej z cegieł kratówek zawiera trzy cegły 3, umieszczone obok siebie, przygotowane do przyjęcia następnej warstwy cegieł. Na ich powierzchnię układa się cienką warstwę zaprawy 2, Do tego celu służy urządzenie 1 do nanoszenia zaprawy, które ma zasobnik o kształcie w zasadzie lejkowatym w widoku bocznym. Urządzenie 1 posiada u góry prostokątny otwór napełniający 5 dla wprowadzenia zaprawy 2. Szerokość urządzenia 1 odpowiada w zasadzie szerokości B cegieł 3. Długość L urządzenia 1 i szerokość B cegieł wyznaczają wielkość otworu

PL 206 228 B3 napełniającego 5. Ze względu na to, że podczas nakładania warstwy zaprawy 2 napina się zwykle sznur służący do ustawienia następnego wyższego rzędu cegieł i górna krawędź zasobnika zaprawy mogłaby się o niego opierać, celowe jest pewne zmniejszenie szerokości urządzenia 1 do nanoszenia zaprawy w pobliżu górnej krawędzi, na przykład 2 do 4 cm mniej niż wynosi szerokość B cegieł. Z tych samych przyczyn całkowita wysokość urządzenia 1 do nanoszenia zaprawy powinna wynosić poniżej 25 cm. Jeśli na placu budowy oprócz urządzenia do nanoszenia zaprawy według patentu głównego PL 201 395 B1 stosuje się jeszcze mniejsze wymiarowo drugie urządzenie 1 do nanoszenia zaprawy, według przedmiotowego wynalazku, do pokrywania krótkich fragmentów muru również przed ścianami lub filarami, to drugie urządzenie do nanoszenia zaprawy może być mniejsze i lżejsze i wystarczy, że będzie mogło nakładać pasmo zaprawy 2 o szerokości od 12 do 15 cm. Zgodnie z wynalazkiem sposób nanoszenia zaprawy polega na tym, że urządzenie 1 do nanoszenia zaprawy może generalnie przemieszczać się podczas pokrywania wymienionych krótkich odcinków również poprzecznie do ściany, tzn. poprzecznie do rzędu cegieł.

W bocznym przekroju przez urządzenie 1, jak widać na rysunku, pokazano rozmieszczenie walca nanoszącego 6 zaprawę, blaszanej przesłony nastawczej 9 i drutu 8, oddzielającego pasmo zaprawy 2 z walca nanoszącego 6 zaprawę. W trakcie przesuwania urządzenia 1 napełnionego zaprawą 2 w kierunku przemieszczania S, napędzane jest automatycznie koło napędowe 7, które za pośrednictwem kół zębatych a i b napędza walec nanoszący 6 zaprawę. Prędkość podawania zaprawy z walca nanoszącego 6 zaprawę odpowiada dokładnie prędkości urządzenia 1, poruszającego się nad cegłami 3, tak że przez szczelinowy otwór wylotowy 4 wypływa dokładnie taka ilość zaprawy, która jest konieczna do utworzenia na cegłach 3 jednolitej, spójnej warstwy.

Gdy urządzenie 1 dojedzie w procesie nanoszenia do obszaru końcowego rzędu cegieł, w którym walec napędowy 7 nie dotyka leżących pod nim cegieł 3, to silnik elektryczny 11, który może uruchomić pracownik naciskając przycisk, przejmuje dalszy napęd walca nanoszącego 6 zaprawę albo bezpośrednio, albo poprzez walec napędowy 7, który potem ze swojej strony napędza walec nanoszący 6 zaprawę. Silnik 11 napędza za pośrednictwem koła zębatego c koło zębate b, i tym samym napędza walec napędowy 7.

Podobnie, to jest z napędem walca nanoszącego 6 zaprawę, bezpośrednio albo przez walec napędowy 7, przebiega praca urządzenia 1 przy realizacji sposobu według wynalazku, zgodnie z którym zaprawę 2 nakłada się poprzecznie do warstwy cegieł 3.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do nanoszenia zaprawy, do nanoszenia cienkiej warstwy zaprawy na jedną stronę wielu przyległych do siebie cegieł kratówek, które to urządzenie przy nakładaniu zaprawy przemieszczane jest w kierunku jazdy nad cegłami w celu nakładania zaprawy, wyposażone w otwór napełniający i otwór wylotowy, przy czym otwór wylotowy ograniczony jest przez obracający się, umieszczony bezstykowo w stosunku do cegieł nanoszący zaprawę walec, i przez nastawcze urządzenie do regulacji grubości warstwy zaprawy, nadto otwór wylotowy utworzony pomiędzy nanoszącym zaprawę walcem i nastawczym urządzeniem ma kształt szczeliny, za pomocą której zaprawa jest formowana w pasmo zaprawy, odpowiednio do wysokości i szerokoś ci tej szczeliny, a obracają cy się nanosz ą cy zaprawę walec jest napędzany poprzez przekładnię zębatą, co najmniej jednym kołem napędowym, stykającym się z cegłami, połączonym z obudową urządzenia do nanoszenia zaprawy, przy czym koło napędowe umieszczone jest, patrząc w kierunku jazdy, przed nanoszącym zaprawę walcem, nadto otwór wylotowy jest umieszczony, patrząc w kierunku jazdy, za osią nanoszącego zaprawę walca tak, że uformowane pasmo zaprawy jest układane na cegłach za otworem wylotowym, patrząc w kierunku jazdy, według patentu PL 201 395, znamienne tym, że obracający się, umieszczony bezstykowo w stosunku do cegieł (3) nanoszący zaprawę walec (6) napędzany jest odłączanym silnikiem (11) zarówno bezpośrednio, jak i poprzez koło napędowe (7) stykające się z cegłami (3).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że silnik (11) jest silnikiem elektrycznym.
3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że silnik (11) zasilany jest z baterii i/lub z akumulatora.
4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pod przednią częścią urządzenia do nanoszenia zaprawy (1), w kierunku przemieszczania (S), umieszczone jest co najmniej jedno koło podporowe, lub rolka podporowa (10) połączona sztywno z obudową.

PL 206 228 B3
5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że szerokość urządzenia do nanoszenia zaprawy (1) jest nieco mniejsza w pobliżu górnej krawędzi.
6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że szerokość prostokątnego otworu napełniającego (5) jest mniejsza o 2 do 4 cm niż szerokość (B) cegieł (3).
7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wysokość urządzenia (1) jest mniejsza niż 25 cm i pasmo zaprawy jest nakładane na szerokości od 12 do 15 cm.
8. Sposób nanoszenia cienkiej warstwy zaprawy o równomiernej grubości na jedną stronę wielu, przyległych do siebie cegieł, w szczególności kratówek, zgodnie z którym pasmo zaprawy ma określoną grubość i szerokość, w którym najpierw formuje się pasmo zaprawy o zadanej grubości i szerokości bez użycia wzmacniającej wkładki, za pomocą otworu wylotowego pomiędzy obracającym się, umieszczonym bezstykowo w stosunku do cegieł nanoszącym zaprawę walcem, przy czym walec napędza się poprzez przekładnię zębatą, co najmniej jednym kołem napędowym, stykającym się z cegłami, połączonym z obudową urządzenia do nanoszenia zaprawy, umieszczonym, patrząc w kierunku jazdy, przed nanoszącym zaprawę walcem i nastawczym urządzeniem, przy czym otwór wylotowy ma kształt szczeliny i jest usytuowany, patrząc w kierunku jazdy, za osią nanoszącego zaprawę walca tak, że uformowane w ten sposób pasmo zaprawy odpowiadające wysokości i szerokości tej szczeliny układa się na cegłach za otworem wylotowym, patrząc w kierunku jazdy, według patentu PL 201 395, znamienny tym, że pasmo zaprawy (2) układa się poprzecznie do rzędu cegieł (3).